Agjencioni floripress.blogspot.com

2012/02/12

Ta thyej heshtjen e tij...

Poezitë e Irma Kurtit janë të strukturuara qartë, përshkohen nga një ritëm melodik, janë të rimuara për të krijuar maksimumin e një akustike të brendshme të krejt figurave stilistike. Nga kjo pikpamje, sinqeriteti i poetes është metafora e saj më autentike. Libri lexohet me një frymë, sepse është i ndërtuar mbi motivet e dhembjes njerëzore.

Nga Flori Bruqi




Irma Kurti ka lindur në 20 mars 1966 në Tiranë. Ka kryer studimet në Fakultetin e Historisë e të Filologjisë, dega anglisht në 1988. Ka punuar si mësuese e gjuhës angleze dhe më vonë gazetare në disa organe shtypi, gazeta “Mësuesi”, “Dita Informacion" etj. Në shtator 1997 ndjek në Universitetin e Athinës, Greqi, kursin 1 vjecar për mësimin e gjuhës dhe kulturës greke. Ka kryer kurse të ndryshme specializimi e trajnimi për gazetari në Gjermani, Norvegji, Danimarkë, SHBA, Francë, Itali, Zvicër etj.




Irma Kurti ka nisur të lëvrojë poezi në moshë të hershme. Në 1980 u nderua me çmimin e parë në Konkursin Kombëtar me rastin e 35-vjetorit të  Revistës “Pionieri”. Në 1989 nderohet me çmimin e dytë në Konkursin e organizuar nga Radio Tirana, me rastin e 45-vjetorit të çlirimit të Atdheut.
Në publikun e gjerë Irma Kurti njihet si krijuese e talentuar e teksteve të këngëve të lehta. Është pjesëmarrëse në dhjetëra anketa muzikore, festivale kombëtare e koncerte pranvere. Shumë prej këngëve me tekstet e saj janë nderuar me çmime e poezitë e tyre kanë mbetur ende tek dashamirësit e muzikës së lehtë. Spikasin bashkëpunimet me Ilir Dangëllinë e këngëtaren Ermira Babaliu: “Urimi yt”, “Mbrëmja që mban dashurinë time”, “Pranë të kaltrit det”, “Letër malli”, “E njejta ëndërr”, po dhe të tjera si: “Fotografia”, “Trokite tek dera”, “Nuk iu zemërova pranverës”, “Të jem për ty Number 1”, “Ndihem ndryshe”, “Befas zgjohem”, ”Nën dritën e qirinjve” etj.


Për auditorin e muzikës së lehtë në maj 1998 ajo lançoi kasetën e më vonë cd me disa nga këngët e saj më të mira nëpër vite: “E njëjta ëndërr”.
Irma Kurti është përfshirë në disa botime të Librarisë Ndërkombëtare të Poezisë në MarylandUSA si: “Forever spoken”(Të thëna përgjithmonë),  Antologjinë poetike: “The best poems and poets of2007” (Poezitë dhe poetët më të mirë të 2007) etj.
Poezitë e saj janë përfshirë në antologjitë: “Il Federiciano” publikim i Shtëpisë Botuese Aletti Editore 2010, Antologjinë e Konkursit "Diffusione Autori” 2011 të "GDS Edizioni".
Irma Kurti jeton në Bergamo, Itali.

Veprat
Këtë natë me ty-poezi, 1999
Shihemi në një tjetër botë, poezi 2002
Qirinjtë janë fikur, poezi 2003
Bëj sikur fle-poezi, 2005
Puthja e fundit-poezi, 2007
Midis dy brigjeve-libër autobiografik, 2010

Libra në gjuhën italiane
Tra le due rive (Midis dy brigjeve), botim i Shtëpisë Botuese Kimerik, 2011
Risvegliare un amore spento (Të rizgjosh një dashuri të shuar)-poezi, botim i Shtëpisë Botuese Aletti Editore, 2011

Çmime:
* Çmimi i tretë në Konkursin Ndërkombëtar të Poezisë dhe Prozës 2010 “Napoli Cultural Classic”, Itali, në kategorinë e autorëve te huaj. 
* Çmim special në Konkursin Ndërkombëtar “Coluccio Salutati”, Borgo a Buggiano, Pistoia.
* Çmimi i parë në Konkursin Ndërkombëtar të Poezisë dhe Prozës 2011 “Napoli Cultural Classic”, në kategorinë e autorëve te huaj.
* Çmimi i parë ne seksionin e prozës në Konkursin Ndërkombëtar “Lago Gerundo- Europa e Cultura” edicioni i 9-të, në Paullo, Milano për librin “Midis dy brigjeve”.
* Çmim nderi në Konkursin Ndërkombëtar “Terre di Liguria2011”(Tokat e Ligurias) në La Spezia për librin “Midis dy brigjeve” . 
* Çmimi i kritikës në Konkursin Ndërkombëtar të Poezisë e Prozës 2011 “Integrimi kulturor për një botë më të mirë” në Milano me përmbledhjen poetike: “Të zgjosh një dashuri të shuar”.


