"Një anëtar i Çetës së Pirotit, shqiptarit të vdekur ia ka prerë kokën. Me ditë të tëra pastaj e ka zier në një tenxhere. Nga ajo i hoqi katër dhëmbë prej ari, pastaj ka shkuar në shtëpi dhe kafkën e ka ngjyrosur dhe nga ajo ka bërë një llambë tavoline. Trupi i shqiptarit ishte në një kodër mbi Rahovec, ndërsa u vra në luftime. Të njëjtën e ka bërë me një grua të vrarë. Edhe asaj ia ka prerë kokën në të njëjtën mënyrë dhe nga ajo ka bërë një llambë. Ka thënë se tash e ka një çift. Njerëzit normalë ishin të tronditur. E dinim këtë të gjithë, edhe komandanti i kompanisë dhe 80 për qind e policëve". - kështu i ka thënë dëshmitari Slobodan Stojanoviç gazetarit të gazetës elektronike "e-novine", Bojan Tonçiç.
"Slobodan Stojanovic, komandant i pensionuar i stacionit policor në Cërna Trava, ish-anëtar i Çetës së IV-të, Detashmentit 37 të Njësisë së Policisë Speciale, dëshmitar i dikurshëm i mbrojtur shteti, ka folur për e-novine për krimet ndaj civilëve shqiptarë në Kosovë, nga gushti deri në tetor 1998. Ato, - thotë, - i kanë kryer një “hordhi e kriminelëve” në uniforma policie. Policët që akuzon thotë se për gjithçka që kanë bërë në Kosovë janë dekoruar dhe graduar, u hap një hetim kundër tyre por u ndalua".
Dëshmitari i krimeve monstruoze në Kosovë: Slobodan Stojanoviç!
Stojanovic, i motivuar nga faktet thotë se për krimet monstruoze kundër civilëve dhe robërve asnjë prej kryesve të policisë nuk ka reaguar, ndërkaq konstatotn se "Prokuroria serbe për Krime Lufte, konkretisht zëvendësprokurori Dragoljub Stankovic, ka përgatitur mbrojtjen e serbëve të akuzuar nga Tribunali i Hagës".
"Kam qenë vazhdimisht në Kosovë si polic, por viti 1998 ishte i tmerrshëm. Masakër e paparë nga ana e policisë dhe ushtrisë! Flas pa asnjë interes. Duhet të dihet se ata njerëz kanë ende uniforma, kanë armë", - thotë në vazhdim dëshmitari Slobodan Stojanovic.
Ai thekson se është në programin e mbrojtjes së dëshmitarëve, në kuadër të së cilit ai dhe familja e tij ngacmohen, në mënyrë që Prokuroria të pamundësojë dëshminë e tij.
SLOBODAN STOJANOVIC: "…UNË PASHË TMERRE - VRASJE TË FËMIJËVE, CIVILËVE, MESHKUJ DHE FEMRA"!!
“Në Kosovë kam qenë në gusht, shtator dhe tetor 1998. Më kanë dërguar pa asnjë njoftim se çka po ndodhë, si t’i bëjmë punët ditore. Nuk e dinim as që ka luftime të ashpra me UÇK-në. Ishim krejtësisht të papërgatitur dhe direkt na dërguan në betejë". Fillimisht ishim vendosur në fabrikën e kabllove në Suharekë dhe nga aty në luftë. Në tre muajt e ardhshëm unë pashë tmerre: vrasje të fëmijëve, civilëve, meshkuj dhe femra. Plaçkitje me shumicë, kamionë që natën bartin gjërat e vjedhura... "I kam takuar Detashmentit 37 të Njësisë së Policisë Speciale, komandant ka qenë Radoslav Mitrovic, ndërsa komandant i Çetës sime të IV-të Nenad Stojkovic. Atëherë në fillim ishte Toger, dhe pas më pak se dy muajsh u avansua në gradën e majorit. Në v.1999 u bë Shef i Policisë në Leskovc." - thotë Slobodan Stojanoviç.
