Debat publik për një "stramastikë"--Fiqfiriq, të Edi Ramës !

Nga Flori Bruqi 

Agjencioni " Floripress"   ka analizuar zhvillimet më të fundit politike në Kosovë e Shqipëri, përqëndruar kryesisht tek ndryshimet e qeverisë në Shqipëri dhe lëvizjet e kryeministrit shqiptar Edi  Rama.

Sa i përket emërimit të një djali të ri kosovar në krye të diplomacisë shqipare, Floripress ,shkroi : “Besoj se për ata që merren me politikë ose analizojë politikën, ka qënë një lojë e Edi Ramës për të manipuluar opinionin publik.

Ekziston një fetish i zotit Edi Rama për me pas një dorë edhe nga Kosova  sepse Shqipëria , kohë pas kohe po i duket vend i vogël dhe kështu ka vendosur të ketë një dorë edhe në Kosovë. Edhe ardhja e tij në Pejë ishte po e quajmë famëkeqe në kuptimin e mënyrës se si u soll e si i bëri ato lojrat teatrale. Tash emërimi i dy ministrave nga Kosova, për të cilët nuk kemi  ndonjë opinion".

Çfarë ndodh në botë është se i vetmi sektor që më tej kërkon një njeri pak më të moshuar në kabinetin qeveritar është pikërisht ministria e jashtme. 

Bota tash po ka minitsra të rinj në moshë për ekonomnë sepse njohuritë që fitohen në ekonomi e në financa janë shumë më të shpejta  të cilat mundesh me i akumulu. Ndërsa ministria e punëve të jashtme është më delikate, kërkon edhe një përvojë jetësore. Mund të ishte edhe ky një rast i tillë. 

Floripress  për Gent Cakën kemi  dëgjuar me vonesë. Në Kosovë askush se njef ketë stramastik .  Është  një djalë i ri,"fiqfiriq", po thonë i lexumë . Unë e kam shkruar edhe një status në ‘Facebook’ dhe "Floripress"  ku kam thënë se leximi dhe përfitimi nga leximi janë dy gjëra të ndryshme. Po të ishte për të lexuar kishim shpallur një konkurs nacional që të konkurojë për  ministër i jashtëm… Nuk mjafton vetëm leximi i librave si kusht për t’u bërë ministër i jashtëm”i shtetit shqiptar.Turp,shkroi "Floripress".

Ish-kryeministri Sali Berisha, i ftuar në 'Ora News'  foli edhe për emrin e Gentian Cakajt, i propozuar nga Rama si Mministër i ri i jashtëm.

Për profesor Dr.Sali Berishën, Gent  Cakaj i shërben Beogradit.

 

"Një njeri që e sjell Baton Haxhia që është kryeartat i Beogradit në Kosovë. Ky njeri vihet pasi ëhstë në shërbim të Beogradit, dhe përfaqëson më shumë se këdo tjetër Beogradin dhe Batonin që është shef i Beogradit në Prishtinë", u shpreh prof.dr.Sali  Berisha.

Gent Cakaj, ish  ministri i propozuar nga Edi Rama kërkojë në vazhdimësi  ndryshim kufijsh në Ballkan

Fiqfiriqi - "Stramastiku" zt.Gent Cakaj ishte  njeriu i përzgjedhur ‘papritur’ nga Edi Rama personalisht si personi që do të drejtojë dikasterin më të rëndësishëm të qeverisë shqiptare në këtë periudhë shumë të rëndësishme për vendin dhe interesat kombëtare.

Ish Ministri i ri i Jashtëm ka shumë pikëpyetje në emërimin e tij dhe mosha e re dhe jo eksperienca janë ‘cenet’ më të vogla në këtë drejtim.

Akuza të forta janë hedhur ndaj tij. ‘Ky njeri vihet pasi është në shërbim të Beogradit, dhe përfaqëson më shumë se këdo tjetër Beogradin’. Ka qenë kjo një akuzë e Berisha.

Dhe kur flet Sali Berisha flet një ish-President i Republikës, një ish-Kryeministër, një njeri që ka shumë informacion se kushdo tjetër në këtë vend. Dhe kur flet Sali Berisha flet një 

shqiptar që çështjen kombëtare e ka pasur dhe e ka mbi çdo gjë tjetër në jetën e tij.

Ndaj Gent Cakaj është një rrezik kombëtar në krye të Ministrisë së Punëve të Jashtme. Ai është vendosur aty edhe me rekomandimin e përfaqësuesve më të besuar të interesave serbe në shtetet tona shqiptare.

Kryeministri Edi Rama, mik i Sorosit dhe nxitës i paktit Thaçi-Vuçiç për shkëmbim territoresh, me mbështetjen e individëve të caktuar që konsiderohen në Kosovë edhe si ‘spiunë të serbëve’, emëron Ministër të Jashtëm Gent Cakaj, pinjoll i Soros-it dhe ‘beniamin i spiunëve’

Ndaj këtu ka një rrezik shumë të madhe . Çfarë do të bëjë Cakaj me këtë çështje kyçe të interesave kombëtare, këtë tezën e madhe serbe për ‘korrigjim kufijsh’?

Ky është shqetësimi real që kanë sot diplomatët shqiptarë e kosovarë, të cilët njohin qëndrimin e Edi Ramës mbi projektin e Serbisë së Madhe.

Kush është Gent Cakaj, shqiptari i Kosovës që për disa ditë zëvendësojë ministrin më përvojë zt.Ditmir Bushatin

Gent Cakaj është një nga prurjet e shumta pas strategjisë së Edi Ramës për të afruar në qeverinë e tij, edhe emra të spikatur të shqiptarëve të Kosovës.

Në Korrik të vitit 2018 ai u caktua Kryenegociator i çeljes së negociatave të Shqipërisë me Bashkimin Evropian për anëtarësim.

Presidenti shqiptar Ilir Meta refuzon  stramastikun e Edi Ramës, fiqfiriqin Gent Cakajn për ministër të Jashtëm të Shqipërisë

Presidenti i Shqipërisë Ilir Meta ka refuzuar zyrtarisht kandidaturën e Gent Cakajt për ministër të Jashtëm të Shqipërisë, të propozuar nga kryeministrit Edi Rama.

Kreu i shtetit rendit arsyet e kthimit të dekretit duke theksuar se ai nuk ka përvojë si dhe ka mbajtur qëndrime publike të papranueshme për çështjen e kufijve të Kosovës.

"Stramastiku"-Fiqfiriqi i Edi Ramës,Gent Cakaj 

Gent Cakaj u propozua të emërohet nga kryeministri Edi Rama në postin e lënë bosh nga Ditmir Bushati, i cili u shkarkua nga kryeministri gjatë Asamblesë Kombëtare që u mbajt më 28 dhjetor.

Letra e presidentit Meta për kryeministrin Rama

Zoti Kryeministër,

U njoha me propozimin tuaj nr. 6174 prot., datë 31.12.2018, administruar në Institucionin e Presidentit të Republikës me nr. 16 prot., dt 04.01.2019, për emërimin e z. Gent Cakaj, në detyrën e ministrit për Evropën dhe Punët e Jashtme.

Presidenti i Republikës, menjëherë pas marrjes së propozimin tuaj, filloi verifikimin e hollësishëm dhe të domosdoshëm të z. Gent Cakaj me qëllim krijimin e besimit përpara vendimit për emërimin e tij në këtë detyrë të rëndësishme.

Pozicioni i ministrit për Evropën dhe Punët e Jashtme është një nga postet më të rëndësishme në kabinetin qeveritar, aq më tepër tani kur vendi është pjesë e Trojkës së OSBE-së dhe në më pak se një vit përgatitet të marrë kryesimin e saj, një hap historik dhe një përgjegjësi që kapërcen kufijtë e Shqipërisë dhe rajonit tonë.

Ndërkohë, ditët, javët dhe muajt e ardhshëm janë vendimtarë sepse Shqipëria është përpara vendimit jetik për çeljen e negociatave të anëtarësimit me Bashkimin Evropian në qershor 2019.

Përparimi i Dialogut Kosovë – Serbi me qëllim forcimin e perspektivës evropiane të të dy shteteve është një nga zhvillimet më të rëndësishme të rajonit tonë gjithashtu.

Në mungesë të kohës për të eksperimentuar e provuar kapacitetet dhe aftësitë e ministrit të propozuar përballë sfidave aktuale madhore për vendin dhe interesat kombëtare të tij, gjykoj se në krye të Ministrisë për Evropën dhe Punët e Jashtme duhet një individ i sprovuar dhe efikas, me njohje të plotë të përgjegjësive shtetërore, kombëtare dhe administrative, i vetëdijshëm për impaktin e madh dhe vendimtar që do të ketë në politikën e jashtme, veçanërisht në muajt e ardhshëm, por edhe gjatë kryesimit të OSBE-së nga Shqipëria që është një përgjegjësi historike për vendit tonë.

