Rusia tenton të shtrijë ndikimin në Ballkanin perëndimor, përveç Kosovës dhe Shqipërisë

Nga e hëna Mali i Zi është zyrtarisht vend anëtar i NATO. Të gjitha vendet e Adriatikut janë pjesë e aleancës dhe u mbulua boshllëku që ekzistonte mes Shqipërisë dhe Kroacisë.

Mali i Zi, dikur bastion i ndjenjave pro-ruse në Ballkan, u bë të hënën zyrtarisht anëtari i 29 i NATO-s, me një ceremoni në Uashington.

Anëtarësimi i vendit prej 600 mijë banorësh në Aleancën Ushtarake shënon një kthesë historike që e ka zemëruar Kremlinin, i cili e sheh Malin e Zi si një zonë të veçantë interesi.

Kjo e zvogëlon më tej ndikimin e Rusisë në Europën Juglindore dhe i heq aksesin nga të ashtuquajturat "dete të ngrohta" në Evropë, që mund të përdoreshin si baza për ndërhyrje ushtarake në Lindjen e Mesme.

Rusia ka kërcënuar se do të kundërpërgjigjet ekonomikisht dhe politikisht, duke përfshirë një fushatë për të minuar industrinë malazeze të turizmit, që mbështetet mjaft te vizitorët rusë.

****

Kjo e zvogëlon më tej ndikimin e Rusisë në Europën Juglindore dhe i heq aksesin nga të ashtuquajturat "dete të ngrohta" në Evropë, që mund të përdoreshin si baza për ndërhyrje ushtarake në Lindjen e Mesme.

Rusia ka kërcënuar se do të kundërpërgjigjet ekonomikisht dhe politikisht, duke përfshirë një fushatë për të minuar industrinë malazeze të turizmit, që mbështetet mjaft te vizitorët rusë.




Në Departamentin amerikan të Shtetit u zhvillua ceremonia për pranimin zyrtar të Malit të Zi si anëtar i 29 i NATO-s.

Në ceremoni morën pjesë Nënsekretari amerikan i Shtetit Thomas Shannon dhe Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s Jens Stoltenberg. Kryeministri i Malit të Zi Dushko Markoviç depozitoi instrumentin e pranimit të vendit në NATO.

Më 7 qershor, flamuri i Malit të Zi, ai anëtari më i ri i Aleancës, do të valëvitet për herë të parë në Shtabin e Aleancës Ushtarake në Bruksel.

Ngjarja e sotme ishte rezultat i përpjekjeve shumëvjeçare për ta përfshirë Malin e Zi në komunitetin euroatlantik të vendeve, thuhej në një komunikatë nga zëdhënësi i Departamentit amerikan të Shtetit’.

Presidenti Donald Trump, është shprehur se pranimi i Malit të Zi riafirmon se dera e NATO-s mbetet e hapur për ato vende që janë të gatshme dhe të afta të bëjnë reformat e nevojshme për të përmbushur standardet e larta të NATO-s dhe për të pranuar rreziqet, përgjegjësitë si dhe përfitimet e anëtarësimit.

Pranimi i Malit të Zi në NATO është i pari pas anëtarësimit të Kroacisë dhe Shqipërisë në vitin 2009.

Për ceremoninë e pranimit, kryeministri Dushko Markovic udhëtoi drejt Uashingtonit. Në këtë ceremoni nuk do marrë pjesë vetëm shefi i NATO, Jens Stoltenberg, por për befasi edhe zv.presidenti amerikan Mike Pence. Nga diplomatët ky gjest shihet si nderim pas asaj shtyerje të pasjellshme të presidentit Donald Trump në 26 maj kundrejt Markovicit. Për Malin e Zi, videoja e shtyrjes ishte reklamë falas. Mali i Zi me 620.000 banorë u bë kryetema e mediave prestigjioze, shkruan “Der Standard”.

