Arianit Akil Koci, avokati mbrojtës i Ramush Haradinajt, ka treguar se kërkesa e Serbisë për ekstradimin e Haradinajt do të shqyrtohet pasnesër prej orës 14:00, në Colmar.

Shirley Cloyes DioGuardi: Haradinaj është shpallur dy herë i pafajshën në Tribunalin e Hagës

Kryetari i Lidhjes Shqiptaro-Amerikane, ish-kongresisti Joseph Dioguardi, dhe Shirley DioGuardi flasin për ndalimin në Francë të ish-kryeministrit të Kosovës, Ramush Haradinaj, dhe për çështjen shqiptare në Maqedoni.

Shirley Dioguardi ka thënë se është arrestuar personi i cili është liruar nga Tribunali i Hagës dy herë i pafajshëm. Ajo ka thënë se nëse vërtet Ramush Haradinaj ekstradohet në Serbi kjo do të çojë në kryengritje të shqiptarëve.


Ish-Kongresmeni Joe DioGuardi dhe Shirley Cloyes DioGuardi ishin të ftuar  në emisionin 7 pa 5 në Vizion Plus ku folën rreth situatës pas ndalimit të Ramush Haradinajt .

Shirley Cloyes DioGuardi tha se është e trishtueshme që çdo anëtar i parlamentit të Kosovës me pasaportë diplomatike mund arrestohet dhe ekstradohet në Beograd. Unë jam shumë e shqetësuar për këtë.

Po flasim për dikë që ka qenë dy herë në Tribunalin e Hagës, vijon Shirley Cloyes DioGuardi, dhe prej andej ka dalë dy herë i pafajshëm. Mendoj se gjendemi në një kohë shumë të vështirë. Nëse Haradinaj do të ekstradohet vërtetë në Serbi kjo do të çojë në kryengritje të shqiptarëve”.

Mendoj se është shumë e rëndësishme në Europën Juglindore që të thuhet “mjaft”, “është mjaft”.

Më tej Shirley DioGuardi ka kritikuar politikanët që kanë përfaqësuar Kosovën në tryezën e bisedimeve. Janë nënshkruar 18 marrëveshje mes Prishtinës dhe Beogradit dhe vetëm 5 janë plotësuar pjesërisht.

“Nuk është rasti i vetëm Ramush Haradinajt. Edita Tahiri dhe shqiptarët e tjerë që ka përfaqësuar shqiptarët në tryezën e bisedimeve duhej të kishin thënë me kohë që këto mandate arresti duhet të hiqen”.

Më poshtë ndiqini flalën e tyre ne emision.

Ajo ka thënë se nuk është çështja vetëm te Ramush Haradinajt, por, Edita Tahiri dhe të tjerët që e kanë përfaqësuar Kosovën në bisedime, sipas saj, do duhej që këto mandate arresti duhet hequr.

Lideri i Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës, Ramush Haradinaj po vazhdon të mbahet ende në Francë për shkak të arrestimit në bazë të një urdhër arresti të lëshuar nga Serbia në vitin 2004.

Tashmë kur pritet që të enjten më 9 shkurt, të dihet edhe vendimi i gjykatës franceze për kërkesën e Serbisë për ekstradimin e Haradinajt, organizatat e dala nga lufta të rajonit të Dukagjinit i kanë nisur një memorandum autoriteteve franceze, transmeton Telegrafi.
“Kryetarët e Degëve të OVL të UÇK-së Deçan, Pejë, Istog dhe Gjakovë, Abdyl Mushkolaj, Gazmend Syla, Bekë Berisha dhe Sadri Hoxha, në një takim që u zhvillua sot ora 16:30 me ambasadorin e Francës në Kosovë Didier Chabert, i kanë dorëzuar atij një Memorandum lidhur me arrestimin e Ramush Haradinajt”, thuhet në njoftimin e dërguar për media.

Më tej në njoftim thuhet se memorandumi i drejtohet krerëve të shtetit Francez.

“Ambasadori Chabert shprehu gatishmërinë e tij për bashkëpunimin me Organizatat e dala nga Lufta dhe të dyja palët presin një vendim pozitiv rreth çështjes Haradinaj”, thuhet më tej në njoftim.

Përmes Ambasadës së Francës në Kosovë dhe përmes postës elektronike, kryetari i Këshillit Kombëtar të Nismës për Kosovën, Jakup Krasniqi, u ka dërguar autoriteteve të Francës Memorandumin lidhur me arrestimin e Ramush Haradinajt.

“Në këtë memorandum janë sjellë fakte që dëshmojnë se “Dosja Haradinaj” është dosje e porositur nga strukturat politike të regjimit të Millosheviqit, e sajuar nga Shërbimi Sekret Serb dhe e shpërndarë nga njerëzit e këtij regjimi. Si e tillë, akuza kundër Ramush Haradinaj është një akuzë e motivuar politikisht dhe urdhër-arresti i lëshuar nga Serbia është urdhër- arrest i porositur nga politika e Beogradit”, thuhet në komunikatën e Nismës.

Që të shmang grackën e politikës serbe Nisma thotë se drejtësia franceze duhet ta lirojë menjëherë dhe pa asnjë kusht Ramush Haradinajn.

Arianit Akil Koci, përmes një statusi në Facebook, ka pyetur se pse është e nevojshme që vazhdimisht, krerët shtetërorë të Serbisë, të deklarohen për këtë çështje.

