ABC NEWS E SHQIPËRISË BLEN GAZETËN EXPRESS DHE TELEVIZIONIN T7

Klodjan Allajbeu zgjeron “tentakulat” dhe në Kosovë, blen mediat e Berat Buzhalës, përçarje te stafi pas përmendjes së Baton Haxhiut. Në hije dhe një i zyrtar shqiptar

shqiperiajone11@gmail.com;bucpapaj@yahoo.com;gazetasot@yahoo.com;infoamanews@gmail.com;sheleagron@yahoo.com;prien@sunrise.ch;pashtriku-pz@hotmail.de;info@pashtriku.org
,info@prointegra.ch;post@rtklive.com;gazetadita@gmail.com;ptcflomed@yahoo.co.uk;press@infoshqip.com;veriu.info@gmail.com;florilinz1@hotmail.com;info@syri.tv;gj.shqiperia1@gmail.com
,zefigjergj@gmail.com;info@botasot.info;tiranaobserver@gmail.com;redaksia@republika.info,nacionalalbania@yahoo.com;fterziu@yahoo.co.uk,floribruqi@live.com;info@njekomb.com;shkabarevista@yahoo.com;info@dritare.info;shqiptari.com@gmail.com;info@kohanews.com;info@kultplus.com

gazetaexpress.com dhe televizioni T7 blihet nga pronari Abc news , Spitalit amerikan në Tiranë dhe Prishtinë, zt. Klodjan Allajbeu

Sat, 6 Jun at 18:32

Televizioni Abcnews nga Tirana ka mbyllur blerjen e gazetaexpress.com dhe televizionit T7, bëjnë të ditur burime nga brenda Gazetës Express.

Burimet thonë se të hënën dhe të martën në ambjentet e T7 dhe Express dhe kanë qenë pronari i Abcnews Klodjan Allajbeu, CEO Idaver Sherifi dhe gazetari Enkel Demi, të cilët kanë inspektuar ambjentet dhe janë takuar me drejtuesit.




Megjithatë thuhet se brenda Gazetës Express ka entuziazëm për shitjen që do të mundësonte rritjen e grupit mediatik por dhe shumë pakënaqësi dhe pasiguri pasi është përfolur emri i Baton Haxhiut për të marrë drejtimin e grupit mediatik, gjë që është mohuar nga pronari aktual Berat Buzhala duke siguruar stafin e ngushtë se drejtori i ri do të vijë nga Shqipëria dhe nuk do të jetë Baton Haxhiu. 




Mes stafit flitet se mund të jetë drejtori aktual i Abcnews Idaver Sherifi ai që mund të marrë drejtimin e Gazetës Express dhe tv T7 për shkak të njohjeve të vjetra me një pjesë të stafit si dhe eksperiencës së tij me mediat online si themelues i Albeu.com.



Bisedimet për shitjen kanë filluar para disa muajsh ndërsa këtë të martë është arritur marrëveshja ndërsa nënshkrimi zyrtar i shitjes do të bëhet brenda disa javëve. Edhe pse nuk dihet saktë, mendohet që vlera e kësaj shitjeje është 3 milion euro.

Ndërkohë që flitet se pas Klodian Allajbeut fshihet një politikan i rëndësishëm i mazhorancës aktuale i cili është i përfolur në qarqet politike dhe mediatike.

********

Klodian Allajbeun, deri në vitin 2007, pasuria e tij ishte modeste, ndërsa sot ai qarkullon miliona euro falë spitaleve private dhe koncesioneve të përfituara .

Dr. Shk. Iris Allajbeu (Polovina)

Është vetëm 42 vjeç dhe sot zotëron 5 spitale private, një seri biznesesh për pajisje mjekësore, 2 koncesione shëndetësie, kompani për prodhim energjie elektrike si dhe monopolin e tregut ushqimor në Tiranë. 


Fillimisht mjeku kardiolog me origjinë nga Berati e ka nisur me një klinikë të vogël private, ku nëpërmjet kredisë bleu pajisjen e koronografisë dhe prej aty nisi bypass-et.

 E gjithë vlera e pajisjeve ishte 700 mijë dollarë, por çuditërisht pas 6 muajsh ai shet vetëm 30 % të investimit për 3 milion euro.

Një biznes që vlen 700 mijë dollarë, shitet pas 6 muajsh 30% e tij, pra 210 mijë dollarë për 3 milionë euro.


Falë mbështetjes së qeverisë së djathtë, kardiologu krijon Spitalin Amerikan në Tiranë. Nga një mjek i një familje të thjeshtë, tashmë Klodian Allajbeu do të zotërojë një spital me vlerë disa milionë euro.

Spitali Amerikan do të merrte një pjesë të pronës së Spitalit Ushtarak, nëpërmjet një procesi privatizimi nga qeveria  Sali Berisha. Plot 15 mijë m2 është sipërfaqja që përfiton Allajbeu, që ka kryer disa ndërtime .

Në një raport të posaçëm, Kontrolli i Lartë i Shtetit, konstatoi se Spitali Amerikan kishte pushtuar ambiente të tjera të Spitalit Ushtarak jashtë kontratës, si dhe kishte bërë ndërtime të paligjshme, përfshirë edhe një urë.

Por teksa qindra veta janë arrestuar edhe për ndërtimin e një çatie pa leje, për Allajbeun ligji duket se nuk ka qenë i barabartë. Ndaj tij nuk është marrë asnjë masë për këtë vepër penale.

Edhe pse bilancet financiare të Spitalit dilnin me humbje, Allajbeu e zgjeroi aktivitetin në sektorin e shëndetësisë, duke hapur edhe dy spitale të tjera, Spitali Amerikan 2 përballë QSUT-së dhe një tjetër, Spitali Amerikan 3, në krah të fabrikës së Birrës Tirana.


Së fundmi, biznesi i familjes Allajbeu është shtuar edhe me blerjen e Spitalit Hygeia, ndërsa po përflitet se është në tentativa për të blerë Spitalin Salus.

Pra, një oligark i vërtetë që pothuajse ka monopolizuar tërësisht sektorin shëndetësor privat në Shqipëri. Kjo ka bërë që tarifat e spitaleve private të jenë të larta, për shkak të mungesës së konkurrencës.

