Doli nga shtypi romani i një shkrimtari të talentuar shqiptar-Agim Dauti, Erë lufte i vinte Kosovës, Prishtinë , 2013

Agim Dauti është një shkrimtar i eksperimentuar, autor i tre vëllimeve poetike dhe i romanit të tij të parë “Erë lufte i vinte Kosovës”, kushtuar fëmijëve të helmuar gjatë fundviteve të '90-ta.
Libri del në kuadrin e Bibliotekës Prozë, redaktuar nga Shpresa Hoxha, boton Ura Prishtinë.

- Më thuaj kujtimin më të mpreht që ke pasur ndonjiherë.
- Blerta, kujtimin që nuk dua ta humbas asnjëherë, është puthja jonë e parë.
Unë thash kujtimin më të mpreht, e jo kujtimin më melankonik.
- Të thash moj, lermë të qetë, a të tregova se sa të dua? Tash të shkojmë se dua të mësoj për provimet që vijnë, foli Sokoli dhe u nisën drejt qytetit duke shushuritur mes vete.
Për Sokolin dhe Blertën kishte filluar tjetër jetë. koha e luftës kishte ikur, e tash duhej bërë " luftë" për të nxënë sa më shumë dituri, për të hapur horizonte për një ardhmëri e cila nuk le vend për kriminelë, por për njerëz të civilizuar....(fragment nga ronmani).


Agim Dauti-Kokaj, u lind më 30 qershor 1966 në fshatin Kokaj, komuna e Gjilanit.
Pas përjashtimit nga Gjimnazi në Gjilan nga komunistët, atëbotë detyrohet të kaloj në shkollën e mesme teknike.
Pasi në Kosovë nuk i mundësohen studimet, si shum atdhetarë del dhe kalon në kurbet.
Nga viti 1990 deri në vitin 2000, ka shkruar e botuar shkrime të ndryshme si reportazhe, përshkrime dhe ka të botuar poezi të shumta nëpër revistat e shumta.
Prej viti 1990 jeton dhe vepron në Mynih të Gjermanisë.
Ka botuar: Toka që më dha emër, Mall ose ëndërr e ndërprerë, Një pikë loti.
Ky është libri i tij i katërt.

ALFABETI I NATËS

Nga Vjollca Tiku Pasku


Errësira kalon nëpër sytë e mi.Jam në pyll duke ecur dhe për një çast përpëlit qerpikët.Pikëzat e yjeve rregullojnë pesëkëndorin në kapelen memece të qiellit.Largësia që më ndan me ta është gjumi i ditës së bardhë.Duke ecur, një grimcë lagështie e epidermës së natës,më qëndron në buzë. Puthje flagrante e errësirës,që pasohet me të tjera.Kodi i mistereve të territ, lind muskujt e buzëqeshjes të gjuhës së kozmozit.Hijet e pemëve bëhen njësh me errësirën. Në sytë e mëdhenj të bufit si orë nate,zbulohet kërshëria e ndonjë prej aventurave të zogjve më të vegjël.Gjinkalla sintonizon zërin me karkalecin.Gjarpri si një lëkurë rrëkeje rrëshqet nëpër gjethe dhe vërshëllen moskokçarës.Këndojnë kuaket e gjoleve për të ndezur bukurine e dashurisë.Brumbujt dhe milingonat lëvizin antenat për të marrë sinjale nga hëna.Një pëshpërim drethke më thotë;’tani do të ndodhë mrekullia’Zëra..të magjishme u hapën në gjithësi.Polifoni e pangjashme me kordat toksore apo frymore të krijuara nga erërat njerëzore. Ngjizje e tonalitetit të zjarrit, qiellit e tokës, zgjatoheshin në një melodi hyjnore,fuqizuar nga gjithësia.Qelqi i artë i hënës u thye nga diagrami i harpës magjike me një amplitud të lartë sinusoidale. Drita e saj u derdh dhe u përpi nga ajri..Ah…shtoj-za-vallet…këndonin dhe vallëzonin duke formuar një kërthizë toke,si flakë tempulli. Ajri tërhiqej prej vakumit të frymëmarrjes së tyre, dhe shpupuritej prej krahëve valltare virtuozitetin mijëvjeçar e krijonte valëzime ajrore.Sytë e shtojzavalleve vështronin si vesa e qiellit.Flokët I kishin të gjatë, si zgjatimi vektorial i reve të bardha mbi mal, veshur me pëlhurë argjendi, me shalle të gjelbërt natyror.Oh ...Bukuri e flakës së virgjër.Bukuri e dritës së pashfaqur e agimit.Bukuri e oqeanit mbledhur në thembrën e horizontit para perëndimit..Jam si në ëndërr..Një copëz dritëhënëze e fshehur u fik në qënien time, duke më dhënë ekstazën e saj.Fluturimi në sytë e mi skanoi gjithë aerodromin e qiellit, gjithë akset e gjerësisë dhe gjatësisë së pyllit, gjithë himnin e natyrës së errët..Ndjeja lumturi…Copëzat e natës u shpërbënë si një duhmë buqete, dhe shtojzavallet ikën rrufe.Agimi menaxhoi grimcat e dritës. Sytë njerëzorë u hapën për të realizuar ëndrrat e natës. Ajri rimoi frymëmarrjen e ditës.Nuk e di?A do të ishte më mirë të isha një qënie e lumtur e natës, apo një brengë e zhurmës së ditës?

“BUKURÇILET E SHIUT” E ZEQIR FAZLIUT, POEZI PEIZAZHI

NGA NEBI DRAGOTI


Është fjala e kritikut ajo që zë vend dhe mbetet për vlerësimin e një vepre. Kritiku peshon mirë dhe drejt vlerën duke i ndarë ato në pozitive dhe negative. Nëpërmjet kritikës sygjerohet edhe vazhdimësia e autorit për hapa të mëtejshme.Pra, nuk është autori ai që vlerëson veten, por…gjithsesi, ka edhe përjashtime, kur krijuesi ka një pjekuri të gjithanshme në fushën e letrave.Në katër vargjet e Z.Fazliut duket kjo:”Unë/bukur mirë/thura vargje bukolike/ në gjethnajë.”Në këta katër vargje, thjesht, këtu kemi një fjali dëftore, ku e cilësoj si prozaike.Përcaktimi më i mirë dhe më i saktë për “Bukurçilet e shiut” është titulli i shkrimit kritik, pavarsisht luhatjeve për ta quajtur atë poezi postmoderne.Postmodernizmi është rryma që vjen (shqip)pasmodernes.Në këtë volum lexojmë poezi peizazhi, por të ngritura në një shkallë artistke, ku kaq thekshëm nuk e shikon të lëvruar tek poetët e tjerë.Në këtë lloj krijimtarie shikohet serioziteti për ta dhënë atë në mënyrë të plotë si nga ana e konstruktit narrativ dhe duke e përfunduar me shprehje gjuhësore sa më artistike atë.Përsëritja e figurshme e vargut në mbyllje është origjinale:”Në gurë ka gjethe me vrima të vogla/por/mali është fole pulbardhash/mali është fole pulbardhash”.Shenjat e pikësimit nuk përdoren, rima gjithashtu(kemi të bëjmë me varg të bardhë).Poezia është amorfe.Drejtshkrimi nuk i përshtatet gjuhës standarte të shqipes.Shkruhen me gabime fjalët:zimbila, gjdo(çdo), xixillonja, ftoftë, kërsiti, pëlsiti, përpas, buketë, mollat etj.




