Vendimi, me të cilin u detyrua të largohej nga puna, Lazër Stani

NGA: BEQIR SINA


Lazër Stani Klara Buda : Gjithkush ka të drejtë të evoluojë, të pendohet e të bëjë "mea culpa"

Gjithkush ka te drejte te evoluoje, te pendohet e te beje mea culpa ( megjithese nuk e kemi pare, ose shume rralle ( Bashkim Shehu, eshte ndoshta i vetmi, madje per gjenitoret e tij, pasi vete nuk eshte perzjere ne lojen e regjimit), por a e kane te drejten morale te jene serish ne krye, firmoses te ketyre mandateve qe shkateronin jete njerzish. Faleminderit per kete dokumet Lazer Stani, shkruan gazetarja dhe publicistja Klara Buda.

Ndërsa, shkrimtari i njohur Ndue Ujkaj shkruan në llogarinë e tij në rrjetin social Facebook, se :" Lazer Stani, publikoi sot në profilin e tij në Facebook, vendimin, me të cilin ai u detyrua të largohej nga puna, me motivacionin se është fejuar me Luljeta Lleshanakun, mbesën e armiqve të betuar të popullit dhe të partisë. Nga perspektiva e sotme, duket e paimagjinueshëm, që një vendim i tillë, të jetë nënshkruar vetëm pak orë para rënies së komunizmit, por ja që faktet e dëshmojnë një gjë të tillë. "
Ky vendim, i nënshkruar nga Lisen Bashkurti - një i ashtuquajtur diplomat e pedagog- në grahmat e fundit të diktaturës komuniste, tregon më së miri forcën tërbuese të këtij regjimi të çmendur, thotë ai.

Duke vazhduae më tej se në fakt, shoqëria shqiptare, deri me tani, asgjë nuk ka mësuar nga e kaluara. Ajo ende lëngon nga plagë te saj, ndërkohë që figurat që dhunuan liritë e tjerëve dhe i shërbyen të keqes, vazhdojnë të jenë në pozicione të forta publike.

Ky është krim i dyfishtë, ndaj atyre të cilëve u bënë keq, por më shumë ndaj të ardhmes së shqiptarëve.

Komunistët shqiptarë, asnjëherë nuk janë rrëfyer përpara historisë për krimet makabre që kanë bërë kundër shqiptarëve.

Përkundrazi, ata kanë tentuar të retushojnë të kaluarën e tyre të pistë, dhe të shtiren si demokratë e liberalë.

Publiku i gjerë, si dikur në Athinë, më shumë iu ka besuar atyre që kanë folë rreth tregimit për gomarin, sesa atyre që kanë folë për liri të njëmend, të vërtetat politike, historike dhe kulturore.

A mund të mësojmë gjë nga ky rast?

Lazër Stani dhe Luljeta Lleshanaku, janë dy shkrimtarë përfaqësues të letërsisë shqipe, të përkorë dhe të shkëlqyeshëm në punën e tyre letrare.

Rasti i tyre, edhe njëherë na tregon sa e madhe ishte urrejtja e komunistëve shqiptarë ndaj tjerëve që s’ishin si ta. Dhe po ashtu, na tregon sa pak mund të presim nga mbetjet e tij.

Shqiptarët, deri me tani kanë qenë nxënës të këqij të historisë, sepse nuk kanë mësuar asgjë nga ajo.

Shqiptarët e kudondodhur sot janë përpara një krize të thellë morale, kulturore e politike, prandaj duhet të rrëfehen përpara historisë, në mënyrë që breznisë që vjen mos t’i lënë kaq shumë urrejtje dhe kaq pak dashuri.

Dihet, pa u çliruar nga e keqja, nuk ka liri të njëmend, progres dhe mirëqenie.

Si pasojë e paaftësisë dhe pazotësisë për t’u çliruar nga e keqja, shqiptarët vazhdojnë të qeverisen dhe të përfaqësohen nga ata që mbrojnë doktrinat neosmane dhe neokomuniste. Natyrisht, si kameleonë që janë, në kohën sotme, ata janë mveshur me petkun e demokracisë dhe të vlerave perëndimore.

*****

Kush është Lazër Stani ?

Lazër Stani (17 janar 1959 Pult, Shkodër). Është një artist, shkrimtar dhe publicist shqiptar. Kritika letrare e ka vlerësuar atë si një ndër prozatorët më të veçantë në letrat e sotme shqipe.

Në vitin 1985 u diplomua në Fakultetin e Shkencave të Natyrës në Tiranë, në degën Biologji-Kimi. Prej asaj kohe është marrë me letërsi dhe gazetari, eseistikë dhe kritikë letrare. Tregimet e para i botoi në fillim të viteve nëntëdhjetë në gazetat e kohës "Drita", gazetë kulturore e Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve dhe tek "Zëri i rinisë", gazetë që në ato vite botonte edhe krijime të avangardës. Tregimet e këtij autori janë përkthyer në Anglisht, Gjermanisht, Italisht, Maqedonisht, serbokroatisht etj.

Krijimtaria

1993, "Misteri i hijeve“, vëllim me tregime, botim i Shtëpisë Botuese të LSHA-së
1995, “Shplakja e Santa Marisë”, vëllim me tregime, botim i Shtëpisë Botuese “Eurorilindja”
1995, “Me dzmbëdhjetë çelësa”, libër me përralla dhe legjenda të Veriut, botim i Shtëpisë botuese të LSHA-së
1998, “Në Bregenc shkohet për të vdekur”, vëllim me tregime, botim i shtëpisë Botuese “Albinform”
1999, “Feniksi i kuq”, vëllim me tregime, botim i Shtëpisë Botuese, “Buzuku”, Prishtinë
2005. “Dënesje në dru”, botim i shtëpisë botuese “Ideart”, Tiranë
2014 "Kohë për Nuse", botim i EB. Fishta
2016 "Rrugë pa krye" - ese letrare. EB. Fishta

Çmimet letrare

Lazër Stani është nderuar me çmime të ndryshme letrare.

Ndër çmimet më të rëndësishme janë :

Çmim kombëtar për librin e parë më të mirë më tregime botuar në vitin 1993. Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sporteve

Çmimin e vitit për librin më të mirë të botuar nga Shtëpia botuese “Eurorilindja”, 1995.

Çmim kombëtar për librin më të mirë të botuar me tregime në vitin 1996, Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sporteve.



Flori Bruqi


*****

Kush është Luljeta Leshanaku ?

Luljeta Lleshanaku u lind më 1968 në Elbasan, dhe u rrit në një familje në internim, për shkak të oponencës ndaj regjimit stalinist të imponuar nga diktatura komuniste shqiptare.

Aktualisht është një ndër poetet më të njohura dhe të suksesshme bashkëkohore shqiptare. Ajo ka studiuar letërsi në Universitetin e Tiranës dhe ishte redaktore në revistën javore Zëri i rinisë. Më vonë ajo punoi në gazetën Drita. Ajo është autore e katër përmbledhjesh poezish,një volum i cili është i përkthyer në anglisht. Poezitë e saj janë një përzierje e imagjinatës me realitetin.


Në vitin 1996, merr çmimin për librin më të mirë të vitit nga shtëpia botuese Eurorilindja.

Në vitin 1999 merr pjesë në International Writers Program në Universitetin e Iowas.



Botimet


Fëmija i Natyrës , New Directions Publishing, 2010
Haywire: New & Poems Selected , Bloodaxe Books, 2011
Hapësirë Negative , Directions New Directions, 2018


Flori Bruqi

****

Kush është Klara Buda ?

Klara Buda është shkrimtare, eseiste dhe gazetare shqiptare

Pas studimeve universitare për letërsi moderne dhe të krahasuar në Sorbonë, Paris IV, ajo ndryshon drejtimin fillestar – atë të mjekësisë veterinare. Më pas pranohet në École Pratique des Hautes Études, në degën metoda të historisë, arkeologjisë dhe histori arti. Në vitin 1996, nën drejtimin e albanologut Christian GUT, mbrojti Diplôme d’Étude Approfondi në histori arti, duke u bërë kështu e para shqiptare e diplomuar nga ky universitet prestigjioz. Paralelisht me studimet universitare, punon në Paris, në sektorin e komunikimit të UNESCO-s, si gazetare për BBC-në dhe në Radio France Internacionale. Duke filluar nga viti 1999 është gazetare e specializuar në RFI dhe në vitin 2005 bëhet shefe e edicionit të lajmeve. Ne vitin 2006 emërohet shefe e redaksise shqipe të rfi të cilën e drejtoi deri në vitin 2010.

Romani i saj Kloroform është pritur shumë mirë nga kritika. Në ketë roman, Klara Buda përshkruan gjithë absurditetin e një sistemi lirivrasës. Por ishuj lirie - diku më të shtrirë e diku më të plotë - ruajnë shpirtrat nga shkatërrimi dhe i ndihmojnë individët të mbijetojnë, edhe pse nën diktaturë. Përmes një rrëfimi mjeshtëror, Klara Buda pohon kështu pamundësinë e çdo sistemi, sado i tmerrshëm qoftë ai, për ta shkatërruar tërësisht idealin e lirisë.

*****

Kush është Bashkim Shehu ?

Bashkim Shehu lindur më 1955 në Tiranë, është një nga shkrimtarët shqiptarë më produktivë të ditëve tona. Deri më 1981 punoi si skenarist në Kinostudion Shqipëria e re. Prej vitit 1997 ai jeton në Barcelonë. Aktualisht punon si këshilltar për Europën Lindore në Qendrën e Kulturës Bashkëkohore të Barcelonës.

Eshtë djali i ish kryeministrit të Shqipërisë, Mehmet Shehu.

Veprat

Rrugëtimi i mbramë i Ago Ymerit roman 1995
Rrethi roman 2000
Orfeu në Zululandën e Re roman 2003
Udhëkryqi dhe humnerat roman 2003
Mulliri që gëlltiste shpirtra novela 2004
Gjarpri dhe heronj të tjerë roman 2005
Angelus Novus roman 2005
Hija e gurit - Tregime të zgjedhura tregime 2006
Mozart, me vonesë roman 2009
Loja, shembja e qiellit roman 2013
Fjalor udhëzues për misterin e dosjeve roman 2015

Flori Bruqi

Samiti i BE-së në Sofje, kjo është deklarata e plotë për Ballkanin Perëndimor

BE mbështet plotësisht rrugëtimin europian të Ballkanit Perëndimor, konfirmohet në deklaratën e përbashkët të vendeve të Unionit.

Ne, udhëheqësit e BE-së dhe shteteve të tij anëtare, në konsultim me partnerët tanë të Ballkanit Perëndimor, dhe në praninë e aksionerëve kryesorë rajonalë, sot arritëm në përfundimet e mëposhtme:
1. BE mirëpret angazhimin e përbashkët të partnerëve të Ballkanit Perëndimor ndaj vlerave dhe parimeve europiane dhe vizionit të një Europe të bashkuar, të fortë dhe të qëndrueshme, të mbështetur nga lidhjet tona historike, kulturore dhe gjeografike dhe nga interest tona të përbashkëta politike, të sigurisë dhe ekonomike.