“Pasnesër prej orës 14.00 në Colmar, do të shqyrtohet kërkesa e Serbisë, për ekstradimin e z. Haradinaj. Dua të theksoj që është evidente që kërkesa e Serbisë është politike. Pse duhet Ministrja e Drejtësisë, Kryeministri dhe Ministri i Punëve të Jashtme, në kontinuitet të deklarohen në media, për këtë çështje?”, ka thënë Koci, raporton Koha.net.

Koci ka kujtuar se Aleksandar Vuçiq ka qenë ministër për informacion në kohën e Millosheviqit dhe Ivica Daçiq ka qenë zëdhënës i partisë SPS.

“Pushtetarët serbë nuk do t’ia falin kurrë z. Haradinaj, angazhimin e tij për pavarësinë e Kosovës dhe luftimin e politikës gjenocidale të pushtetit të Millosheviqit”, ka shkruar më tej ai.

Sidoqoftë, Koci thotë se kërkesa për ekstradim është e pabazuar, madje, edhe është një keqpërdorim i rëndë i të drejtës ndërkombëtare nga ana e Serbisë.

“Z. Haradinaj është liruar nga ana e Tribunalit të Hagës, dhe të gjitha pretendimet e Serbisë janë reciklim i atyre akuzave. Ramush Haradinaj do të kthehet. Asgjë s’e ndalë”, ka theksuar ai.

Novosti: Kosova dhe BE duan ta largojnë Serbinë nga dialogu

Gazeta “Novosti online” e Beogradit shkruan sot se “regjimi i Hashim Thaçit me ndihmën e gjithanshme të BE-së po planifikon të ndryshojë formatin e dialogut me Beogradin ashtu që ai të bartej në Prishtinë e të vazhdonte vetëm ndërmjet shqiptarëve e serbëve të Kosovës”.

Portali, duke i cituar burimet pa emër e që thotë t’i ketë vetat, shton se plani i palës shqiptare është edhe në këtë mënyrë të konfirmojë “sovranitetin” e vet, sepse Beogradi praktikisht do të përjashtohej nga Brukseli e Brukseli edhe më tej do të ishte ndërmjetësues.

Për këtë arsye edhe marrëveshja për murin tek ura kryesore në Mitrovicë është formalizuar në Prishtinë edhe po ajo më parë ka qenë në tavolinën e Federica Mogherinit. Në arritjen e marrëveshjes në kryeqytetin e krahinës sonë jugore ka marrë pjesë Thomas Bush, nga Shërbimi për Punë të Jashtme i cili edhe udhëheq një pjesë të bisedimeve, citon Koha.net shkrimin e këtij portali.

Në favor të këtij pohimi, sipas portalit, janë edhe deklarata e shtuara të autoriteteve të Prishtinës se duhet ndryshuar formati i dialogut si dhe konstatimi se “çështja e murit është çështje e brendshme e Kosovës”.

Emërohen gjykatësit e Speciales, ja kush janë

Shefja e misionit të Bashkimit Evropian për sundimin e ligjit në Kosovë, Aleksandra Papadopoulou, emëroi të martën, nëntëmbëdhjetë gjykatës ndërkombëtarë, që do të veprojnë në kuadër të Gjykatës së Posaçme për krime lufte në Kosovë.

Në një komunikatë të gjykatës thuhet se ata "do të jenë fizikisht të pranishëm në selinë e saj vetëm me kërkesë të kryetarit, për ushtrimin e detyrave".

Kryetarja e gjykatës Ekaterina Trendafilova, citohet të ketë thënë se "hapi i ardhshëm është seanca e parë plenare të cilën unë do ta thërras së shpejti, dhe gjatë së cilës do të miratohet Rregullorja e Procedurës dhe e Provave e Dhomave të Specializuara që rregullon kryerjen e procedurave gjyqësore para Dhomave të Specializuara”.

Sipas kumtesës nënkryetar i gjykatës është emëruar Keith Raynor nga Britania e Madhe, ndërkohë që gjykatësit janë nga Shtetet e Bashkuara, Kanadaja, Gjermania,Franca, Holanda, Irlanda, Noregjia, Italia, Belgjika, Çekia e Estonia.

Në fillim të muajit dhjetor të vitit të kaluar, Holanda ratifikoi marrëveshjen për të qenë mikpritëse e Gjykatës së Posaçme për krime lufte në Kosovë e cila hyri në fuqi më 1 janar të këtij viti.

Gjykata është e vendosur në Hagë, qytetin që është mikpritës edhe i tri gjykatave ndërkombëtare përfshirë edhe atë për krime lufte në hapësirat e ish Jugosllavisë.

Ideja për themelimin e gjykatës së posaçme për krime lufte në Kosovë, pasoi hetimet e pretendimeve të të dërguarit të Këshillit të Evropës Dick Marty, raporti i të cilit i paraqitur ne Këshillin e Evropës gjashtë vjet më parë, përmban akuza ndaj ish pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës për rrëmbime, keqtrajtime, vrasje pa gjyq dhe në disa raste marrje me forcë organesh njerëzore dhe trafikim të tyre nga Shqipëria gjatë dhe pas luftës në Kosovë. Në vitin 2011 Bashkimi Evropian krijoi një Grup të Posaçëm për të hetuar rreth akuzave të raportit Marty.

Kryeprokurori i parë, Clint Williamson, njoftoi në korrik të vitit 2014 se ai kishte gjetur mjaft prova për të ngritur akuza ndaj disa ish drejtuesve të UÇK-së, që sipas tij, ishin përgjegjës për një fushatë të organizuar rrëmbimesh, arrestimesh të paligjshme e vrasjesh pa gjyq.

