Elon Musk kërkon punëtorë me IQ të lartë për departamentin e ri: Pa pagesë dhe 80 orë në javë

 Dy vizionarët e epokës së re të artë trumpiane, Elon Musk dhe Vivek Ramasëamy, kanë shpallur një ofertë të pazakontë pune. Ata kërkojnë amerikanë me një koeficient të lartë inteligjence, të gatshëm të punojnë më shumë se dhjetë orë në ditë dhe duhet ta bëjnë falas.

Dy vizionarët e epokës së re të artë trumpiane, Elon Musk dhe Vivek Ramaswamy, kanë shpallur një ofertë të pazakontë pune.

Ata kërkojnë amerikanë me një koeficient të lartë inteligjence, të gatshëm të punojnë më shumë se dhjetë orë në ditë dhe duhet ta bëjnë këtë tërësisht falas, pas asnjë pagesë.

Në një postim të publikuar në X, në llogarinë e re të “Department of Government Efficiency” (Departamenti i Efikasitetit Qeveritar), që tashmë numëron më shumë se 1.3 milionë ndjekës, Musk iu drejtua amerikanëve “revolucionarë”, të cilët shohin me entuziazëm misionin e kësaj agjencie për shkurtime në shpenzimet publike, krijuar nga Trump dhe e mbështetur nga pronari miliarder i X.

“Nuk na duhen gjenerues të tjerë idesh me kohë të pjesshme. Na duhen revolucionarë me koeficient të lartë inteligjence, të gatshëm të punojnë mbi tetëdhjetë orë në javë. Nëse ti je ai, dërgo një mesazh privat në këtë llogari me CV-në tënde. Elon dhe Vivek do të shqyrtojnë vetëm 1% të kandidatëve më të mirë', thuhet në postim.

Në një postim të veçantë, Musk komentoi se kjo mbase kjo do të jetë një punë e mërzitshme.

“Në fakt, kjo do të jetë një punë e mërzitshme, që do të krijojë shumë armiq dhe shpërblimi është zero” tha ai.

Pse dikush duhet të punojë falas nuk u shpjegua, por propozimi ka gjeneruar entuziazëm mes përdoruesve, disa prej të cilëve kanë dërguar menjëherë CV-të e tyre, të tjerë e kanë ripostuar propozimin.

Njeriu më i pasur në botë premtoi të shkurtojë një të tretën e burokracisë federale, duke reduktuar shpenzimet publike me dy mijë miliardë dollarë dhe duke paralajmëruar amerikanët për një “periudhë fillimisht të vështirë”.

Në fillim të javës, Trump i përshkroi ata si një dyshe e mrekullueshme.

“Së bashku, këta dy amerikanë të mrekullueshëm do të hapin rrugën për administratën time për të çmontuar burokracinë qeveritare, për të reduktuar rregulloret e tepërta, për të shkurtuar shpenzimet e panevojshme dhe për të ristrukturuar agjencitë federale, esenciale për lëvizjen ‘Save America', tha ai.

Pas atentatit të parë kundër Trump-it në korrik, Musk ka dalë si një nga aleatët më të zjarrtë të manjatit.  Miliarderi dhuroi më pas 120 milionë dollarë për fushatën dhe mbajti tubime për manjatin në Pensilvani.  Me fitoren e Trump-it, pasuria e Musk u rrit për disa orë me tetë miliardë dollarë.

Si e sheh botën Marco Rubio, i zgjedhuri i Trumpit për sekretar të Shtetit?

Me zgjedhjen e Rubios - senator i njohur për qëndrime të ashpra në shumë çështje të politikës së jashtme - Trump kërkoi dikë që ndan kryesisht pikëpamjet e tij për temat më urgjente ndërkombëtare, thotë Behnam Ben Taleblu, analist në Fondacionin për Mbrojtjen e Demokracive, me bazë në Uashington.

 Presidenti i zgjedhur i Shteteve të Bashkuara, Donald Trump, zgjodhi më 13 nëntor senatorin Marco Rubio si kryediplomat të tij, në kohën kur administrata e ardhshme po përgatitet të navigojë nëpër një botë gjithnjë e më të rrezikshme - me luftëra në Evropë dhe Lindje të Mesme, si dhe me një konkurrencë në rritje të Kinës në Azi-Paqësor.

Me zgjedhjen e Rubios - senator i njohur për qëndrime të ashpra në shumë çështje të politikës së jashtme - Trump kërkoi dikë që ndan kryesisht pikëpamjet e tij për temat më urgjente ndërkombëtare, thotë Behnam Ben Taleblu, analist në Fondacionin për Mbrojtjen e Demokracive, me bazë në Uashington.

Me zgjedhjen e Rubios - senator i njohur për qëndrime të ashpra në shumë çështje të politikës së jashtme - Trump kërkoi dikë që ndan kryesisht pikëpamjet e tij për temat më urgjente ndërkombëtare, thotë Behnam Ben Taleblu, analist në Fondacionin për Mbrojtjen e Demokracive, me bazë në Uashington.

Në një intervistë dhënë javën e kaluar, përpara se të emërohej në pozitën e sekretarit të Shtetit, Rubio tha se periudha prej dekadash e dominimit të pakundërshtueshëm global të SHBA-së, pas rënies së Bashkimit Sovjetik, ka përfunduar dhe është zëvendësuar me një epokë të re të ngjashme me Luftën e Ftohtë.

Ai tha se Shtetet e Bashkuara nuk mund të dobësohen shumë përmes angazhimeve globale dhe shtoi se Uashingtoni duhet të jetë “pragmatik” në politikën e jashtme.

“Ne jemi [vendi] më i fuqishëm, por edhe ne kemi burime të kufizuara... Kështu që duhet të investojmë kohën dhe paratë tona në gjëra që i shërbejnë interesit tonë thelbësor kombëtar”, tha Rubio në një intervistë për rrjetin kabllor në SHBA, EWTN, më 7 nëntor.

Rubio, kubano-amerikan, luajti rol me ndikim në formësimin e politikës së Trumpit ndaj Venezuelës, gjatë mandatit të parë të tij si president nga viti 2017 deri më 2021.

New York Times e përshkroi Rubion në atë kohë si “sekretar virtual të Shtetit për Amerikën Latine”.

Senatori nga Florida, i cili e sfidoi Trumpin në zgjedhjet presidenciale të vitit 2016, merr detyrën me përvojë të madhe në politikën e jashtme, pasi shërbeu edhe në Komitetin e Inteligjencës në Senat, edhe në Komitetin për Marrëdhënie me Jashtë.

Nëse konfirmohet përfundimisht nga Senati, Rubio, 53 vjeç, bëhet latini i parë që shërben si sekretar i Shtetit.

Dhe, derisa Amerika Latine do të jetë në fokus për Rubion, shqetësimet më të ngutshme të politikës së jashtme të SHBA-së - si ngritja globale e Kinës, kërcënimi i Iranit për Lindjen e Mesme dhe pushtimi rus i Ukrainës - pritet të kenë po ashtu rëndësi.

