Agjencioni floripress.blogspot.com

2024/03/19

Një libër që lind libra të rinj.

 

Flori Bruqi:Dimrat në Romanet e Ismail Kadaresë

Në qoftëse "Dimri i madh " (në botimin e parë titullohej Dimri i vetmisë së madhe, 1973), i cilësuar nga kritika (pas përfundimit të fushatës sa cinike, aq dhe mediokre, të ndërmarrë kundër tij) si një roman-epope, kishte qenë dëshmi artistike e një tronditjeje dhe qëndrese heroike, "Koncert në fund të dimrit" (1988) do të jepte kryesisht dimensionin humoristik të një ngjarjeje krejt të ngjashme me të parën, veçse tashmë e njohur dhe e provuar nga protagonistët e saj, të mësuar në rrjedhat e historisë së tyre të lashtë, që rebelohen pa mundim ndaj supershteteve.


Në këtë roman serioziteti është po aq i pranishëm sa dhe e qeshura; drama dhe parodia, epopeja dhe farsa, tragjizmi dhe komizmi, aty shkrihen dhe aty alternohen, gjendjet emozionale janë nga më të befasishmet. Me të drejtë vetë autori, në një interviste dhënë gazetës franceze "Le Monde", e ka karakterizuar atë si një "roman me shumë registra, si një "vepër polifonike", si një libër artistik sa dhe shkencor, politik sa dhe filozofik, histori e luftërave ideologjike në shkallë të brendshme e globale, kronikë e një bote të trazuar në këtë fund shekulli novator. Kjo shkrirje e shumë planeve, emocioneve dhe ideve, flet për një vepër që gjykon kohën dhe botën, njeriun dhe shoqërinë, të sotmen, të shkuarën dhe të ardhmen. Ky roman është ndoshta vepra më e kompletuar e Kadaresë nga pikëpamja e mendimit. Spektri ideologjik i saj i përmban të gjitha ngjyrat, bashkë me nuancat e tyre.


Polifonia që përmend autori nuk është gjë tjetër veçse një eufemizëm për shumësinë e ideve ose pluralizmin, siç e themi sot me vend e pa vend. I prerë në dy boshte, diakronikisht dhe sinkronikisht, romani ka shtrirjen dhe thellësinë e një vepre të fuqishme, ku hyjnë e dalin shqiptarë e të huaj, nëpunës të thjeshtë e zyrtarë të lartë, ministra të rrëzuar nga pushteti dhe autoritete të reja në ngjitje, djem e vajza shkollarë dhe plaka të sklerotizuara, gjithë bota jonë e vëzhguar nga brenda e nga jashtë, me një përfaqësim enciklopedik; gjithë koha që jetojmë, me një pasqyrim kaleidoskopik. Ai është një libër i menduar me tërë fuqinë intelektuale të shkrimtarit të madh dhe i shkruar fund e krye me gjithë spontaneitetin e poetit shpërthyes. Një libër që lind libra të rinj.

Karakteri shumëkohësh i "Nëpunësit të Pallatit të Ëndrrave"

 

Flori Bruqi:Nëpunësi i Pallatit të Ëndërrave

Libri "Nëpunësi i Pallatit të ëndrrave" e jep realitetin e kohës dhe të njerëzve të saj prapa metaforave të tilla të gatshme si "pallati i ëndrrave", nëpunësit dhe interpretuesit e tyre, ëndrra kolektive dhe individuale, ëndrra fatsjellëse dhe rrezikndjellëse, ëndrra e rëndomtë dhe bash-ëndrra. Të gjitha këto Kadaresë ia ofroi mekanizmi i ndryshkur i shtetit të fuqishëm të perandorisë otomane në fundin e tij . Karakteri shumëkohësh i "Nëpunësit të Pallatit të Ëndrrave", përkundër karakterit shumëkuptimësh të një vargu veprash të tjera të Kadaresë, lidhet me raportin themelor që qëndron në boshtin e romanit: raporti i individit me shtetin, më saktë raporti i individit që ka ambicjen të integrohet në strukturat shtetërore dhe që e gënjen mendja se do të fuqizojë veten prej fuqisë së pushtetit, por në të vërtetë, duke e parë nga brenda këtë ngrehinë të përbindshme, ai njeh dobësinë dhe pafuqinë e tij, sheh peshën mbytëse të strukturave gjigande të makinës perandorake, e cila ndryshon vetëm nga përmasa fizike, por jo nga mënyra e të ushtruarit të artit të shuarjes së identitetit njerëzor.



Kadareja i ka dhënë karakterin e një konflikti të përjetshëm marrëdhënies pushtet/individ. Çdo përpjekje e individit për t'u matur me shtetin, për të depërtuar në brendësi të tij dhe për ta marrë me të mirë, është e dështuar. Individi në çfarëdo raporti që ta vendosë veten me shtetin, mbetet i kërcënuar prej tij. Fati i Ebu Qerimit, që e përjeton si shtegtim nëpër ferr kalimin nga një pjesë e "pallatit të ëndrrave" në tjetrën, ndonëse është i përkrahur nga një klan i fuqishëm që kontrollon e administron pushtetin, siç ishin Qyprillinjtë, është gjithnjë i kërcënuar dhe pikërisht për këtë arsye shërben si një paralajmërim për fatin e shtetasve në përgjithësi. Rruga e mbërrities tek thelbi i "Nëpunësit..." ka qenë e ngatërruar dhe plot keqkuptime, të shmangshme e të pashmangshme.







Mungesa për një kohë mjaft të gjatë e shtetit kombëtar krijoi tek shqiptarët nderimin ndaj tij; kjo ishte krejt e nënkuptueshme: në përgjithësi gjërat e munguara lindin respekt, lakmi, adhurim, deri hyjnizim. Për Shqipërinë e Pasluftës, të gjendur përballë detyrës së ngutshme për të çrrënjosur monarkinë e për të ndërtuar një shtet me bazë të gjerë popullore, siç u nis në krye, ky ishte një shans i madh. Por ky shans mbeti vetëm një ëndërr.







Në marrëdhëniet midis individit dhe shtetit, që pasqyrojnë shkallën e qytetërimit të një shoqërie, në vend e në emër të nderimit hyri përulja, në vend e në emër të respektit hyri lakmia dhe arrivizmi -Ky ka qenë një nga deformimet më të thella dhe një shkallmimi i vërtetë i vlerave dhe i karaktereve njerëzore. Për fat të keq u desh plot një gjysmë shekulli për ta kuptuar këtë. Shkrimtari e pati parathënë një gjë të tillë shumë kohë më përpara. Por edhe këtij shansi iu kalua përbri.







"Nëpunësi i Pallatit të Endrrave" u dha goditjen e parë këtyre marrëdhënieve krejtësisht të shtrembëruara midis të drejtës së njeriut dhe të drejtës së shtetit. Ai e ktheu përrnbys, kokëposhtë, piramidën shtetërore. Ishte hera e parë që nomenklatura e ndereve denoncohej si shkallëzim i fajit dhe i përgjegjësive; që hierarkia e lavdisë karakterizohej si hierarki e turpit; që vlerat e vërteta njerëzore kërkoheshin jashtë korpusit kryesor të piramidës së shtetit, jo brenda saj. Ndoshta kjo ishte arsyeja që kritikët nxituan të shmangnin çdo paralelizëm me kohën, duke zbuluar, madje, për çudi të çudirave, se "Tabir Saraj" paskësh qenë një institucion i vërtetë i administratës perandorake, kështu që "Nëpunësi..." nuk mund të ishte tjetër, përveçse një vepër historike, një kronikë e funksionimit të tij. Me qëllim historia dhe jeta bashkëkohëse, dita dhe tradita, ndryshe nga herët e tjera, u vështruan pa ndonjë lidhje midis tyre. Përfundimi do të ishte i rrezikshëm.



Kontestimi ishte hamletian. Duhej të ishe krenar për qenien në një nga zyrat e hierarkisë së lartë të shtetit apo, përkundrazi, duhej të ishe kokulur?



Një invers i tillë i përjetimit të statusit të nëpunësit s'ishte parë e dëgjuar ndonjëherë. Pyetja "karrierë apo kalvar", që paraqiti Kadare përmes fatit të Nëpunësit të Tabir Sarajit, qëndronte tashmë si një paralajmërim orakulli: "O ju që hyni në këtë shërbesë, a e dini fatin tuaj? Hiqni dorë nga iluzionet, ose, përndryshe, hiqni dorë nga vetja. Ajo që ju e quani rrugë e ngjitjes nuk është gjë tjetër veçse një mashtrim i madh. Nëse keni vendosur të mos ndaleni as pas këtij njoftimi, atëhere mos prisni famën, por çpersonalizimin, mos prisni lirinë por syrgjynin. Ju nuk i takoni më vetes!"



Me "Nëpunësin..." Kadareja nyjëtoi atë ide që ai vetë më pas do ta quante "faj kolektiv". Tabir Saraji funksionon pikërisht mbi bazën e shoqërizimit të përgjegjësive. Por, ndërkaq, ekziston edhe një shkallëzim krejt i qartë i tyre. Faji i shtetit të panënshtruar ndaj ligjit është kolektiv vetëm në kuptimin që bashkon në përgjegjësi të drejtpërdreitë e të tërthortë njerëz në pushtet e jashtë tij, ideatorë e ekzekutorë, aktivistë e jallan- shahitë, konformistë e servilë. Por më tej faji ndahet sipas një rregulli krejt të përcaktuar. Për të zezën e vet, administrata shtetërore krijoi e ligjëroi emërtesën e mburrjes e të karshillëkut, që do të shërbente më pas për një kallëzim të pagabueshëm të pjesëmarrjes në faj.



