DISA BURRA TË LDKsë SILLEN SI KUNATAT GRINDAVECE NË FAMILJE PA ZOT SHTËPIE

Xhevat Rexhaj

Nji fjalë e urtë popullore shumë domethënëse thotë kështu: “ Për inati të nuses (resë) mdekt djali” e mbrapshtë kjo thënje, por aktuale ende te ne shqiptarët, mjerishtë.

Shumica e ne shqiptarve ose kemi jetuar, ose kemi patur në fqinjësi Familje të forta dhe të numërta me anëtarësi, tek te cilat në kohet e tilla të atyre konstelacioneve shoqërore, kanë funkcionuar për mrekulli, kuptohet gjithnji duke mos nënqmuar edhe disa anë negative të cilat e kanë përcjellur funkcionimin e tillë. Vërtet nuk ishte e lehtë të mbahej nji frymë pune, angazhimi, dashurie ndërfamiljare dhe respekti i ndërsjell në mes shumë gjeneratave dhe sidomos asaj të dy gjinive, ngase zakonisht gjithmonë problemet e mëdha kanë lindur si pasoi e keqkuptimeve, moskënaqësive apo edhe lëshimeve të ndryshme në raportin me gjininë femrore, pra gratë brenda nji strukture familjare. Megjithatë gjithnji ishte më lehtë kur në nji Familje vërehej një Zot shtëpije me autoritet dhe personalitet të tillë që me shpirtë mundohej dhe punonte që Familja të mbahej e shëndosh, dhe që brenda strukturës familjare të funkciononte reciprociteti i ndërsjellë dhe harmonia për të patur edhe nji mirëqenje më të mirë. Aty ku respektohej i Zoti i shtëpisë edhe punët shkonin mbarë, punohej, shkollohej dhe ngritej respekti i tërë familjesë në fqinjësi por edhe më largë. Familjet e tilla dikur edhe ballafaqoheshin me gjëra të cilat ishin si rrjedhojë natyrore ngase dikur vdiste i Zoti i shtëpisë, dhe duhej gjeturi e maturi e mëshkujve por edhe e grave të shtëpisë që të vendosnin rregull dhe rend, të beninë çmos që rregulli dhe funkcionimi brenda familjarë të mbetej i shëndoshë, për kete kujdeseshin vëllazëria pa interesa personale por bënin të munduren që brenda tyre të gjenin pasardhsin i cili deri dikund do të vazhdonte rrugën e paraardhësit, ngase dihej se nuk ishte e lehtë një gjë e tillë. Në keso raste vërtet dilte në pahë brendshmëria e një Familjeje të shëndosh, por kishte edhe raste kur në disa familje pas shkuarjes në amshim apo vdekjes së Zotiti të shtëpisë pelcitnin të gjitha cepet e ndërtimit familjar të deriathershëm, dhe pasonin ndarje të padashura dhe shumë të dëmshme, ngase të ndarë e të përqarë, ata më nuk respektoheshin dhe nuk nderoheshin nga askush e as nga miqët dhe rrethi që dikur kishte simpati dhe respekt për ta…!

Eh familja! Po Partia:  Partitë politike, si grupe të qytetarëve në baza të përcaktimeve politike paraqesin subjekte themelore parlamentare. Me veprimin e tyre politik, krijohen dhe funksionojnë rregullat parlamentare, në bazë të konkurrencës plurale shumë partiake politike, e cila ka për qëllim marrjen, ruajtjen apo participimin në strukturën e pushtetit , pra shtetit. Veprimi politik i partive paritet dhe funkcionon  në bazë të demokracisë parlamentare. Ato padyshim paraqesin forcën motorike dhe politike të parlamentarizmit. Me të drejtë mund të konstatojmë se me ane të veprimit të tyre ndërtohet dhe funksionon e tërë struktura shtetërore e një shteti, duke filluar që nga parlamenti, qeveria, shefi i shtetit e deri në organet e pushtetit lokal dhe institucionet e tjera politike, gjithëpërfshirëse .Partitë politike momentalisht paraqesin forcë reale dinamike e shoqërore që karakterizon një ndër të arriturat më të larta të demokracisë. Veprimi politik i tyre është negocion i monizmit politik dhe ideologjisë totalitare të bazuar në monopolin politik të një force politike, respektivisht të një partie politike, sikur që ishte komunizmi.

Paraqitja dhe zhvillimi i partive  politike                                                                                                                                                                                                                                                   

Partitë politike, si institucione politike në kuptimin bashkëkohor paraqiten që nga shek. XVIII. Paraqitja e tyre është rezultat i përpjekjeve të forcave progresive për aplikim të parlamentarizmit si mjet i kundërvënies së absolutizmit të monarkive feudale. Periodizimi i zhvillimit të partive politike ka qenë preokupim i teoricienëve te ndryshëm të shkencave politike. Ata me rastin e përpjekjeve për të periodizuar evolucionin e zhvillimit të tyre e deri te profilizimi bashkëkohor politik si subjekte të organizuara politike. Si kohë të para të paraqitjes së tyre merret viti 1215, kur në Angli miratohet Karta e Madhe e Lirive (Magna Carta Libertatum), edhe atë si dokument i parë historik në të cilin përkufizohet pushteti absolut i monarkut. Periudha që nga miratimi i këtij dokumenti e deri në shek. e XIX karakterizohet me ndërtimin gradual të partive dhe fizionomisë së tyre. Deri në fund të shek. XVII në shkencën politike ndërkombëtare nuk ka pasur parti të organizuar politike.

Eh, kur të ndalemi dhe të rezonojmë e mendojmë pa hile, sa periudhë e gjatë dhe e largët njiheri është paraqitja e partisë si nocion, e deri më sot kur te ne ende ka përpelitje rrethë asaj se a është partia politike organizatë ku individi dhe grupi mundohen dhe angazhohen për qytetarinë  e tyre, pra shtetin , apo është partia vendi ku individi dhe grupi perfitojnë në aspektin personal dhe nuk durojnë ndryshime, reformime, ripërtrirje, lëshime vendi për tjetrin dhe zgjatje dore për kundershtarinë brenda subjektit ( famikjesë ) së vet.

