A PO E HAN HAGA YLLIN E MENGJEZIT TE KOSOVES?!
ZEF PERGEGA
Akuzat e dala nga
katakombet e zeza të urrejtjes akademike dhe institucionale antikosovare që
tash shtatë vjet kanë penalizuar yllin e mëngjezit të lirisë së Kosovës, Ramush
Haradinaj. Çeshtja e tij është e veçantë, komplekse dhe kontraditore. Llogjika
me e thjeshtë mund të arrijë në pytjen, se a po e han Haga yllin e shpresës
kosovare që lindi nga qielli i dheut të tij për të mbrojtur popullin vet nga
egërsia e bishave urale.
Pse është e veçantë?!
Sepse Ramush Haradinaj, lideri i dorës së fortë, karizmatik në ide e veprime,
arkitra i vlerave të shtetit ligjor, u
dorëzua vullnetarisht në Hagë dhe nuk u fsheh si frikacak. Kjo ndodhi një herë
kur ishte kryeministër i Kosovës, bash në vlugun kur ai po instalonte themelet
e sigurta të shtetit të ri, kur po jepte shëmbullin se si duhej qeverisur vendi
i tij dhe si duhej të funksiononte demokracia pluraliste, me 5 mars 2005 erdhi
lajmi i zi që e detyroi të ndërpriste inisiativat e duarve të pastra, duke i
hedhur baltë mbi dritën e syve me të pavërteta të provuara nga vetë Tribunali i
Hagës.
Herën e dytë në
korrik të vitit 2010 Haradinaj ishte në opozitë në detyrën e kryetarit të
partisë Aleanca për Ardhmerinë e Kosovës, i përkushtuar dhe i përcaktuar si
subkjekt i djathtë i pluralizmit politik në përputhje me sublimin dhe aspiratën
e heronjëve të llogorëve të luftës çlirimtare. E tash Haradinaj, pas shpinës së
tij burgoset se specialistet e statusve të Veriut të Kosovës duan të realizojne
atë ç’ka u rekomandojne bandat serbe e shqiptare që ia kanë zënë frymën, jo
vetëm pavarësisë së Kosovës, por edhe kanë përdhosur gjakun e deshmorëve. Haradinaj
nuk ka faj se nuk din të nderojë me grusht po din fort mirë të godasë në zemër
çerdhet e korbave të ushqyera nga strukturat paralele me shina serbe.
Sa të pa vlerë po e
paraqesin sumblimin e martirëve që ranë për tokën e Kosovës kolltukofagët që
mbajnë kollare allafranga me nyje që tërhiqen liro-shterngo nga të huajt! Ka
ndodhur në të tilla raste se ende pa u tharë gjaku trasheve të bëhet burim
biznesi e fitimi për të eturit për pushtet!
Pse ështe kontraditor
mbajtja pas hekurave të Haradinajt?! Heronjtë lirisë të një kombi nuk dalin me
urdhëra e vendime aparatçikësh, as nga radhët e atyre që hije plumbi mbi vetull
i kanë bërë kombit të tyre, Ata dalin nga gjiri i shpirtit të shtypur për të
luftuar pushtuesin. Nje i tillë ështe edhe Haradinja që artin e luftës e mesoj
në lekurën e dhimbjës kosovare, përballë terrorit dhe genocidit sllav. UCK-ja
nuk doli nga ministria e mbrojtjës së Kosovës se ajo nuk ka ekzistuar dhe nuk
ekziston, por ajo çeli agimin e lirisë dhe e pastroi tokën nga paramilitaret
gjakatar.
Kontradita qëndron ne faktin se për 37akauzat ndaj Haradinjat Tribunali
e shpalli të pafajshëm. Nese vendimi i tyre nuk ishte i padrejtë atëhere duhej
që ky trup gjykues të zevëndesohej me një tjetër dhe Haradinaj të lihej i lirë.
Asnjë gjykatë nuk është hyjnore dhe as jashtë tokësore dhe mund të lëkundet nga
termeti i interesave politike, klanore dhe i qëndrimeve të shtetëve nga vijnë
këta gjyqtarë.
Gjykata ndërkombëtare
e Hagës duhej ti shpënzonte të gjitha energjitë ne mbledhjen e faktëve ne
varrëzat masive të shqiptarëve të vrarë nga serbet, në listën e 1800 të
zdukurve në kry të së cilës qëndron Ukshin Hoti e Fehmi Agani, ne 450 puset e
mbushura me kufoma shqiptare.
E si
mund të mbushën krojet me gjak, zonja gjykatë?!. Po krojet janë burimi i
jetës! Si mund të pijë fëmija gjak në
vend të ujit?!
Në
3800 kullat e djegura dhe në rradhen e gjatë të largimeve me dhunë të një
milion kosovareve për në shtetet fqinjë. Në vargonjtë e oxhakut të kullës
kosovare, kur gjaksori i përmbindshëm serb hidhte në vorbën me ujë të nxehtë
gjymtyrë fëmijesh dhe u thoshtë antarëve të familjës ta hanë për mish. Ku ka, o
njerëz, gjykatë apo njeri që të mos i rrënqethet trupi kur dëgjon këtë
mënxyrë?!
