Oficeri britanik që shërbeu në Kosovë, Francis Ladwidge , thotë se UÇK-ja ka pasur mosmarrëveshje të brendshme

 

Francis Ladwidge, oficeri britanez që shërbeu në Kosovë, në cilësinë e dëshmitarit të 14-të me radhë në gjykimin ndaj Hashim Thaçit dhe të tjerëve ka pohuar se nga të gjithë theksohej se kishte mosmarrëveshje mes Ushtrisë Çlirimtare e Kosovës (UÇK).

‘‘Ishte e qartë të theksohej nga të gjithë se kishte mosmarrëveshje mes UÇK-së’’, tha dëshmitari duke u përgjigjur në pyetjet e mbrojtjes së Thaçit, avokatit Gregory Kehoe.

Paraprakisht, dëshmitari ka thënë se ka qenë në territor të UÇK-së dy-tri herë dhe është e drejtë të thuhet se njësitë kanë qenë ad-hoc, nga persona që ishin fshatarë dhe guximtarë.

Ai tha se mund të thuhet se kjo ushtri nuk kishte të njëjtat aftësi që ka pasur ushtria serbe dhe se nuk kundërshton mendimin e lexuar të gjeneral Majers se perfomanca e UÇK-së kishte defekte dhe ka pasur mungesë të kohesionit mes grupeve të njësive dhe kontroll të keq dhe që UÇK mund të thuhet se është mundur gjatë gjithë fushatës.

I njëjtë më tej tha se atë kohë ka dikur se kush kanë qenë komandantët e zonave por nuk e ka ditur se nuk përfshihej në komandën e lartë.

Po ashtu ai pohoi se nuk i kujtohet të ketë përmendur dikush Hashim Thaçin deri në kohën e Rambujesë.

Ladwidge tha se e di se Drini ka qenë komandant i Pashtrikut, por kush ishte para tij nuk kishte informacion.

I pyetur nëse atë kohë ka pasur spiunë dhe bashkëpunëtorë, dëshmitari u përgjigj ‘‘padyshim’’, po ashtu kur u pyet se a është në dijeni se në verën e 1998 UÇK është zënë në prit për shkak të informacionit që ka rrjedh në anën tjetër, u përgjigj ‘‘padyshim, është roli i zbulimi ushtarak’’.

Ndërkaq tha se ‘‘kjo nuk do të më befasonte’’ kur u pyet nëse kishte informacion se ushtarët e UÇK-së dezertonin postet e tyre.

Më tej, dëshmitari u pyet nëse kishte njohuri se një individ i njohur si Toni ka refuzuar të ishte komandant batalioni dhe të raportojë para shtabit të Drenicës dhe ka shkuar në Rahovec duke krijuar komandën e vet, e që ai tha se ‘‘jo’’.

Por shtoi se ka pasur fjalë se ka pasur përleshje mes strukturave të UÇK-së e që për këtë çështje avokati Kehoe lexoi disa pjesë të raportit të OSBE-së që shfaqnin pjesë lidhur me problemet e natyrës organizative sikurse fenomeni i mungesës së armëve apo mosrespektimin e komandës së batalionit si dhe refuzimin e urdhrave nga ushtarët.

Pas kësaj, dëshmitari tha se është treguar në përgjithësi dhe ka pasur fraksione të ndryshime sa i përket organizimit të luftës në Rahovec.

Po ashtu, avokati Kehoe ka vazhduar ta marr në pyetje për marrjen e Rahovecit nga ana serbe, e që sipas Kehoe sulmi i UÇK-së kishte ndodhur me datën 17, ndërsa dy ditë më vonë serbët e kishin rimarrë qytetin.

“Dhe ju na thatë rreth 150 civil shqiptar u vranë gjatë këtij procesi”, e pyeti tutje avokati Kehoe.

Në lidhje me këtë, Ladwidge tha se sa i përket numrit nuk e ka të qartë, por që ishte numër i madh i civilëve, e që ishte shifra më e përafërt e që kishin marrë.

