Prania e shtetit serb në Kosovë nuk ka pushuar së ekzistuari as pas qershorit 1999 kur Kosova u vu nën protektoratin e OKB’së. Përderisa para luftës Serbia në Kosovë ishte e pranishme me administratën dhe forcat ushtarako’policore të kryekriminelit Millosheviq, pas qershorit të vitit 1999 ajo do të jetë e pranishme nëpërmjet strukturave të saja paralele. Pra, rrjedhimisht prania e shtetit serb në Kosovë nuk ka pushuar për asnjë çast, ajo vetëm se, e ka ndërruar formën e veprimit. Në vitin 2000, pas ndërrimit të pushtetit në Serbi, qeveritarët e rinj të Beogradit trashëguan gjithë infrastrukturën kriminale të Milosheviqit në Mitrovicën Veriore, në Leposaviç, Zubin Potok dhe në Zveçan. Nën maskën e të ashtuquajturës “Qendra për paqe dhe tolerancë”, në këtë pjesë të pushtuar të Kosovës u shfaqën fillimisht “Rojat e urës” në krye me Oliver Ivanoviçin, Marko Jakshiqin, Spasoje Memaroviq etj. Kjo strukturë kriminale përbëhej edhe nga „tigrat“ e kriminelit Zhelko Razhnjatoviq - Arkan, nga pjestarë të Partisë Radikale - çetnike të Sheshelit, agjentë të Shërbimit Informativ Serb (BIA), pjesëtarë të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Serbisë (MUP) etj. (Shikoni: Hartën e komunave të Kosovës. Veriut i Kosovës me ngjyrë portokalli dhe Lumi Ibër që ndanë qytetin e Mitrovicës në dy pjesë! dhe hartën Përbërja etnike e Kosovës në vitin 2005 - sipas OSBE’së )
Shefi i “Rojave të urës” Oliver Ivanoviç
Kryeadministratori i parë i UNMIK’ut Bernard Kushner, në librin e tij „Luftëtarët e paqes“ gjendjen në Mitrovicë dhe organizimin e formacionit „Rojat e Urës“, e përshkruan si vijon: "Kolonat franceze, të ngarkuara për këtë zonë (në Mitrovicë… - Sh.B) gjatë futjes së aleatëve, më 12 qershor 1999, duke vendosur fushimin në jug të qytetit, nuk e ndoqën policinë e Beogradit, por u ndalën në urë, duke futur rrallazi ndonjë njësit të vëzhgimit më në veri, ku zbuluan pjestarë të policisë dhe të vrasësve që bartin skalpet dhe flokë grashë shqiptare të varura në hallkat e rripit. Me urdhër të kujt ishin ndalur (te ura) forcat tona çlirimitare? Kurrë nuk kam mundur ta mësoja saktësisht, por ky ishte një gabim i madh politik. Ky ndalim i papritur, jo vetëm bëri nga Mitrovica një qytet të ndarë, por shkaktoi një eksod masiv, një ndjekje reciproke e të përhershme të refugjatëve të nemitur e të privuar nga të gjitha, dhe u ofroi serbëve një territor strehimi të papritur, në kufi me Serbinë që ende drejtohej nga Milosheviqi. Shumë shpejt vullnetarët serbë organizuan në veri të Urës një polici të udhëhequr me mjeshtëri nga Oliver Ivanoviqi, sportist i mëhershëm profesionist. Ai si njeri i guximshëm politik që ishte, u bë për UNMIK’un një bashkëbisedues i vështirë, dhe po aq i sinqertë sa mund të jetë njeriu në ato rrethana. Ai organizoi një njësit të armatosur të bridge watchers, rojat e urës, njerëz të armatosur të të gjitha tendencave, që nga njerëzit më të ndyrë e më brutalë deri te patriotët më të devotshëm, të cilët e kishin shtabin e tyre në "Dolce vita", përballë Urës, ku shenjuan "territorin e lirë serb", e të cilët nëpërmjet komunikimit me radiolidhje, mund të mblidheshin me alarmin e parë. Ne u përpoqëm t'i zhvendosim disa herë, por kot…komandanti francez i zonës (gjeneralit Pierre de Saqui de Sannes) ishte kundër lëvizjeve tona që rrezikonin autonominë serbe në pjesën e epërme të qytetit të Mitrovicës." (Për më tepër lexoni librin: Bernard Kushner „Luftëtarët e paqes, Grasset, Paris, 2004) Pra, siç duket KFOR’i i ka toleruar këto struktura kriminale dhe forcën e ka përdorur në ato përmasa sa për ta ruajtur “një ambient të qetë dhe të sigurtë” në dukje!!!
Kriminelët Marko Jakshiq dhe Milan Ivanoviq
DOSJET E KRIMINELËVE NË SIRTARËT E KFOR’it
Se trupat e KFOR’it janë përpjekur të ruajnë “një ambient të qetë dhe të sigurtë” sa për dukje, duke i lënë të lirë kriminelët, flet edhe një dokument konfidencial i KFOR’it, i hartuar qysh në vitet 2001 - 2002, në të cilin përshkruhet veprimtaria e mbi 400 kriminelëve që veprojnë në Kosovën veriore, si të kriminelëve: Milan Ivanoviq, Oliver Ivanoviq, Marko Jakshiq, Spasoje Memaroviq - ECHO etj.
Milan Ivanoviqi (05. 02. 1955)
Dokumenti konfidencial i KFOR’it (pjesë të së cilit janë bërë publike këto ditë), Milan Ivanoviqin e përshkruan si një kriminel të vërtetë, i cili e ka nën kontroll tërë veriun e Kosovës. Në dosje shkruan se ky njeri ka „karakter ksenofobik, që kontrollon të gjitha karburantet në veri, kontrabandën me ilaçe dhe materialet ndërtimore,…“Ai i vjelë tarifat prej njëmijë markash gjermane (atëherë ishte kjo monedhë në qarkullim) për një kamion që të kalojë nëpër veriun e Kosovës”. Milan Ivanoviqin, cilësohet si “Kryetar i Komitetit të Mbrojtjes së Kosovës Veriore dhe Kryetar i Këshillit Nacional Serb” dhe duke patur këto poste politike ai ka luajtur me kartën më radikale si “boss” i të gjitha zhvillimeve kriminale në veriun e Kosovës.
Marko Jakshiq (04. 11. 1951)
Në dokumentin konfidencial të NATO’s, Marko Jakshiq (me profesion mjek - ortoped) është një tjetër figurë serbe, i përshkruar si kriminel e lider politik i serbëve në veri të Kosovës dhe anëtar i Partisë Demokratike të Serbisë (DSS). Jakshiq përshkruhet si një person jashtëzakonisht armiqësor dhe tejet i ashpër për të gjithë ata që ndërhyjnë në KOS. Në pjesën e dytë të vitit 1999 (pas përfundimit të luftës), Marko Jakshiq ka qenë shumë i ashpër - thuhet në dokumentin e NATO’së. Ai ka refuzuar në mënyrën më brutale dhe të pakompromis kthimin e mjekëve dhe të pacientëve shqiptarë në spitalin në veri të Mitrovicë. Në mars të vitit 2000, Jakshiq ka organizuar serbët e veriut kundër KFOR’it, UNMIK’ut dhe institucioneve të Kosovës, duke u thënë se ata po duan t’i kthejnë shqiptarët në veri të Mitrovicës, kurse, sipas tij, “nuk po bëjnë asgjë për kthimin e serbëve në Pejë, Prishtinë, Ferizaj“etj. Marko Jakshiq, sipas dokumentit, ka ushqyer nacionalizmin e shfrenuar serb në veri dhe ka qenë pjesë e rrjetit të krimit të organizuar në atë pjesë të Kosovës, duke synuar përherë bashkimin e veriut të Kosovës me Serbinë, dhe të gjitha këto veprime i ka bërë në koordinim të plotë me Beogradin dhe me strukturat tjera kriminale serbe në veri të Kosovës. Në aktivitetin e tij kriminal në veri të Kosovës, Marko Jakshiq përmendet si anëtar i Komitetit Politik për Mbrojtjen e të Mitrovicës - CPDM, në të cilin merrnin pjesë edhe kapo’bandat Milan Ivanoviq, Dragan Gjokoviq, Vukomir Antonijeviq e kriminelë të tjerë të veriut të Mitrovicës. Marko Jakshiq, bashkë me Milan Ivanoviqin, sipas dokumentit të NATO’s, kanë organizuar edhe mbrojtjen territoriale me serbë në veri të Kosovës, dhe mbrojtjen e Urës së Ibrit, duke vendosur barrikada dhe duke synuar pengimin e aktivitetit të UNMIK’ut e të KFOR’it në atë pjesë. Së fundmi, përmes të të ashtuquajturit Këshill Nacional Serb, formoi “Parlamentin Serb të Veriut”, i mbështetur nga i ashtuquajturi drejtor i Trepçës, Ivan Dimkiq. Në maj të vitit 2001, në dokumentin konfidencial të NATO’s thuhet se, Marko Jakshiq, bashkë me kriminelë të tjerë, si Milan Ivanoviq, Momçillo Trajkoviq dhe Vuko Antonijeviq, bënë pjesë në mesin e trafikantëve dhe shantazhuesve më të mëdhenj të tregtisë së zezë me karburante në veri të Kosovës. Përmes këtyre parave të pista, ata në vazhdimësi i financuan edhe të ashtuquajturit “Roja të Urës”.
Oliver Ivanoviq (01. 04. 1953)
Në dokumentin konfidencial të NATO’s, Oliver Ivanoviq (Ekonomist me profesion dhe karateist me hobi), cilësohet, gjithashtu, si një prej figurave kyçe të serbëve në veri të Kosovës. Në dokument sipërfaqësohen disa veprime të Oliver Ivanoviqit, të kryera para dhe gjatë luftës në Kosovë. Ai, (para luftës) si anëtar i SPS’it të Millosheviqit, është shquar në fushatën për largimin e shqiptarëve nga puna, në Mitrovicë, dhe për diferencimin e tyre nga të gjitha organizatat sportive, në krye të cilave kishte ardhur me direktiva të pushtetit në Beograd dhe ishte mandatuar me këtë mision. Për një kohë të shkurtër, Oliver Ivanoviqi e kishte spastruar Mitrovicën nga shqiptarët me përgjegjësi, në organizatat punuese dhe në ato sportive, në fillim të viteve ‘90. Ndërkaq në fund të viteve ’90, Oliver Ivanoviqi përmendet si pjesë e një grupi paramilitar serb, në shërbim të plotë të krimeve të bëra me strategji në Kosovë, nga regjimi i Millosheviqit. Para luftës, sipas këtij dokumenti, Oliver Ivanoviq, në palestrën sportive të Mitrovicës iu kishte shpërndarë armë serbëve, kurse kishte bërë plane për shfarosjen e shqiptarëve në lokalin “Kafana”, në Zveçan. Bashkë me një vëlla të tij, ai kishte hartuar një listë për likuidimin e intelektualëve dhe civilëve të tjerë shqiptarë në veri të Kosovës. Dokumenti konfidencial i NATO’së e bën atë përgjegjës edhe për vrasjen e 26 shqiptarëve, gjatë kohës së luftës, në veri të Kosovës. Nën „llupën“ e NATO’s zbardhet edhe një cilësi tjetër e karakterit të Oliver Ivanoviqit, ajo e profiterit. I gjetur ngushtë nga rezistenca e madhe e Milan Ivanoviqit brenda të të ashtuquajturit Këshilli Nacional Serb i Veriut, Oliver Ivanoviqi ndërron kartën e politikës, bëhet më liberal. Bashkë me Rada Trajkoviqin dhe disa të tjerë ai vendosë të bëhet pjesë e institucioneve të Kosovës. Insiston që serbët të marrin pjesë në zgjedhjet e 17 nëntorit 2001, dhe ai bëhet deputet i Parlamentit të Kosovës (nën administrimin e UNMIK’ut), me kuotën e rezervuar për pakicat. Për dallim prej Milan Ivanoviqit, që luante me kartën radikale, Oliver Ivanoviqi, filloi të luaj me kartën liberale. Por, qëllimi ishte i njëjtë: menaxhimi i milionave. Në kaosin e krijuar në veri të vendit, Oliveri i menaxhonte milionat e projekteve për pakicën serbe, (në emër të kthimit të serbëve të zhvendosur) që vinin nga bashkësia ndërkombëtare. Dhe pa dyshim se, kjo u arrit vetëm përmes partneritetit të krijuar me KFOR’in dhe UNMIK’un, që ishin përgjegjës për administrimin civil dhe të sigurisë në Kosovë.
