2023-07-15
Ja kush po dëshiron ta rrëzojë kryeministrin ing. Albin Kurtin
Kryeministri Albin Kurti përballë tradhtisë së Ramës
Akademik Prof.Dr. Eshref Ymeri,PHD
“Tradhtarit i pikon tradhtia
nga çdo pore e trupit të tij”
Zigmund
Frojd (Sigmund Freud - 1856-1939)
Pas një drafti sekret,
misterioz, për Republikën e Kosovës, të cilin Rama ua pati dërguar Presidentit
francez dhe Kancelarit gjerman, pak ditë më parë në internet qe botuar edhe një
informacion, sipas të cilit Rama paska dalë me një propozim për zhvillimin e
një konference ndërkombëtare për Kosovën dhe Serbinë. Në atë informacion
thuhet:
“Idenë për mbajtjen e një
konference ndërkombëtare për Kosovën dhe Serbinë e shpalosi më 27 qershor
kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama. Atë ditë, Rama bisedoi në Bruksel me
zyrtarë të lartë evropianë, përfshirë Michelin” (Citohet sipas: “E propozoi Rama, KE mbështet idenë për një konferencë ndërkombëtare për
Kosovën dhe Serbinë”. Faqja e
internetit “Fax Web”. 29 qershor 2023).
Dhe ja çfarë rezultoi pas propozimit të Ramës:
“Presidenti i Këshillit Evropian, Çarls
Mishel (Charles Michel), mbështeti idenë për një konferencë ndërkombëtare për
Kosovën dhe Serbinë, me qëllim uljen e tensioneve mes tyre” (po aty).
Vetvetiu shtrohet pyetja:
Mirë Rama që është mik i Vuçiçit dhe, për pasojë, tradhtar
i Republikës së Kosovës, po Çarls
Misheli si e pranoi një propozim të tillë, fund e krye paradoksal, kur dihet që
Çështja Kombëtare e Kosovës u zgjidh ushtarakisht dhe politikisht më 12 qershor
1999 dhe juridikisht me shpalljen e pavarësisë më 17 shkurt 2008? Si është e
mundur që Kryepolitikani me shumë peshë i Këshillit Evropian e marrka
seriozisht propozim-marrëzinë e Ramës?
S’ka asgjë për t’u habitur me qëndrimin e Brukselit ndaj
shqiptarëve. Sigurisht, sepse Brukseli është trashëgimtar i Evropës fishtiane,
i asaj Evrope, të cilën Fishta i Madh e pati etiketuar ashtu siç e meritonte -
kurva e motit.
Zhvillimi i ngjarjeve të fundit në Republikën e Kosovës nxori në pah ca të
vërteta shumë dëshpëruese për fatin e keq që e ka ndjekur pas popullin shqiptar,
për shkak të përçarjes tragjike shumëshekullore, të shkaktuar nga mercenarizmi
i politikanëve, zeja kryesore e të cilëve ka qenë dhe vazhdon të mbetet
tradhtia, nënshtrimi absolut para të huajve. Pikërisht për shkak të përçarjes
shumëshekullore, populli shqiptar, në krejt trojet e veta etnike, e ka humbur
aftësinë e vetorganizimit dhe ka rënë pre e politikanëve tradhtarë në shërbim
të të huajve Pra, kombi shqiptar të
keqen e ka pasur dhe vazhdon ta ketë brenda vetes, një e keqe kjo që na ka
shkaktuar gjëma të rënda në historinë tonë dhe që të huajt na e kanë yshtur me
shumë kënaqësi. Përçarja jonë tragjike ka traditë të lashtë Le të kujtojmë për
një çast Gencin e Ilirisë. Kur ai luftonte kundër romakëve, princat e tjerë
ilirë bashkëpunonin me romakët. Temën e përçarjes
dhe të tradhtisë ogurzezë, që në periudhën e lashtësisë ilire, shkrimtarja e
njohur Vilhelme Vranari Haxhiraj e ka trajtuar në një roman fantastiko-historik
për fëmijë, me titull “Amanti i Arbërisë”. Botimet “Toena”. Tiranë
2003.
Pyetjes së Amantit, drejtuar Bukuroshes së Durrësit për
njerëzit nëse janë ziliqarë, ajo i përgjigjet:
“ - Po, po, kanë smirë për këdo që i shkojnë punët mbarë,
mundohen dhe bëjnë të pamundurën që ta shkatërrojnë tjetrin”.
Qëllimin djallëzor të kryetradhtarit Rama, si nismëtar
për thirrjen e një konference ndërkombëtare për Kosovën, e ka zbuluar me shumë
profesionalizëm intelektuali me vetëdije
të lartë kombëtare, Gani Qarri. Në disa faqe interneti është botuar analiza e
tij me titull “Konferenca tradhti e Ramës për ricopëtimin e Kosovës”. Mendoj se kjo analizë
duhet të shërbejë si busull orientimi për Kryeministrin, Presidenten dhe
Kryetarin e Kuvendit të Republikës së Kosovës, të cilët duhej ta kishin
denoncuar publikisht ”konferencën tradhti të Ramës”, edhe personalisht,
edhe me vendim të posaçëm të Kuvendit. Përmes një faqeje interneti, është bërë
e ditur se Kryeministri Albin Kurti është “skeptik për
idenë e një konference ndërkombëtare për
Kosovën dhe Serbinë” (Faqja e internetit “Radio Evropa e Lirë”. 01
korrik 2023). Këtu nuk është fjala për skepticizëm, këtu është fjala për kundërshtim
me vendosmëri burrërore, për një kundërshtim të prerë, si me sëpatën e
dardharit. Në këto kushte, Kryeministri Albin Kurti nuk duhet të marrë pjesë në
asnjë mënyrë në një konferencë të tillë poshtëruese për Republikën e Kosovës,
konferencë, të cilën Brukseli e mbështet me shumë dëshirë. Zhvillimi i asaj
konference ka për qëllim copëtimin e Republikës së Kosovës. Prandaj
Kryeministri Albin Kurti nuk duhet të shkojë në atë konferencë, nuk duhet të
përsëritë gabimin fatal të Ismail Qemalit, i cili, pas shpalljes së pavarësisë
më 28 nëntor 1912, në vend që të lëshonte kushtrimin, së bashku me 40 firmëtarët, për ngritjen e popullit më këmbë,
grumbullimin e mjeteve financiare dhe krijimin e forcave të armatosura për t’u
mbrojtur nga bishat serbogreke, përkundrazi, u ngrit e shkoi në Londër për të
takuar ministrin e jashtëm anglez, Eduard Grein (Edward Grey - 1862-1933), për
t’iu lutur që ujqit evropianë, me ujkun rus në krye, të mos na i copëtonin trojet tona etnike. Kurva e motit trojet na i
copëtoi dhe takimet e Ismail Qemalit në Londër rezultuan një vërë në ujë. Ismal
Qemali dhe Isa Boletini u kthyen, duke sjellë me vete në çanta shpërfilljet,
deri në përbuzje të heshtura, të Eduard Greit. Ky qëndrim nënshtrues ndaj të
huajve për Çështjen më Madhore Kombëtare - mbrojtjen e tërësisë territoriale të
trojeve tona etnike - ka lënë gjurmë të pashlyeshme në vetëdijen e popullit
shqiptar, i cili, për faj të politikanëve servilë në marrëdhëniet ndërkombëtare,
ka krijuar bindjen e gabuar se fatet e kombit tonë i paskan në dorë vetëm të
huajt. Kjo bindje shumë e gabuar është e fiksuar edhe në krijimtarinë
folklorike, në këngët popullore. Kështu, ansambli “Çipini” ka në
repertorin e vet këngën labe, me titull “Trimi luftëtar”. Po citoj vetëm
strofën e parë:
Të dy bashkë u nisën,
Ku merrej vendimi,
Ismail Qemali
E Isa Boletini.
Pra, vendimin për fatin e Shqipërisë Etnike duhej ta merrnin të huajt, jo
populli shqiptar, i bashkuar rreth një kryepolitikani dhe një kryekomandanti
trim të forcave të armatosura.
