NaimMaloku: Zgjedhje ose qeveri teknike

Naim Maloku ka thënë se zgjidhja e ngërçit politik nuk ka tjetër zgjidhje përveç zgjedhjeve ose krijimit të një qeverie teknike deri në prill të vitit 2016 kur edhe i skadon mandati presidentes.

“Mendoj se zgjidhja e kësaj bllokade nuk ka tjetër zgjidhje përveç zgjedhjeve ose në një qeveri teknike deri në prill të vitit 2016 kur edhe i skadon mandati presidentes që pastaj të futet edhe kjo pozitë në kalkulimet e koalicioneve parazgjedhore ose paszgjedhore. Ose një Qeveri teknike, ku Thaçi, Haradinaj e Mustafa pranojnë të jenë vetëm deputetë për të shkuar në zgjedhjeve në prill të vitit 2016. Ose zgjedhje tash përmes shpërndarjes së Kuvendit. Mendoj se AAK-ja në zgjedhjet e ardhshme duhet të jetë patjetër në një koalicion parazgjedhor. Në krejt këtë bllokadë politike katërmujore është se skena politike e Kosovës është avancuar sepse më nuk do të kemi parti veç e veç, por do të kemi koalicion e parazgjedhore që është një e mirë e madhe edhe për elektoratin se për cilin bllok do të votojë. Kjo do t’i ndihmojë edhe stabilitetit të institucioneve të ardhshme”, ka thënë Maloku në një intervistë për “Express”.

Ish-nënkryetari i AAK-së, Naim Maloku, ka thënë se nuk ka mundësi të ketë ridizajnim të marrëveshjes LDK-AAK-Nisma. Sipas tij, Ramush Haradinaj më përpara shkon në opozitë se sa e lëshon pozitën e kryeministrit. “Deri më tash dy liderë kanë mbetur në Kosovë që nuk e kanë mashtruar elektoratin. Pra, është Hashim Thaçi, i cili nuk ka hequr dorë nga pozita e Kryeministrit i i nomunuar edhe nga PDK-ja gjatë fushatës zgjedhore. Edhe, lideri tjetër që e ka mbajtur fjalën është Ramush Haradinaj,i cili gjatë fushatës ka premtuar se do të bëhet Kryeministër. Ramushi nuk heq dorë nga pozita e Kryeministrit. Ai më përpara shkon në opozitë se sa e zhgënjen elektoratin dhe del para tyre dhe thotë se nuk do të jetë Kryeministër. Kjo e bën të pamundshëm ridizajnimin e marrëveshjes së Bllokut”, ka thënë Maloku. 

Enveristët janë nisur nga Ferizaj drejt Prekazit, për të nderuar të rënët dhe familjen emeblematike Jashari.

Disa dhjetëra ithtarë të Enver Hoxhës nga qytete të ndryshme të Kosovës, kanë ndërmarrë të dielën një marsh simbolik në përkujtim të 106 vjetorit të lindjes së liderit komunist shqiptar, Enver Hoxhës; 70 vjetorit të çlirimit të Shqipërisë nga fashizmi; dhe 4-vjetorit të themelimit të formacionit i njohur si Fronti për Kultivimin e Veprës Revolucionare të Enver Hoxhës, me seli në Ferizaj.

Enveristët janë nisur nga Ferizaj drejt Prekazit, për të nderuar të rënët dhe familjen emeblematike Jashari. Ndërsa, më pas do të qëndrojnë edhe në kompleksin e Lidhjes së Prizrenit, duke përfunduar kështu këtë marsh përkujtimor.

" Fillimisht do të qëndrojmë te varrezat e Jasharëve, jo për të çuar atje ideologjinë e Enverit, por se ata burra më mirë se çdo kush tjetër përmbushën amanetin e Hasan Prishtinës: 'Më e mirë është një pushkë në mal, se një thes me fjalë në Parlament'. Jasharët nuk folën për Kosovën, por luftuan për Kosovën", ka thënë profesori i filozofisë dhe kreu i këtij formacioni, Remzi Hasani.

Duke folur për qëllimin e vizitës në Prizren, tek shtëpia ku u mbajt Lidhja e Prizrenit, Hasani ka vënë në dukje se përpos qëllimit të vizitës së këtij kompleksi që është sinonim i unitetit shqiptar, ku u shfaq ideja për mbrojtjen e tërësisë territoriale të Shqipërisë, në këtë vend do të dorëzohen në mënyrë simbolike katër pasaporta të shqiptarëve që jetojnë jashtë kufijve të Kosovës dhe Shqipërisë.

"Mesazhi i këtij aktiviteti simbolik është se nuk kemi asgjë kundër shteteve ku jetojnë shqiptarët, por që këta të lirojnë shqiptarët dhe të ndodh bashkimi se mjaft i kanë mbajtur të robëruar. Këto shtete po mbajnë sovranitetin e tyre duke mbajtur peng shqiptarët", ka thënë Hasani.

Sipas tij, sot është absurde që shqiptarit t'i vihen shumë pengesa, në kohën kur Evropa po zhbën kufijtë mes shteteve.

Ndryshe, enveristët nga qytete tjera të Kosovës kanë përshëndetur këtë aktivitet simbolik, duke thënë se vazhdojnë t'i qëndrojnë besnik veprës së Enver Hoxhës, pavarësisht ndryshimeve që kanë pasuar në jetën politike dhe shoqërore të shqiptarëve në përgjithësi.

“Blackwater” kërkon 20 miliardë dollarë për zhdukjen e ISIS'it

Nëse qeveria amerikane nuk dëshiron të dërgojë forca tokësore për të luftuar kundër grupit të militantëve islamikë IS, le t’i lërë që këtë punë ta bëjnë kompanitë private, deklaroi këto ditë themeluesi i kompanisë më të njohur të mercenarëve – kompania e sigurisë private Blackwater.

