PSE PO FALSIFIKOHET BETEJA E KOSHARËS?! HALIL BICAJ “KALI I TROJËS” NË MINISTRINË E MBROJTJES SË FASRK-ut!

 

PSE PO FALSIFIKOHET BETEJA E KOSHARËS?! HALIL BICAJ “KALI I TROJËS” NË MINISTRINË E MBROJTJES SË FASRK-ut!

Nga Shefqet Jashari Strovci, Pashtriku – 07. 03. 2023

Fatkeqësisht shumë ngjarrje të historisë sonë më të re, jo vetëm që po shpjegohen në mënyra të njëanshme, por edhe po falsifikohen siç po bëhet me Betejen e Kosharës. Shumica e autorëve të shkrimeve për Betejën e Kosharës, që i botoi ’’Bota sot’’ prej 8-24 maj 2000, kanë rënë (me vetëdije apo pa vetëdije) në grackën e komplotistëve të UÇK-ës, përpos Dr.Fazli Shalës dhe Kadri Metajt.

Siç dihet thyerjen e kufirit e bëri njësia me emrin “Grupi i Tretë Operativ” (GO-3), në gjirin e së cilës bënin pjesë Brigada 131 që komandohej nga Rrustem Berisha, Brigada 134 që komandohej nga Salih Çeku dhe Batalioni Diverzanto-Vëzhgues ’’Delta’’ që komandohej nga Anton Çuni. Agim Ramadani ishte zëvendës komandant i Brigadës 131 (që nga formimi i saj nga Ministria e Mbrojtjes dhe Ahmet Krasniqi në qershor 1998) dhe Kryeshef i Shtabit të njësisë ushtarake GO-3. Ndërsa Salih Çeku ishte zëvendëskomandant për moral dhe çështje politike të Brigadës 134, komandant i së cilës ishte  ushtaraku madhor Tahir Zemaj gjatë kohës sa i kreu detyrat ushtarake në Kosovë.

Brigada 134, bërthamat e brigadave 131 dhe 133 patën hyrë në Kosovë në mënyrë të organizuar në qershor të vitit 1998 pas arritjes së Marrëveshjes për bashkimin e Ministrisë së Mbrojtjes të Republikës së Kosovës dhe UÇK-ës, që e arritën Adem Demaçi dhe Ahmet Krasniqi në Osllo të Norvegjisë. Siç dihet komandanti i këtyre njësive operative të UÇK-së ishte ushtaraku madhor Tahir Zemaj i cili, edhe pse u pengua shumë nga Ramush Hajradinaj dhe argatët e tij, arriti suksese të pamohueshme në disa beteja që i kreu kundër ushtrisë dhe policisë së shkaut në Dukagjin. Pas ofensivës së ushtrisë serbe gjatë veres së vitit 1998 njësitë e UÇK-së në Dukagjin u detyruan të tërhiqen në forma të ndryshme në Shqipëri, ndërsa grupe të vogla ushtarësh mbetën të izoluar në zona malore, pa ushqim dhe pa materjale ushtarake. Ushtarakët dhe ushtarët e njësive ushtarake që udhëheqeshin nga ushtarakët e Ministrisë së Mbrojtjes pas vështirësive të shumta arritën të tubohen në ’’Qendrën Ushtarako-Stërvitore’’ në Papaj, për të vazhduar me stërvitje fizike dhe përgaditje ushtarake për beteja të reja.

Me vrasjen e Ahmet Krasniqit në Ministrinë e Mbrojtjes ndryshuan gjërat. Emisarët e dërguar në Ministri nga LPK-ja dhe LBDK-ja e muarën “kalanë nga mbrenda” pa zhurmë. Ministria, edhe më tutje ishte zyrtarisht subjekt ushtarak i Republikës së Kosovës, por faktikisht kishte rënë në duar të komplotistëve, qëllimi i të cilëve ishte të dëmtohej sa më tepër Ministria duke e penguar në realizimin e detyrave ushtarake. Me këtë gjendje nuk u pajtuan një pjesë e oficerëve atdhetar, të departizuar, që çështjen kombërare e venin mbi interesat partiake, grupore dhe personale, siç ishin Salih Çeku, Agim Ramadani, Anton Çuni, Tahir Zemaj, Sylejman Kollçaku, Nazif Ramabaja, Xhafer Gashi, Bashkim Kalaveshi, Sadri Lokaj, Fadil Hadërgjonaj, Gjon Gjuka, Skënder Rexhahmetaj, Hysen Berisha e shumë tjerë, emrat e të cilëve nuk po më kujtohen momentalisht, të cilët bënë çfarë ishte e mundur për kryerjen e detyrave që kishte Ministria ndaj Kosovës dhe kombit.

Edhe pse ushtarakët dhe ushtarët e Brigadës 134 e kërkonin komandantin e tyre kolonel Tahir Zemën të vinte në Papaj, Halil Bicaj, i cili u zgjodh Ministër i Mbrojtjes në vend të Ahmet Krasniqit nga Bujar Bukoshi, nuk e lejonte atë të shkonte tek ushtarët dhe ushtarakët e Brigadës së tij, por i jepte detyra tjera, të cilat Zemaj sipas rregullave ushtarake ishte i detyruar t’i kryente. Pasi që Salih Çeku kishte qenë zëvendës komandant për moral dhe çështje politike i Brigadës 134, që nga formimi i saj me rregullat ushtarake i takonte ta komandonte deri sa të vinte Komandanti i saj Tahir Zemaj. Edhe pse Salih Çeku ka kërkuar disa herë të vinte Tahir Zemaj, apo edhe ndonjë tjetër me grada më të larta se të tijat, Ministria e Mbrojtjes mbeti e shurdhër në kërkesën e tij.

Vetëm pas vdekjes së Salih Çekut erdhi Fadil Hadërgjonaj për ta komanduar Brigadën 134, pasi edhe ai kishte qenë një kohë të shkurtër zëvendëskomandant për moral dhe çështje politike i asaj brigade kur Tahir Zemaj e kishte dërguar Salih Çekun në Ministri, tek Ahmet Krasniqi për t`i hetuar shkaqet e mosardhjes së armatimit, që ishte dashur të vinte në Jasiq të Kosovës nëpërmjet Shqipërisë.

Punën më të madhe në aftësimin e njësive dhe përpilimin e Planit Operativ për thyerjen e kufirit e kanë bërë Agim Ramadani, Salih Çeku, Anton Çuni, Xhafer Gashi, Hysen Berisha etj. Siç thotë Xhafer Gashi, Shef i zbulimit dhe kundrazbulimit i njësive ushtarake që bëheshin gati për thyerjen e kufirit në intervisten e tij të botuar në “Bota sot” më 2 mars 2000, “kanë marrë pjesë në përgaditjen e planit operativ dhe aftësimin e njësive operative edhe këta eprorë: Feriz Tërshnjeva, Skënder Hasangjekaj, Musa Gjakova, Skënder Rexhahmetaj, Farush Thaçi, Isuf Haklaj, Musa Dragaj, Sabahate Tolaj, më vonë edhe Sadri Lokaj, Adem Dahri, Naser Vllasi, Afrim Bekaj, pastaj Milazim Maraj, Gani Gjukaj etj ».

Njëra ndër çështjet më me rëndësi të historiografisë shqiptare është që të ndriqohet jo vetëm Beteja e Kosharës por edhe Beteja e Logjës. Është e domosdoshme të ndriqohen të gjitha ngjarjet dhe ndeshjet luftarake që u zhvilluan në Kosovë në mes UÇK-së dhe policisë dhe ushtrisë serbe në bazë të fakteve të vërtetuara, e jo në bazë të të dhënave të pa vërtetuara që po i qesin në opinion komplotistët e UÇK-së, dhe argatët e tyre,  me qëllim të falsifikimit të ngjarrjeve historike.

Të gjithë autorët e shkrimeve që morën për të vërtetë gënjeshtrën e komplotistëve se “thyerjen e kufirit e ka bërë Brigada 138, Agim Ramadani”, bënë falsifikimin e asaj Beteje, sepse një pohim i tillë nuk përkon me të vërteten, kur dihet se kufirin e kanë thyer njësitë e Ministrisë së Mbrojtjes të Republikës së Kosovës, Brigada 134, Brigada 131 dhe Batalioni Diverzanto-Vëzhgues ’’Delta’’nën udhëheqjen e ushtarakëve dhe komandantëve: Agim Ramadani, Salih Çeku, Anton Çuni, Xhafer Gashi dhe Rrustem Berisha.

Vendimin për thyerjen e kufirit e kanë marrë Agim Ramadani, Salih Çeku, Anton Çuni, Xhafer Gashi dhe Rrustem Berisha me dijen e Ministrisë së Mbrojtjes dhe me dijen e SHP të UÇK-ës,  por pa pëlqimin e tyre. Këtë që po them e vërtetojnë fakte të shumta.

Së pari, Ministria e Mbrojtjes nuk e lejoi Kolonel Tahir Zemën të marrë komandën e Brigadës së tij, Brigadës 134, që ndodhej në ’’Qendrën Stërvitore Papaj’’.

Së dyti, Ministria e Mbrojtjes nuk e lejoi komandant Tahir Zemën të marë pjesë në Betejën e Kosharës me Brigadën e tij ’’Mërgimi’’.

Së treti, Ministria bëri edhe pengesa tjera në furnizimin e njësive me armatime të rënda, që i kishte në dispozicion.

Së katërti, SHP i UÇK-së nëpërmjet Jakup Krasniqit dhe Hashim Thaçit, kërkuan nga Agim Ramadani dhe Salih Çeku në një takim që e mbajtën së bashku, që pa pëlqimin e tyre të mos ndërmerrnin kurrfarë aksioni luftarak, pasi qenë të bindur se sukseset e Ministrisë në luftën çlirimtare do t’i dëmtonin planet e komplotistëve të UÇK-së, plane që i kishin përgatitur me kohë për të mohuar çdo punë dhe veprimtari kombëtare në të cilën ata nuk kishin marrë pjesë.

Së pesti, Jakup Krasniqi dhe Hashim Thaçi patën një takim të fshehtë me Rrustem Berishën pak kohë para se të fillonte aksioni për thyerjen e kufirit, për të cilin Rustem Berisha nuk u ka raportuar anëtarëve të shtabit, dhe as për bisedat apo marrëveshjet që janë lidhur në mes tyre.

Së gjashti, mos publikimi i thyerjes së kufirit nga TVSH-ja dhe gazetat që i kontrollonte SHIK-u, pararoja staliniste e LPK-ës, dhe partiakët dhe karrieristët e shtirë të LBDK-ës për më tepër se një javë, tregon se kanë shpresuar se Beteja e Kosharës  do të përfundonte me humbje për njësitë tona. Vetëm atëherë, kur gazeta jonë kombëtare “Bota sot” arriti ta njoftonte opinionin tonë për thyerjen e kufirit nga ana e njësive operative të UÇK-së, që komandoheshin nga eprorët e Ministrisë së Mbrojtjes, me shkrimet që i dërgonin gazetarët e saj trima, Naim Kelmendi dhe Muhamet Çetta nga fronti i luftës, që zhvillohej në Koshare, dhe u bindën se Beteja e Kosharës u krye me sukses, komplotistët ndërruan taktikë duke bërë poteza të studjuar mirë për ta përvehtësuar atë Betejë, për qëllimet e tyre karrjeriste.