Sipas tij, shumica e viktimave ishin pjesëtarë të grupeve të tjera pakicë në Kosovë serbë, romë e të tjerë, por edhe shqiptarë të konsideruar bashkëpunëtorë të serbëve, ose kundërshtarë politikë të udhëheqjes së UÇK-së. Lidhur me supozimin për "trafikim organesh", zoti Williamson vinte në dukje se nuk kishte gjetur mjaft prova sa për të ngritur akuza.

Në maj të vitit 2015, kryeprokuror i posaçëm u emërua amerikani David Schwendiman.

Në fillim të muajit gusht të vitit 2015, parlamenti i Kosovës miratoi me shumicë votash ligjin për Gjykatën e Posaçme , e cila me emrin dhomat e posaçme do të veprojë në Hagë me gjykatës e prokurorë ndërkombëtarë. Gjykata e financuar nga Bashkimi Evropian do të veprojë në përputhje me ligjet e Kosovës.

Vendosja e gjykatës në Hagën është thënë se është bërë për faktin se dëshmitarët mund të ndiheshin të kërcënuar nëse proceset gjyqësore do të zhvilloheshin në Kosovë.

Hetimet rreth pretendimeve për krime lufte të kryera nga pjesëtarët e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, kishin nxitur reagime dhe protesta ne Kosovë, ku pohohet se në këtë mënyrë po bëhet barazimi me mizoritë e forcave serbe gjatë luftës së viteve 1998-1999.

Zyrtarët perëndimorë pohojnë se Gjykata do të ndihmojë heqjen e reve të zeza mbi Kosovën dhe do të veprojë në përputhje me ligjet e Kosovës.

Edhe më tej nuk dihet se kur mund të hapen akuzat e para por, zyrtarë të afërt me gjykatën pohojnë se kjo mund të ndodhë në pranverë.

Në Regjistrin e Gjykatësve Ndërkombëtarë u emëruan këta gjykatës:

1. Keith Raynor (nënkryetar), Britani e Madhe

2. Roland Dekkers (Dhoma e Specializuar e Gjykatës Kushtetuese), Holandë

3. Anne Poëer-Forde (Dhoma e Specializuar e Gjykatës Kushtetuese), Irlandë

4. Vidar Stensland (Dhoma e Specializuar e Gjykatës Kushtetuese), Norvegji

5. Antonio Balsamo (Dhoma e Specializuar e Gjykatës Kushtetuese, gjykatës zëvendësues), Itali

6. Kai Ambos, Gjermani

7. Christoph Barthe, Gjermani

8. Michael Bohlander, Gjermani

9. Emilio Gatti, Itali

10. Nicolas Guillou, Francë

11. Thomas Laker, Gjermani

12. Guénaël Mettraux, Zvicër

13. Vladimir Mikula, Republika Çeke

14. Andres Parmas, Estoni

15. Michèle Picard, Francë

16. Kenneth Roberts, Kanada

17. Charles Smith III, Shtetet e Bashkuara të Amerikës

18. Mappie Veldt-Foglia, Holandë

19. Christine van der Ëyngaert, Belgjikë

Nga Flori Bruqi : Dy poezi nga Edgar Allan Poe

Edgar Allan Poe lindi më 19 janar 1809 në Boston, Massachusetts, ShBA; vdiq më 7 tetor 1849 në Baltimore, Maryland. Ka qenë një shkrimtarë amerikan. Ai e themeloi litertaurën e krimit, zhanrin shkence dhe horror. Poezia e tij u bë fundamenti i simbolizmit dhe keshtu të poezisë moderne.

Poe kishte qenë një nga poetët më të përkthyer në të gjitha vendet e botës. Fan Noli e kishte përkthyer edhe në shqip. Ai kishte përkthyer dy poemat më të njohura të tijat: “Korbi” dhe “Anabel Li”. Jeta e tij kishte filluar mes mjerimit dhe braktisjes, ndërsa më pas do të ishte një fëmijë i adoptuar nga një njeri i pasur, ku do të jetonte vetëm për pak kohë. Jeta e tij do të ishte e mbushur me peripeci të shumta, shpesh herë i dehur dhe jo rrallë herë shëtitës si endacak në kërkim të një strehe. Megjithatë, kudo që shkonte, ai shkëlqente me talentin e tij. Krijimet e tij ishin mbinjerëzore. Imagjinata e tij të çonte larg, në të vërteta të pathëna më parë. Ashtu si Hemingueji dhe Poe pati një vdekje tragjike, Edgar ishte ndarë nga jeta më 7 tetor te vitit 1849 përmes një vdekjeje tepër të dhimbshme. Një nga shprehjet e tij të njohura është: “Cila sëmundje e lë veten të krahasohet me alkoolin”! . “Korbi” dhe “Anabel Li” ishin magji të vërteta. Sot ai është një mit, paraprijës i kohës së vet. Jo vetëm poetët, por edhe filozofët bashkëkohorë thonë: “Pa Poe-n nuk do të njihnim shpirtin e njeriut, siç e njohim sot”. Poezitë e tij nisa t’i botoj që nga viti 1999, ndërsa në vitin 2005 botova një përmbledhje me poezi dhe poemat e tij, të cilin e kam ribotuar 4 herë. Megjithatë, tashmë isha vënë në kërkim të shpirtrave të mëdhenj njerëzor.

