Përtej luleve

 

FLori Bruqi

Alice zbulon disa aspekte të familjes së saj që, megjithëse dyshonte, nuk i kishte kuptuar plotësisht. Në moshën njëzet e gjashtë vjeç, Gruaja arratiset nga plantacioni, duke mos lënë asnjë gjurmë të vendndodhjes së saj. Pasi largohet, ai mbërrin në shkretëtirën qendrore, ku gjen një peizazh që duket i marrë nga një roman fantastiko-shkencor. Kështu, larg luleve që i do aq shumë, ajo është e brishtë dhe e pambrojtur.

E kaluara e Alices e ndjek kudo që shkon. Ashtu si gratë me të cilat ai ka besuar, Ajo është e tërhequr nga një burrë karizmatik. Megjithatë, a do të jetë në gjendje të mos përsërisë të njëjtat modele si nëna dhe gjyshja e saj? Me sa duket, ai nuk ia del. Pjesa më e madhe e magjisë së Lulet e Humbura të Alice Hart është njohja e traumave të protagonistit dhe ta shoqërojë në rilindjen e saj.

Skenarët në Lulet e Humbura të Alice Hart

Peizazhet në roman janë paraqitur në një mënyrë të lezetshme. Këto janë edhe një metaforë për situatën e Alices dhe një personazh më vete. Protagonisti rritet në mes të kallam sheqerit dhe oqeanit, por Jeta e çon në rrugën e luleve ekzotike të Australisë. Nga ana tjetër, ekziston një park në Territorin Verior ku Alice merr një punë si roje parku.

Mjedisi natyror është po aq pjesë e karakterizimit sa edhe njerëzit: oqeani, lumi, papastërtia e kuqe e shkretëtirës dhe perëndimet mbresëlënëse të diellit. Ka një lloj magjie që është thurur në të gjithë librin, kryesisht nga gjuha e luleve, që funksionon në lidhje me tregimin semantik, por që ka kuptimin e vet të heshtur.

Rëndësia dhe kuptimi i luleve

Lulet e fanellës përfaqësojnë "çfarë ka humbur gjendet", Bizelet e shkretëtirës së Sturt, të cilat janë pjesë përbërëse e komplotit, do të thotë "ki guxim, merr zemër" dhe bishtat e dhelprave do të thotë "gjaku i gjakut tim".

Këto bimë bëhen gjuha e Alice-s kur fjalët i mungojnë asaj. Ato funksionojnë si nëntekst në lidhje me një sërë elementesh të tjera ndërtekstuale. E njëjta gjë mund të jetë e vërtetë për poezitë dhe përrallat e përmendura.

Kësaj sipër i shtohen, sigurisht, historitë e kulturave të tjera të sjella përmes personazheve si Twig - kujdestarja e protagonistes së re - Koori - për të cilën Alice bëhet një vajzë zëvendësuese - dhe shoqja meksikane Lulu - e cila i tregon historitë e saj për zanat bullgare dhe djali i së cilës bëhet dashuria e parë e Alisës.

Stili i punës

Edhe pse historia lëviz shpejt - e nxitur kryesisht nga përpjekjet e Alice për t'i shpëtuar të kaluarës së saj - vetë shkrimi është në mënyrë të përsëritur poetik, i filtruar përmes prizmit të këndvështrimit të Alice-s. Rrëfimi mbetet i bukur, edhe kur përshkruan abuzimet më skandaloze, si për shembull kur babai i personazhit kryesor e shtyn atë nga një varkë në oqean për shkak të dështimit për të dhënë urdhër për t'u arratisur te një i huaj që kalonte.

Ka shumë tema të trajtuara në këtë libër, por më e zakonshme është fuqia e librave dhe gjuha joverbale., e cila përdoret për të shëruar. Letërsia hap botën e Alice-s dhe i jep asaj çelësin për të gjetur veten. Dhuna mashkullore rritet gjatë gjithë romanit dhe lëviz si një forcë keqdashëse, duke formuar një vijë paralele nga babai i Alice-s në marrëdhëniet e saj të mëvonshme mashkullore.

Rreth Autorit

Holly Ringland ka lindur në Australi, ku jetoi e rrethuar nga natyra që kur ishte shumë e re. Kjo krijoi tek ajo një pasion për të gjitha qeniet e gjalla dhe studimin e tyre. Gjithashtu Ajo është e dhënë pas kulturës, historisë dhe artit, veçanërisht letërsisë, një gradë profesori që pati mundësinë ta vinte në praktikë gjatë disa viteve gjatë gjithë jetës së tij, veçanërisht gjatë udhëtimit të tij në Angli.

Ajo dhe familja e saj udhëtuan nëpër Amerikën e Veriut në një karvan për dy vjet, gjë që shtoi përvojën rreth natyrës. Kur autori ishte njëzet vjeç, punoi si rojtar në një komunitet indigjen në Parkun Kombëtar Uluru Kata Tjuta, Australi. Më pas u transferua në Angli për të studiuar për një diplomë master në Shkrim Kreativ në Universitetin e Mançesterit.

Pasojat e betejës

Sepse askush nuk është sekret që Lufta Civile Spanjolle la pasoja që është e pamundur të fshihen. Mjafton të rishikosh letërsinë, muzikën, teatrin apo kinemanë iberike për të kuptuar se sa i prekur ishte vendi pas masakrës, frika, ankthi dhe depresioni i mëvonshëm, si në qytetarët ashtu edhe në ekonomi dhe skajet e tjera të qytetërimit.

Përveç të gjithë ushtarëve që vdiqën dhe njerëzve që vdiqën për shkak të ndonjë ngjarjeje kolaterale, pati një eksod masiv që shkatërroi familje të tëra, miqësitë, punët e ëndrrave dhe shpresa për një të ardhme të ndritur. Kjo është një temë që mbulohet shkëlqyeshëm Sheshi i Diamantit. Romani tregon për qëndrueshmërinë e spanjollëve, veçanërisht atyre që, si Natalia, ishin të ndryshëm.

