Agjencioni floripress.blogspot.com

2024/01/21

Lista Serbe të përjashtohet nga zgjedhjet në Kosovë përderisa nuk e pranon shtetin i cili e ka legjitimuar për të vepruar

Dardan Grapci Për ta larguar Listën Serbë nga Kuvendi i Kosovës dhe për të jua mbyllur atë parti politike duhet të ndërmarrin masat ligjore të koordinuara edhe me institucionet e drejtësisë Kuvendit dhe KQZ-ja . I vetmi person që mundet me e largu Listën serbe nga Kuvendi dhe mbylljen totale të saj pa ndonjë vonesë dhe pa ndonjë pengesë është Presidentja duke e shkruar një dekret në bashkëpunim urgjent pas një procesi të hetimit dhe verifikimit të veprimeve kriminale nga ana e AKI-së për subjektin përkatës politik. -Çështja e pjesëmarrjes së Listës serbe në zgjedhjet lokale të katër komunave në veri të Kosovës, me shumicë serbe , të cilat do të përsëriten ditët në vijim, duhet të trajtohet seriozisht. Ky subjekt politik duhet ndryshuar rrënjësisht nga mënyra se si ka vepruar deri më tani , duke qenë tërësisht kundër shtetit dhe në shërbim të një shteti tjetër që është Serbia. Sido qoftë, për futjen e këtij subjekti politik në garë zgjedhore edhe në Kosovë, në shtetin që e lufton dhe nuk e pranon, përgjegjës janë ata që e kanë regjistruar dhe e kanë certifikuar. Prandaj edhe këtë shkrim timin kësaj herë po e vazhdoj duke thënë se kur virusi hyn në trup, i duhet shumë kohë për ta larguar ose të intervenohet me rrezatim. Arsyeja pse e përmenda këtë thënie është fakti se edhe ne vetë jemi fajtor që i kemi lejuar disa subjekte politike serbe, që nuk e pranojnë shtetin e Kosovës, që të kenë ulëse në Kuvend!!! Pra institucionet e shtetit të Kosovës janë fajtore që i kanë lejuar partitë politika ekstremiste e nacionaliste, të telekomanduara nga jashtë Kosovës për të vepruar në Kosovë kundër ligjeve dhe Kushtetutës së shtetit, duke ju dhënë mundësi që të jenë edhe faktor destruktiv pas marrjes së pushtetit. Prandaj tash ata që e kanë bërë këtë gabim, duhet ta marrin edhe përgjegjësinë për ta riparuar. Për ta larguar Listën serbe nga Kuvendi i Kosovës dhe për të jua mbyllur atë parti politike duhet të ndërmarrin masat ligjore të koordinuara edhe me institucionet e drejtësisë Kuvendit dhe KQZ-ja . I vetmi person që mundet me e largu Listën serbe nga Kuvendi dhe mbylljen totale të saj pa ndonjë vonesë dhe pa ndonjë pengesë është Presidentja duke e shkruar një dekret në bashkëpunim urgjent pas një procesi të hetimit dhe verifikimit të veprimeve kriminale nga ana e AKI-së për subjektin përkatës politik. Është e vërtetë që Lista Serbe financohet edhe nga Beogradi, jo për të operuar në Kosove si parti, por për të bërë skena dhe skandale, për ta luftuar shtetin dhe abuzuar me pushtetin, për të bërë kritika dhe polemika e fushatë kundër qeverisë dhe shtetit të Kosovës, madje edhe duke i kërcënuar e shantazhuar qytetarët serb lojal të integruar që jetojnë në Kosovë. Të gjithë ne e dimë mirë së prapa sulmeve të 24 shtatorit në Banjskë në veri të Kosovës vitin e kaluar (2023) është planifikuar dhe udhëhequr nga kryetari i Listës Serbe, Goran Rakiq në bashkëpunim me Presidentin e Serbisë dhe Milan Radojçiqit. Prandaj duhet urgjentisht të jepet urdhër për arrestimin e Rakiqit si dhe siç e kam cekur më lartë të merret vendim nga Presidentja Vjosa Osmani me dekret për mbylljen e përhershme të partisë - Lista serbe. Në Kosovë ka mundësi dhe ka kapacitete të mjaftueshme akademike e politike nga komuniteti serb që të formohen subjekte politike të cilat e pranojnë shtetin dhe të drejtën në Kosovë, por jo të sabotojnë dhe punojnë kundër shtetit që i financon dhe legjitimon për të funksionuar mbi bazën e ligjeve e të kushtetutës.

Prostuticioni televiziv i Klan Kosovës apo Kurvat e BB

“Kam bërë s*ks 40 herë brenda natës”- Habit Edona James: Ja kur kam kryer marrëdhënie për herë të parë! Djali ishte shqiptar Transgjinora Edona James ka treguar se për herë të parë ka kryer marrëdhënie seksuale në moshën 14-vjeçare. Ajo ka rrëfyer se djali me të cilin kreu marrëdhënie ishte shqiptar dhe ishin të dy në një klasë në një shkollë në Gjermani. “Kam qenë 14-vjeçe kur kam kryer marrëdhënie seksuale për herë të parë. Nuk bën të tregoj detaje. Ka qenë në shkollë në Gjermani. Kam qenë e re, e kisha në klasë atë djalin”, u shpreh Edona James gjatë një loje me pyetje-përgjigje me banorët e Big Brother Vip Kosova. Transgjinorja habiti tregoi se ka kryer marrëdhënie seksuale 40 herë brenda natës në një shtëpi publike. “Unë kam bërë një punë tjetër më përpara. 30-40 herë kam bërë seks brenda natës. E kam bërë 40 herë brenda natës. A doni të vërtetën. Kam punuar në një shtëpi të madhe”, tha jo.

