Flori Bruqi:Homazh veprës së Fan S.Nolit tonë të Madh

 

“Akuzat politike” për Nolin

Në kohën e “gjuetisë së shtrigave” të Makartit, kritiku Minar akuzoi pa baza patriotin shqiptar si komunist Jorgaqi: Noli ishte një demokrat i majtë, por kurrë komunist


Kohë më parë gazeta “Integrimi” botoi një polemikë të njohësit e studiuesit të mirënjohur të Nolit, prof. Nasho Jorgaqit, mbi botimin e veprës së Peter Minarit, një kritiku të veprës së eruditit shqiptar. 

Në numrin e kaluar profesor Jorgaqi hedh idenë se mbi figurën e Nolit ka nisur një luftë e paprinciptë, nga e cila nuk arrin në asnjë përfundim të saktë. 

Në vazhdim gazeta po boton akuzat politike që i bëheshin Nolit në librin e Minarit “Për Shqipërinë”, botuar më 1999, akuzat e pabaza, si dhe çfarë e nxiti autorin shqiptaro-amerikan të shkruajë një studim negativ mbi veprimtarinë politiko-kulturore të Nolit.

Nuk ka dyshim, thotë prof. Nasho Jorgaqi, se Noli ishte dhe mbeti tërë jetën një demokrat i majtë, por asnjëherë nuk qe komunist. Të qenurit i majtë nuk e pengoi asnjëherë përkushtimin e tij si atdhetar, përkundrazi, demokratizimi i Shqipërisë ishte ideali i tij i përjetshëm. 

Në qoftë se pati simpati dhe e përshëndeti LANÇ-in dhe reformat që varrosën feudalizmin pas lufte në Shqipëri, kjo nuk do të thotë se ishte komunist. Këtë nuk do t'ia falë Nolit, zoti Minar; kjo është e drejta e tij, por pandershmëria e Minarit shfaqet qartazi kur ai fillon të trillojë, kur shpif pa prova të dokumentuara. 

Ai e akuzon Nolin se kur është kthyer në SHBA, në vitet 30, është vënë në shërbim të konsullit italian në Boston. Ka marrë dhe parà, me kusht që të heshtë për politikën italiane në Shqipëri.

 Një pohim i tillë nuk është veçse një shpifje nga më të ulëtat e më absurdet, po ta njohësh nga afër jetën dhe veprimtarinë e Nolit atdhetar e demokrat.

Noli, udhëheqës antifashist evropian

Si është e mundur të thuhet kjo gjë, kur Noli ka qenë një nga udhëheqësit e lëvizjes antifashiste evropiane, në krah të A. Ajnshtajnit e të H. Barbysit, me të cilët kishte drejtuar dy kongreset botërore kundër fashizmit dhe kishte shkruar një mal me publicistikë antifashiste?

 Si është e mundur, pra, që një antifashist i këtyre përmasave të dorëzohej para një konsulli fashist për një grusht parà? 

Edhe më e ulët është shpifja tjetër e Minarit, kur e akuzon atë se ka qëndruar pasiv në ditët e para të pushtimit fashist të Shqipërisë. Dhe kush? 

Noli që pushtimin e atdheut të tij nga fashizmi e kishte parashikuar në mënyrë profetike, që dhjetë vjet përpara, me sa e sa artikuj e thirrje publike! 

E vërteta është se Noli u trondit aq shumë nga pushtimi i Shqipërisë, sa vendosi të rikthehet menjëherë në politikë.

 Më 8 prill 1939 ai i dërgoi një telegram proteste Lidhjes së Kombeve dhe qeverive amerikane, franceze e angleze. Pa u shpërndarë në dokumente dhe faktet të tjera, mjafton të përmendim fjalën që mbajti Noli fill pas pushtimit në kishën e Shëngjergjit, në Boston, ku lavdëron qëndrimin e shqiptarëve kundër fashistëve që "i treguan botës se italianët hynë në Shqipëri me forcë e duke derdhur gjak".

Noli: Musolini, bretkosë e fryrë

Me këtë rast Noli e përshkruan situatën me nota sarkastike, kur thotë se "Musolini është një bretkosë e fryrë në erë dhe, kur shihet në pasqyrë i duket vetja luan. 

Por, sikur ta shpojë njeri me gjilpërë, i del era dhe mbetet prapë bretkosë". Tani lind pyetja: Si mund të fliste kështu një rrogëtar i fashizmit, siç e quan zoti Minar, në një kohë kur fashizmi po i vinte zjarrin botës? Është e qartë se fanatizmi politik dhe mllefet e Minarit ndaj Nolit nuk marrin parasysh të vërtetën konkrete në kontekstin historiko-politik të kohës, por e zëvendësojnë atë me sajime banale të neveritshme.

Minar, kundërshtar pa baza i Nolit

Peter Minari njihet si një nga kundërshtarët e vjetër të Nolit, për arsyen se nuk e nderojnë, madje, e vënë në dyshim edhe patriotizmin e tij.

 Mjafton të përmendim ngjarjen e rëndë që ndodhi në fillim të viteve 50 në komunitetin shqiptar ortodoks të SHBA-së, kur Patriarkana e Stambollit, duke përfituar nga rrethanat famëkeqe të makartizmit, deshi ta hiqte qafe Nolin si kryepeshkop e ta shkatërronte Kishën Ortodokse Shqiptare. Ajo dërgoi për ta zëvëndësuar peshkopin renegat M. Lipe, dhe atëherë të gjithë shqiptarët patriotë u ngritën në këmbë kundër tij. Minari ishte nga të paktët që mori anën e të dërguarit grekoman, dhe këtë e shpalli publikisht. 

Ai botoi në revistën "Cristian sciece monitor" artikullin "Kryepeshkopi i ri shqiptar" kundër Nolit dhe kishës së kryesuar prej tij. Noli iu përgjigj menjëherë, në të njëjtën revistë, me tone të forta kritike dhe zemërim, duke i quajtur të gjitha sa shkruante Minari "shpifje, akuza false, shtrembërime, akuza gjysmake etj". Minari, jo vetëm që mori anën e peshkopit renegat, duke iu kundërvënë gjithë komunitetit shqiptar, por u përpoq tinëzisht ta minojë pozitën qytetare të Nolit, duke e akuzuar për komunist në kohën e "gjuetisë së shtrigave" të Makartit. E megjithatë, nuk ia arriti qëllimit. Autoriteti dhe emri i çmuar i Nolit do të sfidonin çdo lloj përpjekjeje liliputësh për ta njollosur e denigruar. Minari nuk do t'i harronte këto dhe, sapo filluan proceset demokratike në Shqipëri, tentoi të hakmerret kundër tij, duke dërguar nga përtej Atlantikut përralla diskredituese në adresë të Nolit.

 Mendoj se nuk ia vlen të zgjatemi më tej, pasi normalisht, Noli nuk ka nevojë për mbrojtje, aq më tepër, kur sulmohet nga njerëz të dyshimtë për patriotizmin e moralin e tyre, aq më tepër kur këta fatkeqë nuk kanë as përgatitjen më elementare për të gjykuar mbi çështjet madhore që ngre trashëgimia e savantit shqiptar.

REAGIMET

Shqiptaro-amerikanët: Noli, figurë pozitive
Shqiptarët e Amerikës, sigurisht, nuk e kanë pritur mirë prej kohësh qëndrimin negativ kritikut Peter Minar ndaj Nolit. Dhe me këtë kihen parasysh rrethet intelektuale e patriotike, për të cilat Noli është shembëlltyrë e atdhetarizmit, e demokratit dhe intelektualit. Këtë qëndrim e pasqyrojnë edhe dy letra të shkruara e të botuara nga dy personalitete. Njëra është e Antoni Athanasit, biznesmen i njohur dhe një figurë qendrore e diasporës shqiptare në SHBA. Tjetra është e zonjës Sarah Panariti, gruaja e gazetarit dhe patriotit Qerim Panariti, ish-profesoreshë në Harvard dhe mikeshë e Nolit.

PIKËPYETJET
Nëse Noli do të ishte gjallë
Nëse vetë Noli do të ishte gjallë, sigurisht që do të dinte më mirë t’i jepte përgjigje shumë pyetjeve e pikëpyetjeve të ngritura rreth aktivitetit të tij politik, e qëndrimit disi të butë ndaj regjimit të Hoxhës apo edhe atij të Zogut në fazën e dytë të tij. Por e gjitha kjo nuk është se e ul rolin dhe vlerën e tij. Kjo, pasi ai përveç të tjerash, ishte i veshur edhe me petkun e njeriut të Perëndisë, gjë e cila e shtynte atë gjithë kohës të ishte i vetëpërmbajtur e besnik i parimeve te të cilat ai kishte mbështetur të gjithë formimin e tij kulturor e fetar. Mbi të gjitha, ai ishte një patriot i vërtetë, një shqiptar i vërtetë në kuptimin më të plotë të kësaj fjale. Megjithëse polemikat për veprën dhe rolin e tij vazhdojnë, e ndoshta do të vazhdojnë sot e kësaj dite, Noli mbeti ashtu siç e njohim të gjithë: Fan Noli mbeti deri në fund të jetës së tij një demokrat i shquar. Ai vdiq më 13 mars 1965 në SHBA, ku ndodhen edhe sot eshtrat e tij.

2.Kush e akuzon Fan Nolin
Reagime pas botimit të librit “Për Shqipërinë”, të Peter Minar

Në gazetën “Integrimi” keni pasur rastin të lexoni disa pjesë të rëndësishme që lidhen me jetën e veprën e patriotit të madh, publicistit e eruditit të shquar Theofan Stilian Noli. Këto shkrime, siç e kemi theksuar, po botohen në gazetën tonë, si homazh për këtë figurë madhore të popullit tonë, me rastin e 40-vjetorit të vdekjes. Deri më tani kemi treguar vetëm aspektet e vlerësimet pozitive për këtë figurë, por ndërkohë, dihet gjerësisht se mbi figurën e tij, sidomos pas viteve nëntëdhjetë, ka pasur edhe tentativa për ta përbaltur apo për ta errësuar. Por a janë të vërteta ato që thuhen apo pretendohen për Nolin, dhe a janë bazuar kritikët e tij në fakte apo dokumente konkrete? Nga cilat qëllime janë nisur për ta bërë këtë akt e, mbi të gjitha, a mund ta errësojnë dot përpjekjet e tyre këtë figurë kaq të ndritur?

Ne sot për lexuesin tonë të nderuar po botojmë pjesën e parë të një polemike të bërë disa kohë më parë në një të përditshme shqiptare mbi kritikun e Nolit, Peter Minar, i cili ka botuar edhe një libër në vitin 1999, ku aludon dhe e akuzon Nolin, madje, edhe si hajdut të veprës së Konicës. Shpjegimin e përgjigjen për këtë akt është munduar ta japë profesor Nasho Jorgaqi, i cili nxjerr në fund edhe arsyet e vërteta që e kanë shtyrë këtë njeri të veprojë kështu.