Solidariteti me Malin e Zi

Qindra amerikanë janë paraqitur pranë ambasadës malazeze në Uashington për të kërkuar falje për gjestin e presidentit Trump. Edhe në Berlin kanë ardhur emaile me përmbajtje të ngjashme. Mali i Zi kishte pritur shumë gjatë ratifikimin e SHBA dhe nënshkrimin e Trump, pasi edhe atje ishte lobuar kundër anëtarësimit të Malit të Zi. Rusia ishte padyshim kundërshtarja e anëtarësimit të Malit të Zi në NATO, pasi humbte ndikimin mbi Ballkanin. Shteti që ka armatë prej 2000 vetësh dhe që njihet kryesisht për shkak të turizmit, ka hapur 26 nga kapitulli 35 i anëtarësimit të saj në BE. Megjithatë anëtarësimi në NATO solli irritime të mëdha.


Qeveria malazeze pretendon se agjentët rusë përgatitët tentativën e Grusht shtetit në 16 tetor 2016. Dy rusë janë në hetime. Moska ka kërkuar pas krizës së Ukrainës 2014 që të shtrijë ndikimin ekonomik dhe politik mbi Maqedoninë, Bosnjën, Serbinë, Malin e Zi, por edhe mbi Kroacinë. Dhe për këtë përdor propagandën e saj mediatike. Marrëdhëniet e këqija mes Moskës dhe Podgoricës arritën majat të dielën, kur kryeparlamentari malazes Miodrag Vukovic u shpall Persona non grata nga autoritetet ruse.

DEPUTETI IM FLAMUR HOXHA

REXHEP SHAHU

Biznesmeni 50 vjeçar Flamur Hoxha, njeri i sukseshëm ne biznesin e tij të prodhimit të veshjeve, prind shembullor me dy djem e një vajzë, me mbi 300 të punësuar në bizneset e tij, ka pranuar të jetë kandfidat për deputet i Partisë demokratike në rajonin e Kamzës.

Ndër herët e rralla që para njerzve shkon të dalë deputet një njeri i cili është i kompletuar dhe që nuk e konsideron politikën si biznes për t’u pasuruar, por e konsideron mision dhe shërbim për të përmirësuar jetën e njerzve.

Tek shumë njerëz është krijuar ideja, për fat të keq shpesh e mbështetur në fakte, se përmes politikës mund të pasurohesh. Flamur Hoxha ështëi pasur materialisht.

I ka mbijetuar ndërrimit të alternativave qeverisëse. Në kushte optimale apo në kushte të vështira sipas politikave ekonomike të kohës, biznesi i tij i prodhimit të veshjeveka ardhur gjithnjë duke u fuqizuar.

Edhe në kushte të vështira nuk e ka hedhë fajin tek punonjësit kurrë por është përpjekur gjithnjë të shtojë shpërblimet për punonjësit.

Flamuri ndjehet i pasur edhe shpirtërisht. Ka një familje solide, përjeton kenaqësinë e mirërritjes së tre fëmijëve,dy djem një vajzë, si një dhuratë e jashtëzakonshme që ika dhënë jeta. Në këtë aspekt ai do që sejcili prej nesh të gëzojë frytet e jetës që në fund të fundit Shqipëria jonë që duam të mos shkretohet, të shtohet e të shumohet e të mos marrë udhët e botës.

Ai hy në politikë si një rrugë e shtuar, si një mënyrë më tepër për të pakësuar vuajtjet e çdo kujt, për të rritur mirëqenien, progresin e vendit dhe që e kaluara të mos përsëritet.

U kërkon menjëherë njerzve të votojnë me zemër.Çdokush ka ndjeshmëritë e veta, për të cilat ekziston mirëkuptimi i plotë, por zemra pa mendjen shpesh herë futet në udhë pa krye.Ndaj ai këmbëngul qëçdo votues të jetë me mendje të kthjelltë që të dallojë të mirën nga e keqja, grurin nga egjra, të verteten nga rrena.

Flamur Hoxha njeriu, që të sheh në sy, që di të dëgjojë, di të heshtë, di të flasë, di të mos mashtrojë.
Ai është njeriu që beson fort se është turp të mashtrosh njerzit.