Në gjurmët e kalendarit poetik të Rinush Idrizit! Poezia moderne dhe ëndërrim demokracie, vizioni liberal i poetit

BEHAR GJOKA/ Përmbledhja “Ëndrra e vrarë”, një metaforë tronditëse që përcillet me përcaktimin, Poezi të zgjedhura, zbulon fatin e poetit dhe të poezisë, si dhe krijon gjasat e bashkëbisedimit me pentagramin poetik të Rinush Idrizit. Rinush Idrizi Qysh në fillesë të kësaj përzgjedhje, shënjohet kredoja e poetit: “Tek lexoja/Poetët/prekja/Dhimbjen e Botës./Eh, sa kohë që botës/do t’i dhembë/diçka,/aq/kohë/ bota/do të ketë/Poetë., sendërtuar me vargje të thyera, të cilat shenjtërojnë magjinë e poetit, si zë i kohës”. Organizimi, strukturor dhe konceptual, në ciklet: MIDIS HALUÇINACIONEVE TË VENDIT TIM, DIALOG ME POETIN DHE MIKUN LASGUSH PORADECI, ËNDËRRIM DEMOKRACIE, nga njëra anë portretizojnë përmasat e poetit, porse njëherit evidentojnë tiparet moderne, në lidhje me fjalën, vargun, sistemin e formësimit të lirikës së shumëngjyrtë, duke endur një situatë të gjendjeve letrare, një term që sugjerohet nga Italo Kalvino. Moria e teksteve, që shkon në rreth dyqind poezi, plason frymën dhe shprehësinë, në strukturë dhe poetikë, për të rrokur poezinë si klithëm dhe magji shkrimi, si lirikë e shumëfishtë, qytetare, politike dhe erotike, të cilat gdhendin fytyrën e poetit, megjithatë për të hetuar dhe shijuar tekstet, do të duhen qasje leximi të ndryshme. Në mesin e optikave, të shijimit dhe verifikimit të vlerave, sidomos tipologjia e natyrës së përzgjedhjes, lë të hapura shtigjet për shumësi leximesh, ku do të përveçoheshin: A – Leximi si një kalendar poetik, ku përfshihen tekstet të botuara dhe të dorëshkruara, të cilat përvijojnë fillesën e shkrimit poetik, si një udhëtim i pandërprerë. B – Leximi si poezi të përzgjedhura, në të cilën janë përfshirë poezitë më të arrira, madje një pjesë e tyre përkojnë me natyrën e poezive të sirtarit C – Leximin e teksteve, tashmë si nëntekst, ku gjellin poezia dhe poetika, e ndërthyrjes së ligjërimit klasik, por me anësim kah lëvrimi i poezisë moderne, gjë që shqiptohet në praninë e theksuar të vargëzimit të thyer, duke formësuar ngjyresat e shumëfishta të ligjërimit poetik. Në rrafshin e parë, në shqyrtimin si një kalendar poetik, me gjasë si ditar, që shkruhet varësisht gjendjeve shpirtërore, vijnë në ndihmë shënimet në fund të secilës poezi, të vitit, vendit. Hapësira ku ka gjezdisur poeti, e sidomos ëndrra e vrarë, që shndërrohet në lajtmotiv shkrimi, aty nga vitet ’70 të shekullit të kaluar, që shpalohet në vargje, në kohë-hapësirën e jetës fizike, kur poetit i shitohet ëndrra, madje i vritet në fillesë, një poezi që kridhet në ngjyrat e territ, porse njëherit përfiton në esencën letrare, si për të kuptuar kohën, e sidomos për të dekoduar fiktivitetin e kohës së pa kohë, kur ideologjia e pati asgjësuar njeriun si individ dhe shoqëri, sepse kolektiveti ideologjik, shënjohet si një qenie amorfe, gati një kadavër pa shpirt dhe arsye. Pohimi i Benedeto Kroçe, se poezia duhet kërkuar aty ku gjendet dhe aty ku fshihet, sugjeron ndërlidhjen tekstit me kontekstin, si kohë shkrimore, e parë si kod shqyrtimi për poezinë e Rinush Idrizit, ku bashkëjeton lirika e pastër dhe lirika politike e angazhuar, lirika meditative dhe filozofike. Fillimi i poezishkrimit daton, simbas vargjeve të poezisë ERRËSIRË E GJATË: “Sa të avashta netët e dimrit,/Të trishtuara këngët që lindin në to…/Me kokën mbështetur vështroj errësirën,/Sa e gjatë vallë do jetë ajoë!//Trishtimet janë këngë që nuk flasin,/ Si netë dimërore ato shuhen ngadalë,/Me vdekjen e tyre një këngë e re ngjallet/Shpirti dhe pranvera, sa shumë ngjajnë. (Tiranë, 30 Nëntor 1964)”. Në vargjet e poezisë RRËFIM: “Ngadalë/nuk jam aq i mirë sa ç’isha,/Ngadalë/nuk jam aq besnik sa ç’isha,/Ngadalë/asnjëherë s’kam qenë i mirë/dhe besnik?! (Sh?ngjergj 5 Korrik, 1974.)”, që i përkasin kohës kur e kanë larguar nga Tirana dhe jep lëndën e fizkulturës në Shëngjergj. Faqet e kalendarit poetik, përmbyllen me vargjet e poezisë MIRUPAFSHIM: “Mirupafshim miku im tani,/O mik i shtrenjtë në shpirt ti je./Ja ndarja afroi, kët? e di,/Po njëher? do shihemi ne. (Jamaica Plain 30 shtator 2008)”. Përftesa e shenjës letrare, si një kalendar poetik, ku ndalesa është në çastet më pikante, të lirikës personale, erotike, politike apo sociale, i ka dhënë dorë autorit për të hetuar praninë e orëve të shkurdisura, që e kanë futur qenien arbënore, në tunelin e mosekzistencës. Rrafshi i dytë, pra leximi në brendësi të hapësirës së teksteve, kryesisht si sugjerim i majave poetike të autorit, një shans për të shijuar dhe verifikuar vlerën letrare. Gjallimi i poezisë në forma të larmishme, të dorëshkruara apo të botuara, në cikle të veçantë në shtypin periodik dhe me libra, ku pamëdyshje ligjërimi me anën e botimeve të përzgjedhura, shënon rrethanën më të