Përshtatuni për të mbijetuar

Si të gjitha gratë e tjera të kohës së saj, La Colometa do të ekspozohet ndaj mjerimit, urisë dhe pasigurisë për të mos qenë në gjendje t'u japë fëmijëve të tij diçka për të ngrënë, si dhe faktin e tmerrshëm që sheh shumë nga njerëzit që ai do të vdesin dhe të largohen. Nga ana tjetër, ajo nuk mund të bëjë shumë, ndërsa është e lidhur me një burrë egoist që nuk është në gjendje t'i sigurojë lumturinë e saj.

Përpara metamorfozës së tij, Natalia i jepte gjithë fuqinë dhe rëndësinë burrit të saj, dhe ai i pranoi konventat e kohës së tij pa diskutim, megjithëse është e qartë se ai ndjeu mohim për gjithçka që përfaqësonte gjendja e tij. Megjithatë, gjatë gjithë romanit, personazhi i tij, bindjet dhe veprimet ato ndryshojnë për të treguar një grua të fortë, e cila është e aftë të kalojë fatkeqësitë më të rënda.

Stili narrativ i Mercè Rodoreda

En Sheshi i Diamantit, autori paraqet një stil të thjeshtë, të drejtpërdrejtë dhe deri diku edhe poetik. Peizazhet shërbejnë me metafora dhe simbole për të përcaktuar ndjenjat më intime të protagonistit të tyre., e cila ka një zë të sinqertë dhe naiv, duke pasur parasysh natyrën e rolit të saj si një grua e refuzuar, e cila, për fat të keq, nuk i nënshtrohet një burri për ta bërë këtë përpara një sistemi që jo vetëm që e shtyp atë, por edhe moshatarët e saj.

Përshtatjet e Sheshi i Diamantit

Pas publikimit të tij, Vepra është redaktuar dhe përkthyer në më shumë se dyzet gjuhë. Më vonë, ai u bë film nga regjisori Francesc Betriu. Pamjet rezultuan të ishin aq të gjata sa pjesët e mbetura u përdorën për të krijuar një seri televizive me katër episode njëorëshe. Nga ana tjetër, romani u përshtat në një shfaqje në formën e një monologu dhe u publikua në vitin 2014.

Rreth Autorit

Mercè Rodoreda i Gurguí lindi më 10 tetor 1908, në Barcelonë, Spanjë. Prindërit e tij ishin dy dashamirës të mëdhenj të letërsisë, teatrit dhe muzikës dhe Gjyshi i tij, Pere Gurguí, i nguliti një dashuri për gjuha katalanase dhe lulet, tema që u bënë shumë të përsëritura në veprën e shkrimtarit. Në vetëm pesë vjeç, Rodoreda luajti në produksionin e saj të parë teatror, ​​një eksperiencë që e shënoi përgjithmonë.

Në shtëpinë e saj familjare kishte një ajër bohem që e frymëzoi të lexonte autorë klasikë katalanas, si Jacinto Verdaguer, Ramon Llull, Joan Maragall, Sagarra dhe Josep Carner. Megjithatë, pas vdekjes së gjyshit të tij të dashur, frerët e rezidencës mori xhaxhai i tij Juan Gurguí dhe e bëri atë më të rregullt dhe më të ashpër. Pas, Në vitin 1928, ai dhe autori u martuan, pavarësisht diferencës në moshë dhe marrëdhënies së tyre.

Pas ngjizjes së fëmijës së saj të parë, Rodoreda filloi të bënte teste letrare për të hequr qafe varësinë ekonomike dhe sociale Çfarë do të thotë të jesh shtëpiake. Që atëherë, ai e konsideroi shkrimin si një zanat dhe iu përkushtua krijimit të shfaqjeve. poezi, tregime dhe romane. Përveç kësaj, ajo ka punuar si gazetare, mësuese, komentuese politike, korrektuese dhe përkthyese.

Libra të tjerë nga Mercè Rodoreda

Rrëfim

• A jeni një donut i ndershëm? - A jam një grua e ndershme? (1932);
• Nga ajo që njeriu nuk mund të shpëtojë - Nga ajo që nuk mund të shpëtojë (1934);
• Un dia de la vida d'un home - Një ditë në jetën e një burri (1934);
• Kriminaliteti (1936);
• Aloma (1938);
• Vint-i-dos contes - Njëzet e dy histori (1958);
• Carrer de les Camèlies - Rruga e Camellias (1966);
• Jardí vora el mar - Kopsht buzë detit (1967);
• La meva Cristina dhe histori të tjera - Kristina ime dhe histori të tjera (1967);
• Mirall trencat - Pasqyrë e thyer (1974);
• Semblava de seda i altres contes — Më dukej si mëndafsh dhe histori të tjera (1978);
• Tots el contes - Të gjitha tregimet (1979);
• Viatges i flors - Udhëtim dhe lule (1980);
• Sa, sa luftë... — Sa, sa luftë... (1980);
• La mort i la Primavera - Vdekja dhe Pranvera (1986);
• Isabel i Maria - Isabel dhe Maria (1991);
• Tregime për fëmijë (2019).

Teatër

• Një ditë - Një ditë (1959);
• Parc de les magnòlies - Parku i magnolisë (1976);
• El torrent de les flors - Përroi i luleve (1993);
• Zonja Florentina dhe dashuria e saj Homeri - Zonja Florentina dhe dashuria e saj Homeri (1953);
• manekini (1979);
• L'hostal de les tres Camèlies - bujtina e tre Camelias (1973).