Ta shpënzonin në
varret e 54 pjestarëve që mbajnë një mbiermer të lavdishëm Jasharaj, në varrët
e tre vëllezërve Bytyci në Amerikë. Për këto e shumë të tjera duhej që Tribunali
i Hagës ta pyeste organin e akuzës, nese ka mbetur ndopak humanizëm njerëzor në
nervin e së drejtës! Madje ajo duhej që me mjetet e saj të mësonte nga burime
speciale se si u formulua akuza dhe në cilën kuzhinë u pjek aq shpejt?!
Kompleksiteti i çeshtjes Haradinaj vjen edhe nga
heshtja. Pse heshtin institucionet e Kosovës?! Pse
pikërisht Haradinj shkoi para drejtësisë në momentin që po përgatitej për
fushatën elektorale?!
Haradinaj shikohet si rival i papërballueshëm. Kur u
shpall i lirë u prit si hero. Se hero i lirisë
është, ndaj dhe populli i thuri këngë dhe heronjtë duhet të vendosen
bash në krye të vendit. Pse heshtin qarqet intelektuale?! I ka mbërthyer frika
e vendit të punës nga presioni i militantizmit. Nese mbrojnë ramushin mund të
largohen nga detyra dhe të shesin banane apo cigare duhani në tregun fshatar të
Prishtinës, por nëse e sulmojnë, përseri mund të kenë probleme në të ardhemen
të pakten në opinionin publik. Në të dyja rastet intelektuali frikacak është i
denueshem dhe në fund të fundit kjo
reflekton gjëndjen e rëndë të demokracisë, fjalës së lirë dhe të vërtetës.
Njerëz kurajozë, lëvizni pak atë ferrën e vogël mes
jush dhe do të shikoni sa i madh paska
qenë lepuri që na fle në bark!
Ç’bëjnë mediatikët?! Së pari publikisht pranohet se
qëndrimi i Ramush Haradinajt para Tribunalit të Hagës është korrekt, burrëror,
i urtë, i sinqertë, dhe i matur, duke treguar shkallën më të lartë të
qytetarisë dhe kurajos civile të shqiptarit. Një pytje lind vetevetiu: “Cila
është shkalla e rrezikshmërisë që mund të paraqesë ky lider në jetën
shoqërore?! Asnjë rrezikshmeri dhe as më të voglin problem.
Heshtja ndaj çeshtjes Haradinaj duhet kuptuar si
rrugë e lirë e infeksionit që po injekton serbi në damarët e lirisë së Kosovës,
jo vetëm nëpërmjet strukturave paralele në Veri, por nëpër strukturat e fshehta
në aparatin shtetror, në shpirtin e revoltës së popullit dhe në klanet apo
fiseve politike në mes të Prishtinës.
Vijmë tek pytja se çfarë bëjnë pra njerëzit që
merren me fjalën dhe misionin e saj të paprekshëm.?! Të krijohet përshtypja se
ato nxjerrin krimba nën këmbët e urës së Mitrovicës për të zënë ndonjë peshk të
vogël që ta paraqesin në kronikën e ditës si zërin e e fortë të një balene të madhe deti. Në vend
që të kuptojnë se bash në çerdhen e krimbave i hedh rrënjët tradhëtia! Ata
duhej ti mbushnin ekranet e televizioneve dhe të bënin filma artitik me
dokumenta e dëshmi të gjalla për atë masakër antinjerëzore që bëri serbi në
shekullin 21
Se i terbonin plisat
e bardhë!
Para se Kosova të
fitonte pavarësinë në Universitenin An Arbur të Michiganit organizohet një
konferencë me debat. Në njërën anë DioGuardi me bashkëshorten në mbrojtje të
Kosovës dhe në anën tjetër një profesor serb i ndihmuar nga ish-ambasadori
amerikan në Kanada. Kujtim Qafa dhe Mikel Demaj folën me temperament në
mbrojtje te pavarësisë së Kosovës, Edhe mua në krah të tyre mu dha rasti ta
kundërshtoja nga ana profesionale dhe njerëzore dokumentarin e profesorit serb,
i cili gjithë fajin e luftës ia hidhte kosovarëve, duke i paraqitur ata si
terroristë të popullësisë serbe. Ky dokumentar ishte shfaqur edhe në Bruksel e
shtete të tjera te Europës.
Kur mbaroj konferenca
një nga profesoret amerikan të këtij universiteti me pyeti:
“Pse ju shqiptaret flisni me zjarr dhe zë të
lartë?!
“Kjo ndodh sa herë
kemi të drejtë”- i thashë
“Po e dini ju se e
drejta ka mik argumentin, faktin dhe proven! Ju nuk kishit bërë një dokumentar
që të provonit të kundertën e asaj çka kishte bërë serbi!”
Besoj se ky fakt
është i bollshëm për të kuptuar se media në Kosovë nuk po e luan rolin e
pasqyrimit e dokumentimit të luftës, heroizmin e heronjëve dhe egërsinë e
paramilitarizmit politik dhe ushtarak serb në tokën e tyre. Kështu ata do ta
ndihmonin historinë dhe vellaun e tyre Ramush Haradinaj, i cili nuk ka ra po do
të ngrihet me lart…
Neser kam një
dëshirë, që e ka shumë kush në diasporë, të trokas në një derë ku lexohet “Ramush
Haradinaj, kryeministër i Kosovës”
Zef Pergega
libri57@hotmail.com