Agjencioni floripress.blogspot.com

2025/02/03

PUSHTETI NË SERBI PO PROPOGANDON SE KA NDËRTUAR 'SERBI TË RE' POR POLITIKAT PROSTITUCIONALE I KA TË VJETRA!

 
Akademik Hakif Bajrami-XHAKJA - ME RASTIN E 144 VJETORIT TË DËBIMIT TË  SHQIPTARËVE NGA SHQIPËRIA E VJETËR (SANXHAKU I NISHIT DHE SANXHAKU I  PIROTIT) - Orfeu.AL


Shkruan: Akademik Prof Dr Hakif Bajrami 




 Analiza satirike Qendra telekomanduese e trazirave antiqeveritare në Serbi, skanohët në Ambasadën ruse në Beograd, ndërsa vulosët në qendrën e agjenturës në Nish. 



Po, në Nish janë aktivizuar dy sherbime: njëri për funksion vertikal, tjetri për funksion horizontal.

 Funksioni i dytë ka për qëllim me ia humbur gjurmët të parit. 

Cila është porosia politike e tërë tragjedisë: Kryetari serbian A. Vuçiq atë minut që u detyrua 
t` i vejë sanksione Rusisë për gasin, menjëherë filloi për të funksionuar “rrufeja” se: 



“Po u shkëpute nga Kremlini të shkon koka”.

 Dhe për një çast u ngjall koha e Informbyros më 1948.

 Tani drejtuesi i serbianëve është në pozitë pa rrugëdalje. Ose të konvertohët në J. B. Tito, plus të pranojë për t` i dërguar në “Goli Otok” të gjithë kundërshtarët, pra t` i thot Putinit (Stalinit) JO. 