2. Duke kujtuar Samitin e Selanikut 2003, BE riafirmon mbështetjen e qartë për perspektivën europiane të Ballkanit Perendimor. Duke u mbështetur në progresin e arritur deri tani, partnerët e Ballkanit Perendimor kanë shprehur riangazhim ndaj perspektivës europiane si zgjedhja e tyre e fortë strategjike për përforcimin e përpjekjeve të tyre dhe mbështetjes së ndërsjelltë. Besueshmërina e këtyre përpjekjeve varet nga komunikimi i qartë publik.

3. BE-ja është e vendosur të forcojë dhe të intensifikojë angazhimin në të gjitha nivelet për të mbështetur transformimin politik, ekonomik dhe social të rajonit, duke përfshirë një asistencë më të madhe bazuar në një progres të prekshëm lidhur me shtetin e së drejtës, si dhe reformat social-ekonomike nga partnerët e Ballkanit Perëndimor.

4. BE mirëpret angazhimin e partnerëve të Ballkanit Perendimor ndaj rëndësisë së demokracisë dhe shtetit të së drejtës, veçanërisht në luftë kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar, qeverisjes së mirë si dhe respektit për të drejtat e njeriut dhe të drejtave të njerëzve të cilët i përkasin minoriteteve. Zbatimi i suksesshëm i reformave prej tyre qëndron mbi këto themele. Shoqëria civile dhe media e pavarur luajnë një rol vendimtar në procesin e demokratizimit.

5. BE mbështet angazhimin e partnerëve të Ballkanit Perendimor për të forcuar më shumë marrëdhëniet e fqinjësisë së mirë, stabilitetin rajonal dhe bashkëpunimin e ndërsjelltë. Kjo përfshin në mënyrë të veçantë gjetjen dhe zbatimin e zgjidhjeve përfundimtare, gjithëpërfshirëse dhe detyruese për konfliktet e tyre dypalëshe me rrënjë në të kaluarën dhe përkushtimin ndaj përpjekjeve shtesë për pajtim.

6. Ndërtimi i një rrjeti të dendur lidhjesh dhe mundësish brenda rajonit dhe me BE-në është jetësore për të sjellë qytetarët dhe ekonomitë më afër dhe për të zgjeruar stabilitetin politik, prosperitetin ekonomik, zhvillimin kulturor dhe social. Duke u bazuar në progresin e bërë, përfshirë edhe iniciativat rajonale, ne synojmë të zhvillojmë kryesisht lidhjet në të gjitha dimensionet e tyre si transporti, energjia, digjitalizimi, ekonomia dhe njerëzit.

7. BE-ja ka pranuar të promovojë një treg dhe mjedis miqësor ndaj investimeve në Ballkanin Perëndimor për të ecur më shpejt drejt ekonomisë digjitale dhe shoqërive miqësore ndaj klimës në linjë me Marrëveshjen e Parisit. Siguria energjetike do të ketë prioritet, përfshirë përmirësimin e efikasitetit energjetik, ndërlidhje me të mira ndërkufitare, shumëllojshmëri të burimeve dhe rrugëve, si dhe energji mikse të balancuar duke integruar më mirë energjitë e rinovueshme.

8. Theks i veçantë do të vihet për të krijuar më shumë mundësi për të rinjtë, duke garantuar që kjo të kontribuojë për zhvillimin social-ekonomik të Ballkanit Perëndimor.

9. Me këtë qëllim, BE-ja mirëpret angazhimin e partnerëve nga Ballkani Perëndimor, ndër të tjera, për të përshpejtuar implementimin e arritjeve të Traktateve të Komunitetit të Transportit dhe Komunitetit të Energjisë dhe për të zbatuar urgjentisht Planin Shumëvjeçar të Veprimit të korrikut 2017 për Zhvillimin e Zonës Ekonomike Rajonale. BE-ja do të vazhdojë të mbështesë këto përpjekje.

10. BE-ja dhe partnerët e Ballkanit Perëndimor ndajnë shumë sfida të sigurisë që kërkojnë koordinim individual dhe veprim të përbashkët. Kur ne punojmë së bashku, ne jemi të aftë të drejtojmë këto sfida në mënyrë efektive. Bashkëpunimi ynë për të bllokuar rrjedhën ilegale të migracionit ka treguar vlerat e saj dhe do të zhvillohet edhe më tej

Presidenti i vendit, Hashim Thaçi iu drejtohet liderëve evropianë në Sofje, kjo është kërkesa e tij për BE-në

Presidenti i vendit, Hashim Thaçi, në hapjen e punimeve të Seancës Plenare të Samitit të Sofjes, ku u trajtua tema "Fuqizimi i të gjithë dimensioneve të ndërlidhjes (socio-ekonomike, fizike, digjitale dhe njerëzore)", ka thënë se ky samit po zhvillohet në një moment të rëndësishëm për Bashkimin Evropian dhe Ballkanin Perëndimor.

“Ky samit midis Bashkimit Evropian dhe Ballkanit Perëndimor është një sukses i jashtëzakonshëm i përbashkët, por në veçanti i nikoqirëve tanë, presidencës bullgare. Suksesi i këtij samiti bazohet në ruajtjen e angazhimit me shtetet e Ballkanit Perëndimor përmes një qasjeje gjithëpërfshirëse dhe të barabartë, si dhe mbështetet në parimin e rëndësishëm sipas të cilit i gjithë Ballkani Perëndimor gëzon një perspektivë evropiane”, ka thënë presidenti Thaçi.

Kreu i shtetit ka thënë se kjo përfshinë strategjinë e muajit shkurt të Komisionit Evropian për Ballkanin Perëndimor, si dhe angazhimin tonë përmes nismave të shumta, në mesin e tyre edhe Procesi i Berlinit, agjenda e ndërlidhjes dhe Plani shumëvjeçar i Veprimit për Zonën Ekonomike Rajonale, si dhe forume të tjera që synojnë t’i afrojnë shtetet e Ballkanit Perëndimor me njëra-tjetrën dhe më pranë Bashkimit Evropian.

“Kam kënaqësinë që gjithashtu personalisht të konfirmoj mbështetjen e Kosovës për përmbajtjen e deklaratës së këtij samiti dhe të agjendës prioritare të Sofjes. Ne i mbështesim plotësisht parimet kyçe të bashkëpunimit të forcuar, marrëdhënieve të mira fqinjësore dhe nevojës për zgjidhje të qëndrueshme dhe të detyrueshme të mosmarrëveshjeve dypalëshe”, ka thënë presidenti Thaçi.

Para liderëve evropianë e ballkanikë, presidenti Thaçi ka thënë se Kosova është dhe do të mbetet plotësisht e përkushtuar ndaj këtyre qëllimeve, duke përfshirë dialogun e lehtësuar nga BE-ja për normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet Kosovës dhe Serbisë.

“Kosova është e gatshme të hyjë në fazën përfundimtare të dialogut me Serbinë për arritjen e një marrëveshjeje ligjërisht detyruese për normalizimin e marrëdhënieve dhe pajtimin. Më lejoni të theksoj nevojën për rregulla të barabarta të lojës tani që po lëvizim drejt zbatimit të mëtejshëm të temave që po diskutojmë në këtë samit, dhe në rastin e Kosovës kjo përfshin një përmbyllje të shpejtë të procesit të liberalizimit të vizave për të cilin Kosova ka përmbushur të gjitha 95 kriteret e kërkuara”, tha ai.

Presidenti Thaçi ka shtuar se nëse vërtet duam një ndikim të qëndrueshëm në afrimin e rajonit, kjo duhet të nënkuptojë edhe heqjen e barrierave të ndryshme të pranishme aktualisht.

Kjo përfshin, por nuk kufizohet, sipas presidentit Thaçi, në njohjen e kualifikimeve, certifikatave dhe dokumenteve të tjera, uljen e kohës së pritjes në kufi, ndërveprimin në fushën e energjisë, sigurimin e lirisë së lëvizjes për njerëzit brenda rajonit duke hequr vizat, por edhe jetësimin e zotimeve të tjera që kemi dhënë më parë si rajon.

Atmosfera në Samitin në Sofie, Hashim Thaçi takon Aleksandër Vuçiqin, ja çfarë deklaron BE

Bashkimi Europian dhe shtetet e Ballkanit Perëndimor e kanë kondensuar Samitin e Sofjes në një deklaratë të përbashkët trembëdhjetë pikëshe, përmes të cilës tregojnë përkushtim dhe vendosmëri për ta parë bashkë të ardhmen.

Në të Unioni përshëndet punën e bërë nga shtetet e gadishullit të vjetër në shtegtimin e tyre drejt anëtarësimit në BE, duke kërkuar që ajo të shtohet, të fokusohet në fusha dhe të shihet si e paaltnernativë.

Puna në forcimin e rendit dhe ligjit, në luftimin e krimit të organizuar dhe korrupsionit, në respektimin e të drejtave të minoritarëve dhe të njëri-tjetrit, në ndërtimin e urave të bashkëpunimit është përkushtim i shteteve të Ballkanit Perëndimor dhe kërkesë e Bashkimit Europian.

Ndërsa, ndihma që shtetet nga kjo pjesë e Europës ta kenë më të lehtë shtegun e tyre drejt përshtatjes së ekonomive dhe politikave të tyre me BE-në del si premtim i kësaj të fundit dhe nevojë e kërkesë e shteteve të Ballkanit.

Pjesëmarrës në Samitin e Sofjes janë krerët e vendeve anëtare dhe të Bashkimit Europian dhe vendeve të Ballkanit Perëndimor, ndërsa Kosova përfaqësohet nga presidenti Hashim Thaçi.

Kryeministri Ramush Haradinaj dhe Presidenti Hashim Thaçi në kuadër të Samitit të Sofjes, janë takuar me presidentin francez Emmanuel Macron.

Fotografi nga ky takim ka publikuar kryeministri Haradinaj, i cili ka vlerësuar atë që Franca ka bërë për Kosovën në 20 vitet e fundit.

“Në margjinat e Samitit të Sofjes, një takim i frytshëm me Presidentin francez, Emmanuel Macron, ku bashkë me presidentin Thaçi po e përfaqësojmë Kosovën. Franca në 20 vitet e fundit ka bërë shumë për Kosovën dhe tani, derisa po bëhemi gati për tu bashkuar me familjen evropiane, ky raport duhet të thellohet më shumë në të gjitha fushat me synim të vetëm përmbushjen e kushteve dhe standardeve evropiane përgjatë procesit integrues”, ka shkruar Haradinaj.

I pari i ekzekutivit ka deklaruar se Kosovës nuk do t'i mungojë në asnjë rrethanë përkushtimi dhe vendosmëria në rrugëtimin e saj drejt BE-së.


Haradinaj në Samitin e Sofjes dhe në Forumin Ekonomik të Vjenës

Samiti i Evropës dhe vendeve të Ballkanit Perëndimor, ka filluar sot në Sofje të Bullgarisë, në të cilin po merr pjesë edhe kryeministri i Republikës së Kosovës, Ramush Haradinaj.

Samiti do të udhëhiqet nga Presidenti i Këshillit të Evropës, Donald Tusk, i cili do ta përfaqësojë Evropën bashkë me Presidentin e Komisionit Evropian, Jean Claude Juncker.

