Të dashur dhe të nderuar bashkëkombas, brenda trojeve tona etnike dhe në diasporë!
Ditët e fundit qeveria shqiptare e Kryeministrit Rama, me sa kam krijuar përshtypjen, është vënë në një siklet të madh: Shtetet e Bashkuara të Amerikës i kanë kërkuar të pranojë që në territorin e Republikës së Shqipërisë të bëhet çaktivizimi i armëve kimike të Sirisë. Aq më tepër që qenka edhe këmbëngulja e Rusisë, e cila, në marrëveshje me Shtetet e Bashkuara të Amerikës, paska kërkuar që për një çaktivizim të tillë të zgjidhet pikërisht territori i Republikës së Shqipërisë. Një gjë të tillë e kërkuaka pikërisht Rusia, kjo kryearmike e betuar e kombit shqiptar, kreu i trekëndëshit ortodoks Moskë-Beograd-Athinë. E kërkuaka, sepse, për inat të dështimit të politikës së saj ndaj Kosovës, dëshiron që Republikën e Shqipërisë ta bëjë dash kurbani.
Po a nuk është Rusia ajo që ushqen një dashuri përvëlimtare ndaj Sirisë dhe veçanërisht ndaj Presidentit Asad?
Po a nuk është Rusia ajo që e ka kthyer Sirinë në një treg fitimprurës për shitjen e armëve të veta, duke vjelë prej saj miliarda dollarë? Po a nuk është Rusia ajo që, në vend që të luante rolin e pajtimtarit dashamirës mes regjimit të Asadit dhe kryengritësve sirianë, përkundrazi, ka marrë përsipër t’i hedhë edhe më shumë benzinë zjarrit sirian, në mënyrë që kontenieri i armëve ruse drejt Sirisë, të vazhdojë të punojë me kapacitet të plotë?
S’ka asgjë për t’u habitur që kryearmikja e Kosovës me emrin Rusi, e cila, gjatë bombardimeve të NATO-s në pranverën e vitit 1999, ngriti më këmbë mbarë popullin rus, me burra, gra, pleq, plaka dhe fëmijë, që nga Vladivostoku e Kamçatka e deri në brigjet e Detit Baltik, duke u injektuar atyre në gjak një urrejtje të re jo vetëm kundër popullit shqiptar të Kosovës, por edhe kundër mbarë etnisë shqiptare në Evropën Juglindore, kërkuaka që armët kimike të Asadit t’u çaktivizuakan në territorin e Republikës së Shqipërisë.
Po si qenka e mundur që Rusia, kjo mikeshë për kokë e regjimit të Asadit, nuk propozuaka që armët e tij kimike të çaktivizohen pikërisht në territorin rus që zë një sipërfaqe prej 17 milionë km² dhe ku në mijëra e mijëra kilometra të tilla të shkreta nuk të zë syri një banor për be?
Po a nuk është Rusia ajo që e ka kthyer Sirinë në një treg fitimprurës për shitjen e armëve të veta, duke vjelë prej saj miliarda dollarë? Po a nuk është Rusia ajo që, në vend që të luante rolin e pajtimtarit dashamirës mes regjimit të Asadit dhe kryengritësve sirianë, përkundrazi, ka marrë përsipër t’i hedhë edhe më shumë benzinë zjarrit sirian, në mënyrë që kontenieri i armëve ruse drejt Sirisë, të vazhdojë të punojë me kapacitet të plotë?
S’ka asgjë për t’u habitur që kryearmikja e Kosovës me emrin Rusi, e cila, gjatë bombardimeve të NATO-s në pranverën e vitit 1999, ngriti më këmbë mbarë popullin rus, me burra, gra, pleq, plaka dhe fëmijë, që nga Vladivostoku e Kamçatka e deri në brigjet e Detit Baltik, duke u injektuar atyre në gjak një urrejtje të re jo vetëm kundër popullit shqiptar të Kosovës, por edhe kundër mbarë etnisë shqiptare në Evropën Juglindore, kërkuaka që armët kimike të Asadit t’u çaktivizuakan në territorin e Republikës së Shqipërisë.
Po si qenka e mundur që Rusia, kjo mikeshë për kokë e regjimit të Asadit, nuk propozuaka që armët e tij kimike të çaktivizohen pikërisht në territorin rus që zë një sipërfaqe prej 17 milionë km² dhe ku në mijëra e mijëra kilometra të tilla të shkreta nuk të zë syri një banor për be?
Për çaktivizimin e armëve kimike të Asadit, Rusia, kjo kryearmike tradicionale e kombit shqiptar, kërkon të të bëjë kokë turku pikërisht Republikën e Shqipërisë. Prandaj Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe posaçërisht Departamenti i Shtetit, duke qënë në dijeni të plotë të qëndrimit armiqësor të Kremlinit ndaj etnisë shqiptare, nuk duhej ta pranonin në asnjë mënyrë propozimin e Rusisë.