përshtatshme për të shijuar shenjat letrare. Nëse për poezinë e një vendi, antologjitë janë forma e gjetur e një hapësire ligjërimi, ku zbulohet poezia dhe poetët e një letërsie. Po ashtu, mbase si rrethanë përqasje të poezisë së një autori, si nivel shkrimor, botimet me përzgjedhje, të japin më shumë mundësinë për të hetuar të mbërrimet e një poeti. Përzgjedhja poetike “Ëndërr e vrarë”, pason librin Syri i botës në vitin 2006, pa harruar botimet e mëhershme me cikle poetike dhe poema. Sjellja në vëmendje e vargjeve të poezisë Syri i botës: “NË bebëzën e Syrit të/Botës/ka mbetur e ngrirë,/ në një trullosje dhe belbëzim pa kontroll,/Pika e një loti,/e një loti të mrolur në vetvete./Askush nuk e vështron…….Syrit të Botës,/ Një FOSHNJE flinte si në dyshekun e tij../Dhe Pika e Lotit/ Qetësonte dhe qetësonte vetveten…./SYRI i BOTES/kishte tani/vetëm këtë/PIKË LOT …../që …../nuk pushonte së/ rrjedhuri…,por/me një fëmijë në gji…/Syri i Botëss……/me një Pikë Lot……/Me një/Pikë Lot…../Syri i/Botës…/Me një/Fëmijë/në gji…/”, njëri nga tekstet më të realizuar, si botëperceptim dhe shprehësi e shënjimit estetik. Megjithatë, përzgjedhja “Ëndërr e vrarë”, është shenjë e pranisë së poezive të sirtarit, që bartin pamundësinë e komunikimit me lexuesin, në kohën shkrimore, krahas rimarrjes së poezive më të mira, sikur më shumë është zbulesë e poezive të sirtarit, bëhet shkas për të zgjeruar marrëdhënien me leximin. Hapësira e shumëfishtë e teksteve, konceptimi me cikle, por edhe vargëzimi me dy tonalitete, përbëjnë rrafshin e tretë, të hedhjes së vështrimit tonë, në materien poetike të këtij libri. Tonet mbizotëruese të ligjërimit janë: A – Poezi moderne, me vargun e lirë, me shenjëzime të mbizotërimit të vargut të thyer, si një topikë vargëzuese që është më organike në poezinë e autorit, që të përkujton dhe sublimon ritmikën e poezisë së Migjenit, Majakovskit. Në këtë tipologji të përftesës ligjërimore, janë konceptuar dhe sendërtuar pjesa më e madhe e poezive, gjë që dëshmon prirje dhe kahjet ligjërimore të shkrimit poetik. Interesant është fakti që ky tip shkrimi shpaloset qysh në fillesat e shkrimit të poezive të para, gjë që argumentohet me vargje të lirikës erotike: “U zgjata të puthja/ ngjyrën e ëastit,/por preka dhimbjen/që kishe ti…/Aty ndalova,/e ngriva çastin,/dhe pranë meje/mbete ti…”, të cilat mbajnë datën (30 Mars 1966). Poetika e vargut të thyer shqipton me fuqi të pazakontë tematikën e jetës personale, sociale dhe politike, ku derdhet pesimizimi dhe ngjyresat heminguejane. B – Të poezisë klasike, me vargje të matura, si vjershërim dhe strofë, që e sendërgjon muzikalitetin përmes rimës, si një fakt që poezia e autorit, zbulon situatën e “përplasjes” së projektuar në vitet ’60 të shekullit të kaluar, për të shmangur ligjërimin tradicional të poezisë shqipe. Vargjet: “Mirupafshim miku im tani,/O mik i shtrenjtë në shpirt ti je./Ja ndarja afroi, kët? e di,/ Po njëherë do shihemi ne.//Mirupafshim, mjafton përshëndetja,/Mos u ngrys, të vrenjtesh s’ke pse,/”E re në këtë botë s’është vdekja,/Po dhe të jetosh s’qenka gjë e re!”//Mirupafshim miku im tani,/O mik i shtrenjtë, në shpirt ti je./Ja ndarja afroi, kët? e di,/Po dhe në Qiell duhet të ketë miqësi./, janë pasqyra e formësimit të poetikës klasike. Rrethana e marrjes me veprën e Mjedës, një poeti unik të poezisë shqipe, bëri që Rinush Idrizi, të jetë i hapur dhe jo përjashtues ndaj vargut të matur, që kishte mbajtur të ndezur kandilen e shqipes, nga Pjetër Budi, te Naim Frashëri e deri te At Gjergj Fishta. Praktika e shkrimit të poezisë në të dyja vatrat e poezisë, klasike dhe moderne, një endje në poetikën e Mjedës dhe Migjenit, të cilët i pati për zemër, është larmi e shqiptimit të formave poetike. Në këtë ngjizje unike, të ndërthurjes së vargëzimit, klasik dhe modern, përftohet natyra komplekse e unit poetik. Sugjerimi i Harlod Bloom: “… poezia është një thirrje profetike që meriton pa diskutim kurorën e letërsisë imagjinare (2008: 69)”, është një rrethanë për të hetuar praninë e shenjave letrare. Uni, në faqet e përmbledhjes, ngërthen esenca të ndryshme, kur përveç kompleksitetit, bartet ngjyresa e larushisë shprehëse, në konturimin e natyrës së poetikës, që përmbyllet me vargje trishtuese: “Ah, vendi,/vendi im,/M’i vrave të gjitha/ dashuritë,/Më le të varrosem/me nostalgjitë!”, vargje emblematike të marrëdhënies shpirtërore me atdheun. Prania e kompleksitetit, ku bashkëshkruhet poetika e matur dhe moderne, si dhe ku bashkëjeton lirika erotike, qytetare, politike dhe meditative, ndonëse secila e përftuar në një dëshpërim pa cak, e humbjes së plotë të shpresës, mbase duhet parë si një zgjatim i natyrës së dëshmisë letrare të brezit të humbur, të poetikës së ajsbergut, ku prekim pjesën e dukshme të realitetit letrar, e pjesa më e madhe ka mbetur nën ujë, pra e padukshme.

