Agjencioni floripress.blogspot.com

2011/02/22

Behgjet Pacolli president i Kosovës,Hashim Thaqi premier i Kosovës



Begjet Isa Pacolli (i lindur më 30 Gusht 1951 në Marevc, Prishtinë) është biznesmen dhe politikan shqiptar me nënshtetësi zvicerane.
Ai është president dhe CEO i Mabetex Grup, kompani konstruksioni dhe inxhinieri civile me qendër në Zvicër. Z. Pacolli është gjithashtu president i partisë së tretë më të madhe ne Kosovë e quajtur AKR-Aleanca Kosova e Re. Gjatë katër viteve të fundit ai ka qenë pjesëmarrës ne politikën Kosovare. Besohet që ai është shqipëtari më i pasur ne Botë.
Z.Behgjet ishte njëri nga dhjetë fëmijët i cili u rrit si shumë të tjerë në Kosove ato kohë, pa elektricitet dhe pa ujë të rrjedhshëm. Z.Behgjet ka qenë vazhdimisht i influencuar nga babai i tij dhe vecanërisht nga gjyshi Osman që të mos heqë dorë nga qellimi i tij kryesor ne jetë qe ishte karriera ne konstruktim civil dhe industrial. Pacolli ishte nxënës shembullor në shkollën elementare lokale, me ç`rast ju mundësua edhe bursa shkolllore, e cila i mundesoi atij vazhdimin e shkollës së mesme ne Prishtinë. Atje ai kaloi katër vite, nderkohë qe flinte në një kasolle druri e cila i ishte dhënë bujarisht nga një familje turke, ndërkohë që udhëtonte 80 km, dy here ne javë për të shkuar në shtepi qe te merrte furnizime per javen vijuese. Per diplomimin e tij babai krenar per djalin, dëshironte qe ai të behej mesuesi i fshatit, por nëna e tij këmbënguli që ai të shkonte ne Hamburg, Gjermani. Djali ne moshen 17 vjecare, arriti ne stacion të Hamburgut pa para si dhe i uritur. Për të pagur rrugën ai punoi në dokumente, në mënyrë që të mësonte sadopak nga secila gjuhë keshtu siguronte pune per më tej. Pas tre viteve kthehet ne Kosovë me gjashtë gjuhë te mëvetësuara si dhe me nje diplomë universitare më shumë.
Gjate sherbimit ushtarak, Pacolli kontaktoi kompani nga Austria dhe Gjermania te cilat kerkonin pune, dhe menjëherë pas mbarimit te ushtrise ai ju bashkangjit kompanisë austriake, ku punoi në sektorin e shitjes per shtetet: Yugoslavi, Bulgari, Poloni si dhe Rusi. Dy vite me vone, ai shkoi ne Zvicer dhe filloi punen me nje kompani zviceriane me te cilen kontaktet e para i pati ne Moskë.

Behgjeti është djali i Isa dhe Nazmije Pacolli. Ne vitet e 70-ta ai emigroi në Hamburg, Gjermani ku u diplomua ne Ekonomi, si dhe specializoi ne Marketing dhe Menaxhim. Ne vitin 1974, ai përfundoi sherbimin ushtarak si dhe u rikthye ne Kosovë. Më 1976, Pacolli shkoi ne Zvicër ku u bë njëri nga top menaxherët e Inerplastica, kompani inxhnierimi dhe biznesi e cila merrej me kemikale dhe plastikë ne bashkëpunim me shtetet e bllokut sovjetik.
Më 1990, ai themeloi Mabetex Project Management, kompani konstruksioni e bazuar në Lugano, Zvicër e cila tashmë është e zhvilluar në një grup biznesi te fuqishëm e quajtur Mabetex Group. Grupi përfshin gjithashtu edhe tabloidin e përditshem kosovar Lajm, e themeluar më 2002. Pacolli qëndron akoma në ditët e sotme Presidenti dhe CEO i Mabetex Group.

Më 1992, gjatë ndërtimit te projekteve në Yakutia, Rusi, Pacolli bashkëpunoi ngushtë me njerin nga personat më të rëndësishëm të Yakutsk , Pavel Borodin. Në momentin që Borodin u zgjodh si president menaxherial i pronave, Mabetix-it iu dorëzuan disa kontrata shumë të rëndësishme konstruktimi, renovimi si dhe përtëritje të Parlamenti Federal Rus, Shtepia e Operas ruse State Duma si dhe Kremlin në Moskë. Mabetex ka ndertuar gjithashtu edhe hotelin e pare luksoz, Swiss Diamond Hotel në eren e re ruse. Në vitin 1998, Prosekutori gjeneral i Rusisë Yuri Skuratov hapi nje investigim kunder Mabetex i cili u bë pasi ai la zyrën, ku akuzonte personalisht Z. Pacolli për korruptim anëtarëve të familjes së Presidentit Boris Yeltsin. Në vitin 2000 Pacolli hodhi në gjygjin rus, Skuratov per shpifje kundrejt tij. Ai fitoi rastin, ndërsa Skuratov u detyrua të paguante 1 milion dollarë për dëmet e shkaktuara kundrejt Z. Pacolli

Pacolli final.jpg

Begjet Pacolli

Ditëlindja:39 gusht 1951



Vendlindja:Marevc, Komuna Prishtinë
Aktiviteti:Biznesmen ,Politikan -President i Republikës
së Kosovës(22.02.2011)
Nënshtetësia:Zvicerane, Kosovare











Mabetex aktualisht është duke punar në Kazakhstan ku po luan një rol shumë të rëndësishëm në ndërtimin e kryeqytetit te ri Astana, njëri nga projektet e vlerësuara si dhe tashmë të përfunduara ishte edhe pallati i ri presidencial Presidential Palace. Njëri nga simbolet më të mëdhaja të arritjeve te Mabetex ne Kazakistan ishte edhe transformimi i residencës së presidentit. Tani ajo është një residencë luksoze ku madheshtia e saj eshte nje kënaqësi për personalitet e huaja si dhe për Presidentin Nursaltan Nazarbayev, i cili punon aty. Me vendodhje ne anën e majtë te lumit Essy, arkitektura e saj ndërthur klasiken, modernen dhe influencat etnike. Rezidenca e presidentit eshte pjesë e kompleksit te ndërtesave moderne administrative ne qëndren e re të qytetit – qëllimi kryesor i saj eshte simbolizimi i Kazakistanit të ri.Grupi, eshte faktor i rëndësishëm ne sektorin e ndërtimin të Kazakistanit, ku pjesëmarrja në ndërtimin e ndërtesave te reja te Kazakistanit është diku 40% në qytetin e ri te Astanës.


Në Itali  , Mabetex Grup ka qenë përgjegjëse ne studimin dhe projektimin e teatrit La Fenice   ne Venecia  pas djegjes se saj.

]Uzbekistan

Në Tashkent , kryeqyteti i Uzbekistanit  , grupi i tij ka ndertuar projektin e fituar për hollin e qytetit.


Më 17 mars 2006, Pacolli themeloi partinë politike  (AKR), e cila ne zgjedhjet parlamentare te vitit 2007 ishte e treta. Gjate ketyre zgjedhjeve ai deklaroi pronë të vlefshme në shumë të €420 milionëve. Pacolli became a deputy in the Assembly of Kosovo and a member of the Committee for Budget and Finance.
Pacolli u bë përfaqëses në asamblenë Kosovare si dhe anëtar i komitetit per Buxhet dhe Financë.
Që në 2004, Behgjet Pacolli ka vazhduar më tej me përpjekjet e tij sa i perket cështjes se Kosovës duke suportuar shumë institucione si dhe grupe përkrahese dhe qeveri te huaja, institucione dhe agjensi internacionale per të përkrahur pavaresinë e plotë te Kosovës dhe njohjen e saj. Z.Pacolli është këshilltar internacional i  CSIS. Që nga deklarimi i pavaresisë së Kosovës në shkurt te 2007, Z. Pacolli ka punuar vazhdimisht në lobimin e shteteve që të njohin zyrtarisht Kosovën  si shtet te pavarur. Pacolli ka udhëtuar në shumë shtete duke mbajtur gjithmonë me vete, njohjen e cështjes së Kosoves, si shtet te pavarur, gjest qe akoma keto ditë e bën. Aktualisht Pacolli vazhdon me aktivitet lobuese te tij kudo ne botë, ku ai takon udhëhëqes te lartë të shteteve boterore në pritje qe t`i bindë ata me argumente në njohjen e pavaresise së Kosoves. 


Z. Pacolli është internacionisht i njohur për punën e tij në lirimin e pengjeve që jane mbajtur në Avganistan.
Pacolli ka qene i martuar me vajzen italo-shqipetare Anna OXa  , nga 1999 deri me 2002. Momentalisht ai eshte i martuar, dhe eshte baba i nje djali si dhe tre vajzave. Megjithëse Z. Behgjet Pacolli këmbëngul në punën e vazhdueshme, pikësëpari ai është nje njeri familjar, familja është vendi ku ai kalon sa më shumë që eshte e mundur kohë me katër femijet e tij, dy nga te cilet kane jete te sukseshme ne karrieren profesionale te tyre. Familja eshte vazhdimisht numri një i ``top ten`` listës së gjërave më me prioritet të agjendës së tij.
Në vitin 2004, Behgjet Pacolli udhëtoi ne Avganistan , duke lënë mënjanë të gjithë biznesin dhe angazhimet e rëndësishme të tij. Tre punetorë të OKB-së  u morën peng në Kabul  , Annette Flannigan, Angelito Nayan and Shqipe Hebibi, nga Kosova të cilët nuk kanë pasur asnjë representacion apo support nga jashtë. Z. Pacolli, duke parë nevojën per ndihmë kundrejt pengjeve u angazhua personalisht me cështjen në fjalë. Ai liroi pengjet pas nje muaj pune intensive personale si dhe negocimeve. Pas dy viteve e gjithe historia u perserit, kur nje qytetar Italian, Gabrielle Torsello u kidnapua në Afghanistan. Behgjet Pacolli u kontaktua nga shërbimet italiane për të negociuar ne lirimin e tyre. Behgjet Pacolli dhe njëherë ishte i sukseshem në lirimin e nje pengu tjeter.
Më 1993 presidenti Z.Pacolli themeloi "Les Enfants du Sakha" i cili ishte nje fond i ngritur në ndihmë të fëmijëve. Qëllimi kryesor i ketij organizimi është që të sigurojnë ndihmën e nevojshme përsa i përket kujdesit mjekësor, edukimit si dhe argëtimit të fëmijeve. Në vitet e kaluara mbi 100 fëmijë kanë qënë të trajtuar në qendrat mjekësore te Europës perëndimore.
Mabetex duke përdorur strukturen e tij si dhe ndihmën e punëtorëve ka dërguar disa tonelata te ndihmës së parë dedikuar refugjateve në kampet e ngritura nëShqipëri ; ka ndihmuar dhe institucione te tjera ne Itali dhe  Zvicër  në dërgimin e mallrave duke përdorur kamionet e Mabetex-it.
Që nga mbarimi i luftes, Pacolli ka krijuar në Lugano, Fondacionin per Organizimin dhe Rikonstruktimin e Kosoves (FORK), me anë të së cilës ai ka kanalizuar ndihmë për provincat. Me kohën, ai shpreson si ky trup do të shërbejë si designer i projekteve rikonstruktuese, duke ju dhënë partnerëve lokalë për agjensitë internacionale. Pacolli ka qene aktiv jo vetem ne sektorin humanitar te Kosoves gjatë konfliktit atje, ai ka punësuar me mijëra shqipëtare të Kosovës në projektet kudo ne Botë, të cilët nga atje kane qene te aftë të kontribuojnë në të gjitha këto cështje. Ai gjithashtu ka qenë ndihmë e drejtëpërdrejtë për shumë familje në ndihmë.
Fondacioni humanitar i Z.Pacolli “Behgjet Pacolli” ka ndërtuar dhe furnizuar AUK ne Prishtine.
Më 3 Korrik 2010, z. Pacolli u nderua me çmimin ``Kalorësi i Paqes së Mijëvjeçarit``, në ceremoninë e mbajtur ne Prishtinë nën udheqjen personalitetit të nohur si dhe themeluesit të Unionit Internacional per Paqe Z. Gianfranco Costa. Cmimi ishte nje mirënjohje për veprat humanitare të z. Pacolli jo vetëm në Kosovë por edhe mbarë botën, përmendim këtu rastet e lirimit të pengjeve në Afganistan e më gjerë.
Më 20 nëntor 2010, z. Pacolli u nderua nga Këshilli Bashkiak i Lezhës me çmimin "Qytetar Nderi i Lezhës".
Pacolli gjithashtu mbulon financiarisht fondacionin SEED (Zhvillimi i Europes Juglindore) ai është gjithashtu kështilltar internacional i  CSIS.





Në raundin tretë të votimit për president të Kosovës, kandidati i AKR-së Behgjet Pacolli u zgjodh President i Kosovës me 62 vota për, 4 kundër dhe 1 abstenim.
Me votimin për president të Kosovës, vendi nuk shkoi në zgjedhje të jashtëzakonshme.
Për pak çaste pritet që japë betimin si president i Republikës së Kosovës.