Është e vërtetë që Shtetet e Bashkuara janë aleati ynë i vetëm strategjik dhe Kombi Shqiptar është i vetëdijshëm se ai i shpëtoi shpërbërjes së plotë falë Presidentit Uillson dhe falë Presidentit Klinton në dy çaste vendimtare të kthesave historike për fatet e tij.
Por megjithatë, mua nuk më duket aspak e arsyeshme, për të mos thënë aspak e drejtë, që Vashingtoni të pranojë propozimin e Rusisë dhe të shfrytëzojë dashurinë e popullit shqiptar ndaj Shteteve të Bashkuara të Amerikës, për ta kthyer territorin e Republikës së Shqipërisë në vendçaktivizim të armëve kimike të regjimit të Asadit.
Arsenalin e vet gjigant prej 13 mijë tonësh armë kimike, të cilin Asadi e ka krijuar me ndihmën e drejtpërdrejtë të Moskës, Rusia duhet të kërkojë ta çaktivizojë në territorin e vet. Pikërisht një gjë të tillë duhet t’ia kërkojnë Rusisë edhe vetë Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Për më tepër, pse qenka e pamundur që armët në fjalë t’u çaktivizuakan edhe brenda territorit sirian? Apo kjo s’i intereson Rusisë se në Siri ka të vendosur nja 100 mijë rusë dhe është e shqetësuar për mbrojtjen e jetës së tyre?
Por megjithatë, mua nuk më duket aspak e arsyeshme, për të mos thënë aspak e drejtë, që Vashingtoni të pranojë propozimin e Rusisë dhe të shfrytëzojë dashurinë e popullit shqiptar ndaj Shteteve të Bashkuara të Amerikës, për ta kthyer territorin e Republikës së Shqipërisë në vendçaktivizim të armëve kimike të regjimit të Asadit.
Arsenalin e vet gjigant prej 13 mijë tonësh armë kimike, të cilin Asadi e ka krijuar me ndihmën e drejtpërdrejtë të Moskës, Rusia duhet të kërkojë ta çaktivizojë në territorin e vet. Pikërisht një gjë të tillë duhet t’ia kërkojnë Rusisë edhe vetë Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Për më tepër, pse qenka e pamundur që armët në fjalë t’u çaktivizuakan edhe brenda territorit sirian? Apo kjo s’i intereson Rusisë se në Siri ka të vendosur nja 100 mijë rusë dhe është e shqetësuar për mbrojtjen e jetës së tyre?
Në këto kushte, presioni që Vashingtoni i bën Tiranës për të pranuar çaktivizimin e armëve kimike të Asadit në territorin e Republikës së Shqipërisë, nuk është aspak me vend. Një presion i tillë tingëllon si një shpërdorim i hapur i ndjenjave miqësore të popullit shqiptar ndaj Shteteve të Bashkuara të Amerikës.
Prandaj duhet që mbarë populli shqiptar, mbarë intelektualët, mbarë mjetet e informimit masiv, si edhe mbarë diaspora jonë, edhe me mjetet e informimit masiv që ka në dispozicion, të radhiten në krah të Kryeministrit Rama dhe të Ministrit të Punëve të Jashtme Bushati, për të mos pranuar çaktivizimin e armëve kimike siriane në territorin e vendit tonë.
Mendoj se ballafaqimi i zotit Bushati me ministrin hipokrit Venizellos dëshmoi për një nivel të admirueshëm të vetëdijes kombëtare në politikën tonë të jashtme, çka u konkretizua edhe në qëndrimin e Presidentit Nishani në takimin me homologun e tij grek Papulias.
Më bëri përshtypje qëndrimi burrëror që mbajti zoti Bushati në mbledhjen e pardjeshme të Komisionit të Jashtëm Parlamentar, me përgjigjen që i tha tellallit të Athinës në Tiranë Vangjel Dule për punën e minoritetit, duke i kujtuar atij se Greqia s’e ka firmosur Konventën Evropiane për të drejtat e minoriteteve.
Prandaj edhe në qëndrimin ndaj propozimit të Vashingtonit, që megjithëse përfaqëson një mik të madh të kombit tonë, politika jonë e jashtme duhet të ketë parasysh mbrojtjen e dinjitetit tonë kombëtar. Në këto kushte, është e domosdoshme që qeveria shqiptare t’i drejtohet opinionit mbarëpopullor që të bëjë zgjedhjen e vet.
Do të ishte shumë mirë që në raste të tilla, qeveria jonë të marrë përvojën e qeverisë zvicerane, e cila, jo vetëm për probleme me rëndësi kombëtare, por edhe për çështje të natyrës rajonale, i drejtohet popullit me organizimin e referendumeve.
