Avokati i Popullit: Të shmanget largimi me forcë e familjeve rome nga Liqeni Artificial

Familje-rome-tek-liqeniAvokati i Popullit ka nisur me iniciativë shqyrtimin e çështjes, që lidhet me zhvendosjen e pritshme të familjeve rome, të vendosura në zonën pranë Liqenit Artificial të Tiranës.

“Theksojmë se ky është rast i përsëritur, në të cilin dalin probleme të mprehta sociale, që lidhen me strehimin e familjeve rome, të cilat janë vendosur në zona periferike të qyteteve të mëdha.

Në kuadër të hetimit administrativ të nisur nga Avokati i Popullit, kemi kërkuar shpjegime nga Bashkia Tiranë, për bazën e trajtimit të kësaj çështje, studimit të mundshëm paraprak që ka kryer në lidhje me këtë, si dhe të masave të parashikuara për vazhdimin normal të jetesës të familjeve rome, të cilat jetojnë në këtë zonë. Po kështu, ekspertët e Avokatit të Popullit kanë inspektuar në vend familjet rome dhe kanë marrë informacionet e para”, thuhet në njoftimin e Avokatit të Popullit.

Më tej Avokati i Popullit u bë thirrje institucioneve të shmangin sa është mundur zhvendosjen me forcë të familjeve rome nga zona e Liqenit Artificial.

“Trajtimi i mëtejshëm i këtij rasti është në ndjekje të posaçme nga ana e Avokatit të Popullit, i cili i ka paraprirë këtyre zhvillimeve me konstatime të hershme, duke evidentuar gjendjen e të drejtave të minoritetit romë në Shqipëri edhe në raporte të posaçme. Gjithashtu, Avokati i Popullit ka përgatitur dhe u ka drejtuar institucioneve përgjegjëse, një sërë rekomandimesh të rëndësishme, që synojnë marrjen e masave për përmirësimin e kushteve të jetesës së minoritetit romë.

Përtej çdo paragjykimi lidhur me këtë çështje, konsiderojmë si prioritare: përjashtimin kategorik të zhvendosjes me forcë të këtyre familjeve rome nga territori publik në zonën e Liqenit Artificial. Shmangia e keqtrajtimit fizik të këtyre banorëve duhet të jetë në vëmendjen e çdo institucioni shtetëror, aktorëve të shoqërisë civile, si dhe të partnerëve ndërkombëtarë, pasi në të kundërt kalojmë në një situatë të kundërligjshme, që cenon çdo standard ndërkombëtar, të vendosur për përmirësimin e kushteve të jetesës normale të këtij komuniteti.

Avokati i Popullit do të vazhdojë ndërhyrjen e tij proaktive për sqarimin e plotë dhe zgjidhjen sa më optimale të kësaj çështje”, thuhet në njoftim.

Banorët te liqeni: Nuk ikim nga kryeqyteti, edhe nëse na heqin me forcë

Ilda Hoxha

Kryefamiljarët romë, të mbërritur nga qytete të ndryshme të Shqipërisë, që prej mbi 20 vitesh jetojnë në kryeqytet, rrëfejnë për gazetën “Shqip” se ndihen të diskriminuar që kryetari i Bashkisë së Tiranës do të strehojë në qendrën e emergjencave vetëm 3 familjet rome që janë nga Tirana. “Pse ne romët që jemi nga Elbasani jemi ndryshe? Çfarë kemi ne ndryshe? Ne kemi 23 vjet në Tiranë, fëmijët kanë lindur këtu. Çfarë duhet për të qenë nga Tirana? S’kemi ku mbytemi jo! S’do ikim në asnjë vend! Ku do hamë ne, ku? Po ikëm në Elbasan do vdesim”, thotë Enkeleda Nuredini, nënë e tre fëmijëve, të pashkollë, që po ashtu rrëmojnë kazanëve për 2 lekë më shumë. Të dëshpëruar për fatin e tyre, ata shprehen të zhgënjyer nga të gjitha qeveritë, që ende sot nuk provojnë t’u japin zgjidhje halleve të tyre, që emërues të përbashkët nuk kanë as më shumë e as më pak se luftën e egër për mbijetesë. Dy të afërm, kryefamiljarë në familjet e tyre, Saimir Nuredini dhe Enkeleda Nuredini, të vendosur theksojnë për gazetën “Shqip” se kryeqyteti është i vetmi burim të ardhurash, prandaj edhe s’do të ndalen, do të protestojnë dhe nuk do të largohen as nga liqeni as nga Tirana, pa iu gjetur një tjetër pikë strehimi, siç deri më tani ka qenë liqeni artificial.