Nga Janina në Stamboll, Porta e Lartë e dënoi me 7 vjet internim

Më 24 janar të vitit 1844 lindi në Vlorë Ismail Qemali, i konsideruar si Babai i Kombit. Ismail Qemali lindi në një nga familjet më të mëdha të Shqipërisë së Jugut. Pasi kreu shkollën fillore në vendlindje, vijoi studimet në shkollën plotore turke në Selanik, ku ishte internuar familja e tij dhe më pas kreu gjimnazin “Zosimea” në Janinë. Në vitin 1860, punoi si përkthyes pranë zyrës së përkthimit të Portës së Lartë. ATSH raporton se nga vitet 1862-1864 shërbeu në administratën vendore në Janinë e më pas u transferua në Tërhallë (Thesali) e përsëri në Stamboll. Mori pjesë, së bashku me Jani Vreton, Hoxhë Tahsinin, Kostandin Kristoforidhin, Pashko Vasën e Sami Frashërin, në mbjedhjen e parë për caktimin e alfabetit të shqipes dhe për formimin e një shoqërie kulturore shqiptare. Ismail Qemali pati në vijim një varg detyrash të larta në administratën turke si kryesekretar i Ministrisë së Punëve të Jashtme në Stamboll, mytesarif i Varnës (Bullgari), guvernator i Danubit të Poshtëm (TulxhëBullgari) etj. Më 1877 Porta e Lartë e akuzoi si kundërshtar të politikës së Sulltan Abdyl Hamitit II dhe përkrahës të pikëpamjeve liberale të Mithat Pashës (funskionar i lartë i Perandorisë, reformator, opozitar). Me këto akuza Porta e Lartë e dënoi me 7 vjet internim në qytetet Kytahja, Eskishehir dhe Bursa në Anadoll. U lirua më 1884 dhe u emërua si mytesarif i sanxhakut të Galiopolit dhe guvernator i Vilajejtit të Tripolit Libi. Më 1900 për t’u shpëtuar ndjekjeve të sulltanit, u arratis nga Turqia dhe i dorëzoi dorëheqjen sulltanit, duke e motivuar largimin e tij nga Stambolli, se në këtë mënyrë do t’i shprehte më mire idetë e tij dhe do t’i kushtonte kujdesin e duhur çështjes shqiptare. Ismail Qemali qëndroi në vende të ndryshme të Europës ku vendosi lidhje dhe bashkëpunoi me rrethet politike të Lëvizjes Kombëtare Shqiptare. U aktivizua në lëvizjen patriotike shqiptare, mori pjesë në përpjekjet për caktimin e një alfabeti të përbashkët të gjuhës shqipe dhe për formimin e një shoqërie kulturore shqiptare. Ismail Qemali zhvilloi gjithashtu veprimtari të ngjeshur politike në Europë për njohjen e kombit dhe të të drejtave të tij. Ai shpejt do të shpallte në shtypin e kohës, vendas dhe të huaj, platformën e tij politike për autonominë e plotë të Shqipërisë ndaj Perandorisë. Mori pjesë në lëvizjen xhonturke, në krahun përparimtar të saj, që ishte për njohjen e e të drejtave të kombeve të Perandorisë, por u hodh kundër Xhonturqve, kur këta morën pushtetin dhe vendosën diktaturën ushtarake. Më 1909 mori pjesë në kundërrevolucionin kundër Xhonturqve dhe u zgjodh kryetar i Partisë Liberale (Ahrar). U dallua si frymëzues dhe organizator i kryengritjes kundërosmane të viteve 1910-1912. Së bashku me Luigj Gurakuqin e patriotë të tjerë hartoi Memorandiumin e Greçës të qershorit 1911 dhe në fund të atij viti mori nismën për organizimin e Kryengritjes së Përgjithshme të vitit 1912. Më 19 nëntor 1912, njoftoi bashkëatdhetarët se do të mblidhej në Shqipëri një Kuvend Kombëtar. Në këtë kuvend, që u mblodh nën kryesinë e tij më 28 nëntor 1912 lexoi deklaratën e shpalljes së Pavarësisë të Shqipërisë dhe ngriti flamurin kombëtar. Pas kësaj u caktua kryetar i Qeverisë së Përkohshme dhe minister i Punëve të Jashtme. Në politikën e tij të jashtme Ismail Qemali u bë i papajtueshëm ndaj çdo cënimi të pavarësisë e të sovranitetit kombëtar. Pavarësisht kushteve të vështira të brendshme e të jashtme, qeveria e kryesuar nga Ismail Qemali mori një varg masash për organizimin dhe ndërtimin e shtetit të pavarur. Në të gjitha këto veprimtari Ismail Qemali u tregua burrë shteti dhe diplomat largpamës, mbrojti me vendosmëri shtetin e pavarur shqiptar.