Prioriteti nr. 1: Kina

Kur bëhet fjalë për kërkesat për burime ushtarake, politike dhe financiare të SHBA-së, Rubio dëshiron që fokusi të jetë në Kinë.

“Unë mendoj se e ardhmja e shekullit 21 do të përcaktohet kryesisht nga ajo që ndodh në Indo-Paqësor. Unë mendoj se Kina do të donte që ne të zhyteshim në një konflikt në Evropë dhe të mos fokusohemi në atë që po ndodh në Indo-Paqësor”, tha Rubio më 7 nëntor.

Rubio, i cili shërbeu si bashkëkryetar i një komiteti dypartiak të Kongresit për Kinën, kërkoi vazhdimisht qasje më të ashpër ndaj Pekinit.

Ai udhëhoqi përpjekjet për të armatosur Tajvanin - një demokraci vetëqeverisëse, mbi të cilën Pekini pretendon se ka pronësi. Ai kërkoi dërgesa të drejtpërdrejta të municioneve amerikane dhe të teknologjive të avancuara ushtarake, me shpresën për ta penguar sulmin e mundshëm të Kinës në këtë ishull.

Rubio ishte, gjithashtu, i zëshëm për shkeljet e të drejtave të njeriut në Kinë, shtyu përpara një politikë industriale të SHBA-së për t’i bërë konkurrencë më të mirë Kinës dhe mbështeti tarifat për mallrat kineze.

Ai u përpoq t’i ndalonte importet e mallrave kineze, të prodhuara nga puna me detyrim e ujgurëve dhe pakicave tjera myslimane në Kinën perëndimore, dhe ta parandalonte Kinën që t’i anashkalonte tarifat e kohës së Trumpit, duke e zhvendosur prodhimin në Meksikë.

NATO-ja dhe Ukraina

Rubio mbështeti vazhdimisht sovranitetin dhe integritetin territorial të Ukrainës në luftën e saj mbrojtëse kundër Rusisë, ndërsa ukrainasit i përshkroi si “tepër të guximshëm dhe të fortë”.

Në shkurt të vitit 2022, menjëherë pasi Rusia nisi pushtimin në shkallë të plotë të Ukrainës, ai bashkësponsorizoi Aktin NYET në Senat, i cili synonte “t’i forconte aftësitë mbrojtëse të Ukrainës” dhe të vendoste sanksione ndaj Rusisë.

Por, Rubio tha po ashtu se lufta e Rusisë kundër Ukrainës ka hasur në “ngërç” dhe “duhet arritur në një përfundim”.

Ai ishte në mesin e një pakice senatorësh që, në fillim të këtij viti, e kundërshtuan një projektligj për ndihmën e huaj, e cila përfshinte 60 miliardë dollarë për Ukrainën.

Projektligji u miratua përfundimisht në prill, duke e çuar vlerën e ndihmës totale të SHBA-së për Ukrainën që nga shkurti i vitit 2022 në pothuajse 175 miliardë dollarë - afërsisht sa krejt ndihma që ndau e gjithë Evropa së bashku.

Rubio e nxori në pah këtë çekuilibër, duke thënë se Uashingtoni duhet ta shtyjë Evropën që të marrë një rol më të madh në trajtimin e çështjeve të saj të sigurisë, në mënyrë që t’u mundësojë Shteteve të Bashkuara ta kenë prioritet sfidimin e Kinës në Indo-Paqësor.

Në intervistën e javës së kaluar për EWTN-në, Rubio tha se është “joreale” të pritet që Shtetet e Bashkuara të miratojnë dhjetëra miliarda dollarë për Ukrainën çdo dhjetë muaj. Ai tha se anëtarët evropianë të NATO-s duhet ta rrisin kontributin e tyre në aleancë.

“Çdo ditë në vendin tonë, [ne jemi] duke u përballur me pyetje se si t’u ofrojmë ndihmë amerikanëve”, tha ai.

Edhe pse Rubio e sheh Rusinë si kërcënim për sigurinë e SHBA-së dhe e mbështet sovranitetin dhe pavarësinë e Ukrainës, ai tha se Kievit do t’i duhet të negociojë për t’i dhënë fund luftës.

Rubio tha se Rusia ka shumë burime në dispozicion, përfshirë armë dhe njerëz, për t’i vazhduar luftimet, edhe pse ka pësuar humbje të jashtëzakonshme.

Jo politikë qetësuese në Iran

Në Lindjen e Mesme, Rubio ka prej kohësh qëndrim të ashpër ndaj Iranit, duke e përshkruar Qeverinë e tij teokratike si një “regjim terrorist”, për shkak të financimit të grupeve të tilla si Hamasi dhe Hezbollahu - të dyja të cilësuara si organizata terroriste nga SHBA-ja.

Si senator, ai ishte kritik i ashpër i marrëveshjes bërthamore të Iranit të vitit 2015, e arritur nën presidentin e atëhershëm amerikan, Barack Obama. E njohur si JCPOA, marrëveshja kufizoi programin bërthamor të Teheranit, në këmbim të lehtësimit të sanksioneve kundër tij.

Kritikët e marrëveshjes thanë se ajo e fuqizoi Iranin, duke ia lehtësuar në masë të madhe sanksionet, pa ndonjë garanci se një ditë nuk do të prodhojë bombë bërthamore.

Në vitin 2018, Trump, i cili atëherë ishte president, e tërhoqi SHBA-në nga marrëveshja dhe rivendosi sanksionet ndaj Iranit.

Autoritetet iraniane këmbëngulin se për to nuk përbën dallim se kush është president i SHBA-së.

Së fundmi, Rubio ishte bashkautor i tri projektligjeve që i dënojnë veprimet e Iranit, të cilat u shndërruan në ligje.

Ato autorizojnë sanksionimin e eksporteve iraniane të naftës, të liderëve të lartë iranianë për shkelje të të drejtave të njeriut, si dhe të entiteteve të huaja dhe qeverive që mbështesin Hamasin.

Hamasi e sulmoi Izraelin në tetor të vitit 2023, duke shkaktuar një luftë rajonale, e cila kërcënon të përfshijë më shumë shtete.

Në shtator, Rubio e kritikoi administratën e presidentit aktual, Joe Biden, për zvarritje në zbatimin e sanksioneve kundër naftës iraniane. Ajo nuk arriti t’i shtynte përpara as sanksionet në fushën e të drejtave të njeriut.

Varësisht asaj me çka do të përballet administrata e ardhshme në Iran kur ta marrë detyrën, analisti Taleblu pret që Departamenti i Shtetit, i udhëhequr nga Rubio, ta monitorojë zbatimin e sanksioneve.

Si përkrahës i zëshëm i Izraelit, Rubio thotë se e mbështet të drejtën e tij për t’u mbrojtur nga kërcënimet iraniane.

Pas sulmeve raketore të Teheranit në Izrael më 1 tetor, Rubio mbështeti publikisht përgjigje asimetrike.

Afganistani

Rubio ka, gjithashtu, qëndrim të ashpër ndaj talibanëve, duke argumentuar se grupi militant islamik duhet të përshkruhet si “organizatë terroriste” nga Uashingtoni.