Koncesionet “Allajbeu”

Përveç sektorit shëndetësor, Klodian Allajbeu, i cili njihet si Klodi i “Spitalit Amerikan”, është futur edhe në linjën e koncesioneve shëndetësore. 





Fillimisht ai nisi të ofronte shërbimin e dializës tek Spitali Amerikan për pacientët, duke përfituar nga fondet shtetërore të FSDKSH.

Më pas, qeveria vendos që shërbimin e dializës ta kthejë në koncesion. Fituesi dukej i paracaktuar, dhe ky ishte Klodian Allajbeu. Vlera e koncesionit ishte 63.5 milionë euro.

Zyrtarisht fituese e këtij koncesioni ishte bashkimi i kompanive mes Spitalit Amerikan me 15% dhe Evita me 85% e cila kontrollohej nga vajza e xhaxhait të Klodian Allajbeut. 

Më pas, kompania Evita nëpërmjet disa lëvizjeve 
 shitet tek Arimo B.V, një kompani  në Holandë.

• 
  

Redaksia29 Janar 2019, 18:41 | Përditesimi i fundit: 29 Janar 2019, 20:41

Pak vite më pas, në prill të 2017 jepet me koncesion shërbimi i Laboratorëve në Shqipëri, me vlerë 70 milion euro, për 10 vitet e ardhshme. Koncesioni kishte të bënte me administrimin e analizave të 18 spitaleve publike shqiptare. Qeveria shpalli fitues të koncesionit të laboratorëve bashkimin e kompanive AB Laboratory Solutions B.V, Arimo B.V dhe Vendeka European Investiment B.V e cila është në pronësi të Klodian Allajbeut 100%.

Emri i Vendeka-s dhe pronarit të saj është Allajbeu i cili  ka transferuar Vendeka-s, pra shoqërisë së tij në Holandë, aksionet e shoqërisë Agromark, pronare e 33% të Tregut të Tiranës.

Pikërisht, Holanda është edhe pika që i bashkon këto dy koncesione në një dorë të vetme, atë të Klodian Allajebut. Shoqëria Arimo B.V. që kontrollon shumicën e PPP mbi hemodializat dhe shoqëria Vendeka janë të regjistruara në të vërtetë në të njëjtën adresë: Nassaulaan 2 A, 2514 JS, Hagë.

Deri më 17 janar 2017 të dyja shoqëritë janë administruar nga e njëjta shoqëri holandeze, Capita Asset Services.

 Të njëjtën ditë, të dyja ndryshojnë administrator dhe i besojnë administrimin ITPS, një tjetër shoqërie holandeze. Etj.

F.B

Pa liri, unë, Dibran Fylli, nuk di të jetoj.

Nga Flori Bruqi 

Kthim prapa nuk ka. Koha do të jetë dëshmitare se këtë radhë Kosova do të jetë e lirë dhe e pavarur.

Drenica është ngritur sot, që nesër të ngrihet e tërë Kosova, shkruan Dibran Fylli, në ditarin e tij, të datës 2 shkurt 1998. ...

Dhe kam fatin e mirë që unë Flori Bruqi dhe Asllan Qyqalla kemi në dorë dorshkrimin e librit që së shpejti lexuesi do ta ketë këtë sihariq letrar - ditar....

Dibran Fylli, është akademik, shkrimtar, artist, regjisor, skenarist dhe fotograf, është pjesëmarrës i radhëve të para në Ushtrinë, Çlirimtare të Kosovës.

Dibran Fyllin e njoha në muajin shtator të vitit 1999.

Më te u takuam në byfenë e Pallatit të Rilindjës.

Më njoftoi i ndjeri Mehmet Kajtazi, shok i ngushtë i imi,shkrimtar nga Kllodernica e Drenicës martire. ...

Prej atëherë e deri më tash jemi shok të pa ndarë...

Po kush është Dibran Fylli?

Dibran Fylli u lind në vitin 1956 në Açarevë të Skënderajt. 

Shkollën fillore e kreu në vendlindje, ndërsa të mesmen në Mitrovicë.

 Pas shkollës së mesme, Dibran Fylli fiton konkursin, për Regjisor, në Akademinë për Teatër, Film dhe Televizion, në Lubjanë. 

I kulturuar në Odën e Drenicës, Dibran Fylli, u burrnua nën tingujt e rapsodëve të fuqishëm të këngës popullore dhe të pushkës.

 Në Lubjanë, Dibran Fylli, përveç studimeve në Akademi, ai u bashkohet bashkëkombasve që jetonin në Lubjanë. 

Fillimisht, Dibrani anëtarsohet në Shoqatën “Migjeni”, e më pastaj në revisten letraro-politike, “Alternativa”. Kosova e viteve 1997- 1999 kudo ishte në kryengritje. Sa mbyllej një varr, hapej një varr i ri.

Betejat në Kosovë rrëfen Dibrani, ishin të çdoçastëshme dhe të përditshme. Lufta ilegale, dhe demonstratat e të rinjëve, ishin çarja më e madhe e thyrjes së përgjakshme të jugosllavisë. 

Organizimi social-politik shqiptar më thotë Dibrani, lindi UÇK-në, forcën e burrave dhe të bijave që do ta çlirojnë Kosovën. 

Jam shumë i mbushur me këngë dhe beteja, për të qëndruar jashtë ngjarjeve që po ndodhin.

 Dibran Fylli, shkrimtar, artist, dhe regjisor, me tërë bagazhin e tij poetik, përveç që armatosi fjalën e vet, u veshë edhe me armë, për ta çliruar vendin. 

Thirrjes së Kosovës për liri, Dibrani ju përgjigj që në ditët e para të luftës. Ai, pa u hamendur bëhet pjesëtar i radhëve të para të UÇK-së, dhe udhëheqës i njësitit të parë, “Shkoza 2” në Açarevë.

 Nuk ka tragjedi njerëzore që mund ta vras vullnetin e një populli për liri, më thoshte një miku im poet.

Lufta që po bëjmë sot, është liria që do ta kemi nesër, ky ishte motivi i luftëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. 

Amaneti i gjakut të të rënëve, amaneti i këngës popullore, amaneti i nënave me fëmijë të burgosur, nuk më lejonte të bëj gjumë, e të mos jem në betejë. Sëra e armikut e kishte mbushr kupën.