Erik Prince, fundamentalist i krishterë dhe miliarder, i cili momentalisht po udhëheq një biznes të ri në Afrikë, deklaron: “Të tubohet ekipi i vjetër nga Blackwater, jam i sigurt se shumë shpejt do të përgatitnim për goditje një brigadë”, dhe, kjo, sipas mendimit të tij, do të ishte një forcë tokësore e nevojshme për t’i shkaktuar humbjen IS-it në Irak dhe Siri.

Në deklarata të tij dhënë medieve amerikane, Prince ka thënë se në aksion duhet të futen kontraktuesit privatë, të cilët, sipas tij, kanë gjasa më të mëdha për të “kryer punën”, ndërkohë që njëkohësisht do të evitohej problemi i opinionit publik negativ lidhur me ofensivën tokësore. Ai ka ftuar republikanët që të angazhohen për këtë në Kongresin e SHBA-ve.

Sipas përllogaritjeve të tij, për një operacion të tillë do të mjaftonin 20 miliardë dollarë.

Instituti i pavarur për vlerësime strategjike dhe buxhetore CSBA ka publikuar vlerësimin e shpenzimeve amerikane në luftën kundër IS-it në Irak dhe Siri. Sipas këtij instituti, operacionet amerikane në këtë zonë, më saktësisht deri më 24 shtator kanë kushtuar ndërmjet 780 dhe 930 milionë dollarë. Por, sa do të jenë shpenzimet në të ardhmen varet nga kohëzgjatja e konfliktit, intensiteti i sulmeve ajrore dhe nga ajo se a do të inkuadrohen në aksion edhe forcat tokësore.

Blackwater founder: We could have fought ISIS if Obama hadn't 'crushed my old business'

Published time: September 22, 2014 17:00
Edited time: September 22, 2014 18:12

Get short URL

Blackwater Chief Executive Erik Prince testifies before the House Oversight and Government Reform Committee on security contracting in Iraq and Afghanistan on Capitol Hill in Washington, October 2, 2007. (Reuters/Larry Downing)

Trends

ISIS in Iraq, Islamic State

Tags

Army, Conflict, History, Iraq, Military,Obama, Scandal, USA, War

​Founder of the controversial private security contractor Blackwater claimed Friday that the organization could have successfully combated militant group Islamic State if the Obama administration had not “crushed my old business.”

Erik Prince said in front of the conservative group Maverick PAC that his infamous private military firm - synonymous with the contracting bonanza that ensued after the US invasion of Iraq in 2003 - would have effectively fought Islamic State (known as ISIS or ISIL), allowing the US to hold back its military in its offensive against the group’s strongholds in Iraq and Syria.

“It’s a shame the [Obama] administration crushed my old business, because as a private organization, we could’ve solved the boots-on-the-ground issue, we could have had contracts from people that want to go there as contractors; you don’t have the argument of US active duty going back in there,” Prince said during the discussion with retired four-star Gen. James Conway. “[They could have] gone in there and done it, and be done, and not have a long, protracted political mess that I predict will ensue.”

Nearly two weeks ago, President Obama said the US would conduct airstrikes and “hunt down” the fighters of the Islamic State jihadist group in Iraq, Syria, and “wherever they exist.” Washington has promised $500 million to so-called “moderate” Syrian rebels for fighting both the Syrian government and Islamic State militants. While the US has also sent 1,600 “support force” troops to advise the Iraqi military in the fight against Islamic State, Obama has stressed - despite contradicting sentiments from Pentagon officials - that ground troops will not be necessary during the latest offensive.

AFP Photo / Marwan Naamani

Prince’s comments were made almost exactly seven years after Blackwater guards infamously shot and killed 17 Iraqi civilians at Baghdad’s Nisour Square in 2007. The incident sparked outrage with American presence in Iraq among the local population. The US iscurrently trying to prosecute four of the five guards involved in the incident after a first failed attempt to do it in 2009. After 10 weeks of arguments and testimony, the case went to a jury earlier this month.

After the Nisour Square killings and other scandals, the Obama administration eventually severed most ties with Blackwater - now known as Academi after several rebranding attempts. Yet despite criticism for the organization from the administration, more than half a billion dollars has been set aside for the firm and its associated entities since President Obama took office in 2009.

According to The Huffington Post, more than $300 million of that total half billion-plus was awarded before Blackwater was sold by Prince in 2010. Since the sale, the US State Department has awarded Academi just over $500 million, as opposed to $784 million in the three years prior to his sale of the company. The firm merged with security contracting rival Triple Canopy in 2010.

AFP Photo / Str

Former Navy SEAL Prince then left for Abu Dhabi to continue security contracting work, vowing to never work for the US government after being spurned by the new presidential administration.

The Friday discussion veered into Republican Party politics. Prince, a Catholic conservative, claimed the Republican Party - which dominates the US House of Representatives and is poised to take the US Senate following mid-term elections this November - is “getting rolled” by the Democratic Party.

“I want you to tell your congressman that we pay them to fight,” Prince said, according to The Daily Beast. “They are hired to fight for our values, for what you sent them there to do… I am sick and tired of Republicans getting rolled—having a lousy, weak leadership that gets rolled every time by the Democratic Party. We’re like… Charlie Brown trying to kick the football every time and they keep taking it away… I encourage the Republican Party to get off their ass and fight like we pay them to.”

Prince also spoke of Iran, saying the young population simply seeks more freedom in a closely-guarded society.

“Most Iranians… are just like you guys,” he said. “They want to be able to drink a beer when they want, travel where they want, have their wife or girlfriend drive a car or wear a short shirt and wear high heels. I’m all in favor of it.”

Prince also said Blackwater, if around today, could have countered spread of the Ebola viruswith humanitarian missions using the NOAAS McArthur (S 330), an American survey ship once owned by Blackwater.