Nuk desha të merrem duke analizuar fjalën e recensentit, sepse e shoh që edhe kur bëhet një kritikë, gjithandej, mbahet një linjë e vetme(linjë e mburrjeve, e lavdeve, gjer edhe në hyjnizim si talent i rrallë dhe epitete të tjera).Ka edhe mendime qesharake të kritikës, kur shprehet se x poet do të lexohet dhe është për nesër, sepse sot nuk kuptohet.Këto janë broçkulla të kritikës.Pra, kjo lloj kritike largohet nga objektivi i kritikës reale.Kritiku i qëndron krijimtarisë ballëpërballë, bashkëbisedon me autorin, kushdoqoftë, dhe e shikon drejt e në sy.Elozhet e pamerituara gjithë fallsitet në fushën e kritikës veçse dëmtojnë ose rutinizojnë shkencën e saj.Unë nuk kam ndërmend të zgjatem e të bëj analizë të plotë kritike, por jam detyruar të shkruaj, se vetë autorit ia premtova këtë gjë.Titulli i volumit më tërhoqi pa masë(bukur=ndajfolje
+çilet=folje)dhe del kompozita bukurçilet dhe emërtimi i bukur”Bukurçilet e shiut”.Në poezinë peizazh Fazliu ka meritë të padiskutueshme.Për ilustrim e jap të plotë vjershën”Valeriana”(emër luleje):”Krejtësisht brune në pamje të parë/por e ëmbël/e bukur/dhe tepër biblike/në shpirt/në shpirtin e bardhë/Fund e krye ishe me gjethe e lule/të kuqe /të verdha/të bardha/Trëndafilja dhe hëna e kishin zili”.Detaj krijimtarie bëhet lulja dhe veshja bëhet me animizëm(besim fetar)dhe konsiderohet njëlloj me qeniet frymore.Karakteristikë e artit avangard është se synon të japë të renë.Mund ta quajmë poet avangardist, sepse poezinë e peizazhit e ka ngritur në një shkallë më të lartë dhe kjo është e reja në poezinë tonë.Mirëpo këndi tepër i ngushtë i tematikës(vetëm peizazh)më bënë të lëkundem në këtë vlerësim pozitiv që desha t’i bëj.Përkohësisht, këtë mund ta quaj dhe modë, por jo se kjo është e përhershme dhe aplikohet nga të gjithë ata që shkruajnë.Një poezi të tillë nuk mund ta praktikojë çdo krijues, fund e krye, dhe aq më keq, kur kësaj mode t’i përkushtosh gjithë krijimtarinë siç bën Zeqiri në librin e vet “Bukurçilet e shiut”.Në suazën e postmodernizmit nuk mund ta futësh këtë krijimtari që mirret vetëm me natyrën, sepse edhe për faktin e vetëm nuk sjellë ndonjë gjë të re në aspektin social.Poezi peisazhi janë shkruar shumë nga poetë të ndryshëm, por nuk i janë bërë skllav për gjithë jetën këtij krijimi.Sill ndërmend “Bagëti e Bujqësi” të N.Frashërit dhe autor të tjerë të Rilindjes!Qartësi dhe mësim mbi lirikën peizazhiste na jep edhe tradita e poezisë shqipe.Kujto vjershën “Poradeci” të Lasgushit:”Perëndim i vagëlluar mi liqenin pa kufir, /po përhapet dalngadalë një pluhurë si një hije/Nëpër mal e nër lëndina, shkrumb i natës që po bije…”Kjo natyrë e dhënë është konkrete.Kjo skalitje ka për burim frymëzimi liqenin e Pogradecit dhe jetën njerëzore…”në katund kërcet një portë…në liqen hesht një lopatë…”etj.Përmend me një strofë peizazhi edhe lirikun e madh rus Esenin:”E unë e di , e di dhe ti/se nën këtë dritë blu hënore/nuk ka lule mbi këta bli/mbi bli ka brymë e fjolla bore”.Këtu, pra, në këtë bukuri bën pjesë dhe njeriu, të cilin nuk e veçon.Ndryshe veçohet natyra(ka vijë ndarëse nga të gjallët)tek Fazliu.Nëpërmjet narracionit poetik jepet peizazhi në tre vargje tek poezia “Një ditë”: “Një ditë do të çelin lulet/në degët e manit/e mali do të shlodhet nga shiu”.Nëqoftëse do të kemi kërkesë më të avancuar them, se stadi artistik i kësaj poezie trevargëshe duhet të ishte më i plotë, pra, nuk është përfunduar si duhet etj.Përgjithësisht është një arritje”Bukurçilet e shiut”.Përgjithësisht tregohet një hap i avancuar dhe i guximshëm në poezinë shqipe të peizazhit.Mirë kjo, është, nuk ia mohoj këtë meritë, por dhe kam të drejtën si kritik ta përfundoj këtë shkrim vlerësues:Kjo është poezia, që i jipet lexuesit?Një volum me peizazh?Po ku është njeriu , jeta, problemet sociale në këtë peizazh të bukur plot trille fantazie dhe imagjinatë, ku ka edhe raste të papranueshme llogjike në ndonjë krijim?Do të ishte më mirë proçesit të krijimit t’i nënshtrohej kompleksiteti:natyra për njeriun dhe njeriu për natyrën.Volumi jep tabllo peizazhi të mrekullueshëm që kanë viset e Kosovës.Kjo bukuri natyre e ka bërë Z.Fazliun të jetë gjatë krijimit në gjendje psikollogjike anamendi(në kuptimin e mirë të fjalës).E marr veten dhe për lexues(duke u larguar gjykimit si kritik):ndjej kënaqësi për artin me të cilën janë thurur poezitë, por…dalloj, tek konstrukti semantik ka çoroditje, nuk gjej kuptimin e vjershës, lidhjen e mendimeve etj.Ndër të tjera, ja një shembull:”Rozmarina/nën degën e pemës/i ujit/gjethet e venitura të fikut”.Nga një llogjik e çartuar dalin këto vargje të pakuptimta tek poezia “Endet ende një siluetë”.Kjo gjendja e tij shpirtërore dhe mendore, e ekzaltuar, dha krijimtarinë e këtij volumi;mirëpo krijuesi ka edhe detyrën tjetër:të bëjë vetëkontrollin në shumë drejtime.Po kështu, kërkohet që edhe kritika, ndryshe nga ç’është, të jetë funksionale.

