Flori Bruqi:SLLOBODAN MILLOSHEVIQI - AGJENT I CIA-s!

Kryespiuni serb, për tetë vjet agjent i CIA-s

UASHINGTON – Ish-shefi i sigurimit shtetëror serb, Jovica Stanishiq, për tetë vjet me radhë ka qenë njeriu kryesor i shërbimit të inteligjencës amerikane (CIA) në Beograd, shkruan gazeta Los Angeles Times. Madje, sipas kësaj gazete, CIA tashmë ia ka dorëzuar Tribunalit të Hagës – ku është duke u gjykuar Stanishiq – një dokument sekret ku përshkruhet ndihma që ky i fundit ia ka dhënë shërbimit të inteligjencës amerikane.

Sipas kësaj gazete, Stanishiq ishte kontaktuar qysh në vitin 1992 nga CIA, respektivisht nga oficeri i shërbimit amerikan të inteligjencës, William Lofgren, dhe shton se, ata dy ishin takuar në parkun Topçider të Beogradit, ku kishin arritur partneritet sekret, për të cilin askush nuk ka ditur gjë.

Në këtë shkrim theksohet se Stanishiq konsiderohej si truri i regjimit të Millosheviqit, mirëpo shpjegohet se Lofgren kishte pasur nevojë për ndihmë, pasi që CIA nuk kishte informata se çfarë po ngjante në Jugosllavi, në momentin kur kishte shpërthyer lufta.

Sipas shkrimit në fjalë, Stanishiq dhe Lofgern kanë zhvilluar takime sekrete në anije dhe shtëpi të sigurta buzë lumit Sava, ku kanë shkëmbyer informata për funksionimin e regjimit të Millosheviqit.

Stanishiq, i cili po gjykohet në Hagë për krimet serbe të luftës në Kroaci dhe Bosnjë-Hercegovinë, dhe mund të dënohet me burg të përjetshëm, para Gjyqit është thirrur në aleatët e tij amerikanë, ndërsa CIA i është përgjigjur kësaj “thirrjeje” dhe ia ka paraqitur Gjykatës së Hagës një dokument të besueshëm, ku bëhet i ditur kontributi i Stanishiqit dhe dëshmitë për ndihmën që ia ka ofruar ai këtij shërbimi.

Dokumenti, sipas kësaj gazete është i mbyllur, ndërsa seanca gjyqësore kur do të merret parasysh ky dokument nuk do të jetë e hapur për opinion.

Lofgren, i cili tashmë ndodhet në pension, ka thënë se CIA e ka dorëzuar këtë dokument për të dëshmuar se, “ky njeri i keq, ka bërë mjaft gjëra të mira, mirëpo nuk i hedhë poshtë akuzat ndaj Stanishiqit”.

Stanishiq ndërkaq, ka paraqitur në letër bashkëpunimet e tij me shërbimet e ndryshme botërore, ku potencon përpjekjet e tij për të ndikuar te Millosheviqi për të qenë “më i matur”, si dhe bashkëpunimin intensiv që e ka pasur me CIA-n – në kohën kur dy shtetet nuk kanë pasur raporte të mira – për të “ndaluar krizën”.

Millosheviqi e kishte shkarkuar Stanishiqin nga detyra në vitin 1998. Shkaqet e shkarkimit asnjëherë nuk janë bërë të ditura. Stanishiq është arrestuar në vitin 2003 dhe dërguar në Tribunalin e Hagës.

Në vitin 1995 Stiv Cvetiq (Steve Cvetich), kryetar i organizatës çetnike "Vëllezërit e Drazhës" me seli në Kanada dhe anëtar nderi i "Kongresit të serbëve të Kanadasë", ka deklaruar, se, "Sllobodan Millosheviqi është agjent shumëvjeçar me rrogë i CIA-s dhe ka për detyrë të shkatërrojë Jugosllavinë…" - kështu ka shkruar gazeta "Slobodni Tjednik" e Zagrebit në vitin 1995, në një artikull me titull "Slobodan Miloševič Agent CIA-e!!! - Sllobodan Millosheviq - Agjent i CIA-s!!!", dhe të njejtin shkrim e ka botuar edhe revista "Zëri shqiptar", Nr.10 datë 10 tetor 1995, në faqe 19. Ai me këtë rast ka pohuar se "organizata e tij në Kanada posedon dokumkentin me të cilin dëshmohet kjo në mënyrë të pakonestueshme"! Z.Cvetiq gjithashtu ka deklaruar se edhe Radovan Karaxhiqi një kohë të gjatë punon për agjensinë britanike të spiunimit!

http://www.novinite.com/view_news.php?id=101640

http://www.youtube.com/watch?v=cMA69c6SLDk

http://mihalisk.blogspot.com/2009/04/milosevics-top-agent-and-killer-was.html

http://articles.latimes.com/2009/mar/01/world/fg-serbia-spy-cia1

==================================

Për të sjelluar argumente shtesë lidhur me bashkëpunimin e Sllobodan Millosheviqit dhe të Radovan Karaxhiqit me "Shoqërinë Kissinger", me fondacionin "Soros" etj., ju ftojë të lexoni me kujdes shkrimin e studiuesit anglez David Icke:

http://floripress.blogspot.com/2013/02/david-icke-e-verteta-rreth-bosnjes-dhe.html

Sllobodan Millosheviç (ser.:Слободан Милошевић) ka lindur në Pozharevc, Jugosllavi më 20 gusht 1941 dhe ka vdekur në Hagë, Holandë më 11 mars 2006. Gjatä karrierës së tij politike, Millosheviç mbajti postin e Presidentit të Republikës së Serbisë për periudhën 1989-1997, dhe postin e presidentit të Republikës Federale të Jugosllavisë për periudhën 1997-2000, kryetar i Partisë Socialiste të Serbisë nga krijimi i saj më 1992 deri në vitin 2001, dhe i akuzuar për krime lufte dhe krime kundër njerëzimit.



Prindërit e Sllobodan Millosheviç, Svetozar Milosheviç dhe Stanislava Milosheviç u divorcuan pak vite pas lindjes së Sllobodan Millosheviç. Babai i tij, prift në Kishën Ortodokse Serbe kreu vetëvrasje në vitin 1962. Nëna, Stanislava, mësuese shkolle, do të kryejë vetëvrasje (varje) në vitin 1974. Gjatë viteve të gjimnazit Millosheviçi e takon gruan e tij të ardhshme Mira Markoviç (Marković), figurë fondamentale e politikës Serbe në vitet 90 dhe inspiruese e rilindjes së nacionalizmit serb. Diplomohet jurist më 1964 në Beograd dhe i bashkohet Lidhjes Komuniste të Serbisë.
Millosheviç fillon të punojë si funksionar në firmat shtetërore të Serbisë: së pari në kompaninë e gazit e pastaj në Beogradska Banka.

Rishfaqja e nacionalizmit serb

Ngritja e karrierës së tij fillon në vitin 1986: Millosheviç zgjidhet president i Lidhjes Komuniste të Serbisë, falë përkrahjes së Presidentit të Serbisë, Ivan Stambolliq (Stambolić), mikut të tij personal dhe tutorit politik. Vitet 90-të karakterizohen nga ringjallja e nacionalizmit serb dhe për largimin nga modeli i Jugosllavisë titiste. Nacionalizmi merr hovë kur më 24 shtator 1986 e përditshmja beogradase Veçernje Novosti (Večernje Novosti) publikon pjesë të një dokumenti të titulluar Memorandumi i Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Serbisë (Memorandum SANU ose Memorandum Srpske Akademije Nauka i Umjetnosti). Në këtë vepër, të redaktuar nga intelektualët serbë të udhëhequr nga novelisti Dobrica Qosiq (Ćosić), përpunohet aktakuza kundër Titos për veprimtari antiserbe, dhe përshkruhet një projekt për eliminimin e plotë të Serbëve nga Kosova. Edhe pse elita komuniste distancohet nga ai memorandum, Millosheviçi heshti.

Marrja e pushtetit

Në mesin e viteve 80-të situata paraqitej më e vështirë në Kosovë, me tensione ndërmjet serbëve e shqiptarëve, kurse në Kroaci dhe Bosnje-Hercegovinë situata ishte relativisht më e qetë. Më 1987 Presidenti i Republikës Socialiste të Serbisë, Stambolliq dërgon Millosheviçin në Kosovë për të dëgjuar ankesat e Serbëve kundër udhëheqjes partiake dhe shtetërore në Kosovë. Në një situatë të tensionuar, të krijuar artificialisht nga grupe të Serbëve, banorë të Kosovës, Milosheviq deklaron para turmës së Serbëve të mbledhur se “askush më nuk do të guxojë tju rrahë juve.”