“Now, that’s the sort of thing that could help fight Ebola,” Prince told The Daily Beast.

Një zonjë e shquar e kulturës kombëtare

Prof.dr. Eshref Ymeri

       Më 04 tetor, Shoqata Kulturore Atdhetare“Labëria”dhe dega e kësaj shoqate për qytetin e Vlorës, në mjediset e lokalit “Blu Star” të këtij qyteti, organizuan një ceremoni të posaçme në nderim të shkrimtares së shquar, zonjës Vilhelme Vranari Haxhiraj, së cilës iu dorëzua Diploma “Personalitet i Shquar i Labërisë.

       Në emër të Shoqatës Kulturore Atdhetare “Labëria”, ceremoninë e hapi kryetari i degës së kësaj shoqate për qytetin e Vlorës, zoti Ahmet Demaj, i cili vuri në dukje kontributin e madh që ka dhënë dhe vazhdon të japë shkrimtarja e talentuar, zonja Vilhelme Vranari Haxhiraj, për pasurimin e thesarit të kulturës sonë kombëtare me 37 vepra të botuara ne disa gjini letrare

       Është kënaqësi e veçantë të flasësh për zonjën Vilhelme, e cila, në krijimtarinë e saj, si shkrimtare e përmasave kombëtare, dallohet për larushinë e theksuar të gjinive letrare, në të cilat ka lëvruar.

       Me një profesionalizëm të spikatur, ajo ka lëvruar gjininë e letërsisë për fëmijë, gjininë e tregimit, të poezisë, të novelës dhe të romanit. Dhe këto gjini i ka lëvruar në një periudhë mjaft të ngjeshur kohore pas shembjes së diktaturës komuniste, e cila, për shkaqet e marrëzisë së luftës së klasave, ia mbylli dyert e krijimtarisë letrare.Megjithatë, talenti i saj nuk u venit, përkundrazi, ai e përballoi me sukses periudhën e heshtjes së detyruar, erdhi e u regj gjithnjë e më shumë dhe kur agu i lirisë së individit ia behu në horizontin shqiptar, zonja Vilhelme doli para lexuesit me forcën e fjalës artistike. Gjatë një periudhe gati 23-vjeçare, ajo ka nxjerrë nga dora 37 vepra. Kur lexon prozën e zonjës Vilhelme të të gjitha gjinive, nuk mund të mos rrëmbehesh nga bukuria e fjalës shqipe të qëmtuar me kujdes, nga larmia e pamatë e figurave artistike, nga origjinaliteti i  rrëfenjave plot emocione mbresëlënëse, nga magjia e përsiatjeve mahnitëse.Në aspektin e gjetjeve ideoemocionale, vepra e zonjës Vilhelme përbën një unitet tërësor të lirikes me tragjiken në jetën shqiptare. 

       Por edhe një tjetër gjini interesante bie në sy në krijimtarinë e saj të begatë. Kjo është publicistika nacionaliste, në të cilën ajo ka trajtuar tre probleme të mprehta për mbarë kombin shqiptar.

Së pari,ajo ka ngritur zërin e saj të fuqishëm për padrejtësinë që i është bërë kombit shqiptar, të cilin diplomacia e kriminalizuar evropiane, nën diktatin e shovinizmit rusomadh, në vitin 1913 na copëtoi padrejtësisht trojet tona etnike dhe ka kërkuar që kjo padrejtësi të zhbëhet dhe të vihet në vend drejtësia, në të kundërt Ballkani nuk do të gjejë kurrë qetësi.

Së dyti, ajo ka kërkuar që Kishës Ortodokse t’i rikthehet pavarësia dhe ajo të drejtohet nga një kryepeshkop me gjak, me prejardhje dhe me shtetësi shqiptare. Kisha Ortodokse, e themeluar nga Noli i Madh, me përkrahjen e fuqishme të mbretit Ahmet Zogu, ka më shumë se dy dhjetëvjeçarë që drejtohet nga Janullatosi, i cili e ka shndërruar në një filial të kishës ortodokse greke. Këtë e dëshmon më së miri fakti që Janullatosi, në fshatin Kolkondas të Libofshës, në Fier, më 24 gusht 2014, organizoi kremtimin e 300-vjetorit të lindjes së “Shën” Kozmait, armikut të betuar të etnisë shqiptare dhe të gjuhës shqipe. Por po ky Janullatos nuk është kujtuar të organizojë një meshë përkujtimore në nderim të Fan Nolit,të Visarion Xhuvanit apo të Kristofor Kisit, kryepeshkopëve të nderuar të Kishës Ortodokse Shqiptare. Fakti që historiani shovinist grek Nikolas Stavros, në librin e vet me titull “Grekët dhe ballkanasit e rinj”, ka deklaruar haptas se hedhja në dorë e kishës ortodokse shqiptare është fitorja më e madhe e Greqisë në shek. XX, dëshmon pa asnjë mëdyshje se kisha ortodokse dikur fanoliane, sot funksionon si filial i kishës ortodokse greke.Këtë çështje me rëndësi kombëtare, zonja Vilhelme e ka trajtuar shpesh herë në publicistikën e saj nacionaliste

Së treti, zonja Vilhelme ka shprehur vazhdimisht përkushtimin e saj të admirueshëm për forcimin e unitetit mbarëshqiptar, kundër përçarjeve dramatike që karakterizojnë sot trekëndëshin Tiranë-Prishtinë-Shkup. Për fatkeqësinë tonë të madhe kombëtare, sot, brenda këtij trekëndëshi, rezultojnë të regjistruara 87 parti politike, nga të cilat 65 në Tiranë, 12 në Prishtinë dhe 10 në Shkup. Këto parti janë shëmbulli më tragjik i përçarjes mbarëshqiptare, ndërkohë që në Gjermani, me një popullsi prej 82 milionë banorë, figurojnë 5 parti politike, kurse në Shtetet e Bashkuara të Amerikës me një popullsi prej 320 milionë banorë, ka vetëm dy parti politike.