* * * * * *
Pas një pauze më shumë se një ore, po vazhdon votimi i tretë për zgjedhjen e presidentit të Republikës së Kosovës.
Pas përfundimit të rrethit të dytë të votimit për president të Republikës, Partia Demokratike e Kosovës (PDK) ka kërkuar shtyrje të seancës.
Në rrethin e tretë të votimeve janë të domosdoshme 61 vota për të miratuar kandidaturën e zotit Behxhet Pacolli për president të Kosovës. Në dy raundet e para zoti Pacolli fitoi 54, përkatësisht 58 vota për.
Kërkesës së PDK-së, kryetari i Kuvendit, Jakup Krasniqi, i është përgjigjur duke ofruar një pauzë të shkurtër dhe duke e cilësuar shtyrjen e seancës si “veprim antikushtetues dhe presion mbi deputetët”.
* * * * * * *


Presidenti nuk zgjidhet as në rrethin e dytë
Edhe në rrethin e dytë të votimit, Kuvendi i Kosovës nuk ka zgjedhur presidentin e ri të vendit, pasi që kandidati i vetëm i nominuar për këtë post Behgjet Pacolli nga Koalicioni për Kosovën e Re nuk i ka marrë votat e nevojshme. Për kandidaturën e tij kanë votuar 58 deputetë, kundër kanë votuar 7 deputetë, derisa dy fletëvotime kanë qenë të pavlefshme.
Në sallë janë të pranishëm 67 deputetë nga radhët e PDK-së, Koalicionit për Kosovë të Re dhe partive nga komunitetet pakicë. Partitë opozitare LDK, Vetëvendosje dhe AAK kanë braktisur sallën para se të fillonte procesi i votimit, pasi janë shprehur kundër asaj që Pacolli të jetë president i Kosovës.
Sipas Kushtetutës dhe Rregullores së Kuvendit, votimi i presidentit bëhet me votim të fshehtë, në tri rrethe. Nëse presidenti nuk arrin të zgjidhet në dy rrethet e para me 2/3 e votave, atëherë në rrethin e tretë kjo bëhet me shumicë të thjeshtë, apo me 61 vota të deputetëve. Në rast se dështon edhe hera e tretë e zgjedhjes së presidentit, sipas Kushtetutës shpallen zgjedhjet e reja, të cilat duhet të mbahen brenda 45 ditësh.
* * * * * *


54 vota pro votuan, 11 kundër e 2 abstenime
Votimi i parë në për president të Kosovës sa po ka përfunduar dhe rezultati përfundimtar është, 54 vota janë për 11 kundër, e 2 abstenime. Sipas Kushtetutës duhet të përsëritet edhe 2 herë votimi për president të Kosovës.
* * * * * *
Pa praninë e tri partive politike opozitare LDK, Vetëvendosja dhe AAK-ja filloi procedura e votimit të parë për president të Kosovës. Siç dihet kandidat i vetëm është Behgjet Pacolli. Sipas Kushtetutës, kandidati në dy raundet e para duhet të marrë më shumë se 81 vota për t'u bërë presidnet i Kosovës ndërkaq në votimin e tretë ai mund të zgjidhet me shumicë të thjeshtë prej 61 votash.
* * * * * *
Në Kuvendin e Kosovës kanë nisur procedurat e votimit për presidentin e Republikës së Kosovës, kandidat për të cilin post është Behxhet Pacolli nga AKR-ja.
Në sallën e votimiit nuk janë të pranishëm deputetët nga LDK-ja, Vetëvendosja dhe AAK-ja, të cilët kanë shprehur kundërshtimin e tyre ndaj kandidaturës së zotit Pacolli.
Kjo kandidaturë është rezultat i marrëveshjes midis partisë fituese të zgjedhjeve të 12 dhjetorit - PDK-së dhe AKR-së.
* * * * * * *
LDK, Vetëvendosja dhe AAK-ja lëshuan Kuvendin e Kosovës
Deputeti i LDK-së Ismet Beqiri ka thënë se Grupi Parlamentar i LDK-së, nuk do të jetë pjesë e votimit ngase konsideron se zgjedhjet e 12 dhjetorit ishin të manipuluara, prej të cilave nmuk mund të dal president dhe qeveri legjitime.“Dobësitë e manifestuara në këto zgjedhje e vënë në dyshim legjitimitetin, qëndrueshmërinë dhe besueshmërinë e plotë të institucioneve nga këto zgjedhje. LDK konsideron se mundësia më e mirë për daljen nga kjo situatë është një marrëveshje politike ndërmjet subjekteve politike parlamentare në një atmosferë të qartë pune që do të bëhen zgjedhjet e ardhshme, regjistrimi i popullsisë, të pastrohen listat zgjedhore, të ndryshohet sistemi zgjedhor, ligji zgjedhor dhe Kushtetuta e Republikës së Kosovës. Atëherë do të organizoheshin zgjedhjet parlamentare demokratike vitin e ardhshëm të cilat do të garantonin legjitimitetin demokratik të brendshëm dhe ndërkombëtar të institucioneve të dala nga vota e qytetarit”, ka thënë Beqiri.
Sipas tij, marrëveshja e koalicionit nuk është ndërtuar mbi bazën e interesave të qytetarëve të vendit, por mbi bazën e interesave personale dhe se dobësitë e këtij koalicioni e bëjnë të dyshimtë legjitimitetin e institucioneve të reja.


Ndërkaq Visar Ymeri nga Lëvizja Vetëvendosje ka sjellë një varg arsyesh pse deputetët e kësaj lëvizje politike nuk do ta votojnë Pacollin për president, e as Hashim Thaçin për kryeministër.
Ymeri ka thënë se Thaçi e Pacolli i kanë ndihmuar njëri-tjetrit në shumë raste, ndërkaq i fundit ishte mocioni i votëbesimit i inicuar nga AKR-ja dhe për këtë Thaçi po e shpërblen atë me postin e presidentit.
“Këta të dy janë në anën e kundërt të asaj që synon populli ynë dhe për çka është përpjekur ai. Pacolli suksesin më të madh afarist e ka arritur në marrëdhëniet e tij me Rusinë. Pacolli është pasuruar në Rusi, ndërkohë që e njëjta Rusi synon ta fuqizojë Serbinë. Serbia si shtet ia ka borxh tërë ekzistencën e saj Rusisë. E Rusia është kundërshtari më i madh aktual historik i së drejtës së shqiptarëve për vetëvendosje. Pacolli është bisnizmen, prandaj marrëveshje a tij për koalicion është vetëm pazar dhe ska të bëjë asgjë me politike. Në këtë drejtim Pacolli e ka blerë postin e kryetarit, si biznismen që është ai tregoi gatishmërinë që t’i hyjë kësaj marrëveshje transaksioni pavarësisht kostos së saj. Për të posti i presidentit të vendit duket të jetë një investim i rëndësishëm, nga i cili pret kthime të mira. Por biznismen është edhe Thaçi. Ai e bleu Pacollin dhe AKR-në në mënyrë që ta sigurojë edhe për ca kohë postin e kryeministrit”, ka thënë Ymeri.
Ndërkohë, edhe Ardian Gjini nga AAK-ja ka paraqitur arsyet pse deputetët e kësaj partie nuk do ta votojnë për presidentin dhe për Qeverinë dhe se nuk do të jetë fare pjesë e votimit.
“Grupi Parlamentar i AAK-së nuk do të merr pjesë në votimin për president as për qeveri. Ka vendosur mos të jetë prezent gjatë kohës së votimit. Ky vendim vjen për shumë arsye. Shumë u thanë pse nuk duhet të jetë Pacolli president dhe Thaçi kryeministër i Kosovës. Nuk mendojmë që është interes i vendit që një gjë e tillë të ndodhë dhe mendojmë se ka zgjidhje kushtetuese që Kosova të dal nga kjo gjendje. Përfundimisht ne si deputetë të AAK-së nuk do të jemi dëshmitarë të një marrëveshje të tillë dhe të një qeverisje të tillë”, ka thënë Gjini.
Subjektet opozitare kanë lëshuar sallën, përderisa vetëm me partitë e koalicionit ka vazhduar votimi për president pa prezencën e opozitës, ndërkaq nga gjithsej 67 deputetë

* * * * * *
Disa minuta pas orës 15h filloi punën seanca e jashtëzakonshme e Kuvendit të Kosovës i cili ka në rend të ditës dy pika, zgjedhjen e Presidentit dhe të Qeverisë së re të Kosovës.
Kryetari i Kuvendit Jakup Krasniqi fillimisht ftoi Ibrahim Makollin nga AKR-ja që të japë propozimin për president të Kosovës i cili lexoi arësyetimin dhe përmendi faktin se janë 67 deputetë të koaliconit PDK-AKR që kanë nënshkruar propozimin që z.Behgjet Pacolli të propozohet për president të Kosovës.
Më pas u dha një pauzë 10 minutëshe për t'u mbledhur komisioni verifikues për përgaditjet për zgjedhjen e presidentit të ri të Kosovës.
* * * * * *
Kuvendi i Republikës së Kosovës mblidhet në orën 15.00 në një seancë të jashtëzakonshme për të votuar Presidentin dhe kabinetin qeveritar. Ky vendim është marrë në mbledhjen e kreysisë të mbajtur në orët e paraditës, pasi kanë shqyrtuar kështu kërkesën e koalicionit për mbajtjen e një séance të jashtëzakonshme.
Kryetari i Kuvendit, Jakup Krasniqi, nuk ka dashur të paragjykoj nëse ka rrezik mos votimi i Presidentit, duke lënë të kuptohet se ky vendim do të merret në senacën e sotme.


* * * * * *
Kuvendi i Republikës së Kosovës sot pritet të mblidhet në seancë të jashtëzakonshme për të votuar përbërjen e re të qeverisë dhe për të zgjedhur presidentin e ri të vendit.


Dje, pas seancës konstituive, kryetar i Kuvendit u rizgjodh Jakup Krasniqi.
Nënkryetarë u zgjodhën Xhavit Haliti nga PDK-ja, Sabri Hamiti nga LDK-ja, Glauk Konjufca nga Vetëvendosje, si dhe Petar Miletiq nga pakica serbe dhe Enis Kervan nga komunitetet jo serbe.


Fjala e Begjet  Pacollit pas zgjedhjes President i Kosovës

Të nderuar qytetarë të Kosovës,
I nderuari Kryetar i Kuvendit të Kosovës, z. Jakup Krasniqi,
I nderuari kandidat për Kryeministër, z. Hashim Thaçi,
Të nderuar deputetë,
E nderuara familje Rugova,
E nderuara familje Jashari,
Te nderuara familje Haradinaj, Pajaziti dhe te gjitha familjet tjera të çmuara të dëshmorëve,
Të nderuar përfaqësues të korit diplomatik në Kosovë,
Të nderuar pjesëmarrës:

Sot është një ditë e madhe,
për mua fillon sfida e radhës me plot përgjegjësi.

Ju të dashur deputete, më zgjodhët mua për të vazhduar rrugën për përkryerjen e vizionit të Presidentit historik, Dr. Ibrahim Rugovës, për të plotësuar amanetin e heronjve tanë, komandatit historik Adem Jasharit dhe gjithë të tjerëve që ranë për shtetin e pavarur të Kosovës.

Falenderoj presidentin e Republikës së Kosovës, dr. Fatmir Sejdiun dhe ushtruesin e ketij posti z. Jakup Krasniqin, për angazhimin dhe përkushtimin e tyre në këtë detyrë.


Të dashur qytetarë,

Sot ndihem i përulur para jush dhe ndjej se nuk më mjaftojnë fjalët që të përshkruaj këtë moment.
Nuk ekziston ndjenjë më e mirë se të fitosh besimin e përfaqësuesve të popullit, që t’i shërbesh popullit dhe vendit tënd.

Une jam i emocionuar, por nga ana tjetër shumë i përgatitur që këtë besim që mu dha sot, ta arsyetoj me dinjitet dhe përgjegjësi me gjithë energjinë, dijen dhe qenien time.

Jam krenar që jam një nga ju. I lindur dhe i rritur në mjediset e një familje tipike të Kosovës, domosdoshmëria me shtyu të ballafaqohem me sfidat e jetës së civilizuar të Perëndimit, jetë kjo jo e lehtë për një kosovar të thjeshtë. Gjatë rrugëtimit tim, shpeshherë jam rrëzuar, por gjithmonë jam ngritur dhe kam vazhduar ende më i fortë.

Ky rrugëtim më solli edhe suksese me të cilat unë krenohem pasi ato I kam arritur me PUNË. Ato suksese janë sukseset e mia dhe bashkëpunëtorëve e farefisit tim. Këto sfida dhe suksese të arritura në Perëndim duhej të plotësoheshin me arritjet e vendit tim.

Unë u ktheva në Kosovë dhe e kuptova se këtu e kam vendin, në mesin e njerëzve të mi. Këtu zemra ime rreh ndryshe. Këtu i gezohem tokës dhe diellit, më gëzon çdo gjë këtu dhe më fascionon perëndimi. Perëndimi është prej nga erdha unë dhe perendimi është rruga të cilën e synon Kosova.

I falenderoj miqtë tanë perëndimor, në veçanti Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe Bashkësinë Evropiane për ndihmën e madhe që kontribuan dhe vazhdojnë ta kontribuojnë në ndërtimin dhe forcimin e shtetit demokratik të Kosovës për të gjithë qytetarët e saj, për shqiptarët, za serbe, tyrkler için, za bosnjake i crnogorce, për romët, ashkalinjtë, dhe gjithë të tjerët.

Kosova ka fituar Pavaresinë, Lirinë dhe ndërton Barazinë. Tani po ndërtojmë shtetin. Këto arritje i synuam të gjithë dhe punuam me aq sa ditëm dhe mundëm, por ende jemi larg prej të qenurit të kënaqur me arritjet tona. E arritur e veçantë e shtetit të ri të Kosovës, është njohja nga 75 shtete të botës, të cilat i falenderoj në emër të popullit të Kosovës.

Kosova sot po ballafaqohet me sfidat më të mëdha që nga çlirimi i saj. Ato janë të shumta dhe do të jenë përgjegjësi e funksionit tim që ma besuat sot.

Përpjekjet e kosovarëve për një të ardhme më të mirë janë virtyt i kosovarëve, jo dobësi. Asnjëherë nuk iu jemi dorëzuar sfidave dhe vështirësive, prandaj, përpjekjet tona për të forcuar institucionet dhe një Kosovë ndryshe, duhet të trajtohen si virtyt dhe domosdoshmëri e kohës në të cilën jetojmë.

Ishim dëshmitarë të përfoljeve, akuzave, etiketimeve të përmasave globale të drejtuara shtetit të Kosovës dhe njerëzve të saj. Por ju garantoj të dashur deputetë, se kjo nuk është asgjë e jashtëzakonshme - e njëjta ka ndodhë edhe diku tjetër.

Në procesin e pavarësimit të Kosovës, ndodhen veprime të jashtëzakonshme, si të njerëzve të Kosovës, ashtu edhe të ndërkombëtarëve, veprime këto në të cilat u përqëndrua edhe opinioni botëror. Pavarësia e Kosovës, ishte një histori e suksesit; përvoja ime më ka bindur se suksesi mund edhe të mos falet. Kosova dhe njerëzit e saj, shënuan një sukses, shënuan, historinë e shtetit më të ri.

Sot, unë kam marrë një detyrë jo të lehtë. Kam zgjedhur pajtimin dhe angazhimin kundrejt konfliktit dhe pasivitetit. Kam zgjedhur të punoj dhe angazhohem në këtë rrugë të domosdoshme për Kosovën dhe të ardhmen e saj. Nuk e them se dikush tjetër do ta kishte më të lehtë, sfidat janë për t’u tejkaluar, e detyra ime e re është sfida e radhës. Institucionet demokratike forcohen me angazhimin e pozitës, opozitës dhe shoqërisë civile.