"Kam qenë vazhdimisht në Kosovë si polic, por viti 1998 ishte i tmerrshëm. Masakër e paparë nga ana e policisë dhe ushtrisë! Flas pa asnjë interes. Duhet të dihet se ata njerëz kanë ende uniforma, kanë armë", - thotë në vazhdim dëshmitari Slobodan Stojanovic.
Ai thekson se është në programin e mbrojtjes së dëshmitarëve, në kuadër të së cilit ai dhe familja e tij ngacmohen, në mënyrë që Prokuroria të pamundësojë dëshminë e tij.
SLOBODAN STOJANOVIC: "…UNË PASHË TMERRE - VRASJE TË FËMIJËVE, CIVILËVE, MESHKUJ DHE FEMRA"!!
“Në Kosovë kam qenë në gusht, shtator dhe tetor 1998. Më kanë dërguar pa asnjë njoftim se çka po ndodhë, si t’i bëjmë punët ditore. Nuk e dinim as që ka luftime të ashpra me UÇK-në. Ishim krejtësisht të papërgatitur dhe direkt na dërguan në betejë". Fillimisht ishim vendosur në fabrikën e kabllove në Suharekë dhe nga aty në luftë. Në tre muajt e ardhshëm unë pashë tmerre: vrasje të fëmijëve, civilëve, meshkuj dhe femra. Plaçkitje me shumicë, kamionë që natën bartin gjërat e vjedhura... "I kam takuar Detashmentit 37 të Njësisë së Policisë Speciale, komandant ka qenë Radoslav Mitrovic, ndërsa komandant i Çetës sime të IV-të Nenad Stojkovic. Atëherë në fillim ishte Toger, dhe pas më pak se dy muajsh u avansua në gradën e majorit. Në v.1999 u bë Shef i Policisë në Leskovc." - thotë Slobodan Stojanoviç.
Kafka e shqiptarit llamb elektrike e barbarit!
LETËR MINISTRIT TË BRENDSHËM VLAJKO STOJILOKOVIC, LIDHUR ME VRASJET, DJEGJET DHE VJEDHJET NË KOSOVË!
Dëshmitari, pasi ka marrë pjesë në operacionet në Kosovë, në vitin 2000 i ka dërguar ministrit të Brendshëm Vlajko Stojiljkovicit, një letër në shtatë faqe për atë se çfarë ndodhi poshtë në Kosovë. Ai thotë se "Përgjigje nuk kamë marrë, as nga ministri i cili më vonë vrau veten, e madje as nga njerëzit në kabinetin e tij. Në këtë informacion e kam përshkruar vrasjen e shqiptarëve, fëmijëve të tyre, djegien e shtëpive, vjedhjet…"!!!
Vidhej gjithçka që hasej. Të njëjtën ditë policia mallrat e plaçkitura ua shiste shqiptarëve në Prizren dhe Rahovec. Ata vodhën bagëti nga hambari, që ua shitnin mishtarëve shqiptarë. Përfitim i pastër, por kjo nuk ishte polici, po hordhi. Unë besoj se ashtu nuk veprojnë as kriminelët. Ata nuk kishin as një kod të sjelljes, për askënd." - I ka thënë dëshmitari gazetarit të "e-novine" Bojan Toncic.
"Nuk mund të them se të gjithë bënë krime. Ishin nja 150, në çdo çetë nga 20 të gatshëm për krime dhe plaçkitje”. - ka thënë ai.
Kur është fjala për llambën e bërë nga kafka, ai thotë se ky "psikopat i ka takuar Sektorit 87 të Njësive Speciale të Policisë. Siç kam dëgjuar më vonë, ai ka përfunduar në Psikiatri në Toponicë".
