Agim Doçi: Rrugë pa rrugë në Shqipëri, Benza, k*rva , vijnë e shkojnë...

O SHQIPTARË…

Ej, shqiptarë ju thafshin kraht’

Ju shkoj jeta, kot së koti.

Ju që s’vleni as sa gratë

Kush s’ju don, veç ju dashtë Zoti!…

E shkutë jetën veç me pshtyma

Tre herë n’ditë kërkoni sherr.

“Bijt e shqipes” rritë me kryma

farën tuej Dreqi s’e merr!…

Shkuan shekuj e shkuan mote

endé sot nuk din nga shkon.

Fatkeqsitë e kësaj Bote

Në Shqypni veç i takon.

Rrugë pa rrugë në Shqipëri

Benza, kurva, vijnë e shkojnë

Veç hajduta në Qeveri

pensionista që mallkojnë…

veteranë me prostat truri

lekët bukës i blejn gazetë(!)

era shurrë vjen pas çdo muri

Era mut posht e përpjetë.

Kisha, tyrbe e xhami

Priftër, dhjako e hoxhallarë

Mut me lule Shqipëri!

Mut mbi mut kombi shqiptarë!

Ngrihen çmimet, ulen brekët!

Lart, më lart se Mali i Dajtit

Nuk t’u sosën kurr fishekët!

qytetarët’ nën hyqëm t’fshatit(!)

vend ku vritet Deputeti

sikur t’ishte qen rrugaç…

Vrasësi merr Medalje Shteti(!)

Sa hap gojën të thonë: – plaç!

Vend që s’ka Ligje dhe Norma

(nga Athina erdh’ Kushtetuta)…

Vit për vit shpikin reforma(!)

“Dje m’a fute,…sot t’a futa!…”

Futja kot, me bazë hakmarrjen!

Bini Toskë e bini Gegë!

karakurvë ke gazetaren

Bandë me rrogë në çdo gazetë…

Vend ku vidhet historija

Origjina e kombit tim!

Vend ku ngrihet qeverija

Të rrëzojë…Shqipërinë(?)

Ndër ministra, shtat janë grekër

gjysh stërgjysh e baballarë

Bajnë orgji e hanë si mbretër

Ku një komb rron si lypsarë(!)…

Ku pëllcet kërrcet dyfeku

Shkollat plot me… heroinë

Ku hedh valle sërbi e greku

Që “mendojnë” për Shqipërinë(!)…

Vend ku çezma e pallatit

Nuk nxjerr ujë por lang fekalesh…

Vend ku vjen hajduti i fshatit

Dhe blegrin me jehon malesh.

Vend ku vjen Cjapi me Zile

Dhe mbush rrugët me kakërdhi

Vend ku shitet krimi me kile

Ku nuk thuret një poezi…

Ku gjëmojnë kangët jevgjite

Herë me dajre herë me buzuq

“Moj rrospi sa shpejt m’u rrite!

Pse m’i lyve thonjt e kuq?…”

Pse je veshun zhele – zhele?

Dhe dyshoj s’do bahesh kurrë!

Prap me gisht në gojë ti ngele,

“Ballëlarta me Flamurë?”

Ja kaluan 100 vite

Kur në Vlonë ngritën Flamurin

Sot ku je, dhe ku arrite!?

Là më là po ngre ushkurin…

Shtrirë përmbys lëngon mbi glob

Gjakun po t’a thith “shushunja”.

Ke marrë vrapin me galop

Kërmë që qelbesh nëpër plumba…

Vend ku gjen baltë e batak

drogë, alkool, Euro, dollarë,…

vend që vritesh veç për Gjak!

Shurragjaksit tanë shqyptarë!

Dil e shit dëshmorët e Kombit!

Dil, moho Martirët e tu.

Sot të thonë “putana” e Globit

Dhe “lavire” gjithashtu…

Ku asht shpirti i Naimit?

Ku asht fryma e At Fishtës?

Ku janë trimat e çlirimit?

Ku janë mendt e F.Konicës?

Janë tek plagët e Kosovës!

Janë tek varret në Çamëri!

Janë tek Fushë e Domosdovës!

Hot e Grudë, Plavë e Guci!

Janë tek britmat e Gjo Lulit!

Huta e gjatë e Boletinit!

Salari dhe djemt e Sulit

Janë tek gjoksi i Azem Trimit.

Njeqind vite shkunë sa ora.

Kujt t’i them: – Të qofsha falë?

Ku janë djemt që kishte Vlora?

Shqipëri moj rrënjëdalë!?..

Zemra ime nis merr vrapin

Don me puth në gjunj Flamurin.

Hajnat rrugën nuk m’a hapin

Hajnat fort shtërngojn ushkurin…

Ia hyp Atit të Inatit

Kaloj male si i marrë

Veç të shkoj tek Guri i Cakut

T’a puth Flamurin Shqiptarë!

Bubazhelë dhe buburreca

Jargë e qurra atdhetare

Para Flamurit seç ngeca

S’pashë anji fytyrë shqyptare!

Hipokritë me dhambë ckërmitur

Njerz që flisnin çuditërisht

Në mes sheshit të uritur

Iso burrash labërisht:

“Po ku je Ismail Vlora?

Ngrihu, zgjohu ti nga gjumi!

Ngrihu burrë e bëja fora.

Shqipërinë e morri lumi!…”

…Dhe u zgjova i trumhasur

ishte andërr… mos e zgjat!

Mosha plakë m’a kishte rrasur…

Kisha pshurrun në krevat!…

PORTRETI I KËNGËS SË TURPSHME

Bedri Halimi 

(Ngjarjeve të 11 shtatorit në Amerikë)

Atë ditë, gjarpërinjtë

ngulën gozhdë në trurin e njeriut

deshën ta rrëzojnë Qiellin.

Gjarpërinjtë e Zi

me rrjetë marimangash, duan ta rrethojnë shtëpinë

për ta lënë të vetmuar.

Këngës t’i krijojnë dilemë

të përpëlitet me veten

të mos i ndaj ngjyrat.