Në Tropojë dhe Kukës i dërguan argatët e tyre të njoftojnë opinionin tonë nëpërmjet TVSH-së dhe gazetave të tyre për thyerjen e kufirit nga ana e njësive të UÇK-së, pa cekur se cilat njësi dhe kush komandonte me ato njësi. Me gjysmë zëri treguan edhe për vrasjen e Agim Ramadanit dhe Salih Çekut dhe dëshmorëve të tjerë, për luftimet që zhvilloheshin në mes forcave të shkaut dhe forcave të UÇK-ës.

Halil Bicaj me Shtabin e tij bëhet dorëlirë për dhënjen e armatimit modern vetëm pas thyerjes së kufirit, dhe kur mori dritën e gjelbërt nga “këshilltarët” që ia kishin caktuar komplotistët në Ministri. Edhe dërgimi i armatimit të Ministrisë së Mbrojtjes u përdor për qëllime komplotiste, pasi atë armatim nuk e dërgonin oficerët e Ministrisë por argati më besnik i klanit të Ramush Hajradinit dhe Ibrahim e Muhamet Kelmendit,  Nasim Hajradinaj (ky klan në antarësinë e LPK-ës zinte vendin e dytë për nga ndikimi, pas klanit të  XH.Halitit, A. Sylës dhe H.Thaçit.)

Dalja e Naim Malokut në TVSH, dhe jo e një ushtaraku që kishte merita të veçanta për suksesin e Betejes së Kosharës, ishte shenjë e keqe, se komplotistët nuk e kishin qëllim informimin e opinionit për zhvillimin e Betejës së Kosharës, por kishin hallin e falsifikimit dhe përvehtësimit të saj.

Është tragjiko-komike kur sot “akademikët’’, ’’shkencëtarët’’, me grada shkencore ’’Dr.” bien nën ndikimin e komplotistve dhe me vetëdije apo pa vetëdije bëhen argat të tyre, duke u ndihmuar ta falsifikojnë historinë, apo duke bërë ç’është e mundur për t’i sjellë ata në pushtet. Ardhja e tyre në pushtet do të sillte frikë, pasiguri, dhunime, vjedhje, plaçkitje, vrasje dhe krime edhe më të mëdha se që po bëhën sot në Kosovë nga argatët e tyre kriminelë, të maskuar me maska, që komandohen nga kryemaskarenjët pa maska, pasi që maskat atyre ua grisi “revolucioni i vonuar demokratik” i Shqipërisë më 1997.

Komplotistët janë të shkathtë për “t`i bindur” një pjesë të vogël të “intelektualve” me të mirë apo me të keq, pasi që i frigojnë apo ju premtojnë pozita udhëheqëse dhe kolltuqe. Ky kompromentim i tyre vërehet lehtë nëse do t’i citojmë ca pjesë nga shkrimet e botuara në “Bota sot” më 8-24 maj 2000, ku shihen rrenat që i hangrën autorët e këtyre shkrimeve. Në veçanti do t`i analizoj shkrimet e Naim Malokut i cili nëpërmjet tyre bëri ç’është e mundur për t’i “ndriçuar’’ dhe për t’i ’’vlerësuar” disa nga ngjarjet historike, që ndodhën para, gjatë dhe pas intervenimit të NATO-s në Kosovë.

***

Të shikojmë fillimisht çka na zbulon Dr.Emin Kabashi në shkrimin e tij të botuar me 19 maj 2000. Citojmë: “…luftëtarët trima të Brigadës 138, Agim Ramadani, hartuan strategjinë e zhbërjes së kufirit, që kishte coptuar këtë gjeografi kombëtare për më shumë se 80 vjet’’. Pra sipas tij “Brigada 138, Agim Ramadani” paska qenë e formuar disa muaj para se të  fillonte Beteja e Kosharës. Ja se çfarë xhevahiri fallso u zbulon lexuesve Dr.Fehmi Rexhepi në shkrimin e tij të botuar në ’’Bota sot’’ më 22 maj 2000 kur thotë: “…në gusht të vitit 1998, komanda e Brigadës 138, duke pasur parasysh rrezikun që po i kanosej luftës (cilës luftë?), dhe duke hetuar se qëllimi i armikut nuk ishte vetëm djegia e shkatërrimi, por mbi të gjitha ishte zhdukja e tërë qenies shqiptare në këto troje, ajo ndërmori masa përkatëse duke caktuar grupin që përbëhej nga Agim Ramadani, Salih Çeku, Xhafer Gashi dhe Shyqëri Maloku me detyrë për të organizuar kontakte në Shqipëri dhe Evropë me moton: ’’Ejani të luftojmë së bashku”.  Pra, siç po shihet Dr. Rexhepi formimin e Brigadës 138 e çon shumë më heret se sa ligjëruesit  tjer, pra në gusht të vitit 1998!? Nuk do t’i citoj autorët tjerë pasi që të njejtin falsifikim e bëjnë me të njëjtat fjalë.

Për ta pasur lexuesit të qartë “formimin” e “Brigadës 138, Agim Ramadani”,  do t’i citojmë fjalët e Xhafer Gashit, shefit të zbulimit dhe kundrazbulimit në Shtabin e Njësive që bënë thyerjen e kufirit, pra në Shtabin e përbashkët komandues të Brigadës 131, Brigadës 134 dhe të Batalionit  Diversanto-Vëshgues. Ai në bisedën e tij të botuar në “Bota sot” më 2 mars 2000 thotë: “Brigada 138 Agim Ramadani’’ është pagëzuar me këtë emër më 11.05.1999, me urdhër të shefit të Shtabit të Përgjithshëm të UÇK-ës, Agim Çekut. Përpara kjo njësi quhej Grupi i Tretë Operativ, dhe atë për disa arsye. Një nga to ishte vetë përbërja e njësisë: GO-3 përbëhej prej Brigadës 131, Brigadës 134 dhe Forcave Komando ’’Delta’’, të cilat ishin njësi të veçanta, të themeluara paraprakisht, por të cilat kishin të njëjtin vendqëndrim, të njëjtat pikësynime dhe të gjithë pjestarët e tyre ishin të lidhur në mes veti si të ishin, jo si një njësi, por një familje e madhe. Për këtë arësye nuk ishte çudi vendimi i përbashkët që këto njësi të bashkohen në një formacion më të lartë’’. Pra, nuk qenka i vërtet pohimi i ligjëruesëve me tituj shkencorë ’’Dr.’’ dhe as i autorve tjerë përkitazi me formimin e “Brigadës 138, Agim Ramadani”. Falsifikimi i datës së formimit të saj çon në falsifikimin e shumë ngjarjeve tjera që kishin të bënin me përgatitjen dhe udhëheqjen e Betejes së Kosharës, çon në falsifikimin e shumë të vërtetave dhe ngjarjeve historike, që u kryen pa dëshirën dhe kundër interesave personale, grupore, klanore të partiakëve dhe karrjeristëve të shtirë dhe komplotistve të UÇK-ës.

Naim Maloku me shkrimin e tij të botuar në ‘’Bota sot’’ me titull: ’’Lufta e Kosharës dhe faktori ndërkombëtar’’ pasi jep ca shpjegime për luftërat çlirimtare dhe luftrat agresive të nxjerra nga literatura ushtarake e të përkthyera shumë dobët, për çudi, na jep një vlerësim të drejtë kur thotë: “…elementi më i rëndësishëm i udhëheqjes politike të luftës është informimi i drejtë për mënyrën, formën dhe qëllimin e veprimeve luftarake në terren, në mënyrë që të krijohet opinioni pozitiv për qëllimet e luftës”. Shtrohet pyetja, a thua Naim Maloku bëri apo nuk bëri “informimin e drejtë të veprimeve luftarake në terren për të krijuar opinion pozitiv për qëllimet e luftës” me intervistat që u dha gazetarëve në lidhje me UÇK-në, Ministrinë e Mbrojtjes të Republikës së Kosovës, FARK-un, kolegët e tij ushtarakë të Ministrisë së Mbrojtjes, marrrëveshjet e arritura në mes Ministrisë së Mbrojtjes dhe Udhëheqjes politike të UÇK-së, Betejës së Logjës, Betejës së Kosharës etj?

Për të gjitha temat e rëndësishme të historisë tonë kombëtare Naim Maloku u tregua i njëanshëm, jo real dhe i pa drejtë. Ai shpesh i ndërroi qëndrimet për të njëjtat ngjarje mbrenda një kohe të shkurtër. Shumica e pohimeve të tij nuk përputhen fare me të vërtetën. Çka është më e keqja, ai duke i marrë në mbrojtje veprimet e pararojes staliniste të LPK-së, dhe partiakëve të shtirë të LBDK-së, që bënë komplote kundër UÇK-së dhe Ministrisë së  Mbrojtjes të Republikës së Kosovës, e futi veten në vallen e komplotistëve, që aq shumë e dëmtuan çështjen tonë kombëtare, që nuk lejuan departizimin dhe institucionalizimin e UÇK-ës, s’lejuan të jetësohet marrëveshja për bashkimin e UÇK-së dhe Ministrisë së Mbrojtjes, bënë edhe shumë  të liga tjera që nuk po e shoh të udhës t’i përmendi të gjitha pasi që opinioni ynë i ka të qarta.

Kush mund t`i bie në fije Naim Malokut me deklaratat e tij që nuk përkojnë fare me të vërteten? Ai në intervisten e tij të botuar në gazetën “Kosova sot” më 25 janar 2000 pat thënë “Njësi të FARK-ut nuk ka pasur fare në Kosovë’’. Pastaj vazhdon: “Ministria e Mbrojtjes e Bukoshit ka kapitulluar në Kosovë. Janë larguar. Kanë kapitulluar para forcave të armikut”.  Shtrohet pyetja: Si është e mundur të largohen dhe të kapitullojnë njësitë e FARK-ut në Kosovë, kur sipas Malokut “forca të FARK-ut, nuk kishte fare në Kosovë”? Opinioni ynë veç është mësuar me kundërthëniet e Naim Malokut. Ndoshta një ditë do të tregojë të vërtetën e hidhur se si ra nën ndikimin e komplotistëve të UÇK-ës,  dhe pse u bë argat i tyre,  pasi ai vet ka pranuar se në UÇK ka hyrë me urdhër të Ahmet Krasniqit dhe të Ministrisë së Mbrojtjes. Naim Maloku në shkrimin e tij të fundit të botuar në ’’Bota sot’’ më 16 maj 2000, tërthorazi e pranon se Luftën e Kosharës e kanë përgatitur dhe udhëhequr ushtarakët e karrierës profesionale, se në Kosovë paska pasur edhe njësi të UÇK-së të komanduara nga ushtarakët e Ministrisë së Mbrojtjes etj. Ai thotë: “Me operacion të suksesshëm ushtarak dhe me veprime ushtarake të planifikuara, të organizuara dhe të udhëhequra në mënyrë profesionale, thyhet kufiri administrativ shtetëror i Jugosllavisë, duke depërtuar njësitë e UÇK-së në thellësi të territorit të Kosovës, duke mbajtur prapavinë e çliruar”.