 Në Luftën e Llapushnikut, më 8 maj 1998, Dibran Fylli, plagoset rëndë, në betejë të drejtpërdrejt me armikun. Plagën e marrë në Luftë, Dibrani i quan, “trëndëfi në trup”, pjesëmarrës i shumë betejave në Luftën e Kosovës. 

Veprimtaria e Dibran Fyllit, nuk mbaron me kaq. Dibrani, mes tymit dhe barotit, nën krismat e armëve, themelon, Trupen Artistike Ushtarake, „Hamëz Jashari“ të UÇK-së, dhe një varg veprimtarish të tjera në luftë.

Në ditarin e tij të luftës, të vitit 1997, Dibran fylli shkruan; Burgu ku mbahen djemtë tanë pse Kosovën e duan të lirë, është prej hekurave të papushueshëm. 

Por, kjo nuk e zvogëlon vullnetin tonë, që këtë burg të bërë ta thyejmë. Pushka e UÇK-së, pushka e zemrës dhe e shpirtit, në gjithë vitet e mëpastajme do ta detyrojë Serbinë të ikë nga Kosova. 

Dibran Fylli, është njëri nga të rrallët shkrimtarë, artistë, dhe regjisorë, që në fushë të betejës, ia shkrepi plumbin armikut. 

Liria e Kosovës për mua, shkruan Dibran Fylli, është më shumë se gjithçka. 

Pa liri, unë, Dibran Fylli, nuk di të jetoj.

Dibran Fylli, shkrimtar, ka botuar shumë vepra :

“Të fala nga Stambolli”, përmbledhje poezish, Tiranë ,1998

“Drenica dikur dhe sot”-Argumente, Tiranë, 1998

“Ai është i gjallë”, Përmbledhje poezish, “Rilindja”, Prishtinë, 2000

“Edhe kjo është pjesë e jetës” roman, Prishtinë, 2006

“Ditari i TafrrukTafrrukuci të Tafrrukajve” komedi-humor, 2006

“Sharkia e Drenicës” këngë për Dëshmorët e UÇK-së, 2007

“1365 ditët e jolirisë”, Përmbledhje poezish – LSHK, Prishtinë, 2012

“Prekazi brezni trimash” kronologji në 7 gjuhë, Prishtinë, 2013

“Edhe kjo është pjesë e jetës”, roman – ribotim, LSHK, Prishtinë, 2013

“Hasan Prishtina, stërnip i AvdullahVeliqit”, Prishtinë, 2013

“Sharkia e Drenicës” – ribotim LSHK, Prishtinë, 2014

“Tahir Meha-5 breza pushkë lirie”, kronologji, Prishtinë, 2014

“Hasan Prishtina, stërnip i AvdullahVeliqit”, ribotimi i dytë 2014

“Fryma e Lirisë”, përmbledhje poezish, Prishtinë, 2016

“Lulëkuqet e lirisë”, Antologji poetike, Prishtinë, 2015

“Penë e pushkë”, ditar i pashkruar, poezi, Prishtinë, 2018

“Tokë e mbjellë me varre”- Krimet serbe në Kosovë 

1998/1999,publicistikë historike, “Prokult Press”, Prishtinë, 2019.

është kryeredaktor përgjgjës i librit tim (Flori Bruqit) "Leksikon Enciklopedik" (AAAS, Prishtinë, 2020).

Së shpejti Dibran Fylli do të dal më dy libra të rinj gjatë këtij vitit.

Dibran Fylli, është Regjisor, Artist, dhe Fotograf, që ka një veprimtari të gjerë krijuese.

Dibran Fylli deri më tash ka realizuar; Një film të shkurtër, një film artistik në dy pjesë, një komedi, 5 role, në 5 filma artistik, 2 monologje, 2 qind fotografi, me pamje nga luftimet, 4 qind minuta, xhirime në luftë, dhe 36 filma dokumentar. Kjo prodhimtari krijuese aq e gjerë dhe aq e vlerë për Kosovën, është vepra e Shkrimtarit, regjisorit dhe aktorit, që e nderon Kosovën dhe lirinë e saj.

Fotografi dhe xhirime ekskluzive gjatë luftës 1996/’99:

-mbi 200 fotografi

-mbi 400 minuta xhirime

4 filma të realizuar

-film artistik në dy pjesë “Deri kur...?” (i realizuar në vitin 1996)

-komedi „Kalanica e Kadiut“ (1996)

-film i shkurtër “Qyteti i zi” (2013)

5 role të realizuara:

-filmi “Rrënjët” – Hazir Dema

-filmi “Deri kur?” – Demë Sinani

-komedi “Kalanica e Kadiut” – Tafrruk Tafrrukuci

-filmi “Vdekja në sy të motrës”- Babai

-filmi “Azem Galica”- Bejtë Galicën

34 Filma dokumentar dhe 2 monologje:

1. „Gjaku i Kosovës“, dokumentar për luftën e UÇK-së dhe shërimin e të plagosurve

(filmi është punuar gjatë luftës në TV Klan dhe është edituar ne TVSH 1998)

2. „Organizimi i shëndetësisë gjatë luftës“, dokumentar i promovuar ne Simpoziumin Ndërkombëtar(Prishtinë 29.09.1999)

3. film dokumentar kushtuar jetës dhe veprës heroike të Dëshmorit Skënder Çeku (2000)

4. film dokumentar kushtuar heronjve Nebih e Tahir Meha (kooproduksion me RTK-2001)

5. dokumentar „Lindja dhe rrita e Bat. 40 të shëndetësisë të TMK-së“,(2001)

6. dokumentar „Thyerja e kufirit, ideal i bashkimit kombëtar“,
kushtuar Betejës se Koshares (2001)

7. dokumentar „Akademia e Mbrojtjes Tempull i dijës ushtarake” (22 prill 2002)

8. film dokumentar „Vepër, jo fjalë“ (2008)

9. film dokumentar kushtuar jetës dhe veprës heroike të Dëshmorit Muhedin Morina (2008)

10. film dokumentar „Fryma e lirisë zbutë dhembjen për liri“ kushtuar Dëshmorit Faruk Elezi (2008)

11. film dokumentar kushtuar jetës dhe veprës së Dëshmorit të Brigadës 112 Arben Haliti (2008)