Ai është njeri i sukseshëm falë shpatullave të veta, falë dimensioneve që jep liria. I sukseshshëm si biznesmen, pa marrë asnjëherëpjesë në tendera shtetërorë me fonde publike.

Flamur Hoxha ështënjeriu që skuqet kur flet, që ngrihet në këmbë edhe në kafe kur i afrohet dikush e jo më në zyrë, njeriu që nuk di të gënjejë se nuk e lënë sytë e tij të cilët të shohin drejt në sy.
Flamur Hoxha, deputeti ynë që vjen vetem me mirënjohjen ndaj mirësisë njerzore, që nuk i fshihet askujt, nuk është peng askund, nuk ka arsye t’i shmanget askujt.

Ndonëse rrethanat jetësore mund t’i nxisnin ndjenjën e hakmarrjes, ai e sheh të kaluarën vetëm si një dritë për të sotmen e të ardhmen.Të keqen e hakmarrjen e ka lënë pas krahësh, ndaj nuk ka frikë askënd e asgjë.I jep llogari vetem vetes së vet.

Njeh detyrimet njerzore ndaj familjes së tij, miqve e shokëve, në rrethin e të cilëve ai përfshin gjithnjë të gjithë njerzit, të njohur e të panjohur.

Para 27 vjetesh Flamur Hoxha përfshihej në rrethin e të përsekuruarve politikë nga regjimi komunist.Nëvitin 1975 ia pushkatuan gjyshin, sepse ishte i zoti dhe të zotët nuk i duronte diktatura,qëkundër të zotëve godiste me rrufe për të mbjellë kudo frikën e terrorin.

Flamur Hoxha i rritur në internim në rrethinat e Ishmit të Durrësit nuk ka kërkuar asnjëherë të përfitojë asgjë si i përsekutuar nga regjimi komunist.

Flamur Hoxha ishte në klasën e dytë tëshkollës fillore kur një natënë vitin 1975 e ngarkojnë në karrocerinë e njërës prej gjashtë skodave dhe e degdisin përfundimisht larg Kukësit, qytetit ku u lind, larg fqinjëve, dy Drinave e maleve të vendilindjes së tij dhe e nisin në internim. Me bukë e pa bukë, shpesh duke njomë me lot kotheren e tharë tëbukës që shpesh mungonte edhe fshatrave të Durrësit, ndaj të cilave ruan mirënjohjen e pafund për të gjithë ata që ndihmuan për të zbutur sadopak goditjet e padrejta të regjimit.

Kjo e ka ndihmuar vetëm ta njohë vuajtjen, ta njohë deshpërimin që shkakton ndjenja e vetmisë, e izolimit dhe e përbuzjes. Ai nuk do ta harrojë kurrë skamjen e mjerimin, ndaj prej kohësh është ngritur kundër kësaj gjendje poshtruese për njerzit dhe shoqërinë tonë.

Kjo përkon edhe me thelbin e programit të PD për një ekonomi të fortë e të ardhme të sigurtë për të gjithë njerzit, pavarësisht bindjeve të tyre politike.Ai ka bindjen e plotë se kundërshtarët janë vellëzërit tanë.Ata duhen ndihmuar e përkrahur gjithnjë duke përbuzur hendekun që ndjell përcarja.

Duke njohur vuajtjen e mjerimin dënimin e linçmin politik Flamur Hoxha njeh edhe vlerat e jashtëzakonshme kur dikush të jep dorën, të ndihmon të ngrihesh e të dalësh prej gjendjes së rëndë.
Flamur Hoxha u rrit pa urrejtje.Ai nuk urren.Por natyrisht nuk harron.

