Rusia nuk heqë dorë nga Ballkani, kërkon krijimin e aleancës proruse

Një zyrtar i lartë i partisë në pushtet në Rusi, Rusia e Bashkuar, Sergei Zeleznjak, bëri thirrje për formimin e aleancës së shteteve sovrane ushtarakisht neutrale në Ballkan.
Kjo aleancë, sipas tij, do të përfshinte Serbinë, Malin e Zi, Maqedoninë dhe Bosnjë e Hercegovinën.
“Ne jemi të gatshëm për një bashkëpunim konstruktiv dhe gjithëpërfshirës që synon mbështetjen e statusit jashtë blloqeve ushtarake të këtyre vendeve dhe zhvillimin e temave të neutralitetit ushtarak të “katërshes ballkanike” në skenën politike ndërkombëtare”, tha Zeleznjak në një intervistë për portalin rus në gjuhën serbe, “Ruska rec”.

Ai pohon se përfaqësuesit e BE-së deri më tani po i përmbahen praktikës së gabuar që ka nënkuptuar që vendet kandidate duhet të bëhen anëtarë të NATO-s në rrugën e integrimit evropian.
“Kështu, sot Serbisë dhe Mali të Zi me forcë po u imponohen hapat e papranueshëm të drejtuar kah anëtarësimi në NATO edhe pse ajo është agresor për ta”, shtoi ai.
Zeleznjak kujtoi se njeriu i parë i Federatës Ruse, Vladimir Putin, për herë të parë në historinë e Rusisë moderne definoi Konceptin e politikës së jashtme në respektimin e “zgjedhjes së vendeve evropiane të cilat nuk janë anëtare të aleancave ushtarake që të japin një kontribut real për sigurinë dhe stabilitetin në Evropë”, si dhe gatishmërinë e Moskës për “bashkëpunim konstruktiv dhe të plotë me to”.

Ballkani kaotik dhe bajraktarizmi despoti gjithshqiptar

​Për disa dekada që do të vijnë, rajoni më i paqëndrueshëm dhe më i rrezikshëm i botës me mundësi të tilla shpërthyese që mund ta zhysin botën në kaos do të jetë Ballkani i ri Global, thotë Zbigniew Brzezinski...!

Siç shihet në Ballkan u hap “Kutia e Pandorës”. Ndodhi ajo që duhej parandaluar. Republika Serbska e B&H, e drejtuar nga nacional-segregacionizmi Serb, mbajti referendumin shkëputes prej Federates nga Dodik më 25 shtator.

U sfidua Shteti i B&H. U poshtërua Akordi i Paqes i Dejtonit (1995), u injorua qeverisja Evropiane. U hap “Kutia e Pandorës” në Ballkan. Kjo do thotë se historia e “fuqisë së barotit” po ringrihet mbi vlerat e normave ndërkombetare dhe proceseve të integrimit Euro-Atlantik. Pas precedentit të Republikës Serbska mund të priten valë referendarje në Vojvodinë, në Luginën e Preshevës, në Maqedoni e ndoshta edhe në Veri të Kosovës si opsioni më i keq që mund të ndodhë për shqiptarët e Kosovës.

Ballkanit çelësin e “Kutisë së Pandorës” ia solli Precedenti “Krimesë” nga Rusia. Por më parë “Kutinë e Pandorës” e hapi NATO me shpartallimin e Jugosllavisë Titoiste që krijoi sindromën ndoshta të kurdisur midis Rusisë dhe NATO që të ndërhyjë në Gjorgji dhe Ukrainë.

Pa asnje dyshim se ëndrra referendarje anti-Dejton e serbve në B&H nuk u shuajt asnjë çast qysh nga Akordi i Dejtonit si një gjenerator krizash. Mirëpo që ëndrra të shndërrohet në realitet nevojiten shtysa të forta gjeopolitike ndërkombëtare. Në këtë rast shtysat erdhën nga Rusia e Putinit. Putinizmi arriti deri në përdorimin e pazareve diplomatike, duke i kërkuar komunitetit Perëndimorë” të njohë referendumin e Krimesë në këmbin të njohjes së Kosovës nga Rusia!?

Me këtë Putini u deklarua qartësisht se gjeopolitika e tij vendos interesat Ruse mbi parimet dhe normat ndërkombëtare. Presidenti Putin ngjet mjaft me Pjetrin e Madh dhe relativisht edhe me Stalinin… BE si Austro-Hungaria dikur… Kurse Faktorët Ballkanik nuk kanë fuqi të brendshme të ngriten mbi të kaluaren e tyre.

“Kutia e Pandorës” në Ballkan është flakë-hedhës në “Fuqinë e Barotit” që rri e strukur në çdo cep të nacionalizmave Ballkanik. Konstelacioni i shteteve në Ballkan ka shtete të rinj, si Kosova pa shtetësi, shtete të dështuara, si B&H, shtete në tranzicion dilematik, si Maqedonia buzë greminës së ambisit politik. Këto tre kategori shtetesh janë të parat që kërcenohen nga hapja e “Kutisë së Pandorës” dhe aktivizimi i “Fuqisë së Barotit” në Ballkan që mund të filloj me shqiptarët, por pyetja është nga së pari?!

Sipas pohimeve të mëhershme që kam sjellur si fakte të analistëve, ka mundësi ajo të filloj nga Greqia ndoshta duke e rindarë atë me çështjen “Came” në sfera të interesit të treshit Anglo-Amerikan dhe atë Israelit! Por, asgjë nuk është e sigurt, sepse edhe Turqia ngre zërin mbi çështjen greke!

Në Maqedoni dominonë një politik frikrespekti dhe skllavërimi ndoshta qëllimisht e lënë deri në këtë shkallë të durimit për një konflikti të më pasme, ku pala shqiptare ka rrënë në gjendje meskinore. Kurse Shqiptarët (kosovarë) si tërësi etnike e zhytur në Paradigmat fisnore të ngjyruar me mikronacionalizma paradoksale me tendenc ngritjeje në mes shqiptarëve mure Berlini !?

Ish shefi i CIA-s, Stiven Majer, ka deklaruar se së shpejti pritet të ndryshojnë kufijtë e Bosnjës, Kosovës dhe Maqedonisë. “Vendi me rrezik më të lartë në Ballkan për momentin është Maqedonia, jo vetëm për shkak të problemeve mes shqiptarëve dhe maqedonasve ortodoksë, por edhe për shkak të problemeve mes vetë maqedonasve ortodoksë (mendohet për shqiptarët ortodoksë)”!