Është lojë e kainit kjo

për t’mashtruar horizontet

përmes përmbytjes së mexhës së lartë.

Atë ditë, në Nju-Jork, ra kambana.

Lutja e saj lajmëroi

mbarimin e celulave të vdekjes.

Ëndrrat e trupshme të mos fshihen më

nga Kuajt e Rërës!

Atë ditë, edhe qentë thurën elegji për trishtimin.

Lumi i Zgjuar të rrijë gatitu

në ëndërr e në zhgjëndërr

t’i bëjë pritje natës kriminale

të mos prangoset Pranvera – dritarja e jetës.

Sot, troket zemra në një ritëm

që qentë e rërës, askund, t’mos mbajnë koncert.

Për Krishtlindje Kali i Trojës

dëgjon këngën e ushtarëve të paqes

dhe në Kinemanë e Vjetër

i thur portret këngës së turpshme.

E njeriut edhe më tej i pëlqejnë fabulat

edhe pse çdo ditë shumëzohen sizifët.

Atë ditë ëndrra e jetës u fut nën ombrellë

balada harroi të folurit

dritarja e hapur theu pasqyrën

shoferët e mortit s’kanë ku ta shohin fytyrën.

Atë ditë, ah atë ditë

edhe qielli e humbi ngjyrën

Njeriu u gënjye nga grixha e maceve të zeza

diçka e madhe po ndodhte në skenë

verbimi i fjalës nga njeriu pa emër

si u përmbys buka e përditshme.

Atë ditë Hitleri, Musolini e Franko

nga trishtimi i zbritën Kalit të Vdekjes

Mbreti Çarls e Bonaparti

i ndërruan detajet e këshillave

për projektin e ri urbanistik.

Atë ditë edhe sulltanët u bashkuan

që baladës së zezë t’ia marrin një ditë të bardhë.

Nuk do t’i lënë thithësit e llullës

me fije shkrepse në dorë

ta mbajnë botën në pëllëmbë

Atë natë, vetëm mbretëria e zotërave të vegjël

të veshur me kostum flake

ngritën dolli!

Mik hap sytë

Edhe toka i kërkon urdhëtarët e çmendur të Qiellit!

Ende përkëdhelen serbët për ca bomba të NATO-s ! Vallë, kur do të këtë drejtësi për shqiptarët?

Nga Flori Bruqi 

Nëse Dante Aligeri na solli Ferrin e fantazuar me të gjitha labirintet e tij deri tek rrethi i 12-të të perëndisë, në ditët tona doli një Dante i Ri. Ai është shkrimtari kosovar Dibran Fylli.

Ky autor na ka sjellë ferrin e vërtetë njerëzor, jo si dënesë e perëndisë për të këqijat dhe mëkatet e botës njerëzore, por ferrin e shtetarëve e gjeneralëve të Serbisë, të strukturave të ushtrisë e policisë Serbe në librin e tij që do të  përurohët  në Bibliotekën Kombëtare të Kosovës  "Pjetër  Bogdani" më datën 23 shtator në ora  ora 15:00- të 

 .

Libri " Tokë e mbjellë në varre" (Krimet serbe në Kosovë 1998/1999) , nga faqja në faqe përshkruhën  mjaftë mirë me skenat të llahtarshme ,që s'janë të sajuara, por  ato janë reale, ku artistët që i lozin këto role të realta  janë: nënat ,baballarët tanë ,pra  plaka, pleq, gra, burra, mandej dhe fëmijë, femra e meshkuj, është një popull i tërë i vënë në kalvarin e vuajtjes së torturës të një populli  që është  i destinuar  nga strukturat vrastare  serb0-malazeze për t’u përzënë nga trojet e tyre  etnike e për t’u qitur fare me gjithçka. 


Është një vend i cili u bë shkrumb e hi jo vetëm nga zjarri i predhave e bombardimeve, por edhe nga zjarri i vendosur me benzinë nga dora e soldateskës sebo-malazeze .

Kur lexon këto faqe të këtij libri nuk ka mëndje që nuk luan, nuk ka sy që nuk loton, nuk ka trup që nuk rënqethet, nuk ka qenie që nuk revoltohet, nuk ka njeri që nuk reagon dhe nuk besoj të ketë qenie njerëzore që të mos jetë e gatshme për t’u radhitur në skalionet e luftëtarëve për t’u thënë ndal, këtyre kriminelëve të njerëzimit, arqitekëve të gjenocidit serb në Kosovë apo atij çam në Greqi.

Duke lexuar librin lexuesi futet në botën e krimit, nuk është më njeri, por duket si një profet që vëzhgon çfarë ndodh në atë labirint krimesh dhe i raporton zotit të tij.

Lexuesi xhiron me kamerën e ndjesive, përjetimeve, fantazive dhe riprodhimeve të realiteteve monstruoze që Akademik profesor  Dibran Fylli , falë aftësive të tij psikologjike, por edhe atyre artistike i sjellë mjeshtërisht në memorien tonë.

Kriminelët serbë kanë përdorur taktikë djallëzore dhe të ligë, duke i zhvendosur viktimat nga vendet ku ishte kryer krimi në vende të tjera, shpesh shumë larg, me qëllim që të maskohet, ose të vështirësohet gjetja dhe identifikimi i trupave të vdekur.

Kjo metodë ishte përdorur në gjithë periudhën e luftës nga janari 1998 deri në qershor 1999.

Nga janari 1998 deri qershor 1999, kur dhe ku forcat ushtarake, paraushtarake, policore dhe milicia civile e terrorizuan popullatën civile të shqiptarëve të Kosovës me aksionet e tyre vrasëse dhe shkatërrimtare.

Dokumentet tjera tregojnë se kur dhe ku janë gjetur viktimat pas datës 20 qershor 1999, kur zyrtarët e KFOR-it dhe të UNMIK-ut kishin kontroll të plotë në Kosovë, pas tërheqjes së njësive të ushtrisë dhe policisë serbe nga Kosova.

Të gjithë trupat e gjetur dhe të identifikuar nga janari 1998 deri më 20 qershor 1999 mund të gjenden në një vend ku janë bërë krimet, ose një vend ku trupat e vdekur janë gjetur në varrezat masive, ose vendin ku viktimat kanë lindur ose jetuar.