Dëshmitari, pasi ka marrë pjesë në operacionet në Kosovë, në vitin 2000 i ka dërguar ministrit të Brendshëm Vlajko Stojiljkovicit, një letër në shtatë faqe për atë se çfarë ndodhi poshtë në Kosovë. Ai thotë se "Përgjigje nuk kamë marrë, as nga ministri i cili më vonë vrau veten, e madje as nga njerëzit në kabinetin e tij. Në këtë informacion e kam përshkruar vrasjen e shqiptarëve, fëmijëve të tyre, djegien e shtëpive, vjedhjet…"!!!
Vidhej gjithçka që hasej. Të njëjtën ditë policia mallrat e plaçkitura ua shiste shqiptarëve në Prizren dhe Rahovec. Ata vodhën bagëti nga hambari, që ua shitnin mishtarëve shqiptarë. Përfitim i pastër, por kjo nuk ishte polici, po hordhi. Unë besoj se ashtu nuk veprojnë as kriminelët. Ata nuk kishin as një kod të sjelljes, për askënd." - I ka thënë dëshmitari gazetarit të "e-novine" Bojan Toncic.
"Nuk mund të them se të gjithë bënë krime. Ishin nja 150, në çdo çetë nga 20 të gatshëm për krime dhe plaçkitje”. - ka thënë ai.
Kur është fjala për llambën e bërë nga kafka, ai thotë se ky "psikopat i ka takuar Sektorit 87 të Njësive Speciale të Policisë. Siç kam dëgjuar më vonë, ai ka përfunduar në Psikiatri në Toponicë".
Tmerri i një gruaje shqiptare para shtëpisë së shkrumuar!
SI U VRA FËMIJA NË DJEP PËR PIKË TË QEFIT?!
"Në shtator 1998 luftuam në fshatrat mbi Prizren, në Res (Lez - pashtriku.org), Lybeqevë, Hoqë të Qytetit, në të ashtuquajturën pastrim terreni. Unë nuk do të përmendi emrin e policit, që ende është gjallë e pensionist, i cili për pikë qejfi ka vrarë fëmijën në djep që nuk kishte as katër muaj. Sipas tij, ‘më mirë një shqiptar i vdekur se një shqiptar i gjallë’. Pastaj doja ta vrisja atë. Kuptova se nuk kam shkuar në Kosovë me një grup të policëve, por me një grup që nuk di ta definojë, se ata nuk ishin as kriminelë. Isha me sadistë, të sëmurë, kanibalë, vetëm që s'i kanë ngrënë njerëzit atje".
Është një grup i banditëve të cilët ishin të gatshëm për të vjedhur dhe për të vrarë dhe askujt për këtë nuk i jepte llogari. Ende nuk e di se si është lejuar kjo nga kreu.
"Ata nuk kanë pasur asnjë pasojë dhe të gjithë janë pasuruar. Kur ata shkuan në Kosovë ishin në pozitë të vështirë financiare dhe u kthyen me zinxhirë të trashë ari, gratë e tyre me unaza. Edhe sot janë të pasur”. - nënvizon dëshmitari.
SI U VRA PLAKU 70 VJEҪ PËR 10 MARKA, DHE NJË FËMIJË ME NËNËN NË BAJGORË?!