Presidenca e Serbisë

I aftë për të drejtuar (nëse jo për të krijuar dhe nxitur ) ndjenjat e opinion publik serb, Millosheviçi pastron klasën e tërë politike serbe, nën akuzën për paaftësi. Më 1987 Stambolliq detyrohet të japë dorëheqjen dhe Millosheviçi bëhet President i Republikës së Serbisë në vend të tij. Më 1988 acarohet edhe më tej situata në Kosovë dhe në republikat tjera, veçanërisht në Slloveni. Ndërsa Millosheviçi mbështeste një model centralist në planin ekonomik dhe politik, në drejtim të cilit do të ishte Serbia si republika më e madhe e federatës, Lubjana me kryetarin Millan Kuçan (Milan Kučan) mbështeste të drejtën për vetëvendosje të republikave dhe respektimin e pakicave dhe autonomisë.
Millosheviçi e kuptoi që zotëronte përkrahje të madhe popullore: Serbët panë në të një udhëheqës të një kombi krenar, një udhëheqës karizmatik. Kisha Ortodokse Serbe e përkrahu atë po ashtu. Propaganda serbe e ringjalli mitin e fitores së thyer, i cili sipas Serbëve ju pengua bashkimi politik i të gjithë Serbëve ndërsa në Serbi ishin ndarë dy krahina, Kosova dhe Vojvodina. Në mars 1989 modifikohet njëanësisht kushtetutat kosovare dhe serbe, që ja hoqi autonomin Kosovës. Më 28 qershor 1989, 600 vjet pas betejë së Fushë Kosovës, mblidhen qindra mijëra Serb në Fushën e Mëllenjave ku Millosheviçi jep një fjalim luftënxitës. Shqiptarët qëndrojnë të mbyllur në shtëpi. Më 19 nëntor 1989 mblidhen një milion manifestues në Beograd.

Fundi i Jugosllavisë

Në janar të 1990 mbahet kongresi i 14-të dhe i fundit i LKJ-së. Millan Kuçan (Milan Kučan), që udhëhiqte delegacionin slloven, vendos që delegacioni i Sllovenisë të tërhiqet, dhe pastaj të njëjtën e bëri edhe Kroati Ivica Raçan (Ivica Račan). Ky ishte fundi politik i Jugosllavisë federale dhe multietnike. Në qershor të 1990 Millosheviçi riemëron lidhjen komuniste serbe në Partia Socialiste Serbe, nga e cila zgjedhet kryetar. Në janar 1991 zbulohet shtypja ilegale e monedhës federale nga ana e qeverisë serbe, ndërsa në janar Millosheviçi dërgon ushtrinë për të ndërprere protestat e opozitës në Beograd. Pas referendumeve popullore më 25 qershor të 1991, Sllovenia dhe Kroacia shpallin pavarësinë.

Lufta në Kroaci dhe Bosnje-Hercegovinë

Ushtria federale intervenoi në Slloveni. Millosheviçi nuk ishte i interesuar në vendin, etnikisht kompakt dhe i përkrahur nga Austria dhe Gjermania. Lufta përfund pas dhjetë ditëve, më 8 gusht. Vëmendja e Millosheviçit zhvendoset në Kroaci, në veçanti në regjionet e banuara me Serb në fushat e Sllavonisë dhe të regjionit malor të Krajinës. Milosheviqi nuk pranoi që popullatat serb të jetonin jashtë Jugosllavisë së re ku përfshihet Serbia dhe Mali i Zi. Projekti i tij ishte që të aneksoj territoret e banuara me Serb në Kroaci dhe gjysmën e Bosnje-Hercegovinës ku lufta më 1991 ende nuk kishte filluar. Në gjysmën e vitit 1991 Millosheviçi, ushtria federale jugosllave dhe trupat paraushtarake fillojnë një luftës të ashpër kundër Kroacisë.



 Viktima e parë është qyteti multietnik i Vukovarit, ku bashkëjetesa mes kroatëve dhe serbëve ishte historike. Ushtria jugosllave futet në thellësi të territorit kroat duket arritur të granatoj Zagrebin. Mas referendumit për pavarësi në Bosnje të mbajtur më 29 shkurt 1992, i cili u bojkutua nga Serbët e Bosnjës, filloi lufta e Bosnjës. Millosheviçi përkrahu ushtarakisht dhe politikisht Radovan Karaxhiqin (Karadžić), udhëheqësin e serbëve të Bosnjës dhe kriminelin e luftës. Lufta e Bosnjës u përfundua më 21 nëntor 1995 me marrëveshjet e Dejtonit (Dayton), të cilin Millosheviçi e nënshkruan për Serbët e Bosnjës përkundër dëshirës së tyre. Millosheviçi pas kësaj u cilësua njeri i paqes dhe u la në pushtet.Vlenë të thekësohet se Bosnja nga marrëveshja e Daytonit humbi shumicen e qeverisjes vendore, kështu shteti i Bosnjës dhe Hercegovinës edhe pse i dëmtuar nga lufta humbi përparsinë politike duke marrë vetem 49% të qeverisjës, ndërsa 51% iu takonin Serbve.

Lufta e Kosovës dhe rënia e Millosheviçit

Në nëntor 1996 Millosheviçi u zgjedh president i Republikës Federale Jugosllave (ku përfshihet Serbia dhe Mali i Zi). Në të njëjtin vit koalicioni opozitar Zajedno (Së bashku) i fiton zgjedhjet lokale në disa komuna, por fitoret nuk pranohen nga pozita. Pas protestave të vazhdueshme të studentëve dhe popullit në Beograd për 11 javë me radhë, Milosheviçi i pranoi zgjedhjet. Më zgjedhjet presidenciale serbe, më vonë, fiton Millan Millutinoviq (Milan Milutinović), bashkëpunëtor i ngushtë i Millosheviçit.


Postier i baltosur i Millosheviçit

Në këtë kohë u intensifikuan sulmet e UÇK-së në Kosovë. Në Rambuje (Rambouillet) dështuan përpjekjet për zgjedhjet e konfliktit të Kosovës. Në mes marsit dhe qershorit 1999 NATO bombardoi Jugosllavin duke e detyruar Millosheviçin të tërheq forcat nga Kosova. I izoluar në nivelin ndërkombëtar dhe kombëtar (Mali i Zi nuk i pranonte më institucionet federale), Millosheviçi u rikandidua në zgjedhjet e 24 shtatorit 2000, falë një reforme kushtetuese. Ai u mund nga Vojisllav Koshtunica (Vojislav Koštunica), një nacionalist më i moderuar, dhe me 6 tetor u shty të pranoj humbjen pas një proteste të madhe që shpiu te zënia e parlamentit nga protestuesit.
Kryeministri serb Zoran Gjingjiç (Đinđić) e dorëzoi në Gjykatën Ndërkombëtar për Krime në ish-Jugosllavi në Hagë me 28 qershor 2001, edhe përkundër kundërshtimit të Koshtunicës dhe një pjesë të opinionit publik serb.


Millosheviçi u akuzua për krime kundër njerëzimit për operacionet e ushtrisë jugosllave në Kroaci, Bosnje-Hercegovinë dhe Kosovë. Ai po ashtu u akuzua për vrasjen në mënyrë barbare të Ivan Stambolliqit, mentorit të tij nga vitet 80 dhe kundërshtarit të zgjedhjeve presidenciale të vitit 2000.
Millosheviçi u gjet i vdekur në qelinë e tij në Hagë më 11 mars 2006 disa muaj para se të përfundoj gjykimi i tij në Hagë.

DAVID ICKE: E VËRTETA RRETH BOSNJËS DHE KOSOVËS

 Më 19 Dhjetor të vitit 1994, shkrimtari Warren Hough deklaroi se Henry Kissinger ishte akuzuar nga presidenti francez Mitterand se ishte “kryemanipulatori” i konfliktit jugosllav. Thuhet se deklarata është bërë në një mbledhje të Konferencës Europiane të Sigurisë në Budapest, Hungari. Sipas Warren Hough: "Si pjesë e planeve të tyre të luftës, udhëheqësit serbë shpenzuan miliona dollarë për kontrata dhe pagesa në Shtetet e Bashkuara. Burime nga Wall Street theksojnë se shumica e këtyre marrëveshjeve jetë - shkurtra, me sa duket u sajuan për të fituar para për firmën këshillimore të Kissinger "Shoqëria Kissinger“, drejtor themelues i së cilës ishte Lord Carrington, një ndërmjetësues për „paqe“ në ish-Jugosllavi. Gjithashtu u fituan para edhe nga dy miqtë e Kissinger’it, Lawrence Eagleberger dhe Brent Scowcroft.