Madje të strallohët pas Donald Trampit, i cili nuk iu beson as evropianëve, sepse Amerika i ka shpëtuar dy herë, më 1917/18 dhe 1943/45. E nëse do të mbetët A. Vuçiq me Putinin (Stalinin), do të izolohët sikur të kishte infektimin “Covid19”. Ndërsa, pushtetit cilit do qoftë në Serbi, ua cakton që studentët do t` i sherbejnë, për të mbledhur topa. Ndërisa V. Putin dhe Donald Tramp, do ta caktojnë ekzekutimin e penalltive dhe golmanin. Dhe, cili është ekzekutuesi e cili është golmani nuk caktohët me short, por ekzekutues është Putini, ndërsa golman është populli serbian, kurse referi dihët, është Donald Tramp. Pushteti serbian, mund ta kryej detyrën e delegatit, të cilin nuk e pyet askush, por “loja” zhvillohët, sepse gansteri i Beogradit nuk po ka fuqi që ta lakojë nga vllazërimi me Kremlinin. Çka do të thot kjo satirë donkishotiane? Do të thot se populli serbian ka pranuar me dekada të jetë i manipuluar. Pra populli shih do të jetë i detyruar të demonstrojë, për të humbur gjurmë se kush është skenari, kuptohët duke mos e ditur kush kujtë i shërben. E vërteta, këtë pozitë tragjikomike nuk është kah e kupton as BIA serbiane, e as MI6, sepse CIA dhe NKVD, e ka kryer detyrën para dy muajëve, kuptohët me një vizitë spektakulare “nëntoksore” (ekstraktive). Prandaj, çështja e dorëheqjeve nga pozitat pushtetore që po ndodhin dhe do të ndodhin në Serbi, nuk janë normale, sepse çështja e zgjedhjeve të përgjithëshme, që nuk do të ndodhin, janë vetëm një rrahje e mjegullave të atyre që do të shiqojnë cirkus nga bregu, sepse themelimi i qeverisë re do të jetë “histori” më e lehtë, sepse në kuptimin ekstrem zgjedhjet do të ndodhin (?)!. Madje, do të kërkohët edhe “dorëheqja” e popullit për kamuflazh (!), sipas ides së Kishës serbiane, sepse “ Bota serbe dhe populli hyjnor”, nuk ka nevojë për demokraci, sepse ka tepër diktaturë.Me fjalë tjera, populli serbian e ka lypë këtë pozitë dhe do të paguaj ende haraq me fajde, sepse i ka sherbyer klanit vet nazifashist, deri në pikën e kapitullimit, që do të ndodhë diku kah fillimi i marsit 2025! Edhe më konkretisht: Çarqet zyrtare serbe e kanë detyruar serbianin e rendomt ta“hanë” shovinizmin dhe urrejtjën në vend të bukës, për dy shekuj rresht. Prandaj,në Serbinë e fashizuar, shkaqet për ndryshim moti janë plotësuar, por shkasi që të shpërthej qelbi i koaguluar ka rrezik të shndërrohët në kancer, si një lloj lufte e ftoftë qytetare, së cilës tani nuk i shihët fundi. Ngjan ky realitet, sepse në BE po provojnë me “melodinë e vjetër”, t` i varrosin kërkesat e demonstrantëve, të cilët asnjë reformë që vjen nga lartë, më nuk e përfillin. Po, për të mbuluar realitetin tragjik, disa nostaligjik të sistemit politik nazifashist serbian, po lansojnë teza për qeveri ekspertësh, apo qeveri teknike, por asesi zgjedhje të reja demokratike, sepse të dy taborrët i frigohën njëra tjetrës. Në lidhje me këtë, kreu i shtetit u ofron porfesorëve univerzitar dialog, por njëherit u ofron kërcnim nënçmues se: ‘Nuk e jap Serbinë”. Kjo do të thot se prijësi serbian si nxënës i Sheshelit: “nuk e jep pushtetin”, me asnjë çmim. E vërteta, opozita në Serbi, tani nuk po heshtë por po merr frymë thellë. Dhe sa më shumë që merr frymë kështu, aq më largë do të jetë nga objektivi, sepse “hekuri” përpunohët sa është i nxehtë. Nga ky pozicion politik dhe moral që është i degjeneruar tërë shoqëria serbiane në luftën e ulët për gabitje dhe mizori të çdo lloji,po rrezulton se kreun e shtetit, ose duhët menjanuar fizikisht si e kanë zakon serbianët, ose ai duhët arratistët, po ku të shkojë nuk ka. Prandaj, do të kemi një mbatëje të muskujve fizik dhe psikologjik, në mes taborreve që nuk ndryshojnë shumë në qëndrime. Dhe, nga karakteri i njeriut hilegji dhe plangprishës, kreut të shtetit serbian sikur i pëlqen situata e krizave të tilla, prandaj ka siguruar rreth veti disa figura ushtrake dhe policore, që në rast nevoje të organizojnë edhe grusht shtet, kundër veti. Po, në këto rrethana, mendoi se do të fitojnë studenët dhe rinia, sepse vitaliteti dhe kultura njerëzore po vërtetohët se është në anën e tyre, edhe pse nuk e dijnë se janë thellë të manipuluar. E vërteta, nëse ka hy në “aksion” Drecuni në anën tjetër, kohësisht kuptohët se tragjedia në Serbi është shumë e thellë, me dy kushte: do të ketë likvidime fizike; do të ketë trasforimime të “kopertinave të tragjedisë” në veri, prapa së cilës maskohët ndarja e Vojvodinës, por nuk do të ketë ndryshim rrënjësor të menatlitetit politik dhe moral të zhuplanëve të Shumadisë, sepse të dy mentalitetët, serbianët i marrin në çesim nga Kremlini. Lidhur me këtë, Perendimi fare mirë e dinë këtë aksiomë, por si duket ka interes që të këtë tragjdi mos ta ndalin për derisa të avansohët në tragjikomedi, sepse duhët treguar kreut serbian, se është naiv dhe interesgji që punon për ekspoziturat e Kremlinit, brenda shtetit dhe në Ballkanin e “tarzuar”, për faktin se kapitali i tyre e dëshiron. Në realitet, pse populli dhe qeveria serbe meritojnë të denohën. Meritojnë sepse e dijnë se janë konvertuar qe dy shekuj në lojtar të manipulimeve ruse. E, ka ardhur koha për t` i paguar llogaritë, por është tragjedi që edhe në kohën e tashme serbiani, nuk po e kupton, sepse nuk e ka zgjedhë liderin, por lideri e ka zgjedhë popullin për t` i sherbyer kastës së tij. E pra, do të paguajnë të dy taborret. Pra, me këtë nxirret konkluza se ndryshimi i pushtetit në Serbi, nuk pelqehet që të arrihët me rrevolucion, sepse sknerastët i druajnë pozicionit domino në Hungari dhe Bosnje. Por evolucioni tani për tani është çelsi i hapjës së tetarit, por me kusht që drama të shfaqet: “pa artistë dhe me publik, i cili duhët të mbetët në dielmë në fund të shfaqjës, se a ka vdek mbreti, apo ka mbetur invalid nga fërkimi prostitucional politik”. Pushteti neofashist serbian, me ndihmën e Rusisë dhe tnizishtë me përkrahjën e BE-s, po provon ta mbajë në pozitë të pasigurt: Kosovën, Bosnje e Hercegovinën, Maqedoninë dhe Malin e Zi. Me planin më të ri të “Botës serbiane”, kisha, partitë dhe institucionet shtetërore të Beogradit, pa dallim me të gjitha mjetët janë kah luftojnë për ta kthyer kohën parpa, madje në rrethanat e vitit 1912. Zatën këtu pushon tragjedia, e atyre që nuk janë kah e kuptojnë se koha e prralave mesjetare është në komë. Njëkohësisht, pjesën më të madhe të popullit serbian e ka përfshi “kolera politike”, për të mbijetuar, sepse është ngarkuar kurrizi i saj me shovinizëm, pesha e të cilit nuk ka fuqi që të shërohët, sepse tërë trupin ia kanë mbuluar virustët e urrejtjës dhe hipokrizisë nazifashiste. Për fatin e keq të tërë Ilirisë (Ballkanit) populli serbian është regjë në shovinizëm, të cilin pjesë-pjesë e ka nxierr nga e kaluara e vet kriminale,prandaj nryshimi i depërtimit të informatës, që është promovuar sot si fuqi prodhuese, do të peshohet edhe për një kohë të pacaktuar. Pra, populli serbian po atë çast që ta kuptojë se është i barabartë me të tjerët, disi do të krijojë energji që të faktorizohët në demokraci, sikurse komebt tjera të Ballkanit dhe Evropës. Mjerisht serbiani edhe me fajin e Evropës, është adaptuar në urrejtje dhe krime monstruoze, prandaj ende nuk po e kupton se mundët për të kryer krime