Këto pohime të tij nuk janë të mjaftueshme për ta çfajësuar nga shpifjet që ka bërë ndaj kolegëve të tij ushtarake, për pohimet e mëparshme të pa vërteta. Ai duhet në rend të parë t’u kërkojë falje oficerëve që u kyçën në Ministrinë e Mbrojtjes, pa i llogaritur emisarët që hynë në Ministri për qëllime komplotiste, e në radhë të parë duhet t’u kërkoi falje për së vdekuri Ahmet Krasniqit, Agim Ramadanit, Salih Çekut, Adem Ukëhaxhës, Rrustem Bruçit e të tjerëve për fyerjen që u bëri me intervisten e tij të botuar në gazetën ‘’Kosova sot’’ më 25 janar 2000, ku thoshte: “Ata që nuk kanë pasur guxim të hyjnë e të luftojnë në Kosovë janë marrë kinse me qeveri, me FARK e tjera”. 

A nuk është kjo një shpifje kundër kolegëve të tij dhe kundër Ministrisë së Mbrojtjes?

A thua nuk ishin njësitë operative të UÇK-së, të udhëhequra nga ushtarakët e Ministrisë së Mbrojtjes që i dhanë goditjen e parë forcave të shkaut në Logjë?

Nuk ishin njësitë e Ministrisë së Mbrojtjes të komanduara nga ushtaraku madhor komandant Tahir Zemaj i cili i vuri themelet e Ushtrisë së Rregullt të Republikës së Kosovës në Prapaqan?

A nuk u pengua Tahir Zemaj dhe ushtarakët tjerë të karrierës ushtarake gjatë kohës sa i kryenin operacionet luftarake në Dukagjin nga Ramush Hajradinaj dhe argatët e tij?

A nuk ishin ushtarakët e Ministrisë së Mbrojtjes që përgatitën, udhëhoqën dhe komanduan Betejën e Kosharës?

Së paku, Naim Maloku, tash duhet ta pranojë se në dështimin e UÇK-së në Dukagjin, gjatë fushatës serbe në verën e vitit 1998 mbajnë përgjegjësi edhe Naim Maloku bashkë me Ramush Hajradinaj e Sali Veselin, që ndanë dhe përçanë popullsinë dhe ushtrinë. Me veprimet dhe sjelljet e këtyre treve shumë ushtarë të UÇK-së u thyen shpirtërisht, kur panë skenën trishtuese të rrahjes, plaçkitjes dhe plagosjes së katër ushtarëve të UÇK-së, veçmas kur në to mori pjesë edhe Ramush Hajradinaj, vetëm se ishin nën komandën e Tahir Zemës!

A nuk ishte pastaj pengesa kryesore popullsia e ikur dhe e grumbulluar në teritorin që kontrollohej nga forcat e UÇK-së që komandoheshin nga Tahir Zemaj për të luftuar me forcat e shkaut?

Se ende nuk e ka të qartë Naim Maloku shkakun që u detyruan njësitë e Tahir Zemës të largohën për Shqipëri pa u bërë rezistencë forcave të shkaut, tregon mosdijen e vet ushtarake, pasi që, rezistenca do të sillte tragjedinë e mijëra familjeve kur dihet se në një teritor jo të madh gjendeshin afër 60.000 civilë. 

A nuk ishin përçarjet që i krijuan Hajradinaj, Maloku dhe argatët e tyre faktor i fuqishëm që u ndihmuan shkieve t’i marrin territoret e “çliruara” prej Ramushit dhe Naimit pa u bërë kush kurrfarë rezistence?

Po qe se njësitë e Ministrisë së Mbrojtjes kanë “ikur”, çka u bë me njësitë që i komandonte Ramush Hajradinaj dhe Naim Maloku?

Siç thotë Ramush Hajradinaj, edhe forcat e tij ushtarake “ikën për të gjetur shpëtimin në Shqipëri”. Ai vet pohon në intervisten e tij se gjatë ofensivës së shkaut në verën e vitit 1998 vetëm 50 ushtarë nuk e kanë braktisur! Po a thua Naim Maloku ende nuk e ka të qartë se pse ikën ushtarët e tij pa e pritur të madhi të voglin. A thua nuk e di ende Naim Maloku se për këtë rrëmujë që ndodhi në Dukagjin, nuk janë fajtorë ushtarët që kishin mbetur pa municione dhe pa ushtarakë të profesionit që Naimi, Ramushi dhe SHP i UÇK-së nuk i donin, por vet ata që nuk lejuan bashkimin e njësive ushtarake të UÇK-së të Zonës së Tretë Operative, edhe pse në takimin e mbajtur të shtabeve të 72 fshatrave, qe vendosur bashkimi i njësive nën një komandë të unifikuar nën drejtimin e Tahir Zemajt, Komandant, dhe Ramush Hajradinajt Zv.Komandant?

Dëshirën e përfaqësuesëve të shtabeve të fshatrave e miratoi Ministria e Mbrojtjes, por nuk e pranoi dhe nuk e miratoi SHP i UÇK-ës. Pra, është një gjë e thjeshtë, nuk duhet për të shkrirë shumë mend, për të kuptuar se kush e pengoi luftën çlirimtare, kush i theu marrëveshjet, kush mbolli përçarje, kush nuk e dëgjoi zërin e arsyes dhe zërin popullit, kush luftoi për Kosovë dhe çlirimin e saj, e kush bëri dredhi dhe komplote kundër saj, kush ishte kundër institucioneve shtetërore të Republikës së Kosovës dhe kundër popullit të shumëvuajtur.

Se Naim Maloku u bë argat i komplotistëve të UÇK-së, dëshmon ai vet në intervisten e botuar në “Kosova sot” më 25 janar 2000 kur për Betejën e Kosharës pat thënë, “Në Koshare kam dalur më 9 maj të 99-ës. Në marrëveshje me komandantin e ZO të Dukagjinit z.Ramush Hajradinaj dhe me urdhër të Shtabit të Përgjithshëm që më është dhënë me telefon. Të njëjtën ditë jam vënë në dispozicion të Brigadës 138 ‘Agim Ramadani’ në Koshare me të cilën ka komanduar Rrustem Berisha’’. Naim Maloku edhe pse e din se Brigada 138 ’’Agim Ramadani’’ është “formuar” një muaj pas thyerjes së kufirit dhe një muaj pas vdekjes së Agim Ramadanit, ai fallsifikon dhe nuk mërzitet fare se thotë një të pa vërtetë. Naim Maloku dhe falsifikuesit e tjerë të Betejës së Kosharës duhet të na thonë një rast, kur ka ndodhur në historinë e luftërave çlirimtare të popujve të robëruar, që një njësi ushtarake ta mbajë emrin e një komandanti të gjallë?

Se për çfarë qëllimi ka shkuar Naim Maloku në Koshare më 9 prill të vitit 1999 do ta lëmë të na e tregojë ai, me gojen e tij kur thotë: “Unë kam shkuar me qëllim të krijimit edhe të një brigade tjetër dhe të bashkëveproj me Brigadën 138 në drejtimin operativ Koshare-Junik dhe Dukagjin. Patën ardhur edhe pesë mijë ushtarë nga Perendimi dhe me ta të formohej edhe Brigada 134”. Ja pra, me çfarë detyre mafioze dhe komplotiste ishte ngarkuar Naim Maloku nga SHP i UÇK-ës, për të formuar edhe një brigadë me të njëjtin numër, brigadë që egzistonte në përbërje të njësisë GO-3.

A nuk është ky fakt i pamohueshëm se Naim Maloku kishte shkuar në Koshare ditën kur kishte filluar Beteja e Kosharës jo për t’i ndihmuar ushtarakët, por për t’i penguar, jo për t’i forcuar radhët luftarake, por për t’i dobësuar! Këto veprime të Naim Malokut me siguri nuk kanë sjellur forcimin e njësive operative që thyen kufirin, por kanë sjellur përçarje dhe pështjellim. Pse nuk arriti Naim Maloku të formonte edhe një brigadë në Koshare me numrin 134 është një “fshehtësi ushtarake”, për të cilën tash për tash mund të flasim vetëm me hamendje. Një ditë do të dihen edhe shumë fshehtësi dhe komplote prej të cilave do të trishtohet edhe njeriu me zemër guri, edhe njeriu me nerva gomari!

Situatën pas Betejës së Kosharës më së miri na e përshkruan Dr.Fazli Shala kur thotë: “Një ndër faktorët bazë që ndikoi në rritjen e numrit të të dëmtuarve në këtë luftë ishte mospërgaditja paraprake e shumë luftëtarëve të cilët erdhën pas disa ditëve që u thye kufiri si vullnetarë. Shumica sish nuk kishin njohuri të mjaftueshme për artin luftarak”. Siç dihet deri sa ishin gjallë Agim Ramadani dhe Salih Çeku numri i të vrarëve ishte shumë i vogël. Kur i futën gishtërinët në “organizimin e luftimeve” pas thyerjes së kufirit ’’komandantët’’ e vetëshpallur siç ishte Nasim Hajradinaj apo ’’Komandant Qorri’’, numri i të vrarëve rritej çdo ditë e më tepër, pasi që për këtë sorollop komandantësh, nuk ka nevojë për dije profesionale dhe përgatitje ushtarake pasi që “shqiptarët lindin luftëtarë”. Se numri i ushtarëve që e bënë thyerjen e kufirit ishte tepër i vogël tregon Dr.Fazli Syla kur thotë “Lodhja fizike, si faktor, kishte rëndësinë e vet ngase ushtarët tanë ishin ata që përballonin luftën edhe për 24 orë radhazi pa u ndërruar fare. Kjo ndodhte ngase në fillim ne kishim deficit sa i përket numrit të ushtarëve në krahasim me gjatësinë e vijes kufitare të frontit….’’.  A thua nuk ishte një detyrë tejet e vështirë dhe një veprim tepër i lig, që në momentet dramatike kur luhej fati i qindra ushtarëve dhe ushtarakve që e bën thyerjen e kufirit, të bëhej komplot kundër Brigadës 134, e cila ishte në përbërje të njësisë operative të GO-3-së?