Nuk harron kur rrinin zgjuar si fëmijë deri në mesnatë që të prisnin babain që do t’u sillte bukë, se nuk kishin ngrënë as mëngjes as drekë dhe mesnata kalonte e as për darkë nuk kishte bukë. Nuk harron lotët e tij qëia digjnin sytë e fytyrën kur vinte me bukënën sqetull babai i tij në mesnatë dhe ata si zogj të vetmuar fillonin e hanin bukë, bukë thatë dhe i ati i tij nuk i mbante dot lotët tek i shihte fëmijët që hanin ashtu të uritur…

Flamur Hoxha thotë nuk kam kohë të urrej se nuk kam kohë, kam punë, shumë punë dhe nuk fitoj ndonjë gjë nëse urrej përveçse nxij jetën time. Nuk urren edhe pse i kujtohet se si xhaxhai i tij pasi gjen dy bukë, duke dhënë trikon e trupit për ato dy bukë, shkon tek klasa e Flamurit dhe e nxjerr jashtë, kundër dëshirës së mësuesit që nuk lejonte t’i prishej mësimi dhe qënuk kuptonte pse po i prishej mësimi dhe i jep Flamurit të hajë bukë thatë aty në strehën e shkollës sepse vogëlushi kishte mbi 24 orë pa bukë.
Flamur Hoxha është deputeti im.Është meritor sepse ka treguar se është meritor se është i zoti sepse ka shkëlqyer në biznesin e tij. Ka shkëlqyer pasi ka kuptuar në emigracion se po të punosh në atdhe sa punon në vend të huaj, do të të shpërblehet djersa e ballit dhe mundimi i madh.

Flamur Hoxha është deputeti im, është modeli.Është njeriu që nuk e njeh përbuzjen, që nuk din të përbuzë, është njeriu i përkushtuar deri në vetmohim për njerzit e tij e sidomos për njerzit në nevojë. Tani do të jetë i përkushtuar për të gjithë zgjedhesit, për të gjithë njerzit.

Ka patur raste qëështë deshpëruar me PartinëDemokratike, si një pjesë e mirë e anëtarëve dhe simpatizantëve të PD që në këto 27 vjet të mos jetë pajtuar gjithmonë me veprimet e vijën e sjelljes politike të saj, ka patur raste të shumta që deshpërohej prej saj, por kurrë nuk e ka lënë në baltë PD, kurrë nuk është shmangë nga detyrimet ndaj saj.Ai është me PD që në themelimin e saj,i anëtarësuar në këtë parti që me 25 dhjetor 1990.Sponsor i vazhueshëm i PD dega Durrës në ditë të vështira të saj,duke filluar që nga viti ‘91, e në vazhdim.

Flamur Hoxha nuk e bën gjoksin gropë, nuk e njeh mburrjen, edhe pse ka një dimension që u mungon shumë biznesmenëve, edhe biznesmenëve që punojnë me lekë qeverie.Flamuri ka financuar botimin e një numri librash të rrallë e të munguar në bibliotekën shqipe.Ka financuar librat e zij të urrejtjes serbe që shqiptarët ta dinë se si e kanë shkruar urrejtjen e tyre kundër nesh serbët. Ka financuar botimin e librave të dashurisë së humanistëve francezë për shqiptarët, ka financuar dy libra të humanistëve serbë miq të shqiptarëve. Ka financuar librat e rrallë dhe të papërsëritshëm të profesor Shefqet Hoxhës për visaret e Kukësit.

Flamur Hoxha është sponsor i Revistës Illz, revistë letrare e Tiranës, revista më e mirë letrare që botohet në Shqipëri dhe që përfshin gjithë rajonin e Ballkanit, revistë me bord të nivelit më të lartë.
Flamur Hoxha është njeriu që u duhet jo vetëm anëtarëve e simpatizanteve të Partisë Demokratike, por është dinjitoz të jetë në parlamentin shqiptar.

Udhëtimi drejt Valbonës

Parajsa që ndodhet mes alpeve shqiptare

Mes alpeve shqiptare fshihet një vend përrallor, e bukura Valbonë. Shumë kisha dëgjuar për këtë zonë, por asnjëherë nuk kisha shkuar. Në perceptimin tim, Valbona dukej larg, me rrugë të pashtruara dhe turizëm me plot mungesa, por gabohesha.




Atje jam befasuar me shërbimin, njerëzit dhe padyshim natyrën. Do të flas më vonë për këtë çështje sepse dua ta nis rrëfimin tim nga fillimi.