Të gjithë trupat e gjetur dhe të identifikuar pas 20 qershorit 1999 mund të gjenden në dokumentin e regjistrimit te atyre viktimave, për të cilët data e vdekjes ose zhdukja është e panjohur.

Autori nuk ka pasur kurrfarë ndihme për t’i sqaruar emrat ose detajet e tjera nëpërmjet burimeve zyrtare.

Varrezat masive të regjistruara në Serbi, ku janë gjetur të paktën 836 civilë shqiptarë të Kosovës të detyruar fizikisht dhe të terrorizuar në shtëpitë e tyre nga ana e forcave ushtarake, paraushtarake dhe policore serbe, në sulmet e tyre në fshatra, në periudhën shkurt-dhjetor 1998, të regjistruar nga UNHCR-ja

Këto organizime ushtarake dhe policore ishin makineria e terrorizimit gjithëpërfshirës dhe vrasjeve të rrëmujshme të civilëve shqiptarë të Kosovës, që përfundimisht i detyruan ata ta linin Kosovën.

Afro 1 milion civilë dhe rreth 500 000 të tjerë u detyruan ta kalonin kohën të fshehur në pyje dhe male.

Autori nuk ka pasur mundësinë të merrem me rastet e përdhunimeve, të bëra ndaj femrave shqiptare të Kosovës nga policia serbe dhe nga ana e njësiteve ushtarake dhe paraushtarake serbe.

Librat e botuara në Kosovë deri më tani janë marrë me krimet e përdhunimit: Më 23 shkurt 2010 në mjediset e Bibliotekës Kombëtare dhe Universitare të Kosovës u promovua libri "Histori të tmerrit 1998-1999" i autores Sanije Gashi.

Ky libër i trajton përdhunimet e bëra nga policia, ushtria dhe personeli paraushtarak serb gjatë periudhës 1998-‘99.

Në janar 2003, Luljeta Selimi botoi librin e saj të titulluar “Rrëfime tronditëse”, libër që merret më shumë me përdhunimet e tmerrshme të kryera nga forcat serbe gjatë periudhës së luftës.

Kriminelët dihen, por s’është bërë asgjë që të ndiqen penalisht. Viktimave nuk u është ofruar mbështetje psikologjike, mendore ose ekonomike, as nga ana e OJQ-ve, as nga organet qeveritare.

Kjo gjendje është shëmtim për shtetin e porsalindur në Evropë, i cili ka si këshilltarë UNMIK-un , EULEX-in dhe Qeverinë e Kosovës.

Perceptimi i grave në në përgjithësi në Kosovë është ende i njollosur.

Për shekuj me radhë nën sundimin e Perandorisë Otomane dhe pesëdhjetë vjet nën tipin komunist të demokracisë, elitat udhëheqëse nuk kanë pasur kurrë në përbërje të tyre gra.

Ata shpesh herë kanë marrë vendimi jo në favor të grave.

Gjykata Ndërkombëtare e Krimeve për ish-Jugosllavinë-rasti nr. IT-05-87/1-PT. 8 ; Gjykata Ndërkombëtare e Krimeve për ish-Jugosllavinë, rasti nr. IT-05-87/1-PT. 9;  Gashi, Sanije (2010) “Histori të tmerrit”. 10;  Selime, Luljeta (2003) “Rrëfime tronditëse” (Femrat e dhunuara gjatë luftës në Kosovë).

Ky projekt nuk do të mund të realizohej pa pjesëmarrjen gjithëpërfshirëse dhe aktive të Akademisë së Shkencave dhe Arteve Shqiptaro-Amerikane , SHB ProkultPress, OVL-UÇK dhe vetë  autorit Akademik profesor  Dibran Fylli , që përgatiti materjalin  për libër mbi viktimat e  luftës në Kosovë. 


Urime e suksese z. Dibran Fylli!


Prishtinë,shtator 2019.

Prof.Dr.Fatmir Terziu: "Kritika ndryshe:vëzhgim në brendësi të prozës e poezisë shqiptare"

..."Larmia e krijimtarisë poetike kushtur dëshirës së Pavarësisë për Kosovën natyrshëm në kohë dhe vend gjen hapësirë të mjaftueshme për të realizuar shpirtdëshirën dhe vrullin poetik në vargje të shijuar poetikisht nga të gjithë.

Por ajo që poeti Flori Bruqi gjen dhe gatuan me vlera artistike është padyshim një fuqi që vjen dhe merret nga vargu dhe arritja e poezisë shqipe kur ato i dhurojnë dëshirat e poetit.

Me një vlerë artistike ai shkruan:"Këtë poezi Nënë/nga zemra e shkrova/dhe hije azhuri/s' futa brenda/Ti kërkon Dritë/se ishe Dritë/siç janë Dritë/të gjitha Nënat".

Natyrshëm fjala e ëmbël,e përzgjedhur flet me një gjuhë të qartë,aty buron vetë dëshira e realizimit të ëndrrës së ngrohtë e mikpritëse poetike.

Pikërisht aty ku poeti gjen fjalët edhe fjalët e përqafojnë fjalën e dëshirën e shprehur të poetit në vargje:"Ti nuk je/retë mbi qytet me nevrikosin/dhe shiu më lag bashkë me vargjet"(Flori Bruqi,
poezia "Qyteti ku të prita").

(Teksti është marrë  nga libri voluminoz "Kritika ndryshe:vëzhgim në brendësi të prozës e poezisë shqiptare"(faqe 41 dhe 42) të autorit Prof.Dr,Fatmir Terziu.


Marrë nga web https://books.google.com :

https://books.google.com/books?id=7vE8AgAAQBAJ&pg=
PA41&lpg=PA41&dq=POEZI+NGA+FLORI+BRUQI&source=bl&ots=Qd64GnStc3&sig=ACfU3U0iADQcLex7je2dwL_wh3AIMOCAjQ&hl=sq&sa=X&ved=2ahUKEwia0MjamMPkAhVQb1AKHZPOCP8Q6AEwEXoECAkQAQ#v=onepage&q=POEZI%20NGA%20FLORI%20BRUQI&f=false

Fatmir Terziu lindi në vitin 1964 në Elbasan.Pas mbarimit të shkollës së mesme të përgjithshme "Dhaskal Todhri" , studioi për gjuhë dhe letërsi shqipe.