Një shqyrtim i dokumentave të bankës në Nju Jork (New York City) tregoi se që në fillim të vitit 1992, Eagleberger (ish Sekretari amerikan i Shtetit) dhe Scowcroft (Këshilltar i Xhorxh Bushit për sigurinë kombëtare në shtëpinë e bardhë), i fshehën serbëve një „lidhje/burim parash“, ndërsa ata me sa duket po formulonin „pozicionin asnjanës të SHBA-së“ ndaj fraksioneve etnike ndërluftuese të ish’Jugosllavisë.

„Është me interes fakti që Sir Alfred Sherman ka qenë këshilltar i udhëheqësit serb Radovan Karaxhiç, i cili vepronte nga një apartament ngjitur me zyrën e tij. Sipas kërkimit të publikuar, Sherman njihet si „shpikësi i Margaret Thaçer-it“, dhe ai ishte në ballë të manovrimeve të cilat sollën zgjedhjen e saj.

Serbët u sponsorizuan nga Elita e pushtetit në Beograd nëpërmjet bankave të përfshira në pastrimin e parave të pista, të cilat ishin para droge. Gjithashtu është mahnitës fakti se sa “fondacione” u ngritën në ish Jugosllavi nga spekullatori financiar George Soros. Ai i ngriti këto fronte në Bosnie, Kroaci, Shqipëri, Slloveni dhe Beograd. Sorosi është një mik i ngushtë i Lawrence Eagleberger i ‘Shoqërisë Kissinger’, ish ambasador amerikan në Beograd dhe një aleat i ngushtë i Sllobodan Millosheviçit.

.............................................

Shikoni nje material interesant per Masakren e Serbrenices!

.................................

Sipas shkrimtarit dhe studiuesit Ben Vidgen, i cili shkroi në revistën Nexus, në Shkurt të vitit 1996, Amerika, Gjermania dhe Izraeli po drejtonin një transport ajror sekret armësh për Kroacinë dhe Bosnien. Që në fillim të konfliktit, gazetarë francezë bënë të ditur në vitin 1994 që agjentët e CIA-s po i nxisnin Muslimanët e Bosnjes drejt kundërsulmeve kokëkrisura dhe të pashpresa kundër serbëve me premtimet e gënjeshtërta të mbështetjes nga amerikanët. Fakt ky i mbështetur dhe nga George Kenney, një zyrtar amerikan i ngarkuar me çështjet jugosllave në Departamentin e Shtetit Amerikan, derisa ai dha dorëheqjen i indinjuar me 14 Gusht të vitit 1992.

Warren Hough deklaron se ndërsa muslimanëve iu ngrit kurthi, rrjeti i Kissinger-it po luante lojën e „të mirit - të keqit“, të cilën e përdorin shpesh manipuluesit. Dy udhëheqësit serbë, Milloseviç dhe Karazhiç ishin pjesmarrës të kësaj loje. Sipas Hough-it: "Nën këtë skenar, Milloseviçi, klienti i Shoqërisë Kissinger, hodhi poshtë dhe dënoi publikisht sulmin e paligjshëm të trupave të Karaxhiçit kundër muslimanëve të Bosnjës. Por në mënyrë të maskuar qeveria e Millosheviçit furnizoi forcat “tradhëtare” të Karaxhiçit me të gjitha armët dhe mbështetjen që atyre u nevojitej për të zhvilluar një “luftë shfarosëse” e të paepur kundër fqinjëve të tyre muslimanë. Sigurisht, furnizimi i muslimanëve u bllokua nga konfiskimi i armëve nga OKB-së. Studimi gjithashtu pohon se Arabia Saudite, një tirani fashiste në vetvete, po futej në kurth nga ky plan.

Sipas disa burimeve, mbreti Fahd sigurohej vazhdimisht që SHBA-ja planifikonte të hiqte konfiskimin e armëve në kohë për të lejuar që armët të mbërrinin tek muslimanët. Rrjedhimisht, mbreti bindi udhëheqësit e tjerë islamikë të kishin besim tek Uashingtoni. Tani monarkia saudite denoncohet si tradhëtare e Islamit gjë e cila, sigurisht, iu vjen për shtat manipuluesve.

Duke marrë parasysh të gjitha këto, ka disa lidhje interesante mes “ndërmjetësuesve të paqes” në Bosnie. Lord Carrington anëtar i (Instituti Mbretëror i Çështjeve Ndërkombëtare, Bilderberger, Komisioni Trilateral, Comm 300), Lord Owen anëtar i ( Bilderberger, Komisioni Trilateral ) dhe Karl Bildt i Suedisë ( Bilderberger ) ndoqën njëri-tjetrin si “ndërmjetësues paqeje”, zyrtarë për Bashkimin Europian në ish Jugosllavi. Cyrus Vance anëtar i ( KMJ, KT, Bil, Comm 300 ) ishte “ndërmjetësuesi për paqe” i OKB-së, ndërsa në të njëjtën kohë ishte një drejtor i disa fabrikave të quajtura ‘Manufacturers Hanover Trust’. Kur Vance doli në pension, OKB-ja caktoi norvegjezin Thorvald Stoltenberg, anëtar i (KT, Bil) dhe kur Xhimi Karter anëtar i ( KT ) dështoi në mënyrë të kuptueshme “të arrijë paqe”, “fluturon” në Bosnje si një “negociator i pavarur”.

Më vonë erdhi Richard Holbrooke anëtar i (KT, KMJ, Bil), i dërguari i paqes së Bill Clinton anëtar i ( KMJ, KT, Bil ) dhe ambasadori amerikan në Jugosllavi ishte Warren Zimmerman anëtar i ( KT, KMJ ), për të raportuar tek Warren Christopher anëtar i ( TC, CFR ). E mbani mend gjenocidin e tmerrshëm në Ruanda? Kush mbërriti në Ruanda pak ditë përpara se të arratiset në një “mision të fshehtë diplomatik”? Lord Carrington dhe Henry Kissinger. A mund të fluturojnë derrat?

Kështu, sajimi i “konfliktit boshnjak” solli krijimin e forcës më të madhe shumëkombëshe që nga lufta e dytë botërore, e cila u mundësua në saje të vuajtjeve çnjerëzore të shkaktuara me paramendim. Personi kryesor për këtë ushtri botërore të NATO-s ishte Bill Clinton ( KMJ, KT, Bil ), “njeriu lepe-peqe” për David Rockefeller dhe Elitën.

Në 6 Dhjetor 1995 ne pamë një reklamë (citim) prej një faqe (në gazetën e kontrolluar nga CIA, ‘Washington Post’) të afishuar nga një organizatë e cila e quante veten “Komiteti për Udhëheqje Amerikane në Bosnje”, firmosur nga Zbigniew Brzezinski ( KMJ, themeluesi i KT, Bil ), Kongresmeni Stephen Solarz (KMJ), Gorge Soros ( Bil ), Michael Armacost ( KMJ dhe president i Elite Brookings Institute ) dhe Leslie Gelb ( KT, president i KMJ ). “Ne kemi shtete një partiake brenda një bote një partiake, nën një ushtri një partiake. Sa të tjerë duhet të vuajnë përpara se lolot politikanë të ndalojnë së qënuri leshko? Sa tragjedi të tjera do të ndodhin përpara se raca njerëzore të marrë nën kontroll fatin e vet?

* * *

Çfarë është e vërtetë për Bosnjën, është gjithashtu e vërtetë për konfliktin në Kosovë, faza e dytë në axhendën e NATO - Illuminati për Ballkanin. Përsëri kemi pamjen groteske të Madeleine Albright, Sekretarja amerikane e Shtetit dhe Priftëreshë e Lartë e politikës amerikane, duke bërë fjalime rreth “paqes” dhe “lirisë” kur ajo vetë është përgjegjëse për implementimin e politikave të gjenocidit. Kjo është e njëjta Madeleine Albright e cila ishte përfshirë në Projektin Monark dhe programe të tjera të kontrollit të mendjes, në të cilat një numër i pafund fëmijësh janë torturuar dhe traumatizuar përtej imagjinatës.

Për të, tmerret e Kosovës ishin të pakuptimta të papërfillshme, përveçse një mënyrë për të arritur synimin e atyre të cilëve ajo u shërben skllavërisht. Kujtoni ‘kukullat’ ( aktorët ) e tjerë madhorë në masakrën e Kosovës, Bill Clinton dhe Tony Blair. Të dy lojtarë të mirë informuar në lojën e kontrollit global për llogari të zotërinjve të tyre. Të dy janë pasues besnikë të rrymës së vrasësve të mëdhenj plotësisht të korruptuar, të cilët kanë pushtuar Shtëpinë e Bardhë dhe Downing Street. Ata e dinë që personat të cilët aplikojnë diskriminimin etnik të shqiptarëve, kontrollohen nga të njëjtët persona të cilët imponojnë bombardimet e NATO-s në përgjigje të këtij “spastrimi etnik”.

