(Adem Avdia ,ish ushatark i karierës në Ushtrinë Shqiptare )
I nderuar Miku im Flori !
Reagimi Juaj nëpërmjet kësaj video është sa i drejtë, aq dhe i ligjshëm dhe i bërë në momentin e duhur.
Edhe unë, si ju dhe shumë të tjerë, jam shumë i indinjuar.
Ju nuk keni nisur mendimin dhe vizionin Tuaj për ngjarjen, i cili nuk është vështirë të kuptohet, por unë do të jam një mendim timin modest.
Duke gërmuar historinë e shtetformimit të Greqisë, vërejmë se shteti Grek nuk ka qenë kahmoti me të tillë shtrirje. Në vitet e shkatërrimit të Perandorisë Osmane ai e pati vështrimin dhe synimin të merrte sa më shumë pjesë nga dobësimi dhe shkatërrimi i saj.
Në të pastajmen, duke vazhduar edhe sot, vështrimi për t’u zgjeruar u hodh nga Shqipëria dhe Maqedonia. Ky synim ka qenë, është dhe do të mbetet. Vesi ik bashkë me vdekjen, prandaj këtë ves Greqisë nuk mund t’ia heqin kollaj.
Megjithëse me shifra, fakte dhe të dhëna të pohuara nga ata vetë edhe Athina në të shumtën ka qenë banuar nga shqiptarë, prapë ata bëjnë të shurdhin dhe të verbrin. Jo se nuk duan, por se kështu ju intereson.
Ne asnjëherë nuk u bëmë shtet solid, juridik, legjislativ dhe ekomomik. Mbi të gjitha mungon dhe përvoja dhe dhjetëra faktorë që unë nuk kam tagrin dhe kapacitetin intelektual t’i analizojë. Sokrati dhe Aristoteli jepnin llogari para Senatit, kur ne shqiptarët hidheshim në shkëmbinj si dhi të egra.
Nuk mund të flas më shumë keq për veten, më ndje!
Në këtë frymë ata erdhën edhe në përcjelljen mortore në Bularat.
Ajo nuk ishte përcjellje. Arkëmorti u përdor si ai “dashi” që i bie kështjellës për t’u hapur nga forcat sulmuese. Vetëm ceremoni mortore nuk ishte. Ishte gjithçka thuhet në video.
Të marrim skenarin e kundërt – Forcat policore pas kontrollit rutinë ndaluan disa pjesëmarrës, që kishin veshje apo pankarta me synime shoviniste, detyrë kjo që nuk rezultoi me sukses, sepse përsëri u vunë re të tilla veshje e pankarta gjatë “ceremonisë mortore”.
I riu shqiptar me kombësi e shtetësi greke u përdor si mjet për të realizuar qëllimin. Kjo nuk ka nevojë të shkruhet. Si rrjedhojë e kësaj u voll aq shumë vrer në drejtim të popullit dhe qeverisë shqiptare, kundër shtetit dhe së drejtës ndërkombëtare.
Në momentet e ceremonisë mortore Policia dhe strukturat e shtetit nuk mund të vepronin ndaj këtyre thirrjeve, parullave e pankartave, sepse këto ishin menduar se do të ndodhnin dhe mendoj ishte menduar që edhe këto të kaloheshin me lehtësi, si u kaluan.
Sikur policia dhe strukturat shtetërore të vepronin a mund të ndalonin këtë përdhunim të situatës dhe të dinjitetit tonë? Patjetër që po, sepse raportet ushtarake, numerike, ligjore e morale ishin në anën tonë. Ata ishin të ardhur, por me hyrjen në territorin tonë, detyrimisht edhe të frikësuar dhe të papërgatitur për asnjë situatë agravimi. Kur ata u njohën mirë me situatën, kur “blenë” mendjen e forcave policore, kur morën dhe përkrahjen e tre deputetëve të Kuvendit të Shqipërisë i “erdhi goja memecit”.
A do ishte normale reagimi plogësht i policisë dhe shtetit shqiptar? Jo.
A do të ishte normale reagimi ashpër i policisë dhe shtetit shqiptar? Duke mos parashikuar pasojat, po, por duke shtuar numrin e viktimave, jo.
Për mua kjo që mbodhi duhet të kapërdihet në heshtje nga ne, por jo nga strukturat e shtetit.
Për ata duhet të jetë vetëm fillimi i punës. Ata duhet të shohin me dhjetëra herë këta skenarë dhe të planifikojnë dhjetëra mënyra reagimi.
Thuhet se kur miu kalon njëherë nën mustaqe e bën rrugë, e kjo rrugë duhet të mbyllet.
Të gjitha mund të bëhen, vetëm interpretime politike nga persona si unë dhe shokët e mijë të mos bëhen. Të pimë kafe me muhabete të tjera.
Të uroj të gjitha të mirat miku im.
Më fal që u zgjata shumë.
Respekt,
Adem Avdia
Kukës,11.11.2018
Shkruan :Flori Bruqi
Pas shumë turbullirave e peripecish, si duket mori kanalizim rruga dhe qëllimi i dashur i Greqisë si dhe i Bashkimit Europian, për ta shpëtuar një vend të “vetëshkatërruar” siç është Greqia! Parlamenti, edhe pse me episode të ngarkuara me çrregullimet e veta, me kritika dhe tensione “pro dhe kundër”, përfundimisht me servilitet, vendosi për pranimin e kushteve të kërkuara nga grupi i partnerëve të “Eurozonës” në Bashkësinë Europiane. Borxhit të mëparshëm publik grek, i cili kalonte mbi shumën prej 354 miliardë euro, i bashkangjitet gradualisht edhe një pjesë tjetër shtesë, diçka më shumë se 86 miliardë brenda tre viteve në vijim!
Fakti se Greqia, hyri në “Eurozonë” me një bilanc krejt të falsifikuar, të lë përshtypjen tek të gjithë se ajo vërtetë, asnjëherë, nuk e kishte vendin në “eurozonë”! Ndërsa nga fakti tjeter se qëkur të tjerët e kanë kuptuar të vërtetën mbi bilancin ekonomik grek të falsifikuar dhe, duke mos ndërmarrë masa ndëshkuese apo përmirësuese të menjëhershme, bashkfajtore të gjendjes ekonomike greke, janë njëkohësisht edhe të gjitha vendet e “eurozonës”, të cilat e kanë pranuar, aprovuar dhe miratuar, qoftë edhe me heshtje, këtë gjendje të mjerë ekonomike të Greqisë së tyre mike.
Shqipëria është e pacënueshme, grekëve iu ra dhe një “dëshmor” në Shqipëri
Policia speciale e Shqipërisë ka qenë në krye të detyrës së vet, kur vrau dje terroristin grek. Shqipëria është e pacënueshme.
Kolonel Myslym Pashaj ka reaguar për herë të parë për marrëveshjen me Greqinë për Paktin detar. Reagimi i kolonelit vjen pas tymnajës së përhapur pas intervistës së ministrit grek, Nikos Kotzias, ku u shpreh se Shqipëria ka pranuar shtrirjen 12 milje të Greqisë.Sipas Kolonel Pashajt, 12 milje shtrirje detare është një e drejtë ndërkombëtare e çdo shtetit, por ajo që duhet sqaruar është fakti se nga ku bëhet llogaritja, “Dhe kontinental” apo nga ishujt shkëmborë në hartën e Greqisë. Sipas tij, ende nuk ka një marrëveshje teknike për përcaktim kufijsh, por vetëm negociata diplomatike.“S’ka Marrëveshje, askund. Ka vetëm Diplomaci dhe instrumente të saj. Ka përçapje që të sillet në tavolinën diplomatike diskutimi i rinisjes së negociatave.
Por, ama nuk ka ende Negociata të drejtpërdrejta teknike ( siç e kuptoj unë) Janë përafrime reale, paqësore dhe racionale për të ritrajtuar një Marrëveshje, e cila e ka rrënjën në fajin e shtetit shqiptar të kohës së Berishës, që jo vetëm fali detin e Shqiptarëve por përkeqësoi marrëdhëniet me Greqinë”, shkruan koloneli.