Mijtë rus dhe ukrainas infektojnë ushtarët në vijën e parë frontit të luftës në Ukrainë, krahasohet me situatën e Luftës së Parë Botërore

 

Vijat e para të luftës së Rusisë në Ukrainë janë të mbushura me minj të infektuar, që thuhet se përhapin sëmundje të cilat u shkaktojnë ushtarëve të vjella dhe gjakderdhje nga sytë e tyre, duke dëmtuar aftësinë luftarake dhe duke rikrijuar kushtet e tmerrshme që pllakosën trupat në luftën e llogoreve të Luftës së Parë Botërore.

Një shërbyese ukrainase, kujtoi se si batalioni i saj u rrethua vjeshtën e kaluar nga “epidemia e miut”, teksa ishin në ofensivë në rajonin jugor të Zaporizhzhia.

“Imagjinoni të shkoni në shtrat dhe nata fillon me një mi që zvarritet në pantallonat ose pulovrën tuaj, ose duke përtypur majat e gishtave ose duke kafshuar dorën tuaj. Nuk ishin minjtë ata që na vizitonin, ne ishim mysafirët e tyre”, tha Kira për CNN.

Infektimet janë pjesërisht për shkak të ndryshimit të stinëve dhe ciklit të çiftëzimit të minjve, por janë gjithashtu një masë se si lufta është bërë statike, pasi kundërofensiva e Ukrainës u zmbraps kryesisht nga mbrojtjet ruse të fortifikuara.

Mes një dimri tjetër të ashpër, minjtë po kërkojnë ushqim përgjatë vijës së frontit gati 1000 kilometra, duke përhapur sëmundje teksa kërkojnë ushqim dhe ngrohtësi.

Kira deklaroi se ka provuar gjithçka për të larguar minjtë, por kjo gjë nuk ka mundur t’i ndalë, pasi gjenden kudo. Minjtë kanë infektuar në shkallë të gjerë ushtarët ukrainas dhe rusë, të cilët kanë pasur simptomat.

Inteligjenca ushtarake e Ukrainës gjatë dhjetorit raportoi një shpërthim të emërtuar “ethet e miut” në shumë njësi ruse rreth Kupiansk në rajonin e Kharkiv, të cilin Moska është përpjekur ta pretendojë prej muajsh.

Inteligjenca e Mbrojtjes e Ukrainës shtoi se se “ethet e miut” kanë ulur ndjeshëm aftësinë luftarake të ushtarëve rusë, por nuk bëri të njëjtin raportim për ushtarët ukrainas.

CNN shkruan se kjo situatë ngjason me Luftën e Parë Botërore, ku grumbullimi i kalbur i mbeturinave dhe kufomave lejoi që “minjtë e llogoreve” të shumoheshin me shpejtësi. Minjtë janë nate dhe hyjnë në ambientet ku ushtarët përpiqen të pushojnë.