Me afrimin e mijëvjeçarit, krijimi i kaosit global do të rritet në çdo veprim dhe ekziston mundësia që ajo që po shohim sot në Kosovë do të përshkallëzojë në një konflikt shumë më të gjerë. Mendoni për përfshirjen e Kinës në armiqësi të ardhshme si dhe NATO-n që shfaqet si forca policore globale. Ne kemi nevojë të mos i drejtohemi më politikanëve për përgjigje dhe të fillojmë të organizohemi në komunitetet tona, për të ndërtuar ekonomi dhe organizata vendore, të cilat mund të veprojnë jashtë këtij manipulimi.

Një ekspozim i mirë me qëllim, do të ishte një bojkotim masiv i të gjitha zgjedhjeve të shtetit dhe kombëtare. Votimi në rrethanat e tanishme do të thotë t’i japësh besim një sistemi që është projektuar të na kontrollojë dhe jo të na çlirojë. Duke refuzuar votimin dhe pjesmarrjen në të, ne tregojmë atë që ndiejmë. Ne mund t’i themi manipuluesve: “Ne dimë dhe kuptojmë se çfarë po bëni por tashmë loja juaj trilluese ka mbaruar. Ne nuk do të manipulohemi më duke mbështetur dhe mbrojtur shtetin një partiak, botën një partiake dhe rudimentet e një mentaliteti post komunist.”

.....................................................

_________________________________

THE TRUTH ABOUT BOSNIA AND KOSOVO

by David Icke

On December 19, 1994, writer Warren Hough claimed that Henry Kissinger was accused by French President Mitterand of being the "master manipulator" of the Yugoslav conflict. The allegation is said to have been made at a meeting of the European Security Conference in Budapest, Hungary. According to Warren Hough: "As part of their war plans, the Serb leaders spent millions of dollars on contracts and payoffs in the United States. Wall Street sources say that most of these short-lived deals were apparently set up to make money for Kissingers consulting firm, Kissinger Associates, the founding director of which was Lord Carrington, a "peace" negotiator in the former Yugoslavia. Money was also made for two of Kissinger's cronies, Lawrence Eagleberger and Brent Scowcroft. A review of bank records in New York City revealed that

as early as 1992 Eagleberger (former US Secretary of State) and Scowcroft (White House national security advisor for George Bush) concealed a compromising 'cash nexus' to the Serbs while they were supposedly formulating "impartial US positions" toward the warring ethnic factions of the former Yugoslavia."

It is a point of interest that an advisor to Serb leader Radovan Karadzic has been Sir Alfred Sherman, who has operated from an apartment next door to Karadzic's office. According to published research, Sherman is known as the "inventor of Margaret Thatcher", and he was at the forefront of the manuvering that led to her election. The Serbs were funded by the Elite via Belgrade banks involving in massive drug money laundering. It is also amazing how many "foundations" were set up in the former Yugoslavia by financial speculator George Soros. He has set up these fronts in Bosnia, Croatia, Slovenia and Belgrade. Soros is a close friend of Lawrence Eagleberger at Kissinger Associates, the former US ambassador to Belgrade and a close ally of Slobodon Milosevic. According to writer and researcher Ben Vidgen, writing in Nexus magazine in February 1996, America, Germany and Israel were running a secret airlift of arms to Croatia and Bosnia from the start of the conflict.

French journalists revealed in 1994 that CIA agents were luring Bosnian Muslims into reckless and hopeless counter-attacks against the Serbs on false promises of US support - a fact backed up by George Kenney, an American official in charge of Yugoslav affairs at the US State Department until he quit in disgust on August 14, 1992. Warren Hough states that while the Muslims were set up, the Kissinger network was playing the "good guy-bad guy" game, which manipulators use so often. It involved the two Serb leaders, Milosevic and Karadzic. According to Hough:

"Under this scenario, Milosevic, the client of Kissinger Associates, publicly repudiated and condemned the illegal onslaught of Karadzic's troops against Bosnian Muslims. But covertly the Milosevic government furnished the "renegade" forces of Karadzic with all the weapons and support they needed to wage an implacable " war of extermination" against their Muslim neighbors. Muslin resupply was, of course, blocked by the UN arms embargo."

The research also claims that Saudi Arabia, itself a fascist tyranny, was being set up by this plan. According to some sources, King Fahd was repeatedly assured that the US planned to lift the arms embargo in time to allow weapons to reach the Muslims. As a result, the King convinced other Islamic leaders to have faith in Washington. Now, the Saudi monarchy is renounced as a traitor to Islam which, of course, suits the manipulators well. In the light of all this, there are some interesting connections between the "peace negotiators" in Bosnia. Lord Carrington (Royal Institute of International Affairs, Bilderberger, Trilateral Commission, Comm 300), Lord Owen (Bilderberger, Trilaterial Commission) and Sweden's Carl Bildt (Bilderberger) followed each other as official "peace negotiators" for the European Union in the former Yugoslavia. Cyrus Vance (CFR,TC,Bil,Comm300) was the UN "peace negotiator", while at the same time a director of Manufacturers Hanover Trust. When Vance resigned, the UN appointed Norway's Thorvald Stoltenberg (TC,Bil). And, when the understandably failed to "achieve peace", Jimmy Carter (TC) flies to Bosnia as an "independent negotiator".

Later came Richard Holbrooke (TC,CFR,Bil), the peace envoy of Bill Clinton (CFR,TC,Bil) and the US ambassador to Yugoslavia was Warren Zimmerman (TC,CFR) to reported to Warren Christopher (TC,CFR). Remember the horrific genocide in Rwanda? Who arrived in Rwanda just days before it broke out on an undisclosed "diplomatic mission"? Lord Carrington and Henry Kissinger. Can pigs fly?

So, the contrived "Bosnian Conflict" has led to the creation of the biggest multinational force assembled since World War II, made possible by deliberately-caused human suffering. The main front man for this NATO world army was Bill Clinton (CFR,TC,Bil), the "yes man" for David Rockefeller and the Elite.

On December 6, 1995 we saw a full-page advertisement in the (CIA-controlled) Washington Post placed by an organization calling itself the "Committee for American Leadership in Bosnia", signed by Zbigniew Brzezinski (CFR,TC founder,Bil), Congressman Stephen Solarz (CFR), George Soros (Bil), Michael Armacost (CFR and President of the Elite Brookings Institute) and Leslie Gelb (TC, president of CFR). We have one-party states within a one-party world under a one-party army. How many more have to suffer before the politcal stooges stop being duped? How many more tragedies before the human race takes control of its own destiny?

What is true of Bosnia is also true of the conflict in Kosovo, stage two in the Balkans NATO-Illuminati agenda. Again we have the grotesque sight of Madeleine Albright, the US Secretary of State and High Priestess of American politics, making speeches about "peace" and "freedom" when she is responsible for implementing policies of genocide. This is the same Madeleine Albright who is involved in Project Monarch and other mind control programmes in which endless numbers of children are tortured and traumatised beyond the imagination. To her, the horrors of Kosovo are meaningless, except as a means to achieve the goal of those she slavishly serves. Look at the other major puppets in the Kosovo massacre, Bill Clinton and Tony Blair. Both are knowing players in the game of global control on behalf of their puppet masters. Both are worthy successors to the stream of deeply corrupt mass murderers who have occupied the White House and Downing Street. They know that those who implement the abuse of ethnic Albanians are controlled by the same people who enforce the NATO bombings in response to this "ethnic cleansing". As the Millennium approaches, the creation of global chaos will be increased at every turn and there is every chance that what we are seeing in Kosovo today will escalate into a much wider conflict. Watch for the involvement of China in future hostilities also as NATO emerges as the global police force.

We need to stop looking to politicians for answers and start organizing ourselves in our own communities to build local economies and organizations which can operate outside this manipulation. A good statement of intent, in my view, would be a mass-boycott of all state and national elections. To vote under present circumstances is to give credence to a system that is designed to control us and not to set us free. By refusing to vote and have any part in it, we can show how we feel. We can say to the manipulators: " We know what you are doing and the game is up. We will no longer be manipulated into supporting and maintaining the one-party state and a one-party world."

......................................................