Shqipëria dhe Greqia duket se kanë arritur një marrëveshje paraprake për kufirin detar. Ministri i jashtëm grek Nikos Kocias, gjatë një interviste me një panel gazetarësh, tha se pas bisedimeve te shumta, Tirana pranoi marrëveshjen për detin.Ramë dakord për zonën ekskluzive ekonomike. Kufirin do ta bëjmë me 12 milje, pastaj procedohet me zonën ekskluzive ekonomike. Ajo mund të shpallet kur tjetri e ka pranuar që sidoqoftë ke të drejtë 12 milje. Kjo është diçka e rëndësishme dhe kemi dhe gjëra të tjera të rëndësishme. Për zonën ekskluzive ekonomike bëmë 13 orë negociata, i pamë në mënyrë analitike në takimin treditor të Kretës.Shefi i diplomacisë greke mohoi te jete diskutuar për çështjen çame, pavarësisht se pranoi këmbënguljen e Tiranës zyrtare për të drejtat e njeriut.Jo, pala shqiptare e diskuton, pala greke nuk e diskuton dhe këtu mbaron. Mendoj se pala shqiptare do të dëshirojë të bëjë propozime në autoritete të caktuara për të drejtat e njeriut dhe zbatimin e tyre.Sa i takon teksteve te minoritetit grek qe jeton ne Shqipëri-Athinë mirëpriti propozimin e e kryeministrit Rama gjate takimit te forumit te Davosit.Kemi një komision për librat shqiptarë që funksionon prej shumë kohësh. librat shkollorë të Shqipërisë në shtator do të kenë korrigjimet e duhura. marrëveshja është që do të përpiqemi në vitin e ri shkollor. Z. Rama na bëri një propozim shumë të mirë në vend që Shqipëria të përkthejë libra grekë për minoritetin grek në Shqipëri propozoi t i bëjmë ne të shkruar posaçërisht për fëmijët e minoritetit dhe nuk e them në cilën gjuhë. Mendoj se është një hap më shumë.Kocias theksoi se kryeministri Aleksis Cipras do të zhvillojë një vizitë zyrtare në Athinë në fillim të muajit prill.Jemi në negociata prej dy vitesh me shumë durim kemi nxjerrë rezultate. Çështje me rëndësi quaj procedurën e varrezave, do të ndërtohet në Himarë kisha që u prish, më në fund i dhanë shtetësi shqiptare kryepeshkopit Anastas, duke njohur veprën e tij. Do të bëjmë një plan të përbashkët. Kryeministri grek do të shkojë në Shqipëri pak ditë para pashkëve ortodokse.Duket se ne prill palët do të finalizojnë edhe firmosjen e dokumentit të partneritetit strategjik mes dy vendeve.
E shihni si janë katandisur pushtuesit anadollas-grekë, që vinë në Shqipëri me terroristë injorantë?! Duan të përsërisin historinë e turpshme aneksioniste të vitit 1913?
Grekëve iu ra dhe një “dëshmor” në Shqipëri. Se donte të vriste shqiptarët, për të “çliruar Vorioepirin”.
Turp. Kjo është një pjesë e re e turpit 200 vjeçar të politikës greke. “I vrari qenkësh shqiptar në origjinë”, – më tha dikush.
– “Po ku ka grekë?! Grekë nuk ka në Athinë. Dhe këta vinë në Shqipëri, që të gjejnë grekë me shqiptarë të shitur” – i thashë unë.
Pse frigohen popujt sllavë nga kjo hartë e Shqipërisë Natyrore ?
Edhe grekët, edhe serbët janë në hall. Po ringrihet me aleanca të forta Shqipëria.
Po i tremb deri në çmenduri krijimi i Shqipërisë etnike. Po çirren si të marrë, se nuk ka kush t’i mbështetsë me gënjeshtrat e tyre, veç Rusisë. Janë të humbur.
Prandaj dërgojnë terroristë të blerë, për të provuar pulsing, që të krijojnë destabilizim në Shqipëri. Se e dinë që kjo është edhe kërkesa e korrupsionit shqiptar.
Një turp historik është edhe lejimi i varreve të ushtarëve grekë në Shqipëri. Është kjo një shenjë direkte e vasalitetit të korrupsionit. Kjo, për të shitur interesin kombëtar.
Nuk është dëgjuar që pushtuesi të krijojë varreza ushtarësh në vendin që ka dashur të pushtojë. Këtë e ka lejuar vetëm korrupsioni i të dy krahëve të politikës shqiptare.
Kjo, që iu ka dhënë varreza ushtarësh të vrarë, në shtetin që ata kanë dashur të pushtojë. Turp historik.
Politika e çmendur greke është në hall. Historiografia amerikane dhe gjermane po iu çjerr maskën, atyre që kanë 200 vjet që falsifikojnë historinë.
Kanë qenë hordhi antishqiptare, që kanë shtypur shqiptarët në Greqi. Kanë bërë genocid antishqiptar në Çamëri. Kanë pushtuar territoret shqiptare me histori të stisur. Por tani janë në fund. Këta që çirren nëpër sheshe kundër shqiptarëve.
Janë të ardhur nga Anadolli dhe nga vendet arabe. Dhe, si gjithmonë, po i tmerron autoktonia e shqiptarëve. Të gjithë në 150 vjet rresht, janë sjellë këtu nga politika e turpshme greke. Edhe nga kisha greke, që të shuajnë racën shqiptare.
Por i morën të keqen. Janë të humburit historikë. Dhe tani, të dehur nga tërbimi i humbjes, po kërkojnë revansh patologjik. Por nuk kanë forcë.
Këta pushtues imagjinarë të Shqipërisë së Jugut kanë krijuar me fantazi të ligë dhe injorante Epirin grek. E dinë tani që do të nisë çështja e Çamërisë dhe shqiptarëve që janë terrorizuar në Greqi. Dhe kjo i tmerron.
Epiri është Çamëri, është shqiptar dhe Shqipëri, zotërinj! Dhe sigurisht që është historia jonë Janë të humbur.
Shqiptarët duhet të rrinë të qetë. Le të çirren të humburit e histories. Janë aleancat e shqipëtarëve me fuqitë botërore që do të rivendosin realisht drejt padrejtësitë historike që u janë bërë shqiptarëve.
Sot bota shqiptare në Ballkanin Perëndimor është domosdoshmëri e zhvillimit të vetë Perëndimit.
Dhe garancia e domosdoshme e politikës amerikane në rrafsh botëror. Sot në Ballkanin Perëndimor janë 8 milionë shqiptarë. Pa llogaritur shqiptarët e Greqisë dhe ata, që janë në Turqi.
Shqiptarët triumfuan përfundimisht si arbër. Dhe nuk kanë të ndalur në ecjen e tyre.
Kukuvajkat e ardhura nga Anadolli dhe Arabia do të përfundojnë shumë keq, po vijuan me të tilla provokime.
Pak histori...
Persekutimi dhe masakra greke ndaj shqiptarëve
Kur nisi barbarizmi grek ndaj popullsisë çame?
Si konsiderohej popullsia çame prej politikës greke?
Cili ishte reagimi i Fuqive të Mëdha, kur Greqia përzuri nga trojet shqiptare mbi 80 mijë shqiptarë, ku një pjesë i dërgoi në Turqi, të tjerë i shpërndau nëpër ishujt e vdekjes, duke u mohuar së bashku me emrin shqiptar, të cilin çamët shqiptarë u kishin rezistuar katër perandorive të egra?
Traktati Shqipëri-Greqi i 1926-së nuk shpuri në mbrojtjen e të drejtave dhe të lirive të popullsisë çame nga ana e Greqisë.
Traktati Shqipëri-Greqi i 1926-së nuk shpuri në mbrojtjen e të drejtave dhe të lirive të popullsisë çame nga ana e Greqisë.
Me ardhjen e fashistëve në pushtet në Greqi, më 1936-ën, klika e Metaksait e keqësoi më shumë gjendjen e çamëve.
Cili ishte preteksti i grekëve kundrejt Shqipërisë në lidhje me pushtimin fashist?
Masakra e gjeneralit famëkeq grek mbi çamët.
Cili ishte preteksti i grekëve kundrejt Shqipërisë në lidhje me pushtimin fashist?
Masakra e gjeneralit famëkeq grek mbi çamët.
(Gjeneral Zerva)
Si reaguan organizmat ndërkombëtarë ndaj kërkesës së vazhdueshme të Komitetit Çlirimtar të Çamërisë për spastrimet greke?