Për fatkeqësinë tonë të rëndë kombëtare, dy shtetet shqiptare sot janë më të
përçara së kurrë. Kundër kësaj përçarjeje, të krijuar për fajin e rëndë të Ramës,
si kryetradhtar i kombit shqiptar dhe si kryeservil i Vuçiçit të Serbisë, e
cila Republikën e Kosovës, në kushtetutën e saj fashiste, e konsideron pjesë të
territorit të vet, ka ngritur zërin intelektuali i shquar Frank Shkreli, gazetar
veteran i “Zërit të Amerikës”. Në një analizë të ditëve të fundit, ai ka
theksuar rëndësinë e jashtëzakonshme që ka uniteti i shqiptarëve, duke iu sjellë
politikanëve në kujtesë Kuvendin e Lezhës të Gjergj Kastriot Skënderbeut dhe
Lidhjen e Prizrenit. Ai shkruan:
“... në qofë se
shqiptarët nuk kujdesen për veten, për interesat e njëri-tjetrit dhe për të
mirën e përbashkët afatgjatë si komb, atëherë pse të lodhen të huajt me ne, kur
e shohin se shqiptarët nuk kanë as një kompaktësi, as unitet objektivash
madhore kombëtare” (Citohet sipas: Frank Shkreli. “Mësimet nga Lidhja”. Faqja
e internetit “Fjala e Lirë”. 02 korrik 2023).
Mungesa e aftësive
vetorganizuese të popullit shqiptar doli në pah pas propozimit të lartpërmendur
të Ramës për zhvillimin e asaj konferencës ndërkombëtare për Kosovën dhe Serbinë.
Në vend që populli të çohej peshë dhe të mbushte rrugët e qyteteve me protesta
të fuqishme kundër tradhtarit Rama dhe Brukselit proserbian, përkundrazi, rri i
heshtur si mumje hesapi, duke i lënë vetëm kryeministrin Kurti dhe Presidenten
Osmani të përplasen me padrejtësinë evropiane. Mungesë skandaloze vetorganizimi
treguan ata 15 mijë shqiptarët, të cilët kryetradhtari Hashim Thaçi i dëboi nga
shtëpitë e veta në Mitrovicën e veriut më 2 dhe 3 shkurt të vitit 2000, por pas
shpalljes së pavarësisë nuk u bënë të gjallë deri më sot të çoheshin bashkërisht
dhe të turreshin për t’u kthyer në vatrat e tyre, të pushtuara nga serbët, të
cilët Franjo Tuxhmani u dha dajakun që meritonin dhe i përzuri nga Kroacia.
Kryeministri Albin Kurti,
një i vetëm trim në luftë
Masat që ka marrë
Kryeministri Albin Kurti kundër provokimeve të rënda të bandave kriminale
serbe, duhej ta kishin shqetësuar shumë seriozisht Brukselin dhe Departamentin
e Shtetit, për ta ndëshkuar Serbinë ashtu siç e meriton. Por, çuditërisht, ka
ndodhur e kundërta. Këto dy qendra të rëndësishme të politikës botërore janë
rreshtuar në krah të Serbisë, kundër Albin Kurtit dhe qeverisë së tij. Madje
atyre nuk u bënë përshtypje absolutisht skenat, kur kriminelët serbë në
Mitrovicën e Veriut rrahën 30 policë të KFOR-it, sikur të ishin gomarët e
Nastradinit. Për fatkeqësinë tonë të rëndë kombëtare, kundër Albin Kurtit, ka
kohë që ka mprehur shpatën kryeministri i atdheut amë Rama, duke lënë emër në
histori si kryetradhtar me damkë.
Le të kthehemi prapa për
një çast në histori, te zgjedhjet e 23 qershorit 2013.
Kryeministri
Berisha mbajti një qëndrim mjaft objektiv dhe me shumë dinjitet në vlerësimin e
rezultateve të zgjedhjeve të 23 qershorit: ai e njohu menjëherë rezultatin e
tyre dhe dha dorëheqjen nga të gjitha postet partiake, duke marrë përsipër të
gjitha përgjegjësitë për humbjen e rëndë që pësoi Partia Demokratike. Në këtë
mënyrë, ai bëri vetëm veten përgjegjës për atë humbje të thellë, duke mos ia
lënë litarin nëpër këmbë pasardhësit të vet në krye të saj. Por Profesor
Berisha, me gjithë gabimet që pati bërë dhe që i pati pranuar publikisht gjatë
zhvillimit të foltoreve në mbarë vendin, ka lënë emër në histori me dy vepra
shumë të rëndësishme: me Rrugën e Kombit, me dy tunele me një gjatësi prej 11
km, dhe me autostradën Tiranë-Elbasan. me dy tunele me një gjatësi prej 4,4 km.
[Kryetradhtari
Rama, sapo u bë kryeministër në vitin
2013, vëllezërve tanë kosovarë u vuri taksën për Rrugën e Kombit].
Pikërisht një javë
më vonë, pasi partia socialiste kishte fituar zgjedhjet, gjatë
një interviste për gazetën “Le Courrier
des Balkans”(Korrieri i Ballkanit), Rama, si kryeministër i ardhshëm, pati
deklaruar se “synon të bëjë politikë për
të lënë një emër në histori” (Citohet sipas gazetës “Panorama”. 30 qershor 2013).
Dhe tani, çdo
shqiptar me vetëdije të lartë kombëtare, është i bindur plotësisht se Rama e ka
lënë vërtet një emër në histori, por ky nuk është emër i nderuar në mbarë hapësirat
e trojeve tona etnke. Përkundrazi, ky është emri i një tradhtari me damkë, i
cili, duke u rreshtuar përkrah serbokriminalizmit gjakatar, ka kryer tradhtinë
më të rëndë kundër kombit shqiptar. Fillimisht, në rolin e kameleonit, Rama u
hoq e u shtir si mik i popullit shqiptar të Republikës së Kosovës, dikur pati
dalë me propozimin për një president të përbashkët dhe për zhvillimin e
mbledhjeve të përbashkëta të të dy qeverive. Por sapo krimineli Vuçiç hodhi në
tregun politik idenë e minishengenit ballkanik, Rama s’e përmbajti dot vrapin
drejt Beogradit, si dikur ati i tij shpirtëror, argati i Titos Enver Hoxha në
vitet 1941-1948. Rama të kujton atë fjalën e urtë, në të cilën thuhet:
“Gjarpri e ndërron lëkurën
çdo vit, kurse tradhtari çdo ditë”.
Tani Rama, me zejen e tij të tradhtisë kombëtare, ka shkuar aq larg, saqë
ka lënë emër të turpshëm në analet e historisë sonë, sepse për Republikën e Kosovës është bërë po aq i
rrezikshëm, sa edhe krimineli Vuçiç. Po aq i rrezikshëm është bërë ai edhe për
Shqipërinë me tradhtinë ndaj popullit tonë, tradhti kjo, e reflektuar në varfërimin
e pandalshëm të shumicës dërrmuese të shqiptarëve. Çuditërisht. Rama, si kreu i partisë
së bujkrobërve socialistë, ka shumë sukses në veprimtarinë e vet tradhtare për
shpopullimin e vendit. Ja çfarë deklaronte një djalë i ri para një viti:
“Po iki në
Gjermani sepse këtu çdo gjë është katastrofë. Ju bëj thirrje shqiptarëve që të
ikin se ka marrë fund ky vend”. Me çantën në krah, ky është mesazhi që qytetari tha për
të rinjtë para se të nisej për në Gjermani (Citohet sipas: Youtube. 22
korrik 2022).
Rama
do të kishte lënë vërtet emër të nderuar në histori, dhe çdokush nga
bashkëkombësit në trojet tona etnike dhe në Diasporë, do të ishte shumë krenar,
sikur të ishte rreshtuar vendosmërisht pranë Albin Kurtit, në mënyrë që shteti
amë dhe Republika e Kosovës t’u flisnin
ndërkombëtarëve me të njëjtën gjuhë dinjitoze. Kështu do të ishte rritur
së tepërmi autoriteti i tij jo vetëm në sytë e shqiptarëve, por edhe të
ndërkombëtarëve. Por, fatkeqësisht, nuk ndodhi kështu. Sepse kalorësi i
helenizmit nuk mund të vepronte ndryshe. Me flirtet e tij me Vuçiçin, ai dëshmon
se është bërë edhe kalorës i serbosllavizmit.