Më bëri përshtypje qëndrimi burrëror që mbajti zoti Bushati në mbledhjen e pardjeshme të Komisionit të Jashtëm Parlamentar, me përgjigjen që i tha tellallit të Athinës në Tiranë Vangjel Dule për punën e minoritetit, duke i kujtuar atij se Greqia s’e ka firmosur Konventën Evropiane për të drejtat e minoriteteve.
Prandaj edhe në qëndrimin ndaj propozimit të Vashingtonit, që megjithëse përfaqëson një mik të madh të kombit tonë, politika jonë e jashtme duhet të ketë parasysh mbrojtjen e dinjitetit tonë kombëtar. Në këto kushte, është e domosdoshme që qeveria shqiptare t’i drejtohet opinionit mbarëpopullor që të bëjë zgjedhjen e vet.
Do të ishte shumë mirë që në raste të tilla, qeveria jonë të marrë përvojën e qeverisë zvicerane, e cila, jo vetëm për probleme me rëndësi kombëtare, por edhe për çështje të natyrës rajonale, i drejtohet popullit me organizimin e referendumeve.
Në fund, dëshiroj t’i bëj thirrje Kryeministrit Rama dhe Ministrit Bushati që propozimin e Vashingtonit për çaktivizimin e armëve kimike në territorin e vendit tonë, të mos e pranojnë në asnjë mënyrë. Është koha dhe vendi që kësaj thirrjeje t’i bashkohen të gjithë intelektualët shqiptarë përmes mjeteve të informimit masiv, duke përfshirë këtu edhe përfaqësuesit e opozitës.
Vashingtoni për ne është vërtetë një mik i shtrenjtë, por zot në shtëpinë tonë nuk mund ta bëjmë dot.
Santa Barbara, Kaliforni
09 nëntor 2013
Nov. 11, 2013
Albania asked to host destruction of Syria's chemical arsenal
WASHINGTON — For years, when the United States has needed to hand off a dirty diplomatic chore, one obscure nation has reliably raised its hand: Albania.
A poor sliver of a country clinging to the edge of Europe, Albania took in ethnic Uighur prisoners from Guantanamo Bay when the United States couldn't repatriate them to China. It offered asylum to 210 members of the Mujahedin Khalq, the Iranian dissident group long confined to a camp in Iraq.
Now the United States is turning to Albania again, hoping it will allow Syria's chemical weapons to be destroyed on its soil.
The Obama administration's request to Albania, confirmed by government officials in Tirana last week, aims to resolve one of the thorniest questions surrounding the U.S.-sponsored plan to disarm Syria's lethal arsenal of sarin, VX and mustard gas.
With a civil war raging in Syria, President Bashar Assad wants his weapons — including 1,300 tons of chemical agents and precursors, and 1,200 tons of unfilled munitions — destroyed outside the country. The head of the international watchdog agency overseeing the disarmament has said removing the materiel from Syria "remains the most viable option."
The United States is leading the search for a country to take in the toxic stockpile. But few nations have been eager to volunteer for a task that could provoke domestic opposition, create security and environmental challenges and cost tens of millions of dollars.
Another country that U.S. officials asked to handle the job, Norway, has refused. And Danish officials said Friday that their country was willing to help transport weapons from Syria by sea, but not destroy them. Albanian officials said they were considering the request. The State Department said no decisions had been made and declined to discuss the matter further.
"There have been some positive signals from Albania, but it is a very sensitive issue there," said a European official with knowledge of the talks who was not authorized to speak publicly because of the sensitivity of the issue.
Albania has experience with chemical weapons. In 2007, with extensive U.S. technical and financial help, the coastal Balkan nation became the first country to destroy its arsenal under the Chemical Weapons Convention, the international treaty banning the production and use of the weapons.
But after years of importing non-hazardous waste from richer neighbors such as Italy — a scheme that produced thousands of jobs and millions in revenue — Albanians decided they no longer want to be Europe's garbage dump. A new Socialist government in Tirana recently imposed a ban on waste imports after a two-year campaign by environmental activists led to a referendum on the issue.
"Albania has been quite the yes man toward Washington, but taking in Assad's chemical stockpile will likely face more resistance," Besar Likmeta, Albania editor for the news website Balkan Insight, said by phone from Tirana. "Taking in the weapons now for destruction, after imposing a ban on non-hazardous waste, is a tough sell."
There also are serious questions about Albania's ability to secure dangerous materials. In 2008, an explosion at a munitions depot outside the capital, where old artillery shells were being dismantled, killed 26 people and injured 300.