Shovinizmi grek, që kishte për ideologji të gllabërimit, megaloidene e aventurierit Jan Katalisis, në ndërtimin e politikes së fqinjësisë, do tregohej edhe i pabesë, edhe mosmirënjohës ndaj rolit të shqiptareve të Jugut.
Mosmirënjohja helene do të kalonte edhe në urrejtje, egërsia e së cilës do të shfaqej qysh se fitoi revolucioni i 1821-shit. Shqiptarët, veçanërisht ata çamë, që ishin me afër, vunë në ballin e luftës për çlirimin e Greqisë nga pushtuesit osman, prijësit e pavdekshëm Zguraj e Vranaj, Basharet e Pjeter Buajt, Kladet e Kolokotronet, Alisa Peletheu e Mitesh, Manol Bloshi dhe Andriucio, Andrea Verushi e deri tek Ali Pasha, por do quheshin të pavlere, ose do përvetësoheshin si luftëtarë greke.
Edhe pse ndodhte kështu, është fakt se shqiptaret e mesit të Shqipërisë dhe shqiptaret çamë, e ndezën me shume luftën çlirimtare të Greqisë dhe heroizmi shqiptar shkëlqeu, ku nga 100 heronjtë që lindën nga revolucioni grek, 90 ishin shqiptarë, që luftuan si miq të popullit grek, se shtypeshin nga i njëjti pushtues dhe, liria e njërit popull, shpejt do te bëhej shembull edhe për tjetrin.
Por greku, ndaj heroizmit shqiptar për çlirimin e Greqisë, nuk e shfaqi asnjëherë miqësinë, mirënjohjen.
Mosmirënjohja helene do të kalonte edhe në urrejtje, egërsia e së cilës do të shfaqej qysh se fitoi revolucioni i 1821-shit. Shqiptarët, veçanërisht ata çamë, që ishin me afër, vunë në ballin e luftës për çlirimin e Greqisë nga pushtuesit osman, prijësit e pavdekshëm Zguraj e Vranaj, Basharet e Pjeter Buajt, Kladet e Kolokotronet, Alisa Peletheu e Mitesh, Manol Bloshi dhe Andriucio, Andrea Verushi e deri tek Ali Pasha, por do quheshin të pavlere, ose do përvetësoheshin si luftëtarë greke.
Edhe pse ndodhte kështu, është fakt se shqiptaret e mesit të Shqipërisë dhe shqiptaret çamë, e ndezën me shume luftën çlirimtare të Greqisë dhe heroizmi shqiptar shkëlqeu, ku nga 100 heronjtë që lindën nga revolucioni grek, 90 ishin shqiptarë, që luftuan si miq të popullit grek, se shtypeshin nga i njëjti pushtues dhe, liria e njërit popull, shpejt do te bëhej shembull edhe për tjetrin.
Por greku, ndaj heroizmit shqiptar për çlirimin e Greqisë, nuk e shfaqi asnjëherë miqësinë, mirënjohjen.
Me mohimin e gjakut të shqiptareve, që u derdh në tokën greke, shovinizmi përgatitej për gllabërimin e territoreve etnike shqiptare, ku gjuhen, fustanellën, besën, krenarinë ia kishin njohur shekujt e panumërt.
Egërsia barbare, me e pamëshirshmja e heleneve, do derdhej mbi popullsinë e pambrojtur shqiptare të Çamërisë.
Pastaj mbi tërë territoret e banuara nga shqiptaret etnikë. Nga 1830-1838, viktima e pare u bë popullsia shqiptare, që banonte në ishujt Joniane, ku Rusia, Anglia, Franca e detyruan Turqinë t’ia lëshonte Greqisë tërë ishujt Joniane. Më vonë, në vitet 1863, 1913 u rrëmbyen toka të tjera, ku banoheshin nga shqiptaret, duke përfshire Ambrakinë, Kosturin, Pindin, Konicen, që është viktima e dytë e shqiptareve për nga barbaria e shovinizmit grek.
Ndërsa me 1913, greku pushtoi tërë Çamërinë dhe e ktheu në një çiflik të andarteve. Çamëria është viktima e tretë e barbarisë greke dhe, deri diku, plotësohet mbi gjysma e planit të megaloidesë.
Greqia, sa e pushtoi Çamërinë dhe e vendosi brenda kufijve, që caktuan të mëdhenjtë, çamet i ktheu në skllevër, pa asnjë të drejte. Por shovinizmi përsëri nuk ishte i qete.
Popullsinë çame e quante si një minë me plasje të ngadalte. Se Greqia nuk i trembej aq popullsisë çame…, gati 120 mije, sa tre milionë arvanitasve shqiptare, qe u kishte mohuar me kohe të drejtën, lirinë, gjuhen, shkollimin shqip dhe kombësinë shqiptare.
Greqia, sa e pushtoi Çamërinë dhe e vendosi brenda kufijve, që caktuan të mëdhenjtë, çamet i ktheu në skllevër, pa asnjë të drejte. Por shovinizmi përsëri nuk ishte i qete.
Popullsinë çame e quante si një minë me plasje të ngadalte. Se Greqia nuk i trembej aq popullsisë çame…, gati 120 mije, sa tre milionë arvanitasve shqiptare, qe u kishte mohuar me kohe të drejtën, lirinë, gjuhen, shkollimin shqip dhe kombësinë shqiptare.
Shovinizmi ortodoks mesjetar grek, bënte planet për pastrim total etnik, në Greqi të mos ngelej asnjë mysliman, duke i përzënë për në Turqi dhe Shqipëri, ndërsa një pjese tjetër i dërgonte nepër ishujt e Egjeut.
Ata që do ngeleshin do ndërronin edhe fenë, edhe kombësinë.
Ata që do ngeleshin do ndërronin edhe fenë, edhe kombësinë.
Nga viti 1913-1922, kohë në të cilën Shqipërisë së copëtuar në pesë shtete i kishte munguar shteti i konsoliduar, Greqia vazhdoi të bënte pastrimin etnik të shqiptareve.
Fuqitë e Mëdha heshtën kur Greqia përzuri nga trojet shqiptare mbi 80 mije shqiptare, ku një pjesë i dërgoi në Turqi, të tjerët i shpërndau nëpër ishujt e vdekjes, duke u mohuar se bashku me të drejtat dhe emrin shqiptar, të cilat çamët shqiptarë i kishin mbrojtur dhe u kishin rezistuar katër perandorive të egra.
Fuqitë e Mëdha heshtën kur Greqia përzuri nga trojet shqiptare mbi 80 mije shqiptare, ku një pjesë i dërgoi në Turqi, të tjerët i shpërndau nëpër ishujt e vdekjes, duke u mohuar se bashku me të drejtat dhe emrin shqiptar, të cilat çamët shqiptarë i kishin mbrojtur dhe u kishin rezistuar katër perandorive të egra.
Me krijimin e konsolidimin e shtetit shqiptar, i cili përfaqësonte atë territor, që i lanë Shqipërisë Fuqitë e Mëdha dhe shovinistet, domethënë 28 mije kilometra katrore nga 96 mije kilometra katrore gjithsej, prape se prape, popullsia shqiptare tej kufijve nuk u gjend e braktisur nga shteti ame.
Qysh me 1926, qeveria shqiptare bënë deklaratën: “Procesi i shkëmbimit të popullsisë ka përfunduar.
Tani e tutje, çamet do kenë të drejtat që gëzojnë qytetaret greke!”. Kjo binte ndesh me politiken e ortodoksisë shoviniste greke.
Qysh me 1926, qeveria shqiptare bënë deklaratën: “Procesi i shkëmbimit të popullsisë ka përfunduar.
Tani e tutje, çamet do kenë të drejtat që gëzojnë qytetaret greke!”. Kjo binte ndesh me politiken e ortodoksisë shoviniste greke.
Traktati Shqipëri-Greqi i 1926 nuk shpuri në mbrojtjen e të drejtave dhe të lirive të popullsisë çame nga ana e Greqisë.
Në mars të 1928, Ministria e Jashtme shqiptare, me ane të një memorandumi, që i drejtoi të ngarkuarit grek me pune në Tirane, me fakte tregohej shqetësimi i Tiranës për padrejtësitë dhe shtypjen, që i behej popullsisë shqiptare të Çamërisë nga vete autoritetet qeveritare greke dhe nuk u jepte asnjë të drejte, si pakice kombëtare.