       Me krijimtarinë e saj të pasur artistike, me publicistikën e saj nacionaliste, zonja Vilhelme ka vërtetuar në praktikë se intelektual i vërtetëështë ai që jetën e vetë, punën e vet si krijues e vë në shërbim të çështjes kombëtare shqiptare, pra, të ribashkimit të trojeve tona etnike në një shtet të vetëm, me një stemë dhe një flamur. Prandaj unë mendoj se mbarë intelektualët vlonjatë dhe të krejt Labërisë duhet të radhiten përkrah zonjës Vilhelme në mbrojtje të çështjes sonë kombëtare. Kjo për faktin se Vlora dhe Labëria gjithmonë kanë qënë në pararojë të mbrojtjes së interesave tona kombëtare.

       Në respekt të zonjës Vilhelme, si një shkrimtare e shquar e kombit shqiptar, unë i propozova  Degës së  Vlorës  të Shoqatës Kulturore dhe Atdhetare “Labëria”, të ndërhyjë te biznesi vlonjat dhe në Bashkinë e Vlorës, për të kontribuar financiarisht për përgatitjen e botimit të veprave të saj të plota në seri. Ky do të ishte një nderim i veçantë që i bëhet jo vetëm zonjës Vilhelme, por edhe kulturës mbarëshqiptare, thesari i së cilës do të pasurohet me korpusin e plotë të veprave të saj.

Vlorë, 04 tetor 2014

      