Sllavisha Ristiq (01.01.1960)
Në dokumentin e KFOR’it është një dosje edhe për “nacionalistin e moderuar” Sllavisha Ristiq (1960). Ristiq është përfaqësues i Partisë Demoktratike të Serbisë së Vojisllav Koshtunicës, i ashtuquajtur kryetar i Komunës së Zubin Potokut, dhe njëherit përfaqësues i Këshillit Nacional Serb në këtë komunë. Me profesion është ekonomist, në pranverën e vitit 2001 ai u emërua kryetar i Nënkomitetit për kthimin e refugjatëve serbë në Kosovë. Ristiq në dosjen e KFOR’it pasqyrohet si një militant i “kauzës serbe”, por me “tone më të moderuara”. Pas luftës në Kosovë kishte kërkuar me ngulm nga bashkësia ndërkombëtare, “kthimin e të zhvendosurve serbë në Kosovë, ashtu siç i kanë kthyer edhe shqiptarët”. Çështjet e veriut të Kosovës, Ristiq i ka diskutuar me Beogradin, ashtu si dhe të gjithë drejtuesit tjerë politikë të serbëve të veriut. Ai, në janar të vitit 2001, ka biseduar në Beograd, me V.Koshtunicën, që është nga partia tij, për temën e Kombinatit “Trepça” dhe kthimin e serbëve në veri të Kosovës. Bashkë me Sllavisha Ristiqin, në takim kanë qenë edhe Marko Jakshiq dhe Vuko Antonijeviq. thuhet në dosjen e tij. Në zhvillimet e shkurtit të vitit 2001, dokumenti i NATO’s e përshkruan Ristiqin si jobashkëpunues me ndërkombëtarët dhe si një person të rrezikshëm, por të mbuluar. Ai kishte refuzuar një marrëveshje me KFOR’in. Në qershor të vitit 2001, Sllavisha Ristiq ka organizuar aktivitete të shumta destabilizuese në veri të Kosovës. Ai ka organizuar një tubim të madh të serbëve në veri, kundër aplikimit të taksave të UNMIK’ut për serbët. Në tubimin nxitës të trazirave, bashkë me Sllavisha Ristiqin ishin edhe zyrtarë të tjerë serbë, si Nedelkoviqi, Miljentijeviqi, Obradoviqi, Boshoviqi dhe i ashtuquajturi kryetar i Komitetit të Krizës, Nebojsha Miniq. Ai i ka ftuar serbët që në asnjë formë të mos i paguajnë taksa UNMIK’ut dhe është deklaruar haptas edhe kundër PSSP’së, shefit të atëherëshëm të UNMIK’it Hans Hækkerup. „Nëse kjo rezistencë është e pamjaftueshme me protesta, atëherë këtë do ta bëjmë edhe me një luftë të re në Kosovë“, kishte deklaruar Sllavisha Ristiq, citohet në dokumentin konfidencial të NATO’s. Sllavisha Ristiq nga UNMIK’u dhe institucionet e Kosovës është konsideruar si Kryetar legjitim i komunës së Zubin Potokut dhe në fund të vitit 2007 atij i është vazhduar mandati i kryetarllëkut në këtë komunë!
Aleksandar Antonijeviq (Leposavic)
Në dokumentin konfidncial të KFOR’it është një dosje edhe për Aleksandar Antonijeviq nga Leposaviqi, i njohur me nofkën “Vuçko”, njihet si një prej kokave të krimit të organizuar dhe mafisë në veri të Kosovës. Është nënkryetar i kësaj komune dhe me profesion mjek, udhëheqë repartin e Transfuzionit të Gjakut në spitalin në veri të Mitrovicë. Antonijeviq është një kontrollues i mirë i rrjetit mafioz në veri të Mitrovicës dhe një prej krerëve të kontrabandës dhe të krimit të organizuar, i cili edhe ndihmat humanitare, të ndara për serbët e veriut, i ka abuzuar, duke i transferuar në mallra tjera dhe për shitje, duke e shfrytëzuar doganën e Rashkës, shkruan në dokument Ai e ka mbështetur në vazhdimësi grupin mafioz serb të Sllobodan Simonoviçit. “Vuçko” konsiderohet si një prej personave më me ndikim në Këshillin Nacional Serb, ndërsa në rrafshin partiak është Anëtar i DSS’së së V.Koshtunicës dhe si i tillë i ka shërbyer politikës së Beogradit në Kosovë, duke mbajtur lidhje të drejtpëdrejta me Vojisllav Koshtunicën. Aleksandar Antonijeviq është i njohur me krimet e bëra gjatë luftës në Bosnjë, saktëson dokumenti. Atje ai e mbante nofkën “Transfuzia”, sepse i kishte mbytur civilët joserbë me tortura të thithjes së gjakut deri në vdekje, saktëson dokmenti i NATO’s. Konsiderohet se të njëjta krime i ka kryer edhe gjatë luftës në Kosovë. Pas përfundimit të luftës në Kosovë, ka bashkëpunuar me Marko Jakshiqin, Oliver Ivanoviqin, Milan Ivanoviqin dhe me liderë të tjerë serbë të veriut, në funskion të trazirave dhe destabilizimit në atë pjesë të Kosovës, saktëson dokumenti. Në dosjen konfidenciale të NATO’s, A.Antonijeviqi “Transfuzia” cilësohet si një kriminel i rrezikshëm për paqen dhe prosperimin politik, jo vetëm në veri të Kosovës.
Spasoje Maroviq - ECHO (25.02.1950)
Në dokumentin konfidencial të NATO’s, përshkruhet edhe veprimtaria e kriminelit Spasoje Memaroviq - ECHO, i lindur në Pejë me profesion tregtar, ndërsa njihet si ushtarak i vjetër i Armatës Jugosllave. Në dokument Memaroviq konsiderohet një prej pjesëtarëve të bandave problematike të Mitrovicës Veriore, me “bazë” në kafeterinë famëkeqe “Dolçe Vita”, aty ku u hartuan dhe nisën të gjitha trazirat në Mitrovicën Veriore, prej qershorit të vitit 1999. Spasoje Memaroviq, me pseudonimin ECHO, ishte gjithashtu një prej fyrmëzuesve dhe udhëheqësve të famëkëqinjve “Rojat e Urës” së Ibrit, të njohur, për NATO’në, si problematikët me “Motorola”. Ai ishte pjesë e armatës së rregullt jugosllave në luftën e Kosovës, dhe nuk u kursye nga krimet mbi shqiptarët. Këtë e ka thënë me krenari edhe në qershor të vitit 1999, shkruan NATO në dokument. Sipas këtij dokumenti, Memaroviq ka patur lidhje dhe bashkëpunim të ngushtë me politikanë dhe liderë serbë në veri të Kosovës. Prapa tij, në vazhdimësi kanë qëndruar Milan Ivanoviq, Marko Jakshiq e të tjerë. Shumë prej krimeve në veri, mbajnë autorësinë e tij. Në të gjitha ngjarjet problematike në veri të Mitrovicës, ECHO është prezentë, shpeshherë në gjendje të dehur, por përherë i armatosur dhe i gatshëm për të vrarë. Argumentueshëm thuhet në dokumet, se ai është përdorur nga politikanët lokalë serbë si nxitës i dhunës në veri, sa herë që iu është dashur atyre. Sipas dokumentit, ai ka qenë personazhi kryesor në konfrontimin e 29 prillit të vitit 2000, në incidentin e njohur te Spitali i Mitrovicës. Spasoje Memaroviq, i cilësuar si i egri tipik i veriut, ka rekrutuar edhe shumë të rinj serbë në vepra vandale dhe nxitje trazirash, bën të ditur dokumenti konfidencial i NATO’s. Ndër ta, në radhë të parë, e ka rekrutuar djalin e tij 16 vjeçar, të njohur me nofkën “ECHO FOKS”. Bashkë me grupet vandaliste dhe me paramilitarë të shumtë serbë, Spasoje Memaroviq - ECHO, ka organizuar shumë rrahje të shqiptarëve në veri, me qëllim për t’u shpërngulur dhe sulme të armatosura natën në shtëpitë dhe banesat e shqiptarëve. Shumë incidente dhe krime të ndryshme janë ideuar nga strategu i “Dolçe Vitas”, Spasoje Memaroviq, në zonat me shqiptarë, veçanërisht te „Tre Rrokaqiejt“ dhe në „Kodrën e Minatorëve“. Dokumenti konfidencial i NATO’së, saktëson se si më 21 qershor të vitit 2000, në mbrëmje, ai kishte sulmuar me armë zjarri familjen shqiptare Baruti. Plumbat e armëve të tij janë gjetur gjatë ekspertizës së sulmit në këtë familje. ECHO ishte bosi i shumë të këqijave që e kishin bazën në kafeterinë famëkeqe “Dolçe Vita”, në veri të Mitrovicës. Ky lokal ishte bërë në fillim të viteve 2000 baza e kriminelëve serbë në veri. Aty gatuheshin politika, trazirat, biznesi i paligjshëm, kontrabanda dhe krimi i organziuar në veri të Mitrovicës, për një kohë të gjatë. “Dolçe Vita”, ishte nyja koordinuese e Rojave të Urës, famëkëqinjve me Motorola, që një kohë të gjatë mbajtën pushtetin e xhunglës matanë urës së Ibrit, me një lidhje të ngushtë me politikanët lokalë të veriut, veçanërisht me kapo-bandën, Milan Ivanoviq, vegël e të cilit ishte edhe ish’ushtaraku i armatës jugosllave, Spasoje Memaroviqi (ECHO) - thuhet në dokumentin konfidencial të NATO’së.
Dragan Delibashiq - Kapiten Dragani (1957)
Në dokumentin konfidencial të NATO’s, përshkruhet edhe veprimtaria kriminale e Dragoljub alias Dragan Delibashiq’it (1957), i njohur si Kapiten Dragani i MUP’it serb në veri të Mitrovicës. Përgjegjësia e mëhershme e Kapiten Draganit në Mitrovicë ka qenë udhëheqës i njësitit të trafikut në policinë serbe dhe ka bashkëpunuar rregullisht me Vuçina Janiçijeviqin, një kapo-bandë tjetër e veriut të Kosovës. Ky i fundit ishte shef i policisë serbe, para luftës në Kosovë, me fushë të përgjegjësisë Zveçanin, Leposaviqin, Zubin-Potokun, Mitrovicën dhe Vushtrinë. Kapiten Dragani, bëhet e ditur në raport, se e ka ndihmuar Vuçina Janiqijeviqin gjatë luftës në Kosovë, në shumë oepracione të tij kundër shqiptarëve, nga baza që e kishte në banesën e paramilitarit serb Sllavko Mandiq, në veri të Mitrovicës. Kishin një komunikim të sofistikuar me “Motorola”, në rrjetin e njohur me kodin e kontaktit “Dubnica”. Dragani pas vitit 1999 në pjesën veriore të Kosovës ishte koordinator i strukturave të ashtuquajtura të Mbrojtjes Civile të Veriut, pjesë e strukturave të Ministrisë Serbe të Punëve të Brendshme, ndërkaq Zëvendës në përgjegjësinë e tij e kishte Rajko Cekularak - Sekin. Një ndër përgjegjësitë e tij të pasluftës në Kosovën veriore, si pjesëtar civil i policisë serbe në Kosovës, ka qenë përkujdesja për ndërtesat administrative në veri, po që se ato do të merren nga institucionet e Kosovës. Këtë angazhim bëhet e ditur ta ketë kryer në bashkëveprim të ngushtë me Oliver Ivanoviqin. Kapiten Dragani ka patur raporte të mira me Milan Ivanovin, por edhe me Oliver Ivanoviqin. Para luftës në Kosovë ka koordinuar njësi paraushtarake serbe dhe krimet kundër shqiptarëve. Dokumenti e përshkruan Delibashqin si pjesë aktive e Këshillit Nacional Serb, ku vepron si officer ndërlidhës i strukturave serbe të sigurisë. Në kuadër të veprimtarive të tij destabilizuese në veri të Kosovës, Dragoljub Delibashiq - Kapiten Dragani, përmendet në dokument me një aktivitet të ngjeshur për trazira dhe dhunë në veri të Kosovës, në një periudhë të gjatë kohore, prej majit deri në shtator të vitit 2001 (koha kur ka filluar hartimi i raportit konfidencial të NATO’s). Në këtë periudhë Kapiten Dragani, ka bashkëpunuar ngushtë me SNS’në dhe personalisht me Milan Ivanoviqin, në kryerjen e shumë aksioneve të dhunshme. Ai ka hartuar sulme të armatosura, deri edhe me raketa, kundër shqiptarëve, por edhe kundër anëtarëve të stafit ndërkombëtar në veri të Mitrovicës (UNMIK). Shumë sulme të armatosura dhe trazira në veri, dokumenti konfidencial i NATO’s i lidh me emrin e Delibashiqit dhe të strukturave kriminale rreth tij, me në krye Milan Ivanoviqin. Sipas dokumentit, të gjitha argumentet e nxjerrin Kapiten Draganin një pjesëtar aktiv, me peshë dhe përgjegjësi në hierarkinë e MUP’it serb të paraluftës, gjatë luftës dhe të pasluftës, të implikuar në Kosovë. Ai është një prej emrave më të shquar të menaxhimit të bandave në atë pjesë të Kosovës. Kjo dëshmi tregon qartë për përfshirjen e drejtpërdrejtë të MUP’it serbë në destabilizimin e vazhdueshëm të gjendjes në Kosovë.
Vuçina Janiçijeviç
Në Dokumentin konfidencial të KFOR’it, është përshkruar edhe veprimtaria e kriminelit Vuçina Janiçijeviç, banues në Kralevë të Serbisë. Sipas këtij dokumenti ai është përgjegjës direkt për organizimin e strukturave të policisë serbe (MUP) në Kosovë. Vuçina mban lidhje të mira me shumë politikanë serbë të veriut, si dhe ka një bashkëpunim të mirë në veri të Mitrovicës me Dragoljub Delibashiqin - Kapiten Draganin. Zakonisht, nga Kraleva zbret shpesh në Zveçan, për t’i koordinuar punët dhe aktivitetet e MUP’it serb, thuhet në dokument. Përmes një sistemi mirëfunksional të radiolidhjeve, të ndërtuar në mes të Kralevës dhe Zveçanit, Vuçina Janiçijeviç ka bërë një organizim të rregullt të komunikimit dhe funksionimit të strukturave në MUP’it serb në Kosovë. Dokumenti më tej saktëson se sistemi i komunikimit të “Rojave të Urës” në Mitrovicë, ishte i njëjti me atë të MUP’it serb dhe për këtë përkujdesej Vuçina Janiçijeviç, dhe nga kjo del se, “Rojat e Urës” nuk vepronin të izoluar, por brenda një strukture të mirëorganizuar. Në fund të gushtit të vitit 2001, derisa Vuçina trajtohej me kancer në Beograd, organizimin e incidenteve te Tre Rrokaqiejt, në veri të Mitrovicës do ta organizojë xhaxhai i tij, Mitro Janiçijeviq, ka evidentuar NATO në dokumentin e saj konfidencial.