Krahas krerëve shtetërorë të vendeve, pjesë e këtij samiti do të jenë edhe presidenti i Parlamentit Evropian, Antonio Tajani, Përfaqësuesja e lartë e BE-së për Politikë të Jashtme, Federica Mogherini dhe Komisioneri i BE-së për Politika Evropiane të Fqinjësisë dhe Negociata të zgjerimit, Johannes Hahn.

Tema kryesore e këtij samiti do të jetë konektiviteti, në fushën e transportit, energjisë, infrastrukturës digjitale, edukimit, inovacioni dhe ekonomia digjitale.

Sipas komunikatës së Qeverisë, Presidenti i Këshillit të Evropës Donald Tusk, përkitazi për samitin, ka thënë se Evropa duhet të luaj një rol aktiv në këtë transformim, meqë do të jetë realitet i të gjithë evropianëve dhe se çdo gjë që do të diskutohet në këtë samit do të ketë impakt global.

Pjesëmarrësit e samitit do të nënshkruajnë një deklaratë të përbashkët, në të cilën përfshihen 13 pika dhe të cilat do të tregojnë përkushtimin për të ardhmen e përbashkët.

Përveç Presidentit Hashim Thaçi, kryeministrit Ramush Haradinaj, në Samitin e Sofjes po merr pjesë edhe zëvendëskryeministri dhe ministri i Jashtëm, Behgjet Pacolli.

Kryeministri Haradinaj do të qëndrojë në Sofje edhe në ditën e nesërme, ku nis punën Forumi Ekonomik i Vjenës, që bënë bashkë Kryeministrat e Ballkanit Perëndimor dhe kryeministrin e Bullgarisë dhe ku Kosova përfaqësohet nga vet kryeministri Haradinaj.

Komisioneri evropian për fqinjësi dhe zgjerim, Johanes Hahn optimist për marrëveshjen Kosovë-Serbi

Komisioneri evropian për fqinjësi dhe zgjerim, Johanes Hahn ka folur për media, para se të hyjë në samitin që ka filluar sot në mes të vendeve të Bashkimit Evropian dhe Ballkanit Perëndimor, në Sofje të Bullgarisë.

Hahn me këtë rast është pyetur nëse beson se do të ndodhë një marrëveshje në mes të Kosovës dhe Serbisë.

“Unë jam gjithmonë optimist dhe pasi që strategjia e re ka paraqitur qartë perspektivë për të gjithë, kështuqë është gjithashtu në interesin e Kosovës që të punojë për një zgjidhje në marrëveshjen ligjërisht të obligueshme, kështuqë unë besoj se kjo ka krijuar një momentum të ri, një shtysë të re për të dyja palët që të arrijnë një marrëveshje sa më shpejt që të jetë e mundur”, ka deklaruar Hahn.

Hahn tutje ka thënë se kanë krijuar një dinamikë të re në regjion, që sipas tij ka ndikuar edhe të tjerët.

Në këtë samit është duke marrë pjesë edhe Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi, i cili e ka vlerësuar këtë si rast historik për vendin.

Hashim Thaçi kërkon mbështetje nga Greqia me Kryeministrin grek Alexis Tspiras për liberalizim

Presidenti Hashim Thaçi është takuar me Kryeministrin grek Alexis Tspiras, në kuadër të samitit të Sofjes, që po mbahet në mes të vendeve të Bashkimit Evropian dhe Ballkanit Perëndimor.

Thaçi ka kërkuar mbështetje nga ai për procesin e liberalizmit të vizave.

“Me Kryeministrin e Greqisë, Alexis Tsipras, diskutuam rreth intensifikimit të bashkëpunimit në rajonin tonë dhe rritjes së shkëmbimeve ekonomike ndërmjet Kosovës dhe Greqisë. Nga kryeministri grek kërkova mbështetje edhe për procesin e liberalizimit të vizave dhe anëtarësimin e Kosovës në Bashkimin Evropian”, ka shkruar Thaçi.

Atmosfera në Samitin në Sofie, Hashim Thaçi takon  Aleksandër Vuçiqin

Atmosferën para sesionit të parë plenar të Samitit BE-Ballkani Perëndimor në Sofje po ua sjellim nëpërmjet fotografive, ku është parë edhe Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi, teksa diskuton me Presidentin e Serbisë, Aleksandar Vuçiq.

Udhëheqësit e BE-së dhe vendet partnere do të diskutojnë lidhjen rajonale në aspektin e transportit, infrastrukturës, energjisë, infrastrukturës digjitale, arsimit dhe të tjera.

Sesioni po organizohet nga kryeministri Bojko Borisov dhe kryesohet nga Presidenti i Këshillit Evropian, Donald Tusk.


Sapo ka filluar Samiti i BE-së me vendet e Ballkanit Perëndimorë. Nikoqiri i këtij Samiti, kryeministri bullgar Borissov ka mbajtur fjalim, derisa tani është duke folur presidenti i Komisionit Evropian, Tusk.

Para fillimit të këtij Samiti, presidenti Thaçi ka takuar Komisioneri i Zgjerimit të BE-së, Johannes Hahn, i cili në mëngjes ka theksuar se është optimist se do të arrihet një zgjidhje në dialogun midis Prishtinës dhe Beogradit.



Ju sjellim pamjet ekskluzive kur treshja Kancelarja gjermane Angela Merkel, Kryeministrja e Britanisë së Madhe Theresa May të shoqëruar po ashtu nga Presidenti i Francës Emmanuel Macron, arrijnë në këmbë tek objekti ku pritet të nis Samiti i BE-së.

Në këtë Samit në Sofje merr pjesë edhe delegacioni kosovar, drejtuar nga Presidenti Hashim Thaçi

Në Prishtinë, persona të panjohur po kërkojnë ndihma për “shërimin” e pornostares Mia Khalifa

 

Numri i qytetarëve nga Kosova të cilët vuajnë nga sëmundje të ndryshme dhe kërkojnë ndihmë për shërim jashtë vendit, po shënon rritje.

Njerëzit e vullnetit të mirë shpesh herë ia kanë dalë të sigurojnë mjetet për shërimin e atyre personave të cilët kanë pasur nevojë për një gjë të tillë.

Mirëpo, jo çdo herë pas iniciativave për grumbullimin e mjeteve për shërimin e një personi, qëndron dikush që me të vërtetë ka nevojë për to.

Një rast i tillë ka ndodhur së fundmi ku disa persona nën hijen e shoqatës humanitare “Dora e Ngrohtë” kanë kërkuar nga qytetarët që të ndihmojnë financiarisht një vajzë që sipas tyre quhet Genta Mulaj nga qyteti i Ferizajt, e cila sipas tyre vuan nga sëmundja obstruktive kronike.

Madje këta persona kanë huazuar një fotografi nga Interneti gjoja se ajo është vajza për të cilën po kërkojnë ndihma financiare për t’ia mundësuar shërimin në Gjermani.

E gjithë kjo doli të jetë një mashtrim, pasi që vajza fotografinë e së cilës e kanë përdorur këta persona është aktorja nga Libani, Mia Khalifa e cila është e njohur më shumë për rolet e saja pornografike.

Këtë mashtrim nga këta persona fillimisht e ka hasur një qytetarë nga i cili këta persona të panjohur kanë kërkuar të kontribuoj për “shërimin” e të ashtuquajturës Genta Mulaj e që në fotografi prezantohej Mia Khalifa.

Ky qytetar ka shpërndarë menjëherë në profilin e tij në Facebook, këtë mashtrim, duke kërkuar që të mos bien pre e mashtrimit.

Telegrafi ka kontaktuar me shoqatën humanitare “Dora e Ngrohtë” e cila selinë e saj e ka në Gostivar, ku ka treguar që dikush është duke e keqpërdorur emrin e shoqatës së tyre.

“Jemi të njoftuar me këtë rast dhe jemi shumë të prekur se bëhet keqpërdorim i aktivitetit dhe emrit tonë”, kanë thënë nga shoqata “Dora e Ngrohtë”.

Telegrafi po ashtu ka provuar të kontaktojë këtë numër 029 774 293 i cili është dhënë si referencë nga personat që kanë dalë të kërkojnë ndihmë, mirëpo kontakti ishte i pamundur.

Andaj qytetarë ju lusim që paraprakisht të vërtetoni qoftë organizatën qoftë personin për të cilin kërkohet ndihmë, në mënyrë që të mos bini pre e mashtruesve të tillë.

Më poshtë ua sjellim postimin e personit që e ka shpërndarë në profil e tij “Ar Kras” në Facebook mashtrimin që ka hasur:

Nuk kom faj qe kanihere jam ‘Nana e Vakive’
Ne parking te ETC po me ndalin dy djem te ri, po me kerkojne pare per nje te semure (kjo ne foto) dhe si kurreshtar i pyta kush jeni ju?
Per kon punoni?
Ma tregun letren dhe kete foton e bashkengjitur!! Mire deri ketu!
Me interesonte teksti dhe kjo shoqata!
Shoqata ‘Duart e ngrohta’ , fakt qe Mia Khalifa i ka duart e ngrohta ama nuk osht smut
Pasi lexova tekstin e thurun mire po e shikoj edhe foton!
Edhe si njeri i rrjeteve sociale e njofta kete femen! Of course
A e dini kush eshte kjo??
Me than jo se dina se qishtu na e kan dhan
Normal qe shumica se dini as Ju qe po lexoni tash
Kjo eshte nje ‘artiste’ nga Libani! quhet Mia Khalifa
E une u nguta me postu qe ju te tjeret mos mu ngul ne keta mashtrues por edhe ne shume mashtrues te tjere qe sillen me keso letra e qe kerkojne para!
P.S. hala o ka m’keshet qysh e kan bo ftyren kur ju kam than: a pe njihni kete qiken??
Zoti na drejtofte .

BE-ja humbi betejën politike nga Kosova në Sofje, ai mori “një thikë pas shpine” edhe nga Serbia

Kryeministri i Spanjës humbi betejën përballë Kosovës

Sipas gazetës spanjolle, ElConfidencial, kryeministri spanjoll Mariano Rajoy zakonisht nuk udhëheq fushatat kundër BE-së. Megjithatë, shkruan ky medium, ai e ka humbur “Luftën Ballkanike”.

Sipas këtij mediumi, përcjell Telegrafi, Qeveria spanjolle është përpjekur që Kosova të mos marrë trajtim shtetëror në samitin e ardhshëm të vendeve të Ballkanit Perëndimor në Sofje.


I vënë në presion me çështjen e Katalonisë, thuhet më tej, Rajoy e ka bërë të qartë që në fillim se partnerët e tij nuk do të ulen në të njëjtën tryezë me Presidentin e Kosovës, Hashim Thaçi.

Megjithatë këmbëngulja e tij ishte e kotë, shkruan “ElConfidencial”.

Kryeministri Rahoy dështoi, siç thuhet, t’i bëjë partnerët e tij në BE të bashkohen me protestat në një samit të planifikuar që do të mbahet në Bullgari më 17 maj.

Kosova, e cila është pjesë e “Ballkanit Perëndimor” me Serbinë, Malin e Zi, Maqedoninë, Bosnje dhe Herzegovinën dhe Shqipërinë, do të marrë pjesë në samit.

Sipas “ElConfidencial” Rajoy do të shkojë në Bullgari, por do të jetë atje për t’u takuar me autoritetet lokale dhe do të jetë i pranishëm në një darkë me liderët evropianë, një ditë para samitit – dhe pastaj do të kthehet në vendin e tij.

