Shkodrës i takojnë 13 maja në Alpe, që i kapërcejnë të 2000m lartësi si: Jezerca (2694m), Papluka, Mali i Vilës,Radohima (2570m), Mali i Shënikut (2550m) si dhe Biga e Gimajve (mbi 2200m) etj. Krahas këtyre majave në Shkodër gjenden male të tjera më të ulëta si Taraboshi (595m), Shita e Hajmelit e deri te kodrat e Bushatit, të Bërdicës, të Kodhelit, të Kakarriqit, të Rrencit e të Tepes.
N'dër zonat më të bukura në rrethin e Shkodrës është ajo e Dukagjinit, e përpër nga Shala, Shoshi, Pulti dhe Kiri. Shala është e përbërë nga dy lugina të vogla; lugina e Kopreut që përbët nga fshatrat Abat, Breg-Lumi, Gimaj, Nënmavriq, Nicaj-Shalë, Vuksanaj, etj, si dhe lugina e mrekullueshme e Thethit. Në vijëmësin e tyre janë edhe lugina e Përroit të Thatë.
Rajoni i Shkodrës është i njohur për burime të pasura hidrografike. Janë lumenjtë Drini 285 km, Buna 44 km (i vetmi lumë i lundrueshëm), Kiri 51 km, Shala që përbëhet nga dy përrenj, Cemi, dhe burimet ujore. Përveç lumenjve, është e pasur edhe me liqene: Liqeni i Shkodrës zë një sipërfaqe 368 km2 nga e cila 149 km2 përfshihet brenda territorit të Shqipërisë. Eshtë liqen i cekët, me florë e faunë shumë të pasur. Në këtë liqen jetojnë 50 lloje peshqish. Në brigjet e tij shtrihen fshatrat turistikë të Shirokës dhe të Zogajt. Liqeni është preferenca e çdo shkodrani. Krahas liqenit të Shkodrës kemi tre liqene artificiale: Liqeni i Vaut të Dejës, liqeni i Komanit dhe Liqeni i Shtodrit.
Shkodra ka një florë dhe faunë shumë interesante, rreth 1900 lloje bimësh dhe 3500-4000 specie shtazore. Ky qytet është ndër të rrallët që natyra i ka falur fushat pjellore, lumenjtë plot ujë, liqenin e mrekullueshëm e kodrat e gjelbëruara.
Trashëgimia kulturore e Shkodrës për kombin Shqiptar fillon
që në shek. XV ku ishte qendër e Humanizmit. Nga ky
ambjent dolën në dritë humanistë e mendimtarë të shquar,
si Marin Barleti e Marin Beçikemi, që me veprat e tyre nxitën
në futjen e qytetit në vepra e studime e shkenca të aplikuara.
Matematicieni Gjon Gazulli, u konsiderua si një nga
astronomët më të shquar të kohës. Dallohet me një nga
shkollat më të para në trevat shqiptare më 1698.
Historiani E. Jacques shton se edhe të tjera shkolla u hapën
1639". Shkodra ka pasur observatorin e parë astronomik në
Ballkan. Por të dhënat tregojnë se "akademia" kulturore për të
cilën shquhet ky qytet fshihet pas shekujve e shekujve.
Kemi në këtë qytet shkrimtarët, gjuhëtarët, historianët e parë
të vendit. Në shekujt XI-XIII kemi Statutet e Drishtit e të
Shkodres, dëshmi të një kulture juridike pararëndëse e
pushtuesve. Ilustrimi i gjallë i kësaj shkalle të lartë zhvillimi
janë Kodikët e famshëm të qytetit mesjetar, të zbuluara së
fundi në Venezia. Në shek. XVIII - XIX kemi institucionet e
para shtetërore që pasqyrojnë lidhjet e Shkodrës me botën e
qytetëruar evropiane. Për herë të parë në Shqipëri zhvillohet
arti, sporti, lindin muzetë dhe bibliotekat. Më pas u çelën
shumë shkolla të tjera. Derisa më 1878, pra një dhjetëvjeçar
para “shkollës së parë shqipe”(!) të propagandës së
diktaturës, në qytetet veriore shqiptare e deri në Durrës, siç
nënvizon studiuesi amerikan, “kishte 21 shkolla të tjera fillore
shqipe, që zhvillonin veprimtarinë e tyre”. Ai sqaron se secila
prej këtyre shkollave kishte rreth tridhjetë nxënës, përveç asaj
të Prizrenit, e cila kishte tetëdhjetë”.
F.B