Sipas dëshmitarit, nga policët e Leskovcit është formuar Çeta e IV-të, ku komandant ishte Milivoje Stojiljkovic, që ishte shef i policisë në Leskovc. Kur janë vrarë tri policë të kësaj njësie, ai është zëvendësuar nga Nenad Stojkovic. "Çeta ka filluar të veprojë pas vrasjes së Adem Jasharit. Ka marrë pjesë në këto luftime në Drenicë. Që atëherë silleshin si kriminelë e jo si policë. Sepse, për disa ditë vriten 70 shqiptarë, fëmijë, gra dhe burra. Edhe ne kishim viktima, një ushtar të vrarë dhe disa policë të plagosur lehtë. Mizoria filloi atëherë. Kjo nuk shihet as në filma". - ka thënë dëshmitari dhe vazhdon:
"Kemi punuar Gllogoc, para nesh kalonte Ushtria. Që në mëngjes gjuante në fshatrat kodrinore me raketa, ndërsa vrisnin gjithçka që lëvizte. Pastaj një nga kolegët e mi kërkoi paratë nga një civil i cili kishte më shumë se 70 vite jete. E pyeta nëse është normal, se çfarë po bënte. Ai e vrau atë sepse kishte vetëm 10 marka. Ndërsa, ai polic ende punon. Unë me të vërtetë nuk e kuptoj, sepse kemi ngrënë të njëjtën ushqim, ujë të njëjtë, e ata sikur ishin në një ekstazë. Po flas për 20 të tillë nga çeta jonë. Ndërsa, për gjithë këto dinte komandanti Nenad Stojkovic. Ai ishte personalisht i pranishëm kur një polic vrau në Bajgorë te miniera "Trepça" një fëmijë të retartuar me nënën e tij, në shtëpinë e të cilëve kemi kaluar natën. I pyetur përse, ai tha se nuk kemi nevojë dëshmitarët".(!!!)
KRIMINELËT KANË PRERË GISHTA PËR TË MARRË UNAZA!!
Sipas dëshmitarit, brenda natës zhdukeshin kamionët që kanë përdorë, sepse dërgonin mallra në Leskovc dhe në fshatrat e policëve të grupit. "Traktorë, vetura, sharra motorike... Janë vjedhë 300 motokultivatorë të rinj, 20-30 tonë raki nga Rahoveci... Gjithçka që shihte syri, duart e kapnin. Kanë prerë gishta për të marrë unaza. I kam parë me sytë e mi. Që pesë vjet kam dalë në pension, e i shoh ata policë në qytet. Më vjen turp t’i shoh, turpërohem që janë në polici".
Të gjithë e kanë ditur! Nuk mund askush të më gënjejë, e para, të gjithë varësit në komandim e kanë informuar njëri tjetrin deri te komandanti. "Këtu arrijmë te Sreten Lukici, i cili komandonte me operacionet dhe ai informacionet është dashur t’ia dërgojë dikujt që ishte afër Slobodan Millosevicit. Edhe ai dikushi i ka ditur"- ka thën dëshmitari Slobodan Stojanoviç. (Mestitujt janë të pashtriku.org)
"Në shtator 1998 luftuam në fshatrat mbi Prizren, në Res (Lez - pashtriku.org), Lybeqevë, Hoqë të Qytetit, në të ashtuquajturën pastrim terreni. Unë nuk do të përmendi emrin e policit, që ende është gjallë e pensionist, i cili për pikë qejfi ka vrarë fëmijën në djep që nuk kishte as katër muaj. Sipas tij, ‘më mirë një shqiptar i vdekur se një shqiptar i gjallë’. Pastaj doja ta vrisja atë. Kuptova se nuk kam shkuar në Kosovë me një grup të policëve, por me një grup që nuk di ta definojë, se ata nuk ishin as kriminelë. Isha me sadistë, të sëmurë, kanibalë, vetëm që s'i kanë ngrënë njerëzit atje".
Është një grup i banditëve të cilët ishin të gatshëm për të vjedhur dhe për të vrarë dhe askujt për këtë nuk i jepte llogari. Ende nuk e di se si është lejuar kjo nga kreu.
"Ata nuk kanë pasur asnjë pasojë dhe të gjithë janë pasuruar. Kur ata shkuan në Kosovë ishin në pozitë të vështirë financiare dhe u kthyen me zinxhirë të trashë ari, gratë e tyre me unaza. Edhe sot janë të pasur”. - nënvizon dëshmitari.
SI U VRA PLAKU 70 VJEҪ PËR 10 MARKA, DHE NJË FËMIJË ME NËNËN NË BAJGORË?!