Ka punuar mësues dhe më vonë drejtor shkolle në disa shkolla të Shqipërisë. Ka publikuar shkrime në gjithë shtypin shqiptar dhe ka qenë gazetar i gazetës "RD", kryeredaktor i gazetës së pavarur "Fjala e Lirë" dhe Drejtor i Televizionit "Dardan", kryeredaktor i "Albanian Mail" dhe "Albanian News", gazetë në Mbretërinë e Bashkuar. Ai drejton dhe boton dhe portalin www.fjalaelire.com.

Në vazhdim të edukimit të tij të mëtejshëm ka studiuar në High Melton College, [South Thames College]për gjuhën angleze dhe për HNC, Certificatë e Lartë Nacionale në Britaninë e Madhe për Media Production (media prodhimtari). Ka marrë nivelin e lartë (Gradën-nivel :

A) për Communication Media (media komunikim) pranë Universitetit London South Bank University (2004). 

Më tej kreu studimet në London South Bank University, pranë Faculty of Arts and Human Sciences për Digital Film dhe Video Production (2004-2007). 

Autori ka fituar gradën e Masterit për Media, Kulturë dhe Politikë pranë Roehampton University në Britaninë e Madhe dhe Phd-së për Media, Kulturë, Politikë nga London South Bank University.

Botime

Shumica e filmave dhe pjesë nga veprat e autorit mund të shikohen në internet në faqen e BBC-së dhe në faqen e tij: www.fjalaelire.com.

Veprat e autorit janë publikuar në UK nga BBC, ku autori ka fituar dhe një kompeticion me tregimin “Hija Diamant” (Ghost Diamond). 

Krijimet e Fatmir Terziut janë përfshirë në disa Antologji Kombëtare, duke përmendur Antologjinë poetike Kombëtare “Pena e vjeshtës së artë”, Antologjinë poetike “Metaforë malli”, Antologjia e Letërsisë “Lule për lulet” etj.

Pa ndërprerje ka shkruar dhe shkruan në revista e gazeta perëndimore dhe në gjuhën shqipe, në web-faqen agimi.com, shtypin shqiptar dhe të huaj në Mbretërinë e Bashkuar etj.

Prej disa kohësh ai ka shkruar në Blogun e tij “Media Information Production" dhe boton online revistën kulturore-informative “Fjala e Lirë" me liçencën e rregullt të njohur në fushën letrare në Angli dhe Wells.

“Mos hesht” 2000, Sejko
“Djalli i Argadasit”, 2003, Silver
“The Devil of Argadas”, 2004, Lulu
“Ecje në qelq” 2005, Silver
“Krokamat” 2006, “Lulu”
“Integrimi” 2007, “Lulu”
“Misteriozja” 2008, “Globus R”
“Kohëbota” 2010 “Emal”
“Eagles Voices” 2010 “Emal”
“Lumenjtë e ëndërrave” 2011 “Lulu”
“Lotët e Virgjër” 2011 “Lulu”
“Rrëfenjat e Xha Avramit” 2012 “Filara”
“Grykës” 2012 “Lulu”
“Bunari” 2012 “Lulu”
“Kojrillat” 2013 “Lulu”.
“Borxh ajrit” 2013 “Lulu”
“Xhungël mendimesh” (2010)
"Blirët e Pejës" (2014)
"Era nuk jepet me qera" (2015)
"Fijet e barit të thatë" (2016)
"Pas shiut" (2016)
"Zjarri është Blu" (2016)
Libra studimorë:
“Parametric Narration në filmat e Norman Wisdom” (2007) “Lulu&LSBU”
“Kritika Ndryshe: Një vëzhgim në brendësi të prozës dhe poezisë shqiptare; Pjesa e parë” (2009) “Arbëria”
Media Technology and Everyday Life
“Kritika Ndryshe: Një vëzhgim në brendësi të prozës dhe poezisë shqiptare; Pjesa e dytë” (2011) “Globus R”
“Një sy pas në Letërsinë për Fëmijë” “Lulu”
“Poezia haraçi për kohërat”, “Lulu”
“Joni Poetik” “Lulu”
“Disimetria, Universaliteti, Oksimoroni, (Anti)misigonia” studime (2016)
Writing the dictatorship: reuse of myth in Ismail Kadare’s work (2016)

Esse dhe studime:

Freud and Spellbound
Ballkan Chiaroscuro
Shifting Boundaries in Documentary Film
Blogjet, nje shperthim i vrullshem krijues (shqip)
Kadare dhe disidenca e tij
Postmodernizmi i vonuar shqiptar
Stuart Mann dhe letërsia shqiptare në syrin britanik.
Bukuria Mashkullore dhe tregimi i Kadaresë
Ferexheja si nocion kulturor në tregimin e Kadaresë
Konferenca dhe simpoziume:
‘Reality TV and the therapy playroom’, Reality TV day event, Roehampton, University of Surrey, 2007.
Reality TV: Contexts, Debates, Futures, 2008, Symposium, Roehampton.
Media War: Covering conflicts after Iraq, November 2008.
Transnationalisation and cultural effect LSBU 2010 dhe 2011.
Summer PhD Conference LSBU 2011 dhe 2012.
Konferenca akademike e gjinisë dhe kulturës, LSBU.
Dokumentarë
"Clouds of Smoke" (Retë e Tymit) eshte perzgjedhur nga Festivali i Filmit të Pavarur në New York 2007
“Trokamat në jetën e një Pene” 2003
"Footsteps in the life of a writer" 2006 (shqip-anglisht)
“Në Kosovë Andej nga Kulla e Jasharajve” (2004-shqip)
“Rivermusic”(2003-anglisht)
“Capoeira” (2005-anglisht)
Gjatë punës në TV Dardan ka realizuar disa dokumentarë ku spikat ai për Universitetin e Tetovës, Diktaturën, Azem Hajdarin etj.

