Po të lexosh apo të shkruash për një vepër të madhe apo një figurë madhështore historike e kombëtare, e sidomos për ato figura aq të çmuara, që në kohet më të vështira të Kombit, me tërë qenien e vet mbrojtën identitetin dhe hapësiren e vendit shqiptar e ndien veten të vogël në njërën anë dhe krenar njëkohësisht për trimat dhe dijëtarët që pati Kombi ynë. Pra, ndjej veten krenar, por shumë të vogël, kur lexoj dhe flas apo dëgjoj për trima e trimëresha të Kombit tim, të cilët sakrifikuan çdogjë të veten për të drejten dhe të mirën e vendit të vet. Edhe ky identitet yni (sot)është rezultat i luftës së tyre që bënë, u sakrifikuan e u flijuan, vuajtën e u persekutuan, u përbuzën e u nënçmuan, u rrahen e u torturuan, u burgosen e u internuan, u shpërngulen dhe emigruan, por prap shqiptarë mbetën dhe qëdruan.
Për tërë atë që bënë, për të mirën e vendit, për vuajtjen e sakrificën, për luftën e trimërinë, për besën e bujarinë, sot, pas kaq kohe flasim, shkruajmë e studiojmë, pse?. . . e qartë, përgjigja nuk mungon, e dijmë çdonjëri. . Këta trima, Nacionalistë Shqiptarë, nuk luftuan për Shqipëri as të madhe e as të vogël, por, për një Shqipëri të bashkuar dhe etnike, kurse një përkufizim, se shqiptarët kërkuan (kërkojnë) dhe lufuan për një Shqipëri të madhe, nuk është gjë tjetër pos një “vlerësim” qëllimkeq i atyre që shqiptarët i deshtën të pjesëtuar e të robëruar. Periudha mbi pesdhjetvjeçare e rexhimit komunist e bëri të veten, ku përbalti dhe u përpoq ta shtrëmbëroi të vërtetën mbi luftën e drejtë që bënë shqiptarët për çlirimin e vendit dhe ruajtjen e kufijve etnikë nga çetnikët sllav. Ky rexhim u pëpoq, që përgjithmonë të mbesin në harresë figurat më madhore të Kombit. Idea dhe gadishmëria që të zbardhen figurat më të çmuara të Kombit tanë është për t’u përshendetur dhe përkrahur. Për dy vite e gjysmë u bë punë e madhe në këtë drejtim, duke filluar që nga Hamburgu dhe e tërë Diaspora, Kosova e Qamëria, Shqipëria e Kosova lindore, Mali i zi e Maqedonia, pra nga të gjitha trojet etnike shqiptare, analistë e historianë, studiues e intelektualë, po bëjnë punë me vlera të mëdha historike në zbardhjen e luftës së drejtë dhe kontributin e pazëvendësueshëm të së djathtës shqiptare, që për synim dhe qëllim kishte Shqipërinë e bashkuar. Andaj, mbajtja e sesioneve të tilla shkencore ndikoi ndjeshëm në ndriçimin e të vërtetës për luftën e mirëfilltë të nacionalizmës shqiptare. Duke filluar që nga Hamburgu, mbajtur më 12 e 13 qershor 2004, i dyti Sesion në Prizrenin historik më 26 e 27 nëntor 2004, pastaj i treti në Shkodren kreshnike më 13 e 14 qershor 2005, kurse Sesioni i katërt u organizua dhe u mbajt mu në qendrën e nacionalizmës shqiptare, në Klinë, më 11 dhe 12 dhjetor 2005, dhe, Sesioni i pestë i radhës u mbajt në korrik 2006, në Rrëshenin mirditorë. Pas mbajtjes se këtyre Sesioneve shkencore, ku për temë qëndrore ishte, E Djathta shqiptare në mbrojtje të Shqipërisë etnike, me të cilin emërtim u titulluan edhe pesë librat ( I, II, III, IV, V) të botuara gjerë më tani. Në këto libra u përfshinë të gjitha temat e elaboruara në këto Akadami, të cilat vërtetë shkencore por dhe historike. Librat i botoi Sh. B. Lumbardhi në Prizren. Të gjitha me të njejtin titull “E Djathta Shqiptare në mbrojtje të Shqipërisë Etnike”
( I) Libri i parë (nga Akademia në Hamburg) përmban 356 faqe me 21 tema te 21 autorëve, në pjesën e parë, kurse pjesa e dytë përfishinë diskutimet për gjasht librat. Kurse në pjesën e tretë janë materialet lidhur me jehonën e Akademisë. Në pjesën e katërt të paraqitura janë fotografi të nacionalistëve të Shqipërisë Etnike.