12. film dokumentar „Jeta dhe lufta për liri“ kushtuar Dëshmorit Avni Zhabota (2008)

13. dokumentar „Korbi, pjesë e betejave të përgjakshme për shthurjen e Jugosllavisë“-Mirush Dakaj-(2008)

14. monolog kushtuar luftës çlirimtare të ZO të Pashtrikut (2008)
15. film dokumentar poetik „Krushqëzimi“ kushtuar 24 Dëshmorëve të Jezercit (2008)

16. film dokumentar informativ „Libri ne shtegtim“ për krijimtarinë e krijuesit Isak Guta (2008)

17. monolog “Amaneti i kullës së lashtë” (2009)

18. film dokumentar „Gjaku i lirisë“ kushtuar jetës dhe veprës heroike të Dëshmorit Fehmi Rama, (2009)

19. film dokumentar “Krisma e Këngë”, për Dëshmorin Milaim Krasniqi (2010)

20. dokumentar “FASHIKO” (2011) (për sportin e karatesë në Kosovë)

21-33. Emision ekskluziv dokumentar në 12 vazhdime “LUFTË PËR JETËN”, i edituar në RTK gjate sezonit (2010-2011)

34. dokumentar “MBIJETESA” (2012) - pjesëmarrës në “Javën e filmit” në Nju Jork

35. dokumentar “KRIMI” (2012) - pjesëmarrës në “Javën e filmit” në Nju Jork

36. dokumentar “AI JETON NE SHPIRTIN E POPULLIT” kushtuar Hasan Prishtines (2013)

Kam lexuar diku, më thotë Dibrani, se burgu, është kafaz prej hekurit të papushueshëm. Populli ynë kurrë s´është pajtuar me pushtuesin. Asnjë ditë në Kosovë nuk ka qenë pa betejë.

 S´ka pëllëmbë toke në Kosovë, dhe gjithandej Ilirisë, që nuk është spërkatur me gjak. 

Bërja e Kosovës e lirë dhe e pavarur, ishte domosdoshmëri. Unë me titullin regjisor akademik, kapa pushkën, që ta vrasim luftën.

 UÇK- ja ishte dhe mbetet lufta më e shenjtë, më e pastërt, dhe më çlirimtare e popullit tonë.

 Miqtë Amerikanë, dhe miqtë Evropianë, u vunë në krahun e Kosovës, për ta thyer Rajhun, Serbi-Rusi. 

Miqësinë me ata që na ndihmuan të çlirohemi, populli ynë do të dijë ta ruaj dhe ta çmoj. 

Dibran Fylli, poet, ka rrëmbyer 3 çmime të para për poezi në 3 qytete të Kosovës; në Prizren në festivalin ndërkombëtar të poezisë “Drini poetik”, në Stubëll të Vitisë, çmimin, “Shën Jeronimi- Iliri”, 2012, dhe në Besianë, “çmimin e diasporës”, 2013 . 

Veprimtaria e Dibran Fyllit është shumë e gjerë, regjisor, artist filmi, aktor teatri, poet, dramaturg, xhirues dhe fotograf.

Dibran Fylli është themelues i Trupës Artistike Ushtarake “Hamëz Jashari” të UÇK-së (shkurt 1999).

-Ideator, skenarist dhe organizator i Manifestimit Përkujtimor “Ditët e Përndritjës” tash “Epopeja e UÇK-së” (5, 6 dhe 7 mars - e njohur si “NATA e ZJARREVE).

-Drejtor i Trupës Artistike Ushtarake “Hamëz Jashari” të UÇK-së dhe TMK-së (1999-2002).

-Ideator, skenarist e regjisor i Festivalit Folklorik „I këndojmë lirisë“- kushtuar figurës madhore të UÇK-së Mujë Krasniçi-KAPUÇI (Klinë 6, 7 dhe 8 Qershor).

-Skenarist i programit artistik “Ai është i gjallë” pjesa -I- dhe -II-
-Autor i shumë skenarëve dhe organizator i dhjetëra Akademive Përkujtimore e Solemne

-Anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës dhe i Klubit të Shkrimtarëve “Vorea Ujko” në Klinë.

Dibran Fylli, I arrestuar nga gjykata e UNMIK-ut dhe i burgosur nga “liria” 4 vjet ( me gjithsejt 1365 ditë burg të UNMIK-ut ), dhe pas 4 vjetësh të burgut të “lirisë”, i liruar i pafajshëm.



Jeta e Akademikut , Dibran Fylli, është jetë heroike.

Dhimbja e tij nuk shtrihet nëpër shkretëtira të kohës: filmit si aktor,regjisor,poetit ,shkrimtarit dhe shkencëtarit më nam në trojet tona etnike. Kufijt e imagjinatës së Dibran Fyllit janë më përtej, në paanësinë e dëshirave të tij!

Shëndet, dhe sukses, akademikut, artistit, regjisorit,poetit, prozatorit dhe historianit Dibran Fyllit.

Kujtoj…Sot, mbas pak vjetësh: FISHTËN BOTOJENI – MOS E PËRDHOSNI

2020

VITI I AT GJERGJ FISHTES   

           -8o VJET-1940 - 2020

AT GJERGJ FISHTA O.F.M.ASHT MENDJA, ZEMRA E SHPIRTI I POPULLIT SHQIPTAR 

     PLLAKAT NGA FRITZ RADOVANI (2019)

Vllazen e Motra Shqiptarë!

Me daten 22 Nandor asht Dita e Alfabetit Shqip, që u punue në Shoqninë “Bashkimi” të Shkodres në vitin 1908, nga Poeti Kombtar At Gjergj Fishta, dhe u aprovue në Kongresin e Manastirit.

Ai Alfabet na mësoi me shkrue fjalët Nanë, Babë e Shqipni…

Veprat tjera të Atdhetarit At Gjergj Fishta i sherbyen gjithmonë Bashkimit Shqiptarve nen tingujt e Hymnit Flamurit Kombtar, Flamurit të Gjergj Kastriotit – Skenderbeut!

