Liroheln për qarkullim dy pikat kufitare Jarinjë dhe Bërnjak

Policia e Kosovës (PK), bazuar në autorizimet kushtetuese dhe ligjore në vazhdimësi ka bërë vlerësime mbi situatën e sigurisë në veri të vendit, e cila ishte përkeqësuar që nga data 10.12.2022 kur ishin vendosur barrikadat në rrugë, si pasojë e të cilave ishin mbyllur edhe dy pikë-kalimet kufitare Jarinjë dhe Bërnjak.

Bllokimi i kundërligjshëm i rrugëve, sulmet e kryera ndaj institucioneve të sigurisë, mediave dhe qytetarëve, kishin ndikuar në përkeqësimin e situatës dhe në vështirësimin e jetës së qytetarëve të asaj zone të cilët nuk kanë mundur të kenë lëvizje të lirë si dhe nuk e kanë pasur qasjen e lehtë në shërbimet e tyre të nevojshme.

Edhe përkundër rrethanave të krijuara, Policia e Kosovës ishte angazhuar në të gjitha format që t’u dalë në ndihmë kërkesave dhe nevojave të qytetarëve pa dallim, si dhe të mbajë rendin e sigurinë publike.

Bazuar në informacionet e deritanishme, është bërë largimi i barrikadave në formën siç ato ishin vendosur, dhe pas kësaj është vlerësuar edhe hapja e dy pikë-kalimeve kufitare Jarinje dhe Bërnjak, të cilat sot (30.12.2022) në orët e pasdites janë hapur për qarkullim.

Zyrtarët policorë në veri të vendit dhe në këto dy pikë kalime kufitare, do të vazhdojnë me realizimin e detyrave dhe autorizimeve ligjore në interes të rendit publik dhe kushtetues.

Liria e lëvizjes së lirë, parandalimi i akteve kriminale dhe ofrimi i sigurisë janë në dobi të të gjithë qytetarëve dhe për këtë Policia e Kosovës në vazhdimësi do të angazhohet duke bashkëpunuar ngushtë me institucionet vendore dhe ndërkombëtare

Krye çetniku Aleksandër Vuçiq i ofron punë në ministri të riut që u dënua me burg se bërtiti “vrite, vrite shqiptarin”

 

Në manifestimin e Gazimestanit kishte hipur mbi skenë për të bërtitur “vrite, vrite shqiptarin” si dhe “Kosova është Serbi” i riu serb Nikolla Nedjellkoviq.Autoritetet e Kosovës e dënuan me gjashtë muaj burg për nxitje të urrejtjes ndëretnike, nxitje të përçarjes dhe mosdurim.

Nedjellkoviç e kreu dënimin këtë të hëne dhe u nis për Serbi, për t’u pritur me nderime nga Presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiq.

Me fjalë përkdhëlese e lavduese, Vuçiç i ofroi punë këtij të riu përçarës, kualifikimi moral e intelektual i të cilit, siç tregohet nga pritja presidenciale serbe, është urrejtja ndaj shqiptarëve, shkruan Reporteri.net.

“A dëshiron të punosh në zyrë [e ashtuquajtur për Kosovën] ose ministri” e pyeti Vuçiç, ndaj të cilës pyetje pasoi folklori qesharak përgjigjës i të riut, se “dëshiroj t’i ndihmojë serbët e Kosovës”, siç e citoi media serbe “Blic.rs” të ketë thënë, përcjell Reporteri.net.

“Kemi dy oferta për ju, për të punuar, a dëshironi të bëni punë humanitare në zyrën për Kosovë apo dëshironi të punoni në Ministrinë e Teknologjisë Informative, zgjidhni vetë. Besojmë se dikush me kokë të pastër dhe qëndrim patriotik si ju mund të ndihmojë shumë. Mësuam shumë edhe për prindërit dhe motrat tuaja, pamë se nga çfarë familje vini dhe do të jeni një përforcim për vendin”, tha Vuçiç.

Nedjellkoviç në zyren presidenciale serbe ishte me të atin dhe të emën e tij.

“Në rend të parë, të falënderoj Nikolla, dhe ty, Sllobodanka dhe Dragomir, që sot jeni me të birin tuaj. Nikolla, ty kanë qenë duke të pritur më së shumti”, vazhdoi Vuçiç në mellodramën para kamerave të transmetuesve serbë.

Presidenti i Serbisë iu drejtua të riut se “unë e di që ti s’je fajtor për asgjë”.

Si ngjau rasti i Nikolla Nedjellkoviç?

Më 26 qershor në festën serbe të Vidovdanit në Gazimestan, Nedjellkoviç kishte hipur në binë për të bërtitur mesazhe  si “vrite, vrite shqiptarin” me fanel të hartës së Kosovës të ngjyruar me flamurin e Serbisë.

Gjatë tërë kohës, me zë të lartë, ai bërtiste “Kosova është Serbi, e gjithë Rusia, Kosova është e Serbisë si dhe vrite vrite shqiptarin”.

Ai u dënua me gjashtë muaj burg për nxitje të urrejtjes, përçarjes dhe mosdurimit, derisa vetëm këtë të hëne e kreu dënimin e shqiptuar.

Një libër i ri tregon historinë e bullgarëve në Banat, të shpërndarë në tre shtete

 

Foto: aba.government.bg

Bullgarët e Besarabisë, bashkatdhetarët tanë nga Krahinat Perëndimore /rajonet kufitare juglindore të Serbisë me popullsi bullgare/ dhe Maqedonia e Veriut, si dhe komunitetet e vjetra bullgare në vendet e Evropës dhe të botës, kanë historitë e tyre, të cilat, pak a shumë, janë të njohura për ne ose i ndjekim më shpesh në rrjedhën e përditshme të informacionit. Megjithatë, ekziston një komunitet bashkatdhetarësh që disi mbeten larg syrit të publikut. Këta janë bullgarët e Banatit, jeta e të cilëve është e mbushur me më shumë se një fatkeqësi dhe luftë për të ruajtur identitetin, mënyrën e jetesës, kulturën dhe traditat e tyre. Një kthesë në jetën e tyre shënoi vitin 1688, kur ata ishin ndër organizatorët e kryengritjes së Çiprovcit. Përgatitja e saj mblodhi njerëz me origjinë dhe statuse të ndryshme shoqërore, ndër të cilët kishte bujarë dhe klerikë të lartë bullgarë, tregtarë, pronarë dhe qiramarrës të minierave në Vllahi etj. Pas shuarjes së saj, ata u bënë viktima të persekutimeve të përgjakshme nga robëruesit. Sot, më shumë se 300 vjet pas ngjarjeve të errëta të vitit 1688, bullgarët e Banatit vazhdojnë të praktikojnë besimin e tyre dhe të jetojnë në qytete dhe fshatra të shpërndara nëpër Bullgari, Serbi dhe Rumani. Qyteti Çiprovci ruan gjithashtu kujtimin e lulëzimit të tij para vitit 1688, pikërisht falë bullgarëve të Banatit. Aty shkrimtari Petër Bogdan Bakshev krijoi “Historinë e Bullgarisë” në vitin 1667, e shkruar një shekull para asaj të At Paisij Hilendarskit.

Për qytetarin e shquar nga Çiprovci mësojmë nga pasardhësi i bullgarëve të Banatit, Aleksandër Llovrov, i cili na zbulon faqe jo shumë të njohura nga e kaluara e bullgarëve të Banatit dhe e plotëson boshllëkun e vetëdijes sonë bullgare më anë të librit të tij "Nga Kiprovec deri në Vinga".

Banati është diaspora më e vjetër bullgare që ka mbetur, në disa aspekte bullgarët e Banatit janë patriotë më të mëdhenj se ne - tregoi autori në një intervistë për Radio Bullgarinë. - Për ta, Bullgaria është, siç thonë ata, "Nënë Bullgari e ëmbël", një legjendë, një idhull. Gjuha që ata flasin është bullgarishtja me një dialekt lindor të Rodopeve, por që me kalimin e kohës ka humbur dhe sot tingëllon si nga zona e Nikopolit dhe Svishtovit”.