Qeveria greke, jo vetëm që e hodhi poshtë protestën shqiptare, por e akuzoi qeverinë shqiptare se ndërhynte në punët e brendshme dhe se çamet, sipas grekeve, ishin qytetare greke në token greke dhe se Shqipëria po shpërfillte të drejtën sovrane të Greqisë.
Në mars të 1928, Ministria e Jashtme shqiptare, me ane të një memorandumi, që i drejtoi të ngarkuarit grek me pune në Tirane, me fakte tregohej shqetësimi i Tiranës për padrejtësitë dhe shtypjen, që i behej popullsisë shqiptare të Çamërisë nga vete autoritetet qeveritare greke dhe nuk u jepte asnjë të drejte, si pakice kombëtare.
Qeveria greke, jo vetëm që e hodhi poshtë protestën shqiptare, por e akuzoi qeverinë shqiptare se ndërhynte në punët e brendshme dhe se çamet, sipas grekeve, ishin qytetare greke në token greke dhe se Shqipëria po shpërfillte të drejtën sovrane të Greqisë.
Me ardhjen e fashisteve në pushtet në Greqi, më 1936, klika e Metaksait e keqësoi me shumë gjendjen e çameve. Me urdhër të vetë Metaksait, zona çame u kolonizua.
Shume prona të mëdha të çameve u konfiskuan. Masakrimi mbi çamet nisi me egërsi dhe nuk ndalej. Lidhja e kombeve, shtetet “demokratike” e dinin shtypjen që u bëhej çameve në vatrat e tyre, po asnjë nuk shqetësohej.
Shume prona të mëdha të çameve u konfiskuan. Masakrimi mbi çamet nisi me egërsi dhe nuk ndalej. Lidhja e kombeve, shtetet “demokratike” e dinin shtypjen që u bëhej çameve në vatrat e tyre, po asnjë nuk shqetësohej.
Çamët nuk ishin kolaboracionistë
Sulmi i Italisë fashiste mbi Greqinë, u përdor si pretekst ndaj shqiptareve dhe atë, viktimat e para të fashizmit, do quheshin “agresorë” ndaj Greqisë?!
Egërsia greke nuk u ndez ndaj vetë agresorit, por ndaj shqiptareve, që ishin të sulmuar. Pas kësaj lufte, Greqia do të kishte edhe gurin, edhe arrën. Do vendoste ligjin e luftës dhe do thuhej: “Greqia ishte sulmuar nga Shqipëria dhe jo nga Italia”.
Ky ligj i hilës dhe i pa arsyes do vinte edhe kushtin tjetër: “Ligji do qëndronte për aq kohe sa te harrohej çështja çame dhe të vendosej kufiri i Veri – Epirit në Shkumbin!”.
Egërsia greke nuk u ndez ndaj vetë agresorit, por ndaj shqiptareve, që ishin të sulmuar. Pas kësaj lufte, Greqia do të kishte edhe gurin, edhe arrën. Do vendoste ligjin e luftës dhe do thuhej: “Greqia ishte sulmuar nga Shqipëria dhe jo nga Italia”.
Ky ligj i hilës dhe i pa arsyes do vinte edhe kushtin tjetër: “Ligji do qëndronte për aq kohe sa te harrohej çështja çame dhe të vendosej kufiri i Veri – Epirit në Shkumbin!”.
Në kohen e pushtimit të Shqipërisë nga Italia fashiste, midis qeverisë shqiptare (regjencës), gjermaneve dhe italianëve, u lidh marrëveshja e bashkimit etnik të Shqipërisë.
Kjo marrëveshje ishte si një kundërvënie dhe në diplomacinë e gjermaneve dhe italianeve ndaj Francës dhe Anglisë, se “ato kishin marre vendimin e copëtimit të Shqipërisë” dhe për ta tërhequr pas Shqipërinë.
Pavarësisht në ç’kushte dhe me cilet lidhej marreveshja, Italia dhe Gjermania ishin superfuqi te luftes dhe ëndrra e shqiptareve u realizua.
U be bashkimi etnik i tërë kombit, nga viti 1941-1944 u krijua administrata shqiptare, në tërë trojet shqiptare në Ballkan. Shqipëria nuk mori asnjë thërrime me tepër nga ç’i kishin marre.
Gjermanet dhe italianet, pavarësisht se ishin kundërshtaret e koalicionit, shqiptarëve u dhëne atë qe u ishte marre padrejtësisht.
E vërteta është se edhe pas kësaj, çamet u bashkuan me qeverinë e Tiranes (Regjencën), që pranoi bashkimin etnik dhe kundërshtoi pushtimin italian, por shqiptarët çamë nuk besonin shumë te regjenca, te ky bashkim.
Kjo marrëveshje ishte si një kundërvënie dhe në diplomacinë e gjermaneve dhe italianeve ndaj Francës dhe Anglisë, se “ato kishin marre vendimin e copëtimit të Shqipërisë” dhe për ta tërhequr pas Shqipërinë.
Pavarësisht në ç’kushte dhe me cilet lidhej marreveshja, Italia dhe Gjermania ishin superfuqi te luftes dhe ëndrra e shqiptareve u realizua.
U be bashkimi etnik i tërë kombit, nga viti 1941-1944 u krijua administrata shqiptare, në tërë trojet shqiptare në Ballkan. Shqipëria nuk mori asnjë thërrime me tepër nga ç’i kishin marre.
Gjermanet dhe italianet, pavarësisht se ishin kundërshtaret e koalicionit, shqiptarëve u dhëne atë qe u ishte marre padrejtësisht.
E vërteta është se edhe pas kësaj, çamet u bashkuan me qeverinë e Tiranes (Regjencën), që pranoi bashkimin etnik dhe kundërshtoi pushtimin italian, por shqiptarët çamë nuk besonin shumë te regjenca, te ky bashkim.
Çamet nuk ishin kolaboracioniste në shërbim të armikut të përbashkët, pushtuesve nazi-fashiste, por krerët shoviniste greke ishin kolaboracioniste.
Për këtë ka fakte historike, që nuk fshihen dot nga greket. Greket shoviniste, që akuzojnë shqiptaret çame, se ishin bashkëpunëtore të pushtuesve, kolaboracioniste, nuk qëndron.
Është një shpifje e ulet e vetë kolaboracionisteve greke, të cilët, qenien e tyre të tille e kane të dokumentuar. Në muajin maj 1941, në Greqinë e pushtuar, u krijua qeveria e pare kuislingë, në krye të së cilës u vu gjenerali Çollakoglli.
Ky gjeneral, pasi mori kryesimin e forcave pushtuese; menjëherë nxori qarkoren, që u bënte thirrje turmave të çmobilizuara të shkonin në kazerma, të visheshin, të armatoseshin dhe të qëndronin përkrah forcave gjermane. Këto të vërteta për kolaboracionistet shkruheshin edhe në gazetat “Vima” dhe ”Proia”.
Pas një viti, pra në maj 1942, për ta forcuar me tej bashkëpunimin me pushtuesin gjerman, u formua qeveria që kish për kryetar Ralin.
Kjo qeveri ra në ujdi me gjermanet dhe menjëherë krijoi forcat e armatosura, të përbëra nga tre divizione, me një efektiv që e kalonte 30-mijëshen.
Këto trupa i komandonin gjeneralët kolaboracionistë: Bakos, Kocimitos, Llogothetopulos, Raftis, Zerva etj.
Ndërkohe këta gjeneralë kishin rënë në ujdi që, bashkë me gjermanet të shuanin çdo shkëndije për liri e demokraci. Egërsia e këtyre gjeneralëve, ndizej nga idetë e priftërinjve shovenë: Shen Kozmo, Kotoko, Evllogji, Kurilla, etj., dhe frymëzoheshin nga ata që drejtonin ortodoksinë: Sarafim, Sebastiano, Janullatos etj., egërsi e cila do shfrente mbi forcat përparimtare demokratike, qe përfaqësoheshin nga EAM-i dhe mbi shqiptaret çamë të pambrojtur.
Me këto fakte, hidhen poshtë akuzat dhe shpifjet helene dhe të gjeneralëve të tjerë, se çamet ishin bashkëpunëtore të pushtuesve gjermane.
Masakra e gjeneralit grek mbi çamët
Ky ishte amaneti i shovinistit përbindësh ndaj shqiptareve, gjeneralit kolaboracionist Japolan Zerves.
