2021-08-29

Dëshmia autentike/ GORAN BREGOVIÇI-SPIUN I SHËrBIMIT TË SIGURIMIT TË TITOS DHE MILLOSHEVIT

Nga Skendër Zogaj ,publicist , shkrimtar nga Prishtina

Pjesëmarrja e këngëtarit Goran Bregoviç në Festën e Birrës në Korçë, jo vetëm që i hodhi hije të keqe, por e njollosi keq dhe e lëndoi rëndë krenarinë lavdiplote të qytetit historik dhe djepit të kulturës e të arsimit dhe të vlerave më të shenjta shpirtërore të traditës shekullore shqiptare. Korçën që nuk kanë mundur ta thyejnë perandoritë, e gjunjëzoi dhe e turpëroi një palo këngëtar i ndyrë serbo-sllav, “yll” i sajuar më shumë se sa për talentin artistik, për meritat prej spiuni të rafinuar të SDB – Shërbimit të Sigurimit të Shtetit të ish-Jugosllavisë, në regjimin e Titos e të Millosheviçit, dhe tash i dreqërve të mallkuar adhurues të serbo-sllavizmit sot.
E vërteta e pamohueshme për Goran Bregoviçin, që e turpëroi Korçën, e cila i pranoi “vezët e qyqes” që ia solli autori i “Kallashit” me shpresën që të vazhdohet shumëzimi i racës hibride të anti shqiptarizmit, fatkeqësisht, u vërtetua se edhe në Korçë ka rrënjë të thella si gjithandej në Shqipëri e rretherrotull saj. Kjo nuk prish punë, sepse edhe racat e specieve më të ndyta janë të pacenueshme, e kanë vendin e tyre. Mirëpo, e vërteta për to duhet të thuhet: Goran Bregoviçi, me nënë serbe e baba kroat, është spiun i thekur, shumë më i suksesshëm se sa si rockstar, sepse profesioni i spiunit që e ushtron edhe sot, ia ka dhënë famën dhe të gjitha sukseset e deritashme. Këtë e vërteton dëshmitari autentik, Zhivan Velisavljeviçi, ndihmës Shef i Departamentit të Shërbimit të Sigurimit të Shtetit të ish-Jugosllavisë, rekrutuesi i Goranit, i cili vite më parë për mediat serbe ka treguar për Goranin dhe bashkëpunëtorët e tij nga bota muzikore në ish-Jugosllavi. Po e sjellim të plotë shkrimin “Rock scena i DB” (Rock skena dhe Sigurimi shtetëror), publikuar në “Srpska politika” më 28 mars 2010.
E vlenë të lexohet me kujdes! 

ROCK SKENA DHE SIGURIMI I SHTETIT

Kur jeni kënaqur me disa grupe muzikore, me këngëtarët dhe me muzikën e tyre, nuk e keni pas idenë se pas tyre ka qëndruar një organizim shumë më i madh dhe më i fuqishëm sesa vetë grupet dhe këngët. Pas tyre ka qëndruar Shteti përmes veprimeve të një grupi të veçantë të Sigurimit të Shtetit, i cili i ua ka diktuar të rinjve cakun e duhur, në mënyrë që Tito të evitonte rrezikun nga rinia radikale, e cila për nga natyra e saj është rebele dhe kërkon gjithmonë diçka tjetër, diçka më shumë sesa që ka. 
Të rrallë janë njerëzit nga Shërbimi i Sigurimit Shtetëror të ish-Jugosllavisë, të cilët pranojnë të flasin për veprimet, në të cilat kanë marrë pjesë, gjatë regjimeve të kohës së Titos dhe Millosheviçit. Njërën nga ndodhitë më specifike e ka ish-ndihmësi i dikurshëm i krye shefit të Departamentit të Sigurimit të Shtetit, Zhivan Velisavljeviç, i cili është pensionuar në fillim të vitit 1990 me dekret të presidentit të atëhershëm të RFSJ. 
Velisaljeviç tash jeton në shtëpinë e tij familjare në vendlindjen e tij në Lojanicë, afër Shapcit. Shtëpia e tij është larg asaj që publiku do ta imagjinonte që mund të ishte një shtëpi e një spiuni të pensionuar. Nuk ka mure të larta, as dyer të hekurta që hapen e mbyllen me komandim nga distanca, nuk ka as në roje qen të racës Doberman. E megjithatë, shtëpia e Velisavljeviçit edhe pse me pamje si shumica e shtëpive në këtë zonë, brenda ka diçka që e bën atë të dallohet. Në tavanin e rregulluar me shumë kujdes, Velisavljeviç ka një koleksion prej disa mijëra regjistrimesh LP – disqe të muzikës, ekskluzivisht të muzikës argëtuese dhe rock-muzikës, të krijuara në RSFJ. Kur e pyetëm a je diskofil, Vesisavjeviç sqaroi se, disqet nuk ishin për argëtimin e tij, por ato ishin mjetet e tij të punës. Këto disqe me vlerë nominale nuk mund të tjetërsohen dhe as t’i përvetësojë askush, sepse i ka nga Departamenti i Sigurimit të Shtetit, që ia ka dhënë atij në posedim me revers.

Operacioni “Miljacka”

Velisavljeviçi angazhimin në Shërbimin e Sigurimit e ka filluar në vitin 1968, kur demonstratat e studentëve seriozisht e trondisin Titon, i cili edhe pse në fillim arriti t’i qetësojë ata, pikat e reja të nxehta po rishfaqeshin vazhdimisht. Në atë kohë Tito sapo e kishte përfunduar krizën e Plenumit të Brioneve dhe i del përpara kriza studentore, e gjithashtu sinjal i keq ishte edhe invadimi rus në Republikën Çeke, prandaj duhej menduar seriozisht për qetësimin e situatës. Për këtë qëllim, Tito në një takim të fshehtë e shtron në diskutim situatën duke kërkuar të vlerësohej se si dhe cili front duhej zgjidhur më së pari? Veljko Vlahoviç ka propozuar që RSFJ të sigurojë bombën atomike, e cila do të ishte garantuese e sovranitetit. Edvard Kardelj e ka theksuar afrimin kah pakti i NATO –s, kurse Stane Dolanc paraqitet me propozimin më të çuditshëm dhe bizar. Dolanc ka shpjeguar sesi CIA, duke shfrytëzuar muzikën e grupeve fuqishëm të mbështetura në hedonizëm dhe në përdorimin e pijeve e drogës, ka arritur të zbusë frymën luftarake të protestave të studentëve në Amerikë dhe shumë të rinj progresivë t’i bëjë kllounë të parrezikshëm dhe të pa ide të qarta revolucionare! Dolanc ka konsideruar se diçka e tillë mund të bëhet edhe me rininë tonë. Veljko Vlahoviç nuk u pajtua, sepse mendoi se të rinjtë e Jugosllavisë ishin më të shëndetshëm dhe më të pjekur se amerikanët, por Titos propozimi i Dolanc iu duk më shumë argëtues. Në fund, Dolancit i jepet drita e gjelbër dhe operacioni pagëzohet me emrin e koduar “Miljacka”, sipas lumit në Sarajevë, pasi Tito e ka parasysh luftën që ishte fituar në Bosnjë, prandaj të gjitha betejat e reja duhet të fillonin nga aty. Miljacka dukej si toponimi më urban në atë republikë. Dolanci në bashkëpunim me ndjekësit e tij më të afërt, si Srdan Andrejeviç dhe Obrad Gjorgjevc zgjodhi të riun Zhivan Velisavljeviç për të udhëhequr operacionin “Miljacka”, i cili e ka drejtuar këtë operacion për plot 22 vjet.

“Rekruti im i parë natyrshëm ishte Goran Bregoviç. Me të nuk kishte asnjë problem, sepse atij i pëlqente ideja e Jugosllavisë, e seksit dhe drogës, kështu që ne lehtë u morëm vesh”,- ka treguar Velisavjeviçi.

“Me Bregoviqin madje, unë aplikova një sistem që Shërbimi e shfrytëzonte me kriminelët, të cilëve ua lejonte të vidhnin jashtë dhe të gjenin strehim në Jugosllavi, në këmbim të kryerjes së ndonjë pune për ne. Kështu edhe unë ia lejova Bregoviçit të vidhte këngë të huaja, që t’i publikonte ato si të tijat, por duke propaguar atë që neve na duhej”.

