Ti je e vetmja që ke duruar të qaren time në mes të nates dhe ke sakrifikuar orët e gjumit për t’u kujdesur për mua. Ti me atë dashurinë tënde të ëmbël, më ke veshur, më ke zhveshur, më ke larë dhe nuk je lodhur aspak. Prej teje kam mësuar se cdo të thotë të duash një mashkull dhe të vlerësosh të qënit femër. Ti më ke treguar sekretet e jetës, si te jesh e sjellshme, e
dashur apo indiferente. Ti më ke mbështetur kaq e kaq herë, edhe kur të gjithe ishin kundra meje, me ke falur cdo gabim sikur të mos kishte ndodhur. Nënë, ti më ke përgatitur si të jem shumë veta brënda meje: shoqe,vajzë e dikujt, bashkeshorte, nënë edhe si te jem femër mbi të gjitha. Ajo ndjesia e përkedheljes tënde, më mahnit tek përshkon floket e mi, shoqëruar me atë shikimin tënd dhe duket sikur thotë: “Ah biri ime, je rritur tashmë, rrugen e bën edhe vetëm dhe unë jam kaq krenare për ty”. Por, ajo që është krenare, jam unë për ty.
