Kryetari i zgjedhur i Kuvendit të Kosovës Glauk Konjufca : Kosova së shpejti do të ketë edhe Qeverinë e re.

Kryetari i zgjedhur i Kuvendit të Kosovës Glauk Konjufca ka Brukseli ka dhënë alaramin se shumë shpejt do të krijohen instutcionet e reja në vend, ani pse pikërisht posti i tij është duke e mbajtur peng arritjen e marrëveshjes mes Vetëvendosjes dhe LDK’së.

Konjufca i cili këto ditë po qëndron në Bruksel ka thënë para të pranishmëve nënvizoi suksesin e procesit të zgjedhjeve në Kosovë, dhe u shpreh se pas konstituimit të Kuvendit, Kosova së shpejti do të ketë edhe Qeverinë e re.

Gjithashtu ka folur edhe sfidat që e përcjellin Kosovën në rrugëtimin drejt integrimeve evropiane.

”Kosova është duke u ballafaquar me sfida të shumta në rrugëtimin e saj evropian. Pavarësisht nga arritja e Marrëveshjes për Stabilizim dhe Asociim ne nuk kemi shkuar drejt statusit të vendit kandidat. Kanë kaluar 96 muaj nga kur e kemi filluar dialogun për liberalizimin e vizave dhe sot ne mbesim vendi i vetëm që nuk është liruar nga regjimi i vizave në zonën e Schengen’it”, tha kryetari i Kuvendit.

Drejtori i Policisë së Kosovës, Rashit Qalaj, ka treguar se si ka ndodhur ngjarja e mbrëmshme tragjike në Zhur të Prizrenit, ku humbi jetën një pjesëtar i Policisë së Kosovës dhe një tjetër mbeti i lënduar rëndë.

Drejtori i Policisë së Kosovës, Rashit Qalaj ka dhënë detajet e kësaj ngjarje për EO, i cili tha se fillimisht policia është thirrur për të intervenuar në një rast dhunë në familje, por më pas kanë hasur edhe në substance narkotike dhe mjete shpërthyese.

“Po e shoh që po spekulohet, policia është njoftuar fillimisht për dhunë familjarë, pastaj familjarët kanë treguar se kryefamiljari përveç dhunës në familje posedon edhe substancë narkotike. Fatkeqësisht në njërën nga hapësirë e pabanuara në atë shtëpi policia ka has në mjet shpërthyes dhe ka shkaktuar vdekjen e një polici dhe dy të lënduarve dhe një fëmijë që është lënduar”, tha Qalaj.

Ai tutje ka njoftuar se personi i arrestuar, i cili ka shkaktuar këtë ngjarje tragjike është i njohur për policinë dhe se ai tashmë gjendet në paraburgim.


“Personi i dyshimtë ka qenë i njohur për policinë e Kosovës, ka qenë për veprën penale i arrestuar i paraburgosur”, tha ai.

Për policin tjetër që ka mbetur i lënduar me ç’rast po qëndron në mjekim intensiv në QKUK, Qalaj tha se momentalisht gjendja e tij është stabile, duke shpresuar që të mbijetojë dhe pastaj të trajtohen ato pjesë që ka nevojë.

“Momentalisht gjendja e tij është stabile, lëndimet e tij janë të rënda në pjesën e kokës dhe të qafës. Mirëpo sipas mjekut organet vitale janë të paprekura, momentalisht gjendja është stabile shpresojmë qe polici të mbijetoj dhe pastaj të trajtohen ato pjesë qe ka nevojë”, tha ai.

Qeveria merr vendim për kompensim financiar për familjarët e policëve të rënë në detyrë

Policin e plagosur në ngjarjen e mbrëmshme tragjike, Artur Mrasorin, e ka vizituar në QKUK edhe kryeministri në largim, Ramush Haradinaj, për të cilin tha se nëse ka nevojë do të trajtohen edhe jashtë vendit, bashkë me policët e tjerë të lënduar në aksionin antidrogë, në fshatin Zhur të Prizrenit, ku mbeti i vdekur një pjesëtar i Policisë.

Haradinaj në këtë vizitë ka folur edhe për dy ligjet për policët, për atë të sigurimeve shëndetësore dhe të pensionit të parakohshëm, për të cilët paralajmëroi se do të ndodhin shumë shpejt.

“Sigurimet shëndetësore, kërkesë e drejtë kjo e policisë. Dy ligjet ai për sigurimet dhe pensionimin e parakohshëm, por që jemi në pritje të formimit të qeverisë. Dy ligjet janë në proces, por që s’mund tani të dërgojmë në parlament ligje, por besoj që do të ndodhë. Gjatë këtyre viteve kemi qenë më afër policisë me buxhet, por që dy ligjet janë të domosdoshme”, tha tutje Haradinaj.

Kreu i qeverisë ka informuar se përveç pensionit, familjarëve të cilët kanë rënë në detyrë, do të iu ndahet një shumë që do ta marrin vazhdimisht.

Analisti dhe eksperti amerikan për Ballkanin, Janusz Bugajski konsideron se Perëndimi duhet të përgjigjet shumë më energjikisht ndaj shtrirjes së ndikimit të Rusisë në Ballkan.

 Janusz Bugajski thekson se në hapësirat e Balklkanit po ndodh lufta për mbizotërim midis Moskës dhe fuqive perëndimore e ngjashme me atë të shekullit të 19-të, ka shkruar ai në sajtin CEPA (Qendra amerikan për analiza të politikës europiane) , transmeton Koha.net.

Ai vlerëson se tani po ndodh versioni i ri i asaj loje të madhe ballkanike, por tani “Moska po përdor subversionet dhe mashtrimet, meqë nuk mund të matet ekonomikisht e ushtarakisht me Perëndimin”.

ka thënë ai, terminët se Rusia e Putinit “po ndërhyn dhe ka ndikim malinj në Siujdhesën e Ballkanit” janë shumë të thjeshta për të shprehur qëllimet e njëmendta të Moskës dhe se për këtë arsye do të mund të zbusë ndjenjën e urgjencës kur bëhet fjalë për përgjigjen e Perëndimit.