Dhe ndërsa pritet një konfirmim zyrtar nga Madridi, një mesazh tashmë është dërguar në Bruksel se Rajoy nuk do të marrë pjesë.


Gjithashtu, sipas mediumit spanjoll, edhe burimet e qeverisë spanjolle kanë konfirmuar se Rajoy nuk do të shkojë, edhe pse pjesëmarrja e Spanjës në samitin është ende një çështje e hapur.

Gjithashtu është shtuar se Rajoy nuk pritet të ndryshojë pozicionin e tij as në minutën e fundit.

Spanja nuk është e vetmja anëtare e BE që nuk e ka njohur Kosovën, e cila deklaroi pavarësinë dhjetë vjet më parë.

Greqia, Qiproja, Rumania dhe Sllovakia, të gjitha për arsye të ndryshme, nuk e pranojnë pavarësinë e Kosovës, por të gjithë do të marrin pjesë në samit, dhe Rajoy do të jetë i vetmi që do të mungojë.

Spanja, e cila aktualisht po fokusohet në Kataloninë, është vendi që ka mbajtur “pozicionin më të fortë” kur bëhet fjalë për samitin, shpjegojnë burimet e ElConfidencial.

Madje, sipas këtij mediumi, as vizita e Donald Tusk nga Këshilli Evropian në Madrid nuk e detyroi Rajoyn të ndryshonte qëndrimin e tij.

Për Spanjën “problem” mbetet Kosova, ndërsa për Serbinë “me rëndësi” Bullgaria. Ky, së paku sipas mediave serbe, do të ishte shpjegimi i mungesës së kryeministrit spanjoll Mariano Rajoy me Samitin në Sofje, dhe prania e Serbisë në të njëjtën ngjarje.

Rajoy nuk dëshiron të jetë në një vend ku do të ishte e pranishme edhe Kosova. Nga ana tjetër, Serbia u përfaqësua nga presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiq, sepse, siç tha ai, “Serbia nuk mund t’i fus një thikë pas shpine Bullgarisë”.


Ky zhvillim, pak a shumë, siç shkruan mediumi serb Blic.rs,  nuk është një surprizë, duke pasur parasysh se për mospjesëmarrjen e Spanjës është folur muaj më parë.

Si rezultat, doli që Serbia në Samitin e Sofjes të përfaqësohet nga presidenti Aleksandar Vuçiq, dhe se Spanja nga një zyrtar i nivelit më të ulët diplomatik.

Së paku siç është raportuar, në Samitin e Sofjes, kanë marrë pjesë pothuajse të gjithë udhëheqësit, me përjashtim të kryeministrit spanjoll Marian Rahoy, vend që është përfaqësuar nga ambasadori në Bruksel, Pablo Garcia.

Dhe nga kjo, siç thuhet më tej, gjithçka që ndodhi në periudhën e mëparshme, është e qartë se gjërat nuk ecën mirë dhe se Spanja mbrojti me vendosmëri qëndrimin e saj lidhur me mosnjohjen e pavarësisë së Kosovës. Natyrisht, për interesin e tyre – Katalonjës.

Mesazhi dekurajues nga presidenti francez zt.Emmanuel Macron

Presidenti francez Emmanuel Macron të enjten tingëllonte skeptik mbi zgjerimin e Bashkimit Evropian për të përfshirë vendet nga Ballkani Perëndimor – në një samit që synonte forcimin e lidhjeve midis rajonit dhe BE-së.

Siç shkruan “Politico.eu”, përcjell Telegrafi, komentet e Macron vijnë si një zhgënjim i veçantë për Shqipërinë dhe Maqedoninë, të cilët shpresojnë për dritën e gjelbër nga udhëheqësit e BE-së muajin e ardhshëm për të filluar bisedimet për t’u bashkuar me bllokun, pasi në prill Komisioni Evropian kishte rekomanduar hapjen e negociatave për këto vende.


“Ajo që kemi parë gjatë 15 viteve të fundit është një rrugë që ka dobësuar Evropën sa herë që mendojmë ta zgjerojmë atë. Dhe unë nuk mendoj që ne bëjmë një shërbim për vendet kandidate apo veten tonë duke pasur një mekanizëm që në njëfarë mënyre nuk ka më rregulla dhe vazhdon të lëvizë drejt zgjerimit më të madh”, ka thënë Macron për gazetarët në samitin e kryeqytetit bullgar Sofje.

“Unë jam në favor të ankorimit të Ballkanit në Evropë dhe të ecjes drejt Evropës. Por unë mendoj se ne duhet të shohim çdo zgjerim të ri me shumë kujdes dhe ashpërsi”, ka shtuar tutje Macron.

“Nuk jam në favor të lëvizjes drejt zgjerimit para se të kemi të gjithë sigurinë e nevojshme dhe para se të bëjmë një reformë reale për të lejuar një thellim dhe funksionim më të mirë të Bashkimit Evropian”.

Siç shkruan tutje ky medium, Ballkani ka mbështetur agjendën e BE-së pasi liderët janë alarmuar për ndikimin e fuqive të tjera, veçanërisht të Rusisë.

Kriza e migracionit 2015, në të cilën qindra mijëra njerëz hynë në BE nëpërmjet rrugës së Ballkanit Perëndimor, gjithashtu dha një kujtesë të theksuar të rëndësisë së rajonit për stabilitetin e bllokut.

Por anëtarët e BE janë të ndarë për të deklaruar se të gjashtë vendet e Ballkanit Perëndimor në samit – Shqipëria, Bosnja dhe Hercegovina, Kosova, Maqedonia, Mali i Zi dhe Serbia – mund të bashkohen një ditë me bllokun. Ata kanë divergjenca gjithashtu edhe rreth afatit potencial për pranimin e anëtarëve të rinj nga rajoni.


Serbia dhe Mali i Zi tashmë janë në bisedimet e anëtarësimit dhe Komisioni ka sugjeruar që ata të mund të hyjnë në BE deri në vitin 2025 – një objektiv i konsideruar me skepticizëm të konsiderueshëm nga disa zyrtarë në Bruksel dhe qeveritë e BE.

Ballkani Perëndimor ishte i rrënuar nga lufta dhe trazirat civile në vitet 1990 dhe Brukseli ka thënë se të gjithë anëtarët e mundshëm nga rajoni duhet të godasin korrupsionin dhe krimin e organizuar dhe të përmirësojnë standardet e tyre demokratike për të krijuar një shans për t’u bashkuar me bllokun.

Kryeministri sllovak Peter Pellegrini ka thënë në parlamentin sllovak në Bratislavë – përpara samitit të Bashkimit Evropian në Sofje – se askush nuk i kërkon Sllovakisë të njohë Kosovën.




Ai ka shtuar se madje nuk do të ishte sinjal i mirë që bisedimet e nesërme – në samitin e Sofjes – të ishin në një format të ndryshëm, “e jo me të gjithë 28 liderët”.

Këtë deklaratë të fundit, Pellegrini e ka thënë duke aluduar në vendimin e kryeministrit të Spanjës për të bojkotuar samitin dhe se nuk do të ulet në Sofje me të njëjtën tryezë me përfaqësuesin e Kosovës.

Në adresimin e tij për delegatët e Komisionit për Çështje Evropiane të Parlamentit sllovak, kryeministrit sllovak ka treguar se me çfarë mandati shkon në samitin dhe në bisedimet e BE me vendet e Ballkanit Perëndimor.

“Samiti i BE-së do të jetë rreth zgjerimit të Ballkanit Perëndimor. Aty nuk do të ketë vendime, diskutimet do të jenë më tepër në nivel teknik. Takimi do të duhej të jepte një sinjal të qartë se BE-ja e sheh të ardhmen e vendeve brenda Unionit” , ka thënë Pellegrini.

Kryetari i Partisë Demokratike të Serbisë, Milosh Jovanoviç thotë se Presidenti Aleksandar Vuçiq po përpiqet të transferojë përgjegjësinë në qeverinë e mëparshme për të njohur pavarësinë e Kosovës.


“Është e vërtetë se Partia Demokratike shkaktoi dëme të mëdha për interesat e Serbisë dhe e vështirësoi qëndrimin e saj në procesin e zgjidhjes së problemeve të Kosovës, por është një gënjeshtër kur Vuçiq, duke u shmangur nga përgjegjësia duke thënë se ky gabim i madh ‘vuri vulën në zarfin e pavarësisë së Kosovës’”, thotë Jovanoviç.


Siç shkruajnë mediat serbe, Jovanoviç shtoi se “zarfi i pavarësisë së Kosovës” u formua në vitin 2013 me nënshkrimin e Marrëveshjes së Brukselit, por se do të vuloset vetëm duke pranuar shkëputjen e Kosovës nga Serbia, duke nënshkruar një marrëveshje ligjërisht detyruese.

The Guardian: Vuçiq do ta pranojë pavarësinë e Kosovës, vetëm nëse Serbia merr diçka konkrete në këmbim

Kur NATO bombardoi Serbinë në vitin 1999, Aleksandar Vuçiq ishte ministër i Informacionit, duke zbatuar rregullat e censurës për presidentin e vendit, Slobodan Milosheviç, i cili më vonë do të paditet për krime lufte.

Gati dy dekada më vonë, vetë Vuçiq është kryetari i Serbisë. Duke pretenduar se është “zhveshur” shumë nga pikëpamjet e tij të mëparshme nacionaliste dhe duke u larguar nga akuzat për autoritarizëm, ai tani shihet nga bashkësia ndërkombëtare si njeriu që mund të nënshkruajë një marrëveshje që përfundimisht do të sjellë pajtimin me Kosovën.


Kosova ishte nën mbikëqyrjen ndërkombëtare pas fushatës ajrore të NATO-s dhe shpalli pavarësinë në vitin 2008. Serbia ende e konsideron si territor të saj.

Në një intervistë për The Guardian në Beograd këtë javë, përcjell Telegrafi, Vuçiq ka thënë se besonte se tanimë ka një interval kohor prej “gjashtë muaj apo një vit” në të cilën mund të jetë e mundur të nënshkruhet një marrëveshje.

“Ne jemi të gatshëm të diskutojmë çdo çështje të vetme, jemi gati të marrim parasysh çdo propozim të vetëm që do të nënkuptonte një zgjidhje kompromisi”.

Sipas këtij mediumi, Kosova njihet nga më shumë se 100 vende, por ende ekzistojnë pesë vende të BE që nuk e njohin atë, kryesisht për shkak se ata kanë frikë se mund të krijojë një precedent për mosmarrëveshjet e tyre territoriale. As Kina, India dhe Rusia.

Siç thuhet më tej, shpresa në Bruksel është se mund të arrihet një marrëveshje që do të çonte, edhe nëse jo zyrtarisht, në pranimin pavarësinë e Kosovës dhe do të hapë rrugën që Kosova të marrë një vend në OKB dhe që të dy vendet të fillojnë një rrugë drejt anëtarësimit në BE.

E Vuçiq, siç shkruan ky medium, në këmbim kërkon një paketë përfitimesh për Serbinë.


