Agjencioni floripress.blogspot.com

2018/03/06

Izet Haxhia sulmon Fatos Klosin: Ju tregoj emrat që morën vendimin për eliminimin e Haklajve

Gjykata e Lartë në Turqi ka miratuar këtë të mërkurë ekstradimin në Shqipëri të Izet Haxhisë. Ai ndodhej në arrati i akuzuar si i përfshirë në vrasjen e Azem Hajdarit në shtator të vitit 1998. Ish-truproja i Sali Berishës gjatë kohës që ky ka qenë President i vendit u dënua me 25 vite burg. Nga ajo kohë ai jetonte në Turqi me statusin e azilantit politik.

Vetë Izet Haxhia ka deklaruar për News 24 se është njohur sot me vendimin e gjykatës. Sipas tij është e çuditshme që “u kujtuan pas 12 vitesh për ekstradimin e tij dhe tashmë që janë arrestuar peshqit e mëdhenj”. Gjatë gjithë këtyre viteve Haxhia dhe Berisha kanë shkëmbyer akuza të forta për njëri tjetrin.



Vrasja e Azem Hajdarit

Deputeti i Partisë Demokratike, Azem Hajdari, u ekzekutua mbrëmjen e 12 shtatorit 1998, pak metra larg selisë së PD-së në kryeqytet. Nga breshëritë e plumbave gjeti vdekjen dhe truproja i tij, Besim Cera nga Dibra.

Për vrasjen e ish-liderit të dhjetorit u akuzuan Jaho Mulosmani si dhe tre vëllezërit, Izet, Ismet dhe Isamedin Haxhia, njerëz që qëndronin shumë pranë kryeministrit Berisha dhe mbanin poste të rëndësishme.
Image result for azem hajdari
Sipas prokurorisë ishte Izeti ai që telefonoi Hajdarin dhe e nxori nga zyra e tij, ku 10 minuta më pas u ekzekutua në pritë, ndonëse një moment i tillë mbetet ende i paqartë. Në një proces gjyqësor maratonë u cilësuan fajtorë Mulosmani, i cili u dënua përjetë si dhe dy vëllezërit Izet e Ismet Haxhia, që u dënuan përkatësisht me 25 dhe 20 vitet heqje lirie.

I treti i vëllezërve Haxhia, Isamedini u dënua vetëm për armëmbajtje pa leje. Edhe pse dosja u mbyll me ndëshkimin e 3 personave, asnjëherë nuk u tha motivi përse u ekzekutua Azem Hajdari.

Gjatë hetimeve u vërtetua se mbi deputetin kishte qëlluar Fatmir Haklaj, i cili u ekzekutua më vonë gjatë një atentati të mirorganizuar. I vetmi që u shpall i pafajshëm për “vrasjen e shekullit”, ishte Fatmir Meta i cili u lirua në sallën e gjyqit.

Image result for izet haxhia

Izet Haxhia do të ekstradohet drejt Shqipërisë, por ardhja e tij në vendin tonë ka trazuar shumë shpirtra. Është vënë re nisja e një konflikti dhe sulmi që i është bërë Haxhisë hapur nga Fatos Klosi.

Ish-kreu i SHIK është shprehur se Haxhia duhej t'i kishte nxjerrë informacionet e tij kohë më parë, në kohën kur zhvillohej gjyqi për Azem Hajdarin dhe jo tani, pasi këto dëshmi nuk do të shërbejnë për asnjë gjë.

Këto deklarata prej ditësh kanë shkaktuar përplasje virtuale me akuza dhe kundërakuza mes Klosit dhe Haxhisë.

Image result for izet haxhia

Në një prononcim për "Pamfleti", Izet Haxhia sqaron arsyen pse Klosi është aktivizuar me sulme ndaj tij, teksa paralajmëron se çështja Hajdari do të rihapet dhe se më në fund ka garancinë të dëshmojë përballë një drejtësie që nuk është e kapur.


Pas vendimit për ekstradimin tuaj drejt Shqipërisë, ka nisur një përplasje virtuale mes jush dhe ish kreut të SHIK, Fatos Klosi. Qartazi duket një konflikt i mbartur mes dy njerëzve që kanë shumë informacione…
Related image
Në fakt konflikti ka lindur që kur Klosi ishte “de facto” në krye të grupit të prokurorëve të çështjes Hajdari. Pasi ata prokurorë shumicën e kohës e kalonin tek zyrat e SHIK-ut që drejtohej asaj kohe nga Fatos Klosi, ndërsa në darkë takoheshin tek Kartodromi i trafikantit të drogës Miri i Xhikes, ku i ‘qeraste ‘ Klosin e prokurorët e çështjes Hajdari me Moldavjanët që i kishte për miq të veçante. Më vonë kur u bë arrestimi i vëllezërve të mijë për çështjen Hajdari, Klosi është munduar me anë të tretëve të hyjë në kontakt me mua që të dëshmoja kundër Berishës në çështjen Hajdari, dhe për këtë dëshmi unë do të shpëtoja vëllezërit dhe veten nga burgu.

Image result for izet haxhia

Këtë ofertë të ndyrë e kam refuzuar në mënyrë kategorike. Nga ana tjetër Klosi si një dhelpër e vjetër e edukuar dhe e stërvitur në kuzhinat e shërbimit sekret Bullgar dhe KGB ruse kishte mbaruar edhe operacionin për zhdukjen e Haklajve në bashkëpunim me njerëzit e Berishës në Tropojë. Nga ana tjetër Klosi hiqej si mik i Haklajve dhe mbante kontakte me ta nëpërmjet babait të Jaho Mulosmanit dhe vetë Jahos. Nga ana tjetër ndërtonte central telefonik tek shtëpia e hasmëve të Haklajve duke ju siguruar edhe mjet logjistike të vëzhgimit, armatimit dhe bomba të telekomanduara për komandën që ishte ngarkuar të eleminonte Haklajt. Edhe vrasja e dy punonjësëve të OSBE-s në Tropojë në 1999 u bë sepse u zbulua nga Haklajt që këta kishin instaluar centralin telefonik të Klosit tek shtëpia e hasmëve të Haklajve në malin sipër fshatit Luzhe. Pra ky është Fatos Klosi i vërtetë që nga një anë u hiqej si miq Haklajve, nga ana tjetër ndihmonte komandon që vrau Haklajt.

Image result for izet haxhia

Ju pretendoni se Fatos Klosi së bashku me klikën e kohës kanë tentuar eliminimin tuaj? Ku bazoheni?

Në fakt vendimi për vrasjen e Haklajve dhe tonën u mor në dhjetor 1998 në marrëveshjen e Rognerit, mes Berishës, Pandeli Majkos dhe Ilir Metës. Pasi u hap gjyqi i çeshtjes Hajdari ku u akuzuam unë dhe dy vëllezërit e mijë, Klosi bashkë me Berishën në anën tjetër kanë qenë me aktivet në gjetjen e dëshmitarëve të rremë për që t’na akuzojnë ne si vëllezër.

Related image


Por kur Klosi pa që ky gjyq po shkonte drejt dështimit thirri në ndihmë Jaho Mulosmanin, të strehuar nga frika në Kosovë, tek miqtë e Klosit dhe grupit të Rognerit. Pasi ja dërguan familjen në Amerikë dhe i premtuan se do të denohej jo më shumë se dhjetë vjet burg, Mulosmani në dëshminë e tij në polici të hartuar nga Klosi dhe të tijët thoshte se po të mos kishte qenë Izet Haxhia, Azem Hajdari do ishte gjallë. Por në gjygjin e bërë Mulosmani heshti duke mos folur asnjë fjalë dhe sot e kësaj dite nuk ka guxuar të flasë për ato që di dhe për lidhjet e tij me Klosin dhe grupin e Rognerit.

Pse mendoni se po iu sulmon pikërisht tani Fatos Klosi?

Por aktivizimi i Klosit me deklarata kundër meje dhe fjalë fyese si burracak, sikur unë dua të jem në qendër të vëmendjes erdhi pas deklaratës time të bërë në media pas vendimit të gjykatës turke për ekstradimin, se organizatorët e vrasjes së Hajdarit është Grupi i Rognerit, ZEKA ME DAJEN dhe Klosi si miku i tyre . Kjo e turbulloj Klosin sepse ai kujtonte që kjo gjë nuk dihej dhe vetëm kishte pasur përshpëritje në lidhje me këtë të harruara tashmë. Pasi Berisha dhe Klosi e quajnë të mbyllur njëherë e mirë çështjen Hajdari.

Image result for izet haxhia
Nga frika e ekstradimit tim dhe përballjes time me të në gjykatë, Klosi si një mashtrues i rafinuar po përpiqet ti mbushe mendjen opinionit se çështja Hajdari nuk mund të hapet se unë e kam humbur shansin për të folur se duhej të flisja atëherë kur donte Klosi e si të donte Klosi përpara një grupi prokurorësh e gjykatësish që ishin të gjithë të zgjedhurit e Klosit, por unë i them këtij manipulatori se do vije dita që do të përballemi me ty dhe Berishën në gjykatë. Ti si organizator i vrasjes së Hajdarit dhe Berisha si nxjerrësi në pritë i Hajdarit. Keni pak durim profesori i vrasjeve me rrezatim radioaktive …

*****
Izet Haxhia: 

Pse e vrau Fatmir Haklaj Azemin dhe skenari i Klosit për ta çuar Sali Berishën në Guantanamo



Ish-truproja i Sali Berishës, Izet Haxhia, në një status të tijin në “Facebook” ka shpjeguar sipas tij arsyet e vërteta të vrasjes së Azem Hajdarit nga Fatmir Haklaj.

Haxhia shkruan se ish-kreu i SHISH-it, Fatos Klosi kishte një plan për të sulmuar ambasadën amerikane dhe për të dërguar në Guantanamo Berishën.

Sipas tij, plani ishte që Azem Hajdari të merrte kreun e PD-së. Madje, në këtë plan ishte edhe Fatmir Haklaj, të cilit i kishte rënë në dorë një kasetë e takimit të Klosit me shkrimtarin De Villers, të librit “Shqipëria: Mision i Pamundur”.

Ndaj, Izet Haxhia shkruan se Fatmir Haklaj shkoi të takonte Azemin për kasetën në fjalë, për të cilën ai donte sipas Haxhisë, që ta dërgonte te Ambasada Amerikane.

Por Haxhia shkruan se Haklaj kuptoi që Hajdari ishte i lidhur me Klosin dhe i frikësuar për jetën e vrau që askush të mos e dinte se ai kishte në dorë kasetën në fjaë.

STATUSI I HAXHISE

Libri i De Villers, zbulon të verteten se perse e vrau Fatmir Haklaj, Azem Hajdarin. Vrasja e Azem Hajdarit, sipas drejtesise shqiptare, që ka dhene vendimin në të gjitha shkallet per të, eshte pa motiv. Perse e vrau Fatmir haklaj, Hajdarin.

Sepse kishte dore në vrasjen e vellait Shkelqimit? Nese do të kishte qene bash ky motivi i Fatmirit, ai nuk do të shkonte ta vriste Azemin para selise se Pd -se.

Fatmiri mund t’ia kishte bere priten azemit até nate në shume vende, rruges per në shtepi. Azemi nuk mund të mos e dinte nese Fatmiri ka shkuar per ta vrare, keshtu që nuk do të dilte nga selia, por do njoftonte Policine.
Image result for izet haxhia
Si debutet dhe kryetare i Komisionit Parlamentare të Mbrojtjes që ishte Azemi, Policia ishte e detyruar të vinte ta ruante nga ata që kishin ardhur per ta vrare. Azemi i doli para Fatmirit se ishte i sigurte që ky nuk do ta vriste. Nese Azemi kishte arme në dore, kete e kishte Jo per tu mbrojtur nga Fatmiri, se persa i takon ketij do kishte vepruar ndryshe, dhe Azemi e dinte shume mire që nuk mund ti dilej perpara nje Fatmiri që kishte ardhur per ta vrare me pistolete apo kalashnikov.