Mëkat

Nuk pipëtin asgjë, s’dëgjohet një hap,
gjithçka ka ngrirë dhe mbrëmja hesht.
Zërat janë mekur, fryn paksa një fllad
një dorë e çrregullt ka shpërndarë retë.

Gishtat e dikujt më mpleksen në flokë,
dy buzë më prekin, më puthin me afsh.
Unë mes dilemash e hutuar vështroj
hënën në qiell, si një sy të stërmadh...

S’dua të mendoj të nesërmen,asgjë
e lumtur pëshpëris në krahët e dikujt.
Është mëkat mos ta shijosh këtë natë
dhe pasionin mos jetosh gjer në fund!





I lodhur nga yjet


Ti s’i dëshifroje vështrimet e mia,
s’mund të doje askënd veç vetes.
Në unin tënd prej njeriu të bukur
s’kishte vënd për asnjeri tjetër.

Ti synoje pareshtur maja të larta,
vajza të reja, të bukura sa s’ka.
Sigurisht, me veten tënde pyesje
Si ngece tek unë padashur, vallë?

S’di si të ngjaja në tymin e duhanit.
Me siguri e mjegullt, pa asnjë vlerë.
Fjollat më mbulonin çdo çast fytyrën,
Për ty e padukshme isha ngaherë.

Ti ishe i forti dhe unë e dobëta,
flisja, emocioni s’më linte të qetë,
pasionin mundohesha ta fshihja
siç shuhet zjarri që gjithçka djeg.

Atëherë m’u desh të shkelja veten,
Mbushur plot me boshllëkun tënd.
Ika prej teje, ti mbete i dashuruar
me femrat-fantazma në internet.

Ditët rodhën,ti u ktheve tek unë
I penduar,konfuz, jo si më parë
Më dërgon ftesa, përgjërohesh
të rinisim çka përgjysëm lamë.

Pasionit tim i ka mbetur veç hiri,
s’kam shtysë të hedh dhe një hap.
Unë jam e forta.Nga kërkimi i yjeve
je lodhur tashmë, vetmia po të plak.



Pa dashur


Ne xhamin e dritares, qielli
pikat e shiut i perplas me force
ato rrjedhin me trishtim: qetesine
e dhomes s'e perzene dot

Me kot pres qe telefoni
ta thyej heshtjen e tij
i afrohem prane, ngre receptorin
asgje s'merr fryme, ka ngrire

Kot beme fjale, them me vete
sa kohe kemi larg, se mbaj mend...
Mbi xham s'po degjoj me trokitje
shiu vertet pushoi, apo une...
Pa dashur formova numrin tend!

Pendimi


Matem te flas e para
po s'prapsem serish
Ne buze me rri heshtja
ne mendje nje pendim

Kush faj ka nga te dy
kete tani se di
veç ndjej se kokeulur
ecim une edhe ti!

S’te kam dashur kaq shume!


Sonte ti fle prane meje
Kurre s’te kam dashur kaq shume
Ne endrren time te trazuar
A thua jam dhe une?

Shpesh te kam merzitur
Me ty jam grindur kot se koti
Por me ke dashur, njohja me ty
Si nje dhurate e Zotit

Pyes veten kete nate
Tek veshtroj tiparet e tua:
“pa prekjen, puthjen tende
c’kuptim do kish jeta per mua”?

Sa veshtire per te te gjetur
Ne kete bote te eger pafund
Tani qe te kam prane
Ndjej frike, s’dua te te humb

Sonte ti fle prane meje
S’te kam dashur kurre kaq shume!









Irma Kurti, a poetess and writer was born on March 20, 1966 in Tirana, Albania. She graduated from the University of Tirana, English Department in 1988.She has worked as a teacher of English and later on as a journalist in some newspapers, like “Mësuesi”, “Dita informacion” etc. In September 1997 she attended a one year course for the learning of Greek language and culture in the University of Athens, Greece.
Irma Kurti has begun writing poetries at an early age. In 1980 she won the first prize in the National Competition on the occasion of the 35-anniversary of the journal “Pionieri”. In 1989 she won the second prize among the young poets in the Competition organized by Radio-Tirana on the occasion of the 45- anniversary of the liberation of Albania.



Irma Kurti is one of the very few female poetesses in Albania that has contributed for a lot of years as a writer of the text songs. Her name is well known by the public because of participating in many song festivals and other concerts. Many of her songs are honored with prizes and they are still vivid at the minds of public.In May 1998 she launched a cassette and a CD with her best songs in the years entitled : “E njejta ëndërr”(“The same dream”).
The poetries of Irma Kurti have been included in some publications of the International Library of Poetry in Maryland, USA like as in the Anthology: “Forever Spoken”, in the Anthology: "The best poems and poets of 2007" etc.




Her poetries have been included in the anthologies: “Il Federiciano”, publication of the Publishing House "Aletti Editore" 2010, "Diffusione Autori" 2011, of "GDS Edizioni".
She actually lives in Bergamo, Italy.