RILINDJA, GAZETAT, GAZETARI

NGA NEBI DRAGOTI

Edhe bufi e ka të qartë pse kërkohet Rilindja…Që t’i japësh ftillimin e duhur pyetjes i duhet bërë analizë gjëndjes në të cilën jemi.Duhet programuar ndryshimi, që kërkohet:nisja, vazhdimi , metodika e punës, dhe ku do të arrijmë.Në këtë aspekt, pritshmëria është e madhe dhe gjithë sytë janë kthyer nga Qeveria e Rilindjes.I pari është intelektuali që duhet ta konceptojë drejt dhe me ndërgjegjshmëri qytetare, se ç’është kurorëzimi i Rilindjes 2013.Rilindja e Atdheut me parametra të tjerë është baraz Rilindja e demokracisë së vërtetë shqiptare.Gjithkush e dëshiron këtë arritje, se kjo është për të gjithë.Nistore për Rilindjen qe vërtet e majta me liderin e saj E.Rama.Populli mori shansin, por edhe e dha vetë me votimet këtë shans për ndryshimin e madh:Atdhe pa korrupsion, Atdhe me shtet ligjor, Atdhe ku drejtimin duhet ta marrë në dorë meritokracia e përkushtuar, Atdhe ku gjithsecili të punojë dhe të gëzojë.Rilindja ngrihet përtej politikës së majtë dhe politikës së djathë.Është për vendin tamam si Rilindja për Pavarësinë.Kjo është arsya më e fortë bindëse që duhet t’i bashkohemi për ta mbështetur atë.Shqiptari duhet t’i japë energjinë, mendjen, forcën e vet, sepse kështu jemi në shërbim të Republikës.
Kështu vendit i rritim kredibilitetin, sigurinë, qetësinë, pastërtinë qeverisëse të shtetit.Pastaj , të gjitha këto, mbeten trashëgim brez pas brezi.Rilindja është baraz Shqipëria, kombi shqiptar, shqiptari me politikë të re të emancipuar, ku rron me dinjitet dhe krenari, paqëdashës kurdo dhe me këdo.Rilindja figurën e shqiptarit e kërkon të lartësuar:shqiptari mik i ngushtë e besnik i popujve, dashamirës i fqinjësisë së mirë në tokën e vet, në trojet e veta, që i kanë lënë gjyshstërgjyshët ilirianë.Rilindja është përfundimi i kapitullit ku do të vulosë njëherë e mirë historikisht, pa u diskutuar nga të tjerët:Shqipëria kombi më i vjetër në Ballkan.Shqiptari është figurë njerëzore vitale, me shpirt punëtor, me zemër të madhe prej humani, me Skënderbeun, Ismail Qemalin, nënë Terezën që i kanë dhënë emër Atdheut.Të ndjekim shqiptarisht rrugën e të parëve, shembullin e tyre.Figura të tjera kësaj Rilindje do t’i shtohen.Ka dashakeqës, mosdashës Rilindja 2013 siç pati edhe Rilindja për Pavarësi.Duhet kuptuar mirë:Rilindja është për Shqipërinë, është për gjithë shqiptarët kudo që janë.

GAZATAT

Gazetat kanë një mision, japin një mesazh, kanë një objektiv të cilat mbështeten tek realiteti.Përceptojnë, analizojnë aktivitetin politiko-ekonomik, social-kulturor, evidentojnë dukuri pozitive që janë në interes të Atdheut dhe bëhen promotorr në këtë lëvizje.Ato, jo të gjitha, shfrytëzojnë për të pasqyruar në shtyp standarte me motivet që kërkon shoqëria.Ka gazeta aktive dhe inaktive, ka qëndrime të vakta, kur edhe problemet e vendit janë kryesore.Ka gazeta që , qëllimisht , u largohen problemeve dhe , për zhurmë, i bien legenit.Dhe më e keqja është, kur mbajnë qëndrim prej sehirxhiu, sidomos, ndaj programit qeverisës që parashtrohet për zgjidhje.Këtu, është parimore që secilës gazetë, mbi këtë problematikë duhet t’i rrahin çekiçat për të nxitur, madje edhe sygjeruar, kur ka vend, për të rrokur nivle të reja në gjithë fushat e jetës të cilat, kështu siç janë, kanë mjaftë probleme.Dhe këto probleme, që janë akumuluar, kërkojnë tërmete të fuqisë sociale për ndryshim.Tek disa prej tyre, gama tematike, që kanë, po t’u bësh analizë të hollësishme, është tepër e varfër, e njëanshme, ka përsëritje të njëra- tjetrës, sepse e shikojnë tepër ngushtë, kështuqë trajtojnë shkrime, që kanë përmbajtje të parcelave politike që zhvillohen në Tiranë.Çdo gazetë si tribunë e mendimit intelektual të avancuar dhe emancipuar duhet të njohë Rilindjen dhe të japë konributin e saj qoftë edhe duke i bërë oponencë konstruktive.Edhe oponenca kur bëhet për mirë ka vlerë dhe duhet marrë në konsideratë nga pushtetmbajtësit.Rilindja është kërkesë e domosdoshme mbarëpopullore, që e dikton koha, për të pastruar ngërçet që ka shoqëria.Këto ngërçe dihen:drejtësia , korrupsioni, rendi , ekonomia, të drejtat qytetare të bashkëkombësve tanë, kudo që janë dhe që, sotpërsot, janë të harruara dhe ato më elementaret.Po të shikosh me kujdes tematikat që lëvrohen në mediat e shkruara, konstaton me lehtësi dhe temetikën mediokre që nuk ngjall interes për lexuesin.Kuptohet, kjo lloj “varfërie”shërben për të mbushur vetëm faqet.Nëpër gazeta duhet të gëlojë mendimi shqetësues kohor përparimtar realizuar në prizmin më favorizues social.Kështu mbahet etika e gazetës në pozicionin e duhur që dëshiron shoqëria.Edhe pse jemi shoqëri pluraliste, mendimi që përcillet në gazeta duhet të jetë brenda suazës llogjike që përkon me mendimin e shumicës.Ky mendim të bën të shprehesh:gazeta kurrë nuk duhet të jetë medium partiak cmirëzinjësh me mendim të infektuar dhe të manipuluar për ta shitur atë në publik.Kështu ajo dëmton veten.Jetojmë në sistemin pluralist demokratik, ku dhe kultura kërkon performancë të re në sipërfaqe dhe mbrendësi.Edhe mediat duhet të njohin procesin Rilindje në gjirin e vet.Këto mendime që përcjell janë kodi etiko-moral me një domthënie të madhe, duke u përshtatur me kohën, pra, janë dhe vizionare...Dikush thotë:”Si t’ua bëjmë gazetave partiake?’’Përgjigja është kjo:ka etikë gazetareske, është gjuha, kultura e të shprehurit dhe idetë që përcillen duhet të argumentohen dhe të jenë bindëse përballë lexuesit.Ky qëndrim është zëri që bashkohet në unison, sepse ky zë , kështu, kërkon zgjidhjen e problematikave dhe shqetësimeve që ka koha.Ky pushteti i katërt duhet të përcjellë fjalën e mençur dhe jo mllefet e sëmura.Mendimi përçarës, fallso, për të denigruar pozitiven është antivlerë.