Për të siguruar mbështetje
në sytë e shqiptarëve, përkrah Vuçiçit në fushatën e tij kundër Albin Kurtit,
Rama, përmes Sorosit, solli për vizitë në Tiranë ish-presidentin amerikan Bill
Klinton, i cili, në moshën 77-vjeçare, një muaj e gjysmë para festimit të ditëlindjes
më 19 gusht, ndërmori një udhëtim shumë të gjatë. Në ceremoninë e organizuar për
atë vizitë, ra menjëherë në sy diçka: ajo ishte një vizitë e privatizuar tërësisht
nga Rama, përderisa aty mungonin dy krerët kryesorë e opozitës, të cilët Rama,
për turpin e tij, nuk i kishte ftuar. Se çfarë përshtypjesh bëri vizita e Bill
Klintonit në Tiranë në radhët e analistëve dhe të publicistëve me dinjitet të
lartë personal dhe kombëtar, janë mëse të mjaftueshme këndvështrimet që shprehën
në internet intelektualë të tillë të njohur, si Fatos Lubonja, diplomati Agim
Nesho, Andi Bushati dhe Armand Shkullaku. Ceremonia që u zhvillua para
kryeministrisë shërbeu si një skenë sa humoristike, aq edhe tragjikomike. E
quaj tragjikomike, sepse në atë ceremoni u dëshmua para opinionit publik
kombëtar dhe ndërkombëtar se sa e madhe është përçarja e shqiptarëve. Bill
Klintoni ka hyrë në kujtesën e çdo shqiptari dhe në historinë e mbarë kombit
shqiptar, si një President i shquar amerikan për aktin e lartë burrëror që
kreu, me marrjen e vendimit për bombardimin e Serbisë fashiste në pranverën e
vitit 1999, duke vënë në dijeni paraprakisht mbarë popullin amerikan dhe duke
çuar në vend porosinë e të Madhes Nënë Tereza. Kombi shqiptar nuk ia harron
kurrë Bill Klintonit atë akt burrëror dhe do t’i jetë mirënjohës në jetë të
jetëve. Por të duket e pabesueshme kur mendon se si është e mundur që Bill
Klintoni, në këtë moshë të nderuar, të bëhet aktor në një skeç humoristik, të
parapërgatitur përmes Sorosit, vetëm e vetëm që Rama të gjente mbështetje për
sulmin kundër Albin Kurtit. Çdo shqiptar i ndershëm, me vetëdije të lartë kombëtare,
është i bindur se Klintoni kishte ardhur në Tiranë jo në rolin e
ish-Presidentit, por në rolin e një përkrahësi të Ramës në fushatën që ky ka
shpërthyer kundër Albin Kurtit. Veç kësaj, me vizitën e vet, ai kishte si qëllim t’i ngrinte lart
aksionet e Ramës, si një “politikan me peshë” në gadishullin tonë. Në fjalimin
e vet, Klintoni, i keqinformuar, duke pasur parasysh ngjarjet në Mitrovicën e
Veriut, tha: “... ta ndalim këtë marrëzi”. Por marrëzia nuk është
produkt i shqiptarëve, ajo është produkt i bandave kriminale serbe, është
produkt i Serbisë fashiste, e cila nuk është mjaftuar me gjithë ato gjëma të
rënda që i shkaktoi popullit kosovar në vitet ’90, por ka edhe pretendime
territoriale ndaj Republikës së Kosovës. Me siguri që Kryeministri Albin Kurti
i ka ndjekur me kujdes skenat humoristike që u shpalosën para Kryeminitrisë dhe
duhet besuar se ai është bërë edhe më i vendosur në qëndrimin e tij burrëror në
mbrojtje të tërësisë territoriale të Republikës së Kosovës, pa lejuar kurrën e
kurrës krijimin e një shteti serb brenda territorit të saj.
Me nëntitullin “Kryeministri
Albin Kurti, një i vetëm trim në luftë”, kam parasysh frontin e
trefishtë të sulmeve që ai po përballon, jo vetëm nga ndërkombëtarët dhe
opozita proserbe, por edhe nga kryeministri i shtetit amë dhe banda rreth tij. Pra, formacioni i tij politik dhe i presidentes Vjosa Osmani po ndeshen me
dy sulme nga jashtë dhe me një sulm nga brenda. Më bëri përshtypje kërkesa e
Xhavit Halitit, drejtuar kryeministrit Albin Kurti për të dhënë dorëheqjen.
Vajmedet se kush e kërkon këtë dorëheqje! Xhavit Haliti, anëtari i bandës
tradhtare të Hashim Thaçit. Jo më pak përshtypje më bëri letra publike e
Behgjet Pacollit, drejtuar Kryeministrit Albin Kurti, të cilit i bënte thirrje
të dëgjonte zërin e ndërkombëtarëve për plotësimin e tekave shoviniste të
Serbisë. Behgjet Pacolli s’mund të veprojë ndryshe se dihet mirë se kush është
- i njohur si servil i Beogradit dhe i Moskës, dy armiqve të betuar të kombit
shqiptar.
Pendesa e heshtur e ndërkombëtarëve
për bombardimin e Serbisë
në pranverën e vitit 1999
Siç është bërë e ditur, “Komisioni Evropian do të ndërmarrë një numër masash kundër
Kosovës, të cilat do të komunikohen në këtë javë. Ato do të përfshijnë
pezullimin e programit të fondeve për Kosovën, pezullimin e mbështetjes së
vazhdueshme për prokurimin dhe nënshkrimin e kontratave, pezullimin e
pjesëmarrjes në ngjarjet e nivelit të lartë, pezullimin e vizitave dypalshe, si
dhe propozimin e dorëzuar nga Kosova për kornizën investuese për Ballkanin
Perëndimor që nuk do të procedohet në këtë moment” (Citohet sipas: “Këto janë sanksionet që KE gjatë javës do t’i vendosë
kundër Kosovës”. Faqja e internetit “Ora news”. 27
qershor 2023).
Pra, për problemet që kanë lindur në
Mitrovicën e Veriut, për shkak të provokimeve të banditëve serbë me mbështetjen
e gjithanshme të Serbisë, sipas brukselizmit, “fajtore” na qenka Republika e
Kosovës. Nuk habitemi aspak nga ky qëndrim i Komisionit Evropian, sepse këtu e
12 vjet të shkuar qe bërë i njohur publikisht një fakt befasues. Asokohe, Shefi i UNMIK-ut në Kosovë, Lamberto Zannieri
(1954), pati deklaruar:
“… pas ndërhyrjes ushtarake, një pjesë e
bashkësisë ndërkombëtare mori anën e Serbisë”. (Citohet sipas faqes së
internetit “Voal”. 16 prill 2011).
Katër vjet më vonë, u vërtetua që Lamberto
Zannieri kishte pasur shumë të drejtë. Në mars të vitit 2015, mbarë
opinioni publik shqiptar u njoh me një deklaratë skandaloze të një
eurodeputeti, një shovinist francez ky në parlamentin evropian, i quajtur Emerik Shoprad (Aymeric Chauprade - 1969). Ky tellall i shovinizmit
rusoserbomadh, nga tribuna e parlamentit në fjalë, shprehu tërë urrejtjen e vet
për Kosovën, të cilën e etiketoi si “çerdhe
të krimit”, duke deklaruar se Parisi na paska bërë, demek, një “gabim historik” me njohjen e pavarësisë
së Kosovës.
Sipas këtij
shovinisti të regjur me dashurinë përvëlimtare për Serbinë dhe me urrejtjen e
papërmbajtur për Kosovën, “Kosova kurrë
s’mund të hyjë në Bashkimin Evropian”. Se Kosova, sipas këtij injoranti dhe shpifësi me gramë të madhe, jo
vetëm që na qenkej “çerdhe e krimit”, por
mbakej përgjegjësi edhe “për spastrimin
etnik të serbëve dhe të popullatës tjetër joshqiptare” (Citohet sipas: “Europarlamentari francez: Kosova çerdhe e krimit, njohja
e saj gabim historik”. Faqja e internetit “BalkanWeb”.
02 mars 2015).
Eurodeputeti shovinist francez Aymeric
Chauprade, nga tribuna e parlamentit evropian, sulmoi
edhe NATO-n dhe Shtetet e Bashkuara të Amerikës për bombardimin e Sebisë në
pranverën e vitit 1999. Me këtë deklaratë, ky eurodeputet shovinist francez,
radhitej përkrah skifterëve ushtarakë francezë që i jepnin të dhëna paraprake
Beogradit për bombardimet e NATO-s.