Fatmiri shkoi ta takoj Azemin, per nje çeshtje që e dinin të dy. Fatmiri kishte shume burime informimi. Atij i kishin dhene nje kasete të nje bisede në Paris, mes Fatos klosit dhe De Villers, shkrimtarit francez që do shkruante librin ”Shqipria: Mision i Pamundur ”,i porositur dhe i paguar nga Klosi.

Image result for izet haxhia

Ne kete kasete Klosi i jepte udhezime De Villers per skenarin e librin, ku duhet të tregohej se si do behej nje atentat ndaj Ambasade amerikane, ku organizatore ishte nje terrorist Arab dhe Fatmir haklaj si bashkepuntor i tij.

Ne variantin e pare të librit, që u ndryshua per shkak të vrasjes se hajdarit, kete kerkonte ta vriste Fatmir haklaj, sepse kishte mesuar per planın e atentatit.

Domethene e kishin parashikuar edhe vrasjen e hajdarit, ne skenar, si të gjithe të tjereve, fatmirit ,mua etj Fatmiri i tronditur shume shkoi të takonte Azemin dhe t’i thoshte që te shkonin bashke në ambasaden amerikane per të dorzuar kaseten dhe denoncuar skenarin e klosit me atentat ndaj ambasades.

Azemi hezitonte sepse ai kishte lidhje me klosin, i cili i kishte garantuar se atentati do t’i ngarkohej salı berishes, dhe per kete do të perdorej si nje kamikaz i sajuar, Izet Haxhia siç trajtohet në librin e De Villers.

Fatmiri do të eleminohej nga Shiku, që të humbnin gjurmet e atentatit. Salı berisha do të dergohej në Guantanamo, që me të do të inagurohej si burg e keshtu azemi do të mbetej lideri i PD.

Nese gjerat do të kishin shkuar keshtu, sipas skenarit të klosit, do të ishte nje krim ndaj të gjithe të permendurve me perjashtim të Sali berishes që duhet të kishte patur kete fat që me 1997 per krimet e tij.



Pse Fatmiri nuk shkoi vete në ambasaden amerikane do thoni? Ai sapo mori kaseten ate dite dhe e kuptoi se ajo kasete ia rrezikonte jeten. Ai duhet të vepronte me shpejtesi. Nese shkonte vete në amabasade, mund të mos e prisnin akuzohej kerkohej per vrasje.

Nese u tregonte se cfare kishte në dore per të siguruar takım, njerzit e klosit do ta mesonin dhe do të kerkonin ta zhduknin bashke me kaseten ,para se të merrte takım me amerikanet.

Prandaj Fatmiri deshi ta takonte azemin, i bindur se edhe ky do të kishte interes të shkonte ne ambasade me të pasi në bisede permendej edhe azemi që i ishte vene koka në loje në skenar. Fatmiri as e imagjinonte se Azemi nuk do ta refuzonte të shkonte në ambasade.

Ne biseden e shkurter me azemin, Fatmiri, kuptoi se ky azemi ishte bere zarı i klosit per të shpetuar koken nga berisha dhe per të marre PD. Fatmiri u nervozua shume se e kuptoji që azemi do ta spiunonte direk tek klosi.

Ne keto kushte nervozizmi Fatmiri vrau azemin. Pas kesaj as që mund te imagjinohej që Fatmiri të shkonte në ambasade. Ne të vertet Fatmiri nuk kishte as besim te keta të ambasades per shkak të lidhjeve qe kishin me klosin. Ai donte të gjente nje lidhje direkte ne Uashington që të dergonte kaseten.

Ne librin e De Villers Fatmir haklaj bashkepunon me nje terrorist Al -Qaeda, të quajtur Hasan Mohamed Al -Jafari, ish shefi i sherbimeve sekrete sudaneze, njeri i rrjetit terrorist të Bin Laden per të cilin në liber thuhet se ngriti rrjetin e bin ladenit ne shqiperi. Ku Al Jafari, që në liber paraqitet sikur strehohet në Tropoje në shtepine e Fatmir haklajt, në fakt eshte sajuar si personazh nga De Villers mbi bazen e nje personi konkret, egjiptjanit Salah El -Sayed, nje terrorist i rrezikshem që erdhi në shqipri si nje punonjes i Fondacioneve bamirse arabe. Al -Jafari na jepet ne liber si të gjithe të dhenat e Salah El -Sayed, ai ishte i martuar me nje femer shqiptare, kishte shtepi në zonen e Oxhakut në Tirane, ku banonte familja e tij.

Salah El Sayedin e egzekutoi Renea në tetor 1998 në shtepine e tij në Tirane, ku e gjeten të fshehur në nje lavatriçe. Kete Salah el Sayed kishin bere plan ta conin në Tropoje, tek shtepia e Fatmir haklaj, me rekomandimin e klosit, por pa e ditur Fatmiri se cili ishte që ta kompromentonin.

Do t’i benin disa foto apo filmime me ane të agjenteve të tyre (edhe shume filmime tek emisioni ”Xhungel ”jane të bera fshehtas në ate kohe nga agjentet e klosit ),mund te ma prezantonin edhe mua si bamirse Arab pa e ditur se cili ishte ai. Ne liber Al-Jafari bisedon me Fatmir haklajn per atentatin, ben plan bashke me të, dhe të dy udhezojne Britan Maten, emri më te cilin paraqitem une Izet Haxhia në liber, se ku duhet ta çoje kamionin e ngarkuar me eksploziv në Tirane.

Kur të ndodhte atentati në realitet, Jo ne liber, se në liber do të pershkruhej me vone ,pra kur të ndodhte atentati tek ambasada amerikane, do të nxirrnin si prova fotot e Fatmiri dhe te mijat me kete Salah el -Sayed si prova, t’ua jepnin amerikaneve, që te dergonin Apache per të vrare fatmirin, se mua do më kishin vrare të paketuar brenda në kamjonin që do shperthente tek Ambasada amerikane në Tirane.
Image result for azem hajdari
Te gjithe kete skenar të vertet e prishi vrasja e azem hajdarit, pas refuzimit të tij per të shkuar tek ambasada amerikane me Fatmir haklajn. Fatmir e regjistroi biseden e shkurter me azemin, ashtu siç kishin regjistruar Haklajt ngjarje të tjera. Dy kaseta kishte që Fatmiri i mbante me vete në trup në nje kuti metalike speciale, si kutite e duhanit. Kaseten që i derguan me biseden e Fatos klosit me De villers në Paris, dhe kaseten me biseden me Azemin mbremjen kur e vrau në Tirane.

Image result for azem hajdari

Te dy keto kaseta ia moren në trup kur u vra naten e 4 nentorit 1999 dhe ato rane në doren e klosit. Botimi i pare i librit të De villers eshte ne 20 janar 1999. Libri ka 256 faqe në botimin e pare në frengjisht. Ne kete liber ngjarjet arrijne deri në mes të nendorit 1998. Per sa kohe e shkroi librin De villers ,duke llogaritur kohen që ju desh për redaktimin per procesin shtupshkrimit masiv. A mund të besohet që De villers e shkruajti librin per e shumta gjashte jave? ??

Nje liber që ben fjale per nje vend të panjohur për autorin, ku ai pershkruan sakte vende që nuk i ka njohur apo shkelur kurre, si ato në Tropoje apo Tirane. Ne Tirane ai pa vetem rrugen nga hotel ”Rogner ”,deri tek zyrat e shik, ku e priti klosi. Si shpjegohet që De villers pershkruan më saktesi disa muaj para se të ndodhte nje nga atentatet që iu bene fatmir haklajt gjate vitit 1999.


Image result for azem hajdari
Libri i De villers permban te dhenat që mungojne që të zbulohet e verteta e vrasjes se Azem hajdarit. Te gjitha pyetjet që kane ngelur pergjigje gjate hetimeve të vrasjes,marrin pergjigje duke perdorur si prove në hetime kete liber. ……………………Ne ditet në vazhdim do tu tregoj rolin e berishes ne nxjerrjen nga selia të hajdarit. .kush e sajoi alibine e telofonates per azemin dhe pse? Pse nuk u kerkua kurre të gjendej telefoni i humbur i hajdarit. ..etj. .

2018/03/05

Letër publike dërguar Ali Ahmetit nga Akademia e Shkencave dhe Arteve Shqiptaro-Amerikane




Image result for Kush eshte  Branisllav Sinadinovski

Në emrin time personal dhe të Akademisë Shqiptaro - Amerikane të Shkencës dhe Artëve në New- York,shprehim indinjatën e thellë për rrëhjën e anëtarit të Akademisë Shqiptaro - Amerikane të Shkencës dhe Artëve në New- York, Tiranë,Prishtinë dhe Shkup ,Prof.Dr. Branisllav Sinadinovski.


Jeni i lutur që në afatin sa më të shkurtër konform kapacitetit të Shtetit të Republikës së Maqedonisë që Ju më shokë e drejtoni qe të mereni masat për kapjen dhe dënimin e autorve dhe atij ti sigurohët mbrojtje e afërme ,shkruan mes tjerash Kryetari i Akademisë Shqiptaro - Amerikane të Shkencës dhe Artëve në New- York,Tiranë,Prishtinë dhe Shkup,Akademik Prof.Dr.Skendër Kodra .

*****


Profesor Dr. Branisllav Sinadinovski,anëtar i rregullt i Akademisë së Shkencave dhe Arteve Shqiptaro-Amerikane , njëherësh edhe nismëtar i themelimit të Bashkësisë Fetare të Shqiptarëve Ortodoks në Maqedoni ka reaguar ndaj gazetarit maqedonas Aleksandar Çumovski, për ofendimet që iu drejtuan deputetit të BDI-së Branko Manojlovskit, duke e quajtur atë “maqedonas te shkretë”, në
emisionin në TV Telma të datës 10 janar 2017.

“Me rastin e deklaratës publike të gazetarit Aleksandar Çumovski në emisionin e mbrëmshëm “TOP TEMA” dhe fjalët e tij të thëna pa asnjë arsye se “Ali Ahmeti për deputet ka kandiduar ndonjë maqedonas të shkretë”, si njeri, si qytetar, si autor i 7 librave në gjuhën shqipe dhe angleze për Shqiptarët ortodoks në Maqedoni dhe në Ballkan dhe para së gjithash si nismëtar i themelimit të Bashkësisë Fetare të Shqiptarëve Ortodoks në Maqedoni, protestoj kundër deklaratës nacionaliste dhe shoviniste të Çumovskit, pasi që deputeti Branko Manojalovski nuk është as “ndonjë i shkretë” e as “maqedonas”, por një biznesmen me nënshtetësi maqedonase dhe amerikane.” Thuhet në reagimin e Sinadinovskit.

Ai më tej shton se Branko Manojalovski është shqiptar ortodoks, i lindur ne Rekë të epërme dhe është ndër të parët shqiptar i cili e ngriti zërin për ekzistimin e një numri të madh të shqiptarëve ortodoks në Maqedoni.

Sinadinovski që Çumovski të largohet nga ekrani i televizioni Telma, si dhe për të të ngrihet padi për keqpërdorim të detyrës së gazetarit dhe fyerje të rëndë ndaj deputetit Branko Manojalovski, e cila paraqet edhe ofendim për tërë Bashkësinë Fetare të Shqiptarëve Ortodoks në Maqedoni dhe më gjerë.

Më poshtë mund ta lexoni reagimin e plotë të Akad.Prof.Dr.Branislav Sinadinovski.

reagim

Fotografia e Adil Mustafa
Jemi dy milion shqiptarë ortodoksë në gjithë shqiptari ,vetëm  në Maqedoni 75.000 mijë



Drama shumë shekullore e shqiptarëve ortodoksë të Rekës së Maqedonisë shpaloset nëpërmjet rrëfimit ekskluziv të Branisllav Sinadinovskit.