GAZETARI

Gazetari është intelektual i formuar moralisht, politikisht dhe profesionalisht.Mendimi i tij s’ka nevojë të komandohet nga të tjerët.Ai ndan vlerën nga antivlera.Vazhdimisht rrit personalitetin e tij shoqëror duke u brumosur me karakteristikat më të mira njerëzore.Nuk pranon diktate që të nëpërkëmbë proçeset që mbajnë vlera shoqërore.Bëhet pjesëtar i mendimit të shumicës dhe mban qëndrim kritik duke analizuar drejt dhe ndihmon me mendimin e tij progresiven.Në shërbim të kësaj kohe që jetojmë kërkohet edhe gazetari investigues për të goditur korrupsionin në drejtësi, në mjeksi, në administratë e institucione të ndryshme.Për të arritur objektivin jep kontributin e tij si pjesëtar i kësaj shoqërie duke u treguar aktiv.Në aradhën tonë për Rilindjen ka vend për të gjithë.Edhe mbarë politika shqiptare duhet të jetë pjesë për të krijuar të tërën e Rilindjes.Motivet e Rilindjes duhet të jenë gjithëpërfshirëse në gjithë vendin.A nuk e do që ta ketë në gjirin e vet gazetarin e tillë Rilindja e jonë?Të bashkohemi me Rilindjen, në shërbim të Rilindjes, të japim për Rilindjen!...

ZGJEDHJET KOMUNALE PO E TUNDIN MARRAVESHTJËN E BRUXELIT!?

Nga Sylë Arifi, avokat

Disa nga shumë zëra e kerkonin vazhdimisht largimin e EULXIT nga Kosova, apo disa të tjerë duke e vequar marrjnë e mandatit ekzekutiv dhe vazhdimin e qendrimit vetem me ndimes apo kshilldhanje, në ndertimin dhe funksionalizimin e Institucjoneve Shtetrore të Kosovës. Qeveria e Kosovës disa kohë më parë dhe tani më dukshëm  po kërkon përfundimin e mandatit të tanishëm të EULEX-it në qershor të vitit të ardhshëm, dhe se e ka puplikuar një strategji qysh në vitin 2011, të cilën e ka prezantuar në Bruksel, dhe tani strategjin e bërë  edhe në vitin 2012, dhe se kjo strategji është kompletuar dhe i është dërguar Kuvendit për miratim, si veprim politiko-strategjik dhe obligim kushtetues.

Qeveria e Kosovës dëshiron që EULEX-i të largohet nga Kosova në formën e bashkëpunimit e jo të dëbimit  si hap i menduar  politik. Qëllimi është që mandati i EULEX-it në qershor të vitit 2014 të përfundojë dhe në formën e monitorimit apo këshillimit, duhet të negociohet me BE-n, dhe mekanizmat tjerë nderkombëtare. Vrasjen e anëtarit të EULEX-it, para ca dite është deshmi e fort se ky misjon nderkombëtar nuk është në detyrën e tij për qka është mandatuar nga BE-ja. Ky është një sulm kundër marrëveshjes së 19 prillit për normalizimin e marrëdhënieve të Kosovës dhe Serbisë, dhe strategji e grupeve kriminale serbe për ta zmbrapur faktorin nderkombëtar në raste të qfardo skenari serb.

Kushtet e Berlinit për Serbinë?

Gjermania hartoi një listë të kërkesave për rrugën e Serbisë drejtë BE-së, të cilat i mbështet Britania e Madhe. Në mesin e kushteve përfshihet edhe Kosova.

- që krahas Kapitullit 23 dhe 24 të hapet Kapitulli 35 (Kosova) dhe që këto tri pika të mbyllen të fundit.

- që të zbatohen të gjitha pikat e Marrëveshjes së Brukselit dhe që Beogradi, vazhdimisht në terren, të dëshmojë se nuk do të pengojë Prishtinën në procesin e integrimit evropian.

- që Beogradi dhe Prishtina të nënshkruajnë një marrëveshje mbi marrëdhëniet e mira fqinjësore para anëtarësimit të plotë në BE.

- që bisedimet (për anëtarësim të Serbisë në BE - v.j.) të pezullohen në çdo moment, nëse Beogradi heziton apo ndërpret zbatimin e detyrimeve të saj.

Pesë pikat tjera pak a shumë kanë të bëjnë me Deklaratën për Serbinë, të cilën Bundestagu gjerman e miratoi më 27qershor, ku kërkohet suksesi i zgjedhjeve lokale (në Kosovë), eliminimi i plotë i strukturave paralele, lëvizja e lirë e doganierëve të Kosovës, vazhdimi i reformave gjyqësore dhe lufta kundër korrupsionit, pajtimi në rajon dhe përparimi i dukshëm në zbulimin dhe ndjekjen e akterëve të djegies së Ambasadës gjermane më 2008. Dokumenti gjermano-britanik, është përcjellë tek shtetet anëtare të BE-së dhe aktualisht diskutohet në Këshillin e Europës. Pra, të gjitha keto pika apo kushte të parashtruara për zbatim nga serbia si palë nënshkruse në Bruxel, nuk jan realizuar deri me tani dhe siq po shifet nga qendrimet dhe veprimet serbe të ditëve të fundit as që kann vullnet ti implementoin shumicën e obligimeve nga kjo marraveshtje. Pra serbia ka synim ta destabilizon gjendjën politike dhe të siguris në Kosovë dhe më gjerë, gjithni duke tentuar që fain dhe përgjegjësin ta hudhi të pala tjetër.

Ligjvënësit e Kosovës pothuajse njëzëri kanë adresuar kritika të ashpra ndaj qasjes së EULEX-it në raport me luftën e UÇK-së, me mos veprime të nevoishme në veriun e Kosovës, dhe mungesën e hetimeve të nevoishme kundër krimeve të kryera nga forcat serbe ndaj popullatës së pafajshme civile shqiptare.

Kërcënimi me mosvazhdim të dialogut me Prishtinën, për shkak të mos lejimit të zyrtarëve të lartë të Serbisë ta vizitojnë Kosovën gjatë fushatës zgjedhore, është edhe ni presion vazhdues i serbis mbi Kosovën, vetëm për ta zhagitur implementimin e marraveshtjës së 19 prillit. Ky veprim i kryeministrit serb hyn në fushatën vazhduse të shumë akrobacjoneve taktiko-diplomatike sa për justifikim para BE-s. Reagimi apo përgjegjja e Institucjoneve  Shtetrore të Kosovës, është në harmoni me rendin ligjor dhe kushtetues, dhe defanziva serbe kësaj radhe, për klasën politike të Kosovës është ofenziv dinamike për ta deshmuar fuqin e veprimit shtetror, edhe pse i vonuar!

Paralajmërimi i Brukselit dhe vendeve të Kuintit nga serbia, se vendimi i qeverisë së Kosovës është skandaloz dhe goditje në procesin e bisedimeve është nonsens logjik, politik dhe diplomatik, sipas të gjitha ligjeve dhe konventave nderkombëtare. Përndryshe, shkuaraja e Kryeministrit serb në ni shtet tjetër në fushat zgjedhore konsiderohet si nderhyrje apo agresion kushtetues në sistemin zgjedhor e sanksionuar me kushtetutën e Repuplikës së Kosovës.  Nënshkrimi i marrëveshjes së Brukselit, nuk nënkupton që  përfaqësuesit e dy qeverive të Shteteve nenshkruse të kan të drejtë të nderhyn në sistemin zgjedhor në fushata zgjedhore siq po pretendon kësaj radhe politika serbe.