Llovrov ka lindur në vitin 1945 në fshatin Asenovo, komuna e Nikopolit, ku së bashku me bullgarët jetojnë edhe përfaqësues të tre grupeve të tjera etnike - shvabët e Danubit nga Banati, hungarezët dhe shqiptarët. Besimi katolik i bashkon grupet etnike, si dhe burrat nën flamujt e ushtrisë bullgare, gjatë luftërave të shekullit të 20-të. Sipas Llovrovit, në atë kohë në vendin tonë jetonin rreth 3700 bullgarë të Banatit dhe së bashku me pasardhësit e tyre, numri aktual sot në të tre shtetet është rreth 7-8000. Ai thotë se nuk di shumë rreth fatit të emigrantëve nga Banati që i mbijetuan grushtit të shtetit në Bullgari në vitin 1944, por

“Në aspektin ekonomik, para 9 shtatorit, Mbreti Borisi i Tretë dërgoi njerëz për të njohur dhe zotëruar bujqësinë shumë efikase të bullgarëve të Banatit sipas mënyrës dhe modeleve të Evropës Qendrore – shton autori. - Kur vala e parë e bullgarëve nga Banati mbërriti në vendin tonë, në periudhën 1887-1893, ata sollën me vete teknologji, mjete, organizim dhe zell, të cilat ishin të jashtëzakonshme dhe shërbenin si shembull. Pas 9 shtatorit, kjo traditë u vazhdua nga Todor Zhivkovi, i cili po ashtu dërgonte njerëz”.

Aleksander Llovrov është një studiues jashtëzakonisht i përpiktë dhe gjithçka që ai ka shkruar është e kontrolluar, mësojmë nga redaktorja e botimit Svetllana Karaxhova:

“Kur vendosi të mblidhte të gjitha veprat e tij në një libër të vetëm, ideja e tij ishte ta bënte për nipërit e mbesat e tij. Në komunitetin e vogël të bullgarëve të Banatit, ne jemi të gjithë të lidhur në një farë mënyre, ndaj ky libër është për të gjithë ne dhe për ata që do të vijnë pas nesh. Nëse e keni fatin ta dëgjoni të flasë për bullgarët e Banatit, ai tregon sikur të ketë gjithë kohën e botës. Ndihesh sikur koha ka ndalur dhe mund të dëgjosh për një kohë të gjatë, të kthehesh pas në kohë. Teksti i librit të tërheq të hysh në brendësi të tij. Fillon të lexosh dhe nuk mund ta ndalosh veten, pasi është i mbushur me shumë fakte, emra, data dhe ngjarje. Kushdo që e lexon do të kuptojë se çfarë do të thotë për ne të jemi bullgarë të Banatit. Beteja për kujtesën në kohën e sotme është ndoshta ajo më seriozja që jemi thirrur të luftojmë”- tha kategorikisht Karaxhova. Ndaj, sipas saj, botimi është një lloj udhërrëfyesi mbi njohjen e kujtimeve të çdo pasardhësi të bullgarëve të Banatit.

‘Anonymous’ kërcënon Vuçiqin – i bën thirrje që të ndalojë aktivitetet e rrezikshme në Kosovë

 

Një grup i quajtur “Anonymous” ka publikuar në Twitter një kërcënim ndaj presidentit serb Aleksandar Vuçiq.

Në mesazhin e tyre në Twitter, me flamurin e Ukrainës, ata i kanë bërë thirrje presidentit serb që të ndalojë aktivitetet e tij të rrezikshme në Kosovë. 

Siç thonë ata në një video-mesazh në të cilin zëri është ndryshuar tërësisht, presidenti i Serbisë ka tërhequr vëmendjen e tyre për shkak të tensioneve në Kosovë.

NEW: Anonymous – Message to Serbian President

"#Anonymous is not a small group of powerless people to ignore, we are an organised , globally active, collective of like-minded individuals and our message will be clear, if you don't stop your dangerous actions in #Kosovo." pic.twitter.com/dNOqfmhIdn

— Anonymous TV 🇺🇦 (@YourAnonTV) December 29, 2022

Ata në mesazh theksojnë se tensionet në veri të Kosovës janë shkaktuar nga kriminelët serbë të cilët po tentojnë të provokojnë konflikt të armatosur.

“Autokrati serb Aleksandar Vuçiq, marioneta e Vladimir Putinit, po përpiqet të destabilizojë rajonin, duke përdorur mekanizmat e dhunës dhe terrorit të kriminelit të luftës Slobodan Millosheviq, por për të do të jetë vetëvrasje. Që kur filloi lufta në Ukrainë, Serbia është i vetmi vend që zyrtarisht mban marrëdhënie të mira me Rusinë, duke refuzuar të bashkohet me sanksionet e vendosura nga Bashkimi Evropian”, thuhet në mesazh.

Në mesazh theksohet gjithashtu se Vuçiq karakterizohet si dikush që shkatërron paqen në rajon, inkurajon dhunën dhe sulmet ndaj gazetarëve…

Në fund të mesazhit thuhej:

“Ne nuk falim. Ne nuk harrojmë. Na prisni”.

Ambasadori i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Jeff Hovenier, ka sqaruar se veriu është pjesë e Republikës së Kosovës dhe SHBA ashtu e trajton. Kjo ka arhdur pas gjithë zhvillimeve të ndodhura në veri të Republikës së Kosovës dhe kërcënimeve edhe të Serbisë se mund të vendos përsëri barrikada dhe ta bllokojë përgjithmonë pjesën veriore të Kosovës ku “Prishtina s’mund të kalojë”.

 

Hovenier ka thënë se SHBA-ja e ka njohur Kosovën në kufijtë ekzistues dhe se veriu i Kosovës është pjesë e Republikës së Kosovës dhe SHBA-ja e trajton si të tillë.

“Dua të them edhe një gjë të rëndësishme që është relevante në kontekstin e pyetjeve që keni bërë. Ky është një pozicioni i SHBA-së që s’është i ri. Kur e kemi njohur Kosovën si shtet të pavarur në vitin 2008 e kemi bërë me kufijtë ekzistues. Dhe dua të përsëris këtë. Dua të sigurohem që njerëzit ta kuptojnë që nga perspektiva jonë veriu i Kosovës ka konsideratë më te veçantë, është pjesë e Republikës së Kosovës dhe ne e trajtojmë ashtu.

Dua që ta theksoj këtë sepse ka pyetje të shumta për veriun e Kosovës. Unë dua t’iu siguroj që pozicioni i SHBA-së është shumë i qartë , është pjesë e territorit të Republikës së Kosovës, e konsiderojmë ashtu dhe e trajtojmë ashtu.”, ka thënë Hovenier.

Ai ka shtuar se punojnë shumë ngushtë me partnerët që të ketë trajtim të barabartë për të gjithë qytetarët e Republikës së Kosovës në çdo cep të vendit.

“Duke e pranuar që punojmë shumë ngushtë me partnerët ndërkombëtar, KFOR-in dhe EULEX-in dhe tjerët për nevojën e vëmendjes dhe përkushtimit dhe marrjes së veprimeve të veçanta për t’u siguruar se qytetarët e Kosovës dhe ata që jetojnë në veri të Kosovës së bashku marrin garanci dhe mbrojtje nga shteti. Por është pjesë e Republikës së Kosovës”, ka shtuar Hovenier.