Rrëfimi i Saimirit

Saimir Nuredini është një prej banorëve të kësaj zone, ku prej 3 vjetësh jeton bashkë me djalin dhe gruan e tij. Jeta e Nuredinit dhe e familjes së tij ka qenë në endje sa në një vend në tjetrin. Ai tregon se ka ardhur nga qyteti i Elbasanit dhe prej 15 vitesh ka jetuar në zonën e ish-Stacionit të Trenit. Më pas, pasi iu dogj baraka, u vendosën në zonën e Pallatit me Shigjeta ku jetuan 3 vjet. Por për fat të keq, edhe nga aty i përzunë dhe në fund përfunduan te liqeni dhe historia përsëritet, edhe aty nuk ka paqe për ta. “Nuk na kanë njoftuar me shkrim që duhet të largoheni. Ata vetëm kanë marrë emrat tanë dhe origjinën nga jemi. Fjala është që duhet të largohemi nesër (sot). Ne jemi nga Elbasani dhe atje nuk kemi shtëpi. Kam qenë një nga 37 familjet që kemi jetuar te Pallati me Shigjeta. Kam 23 vjet që jetoj në Tiranë, ndërsa këtu te liqeni 3 vjet. Kam jetuar më parë te Stacioni i Trenit për 15 vjet dhe më pas u vendosëm te Pallati me Shigjeta. Fëmijët tanë janë rritur këtu në Tiranë. Shteti ynë nuk e di çfarë na bën, tallet me ne. Zbor na bën shteti, ngrehuni këtej shkoni andej”, rrëfen Nuredini. Lajmin se duhet të largohet nuk e ka pritur mirë, madje pohon se nuk ka ndër mend të kthehet në Elbasan. “Ja u kthyem atje ku duan të na çojnë, çfarë do bëjmë atje? Asgjë. Prapë këtu do të jemi. Këtu në Tiranë do të vijmë, rrugëve do të flemë. Të mos na lëvizin që këtej, këtë duam ne, nuk kemi ku të shkojmë. Ne jemi të gjithë nga rrethet”, pohon 33-vjeçari rom. Për shkak të kushteve të vështira të jetesës, ai është detyruar që ta largojë nga shkolla edhe djalin e tij, i cili ishte një prej nxënësve më të mirë të klasës. “Orgito ka qenë një fëmijë që studionte shumë, ka qenë me nota maksimale dhe e hoqëm sepse nuk kishim para ta çonin. Unë ngela pa punë dhe u detyruam e larguam. Sivjet kalonte në klasën e katërt djali im. Ka qenë në shkollë në Selitë”, sqaron Nuredini. Ai thekson se sa ka jetë dhe shpresë, është i vendosur për t’i bërë ballë jetës së vështirë.

