Ballë për ballë me vdekjën(2) !!!!

Nga Nafi Çegrani

Çdo shërbim informativ i fshehtë në botë, ka metoda e veta të perfeksionuara për “biseda informative” me qytetarë të zakonshëm, të cilat ndryshojnë kur është fjala për persona që i takojnë një shërbimi tjetër sekret policor për zbulim ose kundërzbulim, ose për persona të ndonjë institucioni tjetër ushtarak-shtetëror

sekret, të ndonjë shteti tjetër. Në përgjithësi, kur zhvillohen biseda të ndryshme

me karakter informativ (ndryshe nga raportet zyrtare të bashkëpunëtorëve të

brendshëm ose të jashtëm, të agjentëve të angazhuar e të tjerëve) prej personave

të tillë merren shënime të përgjithshme: emri dhe mbiemri, vendi i lindjes,

profesioni, nacionaliteti, posedon ose jo pasaportë, adresa ku jeton etj. Mirëpo,

në qoftë se është fjala për ndonjë person për të cilin ka “indikacione

informative” se i takon si agjent ndonjë shërbimi tjetër informativ apo

organizatë më rëndësi të veçantë, atëherë SDB-ja gjatë veprimeve në terren, hap

një “front” dhe më këtë rast përhap dizinformata apo ndërmerr “misione

rezidence”. Në rastin konkret duhet të sqarojmë se ky term, në analet e SDB-së

dhe të sigurimit vjen nga KGB-ja famoze dhe me të emërtohet një detashment

që vepron në një qytet, “qendër” apo një rajon të caktuar, brenda apo jashtë

shtetit. Atëherë çdo gjë zhvillohet në mënyrë profesionale, sipas instruksioneve

të marra nga eprorët apo kryeshefat e shërbimit të sigurimit dhe e gjitha vihet në

rrjedhë me ndonjë aksion ose operacioni të caktuar e të shifruar dhe sekret të

cilin e zhvillon SDB-ja ose KOS-i.

* * *

Këtu si shembull po japim vetëm disa nga operacionet sekrete dhe të koduar siç

kam përmendur edhe më herët, si “Radika”, “Ballkani”. “Orienti”, “Raketa”,

“Atlantida” ,, Kosova Trans,, etj. në të cilat janë inkuadruar edhe

bashkëpunëtorë me emra të shifruar, si “Drini”, “Sulltani”, “Tomori”, “Besa”,

“Profesori”, “Bukoviku”, “Doktor Zhivago”, “Luboteni”, “Isidori”, “Çe Gevara”

etj. Këtu, njëherit mund të marrim “dosjen Kadare”, i cili si shkrimtar i madh i

Shqipërisë ishte ndër më “të besueshmit” e oborrit të Enverit dhe Nexhmijes. Ai

kishte “kartë të gjelbër” dhe udhëtonte lirisht nëpër Europë dhe si shkrimtar me

famë të madhe, gëzonte besim të plotë edhe te Partia e Punës së Shqipërisë.

Kadareja, në kontaktet me “kolegët” e tij serbë në Bor e Majdanpek,-

Drashkoviçët, Qosiçët, Bullatoviçët, Maksimoviçët etj.- u fliste atyre për

poezinë si “ind që lidh shpirtrat e njerëzve dhe nuk njeh kufij”. Ndërsa në

pyetjet e “kolegëve” të tij, se ç’mendim kishte për shkrimtarët e Kosovës dhe të

Shqipërisë, për Kapllan Kallushin, Martin Camajn, Hekuran Murrën, Rexhep

Qosjen, Teki Dervishin, Adriatik Kallullin, Fahredin Gungën, Rrahman Dedajn,

Murat Isakun etj., autori i romanit “Gjenerali i ushtrisë së vdekur”, ngrinte dolli

“shlivovice”, si dikur Shollohovi i madh, autor i “Donit të qetë”, që zbrazte

kupat me “vodkë” me krerët e KGB-së, kur referonte për shkrimtarët rusë, si

Sollzhencinin, Juri Danielin, Andrea Siniavskin e të tjerët, dhe shtonte:

“Kapllani, që nga viti 1966 është ndeshur me Partine e Punës dhe Enverin nga

pozitat staliniste, por po them se burgun dhe dënimin e ka të rëndë… Një pjesë e

shkrimtarëve shqiptarë në Jugosllavi jetojnë me ndërgjegje të rënduar (duke mos

sqaruar se ç’ka ka menduar me fjalët “ndërgjegje të rënduar”), ndërsa në

Shqipëri kolegët e mi gëzojnë privilegje të veçanta dhe mbrojtje të plotë nga

Partia”, -shprehej Kadareja.

Për të vërtetën në Shqipërinë enveriste dhe në Jugosllavinë serbosllave,

Kadareja nuk dëshironte të fliste. Ndoshta vetëm ai e dinte se ç’duhej të bënte, si

të vepronte shkrimtari i madh, por edhe sot e kësaj dite, nuk e kam të qartë pse

vallë villte aq akuza e shpifje për të tjerët, për shkrimtarët nga Shqipëria dhe

Jugosllavia, nëse s’ka qenë “intelektual i rrëmbyer” me të cilët SDB-ja dhe

KOS-i i Jugosllavisë kishin eksperiencë djalli dhe dinin si të vepronin në

mënyrë perfide dhe tinëzare, duke bërë edhe manipulime nga më të tmershmet

që ishin praktikë e tyre e zezë.

***

NEXHAT GOLIJA, emigrant dhe spiun i regjistruar në arkivat e SDB / UDBsë në Shkup, me prejardhje nga anet e Peshkopisë e i cili çalonte në një këmbë,

gjithë kohën e kalonte në stacionin e trenit në ,,Banhov,, në Esen të

Gjermanisë, duke pritur te takonte shqiptaret te cilet andej shkonin e vinin ne …

Ai, vite të tëra mbante ..lidhje,, me policinë gjermane dhe i angazhuar nga

SDB-ja jugosllave si spiun në rrjetin agjenturor për përpunimin “operativ” të

shqiptarëve nga Tetova, Gostivari, Dibra, Struga, Kërçova e Kumanova, e

sidomos për interes të SDB-së së Maqedonisë, e qe gjendeshin me pune ne

Gjermani. Nexhat Golia kishte detyre qe te spiunonte nje tabor shqiptaresh, e ne

vecanti Imer Imerin dhe ca të tjerë nga Çegrani, të cilët në vitet 1969-‘78

gjendeshin në Esen të Gjermanisë/ duke mos i kursyer as ata te cilet gjendeshin

ne Dusseldorf me rrethine dhe sidomos ata te cilet mbanin kontakte me oficera

te ,,Kompanise 4000,, te Kaizersllauternit. Nga ana tjetër edhe Imer Imeri si

bashkëpunonte me Nexhat Golijen për interes karieriste personale i gënjente

shqiptarët e Gostivarit dhe Tetovës duke u thënë se gjoja ishte Nexhat AGOLLI

dhe se ndihmonte nevojtarët kurbetçinj, për punë dhe shërbime të ndryshme si

për shembull “rregullonte” ndonjë dokument në policinë gjermane, ua merrte

“shpërblimin” për këtë nga 500-1000 ose nga 1500 deri në 3000 marka,

varësisht nga ,,rëndësia,, e dokumentit. Ai kishte edhe rrjetin e vet te

bashkëpunëtorëve nga Çegrani, Gostivari, Dibra e Tetova, të cilët bënin shitjen e

garancive për punë, formularë që Golija i merrte falas në organet gjermane.

Kështu një garanci e shiste në fshatrat e Pollogut nga 2000-3000 marka

gjermane. Një pjesë të të hollave të fituara nga marifetet, Nexhat Golija dhe

Hashimi Aliji i Lushe i ndanin bashke me shefin e policisë në Gostivar ,Trife

Matevskin.

Nexhat Golija kishte edhe një motër në Tetovë që quhej Ajshe, ndërsa mbesa e

tij, Suzana Kaba, punonte si spikere në TV e Shkupit në emisionin në gjuhën

shqipe, e cila për bashkëshort zgjodhi një Maqedonas. Nexhat Golija ishte

informator i SDB-së në Shkup dhe Dibër me pseudonimin “Çupi” ndoshta nga

fakti se çalonte në një këmbë. I spiunonte shqiptarët në Esen e më gjërë në

Gjermani. Shumë letër-këmbime dhe te tjera dokumente, të cilat ia merrte Imer

Imerit (me të cilin jetonte në Esen) ia dorëzonte SDB-së në Dibër sepse atje

ishte i regjistruar si informator.

SPIUNËT ,,HUZER-i,, DHE ,,KAMEN,,?

Sipas vlerësimeve operative dhe të spiunazhit të UDB-së të dy personat si

informatorë dhe kodosha të rregjistruar: Huzri Zeqiri me nofkën ,,Huzer,, dhe

Arif Zeqiri me pseodonimin ,,Kamen,, të cilët udba shpesh i ka përdor si

disinformator të mbrojtur dhe si burim paralel për spiunim në qarqe dhe tubime

të caktuara në Gostivar, sidimos në rradhët e SHKA ,,Besa,,! Që të dy këta janë

të lindur në fshatin tipik malor Tërnovë nja 12 klm në anën juglindore të

Gostivarit dhe jetonin në fshatin Bajnicë e Poshtme, ku udba i mbante në lidhje

për qëllime të caktuara antishqiptare. Por që ishin persona labil dhe të

paqëndrueshëm, si në pikëpamje sociale, ashtu edhe në atë seksuale, ishin të

pamoralshëm të dhënë pas hajnive dhe qejfeve me femra të dorës së lehtë.Si të

tillë SDB e Gostivarit edhe i kishte angazhuar në rrjetet e tyre si spiuna dhe që

nga fillimi i vitit 1971 ishin regjistruar në kartotekat e bshkëpunëtorëve me

pseodonimet e lartë shënuara, duke i mbajt në lidhje informative fillimisht

Abdullah Jajovski, Stojçe Gjorgjievski madje edhe Temelko Boshkovski, thuhet

në anketën e tyre biografike. Nuk dihet përse A.Z. ia kishin dhënë nofkën

,,Kamen,, por, që njihej edhe si i dhënë pas pijeve alkoolike, i pashkolluar dhe

endacak.

Që të dy, ,,Huzeri,, dhe ,,Kamen,, duke vepruar sipas instruksioneve të UDB

(SDB) në Gostivar, me detyra të caktuara edhe ishin fut si antëtarë folklorist në

rradhët e SHKA ,,Besa,, ku me vite kishin provokuar dhe spiunuar disa

pjesëtarë dhe aktivista të kësaj shoqërie, duke filluar që nga kryetari i saj

dr.Miftar Kurtin, profesorin Feim Reçanin, solistin Maksut Deharin, vëllezërit

Stafaj etj. Duke grumbulluar të dhëna dhe informacione të ndryshme dhe

komprometuese për nevojat dhe intereset e SDB në Gostivar,pas viteve 1978 të

fundit që i kanë mbajtur në lidhje operative si spiunë ishin dy antishqiptarë

T.B. dhe S. S.

SEFER SELIMI,

Të gjithë e njihnin e poetin, pedagogun dhe këshilltarin e arsimit, ish

sekretarin e komunës së Gostivarit – Sefer Selimin. Për të janë shkruar elegji,

janë kënduar këngë dhe gjithmonë në oda flitej për këtë veprimtar të dalluar të

kësaj treve.

Në fillim te shkurit të vitit 1968, disa metra para portes se shtepisë së vet, Sefer

Selimi goditet për vdekje me disa plumba pas shpine. Ishte punë e kurdisur dhe

me skenar nga shefi i UDB-së në Gostivar Stojçe Gjorgjievski.Dorasi Teki

Çajla u mbajt dy muaj në paraburgim dhe lirohet që të mbrohet në liri,me

asryetim se paskësh shtënë në vetëmbrojtje.Por, një mbrëmje kur qytetin e kishte

kapluar qetësia para gjumi, likuidohet edhe dorasi i Sefer Selimit në rrethana që

edhe sot mbeten mister…

Me rastin e vrasjes së atdhetarit dhe intelektualit Sefer Selimit nga Gostivari,

prof. dr. Fehim Reçani ia dedikoi një elegji, të cilën atë kohë e botoi gazeta

,,Flaka,,:

”Hijeshi e shend oxhakut i ke dhanë,

të vranë qorrat që s’të panë“-Fehim Reçani

Prof FEHIM REÇANI

Në morinë e personazheve të shumtë të këtij libri nuk mund të mbetem

indiferent pa thënë edhe dy fjalë me sinqeritet për profesorin, albanologun dhe

letrarin, lindur dhe rritur në Reçan të Gostivarit- Prof Fehim Recanin, i cili i

takon plejadës së parë të intelektualëve të kësaj zone. Ai gjithnjë ishte një

përkrahës i rezistencës shqiptare për të drejtën kombëtare dhe karakterizohej nga

nja radikalizëm pozitiv në qenien e tij si nacionalist shqiptar. Kështu, së paku, ai

kishte definuar arsyet, kur UDB-ja ia sajoji dosjen, dhe ndaj më pas gjithnjë e

kishte nën vëzhgim. Dosja e Fehim Reçanit që edhe sot e kësaj dite mbahet e

koduar në arkivat e Shërbimit të Fshehtë të Maqedonisë, është plotësuar në disa

faza, dhe është për të ardhur keq se si disa nga miqtë e tij kanë shërbyer si

informatorë të SDB-së. Ata kishin marrë instruksione të veçanta për të

kontaktuar me të. Disa raporte janë të hershme dhe kanë të bëjnë me faktin se ai

ishte skeduar si nacionalist radikal, sipas raporteve të informatorit Adem Shehut

dhe personit të regjistruar me nofkën ,,Lisica,, -,,Dhelpra,, një ish koleg i tij nga

gjimnazi i Gostivarit, dhe si fakt përmendej qëndrimi i Fehimit në disa ambiente

të ngushta ku shprehte konsiderata, duke vlerësuar tej mase si persona të

devotshëm kombëtarë, Aqif Reçanin dhe Kalosh Hamdi Reçanin në Amerikë.