Ish-spiuni i KGB Nikolai Patrushev”, që po përgatitet të zëvendësojë liderin rus Vladimir Putinin

 

Ndërsa luftimi midis forcave ruse dhe ukrainase vazhdon dhe në kohë festash mundësia për një armëpushim apo për negociata nuk duket në horizont. Por kjo nuk e ka penguar aspak opinionin mbarë publik  të pyesë se nëse do të ketë negociata midis dy vendeve të lart përmendura, kush do të jetë përfaqësuesi nga pala ruse. Media prestigjioze Telegrafi pyeti  disa ekspert dhe analistë në lidhje me këtë. Pothuajse të gjithë ekspertët treguan gishtin nga presidenti i Këshillit të Sigurimit të Rusisë, Nikolai Patrushev.

Këshilli është vendi ku formulohet politika e sigurisë së Rusisë dhe është qendra ku merren informacione nga burime ruse dhe rrjete nga jashtë. Ky i fundit njihet ndryshe me pseudonimin “djalli mbi supin e Vladimir Putinit”. Ishte pikërisht Patrushev ai që me 21 shkurt  të vitit të kaluar, vetëm pak ditë para pushtimit të forcave ruse në territorin e Ukrainës, këshilloi Putinin të negocionte drejtpërsëdrejti me presidentin amerikan, Joe Biden.

Lexo Edhe:

Tashmë janë shtuar shumë zërat  që Putini mund ta humbasë pushtetin për shkak të pushtimit të dështuar të Ukrainës, dhe postin e tij mund ta zërë një gjeneral 71-vjeçar.  Ish kreu i shërbimit britanik  të kundërzbulimit Sir Richard Dearlove  tha se Putini do të internohet në një sanatorium deri në fund të vitit. Ndryshe nga anëtarët e tjerë të rrethit të ngushtë të Putinit, Patrushev nuk është mik i ngushtë dhe as nuk luan hokej me presidentin rus.

Lidhja e Putinit me Patrushev

Të dy burrat e njohin njëri tjetrin që nga koha e shërbimit të inteligjencës FSB  e cila ishte nën drejtimin e  Patrushevit  nga viti 1999 deri në vitin 2008. Patrushev mban 5 poste që i mbante  presidenti aktual rus Putin para tij. Britanikët vunë në pah dhe një fakt tjetër mjaft interesant, ata zbuluan se operacioni i agjentëve rus në të cilin u helmua dezertori Alexander Litvinenko  në vitin 2006  ishte urdhëruar dhe miratuar nga Putin dhe Patrushev.

Patrushev ishte në të njëjtën kohë dhe koka e grushteve të shtetit që ndodhen në vitin 2014 në Krime s dhe në 2016 në Mal të Zi të cilët rezultuan të pasuksesshëm. Megjithatë, analistët perëndimorë janë të shqetësuar për fanatizmin e Patrushit.Eksperti rus i politikës MarkGaleotti e përshkroi atë si njeriun më të rrezikshëm në Rusi, “djallin mbi supin e Putinit”. Patrushev prej vitesh ka shtyrë narrativën se Rusia është në një konflikt ekzistencial me Amerikën.

Një ndër teoritë e konspiracionit që ai promovon janë ato që Shtetet e Bashkuara po kryejnë një politikë kontrolli të popullsisë, të njohur si “miliardi i artë”, që po vjedhin organe nga jetimët ukrainas. Sipas tij SHBA po mundohet të marre Siberinë. Kur flitej për negociata me Amerikën para fillimit të pushtimit, Patrushev arriti në përfundimin se “negociatat do të dështojnë”. Që nga fillimi i luftës, Patrushev ka qenë me RamzanKadyrov , liderin çeçen besnik të Putinit, dhe YevgenyPrigozhin , kreun e mercenarëve, të ashtuquajturit i ‘vagnerianëve’, u dëshmua si “skifteri” më i madh në luftën kundër Ukrainës.

Mundësia për të pasuar Putinin bazohet në dy elementë 

Së pari për momentin duket se Putini mund të rrëzohet fillimisht nga nacionalistët e fortë për shkak të rezultateve të tij të dobëta në luftë. Së dyti, duke qenë se ai është pjesë e klanit të KBG-së në krye të Rusisë, Patrushev di si t’i kthejë ujërat politike të Kremlinit në mullirin e tij, ndryshe nga dy të tjerët që janë të huaj në këtë temë dhe thjesht bëjnë  zhurmën e rrugës.

Të dy dënojnë fundin e Bashkimit Sovjetik dhe të dy ndajnë një mosbesim të thellë ndaj Perëndimit, i cili ushqehet nga teoritë e pakuptimta të konspiracionit. Sipas analistëve britanik  nëse ai fiton në një luftë të tillë të brendshme për epërsi, lufta vetëm do të përkeqësohej dhe do të kishte pasoja të mëdha. Sipas Telegrafit Patrushev,  ka bërë thirrje për përdorimin e armëve dhe ai gjithmonë ka qenë pas kësaj nisme. Përveç kësaj ai kërkon zgjerimin e fushës së mobilizimit dhe thotë se lufta nuk duhet të përfundojë derisa nazizmi ukrainas “të çrrënjoset njëqind për qind”. Ndërsa djali i tij Dmitry, 44 vjeç, ministër i Bujqësisë i Rusisë, është cilësuar gjithashtu nga disa ekspertë si pasardhësi i mundshëm i Putin.

SERBIA FASHISTE VESHTIRË E KA TË DEMOKRATIZOHET

                         

Akademik Prof Dr Hakif Bjarami

                         Serbia e ka të vështirë të zbres nga pozicioni fantazmë “popull i qiellit”, në popullsi normale civilizuese dhe demokratike. Lidhur me këtë, shqiptarët e kanë sot plotësisht të ditur se Serbia më 1877 bëri gjenocid ndaj 714 fshatrave dhe 6 qytete të Sanxhakut Nishit. Shqiptarët e kishin plagën e njomë se si u soll ushtria serbiane ndaj shqiptarëve gjatë Luftës Ballkanike (tetor-nëntor 1912). Serbia, gjatë viteve 1912-1914 i bombardoi 132 fshatra shqiptare, ndërsa i detyroi të shpërngulën në Turqi mbi 500 000 shqiptarë. Për këtë përpiekje për gjenocid, që manifestohet edhe me kolonizim dhe konvertim rreligjioz, sidomos në trevën e Rrafshit Dukagjinit, dëshmojnë dokumentet serbe dhe malazeze. Së këndejmi Serbia fashiste ndryshe nuk mundet të ekzistojë, pa bërë krime të papara, sepse është mësuar me mizori, të cilat ia toleron Evropa, dhe kështu po përfiton në çdo epokë historike.

         Fenomeni i shqiptarëve pas fillimit të Luftës së Parë Botërore më 28 korrik 1914

Dihet se më 28 korrik 1914 filloi lufta në mes Austro Hungarisë dhe Serbisë, e cila shumë shpejtë u kthye në luftë me përmasa botërore sa që në te muarën pjesë: 36 shtete me afro 1 miliardë banorë. Për luftë u mobilizuan 70 milionë ushtarë, ushtarë të vararë 10 milionë, ushtarë të plagosur 21 milionë. Lufta zgjati 4 vjetë e 3 muej e 15 ditë. Në luftime muarën pjesë 190 000 avionë, 9000 tanke, 140 000 mjetet trasportuese ushtarake. Në Luftën Ballkanike prej të gjithë të vrarëve 92% ishin ushtarë, 8% ishin civilë; në Luftën e Parë botërore 60% te të vrarëve ishin ushtarë, ndërsa 40% ishin civilë: në Luftën e Dytë Botërore 40% te të vrarëve ishin ushtarë, ndëra 60 % te të vrarëve ishin civilë. I prezantuam këto fakte sepse Serbia ishte shkaktare e luftës, për faktin se e kishte okupuar Kosovën, Maqedoninë dhe synonte për ta okupuar edhe Shqipërinë Bregdetare, prandaj në shkallë të rrufeshme u orientua për ta okupuar Bosnje Hercegovinën, por i hasi “sharra në gozhdë” të autriakëve.