Sipas dëshmitarit, nga policët e Leskovcit është formuar Çeta e IV-të, ku komandant ishte Milivoje Stojiljkovic, që ishte shef i policisë në Leskovc. Kur janë vrarë tri policë të kësaj njësie, ai është zëvendësuar nga Nenad Stojkovic. "Çeta ka filluar të veprojë pas vrasjes së Adem Jasharit. Ka marrë pjesë në këto luftime në Drenicë. Që atëherë silleshin si kriminelë e jo si policë. Sepse, për disa ditë vriten 70 shqiptarë, fëmijë, gra dhe burra. Edhe ne kishim viktima, një ushtar të vrarë dhe disa policë të plagosur lehtë. Mizoria filloi atëherë. Kjo nuk shihet as në filma". - ka thënë dëshmitari dhe vazhdon:
"Kemi punuar Gllogoc, para nesh kalonte Ushtria. Që në mëngjes gjuante në fshatrat kodrinore me raketa, ndërsa vrisnin gjithçka që lëvizte. Pastaj një nga kolegët e mi kërkoi paratë nga një civil i cili kishte më shumë se 70 vite jete. E pyeta nëse është normal, se çfarë po bënte. Ai e vrau atë sepse kishte vetëm 10 marka. Ndërsa, ai polic ende punon. Unë me të vërtetë nuk e kuptoj, sepse kemi ngrënë të njëjtën ushqim, ujë të njëjtë, e ata sikur ishin në një ekstazë. Po flas për 20 të tillë nga çeta jonë. Ndërsa, për gjithë këto dinte komandanti Nenad Stojkovic. Ai ishte personalisht i pranishëm kur një polic vrau në Bajgorë te miniera "Trepça" një fëmijë të retartuar me nënën e tij, në shtëpinë e të cilëve kemi kaluar natën. I pyetur përse, ai tha se nuk kemi nevojë dëshmitarët".(!!!)
KRIMINELËT KANË PRERË GISHTA PËR TË MARRË UNAZA!!
Sipas dëshmitarit, brenda natës zhdukeshin kamionët që kanë përdorë, sepse dërgonin mallra në Leskovc dhe në fshatrat e policëve të grupit. "Traktorë, vetura, sharra motorike... Janë vjedhë 300 motokultivatorë të rinj, 20-30 tonë raki nga Rahoveci... Gjithçka që shihte syri, duart e kapnin. Kanë prerë gishta për të marrë unaza. I kam parë me sytë e mi. Që pesë vjet kam dalë në pension, e i shoh ata policë në qytet. Më vjen turp t’i shoh, turpërohem që janë në polici".
Të gjithë e kanë ditur! Nuk mund askush të më gënjejë, e para, të gjithë varësit në komandim e kanë informuar njëri tjetrin deri te komandanti. "Këtu arrijmë te Sreten Lukici, i cili komandonte me operacionet dhe ai informacionet është dashur t’ia dërgojë dikujt që ishte afër Slobodan Millosevicit. Edhe ai dikushi i ka ditur"- ka thën dëshmitari Slobodan Stojanoviç. (Mestitujt janë të pashtriku.org)
KJO FOTO FLET MË SHUMË SE 10 000 FJALË!!
Pravili su lampe od albanskih lobanja
Veličina slova: 
Svedok monstruoznih zločina: Slobodan Stojanović
Slobodan Stojanović, penzionisani komandir Policijske stanice Crna Trava, bivši pripadnik Četvrte čete 37. Odreda Posebnih jedinica policije, nekadašnji zaštićeni svedok države, govori za e-novine o zločinima nad albanskim civilima koje je video na Kosovu od avgusta do oktobra 1998, zločinima. Njih su, kaže, počinile "horde kriminalaca" u policijskim uniformama. Policajci koje optužuje su za sve učinjeno na Kosovu odlikovani i unapređeni, pokrenuta je istraga protiv njih, ali je obustavljena.