Tutje, Ladwidge ka pohuar se këta njerëz ishin vrarë nga forcat serbe.

Ndërsa, kur u pyet se çfarë kishte ndodhur me zonat ku ishin vrarë 150 civilët, ai tha se mesa e di ka pasur një operacion të spastrimit.

Ndër të tjera, ai tha se në këtë qytet ka pasur komunitetet të ndryshme dhe se njerëzit ishin të afërt me njëri-tjetrin, duke shtuar se është e drejtë të thuhet se çdo kush në atë qytet me përjashtim të disa kryerësve shprehën keqardhje të madhe për atë që kishte ndodhur.

Sipas tij, nga këndvështrimi i shqiptarëve disa e kanë fajësuar UÇK-në sikur në situata të tilla se kur i vihet faji dikujt tjetër.

“Mendoj që në shumë raste njerëzit fajësuan UÇK-në që kishin filluar për atë që ndodhin, por asnjëra nga komunitetet nuk mund të them se ishin të kënaqur, ato shprehen keqardhje”, tha Ladwidge.

I njëjti tha se ka pasur edhe serb, një, dy apo tre individë që kanë qenë të përfshirë dhe se nga ana e shqiptarëve e dinin për këta kryerës.

Ndryshe, gjatë dëshmisë së të njëjtit, seanca ka kaluar në sesion privat në 3 periudha të shkurtra kohore.

Ndërsa, i njëjti do të vazhdojë me dëshminë e tij edhe gjatë ditës së nesërme, e që pritet edhe ta përfundojë.

Oficeri britanik që shërbeu në Kosovë thotë se roli i tij ishte hetimi për të drejtat e njeriut lidhur me personat e zhdukur

(Përditësuar, ora 15:00)-Në gjykimin ndaj Hashim Thaçit, Kadri Veselit, Rexhep Selimit dhe Jakup Krasniqit, në Dhomat e Specializuara të Kosovës (DhSK) në Hagë, gjatë dhënies së dëshmisë së tij, dëshmitari i 14-të me radhë, Francis Ladwidge, oficeri britanez që shërbeu në Kosovë tha se roli i tij kishte qenë të hetojë për të drejtat e njeriut lidhur me personat e zhdukur.

Fillimisht, dëshmitarit i janë paraqitur tri deklarata, nga të cilat ka konfirmuar se është nënshkrimi i tij dhe i ka pranuar si të sakta e që sipas tij pasqyrojnë drejtë mendimet e tij, raporton ‘‘Betimi për Drejtësi’’.

Nga përmbledhja e lexuar nga Zyra e Prokurorit të Specializuar, ky dëshmitar ka qenë oficer i ushtrisë britanike që ka shërbyer në misionin e OSBE-së në Kosovës dhe i cili ka hetuar raste të personave të ndaluar nga UÇK-ja dhe janë zhdukur rreth korrikut 1998 në Rahovec dhe zonën përreth dhe se ai kishte bërë intervista me anëtarë të familjarëve të viktimave.

Dëshmitari pohoi se dokumenti që iu paraqit më tej është procesi i intervistimit që kanë bërë në Hoç të madhe apo në qendrën e koordinimit në Rahovec rreth 4 janarit 1999.

Ai tha se është dokumenti i shkruar me ndihmën e përkthyesve serbë të cilit kanë mund të jenë sipas tij dy apo tre.

Ai tha se qëllimi i intervistave ka qenë që të përpjekën të përcaktojnë fatin apo vendndodhjen e familjarëve të përfshirë në këto deklarata.

Ai foli konkretisht për disa persona, ku paraprakisht tha se që kur kanë mbërri në Rahovec në fund të nëntorit 98 që nga dita e parë të afërmit e disa serbëve i kanë takuar ata thuajse përditë dhe tha se ata i njihnin mirë.

Lidhur me Zlogjana Bojanoviq tha se e kanë takuar disa herë atë dhe se hera e parë që janë takuar duhet të jetë rreth 25 nëntor 1998 kurse hera e fundit marsi 1999.