Bugajski në tekstin e publikuar në sajtin CEPA shkruan se Kremlini sheh në Ballkan përparësinë strategjike për shkak të realizimit të së paku katër qëllimeve:

I pari, që të shtrihet ndikimi gjeopolitik i Rusisë, për çka si shembull përmend ndikimin e Moskës në qeveritë ballkanike, “angazhimin e saj ushtarak, si në rastin e Serbisë” dhe praninë e saj institucionale;

Qëllimi i i dytë është që Rusia të zvogëlojë rolin e institucioneve perëndimore, që po e bën duke nxitur konflikte, duke çuar kështu në shmangie në përgjigjet ndërkombëtare ndaj këtyre konflikteve;

Një prej tyre, sipas Bugajskit, është ideja për shkëmbim territoresh në negociatat midis Beogradit e Prishtinës, e mbështetur nga Moska dhe disa vende perëndimore, e kundërshtuar nga vende të tjera perëndimore.

Qëllimi i tretë i Moskës është zvogëlimi i pranisë së SHBA në Ballkan, që shpjegohet me kundërshtimin rus dhe minimin e zgjerimit të NATO-s.

Qëllimi i katër i Kremlinit është fitimi i aleatëve të rinj ose aleatëve potencialë, gjë që po e bën përmes ndikimeve ekonomike e energjetike, konsideron Bugajski, transmeton Koha.net.

Në kontekstin e realizimit të këtyre qëllimeve Moska përdor një varg “mjetesh taktike”, ndër të tjera duke promovuar nacionalizmin lokal.

Në favor të pohimit të këtillë, Bugajski përmend Kosovën, anëtarësimin e të cilës në Kombet e Bashkuar po e pengon Rusia me këmbëngulje.

Me qëllim të nxitjes së konflikteve interne atje, Rusia thekson tregimin për serbët si pakicë e diskriminuar.

“Rusia nuk është palë neutrale në çështjen e dialogut. Ajo është, do të thoja, një lojtar negativ në raportet ndërmjet Serbisë dhe Kosovës”, thotë Janusz Bugajski, ekspert për Ballkanin nga Qendra për Analiza të Politikës Evropiane (CEPA), me seli në Uashington.

Pas vrasjes së politikanit serb të Kosovës, Oliver Ivanoviq, ne kemi dëgjuar disa deklarata politike për këtë incident tragjik. Në anën tjetër, po zvillohen hetime zyrtare. Sipas jush, a janë të dobishme këto deklarata politike apo jo?

Janusz Bugajski: Nuk mendoj se çdo gjë e thënë në këtë moment është shumë e dobishme. Mendoj se duhet të ketë hetime të plota, të cilat aktualisht kanë filluar. Mendoj, po ashtu, se Prishtinës i duhet bashkëpunimi ndërkombëtar. Para se të dënohet qeveria në Kosovë, mendoj se Beogradi duhet të jetë shumë më tepër i gatshëm të thotë: ne kemi vullnet të bashkëpunojmë.

Në fakt, është ironike, por vetë vrasja mund të jetë një rast për Beogradin dhe Prishtinën, për të punuar së bashku kundër terrorizmit, kundër sabotazhit, kundër përpjekjeve për vrasje, e të tjera, që ne i kemi parë në Ballkan më parë. Pra, unë gjithnjë mendoj se vrasja tragjike, po ashtu, është edhe një mundësi për të dy palët.



Pas vrasjes së Oliver Ivanoviqit, tensionet ndërmjet liderëve të Kosovës dhe Serbisë po shtohen. Ne kemi parë ndikim edhe në rundin teknik të dialogut, i cili u anulua në Bruksel. Por, presidentët e të dy vendeve thonë se janë të përkushtuar për vazhdimin e dialogut për normalizim në të ardhmen. Si e shihni ju këtë dialog për normalizim në tërësi?

Janusz Bugajski: Dialogu, i cili është vonuar për një vit, duhet të ristartoj. Janë një numër i çështjeve shumë të rëndësishme me të cilat duhet të merret. Unë do të thosha, se jo vetëm me çështjet e vogla, por duhet të merret edhe me ato të mëdhat, që ne i quajmë normalizim në krijimin e raporteve bilaterale, që e lejojnë Kosovën të bëhet anëtare e Kombeve të Bashkuara.

Tjetër fakt është se Shtetet e Bashkuara aktualisht mund të jenë më të dobishme, më mbështetëse, në lëvizjen e dialogut përpara. Deri tash, Bashkimi Evropian, është marrë me çështje të vogla. Mendoj se janë Shtetet e Bashkuara që do të merreshin me çështje më të mëdha. Po ashtu, do të thoja se lidhur me vrasjen, ekstremistët e dyshuar e kanë zgjedhur momentin kritik.

Me fjalë të tjera, kush është ai që do të dëshironte t’i sabotonte bisedat ndërmjet dy kryeqyteteve? A janë ata politikanë nacionalistë, a janë elemente kriminale brenda Serbisë, brenda Kosovës Veriore, apo është ndonjë fuqi e jashtme?

Mos harroni, Rusia ishte përpjekur t’i sabotonte zgjedhjet në Mal të Zi. Nuk ka arsye, do të thoja, të ketë dyshim se Rusia do të ishte e lumtur t’i sabotonte raportet ndërmjet Serbisë dhe Kosovës.

Do të dëshiroja t’i kthehem përsëri dialogut. Ju e përmendët se ndoshta do të ishte e dobishme që Shtetet e Bashkuara të përfshiheshin në këtë dialog. Por, serbët thonë se në atë rast, ata do të kërkonin që të përfshihet edhe Rusia. Çka mendoni ju?

Janusz Bugajski: Serbët mund të kërkojnë që Rusia të përfshihet, por kjo nuk do të thotë se domosdoshmërisht ajo do të përfshihet. Rusia nuk ka prani në terren në Kosovë. Rusia nuk e mbështet anëtarësimin e Kosovës në organizatat ndërkombëtare. Rusia nuk është, të themi, ndërmjetësues i besueshëm në këtë proces.

Pra, nuk mendoj se Rusia do të përfshihej në bisedime dhe mendoj se nëse Shtetet e Bashkuara e marrin udhëheqjen së bashku me Bashkimin Evropian, bile do të mund të silleshin edhe dy vende të tjera, siç janë Kina ose Turqia.

Përse do të duhet të përfshihej Rusia? Rusia nuk është palë neutrale në këtë çështje. Ajo është, do të thoja, një lojtar negativ në raportet ndërmjet dy vendeve.

Zoti Bugajski, liderët e Kosovës dhe anëtarët e kuvendit janë kritikuar nga përfaqësuesit e vendeve perëndimore, për nismën për tërheqjen e legjislacionit për Gjykatën Speciale për Krime të Luftës. Por, situata është ende e paqartë. Disa thonë se kjo është kriza më e madhe në raportet ndërmjet liderëve të Kosovës dhe aleatëve perëndimorë, përfshirë Shtetet e Bashkuara. A pajtoheni me këtë vlerësim?