Në informacionet që gjenden në dosjen e tij thuhet se vlerësime të larta Fehimi

ka pasur edhe për intelektualin e shquar shqiptar nga Reçani, Sefer Selimin, të

cilin e ekzekutoi dy vjet pas rënies së Rankoviçit, dora e UDB-së nëpërmjet

shnqiptarëve. Fehim Reçani kësaj vrasjeje tragjike i ka kushtuar edhe një poezi,

që e botoi në “Flaka e vllazërimit”. Fill pas kësaj në dosjen e tij personale u

radhitën edhe disaraporte e informacione të tjera të dhëna nga informatorët

shqiptarë të SDB-së në atë krahinë. UDB-ja (SDB-ja), nëpërmjet marionetave të

saj si; Stojçe Gjeorgjievski, Abdullah Jajovski, Vasil Sinandinovski, Temelko

Bokshkovski dhe të tjerë urdhëroi që të survejohej Fehim Reçani dhe Myrteza

Çekrezin. Për këtë u angazhuan disa informatorë të përzgjedhur, disa prej tyre

ishin intelektualë, të cilët kontribuuan me devotshmëri për UDB-në. Raportet e

tyre sekrete për Fehim Reçanin ishin mjaft të “kopsitura” dhe tregonin gjithçka

rreth deklarimeve të tij, sidomos pas vrasjes së Kalosh Hamdi Reçanit në

Kenosha të Amerikës. E gjithë kjo ishte mjaft interesante për SDB-në, pasi në

skedarët e saj gjendej një dosje mjaft voluminoze e Kalosh Reçanit, i cili që në

moshë të re kishte përkrahur rezistencën e armatosur të Aqif Reçanit dhe Xhemë

Gostivarit. Duke ndjerë arrestimin në vitin 1950, Kaloshi ishte larguar në Turqi

përmes Greqisë, dhe më pas kishte shkuar në Amerikë, ku ishte shquar si

veprimtar në radhët e mërgatës shqiptare atje. Ai ishte një ndër aktivistët e

“lidhjes së Prizrenit” në SHBA.

Nuk mund të lë pa thënë një fakt shumë domethënës, informatorët më të

angazhuar në të gjithë këtë histori të prof Fehim Reçanit ishin arsimtari Adem

Shehu, prof Shaban Sh. Me nofkën ,,Dhelpra, i cili jeton në Shkup, si dhe

kodosh i regjur me emrin Xhemil Shehu, me pseodonimin “Kuçali” i cili tani

gjendet në Zvicër, dhe me vite spiunonte si ,,urrith, në qarrqet e gurbetqarëve

shqiptarë dhe atyre që merreshin me intereset e kauzës për pavarsinë e

Kosovës dhe Bashkimin e trojeve gjithëshqiptare, “Kuçali” i spiunonte siaps

direktivave që i merrte nga UDBA e Gostivarit.

Spiuni ,,Brko” tejet i rrezikshëm!

Në formularin biografik që mbante SDB në dosien e këtij personi thuhet se

,,B.B. janë inicialet e emrit dhe mbiemrit të vërtetë të bashkëpunëtorit ,,Brko,, ka

lindur në Saraj të Shkupit ku edhe gjendet si punëtor arsimi. Është duke

studjuar në Akademinë Pedagogjike dhe që nga fillimi i vitit 1971/72 me

sugjerimet e komandirit të milicisë Dimitries në Gjorqe Petrov,është dëshmuar

si lojal dhe i përshtatshëm për ta angazhuar në rrjetin e informatorëve për

intereset e SDB. Për këtë qëllim operativisti Sllave Vasovski , pas disa

kontakteve që kishte me B.B. e regjistroi si informator me pseodonimin ,,Brko,,

dhe është angazhuar për mbulimin operativ të disa personave në vijën e

,,nacionalizmit,, dhe ,,irredentizmit,, shqiptarë dhe të spiunazhit. Operativistët

Ilija Bllazhevski dhe Nazmi Musliu janë angazhuar përmes lidhjeve operative

që t’i ndihmojnë në dhënien e provimeve pranë AP ku ,,Brko,, studjonte.

Për kontributin e dhënë disa herë është shpërblyer me shuma të ndryshme

parashë.Pas Vitit të Ri 1974, sipas një plani operativ dhe disa rrethanave të

krijuara, Sektori i II janë të mendimit që informatorin në fjalë da dërgojnë me

detyra të caktuara në Zvicër ku do të realizon disa kontakte me objektivin

,,Radusha,, dhe njëkohësisht të realizon disa direktiva të plotësuara edhe ndaj

personit PPR ,,Treska,, në Lucern, sepse në raportet e dhëna gjer më tani, ka

treguar rezultate të mira dhe është në perspektiv të mëtejm…Është i prirur pas

qejfeve me femra dhe aventurave të ndryshme, karakteristika të cilat Shërbimi i

ka në dijeni.

***

MAKSUT DEHARIN e spiunonin ata që UDBA i kishte infiltruar në

rradhët e SHKA ,,Besa” !

Vetëm pse ishte pishtar dhe e donte arsimin shqip,kulturën dhe këngën e bukur

shqipe që ai e interpretonte me dashuri, si i tillë edhe ishte anëtarë dhe solist i

SKA ,,Besa,, në Gostivar. Madje edhe për disa kontakte që Maksuti mbante me

dr.Kurtin , vëllezërit Shaban e Enver Stafain, Begzat Begzatin, Abedin Shabanin

dhe disa persona të tjerë të kulturës dhe arsimit nga malësia ku lindi, UDB-a

(SDB) e Gostivarit në krye me udbashët Abdullah Jajovskin, më vonë edhe

Sejdali Saliu, të cilët e përcjellnin duke e spiunuar në çdo hap. Pas kthimit nga

Shqipëria ku SHKA ,,Besa,, ishte në vizitë, doktor Kurtit dhe Maksutit , pas

disa informatave operative që kishin grumbulluar me spiunët e tyre SDB-a ua

hapi edhe dosiet personale të quajtura DL.

LUAN STAROVA !

Historia e familjes Starova që nga vitet kur u arratisen nga Shqipëria në

Jugosllavi ka vorbollat e saja…Djemt e kësaj familje të vuajtur u arsimuan dhe

kryen arsimime të larta! Luan Starova, të cilin e njoha që kur ishte kryeredaktor

dhe përgjegjës në TV Shkupin, programi në gjuhën shqipe. Isha i interesuar ta

njihja sepse emri i tij shpesh lakohej nëpër raporte dhe materiale operative të

SDB në Shkup, duke e mbajtur kjo makineri e çuditshme në ndjekje dhe

survejim.Shërbimi ishte mjaft i interesuar si për Luanin njashtu edhe për

vëllezërit dhe gjithë familjen e tij, të cilët pasi ishin vendos në Shkup, duke u

arratis nga Pogradeci me barkë të ndërtuar prej drrunjësh, UDB-a i mbante nën

mbi kqyrje sistematike. Sa kam informacion nga ai Sherbim, ata ishin të

interesuar rreth librave të babait të Luan Starovës që kishte në shtëpi, një numër

të madh të sjellura me kohë kur plaku është larguar nga Stambolli dhe të

shkruara në gjuhën arabishte, e kureshtja e udbashëve ishte e madhe dhe donin

të dinin thellë për përmbajtjen e tyre, për dorëshkrimet që posedonin, e të cilën

përmbajtje e dinte vetëm plaku Starova .Ndaj edhe kishin anagazhuar një tabor

të tërë informatorësh të cilët e spiunonin këtë familje intelektualësh… Por, në

vitet e jetës plotë rrëmbime dhe sakrifica, Luani si një njeri mjaft i zellshëm,

bujar dhe fisnik, arriti të ngjitej shkallëve të karierës së tij, duke nisur me

publicistikën e tij mjaft të thukët dhe të kulluar, u bë edhe person i rëndësishëm

në analet e diplomacisë…U bë mjaft i dashur dhe i respektuar, një shpirt njeriu

që vuante për hallet e të tjerëve dhe kontribuonte për kulturën, traditën tonë,

rrënjët në apsektin tropologjik dhe qënies njerëzore…Për këtë në UDB shpesh

diskutonin, ia kishin zilinë dhe dëshirronin rrymat e ndryshme shoviniste që ta

pengonin, por ai ecte me krenari dhe vëndosmëri në rrugën e tij jetike si shqiptar

i emancipuar dhe mjaft i përkushtuar!

Daut GURRA lindi më 15 tetor 1948, në fshatin Reçicë të Vogël afër

Tetovës, në një familje me tradita fisnike, bujare dhe atdhetare.

Pasi mbaroi me rezultate të shkëlqyera shkollën “Normale” në Tetovë, punoi si

mësues në disa fshatra të kësaj ane, ashtu I devotshëm dhe I flakt për arsimin

shqip dhe emancipimin e gjeneratave të reja. Që në vitet e rinisë i shfaqi idetë e

tij kundër ideologjisë komuniste dhe hegjemoniste sllave.Ishte I flakt edhe ndaj

fjalës së bukur dhe të shkruar, andaj edhe ushtroi një veprimtari të gjërë duke

shkruar vargje, tregime, skica dhe artikuj të ndryshբm gazetaresk e letrar.

Shkruajti poezi për të rritur dhe për fëmijë duke I botuar krijimtarinë e tij letrare

ne të gjitha revistat e kohës sin ë gazetën ,,Flaka e vëllazërimit,, ,,Jehona,,

,,Gezimi etj. në Shkup dhe shumë revista e gazeta të tjera në Prishtinë.

Shkruante pët shtegëtimet e gurbetqarit shqiptarë, për PAJËN E NUSEVE dhe

për KRUSHQIT E LARGËT. Shkruajti për arsimin shqip dhe traditën tonë,

shkruajti për dallgët e jetës !Ai herët ra në sytë e UDB-së të cilët nisin

sistematikisht duke e survejuar dhe përsjellë sit ë rrezikshëm ndaj pushtetit dhe

ideologjisë komuniste, e sidomos gjatë viteve kur do të lidhëte një miqësi me

disa patriot dhe intelektualë shqiptarë nga rrethina e Tetovës, madje edhe me

Teki Dervishin, Jusuf Gervallën, Gani Bobin, Baki Ymerin etj. me të cilët

shpesh kontaktonte në Tetovë dhe në redaksinë e ,,Flakës,, Shkup.Poetit Gurra

udbashët në krye me Bedri Sinanin e Gajrës ia sajuan dosjen e fshehtë personale,

dhe gjatë gjithë jetës së tij ishte në përcjellje dhe vëzhgim të fshehtë.

Informatorët nga disa redaksi shqipe, si nga ,,Flaka,, dhe Radio Shkupi,

shkruanin raporte për kontaktet e poetit dhe deklaratat e tij, e artikujt dhe poezitë

e Daut Gurrës shpesh dërgoheshin në ,,analiza,, operative nga Muhamer Vishko

dhe Adem Gajtani etj.

Dauti si një intelektual dhe pishtar i arsimit ,prej vitit 1972 e më vonë ka punaur

në fshatin Çellopek të Tetovës si mësues, ku nxënësit e tij atje, edhe sot e

kujtojnë me shumë mallë, respekt dhe dashuri, e figura e tij e ndritur, e një

adhetari të rallë, të një mësuesi të devotshëm, icili me mish e shpirt e deshi

arsimin, nxënësit të cilët në sytë e tyre gjente qindëra si Luli i Vocër nga poemat

e Migjenit. E deshi shkollën dhe gjuhën shqipe, vargun dhe poezinë. Por, Dauti

kishte një histori të dhimbëshme vuajtjesh, dhe si i tillë ndante fatin tragjik të

kombit që i takonte. Ai deri në vdekje mbeti ipërdjekur… Vdiq në stinën e

luleve më 1993, duke mbetur si shembull për gjeneratat që vijnë…

VEPRIMTARI TURAN RUSI NË AMERIKË

Turhan Rusi nga Dibra, në Jugosllavinë titiste hoq të zitë e ullirit,vetëm përse

ishte i devotshëm për çështjen kombëtare, me vite e vite ishte

mënyrës e të jetuarit, duke filluar nga shtëpitë,me një traditë të veçantë, po edhe

veshjet, doket, folklori dhe zakone të tjerë tradicionale,- rrëfen Turan Rusi me

një seriozitet në fytyrë dhe vazhdon:

,,Jeta njeriun e bën të fortë, jeta dhe vuajtjet, u rita dhe u kalita në një familje jo

shumë të pasur, por shumë bujare dhe me tradita.Por, ja, rrugët e jetës më çuan

deri në Amerikë! E tillë është jeta, me shumë bartiera dhe sakrifica. Unë të

gjitha i kam përjetuar…Tani, në Amerikë, jetoj mirë, djemt i kam me biznesin e

tyre, dhe ecin mirë në binarët e jetës. Të kem vetëm shëndetin!,- përfundon

rrëfimin e tij Turan Rusi.Dhe, para se të ndaheshim, më dhuroi disa libra shqip

të botuara nga Amerika, ndër to edhe librin mjaft voluminoz me titull

,,Shqiptarët e Amerikës! E falnderova sinqerisht…Të rrallë janë burrat si Turan

Rusi.