Gjyqësia e Kadaresë u vërtetua nga koha si një gjyqësi e mençur. Rreptësia ndaj atyre që shpërdoruan respektin e popullit ndaj pushtetit, mirëbesimin e tij, ishte më se e nevojshme dhe ndëshkimet krejt të merituara. Shkrimtari sulmoi bastionin më të rëndësishëm të shtetit, majën e piramidës së tij. Ai çmistifiloi enigmën e asaj që quhet "arsye shtetërore", në emër të së cilës mbulohen turpet dhe fëlliqësitë më të mëdha të kësaj bote. Ai shembi kultin e rangut, mitin e zyrës e të nëpunësit, idoltarinë e fryrë të "atyre që janë lart". Dhe aty ku fillon shembja e idhujve të rremë, aty ka nisur emancipimi.
http://dervina.com/lajme/?sherbimi=lajme&lajmi=1615-2259:181

Rrëfimi në vetën e fëmijës

 Shkruan Flori Bruqi

Flori Bruqi :Ismail Kadare "Kronikë në gur"

Ismail Kadare

"Kronikë në gur" është një prej romaneve të hershëm të Ismail Kadaresë. Ndryshe nga letërsia e deriatëhershme për Luftën Antifashiste, e karakterizuar nga dy kampe personazhesh - partizanë e pushtues - ky roman solli një imazh më të ndërlikuar të saj, ku ndërthuren fate ushtrish të huaja të pakteve të ndryshme kundërshtare, fate shtresash të ndryshme brenda për brenda tyre, fate të njerëzve të lidhur vullnetarisht me rezistencën ose të mobilizuar prej komandës, fate të indiferentëve, të sehirxhinjve dhe të kundërshtarëve.



Që lufta ishte një kohë mjaft më e ndërlikuar se ajo që shërbehej prej një tradite letrare skematike; kjo mund të shihet edhe në fatin e një familjeje qytetare në vendin e "kronikës në gur", ku konflikti hyn brenda saj, duke ia tronditur regjimin tradicional. Me këtë roman I.Kadare pasuroi temën e Luftës Antifashiste, duke sjellë një shikim prej fëmije për evokimin e ngjarjeve të saj. Rrëfimi në vetën e fëmijës, në vetën e personazhit që evokon fëmijërinë e autorit, me "pafajësinë" e vet, megjithëse i ka dhënë romanit njëfarë karakteri autobiografik, njëherësh e ka mbrojtur atë prej qëndrimit të kritikës.



Duke qenë vështrimi prej fëmije një vështrim thelbësor në roman, lexuesi e ka të vështirë të dallojë se ku fillon koncepti i arsyetuar i saj e ku mbaron të konceptuarit si lojë.



Në studimin "Subversion kundër konformizmit" një studiues ka këmbëngulur se romani "Kronikë në gur" është një vepër hyjnizuese e Luftës Antifashiste, një "roman komisarësh", dhe se përpjekja e autorit për të hyrë në lëkurën e fëmijërisë së vet nuk është gjë tjetër veçse një procedim letrar për të mbuluar konformizmin. Përkundër këtij mendimi, shumica e studiuesve bashkohen në vlerësimin se "Kronikë në gur" është një vepër atipike në pikëpamjen metodologjike, e shkruar me një liri që tejkalonte kufizimin ideologjk dhe vlerësimin e partishëm për luftën.



Sipas një pjese të studiuesve, "Kronikë në gur", duke pasur këtë vështrim, në fakt sjell tek lexuesi një përqasje psikanalitike frojdiste rreth luftës, ose jetës së qytetit në kohë lufte. "Kronikë në gur" është një prozë me subjekt të reduktuar, gjë jo fort e përshtatshme nga pikëpamja teorike për një letërsi të orientuar.



Me këtë vepër Kadare bëri përpjekjen e parë për t'i dhënë vlerë letrare së zakonshmes, së rëndomtës, madje së shëmtuarës dhe absurdes. "Kronikë në gur" është një vepër e përshkuar nga grotesku. Vështrimi i luftës me sytë e fëmijës i ka dhënë mundësi autorit që t'i shohë ngjarjet dhe personazhet e saj pa ndonjë partishmëri të dukshme.



"Kronikë në gur" përmban vlera të rëndësishme të një letërsie të mirëfilltë etnografike. Tradita e kësaj letërsie në qytetin e Gjirokastrës është më e hershme, ajo afirmohet mirë me botimet e Musine Kokalarit në vitet '40, sidomos me "Siç më thosh nënua plakë" dhe "Sa u tunt jeta". Etnografizmi në romanin e Kadaresë u jep edhe mjediseve një cilësi jotipike, ndryshe prej kërkesave të rrepta të metodës së realizmit socialist.

“Pakoja e “Shën Ahtisaarit”, gjithçka për serbët pakicë, asgjë për shqiptarët shumicë!

 

Mexhid Yvejsi






Me “Pakon e Shën Ahtisaarit”, Kosova prej Serbisë nuk shkëputet, por Serbia në Kosovë në thellësi futet!

Dita e premte, 2 shkurt 2007, ishte dita e pritur aq gjatë. Dita aq e përfolur, dita që aq shumë na ka lodhur. Na ka lodhur, na ka bërë fi, duke pritur pavarësi. Dita kur erdhi pakoja dita kur me pavarësi mori fund loja. Dita e shenjtëruar, që ishte caktuar, nga Shën Ahtisaari, pakon me na prezantuar, demek, i pari. Dita kur pakoja u shpalos, çka me pa- Kosova nis e sos- ishte bërë kos”!

Pse? Sepse, në 16 faqe të gazetës, i mbyllët goja së vërtetës. I mbyllet goja së vërtetës të shumicës, i hapët goja e mashtrimit të pakicës. Pakica shpërblehet, privilegjohet, përkëdhelet, lazdrohet, lartësohet, kurse shumica dënohet, ndëshkohet, përbuzet, nënçmohet, poshtërohet”!

Pse? Sepse, që me Nenin e Parë, që e solli në pako i shenjti Ahtisaar, shkruan: Kosova do të jetë shoqëri shumetnike, e cila qeveriset në mënyrë demokratike”.

Në Kosovë, pra, shqiptarë më s’ka! Kosova do të jetë shoqëri, jo shtet, popull, komb, apo shqiptari! Kosova do të jetë shumetnike, e cila do të qeveriset në mënyrë demokratike!!!



Si do të qeveriset Kosova?



Kosova do të qeveriset, jo prej shumicës, por qysh t’i teket, qysh t’i begeniset pakicës. Pakica do të ketë gjuhën e vet zyrtare, kudo nëpër Kosovë, edhe aty ku s’ka pakicë fare.

Kosova do të ketë komuna për shumicën, kurse “opshtina” për pakicën. Nëpër shumë komuna të Kosovës, shumica do të shndërrohet në pakicë, kurse pakica do të bëhet shumicë.

Kosova do të ketë “opshtina” me të drejta të shtuara, me hapësira të zgjeruara, që do të jenë shumë të privilegjuara”! Të privilegjuara me të gjitha: me pasuri nëntokësore, mbitokësore, me shumë pika strategjike, me shumë pozicione, me shumë donacione”! Do të kenë lidhje horizontale dhe vertikale, kuptohet, bashkohen me Serbinë, kurse Kosovës i ndalohet bashkimi me Shqipërinë”!

Pakica do të shtrihet deri aty ku ka dëshirë, që e ardhmja e saj të jetë sa më e mirë”!

Kosova do të ketë kuvend, por ky kuvend s’do të ketë nevojë për deputet me mend, sepse kur t’i kap zori - çdo problem e zgjidhë, i huaji, kryeadministratori”! Kryeadministratori vet do të jetë mbret, ai do të nënshkruan, kush s’ja luan, vet do të vendos, do të vulos, pa të drejtën kush për t’i thënë mos”!

Kosova do të ketë deputetë të shumicës dhe të pakicës, por pakica ka me pas vende të siguruara, të garantuara, dhe pa votat e pakicës s’ka me pas asnjë dobi prej shumicës”!

Në Kosovë do të themelohet një Forcë e Sigurisë, e cila do të jetë profesionale dhe shumetnike, por kjo nuk të jetë Ushtri ose Armatë, sepse do të jetë duarthatë”! Forca e Sigurisë shumetnike s’ka me pas aftësi, mundësi, me mbrojt Kosovën nga ushtritë armike”

Trupat Mbrojtëse të Kosovës do të shpërbëhen. Pra, (TMK) do të shpartallohet, sipas propozimit të Shën Ahtisaarit, sepse aty ka mbetur ende gjaku i shqiptarit”! Kosova, në vend të Pavarësisë, do t’i paguaj borxhin ndërkombëtar Serbisë”! Kosova do ta njeh Kishën Ortodokse Serbe të Kosovës, duke përfshirë manastiret, kishat dhe objektet tjera që shfrytëzohen për qëllime fetare, dhe si pjesë integrale e Kishës Ortodokse Serbe me seli në Beograd”

Kosova do t’i ofrojë Kishës Ortodokse të Serbisë privilegje doganore dhe tatimore”

Kosova do të garantojë lirinë e lëvizjes për klerin dhe anëtarët e Kishës Ortodokse brenda Kosovës dhe sipas nevojës do të ofrojë aranzhime të nevojshme sigurie për këtë lëvizje”



Zonat e Mbrojtura



Në Kosovë, një numër i zgjedhur i manastireve të Kishës Ortodokse Serbe, si dhe kishave dhe objekteve tjera fetare, si dhe objektet historike dhe kulturore të rëndësisë të veçantë për serbët e Kosovës, do të gëzojnë mbrojtje të veçantë përmes përcaktimit të “ZONAVE TË MBROJTURA”.

Objektivat e zonave mbrojtëse janë: Të sigurohet një ekzistim dhe funksionim paqësor i objekteve që duhet mbrojtur; të ruhet mjedisi historik, kulturor dhe natyral, duke përfshirë natyrën e jetës të manastirit dhe klerit; dhe të parandalohet”:

a. Ndërtimi ose zhvillimi industrial, sikur: eksploatimi i resurseve minerale; ndërtimi i centraleve për prodhimin e energjisë ose të rrjetit të energjisë elektrike, furrave, fabrikave.

b. Ndërtimi ose zhvillimi i objekteve, siç janë: strukturat ose godinat më të gjata se manastiri, kisha, ose monumenti kulturor”

Kur rrethanat e kërkojnë, mund të kufizohet çdo aktivitet nga këto fusha:

a. Ndërtimet ose zhvillimet komerciale, siç janë: ndërtimi i rrugëve, ndërtimi i depove, punëtorive, dyqaneve, restoranteve, lokaleve, kafiterive, kiosqeve dhe standeve të ushqimit, dhe çdo ndërtim i madh nëpër rajonet rurale;

b. Tubimet publike, rekreative dhe zbavitëse;

c. Urbanizimi i tokës bujqësore.