Samiti në Skenderija

Zdravko Çoliç nuk ishte aq i lehtë për t’u rekrutuar. "Zdravko Çoliç ishte një interpretues jashtëzakonisht i talentuar dhe atë nuk mund ta rekrutonim lehtë. Ai nuk kishte asgjë kundër nesh, por nuk donte që t’i detyrohej askujt asgjë”.

Por, kur u arrestua në Ohër, për shkak të këmbimit të valutave të huaja, Velisavljeviç e gjeti rastin e  volitshëm të përfitimit: “E vizitova në burgun e Ohrit dhe u morëm vesh për pesëmbëdhjetë minuta”.

Në sektorin e Velisavjeviçit në kuadër të Resorit për Sigurimin shtetëror, kur u mor vesh se Çoba ishte rekrutuar, u shfaq histeria e pastaj nisi paniku, kur kuptuan që ai kishte nevojë për këngë të mëdha – hite! Një pjesë e Shërbimit dyshoi në Kornelie Kovaçin dhe u vendos që e gjithë pop skena jugosllave të qëndronte pas Çoliqit.

“Organizuam një takim të fshehtë një natë në Skenderija. Gjashtë avionë RV dhe PVO sollën të gjithë kompozitorët kryesorë të pop muzikës së vendin tonë. Erdhën: Arsen Dediç, Djordje Novkoviç, Kornelije Kovaç, Bojan Adamiç, Zika dhe Radovan të grupit “Zana”, Momçilo Bajagiç, Zlaja Arslanagiç i grupit “Crvena Jabuka” (Molla e kuqe), Iztog Turk, Jasenko Houra, Jura Stubliç, Vladimir Divljan, Zoran Kesendriç dhe shumë të tjerë. I vendosëm në Skenderija. Ata ishin plotësisht të papërgatitur për atë që i priste. Pastaj unë dola në podium (foltore), u ndjeva sikur të isha Tito dhe u thashë se të gjithë ishin të detyruar të përgatisnin nga një këngë për albumin e rikthimit të Çoliçit”.

Velisavljeviç as sot nuk mund ta fshehë kënaqësinë e tij. Ekipi i kompozitorëve pastaj u rikthyen pas me aeroplanë nëpër qytetet e tyre dhe fillojnë punën për këngët. Por, në Shërbim kishte nervozizëm, sepse numri aq i madh i njerëzve nuk mund të kontrolloheshin në mënyrë të sigurtë. Kështu që në fund vendosëm që Bregoviçi të bënte gjithë albumin, në mënyrë që sekreti për këngët të mos dilte në publik.

“Albumi i rikthimit të Çoliçit në një moment dukej se do të ishte albumi më i madh në historinë e muzikës pop. Dukej se ky sukses do të ishte për Çoliqin, sikurse “Smile” ishte për Beach Boys, prandaj këtë ne nuk duhej ta lejonim. Çoliçi i duhej Jugosllavisë vetëm për atë moment, prandaj në fund gjithçka ia besuam Bregoviçit për ta zgjidhur!

Shiritat e Luftës

Shërbimi i Sigurimit të Shtetit ishte përgjegjës edhe për përgatitjen e albumeve konceptuale që kishin funksionin e transmetimit në eter në rast lufte, apo edhe në rast të një apokalipsi bërthamor.
“Këto janë të ashtuquajturat Albumet e Kiametit, kështu i quajtëm në Shërbimin e Sigurimit, sepse në këto shirita ishin të regjistruara këngët e fundit të botës, këngë me të cilat ky popull do të duhej të mbijetonte dimrin bërthamor. Në krijimin e këngëve ka punuar ajka e skenës jugosllave në bashkëpunim me një ekip psikologësh të zgjedhur. 
Janë disa këngë dashurie që i kemi testuar te kafshët. Dhe me të vërtetë, kur këto kënga ua lëshonim, muzika ndikonte që ato të çiftëzoheshin përmes sekretimit të hormoneve të caktuara. Këngët e këtilla në parim janë krijuar për njerëzit që në rast të qëndrimit në bunkerë pas një lufte bërthamore të stimulohen për vazhdimin e trashëgimisë së racës së tyre. Lëshimi i një kënge të tillë në eter në rrethana të rregullta ishte vepër penale! Ato regjistrime ndodhen edhe sot e kësaj dite në kasafortën e Shefit të SDB (Shërbimi i Sigurimit të Shtetit)”.

Velisavljeviç ngurron të flasë për këto këngë, por pas insistimit të madh, ai tregon se disa prej këtyre këngëve janë shkruar nga Kiki Lesendriç dhe janë kënduar nga Zana Nimani, Anja Rupel dhe Marina Peraziç. Kur e pyetëm, nëse ato këngë ishin të ngjashme me krijimet e tyre të mëparshme, Velisavljeviç buzëqeshi dhe në mënyrë lakonike u përgjigj: “Denis dhe Denis janë për këtë çerdhe…”.

Agjentët e dyfishtë

Agjenti Velisavljeviç thotë se në praktikën e tij është takuar vetëm një herë me një agjent të dyfishtë. Ky ishte rasti i Iztok Turk, udhëheqësi dhe autori kryesor i grupit Videosex.

“Iztok ka punuar për ne. Diku gjatë albumit “Lacrimae Christi”, ai është kontaktuar nga shërbimi gjerman BND. Ai donte të ndërpriste kontaktin me ta, por ne këmbëngulëm që ai ta vazhdonte”.
Kur shpërbërja e Jugosllavisë po afrohej, Velisavljeviç pohon që edhe besnikëria e Iztokut po zhvendosej kundrejt gjermanëve.
“Unë nuk jam i sigurtë se Turku e tradhtoi Jugosllavinë, mendoj që ai ishte lojal ndaj saj deri në fund, por me kalimin e kohës, gjithnjë e më pak. Kjo dëshmohet nga përpjekjet e tij të dështuara për të regjistruar këngë në anglisht me Videosex-in”.
Sipas Velisavljeviç, regjistrimi i këngëve në gjuhën angleze ishte një provokim i qëllimshëm në të gjitha qendrat e shërbimit inteligjent gjerman, i cili kishte qëllim kolonizimin e skenës muzikore jugosllave.

“Ata donin të margjinalizonin bendet tona duke i nxitur që të regjistrojnë këngë në gjuhën angleze, me qëllim të t’i ndajnë nga auditori vendas, e në anën tjetër nuk ua dhanë shansin e vërtetë në skenën e huaj. Për fat të mirë, gjermanët patën sukses vetëm me grupet alternative. Ne arritën që Bregoviçin, Çorbën dhe Azrën ta mbanim nën kontroll të hekurt”.

Albumi “Divlje jagode” (Luleshtrydhet e egra) në anglisht ishte një komplot klasik MI6. Ata në atë periudhë i mbajti si agjentë të tij famëkeqi Entoni Monkton, i cili e filloi karrierën e tij si operativ i rock n’ roll-it për RSFJ-në dhe e përfundoi duke shërbyer në Beograd.

“Për fat të mirë, DB kishte njeriun e vet në grup. Alen Islamoviç ishte njeriu ynë dhe ai nga brenda ua shkatërroi karrierën angleze “Luleshtrydheve të egra”. Islamoviçi ishte element i shëndetshëm në atë grup dhe kjo është arsyeja që ne e shpërblyem atë me pozitën e këngëtarit në “Bjelo dugme” (Pulla e Bardhë)”.

Velisavljeviç edhe sot e konsideron veten jugosllav. Ai beson se vetë shërbimet republikane të Sigurimit Shtetëror kanë punuar kundër shtetit të përbashkët, madje edhe në fushën e rock n’ roll-it.

Jasenko Houra ishte njeriu i Shërbimit Republikan Kroat. Unë u dërgova letra disa herë për ta vënë atë në dispozicion për ne në shërbimin federal, sepse ai është një muzikant i talentuar, por ata kanë refuzuar dhe i shpikën disa formalitete. Unë me përgjegjësi të plotë vërtetoj se kënga e tij “Për nënën time” (Kroacia trëndafili i fundit) është tëlyeni i departamentit të Zagrebit”.

“Nuk ka të pafajshëm,- vazhdon Velisavljeviç – kur vumë re se Zoti dhe kisha përmenden shpesh në këngët e Pilotit, ne e thirrëm në bisedë informative Zoran Lesendriçin, për të parë se për çfarë bëhej fjalë. Gjatë natës, shefi i departamentit të Beogradit na telefonoi dhe na tha se ai ishte i tyre. Ne u detyruam që ta lironim. Atëherë unë e kuptova se çdo shërbim republikan e ka grupin e vet."