Janusz Bugajski: Nuk do ta ekzagjeroja, por mendoj se është problem madhor, i cili mund të zhvillohet, nëse qeveria e Kosovës do të shkojë prapa në përkushtimin për Gjykatën Speciale, Prokurorinë Speciale, Dhomat e Specializuara. Kjo do të indikonte se qeveria e Kosovës diçka po fshehë… se ajo nuk është e gatshme të bashkëpunojë me komunitetin ndërkombëtar. Kjo mund ta pengojë progresin e Kosovës kah institucionet ndërkombëtare. Po ashtu, kjo mund t’i dëmtojë raportet me Shtetet e Bashkuara. Siç e dini, Shtetet e Bashkuara ishin mbështetësi kryesor për pavarësinë e Kosovës.

Por, ekzistojnë çështje të caktuara të të drejtave të njeriut dhe sundimit të ligjit, të cilat me të vërtetë duhet të trajtohen. Mendoj se kjo është një mundësi e mirë për Kosovën të thotë: ne nuk kemi asgjë për të fshehur.

Ka pasur lëvizje çlirimtare dhe sikur në çdo lëvizje çlirimtare, aty gjithmonë ka indidivë të cilët kanë kryer disa lloje të krimeve. Kjo ka ndodhur në çdo vend. Kjo e bën Kosovën normale… Nëse nuk merr pjesë në këtë, atëherë do të jetë, të themi, e izoluar dhe potencialisht e lënë anash.

Kosova është vendi i vetëm në rajon pa liberalizim të vizave me Bashkimin Evropian. Njëri prej kushteve kryesore i BE-së për Kosovën është ratifikimi i Marrëveshjes për demarkacion me Malin e Zi. Por, përsëri, duket se në Kuvendin e Kosovës nuk ka shumicë për këtë ratifikim. Si e shihni ju këtë situatë dhe sipas jush, a ka gjasë që kosovarët të udhëtojnë pa viza në Bashkimin Evropian?

Janusz Bugajski: Për viza ka spekulim nga BE-ja se kufiri me Malin e Zi duhet të ratifikohet para riprocedimit për marrëveshjen për liberalizim të vizave. Ka edhe mënyra të tjera për tu marrë me këtë, natyrisht, por mendoj se kjo masë ka të bëjë me raportet e Kosovës, jo vetëm me vendin fqinj, por, po ashtu, memarrëdhëniet e saj me NATO-n.

Mos harroni se Mali i Zi tash është anëtar i NATO-s. Ky vend është edhe në binarët, me gjasë më të shpejtë në rajon, për pranim në BE.

Prandaj, mendoj se bllokimi i kësaj marrëveshjeje kufitare nuk i shërben interesit kombëtar të Kosovës. Ne po flasim për një pjesë shumë të vogël të territorit dhe për një marrëveshje, për të cilën ishte arritur pajtueshmëria.

Kjo është çështje e guximit në parlament për të shkuar sipas kësaj marrëveshjeje me qeverinë, dhe të lëvizet përpara dhe të ratifikohet.

Ushtarët shqiptarë dhe gjermanë, në mbrojtje të Çakorrit, 1943

Kampi suhtarak në Çakorr, 1943

Ushtarët shqiptar dhe gjermanë duke u ngjitur në majen e Çakorrit, 1943

Një grup i serbëve të kapur robër nga Divizioni SS Skanderbeg, në Çakorr, 1943

Ushtarët shqiptar me lisa, në mesin e tyre

 edhe një gjerman, në Çakorr, 1943

Çakorr, 1943

Ushtarët shqiptar dhe gjermanë duke u ngjitur në majen e Çakorrit, 1943

Pas ardhjes së ushtrisë gjermane në Kosovë, në vitin 1941 brezi kufitars mes Malit të Zi dhe Kosovës ishte kthyer në një arenë lufte mes forcave shqiptare dhe forcave çetnike serbe.Në kë foto të rralla shihen luftëtarët shqiptarë dhe ushtarët gjerman në majen e Çakorrit, ku gjatë LDB janë zhvilluar luftime të ashpëra mes forcave shqiptare dhe atyre serbe.

Xhaferr Deva(21 shkurt 1904-25 maj 1978)

Xhaferr Deva,lindi nё Mitrovicё më 21 shkurt 1904.Ishte djali i pestë, ndër shtatë djemtë e Ibrahim Agë Devës dhe Esmës, nga familja Osmani. Ibrahim Deva, babai i Xhaferit, i lindur në Mitrovicë, por me prejardhje nga Gjakova, ishte pronar i një punishte druri. Origjinën familja e kishte nga Deva e Hasit.

Xhaferi,mësimet fillestare i kreu në Mitrovicë, dhe të mesmen në Selanik para Luftës Ballkanike. Më pas vazhdoi shkollimin e tij në Stamboll në "Robert College" për tregti - shkolla më e vjetër amerikane jashtë territorit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës , që në gjuhën turke quhet: İstanbul Amerikan Robert Lisesi, ku mësoi anglishten. Ndoqi kurse për Pyllëtari në Vjenë.

Pas “Robert Kolexhit” në Stamboll, Deva u vendos në Aleksandri si punonjës në Bankën Osmane. Duke vuajtur nga reumatizmi, la Egjiptin dhe shkoi për kurim në Austri. U rikthye në vendlindje më 1932 për t'u përkujdesur dhe për ta mbarështuar më tej sipërmarrjen e drurit, manifaturën dhe 8 mijë lirat turke që i la i ati i ndjerë. Me paratë ndërtoi një punishte bashkëkohore për përpunimin e drurit, pjesët e së cilës i solli nga Çekosllovakia.

Qe kryetar i dhomës së tregtisë të Mitrovicës dhe anëtar i bordit financiar të njësisë administrative.

Veprimtaria politike

Hyn në politikë pas pushtimit të Mbretërisë Serbo-Kroato-Sllovene më 17 prill 1941, pёr organizimin e pushtetit nё rajonin Mitrovicë-Podujevё-Vushtrri, që ishte ajo pjesë e trevës së Kosovёs nёn pushtimin gjerman. 

I cilësuar si njeri i afërt me të Plotfuqishmin e Reich-ut në Europën Juglindore Hermann Neubacher,të cilit i kishte fituar besimin; themeloi administratën me nëpunës, agronomë, arsimtarë shqiptarë. Mendohet të ketë punuar pranë Abwehr, shërbimit informativ ushtarak gjerman për një kohe të pacaktuar.