Kosova do të sigurojë që planet hapësinore për rajonet brenda zonave të mbrojtura të jenë me kufizimet e përcaktuara”

Zonat e mbrojtura për lokacionet si në vijim do të përcaktohen me hartat e bashkëngjitura”

Por hartat nuk janë bashkangjitur, hartat janë hartuar, por qe de, nuk janë publikuar”!

Të publikuara, përveç hartave të hartuara, në dokumentin e Shën Ahtisaarit janë të gjitha nenet kundra shqiptarit”! Asgjë për shqiptarët shumicë, gjithçka për serbët pakicë”!

Në Pakon e të shenjtit Shën Ahtisaar- nuk përmendet asnjëherë fjala apo emri shqiptar!

Në Pakon e të shenjtit Ahtisaar asnjëherë nuk përmendet fjala apo emri shqiptar”! Në Pakon e të Shenjtit Ahtisaar jo vetëm që nuk përmendet fjala shqiptar, por tani çdokush e di se nuk përmendet as fjala pavarësi, nuk përmendet as fjala xhami, as feja Islame, as përkatësia e shumicës shqiptare myslimane”!

Në Pakon e të shenjtit Ahtisaar serbët përmenden 37 herë, kurse fjalët Kishë Ortodokse Serbe, Manastire, përmenden mbi 70 herë, pa i shënuar edhe emrat Beograd, Serbi, sepse do t’ju vjen mërzi”!

Të mos përmendet asnjëherë emri shqiptar, që janë shumicë, mbi 90 për qind, të mos përmendet as fjala pavarësi, as xhami, as feja Islame, as përkatësia e shumicës shqiptare myslimane, çka tregon, çka dëshmon kjo? Kjo tregon, kjo dëshmon se shqiptarët nuk janë as popull tokësor, kurse serbët janë popull hyjnor”! A nuk është ky shovinizëm ? A nuk është ky racizëm?

Me pak fjalë, ky plan i të shenjtit Ahtisaar është një plan antishqiptar, antikombëtar, antifetar. Ky plan duhet refuzuar, kurrsesi nuk duhet pranuar, sepse ardhmërinë e Kosovës ka për ta shkatërruar.

Me këtë plan, Kosova prej Serbisë nuk po shkëputet, por Serbia në Kosovë në thellësi po futet”! Kur Serbia në Kosovë futet në thellësi, atëherë ç’kuptim ka fjala pavarësi”!?

Qeveria e Kosovës, Grupi i Unitetit, po ja bëjnë qefin vetit”! Duke i shërbye si shërbëtorë të përulur UNMIK-ut-po i shërbejnë, pa dyshim, armikut”!

Qeveria e Kosovës, në veçanti, i ashtuquajturi Grupi i Unitetit, duhet të jenë këmbëngulës, duhet t’ia vënë gishtin kokës, të mos ia përshtatin veten botës”! PO-ja e Grupit të Unitetit do ta bartë përgjegjësinë deri në Ditën e Kijametit”! P0-ja e tyre euforike, për Kosovën, do të jetë katastrofike”!

P0-ja e tyre nuk është “PO” e popullit. Populli e dëshmojë këtë me 10 shkurt 2007, kur “Sheshi Skënderbe”, në zemër të Prishtinës, u përgjak”Populli do ta dëshmojë këtë në vazhdimësi, derisa të behët Kosova- Shqipëri ose të bëhemi shkrumb e hi”! Atyre, me siguri, kjo këmbëngulje do t’ju duket e paarsyeshme. Pse? Sepse, ata janë të arsyeshëm”!

Xhorxh Bernard Shou do t’ju thoshte:

“ Njerëzit e arsyeshëm ia përshtatin veten botës, njerëzit e paarsyeshëm këmbëngulin, duke u përpjekur, që t’ia përshtatin botën vetes. Prandaj, i gjithë përparimi varet te njerëzit e paarsyeshëm.”

SEKRETET E AHTISAARIT

22 shkurt 2007 

 Nga BESNIK KODRA : 

 Trashigimia kulturore me zonat mbrojtëse të Ahtisaarit apo të Y.M.C.A, e cila eshte nje organizatë masoniste e themeluar në Finlande ne vitin 1959 . 

Domethënja e emrit është; Organizata e Burrave të Urtë të Krishterë. 

Kjo organizatë sot është e shtrirë në 136 vende të botes.

 Në themelimin e saj ka marrë pjesë Martti Ahtisaari, i cili më vonë e kryeson . 

Ndaj ky (M. Ahtisaari) në cilsinë e aktiviteteve organizative, sidomos atyre për pajtime në anet e ndryshme të botës (Irlandë Veriore , Namibi, Timor, Somali, Tanzani, Irak-1991, ish Jugosllavi, madje në Mozambik), dhe prej vitit 1978 zgjidhet nënsekretar i KB për administrim dhe menaxhim.

 Në vitinë1993 zgjidhet President i Finlandes, ku qëndron vetëm një mandat. 

Pastaj, si diplomat i shquar kthehet në aktivitetet e ndërmjetësimeve në botë, në emër të KB, si dhe ishte kandidat numër një për çmimin Nobel për paqe. 

Sovereign Military Order of the Temple of Jerusalem, organizatë e fshehtë që gjatë mesjetës është shpartalluar vetëm zyrtarisht, sot ajo shpallë pozitën e saj në hierarkinë e sundusve prapa skenës. 

Tubimet e tyre templaret i mbajnë dy here në vit, në pika të ndryshme të botës. 

Tubimin që e kishin organizuar afër Çikagos, në Tinil park, prej dates 20 maj 2004 deri 25 maj 2004 pa prezencën e gazetarëve, dëshmuan se bëhet fjalë për një organizatë secrete me ndikim në ngjarjet botërore. 

Në këtë tubim diskret merrnin pjesë delegacione nga SHBA-të, Japonia, Evropa.

 Në mesin e përfaqësuesve të Evropës gjendeshin edhe ata të Serbisë dhe Malit tëZi.

 Zaten për hire të këtyre përfaqësuesve të fundit në këtë tubim ishte bërë edhe një përjashtim i pabesuar, ku iu kishte lejuar që, në këtë tubim të merrte pjesë vetëm një gazetar, Dejan Luçiç, gazetar i “Nedeljni Telegraf”, që botohet në Beograd! 

Në mesin e personaliteteve me rëndësi ishte edhe Priori i Madh i NATO paktit Richard Flahavan, officer aktiv i cili udhëheq 3500 oficerëtë e lartë, prej të cilëve disa gjenden ne Bosnje dhe Kosovë .

 Në Kosoven e vogël e të rrudhur paska ende vend për 45 zona mbrojtëse, paska ende vend per coptim. 

Po nga kush po bëhet ky coptim?!

 Jo vetem nga Serbia, por edhe nga hafia dhe nga mafia.

Në Londër nis gjykimi ndaj Profesor dr.Sali Berishës , të shpallur NonGrata(Për herë të parë gjykata më e lartë e emigracionit në Angli SIAC (Komisioni Special i Apeleve të Emigracionit) që prej krijimit të saj në vitin 1997, është duke shqyrtuar kërkesën e një politikani.)

Nga Flori Bruqi ,PHD
Reagon Home Office Për herë të parë gjykata më e lartë e emigracionit në Angli SIAC (Komisioni Special i Apeleve të Emigracionit) që prej krijimit të saj në vitin 1997, është duke shqyrtuar kërkesën e një politikani. 

Ai është Sali Berisha, i shpallur Non Grata pas SHBA edhe nga Anglia në vitin 2022 për korrupsion dhe lidhje me krimin. 

Gazetari i Top Channel Muhamed Veliu, raporton se zoti Berisha në sekret të plotë ka pajtuar një kompani avokatore për këtë proces, nisur paraditen e kësaj të marte.

 Gjatë katër ditëve në vijim thekson gazetari Muhamed Veliu, në raportin e tij për edicionin qendror të lajmeve në Top Channel, kompania avokatore londineze Zaiwalla and Co së bashku me përfaqësuesin ligjor Fergus Randolph KC, do t’i paraqesin kësaj gjykate, argumentet se vendimi për ndalimin e hyrjes të zotit Berisha në Angli është i padrejtë.


Për herë të parë gjykata më e lartë e emigracionit në Angli SIAC (Komisioni Special i Apeleve të Emigracionit) që prej krijimit të saj në vitin 1997, është duke shqyrtuar kërkesën e një politikani.

Ai është Sali Berisha, i shpallur Non Grata pas SHBA  edhe nga Anglia në vitin 2022 për korrupsion dhe lidhje me krimin.

Gazetari i Top Channel Muhamed Veliu, raporton se zoti Berisha në sekret të plotë ka pajtuar një kompani avokatore për këtë proces, nisur paraditen e kësaj të marte. Gjatë katër ditëve në vijim thekson gazetari Muhamed Veliu, në raportin e tij për edicionin qendror të lajmeve në Top Channel, kompania avokatore londineze Zaiwalla and Co së bashku me përfaqësuesin ligjor Fergus Randolph KC, do t’i paraqesin kësaj gjykate, argumentet se vendimi për ndalimin e hyrjes të zotit Berisha në Angli është i padrejtë.

Top Channel mëson se avokati zotit Berisha në çelje të procesit ka deklaruar se “kjo është një çështje e jashtëzakonshme mes një udhëheqësi të një opozite dhe një vendi europian. Vendimi për zotin Berisha u mor vetëm bazuar në pretendime të mediave të huaja“.

Po ashtu Top Channel mëson se baristeri i zotit Berisha Fargus Randolf  i tha kësaj gjykate se klienti i tij Sali Berisha, në  asnjë rast, nuk është dënuar për ndonjë vepër penale në Shqipëri dhe se ai me forcë mohon akuzat për korrupsion apo aktivitete kriminale.

Ndërkohë pala e paditur ministria e punëve të brendëshme Home Office deklaroi se: “Qeveria e Britanisë së Madhe ka si prioritet sigurinë e vendit tonë dhe e bën këtë edhe duke promovuar sigurinë, prosperitetin dhe shtetin ligjor në të gjithë botën.  Britania e Madhe ka qenë një partnere e Shqipërisë duke e mbështetur në llogaridhënien dhe ndërmarrjen e veprimeve konkrete kundra kriminalitetit dhe korrupsionit”.