Magjistrala e Ibrit

“Luftë nuk do të kishte pa propagandë dhe grupe si “Prljavo kazalište” (Teatri i ndytë)”,- thekson Velisavljeviç, i cili është i bindur se është naive të mendohet që lufta midis shërbimeve sekrete ishte më e zbutur në fushën e skenës rock sesa në fushat e tjera.

“Skenari “Magjistralja e Ibrit” u aplikua për herë të parë në Krcun dhe herën e dytë në Drazhen Riç”.
Velisavljeviç me përgjegjësi vërteton se me aksidentin në trafik të një anëtari të “Crvena Jabuka” (Molla e kuqe), punët nuk ishin biznes i pastër.

“Zlaja shumë shpejt u largua nga grupi, ai ishte një engjëll, një nga operativët e mi më të dashur, një jugosllav i vërtetë”,- thotë Velisavljeviç. “Unë mendoj se do të ishte interesante, nëse Zhera ndonjëherë flet, sepse ai e di gjithë historinë”.

Skena aktuale

Velisavljeviç nuk e ndjek skenën aktuale, qysh kur ka dalë në pension. Sidoqoftë, ata që sheh në televizion dhe në internet nuk ngjallin besim tek ai.

“Shumë njerëz të talentuar shkuan në muzikë popullore, ndërsa në skenën rock, shumë grupe këndojnë në anglisht dhe kjo nuk vlen asgjë! Skena ka qenë shumë më e mirë, derisa e kontrollonte DB, sepse ne e kemi ndihmuar edhe në mënyrë kreative, kur është përballur me kriza”.

Velisavljeviç krenohet për faktin se DB për këngën “Lipe cvatu” kishte angazhuar tre profesorë të Akademisë së Muzikës dhe një profesor të letërsisë për ta ndihmuar Bregoviçin që ta sajonte këtë këngë.

“Sot më nuk ka ambicie të tilla, për fat të keq. Kam frikë se Sigurimi Shtetëror nuk i kontrollon më ato as ato grupe që vet i ka themeluar”.

SHTABI I GJENERAL NIKOLLA LUBIÇIQIT NË LUFTË PËR SLLAVIZIMIN E KOSOVËS

Shkruan Akademik Prof Dr Hakif BAJRAMI

5 prill 1981….

Zanafilla e luftës speciale për ta mbajtur nën robëri Kosovën deri në gjenocid, siç vepruan prap serbët në Sanxhakun e Nishit më 1877

(Nikolla Lubiçiq, e pastaj edhe Sllobodan Millosheviq))si dhe Lufta shqiptare në anën tjetër për ta çliruar Kosovën nga robëria serbe (e drejtuar nga Adem Demaçi dhe LPK), do të zgjatë publikisht deri në fund të shekullit XX.

Lidhur me këtë, MË 5 PRILL 1981 U THEMELEA SHTABI i gjneralit serb Nikolla Lubiçiq…. NË BEOGRAD SI INSTITUCION I PARTISË, USHTRISË DHE SPB PËR T` I DENUAR DEMONSTRATAT SHQIPTARE TË 1 dhe 2 PRILLIT 1981.

Kosova ishte vendi më i prapmbetur në Jugosllavi. Në një kiliometer katror jetonin shumë më tepër banorë se kudo në Jugosllavi. Por sllavët donin të siellin ende sllavë. E me që jeta ishte e vështirë dhe disi shqiptarët fituan njëfar barazie më 1974, por kur dihet se serbi barazi nuk donte dhe të rezignuar e lëshonin Kosovën.

Demonstratat shqiptare e 1 dhe 2 prillit 1981 në Kosovë ishin të organizuara nga rinia partiotike shqiptare. Demonstrantët nuk e muarën Kuvendin e Kosovës, nuk e muarën asnjë ministri, as radion dhe televizionin. Çka është më e rëndsishmja, demonstantën në asnjë rast nuk kërkuan ndryshin e sistemit kushtetues dhe shoqëroro politik në Kosovë. Pra, nuk kërkaun kthim të shoqërisë në kapitalizëm. Lidhuer me këtë, Komisioni i Historisë Kosovës kishte debatuar më 5 prill 1981. Aty nga Hakif Bajrami ishte theksuar se demonstratat nuk kanë karakter ``kontrarevolucionar``. Pra me forcë mund t` i quani si të doni, (iu drejtua të pranishëmve) por kongtrarevolucionare nuk janë.

E vërteta, në anën tjetër, po atë moment kur Ruzhdi Xhaka e mer armen dhe në Besi i djeg TRE kamion me armë të okupatorit, i formon dy çeta të armatosura, kjo do të thot se Demonstratat provuan të kthehen në kryengritje. Por atëherë nuk patëm popull e as organizim të tillë për ta realizuar. E vërteta kjo ngjarje i parapriu veprimit të Mustafë Hoxhës , Komnadant e Mbrojtjës Teritoriale në Llap, i cili do t` i vejë oficerit serbian revolën në gjoks duke i thën, ``Duhet për 30 minuta të largohesh nga Kosova``. Oficeri do të pyet kah të shkoi? Mustafa , në Kushumli’’.

Çka zihej në Beograd dhe si i përdorën demonstrat ish Udbashët serbian?

Shtabin e Beogradit përbënin: Gjeneral Nikolla Lubiçiq, Gjenerali Graçanin, Slllobodan Millosheviq dhe popi Pavle. Aty, Gjenerali Lubiçiq doli me propozim se ‘’duhet të sllavizohet Kosoova``, Gjenerali Graçanin theksoi se ``Demonstratat e `81 në Koosovë janë kontrarevolucionare``. S. Millosheviq, në themelimin e këtij shtabi thelsoi se ``Në Kosovë duhet ndryshuar sisetemi kushtetues dhe të gjitha ligjet``. Popi Pavle theksoi se ``Në Kosovë kishat janë të rrezikuara``, Ky Shtab do të punojë me aktivitet të shtuar deri më 9 qershor 1999 në fusha të ndryshme antishqiptare. Nëse ivejmë argumentet arkivore para opinionit, të cilat i kamë botuar në 239 vazhdime në ``KOSOVA SOT``, më 2007, atëherë e kuptojmë se diverzionet nepër lokale, thyerjen e gurëve të varrezave, diegëjen e Manastirit Pejës, ngacmimet e mugeshave dhe ultësi të tjera, të gjitha i ka organizuar Shtabi i Nikolla Lubiçiqit në kontinuitet. Jo vetëm kaq, nëse konsultohen publikimet e KLDMNJ-ës del se ky Shtab për çdo vit organizonte vrasjen e civilëve dhe ushtarëve shqiptar. Edhe më ulët, Shtabi pati filluar shkatrrimin e të gjitha bustave të shkollave që u kishin ngritë si bje fjala Hasan Prishtina, Shote dhe Azem Galica, 28 Nëntori, Isa Boletini, Kongresi i Manstirit etj.

Në administratë dhe vende publike po nuk e kuptove serbishte pasonte një fyerje ndër më të ultat. Madje një UDBASH, zakonishtë ditëve të tregut nepër qytete i rrahte qytetarët pa asnjë faj, vetëm që ta lëshojnë Kosvovën. Në një dokument të këtij Shtabi thuhet se për fillim përqindjen e popullsisë duhet ta siellim në 49% shqiptar, turq, rom, hashkali, egjiptas. Ndërssa serbianët të janë 51%. Më vonë kjo përqindje deri më 28 qershor 1999, parashihej të jetë simbolike, aty kah 4%. Kjo popullsi duhej të ndahje në vijim në dy kategori. Në kategorinë e parë hynin ata persona që ishin të luhatshëm dhe kishin afinitet për t` u konvertuar në sllavë. Në kategorinë e dytë hynin ato familje që duhej deportuar nepër Jugosllavi, e sidomos nepër Serbia, me që rast për një kohë gjenerata e dytë do të ndihej se është serbe.