Stojanović je, kaže, motivisan činjenicom da za monstruozne zločine nad civilima i zarobljenicima niko od počinilaca iz policije nije odgovarao; konstatuje da je Tužilaštvo za ratne zločine, konkretno zamenik tužioca Dragoljub Stanković, pripremalo svedoke odbrane srbijanskih haških optuženika.
"Bio sam u više navrata na Kosovu kao policajac, ali 1998. je bilo strašno. Nezapamćeni masakr od strane policije i Vojske! Pričam bez ikakvog interesa, treba da se zna da ti ljudi i dalje nose uniforme, pištolje. Imamo li poverenje u njih, da li mogu da i dalje budu policajci", kaže naš sagovornik.
On ističe da je uvršten u program zaštite svedoka, u okviru kojeg su on i njegova porodica prošli kroz šikaniranje, što ukazuje na nameru države, zapravo Tužilaštva za ratne zločine, da ga onemogući u svedočenju.
Pogrešna adresa: Tužilaštvo za prikrivanje ratnih zločina
UBIJANJE CIVILA: Na Kosovu sam bio avgusta, septembra i oktobra 1998. Poslati smo tamo bez ikakvog obaveštenja o tome šta se dešava, kao da obavljamo redovne poslove, običnu pozorničku službu, nismo znali da se tamo vode žestoke borbe sa OVK. Bili smo potpuno nepripremljeni, a poslati smo direktno u borbu.
Bili smo najpre smešteni u fabrici kablova u Suvoj Reci i odatle smo otišli u borbu. U sledeća tri meseca video sam strahote – kako se ubijaju deca, civili, i muško i žensko. Kako se pljačka na veliko, preko noći kamioni odvoze ukradenu robu razrađenim kanalima i slično. Pripadao sam 37. Odredu Posebnih jedinica policije, komandant je bio Radoslav Mitrović, a komandir moje Četvrte čete Nenad Stojković. Tada je, na početku, bio potporučnik, a za nepuna dva meseca unapređen je u čin majora. A 1999. postao je načelnik Policijske uprave u Leskovcu.
Mislim da je važno to što sam posle učešća u operacijama na Kosovu ministru policije Vlajku Stojiljkoviću, 2000. godine poslao iscrpnu informaciju na sedam kucanih strana o tome šta se dole dešavalo. Nisam se, dakle, prvo obratio javnosti. A odgovor na tu svoju predstavku nisam dobio, ni od ministra, koji se docnije ubio, ni od ljudi iz njegovog kabineta. U toj informaciji opisao sam ubijanje Albanaca, njihove dece, paljenje kuća, krađe.
Bila je određena grupa, ne mogu da kažem da su svi krali i činili zločine, ali, bilo ih je oko 150, u svakoj četi po dvadesetak njihovih, spremnih na zločin i pljačku.
LOBANJE I RUČNI RAD: Jedan pripadnik pirotske čete je mrtvom Albancu isekao glavu, onda je danima kuvao u jednoj posudi. Izvukao je iz nje tri zlatna zuba, a posle toga otišao je kući i izlakirao lobanju i napravio stonu lampu. Telo tog Albanca bilo je na brdu iznad Orahovca, ubijen je u borbi.
Kad smo se posle tog događaja vratili, jer, išli smo na kraća odsustva, isto je uradio sa jednom ubijenom ženom. I njoj je odsekao glavu, na isti način kuvao glavu, odneo kući i napravio od nje stonu lampu. Govorio je da hoće da ima par. Normalni ljudi su bili zgroženi, svi smo znali, i komandant odreda, komandiri četa i osamdesetak posto policajaca. Mislim da je taj psihopata pripadao 87. odredu Posebnih jedinica policije, kasnije sam čuo da je, ipak, završio u duševnoj bolnici u Toponici.