Ladwidge tha se të njëjtës i ishte rrëmbyer bashkëshorti dhe ishte i zhdukur për disa muaj duke shtuar se ajo ishte e stresuar por edhe e dëshpëruar me punën e atyre që po merreshin në hetimin për zhdukjen e tij.

Tutje tha se ishte nuk e mërzitur dhe në gjendje të stresit të lartë.

Kurse për Skavka Bojanoviq po ashtu tha se e kishin takuar disa herë dhe nuk mund të kujtojë saktë datën e zyrtarizimit të intervistës.

Edhe për të tha se kishte përjetuar trauma ekstreme por se sjellja e saj ishte më e drejtpërdrejtë dhe emocionet shfaqeshin më pak.

Më tej dëshmitari tha se Slavka kishte humbur besimin për atë çka ata mund të bënin pra në misionin e tyre, duke shtuar se kjo ishte e zakonshme edhe për të tjerët.

Ndërkaq, dëshmitari Ladwidge tha se i kujtohet edhe biseda me Jovan Lukiq, të cilin e përshkroi se ishte jashtëzakonisht i mërzitur dhe se nuk donte të fliste për ngjarjen që kishin ndodhur.

Për të tha se i kujtohet se deklaratën isha kishin marr në shtëpinë e tij.

Në vazhdim dëshmitarit nga ana e ZPS-së iu paraqit edhe një raport për të cilin Ladwidge tha se ‘‘është një pjesë e raportit të hetimit të OSBE-së për të drejtat e njeriut në këtë rast para ndërhyrjes së NATO-s, që ka të bëj me shkeljen e të drejtave të njeriut pas ndërhyrjes’’.

Ai tha se ka kontribuar edhe vet personalisht në këtë raport duke thënë se informatat në përgjithësi janë në përputhje me atë se si ata kishin kuptuar ngjarjet në atë kohë në Rahovec.

Seanca ka vazhduar më pas me pyetjet nga mbrojtësi i Thaçit, avokatit Gregory Kehoe.

Duke u përgjigjur në pyetjet e tij, dëshmitari sqaroi se ka qenë i përfshirë në fushën e inteligjencës në ushtrinë britanike dhe ka pasur dy mandate në Bosne, dhjetor 98 – maj 97 dhe mars – shtator 98 dhe se kishte mësuar gjuhën serbe nga mesi i vitit 1996.

Kurse tha se ishte dislokuar në Kosovës rreth nëntorit 1998 kur fillimisht kishte qëndruar 8 ditë në Beograd e pastaj në Kosovës me disa ditë raportimesh, në Prizren dhe më pas në Rahovec.

Aty kishin qëndruar në një shtëpi me qira të vendosur diku në kodër, në pjesën kur jetonin serbët.

Dëshmitari tha se ishin ekip fillimisht prej 4 vetëve e më pas i gjithë grupi është përbërë nga 22 persona.

Tutje, ai shtoi se atë kohë raportimi ishte mjaftë jozyrtar, ku tha se i raportonte shefit të tij e më pas edhe personit që sipas hierarkisë i referohej Suzan Peterson.

Kur u pyet se a kishin mësuar për shqiptarët që jetonin në Rahovec dhe se Ushtria Çlirimtare e Kosovës (UÇK) ishte një strukturë rurale horizontale ushtarake ai tha se pjesa e UÇK-së nuk ishte përgjegjësi e tij.

Duke i lexuar një pjesë të raportit të OSBE-së ku thuhej se UÇK-ja është strukturë rurale e shqiptarëve të Kosovës e cila ka mbetur relativisht horizontale me besnikëri ndaj familjes dhe fshatrave me pak autoritet qendror dhe se UÇK-ja zhvillohet me strukturë të lokalizuar me një komandë qendrore e krijuar apo imponuar më pas dhe se deri me ardhjen e Agim Çekut prill 99, nuk kishte personal të mirë stërvitur të UÇK-së që mund të jepte udhëheqësi dhe se kishte vetëm disa ide shumë bazike lidhur me taktikën e këmbësorisë, e që kur iu kërkuar të pajtohet apo jo me këto të thëna, dëshmitari tha se ‘‘nuk mund as të pajtohem as të ju kundërshtoj se nuk kam qenë analist ushtarak’’.