Veprimi i parë antishtetror i Shtabit Lubiçiq më 10 prill 1981

Që në mbledhjen e parë, Shtabi e lëvizi çështjen e vënjës jashtë funkisonit ``Dekrertin e 6 marsit 1945`` nga Kryesia e AVONJ-it, për moslejimin përkohësisht të kthimit të ish kolonistëve në Kosovë. Por, me që Dekretin për mos kthimin e kolonistëve sllavë në Kosovë, Kushtetuta e vititi 1846 dhe 1974 e kishin venë jashtë ligjit, kërkesa nga Shtabi i Lubiçiqit iu u drejtua Gjykatës Kushtetuese të Serbisë. Kjo gjykatë do të përgjigjet se: ``nuk është kompetente për një çështjen e till”. Pastaj, Shtabi i Lubiçiqit kërkesën e dergoi në Gkykatën Kushtetuese të Jugosllavisë. Edhe kjo gjykatë lëshoi përgjegje negative se: ``nuk është kompetencë e saj të mirret me me atë çështje, sepse Gjykata Kushtetese e Jugosllavisë është kompetent vetëm që të ruajmë kushtetutëshmërinë e shtetit``.

Veprimi i dytë i Shtabit Lubiçiq

Shtabi i Lubiçiqit, me kohë e kishte lëvië çështjen e Kthimit të sllavëve në Kosovë qysh më 6 prill 1981. Dhe kështu filloi avantura jugosllave, që do ta destabilizoj tërë pushtetin në Kosovë.Për çdo javë dhe muaj kërkoheshin informata se sa sllavë janë kthyer në Kosovë. Në Kuvendin e Kosovës dhe komitete të LKJ ishin shtabet shtesë për këtë çështje. Po një fakt duhet theksuar se sa banorë në një kilomter katror kishte Kosova e sa Serbia dhe Jugosllavia. Vetëm atëherë kuptohet qëllimi kolonial i Shtabit të Lubiçiqit.

Kur serbët e vrejtën se nuk kanë mundësi për t` u përballuar me faktet historike avanturën e tyre, veprimtarinë e tyre antishqiptare më 15 maj 1985 në Beograd, dualën me tezën: ` Kombi nënshtrues dhe i nënshtruar``. Me që në simpozium psuan debakël para argumneteve të historianëve shqiptar, atëherë, çështjen e dërguan në Akadamin serbe dhe prej atje doli Memoranduami i Akademisë Serbe më 1986. Nga ky dokument Millosheviqi e nxorri ``PEOGRAMIN JUGOSLLAV PËR KOSOVËN më 1988. E vërteta, Memorandumin e kundërshtoi Ivan Stambolliq, të cilin Millosheviqi e likuidoi në mnyrën më mizore.

Si i përgjigjen shqiptarët keësaj politike neofashite serbe

Mbledhja ilegale në shtëpinë e Fadil Hoxhës më 6 maj 1988,detal historik i panjohur

Në Mbledhje i pari e merr fjalën Hakif Bajrami. I nderuari Fadil Hoxha, i ndruari Riza Sapunxhiu, në Kosovë po vazhdon fushata e egër për sielljen e sllavëve në Kosovë. Se çfar qëllimi ka ky programim i Shtabit Gjeneral Lubiçiiqit, tregon fakti se në një kilometër katror në Kosovë jetojnë 205 banor, në Serbi jetojnë 105 banor dhe në Jugosllavi jetojnë 88 banor. Ktë e argumenton Enti jugosllav i statistikave 1981-1991..Sipas një burimi shtesë në Kosovë më 1948 jetonin në një kilometër katror 67,20 banor. Më 1981 jetonin 145, 25 banor. (Vjetari statistikor i Republikës Kosovës, 2021, f. 14). \ndërsa në Serbi më 1948 jetonin 73, 9 banor. Më 1981 jetonin në një kulometër katror jetonin 105, 4 banor.(burimi Statistiçki godisnjak Srbije 1995, f. 35). Në Jugosllavi më 1948 në një kilometër katror jetonin 61 banor, kurse më 1981 jetonin 87,7 banor.(burimi Statistiçki godisnjak Jugosllavije 1985,f. 12)

Shtrohet pyetja, në Serbi dhe Jugosllavi kishte sieprfaqe toke sa të duash për me umarr me bujqësi dhe për t` u punësuar kudo në punë.. Por në Kosovë, me qellim të SLLAVIZIMIT , po dërgohen nëpunës, udbashë e policë, të cilët për një kohë rekorde (1981-1983), në Kosovë i hapën 750 000 dosje kundër shqiptarëve. Kjo tregon se sllavizimi i Kosovës po paralajmërohej me të gjitha mjetet. Edhe një fakt. Kosova më 1981-1989 i kishte vendin e parë në Evropë për kah të burgosurit politik. Ose më tepër kishte të burgosur politik shqiptar në Jugosllavi se sa në tërë Evropën.

Si silleshin sllavën për t` u punësuar dhe jetuar në Kosovë 1981-1999?

Siellja e sllavëve të ri në Kosovë është bërë obligative dhe për këtë e kanë ngarkura Refik Agajan që të raportoj në Federatë për çdo muaj. Ky operacion i ngjanë kohës 1938 kur u ligjsua se shqiptari mund t` i ketë 40 ari tokë ndërsa sllavi deri 45 hektarë.

Problem tjetër është sulmi kundër historisë, gjuhës shqipe dhe muzikës. Çdo gjë po hetohej dhe kur nuk kishte prova pasonin trillimet e kohës së Rankoviqit, me të ciilat hapur po drejtonin: Spasoje Gjakoviqi, ish shef i OZN-ës për Kosovë, Çeda Mijoviqi, Çeda Toplalloviq etj. Grupin shqiptar që i ndihmon terthorazi e apo drejtë për drejtë ishin: Ali Shukriu, Kolë Shoroka, Sinan Hasani, Rrhaman Morania dhe disa piksa tjerë që për çdo ditë përmes TV Prishtinës e sulmonin çdo pjesë të historisë shqiptare. Por, ju them se rinia dhe klasa punëtore nuk do të i durojë më dhe shumë shpejtë, disa intelektual do të fillojmë aksionin e PAJTIMIT Kombëtar-Pajtimit të gjaqeve. Kjo do të thot se pas të kryhet ky aksion do të pasojë diçka edhe më serioze, do të themelohet UÇK. Me këtë është menduar në luftë të armatosur, që doli në sqenëm historike si UÇK më 1993. Në realitet UÇK –ën ilegalja patriotike shqiptare e ka paralajmëruar më 1988. Pastaj, aktivitet ka zhvilluar edhe UNIKOMB-i drejtuar nga Halil Alidema etj. Sidomos DIASPORA shqiptare do të vihet në ofenzivë ptriotike, më 1989-1999.

Në vijim e mer fjalën Fadil Hoxha i cili shprehet se edhe neve kemi ba gabime jo të vogla. Ua kemi lanë hapsinën shovinistave serbian e malazez. Më kujtohet se Vlladimir Bakariqi pati intervenuar dy herë duke pyetur se çka është kjo histeri kundër të gjithë shqiptarëve. Nëse vazhdohet kështu, shqiptarët do të rrebelohen. E besa ne duhet ta dijmë se nuk është koha e Avni Rrustemit. Por është mbushë shqiptaria e Kosovës me Esat Pasha , aludon në katërshin-Ali, Kolë, Sinan dhe Rrahman. Thekson se Azem Vllasin e kanë qëllimin më e menjanue nga politika. Po ky Fadil Hoxha në do të pajtohet me Adem Demaçin, duke e pranuar përgjegjësinë që i tokaonte dhe duke kërkuar falja.

Flet Rizah Sapunixhiu, Neve tani informtatat na vijnë të klsifikuara. Përfaqsuesi slloven nuk i lexon por vetëm i shtin në çantë. Kurse kroati ato vende ku janë pikat ua lexon publikisht. Fjala është për dyshime ndaj shqiptarëve se do të ngritën në kryengritje në stilin e Tahir Mehes në Drenicë.

Takimi mbaroi me një porosi, se duhet ndryshuar polika kadrovike në Kosovë.

Pse u përpilua ``Programi Jugosllav për Kosovën`` qysh më 1987?