sikurse në Bosnje (1992/5) dhe Kosovë (1945/99), me mija dhunime dhe bartëje të kufomave, dhe mos të ndeshkohët fare. E vërteta, ai realitet në shtëpitë serbiane nuk po mundet për t` u harruar të paktën. Po, serbiani e ka përjetuar fajdën, e ka përjetuar luftën dhe kapitullimin, por disi është i dehur në plehun e derrave dhe duhët një mik shumë i sinqertë t` ia drejtojë “makinën”, për një kohë, sepse pesha e krimeve e ka bërë të paaftë-invalid në politikë, sidomos. Analiza realiste Për kudrazi edhe sot, Serbisë nazifashiste po i rrijnë të dy taborret (Lindja dhe Perendimi) gaditu, sikur të ishte Beogradi qendër e botës, apo të paktën Piemont i Evropës në bashkim, siç ishte qëndrimi më 1912 në luftë kundër shqiptarëve, luftë ajo që maskohëj se është kundër turkut, e që Serbia e shfrytëzoi me mjeshtri të rrallë e këshilluar nga Moska dhe Parisi, për ta luftuar shqiptarinë deri në shfarosje. E se ishte kështu vërtetojnë 395 anije everopiane që bartën shqiptarë në Anadolli nga viti 1912 e deri në fund të vitit 1914, realitet ai që e ndali Lufta Botërore. E vërteta, as Perendimi e as Lindja nuk po duan për ta kuptuar se Serbia për dy shekuj ka qenë e privilegjuar që pjesë-pjesë t` i ketë shartuar farërat e nazifashizmit në Ballkan, për t` u bërë por si një epruvetë ku janë bërë shumë eksperimente, për ta kuptuar pullsin e të fuqishmit, gjithënjë për ta provuar aftësinë se sa mundën për të depërtuar mëtej në politikën e tyre ekspansioniste- robëruese. Madje, këtë gjendje tinzisht e përkrah një pjesë e të djathtës ekstreme kudo dje dhe sot nepër Evropë. Dhe, ndodhë ky realitet sepse: sa herë që kanë provuar serbianët me këtë eksperiment evropian, në shkallë permanente kanë dalur të shkatrruar jo aty për aty, por në proces sidomos qendrat e fuqisë Evropiane, sepse shumë thell në krime i kanë futur hundët në kanalizimin serbian, për t` u diegur edhe vet në të, sikurse ngjau më 1914/18 dhe 1939/45.Pra, as Evropianët e as serbianët, sikur kurrë nuk kanë mësuar asgjë nga historia, sepse kisha ishte dhe është ajo, që e ushqen me intriga dhe premtime “qiellore” politikën, konkretisht shoqërinë serbiane, në aspketin horizontal. E vërteta, në këtë eksperiment “epokal”, islami retrograd hove-hove po eksperimenton të avansohët në fuqi, por në të gjitha provat, po pson sikurse kanë psuar dhe po psojnë serbianët, duke luftuar për: “të vërtetën ekskluzive”. E e vërteta ekskluzive është vetëm e paramneduar si kryqzatë rreligjioze. Prandaj isalmi politik disi po gjallëron në Ballkanin e mykur nga skamja dhe robëria mija vjeçare! Pse sot Serbia “rinore” është para kullës dhe çekanit. Para se gjithash, sot me qenë i ri, nxënës ose student serbianë, do të thot të jetoish si i turpëruar në çdo cep të Evropës dhe Globit; të ndihësh si fajtor për një serë krimesh që njerëzimi po i mëson e që është zbatuar kundër të gjithë fqinjëve e në rend të parë kundër shqiptarëve, për dy shekuj. Ky realitet qe dy shekuj, është mbuluar me një mjegullinë nga diplomaica evropiane, kinse po luftohët kundër “islamimit politik” (!), ku sipas tyre: “shqiptarët janë eksponenti më agresiv për Evropën!!!”, fakt ky që nga Kongresi i Berlinit (1878) sidomos në Evropë por si një mall profitabil dhe me vlerë të shtuar, end po shitët, bile edhe me fajde, të cilën e dëshmon Srebernica më 1995, e cila u sakrifikua në BESË të OKB-ës,”zanat” ai që do ta dëshmojnë pastaj kampët për shqiptarë më 1999 në: Bllacë, Stankovec, Çegran (Maqedoni) dhe Kukës (Shqipëri), para syve të tërë globit, prej kah është nxierr mësimi i shekullit se: “Këtë popull duhët shpëtuar me të gjitha mjetët, sepse është bërë viktimë e një politike naziste ndaj të cilit, Serbia me nxitje të Rusisë dhe Vaselenës Stambollit synonte: shpornësim, shpërngulje dhe shfarosje totale të shqiptarëve, si popull autokton në Iliri. Madje qarqet serbiane ndaj shqiptarëve, me ndihmën e Vaselenës e kanë zbuluar formulën: SH+SH+SH+SH= (Shpronësim+Shpërngulje+Shfarosje+Shqiptare!). Ky “patent” i Kishës serbe pushon në origjinal në fondin e Ministrisë fesë në Beograd, nga viti 1912. E vërteta, jo vetëm serbianët por edhe politika zyrtare e BE-s sot “Islamin politik” e ka përdorë për nevoja meskine duke akuzuar dhe organizuar shqiptarë naivë që të ekspozohën, në mënyrë që të akuzohët i tërë komuniteti. Lideri nuk nxirret për një çast, ai krijohët ngadal ashtu sikur kokrra e grurit, që kërkon kohë, gjërësi dhe lartësi.Tani, po mbushën gati tri javë që i përcjell demonstrimet studentore, nepër qytetët e Serbisë. Zakonisht në këto tubime po shihet se nuk ka fjalime urrejtëse, nuk ka lider, fakt ky që tregon se tërë drama është nxierr shepjtë e shpejtë nga sirtari, sepse aktorët organizativ të tyre nuk po mundën ta nxierrin ende atë mllefin nga brendia e psikologjisë popullore, që ta largojnë urrejtjën, bile nga brendia e shpirtit, sepse politika ua ka mbiell dhe imponuar: “ta hanë shovinizëm”, në vend të bukës. Dhe, më duhët si njeri që e lufton urrejtjën edhe në kombin e vet, të them publikisht se urrejtëja te serbianët ka lëshuar rrënjë aq thell, sa që askush nuk po ka fuqi sot, sepse nuk kishte as dje, që ta nxjerrë nga shpirti brenda llojit njeriun, e ta flakë zanatin e mizorive jashtë qenjës kombëtare, me që rast do të fitonte etnia e tyre, por edhe fqinjët, që janë në shkallë përmanente të rrezikuar. E skenarët serbian për krime monstruoze nuk kanë mbarim. Lidhur me këtë, Serbia provoi me organizimin në Bajë dhe “Ibër Lepencin” (Kosovë), t` i tregoi në rend të parë trustit vet kishtar dhe byrokratik, se janë kah e sajojnë si një “parathënje-skenar”, një ngjarje që do të shpërthente nga një manastir, të cilin forcat e sigurisë Republikës Kosovës do ta zbulonin dhe do ta sulmonin. Ai sulm pastaj, do të spjegohej nepër Evropë se: “ja shqiptarët po i sulmojnë manastiret”. Dhe kjo luftë speciale do të shërbente si lloj i propogandës për një luftë të re, krejtë me prapavi që t` ia lehtësojnë Rusisë krimet në Ukrainë, dhe bota e “civilizuar” të mirret me çështje “periferike”. Kibernetika historike e analizës Por, me këtë realitet, rinia serbiane sot, duhet ta kuptojë se me fajin e pushtetit, është plasuar para kullës dhe çekanit, sespe është e shtypur dhe e nënçmuar, nga një koalicion partish, që kanë dalur nga lufta me duar e këmbë të përgjakura, dhe me fytyrë të kontaminuara nga virusët e shkollës urrejtëse të duetit Millosheviq-Sheshel. E vërteta, dje Milloshi ishte prijës, ndërsa sot Shesheli (nxënsi i tij) nuk është vetëm prijës por është: ‘luftetar që ua mbulon të gjitha mizoritë, me ndihmën e Rusisë dhe Kinës e ndonjë mikrrobi të egër që mund të izolohët në Lindje të afërme, krejtë me prapavi për të grumbulluar petrodollar nga “Bota arabe” dhe pse jo edhe nga disa shtete të BE-s. Në Serbinë smurë shumë rëndë, as opozita politike e as studnetët ende nuk kanë promovuar ndonjë lider që do ta merrte trupin e smurë në kompetencë, nga kanceri politik, për ta trajtuar dhe sheruar. Me këtë konstatim, nuk do të thot se populli serbian do të vdes, ashtu si kanë propoganduar serbët për: sllovenë, kroatë, boshnjakë, shqiptarë e malazezë, dhe të sundojnë pastaj vet pa konkurencë. E vërteta, sipas planeve të tyre: “Për tokën e djegur” në Jugosllavi