Në mars, senatori i Floridës paraqiti një projektligj në Senat, i cili bën thirrje për t’i dhënë fund ndihmës së SHBA-së për Afganistanin e sunduar nga talibanët, duke thënë se disa nga ato para mund të përfundojnë te “grupet terroriste”.

Në komentet për Senatin, Rubio tha: “Një Afganistan i kontrolluar nga talibanët përbën një kërcënim të drejtpërdrejtë për interesat e sigurisë kombëtare të SHBA-së dhe për aleatët tanë në Lindjen e Mesme dhe në Azinë Qendrore”. 

Rikthimi në Shtëpinë e Bardhë, kabineti i ri i presidentit Donald Trump

 Donald Trump nuk është përfshirë në biseda formale për një kabinet të mundshëm në prag të zgjedhjeve të tij.

 Por kjo nuk e ka penguar atë të bëjë thashetheme për kandidatë të mundshëm gjatë udhëtimeve të tij të shpeshta me avion për në ngjarjet e fushatës ose kur impresionohet nga një prej aleatëve të tij në televizion. “Ai do të ishte i shkëlqyer në këtë,” ose “Ajo do të ishte e shkëlqyer në atë,” ka thënë Trump kohët e fundit teksa shikon përfaqësues në televizion, sipas një personi që ka njohuri për komentet e tij dhe që iu dha anonimiteti për të folur lirisht. 