Ligjëruesi universitar me prejardhje nga Beliçica e Rekës së Epërme nga rajoni i Mavrovës në Maqedoni, së fundmi doli publikisht dhe deklaroi preardhjen e tij etnike.

66 vjeçari që për shumë vite jetoi në Lindjen e Mesme rrëfen në Info Magazine të Klan Kosovë historinë personale për asimilimin e shqiptarëve ortodoks nga Maqedonia.

Thotë se edhe vetë është një rast i tillë, ndonëse e pranon se i ati dhe gjyshërit kanë folur vetëm shqip.Për çudi të shumëkujt ai është themelues i partisë VMRO-DPMNE, subjektit politk të kryeministrit aktual të Maqedonisë Nikola Gruevski.Deklarimeve por edhe librave të publikuara ia pa sherrin, kur rrëfen se u sulmua fizikisht në shtëpinë e tij nga persona të panjohur.Edhe përkundër kërcënimeve dhe sulmueve, ky promovues i vlerave të shqiptarëve ortodoks thotë se nuk frikësohet për vete por për familjen e tij.

Sipas Sinadinovskit janë rreth 75 mijë shqiptarë ortodoks vetëm në Maqedoni. Madje sipas tij shumë të tillë shërbejnë edhe nëpër funksione të rëndësishme në institucionet në Shkup.

Shqiptarë ortodoks sipas Sinadinovskit ka edhe në Kosovë, kryesisht në mesin e goranëve tek zona e Dragashit. Të cilit do vend qofshin, Sinadinovski i quan gjithë shqiptarët vëllezër dhe motra.Ai thotë se është krenar me prejardhjen e tij, kur deklaron se do të iniciojë edhe themelimin e Kishës Ortodokse Shqiptare të Maqedonisë, pavarësisht kundërshtimeve të palës maqedonase.Detajet tjera rreth rrëfimit rrëqethës të Sinadinovskit mund t’i ndiqni në intervistën e plotë më poshtë të dhënë për televizionin Klan Kosova.

Përse pas shumë vitesh vendosët të deklaroheni si shqiptar. Cila është arsyeja për një gjë të tillë?

Sinadinovski: Nuk është kjo e viteve të fundit, unë gjithëmonë jam ndjerë dhe kam qenë shqiptar. Kjo sepse përkatësia kombëtare, sipas të gjitha kushtetutave në botë, është ndjenjë intime dhe as unë nuk kam pasur nevojë që ta manifestoj publikisht. Për herë të parë në një libër timin kushtuar Josif Bagerit, para katër a pesë vjetësh, u hetua dhe publikisht se përkatësia dhe prejardhja ime e babait dhe gjyshes time dhe e paraardhë sve të mi të afërt e më të largët është shqiptare dhe se jemi shqiptarë ortodoksë .

Prej nga e keni prejardhjen profesor Sinadinovski?

Sinadinovski: Me prejardhje jam nga Beliçica e Rekës së Epërme, ndryshe, vëllai i gjyshes time, Pavli, ishte shume i respektuar nga krejt shqiptarët. Ai ishte Kmet, që atë herë kjo ishte punë e madhe dhe e respektueshme, sidomos te shqiptarët. Si e thashë quhej Pavle dhe pasi që në Kiçinicë nuk kishte shkollë e në Beliçicë kishte, te ai ka jetuar dhe ka mësuar në shkollë fillor edhe xhaxhai im, Brankoja, që tashmë jeton në Amerikë .

Si është e mundur Profesor që të mos flisni shqip dhe të thoni se jeni shqiptar?

Sinadinovski: Është e mundshme dhe nuk jam vetëm unë, por ka dhe shumë shqiptarë, që janë të rëndësishëm në historinë bashkëkohore shqiptare e që nuk dinin shqip apo që nuk folnin mirë shqip. Konkretisht për veten time do të them se krejt rrethanat e dyzet e pesë vjetëve të fundit ndikuan dhe nuk munda të kontaktoj me motrat dhe vëllezërit e mi shqiptarë që jetonin jashtë vendit dhe për këtë kjo është arsyeja themelore. I ri u largova dhe u ktheva vetëm pas shpërbërjes së Jugosllavisë.

Cila është storja e familjes tuaj në pak fjali. Ku gjendet Reka dhe çfarë do t’u thoshit shqiptarëve të Kosovës dhe të Shqipërisë për këtë çështje?

Sinadinovski: Reka e Epërme gjithëmonë ishte bërthamë e shqiptarëve ortodoksë dhe jo vetëm tash – me shekuj ishte e tillë. Zatën ata, si dhe gjithë shqiptarët ortodkosë, janë plotësisht shqiptarë dhe janë pasardhës të drejtpërdrejtë të Ilirëve. Edhe ju e dini se shqiptarët deri te islamizimi i tyre, jo vetëm në Rekë por gjithë kund, ishin të përkatësisë fetare ortodkose dhe pastaj pranuan besimin katolik dhe atë islam. Përndryshe, po e përsëris dhe një herë, bërthama ishte Reka, por nga kjo trevë shumica e popullatës, për shkaqe objektive, janë shpërngulur dhe shumica e shqiptarëve ortodoksë të kësaj ane jetojnë tash nëpër gjithë Maqedoninë, në Lindje e në Perëndim dhe në Jug të saj, ndoshta më së shumti ka në Shkup, por ka që jetojnë dhe në qytete të tjera të Republikës së Maqedonisë .

Profesor, a keni qenë edhe ju dhe familja juaj objekt i një asimilimi? Si ka ndodhur kjo?

Sinadinovski: A kam qenë objekt i asimilimit? Them se po, se është bërë presion i caktuar. Është ndjekur dhe babai im, që kishte dhe një dosje të madhe policore, pavarësisht se ishte professor universitar. Janë ndjekur nga policia dhe më shumë njerëz të mi të afërm e pak më të largët. Është fakt se gjithë shqiptarët ortodoksë të Rekës e të gjithë Republikës së Maqedonisë së tashme e të kohës kur ishte pjesë e Turqisë otomane, i janë nënshtruar fillimisht dukurisë së asimilimit të fuqishëm që në kohën e Turqisë otomane e të Serbisë, pastaj nga bullgarët dhe normanët. Megjithatë, shqiptarët ortodoksë të kësaj ane janë fenomen botërorë, se përkundër asimilimit të madh e të fuqishëm, kanë arritur që ta ruajnë gjuhën e tyre amtare.

Kur flasim për identitetin e shqiptarëve ortodoksë, a janë shumë ata në Maqedoni?

Sinadinovski: Ka një studim që është punuar dhe është shpallur në fillim të shekullit të XX, të cilin e kam botuar dhe unë në librin tim, që e kam prezentuar. Dhe, nëse në Rekën e Epërme të atëhershme, që ishte bërthama, jetonin tetë deri në dhjetë mijë shqiptarë ortodoksë, ndërsa pasi tani regjistrimi i popullsisë nuk bëhet më sipas përkatësisë fetare, sipas një vlerësimi tim të lirë, që e kam dhe duke pasë për bazë edhe faktin se te ne shqiptarët shkalla e natalitetit është e lartë, mund të them se në gjithë Maqedoninë tashmë ka rreth 70 apo 75 mijë shqiptarë ortodoksë, po sigurisht se kjo shifër nuk duhet të merret si një fakt i kryer, se numri i tyre do të dihet vetëm atëherë kur do të bëhet regjistrimi i popullsisë edhe sipas përkatësisë së tyre fetare. Fakti se në promovimin e librit tim për shqiptarët ortodoksë të Republikës së Maqedonisë, në Hotel “Aleksandar Pallace”, kur u promovua dhe libri i bashkëshortes time për Rilindësit shqiptarë, që është gjithashtu profesoreshë, morën pjesë më shumë se 120 shqiptarë ortodoksë, shumica të rinjë, gjithashtu flet shumë dhe dëshmon se edhe nëse dikush përpiqet që ti asimilon, nuk mundet më ta bëjë këtë, sepse kur të rinjët nisin të flasin, fryma nga Llamba e Aladinit ka dalë dhe atë nuk mundet askush më ta kthen prapa.

Te kthehemi pak te familja juaj z. Sinadinovski, si keni folur në shtepi ju, si kanë folur nëna dhe babai juaj?

Sinadinovski: Nëna ime nuk ishte shqiptare. Por babai dhe gjyshja ime, Parashqevia, me sa e mbajë mend unë, flisnin mes veti pastër shqip. Gjithashtu mbajë mend, si fëmijë, kur ajo më thirrte gjithmonë “Djali i dadës”, që unë dhe nuk e merrsha vesh se çdo të thoshte kjo, por më vonë e kuptova se më ledhatonte dhe me këtë ma shprehte krejt dashurinë e saj. Ndryshe, babain tim që ishte mësues, profesor në Shkollën Normale të Shkupit dhe profesor universitar e shkencëtar, e respektonin të gjithë shqiptarët që vinin shumë shpesh te ne dhe këshilloheshin me të e ai, me sa mundej u ndihmonte bashkëkombësve të vet shqiptarë, se i tillë ishte. Më kujtohet dhe tash se si rrinin vonë dhe ngriteshin në mëngjes, shpërndanin mes veti dhe ndiznin cigare, pinin çaj dhe folnin për historinë shqiptare.

Kur jemi te familja juaj, së fundmi është realizuar një intervistë me motrën tuaj. Ajo tha se ju nuk jeni shqiptar, jeni maqedonas dhe mashtrues. Pse e bëri këtë gjë dhe a janë të vërteta ato çfarë po thotë ajo?

Sinadinovski: Jo. Ajo kryesisht ka folur për atë se unë nuk qenkam shqiptar dhe kjo është qesharake, se ajo nuk mundë të futet te shpirti im, te ndjenjat e mia personale. Por ajo e di shumë mirë se babai dhe gjyshja ime ishin plotësisht shqiptarë dhe gjithmonë folnin shqip mes veti vetëm shqip. Duket shumë qartë se krejt kjo është një konstrukt me një skenar të parapërgatitur për të më njollosur në një plan sa më të gjerë, mirë po kjo nuk pati sukses, sepse ata që e përgatitën këtë skenar gabuan duke përzgjedhur personin e gabuar. Ajo që prezentohej si motra ime që moti nuk është më e tillë, sepse ajo është dënuar për më shumë vepra penale, ka një dosje të trashë penale, ka rrahur bile dhe nënën time, e cila ka lënë testament me të cilin e ka hequr nga trashëgimia. Krejt ai testament nuk ka qenë i shkruar në makinë shkrimi por veç me dorën e saj. Nga ajo pati hequr dorë dhe nëna ime, njësoj kam vepruar dhe unë, që nuk e njoh më si motër timen dhe që është më e dhimbshmja, ajo që mundohej ta “mbronte” babain tim se nuk qenka shqiptar, përmes gjykatëses Toshanova të Gjykatë s së Parë të Shkupit ishte përpjekur që babain tim, që kishte ca probleme shëndetësore, ta shpallte të paaftë bile dhe pas një viti të vdekjes së tij!

Si ndihen të tjerët familjarë tuaj. A keni motra dhe vellezër të tjerë?

Sinadinovski: Vëllezër dhe motra nuk kam, kam të afërmin tim të vetëm Xhaxhain tim, Branko Manojllovskin, të ciline njohin të gjithë, por dhe ai kishte problem me familjen e tij kur tha se ishte shqiptar ortodoks, por si thotë populli – çudia më e madh tre ditë zgjatë! Pavarësisht se as nga ai nuk më duhej të reagonte, sepse për mua flasin dhe librat e mi, se unë jam shqiptar ortodoks, megjithatë ai pasi dëgjoi këto marrëzitë që i thoshte ajo që paraqitej si motra ime, e bëri dhe u paraqit edhe nga Amerika me një shkrim, të cilin e botoi në “Facebook” e ku thoshte se “ai nuk mundë të jet tjetër pos një shqiptar ortodoks “ siç them dhe unë se “ai nuk mundë të jet askush tjetër pos një që është Xhaxhai im”.