Historikisht dihet se Ushtria serbiane u vu në gjendje të mjerushme sepse ushtritë Austro Hungareze dhe Gjermane, do ta ndikin këmba këmbës, jo vetëm në Serbi, por edhe në tokën shqiptare, në Kosovë që e kishte okupuar me mizori ndër më të egrat në Evropë, deri atëherë. Dhe posa hynë ushtarët serbian në lokalitetet shqiptare në Kosovë, e pastaj në Shqipërinë Bregdetare, populli e sidomos shumë familje të veçanta shqiptare, duke e parë një ushtri të rraskapitur dhe të shkatrruar, do ta presin atë ushtri me bukë dhe sherbime të strehimit, për deri sa u erdhën anijet franceze dhe angleze për t` i tarsferuar nga Durrësi në Ujdhesën e  Kërfuzit. Për këtë siellje humane të shqiptarëve, posa ndryshuan rrethanat në favor të ushtrive franko-angleze, serbët e ndryshuan kursin dhe serish filluan të masakrojnë shqiptarë, sidomos në:  Rugovë me që rast në shkurt të vitit 1919 i masakruan 844 persona dhe i bombarduan 11 fshatra; i maskargruan në Plavë dhe Guci mbi 400 persona, të gjithë civilë duarthatë; i masakruan 16 fshatra të Anadrinit, 14 të Llapit, 12 të krahinës Shkupit, 19 fshatra të Kardakut dhe 16 të Ferizajit dhe Kaçanikut.

Serbët më 1941 përjetuan të njejtin debakël nga ushtria naziste e Hitlerit dhe ushtria fashiste e Benito Musolinit. Është fenomen prap në një formë tjetër, se si disa shqiptarë idealist, do të pranojnë të luftojnë okupatorin nazifashist në të njetin front nacionalçlirimtar me serbian dhe malazezë. E ta ftoish shqiptarin në vitet 1941-1944 me thirrje të drejtë dhe pa prapavi politike: “Ejani e të luftojmë së bashku kundër nazifashizmit”, është teori i njejetë sikurse më 1944/45 ta ftoish popullin HEBRENJË: “Ejani e luftoni në anën e Hitlerit”. Si duket, nga ai realitet serbët kanë marrë pozitë, se janë populli “qiellor”, dhe për ta  duhet të sakrifikohën të tjerët. Por, populli serbian disi duhet ta kuptojë se këtij realiteti një ditë i vjen fundi, dhe Serbia duhet të mësohet të jetojë në kufijtë e saj të para Kongresit Berlinit (1878). Kjo do të thot: pa Sanxhakun e Nishit, pa Kosovën, pa Maqedoninë, pa Malin e Zi, pa Kroacinë, pa Bosnje Hercegovinën, pa Slloveninë e sidomso pa Vojvodinën që kurrë, kurrë nuk ka qenë nën sundimin e tyre, qoftë edhe e okupuar deri më 1918.

Serbia si është siellë ndaj shqiptarëve gjatë viteve 1918-1941, hapur deshmon se ka për synim shfarosjen e shqiptarëve. Ky realitet dëshmohet me pazaret që i bërë me Turqinë më 1926, 1933, 1934, 1938, 1939-me Italinë dhe kështu me radhë deri më 1999.

       Serbia kurrë nuk do të vetdijësohet për deri sa të detyrohet për t` i paguar dëmet e luftës

Serbia sidomos ndaj shqiptarëve duhet fare mirë të mendojë sepse Republika e Kosovës një ditë do të bëhet antare e OKB-ës dhe sigurisht se do ta padis Serbinë për të gjitha dëmet e luftës, që ia ka shkaktura në çdo epokë. E vërteta, Serbia nuk mund të kuptohet sa çka synon në pjesëne dytë të shekullit XX-të se çfar fashizmi KULTIVON dhe programon, pa i lexuar këto programe neonaziste të saj. Pra duhet të studiohet: LIBRI I KALTER 1976, dokument ai që ishte një përpiekje ATENTATI ndaj Kushtetutës vitit 1974; duhet të studiohet MEMORANDUMI I AKADEMISE SERBIANE i vitit 1986, që ishte një ftesë që të themelohet Serbia homogjene dhe integrale në të cilën do të jetonin vetëm serbianët. Duhet të studiohet PROGRAMI JUGOSLLAV PËR KOSOVËN i vitit 1988. Lidhur me këtë “Program..” disa sheknctarë Evropian me kanë pyetur në Wjenë më 1989 se si “është e mundur që Kosova ka një dendësi të popullsisë 179 banorë në një kilometër katror, kurse Serbia i ka 76 banorë në një kilometër katror dhe prap planifikon të sjellë kolonistë serb në këtë trevë me 94% të popullsisë shqiptarë”. Përgjegja ime ishte se: Serbia deri me tash i ka përpiluar 34 programe për ta sllavizuar Kosovën, ashtu si e ka sllavizuar Sanxhakun e Nishit me gjenocid më 1877, me përkrahje të Evropës nepër Kongrese dhe Konferenca, po edhe me armatim dhe mercenarë të çdo lloji. Pra çështja se Serbia jeton mbi plagët e gjenocidit ndaj shqiptarëve, është meritë në një pjesë edhe e diplomacisë Evropiane, së cilës iu ka bashkuar Kisha Serbiane, e cila në çdo kohë ka qenë institucion rreligjioz shovinist. Pra, Serbia kurrë nuk do të pajtohet të jetë ndryshe-të demkratizohet, sepse prapa i qëndron edhe socialimperializmi rus,  për të mbetë në qendër të vëmendjës, duke u kërcnuar ndaj fqinjëve, e sidomos ndaj shqiptarëve.

Realiteti i lartëtheksuar, e FTON ndërgjegjën njerëzore, sidomos fuqinë e NATO-s dhe BE-s që t` i dërgohet Beogradit një mesazh se rasti i 24 marsit 1999 mund t` i përseritet. Pra jo me “Tomahok” por me fjalë ushtrake që kanë peshë të Tomahokëve. E atë porosi edukative, deri me tash, e kanë shpërehë vetëm oficerët e SHBA-ve, por që në fund të luftës, farncezët, italianët, anglezët dhe holandezët me gjermanë prap kanë demonstruar pazare nazifashiste si është qasti me Veriun e Kosovës më 12 qershor 1999.

                        Pse Serbia sot taktizon dhe paguan mercenarë nga çdo kënd i botës

Dihet botërisht se Serbia më 1918 u zgjërua për pesë herë dhe në tërësi e realizoi kërkesën e “NAÇERTANISË 1844”. Këtë realizim nuk e ka bërë me forcën e saj, por me fuqinë ushtrake të Ushtrisë franceze, e cila përbëhej nga MERCENARËT SOMALEZ, njerëz të padhimbshëm por edhe të patrembshëm, sepse Parisi u kishte premtuar jo vetëm shpërbilme finansiare por edhe plaqkën që do ta bënin, nuk do t` u konfiskohej. Ishin pra këto pazare koloniale të shekujve të kaluar, që po përseriteshin në një tragjedi me tri akte: shprinësim, shpërngulje, shfarosje të shqiptarëve, me çdo kusht dhe pa kursyer asgjë.

Sot, Serbia ka arritur ta relativizojë Vendimin e GJND përmes FUSNOTËS, fakt ky që është faj i politikës së shqiptarëve në dialog, si të papervojë dhe si të degur në famën e pushtetit të dirigjuar nga të huajt. Ky pozicion sot vërtetohet me realitetin, përmes ndarjës së Veriut të Kosovës, në të cilën trevë janë instaluar të gjithë kriminelët që e nxitën “JOGURT REVOLUCIONIN”, që shkaktuan mizori në Slloveni, në Kroaci, në Bosnje dhe sidomos në Kosovë drejtë  shembjes së Jugosllavisë federale 1989-1992.