Tituj të veprave:

1.Vrasjet ne rrugen Morg

2.Misteri i ceshtjes Mari Rozhe

3.Letra e qorollepsur

4.Macja e zeze

5.Eleonora

6.Morella

7.Korbi

8.Kembanat

9.Qyteti ne det

Korbi

Nje mes-nate te bezdisur

Tek kendonja i zalisur

Disa pralla dhe magjira

Te nje shkence te harruar,

Tek dermitnja I kapitur

Befas vjen nje e trokitur,

Me ngadale e goditur

Permi dere t’ odes sime.

“Dikush eshte, thashe, jashte

Qe troket mi deren time –

Vetem kjo, dhe asgje me.

Ah, e mbanj ner ment fort mire,

Ishte dimr’ I ftoht’ I ngrire,

Dhe n’ oxhakun shkrump te nxire

Uret shuheshin ne hi.

Desha te gedhihej dita,

Se me kot nga librat prita

Te me ngushellonte drita

Per te lumuren Lenore,

Vajz’ e rralle dhe rezore,

Q’ I thon Engjejte Lenore,

Permi dhe pa emer me.

Era frynte qe perjashta,

Rrihte perdet e mendafshta

Dhe me ngjethte dhe me derthte

Tmerre qe s’I ndjeva kurre.

Dhe tani qe te pushonte

Zemr’ e mjere qe leftonte

Goja po me belbeconte,

“Dikush do te hynje brenda;

Nonje vizitor I vonet

Qe kerkon te hynje brenda.

Kjo do jet’ e asgje me

Mblodha veten menjehere

Edhe frike me pa ndjere:

“Zot, I them, a Zonje, fajin

Ndjemani, ju lutem shume,

Se per Zotin po dremitnja,

Aq’ e holle ish trokitja,

Aq’ e lehte ish goditja

Permi dere t’ odes sime

Sa me-zi ma zuri veshi.”

Dhe e hapa deren sheshit,

Erresir’ e asgje me.

Syrin thelle n’ erresire

Shume ndenja ne drithtire,

Enderra duke shikuar

Qe njeri s’ ka enderruar;

Mirpo nat’ e erret heshtte

Edhe tjater gje s’ me theshte

Vec nje emer qe me deshte

Peshperitur si “Lenore!”

Kete un’ e peshperita,

Dikush m’ u –pergjeq: “Lenore.”

Vetem kjo, dhe asgje me.

N’ ode prape me te kthyer

Shpirti ndezur, zemra thyer

Perseri vjen nje trokitje

Pak m’ e forte se me pare.

“Pa dyshim pa fjale thashe

Dikush eshte aty jashte,

Duhet vajtur, duhet pare

Qe te zgjidhet ky mister.

Hesht, moj zemer e zhuritur,

Qe ta zgjith kete mister.

Era esht’ e asgje me.”

Hap ahere xhamen time

Kur me shume ferfellime

Brenda hyn nje Korb I mvrojtur

Madheshtor I kohes vjeter.

As u-fal as pershendoshi,

As ben tjater pune boshi

Po si zot me shkon trimoshi

Dhe qendron mi deren time –

Ngjitet mi nje bust Pallade

Mun mi dere t’ odes sime –

Ngjitet, rri, dhe s’ ben gje me.

Me zu gazi, me shkoi tmerri

M’ ate Korb te zi si Ferri,

Qe po mbahej aq’ I rende

Aq’ I larte dhe I thom:

“Ndonese je perce-prere,

S’ka dyshim, je trim I ndjere,

Korb I mvrojtur, I vrerosur,

Arratisur zall me zall;

Thua-m’ emrin tente me nam

Anes detit Plutonian!”

Thote Korbi: “Kurre me,”

U-cudita fort, pa mase

Kur degjova Korb te flase

Ndonese ajo pergjigjie

S’ kishte as kuptim as lidhje;

Se asnje s’ munt te me thote

Qe nonje njeri ne bote

Gjer tani ka pare shpende

Mun mi dere t’ odes tij,

Shpend’ a shtaze mi statuje

Mun mi dere t’ odes tij,

T’ emeruar “Kurre me.”

Mirpo Korbi rrinte shtruar

Permi bustin e latuar

Dhe thosh vetem ate fjale

Qe nga shpirti plot me flage.

Asnje pende me s’ leviste

Asgje tjater s’ murmuriste,

Edhe zemra me therriste:

“Miqt’ e tjere ikn’ e shkuan;

Neser edhe ky do t’ ike

Si dhe shpresat qe m’u-shuan.”

Thote Korbi: “Kurre me.”

I habitur nga pergjigja

Qe me dha kur nuk e prisnja,

“Pa dyshim, kjo fjale, thashe,

Esht e vetema qe di,

Q’ e mesoj nga I-zot’ I mjere,

Dere-mbyllur, dere-sterre,

Qe e ndoqi, e dogji zia,

Dhe e shojti lebetia.

Gjer sa vaj’ I shpreses tij

S’ qe vec deshperim I zi

Dhe kurre, kurre me.”

Edhe Korbi me mbertheu

Dhe ne gas buzen ma ktheu.

Shpejt, pra, nje kolltuk rotova

Edhe deres iu-afrova;

Dhe I ndenjur enderronja

Dhe me mendjen po kerkonja

Qe te gjenja, te zbulonja

C desh te theshte Korb’ I zi,

Korb’ I mvrojtur, I vrerosur

Arratisur zall me zall

Me dy fjalet “Kurre me.”

Kete desha te ckoqitnja

Po as fjale nuk I flisnja

Korbit qe me sy prej prushi

Zemren si me zjarr ma mbushi;

Keshtu rrinja I trallisur,

Pshtetur kryet mi perkresen

Kadifeje te qendisur

Qe e ndritte llamba siper,

Mi te cilen ah, e mjera

Do mos pshtetet me persiper

Do mos pshtetet kurre me.