Do të ishte e tepërt thotë Home Office të komentonim më tej teksa procesi në gjykatë është në vijim. Britania e Madhe nuk i bën publike emrat e të shpallurve NonGrata por vetë zoti Berisha në një konferencë për shtyp bëri publik këtë vendim marrë ndaj tij.

Albanofobia serbe ka histori dyshekullore

  





Akademik Prof Dr Hakif  Bajramihistorian 


Albanofobia serbe ka histori dyshekullore 

Albanofobia, “racë inferiore dhe shqiptarët janë lum i dalur nga shtrati”, janë shprehjet kryesore të 37 porgrameve serbiane për m` i shfarosur shqiptarët. Ja se çfar betimi bëjnë oficerët serbianë për të masakruar shqiptar në një manastir të Kosovës më 1998. Pason teksti i betimit:  “Betohem në nderin e gjinisë së gjakut dhe të emrit të ndritëshem serb, se do të luftojë kundër armikut të popullit tim, deri atje që ta krijojmë qëllimin tonë të shenjët-çlirimin e Kosovës duke mos zgjedhur mjete dhe mënyra, kundër shqiptarëve.  Pa asnjë reagim do t` i kryej të gjitha detyrat të cilat i marr nga lëvizja deri edhe me çmim të jetës sime, sepse jeta ime nga kjo ditë i takon Lëvizjes serbe për Luftë dhe për popullin serbian. I betohem kësaj KISHE të shenjët para shpirtërave dhe trimave serbian, dhe le të më mallkojë tambli serbian nëse tradhtoj ose e lakoj këtë betim, le të më gjyjoj Zoti dhe gjurma shekullore. Liri ose vdekje”! (Nga botimi: H. R. Wach, f. 89).

Viset etnike shqiptare ishte planifikuar që të coptohen, jo pse nuk dihej historia e tyre por vetëm pse pjesa më e madhe e shqiptarëve e kishte pranuar ISLAMIN si rreligjion, në Mesjetë. Ja pazari kryesor që ka lënë gjurmë tragjike deri në ditët tona, pa marrë para sysh se janë zhvilluar dy lufta botërore. Ai pazar është Marrëveshje sekrete në mes Austro Hungarisë dhe Rusisë më 17 maj 1897. (…) Pika 3.b. “ Pjesa e përfshirë midis Janinës në Jug dher Liqenit të Shkodrës në veri, me një shtrirje të mjaftueshme nga ana e lindjes, do të formojë një shtet të pavarur me emrin Principata e Shqipërisë, duke përjashtuar çdo sundim të huaj.

c). Pjesa tjetër e territorit të disponueshëm do të NDAHET në mënyrë të drejtë midis shteteve të vogla të ndryshme të Ballkanit që ekzistojnë sot. Në këtë ndarje Austro Hungaria dhe Rusia ruajnë të DREJTËN (!!!) që të merren vesh në kohën e duhur. “1. (1..A. F. Pribram, Les traites politiques secrete de l` Autriche-Hongaris, I. Paris 1923, f. 109;  Duke i njohur këto pazare, politikani malazez Vllada Dapçeviq, do të shkruaj: citojmë në origjinal-“ Valjda ni sa jednom zemljom, s interesima nijednog naroda nije se toliko bezoçno TRGOVALO na mirovnim konferencijama posle përvog svetskog rata, kao sto je sluçaj sa albanskim narodom”. Dhe vazhdon: “To sto se dogadja u Srbiji je çisto fasistiçki scenario i populistiçka politika. Svi govore o pravima onih Srba i Crnogoraca, koji su u ogromoj veçini KOLONISTI, koje je kolonizirala bivsa velikosprska vlada s anmerom da izmeni nacionalnu strukturu stanovnistva. To su uradili tako, da su zmelju uzeli Albancima i dali je kolonistima. Dnas (1989) pak trube o kontrarevoluciji. To je OBIÇNA IZMISLJOTINA. Jer Alnanci na Kosovu se ne bore za restauraciju kapitalistiçkog Kosova, nego za nacionalnu ravnopravnost, samobitnost….I nema sile, koja bi speçila albanski narod da ostvari svoju volju. Ako Slobodan Millosheviç nastavi s takvom politikom pritiska, to çe bez sumje izazvati gradjanski rat u Jugoslaviji. Takvu situaciju moze da zeli samo LUDAK, koji se igra sudbinom zemlje. Srbi ne mogu da se pomire s çinjenicom, da su Albanci stvorili svoju intelegenciju, svoju nacionalnu svest i da ih vise nije moguçe vratiti na nivo od pre rata, kada je bilo koji Srbin mogao da UBIJE ALBANCA i za to uopste nije odgovarao, u vreme, kad si ih Srbi plaçkali, unistavali i ponizavali na anjastrasniji naçin…” Vlada Dapçeviq, “Mladina”, 20 Janvar 1989, str. 61).

Në luftën kundër popullit shqiptar në Kosovë 1998/99 qeveria serbe kishte angazhuar forca speciale komplekse, si forca të rregullta ushtarake, kombinime të policisë dhe forca speciale, forca paraushtarake, milicinë lokale dhe një mori forcash që ishin në cilësinë e mercenarëve nga vendet e ndryshme, njoftonte opinionin botëror H. R. Watch.2. (2. “Krimet e luftës në Kosovë, raport special” për vitin 1998.

Lidhur me këtë, Ushtria e Jugosllavisë (Zhablakut) Fedrative (Serbi, Mali i Zi), e kishte strukturën komanduse horizontale dhe vertikale. Në krye të piramidës komanduese ishte Sllobodan Millosheviq. Lidhur me këtë, ushtria ishte nën kontrollin e Këshillit të Lartë të Mbrojtjës. Në këtë Këshill hynin: Kryetari i RFJ, Kryetari i Srbisë  Ivan Millutinoviq dhe Kryetari i Malit Zi Momir Bullatoviq. Shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë ishte gjenarali Dragolub Ojdaniq, Zavendës komandant i Shtabit të Përgjithshëm ishte gjeneralkoloneli Svetozar Marjanoviq. Në Kosovë ishte në ofenzivë agresive aviacioni luftarak dhe mbrojtja kundërajrore, njësitet tokësore të Armatës së Tretë për veprime speciale të komanduara nga gjeneral nonkoloneli Spasoje Smilaniq. 3. (3. H.R. Watch, Under Orders, N. Jork 2001, f. 67).

Meqë Ushtria Jugosllave (UJ) ishte e strukturuar në tri armata, në territorin e Kosovës ishte e stacionuar e ashtuquajtura Armata e Tretë. Me këtë armatë, shtrirja e së cilës zgjërohej edhe në një pjesë të Serbisë Jugore, komandonte kolonel Nebojsha Pavkoviq. Nën vatësinë e shtabit të Armatës Tretë ishte i ashtuquajturi Korpusi i Prishtinës. Me këtë korpus komandonte gjeneral majori Vlladimir Llazareviq.Nën komandën e këtij oficeri të lartë serb ishin pesë brigada vrastare. Me brigadën e 15-të të këmbësorisë me shtab në Prishtinë komandonte koloneli Mlladen Çirkoviq. Brigada 125 e motorrizuar me përqëndrim operativ luftarak komandonte kolonel Dragan Zhivanoviq. Kjo brigadë operonte në trevat e Mitrovicës dhe Pejës.Ndërsa, brigada 549 e motorrizuar ishte me komandë qendrore në Prizren dhe Gjakovë. Kjo btrigadë që bëri mizori sidomos në Gjakovë, komandohej nga kolonel Bozhidar Delliq. Në trevat e Gjilanit dhe Ferizajit operonte brigada 243 e komanduar nga koloneli Krsman Jelliq. Në ndihmë këtyre njësiteve vrastare ishte edhe brigada e kombinuar artilerike 52, komanda e së cilës ishte në Gjilan. Kjo brigadë komandohej nga kolonel Radojko Stefanoviq. Në bashkveprim me këto brigada vrastare ishte edhe Brigada e policisë SPECIALE ushtarke nr. 52. Kjo brigadë komandohej nga Prishtina nga majori Zhelko Petkoviq. Por jo vetëm këto njësite që akush prej tyre nuk është HETUAR, GJYKUAR DHE DENUAR nga ndonjë Gjykatë speciale në Kosovë, Serbi, apo në Hagë, vepronin në kordinim aktiv në KRIME MONSTRUOZE ndaj shqiptarëve: Rregjimenti 83 i aviacionit; Rregjimneti kundërajror 311 me qendër në Gjakovë; Bataloni i Këmbësorisë nr. 55 me qendër në Prizren dhe Bataloni nr. 57 me komandë në Ferizaj.4 (4. Burimi: H.R. Watch, Under Ordrs, N. Jork, 2001, f. 67).

Kundër popullsisë civile shqiptare, me qëllim të shpërnguljës dhe shfariosjes,që argumentojnë dokuemnetet arkivore, marrin pjesë njësitë e Korpusit 21 nga Nishi; Brigada e Blinduar 211 nga Nishi me 1258 trupa, 75 tanke, 13 topa; Brigada 150 e Vranjës me 1316 trupa, me 31 tanke; Brigada e 2-të e Nishit me 1600 trupa dhe 18 topa; Brigada e motorrizuar e Pirotit me 1600 trupa, me 31 tanke dhe 18 topa. Në operacione kundër civilëve shqiptarë me qëllim për t` i shpërngulë dhe larguar nga Kosova vepronte njësia e inxhinjerisë me shtab në Prekupe me 1000 trupa, njësia e logjistikës nr. 85 me shtab në Nish, me 1000 trupa, ishte në çdo cep të Kosovës. Por, jo vetëm këto. Në Kosovë kundër popullsisë civile shqiptare ishte në veprim kriminal edhe Korpusi i Uzhicës me brigadën 37 të motorrizuar të Rashkës. Ky njësit i kishte 1695 trupa, 31 tanke, 18 topa. Në Kosovë me detyra që ta ndjekë popullsinë shqiptare nga trojet e veta, ose ta vrasi nëse nuk lëvizë kah Maqedonia, Shqipëria dhe Mali i Zi, ishte Brigada e Pozhegës me 1600 trupa dhe 18 topa për t` i bombaduar katundet. Në veprime kriminale dhe plaçkitje të pasurisë ishin edhe korpusi 24 i Kragujevcit me brigadën nr. 80, ku operonin 1600 ushtarë dhe oficerë. Kjo njësi dispononte për t` i bombaduar katundet me 18 topa dhe municion adekuat. Në këtë armadë vrastare terroriste ishte edhe Korpusi i 12 i Novi Sadit me brigadën nr. 18 me 1600 ushtarë dhe oficerë, që kishin në disponim armatim lufte të lehtë, por edhe 18 topa, për të bombarduar nga largësia.5. (5. Arkivi i Kosovës, Krimet serbe 1998/99, plasuar nga UNMIK, në 21 kamion lendë e pasistematizuar; Autori i këtyre rreshtave nuk e ka lejuar që ajo lëndë të hudhet në mbeturina, si u provua nga disa zyrtarë të huaj në shtaor 1999).