Në këtë pjesë të botës, ku hartat gjeografike dhe fati i kombeve u dizajnuan nëpërmjet forcës së historisë, ku frikërespekti është ruajtur ndaj forcës fizike, kurse përçmim dhe përbuzje për vlerat shpirtërore. Këtu ekzistojnë fytyra të ndryshme mjerimi: ato plotësohen, njëra tek tjetra.



Periudha tranzitore shqiptare

Periudha jonë shqiptare e di format e ndryshme të mjerimit. Mjerimi mund të jetë materiale dhe shpirtërore. Mjerimi material (Prekshme) ndonjëherë bëhet arsye e rezistencës dhe revoltave, rrënimin e rrugës ekzistuese të jetës, derisa mjerimi shpirtëror dobëson çdo rezistencë dhe kthen jetën në një moçal dhe baltë (një gjendje momentale e shqiptarëve të maqedonisë)!



Atëherë shtrohet pyetja jetike; Kush i fryen përçarjes mes shqiptarëve??



Vërehen qartazi se edhe në fushën e kulturës e veçmas në atë politike mërria mes dy shteteve Shqipëri dhe Kosovë, sa vjen e shtohet, ndonëse Kosova e ka tepruar me doktrinën e saj të rrezikshme “Kombi Kosovar” si në gjuhë ashtu edhe si shtetë”!

Disa intelektual lajthitës të Kosovës dhe të Shqipërisë si Deputeti, shkrimtari e publicisti Ben Blushi, sygjerojnë të mosçanin kokën për fatin e Kosovës duke e quajtur Kosovën si territor i Serbisë. Kështu, nga dy anët e kufirit politik Shqipëri-Kosovë mobilizohen shqiptarë e shqipfolës për t’ia vënë minat identitetit kombëtar, pikërisht në themelet e tij më të fortë, në kulturën e gjuhën e përbashkët.

Blushi e të tjerë identitetin kombëtar shqiptar synojnë ta minojnë duke e paraqitur Kosovën e Shqipërinë si vatra kulture armiqësore të cilët nuk duhet brengosur se nuk u vjen ndonjë “rrezik politik” nga serbia dhe greqia, por nga rreziku nga njëri-tjetri!!?

Serbi Vojisllav Koshtunica, një kohë tha; ”Epiqendra e Luftës në Ballkan do të zhvendosej nga veriu në jug, si konflikt brendashqiptar”!?

A thua këta intelektual si funksionar “dashamirës” nga dyja anët po i fryjnë zjarrit ndërshqiptar të frymzuar nga fjalët të serbit të lartëpërmendur drejt barotit ballkanas të ndihmuar nga fqinjësia sllavo-greke e të mbështetur nga “Fuqitë e Mëdha” perëndimorë për t’i parcializuar ato përmes kaosit...!?

Rreth nesh shohim frytet e mjerimit të përbuzjes së vlerave, shkatërrimin e traditave kulturore, depresioni, korrupsioni, fshirjen e diferencës midis sublime dhe të ulët. Kontrabandistësh, hajdutë dhe kriminelë që zënë një vend të rëndësishëm në hierarkinë oligarkiste shoqërore të tyre! Këto janë monedha jetike të huaj për të eliminuar krenarinë dhe nderin dhe turpin si një kodeks i saj etik.

Flakët të vogla, mezi të dukshme janë të mjaftueshme për të nxitur zjarret të mëdha shkretuese, të paparashikueshme. Pika e urrejtjes shndërrohet në një oqean të urrejtjes. Armiqësia Personale në armiqësi midis kombeve, konfliktet mes vëllezërve në luftërat më të ashpra, në armiq të papajtueshëm dhe gjakmarrës.

Mjerimi krijon karaktere skllavërie në mënyrë të dëshirueshme në të gjitha format e despotizmit. Mjerimi buron jo vetëm nga privimi material, ajo është produkteve dhe më e suksesshme në mendjet e njerëzve. Fatkeqësia mund të krijojë njerëz krenarë dhe të guximshëm, kurse mjerimi krijon të ulët dhe të përulur. Të gjitha format e mjerimit janë poshtëruese. Tmerret e mjerimit depërton në thelbin e njeriut, korrupton, errëson pafajësinë, shkatërron krenarin. Mjerimi është një sëmundje e mendjes njerëzore: ku kthehet i guximshmi në një frikacak, fetari në informatorë, i mençuri në injorant. Kurse nonsensi është forma më e rëndë e shpirtit të njeriut në formën më të keqe të mjerimit shpirtëror si veprim i poshtër.

A thua, me shkaqet e luftërave të fundit në ballkan ishte rikthimi i konflikteve nacio- fetare në rajon që konsiderohet si synim horizontal dhe vertikali fuqive të mëdha për të rivendosur sferat e influencës në këtë zonë shumë delikate dhe të ndjeshme për Evropën. Ndoshta në këtë projekt është thellë e fshehur edhe zënkat mes kombeve ballkanike e posaçërisht ajo mërria mes palëve shqiptare Kosovë-Shqipëri... Ku ja 138 vite (1878 nga Lidhja e Prizrenit) kemi humbur luftën për pavarësinë etnike duke na izoluar fanatizmi intelektual kristian si (Blushat, Kiçot, Don gjergjët si dhe servilët me emëra musliman Buzhalla, Xharrat e abdallat tjerë islamofob) ku me fyerje të skajshme antishqiptare dhe antifetare janë duke ngritur tensione hutie artificiale në mënyrë arbitrare brendashqiptare, ky është mjerrim.

Një kohë me pretekst ëndërrash për shtete të mëdha që ishin faktorë që paraqitën probleme në ballkan nga shovinizmi dhe hegjemonizmi sllavo-grekë në llogari të Fuqive të Mëdha, por që pas një shekulli u kuptua se është një “Mendje e Lartë” që tenton të riaktivizojë sërish shtetet e dizajnuara në kantone edhe më të vogla duke ndihmuar dy palët në konfliktë kundër njëri-tjetrës me pretekst kinse vjenë si shpëtues, por në fakt vetëm nxjerrë Kaos me shkas t’i kontrolloj rrugët strategjike dhe gjeopolitike, si dhe rrugët energjetike më lehtë në tërësi për 100 vitet e arrdhsme. Planprojekt në dukje kryekëput “perëndimorë” e në fakt është “e Magnatëve të Industrisë së Armëve dhe të Parave”, që arrihet të zbatohet përmes Shtëpisë së Bardhë e rrobëruar Amerikane me; NWO ose “Rendi i Ri Botëror”, si i vetmi solucion në ridimensionimin e balancës së forcave ndërkombëtare pas Luftës së Ftohtë!