Contents 


1 Books published by Irma Kurti
2 Books in Italian
3 Awards
4 External links


Books published by Irma Kurti


Këtë natë me ty “This night with you”-poetries 1999
Shihemi në një tjetër botë "See you in another world”- poetries 2002
Qirinjtë janë fikur “The candles are blown out”- poetries 2003
Bëj sikur fle “Pretending to sleep”-poetries 2005
Puthja e fundit ”The last kiss”-poetries 2007
Midis dy brigjeve ”Between two coasts”-Autobiographic 2010


Books in Italian


Tra le due rive “Between two coasts”-2011
Risvegliare un amore spento “To awaken a forgotten love”-poetries 2011


Awards


Third prize at the International Contest of Poetry and Prose 2010 of the “Napoli Cultural Classic” Association, Italy, in the category of the foreign authors.


Special prize at the International Contest of Poetry and Prose 2011 "Coluccio Salutati", Borgo a Buggiano, Pistoia with the poetry: “And I come back”.


First prize at the International Contest of Poetry and Prose 2011 “Napoli Cultural Classic” in the category of the foreign authors with the poetry: “Under my blouse”.


First prize in the section of prose of the International Contest “Lake Gerundo -Europe and Culture”, ninth edition, 2011, at the city of Paullo, Milano, with the book “Between two coasts”.


Honorable Mention at the International Contest “Lands of Liguria 2011”, La Spezia with the book “Between two coasts”.


Critics prize at the International Contest of Poetry and Prose “The cultural integration for a better world”, Milano with the book of poetries: "To awaken a forgotten love".


Irma Kurti ha pubblicato sei libri in lingua albanese, tra i quali l’ultimo è stato tradotto anche in lingua italiana. I suoi libri: “Këtë natë me ty” (Questa notte con te - poesie) 1999, “Shihemi në një tjetër botë” (Ci vediamo in un altro mondo-poesie) 2002, “Qirinjtë janë fikur” (Le candele sono spente-poesie) 2003, “Bëj sikur fle” (Fingendo di dormire-poesie) 2005, “Puthja e fundit” (L’ultimo bacio- poesie) 2007, “Midis dy brigjeve” (Tra le due rive-autobiografico) 2010. Al pubblico albanese è conosciuta anche come scrittrice di testi di musica leggera. Molte delle canzoni alle quali ha collaborato sono state premiate dalla critica.
Irma Kurti ha vinto il terzo premio del Concorso Internazionale di Poesia e Prosa 2010 dell’Associazione “Napoli Cultural Classic”, nella categoria degli autori stranieri. Ha partecipato al Concorso Internazionale “Il Federiciano” e la sua poezia “Stasera” è stata selezionata nell’Antologia del medesimo volume, pubblicazione della Casa Editrice Aletti, 2010.
Irma Kurti abita da qualche anno a Bergamo.



PËRGATITI:FLORI BRUQI

Hasan Qyqalla:Bliri i lashtësisë



Hasan Qyqalla



Hasan QYQALLA  u lind më 8 janar 1961 në Bardh të Madh, komuna e Fushë Kosovës.Shkollën fillore e mbaroi në vendlindje, të mesmen në Prishtinë, ndërsa studimet në degën Letërsi dhe Gjuhë Shqipe i mbaroi në Fakultetin e Filologjisë në Prishtinë. Me shkrime merret që nga viti 1976, kur botoi  poezin e parë në revistën "Shëndeti"!  Ka botuar në shumë gazeta e revista të kohës. Herë pas here ka bashkëpunuar edhe me mediat vizuale. Që nga viti 1993 jeton dhe vepron në Brol, afër Bonit në Gjermani. Gjer më tani ka botuar "Dua të vdes shqip" botuar nga "Spektri" , Prishtinë 2004; "Robi i Lirisë" botuar nga "Mërgimi A&B", Biblioteka "Salloni poetik"  Tiranë-Prishtinë-Gjenevë 2007,; "Prekja e ëndrrës" botuar në  "Globus R", Tiranë 2009, si dhe ka dy përmbledhje në shtyp, dhe një roman.



TA BËJMË SHQIPËRINË...
 
Atje ku bebzë e Tokës buron gjak
atje ku Besë e Flamur, n'arkë, n'miqesi
Atje ku n'bisht ngreh kokën bajlozi plak
Krenarisht ajo Tokë quhet Shqipëri...
 
Atje ku janë ndërtuar kullat Dardane
Bajraqet ngritur lart në atë Troll
Loja e fëmijëve në gjuhën Iliriane
Atje ajo Tokë, quhet Kosovë...
 
Atje ku fushëmejdanet kundërmojnë barot
ku "kali i trojes" merr turr e vrap
ku loket përkundin djepat me këngë e lot
ajo palcë Tokë e uruar, Kosovë quhet prap...
 
Atje ku ëmbël përkdhelen valët e detit
ku Nora e Kelmendit shkroi "parahistori"
Atje ku Oso Kuka, n'krye t'arbanasëve të kepit
derdhi gjakun shqip, vetëm për Arbëri...
 
Atje ku flasim, qajmë e qeshim edhe sot
ku u mbajt kongresi n'palcë t'Manastirit
Bilbilat e kombit n'akord me gaz e lot
N'abetare të shkruhet kjo Tokë është Iliri...
 
Atje ku sot pallen bijtë e Helen-usit
edhe ai Dhe është i shqipeve Çamëri
për ne tash vjen treni (ndoshta) i fundit
Unik në një Truall, ta bëjmë Shqipërinë-SHQIPËRI!