Prof.dr. Eshref Ymeri :Ben Blushi në gjurmët e bizantinit Phrantes

Nuk kam pasur rastin ta lexoj librin e Ben Blushit me titull “Hëna e Shqipërisë”, por para do kohësh lexova në faqen e Facebook-ut (20 prill 2014) të zotit Kastriot Muftaraj analizën shteruese me titull “Mbi librin e Ben Blushit “Hëna e Shqipërisë””. Në atë analizë, zoti Kastriot Myftaraj e kishte skanerizuar mrekullisht librin e Ben Blushit. Nga ajo analizë, në këndvështrimin tim, dalin në spikamë dy gjëra interesante.
Së pari, Ben Blushi është kundër ribashkimit të Kosovës me Shqipërinë. Në këtë aspekt, ai i bashkohet korit të argatëve të kollarisur të Serbisë në Kosovë, të përfaqësuar nga Nexhmedin Spahiu, Migjen Kelmendi, Imer Mushkolaj, Halil Matoshi e ndonjë tjetër, të cilët janë munduar e po mundohen të shpikin një komb kosovar dhe një gjuhë kosovarishte.
Shovinizmi rusomadh, për interesat e shovinizmit serbomadh, nuk dëshiron në asnjë mënyrë që në jugun e Serbisë të krijohet një shtet i fuqishëm shqiptar. Prandajka shpikur “kombin kosovar”, pronar të shtetit kosovar, siç i pëlqen të shprehet Nexhmedin Spahiu. Shovinizmit rusoserbomadh i intereson, makar edhe të ekzistojë një shtet i pavarur kosovar, me qëllim që të tallet me të, ashtu siç ka vazhduar të tallet deri tani, në mënyrë që të vijë duke e shkërmoqur ca nga ca përmes argatëve të tij të kollarisur që ka në Kosovë. Prandaj ka shumë të drejtë një analist atdhetar kosovar që thotë se prapa kodrës sebe dhe prapa malit grek qëndron Rusia.
Shteti karagjoz grek, nga ana e vet, po ashtu, nuk e dëshiron në asnjë mënyrë krijimin e një shteti të fuqishëm shqiptar në veriun e vet. Që prej vitit 1913 dhe deri në ditët e sotme, Greqia, kjo kryekështjellë e gënjeshtrës, e hipokrizisë dhe e mashtrimit, s’ka lënë kusur pa bërë që të marrë Epirin e Veriut, duke harruar qëllimisht faktin që trojet etnike shqiptare shtrihen deri në Artë e Prevezë. Arsyen e vërtetë se pse këtij shteti karagjoz i shkonlodra e fëmijës kur e mendon se sipër kufijve të tij veriorë mund të krijohet një shtet i fuqishëm shqiptar, brenda trojeve të veta etnike, na e zbulon gazetarja holandeze Ingeborg Beugel në një intervistë që ka dhënë për Sarajevo-x.com. Ajo ka deklaruar:
“… kam dëgjuar gjatë gjithë kohës argumentet greke mbi rrezikun e një “aksi mysliman” rreth Greqisë, ku, me marifet, Kosova do të bashkohej me Shqipërinë dhe do të bënin një Shqipëri të Madhe, që do ta bënte Greqinë një “sanduiç” me armikun e saj të vjetër, Turqinë. Natyrisht që ishte edhe argumenti i solidaritetit ortodoks dhe urrejtja e vjetër ndaj myslimanëve, aleatëve të Turqisë. Por unë nuk e kam besuar kurrë këtë gjë” (Citohet sipas faqes së internetit: “Greqia, kjo bishë e Ballkanit”.05 prill 2010. Përgatiti Albert Hitoaliaj. Marrë nga Sarajevo-x.com).
Pra, ja ku fle lepuri: Serbia dhe Greqia, me përkrahjen e Rusisë “prapa kodrës serbe” dhe “prapa malit grek”, nuk dëshirojnë në asnjë mënyrë që të krijohet një shtet iribashkuar kombëtar shqiptar,brenda trojeve të tij etnike. Prandaj treshja ortodokse ka shpikur një detyrë shumë të vështirë për t’u zgjidhur, siç është sajimi i “kombit kosovar” që nesër-pasnesër mund të shoqërohet edhe me sajimin e “kombit iliridas”, pas një shpërbërjeje të mundshme të Maqedonisë. Dhe këtë detyrë kaq të vështirë, kjo treshe ortodokse ua ka lënë në derë për ta zgjidhur argatëve të lartpërmendur, të cilëve, në vetminë e tyre dëshpëruese, u bashkohet Ben Blushi për t’u dhënë kurajë në misionin e tyre antikombëtar kundër ribashkimit të Kosovës me Shqipërinë.
Së dyti, Ben Blushi për Shqipërinë paska bërë një parashikim katastrofik (apokaliptik), sipas të cilit pas dy shekujsh dhe pikërisht në vitin 2214, Shqipëria dashka të zhduket nga faqja e dheut.Me këtë rast, zoti Kastriot Myftaraj, në analizën e vet, shkruan:
“Shqipëria do të zhduket nga mungesa e lindjeve, e kombinuar me largimin e shqiptarëve nga Shqipëria. Blushi qartësisht nuk e duron dot ekzistencën e Shqipërisë. E vetmja brengë për Blushin është se ai nuk do të jetojë që ta shikojë zhdukjen e Shqipërisë”.
Parashikime të tilla apokaliptike për Shqipërinësigurisht që mund t’i bëjë një njeri që s’është shqiptar. Prandaj ka të drejtë zoti Kastriot Myftaraj kur thotë se “Blushi në fakt nuk e konsideron veten shqiptar”.Ky pozicionim prej jo shqiptari i Ben Blushit më solli menjëherë në kujtesë letrën e Mitrush Kutelit, drejtuar Mustafa Greblleshit më 28 gusht të vitit 1961. Në atë letër, Kuteli, ndër të tjera, shkruan:
“…
Një ditë në Belgrad Shutja (Dh. Shuteriqi- sqarimi ynë) më pat pyetur: Mitrush, ç’do të bënje ti po të kishe gjetur një vepër të pabotuar të një shkrimtari të vdekur? - Ia ktheva: - Do t’i bënja një parathënie dhe do ta botonja. Ay: - Me emrin e kujt? - Të atij që e ka shkruar. Do të kënaqesha t’i jepnja lexonjësit një vepër që mund të zhdukej. - Jo, më tha, vepra e gjetur është imja se unë e gjeta. Pra unë, gjetësi jam ‘autori’ i saj. - Ti s’je autor se nuk e brumose në mëndje e shpirt, nuk vuajte ti në të lindurat, nuk…nuk…- Ay më shikoi tinzar dhe e ktheu fjalën: - Po kur boton një këngë popullore? - Kur botonj një këngë popullore, them se ku e kam mbledhur, kush ma ka treguar. Roli im është ta mbledh, ta botoj, t’i tregoj burimin. -Ay përsëri: - Po ay që ta dha këtë këngë s’është autor i saj, pra…- Unë s’them se filani e ka qitur këtë këngë, them vetëm se ay ma ka treguar…- Shutja e ktheu prapë, të prerë: - Jo, s’jam dakord ! Vepra që kam gjetur është imja…- I thashë : - Kësaj i thonë vjedhje !..- Ay u ngrys…
Këtu u mbyll muhabeti ynë në rrugët e Belgradit në dhjetor 1945. Atëhere Shutja ishte mjaft modest, por brenda tij gurgullonte kazani i madh i shejtanit. Lëvdonte shkrimet e mia, ngrinte në qiell Lame Kodrën. Pastaj nisi të ngrihet gjersa u bë burrë me llullë, me berè e me automobil; më shau e përshau, pështyu, lëpiu, hoqi “i” -në në fund të mbiemërit që të vërtetonte tezën e tij, siç i tha Popoviçit vetë në tryezë: “Emri ynë vjen nga fjala serbe ‘Shute’ që do të thotë ‘shaka’. Rjedhim nga një familje e Stara Serbisë të Despotatit të Elbasanit. Pra, si të thuash, ‘unë’ jam ‘ti’. Ndihmomë të ngrihem lart! Jepmë, të kam vëlla”!
…
Më falni që u zgjata kaq shumë me këtë “Dhimitriadë Shuteriqore”, po këto të gjitha m’i zgjoi karasyfeti i tij arogant që endej rrugëve të Pogradecit…Një grek i moçëm me emrin Phrantjes, historian, paska thënë: “Shqiptarët janë populli më i lig e më i kotë (‘le plus inutile’) në botë” . Përfundimi? Duhet të çduket…Kështu thotë bizantini Phrantes. Domosdo, Phrantes është armik, është ujk dhe ka folur, shkruar e vepruar ndofta si ujk. Por ujku njihet dhe njeriu di se si të mbrohet kundër tij: me sëpatë, me kopaçe. Por si të mbrohet kundër ujkut të veshur me lëkurë dele!? Si të mbrohet kundër atij që i flet si ëngjëll e vepron si shejtan? Të gjitha këto i lexoj, i bluaj me mëndje natën, s’më zë gjumi dhe më vjen të çmëndem…(Citohet sipas: “Letër e Mitrush Kutelit, dërguar Mustafa Greblleshit”. Gazeta “E djathta”. Nr. 53. 03 nëntor 1995).
Dhe Miladin Popoviçi e ndihmoi vëllain e vet. I vuri detyrë argatit të vet Enver Hoxha që Dhimitër Shuteriqin ta ngrinte në detyra të larta shtetërore, deri në Kryetar të Lidhjes së Shkrimtarëve dhe të Artistëve. Me sa duket, Blushin nuk e lë të qetë thirrja e gjakut. Gjyshi i tij me prejardhje serbe, i thërret që nga bota e përtejme që të ngrihet në mbrojtje të kauzës serbe kundër ribashkimit të trojeve etnike shqiptare. Por, për arsye të miqësisë ortodokse serbogreke, në gjakun e Blushit, me sa duket, lëvrijnë edhe qeliza greke, të cilat, me parashikimin që bën për zhdukjen e Shqipërisë pas dy shekujsh, e binjakëzojnë me historianin shovinist grek të kohës së bizantit, Phrantes.
Por duhet t’i japim hakun Blushit: megjithëse që të dy, edhe Blushi, edhe Phrantes, janë për zhdukjen e Shqipërisë, Blushi parashikon zhdukjen e vetvetishme, zhdukjen paqësore të Shqipërisë, ndërkohë që Phrantes, si grek që është, si armik i betuar i etnisë shqiptare, bën thirrje pë zhdukjen e dhunshme të saj.
Kot brengoset Blushi kur mendon se nuk do të jetojë që ta shikojë zhdukjen e Shqipërisë. Si deputet qëështë, ai, me paratë e shtetit, mund të niset për një vizitë në Kinë dhe atje, me ndihmën e autoriteteve vendase, të shkojë për piknik në zona të thella dhe të ngjitet deri në Tibet, ku rritet bari (eliksiri) i rinisë dhe i jetëgjatësisë. Atje ai, po me paratë e shtetit, mund të sigurojë dozën e nevojshme që do t’i sigurojë një jetë bukur të gjatë që do ta kapërcejë edhe vitin 2214, kur ai do të soditë i qetë “zhdukjen” e Shqipërisë.