I vetmi shtetë për të parandaluar këtë rrugë kobzeze që të mos përsëritet edhe njëherë shpartallim i shteteve në minishtete si në Lindje të Mesme ashtu edhe në Ballkan fuçi barotin që pretendon të godas, si sindrom i vjetër i Antantës. Turqia qëndron suksesshëm ball fuqive të errta të kësaj rirenditjeje botërore me pozicionin dhe politikën që prish planet afatgjata duke e sakrifikuar edhe vetëqenisinë në çdo frymëmarrje të saj. Ajo ka vënë në shënjestër të gllabëruesve shtatin dhe gjithë shpirtin e saj qëndresor. Turqia nuk do të toleroj sërishë të ricopëtohen territoret në juglindje të Anadolisë përmes terrorizmit të PKK & FETO edhe ato Ballkanase përmes mosmarrëveshjeve ndërshqiptare të ushqyera nga (a)miqët e tyre!

Turqia luan një pozicion balancuese duke i’u afruar fuqive të mëdha dhe Rusisë që t;ua paralizoj apetitet e tyre në ricopëtimin e territoreve brenda popujve të të njëjtës gjuhë, sic bënë para një shekulli.

Sot ish Kryeministri Berisha morri guximin të sulmoj Turqinë duke i dalur në mbrojtje Greqisë për marrëveshjen e ujërave detare shqiptare të nënshkruar mes Qeverisë së Berishës me Greqinë më vitin 2009, gjë të cilën Turqia e rrëzoi. Marrëveshja u anulua nga Gjykata Kushtetuese e Shqipërisë pas veprimit nga ana e liderit të opozitës Rama. Pakti Detar famëkeq është vepër antikombëtar e Sali Berishës, që s’mund të krahasohet as me Vermoshin apo me Shën Naumin e Zogut, i cili është një vepër krimi. Ai haptas vihet në krah të Politikës greke, dhe kjo është një lojë e rrezikshme në rajon.

Këto argumente të freskëta konsistojnë në mbështetjen e Gjermanisë për pavarësinë e shtetit kroat dhe ate slloven, këtu ka të bëjë edhe mbështetjen Turke për bosnjën dhe kosovën si dhe mbështetja e fuqive të mëdha që i’a dhanë serbisë me epiqendër në Berlin dhe në ish Jugosllavi.

Politika Turke sot pretendon që të ruaj marrëveshjet e hartuara mes dy fuqive botërore të asaj kohe (Perandoria Osmane dhe Anglo-Franca) e nënshkruar më 1923 në “Marrëveshjen e Lozanës”, që pas skadimit të afatit të dënimit ndërkombëtar që t’iu kthehen territoret e marra si dëmshpërblim popujve të dëmtuar në luftë si humbës të luftës, mes tyre edhe shqiptarët si e drejta ndërkombëtare e tyre. Afat ky që skadon më vitin 2023.

Prandaj, që të anashkalohet dhe zhbëhet kjo marrëveshje mes fuqive të mëdha sot gjitha këto sulme i adresohen faktorit Turqi nga të gjitha fusha të mundshme para arritjes së datës së caktuar, dhe gjithë kjo vetëm me një tendenc të ricopëtohet Turqia nga “Ujqit në Frak” që një ditë sërish të festojnë një fitore edhe mëintriguese të rirenditjes hipokrite nga ata !!!

Vladimir Putin ka ritheksuar edhe një herë kundërshtimin e tij p për "zgjidhje të imponuar" në Kosovë, duke thënë se duhet të respektohet integriteti territorial i Serbisë

Në një konferencë për shtyp të zhvilluar në Vjenë së bashku me presidentin austriak Heinz Fischer, Putin tha se :"Pozicioni ynë bazohet në parimet e të drejtave civile, përfshirë parimin e integritetit territorial dhe ish vendimet e Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara si rezoluta 1244, e cila përcakton se Kosova ishte pjesë e Serbisë", tha Putin. Ai tha se parime të tilla të së drejtës ndërkombëtare mund të modifikohen, por asnjë zgjidhje nuk duhet t'i imponohet asnjërës palë.
"Më mirë është të ketë dialog dhe të gjitha palët të arrijnë në një marrëveshje" tha Putin. Ndërkohë, presidenti austriak tha se mbështet propozimin e Ahtisarit. "Mendoj se këto propozime janë përgatitur me kujdes dhe shkojnë në drejtimin e duhur" tha Fischer.
Putin po qëndron në Austri duke diskutuar me zyrtarë të lartë edhe rreth raporteve BE-Rusi si dhe rreth planeve amerikane për vendosjen e pjesëve të sistemit të mbrojtjes raketore në Evropë. Ai tha se konsultimet me Shtetet e Bashkuara rreth këtij sistemi kanë dështuar.

Ballkani nuk është aq stabil sa duket

 Augustin Palokaj

Kancelarja gjermane, Angela Merkel, është politikane shumë serioze, ka njohuri të duhura për rajonin e Ballkanit, vendi i saj është më i angazhuari në këtë rajon dhe e di mirë se çfarë thotë. Prandaj, vërejtjen e saj se në Ballkan mund të ketë konflikt, duhet ta marrin seriozisht të gjithë. Dhe nuk është kërcënim vala e refugjatëve aq shumë sa janë hezitimet ndërkombëtare që të reagojnë ashpër ndaj çfarëdo tentimi për mohimin e ekzistimit të disa shteteve në rajon

Javën që shkoi ka bërë shumë bujë një deklaratë e kancelares gjermane, Angela Merkel, e cila, duke dashur t’i arsyetojë para partnerëve të vet në koalicionin e Qendrës së djathtë veprimet e politikës së hapur ndaj refugjatëve, për çfarë ajo nga disa qarqe konsiderohet si përgjegjëse për afektin tërheqës të qindra e mijëra refugjatëve, ka thënë se po të mbyllte Gjermania kufijtë për refugjatët, do të mund të shkaktohej konflikt i armatosur në rajonin e Ballkanit Perëndimor.

Gjithsesi ky ka qenë një konstatim për përdorim të brendshëm, por Merkel me siguri ka qenë e vetëdijshme se çfarë do të thotë ajo në këtë temë nuk mund të mbahet brenda mureve të sallës ku ajo u është drejtuar partnerëve të vet e as vetëm brenda Gjermanisë. Më shumë së gjysmë milioni refugjatë kanë kaluar përmes Ballkanit Perëndimor, kryesisht Maqedonisë, Serbisë dhe Kroacisë, për të mbërritur në destinacionet e dëshiruara si Gjermania, Suedia e Holanda. Ka mjaftuar një mbyllje e kufirit të Serbisë me Hungarinë dhe drejtimi i valës nga kufijtë me Kroacinë që të shkaktojë një tensionim të madh të raporteve mes Kroacisë dhe Serbisë, tensionim i cili risolli në mediat e Serbisë fjalorin e kohës së Milosheviqit gjatë luftës.