Unë ju garantoj se do të përfaqësoj interesat e të gjithë qytetarëve të Kosovës, pa marrë parasysh bindjet politike. Institucioni të cilin përfaqësoj, do të garantojë unitet, stabilitet dhe jam tërësisht i dedikuar t’i shërbej atij funksioni.
Të dashur qytetarë,

Unë si President i Republikës së Kosovës, do të jem gjithmonë me ju, pjesë e juaja dhe halleve tuaja, do të punoj dhe angazhohem që të jem pjesë e zgjidhjeve tuaja.

Do të punoj për të sotmen dhe të ardhmen e të gjithë qytetarëve të Kosovës, fëmijëve, të rinjve, prindërve dhe veteranëve të të gjitha kategorive.

Do të angazhohem me mundësitë dhe kompetencat e mia, për mirëqenie më të mirë dhe zhvillim të qëndrueshëm ekonomik. Kosova ka mundësi për më shumë dhe më mirë.

Do të punoj për ruajtjen e integritetit dhe tërësisë territoriale të Republikës së Kosovës, për barazinë në mes të shqiptarëve dhe komuniteteve tjera etnike si dhe respektimin e të drejtave të të gjithë kosovarëve pa marrë parasysh përkatësinë etnike, fetare, gjinore apo racore – na kraju svi smo ravnopravni gradjani Republike Kosova.

Do të punoj për një shtet të së drejtës dhe për një shtet ku askush nuk është mbi ligjin. Do të mbështes fuqishëm luftën kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar duke siguruar pavarësinë e plotë të sistemit gjyqësor dhe kushtet optimale për punën e tyre.

Do të promovoj idenë për një Kosovë të hapur e cila garanton lëvizje të lirë të njerëzve, mallrave dhe shërbimeve, për një Kosovë të integruar plotësisht në shtëpinë e madhe evropiane, në NATO dhe në organizatat e tjera botërore.

Do të promovoj idenë për plotësimin e Kushtetutës së Republikës së Kosovës në mënyre që në të ardhmen Presidenti i Kosovës të zgjidhet me votën e lirë të qytetarëve.

Do të promovoj idenë e funksionalizimit te referendumit-referendumi është qelizë e rëndësishme e demokracisë.

Do të promovoj idenë e ndryshimit të Ligjit zgjedhor në mënyre që të kemi zgjedhje të lira, të drejta,fer dhe korrekte.

Kosova ka qenë dhe mbetet vend i cili respekton fqinjët dhe kryen obligimet e saj për marrëdhënie sa më të mira fqinjësore me të gjithë fqinjët e saj.

E falenderoj shumë Republikën e Shqiperisë dhe institucionet e saj, për kontributin e jashtëzakonshëm dhënë afirmimit të shtetit të Kosovës.

E çmojmë lart gatishmërinë e Malit të Zi dhe Maqedonisë, për avansimin e raporteve të mira fqinjësore.
Për të gjithë strukturën politike në Kosovë është i rëndësishëm dialogu me Serbinë. Në këtë proces, Kosova do të prezantojë vlerat, idenë dhe vizionin për një fqinjësi të mirë, ku të drejtat e njeriut respektohen dhe vlerësohen në mënyrë reciproke Parimet e fqinjësisë së mirë janë bazë për integrime rajonale dhe globale.

Do të punoj me gjithë qenien time që ta ngre Kosovën në mesin e shteteve të respektuara dhe të vlerësuara të botes. Në mesin e shteteve të respektuara me të ardhme të ndritur, atje ku qytetari është në qendër të vendimmarrjes dhe është esenca e qeverisjes.

Kosova e meriton këtë, kosovarët e meritojnë të jetojnë në vend me një të ardhme të ndritur dhe këtë mund ta arrijmë vetëm me punë të madhe dhe përkushtim të sinqertë.

Rol të veçantë në këtë proces ka rinia jonë. Per rininë ne duhet të krijojmë kushte më te mira jetësore dhe persepktivë të sigurtë.

Me kete mandat po hyjmë ne fazën e re të shtet-ndërtimit të Kosovës, në fazën kur duhet të forcojmë fundamentet e shtetit të Kosovës, me vizion të qartë dhe pa frikë nga e ardhmja. Ne do të korrim sukses sepse jemi të përkushtuar që suksesin ta arrijmë vetem me punë profesionale dhe të ndershme . 

Prandaj, të dashur qytetarë të Kosovës dhe deputetë të Kuvendit të Republikës së Kosovës, SË BASHKU TË IA FILLOJMË PUNËS – JEMI VONUAR

Faleminderit edhe një herë dhe zoti na ndihmoftë në rrugëtimin tonë të përbashkët!
Zoti e bekoftë popullin e Kosovës, zoti i bekof të gjithë popujt e botës!



Mandatari  Hashim Thaçi paraqet kabinetin 

qeveritar



Pas zgjedhjes së presidentit, Kuvendi i Kosovës pritet që sot të votojë edhe kabinetin qeveritar, që do ta paraqesë mandatari Hashim Thaçi.

Aktualisht, Thaçi po mban një fjalim para deputetëve, me ç’rast po paraqet vizionin e tij për qeverisjen në katër vitet e ardhshme.
Me 65 vota pro e 1 kundër u zgjodh kabineti i ri i Qeverisë së Kosovës me Hashim Thaçin kryeministër.
Pas zgjedhjes së presidentit të Kosovës Behgjet Pacollit, përkatësisht pas dhënies së betimit të presidentit dhe mbajtjes së fjalës së rastit, u procedua në pikën e dytë të rendit të ditës, zgjedhjen e kryeministrit të Kosovës. Me këtë rast mandatari Hashim Thaçi pasi mbajti një fjalë rasti, përkatësisht pasi paraqiti në disa pika të veçanta programin qeveritar.
Mandatari Hashim Thaçi më pas paraqiti emrat e kabinetit qeveritar në këtë përbërje.
5 zëvendës kryeministra. Hajredin Kuçi, Mimoza Kusari Lila, Slobodan Petkoviq, Edita Tahiri dhe Bujar Bukoshi
Hashim Thaçi Kryeministër
Hajredin Kuçi-ministër i Drejtësisë
Bajram Rexhepi- ministër i Punëve të Brendshme
Vlora Çitaku- ministër i Integrimeve
Enver Hoxhaj- ministre e Punëve të Jashtme
Fehmi Mujota-ministër i Infrastrukturës
Bedri Hamza ministër i Financave
Besim Beqaj, ministër i Zhvillimit ekonomik
Memli Krasniqi- ministër i Kulturës, i Rinisë dhe i Sporteve
Ramë Buja- ministër i Arsimit, i Shkencës dhe i Teknologjisë
Blerand Stavileci- ministër i Bujqësisë.
Agim Çeku- ministër i Forcës së Sigurisë
Ferid Agani- ministër i Shëndetësisë
Mimoza Kusari-Lila- ministre e Tregtisë dhe e Industrisë
Tomiq Radoica -ministër i Kthimit dhe i Komuniteteve
Nenad Rashiq, ministër i Punës dhe i Mirëqenies sociale,
Mahir Yagcilar- ministër i Administratës Publike
Dardan Gashi- ministër i Mjedisit dhe i Planifikimit Hapësinor
Slobodan Petkoviq, zëvendëskryeminstër dhe ministër për Qeverisje Lokale
Nga burimet brenda PDK-së është mësuar se në mandatin e ardhshëm qeverisës do të jenë edhe 30 zëvendësministra.


Hashim ThaçiHashim Thaçi                 Kryeministër

Është i lindur më 24 prill 1968 në Burojë të Skënderajt. 
Pas fitores së Partisë Demokratike të Kosovës në zgjedhjet parlamentare të 17 nëntorit 2007, z. Hashim Thaçi u zgjodh Kryeministër i Qeverisë së Kosovës, më 9 janar 2008.Me 17 shkurt 2008, Kryeministri Hashim Thaçi në Kuvendin e Kosovës  shpall Kosovën shtet të pavarur, sovran dhe demokratik.  Z. Hashim Thaçi është kryeministri i parë i Qeverisë së Republikës së Kosovës.
 
Gjatë procesit negociator (2005 – 2007), të udhëhequr nga i dërguari i Posaçëm i OKB-së, Presidenti Martti Ahtisaari, z. Hashim Thaçi ishte anëtar i Ekipit të Unitetit.
 
Dokumenti i Ahtisaarit rezultoi me propozimin gjithpërfshirës për pavarësinë e Kosovës.Gjatë Konferencës Ndërkombëtare për Kosovën, të mbajtur në Rambuje të Francës, (6 – 22 shkurt 1999) z. Hashim Thaçi ishte Kryesues i Delegacionit të Kosovës.Konferenca përfundoi në Paris më 18 mars 1999, ku pas nënshkrimit të palës shqiptare, iu hap rruga intervenimit ushtarak të NATO-s për Kosovën.
 
Z. Hashim Thaçi është ndër themeluesit kryesorë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (1992).Gjatë viteve të luftës, ishte drejtues politik i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.
 
Që nga marsi i 1999 deri në janar të viti 2000, z. Hashim Thaçi ishte Kryeministër i Qeverisë së Përkohshme të Kosovës (Qeveria e Unitetit).
 
Në këtë periudhë zhvilloi aktivitet të dendur politik dhe diplomatik në qendrat kryesore botërore, në SHBA dhe Evropën Perëndimore.
 
Në jetën politike fillimisht angazhohet në Lëvizjen Popullore për Republikën e Kosovës në vitet 1989 – 1993, (LPK).Ishte lider i Lëvizjes studentore në vitet 1990 – 1993.Në vitin 1991, z. Hashim Thaçi zgjidhet prorektor student i Universitetit të Prishtinës.Pas largimit të dhunshëm të studentëve dhe mësimdhënësve nga objektet universitare, punon për ngritjen dhe strukturimin e arsimit universitar.
 
Në Fakultetin Filozofik të Universitetit të Prishtinës, më 1993, z. Hashim Thaçi, me sukses të lartë i përfundon studimet në Degën e Historisë.Pas themelimit të UÇK-së, policia serbe dështon në përpjekje për ta burgosur më 1993.
 
Gjykata serbe e Prishtinës më 1997, z. Hashim Thaçi dhe një grup pjesëtarësh të UÇK-së, në krye me Adem Jasharin, i gjykon në mungesë me shumë vite burg.
 
Në Universitetin e Cyrihut në Zvicër (1996),  i ndjek studimet postdiplomike në lëmin e Historisë së Evropës Juglindore dhe shkencave politike, deri në fillim të vitit 1998.
 
Gjatë periudhës së qëndrimit të tij në Perëndim, z. Hashim Thaçi  shpesh herë kthehet ilegalisht në Kosovë, për t’i forcuar formacionet e UÇK-së në terren.
 
Pas luftës, si Kryeministër i Qeverisë së Përkohshme të Kosovës, z. Hashim Thaçi udhëhoqi negociatat me faktorin ndërkombëtar dhe është nënshkrues i Marrëveshjes për transformimin e UÇK-së, në Trupat Mbrojtëse të Kosovës (TMK).
 
Me fillimin e punës së Këshillit të Përkohshëm Administrativ (KPA), si strukturë e përbashkët qeverisëse me misionin e OKB-së në Kosovë (UNMIK), ishte anëtar i këtij Këshilli prej janarit 2000, deri në zgjedhjet e para parlamentare 2001.
 
Në tetor të vitit 1999 e themeloi Partinë e Progresit Demokratik të Kosovës (PPDK), ndërsa në Kuvendin e Parë Zgjedhor (2000), z. Hashim Thaçi zgjidhet kryetar i Partisë Demokratike të Kosovës, (PDK).
 
Z. Hashim Thaçi u rizgjodh kryetar i PDK-së edhe në Kuvendin e Dytë (2002) dhe të Tretë Zgjedhor (2005).
 
Në tri legjislatura të Kuvendit të Kosovës është zgjedhur deputet.
 
Është lider politik me numër më të madh të votave në zgjedhjet e fundit parlamentare në Kosovë.Prej vitit 1999, z. Hashim Thaçi ka afirmuar dhe mbrojtur çështjen e Kosovës me shumë ligjërata dhe fjalime, në dhjetëra universitete dhe institute prestigjioze të vendeve Perëndimore.
 
Në shtypin vendor, rajonal dhe atë ndërkombëtar ka botuar shkrime dhe artikuj të shumtë.Flet gjuhën angleze dhe atë gjermane.Jeton në Prishtinë, me gruan Lumnijen dhe djalin, Endritin.

Vishu me trupin tim



Valdete Berisha lindi më 2 nëntor të vitit 1968 në Mitrovicë. Shkollën fillore dhe shkollën e mesme i mbaroi në vendlindje, pra në Mitrovicë. Por, si dhe shumë kosovarë të tjerë në moshën e re u detyrua të shkojë në mërgim.
Që nga rinia e hershme merret me shkrimin e poezive. Përveç poezisë, Valdetja merret edhe me pikturë dhe ka arritur suksese të lakmueshme. Ajo deri tash ka marrë pjesë në disa ekspozita kolektive dhe individuale, në qytete te ndryshme, si në: La Loviere, Manage, Anderlues, etj. Ajo pret që ta hapë një ekspozitë të saj edhe në Kosovë, e sidomos në vendlindje, në Mitrovicë. Autorja jeton dhe vepron në Belgjikë, por është shumë e lidhur emocionalisht me Kosovën të cilën e viziton shpesh.
Ka botuar veprën me poezi “Mos e zgjo dhimbjen”.(Flori Bruqi)




Nga Sokol DEMAKU

Mundohem të ecë me kohën! Kam fat, kam shoqëri të gjërë në çdo lami kështu që bisedojm mjaft për gjithçka dhe ushqej kurreshtjen time të di sa më shumë!


Po me duket poezia më erdhi mua, nën duar më derdheshin fjalët, nën lapsin shkruheshin endërrat, mendimet, përjetimet dhe dëshirat, për një çast vendosen të jetojnë për të tjerët,

mundohem të krijoj një botë ku të jetoj e qetë, kur shkruaj i “denatyrizoj” idetë e mia, kënaqësin e të shkruarit, shkruaj ndjenjën në moment, ide që më vjen dhe rivjen pa ndal, më pëlqen kur vargu e thërret vargun në atë kohë kur bota rreth meje ndalet e unë jetoj!