Programi u përpilua që tërë veprimtaria e Shtabit Lubiçiqit të maskohet kinste për kthimin e sllavëve në Kosovë, e ku merrnin pjesë të gjitha republikat. Atë Program e pati përkrah edhe Këshilli Ekzekutiv Federativ dhe i pati publikuar shifrat e mjetetve finansiare për realizim. Në lëdhje me këtë në dokument konfidensial thuhet se me realizimin e Prormait tash e tutje do të drejtojë Sllobodan Millosheviqi (11 maj 1989). Në shtabin e tij hynin edhe Nilolla Shainonoviq, Stoilkoviqi, Zh. Igiqi, Dushan Ristiqi etj. Kuptohet se pas 23 marsit 1989 Millosheviqi e kishte shfaq hapur rreshtimin e tij dhe këtë shqiptarët e kuptuan në formën më serioze. Të gjitha detyrat që duhej zbatuar silleshin si propozime nga tereni. Në realitet, Millosheviqi ia shtron Jugosllavisë 90 detyra, por atro do të mbesin vetëm një `shuzë` në letër, sespe pasoi shkatrrimi i LKJ dhe ngadal edhe i segemneteve tjera shtetrore. Edhe pushteti marionetë në Kosovë pati përpiluar program special. Në atë Program ai pushtet ishte zotuar se do t` i kryen 33 detyra në interes të kolonializimit serboamdh. E vërteta, shumë krimnelë që u lëshuan nga burgjet do të vijnë në Kosovë, do të punësohen dhe do të marrin banesa luksoze. Ato pas disa muajëve do t` i shesin dhe pas tyre vinin sllavët tjerë.

Fillon etapa e sllavizimit të institucioneve dhe largimi i shqiptarëve nga puna

Më 1990 në 87 instutucioone të Kosovës u instaluan masat e dhunëshme dhe drejtimin do ta marrin serbianët. Në disa organizata ishin të pranishëm edhe disa shqipfolës. Por prezenca e tyre ishte vetëm sa për dekor, për t` iu treguar të huajëve se `ka edhe shqiptarë në drejtim të pushtetit”, neofashist.

Akademik Prof Dr Hakif Bajrami

DY SHTABE NË LUFTË PËR KOSOVËN

a).Shtabi i Sllobodan Millosheviqit themelohet më 13 maj 1991

Më 13 maj 1991 në Beograd themelohet Shtabi special për Kosovën. Shtabin e përbënin Sllobodan Milosheviq (kryetar), Zoran Sokolloviq (ministër), Komndanti i ushtrisë tokësore, Koamandanti i ushtrisë ajrore, Komandanti i ushytrisë detare (marinës), Zhivorad Igiq, nga Prishtina, Zoran Angjellkoviqi (kryetar i pushtetit marionet në Kosovë, Velko Odalloviq,me ekspoziturat e tyre në tren.

Qendra e këtij Shtabi në Kosovë ishte në Priashtinë. Detyrat i distribuonte në drejtim të Mitrovicës, në drejtim të Pejës dhe Prizrenit dhe në drejtim të Ferizajit dhe Gjilani. Një nënekspozituarë e kishin edhe në Vrajë për të malltretuar popullsinë e Luginës Preshevës.

Shtabi me qendër në Beograd më 15 maj 1991 lëshoi urdhër që të ``lirohen të gjithë kriminelët serbë dhe malazezë nga burgjet. Ata me 20 maj me dy autobus u sollën në hotelin ``Grand” në Prishtinë dhe aty Zh. Igiq ua caktoi detyrat. Atyre iu tha se janë me rrogë mujore. Seicili do të ketë veturë zurtare dhe në të gjitha pomapat e benzinit nuk duhet të paguajnë fare. Detyra e tyre ishte që ditëve të pazareve të shkojnë dy deri në tre persona dhe të organizojnë rrahje publike në popull. Kuptohet, se këto aksione bëheshin me leje të pushtetit vendor.

Qellimi kryesor i këtyre baditëve ishte që sa më shumë shqiptar të largohen nga Kosova. Aksioni i tyre shkonte edhe në drejtim të presionit ndaj agjencive private të udhtimit, prej të cilëve kërkonin provizione të caktuara. E vërteta, deri më 1997 shumë të rinjë e të reja e kishin lëshuar Kosovën. Por prognoza e Milloshevqit nuk u realizua sepse evolutivisht u krijua DIASPORA SHQIPTARE, e cila ishte e tubuar nepër klube. Ato klube shqiptare, pas 4 korrikut 1992, kur Badinteri i shpalli Jugulsllavinë të vdekur, i hudhën fjalmujtë e Jugosllavisë dhe e vunë kudo Flamurin Kombëtar shqiptar. Ato klube do të avansohen në një shkollë sespe kërkuan ndihmë edhe nga Shtabi i Anton Qetës. Vizitat, e Shtabit të Anton Qetës nepër Evropë dhe Amerkië u kthyen në një shkollë edukative kombëtare. Faktori më i rëndësishëm në këtë drejtim ishte se Diaspora filloi të punësohet dhe të dërgojë edhe mjetet materale në familjet që u kishin mbetur në Kosovë.

Veprimet diverzive të agjentëve të shtabit të Milloshevqit

Marrja në biseda informative e intelektualëve dhe shqiptarëve të njohur për të shkaktuar frigë në çdo familje shqiptare, ishte një dukuri i rendomtë. Zakonisht në pyetje mirreshin natën, ose të dieleve. Divrzionet i organizonin oficerët me pervojë, që drejtohej direkt nga Shtabi i Millosheviqit. Pastaj, milicia e fillonte dhunën ndaj këdo që e gjente aty afer.E Verteta, ka raste që deri në katër herë fshtarët kanë qenë të obliguar të arratisen nepër male të Kosovës, e më në fund nepër kampet e Kuksit, Stankovecit dhe Çegranit, prej kah u larguan nepër tërë botën. Rasti i Bllacës është një “Mathauzen” në veti. Në faktë, gjatë vitit 1998 dhe pjesë parë të vitit 1999, sikurse Topica (1877), siç shkruan Dibran FYLLI, u kthye në tokë të MBIELLUR ME VARRE.

(……..)Udhëtimi me trena, vetura, traktor me rimorkio dhe këmbë i shqiptarëve të dëbuar nga Kosova ka zagjatë deri në tri e pesë ditë. Këto mizoiri i shkaktonte Shtabi i Millosheviqit, i cili e themeloi organizatën terroriste “NOVA SRBIJA” (Serbia e Re). Këtë organizatë e drejtonte Luba Divlak, i njohur për kontrabandë me dorgë dhe i lidhur me Dafina Bankën dhe Vllazërit Kariq nga Peja, Kjo organizatë oroganizoi tinzisht bartjen e kufomave të shqiptarëve dhe i varroste nepër Serbi, si dhe hudhjën e kufoamve nepër bunare.Një dokumnet i kësaj organizate i kishte rënë në dorë edhe Viktor Çernomërdinit. Ky politikan rus do t` i thot Milosheviqit në zyre: “JU JENI ORGANIZATOR DHE PËRGJEGJËS I NJË SHTETI TERRORIST. PËRMES ORGANIZATËS “NOVA SRBIJA” DHE ÇETNIKËVE TË V. SHESHELIT I KENI SHFAROSË DY FSHATRA: HRTKOVCI DHE NIKINCI. ATO FSHATRA BESOHET SE KANË ORIGJINË SHQIPTARE. Tash doni ta ktheni Kosovën në tokë që është mbushë me varre. Shiqoni se so po çuditet bota ku në qendër të Ballkanit i keni detyruar shqiptarët të koncentrohen në tri kampe të përqëndrimit: Kukës, Stankovec dhe Çegran….”.

Me krime monstruoze, sidomos me dhunime do të mirren organizata “Cervene Bereteke” (Beretat e Kuçe). Këto organizata si : SRNAO, BELI ORLLOVI, ORJUNA, STRELCI SRBIJE, do të organizojnë vrasje në masë: nga Pokleku, Prekazi, Qyshku, Shvrainat, Meja, Rahoveci i tëri, e deri te krijimi i Kampit të Bllacës.

Sidomos, organizata “Srbia e re” do të propogandojë se Serbia do të shtrihet (1993) nga Subotica e deri në Durrës e Selanik; nga Sremski Karllovci e deri në Dubrovnik.” Organizata me urdhër të Millosheviqit e kishte planin për ta sulmuar Maqedoninë, pasi ta kryej shfarosjen e shqiptarëve të Kosovës. “Nuk ka rënëdësi, thonin agjentet e Luba Divlakut, se Kosova një kohë do të mbetet Sibiri i Serbisë, sepse nuk do të kemi popullsi”. Por apoelohej që çdo serbian në botë të kthehet në Serbi dhe për dy vite Kosovën ta serbizojmë totalishtë”.

Kuptohet se për ta asgjasuar këtë program u nevoit jo vetëm lufta e UÇK-ës, por edhe intervenii HISTORIK i NATOS-s, që përmes luftës 78 ditëshe ta kthej Serbinë në tavolinë dhe në Kumanovë ta nënshkruaj KAPITULLIMIN (9-12 qershor 1999). Me këtë u penguan që Milosheviqi më 28 qershor 1999 ta festojë përvejtorin e fjalimit tij në Gazimestan (28 VI 1989), pas asnjë shqiptarë në Kosovë.