Tash Kroacia dhe Serbia bashkëpunojnë mirë në menaxhimin e krizës së refugjatëve, por edhe ai shembull ka dëshmuar se sa pak është e nevojshme që të nxiten tensionet. Këtë e ka pasur parasysh, sipas të gjitha gjasave, edhe Merkel, kur ka thënë se efekti i mbylljes së kufijve gjermanë për refugjatë në Ballkan do të mund të ishte katastrofik për Ballkanin. Vërtet, për momentin vendet e Ballkanit po e menaxhojnë mirë këtë valë, por vetëm për shkak të faktit se ata kalojnë në transit dhe shkojnë tutje.

Paramendojeni situatën kur Gjermania nuk pranon më refugjatë të kalojnë nga Austria. Austria do të detyrohet të pengojë hyrjen e refugjatëve nga territori i Sllovenisë. Kjo e fundit ka konfirmuar se tashmë i ka blerë telat gjemborë për të rrethuar kufirin me Kroacinë dhe për të mos lënë refugjatët. Kroacia nuk do të pranojë të jetë “vendparking” për dhjetëra e mijëra refugjatë dhe do të pengojë hyrjen e tyre nga territori i Serbisë. Kjo e fundit do të mund t’i drejtojë refugjatët nga Bosnjë e Hercegovina, e cila edhe ashtu është shtet me stabilitet të brishtë. E Kroacia nuk mund ta mbyllë tërë kufirin, sepse, për shkak të konfiguracionit gjeografik, Kroacia i ka kufijtë më të gjatë të jashtëm të BE-së. Prandaj, Merkel edhe është angazhuar që të menaxhohet më mirë kriza e refugjatëve, të ndahen ata që kanë arsye për azil nga ata të cilët ikin nga vendet e tyre për shkaqe ekonomike, të kthehen të tillët dhe të zvogëlohet presioni.

Ndërkohë, në vendet e Ballkanit do të duhej përkohësisht të strehohen disa refugjatë që të mos pësojnë nga dimri i ftohtë dhe të shmanget kriza humanitare. Dhe në fund i ashtuquajturi “efekti domino” i mbylljes së kufijve të mos shkojë nga Gjermania drejt jugut, që do të kishte pasoja për Ballkanin, por nga kufiri i Turqisë me Greqinë ku edhe është pika hyrëse e tyre në BE.

Në Ballkan gjithçka duket qetë hëpërhë, por ka disa potenciale për shpërthim. Ndonëse heziton të përmend fjalën “konflikt i armatosur” dhe Komisioneri i BE-së për Fqinjësi dhe Zgjerim, Johanes Hahhn, pranon se situata është e brishtë në rajon.

“Unë hezitoj të përdor termint “konflikt i armatosur” por kjo sfidë provokon edhe disa çështje bilaterale, krijon konflikte për të cilat kemi menduar se janë zgjidhur, ushqen popullizmin dhe nacionalizmin, prandaj jam i interesuar që të punojmë për zgjidhje të qëndrueshme, në mënyrë që të mos rrezikojmë atë që kemi arritur me kaq mund në disa vite në arritjen e rezultateve pozitive. Kemi arritje atë mëdha edhe përmes procesit të Berlinit, shohim se si disa liderë shënojnë së bashku përvjetorët si ai i Srebrenicës. Të gjitha këto janë shenja të mira për ripajtim në rajon dhe këtë nuk guxojmë ta rrezikojmë. Por këto arritje ende janë shumë fragjile” ka thënë Hahn në një intervistë për “Kohën Ditore”.

Kancelarja gjermane, Angela Merkel, është politikane shumë serioze, ka njohuri të duhura për rajonin e Ballkanit, vendi i saj është më i angazhuari në këtë rajon, dhe e di mirë se çfarë thotë. Prandaj vërejtjen e saj se në Ballkan mund të ketë konflikt duhet ta marrin seriozisht të gjithë. Dhe nuk është kërcënim vala e refugjatëve aq shumë sa janë hezitimet ndërkombëtare që të reagojnë ashpër ndaj çfarëdo tentimi për mohimin e ekzistimit të disa shteteve në rajon.

Në Bosnjë e Hercegovinë vazhdojnë kërcënimet e liderit të entitetit serb, Milorad Dodig, për referendum, i cili do ta çonte drejt shkëputjes nga Sarajeva gati gjysmën e këtij shteti. Në Mal të Zi opozita, me arsyetimin e kërkimit për më shumë demokraci, me foto të liderit rus, Putin, dhe thirrje “Kosova është Serbi!” dëshiron të pengojë anëtarësimin e Malit të Zi në NATO. Përmes partive proserbe dhe proruse në Mal të zi, serbëve në Bosnjë, veriut të Kosovës dhe Serbinë si aleate, Rusia ka siguruar një rol të madh në Ballkan dhe atë mund ta përdorë për t’i krijuar tensione BE-së në oborrin e saj.

Serbia, nga ana tjetër, ka pretendime të qarta territoriale ndaj Kosovës të cilën e konsideron si pjesë të Serbisë. Kjo Serbia tash blen armatim nga Rusia për të “siguruar interesat e Serbisë”. Arsyetimi i kryeministrit të Serbisë se këtë armatim e duan për të krijuar një balancë në armatim në rajon, për shkak se Kroacia po armatoset, nuk ka shumë kuptim, sepse Kroacia tashmë është anëtare e NATO-s dhe vështirë që do t’i shkonte ndër mend dikujt ta sulmonte një shtet të NATO-s, i cili është nën ombrellën e mbrojtjes kolektive të Aleancës, sikur edhe Shqipëria. Prandaj edhe anëtarësimi i Malit të Zi në NATO është i domosdoshëm për paqen e qëndrueshme në rajon dhe prandaj ky anëtarësim shihet me aq kundërshtim nga forcat proruse në Mal të Zi.

Por, duke pasur parasysh se Kushtetuta e Serbisë e konsideron Kosovën si pjesë të veten çfarë mund të ndodhë nëse dikujt në Serbi i shkon mendja të ftojë ushtrinë që të “zbatojë Kushtetutën në tërë territorin e vendit!”. Edhe Patriarku serb, Irinej, këto ditë bëri thirrje që Kosova “të kthehet me mjete paqësore apo me forcë nëse ka nevojë”.