Në këte 80 vjetor që i madhi At Fishta mbylli sytë pergjithmonë, mendoj se, Shqiptarët duhet të kujtojnë Veprat e Tij të Perjetëshme tue i kushtue:

“VITIN  2020  VITI  I  AT  GJERGJ  FISHTES”

Melbourne, 20 Nandor 2019.                              Me respekt, Fritz RADOVANI

Kujtoj…Sot, mbas pak vjetësh:

  FISHTËN BOTOJENI –

MOS E PËRDHOSNI

Prof. Skënder Buçpapaj

          Zëra nga Tirana këto ditë sikur kërkojnë që Fishta 'të përshtatet në shqipen e sotme'. Nuk kam dëgjuar ndonjëherë deri sot një propozim kësisoj për Naim Frashërin, pararendësin e tij, as për Andon Zako Çajupin, bashkëkohësin e tij. Po bëhen 25 vjet nga vendosja e pluralizmit dhe ende Fishta realisht nuk është rehabilituar. Me kërkesën për ta përshtatur në gjuhën e sotme, sikur po ia lënë fajin gjuhës së Fishtës pse ata nuk e kanë rehabilituar dhe pse nuk e kanë ndërmend këtë as në të ardhmen.

Nga padija ose edhe nga keqdashja e tyre, zërat për një nevojë të përshtatjes së poetit kombëtar 'në shqipen e sotme' i kam dëgjuar qysh në vitin 1990. Kjo mua më shtrohej në formën e pyetjes: A nuk do të ishte mirë që krijimtaria e Gjergj Fishtës të përshtatej si krijimtaria e Jeronim De Radës?

I kam hedhur kategorikisht poshtë këto mundësi. Kam kërkuar, që, për t'i shmangur dhe për t'i tejkaluar këto paragjykime të dëmshme, vepra e Fishtës të botohej sa më shpejt, pa humbur kohë. Lexuesit, duke e pasur në duar këtë vepër, pas rreth një gjysmë shekulli, do të kenë mundësinë disa të rifillojnë, disa të tjerë të fillojnë komunikimin e ndërprerë apo komunikimin e munguar me një kolos të madh të fjalës shqipe, i cili bëri revolucionin më të madh në lëvrimin e saj, duke sjellë me këtë gjuhë një kryevepër të epikës si "Lahuta e Malcis", të cilën shumëkush e ka krahasuar me "Iliadën", ndërsa unë e kam krahasuar në atë kohë me romanin "Lufta dhe Paqja"; duke sjellë me këtë gjuhë satira të paarritshme nga poezia jonë; duke sjellë me këtë gjuhë lirika të mrekullueshme; duke filluar me këtë gjuhë traditën e përkthimeve të letërsisë antike, nëpërmjet sjelljes në shqip të këngës V të Iliadës; duke sjellë me këtë gjuhë një publicistikë brilante, oratori, polemika dhe eseistikë të pashoqe.

Duke e konsideruar domosdoshmëri urgjente të kohës sjelljen e Fishtës në duart e lexuesve, kam paraqitur, bashkë me dy kolegë në Shtëpinë Botuese 'Naim Frashëri', projektin për botimin e veprës. Meqë unë kisha kohë që shfletoja dhe studioja në Arkivin e Shtetit veprën e tij, u ngarkova me përgatitjen e saj, si dhe me parathënien paraprirëse të të gjithë kolanës. Ndërsa dy kolegët e mi do të ishin redaktorë të saj dhe do të përgatitnin parathëniet për vëllime të ndryshme të kolanës. Një redaktor i brendshëm u caktua, ndërkaq, për ta ndjekur nga afër procesin e botimit.

Iu vura një pune tejet të vështirë, delikate, të lodhshme dhe përgatita parathënien e kolanës, përgatita veprën e parë "Epika", ku përfshihej vetëm "Lahuta e Malcis". Vëllimi i parë u bë gati plotësisht për të shkuar në shtyp. Ndërkohë dërgova në shtëpinë botuese Vëllimin II, ku përfshihej lirika dhe poema epike "Moisi Golemi e Deli Cena", dhe po përgatisja me sukses Vëllimin III, satirat. Isha vënë në komunikim me botuesin e Fishtës jashtë vendit, At Daniel Gjeçajn, i cili jetonte në Romë. Kisha filluar edhe lidhjet me At Viktor Volajn, botuesin skrupuloz të krijimtarisë së Fishtës dhe mendoja se duhej përfituar sa më shpejt ngaqë ai ishte ende në jetë.

Kjo kolanë ishte pajisur me një aparat botues tejet skrupuloz, duke përfshirë aparatin e mëparshëm të At Viktor Volajt dhe, nën shembullin e tij, duke e pasuruar atë me të dhëna të reja. Do të ishte kështu një botim që do t'iu drejtohej të gjitha shtresave e përkatësive të lexuesve në shqip, si dhe nxënësve, studentëve e dijetarëve filologë.

Fishta, në të gjallë, e kishte menduar kolanën e tij në këto vëllime: Epika, Lirika, Satirika, Dramatika dhe përkthimet, Proza. Në projektin tim parashikohej edhe një vëllim me letërkëmbimin tejet të pasur dhe intervistat e tij. Ato janë në shqip, në italisht, frëngjisht, sllavisht e tjerë. Këto të fundit do të botoheshin nga njëra faqe të përkthyera në shqip, ndërsa në faqen përballë do të ishin në gjuhën nga ishin përkthyer.

Ndërkohë, njëri koleg më vuri në dijeni se shtëpia botuese e kishte hequr nga përparësitë botimin e veprës së Fishtës. Ai më sqaroi se pengesë ishte bërë Kisha Françeskane, sipas së cilës të drejtën ekskluzive për botimin e Fishtës e kishte Vatikani.

Me këtë koleg ne shkuam në Kishën Françeskane. Unë iu tregova se e kisha shfletuar me duart e mia gjithë trashëgiminë e Fishtës dhe se nuk kishte asgjëkundi një dokument ku të thuhej apo të nënkuptohej se këtë të drejtë e kishte Kisha. Madje u përmenda se në shtratin e vdekjes ai ua kishte lënë amanet njerëzve të tij më të afërt: Jo vetëm Kisha, edhe Kombi e ka pjesën e vet në mue. Pra, me këtë amanet, me këtë testament, Fishta i kishte lënë Kombit të drejta të barabarta me Kishën ndaj veprës dhe figurës së tij.