Filma me metrazh të shkurtër:

Windy Corner (Rruga e Erërave)
Think Again!
Sentimental Journey
Pencil and Computer (në dy versione me çmim përkatës dhe vlerësime nga BBC)
One Egg
Referate dhe kapituj në libra dhe revista akademike:
Global Art Cinema: New Theories and Histories (2010 Oxford University Press)
Something beautiful for God: Mother Teresa of Calcutta
Academic Research International Vol. 1, No. 3. November 2011
International Journal of Academic Research Vol. 3, No. 5, September 2011.

Vlerësime dhe çmime:

Gazetari më i mirë i vitit 1996, (Gazeta: “Rilindja Demokratike”)
Çmimi i Parë për tregimin “Ghost Diamond” 2004 (BBC Britani e Madhe)
Çmimi “Kadmus” Greqi 2006.
Çmimi “Agim Ramadani” 2007.
Çmimi “Njeriu i Vitit” FloartPress 2008 dhe 2009.
Çmimi “Best Mention” për filmin Windy Corner” 2007
Çmimi “Filmi më i realizuar” (Clouds of Smoke) Festivali ndërkombëtar i filmit Indi 2011.
Çmimi i 100 Vjetorit nga nga “Albanian Life Quality Union” 2012.
Mirrënjohjen nga “Ardhmëria” 2013.
“Çmimi i Lexuesit” nga gazeta “Telegraf” (2014)
Çmimi "Penda e Artë 2016
Mirrënjohja e Qytetit të Sarandës nga Bashkia Sarandë
Çmimi "Kurora e Ullirit"
Dekorata "Mjeshtër i Madh" nga Presidenti i Republikës së Shqipërisë.
Diplomë Mirënjohje nga Klubi i Shkrimtarëve në Botë “Drita” Revista Letrare-Artistike “Pelegrin” në vitin 2009 (Nase Jani). Dhe disa vlerësime e çmime të tjera nga grupe, shoqata, kolegë dhe shkrimtarë e studiues.

Vlerësime mbi autorin

Adem Zappluzha: Poetët dhe krijuesit shumëdimensional si Fatmir Terziu i sjell ndjeshëm Zoti në Tokë.

Agim Mato: Që të jesh fatmir, duhet të gjesh një terzi.

Agim Shehu: Autori përshkruan ngjarjet dhe ia lë njeriut të zgjedhë.

 Për këtë mision shkrimtari Fatmir Terziu përdor stilin konçiz e dinamik. (Romani “Grykës). Fatmir Terziu, ‘ambasador’ lirik i çdo zemre që dashuron në poezi, poet i kohës moderne, një Lorka i vërtetë.

Ahmet Mehmeti: Mirënjohje të veçantë për kontributin mediatik, televiziv dhe letrar të jashtëzakonshëm, sidomos në kohën e ardhjes së kosovarëve gjatë luftës së fundshekullit, suksese kudo në jetë!

Albert Habazaj: Fatmir Terziu e meriton këtë çmim! Jo vetëm për vlerat që posedon në krijimtarinë shumëdimensionale të tij, por, edhe si një kontribues i madh, i palodhur për kulturën shqiptare në Londër. 

Sipas traditës dokesore të Vlorës e Labërisë po themi që nderi iu bë mikut më të largët, shqiptaro-londinezit shpirtbukur e mendjeflori.

Aleko Likaj: Gjuhë filmike në romanin “Grykës” të Fatmir Terziut. Një roman që hap një sipar të ri narrativ. Romani “Kojrillat” një prurje e re në jetën artistike.

Arqile Gjata: Kritika e Dr Fatmir Terziut është një hapësirë e re bashkëkohëse e pa lëvruar më parë

Bajram Dabishevci: Fatmir Terziu, romani “Blirët e Pejës” dhe letrat shqipe në një kënd tjetër që i mungonte letrësisë shqipe në hapësirën më të gjerë.

Bilall Maliqi: Romani “Grykës” është libër bashkëkohor interesant për lexim i shkruar me kujdes të veçantë me përgjegjësi dhe me një art të avancuar krijues të autorit.

Dero Murataj: Kohës i bën sfidë...

Dukagjin Hata: Vështrim vertikal mbi historinë e keqkuptuar të botës shqiptare përbën një kulm të shkrimtarit, një depërtim në një materje të ngjeshur historike, me anë të gjetjeve fiksative dhe simbolikave që shkojnë nga absurdi në fantazmagori tek narrativi i romanit “Kojrillat” të shkrimtarit të mirënjohur Fatmir Terziu.


Ermelinda Kashahu: Fakti që nga ana e ndërtimit, vepra i ka elementet kompozicionalë, zinxhir për të qenë një roman, më shfaq vigjilencën e duhur, një formë e re kjo, e cila e shtyn autorin në paraqitjet reportazhiste që përçon gjetjet origjinale si vlerë e këtij romani. 

Në mënyrë të veçantë, kjo vlerë ndihet te personazhet, imazh i bukur ky edhe i ambjenteve ku zhvillohen ngjarjet, individualizmi gjuhësor, njësoj si historia e ndërtimit te jetës së re.

Prof.dr. Eshref Ymeri: Për kënaqësinë time të pamatë, në “Kritikën ndryshe” të zotit Terziu unë zbuloj “kritikun e sallës së parë” të Panairit të Librit, studiuesin humanist, që, në personin e krijuesit, shikon njeriun e mirë, të cilit, me gjithë zemër, dëshiron t’i gjendet pranë me një fjalë plot frymëzim.

 Pikërisht një qëndrim të tillë humanist të këtij kritiku të shquar unë dëshiroj ta shikoj edhe në optikën e shkrimtarit skocez Samuel Smajls (Smiles - 1812-1904), propagandistit të vlerave viktoriane, i cili thoshte: “Mjafton veç t’i besojmë njeriut më shumë se ç’i besojmë zakonisht, në mënyrë që të nxjerrim në pah të gjitha anët më të mira të karakterit të tij”.