Por shqetësim
kryesor për mbarë shqiptarët atdhetarë, nuk përbënte deklarata armiqësore e një
eurodeputeti francez me një formim kulturor gjysmak. Shqetësim kryesor për ta
përbënte heshtja e krejt eurodeputetëve të
tjerë, midis të cilëve nuk u gjend asnjë burrë për be që t’i jepte
përgjigjen që Aymeric Chauprade
meritonte për shpifjet që po nxirrte nga goja në adresë të Republikës së
Kosovës dhe për sulmet kundër NATO-s. Pra, etiketimi fishtian i Evropës vazhdon
të ketë tingëllim aktual edhe në ditët tona. Qëndrimi që mbajnë ndërkombëtarët,
të cilët kanë planifikuar vendosjen e sanksioneve kundër Republikës së Kosovës,
s’është gjë tjetër, veçse një pendesë e heshur për bombardimin e Serbisë. Në këtë
mënyrë, Brukseli dhe Blinkeni i Departamentit të Shtetit kanë rënë në pozitat e
ish-Presidentit Tramp, i cili e ka quajtur turp bombardimin në fjalë. Pikërisht
rreshtimi i ndërkombëtarëve në anën e Serbisë është arsyeja kryesore se pse ata
nuk vendosin sanksione kundër saj për flakjen nga kushtetuta të nenit, në të
cilën Republika e Kosovës figuron pjesë e Serbisë, se pse heshtin për fatin e të
zhdukurve me dhunë, për zbulimin e të gjitha varrezave masive, se pse nuk
reagojnë për këto varreza që kanë mbetur pa epilog gjyqësor, se pse nuk kërkojnë
të ngrihen aktakuza ndaj kriminelëve për vrasjen e të zhdukurve apo ndaj atyre
që kanë marrë pjesë në fshehjen e kufomave në territorin e
Serbisë, se pse vazhdojnë të heshtin kur deputetja e parlamentit të Mbretërisë së Bashkuar, Alicia Kearns, në një
fjalim të mbajtur në Parlamentin e Mbretërisë së Bashkuar, ka folur sërish për
situatën në veri, derisa ka thënë se fajtori kryesor është Serbia. Ajo ka
deklaruar:
“Qeveria
është e vetëdijshme, me Fusilierët [regjiment ushtarak britanik] që sapo janë
kthyer nga shërbimi në KFOR, se ka armë që kontrabandohen përtej kufirit nga
Serbia në kishat ortodokse me ambulanca. Kur trupat tona vihen në dijeni për
këtë dhe përpiqen të marrin leje për të shkuar dhe për t’i marrë ato, lejet
zgjasin shumë. Deri në momentin që ka leje - të papritura - një ambulancë veçse
ka shkuar në kishë dhe ka shkarkuar përsëri të gjitha armët” (Citohet sipas: “Deputetja
britanike: Serbia po kontrabandon armë në veri përmes autoambulancave, të
njëjtat po dërgohen në kishat ortodokse”. Faqja e internetit “telegrafi”.
04 korrik 2023).
Ky fakt
skandaloz dëshmon për dy gjëra:
Së pari, Bashkimi
Evropian rri e hesht për veprimtarinë e bandave kriminale serbe në Veriun e
Mitrovicës, dhe, në vend që të vendosë sanksione kundër Serbisë, ai sillet ndaj
saj si një dado politike. Prandaj ka shumë të drejtë ministria e punëve të
jashtme, burrëresha Donika Gërvalla, e cila ka deklaruar:
“Një
pyetje kyçe për sigurinë në Ballkanin Perëndimor është: A është BE-ja ajo që
mund të garantojë sigurinë dhe paqen në Evropë? Unë mendoj që ajo nuk është në
gjendje dhe nuk ka kapacitet për ta garantuar sigurinë. Arsyet janë të qarta:
mungon vullneti politik, mospajtimet brenda Bashkimit Evropian janë të mëdha
dhe sa i përket sigurisë, pa SHBA-në dhe NATO-n, BE-ja është një tigër prej
letre. BE-ja e di këtë dhe prandaj vazhdimisht lëshon pe, i ikën konfrontimit”
(Citohet sipas: “Kosovë: Ministrja Gërvalla kritikon BE duke nxitur reagime”. Faqja e internetit “DW”.
10 korrik 2023).
Së dyti, kishat serbe
në territorin e Republikës së Kosovës janë fole gjarpërinjsh. Se ndryshe s’ka
se si shpjegohet që ato shërbyekan si depo amatimesh kundër popullit shqiptar.
Normalisht, autoritetet e Republikës së Kosovës, kur zbulohen depo të tilla në
mjedise kishash serbe, duhet t’i dëbojnë që andej për në Serbi të gjithë priftërinjtë
dhe ato kisha, të kthyera në vatra krimi, duhet të kthehen në pronë shtetërore.
Krimi i kishave serbe kundër shqiptarëve edhe në ditët tona, na bën të vijmë në
përfundimin se tingëllojnë mjaft aktuale kerkesat e Papa Benediktit XI dhe Papa Klementit V, dërguar mbretit
Millutin dhe Stefan Dushanit më 1346, duke urdhëruar që të lirojnë Kishat
Katolike, te uzurpuara në territorin e Dardanisë.
Duhet
pranuar haptas se Evropa e brukselizmit e ka katandisur Republikën e Kosovës në
“geto” të gadishullit tonë: për të gjitha vendet rreth e rrotull saj i ka hequr
vizat, kurse për Republikën e Kosovës ka zgjedhur vetëm izolimin. Kjo është
faqja e zezë e kurvës së motit, simpatizantes së Serbisë.
Në këtë valë
histerie që ka shpërthyer kundër Kryeministrit Albin Kurti, për fat të keq,
opozita në Prishtinë dhe qeveria në pushtet në Tiranë, kanë braktisur krejtësisht
interesat kombëtare dhe janë rreshtuar në krah të shovinizmit serbokriminal. Një
dukuri e tillë tejet e shëmtuar është e papërsëritshme në asnjë vend të botës. Të
bën përshtypje shumë të thellë një fakt interesant. Analisti dhe publicisti i
shquar Skënder Kapiti, në harkun kohor prej 30 qershorit deri më 09 korrik, ka
botuar në internet gjashtë artikujt në vijim, të cilët janë mjaft mbresëlënës në
përkrahje të Kryeministrit Albin Kurti dhe të Presidentes Vjosa Osmani (“I sfidoj
të gjithë ata që janë kundër Kosovës, dhe që sot janë kundër Albin Kurtit”,
“Albin Kurti dhe antiKurtët”, “Ja pse sot jam me Kurtin e Osmanin”, “Kurti dhe
Osmani, qëndroni fort, sepse me juve është historia, patriotizmi, e drejta dhe
e vërteta”, “Kurti dhe Osmani me dhe për patriotizmin, shqiptarizmin,
demokracinë dhe për shtetin e kushtetutën”, “Lufta
në Kosovë nuk ka përfunduar”). Në artikullin e parafundit ai
thekson diçka tepër shqetësuese:
“Antikurtizmi
politik, intelektual, diplomatik dhe mediatik në Shqipëri, vërtetoi dhe zbuloi
atë se në Shqipëri deri më sot në 100 vjet në pushtet ka ardhur ajo politikë, e
cila është sa më antikosovare... Jo vetëm Edi Rama, por para historisë do të
përgjigjet edhe Partia Socialiste, e cila deri më sot jo vetëm asnjë funksionar
e as pushtetar i saj, por asnjë anëtar i saj nuk është distancuar dhe as nuk ka
kritikuar kryesocialistin Edi Rama për papërgjegjshmërinë ndaj interesit
gjithkombëtar shqiptar me projektin e “Ballkanit të Hapur”, projekt tërësisht
kundër Kosovës, dhe me të tjera veprime të dëmshme për Kosovën”.
Ky qëndrim
kaq dashakeq kundër Republikës së Kosovës nga ana e shtetit amë, të privatizuar
nga Rama, dëshmon fare qartë se partia socialiste vazhdon të mbajë në krye një
njeri që ndjek gjurmët e Enver Hoxhës në marrëdhëniet me Beogradin. S’mund të
ndodhë ndryshe, se kjo parti është trashëgimtare e traditës së partisë
komuniste, e cila, që në themelimin e vet, ishte agjenturë jugosllave. Për
pasojë, Rama me partinë e vet, me anëtarësi një kope të madhe bujkrobërish
socialistë, sot është thjesht një agjenturë në shërbim të serbosllavizmit. Qëndrimi
revoltues i Ramës ndaj Kryeministrit Albin Kurti dhe heshtja e plotë e anëtarësisë
së partisë socialiste, lexuesin e ndershëm e bëjnë të përsiatë thellë se kjo
parti vazhdon traditën e tradhtisë së partisë komuniste në raport me Kosovën, për
të cilën biografi i Titos, Vladimir Dedijer (1914-1990), në librin
me titull “Kujtime”, të botuar në Beograd në vitin 1949,
shkruan shkoqur fare:
“Çështjes shqiptare të
Kosovës iu vu vula që në 8 nëntorin e ’41-it”.