Shtrohet pyetja, pse të krijohet edhe një Brigadë me të njejtin emër, me numrin 134?! Përgjigjja dihet. Komplotistët donin që kjo betejë të dështonte, donin të mbjellin përçarje dhe pakënaqësi në mesin e ushtarëve dhe ushtarakëve të njësive të Ministrisë së Mbrojtjes, që e thyen kufirin dhe mu për këtë arsye SHP i UÇK-së e kishte dërguar Naim Malokun në Koshare. Fatmirësishtë planet e komplotistve nuk u realizuan. Beteja e Kosharës pati sukses. Për tri ditë lufte u muarën të gjitha pikat strategjike që i parashihte plani operativ. Armiku pati humbje të mëdha në njerëz dhe në mjete të luftës. Në altarin e lirisë ranë katër ushtarë të UÇK -së. Kjo tregon se lufta nuk është lojë fëmijësh por është art që përpos mençurisë, trimërisë dhe dijës së ushtarëve veç e veç, don edhe udhëheqje profesionale, udhëheqje të ndërgjegjshme e të aftë.

Nuk është çudi që Beteja e Kosharës u fitua, edhe pse ushtria e shkaut kishte disa fish më tepër ushtarë, kishte armatime moderne dhe pozita të fortifikuara, që ju mundësonin mbrojtje të suksesshme, po sikur ta kishin pasur moralin e ushtarëve dhe ushtarakëve të njësive operative të UÇK-së, që i komandonin oficerët tanë trima dhe atdhetarë të Ministrisë së Mbrojtjes të Republikës së Kosovës. Është e rëndësishme të ceket se drejtuesit ushtarakë të Betejes së Kosharës e thyen rregullorën e komandimit, ata (Sali Çeku, Agim Ramadani etj.) vetë u prinë ushtarëve në vijën e parë të frontit. Ata nuk deshën të “komandojnë” nga thellësia e territorit të çliruar, të fshehur nepër bunkere, ku nuk mund t’i gjente plumbi i armikut që e kishin  përpara,  as plumbi që mund t’u vinte mbrapa dhe anash nga “bashkëluftëtarët” që bënin punën e djallit. Por, Naim Maloku siç thotë vet, kishte marrë nga komplotistët e UÇK-së edhe një detyrë tjetër shumë më të vështirë se detyrën e parë. Ishte në pyetje bash përvehtësimi i Betejes së Kosharës, falsifikimi i kësaj ngjarje me rëndësi të madhe kombëtare. Ja se çka thotë Naim Maloku për detyrën që kishte marë nga SHP i UÇK-së, “Kosharja ka qenë një segment i operacionit ‘’Shigjeta’’ që ka qenë i planifikuar dhe i organizuar nga SHP i UÇK-së”.(?!)  E vërteta është krejt tjetër dhe ne tashmë e kemi përmendur se kush e ka bërë planin për thyerjen e kufirit dhe kush ka marrë pjesë në stërvitjen e ushtarëve për të realizuar planin ushtarak. Shtrohet pyetja: Sa është e logjikshme për t’i besuar Naim Malokut se SHP i UÇK-së e ka përgatitur thyerjen e kufirit kur vet Naim Maloku pranon se me 9 prill 1999 ka marrë urdhërin nga SHP i UÇK-së të shkojë në Koshare me detyra të caktuara që u cekën më lart? Po sikur ta kishte organizuar dhe ta kishte udhëhequr SHP i UÇK-së Betejen e Kosharës, Naim Maloku, Ramush Hajradinaj e ndonjë tjetër do të duheshin të merrnin pjesë me njësitë e tyre në thyerjen e kufirit. E vërteta nuk mund të fshihet për kohë të gjatë. Po sikur të kishin marrë pjesë edhe komlotistët e UÇK-së në përgatitjen, udhëheqjen dhe komandimin e  Betejës së Kosharës me siguri TVSH-ja dhe gazetat e tyre do t’i bënin bujë sulmeve të para që u muarën qysh ditën e parë për thyerjen e kufirit, e jo të prisnin më tepër se një javë, dhe pastaj të flisnin me gjysmë zëri për sukseset e kësaj Beteje.

Njëra ndër detyrat kryesore të udhëheqjes së ardhëshme të Kosovës së Pavarur dhe demokratike, duhet të jetë zhvlerësimi i vendimeve të pa drejta dhe djallëzore të komplotistëve të UÇK-së. Siç dihet, në grumbullin e vendimeve të tyre djallëzore ishte edhe vendimi dhe përpjekja për falsifikimin e shumë ngjarjeve të rëndësishme të historisë tonë më të re. Ndër to do t’i dallojmë vetëm dy, që kishin rëndësi të madhe për ta. Donin shuarjen e veprimtarisë ushtarake të Ministrisë së Mbrojtjes së Republikës së Kosovës, falsifikimin e punës së madhe që bën ushtarakët atdhetarë, që u kyçën në të me qëllimet më të mira, për ta mëkambur ushtrinë e rregulltë të Republikës së Kosovës, për ta profesionalizuar dhe institucionalizuar atë ushtri, ta bënin të fuqishme dhe të aftë t’i kundërvihej me sukses ushtrisë së shkaut.

Për të arritur qëllimet e tyre komplotiste komplotistët luajtën ca poteza, që do të ua mundësonin shuarjen dhe zhdukjen e historisë dhe veprimtarisë së dy brigadave më të suksesshme të UÇK-së, të Brigadës 131 dhe Brigadës 134. Siç dihet, komplotistët e patën formuar në Dukagjin një brigadë me numrin 131 dhe e pagëzuan me emrin e udhëheqësit dhe ideologut të LNÇKVSHJ Jusuf Gërvalla. T’i jipet një brigade emri i Jusuf Gërvallës ishte nderë e posaçme për ushtarët dhe ushtarakët e saj, por pse t’i vihej pikërisht numri 131, kur një brigadë e kishte atë numër? Komplotistët pas vrasjes së Ahmet Krasniqit dhe marrjes së Ministrisë së  Mbrojtjes, duke futur’’Kalin e Trojes’’ në të, nuk e patën vështirë të bënin komplote edhe më të mëdha dhe më të rrezikshme. Ka mundësi që bashkimi i Brigadës 131, Brigadës 134 dhe Forcave Komando “Delta”, në njësinë “Grupi i Tretë Operativë” është bërë në bazë të një plani nga komplotistët, që ishin futur në Ministri.

Bashkimi i tri njësive në GO-3 ishte faza e parë e përvehtësimit të tyre, ndërsa pagëzimin e kësaj njësie në një Brigadë, duke ia shtuar numrin 138 dhe duke ia dhën emrin e heroit Agim Ramadani, nuk e kishte për qëllim nderimin e punës dhe veprës së tij të madhe, por kishin për qëllim zhdukjen e dy brigadave dhe një batalioni, që nuk i kishte formuar SHP i UÇK-ës,  por  Ministria e Mbrojtjes.

Shëndërrimi i njësisë GO-3 në “Brigada 138, Agim Ramadani”, qe një projekt i përsosur komplotist për t’ua mbyllur gojën shokëve dhe bashkëveprimtarëve të Agim Ramadanit dhe të Salih Çekut, që të mos kundërshtojnë kompllotin e tyre.  Por dihet se Brigada 131 dhe Brigada 134 kanë një histori të lavdishme, kanë flamujtë e tyre luftarak. Ishte Salih Çeku dhe Agim Ramadani, që e përcollën rritjen e brigadave të tyre, të cilat u kalitën në flakën e luftës, të cilat u aftësuan në beteja duke e goditur armikun, që u rritën në beteja për ta shpëtuar popullsinë nga masakrat e armikut, dhe u bënë të lavdishme në beteja për ta neutralizuar vnerin e përçarjeve ndërshqiptare që i krijuan karrjeristët dhe partiakët e shtir dhe spiujtë e armiqëve tanë, që depërtuan në të gjitha subjektet politike dhe ushtarake të shqiptarëve. Lufta çlirimtare e Kosovës përfundoi por komplotet dhe falsifikimet ende po vazhdojnë, edhe pse u ka dalë boja, edhe pse falsifikimet, përvehtësimet dhe vjedhjet e historisë nuk do t’i sjellin askujt fuqi politike dhe as morale. Përkundrazi do t’u sjellin autorëve të tyre vetëm faqen e zezë! Mendoi se historiku i formimit të brigadave, historiku i luftërave dhe betejave të UÇK-ës, historiku i falsifikimeve, historiku i përçarjeve do të ruhet në kujtesen e breznive që do të vijnë, për të marrë mësim nga pësimet që përjetoi populli ynë gjatë luftës së fundit në Kosovë.

Botuar: ’’Bota sot’’, më  5-8 qershor 2000

WHY IS THE BATTLE OF KOSHARA BEING FAKED?! HALIL BICAJ "TROJAN HORSE" IN FASRK MINISTRY OF DEFENSE!

 

WHY IS THE BATTLE OF KOSHARA BEING FAKED?! HALIL BICAJ "TROJAN HORSE" IN FASRK MINISTRY OF DEFENSE!

By Shefqet Jashari Strovci, Pashtriku - 07. 03. 2023

Unfortunately, many events of our recent history are not only being explained in one-sided ways, but also being falsified, as is being done with the Battle of Koshara. Most of the authors of the articles about the Battle of Koshara, published by "Bota sot" from May 8-24, 2000, have fallen (knowingly or unknowingly) into the trap of the KLA conspirators, except for Dr. Fazli Shala and Kadri Metaj.

As is known, the breaching of the border was done by the unit called "Third Operative Group" (GO-3), which included the 131st Brigade commanded by Rrustem Berisha, the 134th Brigade commanded by Salih Çeku and the Subversive-Observation Battalion. "Delta" commanded by Anton Çuni. Agim Ramadani was deputy commander of Brigade 131 (since its formation by the Ministry of Defense and Ahmet Krasniqi in June 1998) and Chief of Staff of the military unit GO-3. While Salih Çeku was the deputy commander for morale and political issues of Brigade 134, whose commander was Major Tahir Zemaj during his military duties in Kosovo.

Brigade 134, the cores of brigades 131 and 133 entered Kosovo in an organized manner in June 1998 after reaching the Agreement for the merger of the Ministry of Defense of the Republic of Kosovo and the KLA, which Adem Demaçi and Ahmet Krasniqi reached in Oslo, Norway. As is known, the commander of these operational units of the KLA was the military major Tahir Zemaj who, even though he was greatly hindered by Ramush Hajradinaj and his argots, achieved undeniable successes in several battles he conducted against the army and scout police in Dukagjin . After the offensive of the Serbian army during the summer of 1998, the units of the KLA in Dukagjin were forced to withdraw in various forms to Albania, while small groups of soldiers remained isolated in mountainous areas, without food and without military materials. The soldiers and the soldiers of the military units led by the soldiers of the Ministry of Defense after many difficulties managed to gather at the "Military-Training Center" in Papaj, to continue with physical training and military preparations for new battles.