Dhe, si me kërkimin e tij për një kandidat për zëvendëspresident, shfaqjet në televizion janë bërë një arenë e rëndësishme për aleatët që garojnë agresivisht për një post në kabinet. Disa kandidatë për kabinetin madje kanë punësuar ekipet e tyre të marrëdhënieve publike. Kabineti i parë i Trump u konfirmua ngadalë, për shkak se demokratët e vonuan procesin, dhe u pa një numër i lartë largimesh nga ato poste të larta gjatë katër viteve të tij në detyrë. Ofertë e pazakontë pune/ Elon Musk kërkon punëtorë me IQ të lartë për departamentin e ri: Pa pagesë dhe 80 orë në javë LEXO EDHE: Ofertë e pazakontë pune/ Elon Musk kërkon punëtorë me IQ të lartë për departamentin e ri: Pa pagesë dhe 80 orë në javë Kjo është përmbledhja më e fundit e POLITICO-s për kandidatët kryesorë për postet e larta të Trump-it. Sekretari i Shtetit Mandati i parë i Trump-it tregoi sesi sekretarët e Shtetit mund të dështojnë — ose të shkëlqejnë — si zyrtarët më të lartë të politikës së jashtme të vendit. Trump kishte një marrëdhënie të ftohtë me sekretarin e tij të parë të Shtetit, Rex Tillerson, duke e përjashtuar atë ngadalë nga politika e SHBA-së përpara se ta shkarkonte atë publikisht në rrjetet sociale. Por pasardhësi i Tillerson-it, Mike Pompeo, u bë një nga këshilltarët më të besuar të Trump-it dhe ai që mund të gjejë një post të ri në një administratë të dytë. Zgjedhja e Trump-it për sekretar të Shtetit do të ndiqet me vëmendje në të gjithë Evropën, pas viteve të tij me deklarata për distancimin e SHBA-së nga NATO-ja dhe dëshirës së tij për të ndërprerë mbështetjen ushtarake për Ukrainën. Kjo zgjedhje gjithashtu do të jetë një matës i fuqisë që ende kanë zërat për Rusinë në GOP. Sekretari i Thesarit Zgjedhja e Trump-it për sekretar të Thesarit do të përparojë një agjendë që formëson një çështje kyçe për trashëgiminë e tij — ekonominë. Sekretari i Thesarit, Steven Mnuchin, doli të ishte një nga sekretarët më të qëndrueshëm të kabinetit të Trump-it në një administratë të karakterizuar nga lëvizje të shpeshta të personelit të lartë. Tani, sekretari i ardhshëm do të përballet me betejat kryesore fiskale që pritet të dominojnë Uashingtonin në vitin e ardhshëm: një përballje e mundshme për tavanin e borxhit dhe negociatat mbi ligjin fiskal republikan të vitit 2017 që skadon. Zgjedhjet e ardhshme të Trump-it për sekretar të Thesarit dhe postet kryesore ekonomike do të monitorohen me vëmendje për të parë nëse ai mund të përparojë idetë populiste që ai ka shprehur gjatë fushatës — si një grup i ri tarifash prej 20 për qind për shumicën e importeve — ose do të qeverisë si një republikan më tradicional dhe miqësor ndaj biznesit. Liderët e biznesit, ekzekutivët e Wall Street dhe republikanët e Kongresit kanë përqafuar thirrjet e Trump-it për të ulur rregulloret dhe taksat për kompanitë, edhe pse nuk bien dakord me politikat e tij proteksioniste të tregtisë. Sekretari i Mbrojtjes Sekretari i Mbrojtjes i Trump-it do të duhet të mbrojë këndvështrimin e tij kryesisht izolacionist kundër strukturave të sigurisë kombëtare dhe ndaj mbi 2 milionë punonjësve të departamentit. Kjo është gjithashtu një rol ku besnikëria është e rëndësishme, pasi personi që mban këtë detyrë është shpesh bindës për publikun dhe për të dyja partitë. Ish-Sekretari i Mbrojtjes, Jim Mattis, fillimisht u admirua brenda kabinetit të Trump, por u largua paqësisht për një sërë vendimesh strategjike me të cilat ai nuk ishte dakord, nga dëshira e Trump për një Forcë Hapësinore, një ndalim për shërbimin ushtarak për personat transgjinorë dhe dislokimin e mijëra trupave në kufirin SHBA-Meksikë. Kur më në fund njoftoi dorëheqjen në vitin 2018, ai e bëri këtë duke shprehur publikisht mosmarrëveshje me vendimin e Trump për të tërhequr trupat nga Siria. Në vitin 2020, Mattis kritikoi vendimin e Trump për të dislokuar ushtrinë për të kontrolluar trazirat pas vrasjes së George Floyd, duke thënë se administrata po tallej me Kushtetutën. Si rezultat, Trump ka shprehur zhgënjimin ndaj Mattis dhe pasardhësit të tij, Mark Esper, duke thënë se nuk ndoqën direktivat e tij të politikës. Në këtë mënyrë, Trump do të kërkojë dikë të cilin e njeh dhe i beson paraprakisht, dhe që do të jetë i përkushtuar për të kthyer prapa politikat e administratës Biden që përqendrohen në promovimin e diversitetit racor dhe gjinor në forcat e armatosura. Prokurori i Përgjithshëm Zgjedhja e prokurorit të përgjithshëm është një nga shpërblimet më të mëdha për Trump në rast se rifiton Shtëpinë e Bardhë. Prokurori i përgjithshëm do të ketë fuqinë për të ndihmuar Trump të arrijë dy nga qëllimet e tij kryesore ligjore: të mbyllë çështjet penale federale kundër tij dhe të ndjekë penalisht armiqtë e tij. Presidenti i zgjedhur përballet me një ndjekje aktive penale federale dhe një çështje tjetër federale të pushuar, që prokurori special Jack Smith kërkon të rihapë. Një nga veprimet e para të Trump do të jetë t’i kërkojë Departamentit të Drejtësisë që të mbyllë këto çështje. Ai gjithashtu ka thënë shpesh që synon të përdorë Departamentin e Drejtësisë për të marrë hak ndaj armiqve të tij. Sekretari i Brendshëm Departamenti i Brendshëm menaxhon pothuajse çdo hektar toke publike në vend, dhe në mandatin e tij të parë, Trump e udhëhoqi atë drejt prodhimit të karburanteve fosile, duke lënë mënjanë çdo gjë tjetër. Dy nga përgjegjësitë e agjencisë përputhen me premtimin e Trump për të nxitur prodhimin e naftës dhe gazit: ajo cakton standardet e sigurisë për platformat e naftës në det të hapur dhe jep me qira tokë për zhvillimin e naftës, gazit natyror dhe qymyrit. Agjencia e udhëhequr nga Trump kërkoi të tërhiqte rregulloret mbi sigurinë e platformave, ndryshimet klimatike dhe mbrojtjen e specieve të rrezikuara, në përpjekje për të lehtësuar shpimin e tokave publike për kompanitë e naftës. Me fokusin e fundit të Trump mbi energjinë fosile, ai pritet të zgjedhë dikë që do të rregullojë këto politika për të hequr pengesat e vendosura nga administrata e Biden. Sekretari i Energjisë Departamenti i Energjisë mbikëqyr rezervën bërthamore të SHBA-së dhe zhvillimin e burimeve energjetike vendore, duke përfshirë lëndët djegëse fosile. Në kohën kur ishte në detyrë, Trump vendosi theksin mbi energjinë fosile në mënyrë të qartë. Ai emëroi në këtë pozicion ish-guvernatorin e Teksasit, Rick Perry, dhe më vonë Dan Brouillette, të dy mbështetës të fuqishëm të industrisë së naftës dhe gazit. Për mandatin e tij të dytë të mundshëm, Trump pritet të zgjedhë një individ që mbështet zgjerimin e shfrytëzimit të lëndëve fosile në SHBA dhe të zhbëjë çdo përpjekje për kalimin drejt burimeve të rinovueshme të energjisë që janë përparuar nga administrata e Biden. Sekretari i Shëndetësisë dhe Shërbimeve Njerëzore Pasi Trump i mëparshëm e kishte vënë këtë departament në qendër të përpjekjeve të tij për të shfuqizuar Aktin e Kujdesit të Përballueshëm (Obamacare), sekretari i ri i tij do të ketë një mandat të qartë për të kufizuar, për sa mundet, ndikimin e këtij akti. Në rolin e mëparshëm, Alex Azar dhe Tom Price u përballën me sfida në përpjekjet e tyre për të tërhequr aktin, pasi ata hasën rezistencë të fortë në Kongres dhe nga publiku. Megjithatë, sekretari i ri pritet të ndërmarrë masa të tilla si ulja e buxhetit për programet e kujdesit shëndetësor të përballueshëm dhe mbështetja e alternativave private. Sekretari i Arsimit Departamenti i Arsimit do të ketë një ndikim të madh në politikat e arsimit të lartë dhe në nxitjen e konkurrencës në arsimin bazë. Trump pritet të zgjedhë dikë që mbështet rritjen e autonomisë së shkollave dhe të shfuqizojë masat e forta të kontrollit nga qeveria federale. Ai gjithashtu mund të punojë për të kufizuar ndihmat federale për studentët dhe për të kundërshtuar politikat e Biden për heqjen e borxhit të studentëve. Sekretari i Strehimit dhe Zhvillimit Urban Trump ka qenë kritik ndaj rregulloreve që synojnë të luftojnë diskriminimin dhe të nxisin barazinë racore në strehim. Ai ka argumentuar se këto rregullore kanë ndikuar negativisht në pronësinë private dhe në zhvillimin e lagjeve. Sekretari i tij i ardhshëm do të fokusohet në uljen e rregullave që prekin zhvillimin e strehimit, si dhe në politika që mbështesin ndërtimin e shtëpive me kosto të ulët. Sekretari i Sigurisë Kombëtare Siguria kufitare është një nga premtimet kryesore të Trump dhe do të mbetet prioritet. Sekretari i tij i Sigurisë Kombëtare do të përqendrohet në forcimin e mbrojtjes në kufi dhe në uljen e emigracionit të paligjshëm. Për më tepër, pritet që Trump të zgjedhë një sekretar që do të punojë për të zbutur ndikimet e masave të Biden për lehtësimin e politikave të emigracionit dhe për të rivendosur praktikat e ashpra të ndalimit të emigrantëve në kufi. Sekretari i Punës Me fokus në zhvillimin ekonomik dhe rritjen e vendeve të punës, Trump pritet të emërojë një sekretar të Punës që mbështet rregulloret e kufizuara për punëdhënësit dhe fleksibilitetin e tregut të punës. Në mandatin e tij të mëparshëm, Trump emëroi sekretarë të Punës që mbështetën të drejtat e punëdhënësve mbi sindikatat dhe që reduktuan rregulloret në vendet e punës. Ai pritet të vazhdojë në këtë drejtim, duke synuar për të nxitur rritjen e vendeve të punës përmes lehtësimit të barrës rregullatore mbi bizneset. Sekretari i Veteranëve Shërbimi për veteranët ka qenë një temë e rëndësishme për Trump, i cili ka theksuar rëndësinë e kujdesit për ta dhe përmirësimin e shërbimeve të tyre. Sekretari i tij i ardhshëm pritet të jetë një mbrojtës i fuqishëm për veteranët dhe të punojë për të përmirësuar kujdesin shëndetësor dhe shërbimet që ofrohen nga sistemi i kujdesit për veteranët, duke ndjekur rrugën e përcaktuar gjatë administratës së tij të mëparshme. Në përgjithësi, secili nga këta poste do të pasqyrojë në mënyrë të qartë prioritetet politike të Trump, që përfshijnë uljen e rregulloreve federale, forcimin e kufijve dhe fokusimin te prodhimi energjetik vendor. Sekretari i Sigurisë Kombëtare Emigrimi ka qenë një forcë shtytëse për të gjitha fushatat e Trump për Shtëpinë e Bardhë, dhe nuk ka asnjë pjesë të qeverisë që ndërthuret më shumë me këtë çështje sesa Departamenti i Sigurisë Kombëtare (DHS). Si president, Trump shpesh shtyu zyrtarët e DHS për statistika mbi deportimet dhe kalimet ilegale të kufirit. Theksi i tij në sigurinë e kufirit jugperëndimor ndonjëherë i shqetësoi zyrtarët e lartë të departamentit, pasi përgjegjësia e tyre është shumë më e gjerë. Por që nga koha kur Trump ishte në detyrë, emigrimi është bërë një çështje politike me potencial të madh për të: Një anketë e fundit tregoi se votuesit në shtetet kyçe, me 12 pikë përqindje, besojnë se ai është më i mundshëm për të përmirësuar sistemin e emigracionit. Kjo do të thotë se kreu i DHS të Trump do të ketë pushtet të konsiderueshëm dhe mundësi për të biseduar shpesh me presidentin –– si dhe do të përballet me kontroll të intensifikuar. Ish-presidenti ka kërkuar një rritje dramatike të deportimeve dhe mbajtjes së emigrantëve në paraburgim, si dhe një fushatë rekrutimi për patrullat kufitare. Një sfidë tjetër do të jetë avancimi i agjendës së Trump për emigracionin pa humbur nga pamja misonin e gjerë të DHS, i cili përfshin sigurinë kibernetike, luftën kundër terrorizmit, ekstremizmin e brendshëm dhe përgjigjen ndaj katastrofave. Kryetari i Shtëpisë së Bardhë Kur presidenti dëshiron të bëjë të pamundurën, kryetari i Shtëpisë së Bardhë duhet ta bëjë atë të ndodhi. Pasi la Shtëpinë e Bardhë, Trump ka bërë për prioritete të tij të rrethojë veten me besnikë dhe do të dëshirojë të vendosë dikë në këtë rol të lartë që ai e beson dhe që do ta ndihmojë të realizojë në mënyrë efikase agjendën e tij legjislative dhe rregullatore. Gjatë katër viteve të tij në detyrë, Trump ka kaluar nëpër katër kryetarë të Shtëpisë së Bardhë: Reince Priebus, Gjeneralin John Kelly (i pensionuar), Mick Mulvaney dhe Mark Meadows. Çdo njeri e ka pasur stilin e tij të udhëheqjes para se përfundimisht të largohej ose të shtyhej nga Trump. Por përgjegjësia për të drejtuar Perëndimoret (West Wing) – drejtuar politikën, menaxhuar operacionet e përditshme, ushtruar presion mbi drejtuesit e agjencive – i jep atij pothuajse aq shumë pushtet dhe ndikim sa që edhe stres dhe frustrim. Trump do të dëshironte të shmangte kaosin që preku Shtëpinë e tij të Parë të Bardhë dhe përzgjedhja e një kryetari i Shtëpisë së Bardhë që mund ta ndihmojë të niset me sukses që në ditën e parë do të jetë një prioritet kryesor – madje edhe nëse vetë Trump ishte burimi i shumë kaosit. Administrator i Agjencisë për Mbrojtjen e Mjedisit (EPA) Në pesëmbëdhjetë vitet e fundit, EPA ka shndërruar në mjetin më të rëndësishëm për Demokratët në trajtimin e ndryshimeve klimatike brenda vendit dhe për nxitjen e shteteve të tjera që të ndjekin shembullin. Një administrator i ri i Trump do të synojë të heqë rregulloret që kufizojnë prodhimin dhe konsumimin e lëndëve djegëse fosile. Disa nga objektivat më të mëdha përfshijnë rregulloret e ajrit të periudhës së Biden, si dhe financimin nga Akti i Uljes së Inflacionit, megjithëse një pjesë e konsiderueshme e atij parash do të ketë qenë tashmë e angazhuar. Administrata e tij e parë ishte ngadaltë në nxjerrjen e rregulloreve të zëvendësimit, pjesërisht për shkak të mosrekrutimit të mjaftueshëm të njerëzve me njohuri të thella mbi funksionimin kompleks të agjencisë. Por një qasje më e thjeshtuar pritet në një mandat të dytë. Gjatë qëndrimit të tij të parë në Shtëpinë e Bardhë, Trump emëroi dy burra për të drejtuar EPA-në, të cilët kishin stile të ndryshme radikalisht për të zbatuar agjendën e tij deregulatore. I pari, Scott Pruitt, kishte paditur disa herë agjencinë si prokuror i shtetit të Oklahomës para se të tërhiqte vëmendjen si administrator për vendime të pazakonta, si kërkesa për një detaj të madh sigurie dhe vendosja e një kabinë për biseda të klasifikuara në EPA. Por i dyti, Andrew Wheeler, ish-drejtori i stafit për senatorin e ndjerë Jim Inhofe (R-Okla.), një skeptik i klimës, e shtyu shumë nga të njëjtat veprime si Pruitt më efikasisht dhe pa bujë. Përfaqësuesi i Tregtisë i Shteteve të Bashkuara Kreu i Tregtisë së Shteteve të Bashkuara bëri një rol të rëndësishëm në ndihmën e Trump për të formuar markën e tij ekonomike dhe diplomatike “Amerika para të gjithëve” gjatë vetëm një mandati në Shtëpinë e Bardhë. Në një mandat të dytë, pritet që Trump të jetë më agresiv. Ky rol, i krijuar më shumë se 60 vjet më parë dhe me rreth 200 punonjës sot, ishte qendror për marrëveshje të mëdha tregtare si NAFTA dhe themelimin e Organizatës Botërore të Tregtisë. 