Në bashkëpunim me Rexhep Krasniqin dhe Ernest Koliqin, hap shkolla shqipe në territoret shqiptare të ish-Mbretërisë SKS, e drejtë e cila ishte mohuar nga ish-mbretëria.

Pasi takoi Neubacher në Beograd, niset për Tiranë me Ago Agajn dhe me vete batalionin "Kosova". Xhafër  Deva merr postin e ministrit  të Punëve të  Brendshme në qeverinë Mitrovica.

Më 14 shtator 1943 dhe deri nё mbarim tё luftёs ishte kryetar i organizatёs së Lidhjës së  Dytё  të Prizrenit dhe drejtoi qendresёn pёr tё penguar futjen e trupave partizane jugosllave nё Kosovё. 

Në muajt e pranverës ngarkon një ndër krerët e "Lidhjes së Dytë të Prizrenit", Bedri Pejanin, të krijonte divizionin SS "Skanderbeg" - emri i plotë zyrtar: 21. Waffen-Gebirgs Division der SS Skanderbeg (Albanische Nr.1).

Nё shtator të 1944 Shefqet Verlaci pat propozuar Xhafër Devën të bëhej kryeministër dhe ministër i Punëve të Brendshme, por ky propozim nuk u pëlqye nga shumica e asaj kohe.

Mërgimi

Pas mbarimit tё luftёs shkoi nё Austri në dhjetor të 1944, mandej në Itali, nga Italia në Egjipt më 1947 ku takohet me Mbretin Zog. 

Takoi anëtarët e grupeve politike të ndryshme dhe nënshkroi një protokoll të quajtur "Protokolli i Aleksandrisë" me katër pika.

Nga Egjipti në Damask të Sirisë në fund të 1947. Këtu filloi një aktivitet politik, sikurse botimi i gazetës "Bashkimi i Kombit" në vitin 1948, si zëdhënse e parë e nacionalizmit shqiptar, pas Luftës II Botërore. 

Në shkurt të vitit 1948 ambasada amerikane në Romë e thërret, ku dhe kthehet. 

Nga 20 prill 1950 largohet drejt Greqisë e Turqisë e Egjiptit që të takonte dhe rekrutonte njerëz në dobi të axhendës së Komitetit Kombëtar "Shqipëria e Lirë" dhe operacionin "Valuable". 

I zhgënjyer, kthehet në Romë ku punoi pranë Zyrës Polake për Ndihmën e Emigrantëve duke mbledhur fonde për emigrantët shqiptarë.

Në vitin 1956, Xhafë  Deva shkoi në Amerikë. Në fillim jetoi e punoi në New York, më vonë në Boston, kurse në vitin 1960 shkoi në Kaliforni, ku vendoset në Calavera County.

Më 1966 rikrijoi organizatёn "Lidhja e Dytё e Prizrenit në Mërgim", qё propagandoi çlirimin e Kosovёs e tё trojeve tё tjera shqiptare nё Jugosllavi. 

E respektuar nga të gjitha organizatat nacionaliste shqiptare jashtë Atdheut; vërehet në krye të tubimeve politike shqiptare të udhëheqjes nacionaliste, në Aleksandri të Egjiptit, më 1949 dhe në Madrid më 1972.

Ndërroi jetë më 25 maj 1978, në nekrologjinë e tij shkruhet se shërbente si ndihmësdrejtor i shërbimit postar në Universitetin e Stanfordit, ku qe lektor në vitet 1959-1971.


Ndër bëmat e jetës politike së Devës përmendet ngritja në këmbë e 

Shpëtimi i hebrenjve

Nga fundi i pranverës së vitit 1944 nazistët kërkuan zyrtarisht jo vetëm listat, po dhe grumbullimin e gjithë hebrenjve në një fushë përqendrimi. Mbështetur në burimet amerikane, sipas Sarner, dy përfaqësues të bashkësis hebraike në Shqipëri, duke përfshirë dhe hebrenjtë e deportuar prej vendeve të Europës Qendrore, që kishin gjetur këtë vend si strehë shpëtimi, Rafael Jakohel dhe Mateo Mathatia, duke qenë të vetëdijshëm se ky urdhër i nazistëve do të thoshte arrestim dhe shfarosje të gjithë bashkësisë ("Shoah"), iu drejtuan Mehdi Frashërit për ndihmë:

"Ky i fundit i këshilloi ata që të takoheshin me ministrin e brendshëm Xhafer Deva, i cili njihej si anti-semit. Ata shkuan të takonin me ministrin Deva, megjithëse e dinin rrezikun që u vinte rrotull nga ky takim. Të dy pranuan sfidën, duke u lënë familjeve lamtumirën përpara se të niseshin. Për çudinë e tyre, sedra nacionale e ministrit Deva doli më e fortë se anti-semitizmi i tij i njohur. Ai mori përsipër të kundërshtonte kërkesën e nazistëve. Deva ia doli që t'i bindtte ata që të tërhiqeshin nga kërkesa për dorëzimin e listave të hebrenjve".

Xhafer Deva ishte i pasukseshem në luftimin e Partisë Komuniste Shqiptare. Ai ishte pro përendimor dhe luftoi që forcat demokratike të fitonin në Shqipëri.

Xhafer Deva ishte lideri më karizmatik i shqiptarëve në Kosovë, duke marrë parasyshe edukimin dhe aftesitë e tij, ai është një faktor shumë i rëndësishem për CIA-në, për ta përmbysur regjimin komunist në Shqipëri.

Xhafer Deva fliste 10 gjuhë: angleze, gjermane, frënge, turqisht, serbo-kroate, arabe, greke, çeke, bullgre duke përfshirë edhe gjuhën shqipe. Ai kishte aftesi të jashtëzakonshme sidomos në aftësitë inxhinerike të minerave dhe aftesitë bankare.

Është me të vertetë për të ardhur shum keq kur të gjith ata që gjith jetën e tyre luftuan për një Shqipëri etnike demokratike dhe kundër instalimit të murtajës komuniste në Kosovë dhe në Shqipëri të mos vlerësohen por përkundrazi të injorohen. Kjo tregon se shoqëria jonë dhe politika në Shqipëri është tejet e infektuar nga reminishencat e regjimit komunist.

 Nga ky batak që kemi rënë sa më parë duhet të ngrihemi që të rendim në rrugën e vështirë të demokracisë dhe të bashkohemi me kombet e tjera të qytetëruara.