ÇAMËRI


Urin do shuaj me baltë
Etjen në krojet palcguri
Do shuaj mallin e flaktë
Në kalan dritëvajguri...!

Kuror lulesh pa çati
Ngopë shpirtin n’atdhe
T’frymoj shqim n’liri
Zgjohu Çamëri, pse fle!?

Besën vë peng n’asht
Pika gjaku n’epruvetë
Ndajë shtratin në kashtë
T’ndajm breng e jetë!

Të gjallët për Besë vdesin
Të vdekurit do ringjallen
Kujtimet ngrirë të mbesin
Engjujt vargojn Avra-lagjen!




BARDHIT
 
Zog bilbil i këngës së re,
Fluturimthi në qiell këndon
Shpirt shtegtari i uritur,
fushë ograj kot gjurmon.
 
Lë shikimet të marrin udhë
Ajër mëngjesi plot ngrohtësi
Si i huaj befas "prekem"
shifër "X" në t'imen çati!
 
Molisë ulem pranë kalasë
bri lumit në Bardh
S'është gënjeshtër as trillim: s'ka bari
...Pse kam ardh?
 
Bardhi im a më bekove
unë të këndova në çdo stinë
Lë përbuzjen më premto:
Jeta në ty është me florinjë.
 
MALL PËR NËNËN
 
Ulur buzë lumit Rajnë nën hijen e lisit plak
m'përshkon mall për Bardhin, për vatrën
Dy lot që më pikojnë vala vrullshëm përlan
T'i dërgoj në atë prehër, ku qava për herë të parë.
 
Mos u ndjej e vetmuar Nënë, lule e dashur
Shumë kam për të thënë,shkruar e kënduar për ty
Mezi na rrite ne femijët,me ninullat gjuhë bukur
Të kam më të dashurën,të vetmen në gjithësi.
 
Dhe kur të marrësh saçin për fli a pogaçe
Më kujto fëmijërinë, më uro si dikur fat
Kur më dhurove Abetaren the: s'do bëhesh rrugaç
Eh, valët e jetës ç'më përplasën këtu n'mëkat.
 
Gjithë jam krenar për ty Nënë jetë-gjata
S'turpërohem të qaj nga  malli që kam për ty
Kur t'vizitoj vij me mëngjesin, kur ik bie nata
Tani ke shumë të fala nga djali yt mërgimtari.
 
SHPRESA VDES E FUNDIT
 
Seç më the këtë urti,filozof a njeri urtak,
I kripur nga klasikët, i brumosur me art.
Bisedojmë për histori kombi, iliri e letërsi,
Kulla,oxhaku,oda! traditë fisi, krenari.
Këmbanë për këngë burrash, zile për fëmijë
Për shkollën shqipe,kult- Flamur e benikëri.
Seç më the këtë urti, filozof a njeri urtak,
I kripur nga klasikët, i brumosur me art.
Këndove këngë Kosove, përmallshëm në lartësi
"Shpresa vdes e fundit", paragraf pa melodi.
 
BETOHU
 
Betohu në shpatën e Kastriotit
në plisin e dadë Shotës
në Flamurin e Plakut të Vlorës
në Alfabetin e Manastirit
në dashurinë e Nënë Terezës.
 
Betohu në indexin e studentit
në urtinë e Anton Çettës
në Kanunin e Lekës
në trimërinë e Pajazitit
në pushkën e Jasharajve...!
 
Betohu në Krisht
në një Zot betohu shqip.
 
Flakë gjaku me Besa-Besë
Vetëm shqip dua të vdes...
 
SYTË E EVGJENISË
 
Sytë e tu, moj Evgjeni, i takova vetëm në letër
E buzëqeshur me mimikë: arshiki e kohës së vjetër.
U bëre këngë e pakënduar, zure vend në vargun tim
Shpirtbardhë e padjallëzuar, plagë m'u bëre në mërgim.
Kur të ndjehesh e trazuar,ik në kopsht kërko qetësi,
Engjëllushë a Doruntinë, urt lexo këtë poezi... (Është vetëm një pjesë e kësaj poezie)
 
GJURMË BEQARIE
 
I harrove këngët e shkruara
në çdo muzg me kokë n'dritare
Duke m'pritur lehtë këndoje
Princ a  çun...dash'ni beqarie.




NUK DIGJEM
 
Mos ma prej gjuhën
Mos më kall ëndërrat
Mos më shaj gjakun
Mos më shkel pragun
Mos më fyej Nënën
Mos më vrit pas shpine
Kam betim në BESË

Nuk digjem kurrë...!
 
KOSOVË, FJALA IME E FUNDIT
 
Të takoj në Botën e Dreqit
Me samar të thyer
Flladit të mëngjesit
Ku mrizon Zanë e Malit
Kosovë: Histori në labirinth
Peng i dashurisë
Gaz i fëmijëris
Pshertimë e nusërisë
Ofsham e burrëris
Kosovë: fjala ime e fundit
Kosovë: Fjalë e bekuar
Burim i pashuar
Kullë, tirq e plis
Kronik e shkruar në fis
Kosovë: ftesa e unit
Kosovë: fjala ime e fundit.
 