Por autori i “Artit të Marrëveshjes” e ka ngritur profilin e tij drastikisht, duke përdorur Robert Lighthizer për të shndërruar retorikën e fushatës dhe televizionit në marrëveshje të reja tregtare të ndërtuara mbi përpjekjet për të ngacmuar partnerët tregtarë të SHBA. Trump ka mburrur planet – nën udhëheqjen e Lighthizer – për tarifa më të larta dramatikisht, duke përmendur tarifa deri në 20 përqind për të gjitha importet dhe edhe më të larta për Kinën. Ish-presidenti ka hedhur poshtë frikën se planet e tij do të shkaktojnë inflacion dhe do të godasin konsumatorët e zakonshëm, por shumicën e kësaj mund ta bëjë pa nevojën e Kongresit.

Kush është shefja e re e kabinetit të Presidentit të zgjedhur Donald Trump?

 Me emërimin si shefe kabineti e Presidentit të zgjedhur Donald Trump, Susie Wiles zhvendoset nga një rol përgjithësisht në prapaskenë, si bashkëdrejtuese e fushatës elektorale, drejt një nga postet më të rëndësishme në një administratë të re në Shtëpinë e Bardhë. 

 Kur të marrë detyrën në janar, 67-vjeçarja do të bëhet gruaja e parë që do të shërbejë në detyrën e shefes së kabinetit të një presidenti amerikan. Ndërsa bënte njoftimin të enjten, Presidenti i zgjedhur Trump tha se zonja Wiles është “e fortë, e zgjuar, novatore dhe admirohet dhe respektohet në mbarë botën”. “Është një nder më se i merituar që të kemi Susie-n si gruan e parë shefe kabineti në historinë e Shteteve të Bashkuara. Nuk kam asnjë dyshim se ajo do ta bëjë vendin tonë krenar”, tha Presidenti i zgjedhur Donald Trump në deklaratën e tij. 