 Trathëtia kombëtare nuk ka qenë kurrë dhe asnjëher në anën e nacionalistëve. Nacionalistët ishin të vendosur në idenë e tyre, të një Shqipërie etnike demokratike të bashkuar me të gjitha trojet e sajë, të mbetura padrejtësisht jashtë shtetit amë nga konferenca e Londrës e vitit 1913. Shqipëria dhe çështja kombëtare u trathëtuan nga Enver Hoxha dhe komunistët që shërbyen në veprën e tyre kriminale kundër popullit shqiptar. “Këtu provohet se qendrimi kundrejt Kosovës është trathëtia më e madhe e Enver Hoxhës që dërgoj shqiptarët me derdh gjakun për me u sigurue komunistëve jugosllav sundimin e Kosovës.” (Shih Tajar Zavalani, “Historia e Shqipërisë,” pjesa e dytë, fq.278/79, Londër 1966).

Duhet hedhur poshtë me neveri ideja e historianëve komunistë që ulurijnë nëpër TV të kapura nga Edi Rama se nacionalistët shqiptarë me Mit’hat Frashërin, Xhafer Devën, Abaz Kupin etj. e kan humbur luftën. 

Është një gënjeshtër monstruoze. Duke u larguar nga Shqipëria pas marrjes së pushtetit nga komunistët, Mitat Frashëri do të deklaronte:

”Ne po largohemi nga Shqipëria jo për të shpëtuar kokën por për të vazhduar luftën për përmbysjen e komunizmit dhe fitoren e demokracisë në Shqipëri”.

Ata kishin humbur një betejë por nuk kishin humbur luftën. Dhe me të vertetë, pas shumë përpjekjesh, gjakut të derdhur për lirinë e Shqipërisë, komunizmi u përmbys dhe ka fituar ideja e nacionalistëve dhe antikomunistëve shqiptarë, ideja e Mit’hat Frashërit për një Shqipëri të lirë, demokratike të bashkuar me Evropën dhe kundër murtajës bolshevike.

Flori Bruqi

Flori Bruqi : Viktimat e luftës në Kosovë

Rreth 13 mijë e 500 njerëz humbën jetët në luftën që filloi më 22 shkurt të vitit 1998 mes Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe forcave serbe. Lufta zgjati deri më 11 qershor 1999.

Në vitin 2015, Fondi për të Drejtën Humanitare prezantoi Librin e Kujtimit të Kosovës (LKK) mbi të gjitha viktimat e luftës në Kosovë. Sipas bazës së të dhënave të LKK, gjatë luftës në Kosovë janë vrarë ose janë zhdukur gjithsej 13.535 njerëz. Deri te këto të dhëna FDH thoshte se kishte arritur në bazë të analizës së 31.600 dokumenteve nga burime të ndryshme, në mesin e tyre edhe nga një numër i madh i deklaratave të viktimave dhe të dëshmitarëve të krimeve të luftës.

Sipas FDH-së, Shqiptarët përbëjnë numrin më të madh të viktimave, me 10.812, serbët 2.197, kurse romët, boshnjakët, malazezët dhe joshqiptarët e tjerë i përbëjnë 526 viktima.

Nga të gjitha viktimat, në bazë të raportimeve të ndryshme mendohet se 2,400 viktima ishin pjesëtarë të UÇK-së. Pas luftës në Kosovë mbi 5,000 njerëz mbetën të zhdukur, fati i të cilëve është zbardhur pjesërisht, sepse ka ende shumë persona për fatin e të cilëve nuk dihet ende. Është raportuar se edhe në këto ditë, 19 vite pas luftës, të zhdukur mbeten ende rreth 1,600 persona.

Fondi për të Drejtën Humanitare ka përpiluar lista për vrasjet e ushtarëve dhe civilëve shqiptarë e serbë, duke i ndarë në bazë të komunave dhe vendeve të ndryshme të Kosovës, Serbisë, Shqipërisë e Malit të Zi.

Nëse i shohim statistikat e humbjeve të civilëve shqiptarë në bazë të komunave, del se territori i Gjakovës ka pasur humbjet më të mëdha. Sipas FDH-së, në Gjakovë kanë mbetur të vrarë 1,022 civilë shqiptarë. Pas Gjakovës renditet Skënderaj me 984 të vrarë, Gllogovci me 804, Rahoveci me 724, Peja me 561, Prishtina me 466, Prizreni me 464, Vushtrria me 451, Suhareka me 434, Mitrovica me 417.

Ndërkaq, me vrasjen e civilëve serbë prin Komuna e Prishtinës, ku të vrarë kanë mbetur 130 civilë serbë. Komuna e dytë në listë është ajo e Gjilanit me 98 serbë të vrarë, Prizreni me 80, Peja me 79, Rahoveci me 71, Gjakova me 61, Klina me 56, Lipjani me 43, Suhareka me 40 dhe Istogu me 39



Nëse i shohim statistikat e vrasjeve të ushtarëve shqiptarë dhe serbë, më e dëmtuara sërish del Gjakova.

Sipas listës së FHD-së, në Gjakovë kanë humbur jetët 361 ushtarë të UÇK-së, në Deçan 212, në Prizren 185, në Skenderaj 166, në Gllogoc 156, në Pejë 111, në Istog 109, në Rahovec 102, në Suharekë 97 dhe në Kaçanik 83.


Humbjet më të mëdha ushtarake forcat serbe i kanë pësuar në Gjakovë, aty ku kanë humbur 151 ushtarë. Në Gllogoc kanë humbur jetët 97 ushtarë serbë, në Prizren 74, në Skënderaj 69, në Prishtinë 59, në Suharekë 53, në Deçan 53, në Pejë 46, në Malishevë 40 dhe në Podujevë 33.

Duke mos përfillur komunat territoriale por vendet, sipas statistikave, ushtria serbe si dhe UÇK-ja humbjet më të mëdha ushtarake i kanë pësuar në Koshare, aty ku është zhvilluar Beteja e Koshares më 9 prill të vitit 1999 në kuadër të operacionit “Shigjeta”. Në këtë betejë, që njihet si ndër më të përgjakshmet të luftës së fundit, kanë gjetur vdekjen 155 ushtarë të UÇK-së dhe 81 ushtarë serbë.

Fondi për të Drejtën Humanitare (FDH) është organizatë joqeveritare për të drejtat e njeriut e themeluar në vitin 1992 nga Natasha Kandiq, me qëllim që t’i dokumentojë shkeljet skandaloze të të drejtave të njeriut që po kryheshin me të madhe në gjithë Jugosllavinë e asaj kohe, gjatë konflikteve të armatosura në Kroaci, Bosnjë e Hercegovinë dhe më pas në Kosovë.