Nese në Angli diç e tillë ka filluar qysh para 9 shekujve, dhe ka vazhduar duke u profilizuar dhe rregulluar kjo qështje te ne në Kosovë, si parti e parë pluraliste politike ishte themeluar LDKja me 23. Dhjetor 1989. Vetë disatnca kohore dhe të gjitha të tjerat që kishin dhe kanë ende të bëjenë me demokracinë e brendshme partiake tregon se sa larg ishim dhe jemi ende nga trendet funkcionale të funkcionimit të partive tona konkretisht dhe shoqërisë tonë në përgjithësi. Mjerishtë në mendjen shqiptare ende dominon ( ngase jemi të pareformuar dhe tepër të pavetëdijësuar se partia do të thotë diçka të mirë për qytetarinë dhe shtetin e jo për individin dhe pasurimin e tij personal) jo vetëm tendenca por edhe të të mednuarit se deri sa une jam i pari, i dyti, i treti e kështu me radhë çdo gjë është në rregullë??? por në momentin që une më nuk jam i pari e….. athere asgjë nuk nuk është në rregull!, asgjë nuk funkcionon, kështu që nga mospajtimi me realen dhe të mundshmen, apo thënë shkurt të duhuren për të lëshuar vend për të tjeret, fillojnë bërrylat dhe sjelljet jo adekuate duke cënuar dhe goditur partinë, pra subjektin e vet veteëm e vetëm se pasi që une nuk jmm më aty kryesori duhet të bëj çdo gjë me të gjitha mjetet e lejuara dhe të palejuara që të shkatërroi atë për inati të atij tjetrit!

Rasti i LDKsë, që pas vdekjes së Kryetarit të saj dhe njiherit President i parë i Republikës së Kosovës, tregon qartë se mëshkujt e shtëpisë që u rriten dhe u bënë dikushi nga maturia dhe madhësia e të Zotit të shtëpisë së tyre, ata  nuk ishin në nivelin e përballimit të situatës, pra të ruajtjesë së substancës organizative, respektin e brendshëm dhe atë të jashtëm që kishte kjo parti, por për interesa thjeshtë personale e goditën atë në mënyrën ma të poshter të mundshme dhe për nji kohë të shkurtër personazhe të çmuara gjerë në atë kohë u shëndrruan në personazhe vetë tragjike dhe të mjerë, ngase për ta më shumë erdhi në shprehje egoja; o une o askush, dhe kështu shkatërruan nji Familje vërtet të madhe dhe të çmuar në boten demokratike.Fatkeqësishtë edhe sot e kësaj dite ky subjekt politik me nji filozofi dhe vizion shumë të përkryer dhe të avancuar karshi subjekteve të tjera të hapësisrës shqiptare ballafaqohet me marrëzi dhe tragji-komedi të ndryshme, sot kur qytetaria kosovare pret me padurim që ky subjekt i fortë dhe i pasur me njerëz të dijes dhe zanatit të tyre, të forcohet dhe të bëhet gati që të fitoi votat dhe të ndryshoi rrjedhat e mbrapshta që ka sot shoqëria kosvare me pushtetin e nji klase të qoroditur politike, tkorruptuar dhe të kriminalizuar gjerë në fyt, mjerishtë ende nuk ka shpresa se kjo mund të ndodh!. Si për çudi LDKja edhe pas Kuvendit të fundit ku tjemi real edhe pse në shpejtësi u bë nji proces deri dikund i mirë zgjedhor dhe u zgjodhën strukturat partiake, duke u uruar edhe nga ish i pari i gjerëathershëm për të parin e zgjedhur, shumë menduan se më në fund nga kjo do të dali diç e mirë dhe do të ketë nji bashkëveprim dhe bashkëpunim forcash progresive gjithnji duke reformuar dhe regjeneruar subjektin, të cilin duhej bërë të gatshëm që në rastin e ardhshëm të fitoi votat për tqeverisur shtetin.

Në realitet vitin e kaluar dhe me fillimin e këtij viti ka shenja dhe ka simptome se diç për të mirë po lëviz në kete drejtim, statuti dhe programi kanë pësuar disa ndryshime, por edhe këtu u vërejtë nji shtyrje deri dikund e panevojshme e disa figurave kyqe brenda këtij subjketi, megjithatë kaluan dhe u bë mirë, ka filluar rifreskimi dhe ripërtrirja e strukturave të saja çka e bëjnë qështjen më interesante ngase tani më kemi figura të reja dhe të përgatitura edhe në mënyrë profesionale për tu ballafaquar me sfidat në të gjitha lëmitë dhe fushat e duhura për të pasur nji qeveri të fortë me ekspert në të ardhmën. LDKja nuk është në krizë edhe pse ka probleme, LDKja nuk ka thyerje edhe pse ka moskuptime dhe ndërskamca të vogla, LDKja nuk shkon nga ndarja ngase duket e stabilizuar, si në Kierarki ashtu edhe në bazen e gjërë edhe pse vërehen xixia të vogla mospajtimesh me disa qështje që kanë të bëjnë me strukturen udhëheqëse, LDKja thjeshtë ka një demokraci të brendshme e cila duhet të përpunohet dhe të forcohet me ballafaqim idesh dhe programesh për ecje më të sigurt, ngase nëse fiton LDKja athere të gjithë do të jenë fitues, duke  na gëzuar fakti se fitues do të ishte Republika e Kosovës dhe vet qytetaria e saj.

