2018-01-30

TURPI NUK KA BRIRË?





Kur nxjerr" akademiku" i rremë - dhëmbët ?





Luaje macë kryet e buallit :Bajram Doka,"akademik" i rremë


Bije një pis e fëlliqë një fis


Elektriçisti pa diplomë universitare Bajram Doka (09/10/1958.) , jeton në Bronx,NY ( tel: 9173749731 ) shanë me mëllef dhe shkruan kundër ASHSHA në faqën e tij të facebook-ut kësisoji :

"Tradhëtia kombëtare nuk njeh kufi. Profetët e rremë dhe Akademikët fallco në emër të kauzës ethnike punojnë për shfarosjet e kombin Shqiptar. Ata shkelin mbi gjakun e ayre që dhanë jetën për Iliridën, të ayre që lanë pas fëmijë pa baballarë, gratë me foshnje në bark vetëm për të realizuar ëndrën shekullore për të gëzuar liritë si të gjitha kombet e tjera. - Tani amaneti dhe gjaku i tyre përdhoset tejësisht dhe pa mëshirë, por në emër të "kombit" Shqiptar!"

Akademia e Shkencave dhe Arteve Shqiptaro-Amerikane New York me degët e saja si motra në Tiranë,Prishtinë dhe Shkup,shkurt e shqip thotë "Më antiakademikët dhe elektriçistin pa diplomë akademike Bajram Doka që shpifin dhe shajnë në faqën e tij virtuale të facebook-ut pothuaja të gjithë akademikët nuk do të merrët ngase i shari mbetët gjithëmonë i sharë. ".


Veprimtaria e këtij sharlatani është e njohur për mërgatën shqiptare dhe në shumë raste ka shkuar deri te zbulimi i tij, dhe kështu shumëherë i ikte demaskimit të tij,duke u dukur prapë e prapë nëpër vende të tjera kudo ku vepronin shqiptarët dhe kudo ku ata bënin atëbotë veprimtaritë e tyre atdhetare dhe ngritnin zërin kundër shtypjes dhe regjimit të Serbisë .

Analfabeti derdh lot krokodili kunder shqiptareve nga Bronxi , New York Torontos
Janë të shumtë ata shqiptarë që janë survejuar nga veprimtaria e spiunimit të njëfarë , jevgut nga Korotica e Drenicës me emrin Bahtir Hamza,(tash në mjekim psikiatrik në një burg të Toronto-s, në Kanada ) .Pë rdisa vjetë ky analfabet shkroi në shumë web faqe inyerneti duke i sulmuar fytyrat më të ndritura të komnbit tonë( vëllezërit Jusuf e Bardhosh Gërvalla , Kadri Zeka,Enver Hadri, Emil Kastrioti,Vehbi Ibrahimin ,Adem Jashari ,Nëmadhën Tereze ,Ibrahim Rugovën,Ismail Kadarenë, të Ramush Haradinajn,Fatmir Limën ,Albin Kurtin,Flori Bruqin etj) si kinse ata paskan qenë spijujë të Jugosllavisë, si edhe duke atakuar në mënyrë publike edhe tash pas luftës mjaft personalitete kombëtare, të gjinisë femërore me gjuhën e tij barbareske.
***
Bahtir Hamza sa ishte në Zyrich të Zvicrës,para luftës së Kosovës, ka pasur kontakte të vazhdueshme me ish kryekriminelim Zeljko Raznjatovic Arkan,dhe atë në restorantin e tij të njohur serb ku punonte si kamerier në "Tri Jagode”(Zurich).Për këtë ka fakte të pamuhoeshme dhe ato janë të ditura tashmë për çdo emigrant shqiptar që ka vepruar dhe jetuar në Zvicër.


Atje në Zvicër kishte vrarë gruan e tij zviceranën dhe do të mbajë disa vite burg,por duket se me ndërhyrjen dhe ndikimin e UDB-së serbe nga Beogradi ai do të lëshohet para kohe,sepse ai u duhej atyre për veprimtarinë e spiunimit në kohën kur ishte e duhur dhe e dobishme që ai të ishte më aktiv në këtë drejtim.

Ne kemi mjaft fakte se në vitet e nëntëdhjeta nga shoqata atdhetare “Atdheu” në Zvicër,kishin arritur që ta zbulonin dhe ta bllokonin duke e larguar nga shoqata në mënyrën më të turpshme.

Ai do të ndiqej nga kjo shoqatë por ka mjaft raste të tjera që ky njeri është larguar që të mos kishte vend kurrë në ato mese ku vepronin shqiptarët ngase ishte vazhdimisht i dyshimtë.
Bahtir Hamza ,edhe pas luftës atje kishte detyrë nga dy ish agjentë të MUP-it serb Selim Brosha, Ibush Kllokoqi (tashmë të vrarë)etj, për të survejuar njerëzit e diasporës shqiptare dhe dikur hyri edhe në Kosovë, ku e zhvilloi këtë veprimtari të survejimit !
Bahtir Hamza, më vonë shkon në Shqipëri për të kryer veprimtarinë e vet dhe detyrat që i kishte marrë nga UDB-ja, por atje në Shqipëri do të demaskohet nga SHISH shqiptar në kohën e Prof.Dr.Sali Berishës dhe për këtë do të rrahet, çka për këtë edhe vet ai do ta pohojë publikisht duke treguar edhe fotot se si e kishin rrahur agjentët e SHISH-it.



Është vërtetuar se pikërisht në atë kohë të qarkullimit dhe të ushtrimit të detyrës së spiunimit në Shqipëri ai posedonte disa pasaporta,si atë serbe,gjermane, zvicerane, greke e bullgare.
Vjen pyetja prej kah ai kishte tërë këto mundësi të kishte kaq pasaporta për të qarkulluar, pra vetëm nga mundësitë që atij i kishte krijuar sigurimi sekret i Serbisë, pra UDB-ja.


Ai atë ditë e sot kishte dhe lidhje të vazhdueshme me ish operativistin e UDB-së të SUP-it në Pejë Xheladin Beqirin nga Baballoqi.
Lidhjet e tij në Kosovë me shumë personalitete të letërsisë, që e kanë përkrahur me vite agjentin serb, duke nxjerrë e botuar një revistë paqavurë, janë për të dyshuar se kah dhe pse një ish elektriçist me emrin Bajram Doka anëtar i ASHSHA u lidh më të çmendurin Bahtir Hamza ,për të shkruar zi e më zi për Akademinë Shqiptaro-Amerikane dhe kundër Akademikut tonë të mirënjohur Prof.Dr.Skendër Kodra ,PH.D


Lidhjet e Bahtir Hamzës në Kosovë me shumë personalitete të letërsisë, që e kanë përkrahur me vite agjentin serb, duke nxjerrë e botuar një revistë paqavurë, janë për të dyshuar se kah dhe pse këta njerëz kanë qëndruar afër tij dhe kanë bashkëpunuar aq ngushtësisht me të. 

Dhe për qudi ndonjëri nga këta edhe i ka shkruar dhe botuar edhe vepra letrare por me emrin e tij. Kjo le tu mbetet në ndërgjegjen e tyre damkë e pashlyer.

****

Shoku i ngushtë i Bahtir Hamzës ,elektriçisti nga Shqipëria me emrin Bajram Doka , që flet mirë shqipen,vazhdon pandalshëm që të njollos mjaft personalitete letrare,duke i fyer dhe duke hedhur baltë mbi emrat dhe biografitë e shumë akademikëve ,dhe kjo jo për tjetër por ngase ai po vazhdon misonin e tij për të kryer detyrat e si një poliagjent për të njollosur figurat e dijes dhe të shkencës e përgjithësisht të botës shqiptare.

Ai përmes rrjetëve sociale ashtu fare pa asnjë kriter shpif e njollos akademikët e mirënjohur të botës shqiptare,duke atakuar rëndë punën dhe biografitë e tyre, herë duke i quajtur ato personalitete tradhtarë e ato të gjinisë femërore duke i quajtur udbash e kurva shqiptare çkamos tjetër.

*****

Rastësisht i lexova disa shkrime që kishin të bënin për njeriun nga Drenica, që unë më së miri e njoh dhe e di se kush është Bahtir Hamza, dhe mu kujtuan bisedat që kisha me ju per te.

Me vjen keq dhe është më së turpi i kohës sonë,që pikërisht në vendlindjen e shkrimtarit tashmë të ndjerë Ymer Elshani(Korreticë e Poshtme,Drenicë)të flitet për njëfarë Bahtir Hamza,për gjoja na qenka ,,poet(sic!!!),i cili nuk i ka as dy vjet të shkollës së mesme dhe as që ka lexuar të paktën as dy faqe librash(sic!!!)të bëhet madje ,,poet,,modern dhe i këtij fundshekulli që mjerisht me të është marrë edhe poeti dhe kritiku ynë Abdullah Konushevci(!!!).

Familja e Bahtir Hamzës në Korreticë të Poshtme(Drenicës)askush nuk e ka konsideruar për familje dhe si fqinj.Ata,siç e dimë ne në Drenicë është familje pa taban dhe e mjerë,që siç thonë drenicasit e mi,mjerë ajo që jeton sot e këtu..!

Bahtir Hamza është askushi.Ai me kohë dhe i çmendur nëpër rrathët e varfërisë dhe gabeljetës(sic!!!)ishte përkerkushi jo vetëm në rrethin e tij por edhe me gjerë në Drenicë.Me vjen kqe që një lagje kaq e madhe njerëzish dhe,madje intelektualesh janë marrë me këtë njeri plah i Drenicës dhe askushi...!Me besoni po ky farë Bahtiri as shqip nuk di të flasë e lërë më të shkruaj ,,krijimtari poetike,,(sic!!!).Fëmijët e tij kanë qenë të trazuar dhe me shemtinë e sjelljes së prindit të tyre ata edhe sot e kësaj dite janë fëmijë pa fëmijëri dhe,herë-herë me shumë lot se sa bukë në sofër...!!!

Për sjelljet e qororditura prej gabelesh disaherë edhe vëllain e tij e rrafen në Drenicë për vdekje.Me një fjaë familje e tij dhe Bahtir Hamza në fshatin e tij nuk ka vlerë më shumë se sa një bagël lope...!Duhet që qarqet intelektuale në Kosovë dhe në mbarë gjeografinë e Atdheut në të ardhmen mos të merreni me plehun e Drenicës!

U shihet për të madhe,një grupi shkrimtaresh dhe intelektualesh nga Kosova,që kanë pranuar të jenë përballë,,librave të tij me poetikën gabelqe hiq më shumë(sic!!),ndonëse kurrë ne jetën e tij Bahtir Hamza nuk e di se ç,është arti dhe poezia dhe si i tillë të jetë ,,poet dhe shkrimtar,,ruana Zot se në çfarë shkalle kemi arritur sot.

Po të kalosh nëpër fshatin Korroticë e PoshtmeDrenicë)e të shohesh shtepinë e Bahtir Hamzës dhe të kujtosh se si ky njeri na u bë ,,poet,,pa lexuar dhe pa kryer asnjë shkollë,është për të qarë rrugëtimin dhe angazhimin e atyre që iu bënë krah këtij njeriu analfabet dhe plehu i Drenicës.Vetëm ta shikosh Bahtir Hamzën do të fitosh përshtypjen e një njeriu hiqnjeri dhe më shumë se plehu i Drenicës kreshnike.

Po ua them nga zemra:Kur e dëgjon emrin e Bahtir Hamzës dhe kujtoi emrin e poetit dhe të shkrimtarit të dalluar për fëmijë Ymer Elshani dhe të vëllait të tij Zymber Elshani,me vjen keq se si lejuan njewrëzit përgjegjës të letrave tona shqipe në Kosovë të jetë edhe emri i Bahtir Gabelit(!!!),që po ua them me plot gojë se ai nuk ka familje,nuk ka plang shtepie,nuk ka gjak dhe as ndjesi poetike për jetën dhe tokën,ai thjeshtë është një askushi që turp të qarqet tona letrare shqipe në Kosovë të kenë punë me një njeri analfabet dhe tarabosh ne jetë dhe pa asgje...!