With the murder of Ahmet Krasniqi in the Ministry of Defense, things changed. The emissaries sent to the Ministry by LPK and LBDK took the month "from the inside" without noise. The Ministry was still officially a military subject of the Republic of Kosovo, but it had actually fallen into the hands of the conspirators, whose goal was to damage the Ministry as much as possible by preventing it from carrying out its military duties. Some of the patriotic officers, departed, who put the national issue above party, group and personal interests did not agree with this situation, such as Salih Çeku, Agim Ramadani, Anton Çuni, Tahir Zemaj, Sylejman Kollçaku, Nazif Ramabaja, Xhafer Gashi , Bashkim Kalaveshi, Sadri Lokaj, Fadil Hadërgjonaj, Gjon Gjuka, Skënder Rexhahmetaj, Hysen Berisha and many others, whose names I can't remember at the moment, who did what was possible to carry out the tasks that the Ministry had towards Kosovo and the nation.

Although the soldiers and soldiers of Brigade 134 asked their commander Colonel Tahir Zema to come to Papaj, Halil Bicaj, who was elected Minister of Defense instead of Ahmet Krasniqi by Bujar Bukoshi, did not allow him to go to the soldiers and soldiers of his Brigade, but gave him other tasks, which Zemaj was obliged to perform according to military rules. Since Salih Çeku had been the deputy commander for morale and political affairs of the 134th Brigade, since its formation according to military rules, it was up to him to command it until its Commander Tahir Zemaj arrived. Although Salih Çeku has asked several times for Tahir Zemaj to come, or someone else with higher ranks than his, the Ministry of Defense remained deaf to his request.

Only after the death of Salih Çek, Fadil Hadërgjonaj came to command the 134th Brigade, as he had been the deputy commander for morale and political issues of that brigade for a short time when Tahir Zemaj had sent Salih Çek to the Ministry, to Ahmet Krasniqi to investigated the causes of the non-arrival of the armament, which was supposed to arrive in Jasiq, Kosovo, via Albania.

Agim Ramadani, Salih Çeku, Anton Çuni, Xhafer Gashi, Hysen Berisha etc. did the biggest work in training the units and compiling the Operational Plan for breaking the border. As Xhafer Gashi, the Chief of Intelligence and Counterintelligence of the military units that were getting ready to breach the border, says in his interview published in "Bota sot" on March 2, 2000, "they participated in the preparation of the operational plan and the training of the operational units also these superiors: Feriz Tërshnjeva, Skënder Hasangjekaj, Musa Gjakova, Skënder Rexhahmetaj, Farush Thaçi, Isuf Haklaj, Musa Dragaj, Sabahate Tolaj, later also Sadri Lokaj, Adem Dahri, Naser Vllasi, Afrim Bekaj, then Milazim Maraj, Gani Gjukaj, etc.

One of the most important issues of Albanian historiography is to illuminate not only the Battle of Koshara but also the Battle of Logja. It is necessary to shed light on all the events and combat matches that took place in Kosovo between the KLA and the Serbian police and army on the basis of proven facts, and not on the basis of unproven data that the conspirators are spreading in the public opinion of the KLA, and their argots, in order to falsify historical events.

All the authors of the articles who took as truth the lie of the conspirators that "Brigade 138, Agim Ramadani, broke the border", made a falsification of that Battle, because such a statement does not coincide with the truth, when it is known that the border of have broken the units of the Ministry of Defense of the Republic of Kosovo, Brigade 134, Brigade 131 and the Subversive-Observation Battalion "Delta" under the leadership of soldiers and commanders: Agim Ramadani, Salih Çeku, Anton Çuni, Xhafer Gashi and Rrustem Berisha.

The decision to break the border was made by Agim Ramadani, Salih Çeku, Anton Çuni, Xhafer Gashi and Rrustem Berisha with the knowledge of the Ministry of Defense and with the knowledge of the KLA's SHP, but without their consent. What I am saying is confirmed by many facts.

First, the Ministry of Defense did not allow Colonel Tahir Zema to take command of his Brigade, Brigade 134, which was located at the "Papaj Training Center".

Secondly, the Ministry of Defense did not allow commander Tahir Zema to participate in the Battle of Koshara with his "Exile" Brigade.

Thirdly, the Ministry made other obstacles in the supply of units with heavy weapons, which it had at its disposal.

Fourthly, the SHP of the UÇK, through Jakup Krasniqi and Hashim Thaçi, asked Agim Ramadani and Salih Çeku in a meeting they held together, that without their consent not to undertake any combat action, as they were convinced that the successes of The Ministry in the liberation war would be harmed by the plans of the KLA conspirators, plans that they had prepared in time to deny any work and activity national in which they had not participated.

Fifth, Jakup Krasniqi and Hashim Thaçi had a secret meeting with Rrustem Berisha shortly before the action to break the border began, for which Rustem Berisha did not report to the members of the staff, nor about the conversations or agreements that were concluded between them.

Sixth, the non-publicization of the border breach by VAT and the newspapers controlled by SHIK, the Stalinist vanguard of LPK, and pretended partisans and careerists of LBDK for more than a week, shows that they hoped that the Battle of Koshara would end in defeat for our units. Only then, when our national newspaper "Bota sot" managed to announce our opinion about the breach of the border by the operative units of the KLA, which were commanded by the superiors of the Ministry of Defense, with the articles sent by its brave journalists, Naim Kelmendi and Muhamet Çetta from the front of the war, which took place in Koshare, and were convinced that the Battle of Koshare was successfully carried out, the conspirators changed tactics by making well studied to facilitate that Battle, for their career goals.

In Tropoja and Kukës, they sent their agents to announce our opinion through VATS and their newspapers about the violation of the border by KLA units, without mentioning which units and who was in command of those units. In a low voice, they also told about the killing of Agim Ramadani and Salih Çek and other martyrs, about the fighting that took place between the forces of the Skau and the forces of the KLA.

Halil Bicaj and his staff are free to provide modern weaponry only after breaking the border, and when he received the green light from the "advisors" assigned to him by the conspirators in the Ministry. Even the sending of the armament of the Ministry of Defense was used for conspiratorial purposes, since that armament was not sent by the officers of the Ministry but by the most loyal member of the clan of Ramush Hajradin and Ibrahim and Muhamet Kelmendi, Nasim Hajradinaj (this clan in the membership of the LPK occupied the second place in terms of influence, after the clan of XH. Halit, A. Syla and H. Thaç.)

The emergence of Naim Malok in VATS, and not of a military man who had special merits for the success of the Battle of Koshara, was a bad sign, that the conspirators did not aim to inform the public about the development of the Battle of Koshara, but had the problem of falsification and its alienation.

It is tragic-comic when today "academics", "scientists", with scientific degrees "Dr." fall under the influence of the conspirators and knowingly or unknowingly become their pawns, helping them falsify history, or doing everything possible to bring them to power. Their coming to power would bring fear, insecurity, rape, theft, robbery, murder and crimes even greater than what was being done today in Kosovo by their criminal argots, masked with masks, who are commanded by the masked chiefs, after their masks were torn off by the "delayed democratic revolution" of Albania in 1997.

The conspirators are skilled at "convincing" a small part of the "intellectuals" for better or for worse, as they cool them or promise you leadership positions and armchairs. This compromise of theirs is easily seen if we quote some parts from the articles published in "Bota sot" on May 8-24, 2000, where the roots that ate the authors of these articles can be seen. In particular, I will analyze the writings of Naim Malok, who through them did his best to "illuminate" and "evaluate" some of the historical events that happened before, during and after NATO intervention in Kosovo.

***

Let's first look at what Dr. Emin Kabashi reveals to us in his article published on May 19, 2000. We quote: "...the brave fighters of Brigade 138, Agim Ramadani, drew up the strategy of undoing the border, which had torn this national geography for more than 80 years''. So according to him "Brigade 138, Agim Ramadani" was formed a few months before the Battle of Koshara began. This is what a fake jewel Dr. Fehmi Rexhepi reveals to the readers in his article published in "Bota sot" on May 22, 2000 when he says: "...in August 1998, the command of Brigade 138, considering the danger that was threatening war (what war?), and investigating that the aim of the enemy was not only burning and destruction, but above all it was the annihilation of the whole being Albanians in these areas, she took appropriate measures by assigning the group that consisted of Agim Ramadani, Salih Çeku, Xhafer Gashi and Shyqëri Maloku with the task of organizing contacts in Albania and Europe with the motto: "Let's fight together". So, as Dr. Rexhepi leads the formation of Brigade 138 much earlier than other lecturers, i.e. in August 1998!? I will not quote the other authors because they make the same forgery with the same words.

In order to make the "formation" of "Brigade 138, Agim Ramadani" clear to the readers, we will quote the words of Xhafer Gashi, the chief of intelligence and counter-intelligence at the Headquarters of the Units that breached the border, that is, at the Joint Command Headquarters of Brigade 131, Brigade 134 and Diversanto-Observer Battalion. In his conversation published in "Bota sot" on March 2, 2000, he says: "Brigade 138 Agim Ramadani" was baptized with this name on 11.05.1999, by order of the Chief of the General Staff of the KLA, Agim Çek . Before this unit was called the Third Operative Group, and that for several reasons. One of them was the composition of the unit itself: GO-3 consisted of the 131st Brigade, the 134th Brigade and the "Delta" Commando Forces, which were separate units, established in advance, but which had the same location, the same objectives and all their members were bound together as it were, not as a unit, but as one great family. For this reason, the joint decision to unite these units in a higher formation was no surprise. So, the statement of the lecturers with the scientific titles "Dr." nor of the other authors regarding the formation of "Brigade 138, Agim Ramadani" was not true. The falsification of the date of its formation leads to the falsification of many other events that had to do with the preparation and leadership of the Battle of Koshara, leads to the falsification of many truths and historical events, which were carried out unwillingly and against personal, group interests, clans of pretended partisans and careerists and conspirators of the KLA.

Naim Maloku with his article published in "Bota sot" entitled: "The War of Koshara and the international factor" as he gives some explanations for the liberation wars and aggressive wars taken from the military literature and translated very poorly, for surprise, he gives us a fair assessment when he says: "...the most important element of the political leadership of the war is the correct information about the manner, form and purpose of combat actions on the ground, in order to a positive opinion is created about the goals of the war". The question arises, did Naim Maloku do or did he not do "the right reporting of combat actions on the ground to create a positive opinion about the goals of the war" with the interviews he gave to journalists about the KLA, the Ministry of Defense of the Republic of Kosovo , the FARK, his military colleagues of the Ministry of Defense, the agreements reached between the Ministry of Defense and the political leadership of the KLA, the Battle of Logja, Battle of Koshara, etc.?

On all the important topics of our national history, Naim Maloku proved to be one-sided, unrealistic and unfair. He often changed positions on the same events within a short time. Most of his statements do not match the truth at all. What is worse, he defended the actions of the Stalinist vanguard of the LPK, and the pretended partisans of the LBDK, who made conspiracies against the KLA and the Ministry of Defense of the Republic of Kosovo, put himself in the dance of the conspirators, who damaged our national issue so much, who did not allow the partitioning and institutionalization of the KLA, did not allow the implementation of the agreement on the union of The KLA and the Ministry of Defense did many other evils that I don't see fit to mention all of them since our opinion is clear.