QARKU BAKHMUT, UKRAINE - 27 TETOR: Një kurth miu shihet në një kosh plehrash ndërsa ushtria ukrainase vuan nga një numër i madh minjsh në llogoret e saj më 27 tetor 2023 në rrethin Bakhmut të Ukrainës.  Forcat ukrainase vazhdojnë të luftojnë për të rimarrë Bakhmutin, i cili u kap nga forcat ruse në maj, pas një beteje njëvjeçare.  Gjatë verës, Ukraina rifitoi territorin në veri dhe në jug të Bakhmutit, por Rusia e ka mbajtur vetë qytetin.  (Foto nga Kostya Liberov / Libkos përmes Getty Images)

Top Channel

Flori Bruqi: Ibrahim Rugova Cultivator Modernity

 


The first writings on literature Ibrahim Rugova began with poetry, as all writers do, when they begin to deal with literature. He published about twenty poems, which were at the level of the poems that were published at that time. But soon he abandoned that genre and he devoted to the study of literature, literary criticism mostly. Even early in his first compilation of writings in this area, in the “lyrical touch” at 1971, he showed an inclination towards western advanced literature by avoiding the socialist realism, which had included a part of  literature the so-called socialist camp whose territory  belonged to Albania and Kosovo as part of Yugoslavia at that time.

Lets add that the proceedings of this book were first published in the temporary ”word” newspaper with the superscript “Literary zeniths”, where his orientation was seen to deal with roofs of literature, mainly with the universal one. In this context, we should also overview the efforts of the creator to be released from the dogma of socialist realism that had gripped the literature that was created at that time, particularly the one that was created in Albania and that somehow influenced the literary creativity created into territories of former Yugoslavia, where Albanians lived and acted. It has been said and written that Ibrahim Rugova was among the first who opposed this direction of literary qith his writings published in newspapers of that time. Actually since in the writings of his book he was warning his orienting that aimed the roofs of literature world, the most progressive part of this literature. This orientation of his would be perfected after his several months residence in Paris, France. One could freely say that his creativity was linked to the modernity in Albanian culture, with modernity of scientific and literary criticism, not only of that created in the territories of former Yugoslavia, where Albanians lived, but in all the world lands, where Albanian language is spoke and written. In this way, his works became lighthouse that illuminate different aspects of literature, overviewed from different aspects that until then had not been cultivated in Albanian letters.

In the meantime Ibrahim Rugova also published other books: “Towards Theory” – 1972,  “The strategy of understanding” – 1980, “The book of Bogdan 1675-1685″ -  1982,  ” Directions and premises of Albanian literary criticism 1504-1983″ -1983,  “Aesthetic rejection” – 1987, and is co-author of two other books “Literary Criticism” (together with Sabri Hamiti) – 1979, and also “Bibliography of Albanian literary criticism, ’44-’74″ (together with Isak Shema) – 1976.
“Faik Konica” the publishing house of Pristine published the set of his books to prove the indisputable values which this creativity possesses and that have not lost actuality even today. In all these books it is easily noticed his keenness to seize things, to explore with rare skill and ability that raises issues in these works. In all these books is apparent his trend to better illuminate issues that writes, by sticking to its primary orientation, to analyze the book in the aspects of art and its role in the development of knowledge. Ibrahim Rugova has made selecting and preparing for the release of selected poems by contemporary poets, as Din Mehmeti, Ali Podrimja, Bekir Musliu etc, which accompanied with introductions, which in reality are concise analysis of the value of these books.

Two are the most precious books of this creator, which seems to be the masterpieces of Ibrahim Rugova and those are “Bogdani’s book 1675-1685” and ”Directions and premises of Albanian literary criticism 1504-1983″.  While at first he deals with the study of the work of this versatile humanist and writer, in the second Rugova will deal with the ways of development of literary criticism in Albanian literature. In his critic opinion for the art of the written word in Albanian literature is very early, it even begins with the presentation of the first writings of Albanian writers. Thus, for example, he wrote the following lines:” Also in the line of humanity we have the poet and philosopher Mikel Maruli (1453-1500), who wrote poetry in the spirit of the elegies of Katuli and made the poetic interpretation of world according to Lukreci. In 1497 he published two popular books “quip” and “hymns of nature”, and left in manuscript the book “On the princely education.” In doing so he prove his commitment to track and find elements of critical thinking to literary works, even in other countries and among other peoples, which were published earlier.

In the continuation of this study Ibrahim Rugova would focus on assessments that are given to literature and literary books on different times and spaces. An important place in his work takes the critical opinion of Renaissance writers and the important contribution of this period, who had published numerous works in poetry, prose or even other genres of artistic creativity, but they had given assessments of published works, among whom he mentions Jeronim De Rada, then Faik Konica, which list the  among the most valued critics in the aesthetic thought in Albanian letters, which in his writing “The timeline Albanian letters” testifying a higher awareness of the need for Albanian literary criticism, as part of the literature, which also helps in its development. We can freely say that Faik Konica is valued as one of the most astute critics and one of those who helped in the development of critical thought in Albanian literature.

In this sequence should also be mention many other contemporaries of Konica, among whom we are mentioning Fan S. Nolin, who accompanied by introductions translated books from different languages into Albanian, hence his calls his criticism introduction criticism. No doubt that these interpretations are Noli’s precious treasure in the development and growth of critical  and aesthetic thought in Albanian letters.