Santa Barbara, Kaliforni
10 tetor 2014

Poezi shqipe nga Italia- Zef Mulaj

Poezi shqipe nga Italia

Zef Mulaj

MALET E FËMIJËRISË SIME

Atje larg
Deri në kupën e qiellit
Kreshpat e tyre shkojnë.
Mbi to dielli derdhet si ar.

NË KRAHËT E ERËS

Ecën si era,
Të pa fajshme pemët
I merr përpara.
Vrapon, nuk din ku shkon.
I mjafton udhën të shkeli.
Në hapat e tij
Si fijet e një mendimi
Kur humbim koshiencën...
Vrapojnë të tjerë.
Në fërkemat e tij
Me thonj grryejnë,
Kalanë e hutimit
Nisin ta ndërtojnë
E fjalët në krahët erës
I fluturojnë...

POETI

I mbeten vargjet
Si lule pa ujë e diell.
Në mendje ia ngrinë.
Në heshtje i këndonte
Ia lexonin në sy njerëzit,
Mbi ëndrrat i binte shi
Shpirti i lagur,
Burgosur në poezi.
Shikonte larg larg
Tymnajën...

KA SKADUAR KOHA

Akrepat e orës
Era i lëviz
Në horizont.
Njeriu në heshtje.
Orët flejnë.
Koha ka skaduar.
Një ditë e re do vijë.
Me shekullin
Ngarkur në shpinë
Në të vjetrin kalë.
Akrepat e orëve varë
Koha do t'i shtyjë.

EJANI TË SHKOJMË

Atje ku fryn erë
E ftohtë...
Të thyejmë të gjitha
Dritaret e kullave
Mureve të shkruajmë emra
Njerëzish...
Që përtypin me dhëmbë
Dashuritë...
Mbi kollaret e tyre
Analiza të bëjmë.
Formula kimike
Do gjejmë.
Do zbulojmë parfume
Të reja...
Për hajdutët...
E djeshëm e të sotëm...
Ejani të shkojmë
Udhëtarët e shekullit...

SY HAPUR

Sytë nuk do t'i mbyllë.
Hapur në përjetësi
Do t'i mbajë
Të shohin kohët
Se si shkojnë e vijnë.
Edhe në gjumë
Mbi krevatin
Pa dhomë
Pa tavan
Në mes të hapësirës
Pa fund
Sytë hapur
Si lypsarë
Në udhëkryqe...

EDHE DIELLIN

Edhe diellin e kanë blerë,
Dhe hënës rrezet ia kanë marrë.
Ulërima orkestrojnë planetet...
Në kërkim të diellit
Vrapojnë...
Dhe hënës ia fshehin sytë
Në natën e errët...
E pastaj stuhia nis të bjerë.
Ti shet diellin
Atë frymë të Universit
Njeriut që është pjesë
E diellit...
Ndaj ulërimat i orkestrojnë
Planetet...

NJË POEZI E NDALUAR

Ia lexova shpirtin
Në dy vargje
Mbetur në sy...
Atë ditë kur u nda
Luani me diellin
Dhe me fjalën
Me ëndrrën
Dhe dashurinë.
Atë ditë një rreze dielli
Iu bë kurorë,
U shkulën dhe yjet
E hëna u bë nuse e poetit
Përgjithmonë...

MOS HESHT...

Kur pemët era i rrëzon,
Zjarri djeg livadhet
Plot blerim.
Kur heshtin
Nga era e furtunës
Mbi kollaret e tyre
Erë kundërmon...

E PASHË ATË DITË

Fjala e urtë
E fortë si guri...
Flakë ndizej,
Bëhej e kuqe
Si flamuri.
E pashë atë ditë
Kur tokën mëmë
E preku.
Në buzëqeshje
Kishte dhembjen
Për fëmijët që
Do të lindnin...
Me cilën gjuhë do të flasin
Fëmijët që do lindin?
Të gurit apo të atomit?
Ecën kali i vjetër
Ngarkuar, ngarkuar
Me heshtjen dhe zjarrin
Në shpinën e kërrusur
Të shekullit tim.
Në ditarin tim...