Edhe në dokumentet konfidenciale të UNMIK’ut, që i janë dërguar Sekretarit të Përgjithshëm të OKB’së Kofi Annan, shpjegohet gjithanshëm veprimtaria e strukturave paralele serbe në Kosovë, dhe me dëshmi e fotografi të shumta shpërfaqen detaje për vendndodhjen e objekteve të tyre, në të cilat legalisht veprojnë si administratë e qeverisë së Beogradit.
VEPRIMTARIA E STRUKTURAVE PARALELE SERBE
NË RAPORTET E MISIONEVE TJERA NË KOSOVË
Për gjendjen në veri të Kosovës dhe për veprimtarinë gjithëpërfshirëse të strukturave kriminale parlele në Kosovë janë shkruar dhjetra raporte të tjera nga misone të ndryshme që ishin dislokuar në Kosovë pas përfundimit të luftës. Me këtë rast sjellë disa prej tyre:
Raporti i Organizatës për Siguri dhe Bashkëpunim në Evropë (OSBE) dhe UNMIK’ut (Tetor 2003)
* * *
LEXONI:
Raporti i Organizatës për Siguri dhe Bashkëpunim
në Evropë (OSBE) 2006 – 2007
* * *
Raporti i Grupit Ndërkombëtar të Krizave
„International Crisis Group“ ICG - 3 qershor 2002
* * *
Raporti i Grupit Ndërkombëtar të Krizave
„International Crisis Group“ ICG - 3 qershor 2002
|
UNMIK’u (United Nation Mission in Kosovo - Misioni i Përkohshëm i Administratës së KB) dhe KFOR’i si Mision í OKB’se, për siguri, të vendosur në Kosovë, në bazë të rezolutës 1244, edhe pse këto struktura paralele (siç përshkruhen në raportet e tyre) i kanë cilësuar si organe jolegjitime dhe si të tilla ilegale e kriminale, për çudi i kanë toleruar të veprojnë e të fuqizohen përmes aktiviteteve të tyre politike e kriminale, për më tepër këto misione “paqëruajtëse” siç përshkruhet në raportet e publikuara, edhe kanë bashkëpunuar me këto struktura serbe. Pra, UNMIK’u dhe KFOR’i me këto veprime, përveç se i kanë fuqizuar strukturat paralele serbe, në sytë e opininit serbë, këto struktura i kanë shndërruar në mit. Derisa këto misione ndërkombëtare i toleronin strukturat paralele serbe, Qeveria dhe institucionet tjera të Kosovës luanin rolin e spektatorit. Këto institucione nuk kanë ndërmarrë asnjë veprim konkret për ta shtrirë sovranitetin dhe rendin kushtetues në këtë pjesë të vendit, madje ato janë treguar skajshmërisht të paaftë për ta shpërfaqur një vizion apo strategji të qartë për veriun e Kosovës. Në këtë kuadër, të gjitha qeveritë e Kosovës (nga 2002 - 2011), në vend se të vepronin, gjatë gjithë kohës, kanë preferuar t’i shfrytëzojnë takimet rutinore me UNMIK’un, EULEX’in, zëvendës’sekretarët e shtetit amerikan, zyrtarët e Brukselit dhe konferencat e shtypit për të kërkuar prej tyre që të veprojnë në veri !!!
FUNKSIONIMI I MUP’it DHE I STRUKTURAVE
TJERA SERBE NË KOSOVË
“Beogradi po përgatitet, pas ndonjë veprimi të keq të shqiptarëve, për të hedhur forcat e tij në pjesën veriore të Kosovës. Nuk ka njeri që kohët e fundit të ketë qenë në Beograd e që nuk e ka krijuar këtë përshtypje. Nëse amerikanët dhe evropianët nuk ndërmarrin hapa energjikë, druaj se ekziston një përpjekje e re e zgjidhjes së dhunshme të situatës në Kosovë,…” - kështu pati deklaruar, më 15 janar 2005, për “Zërin e Amerikës” Daniel Server, drejtor i Iniciativës Ballkanike në Institutin e Paqes në SHBA. Dhe këtë përceptim real të situatës në veri - nga z.Server, duket se e kanë dëshmuar të gjitha zhvillimet e mëvonshme në këtë pjesë të Kosovës. Këtë fakt e përforcojnë edhe më shumë, dislokimet e forcave ushtarake serbe në Kosovën lindore në tetor 2006, që krejt padrejtësisht po thirret Lugina e Preshevës. Pavarësisht nga deklarimet e përditshme të administratës së UNMIK’ut dhe të institucioneve të Kosovës se, situata në veri të Kosovës është e qetë dhe nën kontroll të plotë, informatat nga terreni tregonin se, në Mitrovicën veriore dhe në tri komunat tjera në: Leposaviç, Zubin Potok dhe në Zveçan, po veprojnë në forma të kamufluara njësi vullnetare serbe, të organizuara nga Beogradi. Në një koment të botuar më 16 qershor 2006 në gazetën “Epoka e re” thuhet se, “njësitë paraushtarake dhe ushtarake të qeverisë së Serbisë kanë shkelur në territorin e Kosovës dhe e kanë situatën nën kontroll në veri. Disa nga ata qarkullojnë me uniforma të SHPK’së, disa me veshje civile, disa me uniforma të kamufluara.” Në këtë mënyrë, duket se Qeveria e Beogradit ka imponuar shpalljen e “gjendjes së jashtëzakonshme” në tri komunat e veriut të Kosovës dhe prandaj, në këtë frymë sillen edhe të gjithë serbët deri në Urë të Ibrit, ku ndahet jugu prej veriut të Mitrovicës.
Ndërtesa e MUP'it në Mitrovicën veriore!
Pas shpalljes së pavarësisë, veriu i Kosovës ka hyrë në një periudhë të mungesës së plotë të vënies së ligjit dhe rendit kushtetues. Madje, zyrtarët ndërkombëtarë në Prishtinë këtë zonë e kanë cilësuar si një “El Dorado” të Kosovës, dhe kjo gjendje ashiqare është pasojë e një dështimi total të UNMIK’ut, të KFOR’it dhe të institrucioneve vendore. Në vend të ndryshimit pozitiv të gjendjes, atje është ruajtur gjendja e status quosë, duke u përqendruar në urën e lumit të Ibrit e cila e ndanë Mitrovicën në dy pjesë. Dihet mirëfilli se, menjëherë pas shpalljes së pavarësisë, më 17 shkurt 2008, strukturat paralele serbe në veriun e Kosovës u përforcuan me qindra pjesëtarë të Ministrisë së Brendshme të Serbisë - MUP, pastaj nga Sektori policor i Sigurisë Publike dhe departamentet tjera policore, atë të Zbulimit të Shtetit - BIA, të Zbulimit ushtarak VBA e deri te Mbrojtja Civile që kishin ardhur nga Serbia. Selia e udhëheqjes më të lartë të MUP’it dhe BIA’s etj., në Mitrovicën veriore gjindet afër lagjes së Boshnjakëve. Në veri të Kosovës operojnë këta eprorë të lartë të MUP’it serbë: 1. Gjorgje Dragoviç; 2. Ninoslav Mijanoviç; 3. Ivan Aksentijeviç; 4. Sinisha Miliç; 5. Zhivojin Djuriç; 6. Banoviç Sreçko. Ndërkaq, në veri të vendit - me seli në Mitrovicën verore vepron edhe Mbrojtja Teritoriale serbe (Teritorialana Odbrana) e cila përbëhet nga: 1. Radisav Janjiqeviç; 2. Bratisllav Stoisavljeviç; 3. Vladan Radovanoviç; 4. Dobrivoje Miliçeviç; 5. Stevan Bozhoviç; 6. Rale Bogdanoviç. Këto struktura militare e paramilitare që kishin bërë krime gjatë luftës në Kosovë, ishin në krye të të gjitha aktiviteteve kriminale në veri të Kosovës. Këto struktura kriminale, në fillim të shkurtit 2000 morën pjesë në vrasjen e 11 shqiptarëve dhe shpërngulën e mbi 13.000 të tjerëve nga shtëpitë dhe pronat tyre, ishin organizatorë të të gjitha aktiviteteve kriminale në Kosovë, prej prillit të vitit 2002 kur u plagosën 22 policë polakë e deri me 17 mars 2008, kur u organizua një demonstratë e dhunshme pas uzurpimit të Gjykatës së Qarkut nga gjykatës dhe prokurorë serbë, aty mbeti i vrarë një polic i UNMIK’ut nga Ukraina. Ata ishin të përfshirë edhe në djegien e dy pikave kufitare 1 dhe 31, më 19 shkurt 2008 (vetëm 2 ditë pas shpalljes së pavarësisë së Kosovës).
Armë, municione, uniforma dhe pasaporta serbe, të
strukturave parale serbe që veprojnë në Kosovë!
Dokumente të identifikimit të agjentëve të sigurimit serbë!
____________________________________
(Dhuna dhe terrori në Mitrovicë i shkaktuar nga strukturat paralele serbe!)
Kjo strukturë kriminale, pa u penguar nga askush ka vazhduar aktivitetin e saj konform planit sekret të Qeverisë së Serbisë, të koduar “Aksioni”. Sipas burimeve zyrtare serbe, bojkotimi i organizuar i policëve serbë të SHPK’së, është bërë në përputhje të plotë me porositë e planit sekret “Aksioni”. Ministri për Infrastrukturë i Qeverisë së Serbisë, Velimir Iliq, atëkohë u kishte deklaruar medieve serbe se “ne do të kemi policinë tonë lokale në hapësirat serbe dhe se veprimi i policëve serbë është pjesë e planit aksionar”. Kjo strukturë serbe në veri të Kosovës, ka një infrastrukturë të sofistikuar logjistike të përgjimit nga stacionet e radarëve në Kopaonik, që shtrihet në kufi me Kosovën në një lartësi mbidetare prej 2000 m. dhe vazhdimisht ndihmohet nga qendrat komanduese profesionale të dislokuara në Nish, Rashkë, Novi Pazar, Kralevë etj. Në këtë kuadër MUP’i serb në Kosovë ka të ndërtuar rrjetin e radiolidhjeve dhe të përgjimit, në bazë të një strukture të fshehtë organizative me qëllim të organizimit të akteve të ndryshme kriminale. Kjo ministri famëkeqe përmes agjentëve të BIA’s dhe grupeve të shumta kanë organizuar një varg aktesh terroriste kundër civilëve, vendbanimeve e automjeteve të serbëve me qëllim që fajin t‘ua hedhin shqiptarëve. Në të gjitha enklavat serbe në Kosovë ekziston një ndërlidhje mes tyre që ka dhe mban formën e pushtetit paralel në Kosovë. Nëpër këto baza ka sistem të mirëfilltë të radiolidhjeve, radioamaterëve e sisteme tjera komunikimit. Pas shpalljes së pavarësisë së Kosovës, shërbimet sekrete serbe, në shumë pjesë të Kosovës, kanë aktivizuar edhe strukturën e “spiunëve të fjetur”.
Shikoni e lexoni dokumente të MUP'it serbë që vepron në Kosovë!
.
|
Gjatë trazirave në veriun e Mitrovicës (2008 - 2010), në pjesë të ndryshme të Kosovës, janë vërejtur edhe pjesëtarë të Njësisë Speciale për Veprime Antiterroriste (SAJ) të Serbisë, sidomos nëpër enklava. Pjesëtarët e kësaj njësie kanë qenë të përqendruar edhe në Kosovën Lindore (Luginën e Preshevës), në pjesën e kufirit me Kosovën dhe me Maqedoninë. Mësohet se, Eprorët e këtij formacioni kriminal kanë pasur kontakte të vazhdueshme me të ashtuquajturat “Shtabe të Mbrojtjes Territoriale”, përkatësisht “Shtabe të Krizës” në veri të Kosovës dhe në enklavat serbe, të cilat në shumicën e rasteve përbëhen nga rezervistë të Ushtrisë Serbe dhe pjesëtarë të JSO’së (njësive për operacione speciale). Disa prej tyre operojnë në kuadër të të ashtuquajturës “Garda e Car Llazarit”, e cila i ka shtrirë celulat e veta në disa pjesë të Kosovës, siç i ka bërë publike në disa komunikata kjo organizatë. Duke pasë parasysh këtë superstrukturë të organizuar kriminale në Kosovë, është i çuditshëm, vendimi i institucioneve të Kosovës për formimin edhe të 14 nënstacioneve të reja policore, 12 prej të cilave në vendbanimet me shumicë serbe. Me këtë projekt brenda strukturave të Policisë së Kosovës, janë futur edhe shumë pjestarë të MUP’it serb.
Tashmë dihet mirëfilli se të gjitha grupet kriminale serbe që veprojnë në Kosovë, janë të lidhur më shërbimin sekret BIA dhe MUP’in serb prej të cilëve edhe i marrin direktivat operative. Me këtë rast po i përmendi disa grupe kryesore: Grupet „Car Lazari“, „SNP 1389“, „Nacionalni Stroj“, „Ultra Boys“, „Brdjani“ pastaj Grupi kriminal “Zveçanci” nga Zveçani, dhe “Mitrovçanci” nga Mitrovica veriore etj. Grupi “Zveçanci” vepron në tri grupime më të vogla siç janë: “Canzve Force”, “Elit Delije Sever” dhe “Extrem Boys”. Në Veri vepron edhe një organizatë kriminale e qujatur „Obraz“ që udhëhiqet nga Igor (Blagota) Vojinoviç. Igori ka lindur në Novi Sad më 28. 04. 1973 dhe banon në Rr. “Rudjer Boskovic” nr. 7 në Mitrovicë, ku edhe është ligjerues i lendës së historisë në Univerzitetin e Mitrovicës veriore dhe për aktivitete kriminale mbanë lidhje të ngushta edhe me organizatat “1389” dhe “Car Lazar” që veprojnë brenda në Serbi.