A ka qenë kundër paraqitjes tuaj publike vetëm motra juaj, apo edhe sistemi politik dhe Kisha Ortodokse Maqedonase?

Sinadinovski: Më e zëshmja, që nuk e prisja, ishte Kisha Ortodokse Maqedonase. Unë u sulmova me një fjalorqë nuk i ka hije sidomos njerëzve anëtarë të Sinodit të Shenjtë të KOM-it, se jam shovinist, se jam nacionalist, se dëshiroj të asimiloj popullin maqedonas me këtë që po prezentohem si shqiptar ortodoks, etj etj. Sikur t’i thoshte gjithë këto ndonjë politikan, ndoshta dhe do ta kuptoja, por asnjë politikan serioz nuk i thotë ato gjëra. Megjithatë nuk po mundë ta kuptoj se pse ata janë frikësuar aq shumë dhe aq shum po frikësohen kur ne nuk po ekzistuakam si shqiptarë ortodoksë. Ata tash, kur Kisha Ortodokse Shqiptare po na ofrohet për mbajtje të liturgjisë në gjuhën shqipe, po vazhdojnë si më parë të na minimizojnë ndërsa vetë mua po më sulmojnë. Krejt kjo është kundërthënëse, sepse ne ekzistojmë dhe do të jemi dhe më shumë në të ardhmen, bile shumë më tepër se ajo shifra prej 75 mijëve, që e thashë më herët.

Ju keni qenë të sulmuar në shtëpinë tuaj për këtë çështje, apo jo?

Sinadinovski: Fatkeqëisht po, jam sulmuar fizikisht, isha nga pak naiv, nuk ma ka marrë mendja se dikush mundë të më sulmon fizikisht, por një natë rreth orës 8 a 8 e një çerek dikush i ra ziles së derës, kinse për të kërkuar ndonjë ndihmë dhe kur e hapa derën më shtynë fuqishëm dhe rashë e u rrëzova. Mblodha forcën e u ngrita për ta mbyllur derën por më ranë fuqishëm te gjunjtë, ku edhe më tutje po ndjejë dhembje të madhe. Këta njerëz edhe më tutje nuk po më lënë të qetë, po e shkruajnë në derën time “SHIPTAR”, e kanë shkruar një letër me fjalë tejet fyese dhe me alfabet latin, të cilën ia tregova dhe policëve që erdhën, e ku thuhej edhe ajo se mua dhe familjarët e mi do të na therrin.

A po frikesoheni Z. Sinadinovski?

Sinadinovski: Unë, për veten time, që gjatë jetës time kam parë shumë gjëra, nuk fikësohem, por objektivisht po frikësohem për familjarët e mi, për vajzën time sidomos, që e dua shumë, për bashkëshorten time të shkëlqyeshme, që gjithashtu e dua shumë e të cilat janë të vetmet që fuqishëm më mbështesin në krejt këtë punë.

A ju ka ofruar dikush ndihmë? Si kanë vepruar organet shteterore?

Sinadinovski: Nuk mu ka ofruar kurrëfar ndihme, pavarësisht se policia është njoftuar për këto raste. Se a kanë ndërmarrë ata diçka si Polici, këtë nuk e di dhe nuk mundë të them asnjë gjë, por ata veç kanë ardhur te shtëpia ime, kanë marrë deklaratë prej meje dhe u kam treguar se çfarë ka ndodhur dhe më askush prej tyre nuk më ka thënë asnjë gjë.

A do të vazhdoni ti promovoni vlerat e shqiptareve ortodoksë të Maqedonisë, pavarësisht se keni patur problem te shtëpia juaj? Sinadinovski: Askush nuk mundë mua të më frikësoj dhe të më detyrojë që të heq dorë nga ajo që jam, që jam shqiptar, që jam pjesë e Kombit të madh Shqiptar, që ka historinë më të begatshme në këto troje të Ballkanit, duke filluar që nga Pellazgët dhe Ilirët, Skënderbeu, Hasan Prishtina dhe Boletini e të tjerë. Unë krejt këto që i kam thënë do t’i vazhdoj edhe më tutje. I mbaj krejt këto qëndrime, i vetëdijshëm se krejt kjo është me rëndësi jo vetëm për popullin tim shqiptar por dhe për maqedonasit, sepse ne nuk kemi problem me popullin maqedonas, kemi probleme me disa struktura me tru të çimentuar, që nuk mund ta kuptojnë se sa më shumë të jetë një shoqëri multikulturore dhe më multikonfesionale, aq më e begatshme do të jetë. Çështja se si dikush deklarohet a se çka është, kjo është e garantuar edhe me Kushtetutën e Republikës së Maqedonisë. Një gjë dëshiroj ta theksoj, se çështja e Kishës Ortodokse Maqedonase, bile sipas Kushtetutës, është e ndarë nga Shteti dhe ajo ka dhe duhet të ketë status të njejtë me bashkësitë e tjera fetare dhe mu për këtë ata nuk janë të autorizuar të më thonë mua se kush apo çfarë jam ose ku apo në cilën kishë duhet të shkoj, sepse për krejt këto punë unë vendosi dhe do të vendos vet për vetveten time.

Këto ditë unë kuptova se Ju po tentoni të themeloni Kishën Ortodokse Shqiptare të Maqedonise? Si vendoset z. Sinadinovski? A është e vërtetë kjo?

Sinadinovski: Nëse kjo lejohet me ligjet e Maqedonisë, ne këtë dhe do ta bëjmë. Ne jemi qytetarë lojalë të këtij vendi dhe nuk do të bëjmë asnjë gjë që nuk lejohet me ligj. Nuk do të bëjmë asgjë që do tu shërbente të tjerëve thonë se po duan të na shkatërrojnë Shtetin, por ata po harrojnë se ky është Shtet yni i përbashkët, se për të nuk kanë derdhur gjak vetëm maqedonasit, kanë derdhur shumë gjak dhe shumë shqiptarë, kanë harruar se Sekretar i Përgjithshëm i Republikës së Krushevës ishte një shqiptar ortodoks i cili quhej Gjorgji Çaçe, kanë harruar gjithashtu se dy anëtarë të Kuvendit të ASNOM-it ishin shqiptarë, kanë harruar se edhe Partia Komuniste u ishte drejtuar shqiptarëve me Proklamatat drejtuar të të ashtuquajturve Arnautë, që ti bashkangjiteshin asaj për tu çliruar nga forcat pushtuese fashiste. Për këtë, sa është Ilindeni i maqedonasve , po aq dhe ndoshta edhe më shumë është i shqiptarëve, sa është ASNOM-i i maqedonasve , po aq dhe ndoshta dhe më shumë është i shqiptarëve. E thash dhe me parë se ky vend dhe ky Shtet yni është i përbashkët, ndajmë bashkarisht krejt këtë ajër dhe këtë qiell dhe duhet të jetojmë bashkë, se asnjë herë historikisht nuk kemi patur problem mes veti dhe këto probleme po i krijojnë vetëm disa kokënxehur që nuk kanë punë tjetër pos krijimit të problemeve! Por dhe ata këtë betejë që më parë e kanë të humbur!

Z. Sinadinovski, a janë këto probleme të gjatë këtyre 20 viteve sa Maqedonia është Shtet i pavarur, apo këto probleme të njëjta kanë qenë edhe gjatë kohës së Jugosllavisë?

Sinadinovski: Këto probleme kanë ekzistuar gjithmonë. Sikur të realizoheshin qëndrimet programore të ASNOM-it , ku ishte paramenduar Maqedonia si Shtet i përbashkët i maqedonasve dhe shqiptarëve e të tjerëve që jetonin në të dhe sikur të realizoheshin synimet e Ilindenit , sigurisht që nuk do të zhvillhej ai proces i asimilimit të fuqishëm të shqiptarëve, jo vetëm ortodoksëve por dhe të tjerëve, që tash do të ishim rreth një millioni dhe që nuk jam i sigurt se sa jemi, pasi që nga viti 2002 e deri tash nuk kemi pasur regjistrim të popullsisë. Megjithatë është fakt dhe ka shembuj të shumtë se është zhvilluar një asimilim i tmerrshëm jo vetëm kohës së pushtimit pesë shekullor të Perandorisë së Turqisë por dhe të Serbisë dhe në kohën e RSFJ-së, që jo rastësisht u shkatërrua dhe që duhej shkatërruar, por jo për fajin tonë.

Ju dhe në ato kohë ishit profesor. Cili ka qenë qendrimi Juaj për shqiptarët? Cili ka qenë qëndrimi Juaj gjatë viteve të 70-ta dhe dhe të 80-ve?

Sinadinovski: Qëndrime të këtilla kam patur gjithmonë dhe për këtë flasin dhe ato 39 librat e mi, ku themelorja ka qenë respektimi i të drejtave themelore të njeriut te popujt e pushtuar. Kam botuar libra për palestinezër, për kurdët dhe armenët e tash edhe për shqiptarët ortodoksë, etj. Krejt kjo dëshmon se i kam mbështetur popujt e pushtuar dhe kam bërë ashtu siç ka bërë I madhi Skënderbe por dhe Hasan Prishtina e shumë e shumë kolosë të tjerë, ashtu siç ka bërë dhe bashkëvendësi im i madh nga Nistrova – Josif Bageri, i cili që në vitin e largët 1910 në Sofje, bashkë me mërgatën e madhe shqiptare kërkoi nga pushteti bullgar që të formohet Kisha Ortodokse Shqiptare, por kjo nuk iu lejua. Se si do të shkojë kjo punë as unë nuk e di, se nuk jam profet, por e ardhmja do ta dëshmojë. Por kjo nuk është arsye që të ndahemi dhe të frikësohemi.

Dua t’ju pyes dhe diçka tjetër. Ju keni patur edhe një karrierë politike? Jeni dhe themelues i subjektit politik VMRO?

Sinadinovski: Po, e vërtetë është dhe, si duket, krejt kjo dikujt po i dhemb dhe më së shumti … Isha njëri ndër njerëzit kyç që e kanë bërë programin politik për Maqedoninë e mëvetësishme dhe të pavarur. Për këtë punë kam botuar dhe libër dhe tash pres që goditjet do të nisin nga kjo pikëpamje, pasi nuk arritën me këtë të deritashmen dhe do të thonë se ai e falsifikoi dhe historinë. Por unë nuk flas për vetveten, për mua flasin ata që e dijnë se unë isha që e kreva punën më të madhe ideopolitike për planin dhe programin e Maqedonisë së Pavarur. Nëse përpiqen dhe në këtë fushë, betejën edhe në të do ta kenë të humbur që më parë.

A keni qenë pjesë dhe e Partisë? A distancoheni nga veprimtaria juaj?

Sinadinovski: Po kam qenë. Nuk distancohem nga e kaluara ime asnjë herë, se kjo do të ishte e tmerrshme.Ata të VMRO-së nuk kanë qenë aq shumë miqësor ndaj shqiptarëve?

Sinadinovski: Ka qenë nga pak me fluktuime, por unë gjithmonë dhe normalisht se kam qenë me njerëzit e mi, me popullin tim. Por edhe në atë VMRO kishte njerëz me kulturë e që nuk kishin asgjë kundër shqiptarëve. Shikoni, ata që janë kundër dikujt nuk e duan as popullin e vet, ndërsa ata që e duan popullin e vet i rspektojnë dhe të tjerët.

Profesor, më thoni diçka për Rekën, më shpjegoni pak për Rajonin e Mavrovës dhe Rekën? Si është zhvilluar popullata e atjeshme?