Duke iu referuar, siç thamë më lart, profesor Nasho Jorgaqit, njërit prej njohësve më të mirë të veprimtarisë dhe krijimtarisë së Nolit, Peter Minar e bën këtë për arsye politike dhe shumë personale. Në librin me titull "Për Shqipërinë" Peter Minar e akuzon Nolin si vjedhës të veprës së Konicës. Profesor Jorgaqi thekson se këto mendime nuk janë të reja. Për herë të parë zoti Peter Minar i ka shfaqur ato njëmbëdhjetë vite të shkuara (1994) dhe i ka përsëritur para gjashtë viteve, më 1999. Siç është e natyrshme, ato ngjallën reaksion në opinionin shqiptar. Goditja që i bëhej Nolit ishte një goditje që i bëhej njërës prej shtyllave të kulturës dhe historisë moderne shqiptare. Në të vërtetë, mendimet dhe faktet sensacionale që sillte Minari qenë dhe mbeten më shumë një kronikë thashethemesh e trillimesh dashakeqe sesa një gjykim serioz apo përpjekje e ndershme për ta zbardhur të vërtetën. Edhe pse u bënë në emër të thyerjes së tabuve e të rishikimit objektiv të historisë, ato nuk i shërbyen gjykimit dhe vlerësimit shkencor. Unë dhe kolegë të mi historianë, duke u bërë zëdhënës të shqetësimit të opinionit shqiptar, iu përgjigjëm zotit Minar. Përpara përrallave të tij ne sollëm fakte dhe dokumente të pakundërshtueshme. Megjithatë, ai vazhdoi të shkruajë, duke shpifur, duke falsifikuar, i ndezur nga pasioni politik dhe inate personale. Dhe jo vetëm kaq, por pa u dhënë asnjë përgjigje mendimeve tona dhe, duke mos u hequr asnjë presje shkrimeve të veta, i botoi ato kohët e fundit në librin "Për Shqipërinë". Pra, publikut i serviren rishtazi të njëjtat përralla të mbrapshta.
Peter Minar, Fan Noli e Konica
Zoti Minar, që ka privilegjin të ketë qenë edhe bashkëkohës i Nolit dhe mik i Konicës e që, sidoqoftë, duhet respektuar për moshën, pasi tani i ka kaluar të njëqindat, ka hedhur në publik një varg falsifikimesh nga më monstruozet e më flagrantet që mund të jenë thurur në historinë e kulturës shqiptare për një nga etërit e saj shpirtërorë. Ato paraqiten si akuza ordinere, përmes "rrëfimesh" ordinere, me arsyetime e gjuhë ordinere. Them kështu, sepse kur merr përsipër të gjykosh për vepra kapitale të kulturës sonë kombëtare, jo vetëm që duhet të karakterizohesh nga ndjenja e përgjegjësisë qytetare e atdhetare, por lipset të ruash edhe etikën, si dhe të kesh njëfarë përgatitjeje elementare shkencore. Fatkeqësisht, zotit Minar këto i mungojnë plotësisht. Ai e akuzon Nolin se dy veprat shkencore të jetës së tij, "Gjergj Kastrioti Skënderbeu" dhe "Bethoveni dhe Revolucioni Francez", ia ka vjedhur Faik Konicës. Për t'i bërë të besueshme akuzat e tij ai nuk merret me shqyrtimin shkencor të këtyre dy veprave, por flet për fakte periferike, duke u marrë me fatin e arkivit të dorëshkrimeve të Konicës, duke përzier në këtë mes edhe gazetarin Qerim Panariti, një nga njerëzit më të afërt të Nolit.
Si qëndron e vërteta
Dihet se me figurën e Skënderbeut janë marrë si Konica ashtu edhe Noli. Konica pati nisur të shkruajë në fillim të shekullit të kaluar një histori popullarizuese për heroin tonë kombëtar, të cilën, si dhe vepra të tjera të tij të gjata, asnjëherë nuk arriti t'i përfundonte. Botoi vetëm kapitujt e parë te "Dielli". Krejt ndryshe qëndron puna me Nolin. Ai botoi një histori të letrarizuar për Skënderbeun që u botua më 1921 dhe që nuk i ngjante fare asaj të mikut të tij. Në vitet që erdhën Konica nuk u mor më me Skënderbeun, kurse për Nolin figura e tij mbeti dashuria dhe pasioni i përjetshëm. Në vitet 30-40 ai iu rikthye seriozisht studimit të Skënderbeut dhe kreu kërkime shkencore, madje, për këtë pati dhe letra të vetë Konicës, me anë të të cilave ai e informon Nolin për vepra të autorëve të huaj mbi Skënderbeun. Studimet e tij në këtë fushë zgjatën disa vjet, dhe fryt i kësaj pune të madhe e cilësore prej shkencëtari të vërtetë është vepra "Gjergj Kastrioti Skënderbeu", që ai e mbrojti si tezë doktorature (Doctor's Degree), me udhëheqës shkencor prof F. Novak, më 1945. Nga kjo punë kolosale e Nolit i kanë mbetur si dëshmi autentike dorëshkrimet studimore, një pasuri e tërë materialesh, të cilat gjenden në Arkivin e Shtetit. Janë mijëra faqe, konspekte dhe ekstrate nga vepra të studiuara prej tij, të hedhura në dhjetëra blloqe të mëdha, të vjela nga dora e Nolit nga gjuhë të ndryshme, mbi të cilat ai ngriti më pas veprën monumentale. Është kjo një dëshmi e rrallë që pret të njihet e të studiohet e që flet, veç të tjerash, dhe për metodikën e punës shkencore të Nolit historian. Unë kam pasur fatin të njihem me këtë dokumentacion. E vërteta për monografinë tjetër shkencore të Nolit, "Bethoveni dhe Revolucioni Francez", është edhe më transparente. Ajo u shkrua në gjallje të Konicës dhe u mbrojt prej Nolit më 1939 në Universitetin e Bostonit, në degën e Kërkimeve Muzikore, nën udhëheqjen e prof. A. Majerit, me të cilin ai mori gradën "Bachelor's Degree". Pra, kjo vepër u bë publike kur jetonte Konica. Madje, siç ishte e natyrshme, Noli u përgëzua nga miku i tij. Më 1947 të dyja këto monografi, për vlerat e padiskutueshme që kishin, u botuan me rekomandimet e komisioneve shkencore nga "Internacional Univesity Press" në Nju-Jork, me ndihmën financiare të "Vatrës", dhe patën jehonë në shtypin e specializuar dhe në opinionin publik.
A e ka vjedhur Noli, Konicën?!
Por "vjedhjet" e Nolit nga veprat e F. Konicës, sipas Minarit, nuk mbarojnë me kaq. Noli tërë jetën paska bërë emër si njeri i kulturës shqiptare, duke vjedhur e kopjuar tinëz veprat e mikut të vet. Madje, kjo punë paska qenë e hershme. Kështu, del që edhe librin e parë të shërbesave të shenjta e paska përkthyer Konica, "Meqë Noli nuk e fliste shqipen aq mirë!" Por dihet botërisht se librin "Shërbesat e javës së madhe" Noli e përktheu dhe e botoi në Boston më 1908, kurse të dytin, "Libra e shërbesave të shenjta", e përktheu po ai dhe e botoi nën përkujdesjen e Konicës në Bruksel. Për ta Konica do të shkruante me entuziazëm tek "Albania: "Po ç'përkthim, ç'gjuhë e fortë, e lidhur, nervoze dhe e gjallë! Literatura shqipe do të kishte arsye t'i mbante mëri kishës që na vodhi një shkronjë të lindur. Po, për fat të mirë, miku ynë, duke hyrë në kishë, nuk doli nga letrat!"

3.“Ju rrëfej jetën amerikane të Nolit e Konicës”

Barney Kirka, bashkëpunëtor i patriotëve, tregon si u grupuan shqiptarët në fillim të shekullit XX

Noli besonte gjithmonë në barazinë dhe lirinë për të gjithë njerëzit. Ai besonte në barazinë, në kuptimin që askush nuk mund të kishte të drejta mbi një individ tjetër. Kjo nuk do të thotë se nuk do të kishte ndryshime klasore; sigurisht që disa njerëz do të ishin më të pasur, disa më inteligjentë, disa më të aftë se të tjerët; megjithatë të gjithë duhet të kishin mundësi të njëjta. Noli besonte te Krishti, si te profeti më i lartë. Ai kishte shumë humor. I donte fëmijët dhe muzikën, e donte edhe kishën. Ai nuk ishte thjesht anëtar i bashkësisë fetare, por ishte njeriu më i rëndësishëm i saj. Aftësitë e tij intelektuale ishin të mahnitshme. Fliste disa gjuhë, përktheu Shekspirin dhe Dhiatën e Re. Studioi muzikë, e dashuronte muzikën. Politika ishte një tjetër tipar i karakterit të tij. Në 40-vjetorin e vdekjes së patriotit të madh shqiptar, “Integrimi” po publikon një cikël mbi jetën dhe veprimtarinë e eruditit të madh, që jetoi dhe punoi gjatë gjithë jetës së tij për demokratizimin dhe zhvillimin e Shqipërisë. Në këtë numër do të lexoni dëshminë e ish-presidentit të shoqatës Vatra, Barney Kirka. Biznesmeni i madh shqiptaro-amerikan rrëfen se si njohu Nolin dhe Faik Konicën.

Pikësynimi më i madh i Nolit ishte të çlironte popullin shqiptar. Përmes përpjekjesh të palodhura, Noli arriti të siguronte ndihmën e presidentit Woodrow Wilson në çështjen e pavarësisë. Mbasi u takua me të në Uashington, D.C., Wilsoni i tha Nolit se ai kishte vetëm një zë në Konferencën e Paqes në Versajë dhe do ta përdorte në interes të Shqipërisë.

Përplasjet me Zogun
Gjatë vitit 1936 u botua nga Noli libri i parë i korit në gjuhën shqipe (Hymnore). Sikurse edhe peshkop Noli, shumica e shqiptarëve në Amerikë ishin kundër mbretit Zog të Shqipërisë. Noli i kishte vënë atij shumë lloj emrash, sepse Zogu e kishte përzënë nga vendi ditën e Krishtlindjeve të vitit 1924. Megjithatë, kur në vitin 1933 Noli u sëmur, qëndrimi i tij armiqësor ndaj Zogut u zbut. Shqiptarët e Amerikës u fyen, kur Noli u tha se kishte kërkuar dhe kishte marrë nga Zogu 825 dollarë (3 000 franga) për arsye shëndetësore. Më pas Fan Noli bëri kërkesë për një pension, por nuk e mori kurrë. Edhe pse ishte figurë e rëndësishme, Noli nuk bënte veprime që e distanconin nga të tjerët. Në të vërtetë ai donte të ndihmonte popullin e tij, vëllezërit e tij. Noli mësonte shumë, duke dëgjuar të tjerët. Në qoftë se ndonjëri thoshte diçka që Nolit nuk i pëlqente, ai do t\'i mbronte pikëpamjet e veta. Tërhiqej vetëm kur nuk kishte zgjidhje tjetër. Dukej se Noli i kishte gjithmonë përgjigjet gati. Po të mos i pëlqente ajo që dëgjonte, ai do të të thoshte: kaq ishte kjo punë. Ai përpiqej gjithmonë t\'u përgjigjej sa më mirë pyetjeve me ato që dinte; kurrë nuk i mbulonte gjërat. Fakti që nuk ndikohej lehtë nga të tjerët, tregon se nuk kishte frikë t’i mbronte bindjet e tij, madje edhe kur kjo do të thoshte se do t\'i duhej t\'i mbronte i vetëm. Madje, dhe kur njerëzit i largoheshin ose e linin kauzën e tij për një farë kohe, ai i mirëpriste kur ktheheshin prapë. Të gjithë kundërshtarët mirëpriteshin, kur ktheheshin në kishën e Nolit. Ai besonte te ndjesa. Noli nuk u mbante kurrë mëri të tjerëve, edhe kur mund të kishte shumë keqkuptime. Ai vërtet që nuk kishte asgjë kundër njerëzve të veçantë në planin personal, por edhe po të kishte, përpiqej të mos e bënte veten. Megjithatë, politikisht ai e zotëronte opozitën; prandaj njerëzit e respektonin jo vetëm për kompetencën, por madje më shumë për thjeshtësinë e t ij.


Kujtimet e Barney Kirkas
Barney D. Kirka, një i moshuar shumë i respektuar i bashkësisë shqiptare dhe ish-president i shoqërisë Vatra, ka qenë gjithashtu edhe bashkëkohës me Nolin. Zoti Kirka emigroi në Shtetet e Bashkuara në vitin 1906, në të njëjtin vit me mbërritjen e Fan Nolit nga Egjipti. Kirka kishte kryer tre, nga gjashtë vjet shkollë, në gjimnazin e Korçës. Fan Noli ishte diplomuar në gjimnazin e Adrianopojës. Ky gjimnaz ishte i njëjtë me një kolegj për të rinjtë dhe kushdo që diplomohej në atë shkollë konsiderohej se kishte marrë arsimim shumë të mirë. Kirka tregon më poshtë për Nolin: Fan Noli erdhi në këtë vend nga Egjipti. Thanas Tashko dhe Jani Vruho qenë ata që e kuptuan se Noli ishte njeri shumë inteligjent dhe nacionalist, prandaj edhe i paguan udhëtimin për në Shtetet e Bashkuara. Ata mendonin se këtu ai do të gjente “fushë të hapur”. Fillimisht, Fan Noli shkoi në Jamestown, në Nju-Jork, dhe u mirëprit nga anëtarët e shoqërisë patriotike Malli i Mëmëdheut. Ata e trajtuan shumë mirë. I gjetën punë në një fabrikë lëndësh drusore. Ai punonte natën, kjo qe një punë e përkohshme për Nolin e ri. Ndërkohë, Sotir Peci nga Dardha, një i diplomuar në Universitetin e Athinës, kishte ardhur në Shtetet e Bashkuara në vitin 1905. Më 1906 ai filloi botimin e gazetës “Kombi”. Më pas Noli erdhi në Boston dhe u bë zëvendësredaktor i “Kombit”. Ai paguhej, me sa mbaj mend, katër ose pesë dollarë në javë. Në fillimet e viteve 1900 kam bashkëpunuar shumë me Nolin. Gjatë kësaj periudhe takohesha me të pothuaje çdo ditë. Posta e Nolit vinte në adresën e dyqanit tim, në 469 Columbus Avenue. Ju do të pyesni përse: ja u them unë. Fan Noli lëvizte shpesh. Në atë kohë ai merrte me qira vetëm një dhomë, zakonisht në një zonë të Bostonit që quhej Copley/Castle Square, prandaj i duhej një adresë e përhershme. Meqenëse dyqani im ishte vend takimi për shumë emigrantë shqiptarë, adresa ime u bë edhe e tij. Dhe mbeti e tillë deri kur, më në fund, ai u vendos në adresën 26 Blagden Street.