Era u-dent permi qilimet

Me temjan nga Serafimet

Qe u tingellinin zilet

Posht’ e lart ne dysheme.

“Ja, me Engjej, mor I mjere,

Te coj Zoti kete here

Prehje, prehje dhe nepenthe

Te harrosh Lenoren lart.

Pi, gelltit kete nepenthe

Dhe harro Lenoren lart!”

Thote Korbi: “Kurre me”

“Profet, thashe, neme-rende,

Po profet, qofsh djall a shpende!

Qofte, se te coj shtergata

A Shejtan’ I Ferrit zi,

Te perhumbur, te patrembur

Tek ky vend I shkret’ I dhembur

Tek ky burg me tmerr I shembur,

Thuaj-me, vertet, te lush:

A ka ne Gallad ballsam?

Thuaj, thuaj-me, te lus!”

Thote Korbi: “Kurre me.”

Profet, thashe, name-rende

Po profet, qofsh djall a shpende!

Per nje Qjell dhe Perendi

Qe po lusim un’ e ti,

Thuaj-m’I zemres qe mban zi

A do shoh n’ Eden te shenjte

Vajzen a do kap te shtrenjte,

Q’I thon’ Engjejte Lenore,

Vajz’ e rralle dhe rezore,

Q’ I thon’ Engjejte Lenore?”

Thote Korbi: “Kurre me.”

“Mbyll-e gojen, dreq a shpende!

Ngrihem dhe therres me kembe,

Cporru prape mu ne djall,

Ne Sketerre dhe ne zall!

Pende mos me shkunt te zeze

Te me rrej’ e te me ndeze,

Mos ler shenje te genjeshtres

Qe me the, po shko prej deres!

Nxir-m’a qipin tent prej zemres

Thyej qafen jashte deres?

Thote Korbi: “Kurre me,”

Edhe Korb’ I zi I humbur

Qendron edhe I patundur

Mi te zbetin bust Pallade

Mun mi dere t’ odes sime.

Edhe syte I shkendritin

Si prej djajsh qe enderritin

Edhe llamba qe ndrit siper

Ia heth hien permi dhe;

Shpirti im nga ajo hie

Qe valon atje mi dhe

Do mos ngrihet – kurre me.

“Annabel Li”

Ka shume e shume vjet

Ne nje vent afer ne det,

Ish nje vajze qe mundni ta njini tani

Nene emerin Annabel Li;

Dhe kjo vajze me donte edhe tjeter s’kerkonte

Vec ta deshja sikunder me desh.

Isha i vogel dhe ish e vogel ne vjet

N’ ate vent afer ne det;

Po duheshim me teper se me dashuri

Une dhe im Annabel Li;

Me nje dashuri qe edhe Engjejte lart ne lavdi

Qe te dyve na kishin zili.

Andaj, tani e shume vjet,

Tek ky vent afer ne det,

Fryri veriu nga ret’ e ma ngriu

Te bukuren Annabel Li;

Edhe motrat e saj engjellesha

Ma rrembyen, ma mbyllen ne varr se e desha,

Dhe keshtu me la shendet

Nga ky vent afer ne det.

Engjejte qe s’kishin sa ne dashuri

Qe te dyve na mbanin meri.

Po perandaj, sic e dini vertet,

Tek ky vent afer ne det

Fryri veriu nje nat’ e ma ngriu

E ma vrau tim Annabel Li.

Dashuria qe kishim ish m’e forte se cdo dashuri,

S’e ka patur as plak as i ri,

As i marr’ as i urte njeri

Dhe as Engjejt e qiellit ne ere,

As demonet perposh ne sketerre;

Shpirtin tim s’mund ta shqitin nga shpirti

I se bukures Annabel Li.

Se tek hena qe ndrit, syri im enderrit

Per te bukuren Annabel Li;

Dhe cdo yll qe shkelqen syt’ e embel rrefen

Te se bukures Annabel Li;

Nat’ e dite e shoh, edhe zemren ma ngroh,

Shoq’ e dashura ime, e mjera jetime,

Permi varrin ku deti bucet,

I rri prane mi varrin ne det.

Cikël poetik nga Mentor Thaqi

SALIHU DHE SHOQATA E PAVARËSISË!

(Sali Çeku, Esat Mushkolaj,
 Rrustem  Bruqi, ... Nderim!)

Eh! Mbaj mënd njëherë,

Urtia ishte Nderë

dhe ecej përtokë,

me arësye dhe kokë!

Ato ditë të vështira,

kur vriste errësira,

trimëri, urti, vendosmëri,

të gjitha në një qenë shkri!

Në ballë dolën Viganët,

n´shërbim t´Kombit e t´Atdheut,

bënë strategjitë dhe planet

dhe, Heronjtë mbinë prej Dheut!

Historianë e Juristë,

njerëz të kokës, profesionistë,

rreth Shoqatës në Deçan,

një Model bëjnë, për Vatan!

E thamë me 2 Korrik,

kur shpallëm Republikë,

e shkruam në Haçanik,

dilemës i vuam pikë!

Tha, fjalët marrin erë,

veç puna e mirë sjellë Nderë,

fjala e fundit n´tytë Dyfeku,

jam Ushtar, m´thonë Salih Çeku!

Tashmë kemi Kushtetutë,

do bëjmë Ligj dhe Statut,

gjithsesi do bëjmë Shtet,

Kombi ka të Drejtën e Vet!