E përshëndeta atë ditë me diell në Tiranë, dhe e lash pranë tavolinës së

restonatit me lule, që kafenë ta pinte në rrahati, duke shpresuar se do ta takoja

sërisht !

***

Tejfur Dervishi me nofkën ,,Jabllan,, i regjistruar si informator nga Udba që

kur ishte si nxënës në Normalen ,,Zef Lush Marku,, në Shkup, bashkë me Adil

Merkon, dhe që të dy ishin të kamufluar sipas metodave konspirative dhe në

,,lidhje,, për spiunim i mbante operativi Dushko Cvetkovski. Veprimtarinë e

spiunimit Tejfuri e zhvilloi ndaj kolegëve të vet edhe ca vite gjer sa ishte si

mësues në fshatrat e malësisë së Tetovës, ku në lidhje e mbante udbashi

Sllobodan Matevski me novkën ,,Llulla,, dhe udbashi shqiptar Bedri Sinani nga

fshati Gajre. Kurse, pasi emigroi Tejfur Dervishi në Amerikë, kontaktonte edhe

me amabsadorin shqiptarë në OKB Abdi Baletën, duke e spiunuar atë dhe

emigrantët shqiptar në Njuxhersi dhe Paterson tek Udba pranë konsulatës

jugosllave, që ishte SIS-i diplomatik në krye me Mito Llambevskin në Njujork.

Në këtë drejtim ishin angazhuar edhe dy informatorë të tjerë nga Njuxhersi,

njeri maqedonas, Dragan Terziovski dhe tjetri një shqiptar me nofkën ,,Frençi,,

të cilëve si rezident u shërbente Dragani, e që urba jugosllave si agjent e kishin

kamufluar me një agjenci për shitje bileta ajroplani të JAT-it!

EMIN POLISI OBJEKTIV I UDB-së

Emin Polisi, siç kam përmendur edhe në një rast tjetër, ishte veprimtar i

çështjes kombëtare, pishtar i arsimit shqip dhe i flakt për pavarsinë e Kosovës, e

njihja personalisht, sepse kisha pas rastin që kur isha në degën për ndjekje, me

një urdhëresë zyrtare operative të dy kryeshefave Mirko Bunevskit dhe Jordan

Spasovskit, ishte vënë në shënjestër dhe duhëj të vëzhgohej, ndiqej dhe bëhej një

dokumentim operativ! Ato vite 1969/74 ishte në përcjellje të vazhdueshme dhe

sistematike. U bënë edhe regjistrime operative dhe me teknikë të sofistikuar të

kohës, foto dokumentacion i plotë për të gjitha kontaktet dhe lidhjet që kishte si

njeri mjaft komunikativ, fillimisht në Strugë, e që përcjellja ndaj tij ishte

intensive nga nga disa persona të caktuar të kolegëve të tij nga Veleshta e

Dobovjani,të cilët në dosien e tij figurojnë me emra dhe mbiemra të tipit të

Zijadin Qirës, Zenullah me pseodonimin ,,Historiani,, Nuhi Vincës etj etj.

vetëm pse Emini ishte nacionalist i vërtetë dhe kryengritës, ishte burrë trim,

shumë fisnik dhe bujar…Udbja nuk i adhuronte shqiptarët me tipare të tilla,

andaj grumbullonin edhe material të ashtuquajtur ,,komprometus,, të kohës.

Sepse Emini, edhe më herët kishte pas përplasje me organet e shtetit,me

Vangjelin dhe disa udbash të tjerë në Strugë, e rreth të cilit ishin angazhuar

informatorë të tipit që e kishin spiunuar në atë kohë. Emin Polisit të Dobovjani

këta informatorë ishin një grup që vehten e mabnin si intelektualë dhe

,,patriota,, e që në dosjen e tij , siç thash, përmenden me emra dhe mbiemra, e

që udba i mbante si secret.Në dosjen e Eminit të koduar me shifrën “ Potajnik”

kishte shumë materiale dhe raporte, analiza operative dhe të ndryshme, të cilat

ishin marrë edhe nga burime paralele! UDB-së rreth Emin Polisit, i interesonin

kontaktet e tij me njerëz të cilët ishin të ekspozuar në rradhët e nacionalizmit

shqiptarë,në rrethinën e Strugës, sidomos ata të cilët bënin pjesë në ,,grupin,, e

Shibrit Kicës, Murteza Shatrit, Mazar Lenës, Nexhat Mustafës, Medi Comës,

Neki Hanit dhe kështu me rradhë.

SPIUNI “DOKTOR ZHIVAGA”

(…Pas Plenumit në Brione dhe rënies së Rankoviqit më 1966, brenda aparatit

për Sigurimin e shtetit jugosllav të quajtur UDB, u bënë shumë ndryshime

rrënjësore të kompetencave dhe mënyrën e të vepruarit. Por, megjithatë, nuk

ndryshuan metodat dhe mjetet gjatë zhvillimeve që ndërmerrte ky Shërbim në

hijearkinë e vet ku direktivat jepeshin nga lartë poshtë të nivelit Federativ dhe

gjer te ato republikane apo krahinor, siç ishte rasti me Kosovën)!

Por, si vepronin me mënyrat e rekrutimit të informatorëve dhe

spiunëve të trajnuar të cilët angazhoheshin për punë spiunazhi jashtë vendit, ose

atje do shërbenin si REZIDENTË në rrjetin e UDB-së, duhet shkruar në saje të

reales dhe synimeve për të mirën dhe interesin e opinionit të gjërë … E të

rrëfejsh apo të shkruajsh mbi rrjetin e spiunëve shqiptarë të UDB-së dhe

agjenturës jugosllave të viteve të rrënuara komuniste siç i kam njohur unë, të

tregoj histori dhe rrëfime mbi jetën apo veprimtarinë e tyre në rrjetet e

spiunazhit, nga pozicioni im si ish zyrtar operativ apo edhe si specialist në

Sektorin e analitikës ku isha për disa vite me rradhë, nuk është një çështje e

lehtë, janë gjëra sekrete, andaj është punë shumë e rrezikshme, duke shpalos

atë që gjeta dhe kam lexuar nga arkivat e fshehta të atij Shërbimi famoz, që

ende mbahen në fonde si dokumente top secrete në kasaforte çeliku të blinduara

(ose mund që shumica prej tyre edhe të jenë zhdukur).Ndoshta… Nga këto fakte

herët edhe ishte rrezikuar jeta ime me arratisjen time në SHBA… Pas shumë

përplasjeve që kisha me krerët mafioz dhe të nëntokës kriminale të atij

Shërbimi, e që pas kthimit tim nga Amerika disa vite më mbajtën nën vëzhgim

të rreptë, por që me nisjen e demonstratave në Kosovë më 1981, duke

inskenuar një process të paparë fallco dhe me synime antishqiptare dhe të

kqija ndaj personalitetit tim, duke shkruar akuza të rreme, të bazuara në

gënjeshtra, më dëbuan në burgje për pushkatim…

Por, në këtë artikull t’i qasemi çështjes rreth rregrutimit, veprimtarisë dhe

angazhimeve që kishte nga sfera e spiunazhit si informator i fshehtë disa vite

me rradhë në analet e UDB-së spiuni me nofkën “Doktor Zhivaga” ! Dhe të

nisemi rradhasi: Cili ishte ky, nga vjente dhe me çfarë merrej? Si ishte involvuar

me dëshirën e vet dhe kishte marrë hapa që të spiunonte nga rradhët e krerëve të

Emigracionit shqiptarë në perëndim sipas instruksioneve të parashtruar nga

krerët e UDB-së edhe për disa objektiva që do i survejonte në Marsej të

Francës, Romë të Italisë, Bruksel të Belgjikës, Gjermani dhe Stamboll të

Turqisë e kështu me rradhë! …

Ende si i ri, kishte punuar në një ëmbëltore në Çaçak të Shumadisë , dhe kishte

pas disa të ashtuquajtura ,,biseda informative,, me operativista të UDB-së atje,

ku udhëheqësit u kishin raportuar kolegëve të tyre në Gostivar duke u dhënë

propozime-direktivë, shpjegime me ,,hollësira,, për prirjen, inteligjencën,, e tij

dhe si i volitshëm për ta fut në rrjetin e atij Shërbimi si informator, kishin

kërkuar një aprovim të mirëfilltë. Resori përkatës bëri grumbullimin dhe

verifikimin e të dhënave biografike, të pasioneve të tij, për vetitë, veset dhe

karaktëristika të tjera njerëzore, duke e regjistruar me dosje të veçantë si

informator.

… Vjente nga një fshat i rrethit të Gostivarit. Të gjithë e thirrnin ,,Fadil,, dhe

rrallë kush e dinte emrin e tij të vërtetë. Quhej Vahedin Ramadani, nga babai

Shefkiu dhe nëna Fatime, i lindur më 1938. UDB-a e kishte rekrutuar që në

moshë 20 vjeçare dhe e kishte angazhuar në rrjetët e agjenturës së saj si

informator, duke spiunuar fillimisht miqët, farefisin dhe të afërmit e vetë. Pas

demonstrative të vitit 1968, në muajn nëntor, kryeshefi i UDB-së për Tetovë

dhe Gostivar, Stojçe Gjorgjievski e kishte thirrë në bisedë në zyrën e vetë, dhe

pas disa orësh dhënje detyrash , udhëzime dhe instuksione për strukturat e

vëzhgimit dhe se si duhej të sillej, kah do të lëvizëte dhe si duhej të

grumbullonte informacione operative për atë që do ia përcaktonin nme

misionin i cili do vazhdonte për disa vite me rradhë, për dokumentim jashta

vendit, e ku do të sjellej si një emigrant i arratisur maleve dhe pa dokumente.Të

sillej dhe të fliste si emigrantët shqiptar, duke folur keq për regjimin komunist

në Shqipëri , e sidimos sharrje ndaj regjimit jugosllav dhe rreth çështjes

shqiptare dhe Kosovës si të okupuara nga Tito. Të gjitha këto, tanimë ,,Fadili,,

i kishte të qarta.Por, në brendi të shpirtit e mundonte edhe fenomeni i

ADHURIMIT të frikshëm kur duhej ta fitonte besimin edhe nga UDBJA edhe

nga rradhët e mërgatës shqiptare ku do vendosej dhe vepronte si spiun i fshehtë

dhe në rolin e emigrantit shqiptar i cili do fliste fjalë miradie dhe lëvdata për

krerët e mërgatës shqiptare, për organizatat, varësisht ku do gjendej me

simpatizan të ,,Ballit Kombëtar,, ose ,,Legalitëtit,, të ,,Lidhjes së Prizrenit,, apo

..Lidhjes Kosovare,, duhej të fliste me dashuri për Abaz Kupin, Rexhep

Krasniqin, Luan Gashin, hafiz Jusuf Azemin, për Alinafi Hoxhën dhe ,,Lidhjen

e Vardarit,, ku këtë të fundit do e kishte objektiv përpunimi dhe vëzhgimi në

Marsej të Francës për disa vite në vazhdim.

E paisin me pasaportë dhe dokumente fallco, edhepse emrin e tij të vërtetë

rrallë kush që e dinte në anët e Gostivarit ku banonte. Në marrëveshje me

Qendrën operative të UDB-së në Shkup, personi në fjalë regjistrohet në

kartotekën e informatorëve me pseodonimin “Doktor Zhivaga” dhe fillimisht

niset me trenin ,,Ekpsres Athina- Paris,, në ora 22,00 në mbrëmje. Dy burra

hijerëndë të Shërbimit të fshehtë dhe të veshur me mantela të gjatë ngjyrë gri,

qëndronin në peron të stacionit të trenit në Shkup ku e përcjellnin për në

Marsej.

Treni u nis në kohë të caktuar… Brenda në kopenë e klasit të parë ishte ulur

djaloshi me sy të larëm dhe flokë bjond në të përhimtë. Veshur me pantolane

xhinse dhe një xhaketë prej lëkure ngjyrë kafeje. Nga paraqitja e tij tërheqëse

ishte e mjaftueshme për të zgjuar pasionin e çdo femre! Dukej i mbushur me

gëzim nga fakti që ishte i zgjedhur nga elita e UDB-së dhe i ngarkuar me

mission në rolin e informatorit jashtë vendit, dhe ku do të fuste në kurthë

personat të cilët vepronin në rradhët e emigracionit si antijgugosllav etj.

Por, historia dhe veprimtaria e ,,Doktor Zhivagës.. si spiun i fshehtë mbetet

mjaft misterioze , ose e njohur më detajisht vetëm për qarrqet e ngushta të

Qendrës dhe elitës së UDB-së për Maqedoni ose asaj federative të Beogradit.