Udhëtimi drejt Valbonës

Nga Tirana u nisëm me një grup kolegësh e miqsh, me një minibus rreth orës 5:30 të mëngjesit. Na kishin thënë se do kalonim nga Kosova, pasi rruga ishte shumë e mirë dhe më e shkurtër. Gjatë udhëtimit nuk patëm asnjë problem. Pas dy orësh u ndalëm për të pirë një kafe dhe për të konsumuar mëngjesin.

 Qëndruam shumë pak, sepse pas disa orësh, në Bashkinë e Bajram Currit do të zhvillohej një ceremoni për çeljen e sezonit turistik. Kaluam doganën shqiptare dhe kosovare pa asnjë vonesë. Kur mbërritëm, ceremonia sapo kishte filluar. Ishte shumë e shkurtër.

Një këngë e nja dy valle me motive popullore dhe më pas vizitorët u ftuan të shohin muzeun e qytetit. Ishte një godinë e madhe, por e varfër. Kishte shumë pak gjëra për të parë. Bëmë disa fotografi dhe shkuam në Valbonë. Më thanë se atje do të zhvillohej ceremonia madhështore. Nga qyteti, Valbona ishte vetëm 23 km larg dhe rruga ishte e shtruar dhe për pak minuta do të mbërrinim. Teksa furgoni ynë ecte, unë nuk e ndieja. Isha e mpirë nga kjo bukuri që më shikonin sytë.

Kudo kishte gjelbërim, pemë të larta dhe dëgjohej cicërima e zogjve. Lumi i Valbonës është i kristaltë dhe të mrekullon. Rrihte me shpejtësi, a thua se për ku po nxitonte. Doja të bëja disa fotografi, por nuk kishim kohë. Makina vazhdonte që të ecte për të na çuar në destinacion. Pas kaq shumë kohësh mushkëritë po mbusheshin me ajër. Ndihesha e lehtë. Kur zbritëm, pashë një luginë të madhe, që rrethohej nga majat e thepisura të maleve. Aty do të zhvillohej ceremonia. Ishte e gjelbër dhe me plot lule. Qielli ishte i pastër, pa re. Rrezet e diellit të ngrohnin.

Aty nuk kishte nxehtë. Hidhja sytë lart dhe shikoja madhështinë e maleve të mbuluara më dëborë. Kushedi prej sa kohësh ajo qëndronte aty, e pa shkrirë. Krijonte një panoramë surreale. Çfarë kontrasti! Mali me dëborë dhe ne që ishim veshur me mëngë të shkurtra. “Aty ka borë që nuk është shkrirë për 50 vjet”, më tha një banor zone. U dashurova me këtë vend. Nuk e përshkruaj dot atë që ndjeva. Di të them vetëm që këtu gjeta parajsën. Në luginë ndodheshin disa shtëpi prej druri, të cilat shërbenin për pritjen e vizitorëve. Më thanë se në dy anët e kësaj lugine përtej maleve ndodhen edhe lugina të tjera, njëra më e bukur se tjetra, ku ndërthuren lumenjtë e kulluar, me bjeshkët e majat, me liqenet alpinë, me plantacionet e boronicave dhe shpellat e rralla.

Ceremonia e hapjes së sezonit

Ishte kryetari i Bashkisë, Besnik Dushaj, ai që hapi ceremoninë. Ai falënderoi vizitorët që ishin të pranishëm në një ditë kaq të veçantë për turizmin vendas. “Tash jemi këtu në Valbonë, në gjirin e kësaj parajse të krijuar nga Zoti. Mirë se erdhët në vendin e njohur të mikpritjes shqiptare, në Valbonë dhe Malësinë e Gjakovës! Siç e shihni edhe vetë, sot jeni në një nga trevat malore, e pasur me bukuri të rralla, e përzgjedhur kohët e fundit si më e bukura në planet.

 Por unë dua t’u them se Tropoja është turistike, është e bukur, në çdo cep të saj, nga Brisa në Padesh, nga Curraj Epër në Bytyç e Berishë, nga Valbona në Fierzë. Ne po bëjmë përpjekje të mëdha për të identifikuar potencialin turistik të zonës.