PËRSHKRIMI
Noli, trupvogli me intelekt të madh
Noli nuk ishte trupmadh; madje, ishte i shkurtër dhe kishte çehre të vrarë. Një herë, duke e krahasuar veten me Faik Konicën, të gjatë dhe bukurosh, Noli tha: “Unë dukem si Sanço Panço, ndërsa Konica duket si Don Kishoti.” Konica kujdesej gjithmonë për veten dhe vishte zakonisht rroba të çelura. Ai shfaqej shpesh me kostumin shqiptar ‘fustanella’; Noli vishte petkun e errët të klerikut. Megjithatë, po të marrim intelektin si masë për krahasim, Noli e linte Konicën mbrapa. Në përgjigje të librit të Nolit “Bethoveni dhe Revolucioni Francez”, George Bernard Shou i shkruante: “Ju keni ngatërruar vokacionin, kur hytë në Urdhrin e Shenjtë. Ky libri juaj nuk është as lutje e priftit, as hagjiografi [literaturë mbi jetën dhe legjendat e shenjtëve]; është vepra e një kritiku dhe biografi të dorës së parë. E lexova deri në fund me kënaqësinë më të madhe, duke qenë vetë njohës i muzikës, kritik dhe artist-filozof nga profesioni”. Është me pikëpyetje nëse Noli e ka menduar se do të ishte më mirë të qe bërë shkrimtar, sesa prift. Unë mendoj se po të arrish ta kuptosh se shqiptarët në Amerikë përballeshin me nevojën për të kryer pagëzimet, martesat dhe ritet e varrimit, se ishin privuar nga kremtimi i liturgjisë në gjuhën e tyre, në kishën e tyre ortodokse shqiptare, për më shumë se 500 vjet, ndoshta mund të kuptosh edhe pse një patriot shqiptar si Theofan S. Noli ndjeu detyrim të madh ta vinte jetën e vet në shërbim të bashkatdhetarëve.

VITI 1924
Zhgënjimi i madh i Nolit
Unë besoj se zhgënjimin më të madh, thotë Barney Kirka, bashkëkohës dhe bashkëpunëtor i patriotit të madh shqiptar, Noli e ka ndierë kur dështoi në themelimin e shtetit demokratik shqiptar. Kur vdiq, më 1965, Noli nuk kishte fituar…, qëkurse ishin ndërmarrë hapat fillestare më shumë se para pesëdhjetë vjetësh. Unë mendoj se Theofan Stilian Noli ishte, në radhë të parë, nacionalist. Në themel, Fan Noli ishte njeri i ndrojtur. Ai ishte paksa vetmitar. Jetonte vetëm dhe këtu nuk kishte familje. Në jetën personale nuk interesohej për gjërat materiale. Peshkop Noli ishte njeri shumë i respektuar jashtë bashkësisë shqiptare; ai linte përshtypje të mahnitshme.

4.Noli, kur qeshnin e qanin shqip kryeveprat botërore

Portret i personalitetin poliedrik, udhëheqës të lëvizjes demokratike, klerik, shtetar, artist dhe dijetar

Në vazhdim të ciklit “Homazh veprës së Nolit të Madh”, me rastin e 40-vjetorit të vdekjes, gazeta “Integrimi” po vazhdon sot me pjesën e dytë të këtij dossieri, ku përfshihet një periudhë shumë interesante e veprimtarisë së Nolit e ku ndihet më shumë pjekuri, e ndoshta edhe qetësi e maturi, në krijimtari, publicisitikë, politikë etj. Patriotizmi, edhe gjatë kësaj periudhe, vihet prej tij në plan të parë. Çdo gjë që ai bën ia kushton me shumë zjarr vetëm Shqipërisë e shqiptarizmit.

Në vitin 1937-1938, Fan Noli mbaron konservatorin e muzikës të Nju-Englandit dhe më 1945 merr gradën “Doktor” në Historinë e Lindjes së Afërme dhe të Rusisë, në Universitetin e Bostonit.

Armik i së keqes
Rebel i lindur dhe armik i shtypjes e i padrejtësive, Noli u frymëzua me mësimet dhe parimet e Revolucionit Francez dhe të presidentit amerikan Linkoln, për t’i vënë në jetë në Shqipëri. Noli ka pasur bindjen se kishte lindur e i duhej të luftonte për një Shqipëri të lirë, me kufij të sigurtë, të zhvilluar nga ana ekonomike e kulturore. Ai ishte i dashuruar me Shqipërinë, gjuhën shqipe dhe Skënderbeun. Noli nuk pushoi së menduari kurrë për atdheun e tij, dhe gjithmonë priste rastin që ta shikonte edhe një herë Shqipërinë para se të vdiste. Sa herë që gjente rastin, Noli fliste me dashuri dhe simpati për kombin dhe Shqipërinë e tij. Një aspekt tjetër shumë interesant është fakti se Noli e ngriti, si pakkush tjetër deri në atë kohë, figurën legjendare të shqiptarit, gjallërinë e tij nëpër shekuj. Ai e përshkoi shqiptarin si një luftëtar të paepur dhe të patrembur përmes furtunash dhe stuhish.

Erudit e poliglot
Fan S. Noli, ky atdhetar me ndërgjegje të lartë qytetare politike dhe demokrat i shquar, reformator i kishës, orator, lider politik, kompozitor, i cili luftoi për Shqipërinë larg saj. Një aspekt tjetër i tij ishte mendja shumë e kthjellët dhe aftësia për të zotëruar shumë mirë edhe shumë gjuhë të huaja. Sa për kuriozitet, ai zotëronte rreth 12 gjuhë të huaja, duke bërë të flasin në shqip Shekspiri, Gëte, Hygoi, Ibseni, Servantesi etj. Këto vepra Noli i përktheu në një kohë kur në gjuhën shqipe përkthehej pak, kur kushtet shoqërore dhe politike nuk ishin të përshtatshme. Ai bëri “Don Kishotin” të ëndërrojë shqip, bëri Otellon të zemërohet shqip, bëri Hamletin të pikëllohet shqip. Dr. mitropoliti Fan Stilian Noli do të mbetet në historinë e Shqipërisë si njeriu që ariti i pari, me hir të vullnetit e të hollësisë së tij, ta lexojë zyrtarisht gjuhën shqipe në meshat në kishë. Dita që meshoi për herë të parë është një ogur i bardhë në udhën e përparimit të kombit shqiptar; ne s’e harrojmë, as mund t’i lëmë të tjerët ta harrojnë. Ai ishte shqiptari që foli shqipen më të pastër e të fuqishme, megjithëse vetëm katër vjet qëndroi në atdheun e vet. Noli u bë udhëheqësi shpirtëror i shqiptarëve, arkitekti i madh i përpunimit të fjalës shqipe dhe i mendimit demokratik shqiptar.

Noli si njeri
Në shkrimet dhe kujtimet për Fan Nolin është hedhur dritë përgjithësisht mbi personalitetin e tij poliedrik, duke e zbuluar atë si udhëheqës të lëvizjes kombëtare e demokratike, klerik dhe shtetar, artist dhe dijetar; por pak është bërë për ta njohur si njeri. Edhe pse ai jetoi shumë gjatë, duke qenë edhe protagonist ose pjesëmarrës i shquar në ngjarje që vendosën fatin e Shqipërisë e të shoqërisë shqiptare, edhe pse bashkëpunoi, duke u lidhur me qindra njerëz në atdhe e në diasporë, kujtimet për të merren kryesisht me rolet e tij, që ai luajti, pra kryesisht me figurën e tij historike. Figura e tij si njeri, ose njeriu Nol, gjithmonë ka mbetur në plan të dytë apo është dhënë me informacion të varfër. Në fakt, siç del nga të gjithë ata që e kanë njohur njeriun me personalitet Noli. Emri i tij nderon jo vetëm atdhetarin dhe demokratin, jo vetëm poetin dhe shkrimtarin, jo vetëm një nga etërit e shquar të qytetërimit shqiptar, por edhe njeriun si njeri, njeriun me gërma të mëdha që, pa dyshim, përfaqëson e mishëron më së miri njeriun, dhe nga kjo pikëpamje mbetet një prej shembëlltyrave më të ndritura të botës shqiptare. Atdhedashës dhe humanist, mendje e hapur dhe e ditur, zemërgjerë dhe i guximshëm, punëtor dhe pasionant, sfidues dhe tolerant: këto cilësi e të tjera përbënin mozaikun e tij shpirtëror dhe lartësonin shtatin e tij njerëzor. Sigurisht, ai s’ishte qenie e përkryer: u takonte vdekatarëve të kësaj bote, dhe bëhej i barabartë me ta, jo vetëm me vlerat, por edhe me dobësitë njerëzore. Miku dhe biografi i tij i parë, gazetari Qerim Panariti, do ta karakterizonte Nolin njeri me këto fjalë: “Një person kompleks që gëzonte të gjitha të metat e njeriut, plus të metat e tij si individ”. Dhe kjo është e vërtetë. Ai nuk ishte kurrsesi njeri pa të meta, por këto të meta nuk arrinin deri atje sa të cënonin vlerat shpirtërore dhe zemrën e madhe, karakterin dhe mendjen e tij të pamposhtur. Përpjekjet për të mbledhur kujtime nga bashkëkohësit që hedhin dritë mbi Nolin njeri nuk kanë munguar. Ato i gjejmë në komunitetin shqiptar në SHBA, ku studiues dhe njerëz të zellshëm, sado të pakët, kanë kryer hulumtime dhe kanë arritur rezultate.


SJELLJA
Noli dhe modeli amerikan i jetesës
Fan S. Noli, si askush tjetër, ngriti zërin për afrimin e Shqipërisë me botën, ngriti zërin për padrejtësitë historike që i janë bërë kombit shqiptar. Ai ngriti zërin dhe luftoi për liritë demokratike dhe mendimin e lirë. Ishte për një demokraci të tipit perëndimor, me pluralizëm politik dhe zgjedhje të lira. Për këtë u jepte përparësi marrëdhënieve me SHBA-në dhe mënyrës amerikane të jetesës. Veprimtaria diplomatike përbën një faqe nga më të ndriturat në jetën e Nolit. Ai është përfaqësuesi i madh i oratorisë shqiptare, sidomos me fjalimet politike, por edhe në publicistikë, përdori një gjuhë me një shije të lartë artistike. Shpesh ai na ka dhënë pamje mjaft prekëse e të realizuara nëpërmjet një stili të mbushur plot emocione. Me shkrimet dhe oratorinë e tij ai krijoi një ndërtesë të lartë e të bukur që është studiuar dhe po studiohet edhe sot. Jeta dhe vepra e Fan Nolit përbëjnë një thesar të vërtetë e me vlera të mëdha kombëtare për kulturën e historinë tonë shqiptare. Librat e tij ribotohen dhe mbeten më populloret; emrin e tij e mban një shesh, një shkollë, një rrugë në Tiranë e gjetkë.

VDEKJA
Eshtrat e Nolit, ende në mërgim
Më 13 mars 1965, në moshën 83-vjeçare, vdes nga një sëmundje e rëndë, në qytetin e Launderdejl të shtetit të Floridës, dr. mitropoliti Fan Stilian Noli. Eshtrat e tij janë ende në mërgim, përtej oqeanit. Ndoshta një ditë do të bëhen njësh me tokën shqiptare, ashtu siç e dëshiroi dhe ëndërroi atdhetari i madh shqiptar, Fan Stilian Noli.

5.“E mjera Shqipni po dergjet e ne nuk e shërojmë”

Përpjekjet e patriotit të madh shqiptar, Fan Noli, për të vendosur demokracinë në vendin tonë

Po mbushen 41 vjet nga vdekja e gjeniut të letrave shqipe, publicistit, patriotit e eruditit të madh Fan Noli. Përvjetori i humbjes së Nolit po shënohet në një kohë kur ne shqiptarët do të kishim më shumë se kurrë nevojë për të, për fjalën e këshillën e tij, për maturinë, thjeshtësinë, mprehtësinë e mendimin e tij të kthjellët, për patriotizmin e shqiptarizmin e tij. Për këtë arsye gazeta “Integrimi” ka hapur një cikël me shkrime e artikuj që i bëjnë homazh veprës së eruditit e shqiptarit të madh.
Fan Noli lindi më 6 janar 1882 në Ibrik-Tepe, Turqi, një fshat i banuar nga shqiptarët. Noli u rrit shëndetlig e disa herë u gjet në buzë të varrit, bile një herë e kishin marrë për të vdekur dhe po e qanin për t’i dhënë lamtumirën e fundit. Në këto çaste Noli, atëherë i vogël, i hapi sytë e u çudit me atë çka po ndodhte. Mësimet e para i mori në shkollën greke të vendlindjes dhe më vonë punoi dhe jetoi në Athinë. Në të vërtetë ai quhej Theofan Stilian Mavromati (Syziu, por ai vendosi për mbiemër emrin e gjyshit të tij, Noli; kështu u quajt gjithmonë Fan Stilian Noli).