Profili i z. Genti Cakaj, i propozuar për postin e ministrit për Evropën dhe Punët e Jashtme, ka mungesë të qartë të përvojës politike, diplomatike, administrative, shtetërore, në secilin element dhe në tërësi.

Zoti Kryeministër,

Gjatë ushtrimit të detyrës së tij si zëvendësministër për Evropën dhe Punët e Jashtme, z. Gent Cakaj ka dëshmuar me të dhëna, me fakte e qëndrime se jo vetëm që i mungon përvoja e sprovuar në fushën e politikës së jashtme, por se qëndrimet e tij publike lidhur me çështje thelbësore të politikës rajonale janë të papranueshme.

Qëndrimet e tij publike në kontekstin e debatit për të ashtuquajturin korrigjim të kufijve të Kosovës e Serbisë por edhe të Ballkanit Perëndimor janë në kundërshtim të plotë me programin e qeverisë aktuale për politikën e jashtme dhe shtjellimin e saj nga Ministria e Punëve të Jashtme (citoj nga intervista e Zv/ministrit për Evropën dhe Punët e Jashtme të Shqipërisë, Gent Cakaj, për emisionin “Zona e Debatit” në Klan Kosova, dt. 01 nëntor 2019:

“…Tani te korrigjimi i kufijve semantikisht kjo nuk është thjeshtë një operacion linguistik për ta relativizuar çështjen e këmbimit territorial, por situata ka evoluar tutje.

Evoluimi i parë është, sepse po konceptohet në suaza të korrigjimeve të përgjithshme territoriale që janë duke ndodhur në Ballkanin Perëndimor”…).

Këto deklarata të rrezikshme të z. Gent Cakaj, me pasoja të paparashikueshme në rajon dhe me gjerë, në planin dypalësh dhe më tej, janë në kundërshtim të hapur me politikën rajonale të shtetit shqiptar, të NATO-s dhe të vetë Bashkimit Evropian.

Përkrahja, sponsorizimi apo dhe mosreagimi me vendosmëri ndaj tezave për shkëmbim territoresh/korrigjim kufijsh në rajon është qasje destruktive që kërcënon paqen dhe sigurinë e rajonit dhe në mospërputhje me angazhimet e detyrimet e Shqipërisë si vend anëtar i NATO-s dhe minon besueshmërinë e vendit tonë si faktor stabiliteti në rajon.

Zoti Kryeministër,

Nga informacioni i administruar mbi verifikimin e sigurisë dhe pastërtisë së figurës, Presidenti i Republikës ju bën me dije se:

1. Z.Gent Cakaj ka treguar mungesë të theksuar të përgjegjshmërisë gjatë ushtrimit të detyrës së Zëvendësministrit për Evropën dhe Punët e Jashtme, duke neglizhuar zbatimin e ligjit dhe akteve nënligjore që garantojnë qarkullimin e sigurt të informacionit të klasifikuar sekret shtetëror.

Konkretisht z. Gent Cakaj me VKM nr.342, datë 07.06.2018 është emëruar në detyrën e Zëvendësministrit për Evropën dhe Punët e Jashtme, ushtrimi i së cilës kërkon domosdoshmërisht pajisjen me çertifikatën e sigurisë personale, me qëllim që personi të njihet, administrojë apo përpunojë informacion të klasifikuar.

Nga ky moment subjektit në fjalë, në zbatim të ligjit nr. 8457, datë 11.02.1999 “Për informacionin e klasifikuar sekret shtetëror”, i ndryshuar, VKM nr. 188, datë 04.03.2015 “Për miratimin e rregullores për sigurimin e personelit”, VKM nr. 836, datë 14.10.2015 “Për miratimin e rregullores për punën me informacionin e klasifikuar të NATO-s dhe Bashkimit Evropian” dhe akteve nënligjore në zbatim të tyre, të nxjerra nga Ministria për Evropën dhe Punët e Jashtme, z. Gent Cakaj i lind detyrimi ligjor që të aplikojë dhe të pajiset me Certifikatat përkatëse të Sigurisë.

Nga informacioni zyrtar i administruar nga MEPJ, nga DSIK dhe agjencitë e tjera ligjzbatuese rezulton se z. Gent Cakaj, për një periudhë të vazhdueshme prej 7 muajsh ka neglizhuar qartësisht zbatimin e akteve ligjore dhe nënligjore të sipërcituara, që sipas parashikimeve të ligjit përbëjnë shkelje penale dhe janë të dënueshme sipas legjislacionit në fuqi.

Sipas konfirmimit shkresor të MEPJ dhe DSIK, z. Gent Cakaj ka plotësuar formularin e aplikimit vetëm më datë 03 janar 2019 (3 ditë pas firmosjes së propozimit për dekretim si Ministër të MEPJ).

Z. Cakaj, me mosplotësimin e formularit të aplikimit dhe mospajisjen me Certifikatat përkatëse të Sigurisë për periudhën 7 qershor 2018 deri në 3 janar 2019, jo vetëm që ka vënë në rrezik informacionin e klasifikuar sekret shtetëror apo sekret NATO dhe BE, por nga ana tjetër ai ka shfaqur haptazi mosbindjen e tij përballë një detyrimi të qartë ligjor.

Gjithashtu me mosplotësimin e formularit të sigurisë në kohën e kërkuar, ai ka penguar verifikimin e sigurisë për këtë periudhë, pasi sipas nenit 12 të Rregullores së Sigurimit të Personelit, miratuar me VKM nr.188, datë 04.03.2015, ku parashikohet se verifikimi i sigurisë fillon vetëm pasi individi aplikues ka pranuar dhe ka dhënë pëlqimin me shkrim, pavarësisht se funksioni dhe detyra që ai ka ushtruar e kishte të domosdoshme dhe të detyrueshme nevojën për njohje me informacion të klasifikuar.

Shmangia prej tij i zbatimit të këtyre detyrimeve ligjore, së pari është shkelje për të cilën çdo funksionar duhet të mbajë përgjegjësitë që i takojnë, por njëkohësisht kjo sjellje tregon për mungesë të përgjegjshmërisë në ushtrimin e funksionit publik si Zv.Ministër për Evropën dhe Punët e Jashtme, si dhe është një tregues tepër i qartë për rrezikun që mbart kjo kandidaturë, për të ushtruar detyrën shumë të rëndësishme të propozuar për emërim të Ministrit për Evropën dhe Punët e Jashtme.

2. Procesi i certifikimit të sigurisë për z. Gent Cakaj i kryer nga DSIK brenda një dite (04 01.2019), duket hapur që është një proces i kryer në kushtet e urgjencës, dhe në kundërshtim me procedurën dhe kërkesat e ligji nr. 8457, datë 11.02.1999 “Për informacionin e klasifikuar sekret shtetëror”, i ndryshuar dhe VKM nr.188, datë 04.03.2015 “Për miratimin e rregullores për sigurimin e personelit”.

Në formën se si është kryer, procesi i verifikimit të sigurisë për z. Gent Cakaj nuk garanton besueshmërinë e duhur të Certifikatave të Sigurisë të lëshuara nga Drejtoria e Sigurimit të Informacionit të Klafisikuar (DSIK).

Sipas shkresës nr. 09/1 prot, datë 8.01.2019 të Ministrisë për Evropën dhe Punët e Jashtme, z. Gent Cakaj, ka plotësuar aplikimin për certifikatë sigurie pranë kësaj Ministrie vetëm më datë 03.01.2019, edhe pse përmbushja e këtij detyrimi fillon nga marrja e detyrës si Zëvendës Ministër i MEPJ.

Aplikimi i z. Gent Cakaj është përcjellë nga MEPJ brenda ditës në Drejtorinë e Sigurimit të Informacionit të Klasifikuar me shkresë nr. 35 prot., datë 03.01.2019. Drejtoria e Sigurimit të Informacionit të Klasifikuar (DSIK) ka lëshuar certifikatat e sigurimit të personelit për z. Gent Cakaj 1 (një) ditë më vonë dhe me shkresë nr. 18 prot, datë 04.01.2019, ja ka përcjellë këto akte Ministrisë për Evropën dhe Punët e Jashtme.