Pashë se pretendimi i Kishës ishte vetëm një pretekst që i përshtatej Shtëpisë Botuese 'Naim Frashëri'.

Në një përurim të botimit të "Lahutës së Malcis" nga Salih Kabashi të organizuar së bashku në Lidhjen e Shkrimtarëve, disa të pranishëm ngritën gjoja shqetësimin e tyre pse po vonohej botimi i veprës së Fishtës. Shefi i redaksisë së poezisë pranë kësaj shtëpie botuese i kundërakuzoi ata se ishin vetë që po e pengonin duke e përdorur madje edhe Kishën për këtë qëllim.

Vite më vonë, në Prishtinë, në formë kolane iu bë një ribotim veprës së Fishtës. Ishte një botim i tipit fotografike, pra, pa prekur asgjë. Nuk pashë të protestonte dikush ndaj këtij botimi, i cili, krahasuar me tërësinë e vërtetë të veprës së Fishtës, do të ishte një botim cung. Dhe nuk pashë që ky botim të luante ndonjë rol në rivendosjen e komunikimit mes autorit dhe lexuesve.

Krahas përgatitjes së kolanës së plotë, kryesisht për nxënësit dhe studentët, unë atëbotë përgatita dhe arrita të botoj në Shtëpinë Botuese 'Naim Frashëri' vëllimin me lirika "Mrizi i Zanave", një ndër librat poetikë më të mirë shqip të botuar në Shekullin XX. Në këtë botim, nga satirat përfshiva kryeveprat "Metamorfoza" dhe "Dredha e Djallit". Ia lejova vetes këtë liri botimi, duke pasur parasysh se ato kishin tematikë patriotike të afërt me "Mrizin e Zanave" dhe se vetë autori, kur kishte qenë në jetë, kishte bërë përfshirje të kësaj natyre në ribotimet e librave të tij poetikë.

Gjergj Fishta kishte një vetëdijë gjeniu ndaj gjuhës. Pasuria e fjalori të tij krahasohet me pasurinë e fjalorit të Shekspirit. Duke mos pasur formim të mirëfilltë filologjik vetë, intuitën e tij ia nënshtronte edhe këshillimeve me gjuhëtarë të mirëfilltë si Justin Rrota. Më vonë ai do të kishte botues të tijin një filolog të mrekullueshëm si At Viktor Volaj. Fishta, gjithashtu, kishte pranë vetes sekretarë të shkolluar jashtë vendit në linguistikë. Dhe versionet përfundimtare të krijimtarisë së tij janë të gjitha në bukurshkrim nga dora e këtyre sekretarëve.

Gjatë shfletimit të trashëgimisë së tij në Arkivin e Shtetit, unë kisha vënë re se ai iu bënte përmirësime të vazhdueshme gjuhësore veprave të tij, duke u nisur nga drejtshkrimi i kohës si dhe nga ecuria e lëvirimit të shqipes në çastin e dhënë. Pra, supozohej se, po të kishte pasur ribotime të tij, nisur nga e njëjta logjikë, atëherë vepra e Fishtës do të kishte pasur përmirësime të tjera gjatë atij gjysmë shekulli që iu mungonte botimeve shqipe, natyrisht në atë nivel dhe masë që iu janë bërë pararendësve apo bashkëkohësve të tij të letërsisë shqipe.

Edhe në botimin që ia bënte në Romë më 1958 "Lahutës së Malcis", At Daniel Gjeçaj i bënte asaj përmirësime të reja gjuhësore.

Nisur nga ky parim, unë pa prekur dhe pa cënuar tekstin, i hoqa të gjitha apostrofet e panevojshme në trajtat e bashkuara të peremrave dhe apostrofet e vëna brenda fjalëve për hir të ruajtjes së numrit të rrokjeve apo vendit të theksave në vargje. Gjithashtu e lehtësova veprën nga një pjesë e shenjave të shumta diaktritike që diktoheshin nga veçoritë dialektore, sidomos të natyrës së të folmeve veriperëndimore të shqipes, posaçërisht të shkodranishtes.

Nga fundi i vitit 1992 apo nga fillimi i vitit 1993, shtëpia botues "Naim Frashëri" shpalli falimentimin. Nuk u muar vesh më fati i rreth 2 000 faqeve, të përgatitura nga unë, të veprës së Fishtës.

Gjatë këtyre 25 viteve kam dëgjuar gjithandej ankesa pse Fishta nuk zë vendin e merituar në botimet, në kulturën shqiptare, në programet shkollore e tjerë. Por nuk kam dëgjuar asnjëherë se u bë ndonjë përpjekje apo u ndërmuar ndonjë nismë për këtë, ndonëse me Fishtën e kanë gojën plot që nga politikanët e deri tek më të rëndomtit.

Tash dilet me tezën e përshtatjes apo ripërshtatjes së gjuhës në veprën e Fishtës. Kjo iu është bërë autorëve arbëreshë, për shkak se arbërishtja është një dialekt i shqipes i cili i ka shkëputur pothuajse krejtësisht prej shumë shekujsh me dialektet e tjera.

Vepra e arbëreshëve është përshtatur në një toskërishte që do të ruante gjithsesi ngjyrimet e arbërishtes. Dhe nuk mund të përfytyrohej që vepra e tyre të përshtatej në gegnishte. Ndonëse gegnishtja i ruan disa forma lakonike të shprehjes që kishte edhe toskërishtja në kohën kur arbëreshët filluan eksodin masiv për në Apenine. Nuk është e rastit që këtë e bën pjesë të stilit të vet në poezinë e tij një autor si Martin Camaj, i cili vjen nga të folmet veriperëndimore të shqipes.

Ndaj autorëve që vijnë nga kjo e folme ka pasur gjithnjë tundime për t'i përshtatur në letrarishte. Kësaj s'i ka shpëtuar as Migjeni, më i botuari dhe më i studiuari i autorëve të kësaj përkatësie. Kjo ia humbte atij pa masë koloritin gjuhësor.

Unë kam parë si veprohet në Perëndim ndaj autorëve të para disa shekujve, si Dante Aligieri, për shembull, apo Shekspiri.