është përkujdesur sidomos Patrikana e Stambollit, prej së cilës kanë marr direktiva por edhe urdhëra të shkruara se: “Zoti dhe Krishti janë në anën e Millosheviqit, i cili tërë Ballkanin ka prnuar ta diciplinojë për interesa të Malit Shenjët”! Në Serbi i vetmi medikament që tani për tani është i preferuar për përdorim nga ana e “pacientit” është shkuarja në zgjedhje të përgjithëshme parlamentare. Por, këtë detyrë kreu i shtetit nuk e dëshiron për dy arsye: frigohët se nuk do t` i fitojë; madje ka droe se në proces nuk do të mundet për t` i manipuluar zgjedhjet sepse pjesa dërmuese e popullit është zgjuar, dhe do të kujdesej për fatin e vet dhe të shoqërisë. Serbia e këtillë pra po shihet se nuk do të ketë forcë për t` u larguar nga kjo humnerë edhe për një fakt tjetër: sepse faktori ndërkombëtar nuk do të ketë mundësi as ta ndihmojë pushtetin e vjetër, e as ta favorizojë pushtetin e rinjë, sepse të dy krahët janë të lidhur ngusht me Rusinë nazifashiste, i pari publikisht, i dyti tinzisht e të dya aksidentalisht janë futë në baltën e Ukrainës, dhe prej të cilës e kanë shumë vështirë të dalin dhe ndoshta do të dalin ashtu si u largua Armata e 6 e Adollf Hitlerit, por vetëm me dorën e Perendimit. E vërteta, çdo gjë mbetët në pikpyetje kur është në lojë Rusia. Tani shtrohët pyetja: Ku është fashatarësia dhe punëtoria, në kaosin politik serbian. Mendoi se edhe këto dy kategori shoqërore, janë të lodhura nga luftërat dhe mizoritë e shumta që i kanë ndejtur në kurriz qe tri dekada, të paktën.E them këtë sepse Serbia është lodhë nga “Botërat dhe programet” që e shpiejnë në vrasje dhe gjakosje brenda llojit dhe sidomos me fqinjët. Prandaj pyetja shtesë: Kur do të çlirohet populli serbian, nga ky qelb që ia ka infektuar tërë godinën trupore. Mendoi se do të çlirohet vetëm atëherë me këtë realitet që shihët sot, kur kombi serbian ta ndiej në organizëm se i ka paguar dëmet që ua ka bërë fqinjëve: shqiptarëve për dy shekuj, kroatëve për një gjysëm shekulli, boshnjakëve për një shekull. Ndërsa fqinjëve të tjerë, Serbia duhët të ua shtrijë dorën duke lidhur marrëveshje diplomatike, se do të luftohët për fqinëjsi të dlirë dhe të sigurtë. Por edhe pas asaj drame në Serbi ende do të mbetët në funksion avangardizmi, çka më tutje. Serbia nuk sherohët me tru në lindje e me këmbë në perendim. Këtë aksiomë duhët ta dijnë sidomos studentët, të cilët disi janë të druajtur ta shfaqin edhe pse e dijnë sa kah është rruga e daljës nga errsira që ishin dhe janë, me fajin e baballarëve të tyre. E pra, tranformimi duhët të ndodhë në familje, e pastaj të shtrihët në parti e në shoqëri, rrugë kjo që tregon se dalja nga humnera është rrugë e gjatë, ndoshta aq e gjatë sa ishte për të rënë në fundin e humnerës në të cilën janë sot. BE ende nuk e ka në agjendë për ta ndihmuar Serbinë që të largohët nga nazifashizmi. Nuk e ka, për faktin se BE ende po kalkulon në rrafshin psikologjik se Serbia mundet me forca të veta të reformohët. Por, faktet flasin se Serbia aq është defaktorizuar nga rruga e demokratizimit, sa që tani për tani nuk i preferohët asnjë “medikament”, sepse smundja është në fazën më agresive të kancerit, i cili po e bren organizmin e vet, por që nuk i dihët fundi. Dhe është mirë që nuk i dihët, sepse krijon imunitet tek politikanët fqinjë që mos të infektohën me shovinizëm. Të vërtetën për ardhmërinë e Republikës Kosovës pro Perendimore Në këtë pyetje në Kosovë janë krijuar rrethanat që t` i plotësojë vetëm Vetëvendosja e Albin Kurti.E vërteta, Shqiptarët e Kosovës në tragjedin serbe, duhët të mospërzihën dhe të mësojnë duke shiquar nga bregu. Por, në zgjedhjet e shpalluara për 9 shkurt 2025 në Republikën e Kosovës, duhët seicili votues të mendoi mirë se cila është ajo forcë që e shpje Kosovën në proseperitet ekonomik, krijim të vendeve të punës, antarësim në NATO dhe BE, gjithnjë me përkrahje të SHBA-ve, pra t` thuhët JO atyre që filozofojnë reforma, dhe premtime boshe, por t` i thuhët PO Amerikës, sepse në luftën tonë për kezistencë 1998/99 hapur i doli kar UÇK-ës, i doli krah popullit të paraparë me programin e “TOKËS SË DJEGUR” të shfaroset. Pra shqiptarët duhët të zgjedhin dhe të kanë guxim për t` u përballuar me realitetin, për ta ndryshuar Kosovën edhe më fuqishëm, për ta bërë PERENDIMORE, gjithnjë në interes të qytetarit aktiv dhe krijues i ardhmërisë vet. Në fund, më duhët t` ua përkujtojë politikanëve serbianë dhe “shkenctarëve” me ngarkesa shoviniste, se ky studim me siguri përkthehët. Por, duhët ta dijnë se nuk kam ndryshuar fare në bindjet e mia kombëtare dhe civilizuese se i përkas një kombi që nuk i ka borq askujtë. Por që si historian po i pyes: A ju kujtohët 15 maji 1985 çka ju thash publikisht, në preznecë të shkencatrëve nga tërë vendi dhe Evropa. Ishte fjala atëherë, në lidhje me tezën e lansuar aty në temën: “Ugnjetena i ugnjetaçka ancija” (Kombi shtypës dhe i shtypur), ku u shfaqën aspiratat për Serbinë homogjene dhe integrale të Stevan Moleviqit nga viti 1941. Prandaj pa prapavi ju thash publikisht: Ju doni ta sundoni tërë Jugosllavinë. Por mbane në mend se do ta humbni edhe fytyrën edhe çdo gjë që keni grabitur, në këtë vend deri me tash kundër shqiptarëve, që janë populli i tretë për kah numri në vend, pas serbëve dhe kroatëve. Shiqone numrin e ushtarëve. Po, ishte më 15 maj 1985 në ora 18 kur m` u afrua Ivan Stambolliq dhe në shenjë aprovimi më tha: “Nuk të njoh, por më ka treguar Sinan Sahiti se në Prishtinë Ali Hadri ka krijuar një shkollë për lakmi, që nuk ka asnjë ngarkesë dhe nuk pranon më inferioritet. Pra kjo fjali, se “po vazhduam ne serbët kështu, do të humbin tërësisht”, për mua do të mbetët testament, që të mësojë nga një shqiptar, që vjen nga shkolla kombëtare e Sami Frashërit! U çudita, dhe e pyeta: E njeh ti Sami Frashrin? Ma ktheu se ma ka spjeguar Sinan Sahiti, që është shumë i arsimuar. Po, Serbia fashiste po atë natë organizoi sulm ndaj: Prof Dr Tahir Abdylit dhe Porf Dr Hakif Bajramit në ora 03 të natës më 16 maj 1985 në hotelin “Ekzelcior”, me organizim të Spasoje Gjakoviqit, të na likvidojë, sepse atij iu tha publikisht: “Me ty nuk flasim se ke qenë çetnik më 1942/3 në Mal të Zi. E pra, mbane në mend serbianë dhe ju që “hani nën sofër”se, sot (2025) Serbia e fashizuar për 40 vjetë, pas katër luftërave të humbura, është vënë në sprovë ta vetëshkruaj në arkivol: “ Atë që ua kemi kurdisë shqiptarëve, tani po na kthehët me fajde”!. E pse mos ta thëm edhe këtë që e pata thënë më 15 mja 19985 se: unë vi nga shkolla e Ali Hadrit dhe Esat Mekulit, prandaj nuk lakohëm para askujt. Sot (2025) mund të konkludojë e të flasi se vi edhe nga shkolla e Adem Demaçit i cili me 16 janar 1999 tha se: “Serbia edhe pak do të mbledhë poena politik negativ, për t` iu shkruar në arkivol: Na ishte dikur një Jugosllavi e mbushur me tigra dhe ujqë të tërbuar, të cilët më në fund do ta hanë edhe kokën e vet”!. Tash nuk e di a do të ketë “tarktorë” kur të shpërthej vullkani pasues, për ta vllaçitë “arën” me gurë të mbiellur dhe varre të kurdisura, sepse “teatri” i lëvizjës së studentëve nga Beogradi deri në Kalan e Petrovaradinit (Novi Sad), ma përkujton lëvizjën shqiptare këmbë për liri, nga Prishtina deri në Mitrovicë. 