ËSHTË VETËM KUJTESË

Naim Kelmendi poet i lirisë dhe krenarisë kombëtare

NAIM KELMENDI

 

RUGOVA ART

PRISHTINË2012

 Download

Shkruan:Shaban Cakolli

Shkrimtari dhe poeti ynë tani më i njohur jo vetëm në hapësirën shqiptare por edhe më gjërë z.Naim Kelmendi,i lindur në Ruhot të Pejës që jeton dhe vepron në Prishtinë,nga fëmijëria ishte i lidhur ngusht me dashurinë për gjuhën, kombin dhe vendlindjen, i cili nisi herët të gërvishte në letra, duke bërë emër fillimisht në revista e më pas do të rrekët në fushën e letërsisë ku ne atëbotë me ëndëje lexonim poezitë e tij,tregime e novela, por që ndër kohë u bë emër i njohur  në gazetari,ku punoj dhjetëra vite në të përditshmën”Bota Sot”,e cila botohej në Zvicërr.Naim Kelmendi nga të gjitha rrymat e letërsisë shquhet në poezi,i cili mund të quhet edhe poet i krenarisë kombëtare,emërtim këtë të cilin e ka dëshmuar në vitin 2000 në përmbledhjen e tij poetike”Shqiptari vdes duke kënduar” e cila flet kryekëput për legjendën Jasharaj,por edhe të bëmat dhe krenaria e shqiptarëve për atdheun.

Në luftën e fundit  në Kosovë,Naim Kelmendi ishte mbi të gjitha luftëtar,reporter lufte,ku  gjenë guximin,frymëzimin,dashurinë dhe gatishmërinë,për të shtruar një varg temash të begata,figura të rëndësishme të atdhetarëve zbardhëjes së çështëjes kombëtare,duke i ofruar lexuesëve një sofër të begatshme shpirtërore,që kanë pasur një diciplinë dobiprurëse për lexuesit tanë,si dhe përmbledhja e tij poetike”Shqiptari vdes duke kënduar” mbetet kryevepër e tij,si dhe e dashur për lexuesit në tërësi.Nëse unë mendoj kështu për këtë kryevepër, duke e njohur  Naimin prej kohësh si mik dhe poet,shumë nga lexuesit duke lexuar dhjetëra përmbledhje të këtij poeti të madh, secili do të shquaj nga një përmbledhëje të tij si kryevepër në veti.Naim Kelmendi është një figurë e arrirë në botën e kulturës shqiptare, i cili me zgjuarësinë e tij prej intelektuali ia del aq bukur të vargëroj dhe të prezantoj të bukurën,shpirtëroren,para artdashësve të artit letrar.

Fillimisht pak fjalë për jetën dhe veprën e  Naim Kelmendit:

Naim Kelmendi u lind me 10 shtator 1959 në Ruhot të Pejës. Studioi në Fakultetin Filozofik të Prishtinës në Degën e Letërsisë dhe Gjuhës Shqipe. Shkruan poezi e prozë, por merret edhe me publicistikë. Nga kritika jonë letrare e kohës, konsiderohet si një ndër poetët tanë më të dalluar në poezinë tonë moderne. Edhe në fushën e publicistikës sonë Naim Kelmendi dallohet dhe çmohet si një ndër publicistët tanë më në zë,sidomos për angazhimin dhe guximin e tij intelektual në mision të fjalës së shkruar.

Ishte edhe reporter lufte i gazetës kombëtare “Bota sot” në luftën e Koshares me 1999.

Që nga viti 2002, pas kthimit nga Zvicra, ku kishte jetuar dhe vepruar që nga fillimi i viteve nëntëdhjeta, tash jeton dhe vepron në Kosovë.

Naim Kelmendi ka botuar deri tash këta libra:

Shtreza në fjalë,1985

Nyja e Gordit,1992

Albanoi,1992

Pse ashtu Pandorë,1993

Çka të bëj me dhembjen, 1993

Satanai me fytyrë tjetër, 1994

Eklipsi i diellit, 1997

Përballje me vdekjen,1999

Shqiptari vdes duke kënduar,2000

Kohë për të folur gurët, 2001

Sipërfaqja e padukshme,2003

Vrasja e deputetit-monografi,2003

Beteja e Koshares…,publicistikë,2008

Pikëpamje dhe reagime,publicistikë,2008

Në një jetë pas Krishtit,2010

Esenca,2010

Shqiptari vdes duke kënduar(botim i dytë),2010

Është vetëm kujtesë, 2012

Antologjia e dhembjes poetike, 2012

ËSHTË VETËM KUJTESË, 2012

Veprat e  Naim Kelmendit shquhen jo vetëm nga motivet krijuese,por edhe nga preokupimet e poetit, si dhe nga ndërtimi dhe nivelizimi poetik i fjalës së shkruar poetike.Këtë e  vërtetojnë lënda e tyre artistike, prurjet poetike, ku secila vepër  ka rëndësi në vete dhe asnjëra nga veprat e tij nuk është më pak e rëndësishme se tjetra.

“Shqiptari vdes duke kënduar”,Vepra poetike në fjalë, i kushtohet legjendës së trimërisë shqiptare dhe të sakrificës kombëtare, Adem Jasharit .  Ajo kap horizont më të gjerë të sakrificës shqiptare në historinë e saj shekullore, por dhe deri tek lufta, heroizmidhe qëndresa e Jasharëve, e që mbeten piemonti i sakrificës sonë kombëtare dhe i luftës për liri.

Tek vepra tjetër “Esenca” është një horizont tjetër i kuptimësisë, mendësisë dhe të të kuptuarit e gjuhës metaforike në shpjegimin e fenomeneve të jetës dhe më gjerë.

Tek përmbledhja”Antologji e dhembjes”se libri doli i suksesshëm,dhe mbetet një “Antologji e dhembjes…”, për poetin Podrimja, për ta ringjallur në vargjet e krijimet e këtyre poetëve, pra të 101 poetëve, që shkruan përkushtimet e tyre poetike nga dhembja njerëzore dhe poetike për poetin e madh, njeriun e madh dhe shqiptarin e madh Ali Podrimjen. Duke shoshitur kalimthi nëpër veprat e  Kelmendit të ndalemi pak tek vepra ”Është vetëm kujtesë”Por, me veprën”Është vetëm kujtesë”, mendoj se poeti ka gjakuar atë pikën kulmore të ligjërimit dhe ndërtimit të fjalës së shkruar poetike, për t’i vënë pikën dikund nivelit artistik të veprës.  këtë e dëshmon me pak vargje që flasin shumë,në kopërtinën e parë të librit: dhe s´ka asgjë përtej asaj që s´e dijmëpërfundimisht njëjshëm është vetëm kujtesë……

Naim Kelmendi autor i shumë veprave tani na vjen para lexuesëve me librin më të ri”Është vetëm  kujtesë” me një prurëje të zjarrtë,të arrirë të shenjuar e cila   sjell jehonen e vet te çdo lexues i mirëfilltë. Poezitë e kësaj përmbledhje janë të veçanta,me thesare të veçanta,si një gurrë që buron nga ky kopsht i pasur poetik. Naim Kelmendi me punën e tij prej krijuesi ka bërë një kthesë drejt modernitetit të letërsisë sonë.

Ai shquhet me lirikat e tij,me lirika të pasura të atdhedashurisë dhe ato refleksive,ku në epiqendër të krijimtarisë së tij vihen njeriu,atdheu,kombi…..

Poezitë e  Naim Kelmendit edhe kur janë të shkurtëra flasin shumë, kanë ndërtim dhe prurëje të fuqishme.

NAIM KELMENDI

ZBRAZËSI

Aty ku s´jemi ne

është zbrazësia

është spiku i zi

i dhembjes

është ngjarja

që s´ka ngjarë

dhe kurmi i heshtjes

që vret shpirtin

aty ku s´jemi ne

janë ngjarjet

që kurrë s´do ngjajnë.

Krejt në fund mund të themi se  Naim Kelmendi çmohet  si krijuesit  më të mprehtë,i cili dekada me radhë i ndihmoj zhvillimit dhe mendimit kritik të letërsisë sonë,ku lexuesit e vemendshëm kënaqen me arritjet e tij kulmore në letrat tona, si dhe ngjallin rrespekt te lexuesit e mirëfilltë,për studimin e veprave të tij.Mikut tim të madh,krijuesit të shquar z.Naim Kelmendit,i uroj shëndet dhe shumë vepra të tjera.