Për të gjetur
mbështetje në fushatën e vet kundër Kryeministrit Albin Kurti, Rama ka hedhur në
sulm kopenë e analistëve. Dhe këta, si tabori i langonjve të rrugës, të ushqyer
nga kockat që u hedh Rama, i janë turrur Albinit me një mllef të pështirë. Këta
langonj janë të shumtë, por këtu do të bëhet fjalë vetëm për njërin prej tyre,
për Baton Haxhiun, të cilin Rama e ka zgjedhur me kohë si njeri shumë të përshtatshëm
për ta pasur pranë vetes, sepse është agjent i Beogradit me kohë e me vakt. Pikërisht
ky agjenti serb Baton Haxhiu, ka botuar mjaft shkrime kundër Kryeministrit
Albin Kurti. Një paçavure që ka botuar në internet, e ka titulluar “Albin
Kurti, 10 mite rreth një politikani primitiv” (Faqja e
internetit “Ina”. 06 korrik 2023). Ky Baton Haxhiu, ky agjent i regjur i Serbisë, ky
tradhtar me damkë i mbarë kombit shqiptar, është kaq i pacipë, saqë as skuqet
as zverdhet para publikut mbarëshqiptar për një fakt tepër demaskues, si argat
i Millosheviçit. Ky farë burri, ky zvarranik në shërbim të serbosllavizmit, u
ngrit e shkoi në Gjykatën e Hagës për të dëshmuar kundër Millosheviçit. Dhe
Millosheviçi e zhveshi lakuriq, duke deklaruar:
“Ti ke qenë
bashkëpunëtor i jemi, a po ke dëshirë të ta dëshmoj, o Baton?” (Citohet
sipas faqes së internetit “Lajme Online” në facebook. 31 maj 2021).
Nëse ky
argat i Millosheviçit do të kishte qoftë edhe një miligram burrërie, qoftë edhe
një miligram dinjiteti, nuk do të guxonte të dilte nëpër studio televizive. Por
ai është i zhveshur tërësisht nga burrëria dhe nga dinjiteti, sepse e ka ngrënë
turpin me bukë, sepse i është bërë faqja rrogoz.
Është për të
lënë mendjen se si është e mundur që këtë agjent të Millosheviçit e ftojnë si
“analist” nëpër studiot televizive të Tiranës. Mirë që shumica dërrmuese e atyre
studiove i shërbejnë Ramës me tërë
afshin e servilizmit të tyre, po Çlirim Peka nuk e kuptuaka që Baton Haxhiu është
ndotës i studios së televizionit “Syri”, si një mjet i informimit masiv
me orientim të djathtë?
Gjithë
shqiptarët me vetëdije të lartë kombëtare, në mbarë trojet tona etnike, të cilët
e duan me shpirt Republikën e Kosovës, në këto çaste, kur ajo po kërcënohet
krejt padrejtësisht me sanksione nga ndërkombëtarët për krijimin e një shteti
serb brenda territorit të saj, Kryeministrit Albin Kurti dhe Presidentes Vjosa
Osmani duhet t’i shprehin mbështetjen e tyre të plotë me titullin e artikullit
analitik të veteranit të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, të intelektualit me
brumosje të shkëlqyer nacionaliste dhe të publicistit të talentuar Skënder Kapiti.
Artikulli i tij, me titull “Kurti dhe Osmani, qëndroni fort, sepse me juve
është historia, patriotizmi, e drejta dhe e vërteta”, është botuar në
internet më 06 korrik 2023. Në atë artikull ai shkruan:
“Albin
Kurti e Vjosa Osmani kanë meritën e madhe sepse ata futën në politikën
shqiptare standardin patriotik, atë që tipari kryesor i politikanit,
pushtetarit e shtetarit shqiptar duhet të jetë patriotizmi dhe ndjesia e
përgjegjshmëria e lartë para kombit e atdheut kundër korrupsionit, hajnisë e
tradhtisë. Albin Kurti dhe Vjosa Osmani ia grisën maskën patriotike tradhtisë,
që maskohet me vellon e patriotizmit, ia grisën maskën tradhtisë politike,
intelektuale e mediatike, të cilat akuzojnë patriotizmin dhe patriotët e
vërtetë për tradhti”.
Shqiptarët,
si komb, njihen në mbarë botën si populli më paqësor. Ata dëshirojnë që me serbët, të cilët janë të ngulur në
Kosovë, të jetojnë në harmoni të plotë, prandaj s’është absolutisht e nevojshme
krijimi i një bashkësie serbe brenda territorit të saj. Tani nuk është e qartë
se kush e kërkon krijimin e asaj bashkësie - serbët e Kosovës apo Beogradi?
Mbetet për të dyshuar se një gjë të tillë e kërkon Beogradi, sepse nuk dëshiron
që Republika e Kosovës të jetë një shtet i pavarur dhe sovran. Bashkësia e
komunave serbe do të ishte një minë me sahat brenda territorit kosovar, sepse
“ishujt” e asaj bashkësie, në mos nesër, pasnesër, s’do ta njohin absolutisht
autoritetin shtetëror të Prishtinës. Nëse ka serb që nuk e duan bashkëjetesën
me shqiptarët, mund të largohen për në Serbi. Por ama drejtësia duhet të vihet
në vend: ata serbë që kanë ardhur nga Kroacia apo nga vise të tjera dhe janë
vendosur në Mitrovicën e Veriut pas 12 qershorit të vitit 1999, duhet të
largohen për në Serbi dhe atje të kthehen ata 15 mijë banorët shqiptarë rrënjës,
të cilët kryetradhtari faqezi Hashim Thaçi i dëboi me dhunë më 2-3 shkurt të
vitit 2000. Serbët s’kanë pasur, s’kanë dhe s’kanë për të pasur asnjë të keqe
nga fqinjësia me shqiptarët. Model në mbarë botën i marrëdhënieve shumë
paqësore dhe i harmonisë shembullore të shqiptarëve me minoritetet, janë
marrëdhëniet e tyre me minoritetin grek.
Një personalitet i njohur
i kulturës serbe, dramaturgu dhe profesori i Fakultetit të Arteve të Dramës në
Beograd, Nebojsha Romçeviç, ka deklaruar se nuk beson se Serbia ka pasur
udhëheqës më të këqij në historinë e saj. Ai thekson:
“Atë çfarë e kanë të
përbashkët, e çka aspak nuk dyshoj, është likuidimi i Serbisë në kuptimin
demografik, shpirtëror, ekonomik, politik, ekologjik dhe arsimor. Jam i bindur
se serbët në Kosovë jetojnë më mirë sesa serbët në Serbi”, - ka thënë Romiçeviç
në një intervistë, dhënë revistës serbe NIN (Citohet sipas: “Shkrimtari nga Beogradi: Serbët në Kosovë jetojnë më
mirë se serbët në Serbi”. Faqja e
internetit “Express”. 19 dhjetor 2019).
Pra, bashkëjetesa
e serbëve me shqiptarët në Republikën e Kosovës nuk është aspak e rrezikuar.
Megjithatë, shqiptarët në marrëdhëniet me ta, mirë është të kenë parasysh atë
Esenë e famshme të Pjetër Arbnorit, me titull “Udhëzues për të njohur serbët para se të bisedosh me ta”,
të botuar në disa faqe interneti dhe në librin e Profesorit Enver Bytyçi,
me titull “Shqiptarët, serbët dhe grekët”, f. 348-349.
Feniks, Arizona
13 korrik 2023
A PO DESHTON POLITIKA EVROAMERIKANE NË KOSOVË
Akademik Prof Dr Hakif Bajrami
Jemi dëshmitar që evroamerkanët po e denojnë
kërcnueshëm viktimën (Kosovën) dhe po e favorizojnë xhelatin (Serbinë). Këtë
pohim e ka dëshmuar edhe politika e investimeve, në përgjithësi. Lidhur me këtë,
Evropianët duhet ta kanë të qartë se e kanë coptuar Shqipërinë në 5 copa dhe
tash shtihën si demokrat dhe paqesor, kurse plaga shqiptare kullon helm pa
pushim dhe prap ka kërcnime se do të metastazojë plaga edhe më thellë. Ky
realitet nuk u jep shqiptarëve të drejtë që të shfaqin anarki. Përkundrazi
demokracia në një masë është deshmuar në Kosovë që nga çlirimi. Pra duhet paksa
të shkohet në histori se fenomeni i robërisë të shqiptarëve e ka zanafillën e
përserituar edhe në mesjetë e që është përsëritur nepër tavolina: më 1878 në
Berlin; më 1913 në Londër; më 1919 në Versaj dhe më 1946 në Paris. Shqiptarët
më shumë dilema e patën filluar luftën kundër të njejtit agresor (Serbisë) më
1993 ( kur themelohet UÇK), duke u friguar se do të na përsëritet historia. Nuk
ngjau e papritura, sepse nuk kishim lërë derë pa lëvizë për ta dëshmuar të
drejtën tonë, në luftë politike dhe ushtrake për çlirim dhe bashkim kombëtar. E
them me përgjegjësi etike shkencore se armët më 1997 i rrokëm sepse okupatori
kishte program për të na shfarosë si pjesë e kombit. Luftuam gati dy vite, duke
bartur armatim me krih dhe me bagëti dhe ka ngja që edhe atë armatim na e kanë
shkatrruar dhe konfiskuar. Por nuk mbeteshim pa shpresë se lufta jonë e drejtë
do të vazhdojë sepse ishim të mbështetur për muri.