However the consolidation of Albanian literary criticism starts quite late. It begins to develop and cultivate after the start of the publication of many literary magazines in Albanian, whether in Albania or in the Diaspora. In these newspapers and magazines many dams begin to publish their writings that would later become known, thus helping cultivate literary criticism as an integral part of literature. This happens in the ’20s and ’30s of the last century when the magazines “Boyhood”, ” New Albania”, ”Minerva”, ” Illyria”, ” Light Star”etc begn to publish. At their sites will find writings of Eqrem Çabej, Justin Rrota, Mitrush Kuteli, Krist Maloki, but also those of Dhimiter Shuteriqi, Gjergj Fishta and many famous names of Albanian literature. A good part of the Ibrahim Rugova’s study is devoted to contemporary criticism, separately what was created in Albania and separately what was created in Kosovo, namely in the former Yugoslavia. The author of the work under review has brought depth analysis of orientations and values of contemporary critics, whether their published works in the press of Albania or Kosovo, together with their orientations in this field of creativity.

Ibrahim Rugova has followed its work with scientific apparatus, citing footnotes for the used sources, as well as he acted with the count of the utilized literature, historical index of terms, index of names and similar. In two other books, one he has published collections of poetry list with brief assessment of each separately, and on the other, to the latest “Aesthetic rejection” where he counted novels published since 1949 until 1986,  just a year before the publication of the book in question. All of which makes his work with high values not only aesthetic, but also scientific.


Albanian and European middle Ages

The study of Ibrahim Rugova, “Bogdani’s book”, where are integrally studied the works of one of the biggest creators of Albanian Middle Ages, Pjeter Bogdani, he is part of those cultural achievements in general, particularly scientific, that among others, inspire respect for the object of study. The man of our time, of this rush and confusion as it has no time to deal with cultural heritage, scientific, philosophical and literary of ancestors. This may be the consequence of our mentality that allegedly everything starts with us or at least reached the enviable development with us. Thus, viewed from this angle, Ibrahim Rugova study opens new windows of knowledge, and thus points out the dark centuries, especially the Middle Ages, where as factuality, is not known for all the treasure of our spiritual heritage. Further, “Bogdani’s Book” removes, among other things, the disposal of heritage cheesecloth, which is a source of the right recognition towards the present, which makes it possible to find ways for prospects of future. The study of Ibrahim Rugova adamantly insists on this issue.

Issues that he has made efforts to raise in interest level and interpretation, to analyze and to solve are major issues that arise before the researchers, and at the same time are part of our spiritual heritage, but also spiritual good things, in the fond of cultural achievements in Europe. Dealing with the work of Pjeter Bogdani, the author of the study a major has investigated its great values in different fields of knowledge, in different plans of knowledge and different plans of achievements of the human mind. Bogdani’s book “Cuneus Prophetarum”, published for the first time in 1685, in Padua, in the Cardinal Barbarigos printing, is the best evidence of the development of art, science and philosophy in the middle age Albanian. Seeing this issue, the author has investigated the forerunners Albanian and European predecessors, to create links of continuity of this development. In the European plan this development is a contemporary of elevated minds of Descartes, Malebranche, Spinoza, Pascal. In the national development plan, it is the brainchild of achievements and efforts of Barleti, Buzuku, Budi and Bardhi.

In the study “Bogdani’s book” is followed a scientific methodology, which was limited by the scope of the study. Multiple historic-graphical data offered to readers today, it may seem that they burden the study, but it is necessary for works of height, because only in this way can be achieved the potential continuity between the offered level to the facility, which is examined in the level of achievement of scientific opinion at the present time.

The study “Bogdani’s book”, pull “annexes”, is divided into two parts. In the first part the author has dealt with the genesis of the book, while in the second part with the analytics of the book of Pjeter Bogdani. These main divisions are followed with numerous subsequent subdivisions, highlighting numerous issues of the book’s plans. The first part are addressed issues that are conditional on the arduous road to the creation of first original national book “Cuneus Prophetarum”. The author of the study has had to deal with the issues of the definition of old Albanian literature, this means with problems of systematization of literature. Furthermore, with the classification of genres and forms that are developed within the old literature, the biography of the author, whose work is the subject of study. To investigate his time, social and cultural circumstances of the time, is also dealed with other sides, outside side of the book nature, to complete this way not only scientific curiosity, but also the demand of cultural opinion of our time. Because, as Shakespeare said, that the author has quoted, “lets get back to the old (antiquity) because it will be progress.”