Dhe një ndihmesë të madhe në këtë drejtim na kanë dhënë Shoqatat e Turizmit të Alpeve, Këshilli i Qarkut të Kukësit dhe veçanërisht Fondacioni Gjerman GIZ, të cilat i falënderoj në emër të Bashkisë së Tropojës dhe kërkoj që të vazhdojnë mbështetjen në njohjen, shfrytëzimin dhe leverdinë ekonomike që ka kjo zonë nga turizmi”, tha Dushaj.

Pas përfundimit të fjalës përshëndetëse nisi edhe festa. Daullja është instrumenti që nuk mund të ndahet nga vallet e zonës së Tropojës. Valltarët e vegjël, duken aq të lehtë kur hedhin këmbët por edhe të rëndë njëkohësisht. Këtë lloj muzike nuk është se e kam dëgjuar shpesh. Nisa ta kërceja, por e ngatërrova me Napolonin. Të tjerët qeshin me mua por edhe unë me veten.

Pavarësisht kësaj, nuk ulesha sepse më shijonte. Njerëzit më shikonin çuditshëm, por nuk më interesonte. U ula deri kur nuk pata më fuqi. Vëmendjen ma tërhoqi shumë, simulimi i dasmës tradicionale. Aty u përshfaqën traditat e Tropojës dhe Hasit. Nusja ishte e zonës dhe dhëndëri nga Hasi. E sollën tek dasma me kalë dhe më pas ajo qante se po largohej nga shtëpia e nënës. Shoqet dhe të afërmet i këndonin. Sa kureshtare që isha ta ndiqja të tërë këtë rit. U magjepsa.

Disa minuta më vonë, erdhi dhëndëri me krushqit. Edhe ky kishte hipur në kalë. Dasma drejtohej nga i zoti i shtëpisë. Ai i qerasi miqtë me duhan e kafe dhe më pas kënduan të gjithë së bashku. Dasma përfundoi me respekt nga të dyja palët e plot urime për çiftin. Ishte diçka që nuk përshkruhet nga mënyra si u realizua. Pas përfundimit të valleve e këngëve, njerëzit do të shijonin panairin e ushqimeve.

Panairi i ushqimeve tradicionale

Kjo ishte një pjesë që nuk duhej humbur. Restorantet e zonës kishin prezantuar ushqimet e tyre tradicionale. Kisha dëgjuar shumë për flinë, por kurrë nuk e kisha provuar. Aty shkova me vrap dhe rrëmbeva një copë. Ishte shumë i shijshëm.

I shihja petët dhe ishin bosh. Pyeta se nga vinte ajo shije. Përgjigje nuk mora, por di të them se më pëlqeu shumë. Gjithashtu, aty kishte raki, djathë bio, boronica, mjaltë, reçel e çdo gjë tjetër. Pas kësaj, njerëzit do të shkonin të rehatoheshin në hotel.

Akomodimi në hotel

Në zonë kishte shumë hotele dhe restorante. Kjo të jepte mundësinë që të zgjidhje vendin më të bukur ose çmimin më të arsyeshëm. Zgjodhëm hotelin. Godina ishte e ndërtuar e tëra me gurë dhe dru. Si fillim, i zoti i hotelit kishte ndërtuar vetëm një godinë përpara 5 vjetësh, por me rritjen e kërkesave ai ka bërë disa të tilla. Ushqimi ishte shumë i mirë. Tek hoteli ynë ishte një burim uji që gurgullonte. Sa afër e ndieje natyrën me këtë zhurmë.

Ndërkohë, degët e pemëve shtatlarta binin në ballkonin tim. Sytë nuk shihnin gjë tjetër përveç gjelbërimit, dëgjohej kënga e zogjve dhe uji që rridhte aty pranë. Vizitorët duhet të marrin masat sepse në Valbonë, nuk ka valë për telefonin. Aty shkëputesh nga gjithçka që ke lënë në qytet. Kafenë e pimë në një restorant aty afër. Pronari i tij ka jetuar në Gjermani, ku edhe është martuar me një gjermane. Përpara 6 vjetësh është kthyer në atdhe dhe ka ngritur biznesin e tij.