Serbia mori hov dhe u kthye në pozicion agresiv kur filloi epoka e këmbimit apo korigjimit të

                                                                            territoreve më 1994

Po mos të harrojmë se politikës serbiane është kah i ndihmon ushtrimi naiv i politikanëve shqiptar, që bëjnë politikë me “fjolla bore” sikurse është fjala për “Këmbim të territoreve”, ose “Korigjim të territoreve”, krejtë një nëse i përkrah, sepse ke hy në Pazar dhe nuk mundesh me dalur i palagur prej tij. Në Kosovë dihen autrët e këtyre pazareve dhe ata sot respektohen, madje ndonjeri prej tyre quhet edhe personalitet “historik” nga viti 1994. Në diploamcinë makiaveliste evropiane këtij marifeti i thonë: “Lujeje macë kryet e bellit”. E për të gjitha kalkulimet serbe, Beogradi e ka një Pazar që ende askush nuk ia ka lexuar para turive. Fjala është se Boreli dhe Lajçaku e sidomos Gabriel Eskobar duhet të njihen me synimet serbe “ndrë tepih” se po deshtuan të gjitha kalkulimet, Beogrdai do t` i nxitë serbët lokal që të tbohen një ditë dhe ta: “shpallin njëanshëm autonominë substanciale të ko munave serbiane”. Kuptohet se ky “vendim” do ta ketë peshën e shumë referendumeve nga vitet nëntëdhjetë nepër ish Jugosllavi, por nga Kisha dhe politika serbiane do të provohet që popullin ende ta mbajë në iluxione, duke menduar se është kah jeton në shekullin XIX-të kur nuk kishte konkurencë aq të theksuar, sidomos në Ballkan, e sidomos kur shqiptarët ishin të lidhur me sulltanin si mishi e kocka.

Si përfundim mendoi se pushteti në Republikën e Kosovës duhet zhvilloi një bisedë parimore dhe demokratike, por mbi të gjitha shumë të sinqertë dhe me garancione se shqiptarët kurrë nuk do të sillen ashtu si janë sielluar pushtetet e Beogradit ndaj shqiptarëve për dy shekuj.

Synimi i Serbisë sipas të gjitha dokumentet sekrete të kohës kaluar dhe të sotme është një konstantë, që Kosova të shpallet zonë e pasigurtë për çdo INVESTIM nga jashtë. Prandaj ky shkrim është një alarm që të njihet bota e civilizuar se viset shqiptare janë të sigurta dhe populli që jeton ne to është i civilizuar, mikprtës dhe bujar. Unë popullit i besoj.

Studimi iu kushtohet: Gjenral Tahir Sinanit dhe Shaban Shalës, Adem Demaçit dhe Sabit Kapitit!

Më 29 XII 2022 Prishtinë

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Haga me ceremoni do ta pres Aleksandër Vuçiqin,Daçiq, Bërnabiç , Vulinin!

NGA: SHERIF RAMABAJA 

Sherif Ramabaja

Pasardhësit e kriminelit Milosevic: Vuçiq, Daçiq, Bërnabiç – ka, Vulin etj. po qesin tym e flakë nga goja, por edhe nga të gjitha pjesët.

Qeveria e Kosovës me mos intervenimin e saj për largimin e barrikadave, nuk po jep shkas për konflikt.

As KFOR – i nuk po ndërmerr asgjë. Ne kemi hyrë në barrikada dhe kemi mbetur në to. Me hyrë kemi hyrë, jemi ngulur në to, por tash si të dalim prej tyre.

close

volume_off

Rusia dhe Putini po na bëjnë presion që të hyjmë në konflikt me NATON, por a na e mbanë. Me hyrë, hynë lehtë, po si del pastaj.

Ambasadori i Rusisë në Beograd zoti Grenell, po ashtu po flet dhe po e akuzon Kurtin për sulm ndaj serbëve të veriut, por po e quajnë gënjeshtar.

Barrikadat vetëm po vijnë duke u shtuar. Rreziku është se ne nuk po ia arrijmë qëllimit tonë, për ndarjen e Kosovës. Po na demaskojnë gjithnjë e më shumë se qëllimin e kishim, për kundërshtimin e planit franko – gjerman.

Ditët po kalojnë dhe shenjat nuk po duken të mira. Ushtrinë e dërguam afër kufirit. Tytat e topave i drejtuam drejt Kosovës, po a guxojmë t´i shkrepim? Kjo është pyetje e vështirë, që do të na shtyjë në vetëvrasje.SHBA, EU dhe perëndimi po heshtin. Asnjë iniciativë nuk po rrjedh nga askush. Ne si gjithherë e bëmë mut, po si ta hamë tash atë që vetë e bëmë. Nuk paska më keq.

Ne llogaritëm që Kurti me rrëmbim do të tentonte t´i largonte barrikadat dhe do të ngulej në to, po ai nuk veproi ashtu.

Këtë barrë si duket ia ka ngarkuar KFOR – it. Bota tash i ka drejtuar sytë në ne, se kur do të fillojmë me sulmin. Mediat tash kanë filluar të raportojnë drejtpërdrejtë nga barrikadat. Por çka më detyroi mua të deklarohem, më mirë të më vrasin mua, se ta tradhtoi popullin.

Tash as nuk jam i zoti të jap urdhër për sulmin, e as të nisem në vijën e parë. Ç´më shtyri të thosha diçka të tillë, kur të gjithë do të më kuptojnë se po ia futi kot.

Ta urdhëroi Vulin – in që t´ia mësyj Kosovës, ndoshta në fund atë dhe Daçiqin do t´i kërkonte Haga, e unë do të shpëtoja, po s´ka siguri.

 Edhe Miloseviçi deklaronte se nuk është përgjegjës, po nuk e pyeste kush. Ekziston frika se Haga do të më kërkonte vetëm mua si president, duke ma ngarkuar të tërë barrën e përgjegjësisë.

Këto gjëra po më zmbrapsin. Çdo do të ndodhte me mua, po të më fusnin në të njëjtën vetmi ku kishte qenë edhe Miloseviçi. Kjo nuk durohet. Apo të jem afër të akuzuarëve nga Kosova. Fatkeqësi më të madhe për mua nuk mund të kishte.

Nuk kam shumë kohë. Duhet të mendoi se si të dal nga kjo gjendje, në të cilën  e kam futur vetveten, përndryshe Haga do të më organizonte pritje me ceremoni.

“SHBA, BE dhe NATO pranga kriminelëve Aleksandër Vuçiq dhe Ivica Daçiq”

NGA REXHEP TORTE 

Aleksandër Vuçiq dhe Ivica Daçiq

Kriminelët Aleksandër Vuçiq dhe Ivica Daçiq, bashkëpunëtorë të ngushtë të ish kriminmelit Sllobodan Millosheviq, moti e kanë stërmbushur dosjen e tyre kriminale dhe duhet të burgosen në Gjykatën Speciale për Krimet e Luftës në Hagë.

Nuk mund të pritet siguri e paqe në Kosovë dhe në Ballkan pa u arrestuar këta dy kriminelë serbë.

Në trupin dhe mendjen e këtyre dy kriminelëve qarkullon vetëm gjak krimineli, që ushqehet me vrasje dhe masakra ndaj shqiptarëve autoktonë dhe paqedashës.

Aleksandër Vuçiq - Presidenti i Serbisë dhe Ivica Daçiq - ministër i Jashtëm i Serbisë po e përsërisin pikë për pikë doktrinën e ish kriminelit Sllobodan Millosheviq për krijimin e “Botës serbe”.

Krimineli Sllopbodan Millosheviq në fund të shekullit 20-të, deklaronte se, ” kufijtë e Serbisë duhet të shtrihen deri ku jeton edhe një serb i vetëm”.

Krimineli Aleksandër Vuçiq, aso kohe ministër për informacion, deklaronte se, “për çdo ushtar serb të vrarë të vriten 100 civilë të pafajshëm”.