Tani për tani lidershipi në Serbi vazhdon të dërgojë mesazhe të përziera. Dhe është vështirë të definohet se cila është politika e saktë e Serbisë. A është ajo kur kryeministri Vuçiq zotohet për integrime në BE, apo kur shkon dhe blen armë në Rusi. A është ajo kur Vuçiq shkon në Sarajevë dhe flet për bashkëpunim me Bosnjë e Hercegovinën apo ajo ku ai mohon se në Srebrenicë ka ndodhur gjenocidi. A është ajo kur Vuçiq shkon edhe në homazhin për viktimat e Srebrenicës apo ajo kur me ndihmën e Rusisë në OKB bllokon Rezolutën për gjenocidin në Srebrenicë, duke e quajtur këtë bllokim si fitore të madhe diplomatike. A është politikë e Serbisë ajo kur në dialog në Bruksel “normalizon” raportet me Kosovën apo ajo kur qeveria nga Beogradi dërgon letra zyrtare ku Kosovën e krahason me ISISI-in. Këto lojëra të Serbisë tani për tani mund t’i sjellin asaj një pozitë të favorshme ndërkombëtare, sepse edhe Perëndimi, edhe Rusia duan të bashkëpunojnë me të, por ajo nuk i kontribuon kurrsesi krijimit të stabilitetit afatgjatë në ajon, sidomos jo në këto rrethana në të cilat Rusia, në njërën anë, dhe BE-ja e NATO-ja, në tjetrën, nuk shihen më si partnerë por si kundërshtarë dhe rrezik për njëri-tjetrin. Ballkani do të ketë stabilitet të qëndrueshëm dhe paqe afagjatë vetëm atëherë kur stabiliteti i një shteti të rajonit nuk do të varet më nga pushteti në një vend fqinj. Për këtë përgjegjësi ka bashkësia ndërkombëtare e sidomos BE-ja. Do të ishte tragjike sikur në kohën kur Merkel, si politikania më e fuqishme e Evropës, tërheq vërejtjen për mundësinë e konfliktit në Ballkan, në vend të angazhimit më të madh në këtë rajon faktorët kryesorë ndërkombëtarë perëndimor të tërhiqen edhe më shumë.

A po zbarkon Putin në Ballkan?!

Maqedonia është vetëm një prej fushëbetejave. Moska ka zgjeruar ndikimin në Ballkan përveç Beogradit edhe me Athinën e Shkupi që iu afruan për motive të ndryshme. Beteja e interesave ekonomike dhe përplasja me shqiptarët që stigmatizohen si vegël e Perëndimit. Kush po e përdor “Shqipërinë e Madhe” dhe pse në Moskë e në Beograd nuk lenë rast pa e përmendur? Bushati: Rusisë nuk i duhet lënë fushëloje në Ballkan

Nga Vladimir Karaj

Ditmir Bushati ishte veccanërisht i qartë kur u pyet në shkurt nga gazetarja e Der Standard se kujt nuk i duhej dhënë fushë loje në Ballkan, “Rusisë”, tha ai dhe shtoi edhe togfjalëshin “shtete të tjera që nuk kanë interesa të ngjashme me NATO-n”, në mënyrë që qëndrimi të mos dukej aq i përvetshëm. Shqipëria kështu e ka bërë të qartë anën e kujt mban në “Luftën e re të Ftohtë” mes Moskës dhe Perëndimit. Rusia po ashtu e ka bërë të qartë se i sheh shqiptarët si “vegël” e Perëndimit në Ballkan. Ministri i Jashtëm Lavrov vetëm pak ditë më parë foli për ushtri, ndërhyrje, për atë që ai e quajti tentativë e Bullgarisë dhe Shqipërisë për të ndarë Maqedoninë. Agjencia e lajmeve SputnikNeës, një lloj makine propagande e Moskës në gjuhën angleze, shkruante në një analizë se “Shqipëria e Madhe” ishte një projekt i Perëndimit dhe NATO-s më së shumti për të ndaluar avancimin e Rusisë në zonë dhe projektin e saj për një gazsjellës. Krejt ndryshe Foreing Policy apo media të rëndësishme botërore shohin Kremlinin të fusë hundët në Ballkan, zgjerim të interesit rus në rajon dhe mendojnë se janë këta të interesuarit për destabilitet për aq kohë sa shumica e vendeve ballkanike shohin BE si të vetmen prespektivë të zhvillimit. Kjo e fundit kritikohet masivisht për avashtësinë e lëvizjeve dhe lëshim terreni përshkak të përplasjeve të brendshme. Ndërkohë Rusia ka avancuar duke përfshirë nën “ndikimin” e saj qeverinë e re greke, atë në Maqedoni dhe mbajtur gjithmonë urat e forta me Beogradin. Të treha këto ajo i përdor kundër planeve të Perëndimit, qartazi për të mbuluar deficcitin diplomatik të krijuar prej agresionit ndaj Ukrahinës.

Rifillimi

Lufta e Ftohtë ka rifilluar prej kohësh. Moska në përpjekje për të rifituar influencë në zonat që u humbën pas rrëzimit të Murit të Berlinit dhe Europa, ndoshta e vonuar, në tentativë për të mbrojtur atë që u fitua në fillimin e viteve 90’. Ballkani sigurisht do ishte fusha e tyre e betejës. Pasiguritë ekonomike, përplasjet etnike dhe mosbesim e konspiracion në kufij të ilaritetit, janë gjellë e përditshme këtu dhe BE apo “lodhja e saj nga zgjerimi” sicc thuhej deri para pak kohësh, një fushë pjellore për Moskën. Por në Bruksel lodhja nuk po përmendet më. Berlini mori iniciativë të posaccme të mblidhte vendet e rajonit në një konferencë të përbashkët në tentativë për të vënë në funskionim rrugë komunikimi deri tani të mbyllura. Kjo ishte ccka shtyu kryeministrin Edi Rama të vizitonte Beogradin. I gjendur dje në Tiranë, pak ditë para se homologu serb i Ramës ta në kthejë vizitën, Ivica Daccicc tha (diccka që atëherë nuk qe e dukshme) se vizita kishte qenë një sukses. Po kjo duhet marrë me rezerva. Ballkani është gati në flakë. Në Maqedoni pati vetëm pak kohë më parë përplasje të armatosura ku u përfshin shqiptarë (kryesisht nga Kosova) dhe forcat e sigurisë. Ngjarja u mbulua prej misterit dhe mediat në Perëndim, opozita Maqedonase dhe Tirana “i mëshuan” fort një skenari të sajuar që duhej hetuar madje ndërkombëtarisht. Në Beograd dhe Moskë ishte ndryshe. Fillimisht u fol për një luftë që do të përshkallëzohej. Serbia lëvizi forcat në kufi me Maqedoninë. U fol për “betejën për Shqipërinë e Madhe” dhe organizimin e gjithcckaje nga Tirana e Uashingtoni. Kur kjo nuk ndodhi Minstri i Jashtëm i Rusisë lëshoi kërcënime për Tiranën e Sofien se donin të ndanin Maqedoninë por se Moska nuk do qëndronte jashtë lojë ketë herë dhe do të ndëhynte. Përgjigja qe të menjëhershme nga të dyja vendet që mohuan kategorikisht deklaratat. Nga Sofia madje ato u quajtën delirime.