Sinadinovski: Kryesisht janë kurbetqarë, njerëz të qetë janë, që në të shumtën në kohëra më të largëta kanë shkuar për të punuar në Stamboll, në Sofje, siç kishte shkuar për të punuar dhe Josif Bageri, në Bukuresht dhe në më shumë qytete të vendeve fqinje, prej nga sollën kulturë e dituri dhe njohuri të reja. Ishin të emancipuar dhe përkundër ndërhyrjeve të fuqishme asimiluese e pushtuese, Perandorisë Turke , të Serbisë dhe bullgarëve e normanëve, mbetën shqiptarë ortodoksë. Tash atje po ndodh një lloj rilindjeje dhe për këtë më së shumti ndikoi krejt ajo që ndodhi në vitin 2001, ndikuan ngjarjet që ndodhën dhe më të cilat dhe shekujt u tejkaluan! Deri atëherë të gjithë ata atje janë trajtuar si njerëz jo të rendit të dytë por dhe si të rendit të tretë e të katërt.

Por tashti shqiptarët po bëhen gjithënjë e më të barabartë …

Cilin ndikim e ka pasur konflikti i vitit 2001 tek shqiptarët ortodoksë të Maqedonisë?

Sinadinovski: Kishte ndikim shumë të madh pozitiv, ndikoi te vetëdijësimi dhe dhënia e guximit që ta thonë atë që janë. U çliruan nga frika dhe presioni që e kishin më parë, se do të largoheshin nga puna vetëm se do të thonin që janë shqiptarë ortodoksë, nga frika se fëmijët do tu mbeten pa punë e pa shkollë dhe tash ata janë bërë të guximshëm, gjë të cilën e dëshmon dhe fakti se në promovimin e librit tim morën pjesë më shumë se 120 shqiptarë të rinjë ortodoksë, të rinjë seç je dhe ti, e të cilët flisnin shqip. Ky proces nuk ka kthim prapa dhe unë në mënyrë figurative them se tashmë kjo frymë doli nga Llamba e Aladinit dhe kthim prapa nuk ka e ky është progresi të cilin e solli viti 2001, që do të jetë temë vlerësimesh edhe për brezat e ardhëshëm. Zatën, sipas vlerësimeve të mia, shqiptarë ortodoksë nuk ka vetëm në Maqedoni, ka dhe në Kosovë, në Serbi e në Rumani e Bullgari, në Greqi ku janë Arvanitasit. Unë është dashtë që kem një takim dhe me Pangallosin, që është Arvanitas, por takimi nuk u mbajt për shkaqe shëndetësore të tij, se dhe ai është dhe në moshë.

Po në Kosovë kush janë ata shqiptarë ortodoksë?

Sinadinovski: Po, dhe në Kosovë ka.

Ku janë profesor ata në Kosvë?

Sinadinovski: Janë në mesin e goranëve dhe do të vjen dhe koha kur dhe ata këtë do ta thonë. Ka shqiptarë ortodoksë në Rusi dhe në Ukrainë, ku kam qenë dhe unë. Sipas vlerësimeve, se nuk ka regjistrime dhe të dhëna statistikore, jashtë dy shteteve të njohura ndërkombëtarisht – Republikës së Kosovës dhe Shqipërisë, jetojnë rreth dy milionë shqiptarë ortodoksë, pavarësisht shqiptarëve të Maqedonisë, që janë këtu rreth një milion.

Profesor, si Ju ka pritur popullata shumicë e shqiptarëve myslimanë të Maqedonisë? Dhe jo vetëm ata, pse jo edhe të shqiptarëve të Shqipërisë dhetë Kosovës?

Sinadinovski: Është dashtë që të merrni pjesë në promovim, se ajo nuk ishte vetëm një promovim libri, nuk është mirë që unë si autor të flas, por pa modesti do ta them se krejt ajo ishte si një akt historik. Salla ishte përplot, ishin më shumë se 5 a 6 % veta dhe krejt fjala ime që mbajta për shqiptarët ortodoksë ndërpritej çdo dhjetë minuta nga shumë aplaudime. Krejt kjo ngjarje ndodhi në ditën tonë më të rëndësishme kombëtare, më 28 Nëntor në Ditën e Flamurit, që është dhe Dita e Pavarësisë, kur Ismail Qemali e ngriti Flamurin e Pavarësimit të Republikës së Shqipërisë !Cilët janë shqiptarët tjerë të njohur ortodoksë të Maqedonisë? Ju thoni se janë shumë. Cilët janë ata? Janë nëpër institucione?

Sinadinovski: Ka shumë të tillë, por nuk është mirë që unë të flas për ta, sepse nuk e di që nën çfarë presioni janë ata dhe si do të reagojnë. Por ka në të gjitha nivelet e strukturave shoqërore dhe shtetërore, duke filluar nga Akademia e Shkencave, Universiteti dhe gjithë strukturat shoqërore, por le t’i lëmë ata që vetë të veprojnë siç veprova dhe unë, që mora guximin dhe e thashë atë që duhej thënë. Por dhe unë tash po u bëj thirrje që të mos frikësohen se nuk kanë pse që të frikësohen, sepse krejt ajo do të ndikojë në stabilizimin e Maqedonisë, sepse nga raportet maqedono – shqiptare do të varet jo vetëm paqeja por dhe zhvillimi ekonomik, siguria dhe e ardhmja e Shtetit tonë të përbashkët. Maqedonia mundë të ekzistojë vetëm si Shtet multinacional dhe multikonfesional e multikulturor.

Si mos të frikësohen ata kur Ju keni qenë të sulmuar në shtëpinë tuaj? Si të dalin ata publikisht kur mund të sulmohen në secilin moment?

Sinadinovski: Në këtë jetë tonën, gjithçka ka çmimin e saj. Për Bagerin as sot e kësaj dite nuk e dijmë se ku i pushojnë eshtrat të ndjerit. Nuk e dijmë se si përfundoi jeta e tij në Prishtinë, ku më 1915-tën duhej të takohej me Hasan Prishtinën, ndërsa u zhduk për gjithmonë në mënyrë tejet të mistershme. Shoqata që mbanë emrin e tij, të Bagerit, po përpiqet për gjetjen e varrit dhe kthimin e eshtrave të tij në vendlindje.

Unë do t’ua them edhe këtë se jam optimist se progresin, që mbështetet vetëm tek 5 përqinshi i njerëzve të mençur e të guximshëm të botës, nuk mundë ta ndalë asnjë forcë retrogarde. Kjo nuk ka mundur të ndodhë as në Amerikë e as në Rusi dhe aq më pak mundë të ndodhë në Maqedoni. Ekzistimi i këtij shtetit të përbashkët, do të thosha vëllazëror shqiptaro-maqedonas të Maqedonisë , është në të mirë të popullit shqiptar dhe të popullit maqedonas. Dhe mu për këtë nuk shoh ndonjë arësye që të frikësohet nga kjo Kisha Ortodokse Maqedonase, se ne nuk po bëjmë ndonjë punë të keqe, nuk kemi marrë pushkët në duar, vetëm po botojmë libra dhe po përpiqemi që të demistifikojmë rrenat që janë përhapur për punën e shqiptarëve ortodoksë të Maqedonisë. Dhe ta them edhe këtë, se satsfaksionin më të madh e kemi përfituar mu nga KOM-i , që thonë tashmë se liturgjitë mund ti mbajmë dhe në gjuhën tonë por, siç thonë ata, në kishat e tyre! Këto janë deklarata të tyre, edhe nga kreu i KOM-it dhe nga një anëtar i Sinodit, që më kishte sulmuar ashpër më parë mua si fashist e si nacionalist. Mirëpo unë për krejt këto po ua lë që vetë të gjykojnë shikuesit e Televizionit Tuaj të nderuar, motrave dhe vëllezërve të mi në Kosovë, pasi ta shikojnë këtë bashkëbisedim tonin dhe të shohin nëse ka shovinizëm, nacionalizëm dhe përpjekje asimilimi në këto qëndrime të miat, si dhe në katër librat që i kemi botuar për këto çështje të shqiptarëve ortodoksë në Maqedoni e të Rilindësve shqiptarë.

A është interesuar dikush për Juve këtu në Maqedoni dhe nga Kisha Ortodokse Shqiptare?Sinadinovski: Kam marrë ftesë dhe besoj se shumë shpejt do të shkoj në SHBA si mysafir i Kishës Ortodokse në Çikago, ku ekziston Kisha Ortodokse Shqiptare siç ekziston dhe në Kalabri, ku jetojnë më shumë se 250 mijë shqiptarë ortodoksë dhe shpresoj se shumë shpejtë do ta vizitoj edhe Kalabrinë. Ky proces tashmë ka filluar dhe atë do ta çojmë përpara bashkë me Xhaxhain tim Branko Manojllovski, me të cilin bashkarisht e nisëm, ndërsa krejt kjo nisi më herët me dorëshkrimet që i shkroi babai im dhe të cilat janë botuar te librat e mia.

Cilat janë ato dorëshkrime? A mund të na shpalosni disa?

Sinadinovski: Po i kemi në libra dhe ka dorëshkrime edhe të vitit 1951… kur, duke i parë gjithë ato që po ndodhnin ,e pati thënë dhe një medim tejet gjenial se “ që të jesh maqedonas në Republikën e Maqedonisë, do të luftosh për gjithëmonë, por jo me armë, vetëm me forcën e fjalës dhe të argumenteve për të dëshmuar se në Maqedoni ekzistojnë dhe jetojnë jo vetëm shqiptarët ortodoksë por dhe shqiptarë të shumtë të tjerë të shtypur nga regjimi. Edhe ju duhet të pajtoheni, se sa shumë e vështirë por dhe e guxmshme ka qenë të thuhet kjo në vitin 1951, kur ende ishte në fuqi pushteti i tmerrshëm i Aleksandar Rankoviqit dhe unë me këtë mendim gjenial edhe e kam nisur dhe e kam përmbyllur librin tim kushtuar shqiptarëve ortodoksë të Republikës së Maqedonisë.

A shkoni shpesh në fshatin tuaj, në Beliçicë? A e vizitoni shpesh Rekën?

Sinadinovski: Fatkeqësisht jo. Me ndërtimin e Liqenit artificial të Mavrovës, por dhe për shkak të kurbetit dhe gjetjes së rrugës për të siguruar një jetë më të mirë për veten e tyre, shumica e shqiptarëve ortodoksë janë shpërngulur nga Rajoni i Rekës dhe tashmë janë në që të katër anët e botës, ndërsa në mbarë Maqedoninë, siç kam thënë dhe më lartë, janë rreth 75 mijë të tillë.Unë dhe shkoj rrallë herë, por shumëçka ka mbetur shkret, kanë mbetur shumë shtëpi të rrafshuara apo dhe vetëm muret e rrënuara. Kanë mbetur shkret edhe shtëpitë e gjyshes time Parashqevisë, të gjyshit dhe të dajës tim Pavle, që ishte atbotë Kmet … pavarësisht se krejt kjo ka ndodhur dhe po ndodh dhe për më shumë arsye objektive, ne shqiptarët ortodoksë, gjithë ne shqiptarët, tek të cilët nuk bëhen dallime për fe, nuk guxojmë të lejojmë që të shuhet ky margaritar i Ballkanit me ato 23 fshatrat e e shqiptarëve ortodoksë, ku kanë jetuar bashkarisht dhe me vëllezërit shqiptarë të besimit islam, por ku ka patur dhe nga ndonjë vlleh e madje dhe sllavë të vjetër. Kjo anë qanë dhe kërkon por dhe do një dorë kujdesi, e të gjithë ne duhet të angazhohemi që ta ringjallim dhe ta ripërtrijmë Rekën, ta bëjmë që sërisht të jetojë.

Sa është ruajtur tradita në këto anë?