NUK MË KUJTOHET


-nuk më kujtohet si vdes Njeriu-
 
Prehem në shtratin e Jusuf Gërvallës
Lexoj biografinë e popullit tim
Mësoj autoktonin e Fisit tim
Vasha bënë pajën e nusërisë
Mbyllë në Kullë
Pa e njohur fare Jusufin...!

Njëmijë përshëndetje shkarravit fëmiu
Nuk më kujtohet si vdes Njeriu...!!!
 
PENG DRENUSHE...
 
Më magjepsin sytë ngjyrë gri
Kur shëndrisin thyejnë kristal
Lisin çan dhe një shkrepti
Det as bjeshkë nuk më ndal!
S'jam langua,Satan nën urë
Hipokrat n'shkenca të mjekësisë
Varg Fishte, Curr n'shpell guri
Peng Drenushe pas magjisë...

Treten ndjenjat në vegim
plagë m'u bëre në shtegtim!
...dhe e thellë sa thellësi Deti
...dhe e rëndë sa peshë Kurbeti.
 
ATËBOT


(V.Zhiti)
 
Atëbot që Ti n'burg dergjeshe
Prangosej shqipja kosovare
Kur me miza dheu zgjoheshe
Kot të pres n'parvaz dritarje...
 
Të dallgëzonin muret e çelisë
Ku do varë shandanet mbrëmë
Kot i bie mbi bjeshkë borisë
Tej-këtej burg, kurrë s'u pamë!!!



NJOHJA ME ELIN NGA ÇAMËRIA
 
Jam molisur nga udhëtimet e gjata
N'pritje të këngës Çamëria shurdhër fle
Unë thyej kufi shtetesh e futem n'atllase
Më thuaj ku të lashë? Të pyes ku më le?
Me vizën e kuqe n'indexin e kaftë
Për disa muaj do të çmallemi në valë
Ty çame e njomë, heu vesa mos të raftë
Shqip kur më pyete:"Si të thonë, or djalë?"
Unë emër orienti,ti paksa Helenase
gjurmonim rrënjët në buzë të detit,
_Jam deg' e degdisur,-the,-s'jam Kretase
_Shikim' i parë si goditje e tërmetit.
 
Tok takuam Nolin në teatrin antik
dramë arvanitase luante çuditërishtë
loti i vakët mbi faqe të rreshqet
kodi i gjakut foli arbërisht...
 
U njohëm të vuajmë,apo kush na ndau
Ti ngele n'ishull, unë kthyer n'atdhe
U dogjën dhe letrat, syri shqip qau
S'më kujtohet ku të lashë, apo ku më le!?
Mbaje premtimin me forcën e dëlirësisë
Letrat malluar si rërë e zhuritur
Ruaje emrin tënd Eli e Çamërisë
E yllta ime, gjak e pashprishur!
 
Atje do të vi prapë në një ditë gushti
Trageti i fundit do më sjellë në Kretë
Do të gjej gjurmët në hirin nga prushi?
Apo vetmin të zgjoj në plazhin e shkretë!
Nëse më pret diku,pse këte s'ma the
Nuk di që të lashë,nuk di që më le
Nëse më lexon, të lus për një FTESË
Çamërishtë më fto kurrë të mos vdes!!!
 
BLIRËT E QYTETIT TIM


     -Prishtinës sime-
 
Në gjeth bliri thura ditarin
Tek nën hije prisja fatin
Me gjurmët e lëna në trotuar
 
Aty shkela në kalldrëmet e vjetra
aty shijova udhët e ngushta
aty u shoqërova nga dritat e neonit
dhe u përkdhela nga fjalët e Zotit.
 
Aty më shoqëroi bliri i qytetit tim
Prishtinës
Bliri i lashtësisë
Aty ndoqa rrënjët e gjuhësisë.
 
Mes blirit e territ
preka natën e tmerrit
zhgënjimin e shpresës
vlimin e damarit
nyjen e Besës
Në plisin e plakut
me një abetare
mbi kullën dardane
Qëndisje e flijim.
 
Unë e bliri i fatit tim
ruajmë një kujtim
Të zogut e të pushkës
Të zgjmit e të luftës.
 
Prishtina më pret
më zgjon
prapë me aromë bliri
edhe pse lodhur e tharë nga malli
frymova thellë
Thellë në Liri.
 
PREKJA E ËNDRRËS
 
Sot nuk kërkoj aromë lulesh
as lakmoj retë qiellore
as kërkoj ndihmë shenjtërish
 
Sot le të mos vijnë yjet,
as rrezet e hënës
se s'bie më terr në Kosovë
 
PREKËM ËNDRRËN!
 
Sot Kosovë e Pavarur
është vet dielli i rilindur
dhe unë shtetasi i saj shqiptar.
 
Pavarësi e Kosovës
Prekja e ëndrrës së brezave
Qarkullimi i gjakut në deje.



Përgatiti:Flori Bruqi                   

ÇAMËRI NJË AMANET!






Nga Anjeza Sakaj

Nata më rrembeu prej djepi
Lodrat mi shkeli me kembë
Dëshirat mi rrembeu
Motra vëllëzer s'me la askend.