Qendrimert e zëvendëskryeministri Kuçi se asnjë zyrtar serb nuk do të lejohet të hyjë në Kosovë në kohën e kampanjës zgjedhore dhe e konfirmuar edhe nga Ministri i Punëve të Jashtme të Kosovës Enver Hoxhaj, jan plotsisht në rrespektim të vullnetit të popullit  të Kosovës dhe në harmoni me rendin dhe sigurin Shtetror të  Kosovës. Veprimet e tilla alarmuse serbe, pran qarqëve nderkombëtare, mos plotësimi i detyrave të tyre sipas marraveshtjës së Bruxelit, nga krijon situata të brishta të sigurisë. Prandaj, gjdo situat jasht gjdo kontrolli shtetror dhe nderkombëtar nga KFORI dhe EULEX-i, në veriun e Kosovës e shton vemendjën e Bruxelit se Serbija nuk është e interesuar ta zbaton marraveshtjen e nenshkruar në Bruxel. Sigurisht se ka vend për shtimin e masave të sigurisë në veri, që procesi zgjedhor të zhvillohet normalisht. Prandaj, kërkohen masa të veçanta të sigurisë që nënkuptojnë prani më të shtuar policore dhe i gjith mekanizmi i sigurisë shtetrore dhe asajë nderkombëtare gjatë gjithë fushatës zgjedhor.

Sigurisht se sigurin e përgjithshme gjatë ketyre zgjedhjeve mund ta demtoin, rrezikoin edhe disa emisar nga mbetjet udbeske të porositura dhe të paguara nga qendrat e tyre në serbi të cilet bajnë akuza-fabrikime dhe shpifje ndaj figurave politike dhe shtetrore të cilat tani veq jan nominuar si kandidat për zgjedhjet tona komunale. Qellimi i ketyre skenareve antishqiptare është vetëm sa për të krijuar huti  zakonisht për ata kandidat që gezoin përkrahje të gjithanshme si bartës të vlerave kombëtare duke  synuar prishjët e raporteve të kandidatve në raporte shoqerore me elektoratin-votusin.  Denoncimet e fabrikuara me shpifje dhe pa argumente që në prag apo gjatë fushatës zgjedhore i botoin disa gazeta në Shtetin e Kosovës, jan pa dyshim qellim kqija, dhe e demtoin veqanarisht rreshtimin real kombëtar.

Qendrimet e qeveris Serbe,  se vendim i qeverisë së Kosovës ka shkaktuar njërën prej krizave më serioze në procesin e deritashëm të bisedimeve mes Prishtinës dhe Beogradit është më shumë se Absurd?! Catherine Ashton po sot nën ndikimin e kësaj klime politike, i ftoi në takim Kryeministrat Thaqi dhe Daqiç më 7 tetor në Bruksel, në motiv të vazhdimit të dialogut të lehtësuar nga BE. Qëllimi i takimin është për të rishikuar progresin në implementimin e marraveshtjës në kontekst me ate që ndërlidhet me mbajtjen e zgjedhjeve komunale të 3 nëntorit në Repuplikën e Kosovë. Po, sot takimi i paraparë për lëvizjen e lirë mes Kosovës dhe Serbisë, në Bruxel  nuk është mbajtur me fajin e palës serbe, e cila e ka anuluar pjesëmarrjen në takim, apo e ka bojkutuar ! Keshtu, po vazhdon politika serbe karshi Shtetit të Kosovës, dhe klasa e jon politike duhet të vazhdon me hapa të guximshëm të veproi fuqishëm si Shtet  Sovran në relacjone kombëtare dhe nderkombëtare.