Ngjau femomeni dhe në fund të vitit 1998 u
pranua ideja se për Kosovën do të organizohet një konferencë ndërkombëtare, që
përputhej me kohën kur UÇK nuk konsiderohej më “terroriste”, kudo nepër qendrat
e fuqisë. Nuk e dinim ku, por shumë shpejtë në janar 1999 u kuptua se
konferenca historike për Kosovën do të mbahet në Paris, vend ky që më 1919 dhe
1946 na ishte prerë trupi i trojeve kombëtare në gjashtë copa. Po, atëbotë nuk
kishim frigë për dy gjëra: Së pari se informimi ishte gati i plotë edhe pse në
Kosovë okupatori na e kishte shkatrruar deri në themel, duke serbizuar çdo
medium informativ. Së dyti në Evroamerikë ishim të sigurtë se do të na kuptojnë
më 1992 në Konferencën e Londrës për Jugosllavinë, aq më parë kur RSFJ ishte
bërë copë e grimë, duke luftuar sllavët ndërmjet veti, pra duke bërë luftë shumë të egër qyetare. Por
asnjë ndihmë përpos llafeve nuk na erdhi. Dhe mbi këtë realitet ishim të bindur
se Konferenca e Dejtonit (SHBA) më 1995, kishte arritur një sukses duke e
ndaluar gjenocidin serbian në Bosnje Hercegovinë, po edhe luftën Serbo-Kroate.
Nga ajo Konferencë kasapi i Ballkanit doli me nofkën Çpaqebërës” dhe aty mori
sinjal se me shqiptarë mund të sillet si të dojë, sepse më në fund edhe do të
shpërbehet me çmimin “Nobel për gjenocid mbi shqiptar”. Në Kosovë atëbotë pati
filluar të spjegohet nepër koluarët shqiptare, se nga Konferenca ndërkombëtare
për Kosovën, së pakut do ta nxierrim një Republikë të Kosovës (ala Republika
Serbe në Bosnje), brenda Republikës Federative të Jugosllavisë (Serbia dhe Mali
i ZI), sepse edhe Deklarata e 4 korrikut 1990, kishte sanksionuar atë mundësi.
Por, prap nepër koluare kishte filluar të flitet se “ndihma e Perendimit” ka
kosto që shqiptarët e rreligjionit islam “duhet të konvertohën në të krishterë,
sepse më 1914 ky akt civilizues ka mebtur pa u rrealizuar”! E shpresa që nuk
vdes kurrë kishte mbetur te Amerika protestante.
Konferenca e Rambujesë (mars 1999) u mbajt në
rrethana kur lufta e UÇK ishte bërë faktor përmbajtësor që shqiptarët të
kërkojnë diçka më tepër se sa Republikë në kuadër të FRJ-ës së Zhablakut. Të
kuptohemi se Mali i Zi (si shtet i sllavëve) ende nuk jepte shenja se është i
paknaqur me politikën serbiane e cila në nëntor 1918 Mbretëria serbe ia kishte
suprimuar: shtetësinë, kombin, dinastinë, kishën dhe gjuhën malazeze. Dha
shqiptarët pas ndarjës së Malit Zi nga Serbia më 2006 e kishin të drejtën
blanko, se kur sllavët nuk mundën të bashkëtojnë me serbianët fashista, si
mundën shqiptarët në Kosovë, ku struktura e popullsisë 92 përqindë është
shqiptare. E vërteta, Konferenca e Rambujesë u mbajtë në kushte të një presioni
Evroamerikan dhe të një pjese të politikës shqiptare (Shqipëria komplet), që të
mbesim nën syzerenitetin e Millosheviqit. Madje Adem Demaçi dhe ata që e
përkrahnin u quajtën se: “janë kundër tërë botës”. Faktorët që e vulosnin këtë
qëndrim ishin se ndër 10 pikat që nuk negocioheshin ishin sidomos: 1. Kufirin
RFJ-Shqipëri e ruante Ushtria serbo-malazeze; 2. Në Kosovë mbeteshin 11 mijë
policë serbian; 3. Shqiptarët mbetëshin pakicë kombëtare, edhe pse ishin katër
herë më shumë se Malazezët në federatën fantome. Dhe shumë kushte tjera që
duhej të duroheshin nga shqiptarët, ose në të kundërtën të shkojmë “ku bren
miza hekur”, të zhdukëshim nepër ato vende që do të na pranonin si refugjatë.
Pra në asnjë vend nuk u përmend bile Kushtetuta e vitit 1974 për Kosovën. Dhe
Bashkimi Evropian dhe SHBA “nuk e dinin” se fashizmi serbian kishte vëndosë për
të na larguar defintivisht nga Kosova deri më 28 VI 1999. Pra në përvejtorin e
Vidovdanit, duhej të merrte fund shqiptaria në Kosovë, ku kishte gisht edhe
Vaselena po edhe bota Latine si Kryqzata Evropiane që po i afrohej objektivit,
për të mbetur si detyrë shfarosëse popullsia islame në Republikën e Shqipërisë.
Ky afkt e zbulonte pazarin Millosheviq-Tuxhman në luftën e planifiukuar. Ky
fakt vërtetohet edhe me pjesëmarrjen e disa Meshihateve islame nga Rusia dhe
një delegacion ilegal nga Palestina. Pse deshtoi Koncili i Vaselenës në Beograd
më 27 maj 1999, deri me sot askush nuk e ka elaboruar. (shiqo: Millosheviq,
Tuxhman, Dogovoreni rat 1991, strogo pov, Beograd. Dokumentin e ka patentuar
Millosh Miniq në Arkivin e shtetit dhe në qendrat e fuqisë, që mund ta
sigurojnë, nëse nuk e kanë siguruar para se të thahet ngjyra e nënshkrimeve!).Në
Kosovë makineria vrastare serbe i kishte atëbotë (mars qershor 1999) dy detyra
parësore: ta shkatrrojë UÇK-ën, përmes planit “Patkoi” dhe ta detyrojë popullin
shqiptar që të largohet nga vatrat e
veta, në mënyrë që Kosova të kolonizohet me sllavë, përmes planit “Toka
e djegur”.