Nuk është pra e rastësishme se S. Millosheviqi më 28 qershor 2001 u dërguan në Burgun e Sheveningenit, për t` i treguar çdo diktatori neofashit se çka e pret në fund, nëse vepron seç veprohej në Kosovë ndaj shqiptarëve. Pra, nuk është e rastësishte se më 4 korrik 1992 Badinteri e shpalli Jugosllavinë inkezistenete. E 4 korriku ishte dita e luftetrait në Jugosllavi. Kto simbolika duhet të bëhen model për histrinë më të re, se koha e fashizmit dhe neofashiszmit duhet të mbyllet.

E verteta, sot realitetit që krijoi UÇK shumë shtete, sidomos evropiane po i frigohen, sepse kanë nga dy e tri “Kosova” brenda. Llogritet se gjatë shekullit XXI do të lajmërohen 96 Kosova Evropiane.

SHTABI I ADEM DEMAÇIT THEMELOHET MË 10 QERSHOR 1992

Më 10 qershor 1992 në Prishtinë themelohet Shtabi i Adem Demaçit për t` iu përgjegjë ofenzives agresive serbe, kuptohet me shkrime agrumentuese. Në Shtab u ftuan, Hakif Bajrami, Gjyltekin Shehu, Ali Aliu (ish drejtor i RILINDJËS) dhe Fehmi Baftiu që e quanin advokati. Ky staf e kishte për detyrë ta përpilojë LIBRIN E BARDHË PËR KOSOVËN. Këtë detyrë Demaçi ia besoi Hakif Bajramit (historian). Detyra do të kryhet në afat prej një muaj dhe së bashku me dërëshkrimin “PROGRAMI POLITIK I SHQIPTARËVE”, do t` idorëzohet Adem Demës më 15 korrik 1992. Dorëshkrimin “LIBRI I BARDH”, do ta merr partioti Halil Alidema, dhe do ta botojë në Tiranë në: shqip, serbisht, frengjisht, anglisht dhe gjermanisht në 12000 kopje. Distribuimin do ta bëjë në trojet e shqiptare partia UNIKOMB, kurse në diasporë Klubet shqiptare.

Publikimi i argumenteve kriminale serbe në Kosovë nga viti 1981

Me 15 qershor 1992 Hakif Bajrami Shtabit Demaçit, do t`ia praqes këto të dhëna tragjike për shqiptar të shkakturara nga veprimtaria e Shtabit Lubiçiqit dhe pastaj Millosheviqit. Në Kosovë më 1981 vritën mizorisht 13 civilë dhe 4 ushtar. Më `1982 vritën 2 civil dhe 7 ushtarë. Më 1983 vritën 3 ushtarë shqiptar. Më 1984 vritën 3 ci8ivilë dhe 2 ushtarë. Më 1985 vritën 1 civil dhe 5 ushtarë. Më 1986 u vra 1 ushtar shqiptar. Më 1987 u vranë mizorisht 6 ushtarë shqiptar. Më 1988 u vranë 4 ushtarë shqiptarë.Më 1989 u vranë 33 civilë dhe 1 ushtarë shqiptar. Më 1990 u vranë 39 civilë shqiptarë dhe 5 ushtarë. Më 1991 u vranë 14 civilë dhe 1 ushtarë shqiptar. Më 1992 u vranë 20 civilë shqiptar. (Kjo pjesë e shkrimit inkorporohet në vijim!-HB). Më 1993 u vranë 15 civilë shqiptar. Më 1994 u vranë 18 civilë shqiptar. Më 1995 u vranë 14 civilë shqiptarë.Më 1996 u vtanë 14 civilë shqiptarë. Më 1997 u vranë 86 civilë shqiptar duke u mbrojtur. Më 1998 u vranë 1934 civilë shqiptarë, prej tyre 229 femra, , 213 fëmi, 395 pleq. Pushteti neofashist serb më 1999 vrau mizorisht 7382 civilë shqiptarë, prej tyre 1407 ishin femra dhe 574 fëmijë.Për të humbur gjurmë ka bartur kufoma nepër serbi dhe ato ende janë të pazbuluara.

Shqiptarët detyrohet të shpërngulën nepër tërë globin

Për shkak të terrorit shtetëror serbian në fund të vitit 1998 dhe gjatë janarit e deri më 9 qershor 1999 nga Kosova do të largohen me dhunë afro 1 milion shqiptarë. Prej tyre në Shqipëri u dëbuan 507 800 persona, në Maqedoni u dëbuan 360 000 persona, në Mal të Zi u dëbuan 70 000 persona, në BH u dëbuan 21000 persona, në Kroaci 4000 persona, në Slloveni 3450 persona, në në Francë deportohen 6500 persona, në Itali 10 000 persona, në Gjermani 14000 perosona, në Angli 3300 persona, në Suedia deportohen 7000 persona, në Norvegji deportohen 8000 persona, në Belgjikë deportohen 9000 persona, në Turqi deportohen18 000 persona, në SHBA deportohen 6100 persona, në Kanda deportohen 3200 persona, në Australi deportohen 3500 persona, në Zvicër deportohen 4100 persona, në Zelandën e Re deportohen 600 persona, në Izrael deportohen 450 persona, që do të thot se ishin detyruar ta lëshojnë vendlindjen 993 588 persona.(Burimi është i KLDMNJ 1999/2000).

Adem Demaçi në detyrë të shekullit

Adem Demaçi më 1992 e tutje do të mirret me punë shumë ndërlikuara politiko ushtarke. Shumë shpejtë me pashaportë kroate do të gjindet në Maqdoni e pastaj në Tiranë. Aty do të takohet me Sali Berishën, i cili kishte krijuar miqësi shumë të sinqertë me Kryetrain e SHBA (Xhorgj Bushin-Plaku). Bushi legjendar për shqiptarë, me shprehjen “nuk do të lejohet të kalohet vija e kuqe në Kosovë”, tërë kombin shqiptar e mbushi me SHPRESË se nuk do ketë Milloshi sukses me banditizimin e tij neofashist antishqiptar.

Adem Demaçi atëbotë do ta krijojë edhe një miqësi me drejtuesit kulmor të pushtetit në Slloveni. Prej andej merrte informata shumë speciale se: “Milloshviqi e ka qellimin që më 28 qershor 1999 të festoj përvjetirin e fjalimit tij në Gazimestan, pa asnjë shqiptar në Kosovë”. Në këtë mision patriotik BACËS do t` i ndihmoi Hetem Ramadani (djali i Bacit Dan që ishte nga Drenica. Ishte partiot i shkollës Hasan Prishtina dhe Bajram Currit e Isa Boletinit).

Se Kush vinte për vizitë në Zyrën Politike të UÇK-ës (1998/1999), BACI përmes burimit “slloven” e mësonte një javë përpara. Kjo kohë ishte e majtuehme për t` i tubuar informatat që i kërkonin. Më duhet të theksoi se informatat i siguronte patroiti Bajrush Behrami me ekipin e tij nga tereni, ku i kishte shtabet speciale të lidhura ngusht me komandat e Zonave Opertaive të UÇK-ës.

Në fillim të shtetorit 1998 erdhi lajmi se “Hollbruk” do ta vizitojë BACIN në Zyrën e tij,( afër ish Gjyqit Qarkut Prishtinës). Ne të stafit nuk besonim se është fjala për Hollbrukun e vërtetë. Çali (shoferi i Bacit-hb) si zakonishtë ishte në përciellje të rasteve të tilla. Ai do të na informoi se “Hollbruk” rrugës e ka vëndosë në kokë një shubarë serbe, si provokacion. Meqë vetura e tij kishte dalë prej Përfaqsisë Amerikane dhe mbante flamurin dallues, pritja duhej të ishte e nivelit shumë serioz. I autorizuar për t` i pritur musfirët ishte prof Dr Gjyltekin Shehu (një personalitet shumë i sinqertë dhe gjithëmonë buzgaz). Prof Dr Hakif Bajrami ishte i caktuar për t` i përciellë musafërët deri te vetura, pas takimit. Në një momnet kur iu afruam derës së veturës, të cilën e hapën përciellsit e tij, “Hollbruk” do të më thot këtë se: “Jam takuar me këdo bë botë dhe atyre nuk ua kam pasë frigën. Me Adem Demaçin nuk është kështu, sepse NUK ËSHTË INFERIOR. Me një gjuhë t sinqertë ta thot të vertetën. Ai nuk e urren popullin serbian. Thot se i kam lutë ejani ta luftojmë Milloshviqin, dhe ju pastja në shtetin e Kosovës do të i keni të drejtat më të larta si MINORITET në Evropë. Ky qëndrim është për SHBA fascinanat”.