Me respekt,
Prof.Skënder Karaçica
Çikago,SHBA


****


Tungatjeta,miremengjez a mirembrama

Besa ato poezite qe m'i ke cue, mire ke ba, sepse me kthjelluem ma mire se cfare kollosi botror eshte autori i tyre. Ato mor zotni nuk jane poezi por agjitim ne vargje, satira, stigma politike, por poezi nuk munden me kene sa te jete kjo bote. Se per ate zot, o Nezir Aga, nese do te ishin poezi ato satira qe na ke dergue, atehere kot kane shkruar ne kete bote Rober Bernsi, Uollt Uitmani, Pavlo Neruda, Ricosi, Borhes, Lermentovi, Esenini, Lorka, Kavafi, Karl Sandbergu, madje duke perfshire dhe poetin agjitator-futurist Majakovski. Na ke mallengjye me ato dy poezi e merre me mend sikur te na i kishe dergue vellimet do te ishim mbyt me lote... Llafi qe bie, Nezir Aga, kam lexue disa poezi te tuat ne internet dhe me jane duk te mira, fort ma te
mira se keto te perposhtmet dhe te them te drejten i kam vleresue. Se mund te rrime si te duam, edhe shtrember, por duhet te flasim te drejten, cka eshte e bukur, eshte e bukur. Diamantin mes te plehrave ta futesh nuk i humbet cilesia e vlera. Per me tej ti ke shkruar drejt persa i perket fenomeve qe ndodhin brenda njeriut. Frika ndaj brendesise qe ti citon ka nje te vertete por vec jo nje te vertete absolute, sepse nuk ka te verteta statike per te gjitha hapsirat e kohrat...Ti mund te zbulosh nje te vertete sipas subjektivitetit tend, qe nuk ka kurrfare influence tek nje tjeter ne hapsira e kushte te tjera jete. Pertej kesaj ti me ironira prek nje te vertete( sipas teje) qe si qenka e mundur qe une shqiptar te jetoj ne rrugen Belgrade . O mor Nezir Aga, mos e lesho veten kaq poshte se je njeri me shkolle. Une edhe sikur, jo prej nje rruge ne Boston, por edhe prej Beogradi te shkruaja, ti nuk ke te drejte te besh
hajgare me rruget e sheshet e qytetet sepse nuk na e ka fajin guri e druri, por pislliku qe ka njeriu ne shpirt, mizoria qe shfaq kur vjen puna per te vrare e prere e perdhunuar mizorisht tjetrin vetem per faktin se ka fe apo komb tjeter. Une nuk kam ardhe ne token e Linkolnit as per tua ndrruar e as per tua vene emrat rrugeve me urrejtje etnike, sepse ketu jemi ne Amerike e jo ne Ballkan, prej etheve te cilit ende nuk paske shpetuar. E me teper dua te them mjer ai krijues qe bie skllav i urrejtjes nderetnike. Mjer ai krijues qe urren nje popull tjeter kushdo qofte ai. Nje krijues i vertete nuk mund te jete racist e me shpirt mizor ndaj popujve te tjere sepse thelbi i krijimit eshte humanizmi njerezor e jo urrejtja primitive me rrenje ne kanibalizmin e superlashte. E ne fund, dua te them se nuk e kam ndie vehten servil kurre, ndoshta e kam mbajt pa thene cka duhej thene, e kam ndryll shpirtin ne diktature, por servil kurrkush ne bote nuk me ka njohur. Tash pa me pa, e pa me dite, po ma thua ti... Ani mire....Fol cka ta marri mendja se kyc per mendjen ne pazar te New Yorkut nuk ka. Besa fola boll e tash ti thuaj cka ta marri mendja, nuk po merzitena hic, se drita e uje e ngrohje ne Amerike po kena boll, lum Neziri...gjithashtu dua ta jap nje keshille prej miku, hiqi brakeshat Nezir Aga, sic thonte Migjeni, hiqi ato epitete brumi, buka, thika, plumbi....se shqiptari kurre nuk eshte tall me buken, ai ate e ka pas gjithmone te shejte. Buken tone te perditeshme, falna Zot!

Kol Shkodrani



*******

Rajmonda Mojsiu
31-01-2008, 01:23pm

Z.Bahtir ..Kam kohe qe marr mesazhe me nje fjalor jashtezakonisht BANAL,jo i hijshme per ne shqiptaret qe i themi vetes shqiptare te vertete .Ndjehem vertet e fyer ,si femer qe jam kur lexoj mesazhe te tilla ..Do te ishte ne nderin tim dhe te familjes time qe me mesazhe me kete gjuhe jashtezakonisht banale ,fjalor bulevardesk ,te mos me dergohen me...Sepse me vjen shume turp ,qe femijet e mij ,te lexojne mesazhe te kesaj natyre ..Kompjuterin nuk e perdor vetem une ,por edhe pjesetaret e mij te familjes ..Nuk dime se cfare pergjigje tu japim femijve kur na pyesin ,rreth ketyre mesazheve .Do te ishte e mira qe te ulen gjakrat .Nuk ka hije qe shan po ofendon shqiptari shqiptarin ...Te gjithe krijojme nga pak per pasion ,e japim ndonje mendim apo opinion , per te ndihmuar sadopak ne ceshtjen tone kombetare ...Nuk refuzoj mesazhe qe permbajne krijimtari ,i kujtedo qofte ,apo mesazhe me teme per ceshtjen kombetare e te Kosoves sone te dashur ,por refuzoj kategorikisht keto mesazhe banale ..Duke ju falenderuar per mirekuptimin ,dhe ju uroj gjithcka te mire ,Raimonda Moisiu,Hartford CT USA.
Grup studentash të UP-së

Perkrahim Flori Bruqin

Flori Bruqi eshte shkenctare.Nuk duhet te merret me matrapazet e internetit siq eshte Nezir Myrta,Rrahim Sadiku apo njefare Bahtir Hamza.
Me shume respekt per Florin,

Grup studentesh nga Prishtina:

Malsor Sadiku
Ibrahim Istrefi
Rexhep Zuka
Talat Ibrahimi
Rame Istrefaj
Kamber Demalijaj
Shkurte Shala
Bajram Gashi
Imer Aliu
Tahir Tahiraj
Vjollca Shala
Kamber Imeraj
Tafe Tafaj
Gezim Istrefaj
Murat Shabanaj
Hatmane Dobraj
Lule Ymeraj
Ilirije Hadri
Lumturije Osaj
Hana Istrefaj
Kumrije Gjevukaj
Haki Misini
Ejup Rexhepi
Osman Jefkaj
Lumni Bajrami
Burbuqe Shkodra
Tahir Jusaj
Ramadan Ibrahimi
Albert Shala
Jahja Mumxhiu
Luan Rexhaj
Jahe Tishukaj
Kamber Tahiraj
Rrustem Gashi
Shaqir Fetaj
Shaqir Shala
Hasime Tahiraj
Ganimete Sylaj
Bashkim Hakaj
Ramadan Gashi
Osman Tahiraj
Teuta Rama
Ramil Istrefi
Genc Tahiraj
Ahmet Mulhaxhaj


Bahtir Hamza ne Librin e Ginisit

Të gjithë shqiptarët kudo që janë kanë kuptuar se manjaku i internetit BAHTIR HAMZA,prej Drenice,më vendbanim diku në USA(askush s'ia din adresën) është një i sëmurë psikik dhe një antikombëtar i dëshmuar më letrat e tijë që po i shpërndan më fjalë fyese në internet.Po të ishte i menqëm nuk do t'a bënte një gjë të tillë që të konfrontohët më të gjithë intelektualet dhe atdhetarët.Sidoqoftë Bahtir Hamza është i njohur për sharje në nënat e dëshmorëve,në dëshmor,prandaj po propozojë për një shpërblim që dikush ta fus në librin e GINISIT.Shpërblimi është për Bahtir Hamzën Kurorë e artë më Fotografinë e tij në WC-të publike të Kosovës,pasiqë asgjë tjetër ky nuk e meriton.Pra,Bahtir Hamza është i barabartë më WC-të publike të Kosovës!!!
Grup studentesh te Universitetit te Prishtines

Selvete Ibrahimi
Ramadan Tetaj
Ahmet Pashku
Kole Vokaj
Rukije Durmishi
Ylber Hasani
Ragip Xhemajli
Tafe Ukaj
Mahmut Iberdemaj
Kamber Tolaj
Samir Ibraj
Vjollce Shatri
Ylber Jahaj
Ramadan Fetaj
Kamber Kukalaj
Lumturije Iberdemaj
Bahtir Gashi
Samir Rushitaj
Rushit R.Ramabaja
Kastriot M.Myftari
Haki.R.Loshaj
Samir Delijaj
Pal Hasanaj
Shkumbin Demukaj
Ajvaz S.Berishaj
Miradije Seferaj
Kamber Ymeri
Bashkim Tetaj
Deli Ahmataj
Dalip Hajdini
Florentina Basha
Flora S.Durmishi
Gent Gashi
Gafurr Imeraj
Kastriot Basha
Enver Mehmetaj
Evliana Gashi
Osman Uka
Lirije Shoshi
Labinot Gashi
Laura Basha
Flora Gegaj
Burbuqe Mahmutaj
Vjollca Zyberaj
Valentina Shiroka
Vale Franaj
Imri K.Badallaj
Lirije Haskaj
Kamber Hysaj
Florent Imeraj
Hasime Shala
Hasan Maksutaj
Gafurr Tafaj
Ajdin Berisha
Kamber Osaj
Kumrije Xhevukaj
Albana Dedushaj
Alban Ferizi
Krenar Dushi
Dore Ibraj
Erika Mahmuti
Elsa Fusha



*******


Musa Bajraktari nga Prishtina ne 14/02/2011 00:35

Meqenese edhe emri im eshte ne konotacion negativ nga manjaku Bahtir Hamza ,ja edhe pergjigja e ime si qytetar i thjeshte i Kosoves.Kush shkruan dhe mendon ndryshe me fakte kunder manjakut Bahtir Hamza ai eshte udbash sipas tij.Ja pergjigja ime publike per kete njeri-me fytyre shtaze.

I PËRLYERI DËSHIRON TË KETË SHOKË


Reagim publik kunder Bahtir Hamzës

Ju mendoni madje pa fije turpi më akuzoni se unë nuk jam artikullshkruesi me emër e me foto të Musa Bajraktarit, unë jam origjinal Musa Bajraktari, pra më emër dhe mbiemër dhe fotografi origjinale timen, në Kosovë dhe më gjerë më njohin si veprimtarë i devotshëm i kauzës kombëtare. Jetojë dhe veprojë në Prishtinë,përndryshe jam nga RADAVCI i Pejës. Normalisht qe nuk me njohin francezet në Francë nga se jam shqiptarë dhe jetoj në Kosovë, kurse punën dhe veprimtarin time, e dinë të gjithë ata që më njohin më për së afërmi. Revista mujore Zëri i shqiptarit nuk është gazetë private, siç e cilësoni ju, por është revistë e çmuar. Atë e nxjerrë shoqata “KOSOVA “ me seli në Francë, dhe është një revistë shumë e kërkuar dhe e lexuar si në Kosovë, ashtu dhe në diasporën shqiptare. Në faqet e kësaj reviste paraqiten autorë të ndryshëm( lexo: intelektual dhe politikanë). Ti nuk e ke pas në dorë këtë revistë prandaj edhe nuk e njihni revistën “ZERI I SHQIPTARIT” por edhe rastësisht sikur ta keni pas në dorë, ju nuk keni aftësi për të dhënë ndonjë mendim për revistën në fjalë. Kurse botuesi nëse nuk e keni ditur ai ka raportuar pa ndërprerë gjatë gjithë kohës së luftës nga vijat e para të frontit, është pra pikërisht zotëri Muhamet Çetta, autorë i disa librave. Po e them këtë nga fakti se ti e ke sulmuar një atdhetar pa të drejtë. Ju me këtë sulm e keni identifikuar fytyre e vërtetë tuajin. Unë e di se ju para ca vitesh kur ishit në Kosovë jeni marrë me poshtërsia të llojit të vetë, për çka për ju do të ngrihet edhe kallëzim penal. Ua kam bërë me dije edhe në reagimin tim të parë se nuk matet atdhetarizmi pos tjerash as me vendin e punës, dhe as për cilën gazetë shkruan, për çka edhe kam reaguar unë personalisht, kurse ju në reagimin tuaj në vend qe ti arsyetoni shpifjet kundër Jusuf Gërrvallës, me argumente, ju tërë mllefin e shprazni në revistë dhe redaksinë e saj. Është lehtë të shpifesh nga Kanada e largët për të vdekurit, por eja dhe argumentoj shpifjet tuaja këtu në Kosovë, ti nuk ke guxim ta bësh këtë, nga se në Kosovë je i identifikuar edhe si mashtrues për çka ka shumë njerëz që do ta dëshmonin këtë që po e them. Kur e thamë këtë i referohem thënieve të disa njerëzve që i keni mashtruar me rastin e themelimit të shoqatës së poetëve, për çka i keni inkasuar nga 12 euro për anëtarësim, pastaj nga poetet e ri (studentet) i keni marrë poezitë kinse për vlerësim, dhe ndarje çmimesh e pastaj i keni botuar si te juaja. Kurse recensentëve ju keni paguar honorarë të majmë më parat e plaçkitura nga viktimat për të marrë viza për në Kanada, dhe tani u bërë poet gjithë shqiptarë më poezi të vjedhura. Keni marrë nga disa intelektual edhe para deri në 500 euro kinse për të njëjtën shoqatë dhe u zhduke, kurse njeri nga ato viktima është edhe i nderuari Profesor Dr. Jusuf Vatofci nga i cili i keni marr 300 Euro, dhe kurrë më nuk ja keni kthyer. Për në fund po ju këshilloj qe mos të merreni ma me Revistën ZERI I SHQIPTARIT, e sa më përket mua, ti nëse ke argumente për tu mbrojtur nga këto që ua thash, presë që të paraqiteni me reagimin tuaj nga se në faqen pa censurë mund të shkruan kush të dojë, dhe përgjegjësinë e bartë vet autori i shkrimit. Unë kërkoj falje nga lexuesit për ndonjë shprehje të pa matur, por njerëzit si Bahtir Hamza nuk njohin tjetër gjuhë.

Musa Bajraktari
Prishtinë


*******
Shok i poliagjentit dhe të sëmurit mental është edhe akademiku i rremë-elektriçisti Bajram Doka, me vendbanim në Bronx,të New York-ut.

Fotografia e Flori Bruqi

Dhe, krejt në fund monstrumit Bajram Doka , është koha që departamenti i shtetit amerikan t’i thuhet njëherë ë përgjithmonë “Stop”duke ia dhënë gjykimin e merituar për trazim të opinionit shkencor me letrat e tija të botuara me plotë shpifje në rrjetët sociale. Atij ligjërisht duhet mbyllur goja apo duhet gjetur format e përgjegjshme dhe të mundhshme, qoftë edhe përmes mekanizmave juridike të shtetit amerikan , që ai sa më shpejtë të përballet me drejtësinë, për të gjitha këto që ka bërë dhe vazhdon të bëjë i papenguar nga askush.