Avancimi Rus

Gati një vit më parë kur kishte vetëm përvijime të konfkliktit të madh Moskë vs Perëndim senatori amerikan Christopher Murphy e bëri të qartë se Putin i kishte sytë mbi Ballkanin. Atëherë flitej për një anim të Serbisë. Beogradi është i hershëm në lidhje me Rusinë edhe pse kjo e fundit më shumë e përdor atë si një bazë për politikat antieuropë. Bë serbi sidoqoftë vijojnë edhe sot të luajnë me dy porta dhe mbështeten fort te Rusia qoftë edhe në formë shantazhi për BE. “Dukshëm, ai (Putin) i ka sytë dhe mbi Ballkan dhe nuk është e vështirë për t’u kuptuar se do të përpiqet të shkaktojë probleme për vendet anëtare të NATO-s në të ardhmen”, tha atëherë për “Zërin e Amerikës” senatori amerikan Christopher Murphy, i cili është edhe kryetar i një nënkomisioni për marrëdhëniet me Europën në Senat. Prej një viti planet e Moskës kanë përparuar. Nikola Gruevski i vënë me shpatulla në mur prej opozitës vendase në rritje, ka gjetur një dorë të ngrohtë në Moskë. Kjo e fundit e ka mbështetur atë në të gjitha deklaratat duke e cilësuar opozitën si “kukull” të Perëndimit që këmbëngul në hetimin e përgjimeve dhe ndëshkimin e korrupsionit. Ngjarjet në Maqedoni u bënë shpejt pjesë e kësaj loje jo dhe aq diplomatike tashmë. Ndërkohë fitorja e Syrizas dhe përfshirja në qeveri e aleatit të kësaj të fundit nacionalistëve nën emrin Grekët e Pavarur hapi një derë tjetër për Moskën në Ballkan. Në paradën e fitores kundër Nazizmit më 9 maj në Moskë, në krah të Putin nga rajoni ishin vetëm grekët dhe serbët. Të parët edhe pse një vend anëtar i BE, me të cilën kanë probleme jo të vogla por njëkohësisht shumë më shumë gjëra të përbashkëta, kanë refuzuar sanksionet kundër Rusisë. Stephen Schëartz, shkruan për Huffington Post se Moska, Beogradi dhe Athina janë të “interesuar” në një aleancë Orthodokse që do të përfshinte edhe vende të tjera dhe sipas tij lideri i Grekëve të Pavarur është ai që e frymëzon këtë lidhje fetare. Syriza në anën e saj është më shumë duke shantazhuar BE. Rusia do ishte një zgjidhje për Greqinë vetëm nëse kjo e fundit do e shihte veten jashtë BE dhe jashtë NATO-s. Gjasat janë që pjesa tjetër e politikës në Greqi nuk e përkrah këtë lloj qajse, por ajo është shumë e demoralizuar prej humbjes dhe rritjes së forcave ekstremiste, për të kundërshtuar lëvizjet që duken të pashpresa dhe që nuk po i japin asnjë rrugë dalje krizës ekonomike.

Nga vendet e rajoni jo anëtarë të BE, vetëm Shqipëria dhe Kosova kanë folur hapur për “frikë” nga zgjerimi i ndikimit rus në rajon.

Në krahun e duhur

Si rrallë ndonjëherë, duke hedhur sytë në histori, Shqipëria duket e renditur qartazi në krahun e duhur, me gjasë edhe fituesin për sëdyti të një përballje globale mes Lindjes dhe Perëndimit. Në fakt më shumë se kaq Shqipëria, që nuk është se dallohet për ndonjë vizion në diplomaci, ka qenë ndër të parat që ka vënë alarmin. Kur kryeministri Rama këmbëngulte për statusin një vit më parë në Berlin e Paris ai theksoi mëshumë se njëherë që BE duhej të mësonte nga Ukranina dhe se ngurrimi do të sillte të njëjtat probleme në Ballkan. Në Tiranë atëherë kjo u pa me skepticizëm, tonet e Ramës që dukej si i hakërrohej BE-së për lodhjen dhe ngurrimin, u përqeshën në rastin më të mirë dhe madje u panë si një qëndrim i vrazhdë i një kryeministri axhami në politikën e jashtme. Ngjarjet rrodhën ndryshe. Rama me gjasë ka pasur të drejtë sicc po provon koha. Në fakt konferenca e Berlinit u thirr atëherë prej kancelares Gjermane Angela Merkel pikërisht për t’i vënë fre tentativave ruse dhe avancimit të tyre në Ballkan. “Ky është një vendim i vështirë, sepse Putini po përpiqet t’i shantazhojë vendet e varura ekonomikisht në Ballkan. Ndaj pres që këto vende të përcaktohen qartë për kursin e tyre pro-evropian. Por kjo do të thotë se BE-ja duhet të bëj ç’ështe e mudnur për t’i ndihmuar këto vende dhe oferta e BE-së duhet të jetë shumë e qartë dhe atraktive”, thoshte në dhjetor Andreas Schockenhoff, nënkryetar i grupit të CDU në parlamentin gjerman. Gjermania dhe vende të tjera pranë të bashkimit i janë përgjigjur në fakt kësaj thirrje. Frank Ëalter Steinmeier i tha disa ditë më parë homologut Bushati se në takimin e Vjenës, BE do të angazhohet për të financuar projektet e përbashkëta që vendet e Ballkanit do të sjellin në tavolinë. Serbia dhe Shqipëria luajnë këtu rolin më të madh dhe po ashtu dukshëm qëndrojnë në pole të ndryshme të raporteve me Rusinë. Sidoqoftë vizta e Vuccicc në Tiranë më 27 Maj, ndryshe nga ajo e Ramës në Beograd vjen në një moment të ndryshëm. S’ka aq shumë tension në ajër mes dy vendeve edhe pse mediat gëlojnë në teori konspirative. Për analistin e Bloomberg Leonid Bershidsky në fakt të dyja dhe Tirana dhe Beogradi janë në periferi të përplasjes së madhe Uashington-Moskë. Maqedonia shkruan ai është fushëbeteja, kjo e fundit në fakt është shteti i cili mund të destabilizohej më lehtë. Ajo është një Ballkan i vogël brenda Ballkanit. Një shtet ku duket se problemet e rajonit dyfishohen.