Historia e Enkeledës

Një tjetër banore është edhe Enkeleda Nuredini, nënë e tre fëmijëve, e cila shprehet e shqetësuar për situatën që po kalojnë. Mungesa e një mundësie punësimi është një problem i madh për të, por fakti që duhet të lërë strehën e saj, e shqetëson edhe më shumë. Ajo ka jetuar në Elbasan, ndërkohë që prej 3 vjetësh banon në një prej 200 barakave në zonën e liqenit artificial. “Kam tre fëmijë, në Elbasan nuk kam shtëpi. Kam qëndruar te gjyshja e burrit, ajo vdiq dhe unë ngela nëpër rrugë. Ku të shkoj unë në Elbasan, nuk kam çfarë të hamë. Pa punë jam, vetëm me ndihmë ekonomike jetoj. Tokë nuk kam fare, sepse po të kisha do shkoja të bëja një barake dhe do rrija atje. Këtu jetoj me fëmijët dhe burrin, nuk njoh asnjë njeri, nuk kam ku të shkoj, kam 3 vjet këtu”, tregon Enkeleda. Hallet për të nuk kanë fund, pasi asnjë prej fëmijëve të saj nuk shkon as në shkollë dhe as në kopsht. Sipas saj, fajin për këtë e kanë shoqatat që vijnë e i mashtrojnë dhe në fund largohen vetëm me fjalë të bukura dhe asgjë konkrete. “Njëra prej vajzave, më e madhja është 7 vjeçe, tjetra 4 dhe djali 2 vjeç. Nuk i çoj as në shkollë dhe as në kopsht. Vijnë ata të shoqatës njëherë i marrin, njëherë jo, vetëm tallen me ne. Nuk i kemi fëmijët në shkollë si të gjithë njerëzit normalë”, deklaron nëna e tre fëmijëve. Ajo nuk ka asnjë burim të ardhurash veç mbetjeve që mbledhin, ku herë nxjerrin 500 lekë të reja dhe herë asgjë. Ajo shprehet e vendosur për të jetuar në Tiranë dhe thekson se do të rrijë te flejë rrugëve. “Prapë të na çojnë atje në Elbasan, unë në Tiranë do vij. Ku do ha, ku do pi, pa shtëpi e katandi”, sqaron ajo e shqetësuar për gjendjen në të cilën ndodhet.

Astronautja e NASA’s ndan eksperiencën me studentët shqiptarë

Astronautja e NASA, Marsha Ivins, ka vizituar Tiranën në një vizitë dy ditore ku ka ndarë eksperiencën e saj shumëvjeçare me studentët shqiptare, astronautja u ka treguar nëpërmjet pamjeve dhe videove studentëve gjëra të cilat nuk ishin ekspozuar më parë. Marsha Ivins, astronautja e NASA-s e cila ka qëndruar në hapësirë për më shumë se 1318 orë ka vizituar Tiranën duke ndarë eksperiëncen e saj të veçantë me studentët.

Astronautja ka ndarë me studentët eksperiencën e saj duke u treguar atyre video të cilat nuk janë ekspozuar në internet më parë:

“Të shohësh botën nga atje lart është e magjishme” rrëfen astronautja.

Marsha Ivins rrëfen se në hapësirë s’ka parë asgjë të pazakontë, por kur sheh aq shumë yje sigurisht që në mëndje të vjen ideja se diku tjetër ka jetë:

“Përpara se të dikush të udhëtonte në hapësirë mjekët dhe shkencëtarët nuk mund të shpjegonin nëse trupi i njeriut mund të funksiononte në hapësirë,kështu që në vitin 1961 ne vërtetuam qe trupi i njeriut funksiononte shumë mirë në hapësirë. Kështu që në vitin 1969 ne ishim tre astronautë të cilët vizituam Hënën. Gjatë kohës që je në Hënë mund të shohësh lindjen dhe perëndimin në tokë, eksperiencë shumë e bukur”.

Rrëfimi i astroanutes për studentët ishte mjaft i veçantë, pasi gjithçka shoqërohej me foto e video të cilat ishin bërë nga vetë ajo apo astronautë të cilët e shoqëronin.

“Kam sjellë për ju fotografi të cilat tregojnë për udhëtimet tona në Hënë, fotografi reale. Këtu shfaqet astronauti i cili qëndron i ulur në pjesën e kapsulës dhe ajo është e vetmja pjesë e cila mund të largohet sërish nga Hëna. Në këtë ulje të parë në Hënë ata qëndruan atje për 21 orë dhe ecja e parë në hapësirë ishte rreth 2 orë e 15 minuta.

Marsha Ivins ka lindur në 15 prill 1951 në Baltimore.