Punë kërkohet, jo veç fjalë,

mençuri n´veprim, guxim,

do nxjerrim një Statut Komunal,

Populli po pret, kemë obligim!

Aty, Salihu dhe Esati,

Rrustem Bruçi, krejt Shoqata,

n´ballë t´Kosovës del Deçani,

del me vepra e jo fjalë t´thata!

Historisë i shtuan Kapitull,

nga mbarë Kombi respekt kanë,

me gërma të arta shkruan Titull:

>Kushtetutën, zbatojmë n´Deçan!

Në nderim t´Kombit, t´Arbërisë,

në Deçan e mori nismën,

Republika e Dardanisë,

vitet pas ia rriten Krismën!

Sa n´Prekaz, Gllogjan e Llap,

Logjë, Reçak, ...Arenë Kombëtare,

një Legjendë shkruar me gjak,

Bekimin mori në Koshare!

Sot Liria e thot vet fjalën,

atë Fjalë, këngë e bëri Shqipnia,

e këndon fusha, jehojnë malet,

ua ngritë Nderin Pavarësia!!!

THA BARDHI I BARDHIT 
TË GËRVALLË DUKAGJINIT


dje, n´themelet e Kullës në Dubovikun e Kanjushave të verdha
gjeta t´fshehur, t´ruajtur … një fletore … shkollore


letra të vjetra, e verdhë tashmë nëpër mote
me kopertina epoke
edhe shkrimi ishte zverdhur
nga koha e blozës, mbi të derdhur


një vjershërim kryengritës, një zgjim … këndim … nxitës,
aty diku … kështu … Unë, Bardhi i Bardhit të Din Dukagjinit
të falem o Dardani …


ke Përroni i Gërvallëve, peng lash lojen time
që të burrërohem pak më heret … o Nënë,
ajo loja tjetër e hardallëve … me ngile pas shpine
nga të mjerët … më bëri të nemë


do ti shes gështënjat që mblodha në Belle e kah Çelia,
do të blejë një Gitarë … ma paratë e mia
dhe, me Jusufin, bashk, do këndojm këngën që kemë dashtë


tevona, nga puna e mërgimit, kur të vjen baca Hysen,
neve, burra do të na gjenë … o Nënë …


ah … shmova … rënkova … përanash Ditarin … ia lashë motit,
dhe fshina sytë … me mëngën e mitanit të grisur … të qullur prej lotit


paj, Bardhët janë aty … Bardhi i Bardhit të Bardhit të Bardhëve
të Gërvallëve të mi, Lisa me Plisa në Përjetësi, o Arbëri


Atdhetarët, kanë sall k’të emër!
(Atdhetarit Marjan Tunaj, nderim postmortum)
Eh, lapsi im majëzi,
rrëfimin tim krejt ndryshe doja ta nisja,
me ndonjë dolli, ndonjë uratë …
apo edhe me një lëshim zani
… ehehe … tunjattëjeta o Marjan tuna

nuk doja të na ngushëllojnë ofshamët … eh …
e as të na pushton dhimbja …
as, as dhe as të numëroj të gjallët për një më pak

po të pavdekshmët, ata le të jenë për një më shumë

eh, mordja doli më tinzare, më bizare

përzgjedhja e mjetit në shprehje
donim të ishte shtrëngimduarsh e ngrykëmarrje
pa takuar në kryqëzim
shikimet në cakun e zi

Atdhetarët, ata mund t´quhen ndryshe nga njëri tjetri,
me emra, nofka, shifra e kode,
por … kanë sall një emër
dhe një t´madhe zemër

po ç´vlerë do të kishte Liria ime
po nuk ia njoha murimin …
themelet, shtyllat, shkallët,
kulmin ka kohë që ia shohim nga lartë
me Flamurin kuq e zi … dritarëzeve frënxhi

eh, Marjan vëllau, ishte mot i lig
kur na lindi NanëLokja,
mot i lagësht, lotësh, gjaku …
e ne me pak thërrime buke, të bëhemi bujarë deshtëm
as kur heshtej, nuk heshtëm

n´kroniken e Atdheut tim, mbeten të shkruara,
të gdhendura … të nduarnduarta,
u shpëtua një copë shqipni
nga zi buke, nga mungesë baruti …
Aachen-i flet, uron, bekon …


KULLË-KËSHTJELLË N`BOLETIN

KULLË-KËSHTJELLË N`BOLETIN!

(Homazh nderimi Isë Boletinit)

Isa Beg, po dil n´atë breg,
ia l´sho sytë n´jasaj lugine,
a lanë derë, a zunë çdo shteg,
k´ta bajloza, k´ta bij shkine?!

Kulla Jote, dukagjinçe,
ka n´themele shtatë kurbana,
shoqe e saj veç Kullë Isni(k)qse,
një pash gjanë, mure-murana!

Dil dhe ´i herë n´Verra t´Llukës,
t´presin burrat, pajtimtarët,
Shaban Binaku, Aga i Batushës,
Zef Mirdita dhe çlirimtarët!

T´fala zemre, Hasan Prishtina,
m´i pajtoni hasmëni e gjaqe,
se shpejt vjen Moti e Stina,
t´nisim Dasem me 12 Bajraqe!

Eh, kur t´ia m´syesh kah Oso Kuka,
Zot me i dalë ti ke Vranina,
po t´bëj be në Shtatë copë Lluka,
ai Knjaz Cubi t´ka zënë prita!