To je grupa bandita koja je bila spremna da krade i ubija, a nikome zbog toga nije odgovarala. I dan – danas mi to nije jasno, ko im je to sa vrha dozvoljavao.
POSLEDICE: Nisu imali nikakve posledice, a svi su se obogatili. Kada su otišli na Kosovo bili su u teškom materijalnom položaju, a vratili su se sa debelim zlatnim lancima, njihove žene su nosile prstenje, i danas su to vrlo bogati ljudi.
SISTEM PLJAČKE: PJP su formirane od Posebnih jedinica milicije, sa kojima sam od 1991. bio nekoliko puta na Kosovu. Nisam ni znao zašto se formiraju jedinice. Tada, početkom devedesetih, ponašali smo se strogo po Pravilu službe. Bili smo pojam profesionalne policije, za to smem da garantujem.
Od leskovačkih policajaca formirana je Četvrta četa 37. odreda, prvi komandir bio je Milivoje Stojilković koji je bio komandir policije u Leskovcu. Kada su poginula tri policajca, zamenjen je i na njegovo mesto došao je Nenad Stojković.
Četa počinje da deluje od ubistva Adema Jašarija, marta 1998. učestvovala je u tim borbama u Drenici. Tada su počeli da se ponašaju kao kriminalci, a ne kao policija. Jer, tada je u nekoliko dana ubijeno više od 70 Albanaca, dece, žena, muškaraca. I mi smo imali žrtve, ubijen je jedan pripadnik SAJ iz Prištine i bilo je nekoliko lakše ranjenih policajaca. mislim da je zverstvo počelo tada. Nastavljeno je u kontinuitetu. To ne može da se vidi ni na jednom filmu.
Mesto zločina: Drenica, Kosovo
ZLOČINAČKI TRANS: Radili smo Glogovac, ispred nas je išla Vojska, od ranog jutra pucala je po brdskim selima višecevnim bacačima raketa, ubijali su sve što je moglo da se kreće. Tada je jedan moj kolega tražio pare od jednog civila koji je imao više od 70 godina. Pitao sam ga da li je normalan i zašto to radi. On ubi čoveka jer je imao samo deset maraka... Nisam mogao to da razumem. A taj policajac i dalje radi. Stvarno ne razumem, jeli smo istu hranu, pili istu vodu, oni kao da su bili u nekom transu. Govorim o tih dvadesetak policajaca iz naše čete. A sa svim njihovim radnjama bio je upoznat komandir Nenad Stojković. On je lično bio prisutan kada su policajci iz naše jedinice u selu Bajgora, kod rudnika „Trepča“ ubili retardiranog mladića i njegovu majku, u čijoj smo kući prenoćili. Pitao sam zašto, rekao mi je da nam ne trebaju svedoci.
Preko noći nestanu kamioni koje smo koristili. Oni odu u pljačku i dovoze robu u Leskovac i u sela u kojima se skladišti, kod policajaca koji su bili u toj grupi. To su bili traktori, automobili, motorne testere, mnogo toga iz „Jehu“ pumpe, vlasnika bogatog Albanca. Opljačkano je 300 novih motokultivatora, 20 – 30 tona rakije iz orahovačke destilerije... Sve što im je oko videlo, ruke nisu ostavljale. Čak su i sekli prste kada ne bi mogli da skinu prstenje. To sam video svojim očima, zgražavao sam se. Već pet godina sam u penziji, viđam te policajce u gradu, sramota me da ih gledam, sramota me što su u policiji.
SVI SU ZNALI: Ne može niko da me laže, prvo, po subordinaciji, komadir odeljenja mora da izvesti komandira voda o tome šta se dešava, a komandiri četa da prenesu komandantu. Tu dolazimo do Sretena Lukića, koji je komandovao operacijama, on je te informacije trebalo da prenese nekome ko je bliži Slobodanu Miloševiću. I taj neko je sve to znao.
(Nastavak u utorak, 12. novembra)