U dilpomua në inxhinieri aeronautike në Universitetin e Kolorados në vitin 1973.

Marsha Ivins ka regjestruar me tepër se 7 mijë orë me mjete fluturimi civile ose të NASA -s.

Pesë udhëtimet e saj në hapësirë janë bërë në vitet 1990, 1992, 1994, 1997 dhe i fundit ka qenë në vitin 2001./oranews/

Këto janë afatet për provimeve të studentëve

Zyra për Informim e Universitetit të Prishtinës “Hasan Prishtina”, ka informuar studentët e këtij universiteti se për vitin akademik 2015/2016 do të këtë tri afate të rregullta të provimeve dhe dy shtesë.Po ashtu kjo zyrë nëpërmjet një sqarimi ka informuar studentët edhe për regjistrimin e vitit akademik.

Sqarimi i plotë i Zyrës për Informim lidhur me kërkesat e studentëve të UP 

Të dashur studentë, duke ju dëshiruar një fillim të mbar të vitit akademik 2015/2016, dhe duke marrë në konsideratë shqetësimet e juaja, ju sqarojmë sa vijon:

1. Afatet e provimeve janë të rregulluara me Statutin e UP. Në nenin 111 pika 2, shkruan shumë qartë: janar, qershor dhe shtator. Nuk shkruan tetor sepse, sipas nenit 139 të statutit, mësimi fillon më 1 tetor. Përkundër kësaj, me vendimin e Senatit nr. 2/792 të datës 8.12.2014 ne kemi tejkaluar Statutin, sepse kemi lejuar dy afate shtesë që nuk janë për kusht: nëntorin dhe prillin. Por, do të jemi të kujdesshëm që për shkak të afateve shtesë të mos dëmtohet mësimi. Nëntori dhe prilli do të zgjasin një javë dhe mësimi i humbur do të kompensohet në fund të semestrit përkatës. Ky vendim është në fuqi dhe do të përkushtohemi që kështu të jetë edhe në statutin e ardhshëm të UP. 

2. Kushti për regjistrimin e vitit vijues është rregulluar me neni 149 pika 1 e statutit të UP: Përfundimi me sukses i vitit në pajtim me programin e studimit është parakusht që studenti të regjistrohet në vitin tjetër. Vitin e kaluar, me vendimin nr. 2/791 datë 8.12.2014 kemi vendosur të tejkalojmë Statutin dhe kushti për kalim nga viti i parë në të dytin të jetë një provim i pa dhënë, kurse kushti për kalim nga viti i dytë në të tretin të jetë dy provime të pa dhëna. Ky vendim është në fuqi dhe do të përkushtohemi që kështu të jetë edhe në statutin e ardhshëm të UP. Zbatimi i këtij vendimi bëhet suksesivisht, d.m.th. këtë vit vetëm për vitin e parë kurse nga viti i ardhshëm shkollor edhe për vitin e dytë. 

3. Në mbledhjen e Senatit të UP të datës 2.3.2015 edhe një herë është debatuar për vendimet nr. 2/791 dhe nr. 2/792. Për t’i dhënë fund një praktike e cila vazhdon në UP që nga paslufta, Senati i UP-së në përbërje të plotë (Dekanë, Senatorë dhe Studentë Senatorë) unanimisht dhe pa asnjë votë kundër vendosi që në të ardhmen të mos procedohet asnjë kërkesë e cila bie ndesh me Ligjin mbi Arsimin e Lartë dhe Statutin e UP-së.

Gjithashtu ishte vlerësim i përgjithshëm se këto vendime synojnë t’u japin fund situatave emergjente në UP, me qëllim të ruajtjes dhe avancimit të cilësisë që është në interesin e të gjithë studentëve, ashtu që në të ardhmen e afërt diplomat e tyre të jenë të krahasueshme me universitetet më të mira në rajon e më gjerë. Kjo është e mundur vetëm nëse secili e merr pjesën e vet të përgjegjësisë, në mënyrë të veçantë mësimdhënësit. Prandaj studentë te dashur, Ju kërkojmë që interesin e momentit t’ia nënshtroni interesit të përgjithshëm, duke nënkuptuar se kjo do t’iu shpaguhet atëherë kur Universiteti ta rikthejë reputacionin që ka pasur dikur. Kjo arrihet duke respektuar normat ligjore dhe duke i ndërtuar qëndrimet mbi argumente dhe në asnjë mënyrë duke u ndikuar nga grupet e ndryshme të interesit të cilat mësimdhënien cilësore dhe të rregullt nuk e kanë prioritet.