Deri me tash është vërtetuar se në Kosovë ishin siellë me detyra vrasëse të civilëve shqiptarë edhe njësitet e rregullta të Aramatës Parë, me të cilën koamndonte gjeneral koloneli Srbolub Trajkoviq. Ky oficer i lartë për të bërë krime kishte sjellur në Kosovë Brigadën 252 të blinduar nga Kraleva. Kjo brigadë i kishte nën komnadë 1121 ushtarë, të cilët kishin të drejtë të “regrutojnë” edhe civilë serbian vendas, me detyra speciale, se kush është nga shqiptarët i ‘përshtatshëm’ për ta vrarë e kush duhet të shpërngulet, e cila familje të masakrohet. Brigada i kishte 82 tanke dhe 12 topa në disponim. Brigada, plus grumbulloi autobus privat dhe vetura të palqkitura nepër Kosovë, për t` i trasportuar ushtarët nga një komunë në tjetrën.Në Kosovë me detyra vrastare ndaj civilëve shqiptarë Shtabi i Beogradit e kishte dërguar Brigadën speciale nr. 72 me 1189 ushtarë. Kësaj brigade speciale i ndihmonte në likudimin e civilëve shqiptarë në grupe Korpusi i Beogradit me Brigadën e Parë të Blinduar me 1184 ushtarë, 112 tanke dhe 12 topa e minahedhës të kalibrave të ndryshëm dhe 12 topa, për ta masakruar popullin në arratisje. Ndërsa, Brigada nr. 72 speciale dhe Brigada nr. 63 e parashutisëve me 460 trupa, i sulmonin shqiptarët nepër kolona duke u arratisë kah Shqipëria dhe Maqedonia.

Për vrasje në vijat rrugore ishte angazhuar Korpusi  nr. 2 i Pogoricës me brigada 1 B-4 të alpinistëve me shtab në Kolashin. Në kuadër të këtij njësiti vepronin 350 trupa. Në kuadër të kësaj force vrastare ishte edhe Brigada 4 e Policësë ushtarke e Podgoricës me 359 trupa.Në Kosovë kanë vepruar duke vrarë popullsinë në masë edhe njësia e komadnuar nga Ratko Mlladiq. Ajo njësi kishin në kuadër të saj edhe vrastarët monstruoz: “Beli Orlovi”, të komanduar nga Vojislalv Shesheli dhe Aleksander Vuçiqi; njësitin e pushkatimit të quajtur “Tigrovi” i komanduar nga Zhelko Rzhanatoviq-Arkan. Pranë tyre, vepronte edhe njësia “Dobrovolci” nga Bosnja dhe Hercegovina si dhe mercenarë sidomos: rusë dhe rumunë, me detyra speciale. E në kuadër të këtyre veprimeve ishin inkorporuar edhe serbët vendas të Kosovës, si të mobilizuar, të cilët shquheshin me dergimin e njësive në operacione speciale për vrasje masive nepër rrugë, shtëpia dhe civilë të strehuar në male. Lidhur me këtë, një ushtar i jep deklaratë gazetës “DIE ZEIT” të Hamburgut. Ai thot ndër të tjera se: “ ….Nuk kam vrarë fëmi në Kosovë. Kur të shkoj herën tjetër nuk do të bëjë më asnjë dallim, s` do të lë gjë të gjallë”. Me detyra speciale të autorizuar nga Këshilli i Lartë shtetëror që drejtohej nga Sllobodan Millosheviq ishin edhe: Nikolla Shainoviq, Millan Millutinoviq (Kryetar i Serbisë), Mirko Marjanoviq (Kryetar qeverie), Vllajko Stoilkoviq (Ministër i Punëve të Brendëshme, i njohur me nofken :Deda”-“Gjyshi”. Ky kriminel, i cili e vret vetën në derë të Parlamentit kishte për ndihësa këta oficerë: tërë sherbimin policor të Srbisë, të drejtuar nga Vllastimir Gjorgjeviq, i njohur me nofkën “Roxha”, i cili ishte edhe zavendësministër i Punëve të Brendëshme të Serbisë.Vendin e tij pas një kohe e mori krimineli Sreten Llukiq. Ky ka komanduar më 1998/99 në të gjitha masakrat nepër Kosovë, dhe nuk ka dhënë kurrfar përgjegjësie. Por në krime kësaj garniture militare i ka ndihmuar Gjeneral koloneli Radomir Markoviq, ( i arrestuar më 23 II 2001). Në postin komandues ky kriminel ishte deri më 25 janar 2001. Në krime në Kosovë ishin të involvuar edhe Nikolla Curçiq, zyrtari i lartë i Sigurimit shtetëror dhe Drejtor i Institutit. Për ndihmës ky kriminel i kishte : Stojan Mishiqin, përgjegjës për Serbi;gjeneral Petar Zekoviqin përgjegjës për Vojvodinë dhe Gjeneral Obrad Stevanoviqin përgjegjës për Kosovë. Në vartësi të tyre ishte edhe shefi i sigurimit shtetëror David Gajiq. Ndërsa Obrad Stevanoviq kishte angazhaur forcat profesionale antiterroriste të koamduara nga Zhivko Trajkoviq. Në kordinim me njësitet speciale të Btajnicës, Novi Sadit dhe Prishtinës Zhivko Trajkoviq ka bërë krime nepër katundet e Kosovës dhe kah fundi i majit 1999 nepër Pejë dhe Gjakovë, krime ato të dirigjuara nga Sreten Llukiq.

Nepër komuna krimet i drejtonin: në Prishtinë Mishko Llakoviq (droger i disa shqipfolësve); në Gjilan bandat krimianle i drejtonte Dushan Gavranoviq; në Mitrovicë vrasjet e civilëve shqiptarë i organizonte Lubinko Cvetiniq; në Ferizaj vrasjet e shqiptarëve nepër shtëpia dhe rrugë i organizonte Bogolub Jnaiçieviq, në Prizren me vasa komandonte Gradimir Zekoviq; në Pejë dhe Rrethinë me mizori komandonte Bora Vllahoviq, në Gjakovë civilët i likidonte me urdhër prej eprori Dragutin Adamoviq i ardhur nga Nishi. Ky kriminel drejtonte edhe me një qetë speciale për plaqkitje të pasurisë shqiptare.

2.Policia sekrete serbe në Kosovë 1998-1999 

Me policinë sekrete serbe në Kosovë më 1998-1999 e ka drejtuar organizata terroriste “JSO”. Në kuadër të kësaj oranizate ishin: “Beretat e kuqe” të drejtuara nga Frenki Simatoviq si dhe njësia “LEGIA”. Ka të dhëna se njësitet terroriste i drejtonin: Frenki Simatoviq, Vijisllav Sheshel, Aleksander Vuçiq, Zhivorad Igiqi, Dushko Ristiqi, Ivica Daçiqi. Në krye të kësaj bande ishte Zoran Angjellkoviq. Njësitet ishin të sigurauara nga ushtria dhe policia. Prejardhja e mercenarëve ishte nga: Rusia,Rumunia, Austria, Bullgaria, Maqedonia, Gjermania, Franca dhe Italia.Këtyre njësive u kanë ndihmuar në lëminë e logjistikesë drejtuesit e qarqeve, por në pozitë që të kontaktojë me ta shin: Zoran Angjellkoviq, Boshko Drobnjak, Zejnelabedin Kurejsh, Dragutin Markoviq nga Prishtina, Gjylbehar Shaboviq nga Prizreni, Vesko Periq si vrasës i fëmijëve nga Fushë Kosova.

Në Qarkun e Kosovës, ishin përgjegjës për të gjitha krimet: Velko Odalloviq, për tërë qarkun. Për komunat e qarkut ishin urdhërdhënës: për Prishtinë Dushan Simiq, për komunën e Lipjanit Lubinko Bozhiq, për Komunën e Podujervës Millovan Tomiq, për komunën e Drenasit Dobrosav Radoviq, për Komunën e Obiliqit Zoran Millosheviq, për Komunën Fushë Kosovës Dobrica Llaziq-“Ciga”, Nebojsha Petkoviq për Komunën e Ferizajit, Radosasv Ognjanoviq për Komunën e Kaçanikut, Sllavisha Rexhiq për komunën e Shtërpcës dhe për Komunën e Shtimës Svetisllav Zekiq. Në nivel rrethi dhe nepër komuna këta persona që nuk i ka marrë asnjë ligjë për hetim janë përgjegjës për masakrimin e 2315 civilëve shqiptarë, prej tyre 239 fëmijë.

Në Qarkun e Mitrovicës përgjeshës për krime nda shqiptarëve janë: Zdravko Trajkoviq. Nepër komuna ishin përgjegjës: Nikolla Radoviq për Mitrovicë, Dragan Jabllanoviq për Leposaviq, Sima Simiq për Skenderaj, Srxhan Vukotiq për Zubin Potok, Desimir Petkoviq për Zveçan, Sllobodan Donkiq për Vushtrri.

Për Qarkun e Pejës ishin përgjegjës për krimet kundër civilëve shqiptarë: Jovan Popoviq (Kryetar qarku). Ndërsa në shtabin e tij ishin: Kryetari i komunës Pejës Millan Ivanoviq, Kryetari i Komunës Itogut Milladin Peroviq, Kryetari i Komunës Klinës Svetozar Dabisheviq, Kryetari i Komunës Deçanit Milivoje Gjurkoviq, Kryetari i Komunës Gjakovës Momçillo Stanojeviq (ishte në Mejë si kallauz dhe nuk është denuar për vrsjen e 311 civilëve për një ditë).