Nga informacioni i DSIK, përcjellë Presidentit të Republikës me shkresë nr.87 prot, dt. 07.01.2019, konfirmohet se: “Z. Genc Shkëlzen Cakaj, lindur në Prishtinë më 06.07.1990, është i pajisur me CSP të nivelit “Tepër Sekret”, për njohjen e informacionit të klasifikuar “Sekret Shtetëror”; “Cosmic Top Secret” për njohje të informacionit të klasifikuar të NATO-s dhe “EU Secret/Sekret UE”, për njohjen e informacionit të klasifikuar të BE-së. Këto CSP janë lëshuar më datë 04.01.2019 dhe janë të vlefshme deri më datë 03.01.2024.”

Pra rezulton se, procesi i verifikimit, i kryer në këtë rast nga (DSIK) si Autoriteti i Sigurimit Kombëtar në Shqipëri është realizuar brenda 1 (një dite) që referuar fakteve, dhe të dhënave të Gent Cakaj, tregon qartë se nuk është kryer një proces i mirëfilltë verifikimi sipas kushteve, detyrimeve, kritereve dhe procedurës së parashikuar në Rregulloren e Sigurimit të Personelit, miratuar me VKM nr. 188, datë 04.03.2015.

Z. Gent Cakaj, mban dy shtetësi, ai është shtetas i Republikës së Kosovës, si dhe shtetas i Republikës së Shqipërisë. Ai ka kryer studime jashtë territorit të dy vendeve (Shqipëri-Kosovë), respektivisht në shtetet Hungari dhe Belgjikë, vende këto ku ka jetuar për një kohë relativisht të gjatë.

Referuar këtyre të dhënave, si dhe atyre që kërkohen dhe pasqyrohen të detyrueshme për deklarim në pyetësorin e sigurisë në aplikim, Drejtoria e Sigurimit të Informacionit të Klasifikuar ka për detyrë që në bazë të ligjit nr. 8457, datë 11.2.1999, “Për informacionin e klasifikuar “Sekret shtetëror””, të ndryshuar, dhe pikës 13, 14 të VKM nr. 188, datë 04.03.2015 “Për miratimin e rregullave për sigurimin e personelit”, të kryejë një verifikim të thelluar të të gjithë informacionit të grumbulluar, jo vetëm në institucionet respektive të Republikës së Shqipërisë.

Në zbatim të nenit 21 të Rregullores së Sigurisë miratuar me VKM nr.188/2015, në rastin konkret ky verifikim do të duhej të kryhej edhe në organizatat partnere të Republikës së Kosovës. Konkretisht në këtë nen citohet se: “Përpara se të lëshohet CSP për një person i cili mban dy shtetësi, DSIK-ja bashkëpunon me autoritetet homologe për kryerjen e verifikimeve përkatëse”. Gjithashtu në detyrën si Zv.Ministër për Evropën dhe Punët e Jashtme, dhe si kandidaturë e propozuar nga Kryeministri për pozicionin e ministrit të MEPJ, ky verifikim do të duhej të kryhej edhe në Belgjikë dhe Hungari, vende këto ku ka jetuar për një kohë relativisht të gjatë z. Gent Cakaj.

Ndërkohë, nga informacioni i administruar rezulton se i gjithë procesi për verifikimin dhe vlerësimin e sigurisë për të përcaktuar nëse z. Gent Cakaj, është një individ besnik, i besueshëm dhe i sigurt që vërteton nga pikëpamja e sigurisë se ai i plotëson kushtet e përcaktuara për njohjen, ruajtjen, administrimin dhe transferimin e informacionit të klasifikuar, është realizuar në më pak se 24 orë.

Ky veprim tregon qartë se procesi i verifikimit, nuk është kryer i plotë, nuk është objektiv, por i ndërmarrë vetëm për përmbushjen proceduriale (jo përmbajtësore) të informacioneve shtesë që do të mund të kërkonte Presidenti i Republikës në funksion të verifikimit kushtetues për shkak të procesit të emërimit të këtij shtetasi në detyrën e Ministrit për Evropën dhe Punët e Jashtme.

Zoti Kryeministër,

Për sa u parashtrua më sipër:

Kandidatura e z.Gent Cakaj nuk i plotëson kushtet, nuk krijon besueshmëri dhe nuk ofron garancitë e nevojshme për ushtrimin me objektivitet dhe në lartësinë e kërkuar të detyrës tepër të rëndësishme të ministrit për Evropën dhe Punët e Jashtme.

Në këto kushte, Presidenti i Republikës, në përmbushje të detyrimeve kushtetuese si Kreu i Shtetit, si Kryetar i Këshillit të Sigurisë Kombëtare dhe rolit të tij specifik kushtetues në politikën e jashtme të shtetit shqiptar, refuzon propozimin tuaj nr. 6174 prot., datë 31.12.2018, për emërimin e z. Gent Cakaj, në detyrën e ministrit për Evropën dhe Punët e Jashtme të Republikës së Shqipërisë.

Kryeministri shqiptar Edi Rama i përgjigjet presidentit shqiptar Ilir Metës:

E nëpërkëmbe një djalë si Cakaj që është më i ditur se ti

Pas kundërpërgjigjes së presidentit Ilir Metës, kryeministri Edi Rama ka vazhduar “luftën” në rrjetet sociale, duke i dalë edhe një herë në mbrojtje kandidatit të tij për ministër të Jashtëm, Gent Cakaj.

Rama ka shkruar se Meta ka nëpërkëmbur një djalë të ri.

“Që Presidenti ynë të shkelë Kushtetutën, godasë qeverinë, nëpërkëmbë një djalë të ri e të paktën 1000 herë më të ditur se ai, duke u marrë paturpësisht me fjalë si të ishte Dëshmitari X…Oh çfarë marre! IM me qyqarët e kadrinjtë mbrojnë Kosovën nga një shqiptar i Kosovës… Pupupu”, shkruan Rama në Twitter.

Kryeministri shqiptar Edi Rama ka reaguar pas vendimit të Presidentit shqiptar Ilir Meta për të mos dekretuar  Gent Cakajn dhe e ka quajtur refuzimin e presidentit jo kushtetues dhe të turpshëm.

Veton Surroi: Debati rreth ministrit të jashtëm të Shqipërisë po merr kahen e tifozërisë

Publicisti e shkrimtari Veton Surroi, ka komentuar diskutimet e fundit rreth emërimit të Gent Cakajt, ministër i Punëve të Jashtme i Shqipërisë.

Surroi ka thënë se debati rreth ministrit të jashtëm të Shqipërisë po merr kahen e tifozërisë, e në tifozëri nuk ka debat.

“Ka ngritje zëri dhe ‘dëgjomë mua se nuk ta del mirë’ apo folklorizëm pro e kundër prejardhjes krahinore a moshës. Nëse hiqet mënjanë gjuha e stadiumit të futbollit, mbeten pyetje themelore: a duhet të vendoset një ministër i ri sepse duhet të ndryshojë politika e jashtme në mënyrë që të përputhet më afër me vizionin e kryeministrit?”, ka shkruar  publicisti Veton Surroi.

Tutje ka thënë “nëse ky është rasti, atëherë kryeministri duhet të japë në konsultime të gjera me grupacionin e tij politik dhe me Presidentin shpjegimin se çka duhet të ndryshojë në politikën e jashtme të Shqipërisë”.

“Këtu kryeministri mund të ndihmojë në sqarimin se a duhet të përkrahë Shqipëria apo jo ndarjen e Kosovës në vija etnike të propozuar nga presidenti Aleksandër Vuçiq dhe të pranuar nga presidenti Hashim Thaçi?”, ka thënë Surroi. “Kjo është një pyetje që nuk i përket as vetëm kryeministrit e as vetëm grupacionit të tij politik, por ka nevojë për një koncensus më të gjerë, përfshirë edhe mendimin e opozitës, zërin e së cilës e ka obligim kushtetues ta dëgjojë Presidenti i vendit”, ka shtuar më tej ai.

Gent Cakaj ishte anëtar i LVV-së, mbështesim vendimin e  presidentit të Shqipëris Ilir Metës për mos dekretim të tij

Lëvizja Vetëvendosje, ka përshëndetur vendimin e Presidentit, Ilir Meta, për refuzimin e dekretimit të Gent Cakajt si Ministër për Evropën dhe Punë të Jashtme i Republikës së Shqipërisë.

Përmes një njoftimi, VV, thotë se Cakaj ka qenë i anëtarësuar formalisht në Vetëvendosje para vitit 2011.

Sipas tyre, Shqipërisë nuk i duhen ministra të Baton Haxhiut dhe Hashim Thaçit.

“Është për t’u mbështetur vendimi i drejtë i marrë sot nga Presidenti Ilir Meta, për refuzimin e dekretimit të Gent Cakajt si Ministër për Evropën dhe Punë të Jashtme i Republikës së Shqipërisë. Dëshirojmë ta sqarojmë opinionin e gjerë publik se Cakaj ka qenë i anëtarësuar formalisht në Lëvizjen VETËVENDOSJE! para vitit 2011. Ne nuk e dimë datën e saktë të largimit të tij nga Lëvizja sepse ai nuk i ka dhënë asnjë shpjegim organizatës”, thuhet në reagimin e tyre.