Mbi 40 gabime drejtshkrimore në listën e kërkesave të studentëve

Me minimum 12 vjet mësim në lëndën e gjuhës shqipe dhe çdo ditë orë mësimi në këtë lëndë gjatë një viti shkollor, studentët e Universitetit të Prishtinës “Hasan Prishtina” e kanë të pamundur që ta bëjnë një shkresë pa gabime drejtshkrimore...

Në një të tillë të bërë nga Grupi i Pavarur Studentor në formë kërkese ndaj Senatit, Këshillit Drejtues dhe Sekretarit të Përgjithshëm të UP-së, mund të vërehen mbi 40 gabime elementare drejtshkrimore në tri faqet e kërkesës.

Sot ky grup ka organizuar një protestë me të cilën kërkuan afate të jashtëzakonshme të provimeve.

Ndoshta këtij Grupi të studentëve do t’u duhej së pari të kërkonin orë shtesë mësimi të gjuhës shqipe.

Ja dokumenti i plotë:

Në spikamë të BE-së : Veprimet e opozitës rrezikojnë liberalizimin e vizave

Vazhdimi i bllokadës së punës në Kuvendin e Kosovës mund të ketë efekte negative në procesin e liberalizimit të vizave. Kështu të paktën deklarojnë përfaqësues të qeverisë dhe shumicës në parlament.
Zëvendësministri i Integrimeve Evropiane në Qeverinë e Kosovës, Ramadan Ilazi, ka thënë për Radion Evropa e Lirë se është krejt normale që opozita të kritikojë qeverinë, mirëpo veprimet duhet të bëhen në kuadër të procedurave demokratike.

Sipas tij, integrimi evropian i Republikës së Kosovës është një proces që gëzon përkrahje të gjerë politikë dhe qytetare, kështu që suksesi i tij do të varet nga bashkëpunimi dhe funksionimi i të gjitha institucioneve.

“Kosova do avancojë në procesin e integrimit vetëm përmes një bashkëpunimi midis të gjithë institucioneve të Republikës së Kosovës dhe qytetarëve, sepse të gjithë kemi një përgjegjësi në këtë proces. Kuptohet sa i përket çështjeve legjislative, Kuvendi ka një rol të veçanti për të nxjerrë ligjet që dalin nga agjenda evropiane”, ka theksuar Ilazi.

Aktualisht, ka disa ligje që presin procedimin nga Qeveria për në Kuvend për miratim. Në mesin e tyre, është edhe ai për Prokurimin Publik, të cilin Komisioni Evropian e kishte vënë si një prej kritereve edhe për procesin e liberalizimit të vizave.

Shefi i Grupit Parlamentar të Partisë Demokratike të Kosovës, Adem Grabovci thotë se bllokada po e rrezikon procesin e liberalizimit të vizave, i cili sipas parashikimeve të qeverisë pritej të përmbyllej në vitin 2016.

“Këto ligje, një numër rej tyre janë shumë të rëndësishme sepse kanë të bëjnë drejtpërsëdrejti me liberalizimin e vizave. Prandaj janë disa kritere, disa detyra që ne duhet t'i kryejmë që t'i paraprijmë procesit, ta lehtësojmë dhe ta përshpejtojmë procesin e liberalizimit të vizave”, ka thënë Grabovci.

Në anën tjetër, opozita tregohet e vendosur se nuk do të lejoj vazhdimin e seancave të Kuvendit të Kosovës, duke përdorur edhe pengimin fizik të foltores dhe mikrofonit në Kuvend siç ka vepruar tashmë në tri seanca.