Serbët në Shqipëri dhe ”Serbia deri në Tokio”

    Fahri Xharra

Përpjekja e palodhshme e qarqeve te ndryshme për njollosjen e figurave tona kombëtare është e qëllimshme dhe ajo bëhet për një qellim të vetëm i cili krijon një proces zinxhiror që në fund e ka për detyrë shkombetarizimin tonë! Kjo bëhet me qëllim që shqiptarët tëhumbin mbamendesinë kolektive dhe te humbin rrjedhen normale të origjinës së tyre. Qëllim i fundit është që të krijohet një popullatë amorfe që nuk di dhe nuk ka asgjë të perbashkët me qyteterimin Evropian. Me këte , ne humbim gjithcka, më e rëndesishme e humbim  ndjenjën për tokën tonë (Liridon Disha)

Bizanti – Koha e Justinianit të I-rë: Iliret me qeleshe

“Pas Betejës së Kosovës (1389) ,serbët e këtuhit u shpërndanë. Një numër i madh i tyre përfunduan në Shqipëri ku filloi vala e madhe e islamizimit të tyre. Të bijtë dhe nipërit e atyre serbëve të cilët kishin luftuar në Kosovë gjithëmonë e  paskan pas ruajtur kujtimin e tyre për gjyshërit e dikurshëm- spjegon historiani Gjuretiq  duke shtuar se mbi 80% të shiptarëve të sotëm ,nga burimet relevante historike, janë me origjinë serbe, dhe janë po ata serbë të islamizuar pas Betejës së Kosovës.”Por islamizimi më i madh  i serbëve,sipas burimeve të tyre ,qenka rritur shumë në shek.XVII dhe në fillim të shek.XVIII-të se pse si arnautashë ata paskan pas më shumë të drejta ose sipas burimeve tjera shumë serb e  paskan pas pranuar islamizimin si një domosdoshmëri të dreqit duke pritur gjithmonë që një ditë do të kthehen në rrjedhën e të parëve të tyre. Shumë gjenerata të para të kovertuara në islam e paskan pas  ruajtur gjuhën e tyre dhe festat e tyre fetare. . ( (Shenime serbe)

Por për çudi ata arnautashët nuk e paskan pas ndier vehtën as si turqë e as si shqiptarë ; por ato sot nuk po e ndiejkan vehtën më as si Serbë. Deri në fundin e shekullit 19-të arnautashë të shumtë i mbanin mbiemrat etyre të vjetër Në Drenicë paskan pas qenë Dokiqt,Veliqt,Marushiqt, Zoniqt,Raçiqt ,Geciqt, të cilët shifë që ishin me origjinë serbe. Situatë e njejtë ishte edhe në Pejë dhe rrethinën e saj ku jetonin shumë serbë të islamizuar dhe albanizuar: Stepanoviqt,Bojkoviqt, Dekiqt,Lekiqt ,Stojkoviqt etj. (Knjiga o Kosovu, Dimitrije Bogdanoviq1985),

Dhe ja ,një gjë është e vërtetë se serbët atë që e shkruajnë  edhe e jetësojnë ; e duan vetën  Ata, nga një grup ardhacakësh të pa origjinë e krijuan shtetin e tye. E krijuan kombin  e tyre ,e rritën.Dhe po e rrisin vazhdimisht , me ne.

”Në Fier u çel zyra e komunitetit serb. Në këtë ceremoni, veç përfaqësuesve të shoqatës së  komunitetit “Jedinstvo”, merrnin pjesë përfaqësuesi i Ministrisë së Diasporës si dhe ambasadori i Serbisë në Shqipëri, Miroljub Zariq. Po ,po, mu në Fier , në Shqipëri. Me pas ambasadori dhe përfaqësuesi i Ministrisë Serbe të Diasporës vizituan pjesëtarët e komunitetit ” serb” ne fshatin Rreth-Libofshë të Fierit. Kryetari i shoqatës serbe “Jedinstvo”, Eqerem Duleviq, ka deklaruar se në këtë qark numërohen 2 500  ( nuk është e vërtetë , ata janë vetëm 450 veta fxh) anëtarë të këtij komuniteti.” ( agjensitë e lajmeve)

”Jemi në zemër të kohës së paradokseve i nderuar,mos të na duket çudi ende nuk është thënë më e madhja,prandaj le të gëzohemi për momentin (Bujar Koçi) ” Athua çka na pret , çka është ajo më e madhja që  ende nuk na është thënë ?

Është shqetesues se si mbijnë  këto shoqata sllavësh ne Trupin e Shqiperisë(Dalip Greca).

Sot shoqate e nesër pakica e pas nesër autonomi . Sot shoqata të të ardhurish , e nesër serb autokton: ” Serbia deri në Tokio” thoshte kryekrimineli Sheshelj..

”Serbët”( shqiptarët e sanxhaut fxh) e Libofshës së Fierit , erdhen në vitet 1924 pas krimeve serbe që bëhëshin mbi ta në Sanxhakun e Novi Pazarit. Të gjallët e mbetur i kishin hypur në anije për t`i dërguar diku në Anadoll ,por  edhe deshtën t`i mbysin duke fundosur anijen. Falë ndihmës së Mbretit Zogu ata  u shpëtuan dhe iu bë e mundur të vijnë në Shqipëri. Iu dhanë dokumenta shqiptare dhe toka dhe jetë … por tani gjërat ndërruan dhe bijtë e tyre e shohin vetën si serb . U bë ,po pse në Shqipëri, pse jo në Turqi ku janë me qindra mijëra  shqiptarë të atij Sanxhaku? Thjesht aty  nuk guxojnë. Diçka po zihet. Po Shqipëria , tani lodër e lodrave të kurdisura.

Këtu janë rrëmoqët që e lejuan këtë paqavër të rastit e me pasoja shumë të rënda.

 Pra të vërtetën shikoni në këtë link .http://www.youtube.com/watch?v=qLd7YqfuN88

Dhe loja me ne vazhdon.

Por dëshira e Serbëve për ta futur në grusht Shqipërinë nuk njef kohë, as metodë e as rrethana .Të vazhdojmë: ” Banorët me prejardhje sllave në Shqipëri” , ishte tema e një simpoziumi ndërkomëtarë  që ishte mbajtur në Cetinë ( Mali i Zi , në vitin 1990) (“Становништво словенског поријекла у Албанији” – Зборник радова са међународног научног скупа одржаног на Цетињу 21, 22. и 23. јуна 1990. године)

Çka u tha në atë simpozium? ,të shofim se serbët nuk flasin kot ,ate që e shkruajnë edhe e bëjnë , e ne historikisht kemi qenë kontribuusit më të mëdhenj në realizimin  e planeve të tyre. Heshtje në vetdijën tonë, por bumbullimë e vetëtimë në planet serbe.

” Për gjurmët e popullatës më të vjetër sllave në territorin e Shqipërsisë së sotme deri më tani shënimet më të thukta na i ka shkruar slavisti rus Atanasije Selishqev në librin e tij:

“Славянское население в Албании” (Софија, 1931) ( Vendbanimet sllave ne Shqipëri).

Duke i analizuar (Profesori Radmilo Marojeviq )slavizmat në gjuhën shqipe dhe në dialektet e saj  në perspektivën e të gjitha e të folmeve sllave si dhe huazimeve sllave në gjuhet balkanike jo sllave na e jep mundësinë e formimit të një rekonstruimi të vërtetë të një ”pejsazhi” etnik dhe gjuhësor sllav të kohës së hershme të sllavëve në Ballkan.” . Gjuhëtar ,ku  jeni ? Gjuhëtar ,mos rri po duku gjuhëtar.!

Këngëtari i njuhur Dervish Shaqa këndonte: “ E  kem pas` fatin e zi , qysh se na erdh dreqi kojshi” – ai ,që moti na e kishte tërhjekur vërejtje. Po na sot , ku jemi? E dini Hipotezën e “Gravacit_ Brataniqit “mbi gjuhën shqipe?

Një brengë të madhe  që e kam pasur gjithëmonë që të shprehi mëndimin tim për shqiptarët ortodoks të Vrrakës  ( t`ahtuquajturit nga ne : shkijet e Vrrakës).Duke bërë krahasime , ngjasime, kryqëzim mendimesh; lexim të literatyrës  serbe e cila dihet që është përvetësuese; analogji me shqiptarët ortodoks të Gjakovës dhe lidhjet e tyre farefisnore  me ata të Vrrakës; pastaj qëndrimi shumë i menqur dhe shumë largëpamës i Mbretit Zogu  ndaj vrrakasve ne kohën e tij të sjellin një përfundim se ata  ishin asgjë më pak se shqiptarë ortodoks.Një”grumbullim “i tyre në fshatrat  përgjatë  Lumit Vrakë në veri të Shkodrës është i ngjyrave të ndryshme  të ardhjes ; përveq ortodoksëve të vendit të nëçmuar dhe të vequar nga rrethi aty kanë gjetur strehim edhe  ardhacakët tjerë  shqipëtar nga tokat e shqiptarëve në Mal të Zi ,të detyruar nga motivet e ndryshme e më së shpeshti nga gjakmarrja. Kësaj rradhe nuk dua të spjegoj , si dhe pse ata  u bënë shumë agresiv dhe të mashtruar nga sllavët fqinj ishin shpesh edhe vrasësit tonë. E njejta gjë vlenë edhe për shqiptarët ortodoks të Kosovës ( apo si i kemi quajtur ne me përbuzje :shkije) të cilët në luftën e fundit të Kosovës kishin dalur nga rrethi i tyre normal duke iu bashkangjitur serbëve në krime. Shikoni , shkrimi nuk ka lidhje me dhimbsuri është thjesht historik dhe kundëvenje propaganës serbe të përvehtësimit.