Për nxënësit, studentët dhe dijetarët ata botohen në origjinal,siç janë botuar kur ishin gjallë, pa asnjë ndryshim, por të shoqëruar me aparate të gjera e të hollësishme, tejet eksperte, ku shpjegohen fjalët e panjohura, si dhe trajtat e të folurit që nuk janë më në përdorim, po ashtu figurativiteti që nuk është më aktual. Për lexuesin e gjerë botohen me përmirësime të kujdesshme, të cilat pothuaj nuk bien fare në sy. Ndërsa autorët latinë botohen me origjinalin majtas dhe me përshtatjen në italishten e sotme djathtas.

Tek ne me përmirësime të ndjeshme e kompetente mund të ribotohen Buzuku, Budi, Bogdani. Gjithnjë duke pasur përballë orijginalin. Natyrisht, duke i sjellë në gjendjen e sotme të lëvruar të të folmeve përkatëse.

Gjergj Fishta sivjet ka 75 vjetorin e vdekjes. Ndërsa vitin e ardhshëm ka 145 vjetorin e lindjes. Kjo, mendoj unë, duhet të bëhet shkak që qeveria e Shqipërisë të ndërmarrë botimin e plotë të veprës së Fishtës, duke përfshirë krijimtarinë e botuar kur ai ishte gjallë, atë të botuar pas vdekjes së tij, si dhe krijimtarinë e tij që nuk është botuar asnjëherë deri sot. Po ashtu Fishta të ndriçohet në të gjitha anët e tij, si politikan, si veprimtar kombëtar, si klerik e tjerë. Askush nuk ka pse t'iu trembet kundërthënieve që e karakterizojnë figurën e tij, sepse asnjë figurë ndonjëherë nuk iu ka shpëtuar kundërthënieve. Madje, sa më të mëdha kanë qenë ato vetë, aq më të mëdha kanë qenë kundërthëniet e tyre.

Letërsia jonë kombëtare, kultura jonë kombëtare tejet e pasur me relieve, ato janë një natyrë me plot relieve të larta apo shumë të larta. Duke e mbajtur në hije apo gjysmëhije Fishtën, ne i shërbejmë vetëm varfërimit të dhunshën të letërsisë sonë, kulturës sonë, konstitucionit tonë kombëtar.

Dhe, le ta dimë: Fishta nuk është nga ata që mund ta mësosh si të flasë,

Fishta është nga ata që na mëson ne si të flasim.

02.02.2015.

Shenim F.Radovani: Botohet pa asnjë ndryshim nga origjinali.

Melbourne, 5.VI 2020.

Historia e 9 kryeministrave të Kosovës, nga Hashim Thaçi te Avdullah Hoti

Nga ROLAND QAFOKU

Dy shtete, dy qeveri dhe dy histori të kryeministrave. 

E gjithë historia e kombit shqiptar i ngjan dy kokave të shqiponjës të stampuar në flamur. 

Ndërsa në 108 vite të shtetit të Shqipërisë janë 33 kryeministra, në historinë e shtetit të Kosovës që nga çlirimi më 2 prill 1999 e deri më sot, pra në 21 vjet, janë 9 kryeministra. 

Një histori që pothuajse ngjan si pikat e ujit në të dy shtetet shqiptare. Nëse hedhim një vështrim në 21 vitet e para të shtetit të Shqipërisë si janë pothuajse i njëjti numër kryeministrash, e njëjta mënyrë largimi dhe e njëjta mënyrë emërimi, rrëzimi dhe krizash politike. 

Një cilësi që nuk na është ndarë ne shqiptarëve në shtetin e Shqipërisë amë por edhe në shtetin e ri të Kosovës. Po cilët janë këta kryeministra? Sa kanë qëndruar në detyrë dhe për çfarë mbahen mend? 

Më poshtë po japim në formë të përmbledhur listën e tyre por edhe përgjigjet e këtyre pyetjeve

1.HASHIM THAÇI (2 prill 1999-1 shkurt 2000) (9 JANAR 2008-17 SHKURT 2008) (17 shkurt 2008-9 dhjetor 2014)

Lexo edhe : Mjekut të Donald Trumpi ndodh e papritura, i detyruar të vetizolohet
Hashim Thaçi është njëlloj Ismail Qemali në historinë e kryeministrave të Kosovës. Tre herë në detyrën e shefit te qeverisë, më shumë nuk ka rëndësi shifra por momenti kur ai ka qenë në detyrën e lartë. E deshi vetëm fati apo jo, ish-komandant i UÇK-së ka të drejtë të mburret se është ai kryeministri i parë në Kosovën e çliruar në vitin 1999. Thaçi spikati në marrëveshjen e Rambujes në 1999 dhe si politikan është zbulim i sekretares së Shtetit të asaj kohe. Madaleine Allbright. Fati e deshi edhe më shumë kur Hashim Thaçi ishte kryeministër edhe ditën kur Kosova u shpall shtet i pavarur, më 17 shkurt 2008. Thaçi ishte kryeministër edhe nga 17 shkurti 2008 deri në 9 dhjetor 2014. Ishte firma e tij në proklamatën e atij këtij që tashmë i përket historisë. Se si u fut në histori se si u bë kryeministër dhe se si e arriti këtë, kjo pak rëndësi do ketë pas shumë vitesh. Ndonëse për disa sot nuk tingëllon mirë ndërsa për kundërshtarët është shumë e rëndë, por në një farë mënyrë Hashim Thaçin e ka thirrur historia. Është shumë herët të bëjmë vlerësime për atë që ka bërë ai për Kosovën, por faktet janë fakte dhe askush nuk mund ti kundërshtojë.

2.BAJRAM REXHEPI (4 mars 2002-3 dhjetor 2004)

Kryeministri i dytë i shtetit të Kosovës ishte mjeku Bajram Rexhepi. Si përfaqësues i Partisë Demokratike të Kosovës ai qëndroi në detyrën e kryeministrit nga 4 marsi 2002 deri më 3 dhjetor 2004. Ndonëse me një profil jo shumë të lartë politik, Rexhepi do mbahet mend si një politikan i matur dhe që nuk shkaktoi tensione në politikë. Më parë ai kishte qenë ministër i Brendshëm dhe kryetar i Komunës së Mitrovicës, qytetit ku ai kishte lindur. Bajram Rexhepi ndërroi jetë më 21 gusht 2017.