Thotë se shteti duhet të jetë më i vëmendshëm për investimet në zonë. Ai flet edhe për turistët. “Turistët më të shumtë janë nga Gjermania. Unë nuk kam lidhje me agjencitë turistike. Ata vijnë të orientuar nga miqtë e tyre që kanë qenë më parë në Valbonë. Kemi turistë nga e gjithë Europa, por gjermanët e duan shumë këtë vend. Ata rikthehen Valbonë, për ta rishijuar”, thotë pronari i restorantit.

Kthimi me traget nga Komani

Kthimin e bëmë me traget nga liqeni i Komanit. Pamja ishte e mrekullueshme. Trageti lëvizte mbi ujë dhe malet e larta të magjepsnin. Përballë shikoje gjelbërim dhe diku-diku ndonjë shtëpi.

Mendoja shpesh se si mund të jetojnë njerëzit në një zonë kaq të izoluar. Aty buzë liqenit shikoje varka të vogla, pa njerëz. Kam përshtypjen se mund të ishin të banorëve të zonës që gjuanin peshk. Mbi liqen kishte mbeturina, të hedhura nga turistët.

Nuk më la një shije të mirë kjo situatë. Por e harrova shpejt sepse pamja që të ofronte trageti ishte shumë e bukur. Pas dy orësh zbritëm dhe na duhej që pjesën tjetër për në Tiranë ta bënim me furgon. Rruga këtu linte për të dëshiruar, sepse prej vitesh nuk janë kryer investime.

Pavarësisht kësaj, do të rikthehem në Valbonë për të përjetuar të njëjtën ndjesi. Jam e bindur se kushdo që ka qenë këtu, ka një dëshirë të ngutshme për të ardhur sërish. Ky udhëtim më largoi nga rutina dhe stresi i përditshëm.

Në Londër shtatë të vdekur nga sulmi terrorist

Londra është goditur sërish nga sulmet vdekjeprurëse, ku dyshohet se shtatë persona kanë humbur jetën në dy sulmet, ku në njërin një furgon i bardhë u fut në trotuar dhe shkeli këmbësorët në urën e Londrës, derisa në sulmin e dytë disa persona kanë therur me thika klientët e një restoranti pranë Marketit Borough, shkruan Mirror.

Dëshmitarë të këtyre masakrave kanë deklaruar se tre deri në pesë persona janë futur në një restorant, dhe kanë filluar të therin më thika klientët duke ua prerë fytin, fytyrën dhe barkun.

Shumë klientë të shokuar kanë vrapuar nga të gjitha anët duke shpresuar se do t’i shpëtojnë sulmit, ku shumë prej tyre në pamundësi për të ikur janë fshehur nën tavolina dhe karrige, kurse stafi mundohej me çdo kusht të mbyllte dyert për të parandaluar sulmin.

Policia raportohet se ka qëlluar për vdekje dy nga sulmuesit.

Ndërkaq, 20 persona janë lënduar në sulmin në urën e Londrës, ku një furgon i bardhë ka shtypur kalimtarët e rastit në trotuar.

E gjithë pjesa qendrore e Londrës ishte në kaos, derisa policia metropolitane ka konfirmuar se incidenti i tretë në Vauxhall nuk ka kurrfarë lidhje me dy sulmet e para – atë në urën e Londrës dhe në restorant pranë marketit Borough.

Sidoqoftë, policia gjithashtu ka konfirmuar se sulmi në urën e Londrës dhe ai në Marketin Borough, po cilësohen si “incidente terroriste”, ku ndër tjera kanë pranuar se ka pasur të shtëna me armë zjarri.

Lidhur me sulmet në Londër ka folur edhe kryeministrja e vendit, Theresa May, e cila ka thënë se “incidentet e tmerrshme” në Londër janë duke u cilësuar si “sulme të mundshme terroriste”.