Anëtarësia e LDKsë nuk e meriton që të ketë përplasje brenda saj, anëtarësia e LDKsë kërkon që të ketë ulje gjakrash dhe nji bashkërendim i gjerave në të mirë të partisë, anëtarësia e LDKsë kërkon nga të gjithë që të respektohen strukturat e zgjedhura me vota të lira brenda saj, pra shkurt ldk-istët deshirojnë që të gjithë të jenë të koncentruar rreth vizionit rugovist, rreth urtisë dhe dijesë për të ecë ma drejtë përpara, pra kërkohet që miqët e dikurshëm të mbesin miqë edhe në të ardhmën. Sot kemi udhëheqës të cilët duhet respektuar, ngase ishim dhe mbesim institucionalist, neser keta ndoshta nuk do të zgjidhen më, por LDKja vazhdon, LDKja mbetet një shpresë te kosovaret, ka kapacitete dhe ka aftësi njerëzore dhe strukturore, ka program të duhur dhe ka përvoj dhe merita për shtetbërjen e Republikës, andaj kërkohet me sinqeritet nga anëtarësia që bashkëpunimi dhe bashkërendimi i mirëkuptimit të ndërsjell të shifet edhe në relacionin në mes të  ish Kryetarit dhe Kryetarit t ë tashëm. Shumë ldk -istë iritohen kur po lexojnë apo dëgjojnë disa vërejtje emocionale dhe jo racionale rreth aktualitetit brenda LDKsë. Zëra të tillë iritojnë edhe më shumë kur dihet se ato vijnë nga njerëz që ishin në piadestalin partiak, dhe me këte anëtarësia po krijon opinionin se ja ne shqiptarët kurr nuk mund të pajtohem ta shofim dikend përpara vetes?! Të tilla shtyrje për momentin nuk i duhen LDKsë ngase së shpejti mund të gjindet në situaten që rivali politik PDKja të bëj obstrukcione politike dhe të inicoj zgjedhje brenda Kosoves, dhe athere LDKja me keto cikrrima të panevojshme do të mbetej e dobësuar. LDKja duhet të punoi, duhet angazhim dhe profesionalizim, profilizim dhe rigjenerim të vazhdueshem me njerëz të rinj të pa hipoteka, të pa shantazhuar, të pa korruptuar dhe shkurtë të pa frikë nga rivali politik dhe fanatikët e saj, athere do të kemi vërtet LDK të duhur, nga LDKja do të ishte e udhës që të shkojnë disa pleqë ( të cilët paten merita dikur por sa më gjatë që sillen brenda LDKsë sjellim dëme të shumta dhe humbin edhe respekti që kishin dikur), pra duhet ta përcjellin shembullin e Z. Ramë Manaj i cili bëri mirë që u largua nga strukturat e saja, pra ka të tillë që do të bënin shumë mirë që të largohen nga LDKja, nuk i duhen më, jo.

Të gjithë ata që u thirren e thirren e nde në LDK, në Ibrahim Rugoven duhet ti përvjelin mënget dhe të punojnë më shumë duhet të jenë të pastër moralisht, politikishtë, ekonomikisht. Të pa shantazhuar e korruptuar dhe duhet të jenë transparent para qytetarëve për të bërat e tyre. LDKja duhet jetë e përgatitur me programe strategjike, ekipe profesionale dhe njerëz të punës dhe jo më të fjalëve dhe folkloreve oratorike, sa më shumë punë e sa më pak fjalë kjo do të ishte motoja e LDKsë, i tillë ishte edhe Presidenti Rugova ai shumë pak fliste por punët i kryente me nderë, Z. Rugova kurr nuk kishte nevoi të bertiste slloogane; Votoni LDK e të tjera…… ngase LDKja votohej dhe fitonte prej punës së bërë, votat fitohen kur qytetari shef se ka për ke të hudhi voten , kur qytetari shef se nga ai kandidat apo subjekt fiton shoqëria e jo personi, pra shkurt qytetari nuk voton për përqarësit dhe fjalamanët, ngase jetojmë në shekullin e globalitetit, ekonomosë dhe mirëqenjes qytetare, e jo të folklorizmave patriotike pa mbulesë.

LDKsë i duhen burrat dhe gratë, rinia dhe dija, profesionalizmi dhe intelekti, të gjitha këto kur bëhen së bashku athere fiton shoqëria në përgjithësi, LDKsë nuk i duhen Burra që sillen si gratë grindavece të cilat tërë naten ua mbushin veshet burrave se ; nana jote e keqe, babai i yt budallë, vëllau i yt hajnë, i ashper po më shanë, po mi rrah fëmijet, e të tjera shtirje që si pasoj sjellin ndarjen e vëllazëris me hunjë po sikur dy armiqë, andaj larg Burratë që janë shëndërrue në “gra” të këqija brenda LDKsë…

Kujtoni dhe pranoni se LDKja nuk ishte nuk është dhe nuk do jetë kurr pronë individuale, kete e thoshte edhe i Madhi  I.Rugova që gjithmonë falënderonte anëtarësinë e thjeshtë dhe të gjerë me gjithë simpatizantet, andaj më së paku ju mund të thirreni në pronsi, përkundrazi punoni me ndershmëri ose mbeteni të shenuar për të keq, pra të gjithë ju që fitoni rroga në emër të LDKsë…  . Njerëzit në përgjithësi po kërkojnë me padurim së paku pak rugovizëm në aktualitetin e sotëm që kemi Në Kosovën tonë…

Kush janë shkijet ?

Nga: Fahri Xharra

-Kush janë shkijet ? A janë të njetë  si serbët?-A kanë ndryshim?-Ku është ndryshimi shka –serb? -Si u krijuan shkijet ?- A  janë popull i ardhur , apo u krijuan më vonë?

- Ç`farë gjuhe flasin shkijet sot? Si flitshin më herët?

- Pse shkijet u bënë armiq të shqipëtarve?

-Pse u favorizua ,dhe nga kush u favorizua armiqësia në mes shkijeve dhe shqipëtarve?

Paja Jovanoviq -Shkau

Se shqiptarët janë “ ushqyesit “ më të mëdhenj të fqinjëve tanë ,kjo është e dokumentuar. Se shqiptarët janë edhe formues të shtetit të fqinjëve ,kjo është më së e vërtetë.Në rrethin tonë fqinjësor që nga Mali i Zi, Serbija  dhe Greqia shqiptari ishte faktori  kryesor shtetformues. Në kohën e largët disa shekuj apo disa dekadash ne jemi ata që në mënyrë direkte apo indirekte i formuam këto shtete.  Kush ndikoi që shqiptari të mohon vetvetën  dhe të vihet në krye të formimit të shteteve fqinj? Si dhe pse u zhvilluan rrethanat që shqiptari të bëhët edhe vrasës i vëllezërve të vet edhe  pushtues i tokave të veta nën flamurin e tjetër kujt? Një pyetje mjaft e vështirë për t`u përgjegjur, por që duhet pa tjetër t`i përgjigjemi.

Qëllimi i këtij shkrimi nuk është të jetë një shkrim për Histori ,por që në bazë të të dhënave historiografike të dokumentohet se na ishim para të gjithëve këndej pari dhe që çdo mënyrë tjetër e paraqitjes së tyre në mënyrë kohore apo kulturore para nesh është e kotë , është një mashtrim , është një  tentim i përvehtëtësimit të historisë së krijuesit të tyre.

Ka shumë për të folur ,ka shumë për të shkruar por për të gjitha do të dihen , se e vërteta, se Historia dhe faktet janë në duar t`tona, e neve na duhet vetëm të punojmë. Tani  edhe koha punon për ne.

Shokut Skender Rizajt 

Nuk di a jeni te njofur me prejardhjen e dinastise se Nemanjiqve , e cila ka sunduar me shtetin mesjetar te Nemanjiqve , nga shekulli XII-XIV .