Fatmir Minguli: Vepër unikale në llojin e vet (Një vështrim studjues për romanin “Kojrillat” të shkrimtarit Fatmir Terziu). Mund të shkëputësh një njeri nga vendi i tij, por nuk mund të shkëputësh vendet nga zemra e njeriut. (John Dos Passos) Një roman që të befason që në kapitujt e parë. Një roman që e zgjeron botën shqiptare në hapësirë dhe në kohë.

 Një libër policesk dhe njëkohësisht një romancë dashurie që nuk e kemi as parë e as dëgjuar të ndodhë me një femër të bukur shqiptare në Londër dhe jo vetëm aty. Një roman i shkrimtarit Fatmir Terziu, ku dokumentat sekrete dhe gruaja misterioze Madam Zeinep Vlora vetëm sa janë maja e ajzbergut të vërtetë. 

Një roman, që për nga radha e romaneve të shkruara nga ky shkrimtar është i treti e që pason romanet “Grykësit” dhe “Bunari”.

Faruk Myrtaj: Proza e Terziut, as që e ka dëshirën të ngjajë me prozat e tjera të kohës shqiptare. Po më intrigon jo pak kjo prozë. Më pëlqen të shkruarit. Ka siguri. Kontroll i përpiktë fjale. Veti prozatorësh të pjekur. Përgjegjësi fjale. Ajo fraza “shndërrohet si fjalët e një fjalie..., si fjalët e një fjalie..., si fjalët...”, por jo vetëm në vetvete. Jam i sigurtë se do të ketë shërbyer për të ngarkuar në atë që ndodhë në këtë prozë.

Faslli Haliti: “Rrëfenjat e Xha Avramit” libër që flet në shumë gjuhë. Të mëdhenj e të vegjël, kënaqen, emocionohen, jetojnë një suspansë fino in fondo; emancipohen, kulturohen, trimërohen, mençurohen, fitojnë identitet të ri kombëtar, shqiptar. Në fakt këto fjalë ishin me kohë.

Fiqri Shahinllari: Dua të veçoj faktin se romani “Kojrillat” nuk është “pije” limonade si disa që katranosen edhe me çmime nga pas. 

Ai është koncentrat i shtrenjtë dhe i esencuar “pijesh” me tretje e përzierje të letrësisë artistike, historisë, filozofisë dhe hulumtimeve shkencore. 

Si i tillë ai është mjaft interesant. Është i mbushur me enigma. Të vë trurin të punojë me kapacitet të plotë, pra kërkon lexues të vëmendshëm, elitarë do të thosha unë.

Dr Gëzim Alpion: Letërsia, për mua, është art që e ka kryer misionin kur të shqetëson, dhe jo argëtim. Në qoftë se jeni të përgatitur të sëkëlldiseni, atëherë Fatmir Terziu është autori që duhet të lexoni. 

Leksion: ‘Intelektuali dhe Mallkimi i Vegjetimit – Harresa e Imponuar në Veprën Letrare të Fatmir Terziut’

Gëzim Strora: E kuqja e zbehur e Terziut (Kushtuar pendës së artë Fatmir Terziu).

Iliriana Sulkuqi: Fatmiri hyn jo vetëm tek penat e arta të letrave shqipe, por edhe tek njerezit e rrallë, që di të mbledhë rreth vetes krijues nga të gjitha moshat, nga të gjitha trojet tona dhe kudo që i ka hedhur fati, rreth « Fjalës së Lirë». Jemi me fat që Fatmirin e kemi mes nesh.

Jorgo S. Telo: Fatmir Terziu, shkruan rjedhshëm, me gjuhë të pasur.

Kolec Traboini: Ndesha njeriun e njohurive të thella në dijet e filozofisë së artit.

Kostaq Duka: Shembulli i Fatmir Terziu është nxitje dhe inkurajim për ata intelektualë që jo thjesht dëshirojnë por me një vullnet të jashtëzakonshëm guxojnë të dalin nga "rutina" e jetës së vështirë e të pashmagëshme në fillimet e para për të gjithë emigrantët.

Kristaq Turtulli: Në rrjedhën e pandalur të viteve, brezat lëvizin, rriten, ndryshojnë , por kanë nevojë të mësojnë. Një rol të rëndësishëm në këtë fushë, për evidentimin dhe pasqyrimin, të mendimit kritik të letërsisë. 

Me punën këmbëngulëse dhe voluminoze sigurisht që e ka intelektuali dhe krijuesi Fatmir Terziu.

Kristo Zharkalliu: “Bunari” është një roman modern që përpiqet të rrokë të gjithë qindvjeçarin e shtetit shqiptar.

Lazër Stani: Unë mendoj se pikërisht këtë duhet të ketë arti. Fatmir, më ka habitur tregimi yt.

 Duke të mbajtur mend vetëm si gazetar nga ajo kohë e keqe, unë dija një gjë: se veç gazetarit të mrekullueshëm ishe edhe djalë shumë i mirë. 

Tani po zbuloj fshehtësitë e tua, fshehtësitë e shkrimit. “Krokamat” është akoma më ndryshe.

 I shkruar rjedhshëm, me gjuhë të pasur, i saktë në sintaksë, i kompozuar mjeshtërisht dhe rrëmbyes deri në rrjeshtin e fundit, aq sa kur e mbarova kisha dëshirë t’a lexoj sërish.

 Unë mendoj se pikërisht këtë duhet të ketë arti: kur dëgjon një këngë, të kesh më shumë dëshirë për ta dëgjuar sërish kur ajo mbaron; kur lexon një libër, të kesh një dëshirë të fortë për t’iu rikthyer sapo ke mbaruar faqen e fundit, rreshtin e fundit. Jo shumë tregime e arrijnë këtë, jo shumë libra.

 Aq më tepër tani që unë jam në një moshë të tillë, kur kam lexuar aq shumë, dhe habia nga një tekst letrar sa vjen e bëhet më e rrallë. 