Who can challenge Naim Malok with his statements that do not coincide with the truth at all? In his interview published in the newspaper "Kosova sot" on January 25, 2000, he said "There was no FARK unit in Kosovo at all". Then he continues: "The Ministry of Defense of Bukoshi has capitulated in Kosovo. They left. They capitulated to the enemy forces". The question arises: How is it possible for FARK units to leave and capitulate in Kosovo, when according to Malok, "there were no FARK forces in Kosovo at all"? Our opinion is already used to Naim Malok's contradictions. Perhaps one day he will tell the bitter truth about how he fell under the influence of the KLA conspirators, and why he became their slave, since he himself has admitted that he entered the KLA on the orders of Ahmet Krasniqi and the Ministry of Defense . Naim Maloku, in his last article published in "Bota sot" on May 16, 2000, indirectly admits that the Koshara War was prepared and led by professional soldiers, that there were KLA units in Kosovo. commanded by the soldiers of the Ministry of Defense, etc. He says: "With a successful military operation and with planned, organized and professionally led military actions, the administrative state border of Yugoslavia is broken, penetrating the units of the KLA deep into the territory of Kosovo, keeping the rear of the freed".

These statements of his are not sufficient to exonerate him from the defamation he has made towards his military colleagues, for the previous untrue statements. He should first of all apologize to the officers who joined the Ministry of Defense, without counting the emissaries who entered the Ministry for conspiratorial purposes, and first of all he should apologize for the death of Ahmet Krasniqi, Agim Ramadan, Salih Çek, Adem Ukëhaxha, Rrustem Bruç and others for insulting them with his interview published in the newspaper "Kosova sot" on 25 January 2000, where he said: "Those who didn't have the courage to enter and fight in Kosovo have probably dealt with the government, with other FARK". 

Is this not a slander against his colleagues and against the Ministry of Defense?

Are you saying it wasn't the operative units of the KLA, led by the soldiers of the Ministry of Defense that gave the first blow to the scout forces in Logja?

Were not the units of the Ministry of Defense commanded by the major military commander Tahir Zemaj who laid the foundations of the Regular Army of the Republic of Kosovo in Prapaqan?

Wasn't Tahir Zemaj and other soldiers of the military career hindered during their military operations in Dukagjin by Ramush Hajradinaj and his argots?

Wasn't it the soldiers of the Ministry of Defense who prepared, led and commanded the Battle of Koshara?

At the very least, Naim Maloku must now admit that in the failure of the KLA in Dukagjin, during the Serbian campaign in the summer of 1998, Naim Maloku, together with Ramush Hajradinaj and Sali Veselin, are responsible for dividing and dividing the population and the army. With the actions and behaviors of these three, many KLA soldiers were broken spiritually, when they saw the sad scene of beating, looting and wounding of four KLA soldiers, especially when Ramush Hajradinaj also participated in them, only that they were under the command of Tahir Zema!

Wasn't the main obstacle then the population that fled and gathered in the territory that was controlled by the KLA forces commanded by Tahir Zemaj to fight with scout forces?

The fact that Naim Maloku is still not clear about the reason why Tahir Zema's units were forced to leave for Albania without resisting the scout forces shows his military ignorance, since resistance would bring tragedy to thousands of families when it is known that in in a small territory there were close to 60,000 civilians. 

Wasn't the division created by Hajradinaj, Maloku and their argats a powerful factor that helped the Shiki to take the territories "liberated" by Ramushi and Naim without any resistance?

If the units of the Ministry of Defense have "gone", what happened to the units commanded by Ramush Hajradinaj and Naim Maloku?

As Ramush Hajradinaj says, even his military forces "fled to find salvation in Albania". He himself claims in his interview that during the scout offensive in the summer of 1998, only 50 soldiers did not desert him! Naim Maloku still doesn't understand why his soldiers left without waiting for the big one. Don't you think Naim Maloku still knows that for this mess that happened in Dukagjin, the soldiers who were left without ammunition and without professional soldiers that Naim, Ramushi and the SHP of the KLA did not want, are not to blame, but those who did not allowed the unification of the KLA military units of the Third Operational Zone, even though in the meeting held by the headquarters of 72 villages, the unification of the units was decided under a unified command under the direction of Tahir Zemaj, Commander, and Ramush Hajradinaj, Deputy Commander?

The Ministry of Defense approved the wish of the representatives of the village headquarters, but the KLA SHP did not accept it and did not approve it. So it's a simple thing, it doesn't take much thinking to understand who prevented the liberation war, who broke the agreements, who sowed discord, who didn't listen to the voice of reason and the voice of the people, who fought for Kosovo and its liberation, and who made tricks and conspiracies against it, who was against the state institutions of the Republic of Kosovo and against the long-suffering people.

That Naim Maloku became the target of the KLA conspirators, he himself testifies in the interview published in "Kosova sot" on January 25, 2000, when he said about the Battle of Koshare, "I went to Koshare on May 9, 1999. In agreement with the commander of the ZO of Dukagjin, Mr. Ramush Hajradinaj, and with the order of the General Staff that was given to me by phone. The same day, I was put at the disposal of the 138th Brigade 'Agim Ramadani' in Koshare, commanded by Rrustem Berisha. Naim Maloku, even though he knows that the 138th Brigade "Agim Ramadani" was "formed" a month after the breach of the border and a month after the death of Agim Ramadani, he falsifies and is not upset at all that he tells an untruth. Naim Maloku and other falsifiers of the Battle of Koshara must tell us a case, when has it happened in the history of liberation wars of captive peoples, that a military unit bears the name of a living commander?

For what purpose Naim Maloku went to Koshare on April 9, 1999, we will let him tell us, with his own mouth when he says: "I went with the purpose of creating another brigade and to cooperate with the Brigade 138 in the operational direction Koshare-Junik and Dukagjin. Five thousand soldiers came from the West and with them the 134th Brigade was formed. So, with what mafia and conspiratorial task was Naim Maloku from the SHP of the KLA, to form a brigade with the same number, a brigade that existed in the composition of the GO-3 unit.

Isn't this an undeniable fact that Naim Maloku had gone to Koshare on the day the Battle of Koshare began, not to help the soldiers, but to hinder them, not to strengthen the fighting ranks, but to weakened! These actions of Naim Malok have certainly not brought about the strengthening of the operational units that break the border, but they have brought about division and confusion. Why Naim Maloku did not manage to form a brigade in Koshare with the number 134 is a "military secret", about which we can only speak with conjecture for now. One day many secrets and conspiracies will be known, which will make even the man with a heart of stone and the man with the nerves of a donkey sad!

The situation after the Battle of Koshara is best described by Dr. Fazli Shala when he says: "One of the basic factors that influenced the increase in the number of casualties in this war was the lack of advance preparation of many fighters who came after a few days of being broken border as volunteers. Most of them didn't have enough knowledge about martial arts." As is known, until Agim Ramadani and Salih Çeku were alive, the number of people killed was very small. When the self-proclaimed "commanders" like Nasim Hajradinaj or "Commander Qorri" got their fingers into the "organization of the fighting" after the border crossing, the number of people killed increased every day, since for this group of commanders , there is no need for professional knowledge and military training since "Albanians are born warriors". Dr. Fazli Syla shows that the number of soldiers who crossed the border was very small when he says "Physical fatigue, as a factor, had its importance because our soldiers were the ones who endured the war for 24 consecutive hours without changing at all. This happened because at the beginning we had a deficit in terms of the number of soldiers compared to the length of the border line of the front...''. Wasn't it a very difficult task and a very evil action, that in the dramatic moments when the fate of hundreds of soldiers and soldiers who broke the border was at stake, to plot against the 134th Brigade, which was part of the operational unit of GO-3?

The question arises, why create a Brigade with the same name, with the number 134?! The answer is known. The conspirators wanted this battle to fail, they wanted to sow dissension and discontent among the soldiers and soldiers of the units of the Ministry of Defense, which broke the border, and for this very reason the SHP of the KLA had sent Naim Maloku to Koshare. Fortunately, the conspirators' plans were not realized. The battle of Koshara was a success. For three days of war, all the strategic points foreseen by the operational plan were taken. The enemy suffered heavy losses in men and war vehicles. Four KLA soldiers fell on the altar of freedom. This shows that war is not child's play, but is an art that, apart from the wisdom, bravery and knowledge of the soldiers, also requires professional leadership, conscious and capable leadership.

It is no wonder that the Battle of Koshara was won, even though the scout army had several times more soldiers, had modern weaponry and fortified positions, which enabled you to successfully defend yourself, if only they had the morale of the soldiers and soldiers of the operational units of the KLA, who commanded our brave and patriotic officers of the Ministry of Defense of the Republic of Kosovo. It is important to mention that the military leaders of the Battle of Koshara broke the rules of command, they (Sali Çeku, Agim Ramadani, etc.) themselves cut off the soldiers on the front line. They didn't want to "command" from the depths of the liberated territory, hidden in bunkers, where the enemy's bullet could not find them in front, nor the bullet that could come behind them and to the side from the "combatants" who they did the devil's work. But, as Naim Maloku says himself, he received from the KLA conspirators another task much more difficult than the first task. The appropriation of the Battle of Koshara, the falsification of this event of great national importance was also in question. Here is what Naim Maloku says about the task he received from the KLA SHP, "Kosharja was a segment of the "Arrow" operation that was planned and organized by the KLA SHP". ) The truth is quite different and we have already mentioned who made the plan to breach the border and who participated in the training of soldiers to implement the military plan. The question arises: How logical is it to believe Naim Maloku that the SHP of the KLA prepared the breach of the border when Naim Maloku himself admits that on April 9, 1999 he received the order from the SHP of the KLA to go to Koshare with certain tasks mentioned above? What if the SHP of the KLA had organized and led the Battle of Koshara, Naim Maloku, Ramush Hajradinaj and others would have had to participate with their units in breaking the border. The truth cannot be hidden for long. What if the KLA conspirators had also participated in the preparation, leadership and command of the Battle of Koshara, surely VATS and their newspapers would have made a fuss about the first attacks that were taken on the first day for breaking the the border, and not to wait more than a week, and then speak in half a voice about the successes of this Battle.

One of the main tasks of the future leadership of the independent and democratic Kosovo should be to invalidate the unjust and diabolical decisions of the KLA conspirators. As is known, in the heap of their diabolical decisions was also the decision and attempt to falsify many important events of our recent history. Among them, we will distinguish only two, which were of great importance to them. They wanted the suppression of the military activity of the Ministry of Defense of the Republic of Kosovo, the falsification of the great work done by the patriotic soldiers, who joined it with the best intentions, to replace the regular army of the Republic of Kosovo, to professionalize it and institutionalize that army, make it powerful and capable of successfully opposing the scout army.