Fey ironizon shqiptarët

Me shami mbi flokë e shall mbi supe në rolin e Blertës, aktorja amerikane Tina Fey (greke nga e ëma) tek rapsodia “Girls” përpiqet të ironizojë femrat shqiptare. Në një nga këto episode, bazuar në versionin origjinal televiziv “Girls” ajo mundohet të vërë në lojë vajzat shqiptare. Me këtë interpretim ajo kërkon të ulë personalitetin, kulturën e traditat e çmuara të femrës shqiptare.
Por nuk ka si të ndodhë ndryshe, sepse znj. Fey me nënën greke do të shkojë patjetër në origjinën e saj duke sulmuar e ofenduar shqiptaret në të gjitha fushat e jetës. Konkretisht asaj i ka ardhur “zogu” në dorë e do të injorojë shqiptaret, duke vendosur shami mbi kokë e supe, e duke dialoguar ashtu siç i intereson asaj. Nuk fyhemi aspak për vendosjen e shamisë nga ana e saj, sepse nganjëhere edhe vajzat e gratë shqiptare i vendosin ato jo vetëm për traditë, por edhe për sharm, për tu dukur më bukur e me shije të hollë në kohë dimri apo edhe në vjeshtë.
Mos të harrojmë se shamitë apo shallin krahëve e hidhnin dikur edhe zonjat e mëdha nga vende të ndryshme të botës. Besoj edhe ajo në jetën e përditshme duhet të jetë si çdo femër tjetër përdoruese e rregullt e shalleve me ngjyra mbi flokë e supe. Kam bindjen se edhe e ëma e saj greke e gjyshja hedhin krahëve një mbulesë të tillë krahëve.
Po çfarë ka këtu për tu çuditur znj. Fey, e për të venë në lojë, apo vetëm sepse jemi shqiptare, e ti pa tjetër duhet të shfrytëzosh emrin e karrierës tënde duke u tallur me një studente shqiptare nën emrin e Blertës? Megjithë respektin që kam për ju si aktore humori po ju them se, vajzat e gratë shqiptare janë femrat më famoze në botë e kanë lenë gjurmë të mira në historinë botërore.
Po e filloj me Nënë Terezën. Besoj se të kujton diçka ky emër, apo jo? Humaniste e bamirëse shqiptare me shall të bardhë me viza blu mbi kokë e rreth qafës, fiituese e Çmimit Nobel për Paqen, me të cilën krenohen shqiptarët e që vendlindja e saj është Shqipëria. Vazhdojmë me artiste e aktore të tjera që në dejet e tyre rrjedh gjak shqiptari. Këngëtarja e njohur italiane me origjinë shqiptare Ana Oxa. Aktorja amerikane Sandra Bullock, që kohëve të fundit aludohet se i ati i saj është me origjinë shqiptare. Sopranoja me famë botërore Inva Mula. Eliza Dushku, e cila ka luajtur përkrah Robert De Niros (edhe ky me origjinë shqiptare) dhe Leonardo Di Caprio-s në filmin “Historia e një djali”. Emina Cunmalaj supermodelja me origjinë shqiptare, e cila është shpallur ylli i ri i revistës së famshme të fotomodeleve “Elite & Vague” në SHBA.
Regjisorja franko – shqiptare Liria Begeja, Laura Mersini Houghton shkencëtare, është kozmologe dhe një nga femrat e pakta në botë që meren me shkencë. Zana Nehani Bezhani violiniste virtyoze e me shumë emër nëpër botë, ka një karrierë të shkëlqyer artistike si në Shqipëri ashtu edhe jashtë vendit, fituese e disa Çmimeve, aktualisht është pedagoge violine në një nga universitetet më prestigjoze të Turqisë. Laureta Meci, ka përfunduar shkollën e aktrimit “Stella Adler” në New York dhe po avancon në karrierën e saj.
Kristine Elezaj e njohur nga fansat e saj me emrin Kebe është një këngëtare shqiptare – amerikane, është bërë mjaft e njohur në SHBA, para disa vitesh ka lançuar këngën e parë “Let You Know, ndjekur nga “Souvenirs”. Elizaj gjithashtu ka dolë e 53 –ta në Çmimet “Grammy”. Eda Zari, lindur në Tiranë, jeton prej vitesh në Gjermani. Eshtë këngëtare, producente dhe kompozitore mjaft e famshme. Elsa Lila, këngëtare në Itali, fituese e disa çmimeve në Shqipëri, është bërë e njohur edhe në Itali veçanerisht pas pjesëmarjes së saj në festivalin e Sanremos.
Personalitete dhe figura të shquara të femrës shqiptare kemi akoma e do të kemi përsëri, por për të mos u zgjatur më shumë do të ndalem vetëm tek fakti i fundit, ku dy bukuroshet shqiptare njëra nga Shqipëria Fjoralba Dizdari dhe tjetra nga Kosova Mirjeta Shala nuk do të marin pjesë në konkursin Miss Universe 2013 që do të zhvillohet këtë vit në Moskë. Shkak për këtë është bërë një vendim i autoriteteve ruse për të mos lejuar përfaqësuesen e Kosovës të konkurojë në finalen e më të bukurave të universit, pasi Rusia akoma nuk e ka njohur Kosovën si shtet. Fotografi i njohur shqiptar Fadil Berisha që është edhe fotografi zyrtar i këtij evenimenti pas kësaj ka deklaruar tërheqjen e menjëhershme edhe të Miss Universe Shqipëria Fjoralba Dizdari.
Pra siç e shikoni znj. Fey, Rusia e Greqia kanë frikë edhe nga bukuria dhe inteligjenca e femrës shqiptare. SHBA e kanë vlerësuar gjithmonë femrën shqiptare, duke i dhënë edhe shumë Çmime të larta, si Gruaja e Guximshme e të tjerë tituj, dhe emra për të përmendur kemi plot; Valdete Idrizi nga Kosova – Drejtuese e Organizatës Community Building Mitrovica (CBM). Invalidja Bardhylka Kospiri nga Shqipëria – sot zv/ministre e arsimit, Humanistja Znj. Rita Saliu, nga Kosova me banim në Amerikë, të cilës i janë dhënë shumë Çmime si në SHBA, Shqipëri, Kosovë e nëpër botë, apo siç është edhe rasti i fundit ku Kongresi Amerikan i akordoi për herë të dytë Znj. Ermira Babamusta – Çmimin e Lartë me Titull; “ Gruaja Humanitare Ndërkombëtare 2013”
New York, Tetor 2013

Sa për kujtesë artistes raciste Tina Fey(Elizabeth Stamatina )

Eshref Ymeri



Falënderime për publicisten dhe veprimtaren e mirënjohur të diasporës, zonjën Mimoza Dajçi

Në gazetën “Tribuna Shqiptare” të datës 22 tetor 2013, një gazetë e dashur internetike kjo për mbarë shqiptarët kudo në botë, publicistja dhe veprimtarja e njohur e diasporës sonë në Nju Jork, zonja Mimoza Dajçi, kishte botuar një artikull me titull: “Fey ironizon shqiptaret”. Artikulli hapej me paragrafin e mëposhtëm:

“Me shami mbi flokë e shall mbi supe në rolin e Blertës, aktorja amerikane Tina Fey (greke nga e ëma), te rapsodia “Girls”, përpiqet të ironizojë femrat shqiptare. Në një nga këto episode, bazuar në versionin origjinal televiziv “Girls”, ajo mundohet të vërë në lojë vajzat shqiptare. Me këtë interpretim, ajo kërkon të ulë personalitetin, kulturën e traditat e çmuara të femrës shqiptare”.
Po kush është kjo artistja Tina Fey (për ata që nuk e kanë informacionin e duhur)?
Emri i saj i plotë në anglishte është Elizabeth Stamatina “Tina” Fey. Ka lindur në Pensilvani më 18 maj 1970. Në vitin 1988 ka mbaruar shkollën e mesme, kurse në vitin 1992, me medaljen “shkëlqyeshëm”, ka mbaruar Universitetin e Virxhinias (University of Virginia), në degën e artit teatror. Është aktore, komediane, skenariste, producente dhe shkrimtare. Është tetë herë laureate e Çmimit Emi (në anglishte Emmy Award - çmim televiziv amerikan që konsiderohet si ekuivalent i çmimit “Oskar” në kinematografi) në periudhën 2002-2013 dhe dy herë laureate e Çmimit “Globi i Artë” në vitin 2008 dhe në vitin 2009. Në dejet e saj rrjedh gjak gjerman, skocez dhe grek.
Publicistja Mimoza Dajçi ka reaguar me shumë të drejtë ndaj qëndrimit fyes të kësaj aktoreje të talentuar ndaj zonjusheve dhe zonjave shqiptare. Ajo, me shumë finesë intelektuale, ka renditur emrat e shumë shqiptareve të talentuara, sidomos në fushën e artit, të cilat, me aftësitë e tyre të spikatura profesionale, i kanë vënë emër vetes, kanë nderuar dhe vazhdojnë të nderojnë mbarë kombin shqiptar në shumë shtete të botës, deri këtu, në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.


                                    Elizabeth Stamatina
 

Tina Fey është me të vërtetë një artiste mjaft e talentuar. Por një artist i madh, falë talentit që e ka dhuratë nga Hyjnia, normalisht, për mendimin tim, duhet të dallohet edhe për një “shpirt të talentuar”. Çka do të thotë se në qenien e tij nuk duhet të gjejnë vend shfaqjet e qëndrimeve raciste ndaj etnive të tjera, jo vetëm brenda atdheut të vet, por edhe në asnjë vend tjetër të botës.
Por që një artist i talentuar të bëjë objekt talljesh përfaqësuesit e një etnie apo të një kombi tjetër, ai, paraprakisht, duhet të ketë informacionin e duhur se cila është kjo etni apo cili është ky komb, të cilin ai kërkon ta vërë në shënjestër të ironisë së vet. Në qoftë se ai do ta ketë një informacion të tillë, ai me siguri që do të heqë dorë nga marrja përsipër e një roli, në të cilin merret nepër këmbë dinjiteti i një përfaqësuesi të një etnie tjetër apo të një kombi tjetër. Sepse çdo etni apo çdo komb, në cilëndo pikë të rruzullit tokësor, sado i prapambetur qoftë, mbart në vetvete vlera të padiskutueshme kulturore, etnografike dhe artistike dhe kurrsesi nuk mund të bëhet objekt talljesh, përbuzjesh apo ironizimi, aq më tepër nga një artist.