Sipas nje teorie greke dhe te shenimeve ne Hillendar , ajo eshte me origjine Shqiptare dhe i ka takuar fisit Nimani. Nimanet njeher ishin katolike , pastaj ortodoks , pas ndarjes se kishave dhe te skizmes me 1054 . Me vone , me ardhjen e Turqve (osmaneve ) jane islamizuar .  “

 E fillova me letrën e një  popi   “ serb” për  të treguar të kaluarën tonë të përvehtësuar nga serbët.

“Fisi Nimani eshte shkruar si “ Nemane “ ( greq. ) kurse Stefan Nemanea si “ Stefan Nemane “ ( greq.) gjithashtu edhe ne Hilendar eshrte shkruar me emrin Stefan Nemane. Prandaj ne shqiptimin e me vonshem te Shqipes e ka marr leximin itacistik Nimani , e me heret eshte lexuar Nemane .

Me sllovenizimin e te lexuarit te fjales Nemane , ne mesjeten e vonshme eshte pervetsuar fjala Nemanja ( nga metateza e shqipes : Nemanaj ). Nga fisi Nimani kan mbetur trashigimtaret e Nimanasve te tanishem nga te cilet ka ne rrethinen e Prizerenit dhe ne vet Prizren …..Kjo eshte persa i perket etimologjise Nemanjiqi , ç – iqi. “Nimanajt kane sunduar sipas te drejtes kanunore deri me 1354 , kur Car Dushani e ka nxjerr Kanunin e vet , i cili eshte perplot me te drejta te vjetra kanunore shqiptare . Kanuni ka pretenduar te zhduke te drejten e vjeter kanunore te Shqipetareve dhe legjislacionin dhe jeten juridike ta rregulloj sipas shembullit bizantin , por me 1389 u permbys shteti i Nemanajve kurse populi iu ka kthyer zakoneve , te cilet jane ruajtutur sot e ksaj dite te serbet (skizmatiket Shqiptare ) dhe Shqiptaret ne Kosove, me sakt ne metohi ( dukagjin ). Kjo eshte deshmia e dyte e cila verteton se Nemanjiqet ishin me prejardhje shqiptare”.   ….”Nemanja ne fillim nuk ka qene zhupan i madh por eshte quajtur “ Dorezon – deshmitar i madh “

Kurse me vone ne ndikimin e grekeve dhe sllaveve e ka marr emertimin thirrjen e zhupanit te madh . Si dorezon i madh shprehje shqipe = sundimtar; sinonim i shprehjes sundia e cila perdorej ne mesjete ka pasur kaloresi dhe njerez te vet , te cilet ishin kaloresit e bujaret e tij , e nepermjet te te cileve ka sunduar . Kjo eshte deshmia e 4 per metoden shqiptare te sundimit te dinastis Nimani ne serbin mesjetare .

Une te gjitha keto i di sepse e zoteroj mire gjuhen e vjeter greke , dhe e di edhe gjuhen shqipe duhet te jete shqiptar skizmatik – shka dhe zakonet shqiptare . Per kete arsye ju njoftoj qe kete element dhe fakt ta keni parasysh ne punen tuaj te ardhme , nese keto gjer me tani nuk i keni te njohura . Ndersa deshmite origjinale per piken 1 mund ti gjeni ne Hilendar kurse te tjerat mund t’i gjeni ne Metohi ( Dukagjin ) sidomos ne punimet e Dr. Milutin Gjuriqiqit .
“ Kjo është letra anonime  e një popi ortodoks i cili  thotë: Na falni qe nuk mund te neshkruhem nen kete informat , sepse , si serb (shqiptar – skizmatik ) frikesohem . “  (20.IX.1985) 

Pra shqiptar-skizmatik . Pra shka-shkije. Ne i quajtëm shkije se ata ishin vetëm të fesë ortodokse dhe flisnin shqip. Pra ata ishin shqiptarë.

Duke bërë fjalë për banorët e pronave të Manastirit të Deçanit, Manastirit të Graçanicës, Patrikanën e Pejës etj., prona këto që shtriheshin në një territor shumë të gjerë, siç tregon ” bulla e artë” e mbretit Stefan Deçani (1330), dr. Rizaj do të konstatojë se ata ishin shqiptarë dhe në asnjë dokument nuk ka shënime për ekzistimin e serbëve në këto treva. Kështu kuptojmë, shton  Dr. Skënder Rizaj, se popullata e Kosovës së sotme dhe qeveritarët e saj: Nemanasit,-Nimanasit (nga shekulli XIX- Nemaniqët), Stefan Nimani, Shën Sava, Stefan Deçani, Millutini, Dushani dhe Llazarasit, despoti Stefan etj., që të gjithë ishin ilirë, ishin tribullë ( fis pellazgë-iliri –ballë= tri ballët e maleve që ndodhen në luginën e Moravës së Madhe, pra ishin shqiptarët, njëherë katolikë e pastaj nga Millutini e këndej skizmatikë ( shqiptarë të sllavizuar  e më vonë edhe të islamizuar), sqaron autori, për të shtuar se është plotësisht e natyrshme që edhe kishat edhe manastiret e këtij ambienti gjeografik, si institucione të shenjta fetare të kësaj popullate dhe të sundimtarëve të saj të jenë ndërtuar nga shqiptarët dhe ato atyre t’u takojnë.

Shkiejtë quheshin të gjithë ata të krishterë që ngelën nën ndikimin e Patriarkanës së Lindjes Kostandinopojes kur u be skizma ndarja e kishes Prendimore (Romake katolike) me Kishen Lindore(Ortodokse) ne vitin 1054. Nga fjala skizma ka dal fjala shkij shkja pra është emërtim shqiptar që emërtuan të gjithë ata që u shkeputen nga kisha katolike Prendimore.

Edhe pse ishin shqiptar, deri tash iu është “holluar” aq shume gjaku i pasardhesve, sa nuk  do te diskutojme mbi cfaredo gjeje të rilidhjes me ta ,dhe se këtu askush nuk po kërkon vëllazerim apo bashkim me shkije por po bisedojmë me te dhëna dhe burime historike si u formuan serbët  si  komb , andaj është mirë ti dimë proceset e asimilimit te popullatës shqiptare qe per fat te keq  ka qenë plagë e rëndë të cilin ende nuk kemi arritur ta zbërthejmë.

