Rreth figurës së Laokontit:
Laokonti, Laocoonte (gre: Λαοκόων; lat: Laocoon) personazh i mitologjisë greke, ishte i biri i një të moshuari, më i dëgjuari i Antenorit. Ishte një Orakull dhe një nga klerikët më të njohur të Apollonit.
Rreth figurës së Laokontit qarkullojnë legjenda të shumta, por ajo më famshmja që e prezanton më së miri historinë e tij legjendare e që njihet si version zyrtar thekson, lidhet me Luftën e Trojës, kur trojanët futen brenda mureve të qytetit, kalin e famshëm, dhuratë –simbol e grekëve për paqen e nënshkruar. Laokonti dyshues për këtë dhuratë greke, e përshkoi kalin me një heshtë mespërmes dhe tha shprehjen e famshme “Timeo danaos et dona ferente”“ (i druhem grekëve edhe kur bëjnë dhurata)“.
Poseidoni, që mbante anën e grekëve, e ndëshkoi Laokontin duke dërguar dy gjarpërinj të mëdhenj, që pasi dolën nga deti, arritën dy bijtë e tij dhe i mbështollën; Në ndihmë të tyre shkoi Laokonti, por pa sukses, gjarpërinjtë mbytën atë dhe dy djemtë e tij. Trojanët e morën këtë ngjarje si një shënjë mirësie dhe vendosën ta fusin kalin brenda mureve të kështjellës së qytetit.
“Ju e dini se përpara Trojës atëherë,
kali i drunjte, dhuratë e grekeve u shfaq.
Ky kalë në dy grupe i ndau trojanët:
ta pranonin atë, ose ta flaknin sakaq.
Pajtim me armikun, ulërinin tradhtarët
mjaft më me luftë, zjarr edhe helme.
Erdhi koha që shpatat t’i kthejmë në parmenda,
armiqtë në miq, erdhi koha t’i kthejmë. ...
Nga vërtitja juaj po më erren sytë,
nga rropama juaj veshёt më gjëmojnë
në muze të Londrës në Louvre e Madrid,
në pafshi ndonjë ditë të bëhem copëra,
nga marazi, siç thonë, të plas, t'ia bëj "krak"
jo kujtimet e Trojës, as gjarpërinjtë monstra,
po indiferenca juaj do të bëhet shkak.
Ismail Kadare (APR 8 Agjensoini Floripress).
Zoti Ismail Kadare, Ju flisni me nostalgji për Mitologjinë Greke, për dhuratën – simbol të grekëve për paqë. Për shprehjen e famëshme: “Timeo Danaos et dona ferente”. (i druhem grekëve edhe kur bëjne dhurata). Z. Ismail. Kjo “thënie”: “Unë i kam frikë grekët edhe kur sjellin dhurata” i takon Virgjilit (70 – 19) para Krishtit, Ju e spostoni këtë citat 1300 më përpara në vitin 1250 p.e.s. në gojën e Laokontit, kur greku nuk ka egzistuar. Ju nënvizoni për kalin e drunjtë “dhurartë të grekëve u shfaq”. Pavarësisht se ju mundet të frymëzoheni nga muzetë e Londrës, Luvrit e të Madridit, kur shikoni skulpturën e Laokontit, por ajo është e veshur vetëm me një manipulim, me një vjedhje, me një intrigë greke, NJË MITOLOGJI GREKE E SAJUAR, siç e ka quajtur Faik Konica: “Ne shqiptarët, kemi frikë vetëm nga grekët, me qënë se ata kanë një armë të hatashme, shumë të fortë, DINAKËRINË”.
Homeri e bëri të pavdekshëm emrin e Trojës me dy poemat e tij epike: “ILIADA” dhe “ODISEA”. “Homeri nuk përmend grekë, apo helenë në rrethimin e Trojës, por flet për një numur fisesh pellazge”. (Edwin Jacques, “Shqiptaret”, f. 65). Z. Ismail, grekët gëzohen, kur ju i vendosni ata në Luftën e Trojës, si kundërshtarë të trojanëve. Ndërsa grekët kanë ardhur në Ballkan mbas 500 vjetëve të Luftës së Trojës dhe emri Greqi, Hellas ka nisur të quhet zyrtarisht dhe përgjithësisht, kur u krijua si mbretëri e pavarur më 1830 të erës tonë. Më parë, dhe sidomos gjatë Perandorisë Bizantine, kurrë nuk është quajtur greke ose helene. Me një fjalë, Emri Greqi, Hellas, Helene, fillon më 1830, rreth 3000 vjet pas Luftës së Trojës. (Robert d’Angeli “Enigma” bot. 1998, f. 182). Historiani Amerikan Edwin Jacques shkruan: “Folklori grek kërkon origjinën e themelimit të Greqisë te Deukalioni mitologjik dhe e shoqia e tij, Pira, - dy njerëzit e vetëm që i shpëtuan përmbytjes së madhe. Biri i tyre Heleni, ishte pasardhësi legjendar i racës greke, që datohet rreth shek. VIII p.e.s. Prej tij njerëzit morën emrin helenë, dhe atdheu i tyre Hellas... Nga kjo del qartë përse Homeri nuk përmend grekë, apo helenë në rrethimin e Trojës, por flet për një numër fisesh pellazge. (“Shqiptarët”, bot 1995, f.65). Mathieu Aref thotë: “Legjenda e Dekualionit u krijua për të fshirë plotësisht të kaluarën pellazge, një përmbytje që fshin gjithçka, në mënyrë që të fillohet nga zero. Kështu si me magji, dolën në dritë Heleni i Dekualionit dhe i Pirhas. (“Shqipëria”, bot. 2007, f. 22). Dhimitër Pilika shkruan: “Argumentet” e heliocentristëve, si falcifikime trashanike të historisë, lindin, veniten, edhe vdesin, të gjitha pa përjashtim. (“Pellazgët”, bot 2005, f. 144).