(II) Libri i dytë përbëhet prej 399 faqësh, me gjithsejtë 35 ligjerues, me po aq tema të shtjalluara në Akademinë e mbajtur në Prizren. Libri ka parathënjen, dokumente, shkrime gazetash dhe foto të cilat përkojnë me sesionin shkencor të mbajtur më parë.
(III) I treti libër ka 567 faqe, me 50 tema të përpunuara në Akademinë e mbajtur në Shkodër.
Libri ka parathënjen dhe shtojcën ku paraqiten foto dhe dokumente arkivore.
(IV) Libri i katërt mban në vete 49 tema nga Akademia e mbajtur në Klinë. Gjithësejtë ka 486 fletë. Pos temave, ka dhe fjalën e hapjes, shënimin hyrës, materiale, aktivitete, recensione, korrespodenca, telegrame dhe më në fund fjalën përmbyllëse.
Libri i parë (I) fillon me parathënjen (shënimin hyrës) të historianit Nue Oroshi, ku qartë paraqet idenë dhe formën se si u bë organizimi i mbajtjes së Akademisë në Hamburg dhe tjerat në vijim. Ku me mbajtjen e këtyre Sesioneve, së paku ta lajmë një borgj ndaj luftëtarëve të Shqipërisë Etnike. Më tej sqaron, se kjo ide u përkrah nga shumë intelektualë dhe atdhetarë nga Europa e Amerika, Shqipëria e Kosova, Maqedonia e Mali i Zi, Kosova Lindore e Çamëria. Veçon gadishmërinë përkrahëse të Institutit të Historisë së Kosovës, në krye me historianin Prof. Dr. Muhamet Shatri, i cili njëherit është edhe kryetar i Këshillit organizues i të gjitha Akademive të mbajtura gjerë më tani.
Fillimit të brëndisë në libër i prinë kënga e Ernest Koliqit, kushtuar Kapidan Mark Gjon Markut, i cili qe udhëheqës i trasheguar për Krahinën e Mirditës, Krahinë kjo, që pati autonominë e vet (rreth viteve 1500), ku kjo Derë e Gjon Markut e pat bërë këtë. Pak vargje me kuptim të gjërë:
Lum për Ty qi na fale, o Zot i lumi !
Fjalën e fundit qi me za t’thekun
La Kapedani para se me dekun:
-Ju shtegtar’ , kushdo qofshi,
qi kerkoni rruget e botes,
Plakut tem m’i thoni . . .
Vul’ gjaku u vuna porosive t’uaja.
Vuajta me ta, dhe vdiqa kur erdh dita
E Deren e Kanunit s’ta korita.