***

Në ndërkohë, kryeshefi i SDB-së republikane për Maqedoni Arso Arsovski i

kishte nënshkruar dy depesh me përmbajtje të thukët, të cila u dërgoheshin ,

njëri bordit drejtues të SDB-së Federative në Beograd, dhe tjetri kryeshefit të

atij Shërbimi në Kosovë, Mehmet Shoshit, i cili në Prishtinë udhëhiqte me SDB

krahinore. Në depeshet e përmendura u bëhej me die se nga Shkupi për në

Francë është nisur me detyra të caktuar dhe në mission përkatës informatori i

regjistruar me pseodonimin ,,Doktor Zhivago,, nga i cili, sipas planit dhe

programit të caktuar, nga i njëjti do të pranonin raporte me interes për

veprimtarinë ,,armiqësore,, të emigrantëve shqiptarë dhe organizatave të cilat i

kishin nën vëzhgim dhe përpunim Shërbimi i fshehtë jugosllav.

… I dërguari në këtë mission delikat dhe

të posaëëm ,fillimisht në Francë, ishte

trajnuar mirë se sit ë maskohej atje, duke u

veshur dhe me sjellje siç bënin emigrantët

shqiptarë, dhe duke e këshilluar që

pistoleta nuk I hynte fare në punë. Për këtë

ishte më mirë që të mos binte në sy dhe të

dyshohej, nëse hetohej se ishte person që

mbante armë në bres, aq më tepër që të

mos vinte në konflikt me policinë franceze. Duhej ecur pa hetuar, pa lënë

gjurmë, duke fsheh sekretin e veprimtarisë së tij si person i angazhuar.

Në foto autori dhe Alinafi Hoxha,

kryetar i ,,Lidhjes së Vardarit,, në Marsej.

Me arrijtjen e tij në Marsej, ,,Doktor Zhivaga,, sipas adresës që posëdonte të

dhënë nga Shërbimi në Shkup, pa hezituar e gjeti shtëpinë dy katshë dhe të

rrethuar me hekura dhe me portë të madhe të blinduar çeliku në ball të oborrit.

I rra ziljes, dhe për një çast, në ballkon doli njeriu i vëshur me rrobe sportive,

por që mbante mustaqe të mëdha. Ky ishte Alinafi Hoxha, nje emigrant shquptar

i ikur nga Jugosllavija shumë vite më herët dhe pasi që ishte vendos në lagjen

periferike të Marsejit ku nuk kushte shumë zhurmë, jetonte në qetësi larg

rrëmujës dhe rrëmetit, por që kishte një botë të njeriut kryengritës dhe

udhëhiqte organizatën ,,ekstreme,, me emrin ,,Lidhja e Vardarit,, !

,,Më falni, zotëri! Unë jam një shqiptar nga ana e Gostivarit…Dhe, doja ta

takoja z. Alinafiun!”- foli me një frengjishte të kulluar djaloshi i veshur me

xhinse.

“ Uau, qenke vendas imi!- bëlbëzoi si me gjysëm zëri dhe tejet i përmalluar për

njerëzit e vendlindjes.

“Urdhëro, shtye portën dhe futu brenda!,,- u dëgjua zëri i Alinafi Hoxhës të

cilin , njëkohësisht e kapluan emocione malli dhe nostalgjie.

…Asaj mbrëmje biseduan gjatë e gjatë, edhe për shumë gjëra që e interesonin

Alinafiun për jetën dhe shqiptarët në Gostivar e më gjërë, për zhvillimet

shoqërore e politike nën regjimin jugosllav. Nuk munguan, bile, as bisedimet

rreth Kosovës dhe çështjes shqiptare në përgjithësi.

,,Doktor Zhivaga,, dinte të mbajë rolin e një artisti të vërtetë, duke fitur bindjen

e nikoqirit të tij, me sjelljet aq me xhentilesë, duke menduar dhe bërë planet e

vetë edhe Alinafi Hoxha që ta fuste ,,Fadilin,, si të tillë, aktiv dhe me ,,prirje”

në rradhët e organizatës ,,Lidhja e Vardarit,, ku do të vepronte në fushën e

veprimeve armiqësore ndaj Jugosllavisë.

Zonja e shtëpisë, një francese me kulturë, ua shtrroi darkën në tavolinën e

mbushur me fruta pemësh, hëngrën mirë…të servuar edhe mish të pjekur qengji.

Pinë edhe lëng të freskët portokalli.

“ Miku im, ju do vendoseni këtu në shtëpinë time, kam një dhomë të lirë ku

mund të bëni gjum, dhe jini si në shtëpinë tuaj… Do ju gjej edhe një punë ku

mund të fitoni edhe para!,,- i tha Alinafiu me një seriozitet në fytyrë.

,,Faleminderit, por…kam droje se mos vallë ju bëhem barrë !- u dëgjua

,,Fadili,,.

,, Jo, jo, sa për barrë, këtë mos e diskutoni…Shtëpia është e madhe!,,

Dhe ashtu u bë…

Kaluan ditë e muaj… ,,Doktor Zhivaga,, i cili pos frengjishtes njihte për

mrekulli edhe disa gjuhë të tjera si Gjermanishten, Italishten, Spanjolishten etj.

shëtiste trotoareve të Marsejit me një entuziazëm të madh, pasi emigrant

shqiptar nga Tërnova e Gostivarit, e kishte nderuar dhe pranuar që të banonte në

shtëpinë dykatëshe dhe me oborr të rrethuar me lule dhe pemë. Dhe nga ana

tjetër, që i ishin krijuar kushte dhe rrethana të volitshme për të grumbulluara

informacione të duhura dhe relevante të cilat i duheshin UDB-së për ndjekjen

dhe survejimin e veprimtarisë ,,armiqësore,, të grupeve dhe organizatave

emigrante shqiptare në Francë dhe më gjërë në Perëndim.

Tanimë, spiuni ,,Doktor Zhivago,, kishte krijuar edhe rrethe dhe qarrqe të veta

ku vepronte mes personave të ekspozuar si emigrant të mmrrezikshëm,, dhe për

këtë kishte bërë një raport për DB të cilin do ia dorëzontë personit zyrtar të

diplomacisë jugosllave i cili, sipas marrëveshjes paraprake me Beogradin, kishin

vënë kontakte dhe ky mbahej si resident. Bile, në raport kishte shkruar edhe për

disa fenomene që ndodhnin në rradhët e mërgatës shqiptare, rreth përçarjeve dhe

grindjeve mes tyre, rreth dogmatizmit dhe mungësës së plotë të çdo lloji respekti

dhe kordinimi të veprimtarisë politike emigrante që kishte takuar mes tyre si në

Francë, Gjermani, Belgjikë etj. Kuptohet, raporti prej disa dhjetëra faqesh është i

shkruar me synime të këqia që kishin për qëllim të dëmtonin çështjen e mërgatës

e cila vepronte për çështjen shqiptare edhe në Amerikë, ku si figura të larta

paraqiten edhe emrat e Prof. Luan Gashit, Vasil Andonit, Hasan Dostit, Abaz

Kupit, Abaz Ermenit , hafuz Azemit të Dobroshtit në Aurora, të disa

personaliteteve të ,,Lidhjes Kosovare,, të ,,Legalitetit,, dhe ,,Ballit Kombëtarë,,

në SHBA.

,,Doktor Zhivaga,, shpesh freguentonte të shikonte filma me përmbajtje si ato

të Xhems Bondit apo ,,007,, ! Por, ishte edhe njeri i qejfeve me femra të

bukura françeze, duke u ende nëpër locale nate…

***

Pikërisht, spiuni ,,Doktor Zhivago,, më rrëfeu gjatë e gjatë atë ditë vere kur e

takova në Shkup, afër Urës së Gurit, pranë restorantit ,,Pirin Pllanina,, duke më

dal përpara:

,, Jungjatjeta ! A jeni ju Nafi Çegrani!?,,- u dëgjua zëri i një njeriu të pashëm ,

gjersa kthehesha nga zyra.

,,Po!- i them unë, duke e vëzhguar rreptë, sepse nuk e njihja.

,,Unë jam ,,Fadili,,! Jam nga Çajla, jemi vendas nga Gostivari!,,

,,Aha…Ti qenke ai !,,-mendova me vete dhe ia këtheva me të shpejtë: ,,Doktor

Zhivaga,, apo?

,,Ashtu është, i nderuar! – duke më lëshuar dorën për përshëndetje, më luti që të

uleshim në restorantin afër që të pinim nga një kafe. Pranova pa mëdyshje, sepse

më interesonte ky njeri, raportet e të cilit i kisha lexuar dhe analizuar në Sektorin

e IV ku punoja.

Ky informator sekret vendosi që gjatë bisedës me mua të flasë dhe të tregojë

për herë të parë se çfarë do të thotë të jetosh për shumë vite i maskuar dhe me

emër të imagjinuar.Vazhdimi i këtij rrëfimi do t’ju duket një tregim i gjatë, i

zhvilluar asaj pasdite vere të vitit 1971, ku zbulohet një figurë që nuk është as

ajo e James Bond, por e personit të rekrutuar në rrjetin e UDB-së dhe i

regjistruar si informator i kamufluar jashtë vendit që mbante pseodonimin:

,,Doktor Zhivago,, !Pak a shumë puna e spiunit është e njëjtë me atë të aktorit.

Duhet të dish të recitosh shumë pjesë, duke iu përshtatur roleve të ndryshme,

ashtu siç kishte vepruar vite me radhë gjatë qëndrimit të tij në Francë, por që

kishte spiunuar edhe Rifat Kolgjinin në Bruxsel, vlla i Tahir Kolgjinit, emigrant

në Stamboll, dhe disa të tjerë të cilët UDB-a e Mqedonisë, ajo Federative dhe

ajo e Kosovës i mbanin në përpunim.

… Gjersa më rrëfente ,,Doktor Zhivaga,, për periudha të gjata dhe veprime të

fshehta në kryerjen e misionit për të cilin ishte caktur, në moment pas shpinë më

preku një dorë dhe u dëgjua zëri metalik i personit që e njihja. Ishte Kiro Fuze,

një operativist I SDB me të cilin disa vite kishim punuar bamshkë në sektorin

për ndjekje dhe përcjellje të diplomatëve dhe atasheve të huaj, bile një kohë

edhe kishim banuar bashkë në një apartaman të fshehur në afërsi të hotel

,,Jadranit,, !

,,Ulu, Kire !,- i thashë, duke e njohtuar se personi në tavolinë me mua ishte

,,Doktor Zhivago,,! U habitë, duke e vështruar me vëmendje. Kuese ,,Zhivago,,

vazhdoi rrëfimin e tij aty ku kishte ngelur.

,, Siç ceka më herët, detyra ime si një njeri i infiltruar në rradhët e organizatës

emigrante ,,Lidhja e Vardarit,, në Marsej, ishte pak e vështirë, pastaj gjërat u

lehtësuan disi sipas ndodhive globaliste dhe të kohën e Luftës së Ftohtë që

zhvillonin CIA, KGB, MOSSADI dhe Shërbime të tjera të forta dhe të

frikshme, edhe mua m’u desh të përshtatesha me globalizmin…Kaloja periudhë

të gjatë duke lexuar libra e romane. Lexoja literaturë që botonin Komitete e

emigracionit shqiptarë etj,,-rrëfen aid he vazhdon:

,, Nevoja e parë për mua kur arrita në Marsej ishte të gjeja një strehë ku të

futsha kokën. E këtë ma mundësoi vetë Alinafi Hoxha, të cilit edhe i jam

mirënjohës, për arritjen e qëllimeve të mia…!,,- përfundoi ,,Zhivago,, .

Spiuni Vahedin Ramadani alias Fadili , me pseodonimin “Doktor Zhivago”

të cilin UDBJA e vlerësonte si një nga informatorët më produktiv dhe një

punë me rezultate shumë të mira, gjatë viteve 1973, 1974 dhe 1975. Gjatë

arratisjes sime për në SHBA, do ta takoj në Romë të Italisë, tanimë me një

pseodonim tjetër, si ,,Federiko Amati,,! Ai gjatë qëndrimit në Romë, kishte vë

kontakte të mira edhe me diplomatin shqiptar ,,Xhemalin,, në Ambasadën e

Shqipërisë, e që njikohësisht kishte informuat SDB në Shkup edhe për disa

kontakte të mia që kisha pas asaj vere me Ernest Koliqin, Mentor Çokun dhe

Sabaudin Haznedarin, para se të fluturoja për në SHBA, njëherit duke realizuar

misionin për interese të ngushta të UDB-së e cila e kishte angazhuar sërish…

për çfarë do të shkruaj një rradhë tjetër.

***

( Pas këthimit tim nga Amerika , ku isha arratis pas disa konflikteve që kisha me

krerët – bylykbasha të UDB-së para dhe pas vdekjes së Titos, me nisjen e

demonstratave në Kosovë më 1981, jam arrestuar në mënyrë të çuditshme, nga

oficera të panjohur të cilët në bashkëpunim kurdisën Procesin e Zenicës me

akuza të shkruara prej gënjeshtrash dhe të bazuara vetëm në mashtrime dhe

trillime të imagjinuara dhe të inskenuara, me çka më dënojnë me vdekjepushkatim,

 pavarsisht se unë nuk kisha njohuri se çfarë po ndodhëte aty, ata

kishin bërë plane dhe kurdisje të fshehta,me metoda kriminale, duke e përdorur

UDB-a, prokuroria dhe gjykatësit ,,Fadilin,, si dëshmitar të ,,mbrojtur,, por që ,

për fat të mire, këtij mashtruesi iu zbulua alibi, si fakt i pa kontestueshëm, u

dënua me 13 vite burg të rëndë… Kjo është një histori e gjatë e cila rrënjët, në

këtë drejtim, i ka brenda në UDB).