Ai është përfshirë tashmë në dialogun e rregullt të mbikëqyrur nga BE në Bruksel me presidentin e Kosovës, Hashim Thaçi, i cili përpiqet të zbatojë dispozitat e një marrëveshjeje të përkohshme të nënshkruar pesë vjet më parë.

Thaçi i tha gjithashtu Guardian javën e kaluar se ai priste një marrëveshje gjithëpërfshirëse që do të arrihej këtë vit.

Vuçiq ka kaluar edhe muajin e kaluar duke u angazhuar në një numër takimesh me udhëheqësit perëndimorë, duke u përpjekur t’i bindë ata se ata duhet të ofrojnë një zgjidhje kompromisi që sjell përfitime konkrete për Serbinë në vend që thjesht të pranojë faktet në terren.

Se Vuçiqi mund të ishte ai që nënshkruan marrëveshjen do të ishte e jashtëzakonshme, duke qenë se në vitet 1990 ishte pjesë e partisë Radikale, e cila kërkoi një Serbi të Madhe dhe mbështeti formacionet politike dhe ushtarake serbe që luftonin në Kroaci, Bosnje dhe Kosovë.

Vuçiq, megjithatë, është një njeri kontradiktash, shkruan tutje The Guardian, përcjell Telegrafi. Ai dominon skenën politike të vendit, duke e transformuar presidencën nga një rol kryesisht ceremonial në qendër të pushtetit pasi u transferua nga vendi i kryeministrit vitin e kaluar.

“Jam i ‘shtrydhur’ çdo ditë”, citohet të ketë thënë ai. “Kam investuar të paktën 400 ditë deri më tani në katër vitet e fundit që kur u bëra kryeministër, vetëm në Kosovë. Ajo merr energji, dhe njerëzit nuk e shohin atë, ata nuk e kuptojnë këtë”.

Pas takimit me Angela Merkel në Berlin këtë muaj, ai tha se nuk kishte qenë në gjendje të fle natën më parë dhe nuk ishte në gjendje të hante gjatë takimit, sepse ai ishte aq nervoz për fatin e Serbisë.

Ndërkohë, kritikët e Vuçiqit thonë se kjo është pjesë e një imazhi të ndërtuar me kujdes të një “luftuesi vetëmohues” për Serbinë që maskon një përpjekje për të konsoliduar pushtetin.

“Ky është një lloj stili i ri në politikën botërore, duke krijuar një imazh publik si ‘njeriu më i mirë’ në Serbi”, vlerëson Boban Stojanoviç, i Fakultetit të Shkencave Politike të Universitetit të Beogradit. “Por në të vërtetë kemi korrupsionin, pak media të lira dhe jemi në rrugën drejt një sistemi njëpartiak”.

BE dhe institucionet e tjera gjithashtu e kanë kritikuar Vuçiqin për një shtypje mediatike, duke thënë se atmosfera e medias është partizane në të dyja anët dhe duke u ankuar për një “fushatë 24/7 kundër meje” nga mediat e pavarura.

Gjithsesi, The Guardian shkruan se udhëheqësit evropianë mund të jenë të gatshëm të japin kredi edhe për Vuçiqin.

Dhe kjo do të bëhej për të ofruar një paketë kompromisi për Kosovën, një udhëheqës i dobët nuk do të ishte në gjendje të “bindte” opinionin publik serb – dhe për shkak të dëshirave për të kundërshtuar ndikimin rus në rajon.

Presidenti i Këshillit Europian, Donald Tusk, i cili ishte në Beograd për të takuar Vuçiqin të mërkurën, tha pas bisedimeve të tyre se ai e shihte presidentin serb si një bashkëbisedues dhe se Vuçiq ishte “dëshmi e gjallë se mund të jeni njëkohësisht një patriot i fortë dhe një pragmatist i arsyeshëm”.

Sipas The Guardian, në një kohë kur marrëdhëniet midis Rusisë dhe perëndimit janë në një pikë të ulët, Vuçiq ndoshta më shumë se çdo udhëheqës tjetër botëror është duke ecur në një “litar” në mes të dyjave, duke këmbëngulur se integrimi evropian është një prioritet për Serbinë dhe duke mbajtur një lidhje tradicionale me Moskën.

Vuçiç është ende vetëm 48 vjeç dhe shumë thonë se me oreksin e tij për pushtet dhe ndjenjën e misionit historik ai mund të planifikojë të qëndrojë për një kohë të gjatë.

“Unë mund të garantoj se kjo nuk do të ndodhë”, tha Vuçiq, duke qeshur shkurtimisht. Ai tha se do “mbase nuk do të” qëndrojë për presidencën përsëri në vitin 2022: “Nuk kam atë lloj energjie”.

F.B

Përse e vranë Ilir Konushevcin

Ilir Konushevci 

Çfarë ndodhi në maj 1998. Cila ishte prapaskena që solli vrasjen makabre të Konushevcit dhe mjekut Malaj. Cili ishte fati i vëllezërve Demiraj. Raportet e forcave në Tiranë dhe Tropojë, prania e kudondodhur e spiunazhit serb dhe një letër e Ilir Konushevcit

Nga Bedri Islami

Në fillimin e majit të vitit 1998, kur gjërat që lidheshin me forcimin e strukturave të ushtrisë Çlirimtare të kosovës,ishin në pikun e vlimit, rrugës për në Tropojë, në një pritë të mirëorganizuar, u vranë dy nga drejtuesit kryesorë të strukturave të logjistikës, Ilir Konushevci, Hero i Kosovës, i njohur me emrin “Mërgimi”, si dhe mjeku atdhetar Hazir Malaj, burrë i shquar, i vënë krejtësisht në shërbimin e luftës për lirinë e Kosovës. Në fakt, duhet thënë që në fillim se, mjaft nga familjet e nderuara të Malësisë së Gjakovës, që nga mesi i vitit 1995, pa pyetur askënd, kishin vënë gjithçka në dobi të luftës në Kosovë de ishin bërë kështu pararendësit e asaj që do të ndodhte disa vite më vonë. Familje të njohura si e Sulejman Krasniqit me djemtë, Haklajt, Haxhiajt, Sulejman Berisha e shumë të tjera u bënë strehë për lëvizjen ilegale çlirimtare. Ashtu si ndodhi edhe e kundërta; disa nga farat e hidhura të kësaj treve u bënë bashkëpunues të shërbimit të fshehtë jugosllav dhe i shitën ose i vranë djemtë që kërkonin lirinë e vendit të tyre dhe bashkimin me shtetin amë, Shqipërinë.

Dr.Hazir Malaj 

Në një shkrim krejtësisht të saktë të para pak ditëve, Izet Haxhia sillte në vëmendje se në vrasjen e Ilir Konushevcit organizatori dhe vrasësi kishte qenë Bislim Demiraj, i lidhur ngushtë me strukturat e shërbimit të fshehtë serb....

Duke qenë e saktë, nuk është e gjitha. Në vrasjen e Ilir Konushevcit nuk ishte vetëm njëri vëlla, por të dy vëllezërit e gjykatëses së sotme, Shefkie Demiri. Ishte Agimi, i kthyer nga jashtë dhe Bislimi. Në shënimin e tij, zoti Izet Haxhia shkroi atë që duhej shkruar dhe që në njërin nga librat e mi, “Enigma e një vrasjeje të trefishtë” e kam cilësuar si vrasja që kërkonte të priste krahët e luftës në Kosovë.



Bislim dhe Agim Demiraj nuk e zgjodhën rastësisht Ilir Konushevcin për të bërë vrasjen e tyre në thyerjen e mesnatës. Ajo vrasje, sa ishte e porositur, aq ishte edhe e planifikuar deri në detaje, nga njerëz të cilët, pasi ia kishin shpirtin dreqit, që do të thotë shërbimit sekret serb, kishin marrë përsipër më shumë se një vrasje të zakonshme.

Ilir Konushevci është njëra ndër figurat më madhore të luftës në Kosovë. Së bashku me Luan Haradinajn, i njohur si “Adriani”, me Adrian Krasniqin, i njohur si “Adi”, me Qerim Kelmendin, i njohur si “Dema”, me Ramush Haradinajn, i njohur si “Smajli”, me Hashim Thaçin, i njohur si “Studenti”, me Kadri Veselin, i njohur si “Luli”, e shumë të tjerë, do të jenë buka e UÇK-së, pra njerëzit që përmes një mijë e një vështirësive dërgonin mjetet e logjistikës në Kosovë. Këtë e bënin edhe kur dëbora kishte zënë të gjitha shtigjet, por edhe në stinët e tjera dhe nuk ishte e lehtë. Pas nëntorit të vitit 1997, kur nuk jetonin më, pasi ishin vrarë në përleshje Luan Haradinaj dhe Adrian Krasniqi, e gjithë barra ra mbi shpatullat e grupit të drejtuar nga Ilir Konushevci. Si njeri nga krijuesit e Grupit të Llapit, vazhdues në komandë i Zahir Pajazitit, njeriu që ishte më i besuari jo vetëm në atë trevë, vrasja e tij ishte imediate për strukturat e lidhura me krimin politik, sidomos me strukturat e lidhura me shërbimin e fshehtë serb.

Arsyeja e parë e vrasjes ishte pikërisht kjo: Mbyllja e një rruge të rëndësishme të luftës dhe krijimi i ndjenjës së frikës dhe të presionit mbi vazhdimin e saj.

Arsyeja e dytë, gjithnjë e lidhur me shërbimin e fshehtë serb, ishte që në rradhët e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës të krijohej mendimi politik dhe të kishte përplasje me strukturat e shtetit shqiptar, duke krijuar mendimin se pas vrasjes qëndron pikërisht shteti shqiptar. Në fakt, asaj kohe ishte arritur një marrëveshje e heshtur mes shtetit shqiptar dhe trupës drejtuese të luftës për të bërë bashkëshoqërimin e mjeteve të logjistikës drejt veriut, ku ishn bazat e UÇK-së. Edhe asaj nate, në mjetet me logjistikë ishte një oficer i shërbimit informativ, i cili, sapo plasi pushka e parë ia mbathi dhe nuk dihet se ku e ndali vrapin. Maji i viti 1998 kishte ende tensione të tjera mes forcave policore të shtetit shqiptar, shumë nga të cilët ishin të afirmuar si berishianë, por edhe të tjerë, si nanoistë, të cilët ardhjen e mijra njerëzve nga Kosova në Shqipëri për tërheqjen e armatimit kërkonin ta ndalonin. Vrasja e Ilirit do i hidhte benzinë këtij zjarri që mund të ndizej.

Shefkie Demiraj

Arsyeja e tretë qëndron në linjën e krijuar nga forcat e Azem Hajdarit për të ndaluar lëvizjen e strukturave çlirimtare, duke e paraqitur Tropojën si një bastion vetëm të tij. Në pasditen e 8 majit, pra të ditës së vrasjes, vëllezërit Bislim dhe Agim Demiraj janë takuar me Azem Hajdarin në një lokal pas Piramidës. Lokali ishte i një shqiptari të Kosovës, i njohur për lidhjet e tij me UDB-në. Pas bisedës së tyre, e cila, thënë të drejtën, nuk dihet se çfarë teme ka pasur, dy vëllezërit janë nisur drejt Tropojës për të organizuar pritën. Por, afërsisht në të njëjtën kohë, përmes lidhjeve me qeverinë Bukoshi, Azem Hajdari kishte marrë një shumë tepër të madhe nga ministria e Mbrojtjes të drejtuar nga zoti Krasniqi. Ilir Konushevci ndërkohë, krahas të tjerëve, kishte krijuar lidhje edhe me fisin e Haklajve, sidomos me Hamdi dhe Fatmir Haklajn, i cili fshehtas shtetit, ndihmonte me logjistikë edhe UÇK-në. Vrasja e Ilirit nga vëllezërit Demiraj ishte njëkohësisht edhe hakmarrja e Azem Hajdarit dhe grupit të tij ndaj gjithë atyre që në Tropojë ishin bashkuar me UÇK-në.