Sinadinovski: Traditën e kanë ruajtur. Vetëm t’i shihni ato kostume dhe ato veshje e mbathje tradicionale të Anës së Rekës, ti shihni ato vajza të bukura shqiptare ortodoske me ato veshje tradicionale, që janë ruajtur për breza që nga koha e Ilirëve. Ekziston aty një traditë e begatë tradicionale shqiptare nga e cila duket që dikush dhe po frikësohet shumë këtu në Republikë të Maqedonisë. Kur unë e botova librin për Josif Bagerin ndërmora dhe nismën për themelimin e një Çmimi Kombëtar që do të mbante dhe emrin e Josif Bagerit, çmim siç i kanë dhe i japin dhe të tjerët e që do tu jepej veprimtarëve të dalluar nga Maqedonia. Kjo deri më tash ende nuk është bërë por nuk do të thotë se nuk do të bëhet. Por dhe me emrat e Kristoforidhit dhe Millosh Gjergj Nikollës, që gjithashtu janë nga Reka, që janë veprimtarë tanë mëdhenjë e që ju kemi borxh jo vetëm ne shqiptarët ortodkoksë por gjithë Kombi Shqiptar. Nëse asgjë tjetër, ata meritojnë që bile ndonjë Çmim, që do ta jepte ky Shtet yni i përbashkët shqiptaro – maqedon, ta mbajë dhe emrin e tyre.

Profesor si i ndjeni shqiptarët tjerë, që nuk janë nga Maqedonia? Ju thatë edhe vet se për shqiptarët çdo herë në plan të parë ka qenë etnia e jo feja?

Sinadinovski: Unë i ndjejë dhe gjithë shqiptarët i kam vëllezër të mi dhe sinqerisht e nga thellësia e zemrës dhe e shpirtit tim u dëshiroj që të përparojnë. Kosova ende po rrugëton nëpër një periudhë vështirësishë, por një dijetar antik ka thënë se “Ajo që fitohet lehtë dhe humbet lehtë”, ndërsa Kosova, motra dhe vëllezërit e mi në Kosovë e dëshmuan se e meritojnë që të kenë Shtet dhe këtë askush më nuk do të mundë t’ua marrë. Kjo punë u bë dhe çështje kohe do të jet kur dhe fqinjët do të kthjellohen dhe do ta njohin edhe ndërkombëtarisht si të tillë Shtetin e Kosovës. Zatën kjo bile dhe do të jet më shumë në interes të tyre se sa dhe të Kosovës, se ajo tashmë dhe është njohur edhe ndërkombëtarisht nga shumë shtete, ndër to dhe nga shumë fuqi të mëdha botërore.

A keni miq ne Kosove dhe Shqiperi?

Sinadinovski: Kam dhe me këto që po them dua ti përgënjeshtëroj gjithë ata që po më quajnë mashtrues, se mashtrues nuk mundë të jetë ai që shkruan libra, katër libra emotive kushtuar çështjes kombëtare. Kam një mik të madh sidomos nga Lloshkobarja e Ferizajit, Sejdë Reshanin, që në shtëpinë time dhe ka jetuar për një kohë të rëndë të regjimit të Serbisë në Kosovë, nga i cili dhe fshihej dhe për të cilin personalisht kanë garantuar te Ambasadori i Gjermanisë për t’i dhënë një “pasavan” për të shkuar nga Shkupi në Gjermani. Ndryshe, po të mos bëhej kjo, po të mos ikte, serbët do ta likuidonin.Të dëshmoj unë se kush jam, kjo është qesharake, se këtë e dëshmojnë vet librat e mi dhe krejt këto që i kam bërë deri më sot. Shpresoj që të mos më ndodh ndonjë e keqe dhe së pari shpresoj që të jem shëndosh e mirë dhe pastaj do të shkruaj dhe libra të rinjë për pupullin e Maqedonisë dhe bile edhe për Xhemë Hasën e njohur, që e vranë dhe e shpallën armik dhe e i cili, siç pati thënë dhe babi im, në atë kohë vetë u ishte afruar partizanëve me më shumë se 12 mijë veta për ta çliruar vendin, por krejt këtë punë e kishte minuar Tempoja, që e njohin të gjithë.

A e keni vizituar kohëve të fundit Kosovën dhe Shqiperinë? Tiranën dhe Prishtinën?

Sinadinovski: Kam qenë dhe shkoj me kënaqësi në Kosovë dhe në Shqipëri. Kosova po përparon, Prishtina po shndërrohet në një kryeqytet tamam. Shpresoj se shumë shpejt sërish do të shkoj. Edhe kjo intervistë tashmë e imja do të ndihmojë në prezantimin e librit tim kushtuar Shqiptarëve ortodoksë të Maqedonisë, por dhe të librave të tjerë të mi kushtuar çështjes shqiptare e të librit të bashkëshortes time kushtuar Rilindësve shqiptarë, të cilët shumë shpejt do të prezentohen edhe për publikun tjetër shqiptar në SHBA.Për mua, si shkencëtar, nuk ka satisfaksion më të madh si ai i botimit të librit, që është sikur të të lind një fëmijë. Sidomos kur mirëpritet nga lexuesit dhe publiku, siç u mirëprit dhe libri im më i ri nga vëllezërit e mi shqiptarë në Maqedoni. Shpresoj se njësoj do të ndodh edhe në SHBA dhe në Tiranë e në Prishtinë e satsfaksion më të madh se ky nuk ka për një shkencëtar që ka botuar më shumë se tridhjetë libra.

Shpresoj Profesor se intervistën tjetër do ta realizojmë edhe në gjuhen shqipe. Falemnderit shumë.

Sinadinovski: Gjithsesi dhe unë Ju falenderoj shumë!




SINADINOVSKI: Të deklaruarit si shqiptar ortodoks, sfidë me rreziqe
Të deklaruarit si shqiptar ortodoks, 
sfidë me rreziqe

Prof.dr. Branislav Sinadinovski në një intervistë ekskluzive flet për të historinë e shqiptarëve ortodoks, rrugëtimin dhe golgotën e jetës së tyre drejt një asimilimi monstruoz, heshtja dhe heqja dorë nga origjina dhe identieti kombëtar dhe problemet e tjera. Por edhe për rikthimin tek identieti dhe guximi i brezave për t’u deklaruar shqiptarë etnik.

Profesor, ju jeni një figurë e njohur publike në Maqedoni që përveç deklarimit tuaj si shqiptarë ortodoks, së fundi keni publikuar librin më të ri të titulluar “Shqiptarët Ortodoks në Maqedoni”. A mund të na përshkruani një historik të shkurtër për këtë komunitet që është përballur me sfida të ndryshme drejt asimilimit ?

Sinadinovski: Me publikimin e librit tim doja të tregoj se në Maqedoni jo vetëm dikur, por edhe sot jeton një numër i madh i komunitetit shqiptarë me fe ortodokse. Qendra e tyre e dikurshme ka qenë Reka e Epërme, por megjithatë jeta ka bërë që ata me kohë të braktisin këtë vend duke u shpërngulur në qytete tjera brenda vendit, por edhe pjesa tjetër duke marrë rrugën e mërgimit, drejt vendeve evroperëndimore, SHBA-ve dhe kontinete tjera.

Dua të theksojë se edhe pse shqiptarët ortodoks e braktisën këtë zonë, sot atje jeton vetëm një pjesë e vogël e popullsisë, edhe ate të moshës së thyer. Dhe herë pas here gjeneratat e tjera vijnë në vendin e tyre për vizitë. Edhe pse ata kanë braktisur vendin e tyre, por megjithatë ata janë shumë dhe ekzistojnë dhe janë këtu në Maqedoni.

Në fillim të shekullit 20, dokumente historike tregonin se në Rekën e Epërme jetonin mes 8 mijë deri 10 mijë shqiptarë ortodoks, që flisnin gjuhën shqipe me dialekt geg. Nëse atëherë ka pasur 8 – 10 mijë, atëherë mund të konkludojmë se në bazë edhe të natalitetit, sot kemi mbi 70 mijë shqiptarë ortodoks.

Shqiptarët ortodoks janë gjithmonë aty dhe ata janë autokton dhe kjo është e qartë. Të gjithë tjerët kanë ardhur pas neve si shqiptarë. Dhe kush ka ardhur dhe ka pushtuar këto territore, ka tentuar të asimilojë shqiptarët ortodoks, duke filluar nga turqit, serbët, bullgarët dhe të tjerët.

Megjithatë, libri im nuk është vetëm libër për shqiptarët ortodoks në Maqedoni, por për të gjithë shqiptarët ortodoks, që për shkak të padrejtësisë historike, sot jetojnë të shpërndarë në vende të ndryshme të botës.

Cilat kanë qenë peripecitë dhe vuajtjet që ky komunitet ka përjetuar gjatë historisë, duke përfshirë edhe ate më të re ?

Sinadinovski: Ne si komunitet apo pjesë e popullit shqiptar kemi qenë historikisht nën presione të mëdha dhe tendenca të asimilimit. Golgota dhe tmerri i përjetuar në këtë zonë, ka qenë vrastar, por mund të përmenden edhe shumë faktorë dhe shkaqe që ka ndodhur kjo. Por, edhe përkundër kësaj fushate që ka ndodhur në vazhdimësi, popullata ortodokse shqiptare ka mbijetuar dhe ka ruajtur identitetin, duke u dëshmuar sot përmes këtij libri dhe shumë protagonistëve se ne jemi pasardhës të pellazgëve dhe ilirëve.

Ne jemi popull që kemi rrënjë dhe kur nuk mundëm turqit dhe të tjerët të na asimilojnë, më së paku mund të na bëjnë sot të tjerët. Asimilimi ka vazhduar edhe pas krijimit të Jugosllavisë. Ky sistem nuk ka zgjedhur metoda për të asimiluar shqiptarët dhe nga ky presion kanë rënë disa shqiptarë. Një pjesë e madhe e patriotëve me ndjenja kombëtare ishin ndjekur nga UDB-ja, ndërsa kishte edhe nga ata që punonin kundër popullit tonë. Sot dihet se kush janë njerëzit e tillë, por është një fakt historik. Unë nuk dua të përmend emra, por juve si gazetarë nëse doni hulumtoni dhe zbuloni. Represioni ka qenë i egër dhe ishte mbjellë frika në palcë, por edhe diferencimi, në rast se do deklarohej dikush si shqiptarë ortodoks. Shumë familje brenda mureve të shtëpive flisnin gjuhën amtare, por jashtë shëndërroheshin në maqedonas.

Sot është shqetësuese se ky komunitet po shkon drejt asimilimit kombëtar. Cili është ky realitet sipas jush ?

Sinadinovski: Gjeneratat e reja janë të vetëdijësuara se rrënjët e tyre janë shqiptare dhe se janë pjesë e popullit shqiptar në përgjithësi. Kjo dëshmohet me faktin se në promovimin e librit tim që u mbajt më 28 Nëntor në Shkup, me rastin e festës së Flamurit kishte mbi 120 të rinj shqiptarë ortodoks. Por siç ju thash edhe më lartë akoma nuk ka shpërthyer guximi dhe se disa nuk duan të bëjnë një hap të tillë, për shkak se ndoshta mund të ballafaqohen me probleme dhe sfida të ndryshme. Pra ka shumë që nuk guxojnë të deklarohen dhe të shprehin përkatësinë e tyre etnike, sepse e llogarisin ballafaqimin e tyre më pas me reagime dhe komplikime brenda familjare dhe lidhjeve e interesave të tjera. Ky komunitet kërkon mbështetje dhe mbrojtje më të madhe, solidarizim dhe promovim të vlerave të përbashkëta. Pra mbështetja duhet të vij nga të gjithë shqiptarët këtu në Maqedoni dhe jashtë saj.