“Në emisionin e datës 3 janar 2018, në Klan Kosova, drejtori Baton Haxhiu tregon se si e ka njohur Gent Cakajn që prej moshës 15 vjeçare, dhe se si e ka ndjekur më tej zhvillimin e tij. Kujtojmë se Haxhiu ka qenë bashkëpunëtor i UDB-së para dhe gjatë lufte, vartës i krerëve të saj, Jovica Stanishiq dhe Zoran Stijoviq, dhe i përfshirë direkt në planin për largimin e disa deputetetëve që u shkëputën nga Lëvizja VETËVENDOSJE! vitin e kaluar, pasi morën padrejtësisht mandatet e fituara në emër të Lëvizjes. Në planet e Baton Haxhiut, duket se Gent Cakaj ka shërbyer si pararojë e të ikurve. Në Prishtinë dihet ajo që thotë Baton Haxhiu se e ka angazhuar për vite të tëra Cakajn me pagë shumë të lartë që të bëjë analizën e sondazheve të cilat i porosit Haxhiu. Prandaj, Baton Haxhiu sot e kërcënoi Presidentin Meta me një reagim, sepse është i shqetësuar për fatin e investimit të tij shumëvjeçar.

Fatmir Mediu: Vendimi i  Ilir Metës për mosdekretimin e Gent Cakës,  i drejtë dhe Kushtetues

Kreu i Partisë Republikane, Fatmir Mediu, e ka cilësuar të drejtë dhe në përputhshmëri të plotë me Kushtetutën e Shqipërisë, vendimin e presidentit, Ilir Meta, për mosdekretimin e Genti Cakës, në postin e Ministrit të Jashtëm.

Në një intervistë për Report tv, zt.Fatmir  Mediu u shpreh se Ilir Meta ka vepruar në përputhje me Kushtetutën, pasi ka bërë të gjitha verifikimet për kandidaturën e Cakajt.

Cakaj fillimisht ka qenë këshilltar i kryeministrit për politikën e Jashtme dhe posaçërisht, për çështjet e Bashkimit Europian.

Më pas në kabinetin ‘Rama 2’ u emërua në postin e zv.ministrit të Punëve të Jashtme.

Ndërsa sot ai është zgjedhur të drejtojë, një nga ministritë më të rëndësishme në qeverinë ‘Rama 3’, duke zëvendësuar Ditmir Bushatin.

Kulla e Riza Bej Gjakovës

Prof.Dr.  Fejaz Drançolli,Ph.D 

Ky ndërtim i tipit kullë nuk ekziston, Kulla e Riza Bej Gjakovës është djegur dhe rrënuar nga forcat naziste në vitin 1944. Pos humbjes të një ndërtimi arkitektural u djegën u shkatërrua edhe një numër dokumentesh të arkivit të karakterit privat si dhe mjaft libra,foto,eksponate me vlera artistike etnologjike të koleksionit familjar të familjes Kryeziu në Gjakovë.



Gjatë historisë populli shqiptar përjetoi dhuna dhe tmerre të paparapara nga sunduesit të ndryshëm të cilët pos tjerash plaçkitën, djegën, rrënuan dhe shkatërruan vlerat e trashëgimisë historike-kulturore. Në disa raste u “përvetësua” kultura shpirtërore e materiale shqiptare, u shkatërrua një pjesë e identitetit dhe etnitetit shqiptar. Në gjirin e këtyre shkatërrimeve ishte edhe kulla trekatëshe e Riza Bej Kryeziut në Gjakovë.

Riza Bej Gjakova (1847-1917) i lindur në Gjakovë nga familja Kryeziu, i njohur jo vetëm në qytet, por në rajon dhe më gjerë. Ishte përfaqësues i Lëvizjes Kombëtare Shqiptare, Lidhjes së Prizrenit dhe pjesëmarrës së bashku me Isa Boletinin dhe 400 luftëtar të tjerë në shpalljen e Pavarësisë së Shqipërisë në Vlorë në vitin 1912. Ai vdiq me 1917 në Shkodër, ku u varros. Gjatë Luftës së Dytë Botërore pasardhësit e tij Ganiu, Hasani, Saidi e nipi Dervish Kryeziu u rradhiten me forcat progresive, Anglo-Amerikane me ide të bashkimit kombëtar. Për kontributin e tyre dhënë çështje kombëtare, Presidenti i Shqipërisë Sali Berisha i dekoroi me Urdherinë e Flamurit Kombëtar të Kl.1 me motivacion “Pjesëmarrës në Luftën Nacional-Çlirimtare si nacionalista. Mirëpo, në rastin tonë nuk do të ndalemi në veprimtarinë e tyre për zgjidhjen e çështje kombëtare, por në kullën trekatëshe të përsonalitetit, atëdhedashësit dhe patriotit shqiptarë, Riza Bejë Gjakova.

I pari pashë i kësaj dere fisnike ka qenë Kurt Pasha, muhafiz i Ujvarit në vitin 1663. I biri i tij, Hasan Pasha ka qenë pjesëmarrës aktiv në luftërat austro-turke. Në vitin 1694, Hasan Pasha ka qenë mytesarrif i Shkodrës. Mbi njëzet pasardhës të Kurt Pashës,kanë arritur gradën pasha. Disa prej tyre u dalluan si mbështetës të zhvillimeve kulturore e arsimore në Gjakovë. Adem Pasha, në ato vite, ka qenë mytesarrif në disa sanxhaqe shqiptare. Në vitin 1694 ka qenë mytesarrif i Ohrit, në vitin 1696 mytesarrif i Elbasanit, në vitin 1697 përsëri mytesarrif i Ohrit, ndërsa në vitin 1699, kur Axhiza Baba vjen në Gjakovë, Adem Pasha ishte mytesarrif i Shkodrës.

Murad Pasha ka qenë mecen i vërtetë i dijetarëve dhe intelektualëve të kohës. Ai edhe vetë ka qenë njeri i ditur dhe i penës, gjë që vërtetojnë dorëshkrime të cilat ruhen nëpër disa koleksione në Prishtinë, Gjakovë dhe Sarajevë. Nga dera fisnike e Kryezijëve dolën dijetarë dhe poetë, si: Sejfedin Pasha, i biri i Ali Pashë Gegës (vd. 1790); Ahmed Kurd Pasha ( vd. 1827) dhe Mustafa Pasha (i biri i Sejfedin Pashës). Sejfedin Pasha i parë ka ndërtuar një xhami e cila quhej Xhamia e Sefës, ndërkaq Mustafa Pasha(Karabash)gjyshi i Riza bej Gjakovës në fillim të shekullit 19 ka ndërtuar Kullën e Sahatit.

Nga gjiri i saj kanë dal shumë figura të ndritura të kombit si Riza bej Kryeziu (Gjakova),nismëtar i shpalljes së pavarësisë në Shkup së bashku me Isa Boletinin siç pohohet nga Fan Noli me 6 të vjeshtës së I-rë të vitit 1912 në Gazeten “Dielli” i cili vë nën akuzë Ismail Qemalin dhe Hasan Prishtinën, për të cilët shkruan se kur Riza Beu dhe shokët e tij kërkonin autonomi, Hasan Prishtina kërkonte reforma për mbretërinë Otomane. Riza bej Gjakova siç pohon Dhimitër Zografi delegat i mërgates shqiptare nga Rumania në shpallje të pavarësisë, dëshmon se Riza bej Gjakova ishte prijës i delegacionit kosovar në shpalljen e pavarësisë në Vlorë i cili nga qeveria e Vlorës ishe emëruar si bashkë-komandant i gardës kombëtare së bashku me Isa Boletinin të cilët luftuam në Himarë kundër hordhive vorio epirote të Spiro Milos.

Historia e popullit shqiptarë deri me tani ka qenë e ndaluar për figurat më madhështore të saj. Ngarkesat ideologjike të “luftës klasore” përjashtuan nga faqet e saja koloset e luftërave çlirimtare duke varfëruar në masë të madhe historinë e popullit shqiptar. Figurat më të spikatura me prejardhje nga familjet fisnike qe ishin ne krye të përpjekjeve antiosmane te cilat dilnin ne krye të kryengritjeve nuk konsideroheshin figura pozitive sepse ajo prishte themelin e konceptit të ngushtuar nga ngarkesa ideologjike që sundoi shumë gjatë në mesin intelektual shqiptar. Një ndër ta ishte edhe Riza bej Kryeziu (Gjakova). Në shumë raste të pjesëmarrjes së tij në nisma kryengritëse duke u vu në ballë të tyre, gjente vend nga historianët vetem në ”të tjerë”. Historianët që shkruan për ato përpjekje shqiptare bënin selekcionimin e emrave të pjesëmarrësve duke anashkaluar Riza bej Kryeziun si figurë nën embargo. Andaj kësaj figure madhështore duhet ti ipet vendi i merituar në histori, çka me të drejtë e bëri prezidentja Atifete Jahjaga me dekorimin e tij për 100 vjetorin e shpalljes së pavarësisë.