Ky, zatën, është rrëfimi për spiunin ,,Doktor Zhivago,, siç e kam njohur unë.

Ballë për ballë me vdekjen(3)

Nafi Çegrani lindi më 10 tetorë 1946 në Çegran Komuna e Gostivarit, RSFJ (sot IRJM). Studjoi gjuhë dhe letërsi shqipe në Shkup, kurse pas daljes nga burgu diplomoi gazetarinë në Tiranë . 

Është autor i disa përmbledhjeve me poezi si ,,Orfe i vrarë,, i botuar në Elbasan më 1995, ,,Qiell me barë,, ,,Kështjella e vetmisë,, SHB ,,Luma,, Tetovë, ,,Gjethe vjeshte,, Tiranë dhe librit publicistik Ballë për ballë me vdekjen 1. dhe Ballë për ballë me UDB-në , që patën jehonë dhe bëri bujë të madhe në Shqipëri dhe Kosovë. Nafi Çegranit gjersa merren me gazetari në Shkup, më 1981 UDBJA ia kurdisi një proçes gjyqësor me akuza të manipuluara dhe të rreme në Zenicë të Bosnës,e ky proces ishte një farsë, ishte konspiracion i UDB-së dhe KOS-it jugosllav, duke e dënuar fillimisht me vdekje-pushkatim, e më pas dënimin ia kthyen në 20 vite burg të rëndë, prej të cilëve afro 12 vite i kaloi në kazamate. Tani gjendet në liri dhe merret me shkrime e krijimtari letrare. Themelues i radios së parë lokale në gjuhën shqipe në Shkup ,,Kanali 4,, Ka vite që drejton TV regjionale "'Zëri i Çegranit"' në vendlindjen e tij në Çegran të Gostivarit.



Shkollën fillore e kreu ne vendlindje, kurse Normalen për mësues ,,Zef Lush Marku,, e mbaroi në Shkup.

Ca vite ushtroi profesionin e mesuesit në fshatin Koritë të malësisë së Gostivarit./ 

Përçka edhe u frymëzua me motive migjeniane, duke shkruar artikuj, reportazhe të ndryshme për jetën ,doket dhe traditat e malesorëve të kësaj ane.

Disa artikuj i botoi edhe nga sfera e folklorit në shtypin e atëhershëm, në “Zërin e rinisë”, “Flaka”, “Bota e re”, “Rilindja”! Por, botoi edhe vjersha per fëmijë në revistat si “Gëzimi”, “Fatosi”, “Pionieri” të Prishtinës etj. 

Mënyra dhe karakteristikat e të jetuarit tipike edhe për kah gjuha dhe veshëmbathja, doket dhe zakonet i takojnë kohës së Gjon Buzukut... 

Kështu edhe ato ca shkrime që bëri si reportazhe e poezi, tregime dhe vargje për jetën, të skalitura dhe të gërshetuara me motivet për çka shkruajti edhe Migjeni, sepse këtu, siç pohon edhe vete Nafi Çegrani, në fshatrat Koritë, Gurguricë dhe Sëdllarevë, ka gjetë shumë nxënës të cilët i kanë ngjarë Lulit të vocër. 

Jeta e malësorve shumë identike me ato që trajtonte poeti i mjerimit... 

Pa shkëputje nga puna , me tërë vullnetin që kishte, u diplomua në Akademinë Pedagogjike në Shkup, për degën gjuhë dhe letërsi shqipe. 

Ka studiuar edhe në katedrën albanologjike, njëherit edhe gazetarinë pranë Fakultetit për studime interdisciplinare në Shkup. 

Disa poezi autori i ka botuar edhe në revistën arbëreshe “Zjarri” të Palermos gjersa ka qëmdruar në Romë të Italisë. Kurse me pseudonimin FATMIR PETRELA ka botuar ato vite në revistën “Jehona” ...! ,,...

Erdhën edhe demonstratat e vitit 1981. Herët në orët e mëngjesit, një tog milicionerësh me uniformë dhe me automatikë të armatosur gjer në dhëmb dhe agjentë civil /pjestar te KOS-it ushtarak dhe UDB-se jugosllave/, kishin rrethuar në hekur tërë pallatin, dhe duke hyrë në banesë në mënyrë kriminale të tipit GESTAPO , me sjellje arogantësh, duke frikësuar fëmijët e vegjël të përgjum, duke bastisur e bërë lamsh e gërmadhë çdo orendi, libra dhe çdo gjë tjetër, kanë marrë shkrime, dokumente, libra, fotografi e shumë gjëra të tjera, bile edhe sende me vlerë, e të cilat kurrë nuk i kanë kthyer...

Duke ofenduar e sharë çdo gjë dhe NËNËN SHQIPTARE, të prangosur e depertojnë Nafi Çegranin në drejtim të panjohur, në qelitë-skëterrë të burgut famkeq të Zenicës në Bosne.../ 

,,Nuk e imagjinoja dot se cfarë mund të më pergatisnin atë kohë,sepse isha i pafajshëm. Nuk dij, si mbeta gjallë, më lejuan që të bëja ankesë në Gjykatën Supreme të Bosnës në Sarajevë /Shiko aktvendimin e kësaj gjykate në krye me Mr Vllajsavleviq Mirko: kzh.139/83 të 13.prillit 1983/, ku kërkoi që Gjykata e Zenicës të bën rishqyrtimin e vendimit paraprak i cili ishte fund e krye i pabazë / nga akuza dhe gjëra të imagjinuara/, duke kërkuar që të lërohesha nga burgu. ... 

Thellë jam i bindur se pas këtij proçesi të montuar me motive politike dhe antishqiptare, qëndrojnë nëntoka e klanit të UDB-së dhe KOS-it jugosllav!,,- do të thotë Nafi Çegrani. /… Sot, kjo çështje gjendet për shqyrtim dhe drejtësi, pranë Gjykatës Ndërkombëtare të Europës për të drejtat e Njeriut në Strasburg/! 

“Dinjiteti im përballë intrigave të kriminelëve ! Ajo nëntokë udbashiane që më dëbuan në qelitë skëterë të kazamateve të Zenicës në Bosne vitet 1981, lehtë më akuzonin për gjëra me të cilat nuk kisha lidhje as njohuri, ata me gjykonin dhe të njejtët më dënonin. Çfarë lojërash djalli e dreqi bënin, njeriu normal nuk mund ta merrte me mend.

 Dhe sa herë që kundërshtoja akuzat e rreme dhe dallaveret e tyre të atij teatri gjyqësor të pafytyrë. aq edhe më shumë më bënin fajtor! Unë dhe dinjiteti im përballë intrigave dhe manipulimeve të hetuesisë dhe gjykatësve kriminel që zbatonin planet e konspiracionit të nëntokës së UDB-së dhe KOS-it jugosllav, e të cilët me pa të drejtë dhe në mënyrë banditeske kërkonin kokën time... Pse ?

Me daljen në liri,Nafi Çegrani gjeti familjen totalisht të rrënuar dhe të shkateruar, me plotë trauma psikike dhe fizike! Çdo gjë duhej të nistr nga filimi, nga zero…Një jetë të re përplotë batica dhe zbatica.

 Hapi radion e parë lokale… ...Sot, të botuara ka disa libra me poezi dhe nga sfera publicistike. Shkruan për nderin dhe dinjitetin e shqiptarit të vuajtur, për raportet e kohës dhe historisë në Gadishullin e Ballkanit, ku shqiptari gjithëmonë ka qënë viktimë dhe kurban ballkanik. Në dorëshkrime ka dy romane: "Rrënjët" dhe "Lumi im" / të cilët ishin gati të djegura më 1979, kur në mënyrë misterioze banesës së tij në Shkup i vihet flaka/.

Pas daljes nga burgu merret me shkrime publicistike dhe është autor i disa veprave letrare: "ORFE I VRARË" /poezi/ Onufri 1995, Tiranë. "Kështjella e vetmisë" /poezi/ SHB "Luma" 1998, Tetovë. "Antikohë" /poezi/ Interdiskont,1998 Shkup. "Qiell me barrë" /poezi/ AZA-SEsoft 1999, Tetovë. "Ballë për ballë me vdekjen" /libër autobiografik/ ,,Magnat,, 1999 Shkup. "Ballë për ballë me vdekjen" /ribotim/ SHB ,,Koha,, 2000 Tiranë. / e që bëri bujë të madhe /. "Drajfusi ballkanik" /në gjuhën maqedonase/ Iris 2010, Strugë. "Gjethe vjeshte" /poezi të ribotuara/ GK DOLLANJA 2014, Tiranë.

"Cunami dhe deti" roman 2018 Iris, Struga ISBN 978 608-207-220-3.

"Udba sy djalli për shqiptarër, publicistikë 2018 Iris , Struga ISBN 978-608-207-220-7

Autori Nafi Çegrani, pas librit ,,Udba dhe shqiptarët,, është në përgatitje e sipër të romaneve me titull: “ Hijet e natës” dhe " Zambaku i bardhë" !


Duke shkruar për jetën, personalitetin dhe veprën e NafiÇegranit :

“... Nafi Çegrani, autor i librit “Ballë për ballë me vdekjen, 1” pas këthimit të tij nga Amerika, ku ishte arratisur më herët, më 1981 e arrestojnë në banesën e tij në Shkup oficera të KOS-it dhe Policisë udbashiane jugosllave, dhe në saje të akuzave të rreme,të kurdisura, të sajuara dhe inskenuara me motive politike për të ashtuquajtur ,,vrasje,, që, në fakt, nuk egziston, duke e dëbuar në qelitë e kazamatësmë famkeqe të Zenicës në Bosne / ishte proces policoro-gjyqësor i montuar fund e krye sipas një plani sekret dhe urdhër të atyre që e kërkonin kokën dhe likuidimin e tij ...!/
Pra, në librin që shkruan autori,për dinjitetin e tij përballë intrigave tinëzare dhe manipulimeve të nëntokës kriminale udbashiane , meriton kornizë kombëtare, siç e kam thënë edhe në një shkrim timin të mëhershëm , është një sagë e dhimbëshme ku Nafi Çegrani shtjellon të vërtetën,duke kërkuar drejtësi dhe zbardhjen e pafajsisë së tij, kjo edhe e bën autorin të kalitur në ecjen e tij, dhe në jetën e vështirë të mbetet si një legjendë e gjallë ...!”- thotë me nje seriozitet ne fytyr recenzenti Dr. Asllan Selmani.

Shkruan  Nafi  Çegrani

… Spiuni i mallkuar ,,Doktor Zhivago,,  alias ,,Fadili,, ishte i pashëm, me trup mesatar dhe brun, i veshur gjithmonë me kostume elegante dhe kollare me ngjyra, flokët e krehura bukur anash dhe ngjyrë gri, demonstronte sikur të ishte me origjinë nga Korzika, me sy gjysëm  të kaltërt. Kishte një sjellje xhentëlmeni, por që ishte mjaft labil dhe me karakter të dobët. Ishte i pashkolluar, por mjaft inteligjent nga natyra dhe fliste disa gjuhë të huaja, sidomos frengjishten, gjermanishten, italishten, spanjolishten etj. Ishtre një simulant i shkathët dhe komunikativ i jashtzakonshëm. Kishte një prirje dhe kujtesë fotografike…Por, që  më së shumti dëshironte ta thërrisnin ,,Doktor,, !

Lindi më 1936 në fshatin Çajle të Gostivarit, nga babai Shefkiu dhe e ëma Fatimja, me emrin Vahedin Ramadani. Megjithatë, askush nuk e njihnin në vendlindjen e tij me këtë emër, gjithë e thërrisnin : Fadil. Që në moshë të re ai u arratis në Francë dhe u bë pjestarë i ,,Legies,, ku mësoi mjaft gjëra për grupet dhe organizatat eilegale e mafioze si ,,Brigada Roso,, ,,ETA,, ,, Koza Nostra,, si dhe u njoh personalisht me teroristin Ali Agxha të organizatës ,,Ujqit e përhimtë,, të Stambollit, madje me Karlostin e Spanjëstë etj të cilët vepronin në Francë, Itali në gjithë Gadishullin Apenin dhe anët e Lindjes dhe Rusisë.

( Spiuni i mallkuar i UDB-së me tri fytyra ,,Doktor Zhivago,,)

Fadili, fillimisht vë kontakte me Alinafi Hoxhën në Marsej, i cili njëherit ishte edhe kryetar  i Organizatës emigrante shqiptare  e quajtur ,,Lidhja e Vardarit,, Ai bashkëpunoi një kohë me këtë organizatë ku veproi me emrin ,,Reiz Hoxha,,! Por, nëse në Perëndim emri i tij fillon gradualisht të njihet dhe aktiviteti i tij i jashtëzakonshëm, Fadili u fut krejtësisht nga rrethana spiunazhi dhe nga  favore të tjera sipas instruksioneve të UDB-së që nga vitet pas ramjes së Rankoviqit dhe që atëherë askush nuk dyshonte në rolin e tij përcaktues  prej spiuni. Në te, bile , nuk dyshonte fare as Alinafi Hoxha, i cili duke menduar se kryen veprimtari atdhetare si shqiptar, e strehoi ,,Fadilin,, në një dhonë komode në vilën ku banonte me gruan e vetë françeze. Në vendet perëndimore libra, artikuj, ese, reportazhe etj u kushtoheshin krerëve dhe figurave të shquara të emigracionit shqiptarë në Perëndim, si Luan Gashit, Rexhep Krasniqit, Xhafer Devës, Kalosh Hamdi Reçanit, Ernest Koliqit, Hisen Terpezës,Abaz Kupi, Muharrem Bajraktari, Qazim Prodanit, Tahir Kolgjinit, Ismet Berishës, hafuz Jusuf Azemit të Nerashtit në Aurora të Çikagos,  personazh i veçantë dhe enigmatik, që tremb dhe magjeps në të njëjtën kohë. Kurse në  Jugosllavinë komuniste ( madje as në Shqipërinë enveriste) askush nuk guxonte të përmendëte  emrat e tyre. Dhe, as të ,,Doktor Zhivagos,,! Pse?