Atje ku flaka perpiu zemrat,
Ku lotët udhët lan më dhëmbje,
Atje ku renkimet s'patën sosje,
Atje ku brenga s'pat ngushëllime.

Si mund të rrahi zemra e ngratë,
Ku cifla, cifla s'di ku mbeti,
Hija zezë më nuk la
Djep e shpirt pa e prek.

E rrugeve të Çamërisë endem sot,
Një varr kërkoj të gjej,
Mbi dhe të mbështes kokën,
Një tufë me lot mbi te të derdhë....

E ëndërrat aty ti hedhë,
Ti mbjellë në tokën e bekuar
Amaneti që na i la i pari,
Amanet për tu trashëguar.

PËR LIBRIN E JETËS DHE INICIATIVËN E MREKULLUESHME


Daut Demaku.jpg

Daut Demaku lindi më 13.10.1944  në Abri të Epërme (Drenicë), është shkrimtar Shqiptar Dhe Ligjerues i lëndës "Arti i Mendimit Pozitiv"


Biografia

U shkollua në vendlindje dhe në Prishtinë. Kater vite ishte kryeredaktor i gazetës së studentëve të Kosovës "Bota e Re", kurse një mandat kryetar i Lidhjes së Studentëve të Kosovës.
Një kohë të gjatë ishte redaktor në Redaksinë e Revistave të Rilindjes, redaktor i Kooperativës botuese të Librit Bujqësor në Prishtinë dhe së fundi edhe drejtor i Shtëpisë Botuese Rilindja. I përkthyer në maqedonisht , serbisht , norvegjisht dhe anglisht


Veprimtaria

  • Brigjet e Thata - 1967
  • Plisat e Kuq - 1969
  • Plisat e Kuq (ribotim ne Tirane) - 1971
  • Kapituj jete - 1977
  • Shi e Puhi - 1979
  • Buka - 1981
  • Bletaja - 1976
  • Në mjaltishtë - 1978
  • Mote të thata - 1983
  • Trëndafila pa gjëmba - 1986
  • Guralec në këpucë -1989
  • Tregime Shqiptare -1996
  • Mendimi dhe Suksesi - 1997
  • Magjia e Urtisë - 2000
  • Shenjat para kthesave - 2002
  • Thuaji jetes miremengjes - 2003
  • Rina Dhe Gjyshi - 2004
  • Aforizma - 2005
  • Tregime Shqiptare dhe Mendimi Pozitiv
Radiodramat:
  • Trenat e mesnatës - 1972
  • Selgjishtja është dëshmitare - 1978
  • Ndryshoe vehten o njeri - 2004
Komeditë e luajtura në teatër :
  • Servisi i shpirtit - 1997
  • Ulërima - 2004


Proze

  • Tregime të sotme shqiptare - 1968
  • Toka e përgjakur - 1972
  • Djepi i lashtë - 1984

Përgatiti :Flori Bruqi


(Përkitazi me librin publicistik të Faruk Tashollit „Afaristë shqiptarë në Gjermani“, Prishtinë, 2008)


Nga Daut Demaku


Në traditën tonë kulturore dhe kombëtare – dokumentariteti – nuk ka pasë ndonjë vlerë. Kjo, si të thuash, për shkakun jetësor: nuk kemi pasë kohë as mundësi të mendojmë për gjërat qenësore që lidheshin me jetën, me ekzistëncën fizike, nuk e dinim a po na errë nata dhe a po na gdhinë drita, prandaj edhe nuk kemi pasë mundësi të mendojmë për vlerat e larta të njëmijë e një veprimeve të tjera që i bëjnë njerëzit në botën e civilizuar. Në kuadër të kësaj jete (“si lepuri nëpër qen”), nuk janë të pakta mungesat tona. E tash, në rrethana krejtësisht të reja, në një realitet të ri politik e kombëtar, mund të mendojmë dhe mund të veprojmë shumë më ndryshe dhe në mënyrë shumë më përmbajtësore dhe më domethënëse.
 Libri i Faruk Tashollit “Afaristët shqiptarë në Gjermani” për mua ishte një lajm, një shenjë se në rrugën e rritës sonë kulturore e kombëtare - po ndodh diçka e mirë, siç thashë: përmbajtësore dhe domethënëse.
  Për njerëzit që bashkëjetojnë me dhembjet dhe vuajtjet e popullit të vet në rrugën e gjatë e të mundimshme për krijimin e ndërtimin e KOMBIT ME PRESTIGJ, ky libër është lajm i mrekullueshëm, është iniciativë mahnitëse që dhuron gëzime konkrete. Pse?
 Përvojat e kombeve të tjera, që e kanë ndërtuar deri në perfeksion, rrugën e bërjës së kombit të suksesshëm, flasin qartë e saktë: derisa nuk ndërtohet bashkëpunimi i vërtetë i aristokracisë ekonomike dhe aristokracisë kulturore – dy shtyllat kryesore që e bëjnë kombin të jetë i suksesshëm – nuk mund të ketë rritë e zhvillim normal dhe funksional të asnjë vendi, të asnjë populli dhe të asnjë shteti.
 Sa herë flas për përvojat e të tjerëve, gjithnjë kam parasysh hebrenjtë, populli më i organizuar dhe më i vetëdijshëm në planetin TOKË. Për këtë popull që nuk janë as dhjetë milionë banorë në tërë botën nuk dua të flas më shumë përveç këtyre të dhënave: E para:  mbi 50 përqind e nobelistëve vijnë nga dhjetë milionë banorët e këtij populli, kurse 50 përqindshin tjetër e përbëjnë të gjashtë miliardë banorët e tjerë të botës. E dyta: emrat më të mëdhenj në botë nga lëmi i shkencës, ekonomisë dhe kulturës vijnë pikërisht nga ky popull. Tre: sot pjesëtarët e këtij populli komandojnë kapitalin e botës. (Me humor thuhet: kur lëviz një gisht i hebreut  të organizuar në Amerikë – tronditen të gjitha berzat e bankat në botë!)