 Pra ka te bëjë edhe me atë, aresyeja e ndarjës se kishes,.sepse ne nje moment historik, gjatë kohes se ‘çlirimtarëve’ otoman, popullata jonë ortodokse , i ka pasur vetem dy mundesi: te mbetet ortodoks, dhe te sllavizohet, ose te islamizohet, ‘turqizohet’ , qe kinse te shpetoj nga sllavizimi..

Pra ,shkak i ndarjës edhe më të madhe të shqiptarëve otodoks- shkijeve të tokave tona në Mal të Zi, Maqedoni ,Sërbi dhe Kosovë nga trungu shqiptarë ka qenë edhe politika favorizuese e Turkut që i ka bër sllavëve nën presionin Rus ,për zhdukjen e elementit katolik shqiptar .

Freska në Kishën e Deçanit (shqiptarët me plisa)

Pra si e thashë edhe më lartë ,nuk mbetej gjë tjetër  për ne ose sllav ose muhamedanë.

Jovan Tomiq në librin e tij mbi shqiptarët shkruan se disa shqiptar u bënë shumë të njohur në kryengritjen Serbe Te vitit 1804. Madje shumë studiues pajtohen se udhëheqësi i kësaj kryengritje i pari i dinastisë së Karagjorgjeviqëve, Karagjorgje Petroviq ishte me origjinë shqiptare. Kësaj periudhe i takon edhe krijimi i letërsisë serbe ku në vitin 1816 Vuk Karagjiqi ( shkja) e ofroi për ta shtypur fjalorin në gjuhën serbe. (Q.Namani)

Viti 1637,për Gjakovën  sipas misionarit fra Bonaventura da Palacula ,nga 500 shtëpitë e kësaj kasabaje vetëm 20 ishin katolike të tjerat “ il resto tutti Turche et Scismatici”( të tjerët shqiptarë musliman dhe  shqiptarë shkije ). Dhe mandej vashdon:” Per andare dalla parte del Settentrione sopra Jacova incominciano li Scismatici” –duke u ngjitur nga Gjakova në Deçan ,nëveriun e Gjakovës nëpër fshtra të gjithë  fashtarët  “shkizmatik”  Në marsin e vitit 1683 dëshmitë e fra Kerubinit e japin pamjen demografike-statistike të rrethit të Gjakovës si “ që nga Gjakova e deri në Deçan  ishin të gjithë shkizmatik dhe Manastiri i Deçanit . Pra frati Kerubini që nga Gjakova në Deçan i hasi “fshatrat   shkizmatik” („molte ville di Scismatici”.)

Shembull i  pranisë të shqiptarëve ortodoks është edhe ky, ku për Hasin ( ndër bjeshkët e Pashtrikut ,në lugine e Lumit Drin,në jug të Gjakovës) ,shkruhet   (1837): i tërë rajoni është  i banuar me serbë të albanizuar dhe me Shqiptarë „..(.tout le districkt habite par des Serbes allbanises et des Albanais.)

Ka me mija dokumente për egzistimin e shkijeve në anët tona dhe më gjerë ,por të cilët kanë kalur ose në musliman ose në Serb.

Për kazatë e Pejës dhe të Gjakovës ,deri në luftën e Krimesë ,sipas Myllerit dhe Bues,konstatohej se në rrethinat e këtyre qyteteve ka mbizotërua element ii krishterë ortodoks (shkijet f.xh.) e më pak Shqiptarë katolik ,Latin ,kështuqë në 35.750 mashkuj musliman ishin edhe 48.200 fshtarë të krishterë.

Kemi shembuj  të gjallë ku shkijet  dhe shqiptarët me trung familjar të përbashkët “ janë sot familjet shqiptare Korça nga fshati Gmicë në komunën e Dardanës që jetojnë sot në disa qytete të Kosovës, Familjet sot serbe Korçiç nga fshati Zebincë komuna e Artanës, që sot jetojnë në Zebincë dhe shumë qytete në Serbi, si dhe familja Llapashtica që sot jetojnë në fshatin Marec, Hajvali dhe qytete të Kosovës. Lagjja Korça në fshatin Gmicë të Dardanës sot ka mbi njëzet shtëpi myslimane shqiptare që e dëshmojnë prejardhjen e përbashkët të krishterë me familjet sot serbe në fshatin Zebincë. Fshati Zebincë në mesjetë është quajtur Arbanashi i Artanës. Këto familje janë trashëgimtarë të dy vëllezërve Ilit dhe Simonit. Duke e parë origjinën e përbashkët të këtyre familjeve akademiku serb i shtyrë nga politika pan sllaviste pa të drejtë shkruan se korçajt e Gmicës janë serb që së pari u myslimanizuan dhe kinse më vonë u shqiptarizuan. Pas hulumtimit dhe studimit të kësaj çështje vërtetohet se pikërisht korçiçët e Zebincës u asimiluan dhe u bënë serb në fillim të shekullit XX. Këto dy familje gjatë gjithë shekullit XX kanë komunikuar mes veti dhe të gjithë të moshuarit e korçiçve të Zebincës e kanë folur gjuhën shqipe. Si dëshmi tjetër është edhe përkatësia e përbashkët fisnore e fisit Krasniqe. Ili pas myslimanizmit e ndërroi emrin në Ali, ndërsa Simoni mbeti i krishterë në fshatin Zebincë.  (Fakte historike mbi serbizimin e popullatës shqiptare në Kosovë ,Qazim Namani )”

Është interesant të theksohet se si në Sërbi ashtu në Malin e Zi të sotit ,shkizmatikët  nëse janë shndërruar në musliman dhe flasin serbisht i quajmë Boshnjak, kurse ata shkizmatikë që mbetën ortodoks dhe poashtu  flasin serbisht quhen Serb ose Malazez.

Pra ,shkijet ishin shqiptarë ,e që rrethanat  historike aspak favorizuese për ne i shtyen që të bëhën armiq të vetvetës dhe tokave të tyre. Pra serbët e kanë të kotë të mburrën me trashëgimin e të tjerëve-shqiptarëve, dhe at trashëgimi  t`a bëjnë si të vetën.

Qeveria e Kosovës në korrik të 2009 ka miratuar strategjinë kundër narkotikëve ...