Më tej tha se hetimi që ka bërë ai ka qenë 80 deri 90% që kishte të bënte me krimet e forcave serbe por për atë që po pyetet tani, kanë të bëjnë me hetimet e kryera në veten e 1998 përderisa ata ishin vendosur në Rahovec në nëntor 1998.

Ndërkaq, kur u pyet se a nuk ishte detyrë e tij të kuptonte çka ndodhi në 98-ën, duke përfshirë çka ndodhur me UÇK-në dhe çka me forcat serbe, Ladwidge përsëriti se puna e tij ishte të përcaktonte fatin se çfarë kishte ndodhur me personat e zhdukur.

Përsëri, duke i lexuar disa të tjera deklarime si ajo se UÇK-ja rrezikohej nga përleshjet e brendshme brenda komandantëve të zonave, Haradinaj, Shalës dhe Remit dhe nga rezistenca e komandantëve të zonave për të marr urdhra nga udhëheqësia politike e UÇK-së, dëshmitari tha se ‘‘nuk ka qenë fushëveprimi im’’.

Po ashtu iu lexua edhe deklarimi i një ushtari David Willsion që kishte thënë se nga fotografia e përgjithshme janë kryesisht grupe të fragmentuara dhe të vogla, grupi më i madh nuk ka qenë më shumë se 40 anëtarë dhe se ishin grupe të armatosura jo me armë shumë të mira ajo jo shumë të armatosura.

Pas kësaj, dëshmitari deklaroi se roli i tij ka qenë të kryejë hetim për të drejtat e njeriut lidhur me personat e zhdukur dhe se për këtë ka shkuar në patrullim të zonave të UÇK-së ku sipas tij ishin të uniformuar dhe armatosur dhe dukeshin qartë se janë anëtarë të UÇK-së, e që kjo është e gjitha çka mund të thotë.

‘‘Nuk kam dijeni të komentoj lidhur me vlerësimet që po lexoni’’, tha dëshmitari drejtuar avokatit Kehoe.

Seanca do të vazhdojë me dëgjimin e këtij dëshmitari pas pushimit të drekës.

Gjykimi Thaçi dhe të tjerët, nis dëshminë oficeri i shërbimeve të inteligjencës së Britanisë.

Rama po i mashtron edhe evropianët ,jo edhe Albin Kurtin!

Në Tiranë u mblodhën këtë të hënë kryeministrat e vendeve të Ballkanit Perëndimor për të folur për Procesin e Berlinit. Por në takimin e kërkuar nga Rama mungoi kryeministri Albin Kurti i cili zgjodhi të shkonte në ishullin turistik të Kretës në Greqi për takimin e një organizate politike të të majtëve. Samiti zyrtar i Procesit të Berlinit mbahet në tetor në të cilin Albin Kurti konfirmoi se do të marrë pjesë. Mikpritësi kryeministri Edi Rama mbërriti i pari në Vilën qeveritare numër 30 për t’ja lënë vendin ardhjes së katër kryeministrave të tjerë.

 Në Tiranë u mblodhën këtë të hënë kryeministrat e vendeve të Ballkanit Perëndimor për të folur për Procesin e Berlinit.

Por në takimin e kërkuar nga Rama mungoi kryeministri Albin Kurti i cili zgjodhi të shkonte në ishullin turistik të Kretës në Greqi për takimin e një organizate politike të të majtëve.

Samiti zyrtar i Procesit të Berlinit mbahet në tetor në të cilin Albin Kurti konfirmoi se do të marrë pjesë.

Mikpritësi kryeministri Edi Rama mbërriti i pari në Vilën qeveritare numër 30 për t’ja lënë vendin ardhjes së katër kryeministrave të tjerë.