3.RAMUSH HARADINAJ (3 DHJETOR 2004-8 MARS 2005) (9 shtator 2017-3 shkurt 2020)

Dy herë kryeministër i Kosovës, Ramush Haradinaj do mbahet mend më shumë për tre proceset gjyqësore në Hagë se sa për punët që ka bërë si shef i qeverisë. Një komandant legjendë i UÇK dhe me disa dëshmorë në familje, Haradinaj ka qenë dhe mbetet simboli i politikanit shqiptar që luftoi me armë në dorë për çlirimin e Kosovës por që u bë edhe kryeministër. Herën e parë ai qëndroi në detyrë 100 ditë si kryeministër. Herën e dytë qëndroi kryeministër nga 9 shtatori 2019 deri më 3 shkurt 2020. Kur mendohej se nuk kishte probleme me drejtësinë dhe proceset pasi mori pafajësinë, më 5 janar 2017 ai u arrestua në Francë i kërkuar nga drejtësia serbe për krime gjatë luftës së vitit 1999 por falë presionit të drejtë ndërkombëtar ai u lirua. Ndërkohë dorëheqja e Haradinajt më 3 shkurt 2020 lidhej me kundërshtinë e tij të fortë për të hequr taksën ndaj mallrave serbe por edhe për një ide të shkëmbimit të territoreve mes Serbisë dhe Kosovës për të cilën ai akuzoi Hashim Thaçin dhe Edi Ramën.

4.ADEM SALIHAJ (8 MARS 2005-25 MARS 2005)

Nënshkrues i Proklamatës së Pavarësisë, Adem Salihaj është kryeministri më jetëshkurtër në historinë e Kosovës së çliruar. Me 20 ditë në detyrë ai në fakt ka qenë kryeministër provizor pas largimit nga detyra të Rramush Haradinajt. Salihaj njihet në Kosovë si një gazetar me përvojë të gjatë në gazetën “Bota e re” dhe Radio Televizionin e Prishtinës.

5.BAJRAM KOSUMI (25 MARS 2005-10 MARS 2006)

Bajram Kosumi nuk arriti të mbushë plotësisht 1 vit ose 12 muaj në detyrën e kryeministrit të Kosovës. Ai e mori detyrën më 25 mars 2005 dhe e la atë në 10 mars 2006. Është pasardhës në detyrë i Adem Salihajt. Përfaqësues si Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës Bajram Kosumi ka qenë mbështetës UÇK por jo pjesëmarrës në të.

6.AGIM ÇEKU (10 MARS 2006-9 JANAR 2008)

Ka shumë arsye që Agim Çejku të mburret në jetën dhe karrierën e vet dhe atë që ka bërë për Kosovën. Një gjeneral lufte në Kroaci dhe në Kosovë, ai u bë kryeministër më 10 mars 2006. Qëndroi në detyrë për afro 2 vjet. Përpara se të ishte kryeministër ai ishte ministër i forcës së Sigurisë së qeverisë së Kosovës. Çeku ka marrë pjesë në luftën për çlirimin e Kroacisë. Dhe në vitin 1998-1999 ai drejtoi disa reparte të UÇK-së në luftë kundër ushtrisë serbe. Edhe Agim Çeku nuk i shpëtoi strategjisë serbe për tu akuzuar për krime, gjatë luftës, madje në vitin 2009 ai u arrestua në Bullgari por këto akuza asnjëherë nuk janë provuar.

7.ISA MUSTAFA (9 dhjetor 2014-9 shtator 2017)

Pasardhësi i Ibrahim Rugovës Isa Mustafa asnjëherë nuk iu afrua stafit të tij. Profesori i universitetit të Prishtinës ka qëndruar për rreth tre vjet kryeministër nga 9 dhjetori 2014 deri në 9 shtator 2017. Ai është kryetar i partisë Lidhja Demokratike e Kosovës dhe në cilësinë kësaj detyrë u bë edhe kryeministër dhe president. Duhet theksuar se qeveria e tij ka qenë e dominuar nga një konfliktualitet dhe mungesë produktiviteti.

8.ALBIN KURTI (3 shkurt 2020-3 qershor 2020)

Kosova as ka patur dhe as nuk do të ketë një kryeministër idealist si Albin Kurti. Vetëm 4 muaj në detyrën e shefit të qeverisë Kurti as nuk shijoi karrigen e as nuk arriti të bëjë qoftë një gjë të vogël si kryeministër. Lideri i Lëvizjes “Vetëvendosja” dhe një politikan që në opozitë theu shumë tabu dhe rregulla të politikës së vjetër, ai nuk arriti në detyrë të bëjë gjë. Dështoi për shkak të mbështetjes së vogël në vota në parlament, por ndoshta për tu rikthyer një ditë më i fortë. Të shohim. Edhe Fan Noli ishte idealisti pandreqshëm që kërkonte të bënte Shqipërinë, por dështoi pas 6 muajsh iku nga sytë këmbët andej nga erdhi. Nuk e dimë se Kurti është një Fan Nol i dështuar.

9.AVDULLAH HOTI (4 qershor 2020 e në vijim)

Sot Avdullah Hoti sot merr detyrën si kryeministri i 9-të në historinë e Kosovës, i urojmë thjeshtë suksese në detyrën e tij të vështirë. Të vështirë se është e qartë që është e brishtë por që edhe në këto kushte mund të arrijë të bëjë diçka të mirë për Kosovën.

LISTA E KRYEMINISTRAVE TË KOSOVËS QË NGA ÇLIRIMI E DERI MË SOT

HASHIM THAÇI (2 prill 1999-1 shkurt 2000) (9 janar 2008-17 shkurt 2008)(17 shkurt 2008-9 dhjetor 2014)

BAJRAM REXHEPI (4 mars 2002-3 dhjetor 2004)

RRAMUSH HARADINAJ (3 dhjetor 2004-8 mars 2005) (9 shtator 2017-3 shkurt 2020)

ADEM SALIAJ (8 mars 2005- 25 mars 2005)

BAJRAM KOSUMI (25 mars 2005-10 mars 2006)

AGIM ÇEKU (10 mars 2006-9 janar 2008)

ISA MUSTAFA (9 dhjetor 2014-9 shtator 2017)

ALBIN KURTI (3 shkurt 2020-3 qershor 2020)

AVDULLAH HOTI (4 qershor 2020 e në vijim)