Aaah shumë gjëra do të veqoja dy kisha me u marr me të moshuarit dhe fëmijët bonjak. Këto dy gjëra me prekun në shpirt. Disa fëmijë kam pas rats ti njohë për së afërmi dhe është trishtuse jeta e tyre, janë të denuar në çdo anë, dhe janë më së paku fajtor, nuk këkruan të jenë këtu, megjithate janë më të vuajturit.


Cili është motivi i juaj në punimet tuaja, po kjo mvaret shumë nga gjendja shpirtërore, por shumica e punimeve të mia janë femra të vuajtura, nëna, peisazhe që pushojnë shpirtin, në serinë e fundit punova veshje dhe motive shqiptare, e kisha për shpirt një seri të këtij lloji ku do te zbertheja koloritin e veshjeve dhe motiveve tona. Mua më duken aq te bukura, aq të veçanta sa që doja ti shohin edhe të huajt..

Ju lutem nje prezentim të shkurtër për lexuesit tanë?

Quhem Valdete Berisha, lindurë në Mitrovicë, aty kam mbaruar shkollën fillore dhe të mesme drejtimin e ndërtimtarisë, kurse tani punoj dhe jetoj në Belgjikë, jam agjent tregetar, bejë prezantim mallërash nëpër vetësherbime në Belgjikë, Luxemburg dhe një pjesë të Francës, kam një djal 22 vjeqar jetonë dhe studion në Kosovë


Keni kryerë shkollën e mesme respektivish gjimnazin në Mitrovicë, cfarë drejtimi dhe kur?

Kam mbarua shkollën e mesme në vitet 86, me shpresë se do të vazhdoja studimet e arkitekturës mirëpo fati kishte qene ndryshe dhe ja…

Pas përfundimt të shollës së mesme si shumë familje shqipatre edhe ju muarët rrugën e mergimit, cili i ishte motivimi i juja për këtë?

Po mërgimin e morra pasi qe ndoqa jetën e të zgjedhurit i cili jetonte dhe punonte këtu, por pas 6 vitesh jete së bashku ai më nuk është në mesin tonë se ka zgjdhur nje rrugë tjeter te jetes dhe jeta vazhdon pa te, por me një shpresë se do te kethehem …

Ju merreni me pikturë, cili është motivi i juaj në punimet tuaja?

Po kjo mvaret shumë nga gjendja shpirtërore, por shumica e punimeve të mia janë femra të vuajtura, nëna, peisazhe që pushojnë shpirtin, në serinë e fundit punova veshje dhe motive shqiptare, e kisha për shpirt një seri të këtij lloji ku do te zbertheja koloritin e veshjeve dhe motiveve tona. Mua më duken aq te bukura, aq të veçanta sa që doja ti shohin edhe të huajt këto veshje, kështu që punova dasmën shqiptare, odën shqiptare, bunarin, specialitetin tone flinë etj. Disa janë të punuara pa model vetëm më fjalët e nenës si ajo arriti të mi përshkruaj kur ishim bashk, por jam shumë e kënaqur më këtë temaitkë të paraqitur nga pena ime.

Sa jeni prezente me punimet tuaja ne ateljet e vendit ku jetoni, në ekspozitat që organizohen në Belgjik apo vende tjera te rajonit?

Pamje nga ekspozita
Pamje nga ekspozita

Cdo vit mbaj një ekspozite koleltive, por edhe vetëm organizoj, ekspozita, në menyrë që të paraqes ate cka mbaj në shpirt. Isha në Kosovë me punimet e mia, këtu në Belgjikë në muajin tetor isha në Sala të Suedisë, në nëntor në Heidelberg të Gjermanis dhe në 100 vjetorin e Nënë Terezës në Epenntal ku u shperbleva me çmimin e parë, ishte një mbremjë dhe një organizim fantastik nga PAL SOKOLI dhe MARTIN CUNI, ishte mbrëmje e hatashme, ishin të ftuar plote shkrimtar, poet njerëz të estradës, gjithçka ishte në nivel

Ju jeni prezente edhe në Kosovë me punimet tuaja, per cfarë lamie arti eshte fjala?

Në Kosovë pata promovimin e librit dhe të njejtën kohë një ekspozitë, ishet dëshira ime e flakët të beja në Mitrovicë ku kam lindë e ku jam rritë në biblioteken e qytetit,”MOS E ZGJO DHIMBJEN”


Piktorja Valdete Berisha dhe poetja nga Gjirokastra Shqiponja Duro
Piktorja Valdete Berisha dhe poetja nga Gjirokastra Shqiponja Duro

Ju jeni adhuese edhe e poezisë cka ju shtynë të merreni me poezi?

Po me duket poezia më erdhi mua, nën duar me derdheshin fjalët, nën lapsin shkruheshin endërrat, mendimet, përjetimet dhe dëshirat, për një çast vendosen të jetojnë për të tjerët, kur padashje mbesa ime Berta Hasanxhekaj dhe kolegu i saj ANTON MARKU i lexuan padashje,vendosen t’ia tregojn profesor HALIL HAXHOSAJT dhe s’bashku më binden t’i botoj ato, si duekt ju pelqeu mënyra se si mundohem të krijoj një botë ku të jetoj e qetë, kur shkruaj i “denatyrizoj” idetë e mia, kënaqësin e të shkruarit, shkruaj ndjenjën në moment, ide që më vjen dhe rivjen pa ndal, më pëlqen kur vargu e thërret vargun në atë kohë kur bota rreth meje ndalet e unë jetoj!

Si e kalon një ditë pune në ateljen e saj Valdetja?

Ditën e filloj shumë herët, të gjtihë më quajn “herake”me kafen e parë të mëngjezit shkoj në atelie, më duket për ato pak qaste qe isha ndarë nga ngjyratë kam ide te reja, nuk e pres isnpirimin të punoj, puna e sjellë inspirimin, u lëshoj sytë ngjyrave pstaj brushës dhe kështu fillon dita…e kur mbaron nuk e di kurrë…


Çfarë janë kushtet për një piktor këtu në mergim dhe cfarë ndihme keni nga shteti ku jetoni?

Përsonalisht jam e kënaqur në çdo aspekt, gjej mbeshtetjen per lokalet, për ndihmën fizike e rrespektojnë jashtzakonisht punën time e kjo më bënë të lumtur!

Ju jeni edhe poete, cfarë ju mund të na thoni për punën tuaj në këtë lami arti?

Po si çdo njeri në një botë tejet të veçant, aty e them dhe shkruaj ate që më pelqen natën vonë.

Si e ndjeni vetën një piktor kur është prezent edhe në poezi?

Është kënaqësi se njëra e ndihmon tjetrën, kur nuk gjejë fjale ngjyrosi ndjenjen dhe ajo merr jete,fluturon ndërsa kur më zbehen njgyratë i ve fjalë dhe bëhet aq melodike…

Sa ka arritur Valdete Berisha të krijoj shokë apo shoqe në një mes të piktorëve të mergatës?

Është kënaqësi të them se edhe në mergat kemi bërë një vend,si piktorët, shkrimtarët rasti i fundit të njihem me disa ishte në Gjermani ku u njoha me ALI BERISHEN, shaban cakolliN, PAL SOKOLIN, HASAN QYQALLEN poetë ndersa nga piktoret Dan Gashin,profesorin NUSRET DEGUTIN e plotë të tjerë.

Çfarë është aktiviteti juaj kur kemi te bejmë me profesionin tuaj prej piktori apo peotje këtu në mergim?

Po kam ftesa nëpër mbrëmje të organizuara nga komunat ku takohemi nacionalitete të ndryshme, shkembejm mendime organizojm takim etjera …


Nëse do te kishe mundësi te jepje ndihmësen tende në realitetin që jetojmë ne shqiptarët sot në Kosovë, ku mendon se konkretisht duhet ndryshuar diçka ne?

Aaah shumë gjëra do të veqoja dy kisha me u marr me të moshuarit dhe fëmijët bonjak. Këto dy gjëra me prekun në shpirt. Disa fëmijë kam pas rats ti njohë për së afërmi dhe është trishtuse jeta e tyre, janë të denuar ne çdo anë, dhe janë më së paku fajtor, nuk kekruan të jenë këtu, megjithate janë më të vuajturit.

Një piktor por edhe një poet kërkon të jetë pothuajse për gjithçka i informuar. Kjo ka të bëjë kryesisht me natyrën e personit. Thjesht doja një përgjigje të shkurtër. Si është nga natyra Valdetja?

Mundohem të ecë me kohën! Kam fat, kam shoqeri të gjërë në çdo lami kështu që bisedojm mjaft për gjithçka dhe ushqej kurreshtjen time të di sa më shumë!

Ju jetoni këtu në kryeqytetin e Belqgjikës por më mirë të themi edhe në ate të Evropës, sa janë kontaktet tuaja me piktore tjerë miq dhe a shoqëroheni me ta?







Po siç e dihet këtu është gjithëçka e kronometrizuar, jetë rrobotike, megjithate arrijmë të organizohemi dhe të kalojm orë të tëra duek bisedu për krijimtarit tona.

Nëse kjo lami që keni zgjedhur ju nuk do të ishte profesioni juaj, ne cfarë profesioni do e gjente vetën Valdetja?

Sigurisht në arkitekturë edhe sot e kësaj dite është ëndërra e parealizuar!!!

Planet tuaja për të ardhmen, cka Valdetja mendon dhe ka në fokus?

Nuk bëjë aq plane, jetoj ditën e sotme, kështu qe …Në fokus e kam librin e dytë me poezi, do të jetë dhuratë për 8 marsin, për nënën time dhe gjtihë nënat tjera,t’ju dëshmoj sa i duam, sa i çmojmë.


Cka ju benë të lumtur dhe cka ju mundon më së shumti?

Njerëzit se i dua kur i kam afër lumturohem, djalin tim, familjen, të afërmit, shoqërin qe i dua, jam e lumtur, ndërsa largësia, hipokrizia, padrejtësia më futin të gjallë në dhe!

Përveç pikturës dhe arkitekturës si e kalon kohen e lirë?

Shetitja më bart, më mashtron e adhuroj leximi!

Po të kishit mundësin të zgjidhni, ku do kishit jetu?

Pa u hamendur në MITROVICËN time dhe kudo që është shqiptari!




******************************

IMAZHI DHE FIGURACIONI POETIK

Nga Halil Haxhosaj



Poezitë e përfshira në “Mos e zgjo dhimbjen” të autores Valdete Berisha, kanë mëvetësi, por edhe tërësi në tematikën, subjektin dhe motivin e tyre. Kjo hetohet duke lexuar dhe shijuar vargjet poetike, të cilat shprehin një figuracion që gërshetohet me mozaikun e ngjyrave, nuancat e tyre, e sidomos me imazhin tematik. Strumbullari poetik qëndron ngjeshur me imazhin e paraqitjes së subjektit lirik, i cili mëton të qarkullojë duke ngarendur nga e djeshmja, nëpër të sotmen, kah e nesërmja. Ky qarkullim bart mbi vete përjetimet, ndjenjat dhe shtresimet intime të dashurisë së subjektit poetik, që i shpreh autorja.


Mirëpo, dashuria e tillë, çfarë hetohet në këto vargje të Valdete Berishës nuk duket platonike, madje as idilike dhe as shumë romantike. Ky element e bën atë një “shpërfaqje”, që shfaqet pareshtur, që kur lindi kjo dashuri. Rrjedha dhe rikujtimi i saj shtresohen në vargjet poetike të këtyre poezive, duke shfaqur imazhin artistik, i cili është simbiozë në mes reales dhe poetikes. Gërshetimi i mirë i koloritit të ngjyrave dhe përshtatja e tyre për të shprehur figurativisht objektin artistik, i japin mundësi autores të shprehet pa ngurrime dhe ngurtësime, sepse koha e hapësira ia mundësojnë këtë. Shtresimi i dashurisë bëhet në formë rikujtimi që depërton nga subjekti lirik tek lexuesi, sepse është përjetim në të tri vetat. Dashuria rikujtohet nëpër qiellin e përhimët si ëndërr, ndërsa malli i madh për të, sjell shi në zemër. Kështu, jeta nuk është vetëm këngë, madje as dashuria, sepse kur takohen në qiellin guri humb çdo gjë, sfilitet, krimbësohet e venitur. Ajo shpesh paraqitet si ngushëllim ngase shndërrohet në pikëpyetje të natës. Atëherë subjekti lirik në vend të vuajtjes e ngushëllon vetveten me ëndërrimin, që bëhet ilaç në hapësirën e madhe. Shndërrimi i dashurisë në diçka të mbetur peng nuk e lë të qetë të dashuruarin. Ky peng sa vjen e trashet, por kurrë nuk shuhet, madje është e vështirë edhe të harrohet. Kur ajo grishet për t’i shijuar ëmbëlsitë e saj, apo për t’i cakërruar gotat në çaste vetmie, paraqitet një imazh tronditës. Ajo, tashmë veç ka mbetur “pas shpinës së botës”. Në këto çaste tronditëse vetmia është i vetmi ngushëllim. Vetëm me të mund të cakërrohen gotat. Vetëm ajo bëhet mike.


Në këtë libër me poezi ka edhe elemente dhe aspekte të tjera të jetës dhe të ngjyrave të saj. Autorja i selekton me kujdes ato dhe i projekton si virtyte, por edhe si vese, për t’i shfaqur artistikisht në vargje. Ajo e arrin suksesin më të madh duke zbritur në embrionin e tyre.
Sidoqoftë, opusi i figuracionit i veprës së parë poetike “Mos e zgjo dhimbjen” të Valdete Berishës, shpreh disa qasje paksa të veçanta në temën që trajton, pra, për dashurinë që ka mbetur peng i imazhit të një jete dhe një kohe.




AUTORËT V » VALDETE BERISHA



Poezi nga libri “Mos e zgjo dhimbjen”
E marte, 02-09-2008, 09:16pm (GMT)

PËR TY

Mendoj për ty
Për qiellin e përhimët
Për jetën që djegë dhe ikën

Për ty mendoj
Për bukurinë tënde

Kur ti nuk flet
Nuk di asgjë për ty

Të shikoj si ekziston
Afër jetës sime

Sikur një ëndërr e fundit
Sikur e vetmja ëndërr...