Gazeta Bota Sot - ILIR KONUSHEVCI | Facebook


Dhe, pse mos t` ua them: politikanë serbianë sigurisht se nuk e keni harruar thënjën e Stipe Mesiqit: “Jovo, kujtoje se çka keni bërë në Kosovë, do ta paguani pikë për pikë!”.


 Studimi iu kushtohët oficerëve të lartë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës: Ilir Konushefcit, Indrit Carës dhe Adem SHEHUT!

Ish Komandanti  Adem Shehu 


2025/02/02

Sali Berisha: Në vitin 2013, Rama më kërcënoi në mënyrë të vendosur se, nuk do marrë pjesë në zgjedhje nëse ti e vendos ligjin për votën e emigrantëve

Në fjalën e tij në Kuvend, kryetari i Partisë Demokratike, Prof.Dr.Sali Berisha, ngriti shqetësimin për të drejtën e votës së emigrantëve shqiptarë. 

Ai argumentoi se Kodi Zgjedhor nuk ka parashikuar asnjëherë një mekanizëm për votimin e diasporës. Sipas tij, përpjekjet për ta përfshirë këtë të drejtë janë penguar nga qeveria, duke përmendur si shembull kundërshtimin e Edi Ramës në vitin 2013. 

Sali Berisha theksoi se vendimi i fundit i Gjykatës Kushtetuese imponoi miratimin e votës së emigrantëve si një detyrim ligjor. 

Ai kritikoi qasjen e qeverisë, duke e quajtur absurde përjashtimin e shqiptarëve pa dokumente të lëshuara nga shteti shqiptar. Gjithashtu, ai akuzoi qeverinë për standarde të dyfishta në njohjen e dokumenteve biometrike të BE-së. Në vitin 2008, kur është bërë kodi, nuk kaptur asnjë vendim të Gjykatës Kushtetuese, nuk ka patur asnjë ligj në Kodin Zgjedhor që njihte të drejtën e shqiptarëve jashtë vendit për të votuar në vendet ku jetojnë. Mos të bëjmë spekulime banale të ulëta, të cilat vetëm tregojnë se ku duhet të fshiheni. Kur unë solla ligjin në vitin 2013 për votën e emigrantëve, Edi Rama më kërcënoi në mënyrë të vendosur se, nuk do marrë pjesë në zgjedhje nëse ti e vendos këtë ligjin. Dhe këtu, janë personat nga ajo kohë, dhe nuk e kaluam. Më në fund, vendimi i Gjykatës Kushtetuese imponoi dhe palët vendosën që të votojnë, pra kemi të bëjmë me një zhvillim të ri. Nuk ka gjë më absurde se sa t’i vësh në diskutim shtetësinë shqiptare një shqiptari, sepse sipas jush, nuk disponon pasaportë apo letërnjoftimin shqiptar. Nuk ka asnjë përcaktim kushtetues për këtë. Shtetësia shqiptare garantohet me Kushtetutë, dhe nuk mund të hiqet, thotë Kushtetuta e Shqipërisë. Atëherë, urdhëroni, në qoftë se nuk keni frikë dhe tmerr nga vota e shqiptarëve, të votojnë shqiptarët jashtë vendi me çdo dokument biometrik që disponojnë. Çfarë do të thotë kjo, mor? Pranojnë miliona, me dokumente biometrike vijnë në Shqipëri dhe shumë mirë bëjnë. BE ka letërnjoftim të përbashkët dhe njeh letërnjoftimin tonë, kurse Shqipëria nuk njeh letërnjoftimet dhe pasaportat e lëshuara nga vendet anëtare të BE. A e kuptoni në çfarë primitivizmi zbrisni, apo jo? Dhe për ta mbyll, unë bëra një seri pyetjesh. Kërkoj që secili të japë përgjigje, se pyetjet e mia bazohen në fakte të pakundërshtueshme. 

Të thotë Ervin Hoxha, është sharkuar apo jo si kontrabandë? 


Të thotë Ulusiu, ka kërkuar Louis Vuitton përveç parave që ka marrë?

Lideri i Demokracis1% prof.dr.Sali Berisha ne Gjermani

Kreu i Partisë Demokratike, Profeosr Dr. Sali Berisha, për herë të parë pas ndryshimit të masës së sigurisë nga ‘arrest shtëpie’ në ‘detyrim paraqitje’, është larguar këtë të premte jashtë Shqipërisë. Sali Berisha i shoqëruar nga bashkëshortja Dr.  Liri  Berisha dhe djali Shkëlzen Berisha , janë fotografuar në avion gjatë flurimit drejt Gjermanisë, nga një mbështetës i tij, i cili ka qenë rastësisht pasagjerë së bashku me ta. Sali Berisha ka njoftuar ditë më parë Prokurorinë e Posaçme Antikorrupsion se nuk do të jetë i pranishëm për respektimin e masës ‘detyrim paraqitje’ të hënën e 3 shkurtit 2025, pasi do të jetë në Gjermani, në një takim që do të zhvillojë atje me simpatizantët e tij për të kërkuar votën e diasporës në zgjedhjet e 11 majit 2025. Ky është udhëtimi i parë jashtë territorit për Liderin e Demokracisë Prof.dr.Sali  Berishës që pas dhënies së vendimin ‘arrest shtëpie’ në dhjetor 2023.


Ismail Kadare i pashmangshëm, Gjeniu Shqiptar me veprën madhështore të përjetshme!