MBETUR TEK JU
(Vendlindja ime)

Sa herë në rrugë dal
Ju kërkoj,
Sa herë hap dritaren
Ju mendoj.
Shikimin e nisi
Nëpër rrugë të pafundme
Mbështjellë në pikën e lotit,
E kthyer në det malli
Për gurin, arën, pemët
Për shkëmbin bukurosh
E krenar...
Më njomen sytë
Mbyll dritaren.
Sa herë buzëqesh
Mbi ty i ndez yjet.
Sa herë pi ujë
Kroni më del në ëndërr.
Në cicërimën e zogjve
Në malet bashkoj këngën.
Sa herë të mendoj
Një afsh përmallimi
Ma përshkon zemrën.

YJET KURORË
(Shkodrës)

Rrënjë lisash mbi dhe
E gurë,
Kockat e kohëve mbështjellë
Me ngjyrën e syve Tu
Të përjashtuar nga dielli
I stinëve lakuriq
Përtej horizonteve të mjegulluara.
Stuhi, stuhi,
Mbi shpirtërat e lagur
Të përgjumur në fraza narkotike
Duke derdhur fermente
Të nxehta katalitike
Në frymëmarrjet e lodhura.
Brohoritja shpon tejpërtej
Fytyra të zverdhura
Nën rrënjët e lisave
Mbi gërmadha.
O Shkodërlocja ime
Më dhemb shpirti
Sytë nuk të shohin
Ty...
E mbytur në ujë
Ti...
Nusja më e bukur
E të gjitha kohëve.
Dasmorët e Tu
Emrat i kanë nëpër Yje
Dhe yjet, përherë kurora
Do jenë mbi Ty...

Refleksione Rreth Poezisë së Arqile Gjatës

Nga  Shpresa Gjergji (Fundo)

TË NJOHËSH VETVETEN...dhe  “PERSONAZHET” E TU!

NJE ANALIZE QE NGRE PESHE SHPIRTIN E AUTORIT!

        Të njohësh vetveten është çudi e madhe dhe një lodhje raskapitëse që nuk të shqitet nga ajri e që të merr  frymën cdo cast! Vështirësia qëndron tek çengeli i ndërgjges se sa je i shëndetshëm, në se e ke pyetur veten se sa peshon dhe kush je?!

        Kam dashur të shkruaj, të përballem me një refleksion rreth marrëdhenieve me “Personazhet” e  poezisë të krijuesit Arqile Gjata, sidomos duke u përqëndruar tek vëllimi i tij i fundit poetik “Lumenjtë janë të vjetër”!

        Pikërisht këtu merr krah zanafilla e këtij shkrimi. Si autor i poezisë, Gjata i përkushtohet diskursit të fjalës së shpirtit, i del vetë, sikur fjala ti burronte e të mos i shterte kurrë, sic janë lumenjtë e poezisë së tij.Pasi i kam lexuar dhe rilexuar poezitë e tij, vë re se, që nga titulli godasin bukur lexuesin, e tërheqin, e përlotin, mbeten gjatë me brengën dhe gëzimet.

       Unë nuk jam specialiste në fushën e kritikës letrare, por e dua shumë poezinë. Para pak ...lexova nga Profesor Vangjush Ziko, ku shprehet se poezia e Gjatës, ‘’krijimtaria e tij poetike ka shkuar drejt rritjes dhe konsolidimit të verbit t poetik’’ të cilën ai e zbulon me pozitivitet nëpërmjet një analizë të detajuar, që sinqerisht më bëri mua të ndalem sot me shumë seriozitet, për të treguar vlerat e shumta të poezisë së tij unike.

       Në krijimtarinë e tij, poeti Arqile Gjata zotron aq natyrshëm  vargun e lirë, të cilin mendoj se e ka përzgjedhur për shumë arsye.  Risjell në kujtesën time dhe po i ripërsërisë disa të vërteta që u ndesha, pasi i lexova dhe i rilexova disa herë nga Profesor Vangjush Ziko, që vërtetë më kane shkundur!

       I madhi Prof. Ziko rrëfen jo vetëm që gjen një shumëllojshmëri të tematikës në poetikën e Gjatës, por vë theksin se ‘’tematika shoqërore paraprihet nga tema patriotike,  dashuria për vendlindjen, tema shoqërore    lirika intime vërtitet rreth kujtimeve dhe çasteve konkrete ,... kudo ndjehet fryma lirike dhe meditative, janë aktuale;dhe ajo filozofike prek probleme të ekzistencës, të jetës dh të vdekjes;     çaste, detaje të jetës, kujtime të zbuluara dhe zbërthyera në prizmin e përjetimit lirik’’.

Nuk është aspak gabim të themi me gojën plot se Gjata është një poet lirik ku lirizmi i poezise së tij ka një ’’vel romantik, në kuptimin më të mirë të fjalës dhe një sharm përrallor, i përshkuar nga një ngazëllim i brendshëm i cili çdo gjë e

jep nëpërmjet nje gëzimi dhe mallëngjimi optimist’’.

***

        Personazhet tek ‘’Lumenjtë janë të vjetër’’ flasin,dashurojnë,ëndërojnë shumë madje,janë real hera herës, por edhe abstrakt. Brenda botës shpirtërore të njeriut gjen atë të imagjinuarën e cila godet veset e shoqërise, madje ka edhe pak revoltë, do ta quaja, kur thote:’’Ne jemi të gjithë zota, zjarrin duam të ndezim’’, tek poezia ‘’NJE TJETER ZOT DO PIKTUROJME’’, ose tek poezia ‘’KOHA ECEN’’, vargu i tij gjëmon:’’Ejani...t’ja ndërtojmë muzeun’’, etj.

      “Personazhet” e Gjatës dallohen për mendimet dhe filozofinë që shprehin, pa pretenduar se i ka thënë në mënyrë perfekte, të kulluara mendimet e tij, përgjatë rrjedhës së vargjeve, por që në fakt janë të thellë si në perceptim ashtu edhe në se i sheh ato në lëvizje të pandalshme, shprehin vërtet në një lloj dimensioni që të bëjnë të mendohesh e të thellohesh në gjykimin ndaj tyre.