Ivica Daçiq në vitin 2020, në cilësinë e ministrit të Jashtëm të Serbisë kriminale, i kërcënonte publikisht serbët që të mos e tregojnë vend ndodhjen e varrezave masive ku janë varrosur mijëra e mijëra shqiptarë të pafajshëm të vrarë e të masakruar në Kosovës e të transportuar dhe varrosur në Serbi, për t’i fshehur Serbia gjurmët e krimeve.

I kam lexuar personalisht grafitet serbe nëpër muret e shkollave dhe të kopshteve të fëmijëve në Beograd, ku shkruhej, “Kosova është fshat i Serbisë, do të gëzohemi të gjithë” (Kosovo je srpsko selo, bitçe veselo), apo “Në Kosovë do të ndodh toka e djegur” ( Na Kosovu ima da gori opanak).

Në Parlamentin e Serbisë aso kohe, Momçillo Trajkoviq - koordinatori i deputetëve nga Kosova, i kërcënonte dhe i shantazhonte hapur deputëtët shqiptarë nga Kosova, të cilët në diskutimet e tyre i kundërshtonin qëndrimet e Serbisë, me përjashtim të deputetëve servilë Gani Ajetit dhe Sejdo Bajramoviqit.

Atë kohë deputetët serbë kërkonin me ngulm që familjeve shqiptare në Kosovë që kanë shumë fëmijë t’u ndërpritet edhe shtesa fëmijërore.

Krimineli Sllobodan Millosheviq, në mënyrë identike siç po vepron sot krimineli Aleksandër Vuçiq, i detyronte natën serbët që t’i thyejnë varret serbe, dhe me kërcënime i detyronte që të shkojnë në Beograd e të protestojnë se gjoja ato varre i kanë thyer shqiptarët.

Gjorgje Martinoviq, pederasti serb kur e futi shishen e birrës në anusin e tij, ish krimineli Sllobodan Millosheviq, i fajësoi shqiptarët e Kosovës, dhe i organizoi serbët e Kosovës që edhe për këtë rast banal, të shkojnë e të protëstojnë kundër shqiptarëve në Beograd.

Atëherë ish krimineli Sllobodan Millosheviq po i armatoste serbët e Kosovës, se gjoja janë të rrezikuar nga shqiptarët, në mënyrë identike siç po vepron sot krimineli Aleksandër Vuçiq në veri të Kosovës.

Ish krimineli Sllobodan Millosheviq aso kohe për të qenë sa më masovike protestat në Beograd , serbët e Kosovës i kërcënonte me vdekje, që vetëm një anëtar i familjes të qëndrojë në Kosovë për t’u përkujdesur për shtëpitë e bagëtinë, ndërsa të tjerët të udhëtojnë për të protestuar në Beograd, duke ua paguar edhe biletat e udhëtimit me tren ose me autobus.

Kjo i parapriu suprimimit të institucioneve në Kosovë, që nga admninistrata, arsimi, shëndetësia, bujqësia dhe e të gjitha strukturave tjera, duke e bërë Kosovën aparthejd të Serbisë.

Pas kësaj në vitet 1998/99 Serbia kriminale kreu agresion gjenocidal për spastrimin etnik të shqiptarëve nga Kosova, të cilin siç dihet botërisht e ndërpreu NATO më bombardimet ajrore 75 ditëshe të caqeve serbe në Kosovë, Serbi dhe në Malin e Zi.

Aftësia dhe largpamësia e Bill Clintonit - ish Presidentit të SHBA-ve, Madeleine Albright - ish Sekretares së shtetit të SHBA-ve, Richard Holbruk - ish diplomatit të SHBA-ve dhe Vesley Clark- gjeneralit të NATO-s, ia caktun diagnozën dhe ilaçin Serbisë kriminale duke e detyruar me forcë që të largohet nga Kosova.

SHBA, BE dhe NATO duhet të jenë rigorozë ndaj Serbisë kriminale

Historia ka treguar e Serbia e njeh vetëm gjuhën e forcës. Edhe sikur në Rusinë kriminale të mbetet qoftë edhe një ushtar rus, për Serbinë kriminale ky ushtar i vetëm rus, do të jetë më i rëndësishëm sesa joshja që bëjnë Perëndimi dhe NATO.

Po e përsëris edhe njëherë se unë do t’ia vë flakën vetes në mes të Prishtinës, po qe se SHBA, BE dhe NATO arrinë që m ledhatime e tolerime ta bindin Serbinë kriminale të shkëputet nga Rusia.

Serbia kriminale është kancer i Ballkanit, dhe dihet se kanceri hiqet me sukses vetëm me ndërhyrje të thellë kirurgjike, sepse mehlemet e metaztazojnë dhe nuk e shërojne kancerin.

Situata e tensionuar në veri të Kosovës shpërfaq pavendosmërinë e BE-së, SHBA-ve dhe NATO-s, që t’i thonë stop politikës agresive, luftënxitëse dhe ekspansioniste të Serbisë kriminale dhe të kriminelit Aleksandër Vuçiq, që është vënë kryesisht në anën e Rusisë kriminale.

BE-ja me pro serbët Joseph Borell - Shef për politikë të Jashtme në BE, dhe Miroslav Lajçak - emisar i BE-së në dilogun Kosovë-Serbi, nuk kanë asfarë gatishmërie, kredibilitet dhe moral diplomatik për ta zgjidhur në mënyrë të drejtë dhe efektive problemin Kosovë-Serbi.

SHBA-të nëpërmjet pro serbëve Gabriel Escobar - i dërguar special i SHBA-ve për Ballkanin Perëndimor, Christopher Hill - ambasadorit të SHBA-ve në Beograd dhe Jeffrey Hanevier - ambasadorit të SHBA-ve në Prishtinë, bazuar në deklaratat e tyre pro serbe lidhur me situatën e tensionuar në veri të Kosovës, u dëshmun se nuk kanë dëshirë për zgjidhjen e këtij problemi.

Gabriel Escobar deklai se, “Asociacioni jo vetëm se duhet të bëhet, por edhe do të bëhet”.

Jeffrey Hanovier - ambasdori i SHBA-ve në Prishtinë, deklaroi se, “Kërkojmë që me urgjencë të fillojnë negociatat për Asociacionin”.

Christopher Hill - amabasori i SHBA-ve në Beograd, deklaroi se, “Të jeni të sigurtë e nuk do të ketë marrëveshje tjera pa e zgjidhur Asociacionin”.

Daniel Server - Pof. Universitar nga SHBA-të e njohësi i situatës në Kosovë dhe në Ballkan, theksoi se, “Kosova përkundër insistimit të SHBA-ve, nuk duhet ta themelojë Asociacionin para njohjes së ndërsjellë Kosovë-Serbi. Sepse kjo do ta rrezikonte sovranitetin dhe integritetin e Koovës”.

Absurditeti i veprimit të këtyre tre diplomatëve të SHBA-ve dëshmohet me vetë faktin se nuk flasin mbi bazën e argumenteve e fakteve, por flasin mbi bazën e epërsisë diplomatike burokratike.

Këta tre diplomatë përkundër faktit se Serbia në veri të Kosovës i ka instaluar strukturat e saj paralele, i ka instaluar grupet e armatosura kriminale serbe i ka instaluar agjentët serbë dhe rusë dhe ka vendosur edhe ushtarë të Vagner-it

Përkundër fakteve se pakica serbe është më e sigurtë të jetojë në Kosovë sesa në Serbi, përkundër fakteve se kjo pakicë serbe nuk është e kërcënuar nga shqiptarët por vetëm nga Beogradi, që po dëshmohet me kindapimet që i bëjnë persona të maskuar në veri të Kosovës, të serbëve që konsiderohen si dëshmitarë të krimeve serbe në veri të Kosovës.

Përkundër fakteve se barrikdimin e rrugëve në Veri të Kosovës e bëjnë grupet kriminale serbë për ta mbrojtur krimin e bandave kriminale serbe dhe kontrabandën mafioze serbe.