Përballë Oliver Varheily, komisioner për zgjerimin me BE, në drekën e punës kryeministri Edi Rama e ka vënë theksin në nevojën e pasjes së një qëndrimi të unifikuar të kërkesave për BE gjatë Samitit të Procesit të Berlinit në Tiranë pas dy muajsh.

Kosova mungoi në këtë takim paçka informal, tejet i nevojshëm për këtë proces sa politik e me theks tek ndërlidhja rajonale e me përfitime ekonomike.

Pak përpara se në Tiranë të niste ky takim nga Prishtina, zyra e zëvendës kryeministrit Besnik Bislimi, u kujdes në të theksuarin e mos-pjesëmarrjes edhe të zëvendës kryeministrit, në mungesë të shefit të qeverisë së Kosovës që ndodhet në Greqi.

Takimit informal që supozohej të ishte 6+1 por u zhvillua 5+1 i parapriu një turi ballkanik dy ditor i kryeministrit Edi Rama në çuarjen përpara të Procesit të Berlinit, në një kohë që Shqipëria mban kryesimin e kësaj nisme.

Zyrtarë europianë: Fundi i “Open Balkan” do të ndihmonte BE-në!

 

  

Shumë qarqe në Bashkimin Europian do ta mirëprisnin shkrirjen e ideve të nismës së Ballkanit të Hapur të paralajmëruar nga kryeministri Edi Rama.

Deri më tani, Rama është shprehur vetëm në media se Ballkani i Hapur “e ka përmbyllur misionin e tij” dhe se idetë e kësaj iniciative do të vazhdojnë në Procesin e Berlinit. Në BE nuk ka pasur reagime zyrtare rreth këtij paralajmërimi, por, jozyrtarisht, disa diplomatë europianë thonë për Radion Europa e Lirë se “kjo do të mirëpritej” dhe se “do të ishte një lehtësim i madh për forcimin e Procesit të Berlinit dhe të proceseve tjera”.

Nisma Ballkani i Hapur, e cila fillimisht është quajtur Mini Schengen, u ndërmor në 10 tetor 2019, në Novi Sad, dhe u nënshkrua nga presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiç, kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama dhe kryeministri i atëhershëm i Maqedonisë së Veriut, Zoran Zaev. Open Balkan u kundërshtua nga opozita në Shqipëri dhe është refuzuar nga Kosova, Mali i Zi dhe Bosnje e Hercegovina.

Në kuadër të saj janë arritur disa marrëveshje, si për bashkëpunim ekonomik dhe lëvizje të lirë. Lidhur me paralajmërimin e Ramës për fundin e kësaj iniciative, Vuçiç është shprehur se  “nuk mund ta besojë se Rama e ka thënë një gjë të tillë”. Në Maqedoninë e Veriut nuk ka pasur ndonjë reagim. Bashkimi Europian vetë ka qenë vazhdimisht i paqartë rreth kësaj nisme. Zyrtarisht, ai nuk është shprehur kundër, sepse, në parim, mbështet çdo nismë që ka për qëllim forcimin e bashkëpunimit rajonal.

Ballkani i hapur dhe shkerdhatokracija Vuçiç-Edvin Krista Rama

Çfarë i lidh Vuçiqin dhe Ramën?

Nga Presidenca e Serbisë nuk ka arritur ndonjë përgjigje në pyetjen e Radios Evropa e Lirë se si ka ndikuar nisma “Ballkani i Hapur” në marrëdhëniet mes Serbisë dhe Shqipërisë, si dhe në marrëdhëniet personale ndërmjet presidentit të Serbisë, Aleksandar Vuçiq, dhe kryeministrit të Shqipërisë, Edi Rama.

 Synimi i nismës “Ballkani i Hapur” është zbatimi i shpejtë i tregut të vetëm dhe përgatitja e tri vendeve për tregun unik të Bashkimit Evropian.

Deri më tani është mundësuar lëvizja e lirë mes këtyre tri vendeve me letërnjoftime, është arritur marrëveshje për bashkëpunim në lehtësimin e importit, eksportit dhe lëvizjes së mallrave, si dhe memorandumi i mirëkuptimit dhe bashkëpunimit për qasje të lirë në tregun e punës.