Me rëndësi është të përmendet se ,,Doktor Zhivago,,  mund të mburret se ka kontribuar ndjeshëm në veprimtarinë e tij të spiunimit në interes të UDB-së jugosllave socialiste, por as Shkupi as Beogradi  nuk do të flasin kurrë për të. Pse? Sepse ai ishte i involvuar rrejshm me akuzat e trilluara që kurdisi UDB-a në Procesin famkeq të Zenicës më 1981, ku mua ( N. Ç.) më dënuan me vdekje-pushkatim, për vepër të pa bërë, dhe i cili proces ishte rezultat i trillimevge dhe dallavereve shoviniste e antishqiptare nga vetë UDB-a dhe krerët e saj.

 (Pseudonimin ,,Doktor Zhivago,, e mbante gjersa ishte në Francë dhe i infiltruar në rradhët e organizatave dhe grupeve emigrante shqiptare atje, madje edhe në Belgjikë, Austri e Gjermani.Kurse, pas ca vitesh, sërish me mision të fshehtë i ngarkuar nga UDB-a  ,,Fadili,, vendoset në Romë të Italisë, por tani me pseodonimin ,,Federiko Amati,, ! Mbante kontakte edhe me Ernest Koliqin, Mentor Çokun dhe disa personalitete të tjera të këtyre rradhëve, sidomos me Sabaudin Haznedarin, që janë rrëfime më vete…)

Me  këto pseudonime Vahedin  Ramadani i Çajlës  kryente detyra delikate informative i angazhuar nga UDB-a dhe ishte i regjistruar, për punën dhe aktivitetet e të cilit si informator jasht kufirit, dinin vetëm pak njerëz nga rradhët e Shërbimit të sigurimit të  shtetit jugosllav  nga  Shkupi, Gostivari dhe Beogradi. Por, dija edhe unë, sepse mbaja sektorin e analitikës  të emigracionit dhe materialet e tija vinin në atë sektor, dhe kisha njohuri të mjaftueshme rreth aktivitetit informativ dhe të spiunimit të personit në fjalë. Arena e zgjëruar e operacioneve të tij do të jenë, sidomos angazhimet e tija rreth ndjekjes dhe përcjelljes së agjentit të KOS-it në Romë  majhorit  kroat ,,Toni,, i cili ndiqej me urdhër dhe direktivë të kryeshefit të SDB Federative nga Beogradi Zdravko Mustaqit,  ku ,,Federiko Amati,,  organizon me mjeshtëri të jashtëzakonshme një rrjet informative të frikshëm dhe krijon mbulimet e nevojshme duke u vlerësuar nga autoritetet konsullore jugosllave në Romë, gjegjësisht nga diplomati i zbulimit me emrin ,,Banko,, dhe grupa e tij të cilët janë jashtëzakonisht të kënaqur nga puna e Ramadanit, alias ,,Fadilit,, , për të cilin parashikohet tashmë një mision i ri, kësaj radhe në  Gjermani, dhe angazhimin e tij direkt rreth ndjekjes së Ibrahim Kelmendit, Rizah Saliut etj të cilët njëherit, mbanin kontakte informative edhe me agjentë e diplomatë të Sigurimit nga Tirana, ku aktiviteti dhe angazhimet e tyre politike në rradhët e diasporës shqiptare dhe organizatës ,,Fronti i Kuq,,  që dukeshin se ishin ekstremiste, e që më së shumti  e preokuponte jo vetëm SDB e Prishtinës, por edhe Beogradin. Praktikisht, në sytë e  Stane Dollancit, Branko Mikuliqit, Franjo Herleviqit etj. vetëm  ,,Amati Federiko,,  do të ishte në gjendje të krijonte rrjetin informativ, qelula dhe rezidenca të reja edhe nga rradhët e Klubeve ku anekënd tuboheshin punëtorët nga Jugosllavija, sidomos shqiptarë e kroatë, për të cilin Beogradi  kishte  jashtëzakonisht nevojë dhe interes për punë agjenturore.

Në një periudhë riciklimi politik të shpejtë, deklarimet e ,,Doktor Zhivagos,, (,,Federiko Amatit,, ) nuk duhet të jenë dukur kushedi sesa të dyshimta. Veç kësaj,  ai ishte një orator brilant,  i shkëlqyer, ekspert i rrallë i çështjeve  të spiunimit. Me pak fjalë, askush nuk do të mrekullohet kur “Doktor  Zhivago” do të marrë teserën e Partisë Komuniste  të Francës dhe njëkohësisht ,,legjitimacionin,, e ,,Legies,, dhe do të arrijë të dërgohet edhe në Paris si i detashuar dhe person i rëndësishëm… dhe i cili kishte vë në rrjedha dhe komunikim të rregullt edhe persona nga rradhët e mërgatës shqiptare në Francë, Itali, Austri, Belgjikë, Gjermani etj.

Dokument:

(The National Committee for a Free Albania (NFCA) was created in 1949 by British and American Services as an effort to join together all the exiles and refugees from Albania and thereby providing a united front against the communist regime. It opened its international headquarters in New York City on July 15, 1950.

The BKI as a whole was not invited to join the committee, however several individual members were approached individually and offered membership. The principal member who was invited to join was Ndue Gjon Marku (Gjomarkaj). He was approached in 1949 by two British personalities. BKI’s realization to join forces with NFCA was not realized until 1953.

Following are numerous documents from the archives of the CIA detailing the mission and activities of the NFCA from it’s beginning.

OBOPUS BG FIEND VOL. 3 (OBLIVIOUS NATIONAL COMMITTEE FOR FREE ALBANIA)_0001-NFCA 1951 –“The major activity of the NFCA is to attempt to coordinate the resistance efforts of Albanians in exile who are fighting against Communism.”

OBOPUS BG FIEND VOL. 3 (OBLIVIOUS NATIONAL COMMITTEE FOR FREE ALBANIA)_0016-NCFA Formation-BKI Mention 1951 – “It was decided that a broader base was desirable and efforts were made to include an uncompromised number of the BKI on a personal, not party, basis and a representative of the BKI in the NFCA.”

OBOPUS BGFIEND VOL. 17 (BGFIEND OPERATIONS)_0068-Zog and NCFA-1951 – “(Nationalist) Ago Agaj maintains Zog insisted on the representatives of all four political parties, the BK, the BKI, the Legalitet and the Kossovars…..Zog’s reply was Frasheri, Marka Gjoni, Verlaci, Koliqi, Xhafer Dava, Koko Muka and Abaz Kupi.”

CIA-RDP82-00457R013600120003-9-NCFA 1952 – “The National Committee for a Free Albania (NFCA) is highly regarded by the entire population. The people have enthusiastically received leaflets signed by the NFCA which they have picked up and passed on whenever possible….”

OBOPUS BG FIEND VOL. 3 (OBLIVIOUS NATIONAL COMMITTEE FOR FREE ALBANIA)_0003-NFCA Report 1952-53 – “Apparently, the ZRCROWNS feel that Abaz Kupi and the BKI will play important roles in any invasion of Albania staged from Jugoslav soil. For this reason, the ZRCROWNS (again RWLUMPIT) are now demanding the entry of the BKI into NFCA and are attempting to establish a more friendly relationship with Abaz Kupi.”

Një infiltrim në analet e spiunazhit jugosllav…

,,Doktor Zhivago,,  do të arrijë deri aty sa të ndihmojë Organizatën ,,Lidhja e Vardarit,, dhe Alinafi Hoxhën në Marsej,  në punën e tij. Nga ana tjetër edhe diplomati shqiptar, atasheu  për kulturë dhe zbulim  duhet të dërgojë rregullisht nga Viena e Austrisë  raporte të detajuara lidhur me situatën poliko – ushtarake të  Shqipërisë, apostafat për ,,Frontoin e Kuq,, e për çka në kohë kishte në dijeni edhe SDB e Beogradit, (  “njohësit të hollë”  të çështjeve  të emigracionit shqiptar).

***

,,Këtë  që  t’a  them edhe njëherë ndoshta është e fundit, desha të ta shkruaj me dorë, po nuk mundem,sepse dora më dridhet. Më herët u kam shkruar edhe gjykatave dhe organeve të tjera të jurisprudences, por nuk i kanë marrë parasyshë.Përgjigje nuk kam. E di pse? Sepse edhe ata e dinë se janë akuza të kurdisura me mashtrime e dallavere e dajak. Janë dënuar njerëz të pafajshëm në process të montuar. Atëherë bënë kërdi dhe ushtruan dhunë e terror edhe policia hetuese edhe gjykata. Pasojat janë të rënda. Dhimbjet  nga rrahjet ishin të padurueshme, edhe brenga njashtu. Sepse nuk dinim përse kërkonin nga ne të bënim akuza të rreme dhe shpifje, ata kishin plan për çfarë i bënin gjitha ato akuza e trillime,mashtrime dhe detyrime të dhunshme, të thush gënjeshtrën kinse ishte e vërtetë dhe të akuzoje të tjerët të pafajshëm, sidomos të ju akuzonim juve,Nafi Çegrani. ,,Këtë duhet ta bëjsh me doemos, sepse ky është urdhëri, e ju e keni detyrë!”- më thonte shpesh inspektori hetues Ante Bernada nga SPB të Bugojnës. Nëse nuk e bëje këtë, atëherë duhej të akuzoja edhe veten nga malltretimet dhe dajaku. Isha vetëm në qelinë e burgut… Hyri gardijani ,,Kesha,, dhe më tha që të përgatitesha. Kishin ardhur të  më merrnin xhelatët, inspektorat e Bugojnës dhe lidhur në pranga do të më dërgonin atje, në kasaphane ku tmerri ishte vdekje dhe vdekja tmerr…Gjersa më çonin me një veturë lidhur, kaloja bri kodrash e malesh, gryka e shpatije  me drunj e shkurre. I luta inspektorët që të më lejonin të zbrisja nga vetura e tyre, dhe të afrohesha pranjë një dëllinje, aty ta griposja vendin dhe të futesha i gjallë në varr, vetëm mos e përjetoja terrorin që ma bënin në bodrumet e SPB të Bugojnës Ante Bernada, shefi i tyre Fikret Bradariq dhe të tjerë. Sa herë që më merrnin në pyetje dhe më ndëshkonin, ishin të dehur dhe me vete mbanin shishe me raki.

Po t’i them këto gjëra që t’i dish, Nafi. Mbaji mend sepse, shpirt mbajmë e nuk i dihet, mund që edhe të vdes!Mendjen e kisha të turbullt nga pagjumsia, nga  rrahjet dhe ëndrrat e këqia. Sikur më ndiqnin gjermanët, që të më vrisnin. Iknja me vrap. Ata më ndiqnin. Iknja përsëri. Në një çast u gjende edhe ti pranë meje. Dhe iknim bashkë. Pastaj u ndamë. Fundja u gjenda i ndjekur nga njerëzit tanë. Prapë gropa, puse, gremina, male të thepisura dhe gryka të prera. Sikur iksha nga burgu i Zenicës , apo nga ndonjë burg tjetër me mure të larta si një  kala e çuditshme, e fortifikuar me tela me gjemba. Në një sterrë të kalasë, e cila më dukej se mund të ishte edhe  kishës, e unë kërkoja ndihmë nga priftërit, i lusja që të më mshifnin dikund sepse më ndiqnin ushtar gjerman, që donin të më mbysnin. Madje nga ato  ndjekje tmerri dhe frike, kërkonja ndonjë shtëpi  ose kasolle për t’u fshehur, por  nuk e gjeja dot.
Isha i zbathur, i zveshur. Dikush më thirri në gjuhën sllavokroatishte: ,, Stoj, Fadile! Stoj, pucam !“ (Qëndro, Fadil! Ndalo se të qëlluam!) ,,Uhvatili smo te!” (Të zumë)”. Më rrethuan sit ë ishin kordon  hienësh në pritë kur vërsulen pas gjahut, më zunë dhe po më shpinin të më vrisnin duar lidhur dhe një shami të zezë m’i kishin mbyllur  sytë. Unë qeshnja. Kisha qef të më vrisnin… Dhe ja, u gjenda në burg. Shumë njerëz. Midis tyre  Hajrullah Huseini. Por, edhe ky sikur  e kishin mbyt në burg!Sikur kufomën ia çonin dikah turrma e njerëzve të panjohur. Thash me vete:a thua, vallë vetë ka vdekur ose e kanë vrarë? Disa të burgosur e shikonin  me dhembje. “Si u bë kështu, o  Fadil, e paskan vrarë Hajrullahin? Ç’ke bërë ti, përse duan edhe ty të të vrasin?”

“Nuk di! Por, këta duan përmes meje ta pushkatojnë edhe Nafi Çegranin”.

“Shiko këtu,- më tha njëri prej tyre,- ti nuk ke përse ta fajsosh Çegranin, sepse  ai nuk ka në dijeni për këto akuza që ia kanë kurdisur”!