ADEM DEMAÇI PËR KONFERENCËN E RAMBUJES 19 mars 1999

Pasi që BACA i refuzoi dhjetë (10) pikat e panegociueshme të Grupit të Kontaktit për Kosovën në Shkup, disa kshilltarë të tij do të largohen nga Zyra Politike. Kuptohet se kjo ndodhi pas deklartës për shtyp se hjek dorë nga Përfaqsuesi Politik i UÇK-ës. Në Zyrën e Demaçit do të mbesin tre kshilltarë të padeklaruara: Gjyltekin Shehu, Gjeneral Sulejman Ajeti dhe Hakif Bajrami. Një të merkure do të fitohen nga Baca për t` u deklaruar se a janë për Dokumentin e Rambujesë, apo kundër tij. I pari në zyre do të ftohet Prof dr Gjyltekini. Ky profesor do të dal nga Zyra shumë i merzitur, sepse nuk kishte mundur ta bindë Bacën që të shkojë në Konferencë të Rambujesë për Kosovën. Edhe Gjenerali doli nga zyra, po me ato tipare deshprimi.

I fundit të ftohet Prof dr Hakif Bajrami. Pas një bisede 30 minutëshe, fundi do të jetë deshpruse, sepse Baca nuk e pranoi propozimin që të shkoi në Rambuje dhe mos të nënshkruaj asgjë. Për herë të parë kisha harruar të përshendetëm me Bacin. Por ia them: BAC, po të shkoni Ju në Rambuje, pozita e shefit të Ekipit shqiptar, dihet kujtë i takon. Pra ata që do ta nënshkruajnë se “Kosova mbetetet nën Jugosllavinë e Zhablakut”, do të turprohen për tërë jetën, sepse 11 000 ushtarë dhe milicë mbeteshinn në Kosovë. Madje kufirin me Shqipërinë e ruanin ushtarët serbo-malazez dhe gjuha e parë zyrtare mbeteshin serbishtja. (Gjatë vitit 2021 pritet të botohet libri: Akademik Prof Dr Hakif Bajrami, ADEM DEMAÇI THEMELON ZYRËN POLITIKE TË USHTRISË ÇLIRIMTARE TË KOSOVËS, 1998/1999, në 523 faqe)

Por kur më 24 maras 1999 u hodhë bomba e parë në Kazermën “Josip Broz Tito” në Prishtinë, tyrpi i përfshiu të gjithë ata që nënshkruan dokumentin e rambujesë. Profecia e Bacës, do të dali e sakt sepse Baci ishte i tillë. E verteta, bombardimi nuk ka ardhur si rezultat i nënshkrimit të dokumnetit me 10 pikat e panegociueshme, por për shkak të krimeve monstruoze të qarqeve pushtetore të Millosheviit.

Drama në maj dhe qershor 1999 në Beograd dhe Moskë

Bombardimet do të fillojnë më 24 mars dhe do të zgjasin deri më 10 ershor 1999. Gjatë bombardimeve u përdorën 1200 aeroplanë, u organizuan 35000 fluturime, u hudhën 3000 raketa në objektet strategjike ushtarke të Jugosllavisë Zhablakut, u hodhën 30 000 bomba”, lexojmë në librin e Viktor Çermerdinit, Kapitullimi i Millosheviqit, Tiranë, f. 257). Se Rusia ishte nxierr prej çdo veprimi për ta penguar NATO-n, vërteton fakti se më 14 maj 1999 Jellcin e ndrron nga posti i Kryetarit Qeverisë Jurij Primakovin dhe e emron Sergej V. Stepshinin. Por Milloshevqi ende taktizon. Për ta bindur se ka humbur çdo gjë Çernomerdin TRI herë do të shkon në Beogrda. Ndërsa Parlamenti Evropina do ta emroj Marti Ahtisarin, Strob Tallbotin dhe V. Çernomerdnin si ekip për negociata me Beogradin. E një fakt duhet shënuar se, kjo treshe dilpmatike, do të konkludojë se “Kosova me çdo rrethana duhet të mbetet pjesë e Jugosllavisë Zhablakut”.

Pas qershorit 1999, çdo gjë në Kosovë do të ndryshojë

Pushtetin ekzekutiv pas qershorit 1999, e merr organizata e OKB-ës e quajtur UNMIK. Pastaj organizata e BE e quajtur EULEX. Më fund këto orgsnizta do të mbesin vetëm simbolike, por jo pa ndkimi politik. Pas bombadrimeve 78 ditëshe, në Kosovë do të mbetetet Institucioni më i nderuar KFOR.

Sot, detyrë mbi detyrat e Qeverisë Kosovës është që ta profesionalizojë dhe modernizojë Ushtrinë e Kosovës (FSK).

Në vijim rrrethanat do të ndryshojnë dhe Xhorxh W Bush më 10 qershor 2007 në Tiranë do të thot: “Çka është mjaftë është, Kosova duhet të shpallet e pavarur”. Këtë porosi të Mikut të madh të shqiptarëve, do ta realizojnë Deputetet e Kuvendit Kosovës, më 17 shkurt 2008, ku në cilësinë e musafirit të nderuar ishte edhe tashmë i ndjeri Adem Demaçi.

Më 23 gusht 2021 Prishtinë

2021-06-19

Flori Bruqi( 1952- )enciklopedist dhe autor i përmasave letrare të kohës

Flori Bruqi lindi më 29.6.1952 në Isniq të Deçanit. Studimet e defektologjisë i kreu në Universitetin e Beogradit, ndërsa ato posdiplomike (magjistraturë) në Universitetin e Prishtinës – në Fakultetin e Kulturës Fizike dhe të Sportit. Bashkëpunoi me shtypin e përditshëm e periodik të vendit dhe të jashtëm që nga viti 1974 e deri më tash (“Bota e re” – Prishtinë, ”Rilindja” – Prishtinë, “Danas” – Zagreb, ”Dello” – Lubjanë, ”Dnevnik” – Lubjanë, “Veqer” – Maribor,”Nasha Borba”, ”Le Mond”, ”Corriera della Sera” etj).

Është anëtar i Kryesisë së LSHK.

Është menaxher i kompanisë “Flomed” nga Prishtina dhe menaxher gjeneral për Kosovë në distribucion të preparateve farmaceutike të “Schulke-Mayrit” të Gjermanisë dhe “Borer Chemie AG“ të Zvicrës.
Mbrojti punimin e magjistraturës më titull ”Dallimet në disa ndryshore fiziologjike ndërmjet studentëve sportistë dhe josportistë, para dhe pas vrapimit 400 metra. Në punimin e magjistraturës nga fusha e kineziologjisë fiziologjike, ka zbatuar një metodologji të avancuar shkencore gjatë këtij hulumtimi në 22 parametra morfologjikë-fiziologjikë, duke përdorur kriteret e avancuara të programeve më të avancuara moderne.

Autori ka botuar qindra punime në shtypin e kohës dhe në internet.

Në vitin 2016 është pranuar anëtar i rregullt i Akademisë së Shkencave dhe të Arteve Shqiptaro-Amerikane dhe ka titullin shkencor Prof. Dr. PH. D. Bordi i Akademisë në korrik të vitit të kaluar e ka emëruar drejtor për marrëdhënie me publikun të ASHASHA-së për Kosovë, Shqipëri, Maqedoni dhe Amerikë.