Much of the waste from its mustard gas program remains stored in huge containers at an army facility near Tirana. Likmeta said that when he visited the base last week there was no guard in sight.
The speaker of the parliament, Ilir Meta, said Friday that his country doesn't have the "necessary means" to destroy Syria's stockpile.
Still, some Albanians believe that doing so could bolster their corruption-riddled nation's standing among Western powers and help its bid to join the European Union.
In the 2000s, the United States spent $45 million to help destroy Albania's 18 tons of mustard gas. Eliminating Syria's far larger program would prompt a fresh influx of Western cash and equipment.
"There has to be some money, obviously, though we don't know how much," said Adrian Neritani, a former Albanian ambassador to the United Nations who practices law in New York. "But if this is a way that Albania can offer its help and assistance and show it is a good member of the international community, why not?"
Polls rank Albania, with an overwhelming majority of Muslims, among the most pro-American nations. The sentiment dates to President Woodrow Wilson, who backed Albanian independence after World War I, and was strengthened during the 1999 NATO military campaign in Kosovo, a majority ethnic Albanian region that later declared independence from Serbia.
Albania deployed a small contingent of troops to Afghanistan and was among the first to send soldiers to Iraq. In 2007, when then-President George W. Bush was being pilloried across Europe, he received a hero's welcome in Tirana.
The government this year presented Bush's former defense secretary, Donald Rumsfeld, with a medal as thanks for backing Albania's 2009 entry to the North Atlantic Treaty Organization.
On an official visit late last month, Hoyt Yee, a senior State Department official, reportedly visited several border posts. In public remarks, Yee praised the two nations' "strong relations, friendship and partnership."
Less subtly, the U.S. ambassador to Tirana, Alexander Arvizu, was quoted by Radio Free Europe on Thursday as saying that "all responsible NATO partners must find a way to contribute" to rid Syria of chemical weapons.
It was a reminder, Likmeta said, that "all Albanian governments are susceptible to U.S. pressure."
Marko Kepi
To jjd@aacl.comShirley CloyesMe
Today at 3:45 AM
http://touch.latimes.com/#section/-1/article/p2p-78122626/ LA Times newspaper
--
--
Best Regards:
Marko Kepi
Joe we are planning a rally with albanian roots Thursday!
Show message history
--
--
Best Regards:
Marko Kepi
President/Co-Founder
Albanian Roots Inc.
516-668-2726
Do te ishte e udhes qe OKB te propozoi qe helmet kimike nga Siria ti shpijne ne Rusi ngase;
Rusia ndodhet në pjesën veriore të Azisë (pjesa prapa perëndimit të Uralit shkon me kontinentin e Evropës), me dalje në oqeanin e Qetë, në mes të Evropës dhe pjesës veriore të oqeanit të Qetë. Sipërfaqja e përgjithshme e Rusisë është 17,075,200 km2, shtrihet rreth koordinatave gjeografike 60 00 V, 100 00 L dhe 16,995,800 km 2 të kësaj sipërfaqeje janë tokë ndërsa 79,400 km 2 ujë.
Vija bregdetare e Rusisë është 37,653 km e gjatë ndërsa kufiri tokësorë 20,017 km i gjatë dhe e ndanë atë nga Azerbajxhani (284 km), Bjellorusia 959 km, Kina (3,605 km; në juglindje) , Kina ( 40 km; në jug), Estonia (294 km), Finlanda (1,340 km), Gjeorgjia (723 km), Kazakistani (6,846 km), Koreja Veriore (19 km), Letonia (217 km), Lituania (227 km; Kaliningrad Oblast) , Mongolia (3,485 km), Norvegjia (196 km), Polonia (206 km; Kaliningrad Oblast) dhe Ukraina (1,576 km).
Klima e Rusisë është klimë e llojllojshme. Në pjesën Evropiane dominon klima kontinentale pakë sa më e butë se në veri. Në Siberi dominon temperatura shumë të ulëta.
Në pjesën perëndimore të Uralit relievi i Rusisë përbëhet nga një terren me fusha të gjëra dhe male të ulëta. Relievin në Siberi e përbëjnë fushat e ngrira dhe me borë. Në regjionet përgjatë kufirit jugor, relievi përshkohet nga vargmale. Pika më e ultë e relievit (-28m) është në liqenin Kaspik dhe ajo më e larta në lartësi mbidetare prej 5,633 metrave në vendin e quajtur Gora El'brus.
Si pasuri natyrore të këtij vendi llogariten: rezerva nafte, gazi natyrorë, qymyri si dhe shumë lloje të mineraleve strategjike, pylltaria. Rusia është një ndër vendet me sipërfaqe më të madhe në botë, eksploatimi dhe hulumtimi i gjitha pasurive natyrore për shkak të distancave të largëta dhe klimës nuk është i mundshëm.