U gëzova aq shumë që lexova një tregim kaq befasues e tronditës.
Dr Ledri Kurti për “Rrëfenjat e xha Avramit”: Prozë që të fal kënaqësinë e artit dhe mundësinë e interpretimit, si vlerë e "veprës së hapur" po të perifrazoja mendimin e studiuesit të njohur Umberto Ecco.

Mëhill Velaj: Fatmir Terziu! Ky pasionant zemërbardhë i artit, letërsisë dhe gazetarisë.

Murat Aliaj: Romani “Bunari” është një vepër e fuqishme moderniste.

Naim Berisha: Ti, je krenaria jone, së paku, ketu në Londër. Dhe ne kemi të drejtë të gëzohemi me ty dhe arritjet e tua, që s'kanë nevojë për komente.

Nase Jani: Terziu e sundon gjeografine e tregimeve me njohuritë që ka për jetën dhe qytetarinë-krijuese. Pasuria e tij intelektuale e ndihmon sukseshëm për këtë.

Novruz Abilekaj: Fatmir Terziu – bleta e krijimtarisë së sotme shqiptare.

Petraq Kote: Interesant krijues, ndoshta i veçantë i rracës sonë. Më vjen mirë që të shohë në atë klasë e standard avantgarde.

Pëllumb Kulla: Situata jonë dhe marrëdhenia e shkrimtarëve me Fatmir Terziun, më duket shumë interesante. Me punën e tij të mrekullueshme dhe me gravitetin që ka fituar me të, më ngjan me një baba teqeje që ne, shkrimtarët në diasporë të marrim uratën vazhdimisht.

Përparim Hysi: Duke shkruar një roman të tillë, autori, Fatmir Terziu, them që ka merita të veçanta. Së pari, që të shkruash një roman duhet ta ngulësh brirrin mirë, se, ndryshe, të ikën filli nga dora dhe vepra dështon. 

Së dyti, një roman, siç mendoj unë, është si një ndërtesë me shumë kate që do shumë mund dhe, veç mundit, do dhe kohë të lirë: ta kesh këtë me pashë. 

Dhe, çuditërisht, Fatmir Terziu, sado që ka aq e aq angazhime të drejtpërdrejta pune, përsëri, ka gjetur kohë që të sjellë për lexuesin një roman. 

Ka kapërcyer, siç mendoj unë, atë që thuhet për kohën:"Gjithmonë ankohemi se kemi pak kohë, por e jetojmë atë si ta kemi me tepricë". 

Për Fatmirin dhe minuti është i shtrenjtë, mjeshtri e treguar nga Terziu "Versaçe". shkurt: Fatmir Terziu meriton nga të parët që t'i fitojë ato atribute që janë bërë sikur nuk i kanë vënë re. Fatmir Terziu është investim me vlera deri tani të mohuara.

Raimonda Moisiu: Shkrimtari Fatmir Terziu është një transmetues virtuoz i vullnetit. 

I atij vullneti që ka kaq shumë gjëra për të mësuar për jetën, për të dhënë e marrë prej saj; dhimbjen e gëzimin, komiken e seriozen, vlerën e antivlerën, grotesken dhe interesanten, moralen dhe të pamoralshmen, grykësinë e pangopësinë, brengat e kujtimet, optimisten e pesimisten, vdekjen e jetën, krimin e ndëshkimin, jetesën e mbijetesën, si një udhërrëfyes enthusiast i fateve njerëzore përmes romanit. 

Fatmir Terziu me një mjeshtëri artistike e letrare, ka krijuar një botë që është edhe intime, miqësore, e zakonshme, por edhe mospërfillëse dhe e ankthshme.

Roland Gjoza: Zoti i ka falur Fatmir Terziut si dhunti tjetër dashamirësinë. Na ka hapur një portë. 

I dashur Fatmir: 

Ti vetë rri në natën e çuditshme të letrave me një fener që bën dritë për të gjithë. Ti i dashur u thua hyr të gjithëve dhe me një fjalë të ngrohtë, qoftë kushdo në dukje e në karat, u jep zemër. 

Kjo është vërtet zemër. Sepse sot për fat të keq s'ka zemër, po fjalë që vret më fort se plumbi. 

Letërsia është me dobësinë më pranë se me forcën. Ajo prodhon forcë, po nga dobësia. Të dobëtit kërkojnë strehë, ata kanë pallate, po nuk e dinë. Shumë vonë kuptohet kjo gjë. Tjetër është profecia, tjetër realiteti.

Ruzhdi Jata: Fatmir Terziu e gatuan bukën e tij duke e bluar grurin hollë (zero) në “mullirin” e tij krijues.

Rrustem Geci: Poezia e Fatmir Terziut është një gjak i ri në letërsinë tonë të bukur.

Sami Hajra: Terziu me “KOJRILLAT” hapi dyert e një përceptimi të ri ndaj prozës shqip.

Sazan Goliku: Larg e larg i mërguar..., Kushtuar Fatmir Terziut
Sejdi Berisha: Po të lexosh krijimtarinë letrare të Fatmir Terziut, vëren një rrugëtim karakteristik dhe me plot temperament të dellit krijues gjithnjë me qëllim për të afirmuar vlerat shpirtërore dhe kulturore dhe krijimtarinë jo vetëm të vetvetes, i cili temperament, as autorin por as lexuesin nuk e lë të qetë pa u futur në brendinë ndijimit, të mendimit dhe të mesazhit, faktorë këta të cilët janë mirë të kompozuar me ankthin, makthin, dashurinë, me dritën, mallin dhe me etjen, por edhe me lumturinë e njeriut, me mirëqenien e tij dhe të atdheut. 

Të gjitha këto elemente, thekshëm dhe me amanetin e etjes shtrohen për ta ngritur lapidarin e dritës, e kjo, veçmas bëhet më domethënëse dhe me kuptim shumëdimensional, kur gjërat shkruhen e analizohen me shkrumbin dhe mallin për vendlindje, për atdhe, por edhe kur shkruhen nga ai këndi i shikimit të pafund në horizont, të cilin ta imponon kurbeti.