Libreza e shefit të organizatës kriminale “Obraz” - Igor Vojinoviç (Srbski Cetnici)
Në të gjitha këto zhvillime, ishte i përfshirë edhe koloneli Dragan Terziq, i cili zyrtarisht mban postin e këshilltarit policor në Drejtorinë Koordinuese për Kosovën. Siç bëhet e ditur, Terziq komandon me policinë serbe në Kosovë, kurse me “Mbrojtjen Territoriale” komandon koloneli Radisav Janiqijeviq. Nga të dhëna të publikuara me kohë në media, del se në Mitrovicë, në tri-katër vende ka pasur depo armatimi, të dedikuara posaçërisht për këto struktura. Sensibilizimi i situatës për veprimet e lartpërmendura është bërë edhe nga Marko Jakshiq, Kryetrar i “Kuvendit të komunave dhe lokaliteteve serbe në Kosovë”, ndërsa Millan Ivanoviqi ishte kryetar i “Këshillit Nacional Serb për Veriun e Kosovës”, njëkohësisht njëri ndër drejtuesit e spitalit regjional në veri të Mitrovicës. Të gjitha këto Struktura kriminale janë prodhues të dhunës dhe destabilitetit në Kosovë.
Mësohet se gjatë gjithë kohës, UNMIK’u ka vazhduar të ketë një partneritet të çuditshëm me udhëheqësit e strukturave serbe në veri të Kosovës, duke i konsideruar ata si përfaqësues legjitim të serbëve të Kosovës. Gerard Galluçi, një administrator i UNMIK’ut në Mitrovicë, hapur bashkëpunonte me kriminelët serbë në veri, duke u treguar kështu si një nga figurat më destruktive të UNMIK’ut, dhe duke qenë i tillë - ka penguar çfarëdo nismë për normalizimin e gjendjes në veri. Me këtë rast vlen të theksohet shpërfillja e informatave të inteligjencës, të dhëna nga Selia e UNMIK’ut disa ditë para shpalljes së pavarësisë, mbi synimet e radikalëve serbë për t’i shkatërruar pikat kufitare 1 dhe 31 në Jarinë dhe Bërnjakë. Gerard Galluçi ishte ai i cili parandaloi çfarëdo masash paraprake, duke pohuar që të dhënat e tilla të inteligjencës ishin false, dhe “garantonte” se serbët nuk do të rebelohen. Por, siç dihet, pikat kufitare u dogjën më 19 shkurt 2008, dhe që nga atëherë shërbimi i doganave në veri nuk funksiononte në suazat normale ligjore. Doganat e Kosovës u zhvendosën në jugun e Mitrovicës, dhe kjo ka bërë që të rritet dhe të lulëzojë krimi ekonomik në këtë zonë dhe jashtë saj. Pa dyshim që këto aktivitete kriminale fillonin në Beograd dhe përfundonin në Prishtinë.
Pas shpalljes së pavarësisë, strukturat paralele serbe me përkrahjen e qeverisë serbe dhe ndihmën e shërbimeve sekrete në teren kanë organizuar edhe bojkote ndaj institucioneve të Kosovës, si Shërbimit Policor të Kosovës (SHPK), sistemit gjyqësor të Kosovës, administratës komunale në Mitrovicë, Doganës së Kosovës, Shërbimit Korrektues të Kosovës dhe Hekurudhave të Kosovës.
FUNKSIONIMI I GJYKATAVE SERBE NË VERI
Gjykata për Kundërvajtje, Gjykata Komunale dhe Gjykata e lartë në Mitrovicën veriore
Në veri të Kosovës funksionojnë pa u penguar nga askush edhe gjykatat serbe me ligjet dhe Kushtetutën në fuqi të Republikës së Serbisë! Gjykata për kundërvajtje në Mitrovicën veriore (Kosovska Mitrovica) që vepron në kuadër të Ministrisë së Drejtësisë të Republikës së Serbisë dhe që i zbaton ligjet e Serbisë brenda territorit të Republikës së Kosovës punon në këtë adresë: rruga “Nemanjina “ nr. 48, 38220 Mitrovica e Kosovës. Kryetare e kësaj gjykate është Tatjana Virijeviç e cila ka këtë nr.telofoni 028 / 497 -050 dhe palët i pranon çdo ditë nga ora 08:00 - 15:00. (Për më tepër lexoni: Prekršajni sud u Kosovskoj Mitrovici). Në veri të Kosovës funksionon normalisht, pa u penguar nga askush edhe Gjykata e lartë e Mitrovicës me seli në Zveçan në rrugën “Karadjordjeva p.n” 38224. me numër të telefonit 028-665 103. Kryetar i Gjykatës është Nikola Kabashiç dhe punon çdo ditë nga ora 7:30 - 15:30. (Për më tepër lexoni: Viši sud u Kosovskoj Mitrovici) Gjykata Komunale e Leposaviqit vepron në adresën: rruga“Nemanjina“ p.n. dhe me nr. telefonit 028/ 835 06. Gjykata për kundërvajtje në Leposaviq në adresën: rruga “Leposaviç Selo“ p.n. dhe me numër të telefonit. 028 / 83223, ndërsa Prokuroria e Mitrovicës selinë e saj e ka në adresën “Kralja Petra I“ nr. 90 dhe nr.tel. 028 / 421- 944.
FUQIZIMI I STRUKTURAVE PARALELE SERBE
NGA UNMIK’u DHE QEVERIA E KOSOVËS
Që nga viti 2004 e këndej, pas bojkotimit të zgjedhjeve të Kosovës nga komuniteti serb, është dëshmuar qartazi se UNMIK’u dhe të gjitha Qeveritë e Kosovës (Rexhepi’ Haradinaj’ Kosumi’ Çeku’ Thaçi) janë treguar skajshmërisht të paaftë për ta shtrirë pushtetin e tyre në veri të vendit, dhe për pasojë UNMIK’u dhe qeveria e Kosovës gjithnjë kanë marrë vendim, për t’ua zgjatur mandatet kryetarëve të komunave dhe kuvendeve komunale të Leposaviqit, Zveçanit, Zubin Potokut, të Novobërdës dhe të Shtërpcës, të cilët ndërkohë ishin edhe pjesë e strukturave paralele të Serbisë. Pas zgjedhjeve të vjeshtës së vitit 2007, meqë serbët e veriut i bojkotuan zgjedhjet për herë të dytë, UNMIK’i dhe institucionet e Kosovës (presidenti Fatmir Sejdiu dhe qeveria - Hashim Thaçi) ua zgjatën sërish mandatin kryetarëve të komunave veriore, pikërisht atyre kryetarëve që sot janë në krye të strukturave paralele serbe!
Slaviša Ristic (i pari nga e majta) Kryetar i Komunës së Zubin Potokut, njeri
nga kriminelët e evidentuar në dokumentin sekret të KFOR'it (2001) - tani në
barikadën e Rudares, korrik - gusht 2011!
Kush janë ata:
Slaviša Ristic
Posti në strukturat paralele: Kryetar i Komunës së Zubin Potokut
Datëlindja 27.10.1964
Unmik ID 1500203214
Vendi i punës Drejtësi - Administratë e gjykatave
Miodrag Andric
Posti në strukturat paralele Nënkryetar i KK të Zubin Potokut
Datëlindja 01.04.1956
Unmik ID 1501148144
Vendi i punës Administratë: Komunale - Zubin Potok
Nebojša Radulovic
Posti në strukturat paralele: Nënkryetar i Komunës së Leposaviqit
Datëlindja 18.06.1971
Unmik ID 1501744936
Vendi i punës Administratë Komunale - Leposaviq
Velimir Bojovic
Posti në strukturat paralele: Kryetar i Kuvendit Komunal të Leposaviqit
Datëlindja 04.05.1949
Unmik ID 1501558504
Vendi i punës Administratë Komunale - Leposaviq
Dragiša Milovic
Posti në strukturat paralele: Kryetar i Komunës së Zveçanit
Datëlindja 04.03.1957
Unmik ID 1501793007
Vendi i punës Administratë Komunale - Zveçan
Slaviša Staletovic
Posti në strukturat paralele: Nënkryetar i Komunës së Shtërpcës
Datëlindja
Unmik ID 1501246472
Vendi i punës Administratë Komunale - Shtërpcë
Bojan Savic
Posti në strukturat paralele: Kryetar i Kuvendit Komunal të Shtërpcës
Datëlindja 06.02.1981
Unmik ID 1501351861
Vendi i punës SHPK / KPS 6753
Bojan Cvetkovic
Posti në strukturat paralele Nënkryetar i Komunës së Novobërdës
Datëlindja 01.02.1973
Unmik ID 1501041668
Vendi i punës Administratë Komunale - Novobërdë
Dobrosav Ivkovic
Posti në strukturat paralele: Kryetar i KK të Novobërdës
Datëlindja 30.08.1948
Unmik ID 1501041633
Vendi i punës Arsim - Novobërdë
Bojan Jovanovic
Posti në strukturat paralele: Nënkryetar i KK të Novobërdës
Datëlindja 27.09.1973
Unmik ID 1501042443
Vendi i punës Arsim - Novobërdë
Pas shpalljes së Pavarësisë, mosushtrimi i autoritetit kushtetues nga institucionet e Kosovës në raport me strukturat paralele serbe në veri, ka çuar në formimin e mendimit në qarqet diplomatike ndërkombëtare se, autoritetet shtetërore në Prishtinë janë pajtuar me faktin se nuk mund ta kontrollojnë veriun e Kosovës!!!
MBAJTJA E ZGJEDHJEVE SERBE TË MAJIT 2008
NË SHTETIN E PAVARUR TË KOSOVËS
Republika e Serbisë edhe pas shpalljes së Pavarësisë, ka organizuar zgjedhje në Kosovë. Zgjedhjet e para i ka mbajtuar më 11 Maj 2008. Më këtë rast Komisioni Republikan i Zgjedhjeve të Serbisë kishte përgatitur hapur dhe pa u penguar nga organet përkatëse të Republikës së Kosovës, 279 qendra votimi në 23 komuna të Kosovës!!! Mbajtja e zgjedhjeve të Serbisë në Kosovë gjithësesi paraqiste shkelje të drejtpërdrejtë të sovranitetit dhe integritetit territorial, dhe vendin natyrshëm e çonte në drejtim të ndarjes institucionale, etnike dhe territoriale, si dhe njëkohësisht bënte legalizimin dhe fuqizimin e strukturave paralele serbe në veri dhe në disa enklava serbe të krijuara brenda territorit të Republikës së Kosovës. Zgjedhjet e përgjithshme dhe ato lokale të organizuara nga Republika e Serbisë në Kosovë me 11 maj 2008, u cilësuan si të paligjshme nga UNMIK’u, Zyra Civile Ndërkombëtare (ZCN) etj. Madje edhe Misioni i EULEX’it (që u vendos në Kosovë pas Shpalljes së Pavarësisë, si mision për sundimin e ligjit dhe menaxhimin e krizave, bazuar në „COUNCIL JOINT ACTION 2008/124/CFSP of 4 February 2008“ ) në raport me strukturat paralele serbe, e ka ndjekur të njejtën rrugë si të UNMIK’ut. Shefi i EULEX’it Yves de Kermabon njëri nga ish’komandantët e KFOR’it, që në fillim të misionit të tij kishte deklaruar, se, EULEX’i do të bisedojë e bashkëpunojë me të gjithë, duke i përfshirë edhe strukturat paralele të Serbisë!
Krimineli Milan Ivanoviq duke votuar në zgjedhjet e majit 2008
Më 21 maj 2008 (10 ditë pas zgjedhjeve të 11 Majit 2008 që i mbajti Serbia në Kosovë) Yves de Kermabon, në një intervistë dhënë agjencisë serbe të lajmeve B’92, në pyetjen se a do të bisedonte me serbët e Kosovës të dalë nga zgjedhjet e 11 majit të Serbisë në Kosovë, ka deklaruar (po citoi): "Dëshiroj të flas me gjithsecilin, sepse mendoj që kjo është e vetmja rrugë për të gjetur zgjidhje për serbët që jetojnë këtu". Kermabon me këtë rast, ka bërë të ditur se ai do të jetë i gatshëm të bisedonte me serbët në veri, në çdo kohë kur ata të konsideronin se janë të gatshëm për bisedime! Në fund të kësaj interviste, në pyetjen e gazetarit lidhur me mundësinë e vendosjes së misionit të BE’së në veri, kreu i EULEX’it ka deklaruar (po citoi): "Nuk dua që BE’ja të vendoset me forcë atje. E konsideroj këtë gjë të pamundshme, dhe kjo është arsyeja pse dua të bisedoj me anëtarët e bashkësisë serbe në Kosovë e gjithashtu edhe me autoritetet në Beograd". Dhe, vërtet Yves de Kermabon si përfaqësues i Brukselit shtrirjen dhe praninë e EULEX’it në Kosovën veriore dhe në zonat e tjera serbe e negocioj me Beogradin. Kërkimi i lejes nga Beogradit (pa e pyetur Prishtinën), për vendosjen e EULEX’it në veri të Kosovës dhe në enklavat e banuara me serbë ka sinjalizuar sovranitetin e Serbisë mbi një pjesë të Kosovës. Dhe, me këtë qasje, duket që shefi i EULEX’it - Kermabon ia ka bërë të qartë Serbisë se, EULEX’i si mision i BE’së, do t’i respektoj strukturat e saja paralele në Kosovë!