Below the author has given the six publications that had Bogdani’s books starting from 1685 until 1977. Until today we know that not many people have tried to study the book of Bogdani, even though the book has not ceased to be the subject of different interests since its publishing, in 1685, to the present day. Special book known until today about Bogdani and his work is that of Matteto Sciambra titled “Bogdanica” II, published in Bologna in 1965, which provided many new documents for Bogdani, and analyzes the linguistic and philosophical aspects of the book the Bogdani. However, as the object of various interests, Bogdani’s book was always in the spotlight. According to the author of the study “Bogdani’s book”, among many researchers some of them may be singled out: Mark Harapi, who transcribes and annotates the first part of Cunesit, which publishes in Shkodra in 1940-43. Should mention the contribution of proff.Alberto Sratogonit, Anton Santori, Zef Jubani, Sami Frasheri, Faik Konica, Gaetano Potrotta, Eqrem Çabej, Justin Rrota, Injac Zamputit, the Serbian researchers Radoniq, where is interesting the picture about Bogdani and his family. The study of Jovan Radoniq, most likely, is a result of the controversy that he had with Chedomir Mijatoviqi about the origin of Bogdani and his family, which Mijatoviqi attpempted to proclaim with Serbian origin.
In the second part are addressed issues that emanate from the structure of the book. This structure, as it comes from the study of Ibrahim Rugova, departs with the outside and formal organization of the book “Cuneus Prophetarum” (The Band of the Prophets) that resembles the organization of a library, going till the spearation in scales and circles, to interpret, analyze and evaluate then the book of Bogdani.

To investigate all these aspects of the values of Pjeter Bogdani’s book, the author has determined rightly the extension within the time context, when it is created. This context has two directions: European Middle Ages and national tradition. Obviously, comparative plan was inevitable, because he has made it possible to be understood right, and not just the issue of creation of the book, but also the scientific, philosophical and artistic level. These and other issues, analyzed and interpreted with knowledge of Ibrahim Rugova, make his study among those works that put the fundamentals bases of the study of our spiritual heritage. While exploring the stratification of the book values, the author has dealt with issues of aesthetics and poetry, rhetoric and semiotics, the semantics and poetics, rhetoric and semiotics, semantics and ethics. All these are associated with arguments supported, primarily in resource values that offered Bogdani’s work.

In the tradition of writing and publication of the Middle Ages, it is known that within the publishing of different nature have been introduced the poetry writings too. The author of the study call the poetry that is published in Cuneus, poetic practice. In this context, the author talked about the style, the figures, and the entirety of the work for the types of discourse which, according to him, are two: scientific discourse and artistic discourse. These and other plans observed in the work of Pjeter Bogdani made possible the unfolding of different angles of values that have conditioned its revival from the Middle Ages to the present day. The author of the study, convinced that he hasn’t touched all the contexts of Ceneus, brings an essay at the end. With this book, the author has attempted to review the creative presence of Bogdani’s book in the subsequent creativity of our artist. This interest starts with De Rada and Naim and continues with Nol and Lasgush, coming up in the late days, with Sabri Hamiti and others. Although this presence he calls as a job that should be investigated, comes out tha fact that the greatness of the Bogdani’s book, with its presence wasn’t fictitious but creative.


(Published in the book of the author Engjël lKoliqi “Dr.Ibrahim Rugova architect of The New Dardania-Republic of Kosovo”, Publisher “Rugova Art”, Pristina, May 2011, pg.55 to pg. 60).
 http://rugova-namungon.com/en/?p=39
Burimi : https://floripress.blogspot.com/2015/01/ibrahim-rugova-cultivator-modernity.html



Bashkësia ndërkombëtare të mos i përsërisë gabimet që i bëri me Millosheviqin edhe tash me Aleksandër Vuçiqin

 Nga : Skender Mulliqi

Bashkësia ndërkombëtare të mos i përsërisë gabimet që i bëri me Millosheviqin edhe tash me Aleksandër Vuçiqin

Skender Mulliqi



E liruan Sheshelin më motivacion absurd , sepse ishte i sëmur, për tu shëruar në shtëpi. Kjo ishte ironi!E lëshuan që të vdesë në mesin e familjes dhe simpatizantëve të tij çetnik. Ky protagonist i të gjitha të këqijave , nuk u pendua asnjëherë për mëkatet e tij, dhe të Serbisë gjenocidiale. Shesheli,Vuçiqi me Millosheviqin e kriminelë të tjerë të luftës, vranë njerëz të cilët nuk kishin mundësi për vdekje dinjitoze, shumë prej tyre nuk kanë as të drejtë varri, e Sheshel ngjitet serish në majat e politikës shoviniste serbe! E keqja po shpërblehet e viktima po poshtërohet. E kjo nuk po dënohet nga bota demokratike. Kështu po qëllohen për vdekje edhe një herë ato viktima të pafajshme.

Nuk do të merrej fare kush më një njeri të tillë shumë të ndyrë çfarë është Sheshel më sheshelistët e tjerë, po mos të ishin kryesorët e politikës të sotme serbe, të cilët mund të rrezikojnë seriozisht paqen në rajon dhe më gjerë. Sheshel dhe Vuçiqi mblodhën përkrahësit e tyre, duke rinovuar edhe një herë planet për Serbinë e Madhe. Përsëri, ai dhe njerëzit e tij të një mendjeje nëse ju lejohet do të mbillnin vdekjen, për të arritur synimi e bashkimit të të gjithë serbëve në një shtet. Prandaj mendoj se është iluzore të mendohet dhe naivitet që me këta kriminel lufte , të ruhet paqja dhe prosperiteti në Ballkan. E keqja nuk varroset sepse protagonistët e saj janë gjallë dhe për më tepër në liri si shpërblim për krimet e tyre!

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar që editohet nga njëfarë ekstremisti dhe terroristi antishqiptar nga Shkodra, m...