,,Po,-thashë, por ata e akuzojnë përse ka ikur në Amerikë dhe kinse e paska tradhtuar UDB-në dhe Jugosllavinë!”- u mundova t’i bindja, por më kot.

,,E nëse Nafiu  paska ikur në Amerikë, kjo nuk është puna yte. Çfarë ke tit ë përzihesh në këto punë.Ti mos e merr në qafë, mos u bën vegël dh eta dënojnë njeriun përmes teje, se ai nuk ka vrarë askend, more vesht”.

,,Po, po,-thashë,- e kuptoj. Por,këta që më ndjekun pas, duan ta pushkatojnë Nafiun, dhe duan që të më detyrojnë me shkopinj gome që unë ta nëshkruaj deklaratën e rrejshme të cilën e kanë formuluar vetë Ante Bernada dhe Fikret Bradariqi…Dhe, ata më kanë dhënë  ca shkresa të shkruara bukur me makinë dhe më thanë:,, Ja, kjo është një akt akuzë dhe me këta do ta dënojmë Nafi Çegranin. Kjo ka rëndësi dhe është punë e interest të shtetit, ti nuk ke përse të çajsh kokën!,, (duke më dhënë në dorë ca deklarata të tjera. Më quanin,madje njeri të tyre. Më thoshin se kisha bërë një punë të mire, e kjo për ta  akuzuar dhe dënuar Nafi Çegranin, qenka punë ër çfarë do të më shpërblenin me shumë para dhe do të siguronin një apartaman dhe locale diku në qendër të Shkupit.

,, Nafiu është agjent i CIA-s amerikane, dhe ka tradhtuar UDB-n  andaj edhe duhet pushkatuar. Detyra yte është e karakterit sekret dhe direktive që ti vetë me gojën tënde ta akuzosh Nafi Çegrani!”- më thonin vazhdimisht, dhe nëse nuk e bëja këtë, atëherë më kërcënonin duke më thënë se ,, e dija çfarë më priste,, nëse më çonin përsëri në  ,,therrtoren,, e Bugojnos.

Nuk dija çfarë të bëja dhe sit ë veproja. Por, besom, dajaku nuk durrohej. Ata nuk donin të thoja të vërtetën se Nafiu nuk ka faj, ai është edhe intelektual dhe nuk ka ndonjë lidhje për ndonjë ,,vrasje,,! Atëherë e kasha edhe më keq: më shkilnin me këmbë, më mshonin me shqelma dhe grrushta, me shkopinj gome gjer në alivanosje…

Më  erdhi keq për ty, Nafi. Por, besom, isha i detyruar të gënjej,ashtu siç kërkonin prej meje. E di se nuk je fajtor. Për  ato që kam deklaruar rrejshëm,më vret ndërgjegjadhe nukdi si do tëvdes…Ku do shkon shpirti im? Të lutem, falëm për të gjitha marrinat që kam drejtuar ndaj teje.Por,e di se ti nuk je ashtu siç të akuzuan gjykata dhe klika e Ante Bernadës, Bodul Nikicës, gjykatësit e Zenicës Tihomir Baboviqi, Sulejman Kapetaniviqi dhe prokurorët  e UDB-së  me shokë.Të kam marrë në qafë  dhe… le të vendosin të më vrasin edhe mua, unë haptas deklaroj se çdo gjë është e kurdisur ndaj teje, dhe ti nuk ke bërë asnjë krim,do të thoshte në rrëfimin e tij para vdekjes Vahedin Ramadani – Fadili nga fshati Çajlë e Gostivarit.

… Prapë u gëzova për pohimet e tija dhe thash me vete : ,,do e fali. Sepse, fundja, do të vdese, i kanë enjur nga dajaku. Nuk e ka për gjatë. Ndoshta me faljen time do e ketë më lehtë në botën tjetër. Do të shpëtoi nga gjynahet që ka bërë me vetëdije,me vetëdëshirë ose pa to. ,, …Jeta ime ka qenë shumë e turbullt, e ngatërruar, sidomos gjatë hetuesisë dhe procesit të Zenicës,-do të thotë Vahedini. ,, Edhepse të dënuan, por,  sa mirë që je ky që je, faqebardhë dhe i pastër dhe nuk të ka dënuar Zoti,por disa njerëz ndjellakëqinj dhe me shpifje”.

Plotësisht e kuptoja Vahedin Ramadanin,ose edhe Hajrullah Huseinin nga fshati Llakavicë, sepse atë terror që përjetuan në burgun e Zenicës,ishte tmerr, sajonin shpifje me metoda kriminale që nuk u vinin afër as ata të Gestapos. Kur njeriu është shumë i  lënduar psikofizikisht dhe në aspektin moral dhe të dinjitetit të tij, është i mërzitur dhe e vret ndërgjegja, vdekja është shpëtim: nga dhembjet fizike e shpirtërore. Që të dyja janë të rënda. ,,Ti e di sa dhembje të tilla kam pasur në kohën e fundit, kur nga SPB të Bugojnës as i gjallë e as i vdekur, pasi  më dërguan në spital që të ma shpëtonin jetën, duke më dhënë infuzione, më detyronin që të them se kinse, Nafi Çegrani na ka ,,urdhëruar,, që ta likuidonim vajzën e gjeneralit,Melihe Deliq. ,,Ky është urdhër nga ,,lartë,, dhe patjetër që duhet të mbaroi kështu, e ti Huseini bashkë me Vahedin Ramadanin do ta akuzoni Nafiun për  ,,vrasje,, e ju do e keni mëlehtë, sepse jeni nën mbrojtjen tone!?!,,’ vazhdonte me dallaveret e tija djallëzore, shoviniste dhe në baza nacionale inspektori famkeq Ante Bernada,icily edhe ishte kryesori në montimin e këtij rasti . Njëra ndër hallet e mia është  si pasojë e tyre  që unë as tani nuk jam i zoti të punoj, të krioj, të paguaj bukën  e gojës, ose të kemë një ndihmë që të më jep shtet për fëmijët, nuk kam. Do vdes në mjerim dhe vuajtje. Unë s’kam qënë e s’dua të jem kurrë parazit, as të bëhem vegël e dikujt, siç kërkonin nga unë Ante Bernada dhe Sllobodan Stankoviq që të bëja akuza të rreme ndaj vetes dhe të tjerëve, e sidomos ndaj teje, sepse ty të mbanin në sy,duke thënë se e kishe tradhtuar UDB dhe je arratis në Amerikë. Dhe se për këtë ata dyshonin se je agjent i CIA-s dhe kishin plan të të dënonin me pushkatim ! Edhe Ramadanin bashkë na dënuan dhe nuk na dhanë as gjë nga premtimet që na kishin thënë,,- më tha Hajrullah Huseini me lotë në sy dhe vazhdoi:
,,… I di  dhe i numëroj ditët e netet e mija. Sëmundjet dhe brengat më brehnë, më hëngërn, aq më shumëmë bren nërgjegja Brenda në shpirt sepse në hetuesi të kam akuzuar rrejshëm, Nafi, kam gënjyer siç më detyronin inspektorët. Unë e shoh tani vdekjen si një lirim nga dhembjet dhe ndërgjegja  që ma kanë rënduar me dajak gjatë hetuesisë së kurdisur në Zenicë të Bosnës, andaj kërkoj falje nga ty, se nuk dua të vdes me mëkate !-përfundon Hajrullahi.

Disa njerëz  i dinë përpjekjet e mija që kam shkruar  kundër   akuzave të montuara lidhë meProcesin e inskenuar të Zenicës nga 1981. Por, as gjykatat nuk dëshironin ta shikonin të vërtetën në sy dhe të ndanin drejtësi. Andaj u dënuan njerëz pa faj,  dhe me trathëti, sipas asaj që i kishin detyruar inspektorët e lartë përmendur, duke u shërbyer  qëllimeve të veta karieriste e kriminale që bën në emër të ligjit si persona të autorizuar,por  të prishur moralisht dhe pa shpirt njeriu. Tani jeta shkoi, nuk kthehet dot, nuk ndriqen  dot as gabimet e tyre, sepse pasojat janë të mëdhaja. Të kalosh vite e vite i pafajshëm në burg, është tmerr dhe e çuditshme. A thua është e mundëshme të ndodh një gjë e tillë, mund të pyese njeriu. Po, e mundëshme dhe unë torturrën e vdekjes e kam ndje në trupin dhe lëkurën time, kur më thonin :,,Videcesh, ce da se uverish kako Musa  zhdere jarca !,, (Do shikosh dhe bindesh se si Musa rrjep cjapin).

SPB në Bugojno me xhelatët aty ishte për ne që na dënonin si shqiptarë në baza nacionale, ishte kasaphane   me mure të përgjakur nga viktimat!,,-vazhdon rrëfimi  rrënqethës i Hajrullah Huseinit.

Unë njashtu mendoja me vete:

,,…Do të më njohë dhe do të më kuptojë dikush, të paktën pas vdekjes? Nuk di. Desha të më kuptonte dhe njihte jo për nder e lavdi, po që fëmijët e mij, të cilëve u le trashëgim  shkrimet, punën dhe ëndrrat e mija, të mos vuajnë për bukë sa janë të vegjël, të ndjekin studimet dhe të gjejnë udhën e tyre në jetë.Të  tilla mendime venin e vinin gjersa qëndroja në qelinë skëterë nr 29 ose atë  nr 31. Gjatë gjithë jetës isha i përkushtuar punës, studimeve, drejtësisë dhe ndershmërisë sime sepse kasha dinjitetin dhe krenarinë time,me edukatën fisnike të popullit që i takoj.
Jam i sigurtë se po të vlerësohej në këtë drejtim puna dhe përpjekjet e mija në të kaluarën, fëmijët nuk do të vuanin aq shumë dhe nuk do të vdisnin as nëna ime nga e keqja, as gruaja nga traumat psikike, sepse dinin se unë isha i akuzuar për rast të montuar dhe me motive politike, madje kaloja vite e viute i pafajshëm në burgun  famkeq të Zenicës dhe më pastaj në atë të ,,Idrizovës,, të ish  Jugosllavisë komunite…!

Dëgjoni o njerëz, o POPULL!

…Nëntoka kriminale e UDB-së dhe KOS-it jugosllav çdo gjë kishin përgatit  sipas planit të tyre të fshehtë. Me adhurim ishte prit  të vinte 1981 dhe demonstratat në Kosovë. Me kohë kishin nis edhe survejime, dhe përgatitje skenarësh nga më të ndryshmit dhe mistere… Dhe, pikërisht me 01 tetor , ishe një ditë që dukej  si të ishte një  verë e vonuar.Gjethet e pemëve kishin nis të merrnin ngjyrë të zverdhëlluar. Atij mëngjesi, herët, ende pa u gëdhirë, është bërë rrethini i pallatit ku unë banoja në Shkup.Njerëz me uniform dhe të armatosur me automatikë në derë, duken të mllefosur si ujqër, me to edhe disa civil të cilët nuk i njihja , e që flisnin gjuhën serbokroate. Në banesë ku fëmijët e mi ende ishin në gjum, bënë bastisje dhe rrotulluan e përplasën çdo gjë, libra dhe orendi, tesha dhe lojëra fëmijësh… Më pas më thanë se duhej të shkoja me to. Vesha një sako dhe, duke i thënë gruas mos mërzitej se kjo ishte ndonjë gabim dhe se shpejt do të sqarrohej çdo gjë dhe se unë do vija që fëmijët t’i përcjellja për në shkollë… U nisa kah dera, duke mos menduar se çfarë më kishin përgatitur, dhe as nuk u përshëndeta me gruan dhe fëmijët, dhe as nuk më ra në mëndje se familjen nuk do i shikoja me vite e vite të tëra…Ata më kishin përgatitur rrugëtimin e gjatë në labirrinthet e skëterave të burgjeve dhe netëve të thikave të gjata… Fillimisht nuk dija as cilat ishin akuzat që më arrestonin, e më vonë do të kuptoj disa lloje akuzash të çuditshme dhe apsurde për diçka që unë as që kisha në dijeni…
Fillimisht, as nuk dija se kush janë të arrestuar, sa janë dhe pse? Por, më vonë gjatë hetuesisë ku fjalën përfundimtare e kishte dhuna dhe dajaku, ARGUMENT BACILINUMI, kuptova se 5-6 muaj para arrestimit tim, kishin burgos edhe disa shqiptarë të tjerë  dhe një Boshnjak, si Zuhdi Asani, Nijazi Asani, Abdurrahan Sheshiq, Mensur Asani, madje edhe Vahedin Ramadani, Hajrullah Huseini dhe unë, Nafi Çegrani. Të gjithë të arrestuar sipas një plani dhe me skenar të stolisur me akuza  apsurde, për vepra të paqëna dhe të pa kryera. Çdo gjë e inskenuar dhe e plasuar sipas shijes dhe dëshirës së dikujt që gjërat është dashur të duken sit ë tilla, të besohej në atë që kanë insistuar të bindin opinionin për një,,krim,, dhe është dash gënjeshtra të duket si e vërtetë, ose e bardha të thuhet e zezë, e të zezës e bardhë e kështu me rradhë…Dhe,  pas një gjyqi të frikshëm, rigoroz e të paligjshëm, me  prokurorë  të pashpirt, ose më miurë të them që kishin shpirt kriminelësh, me gjyqtarë sharlatana dhe aventuerë apo edhe shovinista siç ishin Bodul Nikica,  Sulejman Kapetanoviq,Tihomir Baboviq, Ante Varunek etj. Ata kërkonin  dënimin tim me vdekje- pushkatim. Kurse për të tjerët burgje të rënda me vite e vite që do të kalonin atje ku nuk dukej rrezja e dritës dje diellit: Hajrulla Huseini nga Llakavica, 13 vite burg të rëndë, Vahedin Ramadani nga Çajla e Gostivarit 12 vite burg të rëndë, Abdurrahman Sheshiq nga Bugojno e Bosnës 12 vite burg të nërndë, Zuhdi Hasani 10 vite burg, Nijazi Hasani 8 vite burg dhe Mensur Asani 5 vite burg. Ndërkohë që mua dënimin me vdekje e zëvendësuar me 20 vite burg të rëndë… Dhe, kështu nisën   odisetë e  gjata  brenda kazamateve mes jetës dhe vdekjes  në burgun e Zenicës për të mbetur gjallë, me shpresa dhe stinë të vrara jete. Më vonë , me kërkesën time, më kanë transferuar në burgun e ,,Idrizovës,, sepse edhe ashtu më kishin dënuar pa faj, dhe mendoja se shkuarja ime në këtë burg të Maqedonisë, do të lehtësonte , sadopakë, vuajtjet dhe maltretimet e familjes sime… Por, edhe këtu ishin rrugë të tjera dhe odise të gjata në kërkim të së vërtetës dhe drejtësisë, e fatumi im i ngjante atij të Drajfusit i cili priste të lindej NJERIU  si Emil Zola dhe të zbardhte rastin, drejtësia të delte në dritën e diellit, duke  shkruar  dhe sqaruar këto moment thellë ku janë shpikur akuza dhe trillime, të koordinuara në mënyrë perfide dhe process të inskenmuar fund e krye në baza nacionale dhe me motive politike. Pafajësinë time nuk mund ta vë në pikëpyetje askush….Të gjitha i kam përjetuar, dhe është e qartë se gjërat që i inskenojnë sipas planit të tyre të fshehtë  Organet e Shërbimeve të Sigurimit të Jugosllavisë së atëhershme, vështirë se mund t’u përballet njeriu i drejtë  i cili në procese të tilla shërben si kurban. Unë me vite e vite kërkoj  të di të vërtetën,  kërkoj drejtësinë si shqiptar, sepse nuk kam lidhje me ,,rastin,, i cili është produkt i atyre që  kinse vepruan në emër të ligjit, por çdo gjë ishte e përcjellur me veprime antiligjore dhe terror si zyrtar keqbërës e me ndjenja shoviniste për interese të çuditshme  personale si karieristë, e fati im mbetet si ai i Drajfisit, duke pritur që të lindet njeriu i vërtetë si Emil Zola dhe drejtësinë  ta shikoje në sy!