In order to achieve their conspiratorial goals, the conspirators played several tricks, which would enable them to extinguish and destroy the history and activity of the two most successful brigades of the KLA, Brigade 131 and Brigade 134. As is known, the conspirators had formed in Dukagjin a brigade with number 131 and baptized it with the name of the leader and ideologist of LNCKVSHJ Jusuf Gërvalla. Giving a brigade the name of Jusuf Gërvalla was a special honor for its soldiers and servicemen, but why was it given the number 131, when a brigade had that number? The conspirators after the murder of Ahmet Krasniqi and taking over the Ministry of Defense, introducing the "Trojan Horse" into it, did not find it difficult to make even bigger and more dangerous conspiracies. It is possible that the merger of the 131st Brigade, 134th Brigade and the "Delta" Commando Forces in the "Third Operative Group" unit was made on the basis of a plan by the conspirators, who had infiltrated the Ministry.

The merging of the three units into GO-3 was the first stage of their privatization, while the baptism of this unit into a Brigade, adding the number 138 and giving it the name of the hero Agim Ramadani, was not aimed at honoring the work and of his great work, but they aimed to destroy two brigades and a battalion, which was not formed by the KLA's SHP, but by the Ministry of Defense.

The transformation of the GO-3 unit into "Brigade 138, Agim Ramadani", was a perfect conspiratorial project to silence the friends and collaborators of Agim Ramadani and Salih Çek, so that they would not oppose their conspiracy. But it is known that Brigade 131 and Brigade 134 have a glorious history, they have their battle flags. It was Salih Çeku and Agim Ramadani, who forwarded the growth of their brigades, which were tempered in the flames of war, which were skilled in battles by hitting the enemy, which grew in battles to save the population from the massacres of the enemy, and became glorious in the battles to neutralize the spirit of inter-Albanian divisions created by careerists and fake partisans and enemy spies ours, that penetrated all the political and military subjects of the Albanians. The liberation war of Kosovo ended, but the conspiracies and forgeries are still continuing, even though the ink has come out, even though the forgeries, embezzlements and thefts of history will not bring political or moral power to anyone. On the contrary, they will bring only black face to their authors! He thought that the history of the formation of the brigades, the history of the wars and battles of the KLA, the history of forgeries, the history of divisions will be preserved in the memory of the generations to come, to learn from the sufferings that our people experienced during the war last in Kosovo.

Published: "World Today", June 5-8, 2000

PELLAZGËT, PARAARDHËSIT E PARË TË SHQIPTARËVE

 

PELLAZGËT, PARAARDHËSIT E PARË TË SHQIPTARËVE

Nga Prof.dr. Mathieu Aref

Akademia e Shkencave në Tiranë dhe akolitët e saj në Prishtinë e gjetkë refuzojnë të pranojnë pa justifikim dhe ndonjë studim serioz Pellazgët si paraardhësit e parë të Shqiptarëve. Nga ana tjetër, pohojnë pa ndonjë provë të prekshme ose argument bindës se vetëm Ilirët janë paraardhësit e Shqiptarëve!? Kjo “akademi” me sa duket injoron historinë arkaike (edhe më pak historinë para helene) të Greqisë dhe shkrimet antike ku të gjithë autorët e lashtës, pa përjashtim, pohuan se Pellazgët ishin paraardhësit e Helenëve dhe jo stërgjyshërit e tyre.

Ata u transmetuan helenëve një pjesë të madhe të gjuhës, kulturës dhe legjendave të tyre. Mbretërit e parë të Athinës, nga të cilët Cekropsi ishte mbreti i saj i parë dhe jo Kranaosi që ishte pellazg, qenë me origjinë egjiptiane nga dinastia Saite e deltës të Nilit në perëndimin e Egjiptit në shekujt VIII-VII p.e.s. Në Këngën XVI, 233-236 në Iliadë Zeusi konsiderohej si një zot apo mbret Dodonas (kryeqyteti i “kultit” pellazg) dhe Pellazg. Tek Herodoti Jonët ishin Pellazg para se te bëheshin Helen. etj.

Ndërsa unë pohoj në të gjitha shkrimet e mia dhe tezën time, me zë të lartë dhe të qartë, se gjatë katër shekujve të ashtuquajtur të “errët” 1200 – 800 p.e.s. nuk ka të dhëna që provojnë ekzistencën e Helenëve gjatë asaj periudhe aq të largët dhe aq të errët. Mikenasit nuk mund të ishin Helenë sepse helenët nuk ekzistonin në kohën e tyre. Lufta e Trojës, domethënë ajo e shekullit XX p.e.s. dhe më herët, nuk i përkiste luftës së Helenëve dhe as periudhës së quajtur mikene, sepse në atë kohë ekzistonin vetëm Pellazgët. Domethënë një litani që vazhdoj për 2500 vjet me mashtrime të gëlltitura nga shumica e autorëve modern si dhe disa ideologë në fundin e shekullit XIX.

Familja etnike pellazge

Të bazohesh tek Ilirët për të përcaktuar origjinën e Shqiptarëve është sikur dikush të më thotë se unë jam pasardhës i babait tim dhe jo i gjyshit tim! Kjo dëshmon se ata që janë të kacagjelthur në Akademinë e Tiranës nuk kanë shfletuar as edhe një faqe të vetme të shkrimeve të autorëve antikë ose i kanë lexuar gabimisht apo keqlexuar. Ata sigurisht nuk janë të vetëdijshëm se emri “Ilir” (p.sh., Peonët tek Iliada) ishte “si emër” (jo si popull!) i njohur vetëm që nga shekulli VII p.e.s. dhe u citua në shkrimet e lashta vetëm në shekullin e VI p.e.s. në kohën e poetit Pindari.

Për më tepër, Herodoti dhe Tukididi i konsideruan ata si një popull “i lirë” dhe i “pavarur” pasi vetë, pa dyshim, ata e konsideronin veten si të tillë, domethënë popull (jo shtet) “i lirë, të lirë”. Më pas ai emër cilësor u përhap si një “etnonim” kur bëhej fjala vetëm për shumë “fise pellazge” të lirë dhe të pavarur pas humbjes së sovranitetit të Pellazgëve pas pushtimit helen në shekullin VIII p.e.s. Në Europën juglindore, emri Ilir u shfaq në perëndim kurse në lindje ai Trak. Origjinën e këtij emri e kam shpjeguar në librin tim të parë në vitin 2003.

Ai popull “trako-ilir” i fiseve pellazge ishte i përbërë nga principata dhe mbretëri të vogla, një traditë tipike dhe mijëvjeçare pellazge. Ata ishin të mbijetuarit e fundit të Pellazgëve emri i të cilëve përfundoi duke u shkrirë me atë të pasardhësve të tyre të fundit, Ilirët dhe Trakët. Për shembull, një mbret Taulant nuk u quajt kurrë “mbret ilir” por “mbret i taulantëve”, mbreti i Dasaretëve dhe Autariatëve e quajtën veten përkatësisht “mbret i Dasaretëve” dhe “mbret i Autariatëve” dhe jo mbretër Ilirë. Të huajt, a posteriori, i quanin mbretër “Ilirë”. Janë të tjerët që i quajtën ata ilirë!

Ishin sidomos romakët të cilët, më vonë kishin një mori perandorësh me origjinë trako-ilire si Aureliani, Diokleciani dhe Konstantini, që përhapën dhe përgjithësuan përfundimisht emrin “ilir”…a posteriori. Para tyre emrat e Frigasve, Dardanëve ose Trojanëve kishin pësuar të njëjtin fat pas një integrimi dhe asimilimi shumë të ngadaltë me kalimin e kohës dhe shumë para tyre Lelegët, Karienët, Liqienët, Ligurët, Iberët, Filistinët, etj., kishin pësuar të njëjtin fat. Të gjithë ata popuj Frigjianë, Trojanë, Dardan, Friggjian, Trakë, Peonë, Moskë, etj., i gjejmë në Iliadë përballë Akeasve, Danaenëve, Kademenëve me origjinë Egjipto-Feniko-Asiriane.

Iliada dhe Odisea janë shkrimet e vetme të para në kuptimin e ngushtë të termit që u “shkruan” vetëm në kohën e Pizistratit në mes të shekullit VI p.e.s. Helenët, Dorianët dhe Ilirët nuk përmenden në poezitë epike dhe veçanërisht tek Iliada e Odisea. Në të vërtetë emri “i lirë” citohet me njëfarë frekuencë vetëm pas botimit të Iliadës në mes të shekullit të VI p.e.s. Ata u përmenden rregullisht në kohën e Pindarit, 518 – 438 p.e.s. E njëjta gjë ndodhi edhe për Pelopidët, përfshirë Pelopsin, i cili ia dha emrin Peloponezit i cili më parë qe i quajtur “Pellazgia”.

Nuk përmenden as Helenët, as Jonët (të Jonit) dhe as Dorianët (dorët, popull “autokton, i tokës tonë) popull pellazg që ishte nën shërbimin e pushtuesëve “Spartian”, emër që në gjuhën egjiptiane shkruhet SPRT (gjuhë bashkëtingëllore). Me përjashtim të emrave Pellazg, Jonian, Trak, Frigjian, Etrusk, emrat e cituar më sipër nuk përmenden në dokumentet Hitite, Egjiptiane, Asiriane ose Ugaritike.

Së fundmi, për të mbyllur çështjen mbi Ilirët, duhet të theksohet se Romakët pas pushtimit të trojave “Ilire” në vitin 168 p.e.s. krijuan Provincën Romake “Illyrii Proprie Dicti” domethënë “Iliria e emërtuar saktë”. Duhet theksuar se ky emër i përgjithshëm “Ilir” (i lirë) u kthye si etnonim nga gjithë të huajt sikur shumë më vonë që u bë fati i emrit Albania, Albani, Albanie për të emëruar “Shqipërinë” pas mbretërimit të Skënderbeut.

Krijimi i “Provincës ilire” nga romakët zvogëloi ndjeshëm trojet e vërteta të pellazgo-trako-ilirëve që përfshinin të gjithë gadishullin e Evropës Jug-Lindore dhe shkonte nga të dy brigjet e Danubit deri në Kretë para shfaqjes së Helenëve, Romakëve, Sllavëve, Bullgarëve, Hungarezëve (si dhe, më në veri, Finlandezëve dhe Estonezëve me origjinë Uralo-Ugriane), Bizantinët dhe Osmanët. Kjo provincë Romake shtrihej në të gjithë bregdetin Adriatik nga Istria deri në Epir.

  Harta e Ilirisë e krijuar nga romakët është mashtruese, sepse “trojet” ilire (të lirë dhe të pavarur) ishin më të gjëra se ajo copë e vendit që e krijuan ata (romakët) me emërtimin “Provinca Ilirii proprie dicte”. Fatkeqësisht të gjithë gjeografët, historianët, arkeologët, etnologët dhe gjuhëtarët kanë ruajtur vetëm këtë hartë reduktuese për të përcaktuar kufijtë të Ilirisë të mëparshme që shtrihej nga dy brigjet e Danubit deri në Epir/Çamëri dhe nga Aadriatiku deri në Traki. Është e çuditshme që arkeologët dhe historianët shqiptarë përdorin deri më sot vetëm përvijimet e kësaj harte mashtruese të kohës romake!