Sulmmi terrorist në Londer, liderët botëror : Jemi pranë Britanise

Pas sulmit terrorist që goditi sërish Britaninë e Madhe, edhe liderët ndërkombëtarë kanë shprehur solidaritetin e tyre.

Nga Washingtoni, presidenti Donald Trump, u shpreh se është pranë Britanisë.

Pa iu referuar në mënyrë eksplicite Londrës, Trump shkroi në profilin e tij personal në Twitter: “Ne duhet të jemi të zgjuar, vigjilentë dhe të rreptë. Ne kemi nevojë që gjykatat të na kthejnë mbrapsht të drejtat tona. Ne kemi nevojë për Ndalimin e Hyrjeve si një masë plus për sigurinë”.

Tetë minuta më vonë ai shkroi sërish: “Megjithatë, çfarëdo që SHBA mund të bëjë për të ndihmuar Londrën dhe Britaninë e Madhe, ne do të jemi atje. Ne jemi me ju, Zoti ju bekoftë.”“

“Përballë kësaj tragjedie Franca më shumë se kurrë është pranë Mbretërisë së Bashkuar, u shpreh në twitter presidenti frances Macron.

Edhe kryeministri italian Gentiloni shprehu solidaritetin e tij duke thekuar nevojën për përkushtim të përbashkët kundër terrorizmit

Kryeministri i Turqisë dhe njëherësh kryetari i Partisë se Drejtësisë dhe Zhvillimit (AKP): Populli ia dha përgjigjen më të mirë organizatave terroriste

Kryeministri i Turqisë dhe njëherësh kryetari i Partisë se Drejtësisë dhe Zhvillimit (AKP), Binali Yıldırım, tha në fjalën e tij pas shpalljes së rezultateve të referendumit në favor të ndryshimeve kushtetuese se “Me këtë zgjedhje populli ynë ia dha përgjigjen më të mirë organizatës terroriste që ndërmori tentativën për grusht shteti më 15 korrik, organizatës terroriste separatiste dhe shënjestruesve të jashtëm që tregojnë armiqësi ndaj Turqisë”, raporton Anadolu Agency (AA).

Yıldırım, ka uruar në fjalimin e tij pas shpalljes së rezultateve të referendumit për ndryshime kushtetuese mbi një milionë të rinjtë që kanë votuar për herë të parë.

“I uroj veçanërisht një milionë e 269 mijë të rinj të cilët sot votuan për herë të parë në referendum”, tha kryeministri Yıldırım.

Kryeministrja e Britanisë, Theresa May: Koha është t’i themi “mjaft” terrorizmit

Kryeministrja e Britanisë, Theresa May

Kryeministrja e Britanisë, Theresa May, tha se ka ardhur koha të themi “mjaft më” kur kemi të bëjmë me terrorizmin.



“Ne nuk mund të pretendojmë se gjërat mund të vazhdojnë ashtu siç janë”, tha sot zonja May, pasi nga sulmi terrorist mbrëmë vonë në Londër, janë vrarë 7 vetë dhe plagosur dhjetëra të tjerë.

Tre persona të dyshuar me një furgon kanë depërtuar në shtegun e këmbësorëve në London Bridge, mbrëmë vonë, dhe pastaj i kanë therrur me thikë disa njerëz në afërsi, para se të qëlloheshin për vdekje nga policia.

Në deklaratën televizive, kryeministrja, Theresa May, tha se sulmuesit bartnin jelekë të rrejshëm eksplodues për të përhapur frikë dhe panik.

Pjesa më e madhe e partive politike e kanë pezulluar fushatën për zgjedhjet e përgjithshme pas këtij sulmi, por zonja May tha se votimet do të mbahen ashtu siç është e paraparë, më 8 qershor.

“Dhuna kurrë nuk do të lejohet ta shkatërroj procesin demokratik”, tha ajo.

Ky ishte sulmi i tretë terrorist në Britani, prej 22 marsit, kur ndodhi një sulm i ngjashëm në Westminster Bridge, dhe më 22 maj, kur një sulmues vetëvrasës i vrau 22 vetë në Mançester.