QETЁSIA

Larg shumë larg
Era fishkëllen nëpër valë
Trenat s’bëjnë zhurmë nëpër natë

Unë shikoj dritat nëpër shtëpitë
Nga një dritarez e vogël
Gështenjat që valëzojnë në këtë erë
Ngjyrën e përhimët të qiellit që rrënohet

S’ndjej lëvizje rreth meje
Diçka më zë frymën
Shpirti do të më dalë

Këtë qetësi të rëndë
E kam mike

LARG TEJE

Larg teje ëndërrova
Për trenat që shkojnë
Duke bartur trupa të rinj
Që treten nëpër qytetet e huaja

Në orët e ëndrrave
Që shpërthejnë rrugëve
Theva neonin tënd

Ty që të dua më shumë se veten
Të pashë të zvogëluar në atë vend
Duke pritur kalimtarë që pyesin për orën

Kjo është ajo jetë e jona
Që na flakëron
Për t’u shuar diku në dekor dimri

Kohë buzëqeshjesh
Kohë vuajtjesh bashkë

ILUZION

Një siluetë u ndal poshtë shtëpisë sime
Ndoshta je ti apo hija jote
Ndoshta iluzion i hapave tu
Është vetëm një taksi që pret dikë

KЁTU

Qetësia e qytetit më pëshpërit si zakonisht
Era rrëshqet nëpër dritat e natës
Në kërkimin e një shikimi që ka dallim

Kjo natë me këtë qetësi misterioze
Pasqyron sytë e fiksuar
Në një imazh të saktë të dëshirës

Një fytyrë u përngjan
Fjalëve dhe parfumeve
Që ndihen në këtë qytezë
Ku njoh disa rrugë këtu
Dhe një liqe...

ÇKA DIMЁ

Dimë të ledhatojmë një lëkurë
Të puthim një gojë

Ne dimë t’iu themi
Tung! Mirë! Ju si jeni?
Njerëzve që mezi i njohim

Ne kemi frikë të jetojmë
Dhe vdekjes ia kemi frikën

Shpesh na ndodhë
Që të mos dimë çka duam

Nuk kemi kurrfarë kënaqësie

VONЁ

Harrova se kush ishe
Vonë u bë për mua
Zemra më fluturoi
As që mundohesh ta zësh

Sytë më shkëlqejnë
Nga idetë e zbehta

Bota ime është e kristaltë
Çdo gjë e tejdukshme

Vuaj në qetësi

TЁ PRITA

Të prita gjatë
Të kthehesh
Me ditë me javë me muaj
Ndoshta më shumë

Derisa e kuptova
Se nuk më do më

Dhe as që do të më kthehesh
Ndonjëherë...

BESOJA

Qetësia është tradhti
E mbështjellë me dhimbje

Gjëja e fundit që vdes është shpresa
Ti do të jesh gjithmonë në mua
Në ëndrrat e mia.

Besoja në dashuri të përjetshme
I besoja qiellit

Me vite ndryshuan ëndrrat
Ylberit iu zbehën ngjyrat

Një jetë nuk më mjafton
Të të harroj

PSE

Hidhërohem
Pse të desha
Pse të dua
Pse do të të dua
Përgjithmonë

Hidhërohem
Pse i pata
Sytë e mbyllur
Kur të pashë

NЁ SYTЁ E MI

Hyre në jetën time
I tejdukshëm

Në zemër asgjë
Nuk më gëzon

Ato ditë nuk do t’i ndërroja
As me margaritarët e botës

Asgjë nuk shkëlqen
Më shumë në sytë e mi

Larg teje
Plot dhimbje

DUHET

Duhet të jetoj që të ekzistoj
Duhet të këndoj që të mos qaj
Duhet të buzëqesh që të mos vuaj
Duhet të dashuroj që të mos harroj

Megjithatë jeta vazhdon
Edhe pa Ty

TI

Edhe njëherë
Le buzët e tua
Të rrëshqasin në të miat

Edhe njëherë
Dua të ndjej prekjet e tua
Edhe pse më bëjnë
Që trupi të më rrëqethet

Dua të mos zgjohem kurrë
Nga kjo mrekulli
E fshehtë shpirtrash

NJЁ ЁNDЁRR ME TY

Aurora e një udhëtimi
Numëronte njëmijë e një net
Valë nëpër mjegulla
Duke kërkuar kohën që ikë
Qenie të larguara
Të mashtruara me yjet
Të bashkuara me dritën e hënës
Të përkundura në zemrën time
Të pushuara në kujtimet që flenë
E përjetoj dashurinë tonë
Të përqafoj
Një ëndërr me ty
Më lehtëson jetën
Ende të dua

DASHURI E HUMBUR

Mbrëmja bie
Me peshën e saj
Mbi liqe
Shoh zjarr

Afrohem
Sytë më shkëlqejnë
Qaj vajtoj
Për një dashuri të humbur

Ndoshta jam në ëndërr
Ëndrrat janë të paqarta
Edhe shumë të zeza janë
Fundja e fundit do t’i ngjyrosë
Do të përziej ngjyrat e tyre

Botën nuk e kam larg
I shoh dritat
Edhe toka mund të bëjë zhurmën që do
Dikush do të më ndiej

Ndoshta kërkoj tepër
Do të ndaj ngrohtësinë e shpirtit
Në qoftë se bota ndryshon...

SHI NË ZEMRËN TIME

Jashtë bie shi
Si në zemrën time

Ato pika që bien në tokë
Lot vuajtjesh
E lot qetësie janë

Rikujtoj shikimin tënd
Zemrën tënde
Duart tua
Zërin tënd
Që aq shumë i dua

Jashtë bie shi
Si në zemrën time
Që thotë pa u hamendur
Oh sa të dua

Frikohem nga amshimi
Frikohem nga fjalët e mia
Nga të gjitha frikohem

Ti nuk je me mua
Por dashuria që kam për ty
Më mban në jetë
Derisa të shkoj larg nga këtu

Ndoshta sot, nesër, më vonë
Do të vij të të shoh TY
Dhe shiun që nuk ndalet

EH

Sikur ta kisha ditur sa të dua
Do të kisha dashur edhe më shumë
E ti më fale harresën
Ajo që është më e rënda
Si vdekja
Kurse unë prapë të pres
Të më duash
Të të rikujtohem
Për këtë jetoj
Dhe për ty

NË KËTË VEND

Kopshtet kanë lule pa erë
Dëshirat janë vuajtje
Parajsa të ndërtuara me shpirtra
Zjarret flenë
Yjet janë prej gjaku
Çmenduria të mbanë për dore
Djalli ka buzëqeshjen
Frika të thurë harresën
Ëndrrat gri shpresat zi korb
Shpirtra të palosur në valixhe
Margaritar të mërzitur
Në gjokse të vuajtur.
Hijet e vesës humbin kujtimet
Dëshpërimet trillojnë përralla
Lotët e derdhur thahen
Pa i parë kush
Mëngjesi prapë agon
Në këtë vend tmerri

NË QETËSINË E SHPIRTIT

Dua ta shuaj zjarrin
Që djegë dëshirat

Në qetësinë e shpirtit
Ndiej zërin tënd

Një e kaluar që rikthehet
Rijeton në mua
Ma ledhaton jetën
E qëndisur me vuajtje
Që më lidhi me ty

E ti ma fale
Harresën ...

NË SHPIRTIN TËND

Bleve kënaqësitë
Në duart e grave

Huazove buzëqeshjet
Gjërave që kanë shpirt

Dëgjove këngë dashurie
Te varrezat.

Edhe nëse jeton
Në gjeth të tharë
Në shpirtin tënd
Dua të vdes

MË THUAJ

Më thuaj diçka pa lidhje
Bëj çka të duash
Vetëm eja sonte

Nëse vdekja
Ka shikimin tënd
Le të vdes sonte
Pa menduar

Dhe para se të vdes
Të lutem më puth
Dashuria le të vdesë natën

Vishu me trupin tim
I shto pak ngjyrë të kuqe
Sepse dua t’ju përqafoj
Ty dhe vdekjen

PRES

Dëgjoj klithma grash
Një gjitar kënaqet
Duke dhënë shpirt

Bubullimat e dashurisë
Mbi gjokset e lakuriqësuar
Shëtitin një të panjohur

Unë pres e merakosur
Buzëqesh duke qarë

Një zë i keq më vjen
Duke pëshpëritë
Kurrë më...!
Kurrë më...!

JETA NUK ЁSHTЁ KЁNGЁ

Në këtë orë të natës
Pa lëmoshë pa identitet
Në faculetë letre lash buzët

Tufë flokësh të pathinjura
Një shami të mëndafshtë
Lapsin plot shpresë e lash

Zërin tënd të humbur
Që vetëm unë e ndjej
Si këngë mallëngjyese

Jeta nuk është këngë

TЁ DUA KËSHTU

Qepa fustan prej qielli
Kisha flokët si flamur
Valonin në puhi këngësh

U takova ballë për ballë me qiell guri
Krimbi i krimbave më pëshpëriti
Të dua kështu lakuriq

Atëherë humba çdo gjë
Më mbeti vetëm lëkura

TЁ GJITHA KЁTO I DO

Qindra betime tërë jetën
Për një orë për çdo natë
Në gjithë pranverën do

Në mes shtratit një trëndafil
Që lexon dëshirat e tua do
Zjarrin që ndez qoshet e syrit
Kënaqësitë që përjetohen si dashnorë çift

Të gjitha këto i do para se të mplakesh
Para se të të shpijnë prapa asaj dere
Ku diejt mbyllen



Përgatiti:Flori Bruqi

Cikë poetk nga Shaban Cakolli


Shaban Cakolli


Shaban Cakolli u lind më 22.07.1958 në fshatin Krilevë të Komunës së Dardanës.Shkollën fillore e kreu në vendlindje,të mesmën në Dardanë,kurse studimet në Universitetin e Prishtinës.Merret me poezi,prozë dhe publicistikë.Punimet e tij janë botuar në gazetat dhe revistatshqipe në Kosovë dhe diasporë.Ka botuar përmbledhjet poetike:

"Tokë Dardane"
"Loti i Atdheut"
"Deti i Qiellit"
Ka në botim e sipër ka përmbledhjen poetike"Krisma Fjalësh".

Etj.

Poezitë e Cakollit janë përmbledhur edhe nëpër disa antologji shqipe dhe gjermane.Disa poezi të tija janë përkthyar edhe në gjuhën gjermane dhe turke.



ARBËRIA

Në trajtë të legjendave
Arbëria dhe populli i saj
pijnë qumështin
jetdhënës të shtëpisë
duke e shpërndarë
gjakun e mendimit.


DARDANI

Në folenë e kujtesës brenda

Fshehur e kam agsholin tim
Ai i di të tëra në mua,dhe
i lexon të palexueshmet.


Në folenë e kujtesës brenda
Me dhjetëra ënrra shtyhen
Që të rizgjedhen nga unë
Për një(tregim) letërsie.

Në folenë e kujtesës brenda
Pyes shpirtin tim të urtë
Cilët janë më të motëshmit
Që harresa i ka harruar.

KRISMË

Krismë ishte ai çast
kur lexova Naimin
poezitë e tij të bukura
himnin e kombit tim.

VENDI IM

Natë për natë shëtis
nëpër kosmosin me hënë
buzë lumit të atdheut
pranë arave dhe kopshteve
malli s´ikën nga unë
as kur hëna ikën
prapa gjelbërimeve.



BOTA E MASKAVE

Ështe bere bota
si laraska
krijon fytyra
me dy maska
nje dje,
tjeter sot
neser duket
si robot.

I PAEPUR

Dyzet pranvera
ditelindja ime
jeta me vdekjen
ne dy luftime
dhe ne mos e befsha
nje dite me shume
qelbesires sí them dot
parfum.


EJA

Eja dite e endrrave te bardha
se na u verbuan syte per pakez drite,
mbush oazat e pikellimit
te ruajme si driten e syrit.


POETI


Nuk e di
nese trupi i pikon gjak
brenda tij
kallet nje oxhak!

Ne mes mallit e dhembjes
une qe kallet
digjet ne heshtje-behet prush
dhembjet e tij
si kupton askush!...


LETRA E NËNËS

Radhët i kishte shkruar

me lotët e saj

liqe i pafund

përmallimi

i derdhur nëpër fjalë

ata lot,ai mall

i saj,i përjetshëm

më djeg kahdo si zjarr.

BABAI

Fytyra e babit

mu shfaq në atë ëndërr

në orët e agut

më tha:

që tu përngjash burrave

bëhu ballë furtunave

forco unin tënd

më tha, dhe dhembjet bluaj

në vetvete, mos u ndjej

kurrë i huaj.