Ndërsa Profesor Niko Stillo: “Argumenton shkencërisht, se në themel të mitologjisë greke, është mitologjia pellazgo-iliro-shqiptare, ajo e Çamërisë-Epirit. Pra, kanë “fabrikuar krejtësisht Greqinë e lashtë”, Greqi që gjoja ka ekzistuar më shumë se dymijëvjeçarë më parë.
Por, epopetët e parë (Iliada dhe Odisea), transkiptuan në gjuhën greke, duke nisur nga fundi i shek VI para Krishtit (e poka e Pisistratit dhe e bijëve të tij, Hipiasit dhe Hiparkut), përmenden në vijimësi, duke filluar nga Pindari (510 – 438) dhe nga Eskili (525 – 456). (“Shqipëria”, f. 14), dhe më vonë, ishte e gjitha një sajesë e krijuar nga një ekip prej dhjetëra historianësh, antropologësh dhe klasicistësh, që punuan pa ndërpreje, në periudha të ndryshme, mes viteve 1971 – 1974 për të “krijuar” dokumente dhe sende “greke”. 1. Në Tiranë më 15 prill 2011 u formua shoqata: “Qendra e Studimeve Pellazgjike”. Përshëndesim Konferencën e Parë Shkencore, për të ndriçuar qytetërimin Pellazg, e cila u mblodh më 21 – 22 tetorr 2011, po në Tiranë, nën kryesin e Prof. Dr. Lutfulla Peza, Prof. Liljana Peza, Prof. Agim Çadri, Prof. Leonard Prifti, që krijuan këtë shoqatë në bashkëpunim me Universitetin “Vitrina” e cila, ka si qëllim kryesor studimin e qytetërimit pellazg, tek i cili mbështeste mendimet e tij edhe Hasan Tahsini.
2. Në Paris më 2 janar 2012, Mathieu Aref mbrojti tezën e doktoraturës, me temë “Studime e kërkime shkencore mbi Pellazgët, në prejardhje të qytetërimit grek”. Pas konsultimit, juria vendosi dhënien e titullit. “Doktor në shkencën e historis së aktivitetit (Greqia antike) të Universitetit Paris- Sorbonë”.
Fatkeqësisht, qeveria shqiptare, Akademia e Shkencave Shqiptare edhe ju z. Kadare, nuk keni marrë pjesë në këto veprimtari me rëndësi të madhe historike, kombëtare. PSE? Sepse jeni në përkrahje të grekut, që emërtimin Pellazgë e ka tmerr, nuk do ta dëgjojë kurrë. Kolegu juaj i penës, greku, Niko Kazanzaqi, është shkrimtar aq i madh, sa që e quajnë Tolstoi i Greqisë dhe zotëria e tij, ka shkruar librin romano-historik “Ja vdekje ja liri”, duke rrëmbyer legjendarin shqiptar Haxhi Mehmet Dalanin e Konispolit, që dha jetën me 800 shqiptarë në kështjellën Frangokastello të Kretës, më 1828 dhe akoma me tej, e ka vendosur në Enciklopedinë greke, me emrin e manipuluar nga Mehmet, në Mihal, duke e quajtur Haxhi Mihal Dalani. Ju që duhet të flisni, të shkruani dhe të propozoni monument në Konispol, për Haxhi Mehmet Dalanin e revolucionit shqiptar të vitit 1821, që e përvetësuan grekët, kurse ju heshtni. Tani pyesim kush është më kombëtar këtu? Jeni ju, apo Niko Kazanzaqi që ngre lavdinë e kombit të vetë, me figura e tua të grabitura historike, pra të kombit shqiptar? (APR 8 Agjensia Flotipress).
Rasim Bebo, Addison Çikago, qershor 2014