Tubimet e serbëve gjatë fushatave zgjedhore në Kosovë!
Komisioneri i BE’së për Zgjerim, Olli Rehn me kohë kishte paralajmëruar se BE do të lejojë serbët e Kosovës të marrin pjesë në zgjedhjet parlamentare dhe lokale serbe të caktuara për 11 maj. Një paralajmërim të këtillë Rehn e ka bërë më 29 mars 2010, gjatë kohës kur në Bërdo të Sllovenisë po zhvillohej takimi i ministrave të punëve të jashtme të vendeve anëtare të BE’së, ku ndër temat kryesore ishte edhe Ballkani Perëndimor. Rehn duke e arsyetuar qëndrimin e BE’së për këtë çështje, tha se edhe propozimi i Ahtisarit parashikon mundësinë që serbët e Kosovës të kenë lidhje speciale me Serbinë. Ndërkaq duke komentuar deklaratën e kryeministrit, Hashim Thaçi, se politikanët serbë nuk do të votohen më në Kosovë, Rehn tha se është në kontakt permanent me kryeministrin Thaçi dhe se do të rekomandojë që të mos i bëhen obstruksione këtij procesi. (Telegrafi 29/03/08). Edhe përfaqësuesi i lartë i Bashkimit Evropian, Javier Solana shprehet për rëndësinë e zgjedhjeve të Serbisë. Gjatë një fjalimi që ka mbajtur Solana në Parlamentin Evropian, ka vënë në pah se "zgjedhjet e 11 majit në Serbi do të jenë të rëndësishme edhe për faktin që për herë të parë do të mbahen në veri të Kosovës". ( BalkanWeb 09/04/08)
Edhe institucinet e Kosovës ndoqën të njejtën rrugë në raport me zgjedhjet serbe të 11 majit.
Kryeministri i Kosovës Hashim Thaçi, me këtë rast në vend se të përdorte autoritetin kushtetues, për parandalimin dhe mosmbajtjen e këtyre zgjedhjeve, ai do të kënaqet me deklarimin se, „qeveria nuk do t’i njeh zgjedhjet e Serbisë që do të mbahen më 11 maj - në Kosovë“. A kishte kuptim ky qëndrim i kryeministrit Hashim Thaçi?! Në ato rrethana s’kishte asnjë kuptim, i njeh apo nuk i njeh qeveria e Kosovës këto zgjedhje, por kishte kuptim veprimi ligjor, i ndal apo nuk i ndal ato zgjedhje antikushtetuese dhe si të tilla të dëmshme për sovranitetin dhe integritetin e vendit. Për të thelluar edhe mëtutje këtë mendim, në esencë nuk ishte problemi tek mosnjohja jonë e atyre zgjedhjeve serbe, por ishte mosnjohja serbe që këto zgjedhje ia bënin sovranitetit të Republikës së Kosovës! Ndërkaq, në një intervistë dhënë Radios Evropa e Lirë, (më 24 prill 2008), Kryeministri Hashim Thaçi ka deklaruar edhe se, zgjedhjet serbe për Kosovën konsiderohen ilegale dhe të papranueshme dhe si të tilla „nuk do të prodhojnë kurrfarë efektesh dhe do të jenë jolegjitime...”!!! (Për më tepër lexoni: Thaçi - Zgjedhjet serbe në Kosovë ilegale)
Edhe Fatmir Sejdiu (atëkohë president i Kosovës) u mundua ta arsyetojë mbajtjen e zgjedhjeve të Serbisë në Kosovë nëpërmjet të drejtës së dyshtetësisë që serbëve ua mundëson Plani i Ahtisaarit, por, ky ishte një arsyetim i paqëndrueshëm, për faktin sepse nëpër të gjitha vendet e botës ku ekziston dyshtetësia, qytetarët e shtetit X votojnë për zgjedhjet e shtetit Y përmes postës në ambasadën që shteti Y e ka në shtetin X, e në asnjë rrethanë ndryshe. Dhe, kjo ndodh në disa vende. Ta zëmë, meksikanët që kanë shtetësi amerikane lejohen të votojnë në zgjedhjet e Meksikës vetëm nëpërmjet postës apo ambasadës së Meksikës në SHBA. Në të njejtën mënyrë votojnë edhe kanadezët që kanë shtetësi amerikane etj. Përfundimisht, përveç këtyre deklaratave verbale (sa për sy e faq!) misionet relevante ndërkombëtare dhe institucionet e Kosovës, nuk kanë ndërmarrë veprime konkret në ndalimin e zgjedhjeve serbe të 11 majit, të cilat legjitimuan dhe fuqizuan Strukturat Paralele në ushtrimin e pushtetit serb veçanërisht në ato katër komunat veriore ( të Leposaviçit, Zubin Potokut, Zveçanit dhe atë të Mitrovicës veriore).
Strukturat paralele të Leposaviqit që dolën nga zgjedhjet e 11 majit 2008
Kryetari i komunës paralele të Leposaviqit është Branko Niniq,
Nënkryetar i komunës është Radosh Mihajlloviq
Ndërkaq, Kryetar i Kuvendit të Komunës është Slavko Stevanoviç,
Nënkryetar i Kuvendit të Komunës është Rato Milojeviç,
Sekretare e komunës është Jasmina Vukashinoviç.
Këshillin e Komunës së Leposaviçit e përbëjnë 7 anëtarë :
1. Bojan Ignjatoviç,
2. Ivanka Nedeljkoviç,
3. Vukoje Vukojeviç,
4. Stevica Vidosavljeviç,
5. Branko Sekuliç,
6. Sladjan Radoviç dhe
7. Milan Nikoliç.
Shikoni foto e tyre:
Ndërsa Asamblenë komunale të Leposaviçit e përbëjnë këta deputetë:
2. Stevica Vidosavljeviç - PD
3. Branimir Vukadinoviç - PD
4. Miloje Vukicevic - PD
5. Zoran Illiç - PD
6. Gordana Jovanoviç - PD
7. Vladimir Lesheviç - PD
8. Zvonko Lukiç - PD
9. Sanja Miladinoviç - PD
10. Ljubisha Milentieviç - PD
11. Rato Milojeviç - PD
12. Sonja Radenkoviç - PD
13. Dragisa Vasiç - Partia Përparimtare e Serbisë
14. Ognjen Vujoviq - PPS
15.Velimir Iliç - PPS
16. Borisa Vuletiv - PPS
17. Dragi Vukiceviç - PPS
18. Velika Arsenijeviç - PPS
19. Ivana Todiç - PPS
20. Goran Lazoviç - PPS
21. Goran Milliceviç - PPS
22. Velimir Bojoviç - PPS
23. Mile Vukojeviç - PPS
24. Rados Mihajloviç - SPS-PUPS-JS-PV
25. Radoje Blagojeviç - SPS-PUPS-JS-PV
26. Slavko Stefanoviç - SPS-PUPS-JS-PV
27. Milomir Kuzmanoviç - SPS-PUPS-JS-PV
28. Zoran Milojeviç - Serbija e Re (NS)
29. Zvonko Periç - SeR (NS)
30. Slavisa Milentijeviç - Partia Radikale Serbe ( SRS )
31. Dragisa Komatoviç - PRS (SRS)
Adresa e Komunës është në rrugën “Vojske Jugoslavije“ p.n. Leposaviq 38 218.
Strukturat paralele të Zveçanit që dolën nga zgjedhjet e 11 majit 2008
Kryetari legjitim i komunës së Zveçanit, me mandat të zgjatur nga Qeveria e Kosovës ishte Dragisha Milloviq, i cili vjen nga Partia DSS e V.Koshtunicës. Pas zgjedhjeve të 11 majit 2008, përkrahja për DSS’në në Zveçan kishte rënë, ndërsa shumicën e votave në këtë komunë i mori Partia Radikale Serbe (SRS) e udhëhequr nga Vojisllav Sheshel, i cili aktualisht është duke u gjykuar në Hagë për krime të luftës. Udhëheqësi i komunës paralele të Zveçanit është Dobrosav Dobriq nga SRS’ja, ndërsa kryetar i komunës së Zveçanit u zgjodh Dragisha Miloviç i Partisë Demokratike të Serbisë (DSS) të Vojisllav Koshtunicës, pikërisht ai njeri që Qeveria e Kosovës e ka mbajt në pushtet për disa vjet rresht, duke ja zgjatur mandatin e kryetarit!!! Zëvendës kryetar është Açiç Miodrag i Partisë Socialiste (SPS) të Sllbodan Millosheviçit, ndërsa anëtarët e këshillit të komunës janë:
1. Tomislav Zhivkoviç (SNV),
2. Aciç Vladimir (DSS ),
3. Janjiçijeviç Milija (SRS),
4. Radovanoviç Stevan (SRS) dhe
5. Sovrliç Dragan (SRS).
Asamblenë komunale të Zveçanit e përbëjnë këta deputetë:
1. Kryetarë, Dobriç Dobrosav - Partia Radikale e Serbisë
2. Nënkryetar, Radoviq Lubomir - Këshilli Nacional Serbë
3. Gvozdiç Momçilo - Partia Socialiste e Serbisë
4. Alagiç Velimir - KNS
5. Andjelkoviç Dobrivoje - PRS
6. Vasiç Dushanka - Partia Demokratrike e Serbisë
7. Vuksanoviç Zvezdan - PDS
8. Vukoviç Radomir - PSS
9. Djokiç Dusan - PDS
10. Ivanoviç Milan - KNS
11. Jakovljeviç Milan - PDS
12. Jokiç Vitomir - PRS
13. Kostiç Ognjan - PDS
14. Miletiç Dragoljub - PRS
15. Milic Ivica - PDS
16. Milosavljeviç Dragomir - PRS
17. Mitkiç Milutin - PRS
18. Mutavdziç Danijela - PRS
19. Miljkoviç Dragica - PDS
20. Petkoviç Stojanka G’17 Plus
21. Radenkoviç Nenad - PDS
22. Radenkoviç Sladjana G’17 Plus
23. Radovanoviç Petar - PUPS
24. Ristovic Nenad - PRS
25. Sofronijeviç Caslav - PDS
26. Spasojeviç Nadezda - KNS
27. Filimonoviç Ratko - PRS
Objekti i Komunës së Zveçanit është në rrugën “Krala Millutina“ p.n. 38227.
* * *
Një aktivitet i ministrisë: Goran Bogdanoviqit - Ministrit për Kosovë në qeverinë
e Serbisë zhvillon mbledhje me strukturat paralele serbe në komunën e Zveçanit:
Lexoni për Zveçanin në portalin e Ministrisë për Kosovën në qeverinë e Serbisë:
Strukturat paralele të Zubin Potokut që dolën nga zgjedhjet e 11 majit 2008
Slavisha Ristiç
Kryetar i komunës paralele të Zubin Potokut është Slavisha Ristiç (para zgjedhjeve të 11 majit qeveria e Kosovës ia kishte vazhduar mandatin e kryetarit), nënkryetar Srdzan Djuroviç, ndërsa Kryetar i Kuvendit është Miodrag Andriç. Administrata e Komunës së Zubin Potokut përbëhet nga: Departamenti i çështjeve sociale, Jovan Vlashkoviç; Departamenti për urbanizëm, Vesna Andriç; Departamenti për Ekonomi dhe Financa, Desanka Bozhoviç; Deparatmenti për Katastër, Ratomir Bozhoviç. Objekti i Komunës së Zubin Potokut është në rrugën: “Komuna e Zubin Potokut (vendlindja e kriminelit Marko Jakshiq) ka vazhduar të jetë një qendër përkrahësish tradicional të orinetimit të DSS dhe strukturave më radikale serbe. Kështu, qevrisja e gjatë me komunën nga kryetari Slavisha Ristiq, ka bërë që ai të jetë i pakonteuteshëm në krye të një grupi të interesit që manovron duke kombinuar përkatësinë patriake, nacioanalizmin dhe biznesin. Rristiq në Zubin Potok ka ndërtuar sitem klinetalizmi që varësisht nevojave ndërton pozicion nacionalist karshi Prishtinës. Shtrirja e liqenit të Gazivodës në këtë hapësirë i ka dhënë edhe më shume rol kësaj komune. (Lexoni: Општина Зубин Поток )
LEXONI INFORMATORIN PËR PUNËN E KOMUNËS - ZUBIN POTOK
Strukturat paralele në Mitrovicën Veriore që dolën nga zgjedhjet e 30 Majit 2010
Republika e Serbisë përveç zgjedhjeve të 11 Majit 2008, në Kosovë ka organizuar edhe zgjedhje tjera, pa u penguar fare nga Qeveria e kosovës! Në prill të vitit 2009 me vendim të Qeverisë së Serbisë janë shpërbërë dy komuna paralele: Komuna e „Prishtinës“ dhe ajo e „Pejës“, dhe më 16 gusht të atij viti KQZS’ja serbe organizon zgjedhje të reja për “komunën e Prishtinës” në Graçanicë dhe për “komunën e Pejës” në Gorazhdec. Në këto zgjedhje u shënuan 26.090 votues të regjistruar (!!!), nga të cilët 10,397 në vendbanimet e serbëve të Kosovës në komunën e Prishtinës dhe 15.693 persona të zhvendosur në Serbi! Më 24 dhjetor të vitit 2009 Qeveria e Serbisë kishte marrë vendim për shpërndarjen edhe të dy kuvendeve komunale: të Mitrovicës veriore dhe të Novo Bërdës, dhe i kanë shpallur sipas tyre, zgjedhjet e jashtëzakonshme për këto dy komuna. Ato zgjedhje të jashtëzakonshme do të organizohen më 30 Maj 2010 nga Komisioni Zgjedhor i Sërbisë.