Nga Flori Bruqi

I moshuari doli nga shtëpia e tij duke bërtitur. "Ç'farë po i bëni grurit tim?" pyeti ai. Ai nuk i njohu oficerët e policisë të Shërbimit Policor të Kosovës -- ata ishin të veshur me rroba civile. Ai nuk njohu as bimën që po shkulej nga një hektar tokë -- pronë publike e dhënë me qira për një individ privat, në këtë rast, një shqiptari të Kosovës 73-vjeçar nga Vushtrria. Burri ndaloi kur pa një ushtar të KFOR-it. Vetëm atëherë ai e kuptoi se të korrat nuk po vandalizoheshin. Ushtari i tha atij se shkulja e bimës nga parcela e tij e grurit dhe ngarkimi në kamion ishte një veprim i autorizuar.

Disa vjet më parë Shërbimi Policor i Kosovës, Policia Civile e UNMIK-ut dhe një kontigjent francez i KFOR-it mbërritën në parcelën e tokës në Vushtrri, e cila ishte plot bimë kanabis sativa. Megjithëse toka gjendej në vend të dukshëm për shumë vushtrianë, mes shtëpive dhe pranë qëndrës sportive të saj, askush nuk e kishte kuptuar se ndërmjet të korrave të ligjshme të grurit, po rriteshin bimë që do të përdoreshin për të prodhuar një substancë narkotike.

U desh që një patrullë e KFOR-it t'i zbulonte bimët dhe të njoftonte oficerët e policisë në lidhje me vendndodhjen e saj. Bimët e kanabisit u shkulën dhe u ngarkuar në një zetor, i cili fillimisht ndaloi në stacionin policor të Vushtrrisë dhe më pas vazhdoi për në Mitrovicë, kur një njësi e zbatimit të rregullave mbi drogën do të merret me të. Policia ende është duke kryer një hetim për të përcaktuar se kush i mbolli bimët dhe përfundimisht kush i kishte në zotërim bimët e kanabisit.

Sipas ish zëdhënësit të policisë së UNMIK-ut Xhon Çapman, hetimi do të jetë intensiv, duke ditur rëndësinë e kësaj çështjeje. Autoritetet grumbulluan pothuajse një ton kanabis, i cili ka një vlerë në rrugë prej 1 milion dollarë.

Kosova ka qënë skena e shpërndarjes së drogës për një kohë të gjatë, veçanërisht që më 1999. Sipas një raporti të Interpolit të vitit 1999, 40 përqind e heroinës së shpërndarë në vendet e Europës Perëndimore -- Zvicër, Gjermani dhe vendet skandinave -- ka ardhur nga Kosova. Pasi provinca u vendos nën protektoratin e OKB-së dhe me vendosjen e paqeruajtësve ndërkombëtarë, kjo shifër është zvogëluar.

....

Rasti i Vushtrrisë është unik. Rrallë herë droga e konfiskuar nga policia është e rritur në vend. Kosovarët nuk kanë një histori të rritjes së substancave narkotike të tyre. Duke ditur vendndodhjen e Kosovës -- në lidhje të ngushtë ndërmjet Europës dhe pjesës së Azisë përgjegjëse për prodhimin e sasive të mëdha të opiumit -- tregtarëve kosovarë gjithnjë e kishin më të lehtë t'a importonin drogën sesa t'a prodhonin atë.

Por gjendja ka ndryshuar. Që prej rënies së komunizmit në Shqipëri, shumë fermerë në jug zbuluan një mundësi për të bërë shumë para me pak përpjekje. Pas luftës, shqiptarët e Kosovës gjithashtu duket se po e shohin këtë mundësi.

Deri më tani, droga nuk ka qënë e lidhur drejtpërdrejt me krimin në Kosovë. Megjithatë shpërndarja dhe shitja e drogës paraqet një problem të rëndësishëm për autoritetet. UNMIK nuk ka përjashtuar mundësinë se përfitimet nga shitja e droges janë duke u përdorur për të financuar krimin e organizuar.

Bashkësia ndërkombëtare në provincë beson se tregtarët vendas qarkullojnë deri në pesë ton heroinë në vit. Inspektimet policore dhe kontrollet e rrepta kufitare e kanë zvogëluar këtë sasi, por vetëm minimalisht. Vitin e kaluar, policia e UNMIK-ut dhe KFOR konfiskuan pothuajse një ton drogë të klasit të parë. Sipas KFOR-it dhe policisë vendase, kontrollet për drogë kanë qënë një shembull i shkëlqyeshëm i bashkëpunimit të forcave të sigurimit për të luftuar krimin dhe korrupsionin.

Kosova është kryesisht shtet transit për drogat që kanë destinacion Evropën dhe nuk është prodhues narkotikësh dhe policia nuk ka gjetur se në Kosovë rafinohet droga apo ka laboratorë për prodhimin e tyre, shkruan në raportin e Departamentit amerikan të Shtetit.

Qeveria e Kosovës përballet me sfida në luftimin e trafikimit të narkotikëve, për shkak të zonave të pakontrolluara kufitare dhe korrupsionit të mundshëm.

Qeveria e Kosovës në korrik të 2009 ka miratuar strategjinë kundër narkotikëve e cila përfundon në 2012. Një strategji e re qershor 2012- qershor 2015 është duke u shqyrtuar aktualisht.

Kosova ka bërë përparim në iniciativat kundër substancave narkotike në vitin 2011, kryesisht duke përmirësuar koordinimin në mes të agjencive të përfshira.

Heroina dhe drogat tjera hyjnë në Kosovë kryesisht përmes Afganistanit, përmes Turqisë dhe Lindjes së Mesme dhe përmes Maqedonisë, ndërsa kokaina dhe marihuana hyjnë përmes Shqipërisë dhe Malit të Zi.
Statistikat e Policisë së Kosovës tregojnë se që nga janari deri në shtator të 2011, më së shumti është zënë sasi e marihuanës, (96.8 kg), pasuar nga heroina (33.1 kg) dhe kokaina (2.6 kg).



Sfidat për policinë në uljen e furnizimeve kanë të bëjnë me burimet e kufizuara, rrethi i ngushtë familjar, strukturat klanore, që pengojnë hetimet dhe një mungesë e përgjithshme e prokurorëve qe merren vetëm me krimet narkotike.



Statistikat për konfiskimin, arrestimin dhe përndjekjen janë në masë të madhe të pabesueshme dhe jokonsistente.



Ngjashëm të pasigurta janë edhe shifrat e përdoruesve të drogës në Kosovë, edhe pse një Organizatë Joqeveritare e quajtur “Labirinti” thotë se janë diku 10 mijë deri në 15 mijë përdorues.