Pas konfliktit të vitit 2001 ishte një vetëdijësim më i madh që shqiptarët ortodoks, të cilët përfituan një inkurajim dhe guxim për të rikthyer dinjitetin e humbur dhe duke rritur besimin se do të vijnë ditë më të mira edhe për ne. Andaj mund të them se në vitin 2001 ndodhën kthesa që kanë domethënie historike për të gjithë ne. Sepse ky vend sa i takon maqedonasve na takon edhe neve. Dhe ardhmëria e tij është vetëm si një shtet shumëetnik dhe shumëkulturor, sepse të gjithë kanë kontributin e tyre gjatë historisë dhe mbijetesës.

Kontributi i shqiptarëve për këtë vend është i madh dhe historikisht nuk duhet harruar se një nga njerëzit kryesor që kishte furnizuar VMRO-në gjatë luftërave historike me armë dhe barot ishte shqiptarë. Sekretari i parë i gjeneral të pushtetit të Repbulikës së Krushevës quhej Gjergj Çaçe dhe të tjerë që luftuan kundër turqve. Pra ka momente të rëndësishme historike për kontributin e shqiptarëve edhe gjatë Luftës së Dytë Botërore.

INA: Problem faktik është edhe boshatisja e gjithë zonës së Rekës së Epërme. Sot tokat atje janë djerrë, po humben gjurmët dhe themelet e kullave dhe shtëpive. A besoni se do rikthehet fryma dhe fjala shqipe në këtë zonë që dikur ishte vatër e arsimimit dhe trashëgimisë kulturore shqiptare ?

Sinadinovski: Reka e Epërme është një zonë e pasur me gjitha veçoritë dhe pasuritë e saj si vend piktoresk me vendbanime të pasura, male, ujra dhe pasuri tjera natyrore. Kemi mbi 20 fshatra, por që sot aty jeton vetëm një popullatë e vogël, kryesisht të moshuar. Kryesisht janë disa shtëpiza që shfrytëzohen për pushime verore dhe dimërore dhe se ato tani shpesh po vizitohen edhe nga gjeneratat e reja. Gjatë periudhës së ndërtimit të liqenit artificial të Mavrovës, me qëllim të përfitimit të energjisë elektrike, u përmbytën shumë zona, kullosa, përfshirë edhe shtëpi, përfshirë edhe një pjesë të fshatit Kiçinicë, që dikur bashkë me Beliçicën ishin qendrat e shqiptarisë dhe kultivitimit të traditave dhe trashëgimisë shqiptare. Në këtë mënyrë përveç që u zaptuan shumë toka dhe kullosa, u thanë edhe ujrat dhe burimet që vinin nga malet tona, duke u derdhur në Liqenin e Mavrovës. Toka tona sot aty janë dhe ato askush nuk mund t’i zaptojë dhe përvetësoj, ashtu siç nuk ka mundur askush ta bëjë këtë gjatë historisë.

Por, ju kur vendosët të deklaroni publikisht origjinën tuaj shqiptare dhe rrënjët familjare dhe etnike. Cilat ishin arsyet e forta që morët një vendim të tillë ?

Sinadinovski: Unë e kisha amanaet nga babai im Jakim Sinadinovski që të ndërmarrë një hap të tillë. Babai im ishte një intelektualë i dalluar dhe profesor universitar me më shumë se 39 vepra apo libra shkencor dhe me më shumë se 500 punime shkencore dhe profesionale. Ai ishte një nga themeluesit e sociologjisë rurale në kuadër të Jugosllavisë. Ai ishte një demokrat liberal , që shpesh kritikonte pushtetin komunist. Ai në një kohë kishte filluar gjurmimet për rrënjët tona familjare dhe gjithnjë na thoshte se ne jemi shqiptarë. Unë para 4 viteve jam deklaruar hapur për përkatësinë time etnike shqiptare. Këtë e bëra me rastin e publikimit të librit për Josif Bagerin, pishtarin dhe kolosin e letrave nga Reka e Epërme.

Por, këto deklarime publike kanë edhe koston e rreziqeve, problemet me të cilat mund të ballafaqoheni, reagimi i rrethit ku jetoni dhe fqinjëve, kur dihet se akoma në këtë vend kemi urrejte dhe padurueshmëri ndëretnike ?

Sinadinovski: Po sigurisht siç thoni kjo ka çmim dhe sfida të rrezikshme. Unë përveç reagimeve publike dhe linçimeve të ndryshme që kam përjetuar, së fundi jam ballafaquar edhe me sulme fizike. Me thënë të drejtën nuk kam pritur se do të sulmohem fizikisht dhe të kërcënohem me vdekje, edhe ate me porosi mizore.

Menjëherë pas promovimit të librit dhe deklarimeve të mija për themelimin e Kishës Ortodokse Shqiptare në Maqedoni, kam përjetuar një tmerrë të vërtetë. Jam sulmuar ditëve të fundit në shtëpinë time nga persona të panjohur. Fatmirësisht kam arritur që të mbyll derën dhe t’i shmangem këtij sulmi që ishte përgaditur për të më linçuar dhe terrorizuar. Gjatë konfrontimit dhe moslejimit të këtyre dhunuesve të hyjnë në shtëpinë time, unë kam arritur që të lajmëroj policinë, e cila ka mbërritur në shtëpinë time dhe kam dhënë deklaratën se si ka ndodhur ngjarja. Një rast i dytë është edhe një letër kërcënuese e lënë si porosi nën derën e shtëpisë sime, ku jepej një mesazh tmerrues dhe mizor se do më vrasin dhe therrin bashkë me familjen time.

Opinioni është i njohur se janë shumë personalitete shqiptare, pra ortodoks me origjinë nga Reka që sot janë akademikë, profesorë universitar dhe specialist e personalitete në sfera të ndryshme shoqërore, institucionale dhe jeta publike. Por disa deklarohen, dhe disa heshtin. A mund që ju të thoni ndonjë emër të tyre ?

Sinadinovski: Po, ka shumë personalitete në sfera të ndryshme. Por unë nuk guxoj të përmend emra, për arsye të ndryshme dhe që disa janë përmendur edhe më lartë. Është me rëndësi se ka nisur procesi i vetëdeklarimit të disave. Nuk ka frikë dhe ditë për ditë kemi njerëz që po vetëdeklarohen. Ky proces ka nisur dhe askush nuk mund ta ndërpres. Çdo popull ka kaluar këtë proces. Kur maqedonasit thirren në origjinën e tyre duke shkuar edhe në antikitet, pse ne të mos deklarohemi për origjinën tonë. Kjo nuk është turp, por krenari dhe një mision i përmbushjes së amanetit të gjeneratave tona të vjetra, apo baballarëve e stërgjyshërve tanë.

A mendoni të vazhdoni këtë rrugëtim të nisur fisnik dhe sfidues, duke nxjerrë të vërtetën për shqiptarët ortodoks në Maqedoni dhe rikthimin tek identiteti ?

Sinadinovski: Unë do të vazhdojë rrugëtimin e nisur deri sa të jem gjallë dhe të kam shëndet, dhe lus Zotin të mos më ndodhë diçka. Planifikojë të publikojë shumë libra nga historia dhe rrënjët tona që unë i takoj. Dhe në këtë mënyrë do ta plotësojë amanetin jo vetëm të babait tim, por edhe borxhin tim ndaj popullit shqiptar, për shkak se unë nuk di se si ndryshe të kontribohet për popullin tim. Dhe këtë e bëj përmes veprave të mija duke njerrë në dritë të vërtetën dhe historinë e popullit tonë, që ka dy nobelistë dhe shumë personalitete gjatë historisë. Asnjë popull tjetër në Ballkan nuk ka këtë. Më mirë është njeriu të shkruaj, ose të sulmohemi.

Por, sot Reka është e boshatisur dhe se kemi hasur në banorë të pakët që thonë se dijnë shqip, por janë maqedonas dhe se shqipen e kanë mësuar nga prindërit. Por hezitojnë të deklarojnë origjinën e tyre duke thënë se janë maqedonas. Pse ndodhë kjo ?

Sinadinovski: Por, siç thash edhe më lartë, njerëzit akoma kanë rezervat e tyre dhe frikën e mbjellur. Ata frikësohen dhe ky është realiteti i krijuar me shekuj e dekada. Problemi është më i thellë siç thash. Unë kam parë që një familjar i Josif Bagerit thotë para mediave se është maqedonas, dhe nuk thotë të vërtetën. Ai që e deklaron ate nuk është e vërtetë. Duhet mirëkuptim nga shqiptarët në Maqedoni, por edhe nga maqedonasit.

Por, ky rrugëtim ka edhe sfidat që thatë dhe ballafaqimin me një rezistencë të paparë. Cila është porosia e juaj kundër atyre që duan të pengojnë këtë rrugëtim apo mision fisnik dhe njerëzor ?

Sinadinovski: Unë do të vazhdojë kontributin tim për të nxjerrë të vërtetën historike të trungut dhe familjes sonë, përfshirë edhe populli tim. Kjo është e drejtë universale dhe nuk ka asgjë të keqe. Misioni im është për të forcuar bashkëjetesën, për të nxjerrë në sipërfaqe vlerat shumëetnike dhe shumëkulturore e fetare që ka ky vend ku jetojmë. Do të doja që të përcjellë një porosi tek maqeodnasit se ne jemi të dënuar për të jetuar bashkë dhe nuk kemi çka të ndajmë, jetojmë nën një qiell dhe në këtë copë toke dhe shteti. Andaj duhet dhe është imperativ i kohës që të njihemi më mirë mes nesh, sepse për fat të keq sepse akoma jetojmë në dy botë të ndara. Duhet thelluar miqësia midis dy popujve në çdo sferë shoqërore dhe vetëm në këtë mënyrë do të eliminojmë të keqen e së kaluarës. Kjo është porosia ime sidomos tek gjeneratat e reja, që të njohin njëri tjetrin dhe gjuhët e tyre dhe të ndërtojmë një vend të pasur dhe të zhvilluar dhe gjitha këto probleme do të ndërpriten.

Ju keni nxitur edhe çështjen e kishës ortodokse shqiptare në Maqedoni. Si mendoni ta realizoni këtë projekt, për të cilin u sulmuat nga klerikë maqedonas të Kishës ortodokse maqedonase, duke u akuzuar si shovenist ?

Sinadinovski: Tani për tani kjo është një ide dhe ne nuk kemi asgjë për të bërë jashtë Kushtetutës dhe ligjit. Andaj askush nuk duhet frikësuar. Kjo nuk është kërkesë e imja e imagjinuar, apo siç thotë prifti Timotej projet politik. Kërkesa për formimin e Kishës Ortodokse Shqiptare në Maqedoni është një shprehje e kërkesës së shqiptarëve ortodoks që të kenë kishën e tyre, t’ju mundësohet dëshira për të cilën ka luftuar edhe Josif Bageri qysh nga viti 1910 kur në Bullgari kishte tentuar të formojë Kishën Ortodokse Shqiptare. Formimi i kësaj kishe si pjesë e kishës amë, kurse kisha të tilla shqiptare ka edhe në Amerikë dhe disa vende tjera të botës, ne vetëm do të ndihmonim Kishën Ortodokse Maqedonase që të zgjidh problemin disa dekadësh me Kishën Ortodokse Serbe dhe ti sigurojë vetës njohje ndërkombëtare.

Cila është porosia juaj dhe se a mendoni se një ditë ky komunitet do të ketë të gjitha të drejtat dhe liritë e deklarimit të lirshëm dhe kultivimit të vlerave kombëtare dhe fetare. Apo do të jetë vështirë, për shkak të gjeneratave të reja të asimiluara apo “frikësuara” ?

Sinadinovski: Ne jemi pjesë e popullit shqiptar dhe presim ndihmë dhe përkrahje nga të gjithë shqiptarët kudo që janë. Presim përkrahje dhe solidarizim edhe nga vëllezërit tanë të përkatësive tjera fetare, duke u mishëruar dhe kontribuar bashkërisht për projekte të ndryshme, jo vetëm kombëtare. Ne duam përfshirjen tonë më të gjërë dhe më solidarizuese. Qëllimi ynë është një mision fisnik për përgjegjësi të përbashkëta, për edukim dhe kultivim të vleraver të përbashkëta historike, kombëtare, letrare dhe fusha të tjera. Uniteti ynë duhet të jetë nën frymën e një unifikimi prosperues.