 E qysh e arritën këtë mrekulli hebrenjtë?  Përgjigja është aq e thjeshtë sa gjason me një përrallë për fëmijë, por një PËRRALLË-FARË, që ka domethënien dhe vlerën e miliona jetëve.
 Në kohën e rrezikut të madh kombëtar për hebrenjtë, atëherë kur i hodhën në det dhe nuk kishin asnjë copë tokë për varre – atëherë paria e tyre e bëri betimin: u betuan në qiell e tokë, në Zot, në flamur e në komb se të gjithë pjesëtarët e këtij kombi tërë jetën do të punojnë për VIKTORINË. Dhe ky betim do të përcillet me vendosmëri – brez pas brezi. E ç’është viktoria? Viktoria (shqip: fitorja) janë dy gishtat e ngritur në formën e gërmës “V”, që me aq dashuri i ngrisnim edhe na në fillim të viteve nëtëdhjetë. Kjo germë formohej prej dy vijave: vija e parë: DITURIA dhe vija e dytë: PASURIA. Paria hebreite e dinte se kur bashkohen dituria dhe pasuria – nuk ka më fuqi në botë që mund ta pengojë rrugën e realizimit të qëllimeve politike, ekonomike dhe kombëtare.
 U tha, u bë. Dhe sot e kësaj dite viktoria është yll prijetar i këtij kombi me prestigj të lartë në gjithë botën e civilizuar.
 Prandaj edhe thashë në fillim se pa bashkëpunimin e thellë e të sinqertë të aristokracisë kulturore dhe ekonomike – nuk mund të arrihet asgjë. Këtë nuk e them unë, e thotë përvoja e atyre që vërtet dinë dhe kanë ditur ta kalojnë e ndërtojnë me shumë sukses rrugën e ndërtimit të kombit.
 Në këtë aspekt, prandaj, këtë libër e shoh si FARË e vogël, që po hidhet në tokë të plleshme dhe prej saj, nesër e më vonë, do të bëhet një bjeshkë e madhe dhe krenare.
 Momenti tjetër, që më shkakton kënaqësi të madhe e që lidhet me këtë libër, është ky: në përvojën time mbi njëzetëvjeçare të studimit të literaturës inspirative, kam nënvizuar disa momente, prej të cilave për këtë rast po i ndaj dy.
E para: shkolla e VUAJTJES është shkolla më e fuqishme në botë, sepse vuajtja njëherë të jep mësimin, pastaj provimin. Të gjitha familjet e mëdha europiane, që nuk i kanë lejuar fëmijët të hyjnë në vuajtje, madje as të hanë e të vishen vetë, që të gjitha kanë prodhuar debilla, njerëz të paaftë për jetë. Fëmijët e tyre, në momentin e parë kur janë përballë më ndonjë pengesë, atypëraty janë dorëzuar dhe kanë hequr dorë nga përpjekjet.
 Në këtë kontest: kush janë afaristët shqipatarë në vendet europiane? Ata janë njerëz që me shumë sukses e kanë përfunduar shkollën e vuajtjes dhe, prandaj, atyre iu takon ardhmëria. Kur t’i lexosh me vëmendje rrëfimet e tyre, kur t’i analizosh fillimet dhe vështërsitë e fillimeve, tek secili do ta takosh vuajtjen dhe vetëm vuajtjen. Të gjithë si një kanë hapur rrugën e jetës me përpjekje mbinjerëzore, me punë të madhe, me vendosmëri të paparë dhe, natyrisht, suksesin e kanë pasë të garantuar. Suksesi i kësaj rruge është i ëmbël dhe ta finikëron shijen.
 Nga ky kënd duhet parë edhe përvojën e të tjerëve: mbi njëzet qytete të botës arabe mbajnë emrat: Jetim Filani, Jetim Fisteku, sepse jetimët, duke qenë përjetues realë të vuajtjes, kanë arritur ta ndërtojnë jetën e suksesshme dhe kanë bërë edhe qytete të tëra.
 E shihni, prandaj, sa e madhe dhe domethënëse është iniciative për bërjën e këtij libri të mrekullueshëm.
 E dyta: e kam një kujtim timin, familjar, që më duhet ta them me këtë rast: stërgjyshi im, kur i mbushë të tetëdhjetat, i thonë djemtë: mos puno më, mjaft ke punuar, rri në kullë dhe prit mysafirë. Plaku pajtohjet me një kusht: të ma  lëvroni bahçen e kullës, sepse mysafirët nuk rrinë ditë të tëra me mua, e unë mërzitem pa punë. Djemtë e dëgjojnë. Bahçja e kullës ishte e vogël, as pesë ari vend. E lavrojnë djemtë, e plehëron plaku dhe e mbjell duhan. Me punë, plehërim, ujitje e kujdes, duhani, thonë, bëhej dy metra. E përpunonte ngadalë e më kujdes dhe, një Kurtaj i katundit tim, vinte shpesh dhe e merrte nga një okë duhan të grirë. Kështu një kohë të gjatë, dhe një ditë, ai burrë i Kurtajve i thotë: - Mixha Arif, u banë 48 okë duhan, nëse m’i jep edhe dy okë – po t’i jap Logjet e Abrisë.
Stërgjyshi im i thotë: jo, bre bir, nëse m’i jep Logjet po t’i japë edhe 52 okë duhan. Dhe kështu edhe ndodh… Logje quheshin livadhet në mes të dy Abriave, toka më e mirë që edhe në verën më të thatë – ta shtrëmbëron hambarin.
                Dhe kështu, nga puna e një plaku tetëdhjetëvjeçar, unë brezi i katërt e kam një arë të mirë në ato logje…Dhe pikërisht ajo tokë na ka mbajtë që të mos i nështrohemi kurrë pushtetit.
                 Pse e thashë këtë tregim të vogël? Një: që nga puna e vogël lindin rezultate të mëdha dhe dy: nuk e di çka do të jepja sot po ta kisha VETËM NJË FOTOGRAFI të atij stërgjyshi të mirë, që me punën e ndershme, në moshë gati të perënduar, me dorën e punëtorit të urtë, na la trashëgimi (tash gati 15 familjeve) një burim të të ardhurave të pastërta.
 Emrat që prezentohen në këtë libër, duhet të shoqërohen me fotografi, me të dhëna jetësore, që i kishte sitemuar autori në mënyrë të mrekullueshme, por në asnjë mënyrë kjo punë të MOS NDALET. Imagjinoni nipat e stërnipat e të prezentuarëve me këtë libër në dorë. A ka krenari dhe investim më të mirë dhe më domethënës.
 Kjo do të jetë edhe një dëshmi, një pasqyrë dhe një dokument se Kosova gjithnjë prodhon njerëz të suksesshëm. Dhe, në përmbyllje do të them këtë: njerëzit e suksesshëm janë shkollë e vërtetë prej të cilëve MËSOJNË SHUMË DHE MËSOJNË MIRË të gjitha brezat. Këta njerëz e kemi për detyrë t’i ngrisim sa më lartë, sepse: ata i përngjajnë diellit, sa më lart të ngriten, aq më shumë dritë e ngrohtësi dhurojnë. Sot kjo punë duket e vogël, por nga fara rritën lisat e lartë.
 Uroj që ky fillim i mbarë të ketë edhe rezultate të pastërta.