Por, e them edhe njëherë fare publikisht:shqiptarë ruajuni elektriçistit Bajram Doka , mos bini në kurthet dhe falsifikimet e tij duke shpifur mu si Bahtir Hamza.Vendin edhe ky si Bahtiri e kanë në azil psikiatrik !
******************


*****

Në blogosferën shqiptare të internetit janë të njohur  edhe ca sejmenë që gjuhën me nofka si gjelat në prish. Ata mund të numrohën me gishta të dy duarve në krejtë  globin.
Do i veçojmë disa :

-Është njëfarë përkthyesi që shpeshëherë përdorë këto nofka virtuale :  Alban Voka,Skendo Kastrioti, Shuplaka  etj.Pra këto nofka janë të shqiptaro-rumunit  Baki Ymeri nga Shipkovica dhe  Bukureshti! 

Baki Ymeri është  me nënë rumune dhe baba shqiptar, udbash nga Shipkovica e Iliridës....

-I zëshëm në 3-4 vjetët e fundit ishte  edhe njëfarë  Isa Mulaj që  në vazhdimësi e shante Akademikun tonë të mirënjohur,Prof.Dr.Ibrahim Rugovën..

Edhe ky e quante vetvehtën gazetar investigus që punonte sipas dirigjimeve të UNMIK-ut dhe Eulex-Isa "patrioti" shpeshëherë i akuzonte edhe luftëtaret e lirisë(UÇK-së)për krime lufte.Fliet se ky është një nga dëshmitarët e mbrojtur të Gjykatës Speciale.  Nofkat e tij janë  Veton Podgori,Lëvizja Daut,Asdren Kuka etj.etj.

Isa Mulaj ka  edhe nëje numër telefonik ne internet: 044-112-397.Ne ate numer lajmrohet nje ze mashkulli i cili pos sharjeve dhe fyerjeve asgje ska tjeter.

-Do e veçojmë si të zëshëm edhe  "patriotin"  prof.Nezir Myrtajn  nga Radoniqi i Gjakoves i cili u ekstradua nga Nju Jork para disa vjetëve dhe në Gjakovë tentojë të hy më zorë në Kabinetin e ish Kryetarës së Komunës,znj.Mimoza Kusari. 

Neziri i shkretë plasimet antishqiptare i bënte nga emajli  i tij virtual uty7×9@aol.com.

Bashkëpunonte si mishi më thojin me Bahtir Hamzën  duke sulmuar të dytë së bashku fytyrat më të ndritura të kombit tonë :  Isuf Gervallen,Kadri Zekën,Bardhosh Gervallën ,…Adem Jasharin,Zeqir Gervallën,Riza Grejçevcin,Fadil Shytitn, Beqir Elshanin,Ibrahim Rugovësn, Flori Bruqin, Skendër Kodrën, Fatmir Limenm Albin Kurtit,…Rajmonda Mojsiun,Kozeta Zylosn,Begzat Baliutn,Fiak Smajlin,Musa Bajraktarin,Fatime Kullin ….etj…e qindra të tjere duke i quajtur udbash,tradhtar….
dhe duke jua sharë publikisht pa fije turpi nënat shqiptare. 

Po ky monstrum (Bahtir Hamza)  i shau publiksiht  nënat dhe femrat shqipate (40 intelektuale ) më në krye  Shejtoren tonë  Gonxhe Bojagjiu-Nënën Terezë i quajti kurvë  shqiptare...



Image result for bajram doka
Tash vallës së shpifjeve kundër intelektualëve po i prinë elektriçisti më damkë,akademiku i rremë me emrin Bajram Doka !

Reagojnë anëtarët e Akademisë Dibran Fylli & Asllan Qyqalla dhe Dr. Adil Mustafa 


Adil Mustafa Z. Bajram Doku edhe pse nuk njihemi ju njoftoj që Prof dr. Skender Kodra ka dhenë kontribut të madhë për shqiptarët e Iliridës ku tha që Akademia Shqiptaro- Amerikane duhet patjetër  të regjistrohej  në liliridë, ngase   Kosova dhe  Shqipëria kanë Akademitë  shqiptare e ne në Iliridë na mungonte . Vetë profesor Kodra ka ardhë 4 herë në Iliride me shpenzimet vetanake.   

Unë personalisht  e kam ndjekë protokolin duke  arritur të takohemi  me të gjithë lideret e partive politike dhe  më shoqata e levizje të ndryshme kombëtare duke formuar një  delegacion me antarë nga Shqipëria, Kosova e Ilirida.Aty në këtë delegacion  është kryetari i shqiptarëve ortodoks i Maqedonisë ku  shkuan deri te kryeministri Zajev ! 

Atij i kërkuam  të bëhët rishqyrtimi  i rasteve  të montuara  ndaj shqiptarëve dhe te drejtat e shqiptarëve  në Iliridë.  Pas kësaj kryeministri maqedon Zajev vizitoi burgun e Idrizovës ku mori masa për ti liruar  nga burgu të denuarit e Mostres (amnisti 30 % për të dënuarit tjerë si dhe  dhe rishqyrtim i rastit të lagjës  së trimave (Rasti i  Kumanovës)si  dhe përmisimin e kushtëve ne burgje si dhe për padrejtësitë tjera ndaj shqiptarëve në Iliridë. Të gjithë shqiptarët e Iliridës e përgëzojnë profesorin Kodra ,për kontributin e tij të madh  për shqiptarë ku vetë  shteti shqiptar nepermjet presidentit Bujar Nishani me shumë aresye e dekoroi me titullin Kalorës i Skendërbeut  (Dr.Adil Mustafa).


3


https://www.kosovarimedia.com/index.php/aktual/shoq%C3%ABri/40826-akademik-prof-dr-sk%C3%ABnder-kodra,-ph-d-dekorohet-me-titullin-kalor%C3%ABsi-i-urdh%C3%ABrit-t%C3%AB-sk%C3%ABnderbeut-nga-presidenca-shqiptare.html




STUDIUESI I SHQUAR SHQIPTARO-AMERIKAN , 

AKADEMIK PROF.DR.SKENDER KODRA,PH.D   

DEKOROHET NGA PRESIDENTI I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË, 

Z. BUJAR NISHANI, 

ME URDHRIN « KALOËS I URDHRIT TË SKËNDERBEUT ».


.....


*******

Në foto:Dibran Fylli dhe Asllan Qyqalla


Dibran Fylli Përshëndetje nga unë Dibran Fylli, regjisor dhe Asllan Qyqalla, profesor, anëtar të rregullt të ASHSHA-së. Ne e përkrahim largimin-përjashtimin zyrtar të Z. Bajram Doku nga ASHSHA për shkak të shpifjeve, gënjeshtrave dhe komenteve pa asnjë fakt ndaj Akademikëve të ASHSHA-së, njëherit kërkojmë nga Kryetari i Akademisë Prof. Dr. Skënder Kodra dhe nga Senati që në të ardhmen të bëhet verifikimi i kandidatëve që do të pranoheshin si anëtar të rregullt të Akademisë.
Me respekt
Dibran Fylli
Asllan Qyqalla



*******


Për kuriozitet po e botojmë se çfarë shkroi patrioti Nezi Myrta: 














Në shumë shkrime virtuale në internet forumuistët përdorin nofka të ndryshme, duke identitetin e tyre. Ka syresh që përdorin emrat e tyre të vërtetë, sepse të tillë nuk i frikësohen të vërtetës. Ata kanë edhe website e tyre virtualë. Ka kohë në disa forume virtuale në internet të hasim emrin Drilon Gega, Odise,Dijedon, Iliriani 01, Lulja 04,Artan Kasapi, etj.,ndërsa sipas mendimit tim është i njëti person, që keqpërdor forumet letrare dhe shkencore.

Një gjë të tillë, duke dashur të humbet gjurmë, ai i cili në vitet 60-ta dhe 70-ta i këndonte himne Titos, tani kyfarë “poeti”dhe forumisti që atëbotë shkruante me emrin e vet të vërtetë, Nezir Myrta,nga Radoniqi i Gjakovës, tani me vendbanim në Nju-Jork, është lëshuar “thellë” dhe merret me trillime dhe të pavërteta për njerëzit…
Neziri si adoleshent filloi të shkruante poezi dhe t’i botonte në revstën letrare “Jeta e re”, në Prishtinë. Për të gjithë lexuesit shqiptarë vlen të veçohen dy poezi (pometha), që ia pati kushtuar Titos siç janë: Josip Broz Tito, Jeta e re, nr.2, 1969, fq.195 dhe poezia tjetër “Burrit të dheut”, Titos me rastin e 80-vjetorit të lindjes, Jeta e re, nr.3,1972, fq.393.
Ja, pra kush na ishte “zoti” Nezir Myrta, që tani tenton të mashtrojë opinionin dhe të shtiret jo vetëm si krijues, por edhe shkencëtar, duke u “marrë” me ilirishten dhe pellazgjishten, pa pasur njohuritë më elementare për to, por, vetëmse i përshkruan të dhënat nga autorë të ndryshëm, saqë veten e quan edhe më të madh se Çabej, etj., duke mos cituar as literaturën e shfrytëzuar… Kohët e fundit po ky pseudoshkencëtar merr guxim “intelektual” t’i fyejë edhe fytyrat më eminente të kulturës sonë, si fjala vjen, Prof. Isa Bajçincën, njëri ndër njohësit më të mirë të gjuhë së sotme letrare andej dhe këndej kufirit dhe më gjerë. Ai, zotria në fjalë s’e paska harruar akoma zanatin e spiunimit, saqë nuk resht së denoncuari shkrimtarin dhe studiusin e njohur Kadrush Radogoshin, të cilin N.M. me klikën e vetë, në Gjakovë dhe rrethinë saherë u tekej e fusnin në burg, e izolonin e gjer të pushimi nga puna, ku fatkeqësisht vetë Neza ia zinte Radogoshit vendin e punës. Të njëjtin e quan tani Radogoshiq pa fije turpi. Po kështu e emërton edhe mësuesin e popullit, tashmë të ndjerë, Murat Bruqi, në Bruqko. Në të njëjtin stil e fyen edhe Nezir Myrtajn, një burrë që dha kontrubut të madh për lirinë e Kosovës, gazetar i “Kosovës së lirë” dhe agjencisë “Kosovapress”. Ky skriboman i sojit të vet nuk është i vetëm që përgojon, por ka edhe aftësi kompiluese të marra nga shkencëtarët tjerë si Çabej, Jokli, Peackok , Zeune etj., dhe për çudi askush nuk iu kundërvua përveç Agim Doçit dhe unë, që jam vetëm shkrimar dhe gazetar e jo albanolog. Ku është pra guximi intelektual i disa shekncëtarëve, shkrimarëve dhe formustëve që nuk i kundërvihen këtij pseudoshkencëtari virtual. “Lartmadhëria” e tij shfrytëzon IP-të 209.228.34.141 dhe Id:<195.360>
P.s.

Poezitë e “patriotit” të ndjerë Nezir Myrta të shkruara në akrostih për Marshalin e Jugosllavisë, Josip Broz Titon



Nezir Myrta 


Burrit të dheut
Titos-me rastin e tetëdhjetë vjetorit të lindjes
Në rrugën tonë të shtruar me eshtra martirësh
E të rime me djersë,gjak e krajata...
Në rrugën tonë,Ti,fuqi të reja ngjesh

Dhe çel horizonte,ndrit si meteor...
Me Ty u hap qielli,u fashit shtërngata-
O Burr i Dheut me fatin tonë në dorë!



Për Ty-me flakë në zemër
Që vigan qëndron mbi kohra të vjetura
Dhe rrit ata gjer dje të paemër;


Për Ty-me mëngë të përvjetura;
Për atë Fuqi jete që na bashkon-
Orfeu i ri,sot,në liri të këndon
(Nezir Myrta,botuar në JETA E RE nr.3-maj-qershor-viti XXIV,faqe 393)



Nezir Myrta

Josip Broz Titos

Akrostih

Jehon'e zemrës u derdh n'at bukuri,
Orfeu i ri me lyrën tinglluese ligjëron,
Si yll n'shkrepa të Ballkanit flakron-
I thjeshtë por tribun i gjakut,krenari.

Pëllumb i shkruar n'qiell t'zemrës sime je-
Burri dheut me gjarpër t'rrufesë n'dorë.
Ruani dritën dhe një shpirt me erë...
roje t;Helikonit,n'për shekuj epope!

Zog i kuçedrës të thanë,por ne t'patëm sokol-
Ty ,dritë e jetës sonë q'e vërbove terrin,
I dhe jetë e dritë edhe cungut t'thamë n'cikol.

Tibul shpir-madh i dashur për njerëzi,
O shpatë Themide që s'e do fare tmerrin-
Sy pranvere që n'mote shkrep shkëndi...

(Nezir Myrta,Jeta e re,nr.2 mars-prill,vjeti XXI)



*****


----- Forwarded message -----
From: Eshref Ymeri <ymerieshref@gmail.com>
To: Flori Bruqi <ptcflomed@yahoo.co.uk>
Sent: Wednesday, 31 January 2018, 16:22:34 CET
Subject: Re: Fw: [Agjencioni Floripress] New comment on TURPI NUK KA BRIRË?.

I dashur  Flori,


Ju përshëndes për evidentimin publikisht të veprimtarisë së dendur shkencore dhe atdhetare të akademikut Prof.dr. Skënder Kodra në krye të ASHSHA. Ju lutem, mos u mërzitni nga ata që e shikojnë me syze të errëta veprimtarinë e akademikut Prof.dr. Skënder Kodra dhe të ASHSHA. Ka plot njerëz të ngeshëm që kanë qejf të "hedhin valle" nëpër faqet e Facebook-ut.

Përshëndetje miqësore.