Flori Bruqi

Attack on Prekaz




The Attack on Prekaz, also known as the Prekaz massacre, was an operation led by the Special Anti-Terrorism Unit of Serbia on 5 March 1998, to capture Kosovo Liberation Army (KLA - UÇK ) fighters deemed terrorists by Serbia.
Image result for adem jashari
During the operation, KLA leader Adem Jashari and his brother Hamëz were killed, along with nearly 60 other family members.

Image result for adem jashari

 The attack was criticized by Amnesty International, which wrote in its report that: "all evidence suggests that the attack was not intended to apprehend armed Albanians, but 'to eliminate the suspects and their families.'" Serbia, on the other hand, claimed the raid was due to KLA (UÇK) attacks on police outposts.
Image result for adem jashari
Insurgency in Kosovo (1995–98)

Adem and Hamëz Jashari were members of the Kosovo Liberation Army (KLA-UÇK ), a militant group of ethnic Albanians that sought the independence of Kosovo from Yugoslavia. Adem Jashari was responsible for organizing the first armed political formation in Skënderaj in Albanian in 1991.


Pursuing Adem Jashari for the murder of a Serbian policeman, Serbian forces again attempted to assault the Jashari compound in Prekaz on 22 January 1998.
Image result for adem jashari
On 28 February 1998, a firefight erupted between Albanian militants and a Serbian police patrol in the small village of Likošane. Four Serbian policemen were killed and several were injured.
Image result for adem jashari
The KLA militants, one of whom was Adem Jashari, escaped. Subsequently, Serbian police killed thirteen people in a nearby household.

Later that same day, Serbian policemen attacked the neighbouring village of Qirez and subsequently killed 26 Albanians.
Image result for adem jashari
However, the Albanian militants who had incited the violence managed to escape and the police decided to move in on Adem Jashari and his family.

 A long-time radical hardliner in the Drenica valley, Jashari decided to stay in his home and he instructed his fighters to stay there as well and resist to the last man.
Image result for adem jashari
Operation

On 5 March 1998, the KLA (UÇK) launched another attack on a police patrol in  Prekaz i ulët , which caused the Serbian police to seek retribution, according to the official Serbian public report.
Image result for adem jashari
After the second attack, the police prepared a brutal response for the Jasharis. They started hunting down local KLA militants who were forced to retreat to Jashari's compound in the same village.

Yugoslav policemen surrounded the group and invited them to surrender, while urging all other persons to clear the premises.
Image result for adem jashari
 The police further alleged that they gave them two hours to comply. Within the given deadline, dozens of civilians complied with the order and dispersed in safety from the stronghold.

According to the police, after the two-hour deadline had expired, Adem Jashari, his brother and most of his family-members, however still refused to comply and remained inside the compound.

After a tense verbal stand-off, according to official Serbian statements, Jashari's group responded by firing on the police using automatic weapons as well as mortars, hand grenades and snipers, killing two and injuring three policemen.
Image result for adem jashari
In the ensuing violence, the Yugoslav police killed more than sixty people, including both Jashari brothers. The only survivor was Besarta Jashari, Hamëz Jashari's daughter.

She claimed that the policemen had "threatened her with a knife and ordered her to say that her uncle (Adem Jashari) had killed everyone who wanted to surrender."

Goran Radosavljević, a major in the Serbian Interior Ministry, claimed that "Adem Jashari used women, children and the elderly as hostages...".

General Nebojša Pavković stated that "It was a normal policing action against a well-known criminal. It was successful. The other details I don't remember".

Image result for adem jashari

Evidence gathered later showed that the attack wasn't intended to apprehend of armed Albanian "militants"; rather, the attack was to eliminate them and their families.

Other houses of Jashari family members were also attacked by the police as well as the residential compound of the Lushtaku family.

In response, the UN security council turned to Chapter VII of the United Nations Charter without authorizing the final measure of the chapter which was military intervention.

Mortars fired on houses, and snipers shot those who fled.


Burial

The local Council for the Defense of Human Rights and Freedoms was contacted by the police to collect the bodies, but when the council requested documentation about the deceased none was made public.

According to the Council, the police had moved the corpses to a Pristina morgue before returning them to the Drenica area.

On 9 March, the police warned that if the bodies weren't buried by their families they would be buried by the authorities, while the families requested autopsies to be performed.

On 10 March, the police got a bulldozer and dug a mass grave near Prekaz, and buried the bodies, ten of which were still unidentified at that time.

Families had hoped that autopsies might be performed, but a group of doctors from Prishtina, the families of the deceased, representatives from the Catholic Church, the Muslim community and international human rights organizations were denied access to the area.

 The heads of the Serbian police accused the organizations that they had smuggled weapons into the region in the past.

On 11 March the bodies were reburied according to Islamic tradition.

42 individuals, Albanians, were identified to have died in Donji Prekaz during the operation.

6 Albanians died in the nearby village of Lauša under unclear circumstances.


Aftermath


The shootout at the Jashari family compound involving Adem Jashari, a KLA commander and surrounding Yugoslav troops in 1998 resulted in the massacre of most Jashari family members.

The deaths of Jashari and his family generated an international backlash against the Federal Republic of Yugoslavia.

The Prekaz attack led to a rapid increase of the KLA's popularity among ethnic-Albanians and village militias were formed in many parts of Kosovo.

As news of the killings spread, armed Kosovo Albanian militias emerged throughout Kosovo, seeking to avenge Jashari's death as Albanians flocked to join the KLA.

The event became a rallying myth for KLA recruitment regarding armed resistance to Yugoslav forces.


After the event, Adem Jashari himself was portrayed as a "terrorist" in the Yugoslav media, while the Albanian media depicted him as a "freedom fighter".

The casualties of the attack would be described as the fall of "martyrs" in the Albanian media, while in the Serbian media they were reported to be "collateral effects of the fight against terrorism".

On 13 March, about 50,000 people demonstrated against the attacks, while on 15 March, the Catholic Church called for masses to be held throughout the region, after which about 15,000 people demonstrated in Pristina.



In late March 1999, more than 100,000 people marched in eight American cities and European capitals to protest the attack.

Eventually, events spiralled out of control and the Kosovo War ensued.

Prof.Dr.Flori Bruqi,Ph.D


RRËFIMI I BESARTA HAMËZ JASHARIT , MOMENTET E RËNIES SË FAMILJES JASHARI



Vajza e heroit, Hamëz Jashari, Besarta, në 20 vjetorin e betejës historike të 5,6 dhe 7 marsit ka treguar gjithë ngjarjen e atij momenti tragjik.

Përmes një postimi në Facebook, ajo ka treguar për jetën që kishte para kësaj ngjarje dhe jetën e saj pas betejës tragjike që ndodhi në Prekaz.

Ky është rrëfimi i saj:

Sot në 20 vjetorin e Epopesë së Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, unë vajza e heroit të kombit Hamëz Jashari, e mbijetuara e betejës historike të 5,6 dhe 7 Marsit do të ndajë kujtime në këtë përvjetor – datë kjo që më ngjallë dhimbje, krenari dhe dashuri për vendin tim.

Një ditë para betejës së lavdishme, ishte çdo gjë zakonshme në jetën time… nuk e dija që ajo natë do të ndryshonte çdo gjë – ndoshta ishte më mire, sepse në vend se ta përqafoja përfundimisht nënën Feride e babën Hamëz dhe krejt familjarët e mi, unë si zakonisht me fëmijët e familjes shkuam në dhomën e gjumit për të fjetur si çdo natë tjetër.

Image result for BESARTA JASHARI

Nuk e dija…

Sinqerisht, nuk e dija që ajo ishte nata e fundit që do të luaja me Blerinën e vogël, nuk e dija që ajo ishte nata e fundit që nëna Feride do më puthte ballin para gjumit.

Nuk e dija, se isha fëmijë.

E lindur dhe e rritur në kullën mësuesit të parë shqiptar në atë anë, më kishte krijuar bindjen se përpjekja e babës Shaban, babushit Hamëz dhe balit Adem për çlirimin e vendit ishte veçse obligim. Ne si fëmijë të Familjes Jashari, ishim mësuar ti shohim burrat tonë të armatosur dhe të përndjekur, ishim mësuar edhe me represionin e pushtetit të atëhershëm serb mbi shqiptarët e asaj ane – me theks të veçantë mbi familjen tonë.

Për këtë na kishte fol babushi e bali Adem, se pushtuesi duhet të largohet nga vendi jonë – për çdo çmim, ndërsa baba Shaban na tregonte historitë që ishin frymëzim për kombin. Andaj besoj që ne të gjithë fëmijët e Jasharëve ishim të përgatitur për betejën që po na priste.

Por, nuk e dija që mizoria e pushtuesit serb nuk do të kursente asgjë.



Para agimit, u zgjuam nga zhurmët e makinerisë së pushtuesit serb që kishin rrethuar kullën e babës Shaban, edhe atëherë nuk e dija se çfarë po na priste.

Derisa nëna më porositi të marr dru për zjarrë, takova babushin i cili pranë odës ishte duke tymosur duhan me armë në brez e në krah – si asnjë herë më parë ndjeva dashurinë për babushin, si asnjë herë më parë pash bukurinë e tij.

E pyeta: “Babush, çka po bohet? Çka është kjo zhurmë?”

I buzëqeshur më tha: “Kurgjo, qika jem. Po nihen dikun shkijet, po nuk jon tu ardh te na”

Nuk e di pse, sa herë që fliste babushi ma qetësonte shpirtin. Ajo ishte hera e fundit që e pash të gjallë, por zërin ia kam dëgjuar deri në rënien e tij – duke kënduar këngën e mëmëdheut:

Për mëmëdhenë, për mëmëdhenë

vraponi burra se s’ka me prit

Të vdesim sot ne, me Besa Besë

pranë flamurit të kuq q’u ngrit…

Krahas babushit, e këndova edhe vet… e këndoj edhe sot, kënga që përbën mesazh për bashkëluftëtar, mesazh për bashkim, mesazh për obligimin që kemi para shqiponjës.

Nuk zgjati edhe shumë, zhurma e makinerisë së forcave serbe po afrohej, që në mëngjes po dëgjohej larg.

Natyrshëm u mobilizuam të gjithë anëtarët e familjes, këngës së babushit iu përgjigjëm me rradhë…



Betejës që u bë shkëndi e luftës çlirimtare, po i afrohej fundi… epilogu ishte i rëndë dhe i dhimbshëm për mua – babushi që me tha: “Kurgjo, qika jem” nuk e kishte pas njëmend, as nëna që më shtrëngonte e më thoshte ‘Mos u tut, qika jem” nuk e kishte pas njëmend…

Njëmend, paska qenë vendosmëria e Familjes time për çlirimin e atëdheut.

E gjitha që kishte ndodhë në betejën e Familjes Jashari, është në zemrën dhe mendjen time… do të mundohem që këtë përjetim dhe ngjarje ta ndajë me kombin tim – atëherë kur mundem.

Po e përmbylli këtë përkujtim për 20 vjetorin e Epopesë së UÇK-së me mesazhin e njejtë si të babushit “Për mëmëdhenë”, duke ftuar për bashkim dhe dashuri për Kosovën.

Lavdi


*****
 http://www.bbc.com/.../the-day-serb-police-massacred-my...

Adem Jashari

Çfarë ndodhi më 1 nëntor 2025?

  Serbia ka heshtur lidhur me raportimet se një serb është plagosur dhe rrëmbyer nga Xhandarmëria serbe në territorin e Leposaviqit, në veri...