Ky libër, temë të parë ka pëpjekjet e Lidhjes së Dytë të Prizrenit për jetësimin e aspiratave jetike të Kombit tanë, nga Prof. Mr Muhamet Shatri, ku LDP-në na e paraqet me peshë të madhe në aspektin politik dhe ushtarak për Kosovën dhe mbarë trojet etnike shqiptare gjatë Luftës së Dytë Botërore. Pastaj paraqet themelimin e LDP-ës nga përfaqësuesit e të gjitha trojeve etnike, nga Ohri e Shkupi, Prizreni e Gjilani, Prishtina e Mitrovica, Pazari i Ri, Plava e Gucia, Malësi e Gjkovës etj. U themelua në shtator ’45, nga Shkupi, Prizreni e Gjilani, Prishtina e Mitrovica, Pazari i Ri, Plava e Gucia, Malësi e Gjkovës etj. U themelua në shtator ’43, nga ’45, nga të deleguarit në Prizrenin histirik. Qëllim kishte realizimin e konceptit të Lidhjes së Parë të Prizrenit. Organizatorë kryesorë të kësaj Platforme na i paraqet, të madhin Xhafer Devën, Asllan Boletinin etj. LDP-ja na paraqitet vazhdimësi e Lidhjes së Parë të Prizrenit, e cila u krijua gjatë Luftës së Dytë Botërore. LDP-a ishte kreatorja e mobilizimit të forcave luftarake shqiptare për t’i mbrojtur teritoret etnike shqiptare nga ushtria bullgare, serbomalazeze, maqedonase, duke mos përjashtuar edhe forcat tjera partizane nga Shqipëria dhe Kosova. Kurse Idriz Lamaj në punimin e vet, Xhafer Devën e paraqet, pishtar, burrështetas shqiptar, i urtë e i mençur, trim e i rrept kur e kerkonte nevoja; sa lakonik aq edhe parabolik, nganjëherë sa biblik aq edhe modern, sa patriot aq edhe ndërkombëtar, me një fjalë-ishte mendja dhe shpirti i Kombit. Historianin Nue Oroshi në këtë libër e kemi me temën kushtuar atdhetarit Kapedan Dr. Mark Gjon Marku, luftëtar dhe udhëheqës i luftës për Shqipëri Etnike. Vjen nga një Familje atdhetarësh, e cila ishte ideatore e formimit të autonomisë së Mirditës, ku prijëtar ishte Gjon Marku i Parë. Nga kjo Amë kishte dalur edhe Kanuni i Lekë Dukagjinit. Nga kjo Derë çdoherë lindën luftëtarë dhe Kapedana që e udhëheqën luftën, jo vetëm në Mirditë, por çdokund, qëllim kishin Shqipërinë Etnike. Kapedan Markun jeta studentore në Romë s’e bëri për vete por ai iu çep çlirimit të atdheut, krijoj lidhje reciproke me intelektualë dhe figura me namë, në interes të vendit dhe Kombit të vet. Kujtime për atdhetarin Gjon Serreqi, Akademik Mark Krasniqi na i paraqet ditët dhe vitet e përbashkëta në shkollë dhe në aktivitete kombëtare. Se, Gjon Serreqi bëri çdo të mirë për Kombin, sakrifikoi të tërën që pati për të mirën e Shqipërisë Etnike. Prof. Dr. Jahja Drançolli bën fjalë për Lidhjen e Dytë të Prizrenit, veprimtarinë e saj në periudhën shtator ’43 – nëntor ’44, dhe themelimin e saj. Pastaj për Kuvendin e Dytë dhe statusin; përpjekjet për organizimin e ushtrisë, pastaj kërkesa për militarizimin e Kosovës, themelimin e Komitetit të Rinisë Nacionale si dhe për Kuvendin e Tretë të Lidhjes së Dytë të Lidhjes së Prizrenit. Prof. Ass. Dr. Romeo Gurakuqi zbërthen figurën e të madhit Ernest Koliqit, si shumë të veçantë dhe shumëdimensionale, si shkrimtar e atdhetar. Pastaj, për botkuptimet e tija, formimin në aspektin politik. Prezenton