Çasti shpesh na mbetet peng në kujtime! Njeriu pret shumëçka nga kjo botë, por, jo çdoherë, shpirti mbushet me çaste të ngazëllyeshme. Bota aq sa është e bukur, po aq mbart brenda saj trishtim. E tillë, shumësyresh vjen për lexuesin tek ky vëllim poetik. "Çast i shumëpritur" është libri i parë i shkruar ndjeshëm, me nota të ngrohta e një mënyrë të drejtpërdrejtë nga autorja Jusilda Guri.
Poetja është bijë e një toke që dita ditës egërsohet. Është lindur e rritur në një shtëpi të thjeshtë, pa mrekullitë e të veçantat e botës, por aty në qytetin e saj, në tokën e saj, në atë jetë të thjeshtë që Shkodra bën, pa shumëçka ekonomikisht por shumë të pasur shpirtërisht. E pikërisht këtë kërkon ta përçojë në rrallë të parë tek vetja, te moshatarët e saj që janë ky brez i ri që rritet dita ditës. Kërkon t’i tregojë atyre hallet e brengat e kësaj jete. Natyrisht që ndjen keqardhje që është përplasur me shumë situata jo aq të mira që patjetër i kanë sjellë zhgënjim e mërzi. E ndodhur mes labirintesh të tilla, e ka gjetur rrugën e saj e nuk është dorëzuar duke prekur edhe shumë momente të bukura të cilat do t’i mbesin si një mozaik shumëngjyrësh. Mesazhi i saj është i qartë: "kurrë nuk duhet të ndalemi por vetëm të shohim përpara". Ajo mori jetë në Shkodër, atë qytet që kurrë nuk resht së prodhuari djem e vajza të talentuar si Jusilda, që një ditë na shfaqen me vepra të tilla kaq të bukura.
E gjithë kjo vepër, vjen me dialektin e bukur të gegnishtes. Autorja ka preferuar që të shprehet me dialektin e bukur të Shkodrës duke na rikthyer në kohën e korifenjve të letërsisë tonë si Fishta, Vasa, Barleti, Mjeda e të tjerë emra të mëdhenj, që me veprën e tyre janë shënjuar fuqishëm në letërsinë shqipe.
SENAD NIKSHIQI
Poetja është bijë e një toke që dita ditës egërsohet. Është lindur e rritur në një shtëpi të thjeshtë, pa mrekullitë e të veçantat e botës, por aty në qytetin e saj, në tokën e saj, në atë jetë të thjeshtë që Shkodra bën, pa shumëçka ekonomikisht por shumë të pasur shpirtërisht. E pikërisht këtë kërkon ta përçojë në rrallë të parë tek vetja, te moshatarët e saj që janë ky brez i ri që rritet dita ditës. Kërkon t’i tregojë atyre hallet e brengat e kësaj jete. Natyrisht që ndjen keqardhje që është përplasur me shumë situata jo aq të mira që patjetër i kanë sjellë zhgënjim e mërzi. E ndodhur mes labirintesh të tilla, e ka gjetur rrugën e saj e nuk është dorëzuar duke prekur edhe shumë momente të bukura të cilat do t’i mbesin si një mozaik shumëngjyrësh. Mesazhi i saj është i qartë: "kurrë nuk duhet të ndalemi por vetëm të shohim përpara". Ajo mori jetë në Shkodër, atë qytet që kurrë nuk resht së prodhuari djem e vajza të talentuar si Jusilda, që një ditë na shfaqen me vepra të tilla kaq të bukura.
E gjithë kjo vepër, vjen me dialektin e bukur të gegnishtes. Autorja ka preferuar që të shprehet me dialektin e bukur të Shkodrës duke na rikthyer në kohën e korifenjve të letërsisë tonë si Fishta, Vasa, Barleti, Mjeda e të tjerë emra të mëdhenj, që me veprën e tyre janë shënjuar fuqishëm në letërsinë shqipe.
SENAD NIKSHIQI