Prof.Dr.Eshref Ymeri

Santa Barbara, Kaliforni

31 janar 2017


************

(Vërejtje e redaksisë Floripress )


Akademik Prof.Dr. Eshref Ymeri ka lindur nё fshatin Mesaplik të Vlorës mё 25 dhjetor 1938. Pasi mbaroi arsimin fillor nё Mesaplik, vazhdoi shtatё vjeçaren nё fshatin Ramicё dhe në vitin 1959 mbaroi Gjimnazin "Ali Demi" tё Vlorёs me rezultatin shkёlqyeshёm. Nga ky rezultat i përpjekjeve të para për t’u pajisur me dije dhe kulturë, iu dha e drejta pёr tё studjuar nё Leningrad të B. S. pёr gjuhёn ruse. Kur u prishёn marёdhёniet me B.S, nё qershor tё vitit 1961 ai u kthye në Shqipëri dhe vazhdoi Universitetin e Tiranёs pёr gjuhё letёrsi ruse nё fakultetin "Histori Filiologji", të cilin e mbaroi me rezultate të larta nё vitin 1966 dhe u emrua pedagog nё katedrёn e gjuhёs dhe letёrsisё ruse. Mё vonё e caktuan shef të redaksisё sё botimeve nё gjuhё tё huaja deri nё vitin 1990. Gjatё kёsaj periudhe ai drejtoi redaksinё pёr pёrkthime nё gjuhё tё huaja për veprat e Enver Hoxhёs. Mё 1992 filloi sërish punёn si pedagog pёr gjuhёn dhe letёrsinё ruse, deri mё 31 gusht 2003, kur doli nё pesion.Ka botuar disa libra dhe qindra artikuj shkencor në shumë revista me reputacion kombëtar dhe ndërkombëtar)

******




Akademik Prof.Dr.Skender Kodra ,Ph.D


Akademikët tonë më në krye Akademikun Profesor Dr. Skender Kodra ,nuk merrët me poçavrat e askujt e posaqërisht me zotin Bajram Doka ,ngase ka punë më të mençme për Kombin dhe Shkencën shqiptare në veçanti.

Me eruditin e psikiatrisë ndërkombëtare-Akademik Prof.Dr.Skender Kodrën,mburret shqiptaria!

Prof. Dr. Skënder Kodra u lind më 13.05.1946 në Istog të Kosovës, ku kreu shkollën fillore. Shkollën e mesme e vazhdoi në Gjakovë dhe Pejë. Autoritetet qeveritare serbe e burgosen për motive patriotike. Në shumë raste kaloi nëpër burgjet e Prishtinës, Gjakovës, Ferizajt, Suharekës në Ce Zene e Beogradit dhe veçanërisht në burgun e Pejës.

Më 1969 emigroi në Itali e pas një viti në SHBA, ku edhe mori statusin e refugjatit politik. Në SHBA më 1980 mbaron shkollën e mesme. Më 1986 përfundon shkëlqyeshëm studimet e larta në Universitetin “Mercy College”, në degën e psikologjisë dhe pas një viti kreu studimet pasuniversitare në “Long Island University” dhe laureohet me titullin Master degry.

Në vitin 1991 mbron doktoraturën me temën “Shkaqet që çojnë në skizofreni” dhe merr titullin më të lartë shkencor në SHBA PH.D.

Më tej u specializua në një profil më të ngushtë në fushën e Psikologjisë Klinike.
Veprimtaria e tij është e larmishme si profesor, psikolog e shkencëtar.

Ligjëron në tri universitete me studentë nga e gjithë bota. Ai ka një veprimtari të begatë veçanërisht në Psikologjinë klinike, të cilën e ka pasuruar dhe me përvojën e madhe në spitalet ushtarake të psikiatrisë në New York, ku punoi për dhjetë vjet me pacientë të Luftës së Dytë Botërore dhe të Luftës së Vietnamit.

Diturinë dhe përvojën e tij si psikolog dhe shkencëtar, Prof. Dr. Skënder Kodra e ka përcjellë në tetë libra si: Evoluimi i Trurit Dje, Sot dhe Nesër Library of Congress (June 11. 2001) Definition of personality. Tiranë (Library of Congress (2003) Drugs and its Impact. Tirane Library of Congress (June, 11.2004) Road Map Opportunities in Cilinical Psychology, Tiranë Library of Congress (June 12.2006) Library of Congress 101 Independence Ave, S.E. Uashington D.C. 20559-6000.

AKADEMIA SHQIPTARO - AMERIKANE E SHKENCAVE, në dekleratë mbështet protestat dhe dënon dhunën e përdorur nga policia

Akademia e Shkencave Shqiptaro-Amerikane, reagoi menjëherë ndaj dhunës së përdorur dhe dënimeve me rastin “Monstra”, ku u dënuan 6 shqiptar me burgim të përjetshëm

NEW YORK : Akademia e Shkencave Shqiptaro-Amerikane në reagimin e saj thotë se:" Dënimet dragoniane, dhuna e përdorur dhe diskriminimi klasik, i shtetit Maqedonas, deri tek vrasjet brutale, ndaj qytetarëve të pafajshëm shqiptarë, në këtë shtet, si dhe rasti “Monstra”, ku u dënuan 6 shqiptar me burgim të përjetshëm, mendojmë se i ka ngjallur indinjat dhe ka detyruar të rinjët shqiptarë, të bëjnë thirrje në rrjetet sociale, të çohen fuqishëm dhe të dënojnë këto veprime që janë në kundërshtim me te gjitha normat, e kartat ndërkombëtare, për lirit e të drejtat e njeriut kudo në botë".

Prandaj thotë kjo akademi përballja me të vërtetën, heqja dorë nga paragjykimi, dhe gjykimet e montuara ndaj popullit shqiptarë, si në kohën e Millosheviqit, do t’u bënte mirë edhe politikave e politikanëve të Shkupit, dhe, vet kryeministrit maqedonas Nikolla Gurevskit, për një Maqedoni europiane dhe e integruar në të gjitha strukturat euro -atlantike, natyrishtë së bashku me Shqipëtarët.

Ndërsa, reagimi ynë që vjen nga SHBA, dhe protestat e shqiptarëve në Shkup, Strugë, Tetovë, Gostivar dhe Dibër, patjetër, që janë një e drejtë themelore, për të mbrojtur të drejtat e shqiptarëve, kudo që ata janë, në Kosovë, Bujanovc, Medvegje, Preshevë, shqiptarët në Mal të Zi, Maqedoni dhe Çamërinë.

Ne, thuhet në dekleratë kemi pasur një arsye e fortë, që na ka shqetësuar dhe indinjuar vazhdimisht për të mos heshtur dhe reaguar për t'u dalur në krah të shqiptarëve të Maqedonisë, edhe her të tjera, prej se kur kemi dalur në emigracion, dhe ashtu siç ishte edhe rasti më i fundit ai i Enciklopedisë famëkeqe të ideuar nga akademikët ultranacionalist sllavo-maqedonas.

Megjithatë, thuhet në dekleratën e kësaj akademie me bazë në New York, ne mendojmë se për një familje shqiptare dhe për të gjithë shqiptarët e vërtetë, ajo çfarë po ndodh sot në Shkup, është një dhimbje e madhe dhe një e drejtë për të protestuar në mënyrë paqësore për botën e qyteruar, ndërsa këto ngjarje, provokuar nga dënimet të shqiptarëve për rastin “Monstra” ku u dënuan 6 shqiptar me burgim të përjetshëm, dhe dhuna e përdorur gjatë këtyre ditëve ndaj protestuesve do të mbeten një turp i madh, për Shkupin, dhe botën e qyteruar - kur sheh se qytetarët e një vendi me tradita e zakone të hershme, kulturë e histori perendimore, të trajtohen dhe diskreminohen si qytetar të dorës së fundit, pikërishtë, në zemër të Europës dhe shekullin e XXI-.


Related image

Me këtë rast Kryetari i Akademisë së Shkencave Shqiptaro-Amerikane Prof.Dr. Skender Kodra në dekleratë, thotë "Në emër të kësaj akadmie, dua t’ju falenderoj të gjithëve shqiptarët për pjesmarjjen e tyre në këto protesta dhe dëshirojë e lusë qytetarët, që ato të jenë paqësore dhe dhe të mos bien viktima të ndikimeve të çfarë do lloji qofshin ato, dhe që ia prishin dhe dëmtojnë imazhin e shqiptarëve. Është, një kenaqësi e veçantë që të bashkojmë zërin tonë, vetëm për të mbrojtur të drejtat e shqiptarëve, kundër diskriminimit, kundër , dhunës, vrasjeve dhe dënimeve të motuara siç është edhe rasti Monstra,".


Në fund të kësaj deklerate Akademia e Shkencave Shqiptaro-Amerikane, thotë se beson që SHBA së pari si mik i madh i shqiptarëve por dhe BE, me rolin e tyre do të afrojnë një zgjidhje të këtij problemi si një garanci shumë të madhe ndër popullsinë shqiptare, e cila ka të vetmën shpresë dhe të vetmën mbrojtje, me sy nga Washingtoni dhe Brukseli .

I brumosur me ndjenja të larta atdhedashurie dhe si intelektual i përgatitur në SHBA, Skënder Kodra ka dhënë një kontribut të çmuar dhe për popullin shqiptar.

Në vitin 1995 ai themeloi Akademinë Shqiptaro-Amerikane të Shkencave dhe Arteve me qendër në New York dhe vazhdon të jetë aktiv si kryetar i kësaj Akademie.

Me ndryshimet demokratike në Shqipëri, Prof. Dr. Skënder Kodra vazhdoi të kontribuoj edhe në dheun amë.

Ai punoi dy vjet në Tiranë si klinicist pranë Klinikës psikiatrike të Fakultetit të Mjekësisë në Universitetin e Tiranës, ku përgatiti dhe ligjëroi leksione të ndryshme.

Me kënaqësi ai i dhuroi kësaj klinike një bibliotekë të pasur me literaturë masive të psikiatrisë klinike amerikane. Gjatë kësaj kohe në Radio Tirana ai mbajti një rubrikë të përjavshme me temë nga psikiatria.

Në këtë periudhë Prof. Dr. Skënder Kodra viziton sërish vendlindjen e tij Kosovën, ku zhvillon një veprimtari të dendur shkencore dhe patriotike, aq sa siç thoshin dhe vendasit, klinika e tij u kthye në një istikam lufte.

Pushtuesit serb ia bastisën klinikën dhe e arrestuan për ta detyruar të pajisej me dokumente serbe. Zoti Skënder Kodra nuk pranon dhe largohet i detyruar nga atdheu i tij.

Në verën e vitit të Luftës në Kosovë, Prof. Dr. Skënder Kodra shkoi në ndihmë të të dëbuarve kosovarë, në kampet e shumta në Shqipëri, si dhe në spitalin Ushtarak në Tiranë.

Djali i tij Isai ushtarak dhe i lindur në SHBA, u radhit në radhët e UÇK-së në Kosovë, ashtu si dhe shumë të tjerë nga të afërmit e familjes Kodra.

Personaliteti i Prof. Dr. Skënder Kodra është i njohur në SHBA, në vende të ndryshme të Evropës dhe në të gjitha trojet shqiptare.

Ai ka qenë këshilltar pranë Ministrisë së Shëndetësisë në Shtetin e New Yorkut, është anëtar i Shoqatës së Doktorëve në Shtetin e New Yorkut, Anëtar i Shoqatës të sëmundjeve psikike “Sigmund Frojd” të Austrisë, nënkryetar i Akademisë së Intelektualëve Shqiptarë të Shkencës dhe Artit në Kosovë, anëtar i Shoqatës së Psikiatërve në Shqipëri, etj.

Prof. Dr. Skënder Kodra vazhdon të jetë aktiv si mjek, si pedagog, si shkencëtar. Ai vazhdon të publikojë libra dhe studime shkencore në revistën “Dituria”, organ i Akademisë Shqiptaro_Amerikane me qendër në New York, Akadmi të cilën e drejton me pasion dhe profesionalizëm, si dhe në shumë revista e gazeta prestigjioze në SHBA dhe Shqipëri.

Figura poliedrike e Prof. Dr. Skënder Kodra, është kthyer në një simbol për komunitetin shqiptar në SHBA, Kosovë dhe Shqipëri, si një njeri me energji të pashtershme humane e patriotike.