vlerën e kontributit pas luftës së Dytë Botërore. Pastaj, veprimtaria e Koliqit Ministër Arsimi etj. Tomë Mrija me shkrimin për Marie Shllakun, bijë shkodrane, martire e Kosovës. Fadil Geci për Luftën e Drenicës si vazhdimësi e aspiratave çlirimtare shekullore-që ishin frymëzim për luften çlirimtare të viteve ’98-2001. Petrit Palushi- Rasti i kundërvënies se Muharrem Bajraktarit ndaj diktatures komuniste, reagimi dhe refuzimi ndaj saj. Nimon Mulliqi duke zbërthyer figurën madhore të t’madhit Mithat Frashëri këtij libri i shton madhështinë, na paraqet figurën e një diplomati poliglot, politikani, nacionalisti të përbetuar. Pastaj, na paraqet Dekalogun e Ballit Kombëtar, të hartuar më 1942; thirrje rinisë komuniste - Shqipëria e shqipëtarëve, vdekje tradhtarëve. Dr. Riza Sadiku- për udhëheqësin shpirtëror të Ballit Kombëtar Xhemë Hasë Gostivari në Maqedoninë Perëndimore. Në luftë jo vetëm kundër forcave komuniste partizane por edhe kundër njësive çetnike serbe e profashiste bullgare. Paraqet kohën e tij në Shqipëri, kthimin në vendlindje dhe fillimin e një etape të re, dmth. më 1943 ku edhe formon njesitë vullnetare. Në këtë libër kemi edhe tema tjera me vlera të larta historike, nga autorët, Franë Camaj, Gjergj Dedaj, Emin Fazlija, Jetish Kadishani, Luz Thaçi, Ibrahim Metaj e të tjerë.
Pjesën e dytë të librit e përbëjnë paraqitjet dhe diskutimet për librat, si psh. Arif Molliqi prezenton vlerat e librit të Idriz Lamajt , , Xhafer Deva në driten e letrave të veta. . . ” Avni Bilalli , , Marie Shllaku-vajza shkodrane. . . ”, Sefedin Krasniqi për monografinë “ Deshmorët jetojnë pas vdekjes” nga Arif Molliqi; Magjun Smujli, një libër që thotë shumë “ Lufta pa maska “ e Gani Gecit, kurse Selman Etemi për librin , , Lufta dhe dilemat shqiptare” të Magjun Smajlit.
Libri i dytë (II) „E djathta shqiptare në mbrojtje të Shqipërisë Etnike”. Në te përfshihen materiale, kumtesa dhe shpalime të reja historike për figurat më eminente të Kombit dhe në kohët më të vështira të tij, duke përfshirë periudhën e Luftës së Dytë Botëtote e gjerë në vitin 1950. Konkretizohet lufta dhe qëllimi i saj. Flitet haptas për figurat më madhore që luftuan dhe e udhëhoqen atë, pastaj për vrasjet e torturimet, grabitjet e teritoreve etnike shqiptare dhe miratimi nga fuqitë e mëdha. Për këtë luftë dhe këta trima, lëre që gjerë më tani s’u fol apo s’u shkrua, por u anatemuanë qëllimisht.
Për nacionalizmin shqiptar gjatë Luftës se Dytë Botërore, Beqir Meta ndër tjera veçon, se, nacionalizmi shqiptar është nacionalizem i ri dhe pati mungesë në rritje, në këtë ndikuanë kushtet specifike në zhvillimin historik, si psh. autori e çmon Rilindjen Kombëtare Historike si një fenomen relativisht të vonuar, qartë, pati vështirësi të mëdha. Paraqet mungesën e duhur të kundërshtisë se duhur ndaj fuqive të mëdha me rastin e copëtimit të trojeve etnike, dhe, kështu tek shqiptarët, nga koha e robërisë së gjatë, u zbeh koncepti i bashkimit, ku për këtë si shkak kryesor paraqet përfshirjen e anarkisë totale të Shqipërisë pas shpalljes