Kjo derë fisnike kishte ndërtua edhe objekte të shumta të tipeve të ndryshme e që fatkeqësisht nuk e mbijetuan faktorin natyrë, kohë e njeri. Siç theksuam,Mustafa Pasha gjyshi i Riza Beut pos tjerash, në trojet e veta për nevojtarët, qytetarët e Gjakovës me rrethinë, për t’u orientuar në kohë dhe hapësirë ndërtoi Kullën e Sahatit, objektin publik të njohur për arkitekturën qytetare gjakovare dhe më gjërë. Kjo kullë sahati nuk e mbijetoi kohën u rrënua, por në vend të saj, u rindërtua ndërtimi i ri, në dekadën e parë të shek. XXI. Në afërsi të kullës së sahatit u ndërtua edhe kulla e njohur e Riza Bej Gjakovës. Ndërtimet, kompleksi arkitektonik i familjes Kryeziu ishte në zonën historike, në bërthamën e Çarshisë së vjetër të Gjakovës, në pjesën veri perëndimore të Xhamisë së Hadumit, pranë rrjedhës së lumit Krena. Rëndësia e kullës pos tjerash qëndron në faktin se strehoj delegacionin kosovar prej 400 luftëtarëve të lirisë dy javë para nisjes së tyre në Vlorë për tu vu në shërbim të qeverisë së Vlorës në mbrojtjen e pavarësisë së shpallur. Aty pos Isa Boletinit qëndronin tërë paria e Kosovës.

Kulla e Riza Bej Gjakovës paraqet një ndërtim arkitektural të qytetit e ndërtuar në dekadën e tetë të shekullit XIX. U ndërtua nga mjeshtër, ustallarë dibran që ishin sinonim i këtij lloj, tip të ndërtimit. Në qytetin e Gjakovës kishte një numër të konsiderueshëm të kullave të muratuara nga gurët e që ishte karakteristike edhe për kullën e Riza Beut. Ky ndërtim paraqiti një objekt familjar të tipit kullë. Kulla si ndërtim i fortifikuar ekzistencial shqiptar ishte realizim në kuadër të kompleksit të ndërtimeve që e përcjellin këtë objekt të fortifikuar. Kompleksi kishte avlinë a oborrin me lulishte e pemë të ndryshme. Rrugicët e oborit ishin të shtruara me kalldërmë, Këtu nuk duhet harruar, por është e nevojshëm të vihet në pah se nëpër oborrin e shtëpisë kalonte përroska. Donator i kullës ishte Riza Bej Kryeziu i njohur si Riza Bej Gjakova. Kulla si realizim arkitektonik ishte ndërtuar në vendin,ku sot gjendet ambulanca, përkatësisht Qendra e Mjekësisë Familjare. Mund të theksojmë se edhe gurët e themelit të këtij ndërtimi janë nga gurët, rrënojat e kullës së cekur.

Ndërtimi i fortifikuar i Riza Bej Gjakovës ishte një realizim që u ndërtua nën ndikimin e kullës më të vjetër qytetare,kullës së Zenel Beut në Pejë. Këta kishin edhe lidhje familjare. Ndërtimi i Gjakovës i takon variantës me muret e gurit të dyshek- llëkut që dalin nga muret perimetrale në formë këndi në katin më të lartë të objektit. Elementi konstrutive-arkitektonike e cila ndikon në pamjen e kullës, fillon nga gjysma e etazhit të tretë. Pra kemi të bëjmë me një kullë tre katërshe (sipas njësimit në popull ). Kjo kullë edhe pse më e re nga kullat fshatarake i përmban të gjitha veçorit e kullave fshatare, por natyrisht në skemën kompozicionale ishte më e pasur dhe më me shije dhe vlerë artistike, Kjo veçmas është vërejtur në enterierin e kullës. Donatori kishte forcë dhe fuqi materiale për zgjedhjen e mjeshtërve të dekoracioneve të brendësisë së kullës. Ndërtimi, si çdo kullë kishte bazë a planimetri katërkëndëshe këndrejt. Kulla kishte konstrukcion të çatisë katër ujësh që mbulohet me çeramidhe tradicionale. Monotonin e kullës e thyenin oxhaqet dhe baxha në qendër të çatisë. Strehët e çatisë nuk ishin të gjëra, por në nivel të kurorës së kulmit e cila dilte në formë ancaku dy gurësh të profilizuar. Me gurë të profilizuar e të cokatur ishin të realizuara hapjet e dritareve, dera kryesore si dhe qoshet e mureve anësore të kullës. Porta kryesore e hyrjes si dhe hapjet, dritaret nga ana e jashtme ishin të mbuluara me hark. Në përdhes, pos frëngjive kishte edhe hapje të vogla të mbuluara me arkitra. Frëngji pushke kishim edhe në çdo katë të objektit të fortifikuar.

Ndërtimi tre katësh i kullës kishte funksione të ndryshëm. Kati i parë ishte magaze, depo në katin e dytë ishin dhomat e fjetjes ndërsa në më të lartin ”Oda e burrave” dhe dy kthina të fjetjes. Komunikimi mes etazheve realizohet me ndihmën e shkallarëve të mbrendshëm të konstruktuara nga druri. Dy shkallët e para ishin nga guri e që kishin për qëllim evitimin e lagështirës. Kjo e cekur ishte karakteristike edhe për shtyllën kryesore të kullës. Kulla si ndërtim është karakterizuar edhe me dokoracione të arteve të zbatuara. Këto dekoracione kanë arritur në shprehje në kthinat e odave, në odën e burrave në veçanti. Oda e madhe apo oda e burrave si pjesa më e bukur e kullës është cilësua me tavanin dekorativ me rozetë në mesin e saj. Këtë odë pos tavanit e cilësonin dollapët, musandra, raftet dhe dera e odës. Tavanët e kthinave të tjera si në çdo kullë qytetare e cilësonin tavanët e tipit vanë. Çdo dhomë kishte edhe hamamxhikun, banjon e vogël gjë që flet për qytetërimin familjarë e kombëtar. Këto realizime me funksion dhe vlera artistike u bënë nga mjeshtër shqiptarë vendor. Pra ky ndërtim i fortifikuar ekzistencial familjar pos rëndësisë historike kishte edhe vlerën e saj artistike, etnologjike e kulturore.

Po ashtu duhet theksuar se me djegien dhe rrënimin e këtij ndërtimi u shkatërrua një fond i veçantë i koleksionit privat të Riza Bej Gjakovës dhe të parëve të tij. U asgjesua një numër i dokumenteve, arkives, bibliotekës, vlerave etnologjike, qilimat, jastëkët, enët, sinit e bakrit që ishin të gdhendura në reliev linear dhe të imët. Humbën një numër i fotove familjar dhe shumë objekte të lëvizshme të tjera me vlera historike e artistike. Me këtë shkatërrim humbën mjaft dëshmitë të kulturës shpirtërore materiale të të parëve të familjes Kryeziu e të Riza Bej Gjakovës* në veçanti.

******

*Riza bej Gjakova-Kryeziu (Gjakovë, 1847 - Shkodër, 1917) i njohur nga bashkëkohësit si Riza begi, ishte pinjoll i bejlerëve të Gjakovës, prijës popullor tradicional, pjesëmarrës në lëvizjet e parapavarësisë si në fundshekullin e XIX ashtu edhe ne fillimshekulllin XX dhe adjutant nderi i Sulltan Abdyl-Hamidit

Leu në oxhakun e Kryezinjve të Gjakovës, u shqua me ndodhitë e Lidhjes së Prizrenit në cilat përkrahte krijimin e një vilajeti shqiptar. Për këtë u internua në Urfe dhe më pas në Diyarbekir.

Riza bej Kryeziu u përfshi në kryengritjet e viteve 1910, 1912. Në kryengritjen e Kosovës të vitit 1912 ai u shqua si organizator, luftëtar dhe prijës popullor. Në korrik zhvilloi luftime të ashpra në Llap e Boletin.

 Zëri i tij u dëgjua bashkë me Hasan Prishtinën në betejën e Klinës, ku u thyen keqas forcat osmane. 