Në Qarkun e Prizrenit me krimet drejtonte Brankica Turnjakoviq,Lubisha Stefaboviq kryetar komunes Prizrenit, Nedelko Kollshinac kryetar komunës Rahovecit, Stanimir Radiq kryetar Komunës Therandës, Destan Skenderi Kryetar i Komunës Dragashit.

Në Qarkun e Moravës (Gjilanit) komandonte Predrag Kovaçeviq, Me grupin e pensionerëve drejtonte Dushko Ristiq, i njohur si kërkuesi kryesor që në “Kosovë të krijohet baraspesha nacioanle në mes serbëve dhe shqiptarëve, pra 50 me 50 përqindë.. Kurse në Shtab Predrag Kovaçeviq i kishte këta kryetar komunash: Për Gjilan Bogdan Periq, për Kamenicë Branimir Simiq, për Viti Vesko Periq, për Novo Berd Petar Vasiq. Në këtë anë ishin edhe disa kriminelë nga Lika, Knini dhe Sllavonija e Kroacisë.

3.Kush i siguronte kriminelët në kampanjën e gjenocidit ndaj shqiptarëve në Kosovë

Kosova më 1998/99 ishte vendi më i militarizuar në Evropë pas Luftës Dytë Botërore. Vetëm të studiohet se sa njësi speciale ishin koncentruar në Prishtinë në fillim të nëntorit 1998. Atë natë parashihej që Prishtina dhe rrugët e saj të përgjakën dhe shqiptarët ta kuptojnë forcën serbiane, shkruante Vojisllav Shesheli dhe Aleksander Vuçiqi, një duet radikal i njohur se “tokën shqiptare do ta okupojmë përmes shoqatës gjuetarëve”, që do të thot se do të “vrasim shqiptar, sikurse të ishin egersiara të malit”. Por, gjenocidi ndaj shqiptarëve në Kosovë nuk ka mundur, as të mendohet pa involvimin e drejtpërdrejt të drejtuesve lokal serbian. Në realitet, krimet monstruoze ndaj shqiptarëve nuk do të ishte e mundur të ndodhnin pa ndihmën e perosonave të autorizuar të pushtetit neofashist të Sllobodan Millosheviqit. E ata persona që ishin pjesëmarrës në krime, abuzime, dhunime, plaçkitje dhe viedhje të pasurisë së shqiptarëve, pikërisht ata e hapën DOSJËN e gjenocidit dhe në proces ishin pjesëmarrës në të. Ata në bazë të dokuemnetve që janë zbuluar ishin: Vesko Periq, Petrit Kostari, Ratomir Jonçiq, Xhafer Xhuka, Millorad Samarxhiq, Muharrem Ibro, Mihajllo Nediq, Refik Senadoviq, Zoran Bratiq, Adem Koci, Fuaf Hoxha dhe të tjerë me detyra speciale për t` i identifikuar personat që duhej të vriteshin apo të dhunohen”.(Shiko: Vlada Republike Srbije, Naredbodavci po opstinama”).

Në lidhje me atë që u tha më lartë, zingjiri i lidhjeve INFORMATIVE dhe komanduese nepër qarqe dhe komuna të Kosovës ishte në tërësi i mbuluar sipas qarqeve:

Në Qarkun e Prizrenit nga Shatbi i Zoran Angjellkoviqit ishin autorizuar për siguri (të serbëve) dhe krime (ndaj shqiptarëve): Momqillo Stefanoviq, Refik Senadoviq, Adem Koci, me dy ndihmës të paidentifikaur;

Në Qarkun e Gjilanit Shtabin e Zoran Angjellkoviqit e prezantoi  në sigurim (të serbëve) dhe krime (ndaj shqiptarëve) e që ishin të lidhur drejtë për drejtë me qarqet ushtarake, policore dhe kishtare : Millorad Samarxhiq, Vesko Periq dhe Fuad Hoxha;

Në Qarkun e Mitrovicës nxitësit e krimeve ndaj shqiptarëve dhe sigurimin e plotë të serbëve e të cilët ishin në tërësi të armatosur: Ratko Jociq, Mihajllo Nediq, Zoran Bratiq dhe dy shqipfolës që nuk i zbulojnë emrat eprorët  e tyre. Të gjithë këta kriminelë i subvenciononte Novak Bjeliq, i cili ua mundësonte që kufomat të zhdukën në shkritorën e Zveçanit.

Në Qarkun e Kosovës ishin 12 oficerë të lartë, emrat e të cilëve në dokuennt ishin të palexueshëm. Por të lexueshëm ishin bordelet që organizonin disa persona që ishin antar të Partisë Mira Markoviqit, e që janë botuar nepër gazeta, por asnjë akuzë kundër tyre nuk është nisë për në ndonjë gjykatë deri me sot, sepse Kryeprokuri po “flenë”. Madje, qenderat ndërkombëtare nxituan për ta themeluar Gjykatën Speciale për ndiekjen e Koamnduesëve të UÇK-ës, krejtë me qellim që krimet serbe mos të përmenden fare. Dhe kështu po ngjan, ata që e kanë mbrojtur pragun e shtëpisë po hetohen dhe po gjykohen, ndërsa ata që kanë organizuar GJENOCID, jo që janë të lirë, por po kërcnohen prapa se “Kosovë do ta shndërrojmë në gërmadha”.

Nepër komuna kanë mbetur emrat e atyre urdhërdhënsve në krime nepër tërë Kosovën. Ata nepër komuna ishin: Në Pejë urdhërdhënës ishte Tomosllav Llakiçeviq; në Klinë ishte Ranko Donçiq, në Kamenicë ishte Nikita Markoviq, në Therandë ishte Stanisllav Anxhellkoviq, në Deçan ishte Branisllav Llaban, në Ferizaj urdhërdhënës në krime ndaj shqiptarëve ishte Predrag Radivojeviq, në Mitrovicë  nxitës i krimeve ndaj shqiptarëve ishte Sherafedin Ajeti, në Viti me krimet komandonte Zoran Kojiq dhe Vesko Pejiq, Në Novo Bërd komandonte Sllavolub Maksiomoviq, në Leposaviq Bllagoje Nedelkoviq, në Skenderaj krimet ndaj shqiptarëve i programonte me një ekip prej dy policëve dhe dy popave nga Nishi, Sima Simiq, në Gjakovë krimet dhe dhunimet i organizonte Zoran Nikiq, me dy priftër ortodoks të Deçanit. Në Kaçanik krimet i organizonte Dragan Cvejiq, në Shtërpc krimet i drejtonte Svetisllav Drulloviq, në Shtimje krimet i organizonte Pavle Zhiviq. Ndërsa në trevën e Lipjanit krimet i organizonte Sllavisha Dukiq me dy shqipfolës. Në Fushë Kosovë krimet i orkestronte Çedomir Bojkoviq me dy ciganë,Në Gjilan dhe rrethinë krimet i organizonte Bozhidar Mitroviq. Për ndihmës i kishte edhe dy udbashë shqiptar, të cilët në disa raste kanë qenë të përmbajtur. Në Dragash krimet i orkestronte Dimitrije Gjorgjeviq, në Rahovec krimet i organizonte me listë Jovan Gjuriçiq dhe dy serbian vendas, emrat e të cilëve nuk i publikon H. R. W, në “Under Ordes”; Për problemet diplomatike dhe politio-ushtarke shiqo: Blerim Shala, Vitet e Kosovës 1998-1999, Prishtinë 2000).

Në Prizren dhe rrethinë krimet dhe gjenocidit mbi shqiptarë e kishte planifikuar Dragan Stankoviq me tre ndihmësa të cilët e kishin gradën e kolonelëve rezervë, e neri prej tyre ishte “turk”. Në Besianë  (Podujevë) krimet i orkstronin Millosh Gjuriq me dy oficer rezervë malazezë (prindët e tyre ishin kolonistë në Peran).  Në Vushtrri  krimet i drejtonte Sllobodan Dokniq, në Burim (Istog) krimet i drejtone një shtab që ishte stacionuar në lokalitetin Vrellë, Mollorad Komatoviq. Ky kriminel e kishte një këshilltar nga Baja dhe një nga Peja (ish UDBASH). Në Obliq krimet i drejtonte edhe për Drenas Millorad Spasiq. Në Zubinpotok krimet i organizonte zakonisht natën, Mirko Trifunoviq. Në lidhje me këta kriminelë, në një raport të gjetur në Pejë me shifër nr. 612/1, nga 30 marsi 1999 shënohet se të gjitha organte shtetërore në tërë qarkun vihen nën komandën e Seksionit Ushtarak të Pejës. E këtë seksion komandonte Kolonel Dushko. D. Antiq. Ky oficrer i lartë ushtrie i kishte ndihmës: Jovo Popoviqin, Simeon Radoviqin, Tomo Bjelliqin, dr. Dragutin Vujosheviqin, Sllobodan Vllahoviqin ( i autorizuar për ASANIM TË KUFOMAVE SHQIPTARE, baarte të kufomave deri në Batajnicë afër Beogradit), Sllobodan Jokiqin, Danillo Medenicën, Ndelko Knezheviqin, Branko Llazareviqin, Dragan Zeçeviqin, Radomir Gojkoviqin, Nebojsha Deviqin, Radosh Radulloviqin, Tomisllav Llakiçeviqin dhe tre popa, të cilët kujdeseshin për strehimin e tyre në Manastir, gjatë bombardimeve.