Ballkani nuk është sferë prioritare rivaliteti, ai nuk është i parrezikuar.

Shtëpia e Bardhë i konsideron ekstremizmin e dhunshëm dhe agresionin rus, si dy nga sfidat kryesore ndaj sigurisë kombëtare amerikane. Përballja me këto kërcënime është një përparësi për Shtetet e Bashkuara dhe në rajonin e Ballkanit, përpjekjet për të ushtruar ndikim si nga Rusia, ashtu edhe nga islamistët radikalë është pika ku ato takohen.


Paqëndrueshmëria politike, tensionet e mbetura etnike dhe dobësia ekonomike i bëjnë vendet e rajonit veçanërisht të ekspozuara.

Popullsitë me numër të madh myslimanësh nga njëra anë dhe lidhjet historike dhe fetare me Rusinë nga ana tjetër, i bëjnë vendet e Ballkanit Perëndimor më të prekshme nga këto ndikime. Frank Wisner, ish-ambasador i Shteteve të Bashkuara dhe ish-i dërguar i posaçëm për bisedimet e statusit mes Kosovës dhe Serbisë, thotë se megjithëse Ballkani nuk është sferë prioritare rivaliteti, ai nuk është i parrezikuar.

“Mendoj se është jashtëzakonisht e rëndësishme që Ballkani të mos lejohet të preket nga rivalitetet e fuqive të mëdha dhe së dyti që çështjet e Lindjes së Mesme të mos ta infektojnë këtë rajon. Përsa i takon kësaj të fundit, kjo është detyrë e shërbimeve të zbulimit të Evropës Perëndimore dhe Shteteve të Bashkuara, si edhe atyre të Ballkanit, që të identifikojnë dhe gjejnë elementët shkatërrimtarë që shkojnë dhe kthehen nga zonat e udhëtimit të Levantit dhe Lindjes së Mesme”, thotë ai.

“Vende si Shqipëria, Bosnja dhe Kosova kanë miratuar ligje për të ndaluar qytetarëve të tyre të marrin pjesë në luftëtra të huaja dhe kanë arrestuar një numër elementësh radikalë. Kjo do të jetë një përpjekje afat-gjatë”, thotë ish-zëvendës ndihmës Sekretari i Mbrojtjes Ian Brzezinski, që tani është studiues në Këshillin e Atlantikut.


“Do të jetë një ndërmarrje e vazhdueshme, afatgjatë, ku intensifikimi i këtij bashkëpunimi mes policive, shërbimeve të zbulimit, do të bëhet gjithnjë e më urgjente, gjithnjë e më e domosdoshme, me kalimin e kohës”, tha ai.

Që kur filloi konflikti në Siri në vitin 2011, në këtë vend kanë shkuar mbi 20 mijë luftëtarë të huaj, nga mbi 90 vende, të paktën 3,400 prej tyre nga Perëndimi, sipas Raportit për Kërcënimet Globale të komunitetit amerikan të zbulimit. Numri i luftëtarëve nga Ballkani është të paktën një mijë, nga të cilët 500 nga Bosnja, 300 nga Kosova, 90-100 nga Shqipëria dhe rreth 100 nga Maqedonia, sipas të dhënave zyrtare nga Ballkani dhe burime të tjera.

Ballkani dallon nga vendet e Evropës Perëndimore pasi sundimi i ligjit është më i dobët dhe varfëria më e madhe, thotë zoti Brzezinski.

“Strukturat e qeverisjes dhe rendit janë disi më të dobëta në vendet e Ballkanit krahasuar me homologët e tyre në veri të Evropës. Disa prej këtyre vendeve kanë popullata të konsiderueshme myslimane. Kjo nuk do të thotë se është gjë e keqe të kesh popullsi myslimane, por është një realitet që po shfrytëzohet nga organizata si ISIS. Këto vende janë në spektrin e një varfërie më të madhe në relievin ekonomik të Evropës dhe kurdo që ke një situatë pabarazie ekonomike, ke shoqëri që janë më të ekzpozuara ndaj ekstremizmit”.


Ish-ambasadori Wisner thotë se Shtetet e Bashkuara kanë synuar të veprojnë si një forcë stabilizuese.

“Por vazhdon të ketë një program politik që ende nuk ka marrë rrugë, në Bosnje, Maqedoni dhe sigurisht mes Kosovës dhe Serbisë”.

Një sfidë tjetër me të cilën ndeshet Ballkani sot është rritja e ndikimit rus. Moska synon të shfrytëzojë lidhjet e saj historike me rajonin.

“Si Serbia, Kosova, Mali i Zi, Maqedonia dhe vende të tjera, janë të gjitha në linjën e zjarrit”.


Kështu u shpreh sekretari amerikan i Shtetit, John Kerry, gjatë një dëshmie të kohëve të fundit në Kongres.

Rusia po përpiqet në mënyrë aktive të zgjerojnë praninë në Ballkan.

“Mendoj se është e rëndësishme që të mos ketë kriza, që Rusia të mund t’i shfrytëzojë, gjë që do të rriste tensionet mes Rusisë, Evropës dhe Shteteve të Bashkuara”, thotë ish-ambasadori Wisner.

Serbia për shembull, importon 82 për qind të gazit nga Rusia. Pasi Bashkimi Evropian mori masa që çuan në anulimin e planit për gazsjellësin South Stream përmes Evropës Juglindore. Kremlini po përpiqet për një rrugë alternative që do të kalonte përmes Turqisë, Greqisë, Maqedonisë dhe Serbisë dhe pastaj përmes Hungarisë dhe ndoshta deri në Austri. Mediat ruse, Russia Today edhe Sputnik janë të pranishme në Serbi.


“Rusia përfiton nga koha kur ekzistonte Bashkimi Sovjetik që krijoi varësi infrastrukturore në rajon me ekonominë e sotme të Rusisë”, thotë zoti Brzezinski.

Por ai shton se ndërsa ekonomitë e Ballkanit modernizohen dhe pështaten me standardet evropiane të ligjeve dhe infrastrukturës, kjo varësi dobësohet.

Megjithatë Serbia për shembull nuk i ka mbështetur sanksionet e BE-së ndaj Rusisë. Dhe kur Presidenti rus Vladimir Putin shkoi në Beograd tetorin e kaluar, ishte një kujtesë se lidhjet e ngushta të Serbisë me Rusinë, është e vështirë të bashkëjetojnë me aspiratat e Beogradit për të hyrë në BE.