Flori Bruqi


**********



Prof. Dr. Skënder Kodra: ne në Amerikë, ja si na duken politikanët shqiptarë


































Shqiptarët në SHBA janë një komunitet i organizuar dhe çështjen kombëtare e kanë gjithmonë për zemër.  Nëse je shqiptar në territorin e SHBA dhe ke nevojë për ndihmë, rrjeti i bashkëatëdhetarëve të Akademisë Shqiptaro-Amerikane vihet në lëvizje dhe gjithçka merr rrugën e zgjidhjes në dobi të nevojtarit.
Por një qëllim madhor që i mbledh bashkë profesorë dhe njerëz të njohur, është ngritja lart e imazhit të kombit shqiptar dhe përmirësimi i imazhit të shqiptarëve kudo janë. Një ndër njerëzit më të angazhuar në dobi të çështjeve të shqiptarëve në Amerikë, është Prof. Dr. Skënder Kodra.
Prof. Kodra, një shqiptar i Kosovës i emigruar herët, kryetar i Akademinë Shqiptaro-Amerikane, ndodhet këto ditë në Tiranë dhe bashkë me përvjetorin e Akademisë që themeloi, komenton të gjitha zhvillimet politike mes dy vendeve.
11268912_1627816520786611_248452842735473398_n
Kodra ju jeni kryetari historik i Akademisë shqiptaro-amerikane. Në 20-vjetorin e themelimit çfarë kujtoni nga fillesat e saj?
Në fillim ishte e vështirë pasi për të formuar Akademi duhet të kishe gradën Doktor. Në atë kohë vetëm dy shqiptarë e kishin këtë gradë, Sami Rrepishti dhe i ndjeri Arshi Pipa. Unë vendosa të vë themelet e një akademie me qëllimin që edhe kombi ynë të radhitet në standardet e 120 kombeve që ishin në atë kohë në SHBA. Pati skeptikë që thanë se për çfarë duhej kjo akademi, por unë e kisha vendosur dhe shkova të bisedoj në atë kohë me ambasadorin e Shqipërisë në Amerikë, Pëllumb Kulla. Kam pasur një princip të cilin e kam ndjekur gjithmonë: në çdo aktivitet apo nismë konsultohem me ambasadorin e Shqipërisë. Edhe këtë herë shkova tek ambasadori shqiptar, i cili u shpreh shumë i gatshëm. Kontaktova edhe me profesor Luigj Vebihun dhe prof. Adem Harxhin. Të dy pranuan të jenë pjesë e nismës sime, e kështu krijuam Akademinë Shqiptaro-Amerikane. Në fillim vendosëm edhe ura bashëpunimi me Akademinë e Shkencave të Shqipërisë dhe të Kosovës, megjithëse aktivitetet e përbashkëta nuk kanë qenë në lartësinë e duhur të qëllimit të këtij bashkëpunimi.
Në çfarë gjendjeje është Akademia sot pas 20 vjetësh themelim?
Sot kemi të antarësuar 32 akademikë shqiptarë me gradën Profesor dhe Doktor dhe 18 amerikanë që kanë shprehur dëshirën të jenë pjesë e kësaj akademie duke kontribuuar për çështjen kombëtare shqiptare. Profesioni dhe aktiviteti im kanë bërë që pranë kësaj akademie të afrohen shumë profesionistë dhe të kemi një rrjet ndihme për të gjithë shqiptarët kudo ndodhen.
1267365_1381044772130455_1843389453_oNe jemi të interesuar për çdo gjë që ndodh me shqiptarët në territorin e SHBA. Reagojmë fort kur ka probleme kombëtare siç e kemi bërë në rastin e enciklopedisë së Maqedonisë, e cila i përbuzte shqiptarët. Ngrejmë flamurin në mes të Mahnatanite në Time Square dhe mblidhemi mbi 1 mijë veta kur në Amerikë vjen një personalitet nga Shqipëria.
Ju thatë që ndihmoni çdo shqiptar. Si?
Ne kemi krijuar rrjetin tonë të ndihmës. Unë vetë si kryetar i Akademisë jam një urë mes atij që ka nevojë dhe atij që ka mundësi. Mund t’ju tregoj një shembull: Një grua më merr në telefon një herë pasi kishte mbetur pa asgjë në një aeroport në Amerikë dhe nuk dinte ku të shkonte. Kam telefonuar një anëtar të akademisë dhe ai ka shkuar dhe e ka ndihmuar këtë zonjë që më telefononte nga një shtet tjetër të Amerikës. Kështu ne interesohemi për çdo gjë që ndodh me shqiptarët. Në shumë raste më shumë na lajmërojnë ne si akademi sesa ambasadën shqiptare. Pra, kur vjen puna për çështjet shqiptare, kemi mjekë, avokatë, struktura që ndërhyjnë duke bërë çfarë është e mundur që të gjendet një zgjidhje.
20 vjet pas themelimit të Akademisë, çfarë ka ndryshuar me shqiptarët që vijnë në Amerikë?
Në kohën kur kam shkuar unë kishte pak shqiptarë dhe duhej kohë për t’u inkuadruar në jetën amerikane. Në kohën e themelimit të Akademisë kishte ende shqiptarë që ishin larguar për politikë ndërsa sot në Amerikë vijnë shqiptarë për studime, nëpërmjet Llotarisë Amerikane dhe janë kryesisht intelektualë. Shqiptarët janë shtuar shumë dhe niveli i tyre. Në universitetin që unë kam dhënë mësim, “Mercy College” në Neë York sot vazhdojnë studimet 120 studentë shqiptarë. Ky universitet është ndër më të mirët në Amerikë. Pra imazhi i shqiptarëve në Amerikë ka ndryshar gjithmonë e më shumë për mirë.
Ju keni zgjedhur një ndër profesionet e vështira siç është psikologu klinik, ku edhe keni arritur gradat më të larta shkencore. Si vazhduat në këtë drejtim të psikologjisë?
Unë kam pasur një të kaluar të vështirë e me probleme. Kur isha i ri të gjithë më thonin se jam budalla dhe unë vendosa të gjej veten. Kur gjeta veten në profesion pashë që budallenj ishin ata që më quanin mua të tillë. Kam punuar në universitete të rëndësishme dhe kam përgatitur studentë për të gjitha spitalet psikiatrike në botë. Kam shkruar e botuar 7 libra në fushën e psikiatrisë. Vetëm një prej tyre e kam shkruar në shqip, pasi nuk e njoh shqipen sa duhet. Sekreti i suksesit tim është se unë i angazhoj shumë studentët e mi.
Ju në fakt keni lindur në Istog por familja ka jetuar edhe në Shqipëri…
Po, jeta e familjes sime është mes Kosovës dhe Shqipërisë. Familja ime ka jetuar në Mamurras e në Shijak. Prindërit e mi janë martuar në Shijak. Sa për mbiemrin mendoj se Kodra ka qenë shumë i përhapur për shkak se lidhej me vendin e qëndrimit.
1625514_1464126603822271_890672531436337631_n
Në periudha të vështira ju keni qenë në Shqipëri e Kosovë. Çfarë mbani mend nga ajo kohë?
Në Shqipëri kam punuar për 2 vjet tek spitali 5 në vitet 92-93 ku ishte hapur Shqipëria. Ruaj përshtypjet më të mira. Jam rikthyer në kohën e luftës së Kosovës. Djali im iu bashkua UÇK-së. Ishte detyrim ndaj vendit tim. Unë qëndrova në Tiranë në spitalin Ushtarak ku edhe kam dhënë kontributin tim. Kam shkuar në Kosovë e kam parë territore të tëra të djegura. Ndërkohë, djalin e kishin burgosur maqedonasit. Arritëm të dalim nga kjo situatë dhe të largohemi për në Amerikë.
Nuk është se na ka vlerësuar kush për atë që bëmë, por as nuk presim. Vazhduam jetën normalisht atje dhe atë që bëmë, e bëmë për kombin tonë.
Ju vini shpesh në Shqipëri e Kosovë dhe mund të shikoni sjelljet e politikës në të dy trojet shqiptare. Çfarë ju bën më shumë përshtypje?
12028868_1671336426434620_1201083975700479351_o
Më është dhënë rasti t’i njoh, t’i ndjek e të krijoj një përshtypje për politikën shqiptare. Problemi kryesor i politikës shqiptare sot është se ajo nuk udhëhiqet nga vlera morale. Kombi ynë ka një difekt se, përveç vlerës akademike tek prijësit që zgjedh duhet të konsiderojë qënësor dhe moralin, të cilin sot në të dy vendet nuk po e kërkon askush. Kam ndjekur parlamentin shqiptar ku shpesh edhe familja është pjesë e fjalorit të deputetëve.  Ai nuk mund të quhet parlament. Këta politikanë me ato që bëjnë, ia nxijnë imazhin Shqipërisë kur ne shqiptarët në diasporë mundohemi ta përmirësojmë imazhin dhe kemi bërë shumë hapa para në këtë drejtim.
Po si mund të kalohet kjo gjendje sipas mendimit tuaj?
I gjithë sekreti është tek vota. Një popull kur shitet për një kile miell nuk mund të ketë moral t’i kërkojë politikanëve llogari. Nuk është punuar për ta edukuar popullin për të pasur kujdes tek vota. Zgjidhja është me pas kujdes votën. Populli kur të votojë duhet të zgjedhë më të mirin dhe të gjykojë drejtë pasi nuk mund të ketë një parlament deputetë më të kaluar kriminale. Edhe vetë ambasadori amerikan Lu e tha; dhe kur e thotë një i huaj, çfarë duhet të presim më ne shqiptarët për të reaguar ndaj politikanëve të korruptuar.
10520818_1639419989626264_720717147346529129_n
Kush është Skënder Kodra
Prof. Dr. Skënder Kodra u lind në Istog të Kosovës, ku kreu shkollën fillore. Shkollën e mesme e vazhdoi në Gjakovë dhe Pejë. Autoritetet qeveritare serbe e burgosen për motive patriotike. Në shumë raste kaloi nëpër burgjet e Prishtinës, Gjakovës, Ferizajt, Suharekës e Beogradit dhe veçanërisht në burgun e Pejës. Më 1969 emigroi në Itali e pas një viti në SHBA, ku edhe mori statusin e refugjatit politik. Në SHBA më 1980 mbaron shkollën e mesme. Më 1986 përfundon shkëlqyeshëm studimet e larta në Universitetin “Mercy College”, në degën e psikologjisë dhe pas një viti kreu studimet pasuniversitare në “Long Island University” dhe laureohet me titullin Master degry. Në vitin 1991 mbron doktoraturën me temën “Shkaqet që çojnë në skizofreni” dhe merr titullin më të lartë shkencor në SHBA PH.D. Më tej u specializua në një profil më të ngushtë në fushën e Psikologjisë Klinike. Veprimtaria e tij është e larmishme si profesor, psikolog e shkencëtar.
Ligjëron në tri universitete me studentë nga e gjithë bota. Ai ka një veprimtari të  shquar veçanërisht në Psikologjinë klinike, të cilën e ka pasuruar dhe me përvojën e madhe në spitalet ushtarake të psikiatrisë në Neë York, ku punoi për dhjetë vjet me pacientë të Luftës së Dytë Botërore dhe të Luftës së Vietnamit.
1384122_1391652137736385_1091741323_n
I brumosur me ndjenja të larta atdhedashurie dhe si intelektual i përgatitur në SHBA, Skënder Kodra ka dhënë një kontribut të çmuar dhe për popullin shqiptar. Në vitin 1995 ai themeloi Akademinë Shqiptaro-Amerikane të Shkencave dhe Arteve me qendër në Neë York dhe vazhdon të jetë aktiv si kryetar i kësaj Akademie. Me ndryshimet demokratike në Shqipëri, Prof.  Dr. Skënder Kodra vazhdoi të kontribuojë edhe në dheun amë. Ai punoi dy vjet në Tiranë si klinicist pranë Klinikës psikiatrike të Fakultetit të Mjekësisë në Universitetin e Tiranës, ku përgatiti dhe ligjëroi leksione të ndryshme. Me kënaqësi ai i dhuroi kësaj klinike një bibliotekë të pasur me literaturë masive të psikiatrisë klinike amerikane. Gjatë kësaj kohe në Radio Tirana ai mbajti një rubrikë të përjavshme me temë nga psikiatria.
Në këtë periudhë Prof. Dr. Skënder Kodra viziton sërish vendlindjen e tij Kosovën, ku zhvillon një veprimtari të dendur shkencore dhe patriotike. Pushtuesit serb ia bastisën klinikën dhe e arrestuan për ta detyruar të pajisej me dokumente serbe. Zoti Skënder Kodra nuk pranon dhe largohet i detyruar nga atdheu i tij.
1932707_1456131204621811_1419603109_o
Në verën e vitit të Luftës në Kosovë, Prof. Dr. Skënder Kodra shkoi në ndihmë të të dëbuarve kosovarë, në kampet e shumta në Shqipëri, si dhe në spitalin Ushtarak në Tiranë. Djali i tij Isai, ushtarak dhe i lindur në SHBA, u radhit në radhët e UÇK-së në Kosovë, ashtu si dhe shumë të tjerë nga të afërmit e familjes Kodra.
Personaliteti i Prof. Dr.  Skënder Kodra është i njohur në SHBA, në vende të ndryshme të Evropës dhe në të gjitha trojet shqiptare. Ai ka qenë këshilltar pranë Ministrisë së Shëndetësisë në Shtetin e Neë Yorkut, është anëtar i Shoqatës së Doktorëve në Shtetin e Neë Yorkut, Anëtar i Shoqatës të sëmundjeve psikike “Sigmund Frojd” të Austrisë, nënkryetar i Akademisë së Intelektualëve Shqiptarë të Shkencës dhe Artit në Kosovë, anëtar i Shoqatës së Psikiatërve në Shqipëri, etj.
Figura poliedrike e Prof. Dr. Skënder Kodra, është kthyer në një simbol për komunitetin shqiptar në SHBA, Kosovë dhe Shqipëri, si një njeri me energji të pashtershme humane e patriotike.(Bardha  Nergjoni).

*****
Lexoni : 
https://www.kosovarimedia.com/.../40542-tre-anëtar-të-rinj-nga-ak...









2018-01-28

Juniku dembadem kishte popullësi shqiptare


Pozita gjeografike e Junikut, karakteristikat topografike dhe vecoritë natyrore përvec që e lidhin komunën e Junikut me ato fqinje, paraqesin njëherit edhe fusha me interes të përbashkët dhe mundësi për bashkëpunim ndërkomunal dhe ndërkufitar.




Duke marrë parasysh që komunat fqinje si ajo Decanit dhe Gjakovës janë një hap më përpara në fushën e planifikimit hapësinor (komuna e Decanit ka të miratuar PZHK dhe PZHU dhe ajo e Gjakovës është më e kompletuar sa i përket dokumenteve të planifikimit-ka të miratuar PZHK, PZHU dhe 9 PRrU), komuna e Junikut në fillim të procesit të hartimit të PZHK ka konsultuar dokumentet e planifikimit hapësinor të këtyre dy komunave. Qëllimi i njohjes me këto dokumente ka qenë që të identifikon projektet nga PZHK e Decanit dhe Gjakovës të cilat kanë ndërlidhje apo dhe janë në interes të përbashkët me zhvillimin hapësinor të ardhshëm të komunës së Junikut.
Projektet e identifikuara nga PZHK e Decanit e që janë me interes të përbashkët edhe për komunën e Junikut:

Linja hekurudhore (e propozuar) Gjakovë – Deqan – Pejë

Projektet e identifikuara nga PZHK e Gjakovës e që janë me interes të përbashkët edhe për komunën e Junikut:

* Linja hekurudhore (e propozuar) Gjakovë – Deqan – Pejë
* Linja hekurudhore (e propozuar) Gjakove – Ponoshec – Morine - Shengjin
* Universiteti i Gjakovës
* Aeroporti i Gjakovës



Vendbanimi i Junikut shtrihet në kryqëzimin e rrugës së rëndësishme tranzitore Shkodër – Kosovë, ose të Zetës (Via di Zenta) me rrugën që përshkon përmes Rrafshin e Dukagjinit, e cila kalon nëpër Qafë të Prushit dhe rrugës për në Pejë , lidhet me Sanxhakun dhe Malin e Zi. Ndërkaq nëpër fshatrat e Rekës, Koshare dhe Morinë komunikon me Shkodrën dhe pjesët veriore të Shqipërisë, si dhe nëpërmjet bjeshkëve të Junikut dhe fshatërave Jasiq dhe Gjocaj lidhet me malësinë e Shqipërisë.Reka, është një tërësi gjeografike e cila bënë pjesë në Rrafshin e Dukagjinit duke filluar nga Juniku, rrëzë Alpeve Shqiptare, deri në Gjakovë. Kjo anë përbëhet edhe nga krahina e Vokshit – që përbëhet nga 8 (tetë) fshatra rrëzë maleve (Alpeve Shqiptare) dhe shtrihet në mes të Deçanit dhe Junikut në drejtim të jugut.