Në garë zgjedhore për Mitrovicën veriore morën pjesë:
1. Partria Përparimtare e Serbisë e Tomisllav Nikoliçit,
2. Partia Demokratike e Serbisë e Vojisllav Koshtunicës,
3. Partia Demokratike e Boris Tadiqit,
4. Partia Socialiste e Serbisë e Sllobodan Millosheviçit, në krye me Ivica Daçiçin,
5. Iniciativa qytetare „Serbija, Demokracija dhe Drejtësia“ e Oliver Ivanoviçit,
6. G’17 - PLUS e Mladjan Nikiçit,
7. Partia Socialdemokrate e Serbisë së Rasim Ljaiçit,
9. Grupi i Qytetarëve të Këshillit Nacional të Veriut të Kosovës dhe Metohisë në krye me Milan Ivanoviçin.
10. Grupi i Qytetarëve - Shpresa e Re e Mitrovicës e Nebojsha Joviçit,
11. Partia Radikale Serbe e Vojisllav Sheshalit,
12. Grupi i Qytetarëve „Për të Ardhmen më të mirë të Mitrovicës“
13. Lëvizja për Mitrovicën - i kryesuar nga Dragan Spasojeviçi, dhe
14. Serbija e Re e Velimir Iliçit.
Për këto zgjedhje, Komisioni Qendror i Zgjedhjeve të Serbisë ka hapur edhe pesë qendra votimi në qytetet: Beograd, Novi Sad, Kralevë, Kragujevc dhe Nish ku në garë u përfshinë 13 lista për Kuvend Komunal në Veri të Mitrovicës dhe katër në Novo Bërdë.
Në prag të mbajtjes së zgjedhjeve, Këshilli Nacional Serb i ka bërë thirrje serbëve që të dalin masovikisht në këto zgjedhje për t’i treguar Bashkësisë Ndërkombëtare se ata njohin vetëm institucionet e Serbisë si legjitime e jo institucionet e Kosovës në Prishtinë. Ndërkaq qeveria e Kosovës ka deklaruar se, nuk do të ndërmarrë asnjë veprim konkret që të parandalojë mbajtjen e zgjedhjeve të Serbisë në veri të Mitrovicës. Më 27 Maj (vetëm 3 ditë para mbajtjes së zgjedhjeve) zëvëndëskryeministri i Kosovës, Hajredin Kuçi, ka deklaruar se përdorimi i forcës nuk është në logjikën e qeverisë së Kosovës, këto zgjedhje i konsideron si të paligjshme dhe nuk do të bashkëpunojë me strukturat paralele që do të dalin si rezultat i tyre. Mospërdorimi i autoritetit kushtetues nga Qeveria e Kosovës, në ndalimin e mbajtjes së këtyre zgjedhjeve antikushtetuese, ka bërë që strukturat paralele të organizohen dhe si të tilla të fuqizohen në të ardhmen.
Pas këtyre zgjedhjeve, më 27 korrik 2010 në Mitrovicën Veriore instalohet pushteti i strukturave paralele, me një koalicion të kryesuar nga Partinë Demokratike e Boris Tadiçi, si: DS - SPS - PUPS - JS - G17 PLUS - SDP e Rasim Ljaiçit dhe Iniciativa Qytetare e Oliver Ivanoviçit, ndërsa Radikalët dhe Partia Demokratike e Serbisë e kryesuar nga Vojislav Kostunica mbetën në opozitë. Për kryetare të kuvendit komunal është zgjidhur Ksenija Bozhoviç nga partia e Oliver Ivanoviçit, ndërsa zëvendës Aleksandar Spiriç nga G’17 Plus.
Krstimir Pantiç
Në mbledhjen e parë të kuvendit komunal për kryetarë të Mitrovicës veriore është zgjedhur Ivica Markoviç, ndërsa zëvendës kryetar Sasha Dedoviç. Të pakënaqur me formimin e këtij koalicioni Deputetët nga radha e DSS kanë lëshuar sallën e kuvendit. Pa kaluar muaji koalicioni pëson ndryshime, kur dy deputetë të Partisë Socialdemokrate të drejtuar nga Rasim Ljaiç kaluan në bllokun tjetër, dhe formuan koalicionin e ri në formatin SNS - DSS DHE SDPS dhe Kryetar i ri i Mitrovicës zgjidhet Krstimir Pantiç nga Napredna Stranka e Tomislav Nikoliçit. Pra, aktualisht pushtetin e strukturave paralele në Mitrovicën veriore e përbëjnë 7 deputetë të SNS, 7 të DSS dhe dy të SDPS. (Adresa e komunës së Mitrovicës gjindet në rrugën Kollashinska, ndërkaq disa zyre të saj gjinden tek „Ministria për Kosovë e Metohi“ po në rrugën “Kolashinska“ p.n.). Lexoni më gjerësisht për Mitrovicën Veriore në portalin e Ministrisë për Kosovën në qeverinë e Serbisë!Општина Косовска Митровица - (Poziv da se koriste nove tablice. Lexoni: më gjerësisht ). Lexoni informacione tjera për aktivitetin e strukturave paralele në Mitrovicën Veriore: http://www.naslovi.net/search.php?q=kosovska+mitrovica
* * *
Më 16 tetor 2009, për shkak të situatës së rëndë dhe të pakontrolluar në veri të Kosovës nga qeveria e Kosovës, BE’ja emëroi ambasadorin italian në Kosovë, Mikele Gjifoni (Michele Giffoni) si përfaqësues special i BE’së për veriun e Kosovës. Megjithatë, mbetej e paqartë se cilat janë objektivat e këtij përfaqësuesi spezial në Veri të vendit!
|
FUNKSIONIMI I QEVERISË SERBE NË KOSOVË
PËRMES MINISTRISË PËR KOSOVË DHE METOHI
Në fillim të janarit 2010 gazeta austriake Money ka shkruar se, Qeveria e Serbisë ndanë 42 milionë euro për strukturat paralele serbe në Kosovë. Kjo gazetë ka konstatuar se, strukturat paralele serbe nuk veprojnë vetëm në veri, por edhe në Kosovën qendrore dhe jugore. Ndarje etnike e Kosovës, thotë gazeta, është sanksionuar edhe me planin e Ahtisarit, plan ky, i cili 25 për qind të territorit të Kosovës e lë nën administrimin e serbëve të cilët kanë të drejtën e lidhjeve speciale me Serbinë. Qeveria serbe po financon strukturat paralele serbe edhe për ato komuna të Kosovës ku nuk ka më fare serbë, struktura këto që zyrat i kanë jo në Kosovë por në Beograd. Kështu ka ndodhur me strukturat paralele për qytetin e Pejës, të cilat, zyrat i kanë në një banesë në Beograd. Për veprimtarinë e strukturave paralele në Pejë qeveria e Beogradit ka ndarë 13 milionë euro. Në listat e pagave të Qeverisë së Beogradit ndodhen 725 zyrtarë serbë nga nëntë komuna të Kosovës të banuar vetëm me shqiptarë. Gazeta austriake shkruan se këta 725 zyrtarë, që paguhen nga Qeveri e Serbisë për veprimtarinë e tyre në komunat e Kosovës ku nuk ka më serbë, nuk ka dyshim se janë pjesëtarë të shërbimit sekret serb (BIA). Ata duket haptas se paguhen për shërbimet e tyre që kryejnë në Kosovë.
STRUKTURA E PUSHTETIT SERB NË KOSOVË
Goran Bogdanović Ministër për Kosovën në Qeverinë e Serbisë
Oliver Ivanović Sekretar shteti në Ministrinë për Kosovën në Qeverinë e Serbisë
Zvonimir Stević Sekretar shteti në Ministrinë për Kosovën në Qeverinë e Serbisë dhe udhëheqës i Qendrës koordinuese për Kosovë
Branislav Ristić Zëvendësministër për Kosovën në Qeverinë e Serbisë
Dragan Petković Zëvendësministër për Kosovën në Qeverinë e Serbisë
Kruna Kalicanin Zëvendësministër për Kosovën në Qeverinë e Serbisë
Slađana Radović Zëvendësministër për Kosovën në Qeverinë e Serbisë
Vesna Koković Sekretare në Ministrinë për Kosovën dhe Metohinë
Marko Jakšić, Nënkryetar i Kuvendit të Bashkësisë së Komunave të
Krahinës Autonome të Kosovës e Metohisë - bashkë me Millan Ivanoviqin etj.
Bojan Anđelković Zëvendësministër për Kosovën në Qeverinë e Serbisë ??
Radovan Nicić Kryetar i Kuvendit të Bashkësisë së Komunave të Krahinës Autonome të Kosovës e Metohisë
Marko Jakšić Nënkryetar i Kuvendit të Bashkësisë së Komunave të Krahinës Autonome të Kosovës e Metohisë
Srdan Nikolić Nënkryetar i Kuvendit të Bashkësisë së Komunave të Krahinës Autonome të Kosovës e Metohisë
Boban Savić Sekretar i Kuvendit të Bashkësisë së Komunave të Krahinës Autonome të Kosovës e Metohisë
Goran Arsić udhëheqës i Qarkut të Kosovës e Metohisë
Dragan Nikolić udhëheqës i Qarkut të Anamoravës
Jovica Budurić udhëheqës i Qarkut të Pejës
Stojan Dončić udhëheqës i Qarkut të Prizrenit
Radenko Nedeljković udhëheqës i Qarkut të Mitrovicës
Dragutin Perić Kryetar i Komunës së Prishtinës
Jovica Dešić Nënkryetar i Komunës së Prishtinës
Radovan Nicić Kryetar i Kuvendit Komunal të Prishtinës
Dragoslav Marinković Nënkryetar i Kuvendit Komunal të Prishtinës
Dragiša Stakić Kryetar i Komunës së Fushë Kosovës
Slavko Mitrović Nënkryetar i Komunës së Fushë Kosovës
Momir Jovanović Kryetar i Kuvendit Komunal të Fushë Kosovës
Jovica Lazić Nënkryetar i Kuvendit Komunal të Fushë Kosovës
Obren Andelković Kryetar i Komunës së Podujevës (Besianës)
Petar Bogdanović Nënkryetar i Komunës së Podujevës
Milovan Tomčić Kryetar i Kuvendit Komunal të Podujevës
Petar Albijanić Nënkryetar i Kuvendit Komunal të Podujevës
Ljubomir Bosanac Kryetar i Komunës së Obiliqit
Branislav Kostić Nënkryetar i Komunës së Obiliqit
Nikola Tripković Kryetar i Kuvendit Komunal të Obiliqit
Darko Jakovljević Nënkryetar i Kuvendit Komunal të Obiliqit
Dragan Kostić Kryetar i Komunës së Lypjanit
Slavko Janičijević Nënkryetar i Komunës së Lypjanit
Suzana Stanković Kryetar i Kuvendit Komunal të Lypjanit
Saša Morača Nënkryetar i Kuvendit Komunal të Lypjanit
Nenad Petković Kryetar i Komunës së Ferizajit
Ratko Sinadinović Nënkryetar i Komunës së Ferizajit
Miloš Jovanović Kryetar i Kuvendit Komunal të Ferizajit
Mirjana Ristić Nënkryetar i Kuvendit Komunal të Ferizajit
Zvonko Mihajlović Kryetar i Komunës së Shtërpcës
Slaviša Staletović Nënkryetar i Komunës së Shtërpcës
Bojan Savić Kryetar i Kuvendit Komunal të Shtërpcës
Ivica Ivković Nënkryetar i Kuvendit Komunal të Shtërpcës
Radojko Dunić Kryetar i Komunës së Pejës
Vuko Jovović Nënkryetar i Komunës së Pejës
Bozidar Krstić Kryetar i Kuvendit Komunal të Pejës
Milo Stevanović Nënkryetar i Kuvendit Komunal të Pejës
Dragoljub Repanović Kryetar i Komunës së Istogut (Burimit)
Velimir Djurić Nënkryetar i Komunës së Istogut
Ranko Vuletić Kryetar i Kuvendit Komunal të Istogut
Zoran Barović Kryetar i Komunës së Deçanit
Sveto Dabižljević Kryetar i Komunës së Klinës
Dragomir Pavlović Nënkryetar i Komunës së Klinës
Radomir Mikić Kryetar i Kuvendit Komunal të Klinës
Milenko Jovanović Kryetar i Komunës së Gjakovës
Miodrag Lazić Kryetar i Komunës së Prizrenit
Zoran Staletović Kryetar i Kuvendit Komunal të Prizrenit
Radovan Ristić Nënkryetar i Kuvendit Komunal të Prizrenit
Milorad Šorić Kryetar i Komunës së Rahovecit
Slobodan Stanković Kryetar i Kuvendit Komunal të Rahovecit
Ali Abdi Kryetar i Komunës së Dragashit
Huseini Murselj Nënkryetar i Komunës së Dragashit
Kojćin Ramadan Kryetar i Kuvendit Komunal të Dragashit
Zuljfikari Sunajd Nënkryetar i Kuvendit Komunal të Dragashit
Petar Aksić Kryetar i Komunës së Gjilanit
Denić Radovan Nënkryetar i Komunës së Gjilanit
Todorović Milorad Kryetar i Kuvendit Komunal të Gjilanit
Goran Jančić Nënkryetar i Kuvendit Komunal të Gjilanit
Stojan Stanojević Kryetar i Komunës së Novobërdës
Bojan Cvetković Nënkryetar i Komunës së Novobërdës
Dobrosav Ivković Kryetar i Kuvendit Komunal të Novobërdës
Bojan Jovanović Nënkryetar i Kuvendit Komunal të Novobërdës
Boban Jevtić Kryetar i Komunës së Kamenicës (Dardanës)
Nebojsa Simić Nënkryetar i Komunës së Kamenicës
Vojislav Nojić Kryetar i Kuvendit Komunal të Kamenicës
Vojislav Veličković Nënkryetar i Kuvendit Komunal të Kamenicës
Nenad Kojić Kryetar i Komunës së Vitisë
Nikola Stolić Nënkryetar i Komunës së Vitisë
Dejan Mosković Kryetar i Kuvendit Komunal të Vitisë
Srećko Spasić Nënkryetar i Kuvendit Komunal të Vitisë
Nenad Topličević Kryetar i Komunës së Mitrovicës
Ljubiša Petrović Nënkryetar i Komunës së Mitrovicës
Miodrag Lakićević Kryetar i Kuvendit Komunal të Mitrovicës
Ljubomir Kragović Nënkryetar i Kuvendit Komunal të Mitrovicës
Slaviša Ristić Kryetar i Komunës së Zubin Potokut
Miodrag Andrić Nënkryetar i Kuvendit Komunal të Zubin Potokut
Jovan Miladinović Kryetar i Komunës së Leposaviqit
Nebojša Radulović Nënkryetar i Komunës së Leposaviqit
Velimir Bojović Kryetar i Kuvendit Komunal të Leposaviqit
Dragiša Milović Kryetar i Komunës së Zveçanit
Zoran Rakić Kryetar i Komunës së Vushtrisë
Goran Lazić Nënkryetar i Komunës së Vushtrisë
FUNKSIONIMI I INFRASTRUKTURËS
PUBLIKE SERBE NË KOSOVË
Funksionimi i Odës Ekonomike të Kosovës dhe Metohisë
Ministria për Kosovën në qeverinë e Serbisë në veri dhe në disa qendra tjera të Kosovës ka krijuar infrastrukturën shtetërore serbe në shumë fusha të jetës. Në veri të Kosovës funksionon Oda Ekonomike e Kosovës dhe Metohisë, kryetar i kësaj Ode serbe është Branko Miljkoviç. OE e KM është në këtë adresë: Ul. Rudarske čete BB 38220 Kosovska Mitrovica Tel/fax 028/ 423 – 723 i 065/ 462 – 9496, e-mail adresa: privkomkim @open. Telekom.rs. Lexoni këtu një njoftim të OE’së: http://www.pks.rs/Default.aspx?tabid=4038
Në veri të Kosovës vepron legalisht mailveate tatimore e Ministrisë së Financave të Serbisë
Lexoni edhe tabelat statistikore të qeverisë serbe për projektet e kryera gjatë periudhave të ndryshme kohore…dhe harxhimet e bëra në shumë sektorë.