      Duke u shprehur kështu kërkoj të them se ka njëfare ‘’egoizmi’’ dhe  unë “egoizmin” e tij e dua. Një dukuri, një simpati e pastër që unë kam si lexuese,ku finesa e poezisë të bënë ta duash “egoizmin”e tij poetik.

...Duke qënë se poezia moderne të lë shumë hapsirë, teren sportiv që të luash me fjalën, me mendimet, me figurat letrare, si rrjedhoj “Personazhet” e autorit(A.GJ) janë shumë emocionale.Ato kanë dëshira, teka, passione e komoditet  në çdo varg për të medituar, ëndëruar,  grinden me heshtjen dhe vënë në shërbim të tyre natyrën në çdo stinë të saj!

      Stina e luleve për “Persanazhet” e tij është një botë e mbushur me ‘’ar të pastër 24 karatsh’’ në vargjet që ai ka shkruar!

Të gjithë  “Personazhet”,shfaqen,  përshkohen, ushqehen me ajrin e frymëzimit. Dhe pikërisht është kjo që unë nderoj dhe vlerësoj, MUZA e tij poetike, frymëzimi i autorit si ajo lulja kur cel, gjithë nur e aromë,kjo pra është ajo vecanti që e bënë kaq të lexuar e të vlerësuar këtë autor.

     Aq të zotë janë “Personazhet” e poezive të Gjatës…,sa ato janë zhytur thellë në botën e pikëpyetjeve dhe pse e shijojnë më së mirë fshehtësine e kësaj bote, edhe pse nuk munden ti prekin ato(pikëpyetjet), e as t’u afrohen, edhe pse ato  janë interesante. Por për cudinë time, ato jetojnë kudo,nëpër enigma, ose atje ku bukuria u pëlqen syve dhe butësia të magjeps shpirtin. Ato jetojnë ku ka ‘’festa’’…’’nëpër dritëmuret e qyteteve’’…ose, ose në shtëpinë e të ‘’çmendurve’’ dhe padyshim janë  pjesë e realitetit njerëzor.

     “Personazhe” që janë sa projektues,aq edhe të ankthshëm, sa mediokër edhe të urtë, sa pasionantë edhe të lodhur e apatik,calë-calë e dembel, pasi ato ecin me qere në një botë me tym, gjithe labirinthe.Ky është kontrasti i kohës që jetojmë sot...

    

       Nëse do të vazhdoja akoma sdo të rreshtja së thëni se “Personazhet” e vëllimit poetik janë edhe shumë ‘’kokëkrisur’’, sa që kanë dalë nga reshtat simetrike të traditës, ata kanë hapin e mendimit, forcën e figuracioneve, elegancën e fjalës së qëmtuar, ngjyrime dhe nuanca të dukshme e të padukshme, kanë  brenda gufimin e fshehtë të detërave dhe  gjithë absurditetin e ‘’qyteteve sferike’’.

     Personazhet e“Lumnjtë janë të vjetër”, nuk  janë  prej guri. Kështu, ato thyhen  para së bukurës dhe patjetër janë edhe të vjetër, rrjedhin sëbashku me lumin dhe jetën absurde! Kanë dhimbje…’’janë të pangrëne, era i shkund, si gjethe këputen…e një këngë shiu për ta vajton’’!

      Më duhet ta pranoj, ato janë edhe shumë të bukur, elegant dhe fisnik, shprehës dhe frymëzues!  “Personazhet e poezive “Ne, nuk ikëm...” dhe “Dua të t’kujtoj” me  japin mundësinë të kuptojmë se tashmë  ato …kanë një hapsirë më të gjerë, kanë arritur të kapin sensin e komunikimit kulturor mes vargut. Një sens që arrihet nga dihama e saj metaforike, tërë arkitektura poetike, logjika, gjuha dhe figurativiteti. Keto personazhe e  gjejnë forcën mes diskursit që paraqitet në lidhjen e tyre të komunikimit gjuhësor me anë të shqisave. Ato janë të lidhura me arsyen e këtyre lëvizjeve dhe kuptimësia e tyre qartësohet që në leximin  e parë”, vlerëson me fjalën e tij, Dr.Fatmir Terziu!

    ‘’Personazhet’’ e bëjnë transparencën në praninë e tyre, gjë që tregon personalitetin letrar, ne harmonizim me mendimet që përvidhen nëpër damarët e gjakut, ndonëse metaforat nuk shërbejnë vetëm si forma artistike mbretëruese, por e kanë mprehtësine e mjaftueshme sa të drejtojnë lexuesin te  objektivi, ku padyshim, fshihet mesazhi autorial.Ai mesazh vjen si një mendim i posacëm, largëpërcues, dritëdjellës dhe në pikëtakim me realitetin të ngulit perceptimin e dickaje të brendëshme  në shpërthim, të përcueshmërisë së atij  mendimi jashtë kontureve të personales’’ shprehet Profesoreshe, Zejnepe Rexhepi.

...”Personazhet” e poetit Gjata prej vitesh kanë  folur mjaft qart dhe vijne kështu:

“Poetët e harlisur

brigjeve të fjalës,

dhëndurë të poezisë syshkruar,

mos ma prishni buzëqeshjen e varrit të nënës.

Nga cepat e vargjeve rrëshqasin lot dhe shpresë,

Jo copra litari për fjalën e lirë...!”

 Këto vargje janë shkëputur nga vëllimi poetik “Gratë e poetëve” 2009 i autorit A.Gjata.

Diku, kam lexuar:

“Poezia është krijimtari ritmike e së bukurës në fjalë’’. Dhe gjithë sa thashë më sipër e kryen këtë mision të fjalës dhe shpirtit me shpirtdhimbjen e poezive post modernistë bashkëkohore ku poeti Gjata e gjen veten denjësisht!

Tetor 2014