Prift për interesa kombëtare
Në vitin 1903 Noli shkoi në Egjypt, ku punonte ditën si mësues në një shkollë greke e mbrëmjeve si sufler e aktor në teatër. Në Egjypt u njoh me disa atdhetarë shqiptarë që ishin tregtarë nga Shqipëria. Ata e bindën që të shkonte në Amerikë, duke i paguar harxhimet e udhëtimit. Nga viti 1906-1913 jetoi e punoi në Amerikë, ku u morr me një sërë veprimtarish kombëtare shqiptare. Karrierën gazetareske e fillon në gazetën “Kombi” (1906-1907), dhe më 1907 Noli bashkoi mbarëshqiptarët e Amerikës në shoqërinë e parë politike “Besa-Besë”, ku do të krijojë edhe gazetën me emrin “Dielli” që u shërbente shqiptarëve në Amerikë si burim lajmesh, dhe si shkollë e vogël për mësimin e gjuhës shqipe. Në vitin 1908, kur Noli ishte vetëm 26 vjeç, bëhet prift për hir të Shqipërisë, dhe meshën e parë e mban më 22 mars në kishën e “Shën Gjergjit” në Boston. Me këmbëngulje, Noli në pak vite shqipëroi gjashtë libra fetare, me gjithsej 1 357 faqe, punë kjo madhështore, duke e zgjidhur problemin e hershëm të këndimit të meshës fetare në kishë në gjuhën e ëmbël shqipe.

“T’i falemi flamurit”
Dihet se ai ka pasur kontadikta konceptuale e politike me Konicën në vitet e mëvonshme, por më 18 prill 1912 së bashku themeluan federatën mbarëshqiptare në Amerikë, Vatra, që do të themelonte edhe gazetën e saj “Dielli”. Federata Vatra dha një ndihmesë të pallogaritshme për mërgimtarët shqiptarë në Amerikë, duke lajmëruar për gjendjen e turbullt në Shqipëri atë kohë. Në vitin 1912 Noli diplomohet në universitetin e Harvardit dhe në nëntor të po atij viti, bashkë me Faik Konicën shkojnë në Londër si përfaqësues të Vatrës, për t’i mbrojtur interesat e çështjes shqiptare në Konferencën e Ambasadorëve. Ja si i përshkruan Noli në vargje ato momente të rëndësishme për fatet e vendit:
Të gjithë po presim të mundim të vemi
T’i falemi Flamurit
dhe ta puthim dheun e dashur
të atdheut tonë!
Pas Shpalljes së Pavarësisë Noli punoi e luftoi për organizimin e politikës së brendshme e të jashtme të vendit, për të vënë në jetë parimet e demokracisë së përparuar. Më 1913 Noli është delegat në Kongresin e Triestes. Pranimin e Shqipërisë në Lidhjen e Kombeve më 17 dhjetor 1920 ai do ta cilësonte si suksesin më të madh të karrierës së vet politike. Në dhjetor të 1921 Noli arrin në Korçë dhe mban meshën e parë në gjuhën shqipe, më 11 dhjetor të 1921, ditën e Shën Spiridonit; më 12 dhjetor mban një meshë të madhe në gjuhën shqipe në kishën e Shën Gjergjit dhe bën kurorëzimet e para të martesave në Korçë. Çifti i parë i kurorëzuar nga uratë Noli ishte ai i Dhimitraq Çërravës dhe Efigjeni Thanës. Më 21 dhjetor Noli niset urgjentisht në Tiranë, ku Këshilli i Lartë e ka ngarkuar ministër të Jashtëm të qeverisë së kryesuar nga Xhaferr Ypi.

Kisha shqiptare, domosdoshmëri
Noli e shihte si të domosdoshme krijimin e Kishës Ortodokse Autoqefale Shqiptare brenda vendit, e cila do të bëhej barrierë e ndërhyrjes politike të huaj. Kështu, më 10-19 shtator të 1922 në Berat u mblodh Kongresi që themeloi Kishën Autoqefale Shqiptare. Kongresi i Beratit ishte më shumë një shprehje e vullnetit politik e u mbështet fort nga qeveria e Tiranës, dhe caktoi si qendër të Autoqefalisë qytetin e Korçës. Më pas Noli u lidh ngushtë me këtë qytet dhe Korça ia shpërbleu me mënyrën e saj, duke e shpallur Fan S. Nolin Qytetar Nderi dhe duke e caktuar kandidatin e saj për deputet në Asamblenë Kushtetuese. Në vitin 1923 Fan Noli u emërua peshkop në Korçë dhe mitropolit i Durrësit, Gorës e Shpatit, primat dhe eksark i gjithë Ilirisë, i detit perëndimor dhe i gjithë Shqipërisë. Noli, në këto çaste emërimi ka thënë: “Titull i madh, por pagesë e vogël; por titulli e plotëson ngushticën financiare”. Noli do të bëhej kështu një figurë e dashur dhe njohur mirë për pikëpamjet liberale e përparimtare. Në qershor të vitit 1924, pas të ashtuquajturit Revolucioni Demokratik i Qershorit, megjithëse sot historianët po diskutojnë akoma nëse ajo që ndodhi atëherë mund të konsiderohet vërtet si diçka e tillë, do të zgjidhej kryeministër i Shqipërisë, dhe për 6 muaj do të mundohej shumë për t’i përballuar problemet e shumta në të gjitha sferat ekonomike dhe politike. Por programi i tij do të rezultonte “disi i parakohshëm”. Noli, i rritur jashtë Shqipërisë, fatkeqësisht nuk e njihte dhe nuk mund ta njihte realitetin e vendit të tij. Për këtë, dhe shumë arsye të tjera që tani nuk i përmendim, sepse për këtë do të duhej të hapej një temë e re diskutimi e debati pa fund, qeveria e tij dështoi. Por, para kësaj ai na la edhe një monument të oratorisë e diplomacisë; kështu në shtator të vitit 1924 kryeministri Fan Noli me ministrin Luigj Gurakuqi do ta përfaqësonin Shqipërinë në asamblenë e pestë të Lidhjes të Kombeve, njërën nga anëtaret e para të kësaj organizate ndërkombëtare, më e madhja deri në atë kohë. Atje fjalimi i mbajtur nga kryeministri Noli pati jehonë të madhe, jo vetëm në vendet anëtare të Lidhjes, por edhe në vendet e tjera. Për këtë ngjarje ai do shkruante, ndërsa në mendje kishte vetëm Shqipërinë e hallet e saj:
“E mjera Shqipni po dergjet e po vdes
dhe neve të mallkuarit nuk shkojmë e ta shërojmë,
po mundohemi ta pagëzojmë se mos na vdes pa emër.
Pastajza, si do ta njohë Shën Pjetri që mban hapset e parajsës.”

PROGRAMET
Zhgënjimi i Nolit nga politika
Pas rrëzimit të Qeverisë Demokratike Noli do të qëndronte në Evropë dhe më 1925 ai zgjidhet kryetar i organizatës Komiteti Nacional Revolucionar (KONARE). Në vitin 1930 do të përfaqësonte Shqipërinë në Kongresin e parë Antifashist në Berlin të Gjermanisë. Në vitin 1932 Noli rikthehet në Boston i zhgënjyer nga politika, i dobët nga shëndeti dhe shumë i varfër, ku do t’i shërbente Ahmet Zogut e më vonë Enver Hoxhës, për hir të shqiptarëve dhe Shqipërisë. Mbas disa vitesh Noli do të thoshte për dështimin e qeverisë së tij demokratike: “Ne kishim me vete shumicën, kur vumë në programin tonë, reformën agrare. Ne ishim pakica, kur erdhi puna për ta zbatuar atë”. Federata mbarëshqiptare Vatra e zgjedh Fan Nolin kryetar Nderi, sepse ishte figura me e fuqishme e kësaj organizate të madhe të shqiptarëve të Amerikës.

“Kosovo is gone”, ish-kryediplomati serb çel arkivën: Ja çfarë më tha në 2004 Sekretari amerikan i Shtetit për Kosovën

Vuk Drashkoviç, ish-Ministri i Jashtëm i Serbisë dhe Malit të Zi, ka rrëfyer se si Sekretari amerikan i Shtetit në administratën e Presidentit Bush, Colin Powell, ia kishte thënë troç se Serbia e ka humbur Kosovën. Drashkoviç, i cili ka vite që mban një qëndrim realist ndaj Kosovës duke folur edhe për njohjen e saj nga Serbia, këto ditë është duke e promovuar librin e tij autobiografik “Vrragët e jetës”.Ai ka treguar se ish-gjenerali amerikan i shndërruar në diplomat, humbjen e Kosovës, ia kishte përmendur në mënyrë të akullt.

“Kur u zgjodha më 2004 ministër i jashtëm, saktësisht disa ditë më vonë, erdhi ftesa nga Uashingtoni të shkojë te Sekretari Colin Poëell. Unë fillova të agjitojë për Kosovën. Fillova të shpalos, arsyetoj një tezë timen, duke e pasur parasysh faktin se Serbia me rezolutën 1244 është dëbuar nga Kosova, që statusi i atij territori që u bë protektorat ndërkombëtar pas rezolutës 1244, duhet të zgjidhet, dhe unë aty u paraqita me idenë që statusi i Kosovës të zgjidhet me “më shumë se autonomi, më pak se pavarësi dhe që Kosova të mbetet në përbërje të Serbisë. Unë e filloj këtë rrëfim, Colin Poëelli, ish gjeneral, me ato syzet…flet disi ftohtë, z.Drashkoviç…mr.Draskovic Kosovo is gone. Unë u bëra se nuk dëgjova dhe vazhdova. E dini Kosova do ta kishte Kushtetutën e saj, Presidentin, institucionet e veta. Ai përsëri më ndërpret dhe thotë: Më duhet t’ua përsëris Kosova ka shkuar”.Tutje, Drashkoviç, duke e vazhduar rrëfimin, ka folur edhe për një moment kur në një takim ministrash të kryesuar nga ish-Kryediplomatja e Austrisë, ishte folur për pavarësimin e Malit të Zi.

“Një rast tjetër pas referendumit në Mal të Zi, në një takim në Vjenë, që e ftoi Ursula Plasnik, Ministrja e Jashtme e Austrisë, një grua e jashtëzakonshme, qysh në fillim të takimit, aty ishin nja 10 ministra të rajonit, më tha Vuk shkoi edhe Mali i Zi, çka keni për t’na thënë. Unë them shikoni tash e 15 vjet shteti im ku jam lindur dhe rritur gjithnjë e më shumë i ngjan telefonit Nokia. Gjithnjë po vjen duke u zvogëluar. Aty shpërthyen të qeshurat e Ursula tha: E çka të them unë për Nokian tonë, sa e madhe ishte dikur Austria para Luftës së Madhe, deri ku ishin kufijtë tanë dhe ku jemi tash. Por t’ua them një gjë kurrë s’kemi qenë më të fuqishëm se sot kur jemi shtet i vogël”.Pastaj, sipas Drashkoviç, aty “u lajmëruan” Ministrat e Jashtëm të Turqisë e Hungarisë që folën për vendet e tyre – dy perandoritë e dikurshme që me luftëra kishin humbur territore – me metaforën e telefonit Nokia.

Tajfuni shkatërrimtar po afrohet, miliona banorë të jugut po evakuohen

 

Gati dy milionë njerëzve u është kërkuar të lënë shtëpitë e tyre në Japoni mes paralajmërimeve për rreziqe “të paprecedentë” nga një stuhi që po afrohet.

Tajfuni Nanmadol pritet të bjerë në tokë në ishullin Kyushu.

Erërat mund të arrijnë shpejtësinë 250 km/h (155 mph) dhe në disa zona mund të ketë 500 mm (20 inç) reshje në vetëm 24 orë.

Një “alarm special” është në fuqi për Kyushu, me paralajmërime për rrëshqitje dheu dhe përmbytje. Shërbimet e trenave dhe fluturimet janë anuluar.

Agjencia Meteorologjike e Japonisë tha se tajfuni do të sillte shira të rrëmbyeshëm, stuhi përgjatë bregut dhe erëra aq të fuqishme sa që ekzistonte rreziku që shtëpitë të mund të shemben.

Tajfuni pritet të përfshijë pjesën tjetër të Japonisë në ditët në vijim.

Kyushu është më jugori nga katër ishujt që përbëjnë pjesën kryesore të Japonisë dhe ka një popullsi prej më shumë se 13 milionë njerëz.