Funksionimi i Elektro&Kosmet’it, Postës dhe Telekomit të Serbisë!
Posta dhe Telekomi i Serbisë në Veri të Kosovës!
Posta dhe Telekomi i Serbisë në Veri të Kosovës i kryejnë të gjitha shërbimet konform ligjeve të Republikës së Serbisë, madje edhe dërgesat kryhen përmes kanaleve dhe kodeve të këtij shteti. Ata kanë në dispozicion edhe rrjetin e internetit, të kabllovikut si dhe sistemet e tjera të telefonisë mobile. Koordinator i telekomit të Serbisë për Kosovën është Ilija Ivanoviç. Kontakti dhe adresa e objektit në Mitrovicë: rruga “Oslobodjenja“ 1 nr. Tel 028 / 422 325.
Filijalat e Postës kryesore janë:
Mitrovicë: rruga “Ivo Lole Ribara“ p.n. 028 / 423 119
Zveqan: rruga “Kralja Milutina“ nr . 58
Leposaviq: rruga “24 Novembar“ p.n.
Zubin Potok: rruga “Kolashinska“ nr. 19
Funksionimi i të gjitha niveleve të arsimit serbë në Kosovë
Në Kosovë vepron pa u penguar nga Qeveria e Kosovës edhe Ministria e Arsimit e Republikës së Sërbisë e cila organizon të gjitha nivelet e arsimit nga Univerziteti e gjer në nivelet më të ulëta të shkollimit. Ministria e Arsimit të Republikës së Serbisë vepron në këtë adresë: “Cika Jovina” 1 38 220 Mitrovicë, nr. Tel . 028 -424 971. Për detaje të organizimit të arsimit serb në Kosovë mund të lexoni këtu:
Në Graçanicë ekzistojnë tri autoritete të ndryshme komunale të strukturave paralele. Institucionet e arsimit dhe ato shëndetësore, si dhe mailveate paralele komunale financohen dhe kontrollohen nga “komunat” paralele të Prishtinës, Lipjanit dhe të Fushë Kosovës. Në Kllokot/Vërbovc funksionon “komuna” paralele e Vitisë, ndërsa në Ranillug, “komuna” paralele e Kamenicës. Këto “komuna” paralele kontrollojnë administratën paralele publike dhe shëndetësinë e arsimin. Ekzistojnë 16 punkte shëndetësore në territorin e komunës së Graçanicës, 11 prej të cilave financohen nga strukturat paralele. Që të tri institucionet e kujdesit dytësor shëndetësor në Graçanicë financohen nga strukturat paralele. Në Ranillug janë dy objekte të kujdesit parësor shëndetësor dhe 3 punkte shëndetësore. Shumica e të punësuarve paguhen nga Serbia. Në sektorin e arsimit, në Graçanicë ekzistojnë 13 shkolla fillore dhe 8 shkolla të mesme, dhe 3 shkolla fillore dhe 1 e mesme në Kllokot/Vërbovc – të gjitha të kontrolluara dhe të financuara nga Beogradi, ndërsa në Ranillug ekzistojnë 9 shkolla fillore dhe 4 të mesme.
Funksionimi i sistemit shëndetësor serbë në Kosovë!
Funksionimi i institucioneve serbe të kulturës dhe sportit
Në veri të Kosovës veprojnë edhe Institucionet paralele të kulturës dhe sportit. Vepron Teatri Kombëtar I Prishtinës – Mitrovicë, me drejtor Nenad Todoroviç. Për më tepër lexoni këtu: Narodno pozorište iz Prištine. Poashtu në Mitrovicën Veriore veprojnë edhe qendra e Kulturës “Dragica Zarkoviç“ në adresën “Nemanjina“ p.n. Mitrovicë, me numër telefoni 028 / 423 815, Shtëpia e Kulturës “Sveti Sava“ në adresën “Nemanjina “ p.n. Mitrovicë, me numrër tel. 028/ 421 – 496, pastaj Qendra e Kulturës “Sava Deçanac – Leposaviq”, në rr.“Nemanjina“ nr.11. Telefoni 028 /83 057. Në kuadër Asopciacionit mailve të Serbisë vepron edhe „Asociacioni Sportiv I Kosovёs dhe Metohisë“. Kryetar kёtij asocijacioni ёshtё Stevan Vulloviq dhe adresa e AS KM’së është në rrugën “Serdar Janka Vukotiqa“ nr. 33 numri I tel 028 424114, mail adresa: sportski_ savez_kim@yahoo.com, Mitrovicё. (Për më tepër lexoni te portali Srpski Savez Srbije për Sportski savez Kosova I Metohije http://www.serbiansport.com/opstinski_savezi.htm) Madje në Mitrovicën veriore vepron edhe Lidhja e Karatesë së Kosovës dhe Metohisë „Karate Savez Kosova I Metohije“ – në këtë adresë: Rr.Serdar Janka Vukotiça 33 – 38220 Kosovska Mitrovica. Tel./Fax 028 664 728e-mail: karatesavezkm@yahoo.com. Për më tepër lexoni këtu: Karate Savez Kosova I Metohije http://www.karatesavezkim.rs/kontakt.htm
Funksionimi i radiove serbe në Kosovë!
Në Kosovë funksionojnë shumë radio serbe, ku skemat programore të tyre janë krejtësisht një nacionale dhe me përmbajtje antishqiptare dhe asgjë nuk kanë të bëjnë me realitetin. Këto mediume shtetin e Serbisë e trajtojnë si shtet të tyre, ndërsa Kosovën e konsiderojnë si krahinë jugore të Serbisë si “Kosovo I Metohija”. Me këtë rast pos jell një shembull nga Radi Gracanica “РадиоГрачаница“. Ja se çka shkruan për Kosovën:
Косово и Метохија је јужна покрајина републике Србије. Од1999. године, Косово и Метохија се налази под протекторатомУједињених нација. Коначни статус покрајине још нијерешен. Већину косовскометохијског становништва чиниалбанска национална мањина у Србији. Име Метохија значи“земља под управом манастира”. Реч је грчког порекла. Метохија на најширем делу има 23 км ширине, а дуга је око60 км, на просечној надмор5ској висини од 550 метара. Најзначајнија река је Бели Дрим. Метохију окружују МокраГора на северу и северозападу, Проклетије на западу, Паштрик на југозападу, Шар планина на југу и југоистоку, теЧичавица, која одваја Метохију од остатка покрајине, наистоку и североистоку. Највећи градови у Метохији суДечани, Ђаковица, Исток, Ораховац, Пећ и Призрен.
|
( … )
|
Financimi i këtyre mediumeve bëhet kryesisht nga institucionet e Serbisë, pa asnjë pengesë nga institucionet e Kosovës. Sot e kësaj dite këto mediume marrin paga dhe donacione nga Serbia, shoqatat e ndryshme, por një pjesë të tyre edhe nga Buxheti i Kosovës!
Mediumet që financohen nga Beogradi janë:
|
Pronar: Nikola Stoliq (Nënkryetar I Komunës së Vitisë)
- R051 Radio Kompas, Pasjan 100.4
Pronar: Dragan Nikoliq (Udhëheqës I Qarkut të Anamoravës)
Pasjan: 038/27 335 & 064/451 43 11 & 063/726 8819 & 063/8300 808
- Radio “Raniluk”,
- Radio “Shilovo”,
- Radio “Shterpce”,
- Radio “Kosovo Polje”.
|
( … )
SHTOJCË
KOMUNAT E REJA SERBE DHE TRASHËGIMIA
KULTURORE DHE FETARE SERBE SIPAS PAKOS
SË AHTISAARIT
Dihet mirëfilli se Serbia, në planin afatgjatë ka pasur si synim ndarjen e Kosovës në dy etnitete: në etnitetin shqiptar dhe atë serbë. Një plan të tillë e ka projektuar akademik Dobrica Qopsiç. Pas qershorit 1999 duket se substrati i ndarjes së Kosovës në dy pjesë, është hedhur përmes krijimit të enklavave serbe, dhe shkëputjes së plotë të pjesës veriore të Kosovës, të Leposaviçit, Zubin Potokut dhe Zveçanit, duke përfshirë këtu edhe Mitrovicën verore deri në urë të lumit Ibër, nga tërësia e ushtrimit të pushtetit prej UNMIK’ut dhe institucioneve të Përkohshme të Kosovës bazuar në rezoluten 1244 verzioni anglisht. Kjo ndarje u vijëzua qartë në pakon e Ahtisaarit me Decentralizimin (formimin e komunave të reja serbe) dhe krijimin e zonave (eksteritoriale) të mbrojtura me status të veçantë për manastiret dhe kishat ortodokse serbe. Pakoja e Ahtisarit ishte frytë i negociatave të zhvilluara në Vjenë (në vitet 2006 - 2007) ndërmjet Prishtinës dhe Beogradit me ndërmjeësimin e finlandezit Marti Ahtisaari.
Për ta konkretizuar këtë çështje, po i referohem Aneksit III dhe aneksit V të Pakos së Ahtisaarit dhe disa hartave, në të cilat përmes decentralizimit dhe eksteritorialitetit për “kishat e manastiret serbe”, dizajnohet qartë kompaktësia teritoriale e enklavave serbe, statusi i veçantë mbrojtës për “kishat dhe manastiret” si dhe bashkëpunimi special (funksional) i tyre me Republikën e Serbisë. Në Nenin 10 të aneksit III për Decentralizimin që mban titullin: “Bashkëpunimi me institucionet e Republikës së Serbisë”, në pasusin 10.1 të këtij aneksi thuhet (po citoi): ”Komunat do të kenë të drejtë të bashkëpunojnë, brenda kompetencave të tyre, me komunat dhe institucionet, përfshirë agjencitë qeveritare, të Republikës së Serbisë. Bashkëpunimi i tillë do të merr formën e ofrimit të asistencës financiare dhe teknike nga ana e institucioneve të Serbisë në implementimin e kompetencave komunale.”Dhe këtë fushë të “asistencës financiare” e definon edhe më qartë neni 11 i këtij aneksi (III). Në pasusin 11.1 të nenit 11: ”Financimi i aktiviteteve komunale nga Republika e Serbisë” thuhet: ”Komunat do të kenë të drejtë të pranojnë donacione financiare nga Republika e Serbisë ...” dhe edhe pse këto “donacione financiare nga Republika e Serbisë” sipas pasusit 11.1.2 të këtij neni pranohen duke qarkulluar nëpërmjet “bankave komerciale të certifikuara nga Autoriteti Qendror Bankar i Kosovës”, ato nuk do të jenë objekt i taksave, tarifave... të shqiptuara nga autoritetet qëndrore, dmth nga institucionet e Kosovës.