Në prag vdekjen e tij, antishqiptari i tërbuar thotë: “Vdes i qete se bëra atë që doja.
Pas lash rreke gjaku, tym, bloze, gërmadhe, uturima fëmijësh, nuse dhe gra nudo, që futeshin në furrat e ndezura, që të mos pillnin me shqiptarë… burra të varur, shpuar me bajonete, gjuha shqipe nuk do të flitet më në tokën helene.
Kjo më kënaq mua, ashtu siç kënaq tërë shpirtrat helene!”.
Në prag vdekjen e tij, antishqiptari i tërbuar thotë: “Vdes i qete se bëra atë që doja.
Pas lash rreke gjaku, tym, bloze, gërmadhe, uturima fëmijësh, nuse dhe gra nudo, që futeshin në furrat e ndezura, që të mos pillnin me shqiptarë… burra të varur, shpuar me bajonete, gjuha shqipe nuk do të flitet më në tokën helene.
Kjo më kënaq mua, ashtu siç kënaq tërë shpirtrat helene!”.
Zerva dhe gjeneralët e tjerë ishin lëshuar si bisha mbi shqiptaret çamë te pambrojtur.
Si qeveritë kolaboracioniste, edhe ato që vazhduan pas ikjës së gjeneralëve, po me ata ministra e gjeneralë, pjella të ortodoksisë shovene, kishin marrë urdhër që popullsinë çame prej 30-35 mijë banoresh ta asgjësonin.
Ndër përfaqësuesit e aleateve, koloneli Kris Voodhanse, shef i misionit ushtarak aleat, deklaronte: ”Me inkurajimin e misionit ushtarak aleat, që unë drejtoja, Zerva dëboi çamët nga shtëpitë e tyre!”.
Gjenocidi i egër grek nisi me 27 qershor 1944. Ushtaret e Zerves rrënonin gjithçka që gjenin përpara… popullsia e Parathimise u kap në befasi dhe nuk gjeti dot mjete mbrojtëse.
Barbarët e Zerves hynë natën në qytet dhe vranë 673 burra, gra, fëmije, në Filat 1286, në Igumenicë 192, në Prage 620. Zervistet rrafshuan mbi 5800 shtëpi në 68 fshatra.
Qindra fshatra të tjera u shkretuan. Pronareve të bagëtive ju grabiten 120 mije dhen, 24 mije një thundrake, 18 mije kuaj. Nga hambarët e fshatareve të pasur çamë u rrëmbyen 250 mijë kg grurë etj…
Barbarët e Zerves hynë natën në qytet dhe vranë 673 burra, gra, fëmije, në Filat 1286, në Igumenicë 192, në Prage 620. Zervistet rrafshuan mbi 5800 shtëpi në 68 fshatra.
Qindra fshatra të tjera u shkretuan. Pronareve të bagëtive ju grabiten 120 mije dhen, 24 mije një thundrake, 18 mije kuaj. Nga hambarët e fshatareve të pasur çamë u rrëmbyen 250 mijë kg grurë etj…
Pas grabitjes dhe gjenocidit, misionit aleat sikur i “erdhi keq” për tragjedinë mbi shqiptaret çamë. Dhe, kjo “keqardhje” u ndez, kur çamet nga mosha 15-70 vjeç, të ngelur aty – këtu, kapeshin nga grekët dhe internoheshin në ishujt e Egjeut dhe i masakronin.
Kur shefi i misionit amerikan në Shqipëri, 1945-1946, pa këto barbari u shpreh: “Në mars 1945, njësi të forcave të shpërndara të Zervasit, kryen një masakër ndaj çameve në zonën e Filatit dhe, praktikisht e pastruan atë nga shqiptaret çame!”.
Kur shefi i misionit amerikan në Shqipëri, 1945-1946, pa këto barbari u shpreh: “Në mars 1945, njësi të forcave të shpërndara të Zervasit, kryen një masakër ndaj çameve në zonën e Filatit dhe, praktikisht e pastruan atë nga shqiptaret çame!”.
Përveç dëbimit nga vatrat e të parëve, ajo do shkundte nga themeli edhe kulturën çame, do mohonte edhe historinë, besimin fetar mysliman.
Dhe menjëherë u dha urdhri për djegien e 102 xhamive, 28 teqeve, mijëra tyrbeve dhe vakëfeve. Kur u siguruan se ishte dëbuar edhe këmba e fundit e çamëve, barbaria helene do nxirrte ligjin absurd.
Sipas këtij ligji, çamët nuk do ktheheshin më dhe pronat e tyre ua ndanë kolonëve. Ndërsa ndaj çameve të mbetur në Greqi, si ata ortodoks e mysliman, ligji antinjerëzor i vitit 1945 ua mohonte identitetin kombëtar shqiptar.
Nga shqiptar që ishin, do ktheheshin në grek dhe “pranonin” kombësinë helene.
Dhe menjëherë u dha urdhri për djegien e 102 xhamive, 28 teqeve, mijëra tyrbeve dhe vakëfeve. Kur u siguruan se ishte dëbuar edhe këmba e fundit e çamëve, barbaria helene do nxirrte ligjin absurd.
Sipas këtij ligji, çamët nuk do ktheheshin më dhe pronat e tyre ua ndanë kolonëve. Ndërsa ndaj çameve të mbetur në Greqi, si ata ortodoks e mysliman, ligji antinjerëzor i vitit 1945 ua mohonte identitetin kombëtar shqiptar.
Nga shqiptar që ishin, do ktheheshin në grek dhe “pranonin” kombësinë helene.
Greqisë i duhej medoemos të ndryshonte përbërjen demografike të krahinave çame veri-perëndim, sepse u trembej shumë arvanitasve dhe shumë çameve të mbetur ose të kthyer në ortodokse dhe “greke” me force.
Ardhja e shqiptareve çamë në Shqipëri dhe heshtja e ndërkombëtarëve.
Shqiptaret çamë, që i shpëtuan barbarisë greke, më të shumtët erdhën në truallin amë. Shqiptarët hapën shtëpitë për viktimat e barbarisë.
U hapen edhe dyert e shkollave për fëmijët e humbur. Për t’u njohur padrejtësia e madhe, krerët çamë dhe qeveritë, përfshi edhe atë shqiptare, paditen barbarinë greke dhe iu bë e njohur edhe organizmave ndërkombëtare.
Padrejtësia ndaj çameve u shtrua edhe në Konferencën e Paqes në Paris, me 1946, por nuk u arrit që të pranohej krimi i madh njerëzor, gjenocidi grek mbi popullsinë çame.
Doli që shumë nga shtetet mike të Greqisë, të cilat i kishin rrëmbyer me forcë 23 mije kilometra katrorë të Shqipërisë dhe ia kishin dhëne Greqisë, në fillim u hoqën sikur u pëlciste zemra nga dhimbja për çamët martirë dhe, për të mos u shfaqur si mbrojtës të hapur të padrejtësive, që kish bërë greku, ngritën dorën dhe thanë me gjysme zëri: “Çamet e përzënë të kthehen në vendin e tyre!”.
Po kjo ishte vetëm demagogji, që çamët të ktheheshin në trojet e të parëve, që t’u kthehej pasuria e grabitur, do të thoshte të paditej mikja e tyre për krimet barbare.
Të pranonte egërsinë që kish shfaqur dhe të përgjigjej për gati 3000 të masakruarit, dëmet e shkaktuar, rrëmbimet e pa llogaritura.
Po qysh të nesërmen e konferencës u pa demagogjia politike.
U hapen edhe dyert e shkollave për fëmijët e humbur. Për t’u njohur padrejtësia e madhe, krerët çamë dhe qeveritë, përfshi edhe atë shqiptare, paditen barbarinë greke dhe iu bë e njohur edhe organizmave ndërkombëtare.
Padrejtësia ndaj çameve u shtrua edhe në Konferencën e Paqes në Paris, me 1946, por nuk u arrit që të pranohej krimi i madh njerëzor, gjenocidi grek mbi popullsinë çame.
Doli që shumë nga shtetet mike të Greqisë, të cilat i kishin rrëmbyer me forcë 23 mije kilometra katrorë të Shqipërisë dhe ia kishin dhëne Greqisë, në fillim u hoqën sikur u pëlciste zemra nga dhimbja për çamët martirë dhe, për të mos u shfaqur si mbrojtës të hapur të padrejtësive, që kish bërë greku, ngritën dorën dhe thanë me gjysme zëri: “Çamet e përzënë të kthehen në vendin e tyre!”.