Nuk ishte një vrasje e cilësuar si hakmarrje ose për të prishur pazarin e tregtisë së armëve, si është bërë iluzion herë pas here.

Prita është organizuar në një qafë mali, pas orës një të natës, pikërisht në një kthesë, në të cilën kamioni i ngarkuar do të ecte tepër ngadalë e po ashtu edhe makina shoqëruese, ku ishin Iliri dhe mjeku Hazir Malaj. Drejt pritës është qëlluar drejtpërsëdrejti, pa asnjë paralajmërim, pasi duke i ndjekur, e kanë ditur mirë se me cilët kanë të bëjnë. Duke qenë një luftëtar i sprovuar, pjesë e disa aksioneve në Kosovë, Ilir Konushevci u është përgjigjur menjëherë dhe nga shkëmbimi i zjarrit, veç mjekut Hazir Malaj, është vrarë edhe Agim Demiraj, i cili kishte ardhur posaçërisht për këtë vrasje. Grupi i drejtuar nga Bislim Demiraj, jo thjesht për hakmarrje, por sepse ashtu e kishin urdhërin, pasi kanë qëlluar disa herë dhe e kanë plagosur Konushevcin, e kanë tërhequr në pyll dhe kanë bërë tmerr në trupin e tij, duke e kthyer vrasjen në fundin e një torture të gjatë. Ata, pas vrasjes nuk kanë marrë nga trupi i tij asnjë nga mjetet monetare që ka pasur me vete dhe as nuk kanë shkatërruar mjetet logjistike. Pra, gjithçka ishte e përgatitur si një vrasje politike dhe u bë një vrasje politike.

Disa ditë më vonë, Fatmir Haklaj, duke mësuar për ngjarjen dhe njerëzit që kishin marrë pjesë në vrasjen e Ilir Konushevcit dhe të Hazir Malajt, bën vrasjen e Bislim Demirajt.

Kush qëndron pas dorës së tyre?

Mergimi 1Është e qartë se shërbimi sekret serb, i njohur si UDB dhe njerëzit e saj në Shqipëri. Për disa kohë është folur për një telefonatë, një natë para ngjarjes, telefonatë e ardhur nga larg, që caktonte shumën që duhej për një vrasje, e kjo mund të jetë njëra ndër pistat e kërkimit të së vërtetës. Zërat nga larg, herë herë të njohur, e herë herë të panjohur, nuk shfaqen për herë të parë në historinë e politikës sonë në dekadat e fundit.

Periudha e vrasjes së Ilirit është edhe njëra nga pikat kyçe, kur në strukturat e luftës kishte zhvillime të ndjeshme dhe, pse të mos cilësohet, figura e Ilirit u bënte hije shumë vetëve që donin veten në pamjen e parë.

Disa muaj para vrasjes së tij, Ilir Konushevci u ka dërguar një letër Shokëve të tij të Idealit në diasporë, strukturave drejtuese të Lëvizjes Popullore të Kosovës. Është letra e një militanti, që mbi veten e familjen e tij, kishte vënë luftën në Kosovë.

Për të pasur njohuri më të gjëra rreth mendimit të tij dhe të vërtetës rreth letrës, po botojmë thujase të plotë përmbajtjen e saj…



*****



LETRA E ILIR KONUSHEVCIT

Më 18.XI.1997

Pranojnë: Shokët e idalit në diasporë

Në vend të përshëndetjes, dy fjalë për shokët e mi të ngushtë, Zahir Pajazitin dhe Adrian Krasniqin.



Për të folur për këto dy burra automatikisht flet për një pjesë të madhe të Lëvizjes revolucionare ose të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Unë jam shumë me fat që kam pasur rastin që të rri dhe të punoj me to.

Zahiri ishte një trim i madh dhe shumë i rrallë; atentator i shkëlqyer që nuk i trembej syri nga asgjë. Me punën e tij, unë mendoj që i vuri themelet UÇK-së. Ai i ngjalli ndjenja popullit në Kosovë dhe në diasporë, ngriti moralin të gjithë njerëzve, të cilët nuk përkulen para armikut. Ndërsa atyre që përulen i futi tmerrin në palcë.

Adriani arriti që me angazhimin e tij të masivizojë në mënyrë indirekte UÇK-në. Puna e Adrianit është ajo, e cila nuk i shkoi shumëkujt për dore. Ai nuk u kënaq vetëm me këtë punë të shenjtë që bënte, të cilën e vlerësojnë të gjithë shokët, por donte që vetë të merrte pjesë në aksione konkrete, ku edhe dha jetën heroikisht.

Deshën apo nuk deshëm, po të bëjmë një analizë të punës së Zahirit dhe të Adrianit del se këta i vunë themelet aktivitetit të UÇK-së, prandaj ne na mbetet që të vazhdojmë veprën e tyre deri në çlirimin definitiv.

Po e shkruaj këtë letër, vellezër, duke analizuar disa nga ato gjëra, të cilat i ka vu re, me të vetmin qëllim që, së bashku, të angazhohemi në drejtim të lëvizjes e jo të ngecjes së luftës kundër armikut.

Unë gjendem në Shqipëri që nga shkurti i këtij viti. Nga këto 9 muaj, 2.5 muaj i kam kaluar në Kosovë, prandaj mendoj se i njoh në një masë rrethanat në Kosovë, në Shqipëri e shumë pak në diasporë.

Prandaj ndjej obligim moral që të ju njoftojqë të ballafaqoheni edhe ju me disa probleme dhe ngecje, të ciat mendoj se do të ndihmojnë në tejkalimin e situatës.

Unë do të përqëndrohem në disa pyetje, të cilave do t’i përgjigjem unë, sipas mendimit tim, kurse juve ju mbetet t’i shqyrtoni, ashtu si është më së miri.

Si bëhet organzimi i luftës guerile në Kosovë dhe a mund të jemi më të organizuar në këtë luftë?
Si bëhet financimi i luftës në Kosovë?
A janë të përfshira të gjitha territoret e okupuara nga njësitë tona guerile?
A ka një njeri apo grup njerëzish, të cilëve u binden të gjithë ushtarët dhe udhëheqësit e njësive?
Mergimi 3Mergimi 2Mendimi im është se, po qe se arrijmë t’i zgjidhim këto probleme, atëherë do të kishim një ushtri të mirëfilltë dhe profesionale, e cila do të arsyetonte afirmimin, i cili është arritur edhe me punën tuaj në diasporë.

Si bëhet organizimi i luftës guerile në Kosovë dhe a mund të jemi më të organizuar në këtë luftë?
Përgjigja është fare e shkurtër: organizimi në nivel të Kosovës bëhet në mënyrë kaotike dhe jo profesionale.

Nuk dua të futem në hollësira për të argumentuar këtë (po qe se është nevoja kam shumë argumenta), por do të ndalem në atë se çfarë duhet të bëjmë.

Për një të ardhme të afërt mendoj se duhet të jepni vërejtje dhe sugjerime.

Për një të ardhme të largët, apo sa më parë, të gjejmë një Njeri ose një grup njerëzish, të cilët e njohin artin e luftës guerile dhe të luftës në përgjithësi.

Vetëm atëherë mendoj se do të kemi një ushtri profesionale, e cila do të vepronte me përpikmëri në momentet dhe në vendet e duhura.

Si bëhet financimi i luftës guerile në Kosovë?
Financimi i kësaj lufte në Kosovë bëhet jo mirë, gjithnjë e ceku sipas mendimit tim Unë u kam tërhequr vërejtjen shokëve në Kosovë, që kanë pasur kontakt me mua, për vendimet të cilat i kishin marrë gabimisht, si për shembull:

-mjete të tjera nuk u jepen njësiteve pa kryer aksion,

-ndarja e mjeteve anetarëve të familjeve të ushtarëve të vrarë nga 400 DM çdo gjashtë muaj…

Unë mendoj se financimi, ose më mirë të thuhet, ndihma financiare që duhet t’u jepet njësiteve guerile ose Ushtrisë nëpër rrethe duhet të jetë kështu:

Çdo rrethi, ose “fshati të çliruar”, si për shembull Prekazi, etj, duhet të ketë shumën fillestare, pastaj të vlejë edhe kriteri se kush angazhohet më tepër “në punë”.

Unë, në rrethin ku veproj, e kam cekur këtë dhe kam gjetur mirëkuptim, kur në nivel të Kosovës, jo.

Në rrethin ku kam vepruar dhe veproj herë pas here kemi arritur në një organizim në një masë të mirë. Në mbledhjen e fundit të saj ( ekzistojnë disa përsona udhëheqës ose shtabe lokalë) u morën dy vendime:

1.Financimi i këtij rrethi të bëhet në mënyrë direkte nga diaspora.

2.Që të emërohet në Shtabin Qendror të UÇK-së një anëtar nga ky rreth pas vdekjes së Zahir Pajazitit.

Ne jemi mirënjohës ju shokëve që vendimin tonë të parë po e zbatoni dhe sugjeroj që ky vendim të zbardhet për deri sa të konstatojmë se Shtabi ka kaluar në një shkallë më të lartë të organizimit.

Sa i përket pikës së dytë, unë e di shumë mirë që nuk janë të përfshira në shtab shume rrethe, për shembull, Llapi, Deçani, Gjakova, Ferizaj, etj.

Nuk dua të flas për rrethe të tjera, por rrethi i Llapit ka afruar anetarin e saj, siç shihet në pikën e dytë, dhe për habi, refuzimi është bërë për një minutë, pa u konsultuar refuzuesi me askënd. Prape nuk do të futemi në hollësira.

A janë të përfshira të gjitha territoret e okupuara nga njësitë tona guerile?
Me keqardhje konstatoj se nuk janë të përfshira një pjesë e madhe e territoreve të Kosovës. Afërsisht rreth 40 për qind e teritoreve të Kosovës nuk janë të përfshira, për shembull, Mitrovica, Gjilani, Prizreni, Kamenica si dhe shumë pjesë. Pjesë të rretheve të ndryshme.

Mergimi 4Mendoj se puna më e madhe e anetarëve të Shtabit Qendror duhet të ishte në masovizimin dhe shtrirjen në gjithë tereitorin e Kosovës, Kosovës Lindore dhe në Maqedoni, pastaj, në futjen e antarëve të rinj në Shtabin Qendror, e jo si deri më tash që është në një rreth të ngushtë dhe i vetkënaqur; dhe, jo si ndodhi kohët e fundit që angazhimi i disa anetarëve të Shtabit të Kosovës të shtrihet në Shqipëri, ku, pothuajse gjithçka ka funksionuar për mrekulli dhe ku janë arritur rezultate të cilat i kanë çmuar të gjithë shokët në Kosovë.