                Elizabeth Stamatina 

Artistja Tina Fey, e dashuruar pas rolesh me ngarkesa shpërfillëse ndaj një përfaqësueseje të një etnie apo të një kombi tjetër, po të kishte qejf dhe po të ishte e zhveshur tërësisht nga ndjenjat raciste ndaj kombit shqiptar, lëndën e parë për vjeljen e roleve të tilla e ka me bollëk në Greqinë e nënës së saj, ku mijëra e mijëra zonjusha dhe zonja greke janë rreshtuar në radhët e partisë neonaziste me emrin “Agimi i Artë”, e cila, në bashkëpunim të ngushtë edhe me Janullatosin, është shndërruar në një kështjellë të vërtetë urrejtjeje kundër kombit shqiptar. Dhe para një fakti të tillë hesht ligji grek, hesht Evropa e Bashkimit Evropian, e cila gjatë Luftës së Dytë Botërore i provoi mirë në kurrizin e vet dhëmbët e nazizmit gjerman.
E pra, sikur aktorja Tina Fey ta kishte informacionin e duhur për etninë shqiptare, ajo, normalisht, nuk duhej ta merrte përsipër rolin, ku vë në lojë zonjushet dhe zonjat e nderuara shqiptare, të cilat përfaqësojnë kombin më të lashtë në kontinentin evropian. Me rolin e padenjë që ka marrë përsipër të luajë në rapsodinë “Girls”, ajo, në sytë e përfaqësueseve të kombit shqiptar kudo në botë, ka vërtetuar se është një injorante e shkolluar.



Megjithatë, unë dua të shpreh bindjen time të plotë se nuk është halli te mungesa e informacionit për zonjushet dhe zonjat shqiptare që përbën një boshllëk të dukshëm në formimin intelektual të artistes Fey. Arsyeja kryesore që e ka shtyrë këtë artiste të talentuar të marrë përsipër të luajë një rol të tillë denigrues, me të cilin ajo kërkon të ulë personalitetin e femrës shqiptare, duhet kërkuar gjetiu.
Siç u theksua edhe më lart, në dejet e saj rrjedh gjak gjerman, skocez dhe grek. Me sa duket, gjaku grek në damarët e saj është i infektuar rëndë nga mikrobi i urrejtjes kundër etnisë shqiptare. Dhe me të vërtetë. Grekët, jo vetëm brenda vendit të tyre, por edhe kudo ku janë të shpërndarë nëpër botë, vetëm vrer vjellin kundër kombit shqiptar. Pikërisht ky vrer ia ka infektuar keq gjakun artistes Fey, të cilin as gjaku gjerman dhe as gjaku skocez në damarët e saj, nuk paskan qenë në gjendje t’ia pastronin qoftë edhe sadopak.




Me shkrimin e vet, zonja Mimoza Dajçi më bëri të rrëmoj në kujtesë dhe të kthehem nja dhjetë vjet pas. Ishte vera e vitit 2003. Bashkë me time shoqe, Havanë, pas dasmës së djalit tonë, Plarentit, në qytetin Sent Luis (Saint- Louis) të shtetit Misuri (Missouri) më 4 korrik, të nesërmen, të shoqëruar me vajzën tonë, Kesianën, u nisëm për në qytetin Sinsinati (Cincinnati) të shtetit Ohajo (Ohio), ku ajo jeton dhe punon. Atje arritëm pas dite, pasi përshkuam 585 km autostradë prej qytetit Sent Luis. Ditën e hënë, më 6 korrik, unë dhe Havaja shprehëm dëshirën të bënim një vizitë në Universitetin e Sinsinatit (The University of Cincinnati), meqensëse Kesiana, në maj të atij viti, kishte mbaruar studimet pasuniversitare (master) në fakultetin e muzikës. Universiteti është themeluar në vitin 1819.

Në mjediset e universitetit takojmë rastësisht një vajzë shqiptare, shoqe e Kesianës, zonjushën Jona Dervishi, e cila kishte mbaruar degën e violinës të fakultetit të muzikës të këtij universiteti dhe në shtator do të vazhdonte studimet pasuniversitare po aty. E ftojmë të pimë diçka freskuese në një pijetore aty pari. Në bisedë e sipër, më bëri shumë përshtypje formimi i saj nacionalist. Ajo na tregoi për një debat shumë të ashpër që kishte pasur me një grekoamerikan për filmin e Xhani Amelios “L’America”. Grekoamerikani paskësh shfrytëzuar pikërisht shfaqjen e këtij filmi në Sinsinati, për të shprehur gjithë mllefin e tij kundër shqiptarëve dhe për t’u treguar amerikanëve se shqiptarët të tillë na qenkëshin, siç paraqiteshin në film. Për të përforcuar bindjet e veta, të kundërta me ato të grekoamerikanit, dhe për t’i hedhur poshtë pikëpamjet raciste të tij edhe në sytë e dikujt tjetër, ajo kishte ftuar një shokun e saj amerikan, avokat i njohur ky, për ta parë së bashku filmin e Amelios dhe për të bërë një vlerësim objektiv të përmbajtjes së tij. Avokati pas filmit qe shprehur kësisoj në prani të grekoamerikanit:
“Ky film është një turp për Italinë. Një turmë njerëzish të varfër, që largohen nga vendi i tyre për t’i shpëtuar varfërisë komuniste, duhen ndihmuar dhe përkrahur, nuk duhen përbuzur dhe tallur, siç bën Amelio në filmin e tij. E përsëris: ky film është një turp për Italinë dhe për regjisorin Amelio. Amelio, para se t’i hynte punës për xhirimin e këtij filmi, do të kishte bërë mirë ta kthente kokën prapa dhe të shfletonte historinë e emigracionit italian të gjysmës së dytë të shek. XIX dhe të fillimit të shek.XX, duke u nisur nga Evropa Perëndimore, Argjentina e deri këtu, në SHBA. Edhe emigrantët italianë asokohe ishin katandisur në ditë të hallit, por këtu, në Amerikë, nuk doli ndonjë regjisor për të bërë ndonjë film, me qëllim që t’i poshtëronte. Ne, këtu afër, në Amerikën Juglindore, 90 mile larg Floridës, kemi fqinj një shtet komunist, Kubën e Fidel Kastros. Sa e sa emigrantë kubanë janë arratisur nga varfëria komuniste e Kastros dhe kanë arritur në brigjet e Floridës me motobarka, me anije të vogla dhe thjesht me varka druri me vozitje. Ne i kemi pritur, i kemi strehuar, i kemi punësuar, u kemi dhënë edhe statusin që u takonte. Por asnjëherë s’kemi menduar t’i poshtërojmë kësisoj, siç i poshtëron Amelioja emigrantët e varfër shqiptarë në filmin e tij, i cili, për mendimin tim, është një film i pastër racist”.
“Unë u bëra me krahë pas këtyre fjalëve të avokatit, të cilin e falënderova me gjithë shpirt, - tha zonjusha Dervishi, - dhe grekoamerikanin e pashë me neveri. Ky uli kokën i turpëruar, na dha dorën dhe u largua si ndonjë qen i rrahur”.