Keta tre diplomatë të SHBA-ve, në vend që ta fajësojnë Serbinë kriminale dhe kriminelin Aleksandër Vuçiq për tensionimin e situatës në Veri të Kosovcës, po e fajësojnë Kosovën demokratike, e cila dëshiron që zbatimin e Kushtetutës së saj demokratike ta shtrijë në tërë territorin e Kosovës në të mirë të tërë banorëve të saj.

Arroganca diplomatike dhe kërkesa e këtyre tre ambasadorëve që Kosova duhet ta themelojë Asociacionin, tregon hapur se këta tre diplomat të SHBA-ve nuk janë të denjë as për Kosovën, as për demokracinë botërore dhe as për sigurinë dhe paqen në Kosovë dhe në Ballkan.

Këtë e dëshmon më së miri edhe taktizimi llidhur me heqjen e barrikadave në Veri të Kosovës, taktizimi më zhbërjen e strukturave paralele, të grupeve kriminale serbe, të agjentëve serbë dhe rusë dhe të ushtarëve Vagner-it në Veri të Kosovës, që është e vetmja mënyrë për normalizimin e situatës në Veri të Kosovës dhe për dhënien fund të synimeve hegjemoniste serbo-ruse ndaj Kosovës.

Infiltrimi i një hetuesi të fshehtë, rrezikimi nga zbulimi dhe nga goditja fatale në konflikt me policinë

Shkruan Besnik Gjaka

Për parandalimin dhe luftimin e krimit të organizuar dhe veprave të tjera të rënda penale, duhet të zbatohen masa dhe veprime që, për nga kushtet dhe mënyrat e zbatimit, si dhe normat pozitive juridike, të jenë dukshëm të ndryshme nga masat e tjera të zbatuara në parandalimin dhe luftimin e krimit në përgjithësi. Krahas masave dhe veprimeve të zakonshme, gjegjësisht operativo-taktike dhe hetimore (provuese), punonjësit e policisë mund të zbatojnë veprime të veçanta dëshmuese edhe në rastet e parashikuara me ligj, d.m.th. metodat speciale të hetimit.

Nga pikëpamja e rrezikimit të sigurisë së punonjësve të policisë, angazhimi i tyre si hetues të fshehtë është veçanërisht i rëndësishëm. Policja e parë femër e Houston-it u vra ndërsa ishte me rroba civile si agjente e fshehtë në një rast droge. Viktima, një punonjëse policie, është vrarë nga një punonjëse policie me uniformë, derisa ishte në detyrë në atë zonë, teksa ka qenë duke blerë dhe shitur drogë me një tregtar si “blerës”. Punësimi i punonjësve të policisë si hetues të fshehtë mbart rreziqe të shumta duke rrezikuar sigurinë e tyre, por shtron nevojën e formave specifike të mbrojtjes së tyre.

Thelbi i angazhimit të një hetuesi të fshehtë është mbledhja dhe paraqitja e provave të duhura kundër anëtarëve të dyshuar të grupit ose organizatës që ai është infiltruar dhe, nëse është e nevojshme, të dëshmojë për këtë në gjykatë. Hetues i fshehtë është punonjësi i policisë, punonjësi i një organi tjetër shtetëror ose personi me identitet të ndryshuar-legjendar, i cili, brenda afatit të përcaktuar ligjor, ndërmerr në mënyrë të fshehtë veprimtari të legalizuara proceduralisht me vendim gjykate, në mënyrë të pavarur ose si anëtar i një grup të organizuar kriminal, me qëllim të zbulimit, mbledhjes, përcaktimit, regjistrimit, riprodhimit dhe paraqitjes së të dhënave për një grup të organizuar kriminal, strukturën dhe format e tij të funksionimit, d.m.th. të mbledhë dhe të sigurojë prova për veprat penale të kryera ose veprat penale që do të përsëriten dhe kryerësit e tyre.

Angazhimi i një hetuesi të fshehtë hap pyetje të shumta në lidhje me rrezikimin dhe mbrojtjen e sigurisë së personave që do të depërtojnë në mjedisin kriminal. Në rast të zbulimit, rreziku më i madh për hetuesit e fshehtë është nga kriminelët e dyshuar - anëtarë të një grupi të caktuar, por edhe nga pjesëtarët e tjerë të policisë të cilët nuk janë në gjendje të dallojnë një hetues të fshehtë nga kriminelët e tjerë.

Për të mbrojtur sigurinë e hetuesve të fshehtë, është e nevojshme të kryhen veprime përgatitore të hollësishme dhe serioze, domethënë planifikimi i një operacioni sekret në të cilin është i përfshirë një person i caktuar. Gjatë përgatitjes dhe hartimit të një skenari për angazhimin e një hetuesi të fshehtë, është e nevojshme t'i kushtohet vëmendje e veçantë ekzekutimit të sigurt të operacionit. Siguria e hetuesit të fshehtë është një parakusht themelor për realizimin e këtij veprimi. Kur e planifikoni, duhet të merrni parasysh të gjitha aspektet e veprimeve të agjentit sekret në një situatë specifike dhe burimet e mundshme të rrezikut që mund të kërcënojnë jetën ose shëndetin e tij.

Gjithashtu, përzgjedhja dhe trajnimi i hetuesve të fshehtë janë disa nga faktorët kryesorë nga të cilët varet rezultati i një operacioni të fshehtë. Përzgjedhja dhe trajnimi i hetuesve të fshehtë përfshin aktivitete specifike që përfshijnë nivele të ndryshme të vlerësimit personal, hulumtim të detajuar të të dhënave biografike, profilizimin e personalitetit, intervistimin dhe ekzaminimin mjekësor.

I gjithë procesi fillon me një intervistë me një kandidat të mundshëm, e cila ndërmerret për të përcaktuar gjendjen aktuale psikologjike dhe shëndetësore, përvojën e mëparshme të punës dhe aftësitë profesionale.

Në fazat vijuese, bëhet një kontroll operacional-sigurie, teste psikologjike dhe një rast studimi - një lojë me role, ku kontrollohen aftësitë përballuese të një personi në një situatë të caktuar, të imagjinuar. Pas këtyre fazave, një hetues potencial i fshehtë kalon nëpër trajnime bazë dhe të avancuara. Niveli bazë i trajnimit bazohet në zotërimin e rregullave ligjore në një fushë të caktuar, njohjen e natyrës së provave dhe të kuptuarit se çfarë mund të jetë provë në procedurën penale në përgjithësi, trajnimi në trajtimin e pajisjeve të dokumentacionit, etj.

Një nivel më i lartë trajnimi kërkon punë më profesionale dhe komplekse me personin, me shembuj dhe situata specifike. Angazhimi i një hetuesi të fshehtë, si veprim i posaçëm dëshmues, i paraparë në Kodin e Procedurës Penale. Gjegjësisht, Kodi parasheh se ndaj personit për të cilin ekziston dyshimi se ka kryer vepër penale mund të përcaktohen veprime të veçanta dëshmuese. të Kodit, dhe provat për ndjekje penale nuk mund të mblidhen në mënyrë tjetër, ose mbledhja e tyre do të ishte dukshëm më e vështirë.

  Veprimet e posaçme dëshmuese, përjashtimisht mund të urdhërohen kundër personit për të cilin ekziston dyshimi se po përgatit një nga veprat e tilla penale dhe rrethanat e rastit tregojnë se në të kundërtën vepra penale nuk mund të zbulohej, parandalohej ose vërtetohej, ose se do të shkaktonte vështirësi joproporcionale ose rrezik të madh. Me rastin e vendosjes për përcaktimin dhe kohëzgjatjen e veprimeve të veçanta dëshmuese, organi procedues posaçërisht do të vlerësojë nëse i njëjti rezultat mund të arrihet në mënyrë që më pak të kufizohen të drejtat e qytetarëve.