Ky është alarmi i parë special i lëshuar ndonjëherë jashtë prefekturës Okinawa, e cila përbëhet nga ishujt më të vegjël dhe të largët në Detin e Kinës Lindore, raporton Japan Times.

Sapo tajfuni të arrijë në tokë, pritet të kthehet në veri-lindje dhe të lëvizë lart përmes Japonisë qendrore drejt Tokios.

Carli Caplin një manjak seksual? Abuzonte seksualisht me gruan e tij, ja dokumentet e divorci

 

Dokumentet e divorcit të Carli Caplin me gruan e tij Lita Grey kanë dalë në shitje nga një dyqan sendesh të vjetra. Nga dokumentet mësohet se martesa mes ikonës së kinemasë dhe aktores Lita Grey ishte bërë në rrethana jo fort të dëshirueshme për Caplin.

 

Ky i fundit ishte detyruar nga nëna e aktores minorene, pasi Caplin e kishte lënë shtatzënë. Nëna e 15-vjeçares e kishte kërcënuar Caplin se do ta denonconte. Kjo bëri që në vitin 1924 Caplin 35-vjeçar të martohej me aktoren 15-vjeçare.

 

Martesa e tyre zgjati vetëm 3 vjet. Caplin gruas së tij i kërkonte dhe e detyronte që të bënte praktika seksuale "poshtëruese", të neveritshme, të degjeneruara, të ishin të paligjshme në Kaliforni në dekadën e viteve ’20. 

 

Sipas të përditshmes britanike Daily Mail, në dokumentin prej 50 faqesh, i gjetur në një bankë të braktisur të Los Anxhelosit, pretendohet se Çaplin për herë të parë joshi aktoren kur ajo ishte 15 vjeç dhe ai 35 vjeç. 

 

 

 

Xhelozia e burrit për suksesin e gruas së tij. Çfarë duhet të bëj nëse burri im është xheloz për mua?

 Xhelozia gjithmonë i përfshin tre njerëz. Ajo shfaqet kur njëri person ndihet i kërcënuar nga një person i tretë.

Ekspertët e ndajnë xhelozinë romantike në dy kategori: xhelozia seksuale dhe xhelozia e afërsisë emocionale, transmeton Telegrafi.

Sipas tyre, meshkujt janë më të prirë të preken nga xhelozia seksuale, ndërkaq femrat janë më të rrezikuara të konsumohen nga e dyta.

Sidoqoftë, që të dy xhelozitë mund të nxiten nga pasiguritë në lidhje. Kjo përfshin pritshmëri të paqarta, nivele të pa balancuara të angazhimit në lidhje, përvoja të mëhershme të ndarjes dhe përvoja të mëhershme të tradhtisë.

Megjithatë, shkaktari më befasues i xhelozisë romantike është më shumë i brendshëm.

Xhelozia në shkallë të vogël apo të mesme mund të jetë shenjë e dashurisë, lidhjes emocionale dhe angazhimit. Por, xhelozia në shkallë të madhe mund të jetë vdekjeprurëse për lidhjen e dy personave.

Por, nëse jeni xheloze në lidhje, cilat janë disa mënyra të thjeshta përmes së cilave mund t’i mposhtni këto ndjenja?

– Vlerësojeni dhe normalizojeni xhelozinë. Kijeni parasysh se është emocion i vështirë për ta pasur dhe është emocion të cilin të gjithë e përjetojnë

– Hiqni dorë nga veprimet që i merrni si pasojë e xhelozisë. Pra mos ‘hetoni’, mos e kontrolloni partnerin, mos e ndiqni, etj. Aq më shumë që bëni vepra të tilla, aq më xheloze ndiheni

– Caktoni disa rregulla me partnerin se cilat vepra të xhelozisë lejohen e cilat jo. P.sh., darka me ish- partneren normalisht se ju nevrikosë, prandaj duhet të pajtoheni që asnjëri të mos e bëni këtë.