Të tria vendet kanë vendosur gjithashtu të heqin kontrollet doganore nga 1 janari i vitit 2023.

Politologu nga Beogradi, Stefan Surliq, tha se “Ballkanin e Hapur” e sheh si një hap drejt krijimit të një tregu të vetëm rajonal.

“Këtu, para së gjithash, është interesi ekonomik i Serbisë dhe Shqipërisë, me shpresën se lidhja ekonomike do të shënojë normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet Beogradit dhe Prishtinës. Kosovën tani e shoh vetëm si problemin e vetëm në marrëdhëniet e tyre reciproke”, vlerësoi Surliq.

Për politologun nga Tirana, Ben Andoni, përveç propagandës sipërfaqësore, miqësia Rama-Vuçiq ka pasur shumë pak përfitime për ekonominë shqiptare.

Gjatë promovimit të librit të tij në Beograd, në tetor të vitit 2016, Rama ka thënë se disa muaj më parë, në ditëlindjen e tij, në një samit të BE-së për Ballkanin Perëndimor, i ka kërkuar ministrit të atëhershëm të Punëve të Jashtme të Serbisë, Ivica Daçiq, që të këndojë për të.​

Jashtë këtyre momenteve, të cilat janë bërë përmbajtje e tabloideve në të dyja vendet, Vuçiç dhe Rama u bënë avokuesit kryesorë të zgjerimit të "Ballkanit të Hapur" në vendet e tjera të Ballkanit Perëndimor. Në këtë ambicie, ata kanë mbështetjen e Bashkimit Evropian dhe të SHBA-së.

Por, në rajon ka rezerva të mëdha. Autoritetet në Kosovë dhe Bosnje e Hercegovinë nuk po iu përgjigjen thirrjeve, ndërsa kryeministri i ri i Malit të Zi, Dritan Abazoviq, i zgjedhur në fund të prillit, e ka mbështetur hyrjen e Malit të Zi në këtë iniciativë.

• The end Open Balkan!

Arumuni Edi Rama dhe kryeçetniku serb Aleksandar Vuçiq.

 

Kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama, dhe presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiq.

Dikur ka qenë “i nderuari Edi Rama”, sot është “Edi” – kështu janë zhvilluar ndër vite marrëdhëniet ndërmjet presidentit të Serbisë, Aleksandar Vuçiq, dhe kryeministrit të Shqipërisë, Edi Rama.

Prej përplasjeve që patën gjatë takimit të parë zyrtar në Beograd, në vitin 2014, për shkak të statusit të Kosovës, është arritur deri aty që Vuçiq, në vitin 2021, të “mbrojë” Ramën nga kritikat e kryeministrit të Kosovës, Albin Kurti, për shkak të nismës rajonale “Ballkani i Hapur”.

Kryeministri shqiptar, Edi Rama, në Beograd më 13 tetor 2016.

Sot, Vuçiq dhe Rama janë krah për krah në promovimin e “Ballkanit të Hapur”, ku anëtare janë: Serbia, Shqipëria dhe Maqedonia e Veriut. Kjo nismë parasheh lëvizjen e lirë të kapitalit, mallrave, shërbimeve dhe njerëzve, ndërmjet këtyre tri vendeve.

"Besoj se kjo është një marrëdhënie personale miqësore që është ndërtuar me kalimin e kohës, por edhe një interes, në radhë të parë rajonal”, tha për Radion Evropa e Lirë, Stefan Surliq nga Fakulteti i Shkencave Politike në Beograd.

Duke folur për marrëdhëniet ndërmjet dy liderëve rajonalë, Surliq shtoi se Serbia dhe Shqipëria shohin se pa atë bashkëpunim, pavarësisht problemit të Kosovës, nuk ka të ardhme të anëtarësimit të plotë në Bashkimin Evropian.

Politologu nga Tirana, Ben Andoni, tha për Radion Evropa e Lirë se të dy e kanë ndihmuar njëri-tjetrin për t’u afirmuar.

