Editorial: Semi Mehmeti
Me siguri tani më të gjithë e kanë lexuar letrën e kreut të i BDI-së Ali Ahmeti, me rastin e 12-vjetorit nga nënshkrimi i Marrëveshjes së Ohrit, drejtuar përfaqësuesve më të lartë ndërkombëtarë, të cilët kanë kontribuuar shumë në Maqedoni dhe rajon pas vitit 2001. Dhe më siguri të gjithëve u ka bërë përshtypje kërkesa e Ahmetit drejtuar këtyre autoriteteve, që ata të ndërmjetësojnë edhe në zgjidhjen e çështjes së emrit.
Pastaj me siguri tani më të gjithë e dinë se sipas të dhënave zyrtare të Bankës Popullore, në emër të remitancave (lexo: parave të mërgatës shqiptare) vitin e kaluar janë derdhur në Maqedoni rreth 2 miliardë euro, se çdo i pesti qytetar i Maqedonisë, në vit pranon nga 2 mijë euro nga të afërmit e tij, që jetojnë dhe punojnë jashtë vendi e që janë familje shqiptare.
Tani shtrohet pyetja, ç’lidhje kanë këto dy informata me njëra tjetrën!? Lidhja është shumë e dukshme për ata që kanë sy të shohin e kokë të kuptojnë: Maqedonia nuk mund të ketë qeveri legjitime pa shqiptarët në të dhe, ekonominë e Maqedonisë e mbajnë gjallë paratë e mërgatës shqiptare. Ta dish këtë e të mos e përdorësh, do të thotë kot e ke që u shkruan letra personaliteteve ndërkombëtare.
Kot e ke ngaqë ata mund të të përcjellin një përgjigje shumë të thjeshtë: Zotëri Ahmeti, zgjidhja e kontestit mbi emrin dhe e shumë problemeve tjera, gjithmonë ka qenë edhe në duart e faktorit politik shqiptarë! Sikur të kishit dashur zgjidhje të shpejtë të këtyre problemeve, do mjaftonte të mos e mbështesnit qeverinë e Gruevskit për projektet e saj që e largojnë vendin nga proceset eurointegruese, siç janë për shembull, projekti “Shkupi 2014” dhe beteja e këtij regjimi kundër mediava, e që solli deri te terri i sotëm informativ në vend!