Sipas Aneksit III për përcaktimin e kufijve të komunave të reja, ishin definuar komunat: Graçanicë (16), Novobërdë (24), Ranillug (13), Partesh (3) dhe Kllokot/ Vërboc (8 ) me disa Zona kadastrale (ZK). Përbërja e plotë e këtyre komunave është si vijon:
Graçanicë (16)
ZK Badoc
ZK Batushë
ZK Çagllavicë (sipas përkufizimit në hartën III A)
ZK Dobratin
ZK Graçanicë
ZK Gushtericë e Ulët
ZK Gushtericë e Epërme
ZK Llapllasellë
ZK Lepi
ZK Livagjë
ZK Preoc
ZK Skullan
ZK Sushicë
ZK Suhadoll
ZK Radevë
ZK Uglar
Novobërdë (24)
ZK Bostan
ZK Bolec
ZK Bushincë
ZK Carevc
ZK Dragancë
ZK Izvor
ZK Jasenovik
ZK Kollubar
ZK Koretishtë
ZK Kufcë e Epërme
ZK Llabjan
ZK Makresh i Ulët
ZK Makresh i Epërm
ZK Manishincë
ZK Miganoc
ZK Mozgovë
ZK Novobërdë
ZK Parallovë
ZK Prekoc
ZK Stanishor
ZK Strazhë
ZK Tërniqec
ZK Tirincë
ZK Zebincë
Ranillug (13)
ZK Bozhec
ZK Domoroc
ZK Drenoc
ZK Gllogoc
ZK Hodec
ZK Kormnjan i Epërm
ZK Kormnjan i Ulët
ZK Pançellë
ZK Rajanoc
ZK Ranillug
ZK Ropotovë e Madhe
ZK Ropotovë e Vogël
ZK Tomanc
Partesh (3)
ZK Butrikë e Poshtme
ZK Pasjan
ZK Partesh
Kllokot/Vërboc (8)
ZK Gërnçar
ZK Kllokot
ZK Letnica
ZK Mogillë
ZK Shashar
ZK Vërboc
ZK Vërnakollë
ZK Vërnez
|
Për t´i parë më konkretisht ofertat, gjegjësisht kompromiset e bëra nga Grupi Negociator i Kosovës në bisedimet e Vjenës, për themelimin e këtyre komunave etnike serbe, shihni hartat në vijim:
Çështja e dytë që shtetin e Kosovës e bën jofunksional është edhe çështja e “Trashëgimisë kulturore dhe fetare serbe”, që trajtohet në aneksin V të pakos së Ahtisaarit nën titullin: ”TRASHËGIMIA KULTURORE DHE FETARE”.
Çfarë definon ky aneks?
Në pasusin 1.1 të nenit 1 të aneksit V, thuhet:
”Kisha ortodokse serbe (KOS) e Kosovës do të gëzojë mbrojtje dhe gëzim të të drejtave të veta, privilegje dhe imunitete, ashtu siç parashikohet me këtë Aneks.”
Ndërsa në pasusin 1.5 të këtij neni, thuhet:
”Kisha ortodokse serbe në Kosovë do të ketë diskrecion (liri të plotë veprimi) të plotë në menaxhimin e pasurisë së vet dhe qasjes në objektet e veta. Autoritetet e Kosovës do të kenë qasje në objektet të cilat janë pasuri e Kishës ortodokse serbe të Republikës së Serbisë, vetëm me pëlqimin e dhënë nga Kisha, në rastet e urdhrit gjyqësor të lëshuar në lidhje me aktivitetet ilegale, ose në rast të rrezikut të drejtpërdrejtë për jetën dhe shëndetin.”
Ndërkaq në pasusin 4.1 të nenit 4 të këtij aneksi(V) që përcakton “zonat e mbrojtura” thuhet:
”Një numër i zgjedhur i manastireve të Kishës ortodokse serbe, si dhe kishave, dhe objekteve tjera fetare, si dhe objektet historike dhe kulturore të rëndësisë të veçantë për komunitetin serb të Kosovës, do të gëzojnë mbrojtje të veçantë përmes përcaktimit të “Zonave të mbrojtura”. Objektivat e zonave mbrojtëse janë: të sigurohet një ekzistim dhe funksionim paqësor i objekteve që duhet mbrojtur; të ruhet mjedisi historik, kulturor dhe natyral, duke përfshirë mënyrën e jetës të manastirit dhe klerit; dhe të parandalohet zhvillimet negative përreth tyre, duke siguruar kushtet më të mira të mundshme për zhvillim harmonik dhe të qëndrueshëm të komuniteteve të cilat banojnë në hapësirat përreth këtyre objekteve. Gëzimi i të drejtave pronësore në zonat e mbrojtura mund të kufizohet në mënyrën si në vijim:
Në nenin 4 pasusi 4.1.1 Do të ndalohet çdo aktivitet i ri nga fushat si në vijim:
a) Ndërtimi ose zhvillimi industrial, sikur: eksploatimi i resurseve minerale; ndërtimi i centraleve për prodhimin e energjisë ose rrjetit të energjisë elektrike, furrave dhe fabrikave.
b) Ndërtimi ose zhvillimi i objekteve, siç janë: strukturat ose godinat më të gjata se manastiri/kisha/monumenti kulturor nën mbrojtje; përdorimi i materialeve të rrezikshme në çdo ndërtim të ri (duke përfshirë objektet banesore): nëpër rrugë, pompa të benzinës dhe qendra të riparimit të automjeteve; supermarkete; klube nate.
Ndërkaq në pasuesin 4.1.2 të nenit 4 thuhet:
4.1.2 Kur rrethanat e kërkojnë, mund të kufizohet çdo aktivitet nga këto fusha. Para kryerjes së aktiviteteve nga fushat si në vijim, komuna përkatëse duhet të konsultohet me KOS ose me komunitetin serb:
a) Ndërtimet ose zhvillimet komerciale, siç janë: ndërtimi i rrugëve, ndërtimi i depove, punëtorive, dyqaneve, restoranteve, lokaleve të natës, kafiterive, kiosqeve dhe shtandeve të ushqimit, dhe çdo ndërtim më i madh nëpër rajonet rurale;
b) Tubimet publike, rekreative dhe zbavitëse;
c) Urbanizimi i tokës bujqësore.
* * *
Duke u bazuar në këto pasuse e nenesh të shkëputur nga pakoja e Ahtisaarit, duket shumë qartë, se Kishat dhe autoritetet kishtare serbe luajnë rolin e “minishteteve serbe” në Kosovë dhe si të tilla e degradojnë skajshmërisht integritetin teritorial, politik e institucional të shtetit të Kosovës.
Zonat e mbrojtura i përcakton qartë edhe:
„ANEKSI V - TRASHËGIMIA KULTURORE DHE FETARE“
Në pasusin 4.1.4 të nenit 4 të aneksit V të pakos së Ahtisaarit, si Zona të mbrojtura janë përcaktuar këto lokacione - kisha e manastire serbe:
Manastiri i Deçanit, Deçan
Patrikana e Pejës
Manastiri i Graçanicës
Kisha e Virgjëreshës, Lipjan
Manastiri i Deviçit, Skenderaj
Manastiri i Gorioçit, Istog
Manastiri i Budisavcit, Klinë
Manastiri i Sokolicës, Zveçan
Manastiri i Draganacit, Gjilan
Manastiri i Arkangjelit të Shenjtë, Prizren
Manastiri i Banjskës, Zveçan
Manastiri i Zoçishtës, Zoqishtë, Rahovec
Fshati Hoqë e Madhe, Rahovec
Manastiri Duboki Poto, Zubin Potok
Kisha e Shën Gjergjit, Gornjasellë, Prizren
Manastiri i Soçanicës, Leposaviq
Kisha e vetmisë, Uljaricë, Klinë
Monumenti memorial i Gazimestanit, Obiliq
Kështjella mesjetare e Zveçanit
Qyteti mesjetar i Novobërdës
Ura mesjetare e Vojnoviqëve, Vushtrri
Vetmia e Petrit të Shenjtë në Korishë, Prizren
Ndërsa sipas pasusit 4.1.5 të nenit 4 si Zona të mbrojtur me përkufizim 100 metra hapësirë rreth perimetrit të tyre, janë evidentuar këto manastire:
Manastiri i Petkut të Shenjtë, Leposaviq
Manastiri i Shëruesve të Shenjtë, Leposaviq
Manastiri i Virgjëreshës së Shenjtë të Hvosnos, Skenderaj
Manastiri i Markut të Shenjtë, Korishë, Prizren
Manastiri i Treshit të Shenjtë, Mushtisht, Suharekë
Kisha e Virgjëreshës së Shenjtë, Sredskë, Prizren
Manastiri i Uroshit të Shenjtë, Nerodime, Ferizaj
Manastiri i Binaçit, Buzovik, Viti
Ndërkaq me pasusin 4.1.6 të nenit 4 Zona të mbrojtura me përkufizim 50 metra rreth perimetrit të tyre,janë përcaktuar:
Manastiri i Dollacit, Klinë
Kisha e Shën Nikollës, Gjurakoc, Istog
Kisha e Virgjëreshës së Shenjtë në Hodegetri, Mushtitsht, Suharekë
Kisha e Nikollës së Shenjtë, Shtërpcë
Kisha e Teodorit të Shenjtë, Biti e Poshtme, Shtërpcë
Kisha e Nikollës së Shenjtë, Gotovushë, Shtërpcë
Kisha e Virgjëreshës së Shenjtë, Gotovushë, Shtërpcë
Kisha e Shën Gjergjit, Biti e Epërme, Shtërpcë
Kisha e Nikollës së Shentjë, Mushnikovë, Prizren
Kisha e Nikollës së Shentjë, Drajçiq, Prizren
Kisha e Nikollës së Shentjë, Sredskë, Prizren
Kisha e Apostujve të Shenjtë (ose Petkut të Shenjtë), Mushnikovë, Prizren
Kisha e Shën Gjergjit, Serdskë, Prizren
|
Shikoni disa “zona të mbrojtura” me kufij minishtetesh -
brenda Kosovës, të skicuara në harta!
„MINISHTETET SERBE“ NË KUSHTETUTËN E KOSOVËS!
Lexoni me kujdes dhe gjykoni me kokën tuaj se çfarë dëmi do t’i sjellë Kosovës, aplikimi i ligjeve për zonat e veçanta, të miratuar nga deputetët tanë pa u diskutuar fare në Kuvend!
Ligjet për Zonat e veçanta në Kushtetutën e Republikës së Kosovës
të dala nga pakoja e Ahtisarit
- LIGJI PËR ZONAT E VEÇANTA TË MBROJTURA
- Lista e hartave
- 01 - Manastiri i Draganacit, Gjilan
- 02 - Manastiri i Uroshit të Shenjtë, Nerodime, Ferizaj
- 03 - Kisha e Nikollës së Shenjtë, Shtërpcë
- 04 - Kisha e Shën Gjergjit, Biti e Epërme, Shtërpcë
- 05 - Kisha e Teodorit të Shenjtë, Biti e Poshtme, Shtërpcë
- 06 - Kisha e Nikollës së Shenjtë, Gotovushë, Shtërpcë
- 07 - Kisha e Virgjëreshës së Shenjtë, Gotovushë, Shtërpcë
- 08 - Manastiri i Binaçit, Buzovik, Viti.
- 09 - Manastiri i Premtit të Shenjtë, Leposaviq
- 10 - Manastiri i Shëruesve të Shenjtë, Leposaviq
- 11 - Manastiri i Soçanicës, Leposaviq
- 12 - Qyteti Mesjetar i Novobërdës
- 13 - Manastiri i Deviçit, Skënderaj
- 14 - Ura Mesjetare/e Vjetër e Vojnoviqëve
- 15 - Manastiri Duboki Potok, Zubin Potok
- 16 - Manastiri i Banjskës, Zveçan
- 17 - Kështjella Mesjetare e Zveçanit
- 18 - Patriarkana e Pejës, Pejë
- 19 - Manastiri i Deçanit, Deçan
- 20 - Manastiri i Goriçit, Istog
- 21 - Manastiri i Virgjëreshës së Shenjtë të Hvosnos, Istog
- 22 - Kisha e Shën Nikollës, Gjurakoc, Istog
- 23 - Manastiri i Budisavcit, Klinë
- 24 - Manastiri i Dollacit, Klinë
- 25 - Manastiri i Sokolicës, Zveçan
- 26 - Kisha e Heremitëve, Uljaricë Klinë
- 27 - Manastiri i Graçanicës , Prishtinë
- 28 - Kisha e Shpalljes se Virgjëreshës, Lipjan
- 29 - Monumenti i Gazimestanit dhe Tyrbja e Bajraktarëve
- 30 - Manastiri i i Arkangjelit të Shenjtë, Prizren
- 31 - Kisha e Nikollës së Shentjë, Bogoshevc, Prizren
- 32 - Kisha e Nikollës së Shentjë, Drajçiq, Prizren
- 33 - Kisha e Shën Gjergjit,Gornjasellë, Prizren
- 34 - Manastiri i Markut të Shenjtë, Korishë, Prizren
- 35 - Vetmia e Petrit të Shenjtë, Korishë, Prizren.
- 36 - Kisha e Nikollës së Shentjë, Mushnikovë, Prizren
- 37 - Kisha e Apostujve të Shenjtë (ose Premtit të Shenjtë),Mushnikovë, Prizren
- 38 - Fshati Hoqë e Madhe, Hoqë e Madhe, Rahovec
- 39 - Manastiri i Zoqishtës, Zoqishtë, Rahovec
- 40 - Kisha e Shën Gjergjit, Serdskë, Prizren
- 41 - Kisha e Nikollës së Shenjtë, Sredskë, Prizren
- 42 - Kisha e Virgjëreshës së Shenjtë, Sredskë, Prizren
- 43 - Kisha e Virgjëreshës së Shenjtë në Mushtisht, Suharekë
- 44 - Manastiri i Treshit të Shenjtë, Mushtisht, Suharekë
(Këto ligje janë publikuar në Gazetën Zyrtare të Republikës së Kosovës)
|
|