Në gusht të vitit 1912 ishte i pranishëm në kuvendin e Ferizajt si përfaqësues i parisë së Gjakovës. 

Nga Ferizaj, drejt Shkupit, sipas kronikave të shtypit, kryengritësit shqiptarë udhëhiqeshin prej Riza beg Gjakovës dhe Bajram Currit.

 Në nëntor 1912 Riza Bej Gjakova u zgjodh delegat në Kongresin e Vlorës për Shpalljen e Pavarësisë Kombëtare. Riza bej Gjakova mori pjesë në protestat që u organizuan në Vlorë kundër barbarizmave serbe e greke në trojet shqiptare”. 

Riza bej Gjakova ka pasur rol vendimtar në shpalljen e pavarësisë në Vlorë i cili mbrojti qeverinë e Vlorës dhe si bashkëkomandant i policisë popullore me Isa Boletinin, i plagosur nga luftërat me serbo-malazezet u përlesh me falangat e vorioepirotëve të Spiro Milos në Himarë e zona tjera shqiptare.

 Qeveria e Vlorës-struktura udhëheqëse e saj dhe ministritë renditen emrat e ministrave me në krye kryeministrin Ismail Qemali dhe nën numrin 11. Komandantë të Policisë Popullore u zgjodhën Isa Boletini dhe Riza Bej Gjakova.


Begë dihet që të ketë qenë ekonomikisht në gjendje të mirë dhe kishte apirata për marrjen e qeverisjes së qytetit në dorë. Kundërshtarë kryesor duket të ketë qenë Bajram Aga i cili si duket në bashkëpunim me formacionet osmane të stacionuara në qytet i kishte shkatërruar Kullën Riza Begut në vitin 1898.

Flori Bruqi

Çfarë përfshinin në Mesjetë nocionet, Alban-Albani dhe Arbër-Arbëri !

Prof.Dr.Jahja Drançolli,Ph.D

Përgjithësishtë është pranuar se nocioni Albanon (Άλβανών), që doli nga emri i fisit ilir Άλβανοι, të përmendur nga gjeografi aleksandrin, Ptolomeu (shek. II), ka vazhduar të ekzistonte si emër vendi dhe si emër etnik gjatë gjithë mesjetës.

 Arbëria ose Arbënia është emër mesjetar që i referohet Shqipërisë. Ndërsa, etnonimët mesjetare: arbër, arban ose arbresh, pas pushtimit osman janë përdorur për shqiptarët e diasporës më Itali, Dalmaci dhe Greqi.

Deri vonë ka dominuar mendimi se ç’prej Prolomeut deri në shek. XI, kur është menduar për “rishfaqjen” e vëndemrit Arbanon, Albanon, ekziston një heshtje 9 – shekullore e burimeve historike.
Sot ka prova solide sipas analeve dhe kronikave raguzane (Albania, Arbania), si dhe të atyre bizantine (Άλβαnia), të cilat dëshmojnë se vëndemri dhe etnonimi janë përdorur pa ndërprerje, që nga shek. II deri në shek. XI.

 Një tjetër argument i rëndësishëm për kontinuitetin e vëndemrit dhe etnonimit mesjetar, shpjegohet nga veprimet fonetike, respektivisht nga ligji i metatezës ose i rirenditjes së bashkëtinglloreve së paku nga shek. VIII. 

Këtej, emri i ujdhesës Arba/e quhet Rab, nga Albona del Labin. Në burime mesjetare rasiane (serbe) nga Arbanon i Ataliatit dhe i Ana Komnenës del vëndemri Raban, dhe mbiemri rabanski.

Pjesa e madhe e historiografisë ballkanike arealin gjeografik dhe politik të Arbërisë mesjetare, në mungesë të burimeve të kohës e kanë përkufizuar në një zonë të vogël malore ndërmjet lumenjve Mat dhe Drin, ose në katërkëndshin hipotetik Tivar – Prizren dhe Vlorë – Ohër.

 Së këtejmi, këtu, nga kapërcyelli i shek. XI, der në fillimet e shek. XIII ishte themeluar principata e Arbërit me seli në Krujë. Nga viti 1272, mbreti Karli I Anzhuin kishte themeluar “Regnum Albaniae”. Ndërsa, mbreti Milutin dhe Dushani vetën e quanin edhe për mbretër të Arbërisë.

 Pas rënies së shtetit të Dushanit, Arbëria udhëhiqej nga familjet bujare arbërore: Arianiti, Balshaj, Topia, Dukagjini, Kastrioti, Muzakaj, Shpataj, Zenebishi, e ndonjë tjetër. 

Me dorëzimin e Durrësit (1501), Tivarit dhe Ulqinit (1571), Arbëria pasi që kishte rënë përfundimisht nën osmanët, është shoqëruar edhe më një sërë ndryshimesh si në strukturën e vëndemrit ashtu dhe të etnonimit.

Duke u ngjitur në shekujt e mesjetës, të kushtëzuar nga hapësira etnike kompakte dhe faktori politik, emërtimet gjeografike e politike, si: Arbanon, Arbëri ose Epir e Dardani, përfshinin trevat e sotme të Kosovës, Serbisë, M. të Zi, Maqedonisë e të Greqisë.


 Të tilla njoftime datojnë që nga mesjeta e herëshme, si bie fjala, Lapiam (Lab), i referohet Lab-it (Llapit).

 Si pjesë të Arbërisë, Kosovën e shohim te kronisiti francez i shek. XIV, Filip de Meziere, i cili provonte të dëshmon se Beteja e Kosovës (1389) ishte zhvilluar në Arbëri. Mendime paksa identike ndeshim te Bertrandon de la Broquière (shek. XV), sipas të cilit, pjesa e madhe e Kosovës së sotme ishte përfshirë në kuadër të Arbërisë.

 Njoftime të këtilla ndeshim edhe në dokumentacionin austriak, osman e italian të shek. XV-XVIII: “perandori austriak, Leopoldi theksonte se ushtritë e tij luftonin në Arbëri (kur hynë në Kosovë)”, “Peja qytet në Arbëri”, “Prizreni, kryeqytet i Arbërisë”, “Prishtina në Arbëri”, Në mënyrë ekuivalnete me konceptin Kosova pjesë e Arbërisë, dokumentacioni i kohës dëshmon edhe për Kosovën në kuadër të konceptit Epir.

 Të tilla janë njoftimet: “ Hasi, jo fort larg Prizrenit, provincë në Epir”, “Prishtinë në Epir” “Peja në Epir”, “Prizreni në Epir”, e ndonjë tjetër.

 Përveç apelativave, Kosova si pjesë e Arbërisë dhe e Epirit, Kosovën e sotme e ndeshim edhe si pjesë të Dardanisë!


*****

Prof. Dr.Jahja Drançolli,Ph.D , lindi në Pejë më 10/10/1946. Studimet për Histori i mbaroi në Prishtinë më 1971. 

Gjatë viteve 1973-1984 ka vijuar studimet e magjsitraturës dhe doktoratës në lëmin e medievalistikës në Zarë dhe Dubrovnik.

 Ka magjistruar në Zarë dhe doktoruar në Prishtinë më 1981, respektivisht më 1984.

 Gjatë viteve 1984-1990 ka bërë kërkime shkencore medievalistike dhe të paleografisë e epigrafisë, në arkiva, biblioteka dhe muzeume, të Ankonës, Dubrovnikut, Kotorrit, Padovës, Romës, Venedikut, Zagrebit, Zarës, etj.

 Gjatë luftës edhe prof.Drançolli si shumica e popullit shqiptar maltretohet nga forcat policore serbe.

Gjatë vitit 2003 u emërua drejtor i Institutit Arkeologjik të posa themeluar në Prishtinë, institut këtë të cilin e udhëhoqi deri në vitin 2009. Gjatë kësaj periudhe ka realizuar një sërë projektesh kërkimore-shkencore nga lëmi i arkeologjisë dhe të shkencave ndihmëse të historisë. Në vitin


Jahja Drançolli për Arkeologjinë e Kosovës në filmin gjerman, "Sieben Tage Kosova" i realizuar nga Moses Merke & Elisabeth Saggau akademik 2004/2005, në cilësi të profesorit të Fakultetit Filozofik, Departamenti i Historisë ka qenë bartës i kursit me titull: “Religjionet komperative: Katolocizmi, Ortodoksia dhe Islami”. Maketi i botuar i këtij kursi i përkrahur nga WUS-Austria është nominuar dhe ka fituar çmimin e parë në lartësi prej1000 euro.