Po kjo ishte vetëm demagogji, që çamët të ktheheshin në trojet e të parëve, që t’u kthehej pasuria e grabitur, do të thoshte të paditej mikja e tyre për krimet barbare.
Të pranonte egërsinë që kish shfaqur dhe të përgjigjej për gati 3000 të masakruarit, dëmet e shkaktuar, rrëmbimet e pa llogaritura.
Po qysh të nesërmen e konferencës u pa demagogjia politike.
Shtetet e mëdha që ngritën dorën, harruan ç’thanë, sepse ata nuk këmbëngulën të zbatohej vendimi që morën dhe të përbuzej gënjeshtra e kolaboracionisteve helene që akuzonin çamët si të tillë.
Megjithëse Konferenca e Parisit dështoi dhe iu shmang dënimit të padrejtësisë greke, çamët nuk i hodhën armët, për të gjetur përkrahës dhe për ta ndërkombëtarizuar tragjedinë e luajtur mbi ta.
Ata s’e kishin humbur shpresën për t’u rikthyer në pragjet e të pareve.
Ata s’e kishin humbur shpresën për t’u rikthyer në pragjet e të pareve.
Për ta intensifikuar ndërkombëtarizimin e çështjes çame në vjeshtën e vitit 1944, në Konispol organizohet kongresi i parë çam, i cili u drejtohet përfaqësuesve të misioneve aleate, shteteve asnjanëse, B.Sovjetik që ta ndihmonin popullin shqiptarë të Çamërisë dhe të njihej padrejtësia e bërë ndaj tij.
Jo shumë kohe pas këtij kongresi, një grup çamësh shkoi në Athinë, që të kundërshtonte gjenocidin kolektiv ndaj shqiptarëve të Çamërisë dhe të gjendej një gjuhe, që të mbështetej te arsyeja.
Po qeveria e ardhur në pushtet e George Papandreut, nuk mori asnjë mase kundër gjenocidit edhe pse përfaqësuesit çamë i than ta ndalnin dhunën greke, t’i njihte të drejtat e çamëve dhe të urdhëronte të ktheheshin në shtëpitë e tyre, gjithë prezentët.
Dilte se terrorizmin nuk e kishte organizuar një gjeneral i çmendur, por ishte në planin e shovinizmit, që e udhëhiqte dhe e drejtonte kisha ortodokse greke.
Meqë dështoi dhe kjo orvatje, çamët në Shqipëri nuk e ndalen luftën e tyre për liri e të drejta, megjithëse ndihmën e qeverisë komuniste, që varej nga sllavet, nuk e kishte aq të plote. Iu dërgua letër bashkimit Kombëtar Grek, komandës aleate në Mesdhe dhe Komitetit Qendror te FKC (EAM).
Jo shumë kohe pas këtij kongresi, një grup çamësh shkoi në Athinë, që të kundërshtonte gjenocidin kolektiv ndaj shqiptarëve të Çamërisë dhe të gjendej një gjuhe, që të mbështetej te arsyeja.
Po qeveria e ardhur në pushtet e George Papandreut, nuk mori asnjë mase kundër gjenocidit edhe pse përfaqësuesit çamë i than ta ndalnin dhunën greke, t’i njihte të drejtat e çamëve dhe të urdhëronte të ktheheshin në shtëpitë e tyre, gjithë prezentët.
Dilte se terrorizmin nuk e kishte organizuar një gjeneral i çmendur, por ishte në planin e shovinizmit, që e udhëhiqte dhe e drejtonte kisha ortodokse greke.
Meqë dështoi dhe kjo orvatje, çamët në Shqipëri nuk e ndalen luftën e tyre për liri e të drejta, megjithëse ndihmën e qeverisë komuniste, që varej nga sllavet, nuk e kishte aq të plote. Iu dërgua letër bashkimit Kombëtar Grek, komandës aleate në Mesdhe dhe Komitetit Qendror te FKC (EAM).
As delegacioni që shkoi në Athinë, as letrat nuk u morën parasysh. Madje në takimin verbal dhe në letër përgjigjet, nuk u shfaq urtësia, po arroganca, poshtërimi grek.
Komiteti i Çlirimit të Çamërisë përsërit letrat dhe ua ridërgon misioneve ushtarake të B.S., Britanisë së Madhe, SHBA, Francës, dhe legatës Jugosllave në Tiranë.
Ky komitet që të rendonte përgjegjësia ndaj bashkëkombësve, nuk la të qete as konferencën e ministrave të jashtëm të fuqive aleate në Londër më 1945, as Asamblenë e Përgjithshme të OKB-së të 25 tetorit 1946. Në kërkesat e tyre, çamët shpjegonin se ishin popullsia më e persekutuar e shekullit 20-të, madje edhe e Luftës se Dytë.
Ky komitet që të rendonte përgjegjësia ndaj bashkëkombësve, nuk la të qete as konferencën e ministrave të jashtëm të fuqive aleate në Londër më 1945, as Asamblenë e Përgjithshme të OKB-së të 25 tetorit 1946. Në kërkesat e tyre, çamët shpjegonin se ishin popullsia më e persekutuar e shekullit 20-të, madje edhe e Luftës se Dytë.
“Ne po shohim se edhe Organizata e Kombeve te Bashkuara, nuk po na e dëgjon zërin, nuk na përfill në kërkesat tona”. Dhe vërtetë, ajo nën presionin e ortodoksisë, ku ajo greke ishte e madhe, nuk po i vinte në lëvizje fuqitë e saj, e ta detyronte një shtet shoven: ta ndalte barbarinë dhe të pranonte ti njihte të drejtat popullsisë që kish persekutuar.
Duke iu drejtuar sërish organizmave të larta ndërkombëtare komiteti i Çamërisë thekson: “Ne protestojmë dhe sjellim në mendjen e Komisionit Hetimor te KSOKB, tragjedinë e luajtur në Çamëri, si dhe veprimtarinë e shovinisteve, që synon në zhdukjen e popullit shqiptar të Çamërisë.
Ne theksojmë një zgjidhje urgjente të problemit çam, siç mund të pranohet.
Ne theksojmë një zgjidhje urgjente të problemit çam, siç mund të pranohet.
1. Të ndalet vendosja e kolonëve në tokat tona autoktone.
2. Të riatdhesohen tërë çamët.
3. Të bëhet kthimi i tokave tona, vlerësimi i demit me para në dorë.
4. Të jepet ndihmë për të rindërtuar shtëpitë e prishura.
5. Mbrojtjen dhe garancinë popullsisë që rrjedh në traktatet ndërkombëtare.
6. Të gjykohen e dënohen tërë përgjegjësit e krimit, që kanë kryer kundër çameve!”.
Meqë të mëdhenjtë në OKB, nuk donin t’ia prishnin të përkëdhelurës së tyre, hoqën dorë nga lufta për rikthimin e çamëve në trojet e tyre, duke i ngushëlluar me disa ndihma. Kështu nga viti 1945-1947, Shqipëria mori 26 milionë dollarë ndihma për çamët. Ndihmat ishin në mallra, materiale e pajisje.
Ndërsa për refugjatet direkt u dhanë vetëm 1.2 milionë dollarë. Por lufta që ata bënë për ndërkombëtarizimin e Çamërisë erdhi në ftohje.
Shteti shqiptar dhe ai grek, bënin pjesë në dy kampe të kundërta. Propaganda komuniste thoshte shumë gjera të pavërteta, madje arrinte të “argumentonte”, borgjezia nuk i mbronte interesat, liritë dhe të drejtat e popujve.
Tani edhe krerët çamë u vunë në trysninë e propagandës komuniste. Duhej të bënin siç u thonin shefat shqiptarë. Krerët komuniste i kërcënonin çamët dhe u thonin se dy kampet ishin në luftë dhe çështja çame, gati ishte mbyllur edhe për kampin borgjez edhe për atë komunist.
Në të vërtetë acarimi midis dy shteteve ishte keqësuar, kur Greqia shtypte forcat e EAM-it dhe komunistët shqiptarë u jepnin armë dhe ushqime, duke e harruar Çamërinë.