Kjo bllokadë, thuhet se do të vazhdojë përderisa kryeministri i Kosovës Isa Mustafa të mos i tërheq nënshkrimet nga marrëveshja me Serbinë për krijimin e Asociacionit të Komunave me Shumicë Serbe dhe marrëveshja për demarkacionin e kufirit me Malin e Zi.

Deputetja e Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës, Donika Kadaj-Bujupi, thotë se opozita ka qëndrim unik që zgjidhja nuk është tek pakica, por partitë e koalicionit qeverisës.

“Normaliteti në Kuvend dhe normaliteti në vend është në duart e partive në pushtet dhe jo në duart e opozitës. Opozita nuk është ajo e cila po e bllokon Kuvendin, por janë veprimet e qeverisë me të cilat ajo po e ndan Kosovën dhe po e pamundëson perspektivën dhe të ardhmen e saj përmes nënshkrimit të marrëveshjeve të dëmshme”, ka deklaruar Kadaj-Bujupi.

Procesi i liberalizimit të vizave është trajtuar në vazhdimësi nga i gjithë spektri politik si një interes i veçantë për të cilin pozita dhe opozita kanë gjetur gjuhë të përbashkët.

Megjithatë, pas bllokadës së krijuar, tani mbetet të shihet nëse koalicioni i shumicës dhe opozita do të arrijnë fillimisht të vendosin një formë dialogu dhe të pajtohet që për disa ligje dhe çështje të interesit të veçantë të vazhdohet puna në Kuvend.

Tash për tash, një dialog i tillë midis qeverisë dhe opozitës ka munguar për çdo çështje politike.

Fehmi Rama : Rexhep Gjeli një jetë në shërbim të atëdheut

Rexhep Gjeli (1906-1946)

Rexhep Gjeli ishte emëruar komandant i Shtabit Suprem të Lëvizjes pas rënies se Shaban Palluzhës e Mehmet Gradicës

Rexhep Gjeli lindi në Likoshan, në rajonin e Drenicës, më 16 maj 1906 dhe ra heroikisht më 3 tetor 1946. Ai është një nga artitektet kryesor të luftës për liri të udhëhequr nga Shaban Palluzha e Mehmet Gradica ishte liridashës dhe i padjallëzuar më politikën e kohës, për të gjithçka ishte liria dhe mëvetësia e vendit. Babai i Rexhep Gjelit kishte edhe tre djem të tjerë Qerimin, Mehmetin e Muharremin. Qerim Gjeli ishte ushtar i Hasan Prishtinës i cili kundër pushtuesve bullgar në vitin 1916 bie dëshmor. Mehmet Gjeli ishte njeri ndër prijësit e çetave të Azem Bejtës në betejën të Guri i Bardiqëve (1921) kundër pushtuesve serb mbetet i plagosur rëndë ku dhe bien Zenel Baica, Nebih Damaneku dhe Fazli Strovci. Pushtuesit sllav shpallin amnisti për luftëtarët e Azem Bejtës dhe një pjesë e luftëtarëve kthehen në shtëpit e tyre ashtu veproi dhe Lutë Gllanasella, por me të u kthyer xhandarmëria e arreston Lutën dhe e dërgon në drejtim të Rezallës së Re, gruaja e Lutës Azemine Kiqina shkon në Likoshan e informon Mehmet Gjelin, i cili arrinë të e liroj nga robëria Lutë Gllanasellën. Një akt i tillë ishte përseritur dhe në luftën e Shaban Palluzhës, ku Rexhep Gjelit ja marrin pëngë djalin forcat partizane. Paria e brigadës së Shaban Palluzhës kishte shkuar në Mitrovicë për bisedime më brigadat e partizanëve jugosllav për të shkuar në frontin e Sremit, mirëpo nuk pajtohen, vlenë të theksohet se Rexhep Gjeli ishte kundër shkuarjes, për të kishte rëndësi çlirimi i atdheut pa marrë parasysh se kush ishte pushtuesi qoftë gjerman serb apo ndonjë tjetër, forcat partizane në mënyre tinzare gjatë kohës kur zhvilloheshin bisedimet shkojnë në Likoshan dhe ia marrin pëngë djalin forcat e Lëvizjes ishin duke u kthyer nga Mitrovica, ku Rexhep Gjeli vëren se partizanët kishin marrë një djalë të ri, pa e ditur se ishte djali i tij shkon në drejtim të forcave partizane të cilat dorëzohen përballë autoritetit të tij dhe e liron, ndërsa më pas këta partizan i liron Shaban Palluzha.