Si të shpëtojmë nga një admirues i bezdisshëm

 Si të shpëtojmë nga një burrë i bezdisshëm. Si të shpëtojmë nga një admirues i bezdisshëm Asnjëherë mos flisni për një fans dhe mos u dorëzoni ndaj tij. Ai mund të bëjë presion mbi ju, duke ndjerë dobësi, dhe atëherë ju nuk do të largoheni prej tij. Historia e Alice nga Kharkovi: “Dy vjet më parë takova një djalë të ri. Pasi fola pak, arrita në përfundimin se nuk jemi çift. Mendova se gjithçka do të ishte më e lehtë se një rrepë me avull - nuk ishte aty. Doli që gjatë kohës që biseduam (nuk u takuam), ai u dashurua kokë e këmbë. Unë nuk e mohoj fajin tim - duhet të kisha thënë jo menjëherë, por më erdhi keq për djalin dhe nuk guxova ta ofendoja. Si rezultat, unë vazhdimisht u dorëzova, shkela mbi veten time dhe ai "u ul në qafën time" (në një kuptim figurativ, natyrisht). Kuptova se më vinte keq për të dhe fillova të luaja me të. Një djalë tjetër ndihmoi për të larguar zotërinë obsesive, për të cilën padyshim që jam i kënaqur! MË LËRË TË REMOVE Përsëritni vazhdimisht frazat për të - "Nuk kam nevojë për ty!", "Nuk më pëlqen!", "Largohu nga unë!". Nëse djali nuk është budalla, ai do të kuptojë gjithçka (ndoshta jo menjëherë, duke shpresuar të arrijë vendndodhjen tuaj), por ai do të kuptojë. Nëse ai ka një dashuri patologjike për personin tuaj, gjithçka është shumë më e ndërlikuar. Por ne nuk do të diskutojmë për burrat që persekutojnë të dashurit e tyre dhe nganjëherë persekutimi i tyre arrin në çmenduri - kjo është një histori krejtësisht e ndryshme, që i nënshtrohet Kodit Penal të Ukrainës. Historia e Darisë nga Chernigov: “Kisha një shok që nuk më la të kaloja - më pëlqeu shumë. Miqësia e tij obsesive më zemëroi tmerrësisht. Nuk dija më çfarë të bëja, por një ditë ai më zemëroi aq shumë saqë unë haptas (jo pa dyshek) i tha atij: "Më more!", "Më lini të qetë!". Kaq mjaftoi, ai kuptoi gjithçka dhe mbeti prapa. MOS NDIQNI SHKËMBIMIN Ka raste që shantazhojnë objektin e dëshirës së tyre me vetëvrasje, nëse vajza do të pranonte të takohej me ta. Asnjëherë mos u dorëzoni ndaj frazave të tij, të tilla si "do ta hedh veten nga dritarja", "do të var veten", "do të hap venat e mia", "do të hidhem nën tren" ... Nëse djali bën të mos vuajë (dhe kjo është një histori tjetër), ai kurrë nuk do t'i zbatojë kërcënimet e tij. Historia e Vasilisa nga Kramatorsk: "Unë, si shumë njerëz, ndjeva të gjithë "bukurinë" e miqësisë obsesive. Ditë e natë shkruante sms dhe telefononte, rrinte pranë hyrjes dhe shkruante, jepte lule dhe dhurata. Por kishte aq shumë sa nuk durova dot dhe vendosa t'i jap fund kësaj çmendurie. Një rezultat i tillë i ngjarjeve nuk i përshtatej tifozit (rezultoi se në mendjen e tij ai kishte ndërtuar tashmë jetën tonë ideale) dhe më kërcënoi me vetëvrasje. Sinqerisht, në atë moment isha aq i lodhur prej tij sa nuk i kushtova vëmendje kërcënimeve të tij. Natyrisht, ai nuk i bëri asgjë vetes, dhe unë hoqa qafe ndjekësin tim.” MOS PRANO DHURATAT Gabimi kryesor i vajzave që u bënë “viktima” e një admiruesi obsesiv është se pranuan dhe vazhdojnë të pranojnë dhurata prej tij. Në asnjë rast nuk duhet bërë kjo, përndryshe, ai do të mendojë se ka të drejtë ndaj jush dhe ka një shans. Refuzoni çdo dhuratë, sado tërheqëse dhe e shtrenjtë të jetë, përndryshe, do të duhet t'i paguani të dashurit (dhe nuk dihet se çfarë do të zgjedhë si pagesë). Historia e Valentinës nga Lisichansk: “Oh tmerr, nuk e kuptova sa gabova, duke pranuar dhurata nga një fanse e urryer, por obsesive. Ai fjalë për fjalë më bombardoi me lule, bizhuteri, aksesorë, pajisje të reja… Oh, sa më pëlqeu të gjitha, por për momentin. Përveç pranimit të dhuratave, nuk dhashë asnjë arsye, por mjaftoi. Kur e ndërpreva këtë "marrëdhënie", kërkuesi im i rëndë nuk pushoi së ngacmuari, përveç kësaj, ai filloi të bënte aludime të pista. Tha se nëse nuk i heq të gjitha dhuratat, ai do të më shkatërrojë. Faleminderit Zotit në jetën time u shfaq një person që e zgjidhi këtë problem, përndryshe nuk e di se si do ta zgjidhja vetëm unë këtë situatë. MOS MERR NDIHMË Lexim fetar: një lutje nga një i dashuri për të ndihmuar lexuesit tanë. Keni një kërkues të padëshiruar? Për të përjashtuar një admirues të padëshiruar nga vetja, duhet të bëni sa më poshtë. Në hënën që po pakësohet, qepni një qese prej pëlhure të zezë dhe qëndisni një kryq mbi të me fije. Më pas vendosni 3 gjethe dafine të copëtuara, një lugë gjelle kripë dhe 7 kokrra piper të zi dhe thuani komplotin me zë të lartë 7 herë: “Ti, (emri i zotërisë së padëshiruar), më lini të qetë. Mos më ndiq, mos më ndiq, mos më shiko! Unë të shkishëroj, të çliroj zemrën nga dashuria. Le të jetë kështu! Amen." Mbani gjithmonë me vete një çantë magjepsëse. Pasi zotëria ju lë vetëm, digjni çantën në një vend të shkretë. © lutjet ortodokse, komplote të veçanta, rite dhe rituale magjike, shenja dhe ikona ortodokse Hiqni qafe një të dashur të bezdisshëm Nëse një mysafir që është i pakëndshëm për ju, i cili gjithashtu po përpiqet të dalë në gjyq, ka filluar të shkojë në shtëpinë tuaj dhe për ndonjë arsye nuk mund ta dëboni atë, atëherë provoni metodën time. Pasi ai person të largohet megjithatë nga shtëpia juaj, duhet të lani menjëherë dyshemenë pas tij, të shpërndani 1 lugë gjelle kripë dhe një majë piper djegës të bluar (“speci djegës”) në ujë, duke shqiptuar një numër të barabartë herë me dhëmbë të shtrënguar: “Kripa është e kripur, speci është piper, qëndroi me mua dhe doli. Ndërsa unë laj gjurmët e këmbëve të tua, ashtu edhe ti, (emri i atij njeriu) harro rrugën drejt meje. Amen". Uji që mbetet pas larjes nuk derdhet dhe me këtë shpifje lahen përsëri dyshemetë të nesërmen herët në mëngjes (sa më shpejt aq më mirë koha më e mrekullueshme për këtë është lindja e diellit dhe pastaj si do të dalë .). Një "pastrim" i tillë zakonisht është i mjaftueshëm për të bërë 1-2 herë. Në mënyrë të ngjashme, ju mund të shpëtoni nga një zonjë e re e bezdisshme duke zëvendësuar një emër mashkulli me një femër në një komplot. Lutja nga i dashuri Unë do të bëhem një shërbëtor i Zotit (emri), i bekuar, Do të dal, shërbëtori i Zotit (emri), duke u kryqëzuar. Nga dyert në dyer Nga portat në porta. Do të shkoj në një fushë të hapur, do të zbres në detin blu. Në detin blu shtrihet një gur Gjon Pagëzori e ruan vetë atë gur. Sikur mbi këtë gur Të gjithë shërbëtorët e Perëndisë ikën, Të gjithë engjëjt e ndritshëm u dyndën. Lutja për mallin Dhe me mungon. Amen. Pastaj merrni rërën në varreza dhe lëreni atje. Një komplot nëse keni bërë një gabim ose një magji dashurie nuk funksionoi siç duhet Ajo vesh një mantel të artë. Shkëputja nga i dashuri-pijanec Kështu është edhe ky djalë Nuk do të më përshtatet më kurrë. Në emër të Atit dhe të Birit dhe të Frymës së Shenjtë. Tani dhe përgjithmonë dhe përgjithmonë e përgjithmonë. Amen. Amulet nga ngrirja Një hënë në qiell, një krimb në tokë, Dhe amuleti im është mbi mua, shërbëtori i Zotit (emri). Në emër të Atit dhe të Birit dhe të Shpirtit të Shenjtë. Amen! Në det, në oqean, në një ishull në Buyan, qëndron një pemë e thatë. Nën atë pemë të thatë fle lepuri gri. Largohu nga unë, në mënyrë të famshme, në heshtje. Një komplot për të bërë një burrë të urryer të largohet Dhe ai ma dha këtë fuqi, shërbëtorit të tij të Perëndisë (emri). Unë gjithashtu ngas shërbëtorin e Zotit (emri). Ai do të largohej nga unë, Nga imazhet e shenjta prapa, Nga dera ime e dashur bosh. Shpina e tij nuk përkulet Këmba e tij nuk do të kthehet më. Çelës, bravë, gjuhë. Amen. Një komplot për të ndëshkuar veten nga malli dhe për të kthyer sërish gëzimin e jetës Dhe malli, dhe pagjumësia. Dil, kruchina ime, nga sytë e shërbëtorit të Zotit (emri), Eshtra, nga të gjitha reliket e saj të gjalla. Magji për ta detyruar burrin tënd të të lërë vetëm Kështu që shërbëtori i Zotit (emri) iku nga portiku i vendlindjes së tij. Fjala ime është e fortë, puna ime është e skalitur. Shko, shërbëtor i Zotit (emri), nga unë, Shërbëtorët e Zotit (emri), mos shikoni prapa. Çelës, bravë, gjuhë. Amen. Si të shpëtojmë nga një vajzë Në këtë rast, lexoni një komplot të veçantë mbi një copë letër, një mbështjellës karamele - mbi diçka që digjet mirë - sillni copën e letrës në shtëpinë e vajzës dhe digjeni atje. Dhe që nga ai moment, ajo do të të harrojë: dashuria e një vajze shkrihet po aq shpejt sa tymi. Fjalët e folura janë: Lutja nga i dashuri Lutu, Rusi Lutu, Rusi Lutu, Rusi Lutu, Rusi Lutu, Rusi Lutu, Rusi Lutu, Rusi Lutu, Rusi Lutu, Rusi Lutu, Rusi Lutu, Rusi Lutu, Rusi Lutu, Rusi Lutu, Rusi Lutu, Rusi Lutu, Rusi Lutu, Rusi qendra e lutjes së krishterë përzë një të dashur obsesiv Nga kush: E paspecifikuar Zot! Shërbëtori juaj Faina kërkon të largojë shërbëtorin e Zotit Valery prej saj! Ai i shkeli ndjenjat e saj të ndritura, pasi ka një grua tjetër (a është një?) R.B. Elena. Tani ai ndjek, ndonjëherë tregon agresion! Zot, bashko R. T. Valeria dhe Elena në një bashkim të ndershëm, dhe nëse kjo nuk është e mundur, dërgoni atij një grua tjetër të lirë (por jo Faina!) për të krijuar një familje të fortë! Le të harrojë së shpejti përgjithmonë dhe të jetë i lumtur, por larg Fainës! Çdo gjë qoftë sipas vullnetit Tënd! Në emër të Atit dhe të Birit dhe të Shpirtit të Shenjtë! Amen! Numri i atyre që e mbështetën këtë lutje: 17 Administrata e faqes publikon kërkesat për lutje praktikisht "siç janë", duke korrigjuar vetëm gabimet drejtshkrimore nëse është e mundur (kur kemi kohë) ose duke rishtypur kërkesat nga "transliterimi" (latinisht) në alfabetin rus. Në të gjitha aspektet e tjera, ne i besojmë Perëndisë se Ai i dëgjon të gjitha lutjet nga ne mëkatarët dhe nuk e pengon lutjen tonë. Nëse ju, vëllezër dhe motra shpirtërore, mendoni se një lloj kërkese lutjeje është e papranueshme nga pikëpamja e krishterë, mos e dënoni autorin e kërkesës, por LUTU për të, ashtu siç e vendos Zoti në zemrën tuaj. Në të gjitha gjërat u lavdëroftë Perëndia dhe të gjithë mund ta njohin dashurinë dhe shpëtimin e Tij. Amen. Jakë xhakete nga një kërkues apo dashnor i shtyrë Në të gjitha këto raste, ju mund të përdorni një ritual të tillë si një xhaketë nga një admirues ose dashnor i bezdisshëm. Komploti lexohet më së miri në ujë të thjeshtë. Në të njëjtën kohë, uji duhet të mblidhet nga mbrëmja dhe të vendoset në dritare në mënyrë që drita e hënës të bjerë mbi të. Në mëngjes çoni gotën në një vend me diell. Kur uji ngrohet nën rrezet e diellit, duhet ta afroni, afër buzëve dhe të shqiptoni fjalët e xhaketës: "Në emër të Birit, Shpirtit të Shenjtë dhe Atit, Le të dëgjohen fjalët e mia të çalë Sa e lehtë është për ty të kthesh diellin dhe hënën, Nëna Tokë dhe avion uji, Pra largohu prej meje shërbëtorin e Zotit (emri i tifozit), Le të më harrojë përgjithmonë Lëreni të më lërë përgjithmonë Më lër të qëndroj larg meje përgjithmonë Nuk më afrohet në shtëpinë time Duart e mia mungojnë. I dashur baba, Spiridon-solstici, Mos lejoni që shërbëtori i Zotit (emri i admiruesit) të vijë më tek unë, Mos e lini në pragun tim Si mund të menaxhoni hënën dhe diellin, Si të dërgoni, largoni nga unë shërbëtorin e Zotit (emri i kundërshtarit). Çelësi noton në lumë Kalaja është varrosur në rërë Fjala për fjalë ngjitet Dhe shërbëtori i Zotit (emri i kundërshtarit), Largohu nga unë përgjithmonë! Në emër të Atit dhe të Birit dhe të Shpirtit të Shenjtë. Tani dhe përgjithmonë dhe përgjithmonë e përgjithmonë. Ju duhet të spërkatni ujin e magjepsur në fytyrën tuaj tre herë (nuk keni nevojë të fshiheni, lëreni lëngun të thahet vetë). Uji i mbetur mund të derdhet ose pranë shtëpisë tuaj ose afër shtëpisë së tij (adhuruesit). Në të njëjtën kohë, duhet të dini qartë dhe të ndiqni të gjitha Rregullat për Suksesin e Ritualeve, përndryshe, nuk do të ketë asnjë pikë në xhaketat tuaja, sepse ato mund të funksionojnë krejt e kundërta, një person do t'ju ngjitet edhe më shumë. Me siguri çdo grua në jetën e saj ka hasur në një admirues tepër këmbëngulës dhe kokëfortë, për të cilin fjala "jo" praktikisht nuk ekziston. Një kërkues i tillë mund të shkatërrojë jetën e një vajze, sepse dashuria obsesive është shumë e bezdisshme. Ndoshta vajzës i pëlqen një djalë krejtësisht tjetër, dhe në vend që të krijojë një marrëdhënie me të, ajo është e detyruar të luftojë miqësinë e një zotëri të urryer. Ka edhe situata kur një vajzë ose grua nuk mund të ndahet me një ish-dashnor në asnjë mënyrë, për shkak të këmbënguljes së tij të tepruar - në këtë rast, ju mund të përdorni magjinë më të mirë dhe më efektive - Magjinë e Tantrizmit, pasi të keni mbledhur spermën e një dashnor i bezdisshëm, kryeni një rit kalimi me