P.s.

Shkrimi im, në fakt, përmes vijave të spiunimit dhe favoreve të spiunazhit jugosllav, në  veçanti,  përmes ,,Doktor Zhivagos,,  i cili edhe raportonte dhe jepte informacione sekrete UDB-së në Shkup dhe Beograd nga Franca dhe madje nga Roma e Italisë ku vepronte i njëjti me pseodonimin e koduar ,,Federiko Amati,, duke ua hequr maskat e misterit, sidomos me angazhimin e tij si i ,,akuzuar,, dhe ,,dëshmitar,, i rrejshën në Procesin e inskenuar të Zenicës më 1981nga vetë nëntoka kriminale, shoviniste e UDB-së të zhvilluar  në baza nacionale kundër bindjeve të mia si shqiptar, me inskenime të tilla më dënuan me vdekje-pushkatim !

Trazimi i skenës politike në të gjitha viset etnike shqiptare nuk është duke u bërë rastësisht.

Nue Oroshi ,lindi më 1970 në fshatin Caparc të Prizrenit. Shkollën e mesmen e kreu në Prizren.

 Studimet e larta i mbaroi në Fakultetin Filozofik të Prishtinës në drejtimin e Historisë, në mars të vitit 1995.

 Më vonë kreu në po të njëjtin Fakultet studimet posdiplomike në lëminë e Mesjetës. 

Ka shkruar në dhjetra gazeta dhe revista ku ka botuar artikuj me karakter historik, publicistik, politik, dhe shkrime nga fusha e kulturës. 

Jeton në Gjermani kurse vepron dhe kontribon në gjitha trojet shqiptare në jetsimin e idealit të luftëtarve më me zë të cilët luftuan për Shqipërinë Etnike.

Nue Oroshi

(Pas kalimit të politikës turke të Erdoganit në prehërin e babës së tij biologjik dhe ideologjik Putin një pjesë e mirë e elitës politike shqiptare nëpër shumë parti shqiptare qoftë në Shqipëri,Kosovë,Maqedoni dhe vise tjera shqiptare janë trazuar e kanë filluar të lëkundën në qëndrimin pro-amerikan.Nue Oroshi)

Trazimi i skenës politike në të gjitha viset etnike shqiptare nuk është duke u bërë rastësisht.Pra,ky trazim është duke u bërë që trojet shqiptare të dalin nga ndikimi amerikano-evropian dhe të bien nën ndikimin ruso-turko-serb.Pas kalimit të politikës turke të Erdoganit në prehërin e babës së tij biologjik dhe ideologjik Putin një pjesë e mirë e elitës politike shqiptare nëpër shumë parti shqiptare qoftë në Shqipëri,Kosovë,Maqedoni dhe vise tjera shqiptare janë trazuar e kanë filluar të lëkundën në qëndrimin pro-amerikan.
Kjo duhet të jetë brengosëse për çdo shqiptar atdhetarë dhe idealistë.Nuk duhet të përseritët ajo koha e partizaneve me bishta, siç quheshin nga atdhetarët dhe nacionalistët me herët njerëzit e Rusisë dhe të Serbisë në trojet shqiptare që e përqafuan ideologjinë pansllaviste.Tash është edhe me fatkeqësi sepse ideologjia ruso-turko-serbe,i ka njerëzit dhe familjet e tyre shqipfolëse që historikisht i kanë shërbyer atyre duke e ndërruar gëzofin varësisht prej situatave politike.Edhe propaganda e fundit se kinse Ushtria Amerikane do ta lëshon Bondsteel dhe Kosovën është ardhur nga rrjetet dhe qarqet e spiunazhit të Rusisë,Turqisë dhe Serbisë.
Është interesantë të theksohet se këto tri shtete që janë të kordinuara me njëra tjetrën janë duke punuar intenzivisht që Shqipërinë dhe Kosovën t´i largojnë nga drejtimi i politikës perëndimore Amerikano-Evropiane dhe t´i kthejnë drejtë politikës pansllavisto-aziatike.
Fatkeqsisht se ka shqiptarë të mjerë që e fusin tokën dhe vendin e vet në erë vetëm e vetëm që të pasurohen në jetën private.Institucionet e sigurisë në trojet shqiptare duhet të mirrën me seriozisht me përsonat të cilët janë infiltruar dhe po punojnë për shërbimet sekrete ruse,turke dhe serbe në trojet shqiptare.Po njashtu duhet ndaluar edhe veprimtaria e spiuneve nga këto tri shtete, të cilët po e zhvillojnë aktivitetin e tyre në trojet shqiptare pa u penguar fare,kinse veprojnë në formë të shoqatave humanitare apo organizatave të tjera.
Shoqëria shqiptare kudo ku janë duhet të tregojë vemendshmëri dhe mos të shkojë mbrapa çdo matrapazi politikë apo tregtari të flamujve të cilët dëshirojnë që ta ndezin vendin e shqiponjave për shkak se këtë e don politika pansllavisto aziatike.Mjaftë i kemi parë sherrin kësaj politike tash e shtatë shekuj me radhë.Është interesant të thëksohet se të tillët mundesh t´i shohesh dhe t´i njohësh edhe në profilet e rrjeteve sociale si dhe në politikat redaktuese të gazetave ,faqeve të internetit apo të televizioneve që udhëheqin.Kujdes atdhetarë dhe nacionalista shqiptarë!Kujdes nga pasardhësit e partizanëve me bishta se këta e kanë amanet nga baballarët e tyre që brez pas brezi e djalë pas djali të punojnë kundër interesave kombtare shqiptare dhe ta përdhosin dhe poshtërojnë çështjen e shenjët kombtare deri në pakufi.E atdhetari patër Anton Harapi para se ta dënojnë me pushkatim komunistët do t´iu thoshte:“Unë nuk kërkoj mëshirë nga ju,se unë e di se kush jeni ju!
Por jam duke qarë dhe gjëmuar me lot gjaku, për fatin e Shqipërisë që ra në dorën tuaj.“E atdhetari dhe nacionalisti Gjokë Spaqi duke përfunduar fletët e ditarit të kujtimeve të burgut dhe veprimeve atdhetare të Grupit të Lidhjes se Prizrenit që ishte pjesë e pandarë e Lëvizjes Nacionaldemokratike Shqiptare do të shkruante:“N´paqa shtu ose madhzu ndoj fjalë mos e gzofsha idealin tim kombtar!“Prandaj kujdes nga ndikimet e rrjetit të spiunazhit dhe njerëzit që punojnë për ruset,turqit e serbët në trojet shqiptare.Është koha që t´i publikojmë emrat e tyre që t´i dijnë e mbarë bota shqiptare.

Kush ishin themeluesit e Lidhjes Demokratike të Kosovës, të mbajtur më 23 dhjetor 1989 ?

1. Dr Ibrahim Rugova,

2. Jusuf Buxhovi.

3. Akademik Idriz Ajeti,

4. Akademik Dervish Rozhaja,

5. Dr. Fehmi Agani,

6. Dr. Zenel Kelmendi,

7. Dr.Ali Aliu,

8. dr. Ymer Jaka,

9. Nekibe Kelmendi,

10. Xhemail Mustafa,

11. Arbër Xhaferi,

12. Mehmet Kraja,

13. Milazim Krasniqi,

14. dr.Abdyl Krasniqi,

15. Sylejman Syla,

16. Hysen Matoshi,

17. Neshet Nushi,

18. Hysen Zherka,

19. Agni Ilir Dika,

20. Luljeta Buxhovi,

21. Evliana Bajqinovci,

22. Vesta Nura,

23. Ajri Begu,

24. Hasan Hajzeri,

25. Dr. Fatmir Sejdiu,

26. Dr.Fehmi Rexhepi

27. Sejdullah Hoxha,

28. Muharrem Ramabaja,

29. Fetah Ademi,

30. Suzana Hajzeri,

31. Sylejman Aliu,

32. Iliaz Bylykbashi,

33. Ali Mehmetaj,

34. Sali Sefaj,

35. Ahmet Kelmendi,

36. Florent Neka,

37. Ismail Gashi,

38. Ramadan Sejdiu,

39. Ibrahim Berisha,

40. Ramiu Hoxha,

41. Jusuf Rexhepi,

42. Bahrije Krasniqi,

43. Shefqet Gashi,

44. Mon Muliqi,

45. Ejpu Kolica,

46. Milaim Kadriu,

47. Sadi Bexheti,

48. Luan Pula,

49. Daut Blakaj,

50. Ylber Hysa,

51. Haxhi Mehmetaj,

52. Rexh Mehmetaj,

53. Nehat S. Hoxha,

54. Demë Topalli,

55. Hamdi Gërguri,

56. Sali Zekaj,

57. Qamil Batalli,

57. Rexhep Hajdari,

58. Shemshi Sh. Gërguri,

59. Ejup Latifi,

60. Bajrush Plakaj,

61. Ali Krasniqi,

62. Petrit Dushi,

63. Abit Asllani,

64. Lutfi Bilalli,

65. Selman Mehaj,

66. Isak Murati,

67. Nehat Krasniqi,

68. Ragip Veseli,

69. Abdyl Ramaj,

70. Xhafer Xhaferi,

71. Binak Kelmendi,

72. Islam Veliu,

73. Halil Matoshi,

74. Mentor Jakupi,

75. Bejtush Isufi,

76. Lutfi Dervishi,

77. Salih Krasniqi,

78. Skënder Kada,

79. Isuf Hakaj,

80. Faik Polloshka,

81. Abdyl Kadolli,

82. Gani Mehmetaj,

83. Islam Ejupi,

84. Agron Haxhosaj,

85. Ndue Kurti,

86. Mehmet Gashi,

87. Skënder Zogaj,

88. Ibrahim Kelmendi,

89. Selajdin Krasniqi,

90. Bujar Mirsini,

91. Zenun Çelaj,

92. Fikrije Mirsini,

93. Behram Krasniqi,

94. Abdullah Osmani,

95. Xhafer Hyseni,

96. Mehedin Rexhepi,

97. Munish Hyseni,

98. Abdyl Mustafa,

99. Adem Hasanaj,

100. Rrahman Bislimi,

101. Milaim Kelmendi,

102. Flamur Keqa,

103. Fatos Aliu,

104. Rizah Krasniqi,

105. Rifat Krasniqi,

106. Musa Tullari,

107. Haqif Sh. Mulliqi,

108. Ali N.Duli,

109. Haki Mulliqi,

110. Abdyl Zhaveli.

111. Basri Gojani,

112. Zaim Istrefi,

113. Kadri Zhuta,

114. Mizhait Pollozhani,

115. Ramadan Muharrem Maloku,

116. Rexhep Sahit Osmani,

117. Rihan Ismaili,

118. Ramiz Fazliu,

119. Hazir Reka,