Ndërsa për refugjatet direkt u dhanë vetëm 1.2 milionë dollarë. Por lufta që ata bënë për ndërkombëtarizimin e Çamërisë erdhi në ftohje.
Shteti shqiptar dhe ai grek, bënin pjesë në dy kampe të kundërta. Propaganda komuniste thoshte shumë gjera të pavërteta, madje arrinte të “argumentonte”, borgjezia nuk i mbronte interesat, liritë dhe të drejtat e popujve.
Tani edhe krerët çamë u vunë në trysninë e propagandës komuniste. Duhej të bënin siç u thonin shefat shqiptarë. Krerët komuniste i kërcënonin çamët dhe u thonin se dy kampet ishin në luftë dhe çështja çame, gati ishte mbyllur edhe për kampin borgjez edhe për atë komunist.
Në të vërtetë acarimi midis dy shteteve ishte keqësuar, kur Greqia shtypte forcat e EAM-it dhe komunistët shqiptarë u jepnin armë dhe ushqime, duke e harruar Çamërinë.
Shqiptareve çamë ju dha nënshtetësia shqiptare që të heshtnin përgjithmonë
Pas viteve 1953, kur Enver Hoxha hoqi nënshtetësinë greke dhe u dha çameve nënshtetësinë shqiptare, erdhi edhe faza e heshtjes se çamëve.
Të mos flisnin, të mos kërkonin, se zemëronin grekun edhe punët e tyre, tani e tutje ishin në dorën e partisë.
Të mos flisnin, të mos kërkonin, se zemëronin grekun edhe punët e tyre, tani e tutje ishin në dorën e partisë.
Kur Partia e Punës do u mohonte shqiptareve çamë nënshtetësinë greke dhe në kundërshtim me dëshirën e tyre, do t’u jepnin atë shqiptare dhe ata, si edhe shqiptarët do humbnin çdo liri, doli dekreti famëkeq i Enver Hoxhës: “Dekret numër 1654, data 19 prill 1953 mbi dhënien e nënshtetësisë shqiptare çamëve që banojnë në Republikën e Shqipërisë!”.
Nuk u përmendej emri shqiptar, që do të thoshte se nuk ishin as të tillë dhe ç’kombësi kishin! Në dekretin komunist nuk përmendej asgjë nga e kaluara.
Nuk u përmendej emri shqiptar, që do të thoshte se nuk ishin as të tillë dhe ç’kombësi kishin! Në dekretin komunist nuk përmendej asgjë nga e kaluara.
(Enver Hoxha)
Për heqjen e nënshtetësisë greke të shqiptareve çamë e dhënien e asaj shqiptare, janë bërë shumë pyetje, që nuk kanë marrë përgjigje.
Nënshtetësia shqiptare u dha nga frika, që në fushën diplomatike të mos kishte më asnjë kontakt me grekët. Shqiptaret çamë, duke marrë nënshtetësinë shqiptare, detyroheshin të mbyllnin gojën dhe të heshtnin përgjithmonë.
Nënshtetësia shqiptare u dha nga frika, që në fushën diplomatike të mos kishte më asnjë kontakt me grekët. Shqiptaret çamë, duke marrë nënshtetësinë shqiptare, detyroheshin të mbyllnin gojën dhe të heshtnin përgjithmonë.
Se dyti, komunistët mund të bënin ç’të donin me interesat e shqiptarëve, se ndaj kombit ishin të papërgjegjshëm. Patriotizmin shqiptar e kishin mohuar, duke e zëvendësuar me internacionalizmin pushtues, nënshtrimin ndaj ideologjisë së diktaturës.
(Sali Berisha e Azem Hajdari)
Vetëm shteti demokratik kërkoi që shqiptaret çamë të ktheheshin në pronat e tyre. Presidenti Prof.Dr.Sali Berisha,
nxori dekretin dhe përkujtoi tragjedinë e shqiptarëve çamë, duke i quajtur ata muhaxhirët më të përbuzur nga komunizmi shqiptar, por edhe nga të mëdhenjtë e botës.
Dekreti i Presidentit Sali Berisha, nr.7835, date 26.06.1994 thotë: “Dekretoj shpalljen e 27 qershorit kalendarin kombëtar, Dita e Gjenocidit ndaj shqiptarëve të Çamërisë nga shovinizmi grek dhe ngritjen e një memoriali në Konispol!”
nxori dekretin dhe përkujtoi tragjedinë e shqiptarëve çamë, duke i quajtur ata muhaxhirët më të përbuzur nga komunizmi shqiptar, por edhe nga të mëdhenjtë e botës.
Dekreti i Presidentit Sali Berisha, nr.7835, date 26.06.1994 thotë: “Dekretoj shpalljen e 27 qershorit kalendarin kombëtar, Dita e Gjenocidit ndaj shqiptarëve të Çamërisë nga shovinizmi grek dhe ngritjen e një memoriali në Konispol!”
Qeveria dhe Politika Greke
Greqia (Ελλάδα, Hellada ose Hellas), zyrtarisht Republika Helene (Ελληνική Δημοκρατία, Elliniki Dimokratia) është një Republikë Parlamentare. Presidenti, i zgjedhur nga Parlamenti çdo pesë vjet, është Kreu i Shtetit.
Kryeministri është Kreu i Qeverisë. Këshilli i Ministrave, i përbërë prej kryeministrit, ministrave, zëvendës ministrave dhe ministrave pa portofol, është organi i vendimmarrjes kolektive që përbën Qeverinë e Greqisë.
Pushteti legjislativ ushtrohet nga Parlamenti dhe Presidenti i Republikës. Pushteti ekzekutiv ushtrohet nga Presindenti i Republikës dhe qeveria. Pushteti juridik i është dhënë gjykatave të drejtësisë, vendimet e të cilave ekzekutohen në emër të popullit.
Megjithëse Presidenti i Republikës ka pushtet politik të kufizuar, pasi shumica e pushtetit i takon qeverisë, detyrimet e tij përmbajnë emërimin formal të kryeministrit në rekomandimin e të cilit ai emëron ose shkarkon gjithashtu anëtarë të tjerë të qeverisë, përfaqësimin e shtetit në marrëdhëniet e tij me shtetet e tjera, shpalljen e referendumit etj.
Zgjedhjet e përgjithsme mbahen çdo katër vjet vetëm nëse Parlamenti nuk është shpërndarë më herët. Elektorati përbëhet prej të gjithë qytetarëve grekë të cilet janë mbi moshën 18 vjeç. Çdo qeveri e re, pas zgjedhjeve të përgjithshme ose pas dorëheqjes së qeverisë së mëparshme, duhet të paraqitet në Parlament dhe të kërkojë votëbesim.
Flamuri i Greqisë "moderne"
Flamuri kombëtar i Greqisë përbëhet prej katër shiritash të bardhë dhe pesë shiritash blu horizontalë të alternuar, me një kryq të bardhë në cepin e majtë të sipërm.
E bardha dhe bluja janë ngjyrat kombëtare të Greqisë, pasi bluja simbolizon qiellin dhe detin ndërsa e bardha tregon pastërtinë e luftës për pavarsi të grekëve.
Kryqi përfaqëson fenë e krishterë. Nëntë shiritat horizontalë blu e të bardhë të flamurit përfaqësojnë nëntë rrokjet e motos ‘Eleftheria i Thanatos’ (Greqisht: Liri a Vdekje).
Himni Kombëtar
Himni për Lirinë është një poemë e shkruar nga Dionysios Solomos (1823) dhe përbëhet prej 158 strofash.
U vu në muzikë nga Nikolaos Mantzaros, (1865) dhe është himni kombëtar më i gjatë në botë për nga gjatësia e tekstit.
Ky himn performohet në çdo ceremoni mbylljeje të Lojërave Olimpike, për të nderuar Greqinë si vendlindjen e lojërave të lashta olimpike.
(English translation by Rudyard Kipling)
We know thee of old
Oh divinely restored,
By the light of thine eyes
And the light of thy sword.
From the graves of our slain
Shall the valor prevail
As we greet thee,
As we greet thee again,
Hail, Liberty! Oh, Hail!
Emblema kombëtare e Greqisë
Emblema kombëtare e Greqisë, e njohur gjithashtu si stema e Greqisë, përbëhet prej një kreshte blu me një kryq të bardhë i rrethuar plotësisht me dy dege dafine.