së pavarësisë së saj. Pastaj, propaganda e huaj, shërbëtorët . . . etj, që sollen krizë edhe për vet autonominë e Shqipërisë. I madhi Emin Fazlia, shkruan për tiparin shqiptar Besa, që e bën dallues Kombin tonë nga të tjerët. Me Besën konkretizohen vlerat më të larta te shqiptarët. Me Besën identifikohet , , Besëlidhja Kombëtare Demokratike Shqiptare” , , , Besa e Lumës”, , , Besa Kombëtare”, , , Besëlidhja Shqiptare e maleve” etj. , ku çdoherë paten për qëllim bashkimin e të gjitha hapësirave etnike në Ballkan në një shtet etnik shqiptar. Pastaj Z. Emin sqaron dhe prezenton luftën dhe amanetin për vazhdimësi nga të mëdhenjët e Kombit, Ymer Berisha, Bedri Pejani, Patër Bernard Llupi, Zhuk Haxhia, Haki Taho, Marie Shllaku e tjerë me radhë, në jetësimin e plotë dhe realizimin e idealeve të tyre. Kurse Z. Muhamet Shatri konkretizon formimin dhe daljen në skenë, dhe veprimtarinë e Lëvizjes Nacional Demokratike Shqiptare, e formuar më 1943 në Pejë, nga të mëdhenjët e Kombit, në krye me Prof. Ymer Berishen, ku në formimin e saj ndikoj ricoptimi i teritoreve etnike shqiptare, dhe kjo përkonte me konceptet e qarta edhe të vet Lidhjes Shqiptare të Prizrenit, që qëllim pati Shqipërinë Etnike e Demokratike. Avni Bilalli – për qëndresën kundërkomuniste në Shalë të Bajgores, mes viteve ’41-’50, e paraqet konkretisht dhe kronologjikisht, duke e veçuar luftën e Cerajës e të Sllatinës, pastaj atë të Kollashinit e të Pazarit të Ri të vitit ’41-’44, atë te Shalës ’44-’45. Veçon Kuvendin e Barës (1944), Kuvendin e Kovaçicës (1944), Kuvendin e Vidishiqit (1945). Qartë paraqet përbërjen e Divizionit të Ibrit, në krye me Ahmet Selacin. Qëllim, Shqipëria e lirë dhe etnike. Po kështu, me radhë vijnë autorë me tema që zbërthejnë dhe paraqesin luftën e drejtë. Me pak fjalë- ky libër është kompleks temash që përbëjnë një libër të vogël por me ngjarje të mëdha dhe luftëtarë të mëdhenjë të çështjes kombëtare. Të radhës vijnë, Muharrem Dezhgiu, Ramiz Avdyli, Riza Sadiku, Zekria Cana, Islam Dobra, Prenkë Gjetaj, Petrit Palushi, Rexhep Kastrati, Nue Oroshi, Parim Kosova.
Libri i tretë (III) temë shtjelluse ka Qëndresen Nacionaliste në Shqipërinë Etnike dhe në diasporë kundër komunizmit dhe pushtuesit jugosllav gjatë viteve ‘45-’90. Prof. Dr. Ramiz Avdyli me temën lidhur me Lëvizjen Kombëtare Shqiptare në Maqedoni në periudhën 1945-1990, paraqet si periudhë pak ca të favorshme për maqedonët por jo edhe për shqiptarët, të mbetur nën mëshiren e politikës ditore jugosllave atëherë. Potenciali njeri disi i ndarë në dy kahje, por një pjesë që më kohë e radhitur në forcat që për qëllim kishin krijimin e Shqipërisë Etnike, kurse pjesën tjetër e paraqet të zhgënjyer. Kjo Lëvizje kordinonte veprimtarinë e vet me simotra në Kosovë për arritjen e idealit kombëtar. Historiani Tomë Mrijaj bën analizë shkrimore për atdhetarin dhe nacionalistin e Kombit shqiptar Gjon Destanishta, sqaron, se u lind, u rrit, veproi e luftoi necionalist, vuajtjeve u përballoi nacionalist. Atdhetari dhe nacionalisti u pushkatua për nacionalist - këto i bëri për kombin e vet. Autori paraqet bashkëpunimin e tij me Derën e Kapedanave të Mirditës. Punoi dhe veproi si në Kosovë ashtu dhe në Shqipëri. Burrë qëndroi ndaj vuajtjeve dhe torturave. Sakrificat për te të kapercyeshme. Mr Mehmet Gjoshaj me një temë interesante por shumë aktuale për kohën. Kullat, Bunkerët, Stanet dhe Mullinjtë si logjistikë e ONDSH. Kullat fortifikata për luftëtarët antikomunistë shqiptarë. Bunkeri shtëpi të parë për luftëtarët dhe pjestarët e ONDSH-ës. Stanet, mullinjtë e shpellat kusht favorizues për suksese më te mëdha për trima, na prezentohen. Autori vlerësim të madh iu kushton Jatakëve. Gjovalin Çuni paraqet përsonalitetin e të madhit Mustafa Krujes. Në fillim bën përshkrim për jetëshkrimin e M. Krujes të mbështetur paksa edhe në të dhënat e të tjerëve ( si të Koliqit, K. Gurakuqit etj.). Paraqet realitetin jetësor shumë faktik dhe interesant për faktin dhe kohën. Kurse Besim Morina për figurën e Gjokë Spaqit në fillim na paraqitet me jetëshkrimin. Pjesëmarrjen dhe kontributin e Gjokë Spaqit në Grupin e Lidhjes së Prizrenit, autori e paraqet nacionalist të përbetuar demokrat. Pastaj burgosjen dhe dënimin e tij. Se si mbajti qëndrim burrëror në burg. Mbajtja e ditarit për çdogjë, që sot po ka vlerë të madhe etj. Pastaj Akad. Mark Krasniqi ka shkruar për rolin e intelektualit në Lëvizjen Kombëtare të Kosovës, në periudhën e monizmit jugoslliv. Dr Mentor Quku- Llesh Marashi si protagonist i qëndresës shqiptare gjatë luftës së Dytë Botërore. Pastaj Prof. Dr. Muhamet Shatri shkruan për atdhetarët shqiptarë në burgun e Mitrovices së Sremit, në periudhën 1945-1955. E tjerë. Në këtë, libër një numër procesverbalesh prezentohen si dëshmi për proceset e zhvilluara kunder patriotëve shqeptarë. Pastaj në pjesën shtojcë të librit, të paraqitura janë foto nacionalistësh. Ditari i Gjokë Spaqit, Alush Leshanakut, pastaj gjeneologjia e Derës se Gjon Markut.
Libri i katërt (IV) përfshinë temat nga Sesioni i mbajtur në Klinë. Në këtë libër përfshihen nacionalistë që luftuan dhe kontribuan në mbrojtje të Shqipërisë Etnike, në periudhën ’39-’54. Në fillim libri ka shënimin hyrës nga Z. Nue Oroshi. Fjala hyrëse nga Akademik Mark Krasniqi, ku ndër të tjera thotë, se në Kosovë nuk kemi nevojë të luftohet për pushtet. Veçon problemin përçarës si në Kosovë ashtu edhe në Shqipëri, si shkak elementi partiak. Ali Daci në temën e vet shkruan për kontributin e Aqif Blytën në mbrojtjen e Sanxhakut. Figurën e tij, autori e paraqet vigan në mbrojtjen e teritoreve etnike. Tregun e Ri na e paraqet digë mbrojtëse kombëtare. Figurën dhe vlerën e Aqif Blytës autori e paraqet realisht. Vlerat e Aqif Blytës ishte joshëse edhe për te huajt që ta përvehtësonin për në të mirë te historisë së tyre. Ishte dhe mbeti luftëtar i Shqipërisë Etnike dhe shqiptar i vertetë. Prend Buzhala nga deshmorët nacionalistë të Dobërdolit veçon trimat Martin Nue Berishën dhe Pjetër Tomë Berishën luftëtarë dhe nacionalistë të vërtetë. Pastaj, Nue Pjetër Berishën, Tomë Pjetër Berishën e Ndrecë Laci i