Recension nga Zeqir Gërvalla
Asgjë s’është vetëm e njërit, të gjitha janë të përbashkëta: edhe lindja edhe vdekja…edhe kënga, edhe vaji…edhe gëzimi, edhe hidhërimi…edhe të gjitha…Në përgjithësi ato që u thane më sipër sikur reflektohen në vëllimin me poezi Sfidë për mëmëdhenë të autorit të ri, Avdi Ibrahimi. Ky vëllim përbëhet nga 33 vjersha që datojnë nga viti 1989 e deri më 1993. Të gjitha poezitë radhiten sipas përmbajtjes e struktures tematike, e sipas kohës që janë shkruar, si një ditar rrëfimtar, të cilat paraqesin vërtet këtë kohë të rëndë e më të rëndë të robërisë, të dhunës e terrorit serbosllav mbi gjysmën e kombit tone, në këtë gjysmë Shqipërie, duke përfshirë të gjitha trojet tona etnike shqiptare, madje edhe Çamërinë tone të bukur, por mjerisht të asimiluar nga grekët, gati tërësisht.
Avdiu me vigjilencë vëren armikun tone shekullor, që parreshtur bënë përpjekje që të na dyfishohet robëria – të robërohemi për të dytën here edhe më zi në këtë fundshekull. Autori përveç dashurisë së madhe që ka ndaj Atëdheut dhe dhembjes së thellë për (Shqipërinë e përgjysmuar), ai qorton shqiptarët e ndarë e të përçarë në shumë parti e ide të pakordinuara mirë (sidomos kohëve të fundit), njëkohësisht me mllef akuzon-mallkon e lufton me vargjet e tija armiqtë shekullor, e veçanërisht shovenët serbosllavë që na sollën aq shumë të zeza:vuajtje mjerim, gjakderdhje e viktima të pafajshme në trojet tona etnike – stërgjyshore, e që po na sjellin edhe sot. Ndërsa me admirim përshkruan e paraqet QËNDRESËN E MADHE të shqiptarëve në tërësi, parreshtur nëpër kohë, duke mos kursyer djersë-gjakun as jetën për LIRI E – RIBASHKIM KOMBËTAR, për një Shqipëri etnike duke dashur t’i përfshijë të gjitha në një shtet, siç e thot në titullin e një vjershe “ NJOH VEÇ NËNËN SHQIPËRI”. Poashtu, thuajse në çdo vjershë derdh mllef e vrerë ndaj tradhëtarëve, spiunëve – hafijeve, demagogëve, dallkaukëve e kopukëve – shërbëtorëve të armikut, si për ata të djeshmit ( që sot nën maskën e demokracisë përpiqen të fshihen) si për ata të sotmit që haptas apo fshehtas janë në anë e armikut e i hapin plagë Atëdheut tone të bukur, që edhe ashtu është plot plagë mjerisht ende i ndarë e i copëtuar edhe në këtë fundshekull të fluturimit të njeriut në yje!
Nga dorëshkrimi i mikut tim Zeqir Gërvalla për librin “Sfidë për mëmëdhenë!”
Mjafton vetëm nga mënyra kronologjike, nga kurreshtja, të them në formë eksperimentale t’i radhisim titujt e vëllimit, që nga vetë pagëzimi i veprës, duke i përmendur të gjitha poezitë dhe të na dali përmbajtja e tërë vëllimit si te Vargjet e lira të MIgjenit “Parathënia parathënieve”. Me kaq përfundoj këtë recension duke propozuar që të botohet ky vëllim me poezi : “Sfidë për mëmëdhenë”.Autorit Avdi Ibrahimit, në të ardhmën i dëshiroj suksese më të mëdha e të mirëfillta në poezi – në rrëfimet e tij, që të ketë kujdes më shumë në gjuhë, në stil,në artë, në përmbajtje sa më të thellë e komplekse, në atë fjalën e bukur artistike shpirtërore që e bën një vepër të jetojë sa më gjatë duke begatuar fondin e poezisë sonë në përgjithësi.
Prishtinë,Tetor, 1993.
P.S. për here të pare po e bëjë publike këtë vështrim libri nga poeti ynë i bashkimit kombëtar Zeqir Gërvalla.