Sa i përket politikave qeveritare, Kosova nuk inkurajon trafikimin e drogës dhe asnjë zyrtar nuk dihet të jetë marrë me aktivitete të tilla.



Derisa ligjet ndalojnë korrupsionin që do të mund të ndihmonte trafikimin e narkotikëve, ekzistojnë dyshime se narkotikët lëvizin në Kosovë me kamionë, autobusë dhe makina private, shpesh me lejen e zyrtarëve doganorë, të cilët marrin mito për të mbyllur njërin sy.

Kosova ende nuk është anëtare e OKB-së, dhe rrjedhimisht është e kufizuar në nënshkrimin e marrëveshjeve vetëm me ato shtete që e njohin.

Kosova bashkëpunon dhe shkëmben informacione me fqinjët përmes takimeve joformale bilaterale dhe multilaterale.

Policia e Kosovës thotë se shkëmbimi i informacioneve me Shqipërinë dhe Maqedoninë është i mirë. Janë duke u zhvilluar negociata për të nënshkruar marrëveshje edhe me Malin e Zi.

Kosova merr ndihmë teknike dhe trajnime përmes programeve OPDAT dhe ICITAP, të themeluara nga administrate e Shteteve të Bashkuara.

Qeveria e Kosovës duhet të bëjë përpjekje që të ofrojë trajnime dhe të financojë programet kundër substancave narkotike për uljen e trafikimit të tyre.

Policia e Kosovës dhe prokurorët duhet të rrisin kapacitetin e tyre në kryerjen e hetimeve dhe përndjekjeve të trafikantëve të drogës, të krimit të organizuar dhe spastrimit të parave si dhe të çrrënjosë trafikimin ilegal. Kjo mund të kërkojë që lufta kundër narkotikëve të vihet si prioritet i lartë.

Vazhdimi i ndihmës ndërkombëtare dhe një nivel i lartë i vëmendjes dhe një koordinim i Qeverisë së Kosovës, do të çonte përpara objektivat e Kosovës në luftën kundër narkotikëve.

Pre e drogës në Kosovë janë edhe filloristët e klasës së shtatë dhe të tetë, ndërsa të rinjtë e shkollave të mesme e fakulteteve përbëjnë konsumatorët më të shumtë të narkotikëve që qarkullojnë nëpër qendra kryesore. "Pas luftës 300 raste janë trajtuar në Klinikën Neuropsikiatrike të Prishtinës (katër kanë vdekur në spital, ndërsa tre nga ish pacientet kanë vdekur në shtëpi), 90 për qind e të cilëve e kanë konsumuar heroinën, 5 për qind kokainën dhe 5 për qind përzierjet e tjera. Ndërsa të gjithë i kanë provuar ndonjëherë përzierjet e ndryshme.

Mosha mesatare e pacientëve është 24 vjeçare. Shumica prej tyre paraqitën pas katër-pesë vjetë të konsumimit intensivë të drogës", thotë dr.Bujar Berisha, mjek specialist i drogës në Klinikën Neuropsikiatrike të Prishtinës, e vetmja klinikë që merret me trajtimin e narkomanëve në Kosovë. Dr.Berisha vazhdon: "10 për qind e të trajtuarve janë të moshës 15-18-vjeçare, ndërsa e kanë filluar para disa vjetesh. Ndërkaq, 79 për qind nga rastet e paraqitura janë narkomanë shqiptarë që drogën e kanë filluar në Evropen Përendimore prej nga janë kthyer".

Narkomania në Kosovë është bërë problem shqetësues, ndërsa numri i narkomanëve po rritet me shpejtësi të madhe. Asnjë institucion nuk ka të dhëna për numrin e narkomanëve as për sasinë e drogës që konsumohet në Kosovë, sikurse që shumica e të varurve nga pluhuri i bardhë e llojet e tjera të drogës nuk paraqitën në klinikë për shkak se viktima do të mbetet e shenjuar në mjedisin ku jeton.


Poashtu, sipas dr.Berishës "Është e vërtetë se numri i rasteve që paraqitën për shërim është shumë më i vogël se sa numri i atyre që kanë probleme. Ndër problemet kryesore dr.Berisha sheh "Thyerjen e bindjes së narkomani është dele e zezë në shoqëri".

Pos shkrimeve të rastit nëpër mediat lokale, kur shënohet dita e luftës kundër drogës, apo ligjeratave të kohëpaskohshme nëpër shkolla të mesme nga arsimtarët, a ndonjë specialist, pak kush merrët me narkomanët dhe narkomaninë në Kosovë. Institucione të specializuara për narkomanët nuk ka. Shumica e institucionëve vlerësojnë se popullata e pasluftës ka probleme më të mprehta se sa droga.

Para disa kohësh u botua letra e një narkomani të ri nga Prishtina, me nofken "Cani", nxënës i shkollës së Mesme "Ali Sokoli", i cili njëherësh kërkonte ndihmë nga specialistët dhe institucionet e Kosovës që ta shërojnë dhe ta nxjerrin nga kthetrat e drogës, ku ka hyrë me vetëdëshirë. Rrëfimi i tij është ky: "Drogën e fillova para dy vjetësh, në një party në Prishtinë, ku e provova marihuanën për herë të parë unë dhe shokët e mi. Prej asaj dite as unë dhe as shokët nuk mundëm ta lëmë pluhurin e bardhë.

 Sot, jemi të varur plotësisht.

E filluam duke menduar se do të dukemi "cool", apo "zanzi be njeri". Kishim përshtypjen se femrat "kalleshin" pas nesh. Të gjithë besonim se kjo është në modë jo vetëm këtu ndër ne, por në gjithë botën. Tash gadi çdo mbrëmje marrim dozën e caktuar nëpër kafiteritë ose diskot e Prishtinës. Ka raste kur marrim edhe një dozë. Pastaj kthehemi në shtëpi, me sy në gropë dhe organizëm të dërmuar.

Nuk na intereson asgjë, as për familjen tonë, pos se si ta sigurojmë dozën tjetër të pluhurit të bardhë.

Dhe shumë herë e pyesim vetën: "Pse e filluam?". Por kur nuk kemi drogë, atëherë mallkojmë:" Ah drogën e nanës". Pastaj fillon grindja në mes nesh: "Ti me shtyre të marrë drogë, jo ti ishe fajtor." Ka raste kur ndonjëri nga shokët tonë përfundon në spital nga doza e tepruar, apo nga kriza e abstinencës."
"Cani" kërkon ndihmë dhe këshilla nga mjekët, institucionet shëndetësore dhe spitali, sepse thotë ai: "dua ta braktisë drogën, dua t'i kthehem jetës normale.