Në simpoziumin e përmendur më  lartë ishte edhe tema : Prejardhje e Vrrakasve të sotit  (Poreklo savremenih Vračana).  “Pjesa e Vrrakës ,në veri të Shkodrës gjat shekullit 19 përbehej nga fshatrat :, Raš, Kule, Stari ili Vezirov Borič, Mladi ili Muhtarov Borič Kotrobudan, Gril i Omara sa zaseocima Turajlija i Begove ili Kranjske kuće. ( me qëllim mbeta në  emrat ashtu si i kan shkruar në simpozium), në të cilat ka jetuar kryesisht popullata sllave e fesë ortodokse  ( ???fxh) gjendet në krahinën e Koplikut mbi të cilën kishin mbretëruar Dukagjinajt. Nëpër Vrrakë kalonte rruga qëe lidhte mbrendinë me Detin Adriatik.. Qendra e Vrrakës  në fund shekullin 19 dhe fiilimi e të 20-it ,qendra  e saj ishte në fshatin Boriq  me seli të xhandarmërisë ,me kishë dhe shkollë. (Zapisi, maj 1939, 304-305,; T. Trpić, “Nikola Musulin”, “Bratstvo”, XIV.4. F. M. Protić, nav. rad 5; I. S. Jastrebov, “Podaci za istoriju srpske crkve”, Beograd 1879, 180-181, 304-308.)

“ Vrrakasit gjatë shek.19 i takonin Parohisë së Shkodrës  të metropolisë së Rashkës dhe Prizrenit e cila i përfshinte të gjithë serbët (? Fxh) në tokat e sotme të Shqipërisë  dhe nën juridikcionin e Kishës Pravosllave  Serbe”. Pastaj vazhdohet:” Në vitin 1856 u themelua Kosulata Ruse në Shkodër e cila i mbronte interesat e popullatës serbe në Vilajetin e Shkodrës    (  Sa zemërgjerë Perandoria Osmane e kohës!)

Serbët me dhëmbje ankohen për kohën e sundimit të Mbretit Zog  Ata në fillim u këndellën ekonomikisht dhe lirisht i kryenin dhe i çfaqnin ndjenjat e tyre fetare . Fëmijt shkonin në shkollë dhe nësimin e vazhdonin në gjuhën e tyre amtare(?) serbe.

“Por kur Zogu ,rreth vit 1928 e pa vehten të fortë në sundimin e tij  , atëherë goditja e pare i qëlloi Vrraksit. Në mënyrë ultimative u  që meshadhe të gjitha shërbimet fetare  si gjatë festave shpirtrore ,pagëzimi i fëmijve ,kurorëzimet e martesave dhe  ceremonitë e varrimit të kryhen në gjuhën Shqipe si dhe marrja e kalendarit Gregorian si të gjithe ortodokët tjerë që kisha Autoqefale Shqoptare e kishte pranuar.Në shkollën fillore të Vrrakës u fut gjuha shqipe.Prifti ortodoks Velisha Popoviqi ( nga Mali i Zi) u largua dhe  erdhi udhëheqësi shpirtëror shqiptar” përfundon së ankimuari simpoziumi i përmendur.

Pra , ku jemi sot , serbëve nuk iu duhet shumë se me  tolerimin tonë e mbi ne : “Serbia do Tokia”

Fahri Xharra

A e hodhën në kurthë Ahmet Krasniqin ndihmësit e tij?

Më 21 shtator  2012 u bënë  14 vite që i mungon lirisë, Pavarësisë së Kosovës Kolonel Ahmet Krasniqi. Dhe Ahmet Krasniqin e kërkon vendlindja, Zhilivoda e Vushtrrisë për ta pasur pranë birin e vet, e kërkon ta ketë pranë nipin e vet luftëtari i Betejave të më hershme Aziz Zhilivoda! Prandaj duhet të merret iniciativë mbarë kombëtare që të kthehen në Kosovë eshtrat e Kolonel Ahmet Krasniqit?!

 Ahmet Krasniqin e kërkon farefisi, kolegët e tij të luftës! Mjaft u mbajtën Akademi në përvjetorë, tani duhet që në Zhilivodë të mbahet tubim mbarë kombëtar i një rivarrimi dinjitoz. Toka që i mori jetë është tokë edhe e Ahmet Krasniqit, por ai duhet t'i kthehet farefisit, të ju kthehet gjithë atyre varreve të shumta  dëshmorësh që ka Zhilivoda?! 

Kështu duke e lënë këtë punë për asgjë, më 21 shtator, bëhen 12 vite të mungesës së gjatë që të paktën ky burrë se meriton të harrohet! Përpara veprës heroike të Kolonel Ahmet Krasniqit, i madh dhe i vogël duhet të rrimë "Gatitu". Duhet të nderojmë njeriun që dha urdhër që Flamuri kombëtar kurrë mos të bie në dorën e armikut!!!

Lavdi Kolonel Ahmet Krasniqit në përvjetorin e  rënies dhe gjithë luftëtarëve të luftës së fundit që veprat e tyre bënë të kemi shtet Kosovën!

Pse iu ndërrua vendbanimi kolonel Ahmet Krasniqit para atentatit

Ia ndërruan banesën Ahmetit, pa pëlqimin e tij, në kohen kur ai nuk banonte në banesën e tij në Tiranë, por ishte për t’i kontrolluar njësitë operative të UÇK-së.

Shtrohet pyetja se pse kolegu i tij Agim Mehmeti, që ishte zëvendësministër i Mbrojtjes, Hilmi Nebihu, që ishte ndihmës i ministrit të Mbrojtjes për Shërbim Informativ dhe Ismet Ibrahimi, që ishte kryeshef i Sigurimit në kuadër të Shërbimit Informativ, ia ndërruan banesën Ahmetit, pa pëlqimin e tij, në kohen kur ai nuk banonte në banesën e tij në Tiranë, por ishte për t’i kontrolluar njësitë operative të UÇK-së, që ishin përgatitur për të hyrë në frontin e luftës në Kosovë.


Ahmet Krasniqi banonte në një banesë që ishte në qendër të Tiranës pas Piramidës. Aty nuk ishte vendi i përshtatshëm për ta pushkatuar Ahmet Krasniqin, pa prezencën e këmbësorëve të shumtë që aty kishte me shumicë ditën dhe natën.



Kjo banesë iu ndërrua me një banesë tjetër, që ishte në ndërtesën e Qendrës Informative të Ministrisë së Mbrojtjes. Ndërtesa ishte nja 200 metra në brendësi të një rrugice të ngushtë dhe pa drita. Vend shumë i përshtatshëm për ta pushkatuar pa prezencën e njerëzve.


Duhet shënuar edhe një fakt tjetër, që kolegët e tij të lartshënuar do të përgjigjen një ditë për pjesëmarrjen e tyre në vrasjen e Ahmet Krasniqit, sepse përpos ndërrimit të banesës, e lanë pa rojën e tij personale në natën e kobshme, që dorasët pa frikë dhe pa pengesa ta realizojnë vendimin e UDB-së së Beogradit që të pushkatohet në kryeqytetin e shqiptarëve, në Tiranën e Fatos Nanos ...Fatos Klosit etj.

Policia e Kosovës se gjen ...ndërsa gazetari Milaim Zeka e gjen Zharkun

Ish-kryetari i Kaçanikut, Xhabir Zharku, i dënuar me 3 vjet burgim për veprën penale të detyrimit dhe për armëmbajtje pa leje, të enjten nuk është paraqitur në Gjykatën Komunale (GJK) të Kaçanikut për të shkuar në vuajtje të dënimit. Ai nuk ka parashtruar as ankesë lidhur me aktvendimin e formës së prerë me të cilin GJK-ja ia ka refuzuar kërkesën e fundit për shtyrje të dënimit. E kreu i GJK-së, Ramadan Gudaçi, ka thënë se veprimin e ligjor të radhës do ta marrë ndërkohë. Në këtë kontekst, ai ka lënë të kuptohet se aktin ligjor të radhës do ta marrë të premten. Pritet që Gudaçi t'ia dorëzojë policisë urdhrin për arrestimin e Zharkut dhe dërgimin e tij në burg me forcë. Se Zharku nuk e ka në plan të parashtrojë ankesë as në ditët në vijim, kanë pohuar të afërm të tij. "Pasi në aktvendimin e fundit të GJK-së është përfshirë edhe paragrafi i cili thotë se ankesa nuk e ndalon ekzekutimin e tij, Xhabir Zharku ka vendosur të mos bëjë ankesë. Ai është në pritje të vendimit të radhës të gjykatës", ka thënë Bedri Elezi, nip i Zharkut, i autorizuar të flasë në emër të tij.