Topografia: Komuna e Junikut ka pozitë të përshtatshme gjeografike para grykës piktoreske të lumit Erenik. Lartësia mbidetare e Junikut shkon nga 450 deri ne 600 metra mbi nivelin e detit. Vet qyteza e Junikut gjendet ne një lartësi mbidetare prej 593m. Maja më e lartë është Gjeravica, me një lartësi mbidetare prej 2656 m e cila është gjithashtu edhe pika më e lartë në Kosovë e Alpeve Shqiptare.
Veçoritë natyrore: Juniku ka tipe të ndryshme peisazhesh, nga ai hidrografik (lumenjtë Erenik dhe Travë), peisazhe fushore (fusha e Junikut) dhe peisazhe kodrinore apo malore (Gjeravica, Moronica). Me datën 28.08.2008 Kuvendi Komunal i Junikut ka shpallur Moronicën “zonë të vecantë të Komunës së Junikut” . Kjo zonë mendohet te jetë “parku i ardhshëm i qytezës(..) që do të jetë si urë lidhëse në mes të parkut etnografik dhe parkut nacional të Bjeshkëve të Nemuna”. Në tërësinë e tij, Juniku paraqitet si një entitet që ka qenë, është dhe do të jetë i lidhur ngushtë me natyrën.
Kushtet klimatike: Juniku ka klimë kontinentale por me disa tipare mesdhetare. Kjo klimë është e përshtatshme për kultivimin e kulturave të ndryshme bujqësore. Mesatarja e temperaturës është 21C në verë dhe -11C në dimër. Sasia mesatare e të reshurave është afër 670 mm, kurse në sezonin e vegjetacionit (prej muajit të IV-IX) afër 330 mm.

Lumenjtë dhe sipërfaqet ujore: Lumi Erenik është më i madhi dhe më i rëndësishmi i rajonit, i cili shërben gjithashtu si burim uji edhe për vaditjen e fushës së Junikut. Ereniku buron nga liqejt e Gjeravicës. Ujërat që rrjedhin përkatësisht vijnë nga kurorat e maleve, nga gropa e Erenikut dhe nga Bjeshkët e nemuna, formojnë rrjedhat sipërfaqësore të ujërave. Nese menagjohet mire dhe nuk ka keqpërdorime te ujit, ka sasi te mjaftueshme edhe per ujitje dhe ujë te pijes.

Përbërja e tokës: Nga sipërfaqja prej 77,769.931 ha sa ka komuna e Junikut, afërsisht 4.439 ha (57.08%) janë tokë bujqësore. Livadhet e kullotat zënë një sipërfaqe prej rreth 2000 ha (45.05%) nga sipërfaqja e përgjithshme e tokes bujqesore si dhe pyjet që zënë mbi 3.029 ha (38.95%) që paraqesin potencial për zhvillim. Në zonën urbane të Junikut dominon tokë relativisht e thellë mjaftë e përshtatshme për prodhime bujqësore. Ndërsa ne pjesët tjera jashtë zonës urbane dominon tokë e cekët e përshtatshme për kullosa dhe zhvillim të pylltarisë



Sipas historisë, Juniku së pari ishte pjesë e Dardanisë Ilire, më pas e Perandorisë Romake, Bizantine e më vonë në kuadër të Perandorisë Osmane. Materialet arkeologjike të zbuluara me gjetje rasti ose kërkime të terthorta të terrenit, vendbanimi antik ilir i ashtuquajtur “Gradina” i zbuluar në grykën e majës së Gjeravicës së bashku me materialin epigrafik të gjetur në këtë vendbanim, si dhe një mori vendbanimesh tjera të Junikut, mbetjet antike të gjetura në rrafshin aluvial të Erenikut, etj dëshmojnë se Juniku ka qenë një vendbanim ilir.

Të dhënat arkeologjike të shekujve VIII-X, tregojnë se në ato vise, ku nuk është vendosur kolonizimi sllav, ka lulëzuar një kulturë thjeshtë shqiptare, që është quajtur kultura e Komanit, emër ky i një fshati në luginën e Rrafshit të Dukagjinit.



Gjatë kohës se feudalizmit të zhvilluar, Juniku sikurse Gjakova e rrethinat e saj si dhe tërë Kosova, ishin përfshirë në shtetin feudal Serb. Në kohën e Mbretërisë së Jugosllavisë, shqiptarët ishin shumicë dërmuese e popullsisë në rrethinën e Junikut, por që është shoqëruar me migrime masive të popullsisë, të shkaktuara nga ngjarjet historike, ekonomike, politike epidemitë etj.






Në fillim të sundimit osman, bazuar në defterët osmanë, përkatësisht në ata të Sanxhakut të Shkodrës të vitit 1485, Juniku ishte fshat shumë i madh dhe sikurse Gjakova ishte krijuar para ardhjes së këtij sundimi. Juniku deri më 26.IX.1462 qeverisej nga Leka i III-të Dukagjini i cili ishte lesak i Sulltanit. Në këtë kohë, Juniku edhe pse ishte fshat, përshkruhet si qendër pazari ashtu sikur Gjakova. Njihej me emrin Lunik dhe poashtu ishte edhe qendër e kazasë Alltun-Ilija me gjithsej 52 shtëpi.



Gjatë shekujve XV-XVI, kisha ortodokse serbe e cila pranoi vasalitetin e sulltanit, përpiqej në çdo mënyrë t’i serbizojë shqiptarët ortodoksë, dhe t’i ortodoksojë ata katolikë. Islamizimi i popullsisë së Junikut ishte një goditje e rëndë për pozitat e kishës ortodokse serbe, pasi popullsia e Junikut dhe rrethinat e saj ishin islamizuar, në këmbim të lejimit të egzistencës të kishës së Deçanit. Kështu në vitin 1570-1571, në Junik ndërtohet xhamia e parë në lagjen Çoku e emërtuar sipas lagjes. Më vonë u ndërtua edhe Xhamia në lagjen Hoxhaj në qendër të fshatit. Islamizimin e përqafuan edhe një pjesë e aristokracisë shqiptare për t’I ruajtur privilegjet e veta klasore.



Nga fundi i shek. XVI, rrethina e Altun-ilu, Peja dhe Gjakova janë përfshirë në kufijtë e Sanxhakut të Dukagjinit. Kjo gjendje është ruajtur edhe gjatë shekullit XVII-të. Selia e sanxhakut ka qenë në Pejë, por ndonjëherë sanxhakbeu ka qëndruar edhe në Lezhë. Duhet ditur se ky sanxhak ka qenë përherë në kuadrin e vilajetit të Rumelisë deri në vitin 1783, kur ai anulohet dhe i bashkohet si nahije sanxhakut të Shkodrës.

Gjatë viteve 1945-1960 Juniku ekziston si komunë. Ndryshimet politike të sistemit të atëhershëm rezultuan me suprimimin e komunës së Junikut në vazhdën e ristrukturimit të qeverisjes lokale (eliminohen rrethet), me c’rast Juniku inkorporohet brenda komunës së Decanit. Më 22 korrik 2005, nënshkruhet Urdhëresa Administrative të UNMIK-ut nr. 2005/11 për themelimin e pesë Pilot Njësive Komunale përfshirë Junikun. Sipas vendimit të UNMIKU nr. 2005/21, MAPL bën përcaktimin e përbërjes territoriale për secilën Pilot Njësi Komunale.

Kurse me hyrjne në fuqi të Kushtetutës së Kosovës (15 qershor 2009) dhe miratimin e ligjit për vetqeversijen lokale në komunat, Juniku certifikohet si Komunë (më datë 13 gusht 2009, sipas shkresës njoftuese nga MAPL me numër protokolli: 02-527) me të njejtat kompetenca dhe përgjegjësi si Komunat tjera në Republikën e Kosovës, me zonat kadastrale Jasiq dhe Gjocaj.

– Manastiri i Deçanit i rindërtuar mbi themelet e një kishe ilire nga gurskalitësi shqiptarë, Fra Vita Kuçi nga Kotorri –

Deçani është qyteze në pjesën perëndimore të Kosovës. Kufizohet me komunën e Pejës, Gjakovës, dhe me Republikën e Shqipërisë. Është i njohur për rrugët historike në mes Pejës dhe Gjakovës. Shikuar nga ana fetare Deçani është i njohur për Kishën Ortodokse. Territori i kësaj komune mbulon 180 km2, dhe ka më se 42 fshatra.

Deçani është vendosur përgjatë rrugës kryesore Pejë-Gjakovë-Prizren, dhe ka pozitë të mirë gjeografike. Nëpërmjet hekurudhës në Pejë lidhet me arterien kryesore ballkanike. Rruga automobilistike nëpër Pejë, Zhleb due Rozhajë bënë lidhjen më të shkurtër me Detin Adriatik, ndërsa nëpërmjet Gjakovës due Prizrenit lidhet me pjesët jugore të Kosovës dhe me rrugën e kombit, me Shqipërinë.

Deçani është afirmuar si qendër turistiko-rekreative. Fenomenet natyrore dhe ato të rralla antropogjenë të këtij mjedisi parqesin motivet komplementare turistike të Rrafshit të Dukagjinit. Është me interes dhe atraktive lugina fluvialo g-glaciale e Lumbardhit të Deçanit, e cila prej burimit deri në vendderdhje në Drinin e Bardhë, me gjatësi 40 km, ka një pjerrtësi vertikale rreth 2000 m. E tërë hapësira rreth Deçanit, gjegjësisht në mallet që e rrethojnë, janë me liqene akullnajore due me lugina të lumenjve, të cilat kanë formë të grykës due janë shumë tërheqëse për vizitorë. Pyjet e llojllojshme, kullotat e shumta, fauna e pasur, ajri I freskët due I pastër malor i Alpeve Shqiptare, kanë mundësuar që Deçani të afirmohet si qendër rekreativo-turistike. Valorizimi turistik i Deçanit ka fituar renomenë e vet me ndërtimin e pushimorës rrëzë malit të rrethuar me pyje të pishave due të gështenjës. Në afërsi të pushimores gjendet gryka eLumbardhit të Deçanit. Në të dalë të Lumbardhit prej gruykës së vet është ndërtuar Manastiri i Deçanit. Kisha due manastiri nuk është i njohir vetëm për arkitekturën, lartësinë, dekorimin plastic të syilit romak në gurë me portalet rreth dritareve, por edhe pse është vendosur në një vend pitoresk.

Në afërsi të Manastirit, në lokalitetin Lloqan, është ruajtur një shtëpi e vjetër e drurit, e cila konsiderohet se është ndërtuar 200-3000 vjet më herët se Manastiri i Deçanit. Atraktiviteti turistik, vendodhja përgjat rrugës së rëndësishme, trendet e zhvillimit ekonomik të Deçanit kanë ndikuar që me rastin e reorganizimit administrative në vitin 1960 të bëhet qendër komunale. Deri vonë Deçani ka pasur fizionominë e e fshatit, ndërtesa të ulëta të tipit të grumbulluar due kulla e Dukagjinit I japin disa elemente të arkitekturës rurale. Ndërtimi intenziv i objekteve hoteliere, qendrës shkollore, godinave të tjera për funksionimin e dministratës due të ndërtesve për banim, kanë ndryshuar pamjeen e Deçanit. Përgjat rrugës kryesore Pejë-Gjakovë-Prizren është ndërtuar pjesa e re e Deçanit.

Deçani për këto vite të ekzistimit jo vetëm që ka ndryshuara pamjen por edhe numri i popullsisë është gjithnjë e më i madh. Deçani në vitin 1953 ka pasur 1.339 banor, në vitin 1981 3283, ndërsa statistikat e vitit 2012 tregojnë një numër rreth 66000 banorë.

Fshatrat : Irzniq, Dranoc, LLoqan, Voksh, Pobergjë, Prejlep, Isniq, Strellc, Lëbushë,Beleg, Carrabreg i Poshtem, Carrabreg i Eperm, Gllogjan, Llukë e Ulët, Lukë e Epërm, Lumbardh, Kodrali, Dubovik, Shaptej, Gramaqel, Jasiq i Ulët, Rastavicë, Baballoq, Hulaj, Maznikë, Dashinoc, Pozhar, Ratish i Ulët, Ratish i Epërm, Prapaqan, Dubravë, Sllup, Prekulluk. Deçani shtrihet rrethe koordinantave gjeografike: 42°32 V dhe 20°17 L.