Përgatiti:Flori Bruqi

Letërsqarim për gazetën “Tribuna Shqiptare”


Nga Dr Prof Eshref Ymeri


Reagim drejtuar gazetës “Tribuna Shqiptare”, Montreal, Kanada

Më 18 shkurt 2011, përmes faqeve të gazetës së nderuar internetike “Tribuna Shqiptare”, u njoha me një letër që zoti Luan Çipi ma dërgonte nga Çikagoja. Në atë lëtër ai reagonte ndaj një materiali me titull “Ca ngjarje “rastësore” në karrierën e Presidentit Topi”, që unë e kam botuar po në këtë gazetë më 15 shkurt 2011. Ato që unë kam shkruar për Presidentin Topi, zoti Luan i vlerëson si gjëra të pambështetura, si pandehma hesapi. Pra, sipas zotit Luan, unë paskam thënë gjëra të paqena në adresë të Presidentit Topi.
Së pari, zoti Luan kundërshton mendimin tim se pse Presidenti Topi vizitën e parë duhej ta bënte në Greqi. Sikur Presidenti Topi këtë vizitë të parë ta kishte bërë për të vënë pikat mbi i për ca probleme që mbeten shumë të mprehta në marrëdhëniet me shtetin grek dhe rezultatet e asaj vizite të na i kishte bërë publike, unë me siguri që do të shprehja gjithë entuziazmin tim për atë vizitë. Por Presidenti Topi, pas kthimit nga ajo vizitë, nuk i tha asgjë konkrete opinionit publik shqiptar.
Një i tillë problem i mprehtë ka qenë çështja e ngritjes së varrezave dhe memorialeve për ushtarët agresorë grekë që u vranë në territorin shqiptar gjatë Luftës Italo-Greke. Me siguri që zoti Luan e ka lexuar librin e Prof.dr. Beqir Metës me titull “Tensioni greko-shqiptar (1939-1949)”. Shtëpia Botuese GEER, Tiranë, 2002. Ja çfarë shkruan profesori i nderuar nacionalist:
“U vërtetua një veprim sistematik dhe i qëllimshëm i shkatërrimit të kishave dhe të xhamive të shqiptarëve në zonat ku u fut ushtria greke. U dëmtuan dhe u shkatërruan të dyja kishat ortodokse shqiptare në Rehovë, kishat në Selenicë, në Mileci, në Plasë, në Ersekë, në Boboshticë, në Dardhë, në Kapshticë, në Voskop, në Turan, Katedralja Ortodokse, kisha e Shën Trinisë dhe Pallati i priftërinjve katolikë në Korçë, katedralja e Shën Marisë dhe kisha e Shënkollit në Drenovë; kuvendi Shën Ilia në Vloçisht dhe 11 kisha ortodokse në Voskopojë. Grekët shkatërruan edhe xhamitë e Ersekës, të Vloçishtit, të Pogradecit, të Turanit, të Leskovikut, të Mborjes, të Floqit, të Zvezdës dhe të Gjonomatit. Kjo e fundit u shndërrua nga grekët në stallë kuajsh” (f.50-51).
Pikërisht eshtrat e këtyre ushtarëve të vrarë grekë, që u dyndën si agresorë në Shqipërinë e Jugut dhe që kanë kryer krime të tilla të përbindshme kundër trashëgimisë kulturore dhe fetare të kombit shqiptar, shteti shovinist grek i rivarrosi po në territorin shqiptar, duke ngritur për ta varreza, memoriale dhe manastire të posaçme me simbolikë greke! Por i rivarrosi, duke blerë eshtra qytetarësh shqiptarë, të vdekur një herë e një kohë, siç ishte rasti i zhvarrimeve skandaloze në Kosinë të Përmetit.
Për dijeninë e zotit Luan, Presidenti Topi ka gisht në ngritjen e këtyre varrezave, ashtu siç ka gisht edhe Kryeministri Berisha, edhe gjithë ish-kryeministrat e tjerë shqiptarë dhe mbarë klasa politike shqiptare. Në territorin shqiptar u vranë edhe mijëra ushtarë italianë dhe shteti italian nuk kërkoi kurrë që në Shqipëri të ngriheshin varreza, memoriale dhe manastire në nderim të tyre. Përkundrazi, ai i mblodhi eshtrat e tyre dhe i rivarrosi në Itali. Por shteti grek, si një shtet tradicionalisht shovinist, dhe kisha greke, si një kishë tradicionalisht shoviniste në qëndrimin ndaj kombit shqiptar, me këto varreza, memoriale dhe manastire që kanë ngritur në vendin tonë për ushtarët agresorë grekë, kanë ngulur “gozhdën e Nastradinit” në Shqipërinë e Jugut, me synime afatgjata për greqizimin e Shqipërisë së Jugut. Vallë të mos ketë dijeni zoti Luan që në kushtetutën greke ka një nen të posaçëm, në të cilin thuhet se atje ku bie një ushtar grek, ajo është tokë greke? Vallë të mos ketë dijeni zoti Luan që Kryepeshkopi i Serbisë që erdhi në krye të kishës shoviniste serbe pas vdekjes së ish-kryepeshkopit Pavle, deklaroi se serbët do të kthehen në Kosovë, qoftë edhe pas dy mijë vjetësh? Prandaj, pas ngritjes së varrezave, memorialeve dhe manastireve në nderim të ushtarëve agresorë grekë, shteti shovinist grek ka krijuar bindjen se çështja e “Vorio Epirit” është vënë në rrugën e “zgjidhjes përfundimtare”. Shovinizmi grekomadh dhe kisha shoviniste greke nuk punojnë sot për të ngrënë sot, ashtu siç kërkon ta “grazhdojë” popullin shqiptar klasa politike e të dy krahëve në vendin tonë. Përkundrazi, shovinizmi grekomadh dhe kisha shoviniste greke punojnë sot për të ngrënë edhe pas dy mijë vjetësh.
Që të kthehem tek ajo çka deklarova më lart se Presidenti Topi ka gisht në ngritjen e objekteve të lartpërmendura për ushtarët agresorë grekë, dua të theksoj se ai, pra, Presidenti Topi, nuk i tha asgjë opinionit publik shqiptar për premtimin që u ka bërë autoriteteve shoviniste greke për ngritjen e objekteve në fjalë. Por, për fatin e keq të shqiptarëve, Presidentin Topi, ashtu edhe Kryeministrin Berisha, e nxjerr zbuluar nënkryetari i parlamentit grek Jorgos Sulas. Le të flasim më konkretisht.
Televizioni “Top Channel”, më shumë se dy vjet të shkuara, bënte të ditur se “nënkryetari i parlamentit grek Jorgos Sulas, duke folur në “TV Alfa”, deklaroi se do të votonte kundër marrëveshjes së Shqipërisë dhe BE-së, nëse qeveria shqiptare nuk mban premtimin për varrezat greke dhe për ngritjen e memorialeve. Ai deklaroi se kishte marrë mbështetjen e autoriteteve shqiptare, përfshirë Presidentin e vendit Bamir Topi dhe Kryeministrin Berisha për gjetjen e eshtrave dhe miratimin e ngritjes së memorialeve dhe varrezave për ushtarët e rënë në luftë. Por nëse kjo çështje nuk zgjidhet, deklaroi ai, unë do të votoj kundër ratifikimit të marrëveshjes së Asocim-Stabilizimit të Shqipërisë me BE-në” (Gazeta “Panorama”, 29 tetor 2005, f. 5).
Po si shpjegohet fakti që marrëdhëniet diplomatike me Greqinë u vendosën që në vitin 1971 dhe shteti shovinist grek, për 34 vjet rresht, deri në vitin 2005, nuk u kujtua kurrë për gjetjen e eshtrave të ushtarëve agresorë grekë dhe për rrivarrosjen e tyre në tokën shqiptare? Sepse, për mendimin tim, ky shtet shovinist kishte krijuar bindjen se Shqipëria kishte në krye një klasë politike pa dinjitet kombëtar, pa vetëdije kombëtare dhe me të mund të sillej si t’ia donte mideja shovinizmit grekomadh dhe kishës shoviniste greke, duke e kërcënuar se do të dilte kundër vendit tonë për të gjitha ato probleme, për të cilat kërkohej firma e të gjitha vendeve anëtare të Bashkimit Evropian.
Unë mendoj se ngritja e varrezave, memorialeve dhe manastireve për ushtarët agresorë grekë është një haraç i rëndë që klasa politike shqiptare, dhe, konkretisht, edhe Presidenti Topi, ua kanë lënë në derë breznive shqiptare që do të vijnë pas nesh, haraç ky që do të duhet të shlyhet me një kosto shumë të lartë. Por, fatkeqësisht, zoti Luan nuk dëshiron ta njohë një realitet të tillë. Është punë e tij.
Ndër të tjera, duke m’u drejtuar mua për vizitën e Presidentit Topi në Greqi, zoti Luan shkruan:
“Se çfarë është biseduar dhe ç’nuk është biseduar atje, ju e thoni vetë se nuk e dini. Kjo, që nuk e dini ju dhe nuk e di unë, mund të jetë një gabim i tij dhe unë mund t’ia fal si për herë të parë dhe si pa përvojë…”.
Me këtë rast, dëshiroj të theksoj diçka nga përvoja ime. Në gushtin e vitit 2008 ndodhesha për vizitë te djali, në SHBA, në qytetin Minneapolis të shtetit Minnesota. Asokohe pata një infeksion të rëndë në këmbën e djathtë dhe m’u desh të shtrohesha në një klinikë të njohur të qytetit. Ishte mbrëmja e 27 gushtit. Pasi mjeku ma hoqi infeksionin me sondë, u shtrova në reaminacion. Gjatë 24 orëve që ndenja i shtruar, infermieret e klinikës m’u gjendën pranë 26 herë. Në kohën kur infermjerja Kejsi (Casey) u ndodh pranë shtratit tim për të më matur tensionin e gjakut, nga ekrani i televizorit që ishte në murin përballë, unë isha duke ndjekur përfundimin e Konventës së Demokratëve që zhvillohej në qytetin Denver të shtetit të Kolorados, në kuadrin e fushatës për zgjedhjet presidenciale. Ishte çasti kur drejtuesja e konventës ia dha fjalën ish-Presidentit Klinton. Pasi zonja Kejsi ma mati tensionin, unë e pyeta:
- “Besoj se ju duhet të jeni krenarë për këtë politikan?
- Kush ne? - ma ktheu ajo.
- Ju dhe mbarë qytetarët amerikanë, - ndërhyra unë.
- Jo, zotëri, - më kundërshtoi ajo. - Mos e keni harruar gjë historinë e tij me Monika Levinskin?
- Por njeriu, moj zonjë, para se të jetë politikan i madh, është edhe njeri i zakonshëm që mund t’i shpëtojnë edhe gabime, - u mundova të justifikohesha unë.
- Jo, zotëri, e keni gabim. Kur njeriu bëhet politikan i madh dhe arrin deri në postin e presidentit të vendit, ai duhet të harrojë së qenuri njeri i zakonshëm se figura e tij është në qendër të vëmendjes së mbarë opinionit publik, nga ai janë drejtuar sytë e të gjithë kombit.
Ky ishte një leksion i shkëlqyer që më dha infermjera Kejsi, një zonjë kjo shumë e re në moshë, që nuk do ta harroj sa të jem gjallë.
Për dijeninë e zotit Luan, premtimi i Presidentit Topi dhe i Kryeministrit Berisha për ngritjen e varrezave, memorialeve dhe manastireve për ushtarët agresorë grekë, është një gabim i pafalshëm, për të mos thënë që është një faj i rëndë që kanë bërë në dëm të tërësisë territoriale të kombit shqiptar në perspektivat afatgjata. Presidenti Topi, para se t’i premtonte Greqisë lejen për ngritjen e objekteve për ushtarët agresorë grekë, le të kërkonte zhvillimin e një anketimi apo edhe referendumi mbarëpopullor, që të bindej se cili ishte pulsi i opinionit publik shqiptar për këtë problem kaq të mprehtë. Unë nuk ia fal dot Presidentit Topi, ashtu edhe mbarë klasës politike shqiptare, këtë lëshim të paparim që u kanë bërë autoriteteve greke, të cilat nuk janë çliruar kurrë nga epshet shoviniste që kanë ushqyer dhe vazhdojnë të ushqejnë kundër vendit tonë. Për mendimin tim, ky lëshim bie era tradhti kombëtare. Është punë e zotit Luan që këtë lloj lëshimi nuk e quan gabim, madje kërkon edhe t’ia falë Presidentit Topi. Punë për të.
Kryeministri Berisha është kryetar i një formacioni politik që sot qeveris vendin dhe qëllimi tij është që të qëndrojë sa më gjatë në pushtet, duke u munduar ta shtojë sa më shumë elektoratin e vet dhe duke e joshur atë me arritje objektivash në formumet evropiane. Por këto arritje, për mendimin e të gjithë shqiptarëve me vetëdije të lartë kombëtare, nuk mund të jenë të pranueshme, duke i bërë lëshime kaq të rënda shovinizmit grekomadh dhe kishës shoviniste greke që kanë si pikësynim greqizimin e Shqipërisë së Jugut.
Prandaj Presidenti Topi, si një figurë që qëndron mbi të gjitha formacionet politike të vendit, nuk mund të zbresë në nivelin e një kryeministri që kërkon të prekë interesat kombëtare të vendit. Premtimet që Presidenti Topi u ka bërë autoriteteve shoviniste greke për varrezat, memorialet dhe manastiret për ushtarët agresorë grekë, i ndezën edhe më keq epshet e tyre për pretendime të tjera ndaj Shqipërisë së Jugut. Siç janë në dijëni edhe zoti Luan dhe mbarë lexuesit e nderuar të “Tribunës Shqiptare”, fill pas këtij lëshimi të rëndë, pasuan pretendimet për zgjerimin e zonës së minoritetit deri në Himarë, Korçë, Përmet etj. Më pas, zëdhënësi i shovinizmit grekomadh, Bollanoja, siç do të përmendet më poshtë, kërkoi që krejt Shqipëria e Jugut të shpallet zonë minoriteti. Mandej shovinizmi grekomadh kërkoi të pushtonte hapësirat ujore të vendit tonë. Deputetët demokratikas, duke kryer një akt të lartë tradhtie, kaluan ligjin në parlament për t’ia falur hapësirat tona ujore shovinizmit grekomadh. Presidenti Topi e dekretoi menjëherë këtë ligj antikombëtar. Por, për fatin tonë të mirë, Gjykata Kushtetuese e hodhi poshtë ligjin e demokratikasve dhe dekretin e Presidentit Topi. S’kaloi shumë kohë dhe shovinizmi grekomadh kërkoi të bëhet regjistrimi i popullsisë, me qëllimin që njerëzve t’u kërkohej që ta zgjedhin vetë kombësinë dhe fenë. Dhe, çuditërisht, me porosi të shovinizmit grekomadh, përgatitja e këtij formulari i ngarkohet zotit Genc Pollo, ministër në qeverinë e zotit Berisha. Ky lloj formulari, me pyetjet që përmbahen në të për t’u shprehur për kombësinë dhe për fenë, nuk i është ofruar asnjë qytetari në asnjërin shtet të Evropës, përfshirë këtu edhe Greqinë. Atëherë, si shpjegohet që ky tip formulari i ofrohet pikërisht qytetarit shqiptar?