 Këtë karakteristikë me peshë filozofike e hasim edhe tek libri i pestë me poezi “Lumenjtë e ëndrrave” të shkrimtarit, Fatmir Terziu.

Siri Sulejmani: Koha dhe bota nuk bien në gjumë thjesht me Fatmir Terziun.

Shpresa Fundo Gjergji: Fatmir Terziu, artist në artin e fjalës dhe kritikës.

Tahir Bezhani: “ Blirët e Pejës”, libër me peshë historike.
Timo Mërkuri: “Kojrillat” është vërtet një libër i bukur, me një kompozim modern, por që gjithësesi mban aromë Shqipërie në të gjithë faqet e tij. Është nga ato libra, ardhja e të cilëve, është vërtet një…ogur i mirë.

Vangjush Saro: Përtej klasit dhe termave, që tani po të dallojnë nga shumë krijues të tjerë, vëmendja njerëzore dhe ajo profesionale janë gjërat që gjithashtu i çmoj tejet. Në këto kohë me shumë vështirësi dhe pikëpyetje, edhe në fushën e letrave, ti dhe “Fjala e lirë” po jepni një ndihmesë që (jam i bindur) antologjia e vlerave po e arshivon.

 Mund të them se krahas poezisë së “rëndë” dhe prozës kërkuese, angazhimi yt në kritikën letrare, aq memece sot për sot, si dhe kontributi i “Fjala e lirë” në tërësi, janë sikur një institucion i munguar.

Vilhelme Vranari Haxhiraj: Romani “Grykës” i Terziut, vlerë në kolanën e letërsisë shqipe.

Vladimir Muça: Sfida e Dr. Fatmir Terziut, me këtë roman të një lloji të ri (do ta quaja post-modernist) përbën një sfidë kurajoze ndaj vetëvetes e ndaj reçesionit letrar në përgjithësi.

Vullnet Mato: Tek proza dhe poezia e Fatmir Terziut është gjithçkaja jetësore brenda tërësisë moderne.

Dr. Zejnepe Alili – Rexhepi: Të shkruash, qoftë edhe vetëm ca fjalë mbi artin krijues të Terziut, nuk është fare e lehtë. Romani “Kojrrillat”, më bëri të zhytem në labirinte të thella deshifrimesh, akoma pa i njohur thellësitë e ngjarjes.

Zyba Hysen Hysa: Proza e Terziut shket si makina në autostradën globale.

Prof. Dr. Zyhdi Dervishi: Fatmir Terziu sjell Standarde bashkëkohore më të përparuara edhe në kritikën letrare shqiptare. 

Fatmir Terziu i qaset shqyrtimit analitik të proceseve, dukurive e risive letrare në gjuhën shqipe kryesisht të dy dhjetëvjeçarëve të fundit, duke u bazuar në përvojën teorike dhe trajtimet empirike analoge të vendeve më të përparuara të Perëndimit.

Xheladin Mjeku: Fatmir Terziu është Tempulli i dijes në syrin e kritikës letrare.

Filmografia

Filma

Windy Corner

Clouds of Smoke

Tokë e përgjakur (1999-2003)

Trokamat në Jetën e një Pene (2003-2006)

Rivermusic (2003)

Think Again (2004)

Capoeira (2005)

Windy Corner (2006)

Clouds of Smoke (2007)

One Egg (2006)

Pencil and Computer (2006)

Forgotten Fear (2006)

Dokumentarë

Universiteti i Tetovës (1997)

Në Kosovë andej nga Kulla e Jasharajve (2004).

Janë shprehur:

Për autorin dhe studiuesin akademik Fatmir Terziu janë shprehur Prof Dr Zyhdi Dervishi, Prof Dr Eshref Ymeri, poeti Agim Shehu, Prof Vangjush Ziko, Faruk Myrtaj, Lazër Stani ,Flori Bruqi e mjaft të tjerë.

Përgatiti :Flori Bruqi

Nusja, vjehrra dhe mullixhiu… Rrëfenjë

Për inat të sime vjehrre, fle me mullixhinë.

Ajo e ka fajin, ndaj lodha fatzinë.

Në mëngjes pa gdhirë, nusja para derës,

Ç’ kishte hequr mbrëmë, do t’i qahej vjehrrës.

-Ç’ ke kështu moj nuse, nuk të shikoj mirë,

Në gushe e në faqe, kush të paska nxirë?

-U çudit i shkreti, kur i them në sy:

Për inat të vjehrrës, do të fle me ty!

Se si shkoj më tej, ti vjehrrë e di,

Si skifter në krahë, më ngriti ai.

Më puthi në gushë, pastaj në dy faqe,

Zjarr i kishte buzët, nën ato mustaqe.

Mulliri bluan misër, mbrëmë kishte grurë,

Ne rrinim zbuluar, digjeshim si furrë.

Ai veç rënkonte, ç’po e lodhte fati,

Unë turfulloja, më shtohej inati.

Eh, ç’ po heq i ziu, mullixhi i ngratë,

Ters vete kjo punë, sa herë zihen gratë.

Herë tjetër nuse, më lerë, po shkoj unë.

Si ti do të vuaj, ta ndreq këtë punë.

-Vjehrra e nuse, pse gërrici si ferra? 

Unë këtu jam, u pres për nga hera.

Jam usta i mirë, më njeh tërë fshati,

Eja flemë bashkë, sa t’u dalë inati.

Usta mullixhiu, sytë mban nga dera.

Kur po duket njëra, nusja apo vjehrra!?

Mulliri bluan grurë, mullisi zgjidh hallet,

Shekuj po kalojnë, bota vazhdon tallet.

Kur po grinden njerëzit, si vjehrra me nuse,

Ziejnë muhabetet në çezma dhe puse.

Tërbohet një fshat, çmendet një mëhallë,

“Nusja” zbraz inatin, “vjehrra” e nxjerr mallë.

“Për inat të vjehrrës, fle me mullixhinë!”,

Zemërim i kotë, fajin mban mbi shpinë.

Ky rrëfim i vjetër, na kumbon në vesh,

Gjuhën s’mbajnë dhëmbët, fjala qesh e ngjesh.