 Zonja Wiles iu shmang përgjithësisht publicitetit gjatë kohës që bashkëdrejtoi fushatën e suksesshme zgjedhore. Së bashku me bashkëdrejtuesin tjetër Chris LaCivita, asaj i atribuohej merita e dhënies së një forme më të disiplinuar stilit më spontan të zotit Trump gjatë aktiviteteve të fushatës. Susie Wiles dhe Chris LaCivita, dy bashkëdrejtuesit e fushatës elektorale të zotit Trump Susie Wiles dhe Chris LaCivita, dy bashkëdrejtuesit e fushatës elektorale të zotit Trump Ajo nuk foli gjatë festës për fitoren në zgjedhje të zotit Trump të mërkurën, kur ai e thirri në podium dhe ajo refuzoi të merrte mikrofonin. 

 Zonja Wiles rrallë jep intervista televizive dhe tenton të shmangë vëmendjen, një kontrast me zotin LaCivita, i cili njihet se flet haptazi. Ajo nuk është shumë e njohur në rrethet politike. Gjatë fjalimit të tij të fitores, zoti Trump iu referua zonjës Wiles si "vajza e akullt". Ajo është një nga këshilltaret më të besuara të Presidentit të zgjedhur Trump. Gjatë një tubimi në Milwaukee, Wisconsin, në fillim të këtij muaji, ai tha: “Ajo është e pabesueshme. E pabesueshme”. 

 Anketuesi kryesor për fushatën Trump, Tony Fabrizio i tha Politico-s në prill se, “Nuk ka njeri, mendoj, që të ketë informacionin e pasur që ajo ka. Askush në orbitën tonë. Askush”. Ndërsa zonja Wiles është një figurë disi enigmatike, ajo ka një karrierë të gjatë pune në prapaskenat e politikës amerikane. Menjëherë pasi u diplomua në Universitetin e Maryland-it në vitin 1979, ajo shkoi për të punuar për ligjvënësin e Nju Jorkut, Jack Kemp dhe iu bashkua ekipit elektoral të fushatës presidenciale të Ronald Reganit në vitin 1980. Ajo përfundimisht u transferua në Florida, ku këshilloi fushatat e dy kryebashkiakëve dhe ndihmoi sipërmarrësin e atëhershëm Rick Scott të futej në politikë me fushatën e tij të suksesshme të vitit 2010 për guvernator. Ajo drejtoi fushatën e Guvernatorit të shtetit Utah, Jon Huntsman Jr. në vitin 2012, dhe menaxhoi degën në Florida për fushatën e zotit Trump në 2016. Ajo iu bashkua garës së Ron DeSantisit për guvernator në vitin 2018, por u largua pas një mosmarrëveshjeje në vitin 2019. Zonja Wiles bëri një paraqitje të rrallë në mediat sociale pak përpara se zoti DeSantis të largohej nga gara presidenciale në janar. "Mirupafshim, mirupafshim", shkruajti ajo. Gjatë aktivitetit në Florida Gjatë aktivitetit në Florida Ajo më pas drejtoi fushatën kryesore të ish-Presidentit Trump përballë guvernatorit DeSantis, të cilën zoti Trump e fitoi lehtësisht. Zonja Wiles është e vetmja drejtuese fushate që i mbijetoi një fushate të tërë të zotit Trump dhe është e njohur për aftësinë e saj për të frenuar instiktet spontane apo të paparashikueshme. Sipas agjencisë së lajmeve The Associated Press, gjatë një fjalimi elektoral në Pensilvani, kur zoti Trump u shkëput nga fjalimi në letër, për të thënë me shpoti se nuk do ta kishte problem nëse anëtarët e mediave qëlloheshin me armë, ajo u shfaq duke e vështruar në heshtje, derisa ai u rikthye tek fjalimi i planifikuar. Kjo aftësi duhet t'i shërbejë më së miri në rolin e saj të ri. Në katër vitet e tij të fundit në detyrë, ish-Presidenti Trump ndërroi katër shefa kabineti, një rekord për presidentët modernë. Disa nga të dhënat për këtë artikull u morën nga agjencia e lajmeve Associated Press.

Presidenti në shkurje i USA-së Joe Biden ka ftuar sot presidentin në ardhje Donald Trump për një takim sot në Shtëpinë e Bardhë.

                        Shkruan Flori Bruqi

Presidenti Joe Biden ka ftuar Donald Trump për një takim sot në Shtëpinë e Bardhë. 

 Kjo është ajo që ne presim të ndodhë, shkruan Sky news.   

 Lista e të ftuarve Takimi zhvillohet në orën 11:00 sipas orës lokale (16:00 sipas orës në Mbretërinë e Bashkuar).

 Është e paqartë nëse do t'i bashkohet dikush tjetër për "takim dhe përshëndetje". 

Planet përfundimtare janë ende në zhvillim e sipër, por, që nga mbrëmja e kaluar, zëvendëspresidentja Kamala Harris nuk pritet të merr pjesë dhe JD Vance, zëvendëspresidenti i zgjedhur, nuk kishte marrë një ftesë prej saj.

 Zonja e parë e ardhshme, Melania Trump, është ftuar të shoqërojë bashkëshortin e saj në vizitë, por mendohet se nuk ka gjasa që ajo të marrë pjesë.

 Ajo bëri vizitën në vitin 2016 ku piu çaj në dhomën e verdhë ovale me zonjën e parë të asaj kohe, Michelle Obama. 

Është e paqartë nëse zonja e parë aktuale, Dr Jill Biden, do të marrë pjesë, megjithëse ajo është planifikuar të jetë në Shtëpinë e Bardhë. 

 Armiqtë u ribashkuan Takimi i Zyrës Ovale do të jetë i pari mes  Joe Bidenit dhe Donald  Trump që kur dyshja ndanë një skenë debati televiziv në Atlanta qershorin e vitit 2023. Ishte nata kur gafat e Joe Biden i kushtuan atij kandidaturën. 

Me atë rast, nuk pati shtrëngim duarsh mes dy armiqve të vjetër dhe humori u errësua kur filloi përleshja verbale.

 "Unë me të vërtetë nuk e di se çfarë tha ai në fund të asaj fjalie", tha Trump. "Unë nuk mendoj se edhe ai vet e di se çfarë tha." Biden tha për Trump: "Ti je humbësi".

Ishte gjuha e urrejtjes që ka karakterizuar prej kohësh ndërveprimet e tyre. 

Në të kaluarën, Joe Biden e ka quajtur Donald Trump një "kërcënim për këtë komb", dhe Donald Trump e ka quajtur JOe  Biden "budalla" dhe "individ me IQ të ulët". Dhe mbani mend, Donald Trump ka kërcënuar se do të ndjekë hakmarrjen kundër Joe Biden, duke deklaruar se do të punësonte një "prokuror special të vërtetë" për ta ndjekur. 

 Në këtë rast historik, prisni shtrëngimin më të ftohtë të duarve në historinë amerikane.

 Rasti i mëparshëm Ish-presidenti Barack Obama ftoi presidentin e zgjedhur të atëhershëm Donald Trump për t'u takuar në Shtëpinë e Bardhë dy ditë pas zgjedhjeve të 2016-ës. 