 "Në letrën e botuar  erdhi një Email me nënshkrimin Eva- Qualcom- Gjakovë, e cila ishte e gatshme që të kontaktojë drejtëpëdrejtë me Canin dhe shokët e tij për t'i këshilluar se droga është e dëmshme dhe duhet ta barktisin. Ndërkaq, nuk reagoi asnjë institucion shëndetësor dhe asnjë qendër rehabilituese. Cani mbeti pa ndihmën e kërkuar!

Po cilat janë mundësitë e institucionëve shëndetësore në Kosovë apo institucioneve të specializuara që t'u ndihmojnë narkomanëve?


Organizata Botërore e Shëndetësisë në një raport të majit 2001 për Kosovë shkruan:"


1.Në Kosovë përdorën të gjitha llojet e drogës.

2.Nga nxënësit e shkollave droga konsumohet në nivelin që është i krahasueshëm me shtetet e BE-së.

3.Ka rritje të hetueshme të përdorimit të heroinës.

 4.Përdorimi i shiringave për marrjen e drogës është më i vogël se sa në BE.

 5.Është sinjifikative lehtësia e marrjes se narkotikëve nëpër barnatore.

 6.Është më i madh përdorimi i shiringave nga dy a më shumë veta", përfundon raporti i OBSH-së.

 Të gjitha krahasimet bëhen më shtetët e BE-së.

Droga në Kosovë mund të gjendet me lehtësi dhe me çmim 20-30 € paketimi, varësisht nga cilësia.

 Por droga më së shumti konsumohet në Prishtinë dhe në Gjilan. Këtë e dëshmojnë rastet në Klinikën neuropsikiatrike të Prishtinës. Ka dyshime se dilerët ua shpërndajnë falas drogën nxënësve të shkollave fillore, duke "rekrutuar" konsumatorë të ardhshëm.

 Këtë e pohojnë edhe Toni dhe Agimi ish nxënës të shkollës fillore "Gj. F." në Prishtinë, të cilët thonë se e kanë provuar një herë, falas, por kurrë nuk e kanë vazhduar më.

 Disa pedagogë më të cilët biseduam janë kategorikë se droga nuk shitet përreth shkollava, as nuk konsumohet brenda lokaleve shkollore. Blerta dhe Vjollca, poashtu nga Prishtina thonë se djemtë kanë provuar t'ua qesin pluhurin e bardhë edhe në gotën e Coca-colës. Ato dyshojnë në kamarierin dhe pronarin e kafeterisë, emrin e së cilës nuk duan ta thonë.

Të gjitha mediat lokale në Kosovë kanë shkruar se barnatorët vendore japin pa kurrëfarë recete, mjete narkotike. Autorët e këtyre shkrimeve thonë se kanë bërë prova vetë dhe kanë pasur sukses që të marrin narkotikë pa udhëzimet e mjekut.

Mirëpo, njëri nga gazetarët që është marrë me këtë temë të shitjes së lirë të mjeteve narkotike nëpër barnatore, (kësaj radhe dëshiron të mbetët anonim), thotë se ka pasur kërcënime telefonike nga furnizuesit e barnatorëve, apo shitësit në farmaci.

Një pjesë e madhe e atyre që sherbëjnë nëpër faramaci nuk janë famarcistë. Shitjen pa recetë të narkotikëve e pohoJnë mjekët, këtë e konfirmoi edhe Organizata Botërore e Shëndetësisë në raportin e majit 2001.

Vitin e kaluar janë regjistruar 60 raste të përdorimit të drogës, që janë raportuar ose arrestuar nga policia. Për këtë vit ende nuk kemi shënime të plota. Ne patrullojmë rreth shkollave, por nuk kemi vërejtur dilerë të drogave ....Policia nuk ka të dhëna për numrin e konsumuesve as të dilerëve, sepse nga policia serbe nuk ka trasheguar asnjë dokumentacion.

Policia përballet edhe me probleme të tjera shumë më të mprehta, siç është prostitucioni. Shërbime të veçanta anti-drogë ...Kemi krijuar një njësit pilot nga Sherbimi Policor i Kosovës në Gjilan dhe rezultatët e para janë inkurajuese. Do ta bartim edhe në qendrat e tjera, sepse policët vendor janë treguar më të shuksesshëm në këtë aspekt".

Konsumimi i drogës edhe më tutje është ndër problemet më shqetësuese në Kosovë, ndërsa dr.Berisha nga Klinika Nuropsikiatrike mendon se "Nëse nuk fillojmë që tash të merremi më seriozisht me këtë problem, së shpejti gjendja mund të bëhet alarmante". Numri i narkomanëve po rritet në mënyrë të frikshme. Të rinjtë mbetën edhe më tutje konsumatorët dhe viktimat potenciale, ndërsa narkomani dhe narkomania hap edhe probleme e plagë të tjera sociale si janë vjedhja, prostitucioni, dramat familjare, depresionin dhe streset, të cilat edhe ashtu janë mjaft të pranishme në shoqërinë kosovare të pasluftës.

Rifat Jashari: Qeveria Thaçi si gjithë të tjerat

Kryefamiljari i familjes Jashari në Prekaz, Rifat Jashari ka shprehur zhgënjimin e tij të thellë për gjendjen në Kosovë.

 

Ai ka kritikuar qeverinë aktuale, duke thënë se “ata që janë aktualisht në pushtet kanë kritikuar ata që kanë qenë me herët në pushtet, por kur kanë ardhur vetë aty, nuk kanë bërë asgjë më shumë, përkundrazi.”

“Krejt kjo garniturë qeveritare që është tani në pushtet, ka bërë akuza të mëdha ndaj qeverive të kaluara, se po e hajnë shtetin, se po e keqpërdorin buxhetin e shtetit. Më tregoni çka bënë këta që janë tani në qeveri tani. Çka bënë më shumë se të tjerët”, - ka thënë Jashari në një intervistë për RTK.

Sipas Jasharit, ministrat i lënë makinat ndezur për t’u ngrohur kur janë në mbledhje dhe shpenzojnë shumë për telefona kur të tjerët nuk kanë ushqim për të ngrënë.
Kryefamiljari i Jasharëve ka thënë se e di që në Skenderaj janë vjedhur shumë vota, dhe prandaj ka votuar vetëm njëherë pas luftës.