Duke cekur edhe një herë qëllimin e kësaj letre, ju tregoj se punët në Shqipëri deri më sot kanë vajtur shumë mirë, por me disa lëshime të disa personave.

Unë besoj se shpejt do i mënjanojmë këto lëshime, kushtimisht lëshime, sepse mund të ketë edhe gabime, por secili duhet të përgjigjet për punën që bën. Secili duhet të përgjigjet për atë çka bën injorime, a bën shoqëri të ngushta, të cilat, për mendimin tim, janë të dëmshme, sepse ne kemi një ideal të përbashkët. Vetëm ai që e çon punën përpara, duhet përkrahë.

Dhe, si përfundim, kjo është një Letër vërejtje (Kam edhe shumë lëvdata për ushtarët tanë, por mendoj se është shumë herët për ato).

Dëshiroj që ushtrinë Çlirimtare të Kosovës askush të mos e marrë si pronë private.

Ju përshëndes nga zemra

Ushtari i UÇK-së, “Mërgimi”.

******
Presidenti i vendit, Hashim Thaçi, e ka emëruar ish-drejtuesin e LPK-së dhe veprimtarin e njohur, Bedri Islami, këshilltar të tij të jashtëm.

Presidenti Thaçi, i cili si Kryeministër i Qeverisë së Përkohshme e kishte propozuar Islamin për kryetar të Grupit të Punës për shndërrimin politik të LPK-së dhe krijimin e forcës së re politike, këto ditë atë e ka emëruar këshilltar të jashtëm të tij.

Bedri Islami, i cili njihet për angazhimin e tij në LPK, ka kryer studimet e larta në gjuhë shqipe dhe letërsi në Universitetin e Tiranës dhe më pas ka diplomuar edhe në gazetari.

Ai është autor i 14 librave me poezi, publicistikë, romane, drama dhe tregime.

Nga janari i vitit 1994 dhe deri në qershor të vitit 1999, me publicistikën e tij ishte vënë në shërbim të lëvizjes çlirimtare, duke botuar tek “Zëri i Kosovës” dhe tek media të ndryshme në Shqipëri.

Gjithashtu, në fillet e para të luftës së UÇK-së, Islami njihet si organizator i disa prej mitingjeve më të rëndësishme të LPK-së në mbështetje të luftës, si në Mynih, Bon, Këln, Shtutgart, Londër, Gjenevë, Rambuje, etj.

****



Nga Sefedin Krasniqi  : KUSH ËSHTË HALLI I BEDRI ISLAMIT?

Vrasja e Ilir Konushevcit ka ndodhur gati dy decenie më parë. Bedriu letrën e tij, si duket e ka pasur të arkivuar, gjithashtu, para shumë vieteve. E lexova me kujdes shumë të madh dorëshkrimin e Ilirit. Secili lexues i vemendshëm që i ka përcjellë ngjarjet e vëren se në kohën kur është shkruar letra (Më 18.XI.1997) del se ende s’ka pasur Shtab të Përgjithshëm të UÇK-së, e mos të flasim për Drejtorinë politike të Hashim Gjarpërit (jo Studentit) qysh po ka deshirë ta zbukurojë Bedriu!

Ndërsa Luli (Kadri Veseli) kishte ndejtur 3 muaj në familjen e Adem Jasharit dhe nuk e kishte treguar emrin e vërtetë. Pse?

 Kush e kishte dërguar te Jasharët? Pse nuk kishte Luli besë në Ademin dhe Hamzën!?

Mirë e paska vërejtur Mollosi.

Nga origjinali i letrës nuk del asnjë emër i përveçshëm nga Iliri. Pse i shton këta emra Bedri Islami? Kush është halli i tij?

Tash që “Komandanti i Shtabit të Rignerit” Azem Syla është në burg, të cilin do ta shoqërojnë edhe të tjerë që janë kandidatë për Gjykaten Speciale, Bedi Islami e di ose mund ta marrë me mend se çafarë do të prodhojë kjo gjykatë dhe me hapjen e letrës së Ilirit mundohet ta zhvendos vemendjen e publikut në vrasjen e tij.

 Spjegimet e Bedri Islamit nuk janë fare të nevojshme. Ka mjaftuar publikimi i letrës në origjinal. Letra qenka shumë e qartë, e shkruar me dorë, por me një shqipe të rrjedhshme, madje për kushtet e luftës e shkëlqyeshme.

Por Bedriu duke dashur të na imponohet se ky ishte Alfa e Omega e Luftës ÇLirimtare të Kosovës, pasi regjimi i Nanos e vendosi në krye të LPK-së, si kompromis, që anëtarët e saj mos të vriten mes veti (Fraksioni LPK e Gjermanise me Fraksionin e LPK të Zvicrës, po mundohet të tregojë se Shtab mbi Shtab ishke ky në Gjermani.

Jo mor zotëri, të gjithë e dinë edhe pulat e ngrira në frigorifer, se një natë para se të nisej Iliri për Tropojë, ka pasur një përplasje shumë të fortë me Xhavit Halitin, i cili kishte kërkuar ngritjen e çmimit të granatave, për tre herë krahasuar me çmimin real, për të cilën gjë Iliri nuk e kishte pranuar. Të nesermen e vrasjes, gjithë bota e ka drejtuar gishtin kah Xhaviti.

Bedri Islami na flet këtu edhe për bashkëpunimin e Ramushit me Xhavitin, Hashimin, Ali Ahmetin (« I vërteti »)etj. Qoftlargëti e përpiftë këtë bashkëpunim nëse ka ekzistuar. Ramushin e njoh mirë, kemi banuar në të njejtin fshat në CH gati tre vjet.

Pastaj, Xhaviti i kishte mbajtur dy vjet në sirtar kërkesen e Fehmi Lladrovcit per të hy në Kosovë, sipas Muhamet Kelmendit. Po ky Muhameti e pe¨rshruan shumë mirë situatën ender kur eshte shqyrtuar vrasja e Luanit në kryesinë e LPK-së, pasi Xhaviti ishte i dyshuari kryesor. Për denoncim…
Nuk di a e ka publikuar letrën në tërësi Bderiu, por përgjegjja e Ilirit mungon në pyetjen e shtruar prej vet Ilirit :

“A ka një njeri apo grup njerëzish, të cilëve u binden të gjithë ushtarët dhe udhëheqësit e njësive”?
Pra edhe në muajin nëntor te vitit 1997 nuk kishte asnjë autoritet që komandandonte të gjitha njësitet guerile të Kosovës.

Nëse LPK gënjente atëherë, pasi në krye të saj ishte Bedri Islami, pse duhet t’i Besojmë të njëjtit Bedri, i ciliAhmet krasniqin e ka cilësuar si Fikret Abdiq ndërsa me një pseudonim prej muslminai radikal e quan FARK-un e quan Klani i Zemunit !

… Letra do një analizë me te hollë në çdo paragraf dhe me mundesit që kam dhe kohën në dispozicion kete do ta bej njehere tjeter ne nje gazete tjeter.

Duke mos pasur detale për vrasjen e Ilirit nuk deshta të spekulojë.

Por, është koha të përgjigjem pyetjes së titullit që i kam vënë këtij reagimi. Bedri Islami i frikësohet më së shumti tradhtisë që i ka bërë LPK (kreret e saj) luftës çlrimtare të Adem Jasharit, Sali Çekut (Veteranit), Zahir Pajazitit në vrapin etyre për ta përvetësuar UÇK-në.

SK

ROLI I PREDIKUESVE SHQIPTARË NË LUFTËN E FUNDIT ME SERBINË I PAKONTESTUESHËM

ARIF EJUPI

Predikuesit shqiptarë të konfesionit, myslimanë, katolikë dhe ortodoksë njihen kudo në botë për bashkëpunim dhe tolerancë ndërfetare. Edhe në luftën e fundit kundër Serbisë, prijësit e këtyre tri besimeve fetare u treguan produktiv dhe kooperues si me krahun e paqes ashtu edhe me atë të luftës.

Ata krahas mësimit fetar, rëndësi të veçantë i kushtuan ngritjes së vetëdijes kombëtare dhe mbrojtjes së Atdheut.

Madje atdhedashurinë e tyre e shprehën edhe praktikisht duke u mobilizuar edhe nën armë ndaj pushtuesve serbë. Ky unitet i klerit tanë i ka sjellë telashe të mëdha Serbisë.

Ajo me të gjitha mjetet është munduar që të fus përçarje në mes klerikëve shqiptarë.
Mirëpo këto orvatje kanë shkuar huq, ngase komunitetet tona fetare me kohë janë liruar nga predikuesit injorantë e të shitur.
Ata duke vepruar si një trup e vetme gjithmonë në plan të parë kanë vënë çlirimin e vendit nga Serbia. Kurse religjionin e kanë konsideruar si çështje dhe vullnet të vetë individit.

Zbatimi i kësaj platforme të shëndosh dhe pa imponime ka mundësuar ruajtjen e unitetit dhe luftën e përbashkët ndaj shovenve serbë, të cilët nëpërmjet masakrave dhe gjenocidit u munduan që të na shuajnë edhe ëndrrën për liri.

Secili nga ne do të ndihet krenar me angazhimin dhe kontributin e jashtëzakonshëm të Ipeshkëvisë së Kosovës, dhënë çështjes shqiptare.

Sidomos nuk do të harrohet me punën e tij të pakursyer prifti katolik shqiptar Dr. Don Lush Gjergji.

Ai si njeri mendjemprehtë me këshillat e tij plotësisht të sinqerta mbolli kudo dashuri e respekt vëllazëror.
Po ashtu duke qenë vite të tëra në krye të Shoqatës Humanitare të Kosovës ”Nëna Terezë” ndihmoi mijëra familjeje shqiptare në nevojë me ushqim, barëra e veshmbathje.

Dr. Don Lush Gjergji, njihet edhe si krijues i suksesshëm. Ai në mesin e dhjetëra veprave të publikuara në gusht të vitit 2000 ka nxjerrë në dritë edhe një jetëshkrim të gjatë e me vlerë mbi jetën dhe veprën e Shenjtores sonë Gonxhe Bojaxhiu – Nënë Tereza.

Vitin që shkoi Dr. Don Lush Gjergji, për punën e tij të frytshme është shpërblyer me titullin “Monsinjor” nga Papa i Vatikanit, Jorge Mario Bergoglio i njohur ndryshe si Papa Frençesku.

Aktivitete kombëtare dhe bëmirëse e me peshë të njëjtë në dobi të lirisë së Kosovës në periudhën e okupimit serb ka zhvilluar edhe Bashkësia Islame e Kosovës.

Ajo nën udhëheqjen Myftiut të atëhershëm Dr. Rexhep Boja, pati siguruar banimin dhe ushqimin e një numri të konsiderueshëm të studentëve shqiptarë të dëbuar dhunshëm nga Universiteti i Kosovës.

Edhe në etapat e mëvonshme shumë imamë të mirëfilltë dhe me përgatitje të duhur shkollore gjithandej Kosovës, xhamitë i patën kthyer në Institucione të rezistencës dhe të mbrojtjes së vlerave tona kombëtare.