Gazetari Milaim Zeka e ka gjetur ish-kryetarin e Kaçanikut, Xhabir Zharku. Në promon e emisionit “Pa rrotlla”, të publikuar të premten në kanalin Youtube, Zharku tregon se pse ka ikur nga Kosova.

Ai thotë se meqenëse nuk ka gjetur drejtësi në vend, ka dalë jashtë vendit për të kërkuar drejtësi. Në 56 sekondat e promos së emisionit, ish kryetari i Kaçanikut, i cili është dënuar me 3 vjet burgim për veprën penale të detyrimit dhe për armëmbajtje pa leje thotë se ka fakte për pafajësinë e tij dhe kërkon rigjykim.

“Jam munduar që drejtësinë ta kërkoj brenda, dhe kur e kam parë se nuk ka drejtësi ka një padrejtësi shumë të madhe jam tani jashtë për të kërkuar drejtësinë dhe për ta vendosur drejtësinë në vend. Do të thotë është ngritur një akuzë vetëm me thashetheme, me deklarata kafesh. Do të thotë, sepse vazhdimisht është spekuluar me emrin e kryetarit. Në rastin, po e quaj, kur ka ndodhur vepra, unë nuk kam qenë kryetar komune. Po kërkoj drejtësi. Po kërkoj që rasti të kthehet në rigjykim, sepse unë kam argumente që jam i pafajshëm, të vjetra dhe të reja”, thotë Zharku.


Për vendndodhjen e Xhabir Zharkut nuk dihet nga 12 dhjetori i vitit të kaluar, kur i ishte dorëzuar aktvendimi për kryerjen e dënimit prej 3 vjetësh burgim. 

Tragjedia në familjen e Ramajve

Të shtunën në familjen Rama nga Llapashtica e Podujevës kishte zi. Rrahime Rama erdhi nga Gjermania për t’i varrosur burrin dhe djalin, të cilët ia vrau dhëndëri para tri ditësh. Rrahimja sjell gjithë rrëfimin dhe tmerrin që të ndjerët Bejtushi e Ramushi përjetuan nga dorasi para se të ndodhte tragjedia. “Gjithmonë na ka kërcënuar, vajza shpesh ka ardhur tek ne e përgjakur. Shpesh burrit tim i ka thënë në telefon se do ta vrasë...njëjtë edhe djalit”.



Deri para pak ditësh po bënin plane se si ta organizonin dasmën. Por, tragjedia që i ndodhi dy ditë më parë familjes Rama, që jeton tash e sa vite në Gjermani, ndryshoi çdo gjë.

Rrahime Ramës kurrë nuk ia kishte marrë mendja se të shtunën do merrte rrugë nga Gjermania e të vinte në Kosovë për të hapë derë. Në vend se ta vishte Ramushin si dhëndër e të priste miqtë për gëzime, kjo nënë u desh që të ta sillte djalin e saj 26 vjeçar në vendlindje për ta varrosur.

E bashkë me të edhe burrin Bejtushin, të cilët dyshohet se i vrau Sejdi Kodra, dhëndëri që ishte martuar me vajzën e madhe të Rrahimes për plot 20 vjet.

Në një rrëfim për gazetë, Rrahimja ka treguar gjithë tmerrin që me vite të tëra kanë pas nga dhëndëri i tyre, deri ditën kur i njëjti ia mori jetën djalit të saj të vogël Ramushit dhe burrit Bejtushit.

“Gjithmonë vajza ka heq prej tij, por që e bën këtë punë, m’i vret djalin e burrin, kurrë nuk e kam marrë me mend”, ka rrëfyer Rrahimja .

Derisa shikonte se si dy anëtarët e saj të familjes tek varroseshin, Rrahimja kujton çdo tmerr që ajo dhe vajza e saj përjetuan nga Sejdiu, vrasësi i familjarëve të saj të ngushtë.

“Gjithmonë na ka kërcënuar, vajza shpesh ka ardhur tek ne e përgjakur. Shpesh burrit tim i ka thënë në telefon se do ta vrasë...njëjtë edhe djalit”.

“Dhe ja arriti, tash unë po i shti në dhe që të dy”, pohon ajo. E pikëlluar, kjo nënë thotë se nuk arriti ta shohë djalin të veshur me rrobat e dhëndrit.

“Pas një jave kam pas me e martu djalin, kemi pas me ardhë në Kosovë e me e kurorëzu...e tash, tash po e varrosi”, thotë ajo.

Pavarësisht dhimbjes që ndien, kësaj nëne i ka mbetur merak vetëm diçka. Thotë se ndihet shumë keq që nuk ndodhej aty kur dhëndëri i saj, për të cilin thotë se kishte kohë që i maltretonte psiqikisht, shkoi në banesë dhe kreu krimin, pas të cilit Rrahimja mbeti pa djalin e pa burrin.

“Tragjedia ka ndodh vetëm një orë pasi unë dola nga shtëpia. Jam e bindur se ai na ka përcjellë, ka bërë plane para se ta kryente vrasjen”, thotë ajo.

Madje dyshon se krimin dhëndëri i saj nuk e ka kryer i vetëm. Sipas Rrahimes, fqinji gjerman i cili ia hapi derën Sejdiut për t’u ngjitur drejt banesës, e më pas edhe për ta vrarë vjehrrin dhe mikun njëkohësisht, ka parë se dorasi nuk ishte i vetëm. Sipas një bisede që Rrahimja kishte me të, mban mend se komshiu i ka thënë se ka parë jo një, por tre burra tek ngjiteshin shkallëve. 

Në mes është i vetmi djalë i mbetur, pas vrasjes makabre. Ai shihet në mes me dhëndurët e tij.

“Megjithëse në dorë tash e ka policia. E dimë se ai që mori jetët e më të shtrenjtëve të mi ndodhet në burg dhe se policia gjermane po punon shumë në zbardhjen e këtij rasti”, thotë ajo.

Aktualisht Rrahimja sqaron se ka mërzi të madhe dhe nuk e ka ndërmend të merret me dorasin e djalit dhe burrit të saj. “Por, nuk besoj se ai do të kalojë pa u dënuar. Shpresoj këtë herë të mos ndodhë njëjtë siç bëri vaki, që iku nga spitali psikiatrit e erdhi m’i vrau këta të dy”, shpreson kjo nënë që të shtunën varrosi burrin bashkë me djalin në varrezat e fshatit Llapashticë të Podujevës.




Ndryshe, Sejdi Kodra dyshohet se vrau babën dhe vëllanë e ish-gruas së tij më 30 janar të këtij viti, pak orë pasi kishte ikur nga spitali psikiatrik. Bajrush Rama dhe Ramush Rama janë gjetur të vdekur në banesën e tyre në qytezën Neumarkt të Gjermanisë. Vrasja e babait dhe vëllait të ish bashkëshortes në Gjermani ishte bërë nga dhëndri për shkak se nuk pajtohej me ndarjen nga bashkëshortja.

Sejdi Kodra, 43 vjeçar, i cili vrau babën dhe vëllanë e bashkëshortes, trajtohej në një spital psikiatrik. Gjykata e kishte dërguar atë në psikiatri pasi ai kishte premtuar se do ta vrasë bashkëshorten si dhe të gjithë familjarët e saj. I dyshuari, sipas gjykatës, ushtronte dhunë fizike ndaj bashkëshortes. Për këto dyshime policia gjermane ka ofruar fakte se i dyshuari për vrasje të dyfishtë e kishte rrahur disa herë bashkëshorten, duke i shkaktuar lëndime të ndryshme si dhe duke i shkaktuar asaj hematome në fytyrë dhe trup.

Për këtë shkak, Gjykata kishte vendosur bashkëshorten e tij në një shtëpi të sigurt. 43 vjeçari nuk ishte pajtuar me këtë ndarje dhe gjithnjë ishte në konflikt me familjen e bashkëshortes, prandaj dyshohet se edhe e kreu vrasjen. E tash kur familja Rama erdhi në Kosovë për ta kryer ceremoninë e varrimit, mediat gjermane po raportojnë se Sejdiu përveç tyre, kishte pas probleme të shumta me gjithë qytetin.

Sipas medieve atje, Sejdi Kodra ka kohë që pasurinë e tij e ka shkrirë të tërën në lojëra të fatit, dhe se kohëve të fundit është paraqitur më agresiv se kurrë. Sidoqoftë policia gjermane po vazhdon të kryejë hetimet rreth kësaj vrasje. Së fundmi ajo ka gjetur një palë syze dhe një kapelë në banesën e familjes Rama, aty edhe ku u krye krimi, të cilat dyshohen se ishin lënë pasi u krye vrasja.