Ah, e lashtë Cetinen shkret!
Na doli i lig, qen i pabesë.
Të japë buken e fshehtas t´vret,
mos gjettë kurr një vend për rr´nesë!

Ev, ev! Po t´thrret Shala e Mitrovica,
mbushi prapë ato Nagane,
se do shkije me kapica,
kan l´shu lozë nën hijen tande!

Dhe nuk paska hiç më rëndë,
me u pajtu me Shtatë Krajli,
na ndalen g´zimin bashk me këngë,
dhe e bënë se nuk je TI!

Kulla Jote, kjo Kështjellë,
mos t´na ngeli veç Muze,
se disi zymtësi po sjellë,
e mos t´thuhet: Na ishte dje!

Ev, Isa Burri, i ke do nipa,
n´Dukagjin e ndaç në Shalë,
kanë ngulë këmbë në ato rripa,
Mitrovicës, Zot me i dalë!

Po po, Emri Yt është Kushtrim,
mbjellë guxim, trimni, çëndresë,
Kullen tënde në Boletin,
nuk guxojmë ta lëmë n´harresë!

Epo, Kullen ta ruajnë banorët,
nuk i lënë jo vatrat shkret,
veç Shqiptarët, Ilirë-Arbërorët,
mund ta g´zojnë Trollin përjetë!



MEDET E MEDET



hu as tirqi n´dorë s´na mbetën

as mbathë e as dathë n´gjumin gjysmëvdekës

aq sa na morën poaq dhamë, më shumë nga vetvetja t´vramë

sall vetrrahjen veshëve kush t´na i merr s´pat

pasmbetje n´k´të shekull, n´tjetrin (s)je më …

kujdes Kombi im, gjumi rritë fëmij, por, vret liri

të rritur e mendjendritur, mëkat t´kthehen n´t´përhitur …

VETNGACMIM A VETNGUSHLLIM

Unë heshta

atë ditë,

turpi foli

atë natë,

ai-ajo heshtë sot,

e turpi

s´po heshtë dot,

por,

ne po heshtim!

Po kush do flet

për ne

e për keqbërjen

e atyre,

pa fije

fytyre?!

Cikël poetik nga Halil Xani

Halil Xani u lind me 1952 ne fshatin Polac te Skenderajt.Shkollen fillore e mbaroi ne Polac e Skenderaj ku e kreu edhe gjimnazin. Studjoi ne degen e Gjuhes dhe Letersise shqipe ne fakultetin Filologjik ne Prishtine.

Nga viti 1974 e deri ne vitin 1976 punoi arsimtar I gjuhes shqipe ne shkollen fillore te Qirezit, kurse ne shkollen fillore te polacit nga viti 1976 e deri ne vitin 1983, Nga viti 1983 e deri ne vitin 1990, punoi gazetar ne Radio Mitrovice, deri atehere kur policia serbe i deboi punetoret shqiptare nga puna dhe mbylli programin shqip.

Pas luftes se fundit, nga nje vit punoi gazetar ne te perditshmet “Dita” dhe “24 ore” si dhe dy vite drejtoi programin e radio Drenices.

Pos vjershave per femije te cilat i botoi qe nga viti 1971 e kendej ne gazeta e revista te ndryshme qe dilnin ne Prishtine e Shkup shkruan edhe humor.

Ne vitin 1996 botoi permbledhjen e pare me titull “Ndal Drenushe”, librin e dyte me titull “Une e babi mjeshter” e botoi ne vitin 2005, nderkaq ka ne doreshkrim nje liber me mahi te ndryshme dhe nje tjeter po ashtu me vjersha per femije.

RILINDJA E RILINDJES


Ishte viti gjashtëdhjetë
Unë atëherë isha fëmijë
Me shumë gazeta në dorë
Në shkollë erdhi një njeri.

Orën e parë me mësuesin
Erdhi ai xhaxhai me plis
Nga një gazetë na shpërndau
Mbi banka t`gjithëve-gratis.

Të gjitha shkronjat s`i kishim mësuar
Ama kalonim n`harmoni pa grindje
Ndërsa gazetës që kishim në duar
I thoshim Rilindje e dikush Lirindje.

Me “Rilindjen” u rritëm bashkë
Ajo kishte faqen për fëmijë
Duke lexuar poetët më të vjetër
Edhe unë nisa t`botoj poezi.

Kur u bë e zonja kur u bë e madhe
Pse thoshte t`vërtetën pengesa i vunë
Dhembjen e saj tash sa vite
Me shpirt e zemër e ndjeva dhe unë.

Rilindja e “Rilindjes” më gëzoi pa masë
Unë po thinjem ajo le të rritet
Rrugë me gjemba kurrë mos pastë
Rrita e saj kurrë mos t`ndërpritet.



PARA VARRIT TE KOMANDANTIT


Larg në Amerikë ishim
Mendjen n`Kosovë e kishim,

N`jug t`Evropës plakë
Kosova digjej flakë.

Formuam “Atlantikun”
Kaluam Atlantikun,

Të veshur me barot
Kosovës t`i dalim zot.

Rezezat i shporrëm qiellit
Për rrezet e ngrohta të diellit,

Erdha në Prekaz o trim
Edhe sot je komandanti im.

Buza më dridhet në vaj
Mos më qorto pse qaj,

Deri në fund të kësaj bote
S`harrohet lavdia JOTE.



Alfabeti i gjuhës shqipe


Arta tha-ta shkruajmë një poezi
Beni tha-edhe unë jam dakord
Cili s`do të pajtohej foli një syzi
Çka po presim t`ia nisim që sot.