Në bazë të dokuemnetve tërë Kosovën e kishte në kompetencë Korpusi i Prishtinës (institucion ushtrak) të cilin e komadnonte Gjeneral Vlladimir Llazareviq. Në disponim ky Korpus vrastar ishte i drejtuar nga njësitë speciale prej këtyre oficerëve: 1.Brigada 252 e blinduar komandohej nga kolonel Millosh Mandiq;2. Brigada 15 e blinduat koamdnohej nga kolonel Mlladen Qirkoviq;3. Brigada 125 e motorrizuar komandohej nga kolonel Dragan Zhivadinoviq;4. Brigada 243 e mekanizuar koamndohej nga kolonel Krsman Jelliqin;5. Brogada 549 e këmbësorisë komandohej nga kolonel Bozhidar Deliq;6. Brigada e artilerisë ajrore koamdohej nga kolonel Millosh Qosan;7. Policinë ushtarake me detyra speciale për ta dhunuar popullin dhe detyruar të shpërngulet e drejtonte majori Zhelko Petkoviq. Ky njësit njihej me shifrën nr. 52. Sipas dokumenteve arkivore këta drejtues të njësive VRASTARE janë përgjegjës para drejtësisë shtetërore të Kosovës ( e cila si duket qe 20 vite ose është pa kompetenca, ose është e papërgjegjshme e ku së pari bën pjesë prokuriria). Përgjegjësia para popullit shqiptar në veçanti dhe para historisë në përgjithësi, është e të gjithë të apstrofuarëve për: Vrasje mizore, për dhunime masive (thuhet në H. R. W) se është fjala për 20 000 femra të dhunuara. Përgjegjësia e oficerëve dhe ekzekutuesëve nepër Kosovë është edhe për diegie, plaçkitje dhe viedhje të pasurisë shqiptare.5. (5.Dokumentet e tubuara nga hulumtuesit e H. R. W në “Under Ordes” kategorizohen në TRI lloje:

1.Dhinimet që kryenin ushtarët, policët, paramilitarët dhe oficerët nepër shtëpia; 2. Denimet gjatë dëbimit nepër rrugë, ku publikisht grabiteshin dhe dërgoheshin ne shtëpi speciale, e pastaj viktimat lyheshin me benzit, ose kufomat e tyre dekompozoheshin me dinamit;3. Bartëja e kufomave dhe humbja e gjurmëve të tyre duke i maskuar nepër Serbi. Pushteti neofashist serbian ka organizuar bombardimin e 1007 fshatrave të Kosovës, nga 1392 sa i kishte Kosova gjithësejt).

Terrori shtetëror serbian është ushtruar special ndaj disa familjeve, të cilat këtu po i prezantojmë si fakte, të cilat i kishte në dieni TRIBUNALI që është shuar, por që i ka në dieni edhe Gjykata Specale, e cila kinse është themeluar nga Kuvendi i Kosovës, por që nuk i përgjigjet e as që i raporton për asgjë.

Përpiekja e shtabit Milosheviqit për të shkaktuar luftë qytetare në mes shqiptarëve, nxitej duke vrarë shqiptarë të njohur, e duke propoganduar pastaj se “ja shqiptarët po vritën në mes veti”. E kësaj propogande meskine të huajt u besonin, sepse kishte edhe shqiptarë që e SABOTONIN luftën çlirimtare me të gjitha mjetet. Lidhur me këtë, disa herë Adem Demaçi ka pasë probleme me emisarët evropian dhe amerikanë, duke siellë edhe fotografi para tyre ku oficeri serbian i veshur me veshë kombëtare shqiptare fotografohej para kufomave shqiptare dhe serbiane, por që faji u mbetej shqiptarëve. E këtu mbylleshin të gjitha rrugët dhe dredhitë diplomatike!

Unë emrat e kriminelëve i prezantove. E hetuesisë dhe gjyakatave të Republikës Kosovës është që të veprojnë dhe të tregohemi se dijmë të krijojmë dhe të mbajmë shtet demokartik, si duket nuk ka as dituri e as vullnet që krimi të objektivizohet me de nime adekvate.

4.Familjet e masakrura shqiptare nepër Kosovë nga fallanga neofshiste serbiane 

Familjet e masakruara shqiptare janë: Familja Berisha me 53 antarë nga Theranada; Familja Muçolli me 52 antarë nga Pokleku i Drenasit; Familja Krasniqi me 36 antarë nga Postaseli i Rahovecit; Familja Krasniqi me 25 antarë nga Carralluka e Malishevës; Familja Gashi me 23 antarë nga Zhuniqi i Bellacërkës Rahovecit; Familja Deliu me 23 antarë nga Abëria e Epërme e Drenasit; Familja Popaj me 22 antarë nga Bellacerka e Rahovecit; Familja JASHARI me 22 anatarë nga Prekazi i Skenderajt; Familja Vejsa me 20 anatarë nga Gjakova; Familja Imeraj me 19 anatarë nga Padalishta e Burimit; Familja Zeqiraj me 16 antarë nga Celina e Rahovecit; Familja Zeqiri me 15 antarë nga Krusha e Madhe e Rahovecit; Familja Vishesella me 14 antarë nga Ribari i Lipjanit; Familja Haliti me 14 antarë nga Studime e Poshtëme e Vushtrris; Familja Kelmendi me 13 antarë nga Lutogllava e Pejës; Familja Berisha me 13 antarë nga Lezi i Prizrenit; Familja Rexhepi me 13 antarë nga Celina e Rahovecit; Familja Gërxhaliu me 12 antarë Studimja e Vushtrris; Familja Hoti me 11 antarë nga Krusha e Madhe e Rahovecit; Familja Elshani me 11 antarë nga Theranda;Familja Spahiu me 11 antarë nga Opterusha e Rahovecit; Familja Ahmetaj me 10 antarë nga Likoshani i Drenasit; Familja Dina me 10 antarë nga Celina e Rahovecit; Familja Isufi me 10 antarë nga Gjakova; Familja Rama me 10 antarë nga Shkabaj (Orlloviq), Prishtinë; Familja Hamza me 9 antarë nga Lubeniqi i Pejës; Familja Kastrati me 9 antarë nga Zatriqi i Rahovecit; Familja Rashica me 9 antarë Studimja e Poshtme e Vushtrris; Familja Salihaj me 9 antarë nga Sushica e Poshtme e Burimit; Familja Ujkani me 9 antarë nga Rezniku i Vushtrris; Familja Bogujevci me 8 antarë nga Besiana; Familja Gërbeshi me 8 antarë nga Sllovia e Lipjanit; Familja Salihu me 8 antarë nga Celina e Rahovecit; Familja Tafaj  me 8 antarë nga Gjakova; Familja Osmani me 8 anatarë nga Godeni i Gjakovës; Familja Miftari me 8 antarë nga Kçiqi i Madh i Mitrovicës; Familja Gërguri me 8 antarë nga Suma e Vushtrris; Familja Duriqi me 7 antarë nga Besiana; Familja Nuraj me 7 antarë nga Gjakova; Familja Reka me 7 antarë nga Bërnica e Epërme e Prishtinës; Familja Spahiu me 7 antarë nga Prroi i Bellës, Rahovec; Familja Suka me 7 antarë nga Korisha e Prizrenit; Familja Sharku me 7 antarë nga Rahoveci; Familja Vejsa me 7 antarë nga Gjakova; Familja 7 antarëshe nga Fshati i Vjetër i Ferizajit; Familja Bobi me 7 antarë nga Deva e Gjakovës; Familja Zeka me 7 antarë të Fhsatit Vjetër, Ferizaj; Familja Dinaj me 6 antarë nga Hereqi i Gjakovës; Familja Jakupi me 6 antarë nga Besiana; Familja Jemini me 6 antarë nga Celina e Rahovecit; Familja Morina me 6 antarë nga Demjani i Gjakovës; Familja Nurçaj me 6 antarë nga Koshica e Pejës; Familja Pajazitaj me 6 antarë nga Gjakova; Familja Kryeziu me 6 antarë nga Retia e Rahovecit; Familja Nalli me 6 antarë nga Krusha e Madhe e Rahovecit.6 (6. Ibrahim Koci, Gjenocidi serb në Kosovë në prag të shekullit XXI, Prishtinë 2002).

5.Varrezat masive të shqiptarëve nga fallanga neofashiste  të Serbisë 1988/1999 

Raportet e H. R. Watch, Nën Pushtetin e Urdhërave, Tiranë 2002. Ja faktet jo të plota nepër Kosovë:  

Përshkallëzimi i gjenocidit serbian në Kosovë ishte më i egër në këto lokalitete: Prekaz, Izbicë, Rezallë, Çikatovë, Vërbofc, Baksi, Çirez, Abëri, Shevarinë, Klinë e Poshtme, Poklek, Raçak, Studime e Epërme, Zhabar, Lubeniq, Qyshk, Loxhë, Paulan, Zahaq, Koronicë, MEJË, Rogovë të Hasit, Goden, Batushë, Krushë e Madhe, Xërxë, Therandë, Bellanicë, Qyteti i Gjakovës, Koliq, Celinë, Bellacërkë, Krushë e Vogël, Pastaselë, Tusus, Korishë, Besianë, Studeçan, Sllopuzhan, Tërrnje, Bukosh, Prroi në Kaçanik, Llukaj dhe Mramuer, Sllovi, Ribar i Vogël, Hallaç, Qyteti i Pejës, Deçani, Mitrovica, Skenderaji, Drenasi, Klina, Prishtinë afër Kurrizit në Dardani në një bunker betoni në anën e majtë të Rrugës për Fushë Kosovë.

Në lidhje me mizoritë serbe shënojmë edhe Raportin e KLDMNJ-ës për dëbimin e shqiptarëve jashtë Kosovës dhe vendosja  e tyre nëpër botë: Në Shqipëri 507 800 persona; Në Maqedoni deportohen 360 000 persona; Në Mal të Zi deportohen 70 000 persona; Në Bosnje dhe Hercegovinë 21000 perosna; Në Kroaci deportohen 4000 persona; Në Slloveni deportohen 3450 persona; Në Francë deportohen 6300 persona; Në Itali deportohen 10 000 persona; Në Gjermani deportohen 14 000 persona; Në Britani të Madhe deportohen 3300 persona; Në Suedi deportohen 7000 perona; Në Norvegji deportohen 8000 persona; Në Finlandë 1000 perosna; Në Danimarkë 2800 persona; Në Belgjikë 9000 persona; Në Turqi 18000 perosna;  Në SHBA 6100 perosna; Në Kanada 3200 persona; Në Australi 3500 perosna; Në Zvicër 4100 perosna; në Zelandë të Re 600 persona; Në Izrael deportohen 450 perosna. Gjithësejtë janë deportuar jashtë Kosovës  993588 persona deri më 10 qersgor 1999  7.