Drenica ka një të kaluar të lavdishme

Drenica ka një të kaluar të lavdishme, popullsia e kësaj treve ka bërë qëndresë aktive kundër pushtuEsve të huaj. Në këtë vend lindën dhe u zhvilluan lëvizje, ngjarje e luftëra të karakterit çlirimtar. Dhuna dhe terrori i ushtruar në Drenicë në vitin 1944 bëri që popullsia e kësaj treve të organizohet për mbrojtje, më qëllim të ruajtjës së jetës, nderit, pasurisë së popullit, e sigurimin e rendit publik. 
Në dhjetor të dyzet e katëtertës u formua Brigada e Drenicës me Komandant Shaban Palluzhën,dhe zëvendës komandant të parë Rexhep Gjelin. Më të u kthyer nga fronti i Shalës 10.02.1945 Mehmet Gradicës i caktohet detyra e zëvendës komandantit të parë kurse Rexhep Gjelit komandant i Gardës së Shtabit Suprem. Shtabin e brigadës e përbënin: Azem Aruqi, Rexhep Gjeli, Feriz Boja, Hamëz Istogu, Hazir Xhaka, Mehmet Gradica, Miftar Bajraktari, Mulla Ilias Broja, Rifat Maloku, Sadik Lutani dhe Ukë Sadiku. Brigadën e përbënin 7 batalione çdo batalion përbëhej nga 4 kompani sipas sistemit të ushtrisë shqiptare, poashtu ishte formuar dhe Garda e Shtabit Suprem.

Beteja e Gradicës

Se ishte luftëtar autoritativ vlenë të cekët dhe një ndodhi gjatë kohës së luftimeve në Gradicë, në një moment derisa lufta zhvillohej më intensitet të madh Rexhep Asllani ju drejtua Rexhep Gjelit dhe Brahim Lutës” … O Rexhep Gjeli e Brahim Luta do luftojmë në këtë kullë përderisa themelet e saj nuk do rrafshohen më tokë, nga granatat, topat e murtajat e armikut dhe asgjë më nuk më dhimbet të jap jetën për lirinë e vatanit, vlenë të theksohet së njësitet e Lëvizjes në Gradicë u poziconuan me një përpikshmëri të caktuar strategjike e luftarake, ashtu të maskuar pritnin kundërsulmë të forcave të armikut. Më 14 shkurt 1945 Rexhep Gjeli dhe Brahim Luta organizojnë mbledhje me eprorët e njesive ushtarake më të cilët shqyrtonin gjendjen e krijuar dhe konstatuan” se; Me pushtimin e Kozhicës, Krasmirocit (në Krasmiroc ishte i vendosur Shtabi Suprem pjesë e të cilit ishte dhe Rexhep Gjeli) dhe të disa vëndeve strategjike ne Gradicë u shkëput lidhja me njësitet të tjera dhe Shtabin Suprem, poashtu është vërejtur dhe koncentrim shumë i madh i forcave armike në këto anë. Më 14 Shkurt në oren 20:00 pas përgatitjeve dhe në befasi sulmohen pozicionet e armikut në pjesën lindore të Gradicës më një gjatësi frontale 5 km në dy drejtime: ne krahun e majtë në rajonin e rrafshit të Bardiqëve njesitet ushtarake të udhëhequra nga Regjep Gjeli, Ajet Qirezi, ndërsa nga malete Litkocit njësitët e udhehequra nga Asllan Lladrovci e Beqir Vinarci. Mbas këtij sulmi u vu lidhja me njësitët e tjera dhe Shtabin Suprem.