Aktiv në këtë drejtim veçmas u tregua Idriz Selim Bilalli,aktualisht kryetar i Sindikatës së Punëtorëve të Bashkësisë Islame të Kosovës, dhe imam në xhaminë qendrore të Besianës,ish-Podujevës.

Bilalli i një lidhje të njëjtë gjaku me atdhetarin e guximshëm Mulla Ramë Govori, që në rininë e tij të hershme mësoi që Atdheu dhe Gjuha, duhet mbrojtur në çdo kohë dhe rrethanë.

Mulla Ramë Govori, si anëtar i Komitetit Nacional Demokratik të Shqiptarëve, e shihte si brengë të përhershme mbetjen e shqiptarëve nën Jugosllavi dhe Greqi.

Ai si rrallëkush duke treguar qëndresë e guxim të pashoq kundërshtoi hapur tkurrjen e Shqipërisë Natyrale.
Mulla Ramë Govori ,si një antikomunist i vërtetë çdo ligjëratë të tij e fillonte me citatin e ideologut dhe Ciceronit tonë të njohur Hasan Prishtina”Dy duar për kokën,koka për atdheun”.

Komunistët jugosllavë duke parë që fjala e Mulla Ramë Govorit, çonte peshë në popull një natë dimri të acartë e arrestojnë atë tinëzisht.

Mulla Rama fillimisht u dënua me vdekje, por për shkak të qëndrimeve kundërthënëse të trupit gjykues ky dënim më vonë atij iu kthye në burg të përjetshëm.

Të inspiruar nga Mulla Rama dhe vepra e tij e lavdishme përveç Mulla Idrizit, në mbrojtje të Kosovës me tërë qenien e tyre do të vihen edhe vëllezërit e tij Rrahimi, Ramizi dhe Shabani.

Thirrjes së Atdheut dhe amanetit të Mulla Ramë Govorit, ata i përgjigjen me mobilizim në radhët e UÇK-së.
Me të filluar luftimet në Drenicë, pahezituar fare në vijën e parë të frontit aktivizohet Ramiz S. Bilalli. Ndërkaq Shaban S. Bilalli, niset drejt Koshares legjendare, ku nga kjo luftë ai dhe shokët e tij kthehen fitimtarë.

Ata të prirë nga strategu Agim Ramadani e thyejnë njëherë e përgjithmonë murin ndarës ndërmjet shqiptarëve të vënë padrejtësisht 100 vjet më herët nga sllavo-komunistët dhe aleatët e tyre.

Andaj Beteja e Koshares, sot me të drejtë konsiderohet si krenari jona dhe dritë që s’shuhet kurrë.
Shtigjeve të gjakut dhe të vdekjes udhëton edhe Rrahim S. Bilalli. Ai si ushtar trim dhe i panënshtruar i UÇK-së – Zona Operative e Llapit, tregohet mjaft i suksesshëm në zmbrapsjen e grupeve paramilitare të Serbisë.

Kurse Mulla Idriz S. Bilalli si teolog i specializuar në Medine të Arabisë Saudite, në kohë lufte me fjalën e tij të ëmbël dhe të dëlirë ndihmon në përballimin e dhimbjes të gjithë ata që humbën më të dashurit e tyre në luftë për liri dhe mëvetësi të Kosovës. Ai sivjet ka hyrë në decenien e tij të tretë të punës si imam në xhaminë ”Met Podujeva”. Qëkurse ka filluar ushtrimin e kësaj detyre ka rënë në sy nga të gjithë me predikimin e një islami racional të trashëguar nga e kaluara e miqësor edhe me të tjerët.

Nga e djathta Mulla Idriz S. Bilalli me shokë, duke bërë homazhe pranë varrit të heroit tonë kombëtar Zahir Pajaziti

Edhe sot nëpërmjet ligjëratave të tij imami Bilalli, thërret për më tepër dashuri dhe solidaritet me njëri-tjetrin.
Ashpërsimin e gjuhës dhe mosdurimin e sheh të panevojshëm dhe e trajton si agjendë të atyre që duan t’i fusin shqiptarët në rrjetë merimange.

Me gjenet e tij të trashëguara nga Mulla Ramë Govori, imami Bilalli me kohë ka ngritur zërin kundër rrymave radikale. Falë shpjegimeve të tij konkrete e me bazë shkencore asnjë i ri llapjanë s’është përfshirë në luftërat e huaja të zhvilluara në Siri e Irak.

Imami Bilalli edhe në të kaluarën është treguar i suksesshëm në organizim. Ai si njeri me karakter të fortë e aspak fanatikë më 1992 entuziazmoi besimtarët duke u angazhuar në LDK-së, – dega në Besianë, ish-Podujevë. Ky subjekt politik në atë periudhë njihej edhe si Lëvizje gjithëpopullore.

Profesor Bilalli, plot 16 vjet ishte anëtar i Kryesisë së LDK-së dega në Besianë, ish-Podujevë.
Si kuadër i profilizuar dhe me përvojë të duhur ai ishte edhe delegat në Kuvendin Qendror të LDK-së.
Po ashtu i zgjedhur nga radhët e kësaj partie dy-tri mandate kreu me mjaft ndershmëri edhe detyrën e këshilltarit në Asamblenë e Besianës, ish-Podujevës.

Nga të gjithë llapjanët çmohet shumë lartë roli edhe angazhimi i tij nëpër komisione të ndryshme e sidomos në atë të Solidaritetit dhe të Pajtimit të gjaqeve.

Imami Bilalli si teolog i moderuar e atdhetar i devotshëm deri në çlirimin definitiv të Kosovës, së bashku me kolegët e tij Muhamet Demiri, Fahredin Jashari, e Enver Sylejmani, e shndërruan xhaminë “Met Podujeva” në strehë të Shoqatave dhe Klubeve, atdhetare e kulturore të Llapit.

Në mungesë të objekteve të pushtuara nga serbët në ambientet e kësaj xhamie aktivitetin e tij e zhvilloi edhe KMDLJ-dega në Besianë.

Shumëherë në këtë xhami u organizuan edhe sesione shkencore dhe debate të shumta nëpërmjet të cilave në vazhdimësi u kërkua unifikimi i faktorit mbarëkombëtar.

Bashkëpunimi dhe toleranca ndërfetare e klerit tonë përmendet si vlerë jona e veçantë edhe nga miqtë tanë ndërkombëtar.

Vitin e kaluar në Organizatën e Kombeve të Bashkuara në Gjenevë, me rastin e prezantimit të ekspozitës “Besa Shqiptare” secili nga diskutuesit kooperimin dhe bashkëjetesën e religjioneve në tokat shqiptare e cilësoi si model për vendet e tjera të botës.

Hazir Avdyl Malaj (1944 – 9.5.1998)

Luftën e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës e kanë përkrahur dhe në të kanë marrë pjesë aktive edhe shumë oficerë dhe ushtarë nga Shqipëria. Në mesin e tyre kanë rënë dëshmorë edhe disa eprorë dhe ushtarë nga pothuajse të gjitha viset e Shqipërisë prej Tropojës, Shkodrës, Beratit, Kavajës, Çermenikës e Tiranës. Në mesin e tyre, ka rënë dëshmor Tahit Sinani eprori dhe komandanti i tri luftërave tona çlirimtare. Ka rënë në altarin e Atdheut edhe eprori dhe pjesëmarrësi në të tri luftërat tona çlirimtare, Skerdilajd Llagami, nga Tirana, eprori Indrit Cara nga Kavaja, Astrit Suli, nga Berati, Halit Coka, Arjan Brahimi, Hazir Malaj, Pajtim Raci, Lefter Koxhaj, Arif Shpend Dautaj, Qazim Hazir Dautaj, Fatmir Ndoçi, Mehmet Ramë Dizdari, Hysni Hajdarmetaj, Tahir Memiaj, Ramiz Memiaj, Tahir Hoxha, Hysen Mella e shumë të tjerë. Në luftën e UÇK-së kanë marrë pjesë edhe eprorët e mirënjohur nga Shqipëria si Dilaver Goxhai, zëvendës-shefi Shtabit të Përgjithshëm, Adem Shehu, komandant i Brigadës 152 në Zonën Operative të Llapit, Bardhyl Tahiri, epror në Shtabin e Përgjithshëm të UÇK-së e të tjerë. Kontributi që ka dhënë Shqipëria si dhe Divizioni i Kukësit ka qenë një kontribut i çmuar në luftë për çlirimin e Kosovës nga kthetrat e barbarisë okupatore serbe.

Hazir Avdyl Malaj rrjedh prej një familje, e cila ka derdhur gjak për çlirimin e trojeve të Atdheut. Babai i tij, Avdyli është dëshmor i Luftës Antifashiste Nacional-Çlirimtare.

Hazir Malaj u lind në fshatin Tpla të Tropojës në vitin 1944. Mësimet fillore dhe të mesme i mbaroi në Tropojë, ndërsa studimet e larta i mbaroi në Fakultetin e Mjekësisë në Institutin Shtetëror të Tiranës. Ka punuar në shëndetësi dhe është dalluar edhe në aktivitete sportive. Veç tjerash ishte edhe alpinist i dalluar në zonën e veriut të
Shqipërisë.
I edukuar në frymë patriotike, Hazir Malaj qysh herët e kishte kuptuar se më shumë se gjysma e trojeve të atdheut kishte mbetur nën pushtim të Jugosllavisë, Serbisë, Maqedonisë dhe Malit të Zi. Kishte respekt dhe dashuri të veçantë për vëllezërit nga Kosova me të cilët edhe kontaktonte shpeshherë.
Haziri edhe pse mjek me profesion interesohet për të ndihmuar grupet e shqiptarëve nga Kosova që po stërviteshin në Shqipëri dhe po dërgonin armatim në Kosovë.
Ai fillimisht, qysh në vitin 1996 kishte kontaktuar Adrian Krasniqin, njërin ndër komandosët e paepur të luftës së UÇK -së, tani dëshmor, të cilin e kishte ndihmuar për të siguruar armë, municion dhe pajisje ushtarake.
Shtëpia e Hazir Malës në Tpla të Tropojës ishte kthyer në depo të armatimit për luftëtarët e UÇK-së. Pas rënis së Adrian Krasniqit, mjeku dhe atdhetari Hazir Malaj kontakton me Ilir Konushevcin, njërin ndër themeltarët e Logjistikës së UÇK- së. Së bashku me Ilirin po projektonin zgjerimin e bazave të Logjistikës, me qëllim që sa më shumë armë të futeshin në Kosovë, meqë pas rënies heroike të Legjendarit Adem Jashari, mijëra vullnetarë nga Kosova po mësynin Shqipërinë me qëllim për të marrë armë dhe municion dhe për të luftuar fyt për fyt barbarinë okupatore serbe.
Më 9 maj të vitit 1998, së bashku me Ilir Konushevcin ndodhej në fshatin Miliskë të rrethit të Pukës, kur sulmohen në befasi nga dora e fshehtë gjakare. Atë ditë bien në altarin e atdheut, në krye të detyrës, Hazir Malaj dhe Ilir Konushevci.

Hazir Malaj është shpallur dëshmor me vendimin nr. 48 të datës 17 maj të vitit 2005 nga Komisioni Qendror me statusin, “Dëshmor i Atdheut”. (A. Q)