Ekonomia e komunës ka qene kryesisht bujqësore e cila gjatë luftës është shkatërruar tërësisht mbas luftës janë bërë disa përpjekje për të rimëkëmbur mirëpo gjer më tani ajo gjendet nënë nivelin e vitit 1998. Shumica e ish-kooperativave aktivitetet e tyre kanë mbyllur. Janë të regjistruara diku 650 biznese me aktivitete të ndryshme tregtare dhe mikro industriale. Dega ekonomike e Hotelerisë ka filluar te aktivizohet nga viti 2003.

Viti/EtniaShqiptar %Serb %Të tjerë %Boshnjak %Total
1991 regj.57.00080065015058.600
janar 1999 llog.39.00098,82910,541521,0600,1539.500
2006 llog.50.00098,6222,242330,8510,150.500
1.Serb dhe Malazezë 2. Romë dhe Ashkali 3. Egjiptian, Romë dhe Ashkali.
Para masave të dhunëshme serbe të viteve 1990 - 1999, komuna e Deçanit ka pasur 4 biblioteka publike me 106.800 libra, por, gjatë luftës, "dora e zezë" ka zhdukur bibliotekën e Junikut dhe ka dëmtuar bibliotekat e tjera të kësaj komune. Duke përfshirë edhe bibliotekën e zhdukur të Junikut, e cila ka pasur 26.850 libra, dhe një numër librash në bibliotekat e tjera, në komunën e Deçanit, gjithsejtë janë zhdukur 90.500 libra, 90 % më shumë se sa numri i tërësishëm i librave.
Manastiri i Deçanit. Historianët e artit e kanë cilësuar atë si një ndërtim shumë të rëndësishëm mesjetar në këtë pjesë të Evropës. Manastiri është ndërtuar në shekullin XIII-të. Lartësia e saj është 36 metra me një gjerësi prej 24 metrash, kompanjelat e të cilit kanë një lartësi prej 29 metrash. Në tërësinë e tij janë të gërshetuara stili gotik, romak dhe ai bizantin, me një ndërthurje të stilit barok. Ky manastir numërohet si njëri ndër më të mëdhatë i kohës së mesjetës në Ballkan.
Deçani , vend i shenjtë që i rezistoi shekujve


Manastiri i Deçanit i cili gjendet në listën e trashëgimisë kulturore dhe historike botërore dh është i mbrojtur nga UNESCO, gjendet në perëndim të Kosovës, në komunën e Deçanit, në luginën e lumit Lumbardhë dhe është ndërtuar në pjesën e parë të shekullit XIV. Themelues kryesor ishte mbreti Stefan Uroshi III i Deçanit. Tërësia e manastirit përbëhet nga kisha dhe trapezaria, dhomat e murgjve, kambanorja dhe kulla në hyrje.
Patriarku i Manastirit, ati Sava Janjiq, për Anadolu Agjency (AA) rrëfen se kisha, së bashku me kupolën, është e lartë 32 metra dhe nga ky fakt rrjedh edhe emri Deçani i Lartë. Nga jashtë, ndërtimi i kishës është përzierje e stileve romake dhe të gotikës, ndërsa brenda është e mbuluar me vizatime të kombinuara tradicionale të stilit ortodoks të lindjes dhe atij bizantinë.

“Është kombinim i lindjes dhe perëndimit, sepse këto troje përherë kanë qenë perëndim për lindjen dhe lindje për perëndimin. Në veçanti, është interesant kombinimi i dy llojeve të gurëve të përdorur për ndërtimin e fasadës, Brecia e Deçanit, guri me ngjyrë vjollce dhe bardhë nga rrethina e Deçanit dhe Oniksi i Pejës, i cili është nxjerrë nga Banja e Pejës”, na tregon ati Sava.

Arkitekti kryesor i Manastirit të Deçanit ka qenë mjeshtri fra Vito nga Kotorri, një murg françeskan, i cili e kishte zbukuruar manastirin me shumë elemente të cilat e veçojnë romanikën. Njëkohësisht, manastiri i Deçanit është i pasur me freska nga shekulli XIV.

“Askund në Ballkan nuk mund të gjejmë kishë, posaçërisht jo të kësaj madhësie, që është e vizatuar me freska të asaj kohe dhe të cilat janë të ruajtura kaq mirë. Prandaj, me plotë të drejtë, nga aspekti artistik mund të themi se kjo është galeria më e madhe e freskave të mesjetës, në një vend, gjë e cila e bën Deçanin shumë të rëndësishëm edhe në aspektin e historisë shpirtërore edhe historisë së artit”, rrëfen ati Sava dhe shton se në kishë ekzistojnë disa mijëra freska ndërsa, më e njohura nga të gjitha, është freska shumë e rrallë e Krishtit, me shpatë në dorë.

“Po ashtu kemi një ikonostas, i cili është nga mermeri dhe i cili është ruajtur në mënyrë autentik nga shekulli XIV, së bashku me ikonat e Shën Nikolës, Nënës së Perëndisë së Shenjtë, Zotit Krisht dhe Jovanit të Shenjtë. Kemi të ruajtur shumë mirë, një artefakt të çmueshëm, një kryq të bukur për kryqëzim”, shpjegon ati Sava.

Manastiri i Deçanit është ndërtuar në pjesën e parë të shekullit XIV dhe gjendet në listën e trashëgimisë kulturore dhe historike botërore, i mbrojtur nga UNESCO. Tërësia e manastirit përbëhet nga kisha dhe trapezaria, dhomat e murgjve, kambanorja dhe kulla në hyrje, ndërsa është kombinim i lindjes dhe perëndimit, sepse këto troje përherë kanë qenë perëndim për lindjen dhe lindje për perëndimin.

Manastiri i ka mbijetuar shumë qeverive në këtë rajon dhe shpeshherë ishte i detyruar të kërkojë mbrojtje. Sot e ruajnë ushtarët e KFOR-it ndërsa në kohët e kaluara dhe me trazira, kohë pas kohe e kanë mbrojtur Nizamët, pjesëtarët shqiptarë të ushtrisë turke. Duhet theksuar se gjatë shekujve XVIII dhe XIX ka ekzistuar tradita e vezirëve shqiptarë, që do të thotë se manastirin, në këmbim me kompensim, zakonisht e ka ruajtur familja më me emër në këtë regjion.

Në arkivin e Manastirit, përveç tjerash, janë ruajtur edhe një numër i madh i dokumenteve nga periudha e perandorisë osmane, siç janë fermanët, bujruldijat, huxhetat, muraselat, iznat (lejet) dhe tjera, ndërsa ishin të domosdoshëm për mbijetesën e manastirit, patundshmërive dhe pasurive të tij.

Po ashtu, janë ruajtur edhe vendimet e Sulltan Bajazitit II dhe Sylejmanit të Madhërishëm nga shekulli XVI, deri tek dokumentet e sulltanëve të cilët kanë sunduar deri në fund të shekullit XIX. Gjitha këto dokumente janë shkruar në skriptoriumet dhe libërlidhjet mbretërore në Stamboll në gjuhën e vjetër turke apo, më mirë thënë, osmane.

“Sulltani ju urdhëronte spahinjve lokalë që nuk kanë të drejtë të marrin taksa shtesë nga manastiri ose që për shembull, manastirit t’i kthehet toka e rrëmbyer, që të ndërpriten shantazhet ndaj manastirit, që mos t’ju merret me dhunë ushqimi dhe pijet, që patriarku mund të udhëtojë me përcjellje të armatosur dhe të ngjashme”, shpjegon ati Petar.

Manastiri i Deçanit është manastir i meshkujve dhe aty aktualisht jetojnë 24 murgj dhe 2 rishtarë.

“Gjatë aktit të pranimit të murgjve, ne japim tri betime: betimin për ta dëgjuar kishën dhe eprorin që, konkretisht, në manastirin tonë është patriarku dhe tani jam unë në atë pozitë. Pastaj, kemi betimin e abstenimit apo celibatit, ne nuk martohemi dhe betimi i tretë është ai i varfërisë, do të thotë, ne nuk kemi të drejtë në pasuri private. Gjithë atë që e kemi, e fitojmë dhe e përdorim, nuk është pasuri të cilën mund t’ia lëmë si trashëgimi dikujt tjetër apo ta tjetërsojmë, por ajo është e mirë e përgjithshme, e tërë manastirit”, shpjegon ati Sava.

Murgjit kanë dëgjueshmëri dhe obligime të ndryshme, si për shembull, puna në kuzhinë, në zyre, në furrë si bukëpjekës, dikush merret me gdhendjen e drurit dhe shkrimin e ikonave, ndërsa dikush pret mysafirët. Jetën e murgjve e përbëjnë shujtat e përbashkëta gjatë të cilave, shpeshherë, janë prezent edhe mysafirët, si dhe lutjet e përditshme Zotit. “Çdo ditë fillojmë rreth orës 6 në mëngjes dhe kemi liturgji çdo mëngjes, kurse kemi edhe shërbimet e mbrëmjes”, thekson ati Sava.

Gjatë xhirimeve tona, Manastirin e Deçanit po e vizitonte një grup i qytetarëve nga Vojvodina. Ndër ta ishte edhe Predrag Aleksiq nga Prishtina, që sot jeton me familje në Novi Sad. Aleksiq thotë se Deçanin e ka vizituar për herë të parë në vitin 1968, me babën e tij, më vonë është martuar aty dhe i ka pagëzuar tre djemtë e tij. “Manastiri i Deçanit është diçka hyjnore, udhërrëfyes i cili na tregon se ku jemi. Ne të gjithë synojmë rrugën drejt Zotit, të vërtetës, vlerave njerëzore dhe respektimit të gjithëve”.

Milosh Milin nga Subotica është për herë të parë në Kosovë dhe në Manastirin e Deçanit. “Këtu njeriu, me të vërtet e ndien që ky është një vend i shenjtë. Vet fakti se, kur filloni të mendoni dhe kuptoni se në këtë vend, para 600 apo 700 vitesh, njerëzit janë lutur dhe ne, sot, po qëndrojmë në të njëjtin vend dhe po i lutemi Zotit, ky është një përjetim i veçantë”, thotë Milin.

Manastiri i Deçanit dikur kishte 700 hektar tokë, mirëpo atë e ka nacionalizuar qeveria e ish-Jugosllavisë komuniste, në vitin 1946. Sot, manastiri ka rreth 50 hektar dhe për gjysmën e kësaj toke është në kontest pronësorë më komunën e Deçanit. Murgjit i kanë prodhimet e veta bujqësore, lopët e veta, delet, dhitë, shpezët dhe vet e prodhojnë djathin. Me këto i plotësojnë nevojat e tyre personale për ushqim ndërsa i ndihmojnë edhe Bogoslovinë e Prizrenit, por edhe të varfrit. Në Hoçën e Madhe te Rahoveci, manastiri ka vreshtat e veta ku prodhohet vera e kuqe dhe e bardhë, si dhe rakia e rrushit.

Kur është fjala për raportin e popullatës vendase ndaj manastirit, patriarku Sava Janjiq thotë se ende ka tensione, përkundër faktit se murgjit ju kanë ndihmuar shqiptarëve gjatë luftës së vitit 1999, duke i pranuar rreth 200 refugjatë shqiptarë në manastir.

“Mirëpo, pas luftës, këtu nuk ka mbetur asnjë nga familjet serbe në rrethinë dhe manastiri ka qenë i ekspozuar ndaj numrit më të madh të kërcënimeve dhe në disa raste edhe sulmeve. Kemi pasur tre sulme me minahedhës, dy në vitin 2000 dhe një në vitin 2004, gjatë kohës së trazirave në Kosovë. Sulmi i fundit i armatosur ka qenë në vitin 2007, kur një shqiptar nga Isniqi kishte lansuar një zolë (raketë anti-tank) në drejtim të manastirit. Ai ishte arrestuar shpejt pas kësaj dhe ishte dënuar me dy vjet e gjysmë burg”, tha ati Sava dhe shtoi se incidenti i fundit kishte ndodhur para dhjetë ditësh, kur në muret dhe vendet e ndryshme në pronën e manastirit ishin shkruar grafitet UÇK, AKSH, ISIS dhe “Kalifati po vjen”.

Për këtë incident, si dhe ngjarjet tjera në manastir, kohëve të fundit murgjit po e informojnë opinionin përmes rrjeteve sociale, Facebook dhe Twitter. Në këtë mënyrë, ata kanë gjykuar dhe kanë ngritur zërin kundër, jo vetëm incidentit në manastir por edhe fyerjeve të drejtuara ndaj shqiptarëve në ndeshjen Serbi-Shqipëri dhe sulmet ndaj furrave të bukëpjekësve shqiptarë dhe goranë në Serbi.

“Pra, në konsiderojmë se, në komunikim me publikun, ne duhet ta paraqesim veten si palë e cila nuk e përkrahë asnjë lloj ekstremizmi dhe se ne duam të jetojmë në paqe, mirëpo presim edhe nga tjerët që të jetojnë në paqe me neve”, porosit ati Sava Janjiq.


****

– Manastiri i Deçanit i rindërtuar mbi themelet e një kishe ilire nga gurskalitësi shqiptarë, Fra Vita Kuçi nga Kotorri –

Dyndjet serbe apo dyndjet sllave siç njihen në histori, sipas informacioneve konkrete të histografisë shqiptare dhe asaj botërore, kanë sjellur serbët në Gadishullin Ballkanik në shekullin IX dhe jo siç pretendon histografia serbe, dy shekuj më herët, thotë Shkodran Imeraj duke rrëfyer se, me ardhjen e pushtuesve të ri, dinastisë serbe, ata kanë përvetësuar gjithçka çka ata pushtuan si territor dhe me këtë rast kanë përvetësuar prona dhe institucione fetare, duke përfshirë edhe manastirin.