“Vuçiqi i dha mundësi Ramës dhe ky anasjelltas, njëri-tjetrit, për t’u shprehur për Kosovën sipas interesave të tyre, respektivisht në Beograd dhe Tiranë, duke bërë të fitojnë shumë pikë: Rama në Kosovë, kurse Vuçiqi në mjedisin nacionalist, por edhe te serbët e Kosovës”, tha Andoni.

Kryeministri shqiptar, Edi Rama, dhe ai serb, Aleksandar Vuçiq, në Beograd.

Për shkak të Kosovës, pavarësinë e së cilës Beogradi nuk e njeh, ka pasur tensione ndërmjet Vuçiqit dhe Ramës në vitet e kaluara. Shqipëria ishte ndër vendet e para që e pranoi pavarësinë e Kosovës.

Sot, të dy thonë se nuk pajtohen rreth Kosovës, por, megjithatë, mund të bisedojnë.

Mediet në Shqipëri: Besnik Bislimit i refuzohet pjesëmarrja në Samitin e Tiranës(Edi Rama lanë mutë më shurrë në Tiranë)

 

Takimi i mbajtur ditën e sotme në Tiranë për liderët e vendeve të Ballkanit Perëndimor, duket do të mbahet pa praninë e Kosovës në tryezë. Kjo pasi kryeministri Albin Kurti ka vendosur që të marrë pjesë ditën e sotme në një sumpozium që po zhvillohet në Greqi.

Megjithatë Kurti konfimroi pjesëmarrjen e Kosovës në takimin në Tiranë me anë të zv/kryeministrit Besnik Bislimi. Por as Bislimi nuk do të mundet të marrë pjesë, pasi është refuzuar për shkak se niveli i tij është dytësor dhe jo i përshtatshëm për takimin e sotëm.Ndërkohë që do të marrë pjesë kryeministri i Malit të Zi Dritan Abazoviç, kryeministri i Maqedonisë së Veriut Dimitar Kovaçevski, kryeministrja e Borjana Kristo Bosnjë&Hercegovinës Nermin Nikshiç si dhe kryeministrja e Serbisë Ana Bërnabiç, shkruan Lapsi.AL.

Ngjashëm raporton edhe ABC News.Sipas këtij mediumi, ësohet se në takimin e liderëve rajonit në Tiranë nga qeveria e Kosovës ishte konfirmuar ardhja e zëvendës kryeministrit Besnik Bislimi. Por ky takim i Bislimit me krerët e rajonit nuk do të jetë i mundur për shkak të protokollit. Zëvendëskryeministrit të Kosovës i është komunikuar nga organizatorët e takimit se niveli i tij është dytësor dhe jo i përshtatshëm dhe se dosja e takimit do t’i dërgohet me poste të sigurt qeverisë së Kosovës, përkatësisht zyrës së kryeministrit.

Diku 100 e diku mbi 1 mijë, sa janë pensionet në Kosovë e sa në shtetet e tjera

Në vendet e Ballkanit Perëndimor, pensionet më të vogla minimale janë në Kosovë, ndërsa më të lartat në

kishte publikuar një infografikë në fund të vitit të kaluar për pensionin minimal dhe maksimal në vendet e Ballkanit Perëndimor.

Meqenëse infografika është më e vjetër, aty figuron pensioni minimal 90 euro, por tash në vend s’ka pension nën 100 euro.

Në Maqedoninë e Veriut, pensioni minimal është 170 euro derisa pensioni maksimal është 938 euro.

Pensionet maksimale në shtete e tjera shkojnë mbi 1mijë euro.

Në Mal të Zi, pensioni maksimal është 1 mijë e 100 euro, e minimali 147 euro.

Pensionin maksimal më të lartë nga këto shtete e ka Serbia, apo 1 mijë e 258 euro. Ndërkohë, ai minimal është 136 euro.

Në Bosnjë e Hercegovinë, pensioni minimal është prej 160 apo 212 euro, kurse maksimal sillet rreth 1 mijë e 90 euro.