parë. Paraqet Dobërdolin heroik çerdhe veprimtarësh dhe nacionalistësh të Kombit, qendër e veprimtarëve të mëdhenjë të nacionalizmës kombëtare, vatër e kryengritësve kombëtarë, që, këtu u muaren qendrime e vendime për luftë në të mirën e Kombit e kundër serbosllavisë. Se, Dobërdoli ishte vatër e burrave më me zë, udhëheqës vendimmarrës për zhvillimin e mëtejmë të luftës kundër okupatorit sllav – për një Shqipëri të lirë dhe etnike. Autori, na i paraqet qartë tokat etnike shqiptare si vorbull e interesave të huaja, që nga kohërat më të lashta e gjerë në të kaluarën e afërt, ku na u afruan, bile, dhe na u imponuan ideologji të llojllojshme, qofshin ato morale, juridike, zakonora, apo edhe konfesionale etj. Rriten e madhështisë së Dobërdolit, pos mbajtjes së Kuvendit historik, e bënë burrat trima dhe nacionalistët e përbetuar të Kombit, të lartëshënuarit. . . . Ndësa, Fazli Muriqi paraqet figurën madhështore të Sak Fazlisë-trimit dhe luftëtarit rugovas, i cili, mbi 33 vjet luftoi dhe veproi për shqiptarizëm. Figurën e tij rapsodët e kanë në këngët popullore. I shquar në luftë, i mençur në oda, i rrept në urdhëra, tmerrues për armikun. . . Z. Muriqi në mënyrë kronologjike dhe qartë paraqet zhvillimin e luftës së këti trimi, bashkëpunimin me qetat tjera, kordinimi me figura tjera madhore të Kombit. . . . Akademik Mark Krasniqi, ndër tjera thotë, se qëllimet tona, për bërjen e Shqipërisë etnike do realizohen hap pas hapi. Dr. Nikollë Toma, për luftën në Mirditë gjatë viteve ’44 dhe ’53. Mirditen na e paraqet (në atë periudhë)si graniti e fortë ndaj komunizmit. Qendra e nacionalizmës shqiptare. Paraqet 12 Bajraqet simbol nderi, zemërgjërësie, mençurie, atdhetarie, trimërie etj. Bijtë e saj rojë dhe nderi Kombit. Willy Kamsi me temën, Dhunimi i dijes e i kultures shqiptare, nga barbarët, sundimtarët shekullorë. Kjo evidente qe gjerë në shpalljen e pavarësisë më 28 Nëntor 1912, ku pas këtu ringjallja u vërejt në ne. Ishte ringjallja e dytë si Komb. Dr. Sabile Keçmeti-Basha, bën paraqitje për formimin dhe veprimtarinë e Organizatës Patriotike Shqiptare , , Besa Kombëtare” në Kosovë, si organizatë ilegale patriotike kombëtare. Pastaj, Agron Shabani me shkrimin mjat të vlershëm, Paralele historike në mes popullit shqiptar dhe atij gjerman gjatë Luftës së Dytë Botërore. Pos temave, në këtë libër ka dhe materiale tjera, si: Tahir Z. Berisha- Dëshira dhe amaneti i Adem Gllavicës; Hysen Azemi-Procesvërbal i marrjes në pyetje të Zhukë (Haxhi)Çelës.
Aktivitete: Fjala e Prof. Muhamet Shatrit me rastin e ngritjes së lapidarit të deshmorit të Kombit Rexhep Zeqiraj. Pastaj, atdhetari Hajriz Demaku- Fjalë rasti në Akademinë mbajtur në Klinë.
Recensione: Magjun Smajli - Një punë që na gëzon të gjithëve (, , E djathta shqiptare në mbrojtje të Shqipërisë etnike” pjesa e parë). Rexhep Kastrati-Avancimi si metodologji dhe faktografi në studimin e lëvizjeve të djathta shqiptare. Korrespodenca: telegrame ngushëllimi, kurse fjala përmbyllëse nga i nderuari Emin Fazlija, alias Emil Kastrioti
No comments:
Post a Comment