të përmes një kukull dylli me ndihmën e një magjistari profesionist. tel.: +79606999998 Sergey Boltenko. © Përdorimi i materialeve të serverit në publikimet në internet lejohet nëse ka një lidhje hiperteksti për të https://mylovealtar.com/ Faqja zyrtare e qendrës së mendimit magjik. Konsultimet psikike video në internet dhe këshilla nga Sergey Boltenko. Ezoterizmo - enciklopedi mistike Enciklopedia e njohurive ezoterike. Magji, praktika lindore, magji shtëpiake, tradita shëruese. Jakoja e dashnorit të rëndë Për një vajzë, ndonjëherë vëmendja e një djali të frymëzuar nga ndjenjat nuk është e këndshme. Në një situatë të tillë, ju mund të shpëtoni nga shoqëria e një të dashuri të bezdisshëm duke plotësuar xhaketën e një dashnori të bezdisshëm. Efektet magjike të ritualeve të tilla nuk mund të prishin shëndetin e njeriut. Kjo është për shkak të qëllimshmërisë së manipulimeve të vazhdueshme, duke shkaktuar rifillimin e ekuilibrit mendor harmonik. Në varësi të llojit të ritualit magjik, xhaketa e një dashnor të bezdisshëm mund të mbajë energjinë shkatërruese të bashkimit të dy njerëzve. Rituale të tilla mund të kryhen jo vetëm për të hequr qafe ndjenjat, lidhjen, por edhe për të krijuar një kundërpeshë ndaj një magji dashurie. Në rastin e fundit, është e nevojshme të kryeni ceremoninë jo vetë, por duke kërkuar shërbimin nga një i huaj - vetëm ai mund të shpërndajë magjinë. Një veprim i tillë që synon t'i japë fund lidhjes së padëshiruar emocionale quhet ftohje. Xhanet cigane nga një admirues i bezdisshëm Ka disa xhaketa efektive që përdoren shpesh në ritualet magjike të ciganëve dhe ju lejojnë të hiqni qafe një admirues të bezdisshëm. Ciganët janë të bindur se çdo xhaketë e tyre, e fituar ndër shekuj, e kryer në mënyrë korrekte, ndihmon për të arritur që i dashuri, i "ftohur" në ndjenjat e tij, të mos shqetësojë më. Për të kryer ceremoninë, merrni një qiri të bardhë, një fletë barabrinjës letre të vogël, një stilolaps me paste të zezë. Shkruani në fletë emrin e plotë të kërkuesit që dëshironi të hiqni qafe. Ndizni fitilin e qiriut dhe digjni letrën në zjarrin e tij, duke imagjinuar sesi një person kokëfortë po largohet nga ju me çdo kusht. Më pas, merrni copa hiri dhe dilni në hapësirën e hapur (zakonisht përdorej një pjerrësi për këtë qëllim, por të jetosh në qytet mjafton të shkosh në ballkon). Duke spërkatur hi në anën e pasme të dorës së djathtë, thoni xhaketën: Era e veriut, era e jugut, Era perëndimore dhe lindore. Hiqni pasionin e tij për atë që e pret. Lëreni atë (ajo) të jetë i lirë (i lirë) në ndjenjat e tij, Le ta dojë atë që e dëshiron. Pas asaj që u tha, fryni mbi një grusht hi në mënyrë që të merret nga rrëmbimet e erës. Ky rit i kalimit nga një dashnor i bezdisshëm duhet të kryhet për tre netë. Periudha e hënës në rënie është më e përshtatshme. Ndiz një zjarr. Duke mbledhur gjethet e përgatitura paraprakisht të verbenës së tharë (një emër tjetër për bimën është "bari i pëllumbit"), thuani me zë të lartë emrin e të dashurit që shqetëson me vëmendjen e tij të pandarë. Tani hidhni menjëherë gjethet në zjarr, duke i shoqëruar veprimet me tekstin e xhaketës cigane: Merre atë dhe zhduku. Ik nga unë”. Jashtëza më e zakonshme efektive nga një dashnor i bezdisshëm Veprimet rituale duke përdorur një kunj sigurie konsiderohen një xhaketë mjaft e njohur. Kunja duhet të ngjitet në çdo element të veshjes së të riut, në mënyrë që askush të mos i vërejë këto veprime dhe të thotë: “Do të doja që kjo gjilpërë të të shponte, të acaronte dhe të plagoste. Unë dua që ajo të të heqë qafe përgjithmonë. Lëreni aromën tuaj të fortë të dashurisë të ftohet gradualisht dhe dashuria juaj për mua do të rrjedhë përgjithmonë nga zemra juaj. Sapo të hiqni gjilpërën, dashuria juaj, për të cilën nuk kam nevojë, do të ftohet përgjithmonë! Është mirë të fiksoni një kunj të vogël në mënyrë që i dashuri të mos e vërejë dhe të mos e heqë atë. Për efektin maksimal të ritualit, rekomandohet kryerja e tij, duke iu përmbajtur rregullave të caktuara: ceremonia kryhet në hënën në rënie. Energjia dhe forca e këtij trupi kozmik do të zvogëlojë ndikimin e emocioneve që shpesh lindin kur një marrëdhënie prishet, dhe gjithashtu do të përshpejtojë "ftohjen" e ndjenjave; të dielën, të enjten nuk rekomandohet të bëni një xhaketë, pasi e enjtja është një ditë e shenjtë për magjinë e dashurisë, por e diela është një ditë në të cilën çdo ndikim magjik është i fuqisë më të vogël; fjalët e tekstit të xhaketës duhet të shqiptohen qartë, qartë, me përqendrimin më të madh në dëshirën e dikujt për të hequr qafe dashnorin kokëfortë. Përkundër faktit se ndikimi i ritit të xhaketës nuk përbën një kërcënim serioz për djalin që dëshironi të largoni, ju duhet ta merrni ritin shumë seriozisht. Pas kryerjes së një efekti magjik, nuk rekomandohet kategorikisht të vazhdoni edhe marrëdhënie miqësore me këtë person. Përpjekjet për të qenë miq me një ish-dashnor mund të ngjallin urrejtje dhe zemërim te një mashkull. Prandaj, komunikimi miqësor mund të përfundojë mjaft keq. Një xhaketë e fortë e një dashnori të rëndë kryhet nga një vajzë që është bërë objekt i vëmendjes së tij. Për më tepër, është e rëndësishme të kuptoni që i dashuri nuk duhet të dyshojë se ftohja e ndjenjave të tij ishte për shkak të një ndikimi magjik të palës së tretë të krijuar nga ju. Është e mirëseardhur shpërndarja e materialeve të enciklopedisë mistike. Kërkohet një lidhje aktive me burimin Çfarë do të mësoni nga artikulli: Si të shpëtojmë nga një admirues i bezdisshëm Albina nuk e pëlqeu Alexei. Ajo mendoi për një kohë të gjatë si të shpëtojmë nga një admirues i bezdisshëm dhe një herë e përgjithmonë. Fakti është se, për sa i përket natyrës së saj të butë, në 27 vitet e saj ajo kurrë nuk mësoi të thotë "jo" dhe t'u tregojë njerëzve drejtpërdrejt nëse diçka nuk i përshtatet. Alexey thjesht u çmend - ai nuk dinte më se çfarë të dilte tjetër për të fituar favorin e vajzës. Dhe Albina, përkundrazi, sa më tej, aq më shumë doja ta dërgoja në ferr. Atë mbrëmje ata ecën së bashku për të dhjetën herë, këtë herë në park. Albina eci pa dëgjuar bashkëbiseduesin e saj. Vetëm një gjë po rrotullohej në kokën time - më mirë do të shkoja në shtëpi. Por kjo vetëm i ndezi më shumë ndjenjat e djalit, tashmë në një nivel nënndërgjegjeshëm. Thjesht duhej të ftohej. Dhe më pas Albinës i lindi një ide e çuditshme në shikim të parë, por ajo nuk e la kurrë deri në fund të mbrëmjes. Kur më në fund u kthye në shtëpi, Alya mori një copë letër, shkroi mbi të emrin e një admiruesi të bezdisshëm dhe e dërgoi letrën në frigorifer. Për të qenë i sinqertë, ajo e konsideroi veten pak të çmendur në atë moment. Por ... Të nesërmen, Alexey nuk e thirri atë - për herë të parë gjatë gjithë kohës që u takuan. Vajza më në fund mori frymë e lehtësuar. Por më vonë doli se Alyoshenka kishte një të ftohtë të keq, pavarësisht se ishte fundi i verës, i ngrohtë dhe komod në mënyrën para vjeshtës. Albina, pasi mësoi se çfarë ndodhi me djalin, u frikësua, nxori një copë letër nga frigoriferi dhe mendoi. Pas pak, ajo punoi me gabimet dhe mori një recetë të mrekullueshme, Si të shpëtojmë nga një admirues i bezdisshëm 1. ne nuk mund dhe nuk kemi të drejtë të përpiqemi të ndikojmë në vullnetin e njerëzve të tjerë, kështu që ju duhet të formuloni atë që dëshironi vetëm në lidhje me veten tuaj 2. nëse ka pjesëmarrës të tjerë në situatë - në rastin e Albinës, ky është Alexei - duhet të sqaroni formulimin me fjalë dhe mendime "për të mirën e përbashkët" 3. është e nevojshme të jesh sa më i qartë: Albina në të vërtetë donte të ftonte jo Leshën, por ndjenjat e tij për veten e saj Pra, çfarë bëri vajza në fund shpëtoj nga një admirues i bezdisshëm: *e falenderoi mendërisht për gjithçka dhe kërkoi falje * shkroi në një copë letër: "Ndjenjat e Alexey për mua qetësohen dhe nuk më shqetësojnë, nëse ky është vullneti i fuqive më të larta dhe për të mirën e përbashkët. Ashtu qoftë!" *Fletën e vendosim në frigorifer të ftohet Si rezultat i manipulimeve të tilla, Alexey e gjeti veten një vajzë tjetër fjalë për fjalë brenda një muaji, dhe me Albinën ata mbetën miq - dhe të gjithë janë të lumtur dhe të kënaqur: Albina hoqi qafe një admirues të bezdisshëm dhe mori një mik, dhe Alexey, përveç një shok, mori edhe një vajzë që e do reciprokisht. Të gjithë fitojnë, për të mirën e të gjithëve :_). Këtu qëndron problemi: frika për të ofenduar një person të mirë. Si, le të jemi miq. Por për një person tjetër, mund të mos jetë e lehtë ... Dhe nëse bëni gjithçka siç keni thënë, por vetëm djegni të gjitha ndjenjat? Thjesht ndjenjat ndizen nga zjarri… Unë as nuk e di – pasionet janë ndezur, thonë ata… por nëse nuk e keni këtë në shoqërinë tuaj, atëherë provoni dhe ndani përvojën tuaj me ne! Pauline! Pyetja ime është, a është e mundur të përpiqeni të ngrini ndjenjat tuaja për një person në këtë mënyrë? Elena, përshëndetje! Eksperimentoni duke përdorur thelbin e metodës. E vërtetë, nuk e kuptoj fare se si do ta përfaqësoni këtë në mënyrë simbolike. Thjesht ngrini emrin tuaj - nuk do të jetë e qartë pse, qëllimi është i paqartë Përshëndetje! Sa kohë e mbani këtë fletë në frigorifer? Leila, për fat të keq, vuri re se nëse nxjerr një copë letër, situata kthehet përsëri. Pra, duroni sa të mundeni Përshëndetje. Sa kohë e mbani letrën atje? Dhe a nuk do të kthehet gjithçka në ferr kur ta nxirrni atë? Dhe pastaj çfarë bëni me të? Thjesht ta hidhni? Alla, ju e dini, mund të kthehet ... Kështu ishte në praktikën time. Vetëm se disa njerëz ndahen shpejt dhe hyjnë në marrëdhënie të reja. Dhe disa tërhiqen më shumë nga dashuria Po fazën e hënës? Faleminderit Epo, për t'u siguruar, provojeni në rend zbritës. Por aspak U njoha me një burrë, ai bëri të pamundurën për të kënaqur çdo dëshirë, më kontrolloi nga dhe në ..., u përpoqa të mos pranoja asnjë ndihmë prej tij, por ai filmoi takimin tonë në kamera dhe regjistroi të gjitha bisedat tona, doja të ndahesha me të, por ai fillon të shantazhojë, duke kërcënuar se do t'ua tregojë videon të gjithë të afërmve dhe miqve të mi. Forcon intimitetin. Ai thotë se ka qenë në luftë dhe asgjë nuk është më e frikshme në këtë jetë...Duke gjykuar nga historitë e fqinjëve (ajo ishte dëshmitare aksidentale e bisedës së tyre), ai u godit në kokë. Ndjehet sikur nuk ka rrugëdalje. Julia, ndoshta duhet të heqim dorë nga situata. Për të thënë - tregoni atë që dëshironi dhe kujt dëshironi. Dhe paralajmëroni të afërmit, nëse marrëdhënia juaj me ta, natyrisht, e lejon atë. Dhe "ngrijë" për të kryer siç është shkruar. Po, këshilla e madhe. Fushat, dhe nëse shkruani një emër dhe vendosni, të themi, në furrë? Bayas, më shumë se kurrë, pasioni do të ndizet))))) Vëmendja e mashkullit nuk është gjithmonë e këndshme. Ndonjëherë, fansat mund të jenë haptazi obsesivë. Nëse gjatë rrugës takoni një burrë që është absolutisht jo interesant për ju, por që është gjithashtu shumë këmbëngulës, do të jetë e dobishme të mësoni se si ta largoni një të dashur të tillë nga ju. Rregullat e sjelljes me një të dashur obsesiv Përafërsisht në të njëjtën mënyrë sillen të gjithë fansat e bezdisshëm, pavarësisht nga mosha, statusi social dhe niveli arsimor. Si rregull, admirues të tillë shkojnë përtej miqësisë klasike, duke mos marrë vendndodhjen e favorshme të një gruaje. Pra, ata sigurojnë se do të bëjnë vetëvrasje, do të shpërfillin fjalët e refuzimit, do ta mbushin objektin e dashurisë me dhurata të shtrenjta dhe ndonjëherë edhe do të ndjekin një grua. Të njohur? Të gjitha këto janë shenja të një të dashuri të bezdisshëm, me të cilin duhet t'i thoni lamtumirë sa më parë. Përndryshe, mania e tij do të shkojë aq larg sa nuk do të mund ta përballoni dot vetëm me të. Është shumë e rëndësishme që në fillim të marrësh pozicionin e duhur dhe të sillesh në mënyrë korrekte me një zotëri të tillë. Ju mund të shpëtoni nga një admirues i bezdisshëm vetëm përmes veprimeve metodike dhe të qëndrueshme. Ju nuk mund t'i jepni fillimisht një burri shpresë për intimitet dhe më pas të habiteni që ai nuk mbetet pas jush. Pra, rregulli i parë: përsërisni "jo" vazhdimisht dhe kurrë mos thuaj "ndoshta". Ndonjëherë meshkujt thjesht preferojnë të mos e dëgjojnë refuzimin, ata i nxjerrin jashtë kontekstit fjalët që u përshtaten dhe i shtrembërojnë në atë mënyrë që ta kthejnë situatën në favor të tyre. Një "ndoshta" në sfondin e një mijë "jo" tingëllon si një "po" për ta. Jini të durueshëm dhe të sigurt në vendimin tuaj. Jo do të thotë jo. Rregulli i dytë i sjelljes me një zotëri të sigurt: mos u besoni kërcënimeve të