 Edhe né shqiptarët si komb, kemi të drejtën e ligjshme të krenohemi, që kemi Kadarénë, Gjeniun e Letrave Europiane dhe Botërore, i përkthyer në mbi 50 gjuhë të ndryshme të Botës së sotme tetë miliardëshe !  Më 28 Janar ishte  Ditëlindja e Gjeniut tonë të madh ISMAIL KADARÉ, e para kjo, që po e përkujtojmë pa praninë fizike të tij, i cili e ndau më dysh vitin 2024, duke u larguar në amëshim, saktësisht në mëngjesin e 1 Korrikut të vitit që sapó lamë pas! Homeri, me kryeveprat e tij “Iliada” dhe “Odisea“ té helenẽt, Konfucius, me katẽr librat e tij te kinezẽt, Virgjili me “Eneidẽn”, té latinẽt, Dante me “Komedinẽ Hyjnore“ te italianēt, Shekspiri me “Makbethin“ te britanikët, Servantes te spanjollẽt me “Don Kishotin”, Molieri te francezẽt, me “Kopracin” dhe “Tartufin”, Gëte te gjermanët me “Prometeu” dhe “‘Fausti”, Dostojevski me “Idioti” dhe “Krim e Ndẽshkim” dhe Tolstoi me “Lufta dhe Paqja” e “Ana Karenina” te rusẽt, Mark Tuein me “Aventurat e Tom Sojerit” te amerikanẽt, Rabindranath Tagore, me poezitë e pakrahasueshme lirike te Indianët (Çmimi Nobél – 1913) etj etj, mbeten tẽ përjetshẽm falë veprës madhẽshtore tė tyre ! Si të shpëtoni përfundimisht nga kërpudhat dhe era e pakëndshme e këmbëve? report Sponsored by MonadPlug Edhe né shqiptarët si komb, kemi të drejtën e ligjshme të krenohemi, që kemi Kadarénë, Gjeniun e Letrave Europiane dhe Botërore, i përkthyer në mbi 50 gjuhë të ndryshme të Botës së sotme tetë miliardëshe ! Vërtetë Kadaresë, Juria e Komitetit të Çmimit Nobél, pranë Akademisë Mbretërore Suedeze të Shkencave, nuk ia dha këtë Çmim, por vetë fakti që ai prej dekadash ishte serial kandidat si askush tjetër për ta marrë atë, flet qartë se arësye të tjera, jashtë talentit të madh dhe stilit të tij të veçantë, plot filozofi të të shkruarit, çuan në këtë padrejtësi historike, përderisa kjo Jurí, këtë Çmim ia dha mediokrit Dario Fó (Dario Luigi Angelo Fo), kjo sipas vetë italianëve, kantautorit amerikan Bob Dilan,(Robert Allen Zimmerman) me 11 pseudonime, për të mos përmendur austriakun me origjinë sllovene Peter Hendke, apologjet i Kryekasapit gjenocidial serb, Sllobodan Milosheviç, vdekur në Burgun Scheveningen të GJND -së në Hagë, mbi varrin e të cilit në Beograd, edhe u përlot, teksa lexonte nekrologjinë e këtij kryekrimineli ?!!! Merreni me mend, Hendke në paranojën e tij, ka arritur deri aty, sa të pohojë se Masakra e Srebrenicës në Bosnje-Hercegovinë nuk ka ndodhur kurrë ?!!! Në të vërtetë, gjysmaku Hendke, më 2018, mori vetëm gjysmë çmimin Nobél, pasi ai u ndá me polaken Olga Naëoja Tokarczuk ! Nëse kolosëve të sipër përmendur, në krye të shkrimit (përjashtuar Tagoren), nuk iu dha ky Çmim, kuptohet se kjo s’mund të ndodhte ngaqë, Çmimi nisi tē akordohej vetëm duke filluar nga viti 1901 (fitues francezi Sully Prudhomme – René François Armand Prudhome) sipas Testamentit të vetë shkencëtarit gjenial, ing. kimist Alfred Bernhard Nobél, më 27 Nëntor 1895 hartuar në Paris, i cili lá gjithë pasurinë e tij 1 miliard dollarëshe të kohës, (nga 1 milion $ për çdo fitues, baraz me 31 milionë korona suedeze) në pesë fusha: Paqe, Letërsi, Mjekësi, Fizikë dhe Kimi, ndërsa Çmimi për Ekonomi , filloi të akordohej qysh nga viti 1969 me fondin special të Bankës së Suedisë ! Ai i fitoi të gjitha çmimet më të larta letrare të Botës , si në Britani “Man booker international prize “ dhe “Principe delle Asturias”, Spanjë , por edhe në Itali , ku fitoi katër prej çmimeve kryesore , nê ceremonitë e dy prej të cilave , atë “Kavur” dhe “Flaiano”, pata fatin dhe nderin e madh ta shoqëroj Ismail Kadarenë dhe njëriun e tij të pandarë të jetës, të mirën Helena , me cilësinë e Konsullit të Përgjithshëm të Shqipërisë në Milano. Ceremonia e dhënies së këtij Çmimi organizohet në Pallatin e Bursës në Stockholm, me përjashtim të Çmimit për Paqen, ceremonia e të cilit organizohet në Nobéls Fredssenter të Oslos, mbasi aso kohe, Suedia dhe Norvegjia ishin bashkë ! Natyrisht, Kadaré nuk ishte i vetmi mes atyre që e stërmeritonin këtë Çmim, por që nuk iu a dhanë, ata , të cilët kurrë nuk sqaruan arësyet pse ?! Tolstoj, Proust, Joyce, Kafka, Celine, Nabokov,Hashek, Moravia, Twein, Dreiser, Roth, Borges, Cortázar, Remarque etj etj nuk e morën kurrë këtë Çmim, ashtu si pati edhe nga ata, që e refuzuan atë ! I pari ishte suedezi Karlfeldt, që e refuzoi Çmimin më 1918, për konflikt interesi (ai ishte vetë në Jurinë e Çmimit Nobél, Çmim që iu dha vetëm pas vdekjes më 1931, si një përjashtim deri më sot i vetëm ) ! Boris Pasternak, i detyruar nga Partia dhe Shteti komunist sovjetik e refuzoi Çmimin për “Doktor Zhivago” më 1958 ?! Edhe Sartri e refuzoi Çmimin më 22 Tetor 1964 ! George Bernard – Shaw ( 1925 ) dhe Bob Dylan, ( 2016) të vetmit që kanë fituar edhe Çmimin Nobél dhe Çmimin Oscar, pranimin e Çmimit Nobél, e bënë me vonesë pas hezitimit të gjatë dhe replikave të forta ! Me të drejtë dikush mund të pyesë: Po Gjeniu ynë, si do të sillej, nëse ky Çmim i madh, mund t’i akordohej atij nga Juria e Komitetit të Nobélit të Akademisë Mbretërore Suedeze, në vitet e diktaturës së Hoxhës, apo edhe Alisë ?! Këtë “sekret” personal të tij, kam bindjen e thellë, se për vetë rrethanat e kohës së regjimit stalinist, ai nuk ia besoi askujt, nga shumë e shumë miq të vërtetë, e të ndershëm që kishte, përjashtuar njëriut më të shtrenjtë të jetês, të mençurës, besnikes, dinjitozes dhe të bukurës Helena ! E shkruajta edhe më sipër, që Juria e Nobélit në këto 125 vite qëkurse akordohet, ka bërë një përjashim nga rregulli strikt i saj, duke ia dhënë Çmimin pas vdekjes, suedezit Erik Axel Karlfeldt (1864-1931). A nuk do të ishte me vend, që po kjo Juri, në nderin e saj, t’a bënte këtë përjashtim, edhe për një dhjetëshe shkrimtarësh të mëdhenj të kalibrit botëror, mes të cilëve, në mos i pari, të ishte edhe Gjeniu ynë Kadaré ?! Dhe kjo mund të bëhet, duke përgjysmuar në 10 vite rresht shumën 1 milionëshe (€uro), si rasti Hendke – Tokarczuk, me ndryshimin e vetëm, se këta të dy e ndanë për së gjalli si fitues , ndërsa idea ime është një i gjallë dhe tjetrit t’i jepen për trashëgimtarët , ose thjeshtë si Çmim , qoftë edhe pa honorarin , se në atë botë s’ka ç’iu duhen paratë ! Vështirë do të ishte, të gjendej një tjetër shkrimtar, poet, mendimtar dhe publiçist si Kadaré, ku sasia voluminoze e vepres madhore të tij, të ishte si té ai, në raport të drejtë me cilësinë e nivelin artistik të rrallë ! Dhe këtu, nuk ka se si të mos i jepet merita përkthyesve të shquar, si poligloti erudit, fin e luksoz Jusuf Vrioni, (burgosur politikisht në komunizëm), apo shtëpive botuese kudo në botë, mes të cilave, pa as më të voglën mëdyshje, do të rradhisja FAYARD në Francë dhe ONUFRI në Tiranë, kjo e dyta, edhe për dy kolanat e veprës së plotë të tij , ku kjo e fundit, me shtatë vëllimet e saj, publikuar pak përpara ikjes së tij në Parajsë, është e nivelit më të lartë të botimeve botërore për kolosët e letërsisë ! Dhe këtu, do të ishte e udhës , t’i japim vlerat që i takojnë Bujar Hudhrit, njëriut që i qëndroi më pranë Gjeniut, jo thjeshtë vetëm si botues i veprës, por së pari, si mik i mirë dhe i përkushtuar i tij për një çerek shekulli . Dhe në mbyllje të këtij shkrimi modest, nuk mund të rrija dot, pa shprehur habinë time, për një heshtje të çuditshme e të paspjegueshme, që ka mbuluar disa medie të shkruara dhe televizive, rreth këtij personaliteti unikal e të paharrueshëm kurrë të Kombit Shqiptar ! Kadare, kishte, ka dhe do të ketë perjetësisht miliona adhurues mes shqiptarësh dhe në të gjithë Botën, ashtu si kishte, edhe jo pak urryes profesionistë e të palodhshëm, në ligësinë e tyre patologjike, cmiranjosë, xhelozë dhe mediokër agrointelektualë ! Por se kush ishte në të vërtetë Ismail Kadaré për regjimin, mjaft të lexosh dy vëllimet 1000 faqeshe të gazetarit të talentuar e pasionant Dashnor Kaloçi, me qindra dokumente autentike nga Arkivi i Shtetit, Fondi i KQ dhe MPB (Sigurimit të Shtetit), të aparatit të dhunës shtetërore e partiake në vitet e regjimit gjakatar tê diktaturës së proletariatit dhe vetë Diktatorit Hoxha, gjirokastritit tjetër, si edhe vetë Ismaili, nga i njëjti sokak i qytetit të gurtë, “Sokaku i të Marrëve“, por që ndryshe nga Kadaré, Enver Hoxha ishte një i marrë prej vërteti, tejet i egër e dogmatik, apo me saktë një imitues i Stalinit, edhe më kriminel se monstra gjeorgjiane, që sundoi në plot tre dekada në BRSS ! Po jap vetëm dy fakte të pakundërshtueshme dot nga askush : Në Shtator të 1982, pa u bërë viti qëkur e patën vetëvrarë KM Mehmet Shehu, u mbajt një Plenum i KQ të PPSH, në të cilin, nisën të bien kumbanat e vdekjes për Kadri Hazbiun e Grupin e tij , gjatê të cilit, Diktatori duke tundur zinxhirin në podium, deklaronte paradoksalisht, se jo Sigurimi i Shtetit, por Partia (nënkupto vetë Enveri), i kishin zbuluar të gjitha grupet “armiqësore” qysh nga i pari, ai i ideologjisë, me T.Lubonjën , F.Paçramin e I. Kadarenë , e deri té ai i fundit, i K. Hazbiut ?!!! Po ashtu, kur zêvendësi i tredhur i tij Ramiz Alia, burri me zë gruaje, i tregoi plot entuziazëm në zyrë “pashallarët e Kuq” (“Në Mesditë u Mblodh Byroja”) të Kadarésê. Enveri, qysh té strofa e parë filloi të vrenjtej dhe té e treta ndërpreu leximin, përplasi fletët mbi tavolinë dhe urdhëroi Ramizin, t’ia verë përpara Ismailit atë që kish shkruar, e t’ia jepte t’i hajë , se né e dijmë i tha, që ai ka qenë përherë poet i reaksionit dhe borgjezisë? !!! Presidenti i parë i Shqipërisë Demokratike, Prof.Dr. Sali Berisha iu akordoi qysh në fillim, Titullin më të lartë, atë “Nderi i Kombit”, dy personaliteteve të mëdha, Nënë Terezës dhe Ismail Kadaresë, që ai e panoi plot kënaqësi, por modestisht më vonë , refuzoi të pranonte propozimin shumëpalësh të forcave politike për t’u bërë President i Republikës ! Natyrshëm ai e kishte famën e një prej shkrimtarëve më të njohur e më të vlerësuar të Botës, e ndoshta kjo famë, i dilte dhe i tepronte ! Ai i fitoi të gjitha çmimet më të larta letrare të Botës , si në Britani “Man booker international prize “ dhe “Principe delle Asturias”, Spanjë , por edhe në Itali , ku fitoi katër prej çmimeve kryesore , nê ceremonitë e dy prej të cilave , atë “Kavur” dhe “Flaiano”, pata fatin dhe nderin e madh ta shoqëroj Ismail Kadarenë dhe njëriun e tij të pandarë të jetës, të mirën Helena , me cilësinë e Konsullit të Përgjithshëm të Shqipërisë në Milano . Po ashtu edhe Franca, konkretisht Presidenti i Relublikës, Emmanuel Jean – Michel Frédéric Macron i akordoi Kadaresë dekoratën më të lartë të shtetit, Kryqin e Artë të Legjionit të Nderit, (që ka gjashte shkallë) krijuar nga Napoleon Bonaparti, qysh më 1802! Ndaj pra, për të gjitha sa shkruajta, Ismail Kadaré, ashtu si Gjeniu Dante, do të jetë në shekuj i pashmangshëm dhe do të mbetet përjetësisht madhështor!