(7 KLDMNJ/1998; 1999/2000; Hulumtime ekipore profesionale të LDK-ës botim i Sektorit për emigracion dhe rrefuxhatë me autor: Sanije ALIJAJ,  Pasojat e Luftës në Kosovë 28 II 1998- 10 VI 1999, Prishtinë 2002; H. R. Watch, Nën Pushtetin e Urdhërave, Tiranë 2002; Ibrahim Koci, Gjenocidi serb në Kosovë në prag të shekullit XXI, Prishtinë 2002; Prof Dr  Nusret Pllana, Terrori i Serbisë pushtuese 1844-1999, Prishtinë 2001, (i botura deri me tash (2021) në 9 gjuhë botërore). Akademik Prof Dr Hakif Bajrami, Mizoritë serbe në Kosovë, Prishtinë 2020; Prof dr Hakif Bajrami, Zavere i zloçini UDB na Kosovu do 1966, Pristina 2007; Prof Dr Hakif Bajrami, Naçertania , 2004 Prishtinë; Prof Dr Hakif Bajrami,Politika e shfarosjes së shqiptarëve dhe kolonizimi serb i Kosovës 1844-1995, Prishtinë 1995 botim:QIK; Prof Dr Hakif Bajrami, Shqiptarët dhe Kosova në rriedhat tragjike të historisë 1878-1999, Prishtinë 2019, Botim “Faik Konica”.); Hakif Bajrami, Antimemorandum, Prishtinë 2006, f. 226; Prof Dr Jusuf Osamni, Gjenocidi serbian në Kosovë, libri I dhe II, botim shqip dhe anglisht, Prishtinë 2009, në 1237 faqe me kronolgji të krimeve për dhketë vite 1989-1999; J. Martinsen, Bunari smrti na Kosovu 1998/99, Pristina 2007.

Institucionet profesionale të BE-s pas 12 qershorit 1999 janë përqëndruar në hulumtimin e “krimeve që ka bërë UÇK”, kresjtë me qëllim që të barazohet xhelati (ushtria dhe policia serbiane me kishën në ball) me viktimin (shqiptarët e pambrojtur nepër shtëpia).

6.Kush po organizon sërish vargojë gjaku në Moskë dhe Beograd këto ditë dhjetori 2023 kundër shqiptarëve 

Këto ditë të gushtit 2023 Maria Zaharova (zëdhënse e pushtetit neofashistit Putin) doli me një “xhevahir” të ri por mosnstruoz se kinse ish pjestarët e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, qenkan infiltruar në luftën nazifashiste ruse në Ukrainë dhe: “po ua nxirrkan organet e brendshme të ushtarëve rus dhe po ua transpalntuekan” diku nepër xhungllat apo stepet e Ukrainës. Ngjajshëm pati trilluar edhe njëfar Kontantin Kosaçevi me një raport drejtuar Këshillit të Evropës, për “trafikimin e organeve të ushtarëve dhe policëve serbian, transpalntim ai që “bëhej” në një Shtëpi të verdhë” në Malësinë e Gjakovës, e ku torishta e bagëtive ishte nja 30 metra larg. Ky “zbulim” transplantimi që paska mundësi sipas rusëve dhe serbianëve të bëhet afër torishtës së bagëtive, madje në një shtëpi që nga jashtë nuk duket aq moderne, duhej ta “përvlonte” çdo zemër të urologëve dhe kardiokirugëve botërorë, pse nuk e paskan zbuluar më herët këtë “mundësi”, e që do të shpërbleheshin me çmimin “Nobel” për “kirurgji” të rrenave ruso serbiane. E pse mos ta themi edhe këtë se Konstantin Kosaçevi është i shpalluar “Person non grata në SHBA”, si marionetë dhe kriminel. Lidhur me këtë Maria Zaharova në deklaratën e saj,me një të rënë don ta lidhë rrenën e vitit 2011, të cilën Këshilli i Evropës e hagri si M… ndërsa kësaj radhe si duket “erën” ia ka ndier para se ta afronte te goja dhe: “nuk do ta hanë m.”, aq më parë se Rusia ka mjaftë mercenarë nga Afrika, por edhe përvojë për gjenocid në jug të vendit ku kanë psuar ne niliona civilë!.

Shtrohet tash pyetja, çka ndodhi me “Fletë rrufenë e Shqipërisë” për kurdisjën e rrenës së shekullit nga Dik Marti më 2011, “Për transpalntim të organeve…”, po jo vetëm kaq.

Shqipëria zyrtare do të duhej ta padiste Serbinë në KS OKB për PESË herë që ka bërë gjenocid mbi shqiptar më: 1877 në 714 katunde të Sanxhakut Nishit; për diegëjen e 132 fshtrave dhe 7 qyteteve shqiptare më 1912/13 në Kosovë e sidomos në Lumë; për diegjen dhe shndërrimin në krematorium të 182 fshtrave të Kosovës, sidomos në Rugëvë dhe Llap, për krijimin e tri kampeve të përqëndrimit për shqiptarë më 1919-1924; për krematoriumin ndaj shqiptarëve të Kosovës në: Tetovë, Shkup, Gjilan, Ferizaj, Drenicë më 1944/45; për shndërrimin e Kosovës në krematorium kur 1008 fshatra janë bombarduar me artileri më 1998/99, me që rast u krijuan 600 varreza amsive, u bartën kufomat për të humbur gjurmë nepër Serbi, kur 1 milionë shqiptarë u deprotuan jashtë Kosovës e mizori tjera që janë faktuar deri më tash në 9 gjuhë botërore. Ato krime të faktuara janë të plasuara në OKB dhe në çdo biblotekë me peshë civilizuese në Botë. Së kënejmi, nuk është ngritë asnjë akuzë për shtetin e Serbisë, policinë dhe ushtrinë e saj, për partinë Socialsite dhe Radikale në pushtet, për tërë shtabin e Milloshit,i cilin është  plasuar në këtë shkrim me arumente arkivore. E shqiptarëve nuk iu duhet kurrfar hallakame mediatike. Bile mentori i trillimit të “transplantimit” serbian Dr Millan S Protiq (historian), ish ambasador i Serbisë në Bern të Zvizërës, në Beograd sot gëzon reputacion duke defiluar nepër televizione se: “ka bërë një punë të shekullit për Serbinë”, që ia ka lërë këmbët e arushës Dik Matrit, sepse i ka marrë paratë nga Beogradi dhe sot jeton i qetë në Zvicër. Së këndejmi, shtrohet pyetja e shekullit: Çka lyp Edi Rama në miqësinë me A. Vuçiqin përmes “Open Ballkanit” të shpalluar i dështuar. Po, e dijmë, se ideatori A. Vuçiq donte t` i mbulojë krimet dhe të mirret me diçka që si ide (Ballkani i hapur) ka deshtuar qe 5 herë nga viti 1868, kur u lajmërua për herë të parë.

Lexues të nderuar, po  e mbylli kështë shkrim (të përseritur!!!) se Gjashtë luftetarët kryesor të UÇK –ës sot janë duke u hetuar dhe gjykaur nga Gjykata Speciale në Hagë gati qe 3 vite, pa asnjë provë valide, madje gjykimi po mbahet edhe prapa perdeve (deshmitar të mbrojtur), madje edhe me dyer të mbyllura, fakt ky që nuk ka ngja as në Procesin e Nyrenbergut më 1946. Prandaj e shtroj pyetjën: ku është e fjetur ndërgjegje njerëzore sot, ku janë institucionet humaniste, ku janë drejtuesit e rreligjioneve respektive, ku janë shoqatat humanitare, shoqatat e shkrimtarëve, shoqatat e të drejtave të njeriut, a duhet ta ftojmë Emil Zollën të ngritët nga varri, dhe t` i thot Aferës DRAJFUS II, STOP më me trillime dhe fabrikime të Maria Zaharovave që paguhën nga mafia e nëntokës.

E vet fakti se në krye të Prokurorisë së “Specialës Kosovës”, deri me tash janë larguar disa kryeprokurorë, shpresoj se Gjykata e nderuar do të shkurtojë procesin e gjykimit dhe do ta jep verdiktin përfundimtar të pafajësisë për: Hashim Thaçin, Jakup Krasniqin, Kadri Veselin, Rexhep Selimin, dhe dy drejtuesit e OVL UÇK-ës (Gucatin dhe Haradinin), të cilëve tmerrsisht iu ka montuar tërë procesi nga mafia e Beogradit, sepse dokumentet nga kanë ardhur para derës së zyreve të tyre, nuk kanë ardhur nga “shtallat e bagëtive”, por  nga qendrat mafioze të specialcave të Beogradit dhe Moskës nazifashiste, po besa ka mundësi edhe nga prokurorët që kanë gjetur grazhd të fortë në Hagë dhe për çdo mengjes brohorisin: ngate zot këtë shansë të shekullit e të paguhemi edhe nja pesë vjetë, për gjëra që dikur do të turpërohet bota e civiliuar.

Këtë vit serbia nazifashiste organizoi në stilin e Vagnerit sulm brutal në Kosovë më 24 shtator 2023. Në manastirin e Banjëskës plasi “atentati” i planifikur. Me atë armatim që bota e pa me sy, synohej që për fillim të okupohen komunat e Kosovës Veriore. Pastaj sipas skenarit të Kremlinit synohej të sulmohet Kosova, kuptueshëm pasi që të fillonte lufta Hamas-Izrael.

Tani Serbia është në prag të zgjedhjeve. Nazifashistët nuk do të dalin fitimtar aposlut, por me ndihmën ruse do të mbesin në pushtet, sepse për këtë kanë ndihmën nga qarqet: hungareze, sllovake, belloruse, spanjolle, rumune dhe nga disa vende arabe.

Në lidhje me këtë që u tha, konsideroi se rithemelimi i Institutit për krime lufte në Kosovë, këto ditë, në pamje të parë tregon se aty nuk do të lëvizet nga pozitat e atyre që deshtuan. Pra, pse mos ta themi se Fadil Hoxha me ata pak intelektual në krye me Prof Zekeria Rexhën, për katër muaj e kreu detyrën e hulumtimit të krimeve 1941-1944. Por Komisioni i Zekeria Rexhës e kreu edhe një detyrë të shenjët si: Paraqitja e llogarisë për dëmet e luftës dhe Raportin “Kush e kolonizoi Kosovën 1912-1941”. Institucionet e Republikës Kosovës, Qeveritë, gjykatat, prokuroritë, institutët përkatëse shkencore po punojnë për rroga dhe beneficione për të botuar libra autorial. E deri me tani Beohgradi i ka botuar 87 libra kundër popullit shqiptar, pa asnjë argument por në bazë të shkollës së shpifjeve të Panta Sreçkoviqit, nga arsenali i inkvizicionit serbian nga shekulli XIX dhe sidomos shekullit XX.

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar që editohet nga njëfarë ekstremisti dhe terroristi antishqiptar nga Shkodra, m...