Emblema e parë kombëtare greke u ofrua nga Kushtetuta e Epidaurus më 1 janar 1822.
Ngjyrat e emblemës kombëtare të Republikës Helene janë bluja dhe e bardha.
Një dizajn shtesë me gjethe të arta dafine shfaqet mbi kapelet e oficerëve ushtarakë të Forcave të Armatosura greke si dhe gjithashtu në flamurin e Presidentit të Republikës.
Dita e Pavarsisë së Greqisë
Festohet më 25 mars, është një ditë që shënon fillimin e luftës së suksesshme të popullit grek kundër Perandorisë Osmane (1821-1830), e cila arriti kulmin në krijimin e një shteti të pavarur.
Së bashku me domethënien e saj kombëtare, përkujtohet gjithashtu tradicionalisht si dita fetare e Ungjëllizimit.
****
RENEA ka vrarë një shtetas shqiptar. Është i lindur dhe i rritur në Bularat, pavarësisht se ka marrë më pas nënshtetësi greke. Arma që është gjetur në vendngjarje kallashnikov është e modifikuar për të qëlluar natën. Ai ka pasur edhe një çantë plot me municion. Fakt ky që konfirmohet edhe nga tabela fotografike. Të gjitha goditjet me plumba janë në xhamin e përparmë.
Operacioni ka zgjatur mbi 4 orë e gjysmë. Janë dërguar tre negociatorë. I është folur me altoparlant. Ai ka gjuajtur jo vetëm ndaj negociatorëve. Mediat lokale e kanë filmuar këtë person duke qëlluar me armë në mënyrë horizontale. Ekzekutimi ka ndodhur në kohën kur ka rrezikuar jetën e banorëve të fshatit.
Ky person ka hyrë 4 ditë para ngjarjes me një grup personash. Disa janë ndaluar dhe janë verifikuar. Të gjithë janë nën hetim. Ngjarja është nën hetim për një incident të organizuar.
****
Pak ditë më parë në fshatin Bularat është përcjellë për në banesën e fundit minoritari grek Kostandinos Kacifa, i cili u vra nga forcat RENEA rreth një javë më parë.
Mirëpo prania e personave që kishin ardhur nga Greqia për ceremoninë e varrimit në Bularat dhe që kënduan në kor thirrje antishqiptare ka irrutuar qytetarë të shumtë, të cilët i kanë shkruar dhe Kryeministrit Edi Rama.
Një prej tyre i ka shkruar Edi Ramës duke i kërkuar të ndërhyjë me patjetër sepse ata kanë përdhosur vlerat tona, dhe ai duhet t’ ju tregojë vendin.
Mesa duket Ramën nuk e ka “mbajtur” vendi dhe i ka kthyer përgjigje menjëherë, pasi i ka shkruar se vendi ynë nuk lufton me arkmorte dhe as me provokatorë varrimesh.
“Kush erdhi per te provokuar, hyri, turperoi veten e flamurin e tij dhe iku… Shqiperia nuk “flliqet” nga ca te pagdhendur, qe jetojne si hiena e kendojne si korba! Jane qenie te mjera qe perdhosin te vdekurln qe medemek respektojne dhe ulin dinjitetin e flamurit te kombit te tyre”, ka shkruar Kryeministri Edi Rama ndër të tjera.
***
“Ambasadores iu theksua se ngjarja e rëndë po hetohet nga Prokuroria Shqiptare. Ky institucion është autoriteti i vetëm që në bazë të kushtetutës dhe legjislacionit penal shqiptar kryen hetim të pavarur për çdo vepër penale që ndodh në territorin e Republikës së Shqipërisë”, thuhet në deklaratën e ministrisë.
Ministria për Evropën dhe Punët e Jashtme “përsëriti thirrjen për maturi dhe mosngjyrime politike e diplomatike të kësaj çështje, duke siguruar se Shqipëria është vend i sigurt e i qetë për të gjithë shtetasit e saj, përfshirë pa asnjë dallim ata me kombësi greke”.
***
Gjenerali shqiptar Sandër Lleshaj per ngjarjet ne Bularat:
Shpallen 52 greke persona "non grata"
52 shtetas grekë u shpallën non-grata nga pas shfaqjeve ekstremiste që u regjistruan dje gjatë ceremonisë mortore te Kostandinos Kacifas. Lajmi u bë i ditur nga zëvendësministri i Brendshëm Sandër Lleshaj gjatë daljes së parë publike para mediave. Lleshaj i cilësoi aktet e djeshme provokime vulgare.Shqipëria shpall "non grata" 52 ekstremistë grekë pas ngjarjeve të së enjtes në Bularat të Gjirokastrës gjatë ceremonisë funerale për Konstandin Kaçifa.
Në një konferencë të jashtëzakonshme për mediat, dhe në daljen tij të parë si zv/ministri i Brendshëm, Sandër Lleshi se askush nuk mund të tallet me respektin dhe urtësinë e popullit shqiptar.“Duke e konsideruar të papranueshëm, provokimin sa vulgar, aq edhe të rrezikshëm që iu bë dje shtetit shqiptar e qytetarëve të tij pa dallim, nga individëve e grupe të caktuara të ardhura nga Greqia, të cilët shpërdoruan respektin tonë ndaj normës tradicionale shqiptare të hapjes së dyerve të një familjeje në zi dhe e kthyen një ritual përbashkues varrimi, në një shfaqje të pa tolerueshme ekstremizmi, ka vendosur: Shpalljen persona të padëshiruar në vendin tonë, të 52 personave të shtetësisë greke, për veprimtari të organizuar në dëm të sovranitetit të Republikës së Shqipërisë dhe shfaqje e deklarata sfiduese ndaj rendit kushtetues, sigurisë kombëtare dhe qetësisë publike të këtij vendi”.Gjeneral Sandër Lleshi, sfidoi ligjërisht shtetasit grekë nëse do ta përsërisin sërisht të sfidojnë shfaqjen e tyre të së enjtes në Bularat.“Këta njerëz dhe të tjerë, që po analizohen nga forcat tona të sigurisë lidhur me shfaqjen e djeshme ekstremiste në fshatin Bularat, nuk do të lejohen të hyjnë më në këtë vend, për periudhën e parashikuar në ligj. Askush nuk duhet ta marrë urtësinë tonë për dobësi dhe asnjë i huaj nuk mund të shkelë pa u përballur me pasojat, ligjin dhe traditat e mikpritjes së këtij vendi”.Kjo është e hera e parë kur shteti shqiptar merr një vendim kaq të ashpër ndaj shtetasve grekë.“Në funksion të ruajtjes së pacenuar të marrëdhënieve ndërkombëtare të vendit dhe konkretisht të marrëdhënieve miqësore me Republikën e Greqisë; e angazhuar për të mbrojtur e garantuar në çdo aspekt të drejtat e minoritetit grek në Shqipëri dhe praninë e çmuar, historikisht harmonike të këtij minoriteti në gjirin e familjes shqiptare; e ndërgjegjshme për historinë e marrëdhënieve të fqinjësisë së mirë dhe të ardhmen e përbashkët të shqiptarëve dhe grekëve si kombe me përkatësi dhe përgjegjësi të rëndësishme për familjen e kombeve evropiane”.
Ekstremisti grek Konstadinos Kaçifas është përcjellë në banesën e fundit. Në momentin e uljes së arkivollit në dhe, të pranishmit e kanë përcjellë në heshtje dhe me duartrokitje. Pak momente para varrimit të Kaçifas, eurodeputetja Eleni Theocharous ka mbajtur një fjalim në nder të 35-vjeçarit. Në fjalën e saj, Theocharous u shpreh se rasti tregon se sa respektohet minoriteti grek në Shqipëri dhe se ai donte thjesht që të ruante identitetin ortodoks.Rasti tregon se sa respektohet minoriteti në Shqipëri.
Të cilësuan terrorist, të çmendur. U përpoqën të të vrisnin edhe me harresën e tyre. Ti re për bashkimin tonë. Ti doje thjesht të ruaje identitetin tënd ortodoks. Ti guxove dhe nuk kishe frikë. Zëri jot do të na shoqërojë derisa të ribashkohemi. Rrugë të mbarë në parajsë. Krimi jot i vetëm është që ti e doje shumë Greqinë. Je i pavdekshëm.Eleni Theocharous, eurodeputetja qipriote