 Takimi në Zyrën Ovale zgjati përafërsisht 90 minuta dhe Barck Obama e quajti atë "një bisedë të shkëlqyer" që ishte "me shtrirje të gjerë". Më pas, nënkryetari Joe  Biden u takua edhe me zëvendëspresidentin e atëhershëm, Mike Pence, gjatë asaj kohe. 

Gjashtë ditë më vonë, Biden priti Pence në shtëpinë e tyre.

 Trump nuk e ftoi Biden për një vizitë në Shtëpinë e Bardhë në vitin 2020, ndërsa refuzoi të pranonte zgjedhjet.

 Duke shpërfillur Biden, Trump hodhi poshtë një traditë presidenciale që kishte dekada të tëra. Ish-presidenti George W Bush priti Obaman në vitin 2008 dhe Laura Bush priti Michelle Obama, ndërsa ish-presidenti Bill Clinton priti Bush në vitin 2000. 

 Çfarë do të diskutojnë Joe Biden dhe Donald Trump? 

Nuk ka asnjë agjendë të publikuar, por ka të gjitha mundësitë që do e marrim vesh drejtpërdrejt nga njëri prej tyre, ose nga të dy.

 Kamerat televizive do të filmojnë ngjarjen dhe të dy burrat do të kenë mundësinë t’iu përgjigjen pyetjeve.

 Pas takimit të tij në vitin 2016 me Donald  Trump, presidenti i atëhershëm Barack Obama tha: "Ne folëm për disa nga çështjet organizative në ngritjen e Shtëpisë së Bardhë. Ne folëm për politikën e jashtme. "Ne folëm për politikën e brendshme dhe, siç thashë mbrëmë, prioriteti im numër një në dy muajt e ardhshëm është të përpiqem të lehtësoj një tranzicion që siguron që presidenti ynë i zgjedhur të jetë i suksesshëm." 

Është një takim informues, si çdo gjë tjetër. Stafi i lartë, nga të dyja palët, do të takohen gjithashtu me homologët e tyre. Çfarë do përfitojnë ata? 

 Presidentët, në ikje dhe në ardhje, që punojnë për të mirën e vendit. Ajo funksionon për Trump, sepse pse jo? Ai fitoi me vendosmëri dhe do të vëzhgojë. Ajo funksionon për z. Biden sepse një tranzicion paqësor përfaqëson gjithçka që për të, Trump nuk ka: respekt për zyrën, respekt për njerëzit dhe respekt për demokracinë. Sado që ky takim është i mbështjellë me mirësjelljen e protokollit, ai ka në zemër politikën e vështirë.

Kabineti i presidentit amerikan Donald Trump!

Washington  DC _ Prishtinë, 14.11.2024.

Shkruan Flori Bruqi

Që kur Donald Trump fitoi zgjedhjet në SHBA kundër Zëvendës Presidentes Kamala Harris, ai ka punuar pas dyerve të mbyllura të pronës së tij luksoze Mar-a-Lago në Palm Beach (Florida) për të krijuar qeverinë e tij. 

Së fundmi Donald Trump ka treguar se kush nuk do të jetë pjesë e saj. “Unë nuk do të ftoj ish-ambasadoren Nikki Haley dhe ish-sekretarin e shtetit Mike Pompeo për t’iu bashkuar administratës Trump, e cila aktualisht është në ndërtim e sipër”, shkroi Trump në platformën e tij Sociale Truth. 

 “Më ka pëlqyer dhe vlerësuar shumë puna me ta deri më tani dhe do të doja t’i falënderoja për shërbimin e tyre ndaj vendit tonë.

 Bëje Amerikën sërish të madhe!”, vijon mesazhin Trump. 

 Si Haley ashtu edhe Pompeo kishin bërë më parë komente kritike për Trump. 

 Në fushatën paraprake republikane, Haley – ish-ambasadorja e OKB-së për SHBA – ishte kundërshtarja më e fortë e Trump dhe sfiduesja e fundit e mbetur derisa ajo u tërhoq nga gara në fillim të marsit. Vetëm në fund të majit ajo deklaroi se do të votonte për Trumpin në zgjedhjet presidenciale. Në janar, ajo e përshkroi Trumpin si “plotësisht të pavarur” në një intervistë me kanalin konservator të lajmeve “Fox News”.

 Ish- drejtori i CIA-s, Mike Pompeo nuk është një nga mbështetësit më të zëshëm të Donald  Trump dhe kritikoi, ndër të tjera, trajtimin e tij të dokumenteve konfidenciale (presidenti i ri dhe i vjetër kishte ruajtur dokumente konfidenciale të qeverisë në vilën e tij luksoze Mar-a-Lago). 

Megjithatë, Pompeo ishte Sekretar Shteti nën  Donald Trump dhe tani konsiderohej Sekretar i Mbrojtjes.

Presidenti  Donald Trump kishte deklaruar disa herë se gabimi i tij më i madh në mandatin e tij të parë në detyrë ishte punësimi i stafit të gabuar. Por tani ai njeh “njerëzit më të mirë”. 

 Për Trump, “besnikëria është parakushti më i rëndësishëm për punën” në qeverinë e tij, shkruan New York Post.

Por kush janë përzgjedhur deri tani?