Sa për Homerin, ai mbetet një personazh i diskutueshëm dhe disa pretendojnë se ai ishte i verbër ose kurrë nuk ka shkruar ose ishte një poet i shkëlqyer. Ai për mua sigurisht ka ekzistuar, por që kurrë nuk shkroi me të voglën fjalë të poezive epike, sepse ai ishte një rapsod “pellazg” analfabet i cili recitonte poezitë epike përmendësh (poezi të traditës “gojore” pellazge). Ai shkonte nga qyteti në qytet, nga pallati në pallate, nga festa në festë për të lavdëruar heronjtë të shekujve të mëparshëm dhe Helenët e hasën atë rapsod kur mbërritën në Pellazgji.

Shumica e historianëve modernë, arkeologë, gjuhëtarë, mitologë dhe të tjerë kanë mbetur të habitur, të turbulluar dhe të pasigurt se me çfarë këmbe të vallëzojnë përpara një ngatërrese të pazgjidhshme! Pse? Për shkak se e gjithë historia e Antikitetit, legjendat, kronologjia midis zonave të tjera, u modifikuan, u rafinuan dhe madje u manipuluan nga pushtuesit helenë që kur arritën në tokën e Pellazgëve!

Unë nuk do të rishkruaj pjesën kryesore të tezës time këtu, por thjesht do të jap dy shembuj që janë thelbësorë për të kuptuar të gjitha këto përvetësime, manipulime dhe mashtrime.

Së pari, për të provuar se ata ishin një popull autokton, helenët me mbërritjen e tyre krijuan një “përmbytje” e cila do të shkatërroje gjithçka që ekzistonte më parë, domethënë civilizimin pellazg. Të vetmit që mbijetuan nga kjo përmbytje ishin, si më magji, Deukalioni dhe gruaja e tij Pirrha djali i të cilëve Hellên është bërë “eponim” i një qytetërimi të ri. Duke hyrë në të gjitha hollësitë dhe misteret e asaj historie, dora e manipuluesit bëhet shumë e qartë. Janë ndërhyrë perëndi ose heronj të huaj egjiptianë, fenikas dhe asirianë që i bëjnë të rrjedhun nga Zeusi pellazg, martesa të përziera, etj.

Prandaj duhet të kemi një mendje të zhvilluar kritike, kulturë të gjerë, largpamësi të madhe dhe madje të jemi vizionar për të qenë në gjendje të ndajmë bykun nga grurin. Për më tepër, në shekullin III – II p.e.s. një matematikan Eratosteni (276 – 194 p.e.s.) shpiku datën 1193/4-1183/4 për Luftën e Trojës. Ai nuk tregoi ndonjë provë dhe ka shkrojtur për një luftë në lidhje me Helenët kur ato ”nuk ekzistonin” akoma në atë kohë të largët dhe ndërkohë kishin qenë edhe “katër shekuj të errët” (1200 – 800 p.e.s.) ku nuk gjendet ndonjë provë që vërteton ekzistencën e Helenëve të cilët u shfaqën pas shekullit VIII p.e.s.!

Si rezultat, Helenët, si manipulues profesionistë, shndërruan një Luftë shumë të lashtë të Trojës, domethënë midis viteve 1800 -1200 p.e.s. dhe madje edhe me herët tek Troja VI dhe VII e arkeologëve, në një luftë të vërtetë midis pushtuesve të rinj Helenë (Akeas, Danaen, Kadmean, Pelopidë) dhe Pellazgëve të Azisë së Vogël (Trojan, Frigas, Dardanë, Trakë, Peonë, Meonas, Moskë, etj). Troja VIII e arkeologëve qe një luftë që unë e zhvilloj rreth viteve 720 – 680 p.e.s. Kështu pra, që atëherë, të gjithë para historianët, historianët, arkeologët, kronologët, etnologët, antropologët, gjuhëtarët i bazojnë studimet e tyre mbi antikitetin grek në një datë të rremë apo jo të saktë.

Deri më sot, të gjitha datat e antikitetit helen janë ose të diskutueshme ose të dyshimta. Për më tepër disa kronologë pohojnë se të gjitha datat që dimë që nga lojërat e para olimpike në vitin 776 p.e.s., datë që shumë autorë e konsiderojnë si fillimi i qytetërimit helen, duhet të ulen me të paktën 60 vjet. Kështu që kjo është një pjesë e vogël e argumenteve të studimeve dhe kërkimeve të mia të gjata dhe të mundimshme që vejnë në dyshim “historinë e pranuar zakonisht”. Kjo është arsyeja pse u deshën më shumë se pesëdhjetë vjet për të zbuluar mashtrimin më të madh të historinë njerëzore.

Akademia e Tiranës nuk ka pasur me të voglin kuriozitet ose prirjen për të marrë një kopje të tezës sime në frëngjisht e botuar më 2016 ose e botuar në Shqip në dhjetor 2021. Ajo do të kishte gjetur të gjitha përgjigjet për pyetjet që injoronte dhe do t’i kishte gjetur të gjitha shpjegimet, analizat e thella, argumentet bindëse, dëshmitë dhe të gjitha referencat e verifikueshme. Janë 909 shënime dhe referenca në tezën time! Është e qartë se kjo Akademi u mbyll në kullën e saj të fildishtë dhe është dyndur në një mënyrë të keqe, e cila mund ta çoje vetëm në një rrugë pa krye. Kjo dëshmon se në Shqipëri nuk ka historianë të vërtetë të specializuar për Antikitetin e lashtë, madje as një “katedër” Antikiteti në universitetet shqiptare nuk ekzistojnë deri më sot! Me një anë tjetër kam vërejtur se vetëm arkeologët flasin për histori gjë që nuk është specialiteti i tyre.

Për më tepër, kjo Akademi duke mos i konsideruar Pellazgët si para ardhës të shqiptarëve i ka lënë derën hapur Greqisë e cila automatikisht do të hidhet me këtë rast për të deklaruar zyrtarisht se Pellazgët nuk janë paraardhësit e Shqiptarëve por të helenëve. Në këtë mënyrë rrethi plotësohet dhe kjo sigurisht që do të kënaqi egon e Akademisë e cila do ta duartrokasë ngrohtësisht këtë vendim dhe do t’u japë arsye që t’i konsiderojnë Ilirët si para ardhësit e vërtetë të shqiptarëve. Por ata që nuk gënjehen do të shohin aty një bashkëveprim të papranueshëm dhe të turpshëm mes grekëve dhe Akademisë së Tiranës dhe mbështetësit e saj të ndryshëm. Kjo është një tjetër tradhti në perspektivë.

A është ky një bashkëpunim politik me Greqinë? A është një aleancë okulte? Ndërsa unë Mathieu Aref Canameti (Arif Mati), për të cilin disa intelektualë shqiptarë madje dyshojnë në identitetin tim, jam nga dy anët e prindërve etnikisht, trashëgimisht, moralisht dhe atdhetarisht më shqiptar se të gjithë ata që dyshojnë në identitetin tim. Ashtu pra u bëra një ngatërrestar që i shqetëson ata falë veprimeve të mia për më shumë se pesëdhjetë vjet të kushtuara çështjes Pellazgo-kombëtare. Unë ende jam në këmbë për të zbuluar mashtrime historike të tjera falë këmbënguljes time të palëkundshme, vullnetit tim të pandryshueshëm, veprimeve dhe tezës sime të mbrojtur shkencërisht në Universitetin Sorbonne të Parisit, Francë.

 Këta njerëz të pa aftë dhe ziliqarë duhet ta dinë se përveç studiuesit – hulumtuesit – historianit – etnogjuhëtarit dhe  intelektualit eklektik, filozofit, polemistit, poetit dhe piktorit, unë jam një qenie njerëzore, një patriot nga Shqipëria e Veriut, paraardhësit e të cilit që nga Gjergj Kastrioti  kanë luftuar me trup e shpirt për sovranitetin dhe pavarësinë e Atdheut të tyre. Rajoni i Matit ishte pjesë e territorit të madh të një fisi të lashtë ilirë i quajtur Albani, i cili shtrihej nga krahina e Durrësit deri në Dibër përmes Krujës, Mirditës dhe Matit dhe kryeqyteti i të cilit ishte Albanopoli, sot Zgërdheshi.

Ky emër “Albëni”, për shkak të rotacizmit të dialektit tosk është kthyer në “Arbëri” në kohën e heroit tonë kombëtar Gjergj Kastriot-Skenderbeut. Jam biri i asaj Albënie. Heroi ynë i paharruar, admiruesi i maqedonasit Leka i Madh dhe i nipit të tij epirot “Burri” (në greqisht Πύρρος, Pyrrh-os i parë  i Epirit 318 – 272 p.e.s.). Gjergj Kastrioti është krijuesi i vërtetë i shtetit të parë më emrin “Shqipëri” (vendi i shqiponjave) dhe e dinte, sigurisht shumë mirë, historinë e këtij emri të Atdheut tonë.

Krenaria dhe nderi im tipik pellazgo-shqiptar nuk më lejon të gjunjëzohem para atyre që jo vetëm nuk më respektojnë, dyshojnë apo injorojnë identitetin tim dhe atë që unë përfaqësoj për historinë e Antikitetit, por as nuk i njohin cilësitë dhe aftësitë e mija si universitar, shkencëtar dhe historian të antikitetit dhe sidomos specialist i Pellazgëve paraardhës të Shqiptarëve. Ata as nuk e dinë që në Francë ose në një vend tjetër të civilizuar nuk merret një gradë doktorature duke fryrë fletët e saj ose duke e blerë nga tregtarët e paskrupullt, por duke ndjekur mbrojtjen e një teze të ndërtuar sipas rregullave shkencore të rrepta. Për shembull, me pohime të pakundërshtueshme si dhe prova, argumente bindëse, analiza të thella, dëshmi të shumta, referenca të verifikueshme, etj.

**************************

 Harta e Ilirisë e krijuar nga romakët është mashtruese, sepse “trojet” ilire (të lirë dhe të pavarur) ishin më të gjëra se ajo copë e vendit që e krijuan ata (romakët) me emërtimin “Provinca Ilirii proprie dicte”.

_____

Mathieu Aref-Doktor i Historisë dhe Qytetërimit të Antikitetit – pellazgolog, Universiteti Sorbonne, Paris

© Pashtriku.org, Nëntor 2024

———————

HISTORI E SHKURTËR E EPOKAVE KRYESORE TË HISTORISË ANTIKE DHE PARAHELENE

Nga Prof.Dr. Mathieu Aref

https://pashtriku.org/histori-e-shkurter-e-epokave-kryesore-te-historise-antike-dhe-parahelene/

Share