Por, me fillimin e bombardimeve ndaj RFJ-s nga
24 mars e deri më 10 qershor 1999, NATO do të mësojë detalisht se ku shpje
politika taktike “Patkoi” (më e shkatrrua UÇK-ën) dhe politika e “Tokës së djegur” ( më e
shfarosë popullin shqiptar në Kosovë, duke e ndarë këtë detyrë serbiane në tri
tërësi: një pjesë më e vrarë dhe me i bartur kufomat deri në Batajnicë, me
dhunua sa më shumë dhe me hudhë kufoma nepër bunare…; një pjesë e shqiptarëve
me u plasuar maleve për ta shfarosur pastja pjesë pjesë, dhe një pjesë
shqiptare për ta larguar nga Kosova dhe për t` ia bërë të pamundur që të
kthehet sikurse popullsia e Krahinës Toplicës në 714 fshatra dhe 6 qytete më 1877
në Sanxhakun e Nishit. Lexo se afro 1 milion shqiptar ua larguan me dhunë nga
Kosova. Në lidhje me këtë, Borreli dhe Llajçaku i kanë harruar kampet e
përqëndrimit për shqiptarë në: Bllacë, Stankovec dhe Çegran (Maqedoni) si dhe
në Kukës të Shqipërisë. E vërteta, politika Evroperendimore e kishte të njohur
dokumentin “Patkoi”, por edhe programin “Toka e diegur”. Pra e them me
përgjegjësi, se qarqet profesionale sidomos në SHBA nuk e njihnin politikën
serbiane të 37 programeve nga viti 1836 e deri më 1999, për t` i shfarosur
shqiptarët. Lidhur me këtë, në nëntor 1998 në Mynhen të Gjermanisë provova për
ta spjeguar fenomenin e programeve serbe, por kujtë t` i tregohet, nga fillimi
e deri dy orë para përfundimit UÇK quhej terroriste, për të ndryshuar qëndrim
në fund, kuptohet pasi që u erdhi urdhëri nga Pentagoni se “UÇK nuk është
terroriste”. Pse mos të dihet se më
shumë i besonin Beogradit se sa një zëri të ndërgjegjës në “shkretirë” e që
kishte shansë ta kuptojë vetëm ndonjë ndergjegje sojnike si Nënë Tereza. E në
lidhje me këtë, hapur duhet ta themi se komplet bota Islame në anën tjetër
ishte me fashizmin e Milloshit, sa që në disa qarqe nepër Evropë dhe Amerikë,
pati filluar të çarkullojë disponimi se: “është shansa e shekullit se
shqiptarët musliman në konvertohën në katolik. Në anën tjetër serbët pravosllav
kishin planifikuar për 27 maj 1999 Kongres të kishave të krishtera në
Patrikanën e Beogradit, prej të cilit kishat do të dilnin të inifikuara, ndërsa
shqiptarët e anatemuar nuk do të lejoheshin të kthehen në vatrat e tyre
stërgjyshore. Në atë Kongres rreligjioz të Vaselenës do të merrnin pjesë edhe
disa kongregata islame, sidomos nga Rusia ku numroheshin se ishin 44 milionë.
Këto pazare ishin kurdisë qysh më 1985 por që i prishi lufta e UÇK-ës dhe
bombardimet e NATO-s së bashku në një front: NATO nga ajri, UÇK nga toka.
Ndërsa si rrezultat i kombinimit erdhi kapitullimi i Ushtrisë RFJ-ës pa kushte
më 9 qershor 1999 në Kumanovë.
Ngjarjet që e pasuan Kumanovën mund të
përmbledhën në: negociatat e Wjenës ku Mati Ahtisari imponoi një status të
Kosovës, të cilin pala shqiptare e pranoi duke shënuar një fenomen të ri në
diplomaci e që është: diskriminimi pozitiv. Kjo do të thot se Serbët në Kosovë
do të gëzojnë të drejta shtesë, të cilat nuk figurojnë në asnjë Kushtetutë të
Globit. Por, orteku i shkatrrimit të RSFJ-ës do të rrumbullaksohet me largimin
e Malit Zi nga federata më 2006. Ky fakt i ri e nxorri në shesh një të drejtë
shqiptare, e cila u kuptua LAKURIQ, se kur me serbët nuk mund të bashkjetojnë
as sllavët e lëre më shqiptarët, më në fund u kuptua se cili është rroli i
tigrit në Ballkan.
Më 10 qershor 2007 ndodhi vizita historike e
Bushit Ri në Tiranë i cili e shkrepi këtë fjali: “Çka është mjaftë, majftë
është, Kosova duhet ta shpallë pavarësinë”. Bota e civilizuar u step para kësaj
fjalie historike, e cila hapi energji të re në çështjën shqiptare; hapi zemarat
shqiptare se Amerika e Klintonit më në fund do ta kuptoj realitetin, sespe edhe
në Rambuje edhe në Kuamnovo, plaga nuk ishte sheruar në tërësi, sepse nuk
shkëputëshin prangat e robërisë, sepse është thënë nga goja e një Presidentit
Amerikan që simbolizon: mendim, shprehej
dhe veprim të lirë-shprehë të drejtën e grantuar se liria: do të mbrohet në
Kosovë –Dradani, me logjikën e diturisë, mençurisë dhe forcës armatosur.
Më 17 shkurt 2008 ndodhi shpallja e Pavarësisë
Republikës Kosovës nga Parlamenti i Kosovës, ku ishin të pranishëm edhe
deputetët serbian, por edhe shoqëritë civile dhe të ftuarit respektiv, me çka
Serbia nuk u pajtua dhe drejtoi ankesë në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë.
Lidhur me këtë, më 2010 erdhi verdimkti i Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë
se: Shpallja e Kosovës shtet sovran dhe i pavarur nuk e cenon të drejtën ndërkombëtare.
Me këtë akt të gjyqësisë supreme në Glob, Rrezolutën 1244 e KS OKB e plasoi
vetëm si akt të shënuar historik. Kjo vlerë i mbeti rezolutës si histori.
Pas shpalljës pavarësisë Kosovës erdhën njohjet
e shteteve të ndryshme të botës sa që numri i tyre arrijti në 116. Ndaj këtij
realiteti, sidomos do të reagohet me të gjitha mjetet nga Rusia dhe Kina, po
edhe nga diplomacitë e shteteve që kanë shembuj Kosova brenda tyre, e më së
shumti nga Beogradi. Në këtë reagim do të bashkangjitet me hapa të sigurtë në
kundërshtime nëntoka serbiane, do të bashkangjitën të gjitha mbeturinat që e
kishin përkrahur fashizmin e Milloshevit në Veri të Kosovës, sidomos. Kështu,
ngadal por sigurt Veriu i Kosovës do të avansohet në temë kujdestare, për ta
shfrytëzuar nxënsit e Milloshit dhe Shesheli që t` i fitojnë zgjedhjet në Serbi
me një perqindje rekorde, duke punuar në kanale të caktuara, sidmos në
defaktorizimin e shtetit Kosovës. Defaktorizimi do të provohet të forcohet në
tri fronte nga qarqet serbiane: 1. Duke e shfrytëzuar okupimin e Krimensë nga
Rusia fashiste më 2014; 2. Nga lufta imperilsite e Rusisë duke e sulmuar
Ukrainën dhe 3. Duke shfrytëzuar pozitën e shteteve të Evropës që nuk e njohin
Kosovën, si Spanja që nuk e njeh pashaportën e Kosovës dhe Sllovakia që ka
“Kosova mbrenda saj”. Me këtë realitet BE tregoi se për Kosovën është “tigër
prej letre” që kërcnon viktimën dhe favorizon xhelatin, madje me investime
miliarda Euro, të cilat tash duhet siguruar me çdo kusht, sidomos Gjermnia. E
nëse i theksojmë këto realitete, shumë kush do të na kualifikojë se jemi kundër
tërë botës, sikurse po orkestron Edi Rama. Po, e dijmë prapavinë dhe vesin e
këtij njeriu. Po mos të mendoi se Kosova është PDSH, apo Sali Berisha. Ramo,
Kosova ka me të dalë kapuç me mangë ty personalisht.
A po ndryshon politika
Evroperendimore ndaj Kosovës më 2023
Pa asnjë elaborim eksplikativ jam i obliguar ta
shtrojë purtjën: Sa kohë i duhet Kosovës ta dëshmojë “pafajësinë”, kur kundër
saj janë ngritur shumë zëra pa asnjë argument politik. Kjo pyrtje e shtruar në
nëntitull sipas: Edi Ramës, Baton Haxhiut dhe Aleks Sorrosit është problematike,
për faktin sipas Batonit se: “Albin Kurti qenka, i njejtë sikurse Ali Shukriu
dhe Rrahman Morina” për Kosovën. Akuzë e rëndë është kjo e shprehur edhe në
emër të Edi Ramës jo vetëm për Albinin, por edhe për të gjitha ata që e
përkrahin politikën e drejtë të VV-Kryeministrit Albin Kurti, që Kosova njëherë
e përgjithëmonë të shkëputet nga robëria dhe pazaret meskine sepse nuk ka
askush të drejtë për të dhuruar asnjë centimetër të tokës që quhet Kosovë.
Kuptohet se Albini po ua prish pazaret shumë kujtë, sepse Sorrosi me të gjitha
mjetet po lufton që dy gjëra të dalin në plan të parë gjatë kësaj vere të
nxehtë: 1. Të ngritët një luftë lokale në Kosovë, dhe ai të shet armatim duke i
bërë argat kufomës gjallë por shumë të rrezikshme, që quhet Rusi. 2.