 Kabineti Zgjedhja e Sekretarit të Shtetit: Marco Rubio Senatori republikan nga Florida shihet si një skifter i politikës së jashtme. Ai është i ashpër ndaj Kinës dhe Iranit. Zgjedhja e tij për të shërbyer si kryediplomati i Trump përfundon një kthesë drastike nga viti 2016, kur të dy ishin rivalë të ashpër në zgjedhjet presidenciale të GOP. Rubio ishte gjithashtu në konsideratë si zv.President i Trumpit, përpara se ai të zgjidhte Senatorin JD Vance (R-Ohio). Zgjedhja e drejtorit të Agjencisë për Mbrojtjen e Mjedisit: Lee Zeldin Përzgjedhja e Trump për të udhëhequr EPA është Zeldin. Ai është një ish-kongresmen republikan i Nju Jorkut dhe kandidat për guvernator, i cili ishte një mbrojtës i hapur i presidentit të 45-të gjatë gjyqit të tij të parë të shkarkimit në vitin 2020. Trump përmendi sfondin ligjor të Zeldin, një shenjë se ai ka të ngjarë të mbështetet në EPA për të rikthyer rregulloret mjedisore. Zgjedhja e ambasadorit të Kombeve të Bashkuara: Elise Stefanik Kryetarja e konferencës së GOP të Dhomës së Përfaqësuesve, e cila sapo fitoi mandatin e saj të pestë duke përfaqësuar një distrikt verior të Nju Jorkut, Stefanik ka përvojë të kufizuar diplomatike, por ka qenë një kritike e hapur e Kombeve të Bashkuara dhe një aleate e vendosur i Izraelit. Zgjedhja e sekretarit të Sigurisë Kombëtare: Kristi Noem Noem, një republikane që ka shërbyer si guvernatore e Dakotës së Jugut që nga viti 2019, është një aleate besnike e Trump dhe do të ndihmonte në mbikëqyrjen e goditjes së tij të imigracionit në një mandat të dytë. Ajo ishte gjithashtu në konsideratë për kandidatin e Trumpit. Ambasadori në Izrael: Mike Huckabee Huckabee, ish-guvernatori i Arkansas nga 1996-2007, u zgjodh për një rol të madh diplomatik mes tensioneve të rritura në Lindjen e Mesme. Huckabee nuk ka mbajtur kurrë një post diplomatik më parë, por ndonjëherë ka peshuar mbi luftën në Gaza, duke përfshirë kur i tha NewsNation se ai nuk shihte një arsye për të mbështetur një armëpushim Izrael-Hamas dhe se e vetmja mënyrë për t’i dhënë fund luftës do të ishte zhdukja e grupit terrorist. Zgjedhja e drejtorit të CIA-s: John Ratcliffe Ratcliffe, ish-kreu i inteligjencës kombëtare në administratën e fundit Trump, u zgjodh për të drejtuar CIA-n. Ai ka shërbyer më parë si kongresmen nga Teksasi dhe Trump, në një deklaratë, e quajti atë “një luftëtar për të vërtetën dhe ndershmërinë me publikun amerikan”. Ratcliffe shërbeu gjithashtu si anëtar i ekipit të shkarkimit të Trump gjatë përpjekjes së parë të demokratëve për të larguar presidentin e atëhershëm nga detyra. Zgjedhja e sekretarit të mbrojtjes: Pete Hegseth Hegseth shërbeu si kapiten këmbësorie në Gardën Kombëtare të Ushtrisë dhe bëri turne në Afganistan dhe Irak, duke fituar dy yje bronzi. Ai aktualisht është bashkë-prezantues i “Fox & Friends Weekend”. Trump është zotuar të shkarkojë gjeneralët e përfshirë në tërheqjen nga Afganistani në vitin 2021 dhe të eliminojë nismat e “zgjuara” që fokusohen në diversitetin dhe barazinë në ushtri. Zgjedhja e Hegseth erdhi si befasi edhe për disa aleatë të Trump, pasi ai nuk ishte ndër emrat e konsideruar në garë për këtë post. Shtëpia e Bardhë Shefi i stafit: Susie Wiles Wiles i kaloi dy vitet e fundit duke bashkë-drejtuar fushatën e Trump dhe është i respektuar si një operativ politik. Ajo do të bëhet gruaja e parë që do të shërbejë si shefe e stafit të Shtëpisë së Bardhë. Wiles, mes njerëzve që Trump falënderoi pas fitores së tij në 2024, ishte kryesisht një figurë e prapaskenave gjatë drejtimit të tij. Ajo ka punuar gjithashtu për Senatorin Rick Scott (R-Fla.) dhe guvernatorin e Floridës Ron DeSantis (R) dhe ka qenë zëvendësdrejtoreshë gjatë fushatës së ish-presidentit Reagan në vitin 1980. Zëvendës shefi i shtabit për politikën: Stephen Miller Miller ishte një nga këshilltarët më të afërt të Trump gjatë mandatit të tij të parë dhe ishte një arkitekt i politikave si ndalimi i udhëtimeve nga disa vende me shumicë myslimane dhe ndarja e familjeve. Ai pritet të udhëheqë përpjekjet për të zbatuar goditjen e imigracionit të Trump në një mandat të dytë. Cari i kufirit: Tom Homan Një ish-drejtor i Emigracionit dhe Zbatimit të Doganave, Homan u emërua “cari i kufirit” i Trump, i ngarkuar me goditjen e imigracionit dhe mbikëqyrjen e “kufirit jugor, kufirit verior, të gjithë sigurinë detare dhe të aviacionit”, sipas një deklarate nga presidenti i zgjedhur. Homan ka thënë se do të ndërmarrë bastisje në vendin e punës si një mënyrë për të trajtuar trafikimin e punës dhe seksit dhe do t’i japë përparësi “kërcënimeve të sigurisë publike dhe kërcënimeve të sigurisë kombëtare” për dëbim si car kufitar. Ai ishte një përkrahës i hershëm i politikës së “tolerancës zero” që ndau më shumë se 4,000 fëmijë nga prindërit e tyre në administratën e parë të Trump, dhe së fundmi tha se “familjet mund të dëbohen së bashku” ndërsa diskutonin planet për mandatin e ardhshëm. Këshilltari i Sigurisë Kombëtare: Mike Waltz Waltz, një veteran i ushtrisë që ishte Bereta e parë e Gjelbër e zgjedhur në Kongres, do të shërbejë si zyrtari më i lartë i sigurisë kombëtare i Trump, duke u larguar nga Dhoma e Përfaqësuesve pasi përfaqësoi Florida-n që nga viti 2019. Kongresmeni republikan ka bërë thirrje që Evropa të bëjë më shumë për të mbështetur Ukrainën dhe që SHBA të jetë më e rreptë me mbështetjen e saj, duke u përafruar me një objektiv kyç të politikës së jashtme të presidentit të zgjedhur. Ai ka qenë gjithashtu një kritik i vendosur i tërheqjes së administratës Biden në vitin 2021 nga Afganistani. Këshilltari i Shtëpisë së Bardhë: Bill McGinley McGinley do të kthehet në Shtëpinë e Bardhë nën drejtimin e Trump si këshilltar i tij. Ai ishte sekretar i kabinetit gjatë administratës së parë të Trump dhe gjithashtu ka shërbyer si këshilltar i përgjithshëm në Komitetin Kombëtar të Senatorit Republikan. Trump, në një deklaratë, e quajti McGinley-n “një avokat të zgjuar dhe këmbëngulës, i cili do të më ndihmojë të avancoj axhendën tonë Amerika e Parë duke luftuar për integritetin e zgjedhjeve”. I dërguari për Lindjen e Mesme: Steven Witkoff Witkoff, një biznesmen nga Nju Jorku, do të shërbejë si i dërguar i posaçëm për Lindjen e Mesme, një rol që Trump tha në një deklaratë do të përfshijë atë të jetë një “zë për paqen”. Ai është një mik i vjetër i presidentit të zgjedhur, njihet si një manjat i pasurive të patundshme dhe është kryetar dhe CEO i Witkoff. Departamenti i Efikasitetit të Qeverisë: Elon Musk, Vivek Ramaswamy Trump njoftoi se Musk, një mbështetës miliarder dhe Ramaswamy, një ish-rival kryesor i GOP, i cili miratoi Trump pasi hoqi dorë nga oferta e tij, do të udhëheqin një përpjekje për të ulur shpenzimet dhe rregulloret e qeverisë. Ata pritet të përfundojnë punën e tyre deri më 4 korrik 2026, vetëm pak muaj para zgjedhjeve afatmesme. Trump tha se kjo do të jetë partnere me Zyrën e Menaxhimit dhe Buxhetit, por do të ofrojë udhëzime nga “jashtë qeverisë”. Musk në veçanti ka zotërime të gjera financiare me kontraktorë qeveritarë që mund të komplikojnë një punë zyrtare të qeverisë.