Popullata shqiptare, si viktimë e luftës që ishte nisur nga ushtria serbe, shpalli pavarësinë në vitin 2008, pas çlirimit me ndihmën e ushtrive të vendeve aleate të NATO-s. Lufta në Kosovë, përkujtohet shpesh me rastin e përvjetorëve të betejave dhe të rënëve shqiptarë.

Është pikërisht 5, 6 dhe 7 marsi kur në Kosovë përkujtohen viktimat e luftës së fundit në Kosovëë, gjatë përpjekjes për çlirim nga Serbia. Vjet, nën patronatin e kryeministrit të Republikës së Kosovës, Ramush Haradinaj, me rastin e vitit jubilar, 20-vjetorit të rënies heroike të Adem Jasharit, Familjes Jashari, dëshmorëve të kombit si dhe të gjithë të rënëve për liri, është organizuar manifestimi gjithëpopullor “Epopeja e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës”.

Nysrete Kumnova, kryetare e shoqatës “Thirrjet e Nënave”, tash e 21 vjet nuk di asgjë për fatin e djalit të saj, i cili është i zhdukur në luftën e fundit në Kosovë.

 Ky është njëri nga 1650 rastet e personave që ende figurojnë të zhdukur në Kosovë. 

Megjithatë,  për Personat e Pagjetur familjarët e tyre në Kosovë thonë se nuk do të ndalen së kërkuari më të dashurit e tyre. 

“Asnjë informacion nuk kam marrë për djalin tim. Rasti i djalit tim po më duket se është një rast i veçantë. Ndoshta që unë po kërkoj, jam më e zëshme dhe e di që të gjithë nga ai grup, përveç djalit tim, janë kthyer qe disa vjet përpara, vetëm djali im nga ai grup mbahet peng. Unë nuk e kam mendjen të dorëzohem. Deri në frymën e fundit do ta kërkoj djalin tim dhe personat e tjerë që po na mungojnë”, ka thënë  për medie Nysrete Kumnova.

Ajo ka thënë se gjetja e të zhdukurve varet nga informacionet që shteti serb jep për Kosovë, pasi që sipas saj kosovarët nuk kanë fuqi për t’i gjetur ata. Sikur Kumnovës për fëmijët e tyre, bashkëshortët, motrat, vëllezërit e familjarët e tjerë në Kosovë nuk kanë informata as qindra familje, të cilat vazhdimisht që nga paslufta kanë kërkuar që së paku t’i gjejnë eshtrat e të afërmve të tyre.

Aktualisht në Kosovë janë 1650 persona të zhdukur nga lufta e fundit.

Ndërsa për këta të zhdukur sot në ditën e personave të pagjetur do të organizohen marshe të ndryshme, ku do të kërkohet më shumë angazhim nga institucionet e vendit.

Jahir Bejta, kryetar i organizatës joqeveritare për dëmet e luftës “Ngritja e Zërit”,  ka treguar se shumë familjarë të të pagjeturve kanë marshuar shumëherë në sheshin “Zahir Pajaziti”, duke mbajtur në duar pankarta “Të zhdukurit nuk falen”.

Bejta ka konsideruar që deri më tani nuk është punuar mjaftueshëm rreth çështjes së të pagjeturve, ndonëse sipas tij ai disa herë kishte ngritur zërin dhe kishte kërkuar angazhim më të madh. “Ne u kemi kërkuar angazhim prej vitit 2010 edhe zonjës Edita Tahiri, edhe presidentit Hashim Thaçi, Isa Mustafës dhe kryeministrit Ramush Haradinaj. Qe 10 vjet po e ngris zërin, por kjo çështje deri tani ka ngecur”, ka thënë ai.

Kryetari i Komisionit Qeveritar për Persona të Zhdukur, Prenk Gjetaj,  ka thënë se pesë mbetje mortore të personave të zhdukur nga lufta e fundit në Kosovë janë gjetur në vitin e kaluar  gjatë vlerësimeve që ata kanë bërë.

Sipas tij, mbetjet janë gjetur në lokacionet në Gjakovë. “Nga gërmimet vlerësuese ,vlerësohet se janë gjetur mbetje mortore, por që në fund analiza e përcakton këtë. Në bazë të mbetjeve mortore duket që janë pesë persona, ndërsa definitiven e jep analiza e ADN-së. Nuk mund të predikojmë nëse janë më shumë, por në bazë të asaj që është vlerësuar, jo përmes analizës, por përmes rrobave që janë gjetur, në bazë të eshtrave është përcaktuar, sepse janë pesë koka dhe në bazë të asaj pritet që janë pesë persona”, ka deklaruar ai.

 Vitin e kaluar 28 mbetje mortore u ishin dorëzuar familjarëve në vitin 2017. Gjetaj ka treguar se janë bërë  vlerësimet në disa lokacione të Serbisë në lidhje me personat e zhdukur.

Sipas tij, këto vlerësime janë duke u përcjellë nga përfaqësues të Kosovës dhe të Serbisë. “Më 06 gusht 2019 fillojë një test vlerësues me një mekanizëm (aparaturë) në disa lokacione në regjionin e Rashkës në Serbi. Aparatura është siguruar nga Bashkësia Ndërkombëtare dhe po ashtu me ekspert ndërkombëtar. Aparatura do të testohet edhe në Kosovë dhe nëse jep rezultate do të bëjmë njoftime publike. Për përdorimin e kësaj aparature janë dakorduar të dyja palët (kosovare dhe serbe). Në përcjelljen e testit po ashtu janë përfaqësuesit e Kosovës dhe të Serbisë”, ka thënë ai.

Ai ka treguar se ka edhe lokacione të tjera të shënjuara, të cilat do të vlerësohen.

Ibrahim Makolli: Serbia, pengesë për gjetjen e personave të zhdukur

Zt. Ibrahim Makolli, ka thënë  se pengesa kryesore për mosgjetjen e të zhdukurve është vetë Serbia, e cila sipas tij nuk është shfaqur bashkëpunuese në këtë drejtim. “Duhet ta kuptojmë se mungesa e informacioneve është pengesë, por pengesa kryesore është Serbia zyrtare që nuk tregon ku janë varrezat masive të viktimave të pafajshme nga masakrat që kanë bërë forcat ushtarake e policore serbe në kohën e luftës së fundit në Kosovë”, ka thënë ai.