“Manastiri i Deçanit është i rindërtuar mbi themelet e një kishe ilire, pasi që zona ku ndodhet Manastiri i Deçanit, disa metra në perëndim shtrihet lokaliteti i vjetër arkeologjik i cili nuk është i hulumtuar në detaje dhe që quhet Kulla e Qelisë, ku është një lokalitet arkeologjik që dëshmon se kjo pjesë ka qenë e populluar para se të popullohet pjesa e Deçanit dhe Rrafshit të Dukagjinit. Aty i kemi informacionet e para të një qytetërimi ilir” thotë Imeraj dhe shton se informata e dhënë për emrin e mjeshtrit që e ka rindërtuar manastirin është e pasaktë.

“Manastiri i Deçanit është i rindërtuar që nga viti 1327 deri në vitin 1335 dhe ëshhtë rindërtu në themelet e një kishe ilire nga ana e Fra Vita Kuqit, në tokën e Hak Kuqit nga Deçani. Fra Vita Kuqi ka qenë një gurskalitës shqiptar me origjin nga Kotorri (Mali i Zi). Ai bashkë me 30 gurskalitës të tjerë fillon dhe e rindërtojnë Manastirin e Deçanit për t’i kryer rritet fetare popullsia vendase.”

Duke e shpjeguar historinë e ndarjes së Perandorisë romake në dy pjesë, në atë të Lindjes, me qendër në Konstantinopoj (Stambollin e ardhshëm) dhe Perandorinë Romake të Perëndimit me qendër në Romë, historiani Imeraj shpjegon se tokat shqiptare që ndodheshin përtej Adriatikut dhe Detit Jon, kaluan nën sovranitetin e Perandorisë Bizantine ndërsa, më 1054, kur vjen deri tek ndarja e Kishës në dy rite, atë ortodoks dhe katolik, shqiptarët i takuan ritit ortodoks dhe gjatë mesjetës, ruajtën fenë ortodokse si besimin e vet fetar.

Imeraj këtë e argumenton me Defterin e Regjistrimit të Sanxhakut të Shkodrës të vitit 1485, dokumentacion turk i botuar në Tiranë , në vitin 1974 nga ana e Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Shqipërisë, ku hasën emrat shqip si: Gjon, Gjin, Lekë, Kol, Gegë, Progron, Tole, Lesh apo Llesh, Bardo, Kolsh, Gectë, Tanush, Bushat, Lulo, Mazrek, Pal, Dukë, Kal, etj. Sipas tij, këta janë emra autokton ortodoks shqiptar dhe nuk kanë të bëjnë me pretendimet e histografisë serbe se kinse Kosova është ripopulluar me popullsi shqiptare.

– Kristobula e Manastirit të Deçanit , fillim i sherrit –

Manastiri i Deçanit kishte përfunduar së rindërtuari, në vitin 1335, ndërsa pesë vite më herët kemi Kartën e cila njihet si Kristobula e Manastirit të Deçanit.

“Sipas disa informacioneve , që ne i disponojmë dhe janë zbuluar tash në Francë, Karta e Deçanit apo Kristobula e Manastirit të Deçanit është një dokument i falsifikuar pasi që ndodhet në katër versione” thotë Imeraj duke shtuar se katër versionet sjellin katër informacione të ndryshme për popullsinë vendase të Deçanit, ku njëra ndër to thotë se, kjo pjesë ka qenë e populluar me popullsi serbe dhe shqiptarët kanë qenë të ardhur, mirëpo këtë e përgënjeshtron Defteri i Regjistrimit të Sanxhakut së Shkodrës 1485.

“Kjo demantohet me anë të dokumenteve osmane, pasi që dokumentet apo Defteri i Regjistrimit të Sanxhakut së Shkodrës i jep në detaje të dhënat për gjithsecilin fshat dhe vendbanim , si dhe për Manastirin e Deçanit, për sa i përket ardhjes apo prejardhjes serbe në Deçan” thotë Imeraj duke demantuar edhe pohimet për etimologjinë e emrit Deçan, që sipas serbëve buron nga kupola e Manastirit dhe thotë “Po të rridhte emri Deçan në vitin 1330 apo 1335, po ta kishte marr emrin sipas kupolës së manastirit të Deçanit atëherë si është quajtur Deçani në lashtësi?”

Ai thotë se ky është një pretendim jo i bazuar në fakte sepse Deçani është i banuar që në kohën ilire dhe kjo dëshmohet me anë të lokaliteteve arkeologjike të cilat janë në terren dhe të cilat mund të shihen ndërsa emri Deçan rrjedh nga trajta e fjalës ‘dash’ apo ‘desh’ sepse Deçani në kohën ilire është shquar për prodhimtari blegtorale. Këtu ai i referohet punimeve të akademik Mark Krasniqit, si dhe studiuesi Muharrem Carrabregu në librin “Hartografia 2”.

– Manastiri i Deçanit kurrë nuk ka pasur 700 hektar tokë –

Lidhur me madhësinë e pronës së Manastirit të Deçanit dhe pretendimeve të atit Sava Janjiq dhe fakteve të cilat i përdor Kisha Ortodokse Serbe se, manastiri ka pronë prej 700 hektarëve, Imeraj thotë se kjo e pavërtet mund të hidhet lehtë poshtë nëse studiohen me kujdes faktet se, me ardhjen e Perandorisë Osmane në Ballkan, Kisha Ortodokse dhe Kisha e Deçanit e pranojnë vasalitetin ndaj Perandorisë Osmane dhe se, ata që kanë pasur tokë kanë qenë edhe spahi, kalorës të zgjedhur të Perandorisë Osmane.

“Me që manastiri i Deçanit sipas një broshure që ata e kanë botuar, thuhet se kanë qenë spahi të Perandorisë Osmane, atëherë rrjedh pyetja: sa i kanë dhënë Perandorisë Osmane ushtar? – Që është një disbalancë i të vërtetës, sepse murgjit në atë kohë nuk kanë qenë kalorës të Perandorisë Osmane, siç potencojnë në broshurën që e kanë publikuar kohë më parë” shpjegon historiani Imeraj duke theksuar se Perandoria Osmane nuk ka lejuar që manastiret apo kishat të kenë prona aq të mëdha sepse Perandoria i ka marr taksat dhe ka caktuar një shumë vjetore të pagesës të cilën është dashur me e kryer, prandaj ai pyet se “ku e mori burimin Manastiri që të paguaj për pronën që e ka poseduar?”

Duke e shpjeguar kopjen e fermanit të Sulltanatit, nga viti 1794, ku banorëve të fshatit Isniq ju dhurohet një pjesë e Bjeshkës nga Perandoria Osmane, historiani Shkodran Imeraj vërteton se Manastiri i Deçanit dhe kishat në kuadër të Perandorisë nuk kanë zotëruar shumë tokë dhe se kanë zotëruar vetëm me objektet përcjellëse.

“Se a ka pasur pronë të zgjeruar shumë apo jo, manastiri i Deçanit, flasin edhe faktet e mëvonshme, respektivisht flet një fotografi e vitit 1962 e cila e pasqyron qartë pronën e Manastirit të Deçanit. Këtë e argumentojmë me shemën e cila është një shemë që tregon rreth pronave dhe objekteve përcjellëse të Manastirit të Deçanit, sipas territorit nuk ka më shumë se 8 hektar tokë. Kjo është pronë që e ka trashëguar, sepse po të kishte 700 hektar tokë, që nga koha e Perandorisë Osmane , ai do t’i kishte edhe sot. Do të thotë, është një e pavërtetë” rrëfen Imeraj dhe e dokumenton këtë me një gravurë që daton nga vitit 1764, si dhe me një fotografi ku shihet se, në vitin 1962, ajo pjesë ishte ripyllëzuar me anë të mbjelljes së pishave.

Një fakt tjetër argumentues është regjistrimi i parë Osman në territorin e Deçanit, në vitin 1485, kur jepen informacione për igumanët , priftërinjtë apo shërbëtorët që kanë shërbyer në kuadër të Manastirit të Deçanit dhe të cilët kishin emra të trajtës jo ortodokse. Sipas Imerajtë, kjo tregon se territori i komunës së Deçanit ka qenë i banuar nga popullsia edhe ortodokse edhe katolike shqiptare e cila gjithmonë ka qenë e lidhur me tempujt e tyre fetar dhe në histori njihet si respektuese e monumenteve fetare.

– Apiko dhe Ilira s’mund të tjetërsohen nga Manastiri i Deçanit –

Imeraj ka reaguar edhe në pretendimet e Manastirit për pronat e Apikos dhe Ilirisë, dy gjigantëve të mëdhenj ekonomik, jo vetëm të Deçanit por edhe të Kosovës, në kohën e Jugosllavisë dhe se, marrja e tyre do të shkaktonte bllokim ekonomik të komunës së Deçanit. Për më tepër, ai e kundërshton aktgjykimin e 28 Dhjetorit 2012, kur Gjykata Supreme e Kosovës, respektivisht Dhoma e Veçantë merr vendim duke u bazuar në dy dokumente, sipas tij të papranueshme: Masat e Dhunshme të vitit 1993 dhe 1997, sipas të cilëve , pronat në fjalë i bëhen dhuratë Manastirit të Deçanit, nga ana e institucioneve të Republikës së Serbisë.

Lidhur me këtë, Lidhja e Historianëve të Kosovës ka kërkuar në vitin 2012 dhe kërkon edhe sot, që Kuvendi i Kosovës t’i nxjerr urgjentisht tri ligje: Ligjin për distancimin ndaj Masave të Dhunshme, që do t’i hudhte poshtë gjitha vendimet nga 28 marsi 1989 kur suprimohet autonomia e Kosovës e deri më 12 qershor 1999 kur Kosova vendoset nën admisnitrimin e Kombeve të Bashkuara; Ligjin e Reformës Agrare, për të rishikuar historinë e tokave dhe Ligji i Lustracionit apo Ligji i Pastërtisë Publike

– Ne e kemi respektuar dhe do ta respektojmë çdo herë Manastirin e Deçanit –

Manastiri i Deçanit është respektuar dhe ruajtur , përherë, nga deçanasit sepse, kanë qenë popullsia vendase me gurskalitësit nga Kotorri ata që e kanë rindërtuar këtë manastir dhe deri në fillim të viteve të ’90-ta, në Manastirin e Deçanit ka ekzistuar Vojvoda apo Rojtari, rrëfen historiani Imeraj dhe shton se, Vojvoda e fundit ka qenë familja e Sali Rrustës nga Deçani.

Me këtë, Imeraj bënë me dije se, shqiptarët e Deçanit, pa marr parasysh bindjet fetare, e kanë respektuar dhe e respektojnë Manastirin e Deçanit si një monument të rëndësishëm të kaluarës historike shqiptare dhe për këtë thirret edhe në vet dokumentet serbe. “Arhimani i Manastirit të Deçanit, Serafin Ristiç, në vitin 1864 e boton librin e tij ‘Deçanski spomenici’, në Beograd, i cili përshkruan disa zakone të Kishës së Deçanit dhe ndër të tjera thekson që, murgeshat kur i kanë kryer lutjet dhe meshat në manastirin e Deçanit, kanë kënduar me këto fjalë: ‘O Patriarkan, manastir i famshëm, në trevën e Dardanisë, qëndron qysh moti. Domethënë, ky është një argument të cilin e pranojnë edhe vet ish drejtuesit e Manastirit të Deçanit se, ai i takon një të kaluarës historike Dardane” citon Imeraj burimet serbe që dëshmojnë se, ky manastir ishte i ndërtuar në Dardani, pjesën e Ilirisë antike, vendit të shqiptarëve dhe ishte kult fetar i popullsisë vendase shqiptare.

– Gjatë luftës në Kosovë në Manastir ishin strehuar shqiptarë, kolaboracionista –

Lidhur me deklaratat e Igumenit Janiq se, gjatë luftës në Kosovë në vitet 1998-1999, ai ka strehuar shqiptar, historiani Imeraj thotë se, ati Sava është duke i shtrembëruar faktet dhe se Manastiri i Deçanit ka qenë vend strehim i atyre shqiptarëve që kanë qenë kolaboracionist dhe i kanë shërbyer regjimit serb të asaj kohe dhe jo vetëm atyre.

“Ne e dimë që gjatë luftës fundit, në vitet 1998 dhe 1999, janë strehu edhe personel ushtarak i uniformuar, gjë e cila dëshmohet edhe me anën e kësaj fotografie ku shihen policët e uniformuar serb dhe në mesin e tyre shihet edhe një nga personeli i Manastirit të Deçanit” rrëfen Imeraj .

Njëherësh, ai ja rikujton atit Sava Janiq se gjatë viteve 1998-1999, në këtë manastir janë mbajtur edhe mesha kishtare duke u tymosur dhe lagur me ujë qindra policë e paramilitarë serb të cilët më pas kryen krimet më të rënda në territorin e Deçanit dhe më gjerë. Për këtë, Imeraj tha se, më së miri flasin faktet, incizimet dhe fotografitë e kohës dhe se nuk është mirë që Igumeni Sava Janiq po mundohet të shtrembërojë.

– Manastiri i Deçanit të hapet edhe për historianët shqiptarë –

“Unë personalisht e kam një mesazh për fund që, Manastiri i Deçanit gjithmonë ka qenë një monument i respektuar prej shqiptarëve dhe do të vazhdon të respektohet prej shqiptarëve sepse është ruajtur nga shqiptarët” përfundoi historiani Shkodran Imeraj i cili shprehi dëshirën që arkivi i Manastirit të hapet edhe për studiuesit shqiptarë, në mënyrë që edhe ata të kenë qasje në dokumentacionin të cilin e disponon Manastiri. Si historian, ai është shumë i gatshëm ta vizitojë Manastirin pasi që, personalisht, në këtë moment e ka të pamundur me shkua dhe me e vizitua atë monument të historisë shqiptare.

Vdiç shkrimtari dhe avokati i njohur dardan Zeqir Berdynaj (1934-2025)

Zeqir A. Berdynaj, u lind më 6 qershor 1934, në Firzë, ish katundi i Ri i komunës së Pejës.  Shkollën fillore dhe të mesmen e kreu në vendli...