Dardani tha-jemi tridhjetë e gjashtë
Dhe aq shkronja ka alfabeti
Ermela një voglushe flokëgjatë
Është mirë tha vjersha të jetë sa deti.

Flora tha unë lulet shumë i dua
Genti tha nga gjumi libri m`ndanë
Gjithkush veten e tregon me punë
Hana foli kr fjalën ia dhanë.

Iliri tha këngën shumë e dua
Jeta tha më pëlqen aktrimi
Kushtrimit shtatgjatë e faqeftua
Loja e basketbollit dhe vizatimi.

Llokume, ëmbëlsira më bën mamaja
Mësuesen do ta thërrasim patjetër
Nadia-tha n`ditëlindje më vjen daja
Një ditë më ka lajmëruar me letër.

Ora kalonte vargjet shtoheshin
Porsi shtëpia e re gurë mbi gurë
Qëndresa tha që të mendoheshin
Radhën t`ia lënë zotriut Flamur.

Rrumbullakohet ngadalë poezia
Sëcili diçka të re propozoi
Shumkush i tha mendimet e tija
Teuta e vogël shokët i dëgjoi.

Tha Mirjeta vjersha u bë si tren
Unë jam në të tetin t`parafundit
Vagoni i fundit pastaj vjen
Xërxa nuk është stacion i fundit.

Xhyla doli para shokëve të vet
Ylberin vizatoi me lloj-lloj ngjyrash
Zell kush ka, në të gjitha lëndët
Zhvillon lehtë çfarëdo detyrash.




VJESHTA ECEN DHE FLET


Vjeshta i hap dyert e shkollës
Nxënësit i fton të hyjnë në klasë
Shpejt i pjek kokrrat e mollës
Dardha e rrush dhuron me thasë.

N`kopshte me vjelësit vjeshta flet
Kuvendon me bujkun në arë
Flet edhe me lumin e rritur që nget
Shpezëve shtegtarë u thotë udhë e mbarë.

Të luaj me gjethe ënda ia ka
Iu frynë nga Kosmaçi në Qyqavicë
Shumë drunj pa gjethe tashmë i la
Në anë të Prishtinës e n`Mitrovicë.

Flet me barinjtë kodër më kodër
Nëpër Preshevë e nëpër Prizren
Sa e sheh në Tetovë e sa në Shkodër
Në male e fusha kudo e gjen.

Flet edhe me dimrin më në fund
Mirëseardhje i dëshiron atij
Të kënaqen fëmijtë në qytet e katund
Në Sharr e Brezovicë me saja e ski.


ME THANE…


Më thanë lulet
Na merr në vjershë
Vjersha do behar.

Më thanë bletët
Ç`bëjmë ne pa lulet
Vjersha do nektar.

Më thanë fëmijtë
Na merr edhe neve
Vjersha do rritë.

Më tha dielli
Lulet, bletët, fëmijtë
Nuk bëjnë dot pa dritë.

Më tha shiu
Edhe unë do të vi
Pa stuhi e erë,

Si do të rriten lulet
Si do të rriten fëmijtë
Kur s`shohin ylberë.

Ua hapa derën
Luleve, bletëve
E fëmijëve përnjëherë

Hyri edhe dielli
E mora dhe shiun
Vjersha u bë ylber.

Më tha trimi
Me pushkën time
Edhe unë do të vi

Ju asnjë pa mua
Fare s`keni vlerë
Po s`patët liri.



KUR U NISEN PER KURBET


Kur u nisën për kurbet
E mashtruan Pajtimin
Po shkojmë te daja,

Kur shkelën në tokë të huaj
Djali i vogël u habit
Te dajtë s`ka tramvaja?!

Duke shëtitur në park
Në mes njerëzish të huaj
Voglushi vuri re,

Ju m`keni mashtruar
Këta s`janë dajtë e mi
Nuk flasin si ne.

Kur ulen për të ngrënë
Lë një vend të zbrazët
Për gjyshen në fshat,

Nuk i bëjnë përshtypje
Lodrat as qyteti
Dot s`bëhet rehat.


TE LUMTE MESUESE


Një mësuese
Zemërmadhe
Invalidët i vizitoi
Pa u hamendur
Nxori kuletën
Tërë një rrogë
Ua dhuroi.

-Merrni-u tha
Me gjithë zemër
Mësuesja jonë
Si sorkadhe
Mos më pyetni
Fare për emër
S`po ua jap
Për mendje
Të madhe.

Zemërmadhja
Kështu foli
S`deshi dëftesë
Emër nuk la
U nis nga dera
Dhe doli
Lamtumirë
Trima iu tha.

Ne vend te perkujtimit

METEORI QË NUK SHUHET...

Në plejadën e letërsisë moderne mbarëshqiptare, krijimtaria e Dritëro Agollit është një meteor. Ajo është madhore dhe spikat me fosforishencën artistike, hijeshinë estetike dhe është një thesar brilant për fondin e kulturës sonë. Në poezinë e Tij flet shpirti i kombit. Ajo përciellë mesazhet që kërkonte koha, të cilat janë “testamente” shpirtërorë për të gjitha moshat dhe nivelet e shoqërisë. Ai i dha zë botës letrare, krenari dhe dinjitet kombit.
Revista e fëmijëve “FLLAD” jo vetëm nderohej me krijimtarinë e Tij, por e kishte edhe Kryetar Bordi.
Shkëlqimi i krijimtarisë së Tij do të mbetet i pashuar në yllësinë e letërsisë shqipe dhe një model për krijuesit dhe vlerat njerëzore.