            Elizabeth Stamatina 


Në verën e vitit 2002, bashkë me time shoqe, ishim me pushime në Golem. Në plazh u njohëm me një gazetar shqiptar që asokohe punonte në Bruksel. Në bisedë e sipër ra fjala për grekët dhe ai na rrëfeu diçka interesante:
“Në parlamentin evropian, në Bruksel, janë nja katër eurodeputetë grekë. Tre të parët quhen Xarchakos Stavros, Zacharakis Kristos, Hazidakis Konstandinos. Janë të grupit demokristian. I katërti quhet Souladakis Ioannis, i cili është i grupit socialist. Që të katër këta zagarë, s’dinë punë tjetër në Bruksel, veç të japin konferenca shtypi me kohë e pa kohë kundër Shqipërisë, veç të shpifin kundër shqiptarëve, veç t’i drejtohen me letra Patten-it, ku përmbahen llojlloj ankesash kundër kombit shqiptarë”.
Më 30 tetor 2013, në faqen e internetit të zotit Feliks Taho, me titull “Paskal Milo. Një frymë revanshizmi që nuk i bën mirë Greqisë”, botohej reagimi shumë i drejtë i zotit Paskal, si ish-ministër i jashtëm, në lidhje me një letër të 23 ish-ambasadorëve të Greqisë, drejtuar kryeministrit Samaras, ku i kërkojnë të mbajë qëndrime më të ashpra ndaj Shqipërisë, sepse, sipas tyre, Shqipëria na paska qenë krijesë e fuqive të mëdha në vitin 1913!!!
Kjo letër e atyre ish-ambasadorevë, dëshmon se në 23 vendet ku kanë ushtruar aktivitetin e tyre diplomatik, si përfaqësues të shtetit grek, ata kanë vjellë vetëm vrer kundër Shqipërisë në veçanti dhe kundër kombit shqiptar në tërësi.



                               Elizabeth Stamatina 

Kur u njoha edhe me këtë informacion në faqen e internetit, m’u kujtua një fjalë e urtë poetike labe, në të cilën stigmatizohet bukur mirë natyra antishqiptare e grekut:
“E kanë thënë të parët, greku s’bëhet mik,
Zoti, falë i qofshim, e ka bërë të lig”.
Këtu nuk mund të rri pa përmendur edhe një thënie asgjësuese të Faik Konicës në adresë të grekëve:
“… kemi pasur rastin të qeshim me lehjet dhe jargët e këtyre kafshëve” (vëll. 3, f. 254).
Me këtë rast, dëshiroj t’i them zonjës së nderuar Mimoza Dajçi se nuk ka asgjë për t’u habitur për qëndrimin ironizues të artistes Tina Fey ndaj femrave shqiptare. Tina Fey është papagall në shërbim të Nikolas Gejxhit ((Nicolas Gage) dhe të mbarë lobit grek në Shtetet e Bashkuara të Amerikës që nuk lënë gur pa lëvizur për të nxirë figurën e shqiptarëve, jo vetëm përmes propagandës së hapur në mjetet e informimit masiv, por edhe në fushën e krijimtarisë artistike.
Trekëndëshi ortodoks Athinë-Beograd-Moskë, ka gati një shekull e gjysmë që punon me ngarkesë të plotë kundër etnisë shqiptare në Evropën Juglindore. Tina Fey dhe lobi grek shpifin në Amerikë, duke nxirë të vërtetën për shqiptarët, 23 ish-ambasadorë grekë i kërkojnë kryeministrit grek intensifikimin e revanshizmit kundër Republikës së Shqipërisë, paçka se vendi ynë është anëtar i NATO-s, Moska nuk e lejon bukuroshen shqiptare nga Kosova Mirjeta Sala, të marrë pjesë në Konkursinë Miss Universi 2013, çka, për solidaritet, me shumë të drejtë, heq dorë nga pjesëmarrja edhe bukuroshja tjetër shqiptare e Shqipërisë Londineze Fjoralba Dizdari, kryeministri serb Ivica Daçiç i shpreh falënderimet e veta Kremlinit që nuk e lejoi bukuroshen kosovare të shkonte në Moskë!!!
Më 24 tetor, moderatori i nderuar i “Tribunës Shqiptare”, zoti Ajet Nuro, ka botuar në faqet e saj artikullin mjaft interesant të zotit Saimir Lolja me titull: “Besa Shqiptare - rregull i artë dhe shpëtimi i hebrenjve”. Në atë artikull del në spikamë besa dhe humanizmi i jashtëzakonshëm që shqiptarët, në vitet e luftës, e manifestuan me një forcë të paimagjinueshme karakteri për të shpëtuar hebrenjtë nga zhdukja fizike. Ai qëndrim aq fisnik i popullit shqiptar gjatë viteve të luftës, jo vetëm në raport me hebrenjtë, por edhe me ushtarët italianë që mbetën në Shqipëri pas kapitullimit të Italisë fashiste më 8 shtator 1943, vërteton se kombi shqiptar është kombi më humanist në botë.


                 Elizabeth Stamatina 


Ata lexues që e kanë informacionin e duhur për qëndrimin e grekëve ndaj hebrenjve në vitet e luftës, çka pasqyrohet me shumë vërtetësi në artikullin me titull “Shfarosja e hebrenjve që lulëzuan Selanikun ka bashkautorësi grekogjermane”,të botuar në “Tribuna Shqiptare” më 22 tetor 2013, me autor zotin Artur Vrekaj, një intelektual i njohur ky i diasporës shqiptare në Amerikë, e kanë shumë të qartë se cili ishte kodi moral i shqiptarëve dhe cili ishte kodi moral i grekëve në qëndrimin që gjithsecili mbajti ndaj hebrenjve në vitet e Luftës së Dytë Botërore. Grekët, në qëndrimin ndaj hebrenjve, u rreshtuan përkrah nazizmit gjerman dhe kryen krime të përbindshme ndaj tyre, për çka Evropa nuk i ndëshkoi, ashtu siç ndëshkoi nazizmin gjerman.
Unë nuk ia di adresën elektronike artistes Tina Key, por në qoftë se zonja Mimoza Dajçi apo edhe dikush tjetër ia di, do të bënte shumë mirë që artikullin e zotit Saimir Lolja në “Tribunën Shqiptare”, i cili është botuar edhe në gjuhën angleze, t’ia përcillte menjëherë, në mënyrë që asaj t’i kthellohej truri sadopak, për të kuptuar se cilët janë shqiptarët, zonjushet dhe zonjat shqiptare. Me shpresën se asaj mund t’i skuqet faqja dhe mund t’i vijë turp nga vetja për atë rol të padenjë që luajti në rapsodinë “Girls”.

Eshref Ymeri
Santa Barbara, Kaliforni
01 nëntor 2013