Kundër këtij formulari është ngritur edhe ish-Presidenti Moisiu, i cili tani kërkuaka që të rishikohet ligji për gjendjen civile (Gazeta “Shqip”, 20 shkurt 2011, f. 3). Domosdo! Nuk do ndonjë marifet të madh që të bëhesh trim pas luftës dhe i zgjuar pas davasë! Ndërkohë, Presidenti Topi, duke qenë në dijeni për mënyrën e regjistrimit të popullsisë me formularin Pollo, ka heshtur për ligjin për gjendjen civile, të hartuar që në vitin 2003.
Më 17 shkurt 2011, një grup të rinjsh shqiptarë, të ardhur nga të gjitha trojet tona etnike dhe të mbështjellë me flamurin e kuq kombëtar, u paraqitën para Këshillit të Lartë të Drejtësisë (ku kryetar është Presidenti Topi) për të protestuar kundër regjistrimit të popullsisë sipas formularit të përgatitur nga zoti Genc Pollo. Ata morën takim me nënkryetarin e Këshillit të Lartë të Drejtësisë, zotin Kreshnik Spahiu, duke i dhuruar edhe një flamur me e portretin e tij dhe duke e përshëndetur ngrohtësisht për qëndrimin burrëror që ka mbajtur kundër vendimeve të disa gjykatave të jugut të Shqipërisë për ndërrim kombësie. Qëndrimi i atyre të rinjve me vetëdije të lartë kombëtare, duhet të shërbejë si zile alarmi, para së gjithash, për Presidentin Topi, i cili, në rast se nuk ndërhyn kundër formularit për regjistrimin e popullsisë, vendi mund të futet në një konflikt civil të përmasave të gjera.
Në një letër të hapur që Kisha Ortodokse Autoqefale Kombëtare Shën Maria Elbasan, me Kryetar Atë Nikollë Markun, u ka drejtuar Presidentit të Republikës, Kryeministrit, Ambasadës së SHBA, Komitetit Shqiptar të Helsinkit dhe Parlamentit Evropian, thuhet:
“Këto veprime udhëhiqen nga pseudokleriku Anastas Janullatos, në bashkëpunim me qarqe të caktuara antishqiptare që ndodhen brenda Shqipërisë, në shtetin grek dhe në lobin greko-amerikan. Duam t’ju bëjmë me dije se ortodoksia shqiptare nuk ka asgjë të përbashkët në origjinën kombëtare me pakicat kombëtare greke. Anastas Janullatosi, së bashku me greko-amerikanin Nikolas Gejxh, kërkojnë tjetërsimin e kishës ortodokse dhe të origjinës shqiptare, sipas një plani të vjetër për ta quajtur një pjesë të territorit shqiptar si Vorio Epir. Ne kërkojmë nga ju që të mbroni kombin shqiptar nga ky kurth i rrezikshëm për paqen dhe stabilitetin në Ballkan. Cenimi i ndërgjegjes kombëtare, i traditës dhe origjinës historike përbën një ndezje zjarri në ndërgjegjen shqiptare, ndërgjegje që mund të çojë në reagime aspak të dëshiruara për Shqipërinë Evropiane dhe anëtare të NATO-s. Loja me varret e ushtarëve grekë që kanë rënë si pushtues në Shqipëri, kthimi i emrave nga shqiptarë në grekë, ndryshimi kombësisë për një përfitim pensioni mujor, si edhe mbajtja peng e integrimit të Shqipërisë nga shteti grek në forume ndërkombëtare, janë veprime që cenojnë direkt jetën dhe identitetin kombëtar të kombit shqiptar. Ne shprehim indinjatën tonë të thellë, duke kërkuar nga ju ndërhyrjen dhe ndihmën që meritojmë për të ardhmen tonë evroatlantike. Ne besojmë se ju do të mbani qëndrim të ndershëm dhe të drejtë për veprime të kësaj natyre. Ne duam që të jetojmë në paqe dhe harmoni me fqinjët dhe besimet fetare të ndryshme, por kurrsesi dashuria dhe bujaria jonë apo edhe tranzicioni ynë të merrën si dobësi” (Gazeta “Republika”, 20 shkurt 2011, f. 4).
Në emisionin “Studio e hapur” të zonjës Eni Vasili që u transmetua më 19 shkurt 2011 në TV “Alsat”, dy përfaqësues të minoritetit grek, zotërinjtë Beci dhe Karamelo, që ishin ftuar në studio përball analistit Andrea Stefani dhe prof.dr. Apollon Baçes, e ngritën edhe shumë më lartë “stekën” e pretendimeve të shovinizmit grekomadh dhe të kishës shoviniste greke ndaj vendit tonë. I pari deklaroi se në Shqipëri ka “katërqind mijë” minoritarë, kurse i dyti përmendi flamurin e Kosovës me gjashtë yje, duke bërë aluzion të hapur edhe për riformatimin e flamurit tonë kombëtar, me objektiv përfundimtar shpalljen e Shqipërisë si vend shumetnik.
Për të justifikuar vizitën e parë të Presidentit Topi në Greqi, zoti Luan shkruan:
“Pse mos ta bënte vizitën e parë Presidenti Shqiptar në Greqi? Në vendin fqinj, me të cilin historikisht që nga Pellzgët, po dhe sot, kemi gjithë ato marrëdhënie e pleksje kapitaliste deri financiare, si një vend i NATOs dhe i Komunitetit Evropian…”.
Për sa thotë zoti Luan, dëshiroj të theksoj se marrëdhëniet greko-shqiptare, në aspektin e “pleksjeve kapitaliste deri financiare”, janë thjeshtë marrëdhënie koloniale. Këtu dëshiroj të mjaftohem vetëm me një shembull të thjeshtë. Nga një informacion që është bërë i njohur këtu e katër vjet të shkuara, mësojmë se Enti Rregullator i Telekomunikacioneve kishte arritur në përfundimin se të ardhurat që marrin kompanitë e telefonisë celulare AMC dhe VODAFONE nga paketat e tarifimit me kontratë në Shqipëri, janë më të lartat që ato mund të marrin nga gjithë Evropa. Në një raport, dorëzuar komisionit hetimor për telefoninë, ERT-ja theksonte se nga një abonent i vetëm me kontratë kompanitë celulare arrijnë të marrin afërsisht 2500 euro në vit…” (“Gazeta Shqiptare”, 22 qershor 2006, f.7). Po kjo gazetë e së njëjtës datë njofton se celularët në Shqipëri janë 1000 herë më të shtrenjtë se në Irak, kurse në numrin e saj të datës 23 qershor, lexojmë se milionerët e Luksemburgut i paskan celularët 600% më të lirë se ne!!!
Po nga “Gazeta Shqiptare e datës 4 qershor, f.2, mësojmë se kompania celulare greke AMC në vitin 2005 paska deklaruar në bilancin e saj se “ka dhënë kredi për një shifër marramendëse prej 6 miliardë e 115 milionë lekë te reja, e barabartë me mbi 50 milionë euro, sikur të ishte një bankë dhe jo një kompani telefonie celulare”. Dhe këtë shumë kolosale kompania AMC ia paska lëshuar kompanisë mëmë COSMOTE në Greqi, paçka se në bazë të ligjeve tona këto para kjo kompani duhet t’i investojë për zhvillimin e ekonomisë shqiptare. Ndërkohë që kompania në fjalë këtë mal me para ia dorëzon në formë kredie kompanisë mëmë COSMOTE, ajo, siç bëhet e ditur nga “Gazeta Shqiptare” (23 qershor 2006), duke filluar nga viti 2001, nuk u ka paguar institucioneve tatimore të shtetit shqiptar një detyrim të majmë që arrin në shumën deri në 7 milionë dollarë. Po pse paska heshtur shteti shqiptar para një skandali të tillë financiar të kompanisë greke AMC?
A nuk duhet menduar se këto fakte dëshmojnë më së miri se “marrëdhëniet e pleksje kapitaliste deri finaciare” mes Greqisë dhe Shqipërisë u ngjajnë marrëdhënieve mes një metropoli dhe një vendi kolonial?
Marrëdhëniet mes shqiptarëve dhe grekëve asnjëherë nuk kanë qenë korrekte, madje kanë qenë armiqësore. Nuk e di nëse zoti Luan e ka lexuar librin e Zhan Klod Faveirialit (Jean-Claud Faveyrial), me titull “Historia (më e vjetër) e Shqipërisë”, Shtëpia Botuese “Plejad, Tiranë 2004, në mënyrë që të bindet për qëndrimet tradicionalisht armiqësore të grekëve kundër shqiptarëve. Nga përmbajtja e atij libri rezulton se grekët, që nga koha e pellzgëve e deri në fundin e viteve ’70 të shek. XIX, asnjëherë nuk kanë manifestuar marrëdhënie dashamirëse ndaj shqiptarëve.
Në mënyrë që zoti Luan të bindet se unë nuk kam dyshime të pavërtetuara për ca dekrete të Presidentit Topi, po i citoj këtu një reagim të zotit Reshat Kripa, një figurë e nderuar kjo, ish-i përndjekur politik, të cilin dikatatura e egër komuniste e dënoi padrejtësisht në një moshë fare të njomë. Është një reagim i tij ndaj një materiali me titull “S’mbarojnë çuditë politike në Shqipëri” që unë e pata botuar në “Tribuna Shqiptare” më 22 maj 2010. Ja se çfarë shkruan zoti Reshat për Presidentin Topi:
“Ky president, karshi dekorimeve që u ka bërë disa ish-liderve të lëvizjes nacionaliste në Shqiperi, pa u menduar, dekoron edhe kriminelë që në ndërgjegjen e tyre mbajnë krime politike. Të tillë janë Skënder Breca, prokuror në Prokurorinë e Përgjithshme, autori kryesor i pushkatimit të Xhelal Koprenckës, Fadil Kokomanit dhe Vangjel Lezhos në kampin e Spaçit ne vitin 1979, vendim që u kundërshtua fuqishëm nga ish-të përndjekurit dhe familjarët e viktimave dhe që presidenti u detyrua ta terheqë. Po ashtu, dekorimi i Njazi Jahos dhe Fatmira Laskajt, fajtorët kryesorë të vrasjes së Tom Ndojës, Sandër Sokolit dhe Sokol Sokolit në revoltën e Qafës së Barit në vitin 1984. Presidenti i tanishëm vazhdon të dërgojë emra të kriminalizuarish si kandidatë për në Gjykatën Kushtetuese, si ai i njërit që u hodh poshtë nga parlamenti për pjesëmarrje në gjyqe politike. Kjo është Shqipëria në botën e çudirave”.
Në shkrimin tim, unë qëllimisht nuk i kisha përmendur emrat e të dekoruarve gabimisht nga ana e Presidentit Topi. Por zoti Luan më detyroi që unë të citoj zotin Reshat Kripa, në mënyrë që ai të bindet se unë nuk kam dyshime të pavërtetuara dhe nuk flas me pandehma për Presidentin Topi.
Për të justifikuar heshtjen e Presidentit Topi para fyerjes së kombit shqiptar nga ana ushtarëve grekë më 25 mars 2010, në bulevardin kryesor të Athinës, në prani të Presidentit Karolos Papulias, zoti Luan shkruan se këtu paskeshim të bënim me një “dhunim mistrecësh”. Më vjen shumë keq që zoti Luan, për formimin intelektual që ka, i lejon vetes tw zbresw deri në nivele të tilla arsyetimi. Sipas zotit Luan, trupat e zgjedhura greke, që seleksionohen me shumë kujdes për paradën solemne me rastin e përvjetorit të shpalljes së pavarësisë greke çdo 25 mars, na qenkan një tufë “mistrecësh” të papërgjegjshëm, që nuk ditkan çfarë nxjerrkan nga goja pikërisht para presidentit të vendit!!! Jo, ore të nderuar lexues të “Tribunës Shqiptare”! Këta ushtarë grekë që zoti Luan i quan dava “mistrecësh”, përfaqësojnë elitën e ushtrisë greke. Ata përgatiten paraprakisht nga oficerë të posaçëm të artit të stërvitjeve rreshtore, gjatë të cilave përsëriten aq shpesh parulla antishqiptare, saqë ato automatizohen për t’u shqiptuar, me një ritëm, në parakalimin solemn në bulevardin kryesor të Athinës, në prani të presidentit të vendit. Duket vërtet e çuditshme që zoti Luan paska krijuar bindjen se Komanda e Lartë e Ushtrisë Greke dhe Kryekomandanti i Forcave të Armatosura Greke, për paradën e festës kombëtare të Greqisë, lejuakan që në bulevardin kryesor të Athinës të parakalojnë një tufë “mistrecësh”, në prani të autoriteteve më të larta të vendit, përfshirë edhe Presidentin Papulias. Këta “mistrecët” e zotit Luan po të tilla parulla armiqësore antishqiptare hodhën edhe gjatë parakalimit të 25 marsit 2008, pikërisht disa ditë para se vendi ynë të merrte në Bukuresht ftesën për në NATO.
Unë kam bindjen e patundur se parullat armiqësore që ushtarët grekë hodhën gjatë parakalimit solemn të 25 marsit 2008 dhe 2010, janë shprehja më e koncentruar e një dashakeqësie tradicionale që ka karakterizuar mbarë opinionin publik grek, krejt strukturat e shtetit shovinist grek dhe të kishës shoviniste greke në qëndrimin që kanë mbajtur dhe vazhdojnë të mbajnë ndaj etnisë shqiptare në Evropën Juglindore.
Më lart përmenda veprën e Zhan Klod Faveirialit, i cili nxjerr në spikamë qëndrimin armiqësor të grekëve ndaj etnisë shqiptare që nga lashtësia pellazgjike e deri në çerekun e fundit të shek. XIX. Mirë do të ishte që zoti Luan, përveç librit të sipërcituar të prof.dr. Beqir Metës, le të lexojë edhe librin tjetër të këtij profesori të nderuar, me titull “Shqipëria dhe Greqia. Paqja e vështirë. 1949-1990”. Shtëpia Botuese “Koçi”. Tiranë 2004, në mënyrë që të bindet për të kundërtën e asaj që deklaron, se ushtarët e paradës greke nuk janë “mistrecë”, por janë përfaqësues elitarë të ushtrisë greke dhe të mbarë opinionit publik grek.
Më 07 tetor 2010, u bë e njohur se nënkryetari i Këshillit të Lartë të Drejtësisë, zoti Kreshnik Spahiu, me një grup juristësh të këtij institucioni, zbriti për kontroll në Gjykatën e Shkallës së Parë të Tiranës. Duke folur para kamerave për zvarritjen e pafundme të proceseve gjyqësore në këtë institucion të drejtësisë, zoti Spahiu deklaroi:
“Në këtë gjykatë njerëzit vijnë të rinj dhe dalin pleq, vijnë me flokë të zinj dhe dalin të thinjur”. (Citohet sipas: “Emisioni i lajmeve i TV Alsat”, 07 tetor 2010).
Po si shpjegohet që Presidenti Topi, si Kryetar i Këshillit të Lartë të Deëjtësisë, nuk qenka kujtuar me kohë që të organizojë strukturat e këtij institucioni për t’i nisur me shërbim nëpër gjykatat e vendit që njerëzit e gjorë të mos plaken para kohe për zvarritjet burokratike në sistemin gjyqësor?
Në një mbledhje të Këshillit të Lartë të Drejtësisë të datës 16 shkurt 2011, Presidenti Topi u kujtua të shtronte çështjen e zvarritjes së gjykimit në gjykatën e Tiranës të tragjedisë së Gërdecit. Më 15 mars 2011 mbushen 3 vjet që nga koha e shpërthimit tragjik në Gërdec, por deri tani gjykata e Tiranës e ka zvarritur zbardhjen e së vërtetës, çka është pasojë e korrupsionit, në të cilin noton sistemi ynë gjyqësor.
Në letrën që më drejton mua, zoti Luan e anashkalon çështjen e Janullatosit dhe qëndrimin e Presidentit Topi ndaj tij. Në artikull unë shprehja keqardhjen time për gjithë ato vlerësime të larta që Presidenti Topi përcillte me ngazëllim për Janullatosin (me rastin e 80-vjetorit të lindjes së tij), që unë e kam vlerësuar dhe e vlerësoj si kreun e shovinizmit grekomadh dhe të kishës shoviniste greke në Shqipëri, i cili ka ardhur këtu me të vetmin qëllim që të përgatitë shkallë-shkallë terrenin për greqizimin e Shqipërisë së Jugut.
Përkundër vlerësimeve të Presidentit Topi për figurën e Janullatosit që ka hequr portretin e Fan Nolit nga mjediset e Kishës Ortodokse, e cila sot nuk është më autoqefale, meqenëse është shndërruar në një filial të kishës shoviniste greke, unë dëshiroj t’u sjell në kujtesë lexuesve të nderuar vlerësimet që jep Prof. Kristo Frashëri për këtë pushtues të kishës sonë fanoliane. Ja çfarë shkruan profesori i nderuar:
“Nuk ka dyshim se dinakëria e tij për ta fshehur veten si militant i politikës shoviniste greke, një ditë do të zbulohej. Rastin e dha ndërhyrja e tij për aksidentin fatkeq që pati himarioti Aristotel Guma - një ndërhyrje e kombinuar nga Athina me kronometër me akuzën e të ashtuquajturit shpërthim të nacionalizmit shqiptar, që shprehën më 13 shtator 2010 zëvendësministri i jashtëm i Greqisë Dh. Drutsas, deputeti i parlamentit shqiptar Vangjel Dule dhe kryetari i shoqatës “Omonia” Vasil Bollano. Është pikërisht ky kombinim kronometrik që i shndërroi dyshimet e mia mbi A. Janullatosin, si simpantizant i Greqisë, në një militant të politikës shoviniste greke. Pavarësisht nga synimet e tij të fshehta,..puna e do që ai të largohet… nga Shqipëria. Më në fund, është e domosdoshme që, me largimin e tij, ndonëse me vonesë, të mblidhet një kongres i rregullt i KOASH-it, i cili t’ia kthejë Kishës Ortodokse Shqiptare prestigjin që kishte kur ajo u krijua nga i pavdekshmi mitropolit, Fan Noli” (“Gazeta Shqiptare”, 11 tetor 2010, f. 19).
Me sa duket, me anashkalimin që i bën çështjes së Janullatosit dhe qëndrimit të Presidentit Topi ndaj tij, zoti Luan mban anën e këtij të fundit, ndërkohë që unë jam tërësisht në anën e Prof. Kristo Frashërit.
Në lajmet e orës 19-30 të datës 16 dhjetor 2008, kanali “Top Channel”, përmes gazetarit të mirënjohur Dhimitër Gjoka, zbuloi të vërtetën e letrës së Bollanos që ky i fundit i paskej dërguar parlamentit grek për mosmiratimin e MSA-së me Shqipërinë, pa plotësimin nga ana e kësaj të fundit të shtatë kërkesave bollaniste, sipas njërës prej të cilave krejt Shqipëria e Jugut u dashka njohur si zonë “minoriteti” (Gazeta “Republika”, 10 dhjetor 2008, f. 10). Kjo kërkesë bollaniste ishte e para në listën prej shtatë kërkesash që ky lake i shovinizmit grekomadh i parashtronte parlamentit grek para se ky të merrte vendimin lidhur me MSA-në me Shqipërinë. Por gënjeshtrën e lakeut Bollano se një gjë e tillë nuk na qenkej e vërtetë, e zbuloi lakuriq intervista që ky kanal televiziv i kishte marrë deputetit shovinist grek Thanasis Plevris për përmbajtjen reale të letrës në fjalë.
Kërkesa e Bollanos përfaqësonte në vetvete një përpjekje të dëshpëruar për tjetërsim të territorit të Shqipërisë së Jugut. Në raste të tilla, normalisht, ndërhyn dhe duhet të ndërhyjë Presidenti i vendit për të ndarë shapin nga sheqeri. Lexuesve të nderuar me siguri që duhet t’u kujtohet një problem shqetësues që lindi para disa vjetësh në Itali. Asokohe kryetari i Partisë “Lega Nord” pati kërkuar disa herë që pjesa veriore e vendit të shkëputej nga pjesa e jugut dhe të shpallej Republika e Padanisë. Ndërkohë, Presidenti i vendit Skalfaro, pasi priti ca kohë që kryetari i asaj partie të hiqte dorë nga një kërkesë aq absurde, më në fund, deklaroi se nëse kryetari i partisë “Lega Nord” do të vazhdojë të mos heqë dorë nga kjo kërkesë, atëherë çështjen e tij do ta marrën në dorë prokurorët.
Sigurisht që nuk mund të ndodhte ndryshe në një shtet me të vërtetë ligjor, ku gjithsecili i njeh mirë detyrat që i takojnë për t’u zbatuar.
Po si shpjegohet që këta presidentët e vendit tonë, kur shkojnë për vizita në Greqi, për forcë reciprociteti, nuk kërkojnë nga Athina zyrtare njohjen e minoritetit etnik shqiptar në Greqi? Pse Presidenti Topi nuk e kërkoi një gjë të tillë? Por a nuk duhet t’u vijë zor këtyre presidentëve tanë nga opinion publik shqiptar, kur ky mëson se kërkesën për njohjen e minoritetit etnik shqiptar në Greqi, këtu e ca vjet të shkuara, e ka shtruar një ambasador i Shteteve të Bashkuara të Amerikës? Në faqet e një të përditshmeje shqiptare kemi lexuar si më poshtë:
“Shtetet e Bashkuara të Amerikës kërkojnë që Greqia të jetë më e kujdesshme dhe e predispozuar për të respektuar të drejtat e personave me etni shqiptare që jetojnë në Greqi. Përfaqësuesit e SHBA në Organizatën për Siguri dhe Bashkëpunim (OSBE) kanë kritikuar qëndrimin e Greqisë ndaj personave me etni shqiptare, turke dhe maqedone që jetojnë në shtetin helen. Ambasadori amerikan Clifford Bond i bëri thirrje Greqisë, gjatë takimit më të rëndësishëm vjetor të OSBE-së, mbajtur në Varshavë të Polonisë nga data 2 deri më 13 tetor 2006, që të ketë kujdes në trajtimin e personave me etni shqiptare” (Gazeta “Shekulli”, 19 tetor 2006, f. 5).
I menjëhershëm dhe i ashpër qe reagimi i ambasadorit grek në OSBE kundër ambasadorit amerikan, duke deklaruar se faktet e ambasadorit amerikan nuk ishin të vërteta, pasi, sipas tij, “në Greqi nuk ekzistojnë minoritetet, për të cilat fliste ambasadori amerikan,.. në Greqi nuk jeton minoritet etnik shqiptar, por jetojnë vetëm emigrantë” (po aty).
Heshtje e turpshme e Tiranës zyrtare, e cila duhej të dilte në përkrahje të fuqishme të ambasadorit Clifford Bond. Me këtë heshtje, Tirana zyrtare zbulonte veten si një servile e pështirë e shovinizmit grekomadhe dhe e kishës shoviniste greke. Megjithatë, ekzistencën e minoritetit etnik shqiptar në Greqi e ka pas pranuar një përfaqësues i shquar i tij, zoti Kolë Boçari, profesor historie në Universitetin e Kuislandit në Australi, i cili, në vitin 1996, në një replikë që bëri me ministrin grek për çështjet evropiane, në gazetën britanike “The Europeans”, u shpreh:
“Mësova për deklaratën tuaj, z. ministër, në të cilën ju pohuat se në Greqinë e sotme nuk ka minoritet. Ju ose e keni humbur lidhjen me realitetin, ose ju ka verbuar fare nacionalizmi… Në Greqi jo vetëm që ka minoritet, por atje ekziston një minoritet i madh, mbi 2 milionë banorë, që kanë pushtuar Peloponezin, Athinën, Thrakën, Livadhianë.., gjë të cilën Greqia e ka mohuar gjithmonë… Unë dhe familja ime jemi një nga viktimat e këtij represioni shekullor… Ju na ndaluat me forcë, që ne, arvanitasit, ta ushtronim meshën në gjuhën shqipe, të flisnim publikisht në gjuhën e nënës, madje na përgjonit që të mos flisnim lirisht edhe në shtëpi… Për këtë shkak, kemi ikur nga fshati i lindjes në Peloponez, për të gjetur lirinë këtu, në Australi…” (Nuri Dragoj. “Shqiptarët dhe grekët. Realitete historike”. Shtëpia Botuese “Wespo”. Tiranë, 2009).
Tani si ta kuptojmë faktin që Presidenti Topi shkoi për vizitë në Athinë dhe nuk ua shtroi autoriteteve greke kërkesën për njohjen e minoritetit etnik shqiptar në Greqi? Pëkundrazi, u premtoi atyre se do të lejojë ngritjen e varrezave, të memorialeve dhe të manastireve për ushtarët agresorë grekë. Pse? Pse Presidenti Topi nuk reagoi ndaj Bollanos, ndaj deklaratës së Janullatosit për ngjarjen e Himarës, për zvarritjen e pafundme të gjykimit të tragjedisë së Gërdecit, për zvarritjet e tmerrshme të proceseve gjyqësore në gjykatën e Tiranës, siç deklaroi zoti Spahiu, për moskthimin e Shtëpisë së Kulturës “Naim Frashëri” popullit Përmetit, për dhunën e ushtruar nga persona me precedent penalë kundër policisë para Kryeministrisë më 21 janar dhe për organizatorët e asaj dhune, për të cilën u shpreh me dhjetë ditë vonesë.
Në letrën e vet, zoti Luan thotë se Presidenti Topi, në reagimet e veta, nuk duhet të zbresë në nivelin e sofrës së Edi Ramës, të Ina Ramës, të Skënder Gjinushit dhe aq më pak të Spartak Ngjelës. Po si t’ia bëjmë hallit kur zoti Edi Rama është kryetar i opozitës më të madhe në vend, e cila zotëron 47% të ndenjëseve të parlamentit, zonja Ina Rama është kryeprokurore e vendit? Kush tjetër, veç zonjës Ina Rama, duhet të ndërhyjë për zbatimin e vendimit të të trija shkallëve të gjyqësorit për kthimin e Shtëpisë së Kulturës “Naim Frashëri” qytetarëve të Përmetit? Përmbarimi këtë vendim nuk e zbaton? Atëherë si do t’i vejë halli këtij problemi? A kemi ndopak shtet ligjor? A duhet të vazhdojë të heshtë Presidenti Topi. Kujt tjetër duhet t’i drejtohen për ndihmë qytetarët e Përmetit, të cilëve Janullatosi, si kreu i shovinizmit grekomadh në Shqipëri, vazhdon t’ua mbajë të pushtuar edhe sot e gjithë ditën?
Problemet që unë shtroja në artikullin tim, zoti Luan i vlerëson si akuza “të pambështetura dhe thjesht zëdhënie e ndonjë grupi që e sheh nga pozicione antidemokratike dhe antishqiptare Presidentin Bamir Topi…”.
Unë mendoj se zoti Luan bashkohet me pozicionimin e Presidentit Topi lidhur me premtimin që ky i fundit u ka bërë autoriteteve shoviniste greke dhe kishës shoviniste greke për ngritjen a varrezave, memorialeve dhe manastireve për ushtarët agresorë grekë në Shqipërinë e Jugut, një premtim i dënueshëm ky që i bëhet pikërisht një vendi, i cili, gjatë një shekulli të tërë, asnjëherë nuk ka hequr dorë nga pretendimet territoriale ndaj vendit tonë.
Unë, gjithashtu, mendoj se në pozicione antidemokratike dhe antishqiptare qëndron Presidenti Topi dhe zoti Luan Çipi që i bën fresk këtij presidenti padrejtësisht nga faqet e së respektuarës “Tribuna Shqiptare”. Unë dëshiroj me gjithë zemër që në krye të vendit të kemi një president me dinjitet të lartë kombëtar, që të ketë burrërinë që autoriteteve shoviniste greke t’u shtrojë kërkesën për njohjen e minoritetit etnik shqiptar në Greqi, që t’u thotë me zë të lartë se nuk mund të kërkohen eshtra ushtarësh agresorë grekë pas shtatëdhjetë vjetve dhe aq më pak të ngrihen varreza, memoriale dhe manastire në territorin e jugut të vendit tonë, që të kërkojë largimin e Janullatosit që ka pushtuar kreun e kishës ortodokse shqiptare, duke fyer rëndë veprën e Fan Nolit dhe mbarë martirët e ortodoksisë shqiptare që na i vrau helmi dhe thika e shovinizmit grekomadh dhe e kishës shoviniste greke, që t’i thotë Athinës zyrtare se nuk do të bëhet kurrë regjistrimi i popullsisë sipas formularit Pollo, të parapërgatitur në kancelarinë e kryeministrit grek dhe të kishës shoviniste greke.
Nga letra e zotit Luan, kuptohet që ai ka simpati për grekët. Askush s’e akuzon për një simpati të tillë. Edhe unë do t’i simpatizoj me shpirt grekët, por vetëm atëherë kur ata të njohin minoritetin etnik shqiptar në Greqi, kur të kërkojnë falje botërisht për genocidin që ushtruan kundër popullsisë së pafajshme të Çamërisë, kur çamët etnikë të kthehen në trojet e veta stërgjyshore, kur të abrogojnë ligjin e luftës dhe kur të njohin kufijtë zyrtarë të Republikës së Shqipërisë.
Eshref Ymeri
Tiranë, 21 shkurt 2011

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar që editohet nga njëfarë ekstremisti dhe terroristi antishqiptar nga Shkodra, m...