Makolli ka deklaruar se janë të pakënaqur që ende figurojnë persona të pagjetur nga lufta. “Aktualisht të evidentuar në të dhënat tona janë edhe 1.650 persona të zhdukur. Sigurisht edhe ne jemi të shqetësuar dhe të pakënaqur me faktin se familjet e personave të zhdukur kanë ankth e dhembje dhe me padurim presin për të ditur ku janë më të dashurit e tyre”, ka thënë ai.

Znj. Arbrie Nagaci, ka thënë se Serbia duhet të marrë përgjegjësi për personat që janë të zhdukur nga lufta e fundit në Kosovë. “Ne e kemi përmendur në vazhdimësi dhe jemi të bindur që pa kërkuar Serbia falje, pa marrë përgjegjësi dhe pa njoftuar për secilin të pagjetur paraprakisht është jo e drejtë dhe nuk duhet të vazhdohet më tutje. Ata duhet të japin përgjegjësi, të njoftojnë për secilin të pagjetur dhe duhet të kërkojnë falje për të gjitha viktimat civile dhe dëmet që ata i kanë shkaktuar gjatë luftës së fundit, si ato njerëzore, ashtu edhe ato materiale”.

Sipas saj, çështja e të pagjeturve duhet të jetë prioritet për Qeverinë e Kosovës.

Znj. Lirije Kajtazi,  ka thënë se Serbia nuk është distancuar nga politika e Sllobodan Millosheviqit dhe se çështja e të pagjeturve duhet të jetë pjesë e dialogut me Serbinë. “Gjëja e parë që do të duhej të vendosej në tavolinë duhet të ketë qenë çështja e të pagjeturve. Serbia nuk është distancuar fare nga politika e Millosheviqit, gjë që më parë e ka thënë edhe presidenti i Serbisë Aleksandër Vuçiq, që ne kemi vazhdimësi të luftës të cilën e kemi pasur qe një shekull. Është një vazhdimësi që vazhdon të ndiqet”, ka thënë ajo.

Ndërsa Akademik Prof. Jahja Lluka -Keshilltar i Kryeministrit Haradinaj,shkruan: 