tij. Disa burra thonë se do të vrasin veten nëse refuzojnë, ose do të vdesin nga mërzia. Mos u dorëzoni pas provokimeve. Ose adoleshentët me një psikikë të paqëndrueshme ose njerëz vërtet të sëmurë mendërisht janë të aftë të bëjnë vetëvrasje nga dashuria e pashpërblyer. Simpatia e zakonshme e një të rrituri për një tjetër nuk mund të çojë në pasoja të tilla tragjike. Rregulli i tretë: mos pranoni dhurata dhe asnjë ndihmë prej tij. Një burrë do ta konsiderojë cilindo nga këto gjeste si simpati dhe një sinjal për komunikim të mëtejshëm. Refuzoni me mirësjellje dhuratat dhe të gjitha ofertat nga një i dashur obsesiv. Dhe në asnjë rast mos iu drejtoni atij për ndihmë ose këshilla. Të paktën një herë duke i bërë të qartë një burri se keni nevojë për të, nuk do të jeni kurrë në gjendje ta largoni atë nga kjo. Si të refuzoni siç duhet Ju duhet të jeni në gjendje të refuzoni një të dashur. Nuk rekomandohet në mënyrë të vrazhdë ta bësh këtë - nuk dëshiron të lëndosh një zemër tashmë të vuajtur dhe të kalosh për një mërzitje të paparë, apo jo? Të thuash një "jo" të parevokueshme duhet të jetë shumë e kujdesshme. Për të hequr qafe një admirues të bezdisshëm, duhet të jeni jashtëzakonisht të sjellshëm, të sinqertë dhe delikat, por në të njëjtën kohë të vendosur. Mos u përpiqni të largoheni nga një bisedë e pakëndshme, duke shpresuar se gjithçka do të zgjidhet disi vetvetiu. Shtrydhni vullnetin tuaj në grusht dhe shpjegoni në mënyrë të kuptueshme një burri të dashuruar se nuk mund të keni një të ardhme të përbashkët. Flisni të vërtetën, edhe nëse është e hidhur. Thuaj direkt se ai nuk është tipi yt, se ke një tjetër, se nuk dëshiron të angazhohesh për një lidhje serioze. Cilado qoftë arsyeja, emërojeni. Një person që ju do, edhe nëse nuk keni nevojë për të, është i denjë të dijë të vërtetën. Nëse një burrë doli të ishte më këmbëngulës nga sa mendonit, dhe asnjë masë e mirë nuk ndihmon, ju keni një rrugëdalje më shumë - të luani. Zbuloni se cilat tipare të një karakteri femëror nuk i toleron admiruesja juaj dhe sigurohuni t'i tregoni ato herën tjetër që do të takoheni. Veproni, bëni pyetje budallaqe, talleni me të para të tjerëve. Vetëm mbani në mend se pas një sjelljeje të tillë, dikush tjetër që është në mesin e të njohurve tuaj të ndërsjellë nuk ka gjasa të interesohet për ju. Si të veproni në situata kritike Për fat të keq, nuk është gjithmonë e mundur të heqësh qafe një të dashur me biseda të thjeshta. Ka burra të tillë që, në ndjekje të objektit të pasionit të tyre, janë gati për gjithçka - deri në persekutim dhe madje edhe sulme. Në këtë rast, kujdesuni për sigurinë tuaj. Nëse një burrë ju telefonon disa herë në ditë, megjithëse i keni kërkuar që të mos e bëjë këtë, bombardon kutinë tuaj postare me letra, roje pranë shtëpisë, punës dhe vendeve të tjera ku ndodheni, ndjehuni të lirë të kërkoni mbrojtje nga agjencitë e zbatimit të ligjit. Mos ngurroni t'i shqetësoni ata në një rast kaq qesharak në dukje. Historia njeh raste kur burra të dashuruar dhe të refuzuar në gjendje pasioni kryenin krime të rënda. Çfarë do të mësoni nga artikulli: Albina nuk e pëlqeu Alexei. Ajo mendoi për një kohë të gjatë si të shpëtojmë nga një admirues i bezdisshëm dhe një herë e përgjithmonë. Fakti është se, për sa i përket natyrës së saj të butë, në 27 vitet e saj ajo kurrë nuk mësoi të thotë "jo" dhe t'u tregojë njerëzve drejtpërdrejt nëse diçka nuk i përshtatet. Alexey thjesht u çmend - ai nuk dinte më se çfarë të dilte tjetër për të fituar favorin e vajzës. Dhe Albina, përkundrazi, sa më tej, aq më shumë doja ta dërgoja në ferr. Atë mbrëmje ata ecën së bashku për të dhjetën herë, këtë herë në park. Albina eci pa dëgjuar bashkëbiseduesin e saj. Vetëm një gjë po rrotullohej në kokën time - më mirë do të shkoja në shtëpi. Por kjo vetëm i ndezi më shumë ndjenjat e djalit, tashmë në një nivel nënndërgjegjeshëm. Thjesht duhej të ftohej. Dhe më pas Albinës i lindi një ide e çuditshme në shikim të parë, por ajo nuk e la kurrë deri në fund të mbrëmjes. Kur më në fund u kthye në shtëpi, Alya mori një copë letër, shkroi mbi të emrin e një admiruesi të bezdisshëm dhe e dërgoi letrën në frigorifer. Për të qenë i sinqertë, ajo e konsideroi veten pak të çmendur në atë moment. Por ... Të nesërmen, Alexei nuk e thirri atë - për herë të parë gjatë gjithë kohës së njohjes së tyre. Vajza më në fund mori frymë e lehtësuar. Por më vonë doli se Alyoshenka kishte një të ftohtë të keq, pavarësisht se ishte fundi i verës, i ngrohtë dhe komod në mënyrën para vjeshtës. Albina, pasi mësoi se çfarë ndodhi me djalin, u frikësua, nxori një copë letër nga frigoriferi dhe mendoi. Pas pak, ajo punoi me gabimet dhe mori një recetë të mrekullueshme, Si të shpëtojmë nga një admirues i bezdisshëm 1. ne nuk mund dhe nuk kemi të drejtë të përpiqemi të ndikojmë në vullnetin e njerëzve të tjerë, kështu që ju duhet të formuloni atë që dëshironi vetëm në lidhje me veten tuaj 2. nëse ka pjesëmarrës të tjerë në situatë - në rastin e Albinës, ky është Alexei - duhet të sqaroni formulimin me fjalë dhe mendime "për të mirën e përbashkët" 3. është e nevojshme të jesh sa më i qartë: Albina në të vërtetë donte të ftonte jo Leshën, por ndjenjat e tij për veten e saj Pra, çfarë bëri vajza në fund shpëtoj nga një admirues i bezdisshëm: *e falenderoi mendërisht për gjithçka dhe kërkoi falje * shkroi në një copë letër: "Ndjenjat e Alexey për mua qetësohen dhe nuk më shqetësojnë, nëse ky është vullneti i fuqive më të larta dhe për të mirën e përbashkët. Ashtu qoftë!" *e vendos gjethen në frigorifer të ftohet Ndoshta, ndonjë prej grave pëlqen të lahet në vëmendjen e mashkullit. Flirti pa vëmendje gjithmonë gëzon, vetëvlerëson dhe i jep më shumë hijeshi natyrës femërore. Flirtimi mund të shihet si një strategji e caktuar instinktive e sjelljes që synon gjetjen e partnerit të përsosur. Flirtimi bazohet gjithmonë në interesin seksual, ndërsa mbetet një lojë pa kufij të paracaktuar, por duke lënë një shans për të vazhduar lidhjen. Megjithatë, ndonjëherë vëmendja e mashkullit mund të jetë shumë ndërhyrëse ose e padëshirueshme për një grua. Gratë nuk mund të kënaqen duke flirtuar me një burrë që thjesht nuk është i këndshëm për to ose që duket i rrezikshëm. Në raste të tilla, vëmendja e një burri do ta rëndojë dhe mundojë një grua. Jo vetëm për të flirtuar me të, por në përgjithësi, një grua nuk do të dëshirojë të takohet rastësisht. Sigurisht, vetë burrat mund të vuajnë nga vëmendja shumë obsesive. Por është shumë më e lehtë për një burrë që ta eliminojë këtë "problem" për shkak të veçorive të mekanizmit të flirtimit dhe miqësisë femërore. Si rregull, një grua pothuajse menjëherë e kupton nëse një burrë është i këndshëm për të apo jo, nëse ajo dëshiron të vazhdojë marrëdhënien, apo nëse kjo është e pamundur për të në parim. Prandaj, është më mirë të ndaloni menjëherë miqësinë e padëshiruar. Sidoqoftë, vlen të përmendet se gratë që nuk e kuptojnë mirë psikologjinë e burrave ndonjëherë provokojnë vetë "sulme" mashkullore. Një burrë mund ta interpretojë sjelljen e një gruaje si thirrje për flirtim nëse ajo pranon në mënyrë pasive por me dashamirësi përpjekjet e tij për miqësi ose qëllimisht, sikur e sfidon atë, duke demonstruar sjelljen e saj aktive, edhe nëse kjo shoqërohet me vrazhdësi të plotë. Nëse një grua demonstron në mënyrë aktive mungesën e dëshirës për të vazhduar ndonjë lidhje apo njohje, atëherë shumica e meshkujve mund ta marrin këtë si një sfidë. Prandaj, burri do të përpiqet të thyejë "kështjellën" me ndihmën e miqësisë së rëndë. Prandaj, duke dashur të ndalojë çdo flirtim, dhe thjesht të largojë një burrë, është më mirë që një grua të qëndrojë plotësisht indiferente në sjellje. Nëse një mashkull komplimenton, thotë diçka të bukur, thjesht mos reagon. Burri gjithashtu e kupton shumë mirë se ai vepron në mënyrë obsesive. Mos bëni kontakt me sy për më shumë se tre sekonda. Burrat marrin një vështrim të drejtpërdrejtë dhe të afërt në sy si një aluzion. Përgjigjuni ndonjë prej pyetjeve pa buzëqeshje. Buzëqeshja në këtë rast nuk është e përshtatshme as për mirësjellje. Nëse jeni të zgjuar në jetë, rezistoni tundimit për të filluar ta demonstroni atë në praktikë. Kështu që burri do të mendojë se ju po e përfshini qëllimisht në lojë. Indiferenca absolute, përkundrazi, do të shërbejë si një shenjë e paqartë për një zotëri obsesiv, duke treguar se nuk jeni të prirur për të vazhduar komunikimin. Së shpejti, ai ka shumë të ngjarë të heqë dorë nga përpjekjet e tij për t'ju dashuruar ose flirtuar me ju, sepse do të ndihet në siklet në të njëjtën kohë. Bëjini të ditur burrit se po mbroni hapësirën tuaj personale prej tij. Për ta bërë këtë, mjafton të mos qëndroni pranë një burri, të mos anoni drejt tij nëse diçka nuk dëgjohet. Duke mbajtur distancën, ju tregoni se nuk doni të afroheni. Ju mund ta plotësoni këtë sjellje me gjeste të veçanta. Për shembull, kryqëzoni krahët para jush, sikur të shpjegoni se e mbani hapësirën të mbyllur. Me fjalë të tjera, ndërtoni qëllimisht kufij midis vetes dhe një burri. Sigurohuni që një mashkull nuk mund t'ju prekë as rastësisht. Mos lejoni që ai t'ju përqafojë, qoftë edhe në mënyrë miqësore. Dhe nëse prekja është e pashmangshme, për shembull, si pjesë e mirësjelljes së biznesit, atëherë tregoni pa mëdyshje se këto gjeste ju shkaktojnë siklet dhe nuk janë të këndshme. Duke vënë re një prekje aksidentale, tregojini mashkullit se kjo nuk ju ka kaluar nga vëmendja. Dhe sigurohuni që të largoheni menjëherë. Mos bëni asnjë lëvizje të papritur. Një burrë do ta perceptojë demonstrueshmërinë nga ana juaj si bukuri. Mbani indiferencë të plotë edhe këtu dhe reagimet tuaja duhet të jenë sa më negative. Nëse në përgjithësi e konsideroni veten si natyra miqësore, atëherë me shumë mundësi do të jetë mjaft e vështirë për ju të mbani një shprehje të pashpirt në fytyrën tuaj. Meshkujt, të cilët janë të prirur për të flirtuar, me siguri do ta perceptojnë buzëqeshjen si një shenjë gatishmërie për të komunikuar. Nëse qeshni fare, atëherë mashkulli do të jetë i sigurt se jeni jashtëzakonisht pozitiv ndaj tij dhe gjithashtu po flirtoni me të. Në përgjithësi, burrat ndjejnë në mënyrë delikate se si mund të ndikohet një grua. Dhe me shumë mundësi zotëria obsesive do të bëjë përpjekje për t'ju bërë të qeshni. Për këtë arsye, megjithatë, përpiquni të mos qeshni dhe as të buzëqeshni. Si një teknikë tjetër për të fituar favorin e një gruaje, një burrë mund të përdorë pavendosmërinë ose ndrojtje të shtirur. Ju duhet të ndaloni menjëherë përpjekjet e tilla në gjyq, nëse e dini me siguri se nuk keni nevojë për një burrë. Mos kini frikë të lëndoni ndjenjat e meshkujve. Nuk keni faj që ai ka disa plane për ju. Deklaratat kritike dhe sinqeriteti në këtë rast do t'ju ndihmojnë. Nëse ende duhet të flisni me një burrë të pakëndshëm, mos e fshihni bezdinë dhe humorin tuaj të keq në të njëjtën kohë. Nëse përpjekjet e bezdisshme për miqësi nuk ndalen, reagoni ndaj çdo afrimi apo fillimi të një dialogu me ju si diçka e pakuptueshme. Bëni sy të befasuar nëse një mashkull ju ofron diçka specifike. Ju madje mund të luani një person paksa të çmendur jashtë vetes. Por përpiquni të mos e teproni. Mos i bëni lajka një mashkulli edhe kur bëni shaka. Lajka i fiton njerëzit, sado flagrante të jetë. Dhe duke flirtuar, njerëzit përdorin gjithmonë të paktën një pjesë të lajkave. Nëse i bëni lajka një zotëri të pakëndshëm në një farë mënyre, atëherë kjo do ta nxisë atë edhe më shumë. Mos i thuaj asgjë të këndshme një burri, qoftë edhe me ironi të hapur. Fjalë të tilla në mendjen e "gjuetarit" do të lindin mendime se ju jeni të kënaqur me të. Nëse është e mundur, mos komunikoni fare me një burrë këmbëngulës. Mos kërkoni ndihmë vetë dhe sigurisht mos ofroni ndihmë për asgjë. Kështu që motivimi i tij do të ulet ndjeshëm. Nëse, mirë, asgjë nuk funksionon fare, thirrni për ndihmë dikujt që njihni. Një kërkues i bezdisshëm nuk do të ndihet më aq i lirë nëse jeni vazhdimisht në shoqërinë e palëve të treta. Këto këshilla zakonisht ndihmojnë për të hequr qafe një kërkues të padëshiruar në një kohë mjaft të shkurtër. Nëse, pasi të keni provuar gjithçka, një person ende ju imponon shoqërinë e tij, atëherë ka kuptim të dyshoni në përshtatshmërinë e tij. Por edhe në raste të tilla “të vështira”, së bashku me indiferencën, ruani mirësjelljen. Në parim, burrat nuk mund të jenë të pasjellshëm. Dhe në situata të tilla, vrazhdësia do të funksionojë vetëm kundër jush. Indiferenca, përkundrazi, herët a vonë patjetër do të bëjë punën e saj.