Eventualisht me ndrrimin e pushtetin në Prishtinë të ndërtohet një asociacion
në Veriun e Kosovës që ka ingerenca ekzekutive për t` i përvetësuar minjerat e Trepçës. E kjo çështje
krijoi këto ditë të vizitës së Edi ramës në: Shkup, Prishtinë, Sarajevë,
Podgoricë dhe Beograd një kërkesë të re nga Beogradi që Çështja e Kosovës në
qitët sërish në Këshillin e Sigurimit të OKB. Por, të zmeruar për deshtimin e
Ballkanit Hapur, edhe Tirana doli me propozim se duhet akorduar një konferencë
e mbylluar për Kosovën dhe aty palët nuk duhet lejuar të largohën deri sa të
arrihet qëllimi i pazarit, ala shkolla e Eduard Greit më 1913: “E sakrifikuam
Shqipërinë dhe e siguruam paqën në Ballkan”. Por shqiptarët po pyesin në
vogelsinë e tyre, deri kur më pazare me tokat shqiptare. Ne nuk jemi kusur as e
Ukrainës, e as e Tajvanit apo Kores Veriore.
Edi Rama vepron me Kosovën sukur të ishte pëlhurë e tij për vizatim
Dërgimi i Projekt Statutit për Kosovën në Berlin
dhe Paris nga Edi Kristaç Rama ka përmbajtje të trefisht të tradhtisë
kombëtare: 1.Me u amortizuar Qeveria e Albinit duke biseduar për Statut të një
pjese të Kosovës dhe rreth tij; 2. Me u konfrontua Albini me BE dhe SHBA-t për
çështje parimore politike dhe territoriale duke krijuar Republikë serbe edhe në
Kosovë, sepse Dodika ka për eksport, sa që ata po i shesin armë edhe Ukrainës,
ndërsa në Kremlin A. Vuçiqi po thot se atë “punë po e bëjnë firmsat private”;
3. Mos me u marrë Qeveria e Albinit me ndonjë luftë ofenzive kundër Open Ballkanit,
por me u marrë me mbrojtje nga akuzat që i vijnë edhe nga: opozita në Kosovë, nga
Edi Rama dhe Perendimi i “egër”, për mos me u marrë me çështje ekonomiko politike
të shtetit.
Politika Evroperendimore tani për tani ndaj
Republikës Kosovës po tregohet se ka ndryshuar!. Këtë fakt nuk mundet më askush
ta fut nën tepih, ose ta injorojë, sepse disa pengesa EB tani i ka publikuar
edhe pse shtihen dhe thonë se janë sekundare. Mu për këtë fakt, kanë marr hov
kritkat nga çdo anë kundër Qeverisë Kosovës, sepse çështje mbi çështjet është
bërë Lufta në Ukrainë, prandaj Albin Kurti u dashka për çdo kërkesë të
Beogradit të thot PO! E shtroi pyetjën, mos po u mbetët në fyt kjo “kafshatë që
nuk kapërdihet” edhe pse nuk është e mjerimit, por është bukë e ngjyer në gjak
arbror 1997-1999. E këtu, Albin Kurti nuk pajtohet sepse ende e ka kmishën e
përgjakur. Nuk e shkel Albini gjakun e Adem Jasharit me asnjë çmim.
Çka shkruante Vllada Dapçeviq më 1989 në lidhje me Çështjën shqiptare
Po e citoj në origjial dhe nuk e përkthej sepse
Batoni e din serbishtën dhe ia përkthen Edi Ramës dhe Sorrosit shumë lehtë. Nuk
është tekst i rënd, por ka peshë plumbi për çdo gjaksor. Pason teksti: “Valjada
ni sa jednom zemljom, s interesima nijednog naroda nije se toliko bezoçno
trgovalo na mirovnim konferencijama posle prvog svetskog rata, kao shto je to
sluçaj sa albanskim narodom. Ono shto se dogadja na Kosovu danas (1989),
upuçuje na realnost shto se dogadjalo 1920, a i posle jer su Albanci zapamtili
shto se dogadjalo nad njima i 1877 godine . To shto se dogadja danas u Srbiji
(1989) je çisti fashistiçki scenarij…I nema sile, koja bi speçila albanski
narod da ostvari svoju opredeljenost, jer su Albanci stvorili svoju
intelegenciju, svoju nacionalnu svest da ih vishe nije moguçe vratiti na nivo
prije rata, kada bilo koji Srbin mogao da ubije Albanca i za to uopshte nije
odgovarao…”. (Vllada Dapçeviq, Mladina 1989). Sigurisht se Edi Rama këtë gjuhë
(serbishte nuk e din) por ka përkthyes që ia servojnë pa asnjë honorar. Nëse
nuk ka pare, le t` i nxjerr do nga MecDonaldi i Kuksit ose nga Alke Sorosi apo
Alek Vuçiqi!.
Të përfundijmë: Sorrosi mundet të dirigjojë
qoftë edhe me Amerikën, qoftë edhe me ndonjë shqiptar nga shkolla e Esat Pashës
dhe Zogollit, por me kombin shqiptar nuk ka aftësi. Madje nuk ka aftësi me ia
ndalë gojën Deputetës Britanike kur tha: Kishat dhe manastirët serbe në Kosovë janë
kthyer në deponi armatimi ushtrak. Prandaj në këto rrethana nuk na hyn në punë
as nacionalizmi llafazan e Sali Berishës; Nuk na hyn në punë as draft Statuti i
Edi Kristaçit për t` ua përmirësuar jetën serbianëve në Kosovë, se janë në hall
nga shqiptarët që vetëm dhuna i diciplinon shqiptarët e egër; Nuk na hyn në
punë as qëndrimi i Opozitës në Kosovë e cila po shkrumohet në luftën partiotike
për pushtet. Sidomos nga Memli Krasniqi mileti po pret me na e kendua ndonjë
këngë Rrep (Rep si të dush). Unë nuk e kuptoi muzikën politike as pikturën
apstraket, as letërsinë voksiste, por e ftoj diken dhe m` i përkthen shqip,
këtë injorancë të paparë!
Mbi të gjitha po më vje inati, po jamë i
shkollës Adem Demaçit dhe nuk mund të urrej askend se: Ushtarët e Republikës
Turqisë mike që erdhën dhe u instaluan në Veri të Kosovës, po sellin qetësi dhe
“urtësi” atje, sepse për ndryshe dihet pozita e tyre. Ata kanë përvojë në këto
vise dhe në këto mentalitete ballkanike.Tani janë miqë të vërtetë me Turqinë
Kemajliste dhe investimet e tyre ruhen edhe me forcën e tyre.
Krejtë në fund po ia përkujtoi Edi Ramës, Alek
Vuçiqit dhe Sorosit se: Më 1998 KS OKB i pati aprovuar TRI rrezoluta për
Kosovën. SHBA nuk largohën nga Kosova sepse jemi trevë gjeostrategjie e tyre.
Në të tri Rrezolutat e KS OKB për Kosovën më 1998 ishte e vizatuar uanimisht
Kaptina VII e Katrës së OKB. Në atë Kaptinë sidomos neni 43 njohton se: “do të
përdorët forca e armatosur, nëse Serbia nuk e pushon terrorin mbi shqiptarët e
Kosovës. Terrori ushtrak dhe policor ka pushuar më 10 VI 1999. Por intrigat
ushtrake, policore dhe rreligjioze serbe ende janë në veprim, kuptohet me
ndihmat e shqipfolësve. Por le të dihet se Shqiptarët i kanë në shuplakë të
dorës të gjitha informatat dhe opecionet e Sorosit si bos i çdo intrige ndaj
shqiptarëve. Ju lutëm mos na nënçmoni, nuk jemi më “turma e Vlladan
Gjorgjeviqit”, nuk jemi më asnjë milimetër të zhytur në ideologji, sespe
“bishtin ia kemi falë Rusisë dhe Serbisë që janë belagji të kualifikur”. E pse
mos të thuhet se: Populli i Kosovës është më properendimori; më pro amerikani
në botë. Ju na denoni, por do të vijë dita kur do të hiqni dorë nga këto
krcnime sikurse u larguat nga termi “terrorist” në fund të vitit 1998. Pra çdo
gjë e ka fillimin, por edhe fundin.
Më 10 korrik 2023
-
Genci Gora NË SHKOLLË TEK SHTRIGA Shkarko falas Begzat Rrahmani VALËT E GURRËS Shkarko falas Mehmet Bislim...
-
Akademik Prof. Kujtim Mateli Pak histori derisa nisa t ë shkruaj librin “E vërteta për Dodonën dhe Epirin” (Pjesa e parë e para...
-
"Zëra nga burime të nxehta" mbetet një libër i veçantë i shkrimtarit Sabri Godo . Ai vjen për të dëshmuar se ka autorë dhe vepr...