Panik në ishullin turistik të Santorinit, në Greqi , prej 24 orësh “breshëri” lëkundjesh sizmike! Shtohet edhe aktiviteti vullkanik

 Banorët e ishullit turistik të Santorinit në Greqi, si dhe të ishujve të tjerë përreth ndodhen prej më shumë se 24 orësh në panik nga rritja e papritur e një aktiviteti të madh sizmik në këtë zonë. Autoritetet greke raportojnë për dhjetra tërmete të vogla, nga 1.2 deri te më i madhi që ka kulminuar me 4.2 ballë të shkallës Rihter. 

Shqetësim në këtë zonë mbetet edhe aktiviteti i nëndheshëm vullkanik.  Në 24 orët e fundit, një sekuencë sizmike e shtuar me magnitudë maksimale 4.3 ballë është regjistruar në zonën e Anydros, midis Thirës dhe Amorgos. 

Ky aktivitet sizmik nuk lidhet me aktivitetin vullkanik, pasi është për shkak të pllakave nënujore me drejtim Verilindje-Jugperëndim. Eskpertët grekë thonë se vullkani nënujor mbetet aktiv dhe se mund të shpërthejë në çdo kohë. Profesori grek i sizmiologjisë, Akis Tselentis tha se aktiviteti sizmik është i lidhur ngushtë me atë vullkanik duke provokuar shpërthime.

 “Ne të gjithë e dimë se këto vullkane janë aktive dhe kanë prodhuar shpërthime vullkanike në të kaluarën. Vibrimet sizmike brenda kalderës së Santorinit ndodhen në pllakën e Kameni (vija Kameni). 

Trazirat të ngjashme tërmete-vullkanike si në vitet 2011-12, pa rezultuar në një shpërthim”, tha ai. Për këtë arsye, Ministrina greke e Krizave Klimatike dhe Mbrojtjes Civile ka vendosur mbylljen e shkollave për zonën, ndalimin e grumbullimit në ndërtesa të mbyllura si dhe një paralajmërim për banorët që të mos i afrohen porteve. Një shpërthim i fuqishëm vullkanik rreth 1800 vite para erës së re e copëtoi ishullin e Santorinit duke ndryshuar përgjithmonë jo vetëm pamjen e tij, por edhe duke provokuar qindra tërmete dhe cunami që goditën gjithë rajonin. Një tërmet shkatërrimtar prej 7.7 ballësh u regjistrua në korrik të vitit 1956.

Një tjetër Parashqevi! Si e lanë të varfër dhe vdiq nga Parkinsoni aktori Met Bega, ja si ia nxinë jetën

 Met Bega është një nga ikonat e humorit të estradës së qytetit të Tiranës. 

Lindi më 0 7 .08. të vitit 1946 në Tiranë. Arti i tij ishte befasues nga shfaqja në shfaqe. Veprimtaria e tij artistike ishte e çmuar me personazhe,tematika,e batuta që vetëm Meti dinte ti përcillte aq bukur për publikun. Rolet e tij ishin të shumtë në filma të tillë si: Dy herë mat në vitin 1986,Tela për violinë në vitin 1987,Stolat në park në vitin 1988,Edhe ashtu edhe kështu në vitin 1989 etj. Batutat e thëna nga ai ende sot e kësaj dite i përdorim të gjithë ku më e famshmja ishte “Goca xhaxhit” apo “Kërkoj nuse nga gazeta”(skeçi me Mariana Kondin e Rita Latin) tek programet e humorit që organizoheshin për natën e ndërrimit të viteve. Nëse keni probleme me urinimin dhe potencën - bëjeni këtë menjëherë report Sponsored by MonadPlug Ai u bë pjesë e disa telekomedive ku së bashku me Marjana Kondin përcillnin humor të pastër e pa banalitete me origjinalitetin që i karakterizonte ato. Por më 21 Prill të vitit 2015 ai u nda nga jeta për shkak të sëmundjes së Parkinsonit. Të gjithë e donin figurën e Met Begës në televizion,pasi ishte i veçantë,por ky xhevahir i artit që tashmë fatkeqësisht nuk është më në jetë,nuk u vlerësua ashtu siç i kishte hije.