Një hetues i fshehtë mund të angazhohet vetëm për veprat penale për të cilat me ligj të veçantë ku është caktuar një prokurori special. Nëse plotësohen kushtet e parapara, gjykata mund të urdhërojë angazhimin e hetuesit të fshehtë me propozimin e arsyetuar të prokurorit, nëse provat për ndjekje penale nuk mund të mblidhen duke përdorur veprime të tjera të veçanta dëshmuese ose mbledhja e tyre do të ishte dukshëm më e vështirë. Angazhimi i një hetuesi të fshehtë përcaktohet nga gjyqtari i procedures paraprake me një urdhër të arsyetuar, i cili përmban të dhëna për personat dhe grupin sipas të cilit zbatohet, përshkrimin e veprave të mundshme kriminale, mënyrën, shtrirjen, vendin dhe kohëzgjatja e veprimit të posaçëm dëshmues.

Urdhri mund të parashikojë që hetuesi i fshehtë mund të përdorë mjete teknike për fotografim ose audio, regjistrim optik ose elektronik. Angazhimi  i një hetuesi të fshehtë zgjat për aq kohë sa duhet për të mbledhur prova, dhe maksimumi një vit. Angazhimi i një hetuesi të fshehtë ndërpritet sapo të pushojnë arsyet e aplikimit të tij. Një hetues i fshehtë me pseudonim ose kod përcaktohet nga personi përgjegjës.

Hetues i fshehtë është, si rregull, zyrtar i autorizuar i organit të punëve të brendshme, Agjencisë së Sigurisë-Informacionit ose Agjencisë së Sigurisë Ushtarake, dhe nëse rrethanat e veçanta të rastit e kërkojnë, një person tjetër, i cili mund të jetë shtetas i huaj. Për të mbrojtur identitetin e hetuesit të fshehtë, autoritetet kompetente mund të ndryshojnë të dhënat në bazat e të dhënave dhe të lëshojnë dokumente personale me të dhënat e ndryshuara.

Gjatë angazhimit, hetuesi i fshehtë i paraqet raporte periodike eprorit të tij të drejtpërdrejtë, i cili pas përfundimit të angazhimit të hetuesit të fshehtë dorëzon fotografi, regjistrime optike, audio ose elektronike, dokumentacionin e mbledhur, të gjitha provat e marra dhe një raport që përmban: kohen e fillimit dhe e përfundimit të angazhimit të hetuesit të fshehtë; kodi ose pseudonimi i hetuesit të fshehtë; përshkrimin e procedurave të aplikuara dhe mjeteve teknike; të dhëna për personat e përfshirë në veprimin e posaçëm provues dhe një përshkrim të rezultateve të arritura. Hetuesi i fshehtë mund të merret në pyetje me kod ose me pseudonim në procedurë penale si dëshmitar, në mënyrë të tillë që palëve dhe mbrojtjes të mos u zbulohet identiteti i hetuesit të fshehtë. Megjithatë, Kodi përcakton se një vendim gjyqësor nuk mund të bazohet ekskluzivisht ose në një masë vendimtare në dëshminë e një hetuesi të fshehtë.

Sipas Kodit të Procedurës Penale, është e ndaluar dhe e dënueshme që një hetues i fshehtë të nxisë kryerjen e një vepre penale, pra të veprojë si agjent provokator. Nëse vepron në kundërshtim me ndalimin e lartpërmendur dhe merr rolin e agjentit provokator, hetuesi i fshehtë nuk do të mbulohet nga mbrojtja penale, d.m.th. do të jetë përgjegjës për nxitjen si një formë bashkëpunimi. Në rastet kur një hetues i fshehtë nxit një person të kryejë një vepër penale, do të ketë përgjegjësi penale për shkak se duke tejkaluar autoritetin e tij ka shkelur ndalimin e parashikuar me ligj, pavarësisht se veprimtaria e tij legalizohet me vendim gjykate.  Disa autorë arrijnë në përfundimin se një oficer policie që është në detyrën e një hetuesi të fshehtë, por në të njëjtën kohë është një agjent-provokator, nuk mbulohet nga asnjë mbrojtje ligjore penale,  dhe përgjegjësia e tij për nxitje si formë e bashkëpunimit nuk përjashtohet.

Duke pasur parasysh se nxitja përfshin çdo veprim që provokon ose përforcon me dashje vendimin e një personi tjetër për kryerjen e një vepre penale, kur vlerëson një nxitje të mundshme (dhe formën e saj), gjykata duhet të marrë parasysh të gjitha faktet dhe rrethanat, dhe në veçanti: 1) nëse hetuesi i fshehtë, si pjesë e veprimtarisë së tij, e ka çuar të dyshuarin në kryerjen e veprës penale që ndryshe nuk do ta kryente; 2) cila është natyra e nxitjes; 3) çfarë lloji të veprës penale është përfshirë në rastin konkret; 4) cila është shkalla e predispozicionit kriminal të kryesit në lidhje me veprën penale të kryer; 5) nëse kryesi është dënuar më parë për llojin e njëjtë apo të ngjashëm të veprës penale dhe 6) cili është konteksti i rolit aktiv ose pasiv të hetuesit të fshehtë në mbledhjen e provave të caktuara dhe veprën penale të kryer.

Kodi i Procedurës Penale shprehimisht ndalon dhe dënon nxitjen për kryerjen e një vepre penale, ndërsa përgjegjësia e hetuesit të fshehtë për një vepër penale të kryer nuk parashikohet shprehimisht. Nëse një hetues i fshehtë kryen drejtpërdrejt një vepër penale ose merr pjesë në kryerjen e saj si bashkëpunëtor, lind pyetja për shkallën e përgjegjësisë së tij. Në literaturë theksohet se punonjësi i policisë nuk do të përgjigjet për disa veprime të kryera në cilësinë e hetuesit të fshehtë, si p.sh. përdorimi i dokumenteve personale false për qëllime “legjendizimi” apo shoqërimi me qëllim kryerjen e veprave penale. Një hetues i fshehtë, megjithatë, nuk guxon të marrë pjesë në kryerjen e veprave të tjera penale, sepse sipas legjislacionit penal, për të zbatohen edhe rregullat e përgjithshme për përgjegjësinë penale.

Interpretime të ndryshme të përgjegjësisë së hetuesit të fshehtë janë grupuar nga autorë individualë si më poshtë: 1) hetuesi i fshehtë nuk përgjigjet për veprën penale që e kryen si pjesë e grupit të organizuar kriminal, sepse ajo buron nga natyra dhe thelbi i përfshirjes së tij, d.m.th. angazhimi dhe infiltrimi i tij në mjedisin kriminal nënkupton kryerjen e veprave penale; 2) përgjegjësia penale e hetuesit të fshehtë ekziston, por përjashtohet me aplikimin e institutit të mundësisë së fundit, d.m.th. nëse një hetues i fshehtë kryen një vepër penale që nuk lidhet me veprimtarinë e tij, atëherë përgjegjësia e tij përcaktohet në përputhje me rregullat e përgjithshme për përgjegjësinë penale dhe 3) hetuesi i fshehtë është përgjegjës për veprën penale të kryer gjatë punës së tij, por përgjegjësia kushtëzohet nga lloji dhe pesha e veprës së kryer.

Si një nga zgjidhjet e mundshme të situatës kontestuese të përgjegjësisë penale të hetuesit të fshehtë, evidentohet përcaktimi ligjor i veprimeve (që paraqesin thelbin e veprës penale) që mund të kryejë hetuesi i fshehtë gjatë punësimit të tij. Veprimi i hetuesit të fshehtë është i padiskutueshëm vetëm kur masat dhe veprimet që synojnë vërtetimin dhe zbulimin e veprës penale kryhen pa hyrë në zonën e dënueshme, pra pa veprimin e tij si nxitës ose ekzekutues.

Autori është njohës i kriminalistikës dhe krimit të organizuar.