Drançolli, në cilësinë e udhëheqësit dhe drejtorit të Institutit Arkeologjik të Kosovës ka zbuluar mbetjet e kështjellës së Harilaqi.e cila daton nga shekujtë IV-VI pas/Kr. Gjatë vitit akademik 2003/2004 ka qenë bartës i projektit “History of Religions”, të finansuar nga CEU-Budapest. 

Ndërkaq, gjatë viteve akademike, 2000/2001; 2001/2002; 2002/2003, 2004/2005, ka qenë bartës i një sërë projekteve nga lëmi i historisë dhe trashëgimisë kulturore të realizuara në Universitetin Veror të Prishtinës (Pristina Summer University). Është autor i shumë monografive shkencore, dhe më së 100 studimeve shkencore të botuara në Kosovë, Shqipëri, Kroaci, Itali, Gjermani, Turqi, etj. Përndryshe Drançolli është një aktivist i angazhuar në mbrojtjen e monumenteve historike dhe trashëgimisë kulturore të Kosovës Prof. Dr. Jahja Drançolli njëkohësisht është kontribuesi i vetëm shqiptar në Encyclopedia of Global Archaeology (Claire Smith, ed., Springer, 2014) me studimin "Kosova: Archealogical Heritage".

Tituj të veprave
Botime të veçanta – monografi

1. Gjin Gazulli-astronom dhe diplomat i shek. XV, Prishtinë, Rilindja, 1984;

2. Raguzanët në Kosovë prej fundit të shek. XIII deri në vitin 1455, Prishtinë, Instituti i Historisë i Kosovës, 1986;

3. Albanci v srednjem veku, in Albanci (J. Drançolli et al.), Cankarjeva Založba, v Ljubljani;

4. Kosovo und sein kultureller Reichtum, in: Albanien, Zwischen Kreuz und Halbmond, (Jahja Drançolli et al.), München, Pinguin, 1998;5. Shteti Mesjetar i Gjergj Kastriotit-Skënderbeut, Pejë , “Dukagjini”, 2001;

6. Histori e Religjioneve Komparative, WUS Austria-Prishtinë 2005 (tekst universitar, co-autor Denis Janz, Ph.D., Loyola University New Orleans, Provost Distinguished Professor of Religious Studies);

7. Histori e Shkencës, WUS Austria-Prishtinë 2003 (tekst universitar).

8. Monumentet e kultit katolik gjatë mesjetës në Kosovë, in: Monumentet e Kosovës, Prishtinë, Instituti i Kosovës për Mbrojtjen e Monumenteve, 2005; Simpoziumin Ndërkombëtar Krishtërimi ndër shqiptarë, mbajtur në Tiranë 1999, botuar në Shkodër, 2000

9. Kosova Archaeologica, Kosova Arkeologjike 1, Editor, Prishitnë, Instituti Arkeologjik i Kosovës, 2007;

10. Historiografia dhe teoritë historike të shekujve XIX-XX, WUS Austria-Prishtinë 2008 ( e- CUP, botim elektronik);

11. Arbërit ndërmjet Perëndimit dhe Lindjes gjatë Mesjetës, Zagreb, Lazër Mjeda, 2008

Punime shkencore

1. Marrëdhëniet e Durrësit me Raguzën prej shek. XI deri më 1501, in: Gjurmime Albanologjike (ser. e shk. Historike), Prishtinë 1982/12; Studime për Epokën e Skënderbeut, Tiranë 1989/3;

2. Vështrim për Kosovën gjatë feudalizmit të zhvilluar, in: Kosova, Prishtinë 1983/12.

3. Raguzanët në Prishtinë gjatë shekujve XIV-XV, in: Vjetar i Arkivit të Kosovës, Prishtinë 1984;

4. Tregtarët e njohur të Kosovës prej fundit të shek. XIII deri në vitin 1455, in: Buletin i Muzeut të Kosovës, Prishtinë 1984/XIII-XIV;

5. Lidhjet e bujarëve raguzanë me Durrësin gjatë shekujve XIII-XV, in: Gjurmime Albanologjike (ser. e shk. Historike), Prishtinë 1984/VIII;

6. Presence des Albanais e Raguse entre le XIIIe et le XVe siecle, in: Recherches Albanologiques, 1987/4;

7. Les rapports des nobles de Raguse avec Durrës au course des XIIIe-XIVe siecle, in: Studia Albanica, Tiranë 1987/3;

8. Rrugët e Kosovës gjatë Mesjtës, in: Vjetar i Arkivit të Kosovës, Prishtinë 1987/ XXIII.

9. Diaspora shqiptare në Greqi gjatë shek. XIV, in: Studime Historike, Akademia e shkencave e RPS, Tiranë 1987/3;

10. Disa aspekte të mjeksisë ilire, in: Gjurmime Albanologjike (ser. folklor e etnologji), Prishtinë 1988/18 (co-autor, Akademik Musa A. Haxhiu);

11. Marin Biçikemi në Raguzë në dritën e dokumenteve të Arkivit Historik të Dubrovnikut, in: Gjurmime Albanologjike (ser. e shk. Filologjike), Prishtinë 1988/17;

12. Kosova më 1448 sipas kronikave të historive të moçme të Raguzës, in: Kosova, Prishtinë 1988/17;

13. Fillët e ndikimit osman në viset e banuara me shqiptarë dhe në Bosnje e Hercegovinë, in: Gjurmime Albanologjke (ser.e shk. Historike), Prishtinë 1988/18;

14. Gjergj Kastrioti- Skënderbeu te kronistët dhe historianët e moçem të Raguzës, in: Gjurmime Albanologjike (ser. e shk. Historike), Prishtinë 1988/18;

15. Lidhjet historike shqiptaro-boshnjake në shek. XV, in: Sdudime për Epokën e Skënderbeut, Akademia e Shkencave e RPS e Shqipërisë, Tiranë 1989/3;

16. Diplomatët shqiptarë në shërbim të Gjergj Kastriotit- Skënderbeut, in: Gjurmime Albanologjike (ser.e shk. Historike), Prishtinë 1990/19;

17. Një biografi e panjohur për Mikel Marulin- Tarkanjotin, in: Gjurmime Albanologjike (ser. e shk. Filologjike), Prishtinë 1989/19;

18. Disa aspekte të strukturës etnike në Kosovë gjatë mesjetës, in: Gjurmime Albanologjike (ser. e shk. Historike) 1991/21;

19. Të dhëna të reja për jetën dhe veprën e Marin Barlecit, in: Gjurmime Albanologjike (ser. e shk. Filologjike), Prishtinë 1989/18;

20. Beteja e Kosovës në dritën e burimeve raguzane, in: Gjurmime Albanologjike (ser. e shk. historike) Prishtinë 1993/21;

21. Popullsia shqiptare e Kosovës dhe e trojeve të tjera në ish-Jugosllavi gjatë shekujve XV-XVII, in: Gjurmime Albanologjike (ser. e shk. Historike), Prishtinë 1994/22;

22. Marin Beçikemi në Padovë e Venedik, in: Gjurmime Albanologjike (ser. e shk. filologjike), Prishtinë 1994/13;

23. Kontribut i muzikantëve shqiptarë të Raguzës gjatë shekujve XIV-XV, in: Buletini i Fakultetit Filozofik, Universiteti i Prishtinës, Prishtinë 1994/XXII;

24. Universiteti i Durrësit (shek.XIV), in: Buletin i Fakultetit Filozofik, Universitei i Prishtinës, Prishtinë 1995/XXIII;

25. Shtrirja e trojeve shqiptare deri në Krizën Lindore, in: Gjenocidi dhe aktet gjenocidiale të pushtetit serb ndaj shqiptarëve nga Kriza Lindore e këndej, Akademia e Shkencave dhe e Arteve të Kosovës, Prishtinë 1995;

26. Skënderbeu dhe Kosova, Studime Historike, in: Akademia e Shkencave dhe e Arteve të Shqipërisë, Instituti i Historisë, Tiranë 1995/1-4;

27. Njoftime burimore rreth origjinës së Milosh Kopiliqit, in: Illyria, New York, 1995/13,14;

28. Ndërlidhjet kulturo-historike shqiptare-evropiane gjatë humanizmit, in: “Meshari i Gjon Buzukut monument i kulturës shqiptare” (1555-1995), Art Club, Ulqin 1995;

29. The Albanian population of Kosova and other areas of former Yugoslavia during the XVth-XVIIth centuries, in: The Kosova issue a historic and current problem, Institute of History, Prishtina-Tirana 1996;

30. Dokumentet italiane për gjendjen në Kosovë gjatë luftërave austro-turke (1683-1699), in: Shqiptarët në rrjedhat ballkanike, Prishtinë, Instituti Albanologjik i Prishtinës, 1996;