-----------------------------------------------

Përgatiti :Flori Bruqi.-

Faruk Tasholli
Faruk Tasholli u lind në Gadime të Rrafshit të Kosovës më 1958. Shkollën fillore e kreu në vendlindje, ndërsa të mesmen në Ferizaj. Fakultetin Filologjik, Degën e Letërsisë dhe Gjuhës Shqipe e përfundoi në Prishtinë, ku ndoqi edhe studimet pasuniversitare. Krahas studimeve, që nga viti 1980 ishte gazetar dhe për disa vite me radhë redaktor i rubrikës së kulturës në gazetën e studentëve "Bota e re" të Prishtinës.Nga viti 1988 kaloi në Redaksinë e Programit Kulturor të Radio Prishtinës, ku punoi deri më 5 korrik 1990, ditën kur forcat policore serbe mbyllën Radiotelevizionin e Prishtinës në gjuhën shqipe. Pastaj bashkëpunoi me gazetat e përkohshme në Kosovë si, "Fjala", "Zëri" e "Kosovarja", kurse më 1994 emigroi në Gjermani. Prej atje vazhdoi bashkëpunimin me Programin satelitor të Radiotelevizionit Shqiptar në Tiranë, pastaj u angazhua në organet e shtypit shqiptar në emigracion si "Ora" , "Bota sot" dhe "Fakti", duke vazhduar të punojë një kohë edhe në Radion shtetërore gjermane "Deutsche Welle", programi në gjuhën shqipe në Këln.
Deri tash ka botuar librat e poezisë për fëmijë "Mos u rrit pa mua" (1978), Ferizaj, "Rosat mësojnë patinazh" (1990) si dhe për të rritur "Drita të largëta" (1984) dhe "Tjerr fusharaku" (1988) në Ndërmarrjen Botuese "Rilindja", Prishtinë. Gjithashtu, ka shkruar vargjet për qindra këngë, shumica e të cilave janë bërë hite në njëzet vitet e fundit.
Aktualisht jeton në Ahen të Gjermanisë.

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar që editohet nga njëfarë ekstremisti dhe terroristi antishqiptar nga Shkodra, m...