 Shkëlqimi i dhjetra roleve të tij,i emocioneve,i një jete të gjatë e impenjative artistike ra menjëherë pas vdekjes së tij.Pas fjalëve “ngushëlluese e lotëve të krokodilit” në ditën e varrimit të tij,askush nuk u kujtua më për Met Begën. Asnjë çmim nuk u dha pas vdekjes së tij,madje e lan në harresë totale,në errësirën e varrit ku prehet trupi i tij i pa jetë prej 9 vitesh. Të gjithë artistët u vlerësuan me çmime e dekorata si gjatë jetës ashtu dhe pas vdekjes, por këtë artist të madh e lanë në harresë.

2025/02/01

Vdiç akademik prof.dr.Isuf Isuf Dedushaj (10 teor 1951-01 shkurt 2025)

 




Akademik Prof.Dr. Isuf Dedushaj,PHD., u lind në fshatin Vuthaj, më 10 tetor të vitit 1951.





 Shkollën fillore e mbaroi në Vuthaj dhe Guci. Gjimnazin e kreu në Pejë, kurse Fakultetin e Mjekësisë në Prishtinë, në mars të vitit 1976. Fillimisht punoi në Shtëpinë e Shëndetit në Drenas, ish Gllogovci. Në vitin 1976 punësohet në Entin Krahinor për Mbrojtje Shëndetësore, ku zgjidhet bashkëpunëtor për lëndën Mjekësi Sociale. Përfundon specializimin nga epidemiologjia më 20 maj 1980 dhe njëherit është epidemiologu i parë shqiptar i Kosovës. Studimet pasuniversitare i mbaroi në Fakultetin e Mjekësisë në Sarajevë, ku edhe u magjistruar në nëntor të vitit 1983. Prof. Dr. Isuf Dedushaj, më 27 nëntor, të vitit 1986, në Fakultetin e Mjekësisë në Prishtinë,
mbrojti tezën e doktoratës. Zgjidhet ligjërues në vitin 1983. Gjatë vitit 1986/1987 përfundon subspecializimin nga imunologjia pranë Universitetit të Zagrebit-Kroaci. Punoi në Entin për Mbrojtjen Shëndetësore të Kosovës, prej vitit 1976- 1990. Në vitin 1990 për shkaqe politike largohet nga puna. Si mësimdhënës në Fakultetin e Mjekësisë në Prishtinë prej vitit 1976 ka arritur gradën prof. ordinar i epidemiologjisë, pra Prof. Dr. Ph. D. i shkencave të mjekësisë - epidemiolog. Në Fakultetin e Mjekësisë në Prishtinë ka qenë edhe prodekan në dy mandate, prej vitit 1992-1996. Gjithashtu prej tetorit të vitit 1992 e deri në vitin 2001 ka qenë kryetar i Kryqit të Kuq të Kosovës. Prof. Dr. Isuf (Isuf) Dedushaj ka qenë anëtar i Kryesisë së Forumit të Intelektualëve të Kosovës-përgjegjës për sektorin e Shëndetësisë. Ka qenë dhe është anëtar i Redaksisë së Revistës Shkencore “Praxis Medica” të Kosovës. Prof. Dedushaj ka qenë mentor, por edhe anëtar në Komision për mbrojtjen e temave të doktoratës të më se 45 kandidatëve, prej të cilave disa jashtë Kosove, pastaj 55 magjistraturave shkencore dhe mbi 150 mjekë i ka udhëhequr në specializime të lëndëve preventive (epidemiologji, higjienë, mjekësi sociale, mjekësi e punës dhe mjekësi e përgjithshme). Ka publikuar 120 punimeve shkencore në Kosovë dhe jashtë. Ka qenë redaktor përgjegjës i revistës “Shëndeti”, për dhjetë vjet me radhë. Ka qenë drejtor i Institutit Kombëtar të Shëndetësisë Publike të Kosovës, kryetar i Asociacionit të Shëndetësisë Publike të Kosovës, si dhe Dekan i fakultetit të Mjekësisë në Prishtinë. Ka publikuar disa tekste universitare (Epidemiologjia Speciale e sëmundjeve ngjitëse, Epidemiologjia, Imunoprofilaksa, etj). Më 17 tetor 2019 doli nga shtypi libri enciklopedik i autorit Prof. Dr. Isuf Dedushaj “Enciklopedi e doktorëve të shkencës të mjekësisë shqiptare gjithandej globit”. Profesori Dedushaj ka publikuar një numër të madh të punimeve shkencore si autor dhe koautor. Punime shkencore: -Ularemia outbreak investigation in Kosovo: case control and environmental studies, -R. Reintjes, I. Dedushaj, A. Gjini, TR Jorgensen, B. Cotter, A. Lieftucht, Emerging infectious diseases 8 (1), 69, 2002, -Interacting roles of immune mechanisms and viral load in the pathogenesis of Crimean-Congo hemorrhagic fever ASaksida, D. Duh, B. Wraber, I. Dedushaj, S. Ahmeti, T. Avšič-Županc Clin. Vaccine Immunol. 17 (7), 1086-1093, 2010, -Prevalence of nosocomial infections in high-risk units in the university clinical center of Kosova L. Raka, D. Zoutman, G. Mulliqi, S. Krasniqi, I. Dedushaj, N. Raka, S. Ahmeti, -Infection Control & Hospital Epidemiology 27 (4), 421-423, 2006. -Epidemiological, serological and herd immunity of Crimean-Congo haemorrhagic fever in Kosovo I. Humolli, I. Dedushaj, TAŽupanac, S. Muçaj Med Arh 64 (2), 91-3, 2010, -Prevalence of Crimean-Congo hemorrhagic fever virus in healthy population, livestock and ticks in Kosovo L. Fajs, I. Humolli, A. Saksida, N. Knap, M. Jelovšek, M. Korva, I. Dedushaj, PLoS One 9 (11), e 110982, 2014, -Current situation of Crimean-Congo hemorrhagic fever in Southeastern Europe and neighboring countries: a public health risk for the European Union? -S. Dreshaj, S. Ahmeti, N. Ramadani, G. Dreshaj, I. Humolli, I. Dedushaj Travel medicine and infectious disease 14 (2), 81-91, 2016. Etj. Kryetari i AAAS-it Akademik Prof.Dr.Skender Kodra, PHD Akademik Prof.Dr.fLori Bruqi,PHD drejtor për mardhënie me publikun pranë AAAS-it New York ,Prihstinë, Tiranë , Shkup; 01. shkurt 2025

Profesor Dr.sci. Shkodran Cenë Imeraj Familja e Isa Boletinit me origjinë nga Isniqi i Deçanit

                                Historiaani Prof.dr.Shkodran  Cenë Imeraj  Zbritja nga vendbanimi i pjesës kodrinore-malore dhe vendosj...