31. Llapi gjatë mesjetës, in: “Llapi gjatë shekujve”, Prishtinë 1996;

32. Mjekët shqiptarë gjatë Epokës së Humanizmit dhe Rilindjes Evropiane, in: Praxis Medica, Prishtinë 1997, vol. 40, No.1. (co-autor, Alademik Musa A. Haxhiu);

33. Kosovo und sein kultureller Reichtum, in: Albanien, Pinguin, München 1998;

34. Rrënjët e qytetërimit iliro-shqiptar në Kosovë. In: Buletin i Fakultetit Filozofikë, Universiteti i Prishtinës, Prishtinë 1998/XXV;

35. Kontribut për ndriçimin e toponimit Prishtinë, in: Gjurmime Albanologjike (ser. e shk. filologjike), Prishtinë 1999/27;

36. Jak Pjetër Llukari, një historian i moçëm shqiptarë (shek. XVII), in: Gjurmime Albanologjike (ser. e shk. Historike), Prishtinë 1999/27;

37. Zhvillimi i mjekësis së moçme në Kosovë, in: Praxis Medica, vol. 42, No.1, Prishtinë 1999;

38. Kontributi i dominikanëve shqiptarë për Kishën Katolike, in: Dardania Sacra, Prishtinë 1999/1;

39. Feja në Kosovë gjatë Mesjetës, in: Dardania Sacra, Prishtinë 2000/2;

40. Kosova dhe Shqiptarët në shek. XV-XVII, in: Kosova, Revistë Historike/Politike, Prishtinë-Tiranë 2000/8;

41. Monumentet e kultit katolik gjatë mesjetës në Kosovë, in: Konferenca Ipeshkvnore e Shqipërisë, Krishterimi ndër Shqiptarë (Simpozium Ndërkombëtar, Titranë, 16-19 nëntor 1999), Shkodër 2000;

42. Mbi ofiçin shtetëror të Gjergj Kastriotit- Skënderbeut, in: Kosova, Prishtinë 2000/20.

43. Qytetet e Kosovës gjatë Mesjetës, in: Buletin i Fakultetit Filozofik, Universiteti i Prishtinës, Prishtinë 2001/XXVI;

44. Kontaktet shqiptaro-serbe gjatë mesjetës (shek.V-XIV), in: Vjetar, Arkivi Kombëtar i Kosovës, XXV-XXVI, Prishtinë 2001;

45. Opusi poetik i Nikollë Leonik Tomeut, in: Jeta e Re, Prishitnë 2003/6, (koautor, prof. Nexhat Begolli);

46. Ndërrimi i strukturës fetare te shqiptarët e Malit të Zi, in: Gjurmime Albanologjike (ser. e shk. Historike), Prishitnë 2004/33;

47. Gjergj Kastrioti Skënderbeu dhe Kosova (të dhëna të reja), in: Simpozium ndërkombëtarë i mbajtur me rastin e 600 – vjetorit të lindjes së Gjergj Kastriotit-Skënderbeut, Zagreb 2005;

48. Marrëdhëniet e Gjergj Kastriotit-Skënderbeut me Republikën e Raguzës, in: Skënderbeu dhe Evropa, Akademia e Shkencave e Shqipërisë-Instituti i Historisë, Tiranë 2006;

49. Prania e Arbërve në Zarë, Simpozium ndërkombëtar i mbajtur me rastin e 280- vjetorit të ardhjes së arbëreshve në Zarë, Zagreb 2006;

50. Iliro-Arbërit në territorin e Malit të Zi të sotëm, in: Vjetari i Arkivit të Kosovës, XXXV-XXXVI, Prishtinë 2006;

51. Mesazhet e Lidhjes së Lezhës. 1444, in: Buletin i Fakulteti Filozofik XXVII-XXVIII, Prishtinë 2007;

52. Koleksioni Arkeologjik i Nikollë Leonik Tomeut, in: Kosova Archaeologica, Kosova Arkeologjike 1, Prishtinë 2007;

53. Iliro-Arbërit në Mal të Zi gjatë antikitetit dhe mesjetës, in: Në një cep të Ilirisë, Monografi e shqiptarëve të Malit të Zi, Ed. Anton Kolë Berisha, Art Club, Ulqin, 2007;

54. Ndryshimet e strukturës fetare të shqiptarëve në Mal të Zi (përhapja e fesë islame), in: Në një cep të Ilirisë, Monografi e shqiptarëve të Malit të Zi, Ed. Anton Kolë Berisha, Art Club, Ulqin, 2007;

55. Kontributi i klerit katolik Kongresit të Manastirit, in: Simpozium ndërkombëtar i mbajtur me rastin 100-vjetorit të Kongresit të Manastirit, Zagreb 2008;

56. Shkolla Arbërore në Venedik dhe piktori Viktor Karpaçi, in: Vjetar i Arkivit të Kosovës, XXXIX-XL, Prishtinë 2008;

57. Kalaja e Shasit, in: Simpozium ndërkombëtar kushtuar Shasit në shekuj, Ulqin 2008;

58. Roli i Kishës Katolike në Kosovë gjatë kohës së Imzot Lazër Mjedës, in: Simpozium ndërkombëtar, “Imzot Lazër Mjeda - mbrojtës dhe lëvrues i identitetit shqiptar”, Zagreb 2009;

59. Shën Pali në kontekstin historik dhe arkeologjik, in: 2000 – Vjetori i lindjes së Shën Palit, Prishtinë, 2009;

60. Protecting Cultural Heritage in Kosova, in: World Universities Congress, Çanakkale, Turkey, 2010;

61. Illyrian – Albanian Continuity on the Area of Kosova, in: Thesis Kosova, 2010/1;

62. Illyrian State, in: Ilira Intrnational Review, Prishtinë, Universiteti Iliria, 2011;

63. Konsullatat dhe gjykatat në Bellasicë të Llapit (1424-1448), in: Vjetar, Agjencia Shtetërore e Arkivave të Kosovës, No. 47-48, Prishtinë, 2012;

64. Konsullatat dhe gjykatat në Prishtinë, 1415-1453, in: Vjetar, Agjencia Shtetërore e Arkivave të Kosovës, No. 45-46, Prishtinë, 2013;

65. Konstantini i Madh në kontekstin dardan dhe Dardani, in: 1700 - vjetori i Ediktit të Milanos, Konferenca Ipeshkvnore e Shqipërisë, Tiranë, 2014;

66. Kosova: Archaeological Heritage, in: Encyclopedia of Global Archaeology, ed. Claire Smith, Springer, 2014.

Përveç monografive dhe punimeve shkencore që u përmenden më sipër, Prof. dr. J. Drançollin e ndeshim edhe në referencat e studimeve historike ndërkombëtare.

 Botoi, gjithashtu, edhe shumë kritika e reçensione, si dhe më tepër se 100 punime profesionale-shkencore në gazeta e revista të vendit dhe botës, si në revista e gazeta: Zëri, Fjala, Ekskluzive, Drita, Rilindja, Koha ditore, Illyria, Rilindja demokratike, Shkëndija, Bujku, Bota Sot, Pavarësia, Lajm, Express, Nacional, etj.

Përgatiti: Prof.Dr.Flori Bruqi,Ph.D

Gani Mehmetaj: Ta shfaqesh serinë “Mehmet Pushtues” në Shqipëri është si ta shfaqesh Adolf Hitlerin në Izrael, apo Miloshviqin në Dardani

Ta shfaqesh në Shqipëri serinë televizive “Mehmet Pushtuesit” është sikur televizioni izraelit ta shfaqte serinë për pushtimet “e lavdishme” të Adolf Hitlerit”.

Në Izrael kurrë nuk do të ndodhte diçka e tillë, as në imagjinatën më të shthurur. Është diçka e paimagjinueshme, do t’u dukej rrëqethëse, krim kundër kombit të tyre e kundër njerëzimit. 

Vetëm të përmendej mundësia e tillë e shfaqjes, do të ngrihej i madh e i vogël, do të arrestoheshin me të drejtë kreu i televizionit dhe kreu i atyre që e kanë lejuar.

Izraelitet kanë shtet, kanë dinjitet, kanë integritet kombëtar e kujtesë historike, janë komb që nuk e harrojnë as të keqen, as të mirën. Nuk janë as dele, as peshq. 

Neve na mungojnë të gjitha këto virtyte të izraelitëve. Sikur serbët të merrnin guximin të bënin ndonjë seri për luftën “e lavdishme” të këtij krimineli, jam i sigurt që pa asnjë ngurrim Tv Klani do ta shfaqte, i vetmi në gadishull. 

 Milosheviqi ishte kriminel më i vogël se sa Mehmet Pushtuesi gjakatar.