Ka botuar këto vepra:

Zjarri i diellit, poezi, Prishtinë, 1995
Ndërgjegjja, roman, Prishtinë, 1995
Vrasësit e liridonëve, roman, Prishtinë, Tiranë, 1996
Ringjallja, roman, Tiranë, Prishtinë, 1996
Gjarpërinjtë e pallatit, roman, Tiranë, Prishtinë, 1996
Dorëzeza, roman, Tiranë, Prishtinë, 1997
Tokë e djegur, roman, Shkodër, Tiranë, Prishtinë, 1998
Burri dhe gruaja, libër shkencor, Tiranë, Prishtinë, 2000
Pallati i Akereonit, roman, Tiranë, Prishtinë, Nju-Jork, 2000
Vademecum DDD, libër shkencor, Prishtinë, 2002
Struktura faktoriale e dimensioneve antropometrike dhe fiziologjike, Prishtinë, 2004
Ndikimi i sportit në personalitetin e njeriut, libër shkencor, Prishtinë,2004
Delikuenca e të miturve dhe ushtrimet fizike, Prishtinë, 2004
Vademecum për preparate higjenike të “Schulke – Mayr-it”, libër shkencor, Prishtinë, 2004
Dallimet në disa ndryshore fiziologjike ndërmjet studentëve sportistë dhe jo sportistë para dhe pas vrapimit 400 metra(punim magjistrature, Prishtinë 2005)
Antropometri-Jakov Milaj “Raca shqiptare”, recension i zgjeruar i botuar në “Floart”, 2005
Si ta njofim internetin, “Flomed”, tetor 2005
Sëmundjet infektive seksuale, “Floart”, tetor 2005
Udhëzues i shkurtër i preparative dezinfektuese, “Flomed”, 2006
Merruni me sport dhe ushtrime fizike për t’u relaksuar, “Floart”, janar 2006
Kosova nuk është i berzë e zezë, “Floart”, dhjetor 2005
Fshehtësitë dhe të vërtetat për virusin avian’, “Flomed”, 2005
THE ECONOMIC ASPECTS OF SPORTS RECREATION AND HEALTH, Sport ritmi-zemrës, janar 2006 etj.
DETERMINANTAT SOCIO-PSIKOLOGJIKE TË USHTRIMIT FIZIK(Hulumtim socio-psiko–kineziologjikë më studentët e Universitetit të Prishtinës), “Flomed”, 2006
Guxim shqiptar, Prishtinë, 2008
Olimpi shqiptar,”Rugova-Art”,Prishtinë, 2009
Triumfi shqiptar, “Rugova-Art”, Prishtinë , 2009
Polemika shqip, “Rugova-Art”, Prishtinë, 2009
“Antika greke” – Homeri, Eskili, Sofokliu, Aristofani dhe Aristoteli, “Albemigrant”, 2009
Nëse kam ditur të guxojë, “Rugova-Art”, Prishtinë, 2012
Delikuenca e të miturve në Kosovë në periudhën 2003-2004, Prishtinë, 2012
Vademecum për dezinfektues të “Borer chemie AG”, Prishtinë, 2013
Vademecum për dezinfektues të “Schülke-Mayr”, Prishtinë, 2013
Diademë letrare, “Rugova-Art”, Prishtinë, 2013
Diademë letrare II,Tiranë, 2014
Atdheu im s’më vret,poezi, Tiranë, 2015
Diademë letrare III,Tiranë, 2015
Vademecun për dezinfektues 1, Prishtinë, 2016
Vademecum për dezinfektues 2, Prishtinë, 2016
Moderniteti në letrat shqipe,Tiranë, 2016
Praktikat e pastrimit dhe dezinfektimit të mjediseve spitalore dhe ambulantore në Kosovë, Prishtinë, 2017
Dëshmi të krimit të pandëshkuar, Prishtinë-Tiranë, 2017

Ka botuar 21 fejtone publicistiko-shkencore në gazetën “Rilindja” të Prishtinës, në periudhën 1974-1982, si dhe mijëra punime në shumë webfaqe interneti (2003-2016).
Nga viti 2005 është editor dhe kryeredaktor përgjegjës i webfaqes elektronike “Agjencioni Floripress”.
Flori Bruqi mban titullin shkencor Prof. Dr. Ph.D dhe është anëtar i rregullt i Akademisë së Shkencave dhe Arteve në SHBA.

KULTURA

Flori Bruqi, enciklopedist dhe autor i përmasave letrare të kohës

NGA BAJAME HOXHA – ÇELIKU MË 26 MAJ 2020 NË ORA: 21:15

Flori Bruqi

Emocionuese janë faqet e librit të tij, kushtuar personazheve të njohur që ai i përmbledh dhe që hidhet sa te njëri te tjetri, duke u pasqyruar vlerat e të duket se ato vlera letrare të pa tjetërsuara, i fut brenda zemrës për t’i mbrojtur e për t’ju zgjatur sa më shumë jetën.

Ajo që të bënë përshtypje është se: Flori hedh dritë me dashamirësi mbi veprat e personaliteteve më të shquara të kulturës shqiptare, pa mos harruar ata të shumtë të goditurit nga diktaturat.

Enciklopedist do ta quaja me mendim të kthjellë Flori Bruqi, sepse, Flori është ai që shpalos e shpërndan, jep njohuri të gjithanshme nga të gjitha sferat si askush tjetër. Dua të theksoj se kemi përballë një njeri titan e s’jemi te mitologjia greke, por te njeriu i shquar, që ka çarë jetën si vigan me shpatë në dorë. Ka çarë rrugë të reja në fushë të veprimtarisë shoqërore, të kulturës, të shkencës etj. Duke i sjellë shërbime të mëdha literaturës shqiptare, njeri që dallohet për dhuntitë e tij të jashtëzakonshme; titan me penë në dorë e me mendje të ndritur të mendimit njerëzor.

E me sa kam vënë re gjatë leximeve, Flori ka karakterin dhe fuqinë e një enciklopedisti këmbëngulës, që nuk i shpëton asgjë pa kapur, pa studiuar qoftë edhe një presje.
ka njohuri e dije të paskajshme, një kulturë shumë të gjerë, është i gjithanshëm ndaj meriton të zërë vendin e ta ngremë lart aty ku e ka vendin dhe ku meriton.

Pra, është mendjendritur dhe shkrimtar erudit, me shije të hollë artistike, se ai di t’i rrok me ndijimin e së bukurës në art në veprimtari dhe në jetë.

Në veprimtarin e këtij gjeniu çdo vepër e tij është e bukur dhe e harmonishme, gjë që të bie në sy menjëherë, ku pasqyron artistikisht gjithçka që përfshinë brenda krijimtarisë aq të pasur dhe të mrekullueshme.

Prandaj puna dhe krijimtaria e tij është shumë e larmishme, zotëron dije të thella. Florin e gjen kudo; pranë të bukurës, pranë dhimbjes, pranë lotit. Kudo gjen shpirtin e tij të palodhur bujar. Pra, për ta përmbledhur e rrethuar në një fjalë të vetme që ka erudicion.

Në shpirtin e ndjeshëm si prej artisti dhe në veprimtarinë e tij jetojnë të gjitha. Të gjitha ato që ka brenda tërësia e përjetimeve të thjeshta e të paqëndrueshme herë, herë psikike të njeriu siç janë: gëzimi, zemërimi, mallëngjimi, ngashërimi, shqetësimi, turbullimi etj.

Të gjitha këto emocione që shkaktohen e shfaqen nën ndikimin e mjedisit të jashtëm a të faktorëve të brendshëm, Flori të duket se i ka përjetuar, pastaj i ka kaluar te personazhet e tij. Apo, apo ka veshur aq bukur shpirtin bujar e të pavdekshëm të krijuesve shqiptar që nuk u heq një presje nga vlerat e tyre.

Vlera shpirtërore letrare, e forcës së mendimit, është vlerë absolute tek heroi ynë, sepse ka mbi të gjitha; pasuri të çmueshme një popull të tërë, një popull trim, të një gjuhe të një gjaku.

Kjo madhështi qëndron mbi çdo krenari dhe ka një rëndësi të veçantë për njeriun e penës, mbi njeriun e punës. Ndaj ai qëndron i fortë si shkëmb edhe përballë furtunave që; hera, herës i zënë këmbët dhe në kohë me diell.

Që ka veti shumë të shquara dhe të mahnit me veprat e tij, kjo është evidente, sidomos punët shkencore etj. Kështu të imponon respekt, të bën ta admirosh e ta nderosh, që pa ndrojtje më bën të besoj në fjalët e mia dhe, besoj se shquhet ndër më të mirët.
Vetia e cilësia e të quajturës; poet, shkrimtar, apo arritjeve për të qenë i tillë, i merituar është dhe qëndron midis njerëzve me zemër të madhe dhe dukurive të shoqërisë, që u përgjigjen në mënyrën më të plotë, në shkallën më të lartë me përmasa e me forcë të jashtëzakonshme idealeve tona shoqërore e estetike; kësaj i thonë të quhesh i madhërishëm.

Këtu ndahen më së miri; e madhërishmja dhe e bukura apo dhe heroikja.

Prandaj Flori mbetet krijues i vlerave të mëdha.

Agjencioni Floripress