Ish-ambasdori Wisner thotë se është e rëndësishme që Greqia dhe Maqedonia të zgjidhin problemet mes tyre dhe se Evropa duhet të vazhdojë me përpjekjet për integrimin e Serbisë dhe Kosovës.


“Është veçanërisht e rëndësishme që të fillojnë negociatat që Kosova të hyjnë në rrugën e vet për një të ardhme në Bashkimin Evropian dhe që Serbia të mos hyjë në BE, nëse Kosova nuk pason në po të njëjtën rrugë, sigurisht duke plotësuar kushtet”, tha Wisner.

Wisner shton se duke zgjidhur këto probleme, nuk mbetet një terren negativ që Rusia mund ta shfrytëzojë dhe është më e lehtë që të ruhet harmonia e nevojshme për Ballkanin.

Ai i referohet shqetësimeve të shprehura veçanërisht në Evropë, por edhe në Uashington se Presidenti Putin po përpiqet të krijojë çarje mes Ballkanit dhe Perëndimit.

Sekretari Kerry tha para nënkomisionit të Senatit se Rusia është e angazhuar në një “përpjekje masive për të lëkundur, për të tërhequr vendet, për të krijuar lidhje me to”, duke rindezur në mënyrë tragjike një lojë të re mes Lindjes dhe Perëndimit.


Washingtoni, thotë zoti Brzezinski, mund të luajë rol më të madh.

“Mendoj se Shtetet e Bashkuara mund të inkurajojnë më shumë duke rizgjuar vizionin e një Evrope të bashkuar dhe të lirë, duke këmbëngulur më shumë për zgjerimin e NATO-s, veçanërisht për Maqedoninë dhe Malin e Zi. Mendoj se duhet të përpiqemi më shumë që të rrisim besimin e Serbisë tek potenciali i bashkëpunimit të sigurisë me Perëndimin, për ta shkëputur nga një lloj botëkuptimi pro-rus. Mendoj se është gjithashtu e nevojshme rritja dhe forcimi i bashkëpunimit mes vendeve të Ballkanit dhe Evropës Perëndimore”, tha ai.

Por si ish-ambasadori Wisner, ashtu dhe ish-zyrtari i lartë i Pentagonit, Brzezinski bien dakord se integrimi është një rrugë me dy drejtime dhe se procesin do të duhet ta udhëheqin vetë vendet përmes reformave agresive dhe arritjes së standardeve të nevojshme për anëtarësim të plotë në komunitetin Euroatlantik.

Putin kërkon nga Perëndimi tërheqjen nga Ballkani!

Rusia në agjendën e saj në luftë kundër ISIS-it është duke i mëshuar idesë për përfshirjen e Ballkanit si zonë të interesit të saj.

Pas sulmeve në Paris, Presidenti francez Fransoa Oland javën e ardhshme do të vizitojë Uashingtonin dhe Moskën, për të filluar bisedimet për krijimin e një koalicioni të madh anti-terrorist.

Moska pas konsultave me Parisin i propozoi KS të OKB projekt Rezolutën për luftën kundër shtetit Islamik.

Ambasadori rusë në OKB Vitaly Curkin tha se vendi i tij e konsideron të një rëndësie thelbësore ballafaqimin vetëm në luftë kundë shtetit islamik.

Paraprakisht presidenti francez Olnd tha se Parisi do ta propozojë një rezolutë në KS me qëllim të formimit të koalicionit të përbashkët i cili do të jetë në gjendje të fitojë kundër xhihadit në terren dhe jashtë saj, transmeton AP.

Këtë ide Moska e sheh brenda planeve të saj gjeostrategjike.

Por Putin nga perëndimi kërkon që Rusisë t’i njihet e drejta në zonat që i konsideron interes të saj në të gjitha vendet e ish Jugosllavisë, ish BRSS dhe nënshkruesve të Paktit të Varshavës.

Kështu thekson Aleanca Atlantik e Mali të Zi bazuar në qarqet mirë të informuara ndërkombëtare. Kryetari I saj Savo Kenter konsideron se kjo kërkesë e Putin është irracionale.

“Paraprakisht as Rusia nuk është imun ndaj terrorizmit. Dje është konfirmuar që terroristët kanë rrëzuar aeroplanin e tyre në të cilën ndodheshin 224 pasagjerë. Tani kërkojnë mënyrë për ta paguar tragjedinë e saj dhe më pas të Francës. Kulmi i servilitetit është që kyçjen në operacionet ndërkombëtare kundër terrorizmit dëshirojnë të paguajnë me vendet e tjera, përfshirë edhe Mali I Zi”, tha Kanter cituar nga një gazetë elektronike newsweek.

Ai konsideron se kyçja e Moskës në luftën globale kundër terrorizimit është e një rëndësie të madhe, por thekson se

“Perëndimi nuk do të respektojë kërkesat tilla që nuk i ndihmojnë bashkëpunimit me Rusinë”. Për të arritur këtë qëllim, Ambasadori rusë në Serbi Aleksandër Cepurini tha se Ballkani dhe Kavkazi janë më së tepërmi të rrezikuara nëse shteti islamik dhe organizata tjera terroriste nuk shkatërrohen”.

Kështu deklaroi në një tryezë të titulluar “Operacionet legale të Rusisë në Siri dhe ndikimi i saj në Ballkan.

“Zonat më të rrezikuara janë Ballkani dhe Kavkazi. A mund të qëndrojmë dhe shikojmë se çfarë do të ndodhë të nesërmen por nëse nuk shkatërrohen ata do të lëvizin para”, tha Cepurin.

Kryetari i qendrës për zhvillimin bashkëpunimit ndërkombëtarë Stevica Decenksi ka shfaqur shpresën që e tërë bot do t’i bashkëngjitet Intervenimit të Rusisë tani kur siç theksoi , pas sulmit në Parisë është dëshmuar se e keqja dhe terrorizmi janë afër derës së tyre.

Ai shkoi aq larg sa tërheq një paralele në mes asaj që xhihadistët kanë bërë në Lindjen e afërt dhe ajo që është bërë në Kosovë, sepse të dyja rastet, siç thekson, është marrje e territorit të një vendi.

Madje gjatë ditës së djeshme gazeta ruse Sputnik duke u thirr në disa burime të saj që nuk i apostrofon, tha se Prishtina dhe skena politike është një hap afër luftës qytetare.

Duke marrë si shkas protestat e bllokuar opozitar ata ngrisin hipoteza se që në këto konflikte politike lehtë mund të “instalohen” edhe ish luftëtarë të shtetit Islamik.