Përderisa koha kalon gjurmët zhduken dhe dëshmitarët janë të rrallë. Aq më tepër kur Serbia neglizhon krimet e fundshekullit, duke mos dashur të hap një kapitull të ri në Ballkan. Kjo çështje dhe shumë të tjera kanë mbetur peng nga e kaluara jo e largët dhe kështu në mungesë bashkëpunimi nga institucionet serbe bëhet e pamundur të zbardhet fati i viktimave të cilat ranë pre e regjimit fashist të Millosheviçit. Bazuar në kërkesat e prezantuar nga ana e familjarëve te institucionet kompetente vendore, si Komisioni Qeveritar për Persona të Zhdukur dhe organizatat ndërkombëtare, si Komiteti Ndërkombëtar i Kryqit të Kuq, kanë qenë të evidentuar si persona të zhdukur, si pasojë e luftës, 6057 persona. Aktualisht, janë edhe 1652 persona të zhdukur, si pasojë e luftës së viteve 1998 – ’99. Nga të cilët 1388 persona, janë të gjinisë mashkullore , ndërsa 264 persona të gjinisë femërore. Sa i përket moshës, janë 135 persona të zhdukur, nën-moshën 18vjecare, dhe 332 persona mbi-moshën 65 vjeçare, ndërsa moshës 19 – 64 vjeçare, janë 1185 persona të zhdukur. Pra, janë edhe shumë familje kosovare që vazhdojnë të jetojnë me dhimbjen, ankthin dhe pritjen për të mësuar për fatin dhe vendndodhjen e më të dashurve të tyre. E drejta për të ditur, është e drejtë e garantuar me legjislacionin në fuqi, si dhe me të gjitha konventat ndërkombëtare që trajtojnë çështjen e personave të zhdukur. Ndaj kësaj çështje të ndjeshme, Qeveria vjen me një program duke përshpejtuar procesin për realizimin e të gjitha aktiviteteve të mundshme që familjet e personave të zhdukur, të mësojnë sa më parë për fatin dhe vendndodhjen e familjarëve të të tyre të zhdukur, gjatë luftës. Programi i Qeverisë, do të adresojë problemet dhe sfidat me të cilat përballen institucionet kompetente shtetërore dhe në përgjithësi akterët që janë të angazhuar në këtë proces, sfida këto që para se gjithash ndërlidhen me mungesën e informacioneve të besueshme dhe çështjen e mbetjeve mortore të paidentifikuara në morgun e Prishtinës, si dhe do të adresojë përpjekjet dhe angazhimet që familjet e personave të zhdukur të kenë një trajtim më të mirë ligjor dhe institucional dhe në këtë proces të kemi një koordinim më mirë institucional (në raport edhe me institucionet e organizatat ndërkombëtare). Në vazhdën e angazhimeve zyrtare dhe përpjekjeve mbarë-institucionale që çështja e personave të zhdukur të trajtohet si çështje me prioritet të veçantë, gjatë kësaj periudhe kohore (nga muaji Shtator 2017) familjeve të personave të zhdukur iu janë dorëzuar për rivarrim mbetjet mortore të 48 personave, gjithnjë në respektim te të te të drejtave të familjeve për të ditur për fatin dhe vendndodhjen e familjarëve të tyre, të zhdukur dhunshëm. Nga këto raste, përfshihen mbetjet mortore të 8 rasteve të reja të personave të zhdukur, të identifikuar, e që ishin në Listën e Personave të Zhdukur, ndërsa rastet tjera ndërlidhen me procesin e ribashkimit të pjesëve kockore. Janë edhe një numër i rasteve të mbetjeve mortore të identifikuara, kryesisht raste ribashkimi, si dhe disa raste të reja, për të cilat familjet janë njoftuar për identifikim dhe jemi në pritje të caktimit të datave të rivarrimit. Dorëzimi i mbetjeve mortore pas identifikimit, si aktivitet zyrtar realizohet nga Sektori për Komunikim me Familjar- në Institutin e Mjekësisë Ligjore, me përkrahjen e Komisionit Qeveritar për Persona të Zhdukur dhe komunave përkatëse. Komisioni Qeveritar për Persona të Zhdukur me përkrahje të zyrave kompetente në kuadër të Zyrës së Kryeministrit, mbulon edhe shpenzimet e rivarrimit. Po ashtu, me iniciativë të Komisionit Qeveritar për Persona të Zhdukur dhe me përkrahjen e Mbajtësit të Dosjes për çështjen e personave të zhdukur, në përgjigje të kërkesave të shoqatave familjare, në fund të vitit të kaluar, me vendim të Qeverisë, janë ndarë 30,000.00 (tridhjetë mijë) Euro, për përkrahje të familjeve, në projektin e tyre për ‘trajtim dhe rehabilitim në qendrat shëndetësore rehabilituese – banja’. Si dhe janë ndarë 3,500.00 (tremijë e pesëqind) Euro , për përkrahje të disa prej familjeve të personave të zhdukur , të rasteve specifike (dhe me gjendje më të rëndë ekonomike). Gjithashtu në përgjigje të kërkesave të shoqatave familjare dhe në adresim të kërkesave të tyre, çështja e plotësim/ndryshimit të Ligjit për Persona të Zhdukur, është përfshirë në Agjendën e koncept dokumenteve për vitin 2018. Ndërsa gjatë kësaj periudhe kohore, përmes mekanizmave kompetent institucional të Republikës së Kosovës, dhe në bashkëpunim me akterët tjerë vendor dhe ndërkombëtar, në këtë rast në bashkëpunim me ekspertët e EULEX-it, janë proceduar, në kuptimin e gërmimit vlerësues, dhjetë lokacione, nga të cilat pesë kanë rezultuar me gjetje apo zhvarrosjen e mbetjeve mortore te të paktën dhjetë personave. Edhe pse, vetëm pasi të përfundojnë procedurat e nevojshme mjekoligjore, përfshirë edhe identifikimin përmes analizës së ADN-së në Komisionin Ndërkombëtar për Persona të Zhdukur, mund të dihet numri i personave të zhvarrosur dhe identifikuar. Krahas aktiviteteve brenda territorit të Republikës së Kosovës, institucionet kompetente kanë vazhduar aktivitetet zyrtare edhe në bashkëpunim me shtetet tjera në rajon që kanë kaluar nëpër të njëjtat tragjedi si pasojë e luftërave në ish-Jugosllavi, bashkëpunim ky që para se gjithash është një mundësi në adresim të sfidave të përbashkëta në procesin e ndriçimit të fatit të personave të zhdukur. Nga 11 tetori 2017, edhe Republika e Kosovës, në zbatim të Programit Kombëtar për Zbatimin e MSA , është bashkëngjitur dhe do të jetë pjesë e nismës së Komisionit Ndërkombëtar për Persona të Zhdukur për hartimin e Listës Rajonale të Personave të Zhdukur. Në këtë rast, Komisioni Qeveritar për Persona të Zhdukur ka prezantuar edhe në takimin rajonal të mbajtur më 7 dhjetor 2017, në Beograd. Shqetësuese mbetet mosgatishmëria e Serbisë për të qenë më bashkëpunuese në këtë proces. Gjatë kësaj periudhe kohore, nuk është proceduar asnjë lokacion në territorin e Serbisë, përkundër të dhënave dhe kërkesave të prezantuara nga Delegacioni i Kosovës /dhe Komisioni Qeveritar për Persona të Zhdukur. Kërkesa këto, të përsëritura edhe gjatë takimit të Grupit Punues për Persona të Zhdukur, pra takimi mes delegacioneve të Kosovës dhe Serbisë, me ndërmjetësimin e Komitetit Ndërkombëtar të Kryqit të Kuq, të mbajtur më 27 shkurt 2018, në Beograd, si dhe takimeve të Nëngrupit Punues për Mjekësi Ligjore dhe Ekipit për Analizë, të mbajtura më 22 dhe 23 shkurt 2018, në Prishtinë. Dhe sigurisht, që institucionet e Kosovës, do të vazhdojnë angazhimin në koordinim me partnerët ndërkombëtar që të shtohet trysnia ndaj Beogradit zyrtar për të qenë më bashkëpunuese, në mënyrë të veçantë përmes hapjes së arkivave të ish-Ushtrisë Jugosllave, meqë tashmë është konfirmuar, edhe pse nuk ka pasur asnjëherë gjatë këtij procesi ndonjë dyshim, se në këto arkiva gjenden të dhëna që do të mund të kontribuonin në zgjidhjen e të gjitha rasteve të personave të zhdukur. Respektimi i të drejtave të familjeve të personave të zhdukur, nga mbarë Ballkani, mbi të gjitha të drejtës për të ditur fatin e më të dashurve të tyre dhe të drejtës për drejtësi duhet t’i vihen si kushtëzime të Serbisë edhe në proceset integruese. Meqë përvojat e deritanishme, në hapjen e katër lokacioneve të vendvarrezave masive në territorin e Serbisë, si në zonën ushtarake në Batajnicë, pastaj lokacioni në Petrovo Sello, lokacioni në afërsi të liqenit të Peruqacit , dhe lokacioni në Rashkë, ku janë zhvarrosur mbetjet mortore të më shumë se 900 personave, viktima të luftës në Kosovë, konfirmojnë se Serbia vetëm me një presion të shtuar ndërkombëtar do të jetë bashkëpunuese në këtë proces.

Ambasadori britanik në Kosovë, Nicholas Abbott,angazhohet për ndriçimin e fatit të personave të zhdukur nga lufta në Kosovë

Ambasadori britanik në Kosovë, Nicholas Abbott, vizitoi Komisionin Qeveritar për Persona të Zhdukur, me ç’rast takoi bartësit e institucioneve qeveritare, të angazhuar në procesin e ndriçimit të fatit të personave të zhdukur.


Gjatë takimit, sipas njoftimit për media të Zyrës për Informim të Kryeministrisë, Abbott u informua me infrastrukturën ligjore dhe institucionale, si dhe me angazhimet e Qeverisë së Kosovës në zbardhjen e fatit të personave të zhdukur dhe sfidat me të cilat përballet ky proces, duke theksuar në veçanti mungesën e ofrimit të informatave nga autoritetet e Beogradit.

“Përfaqësuesit e institucioneve të Republikës së Kosovës, të angazhuar në këtë proces, vlerësuan lart përkrahjen e Ambasadës Britanike, gjegjësisht Mbretërisë së Bashkuar, në vazhdimësi, e në veçanti pas vizitës së Princit Charles në Republikën e Kosovës, gjatë vitit 2016”, thuhet në këtë njoftim.

Ndërkaq theksohet se Ambasadori Abbott shprehu përkushtimin e Ambasadës dhe angazhimin e tij personal në përkrahjen e mëtejshme të këtij procesi, me theks të veçantë “në adresimin e obligimeve që dalin nga ‘Deklarata e Përbashkët e Kryeministrave për Çështjen e Personave të Zhdukur’ të nënshkruar në Samitin e Londrës”.