Ne Terstenik u zhvillua beteja e fundit e udhëhequr nga Shaban Palluzha dhe Mehmet Gradica
Sipas Shtabit Operativ të Kosovës të ushtrisë jugosllave thuhet se aksioni më i madh luftarak kundër forcave të Shaban Palluzhës është zhvilluar me 21 Shkurt 1945 në Tërstenik.
Beteja vendimtare ishte të Dvoranet e Tërstenikut, kjo betejë i dërgoj këta komandant në përjetësi. Nga të shtënat e artilerisë plagoset rëndë Komandanti Suprem i forcave të Lëvizjes Shaban Polluzha. Komanda kalon të Mehmet Gradica, i cili së bashku me anëtarët e tjerë të Shtabit Suprem merr vendim se qëndrimi i mëtutjeshëm në këtë vend paraqet rrezik të madh, merret vendim që në mbrëmje forcat e Lëvizjes të tërhiqen duke sulmuar armikun në tre drejtime: Në lindje të sulmoj njësiti ushtarak nën komanden e Mehmet Gradicës, Jusuf Gjilanit, Brahim Lutës, Ajet Gjelit. Në Juglindje të sulmoj njësiti ushtarak nën komanden e Azem Aruqit, Hamëz Istogut e Rifat Galicës. Krahu i majtë i njësitit të parë nën komandën e Regjep Gjelit, Ajet Qirezit, Shasivar Alisë. Para se të filloj sulmi,Mehmet Gradica u bëri vizitë të gjitha pozicionëve të lëvizjes duke u konsultuar individualisht me eprorët kryesorë, por për fat të keq në momentin e parë kur filloj sulmi një predh artilerike e godet Mehmet Gradicen nga pozita e tij luftuese Regjep Gjeli e nxjerr pasqyrën nga gjepi dhe duke shiquar në pozitën luftuese të Mehmet Gradicës e thotë: “Eu Mehmet Gradica të hangren rrebelat”, granata i kishte këputur këmbën e djathë mbi gju Mehmet Gradicës, ndonëse mungonin mjetet sanitare, Mehmetit ju dha ndihma e parë dhe e strehuan në një vend të përshtatshëm deri sa të ndërmerrej hapi tjetër.

Rexhep Gjeli merr komandën supreme
Në atë gjëndje si ishte Mehmet Gradica, i plagosur rëndë ftoi anëtarët e tjerë të Shtabit Suprem të lëvizjes në konsult. U vendos unanimisht që komandën e përgjithëshme ta merrte Rexhep Gjeli, anëtar i Shtabit Suprem. Më të marr komandën Rexhep Gjeli vendos të veproi sipas planit të miratuar më parë, shpërthimin e rrethimit të trefishtë. Para se të fillonte sulmi ishte bërë edhe plani pë tërheqjën e Shaban Palluzhës dhe Mehmet Gradicës, që planifikuar të hipën në kuaj dhe në mbrojtjen e zjarrit të armëve të nxirren prej rrethimit. Për këtë punë u angazhua Rexhep Gjeli, Ajet Qirezi, Isuf Gjilani e të tjerë. Forcat ushtarake të Lëvizjes nën komandën e Rexhep Gjelit shpërthyen rrethimin dhe nisen në drejtim të Gllogovcit (Drenasit), në fshatin Qikatovë e Vjetër si pasojë e plagëve te marrura Komandati Shaban Polluzha ndërroi jetë, të cilin e varrosin nën akull të Lumit Drenica, tek vëndi i quajtur Bresillë në Çikatovë. Nga këtu, Mehmet Gradicën e plagosur, e bartin bashkluftëtarët e tij Brahim Luta, Rexhep Gjeli, Isuf Gjilani e Xhemë Zeqiri, në drejtim të fshatit Dobroshevc, tek shkolla e këtij fshati ndërroi jetë në mbrëmje të po kësaj dite. 
 Rexhep Gjeli vazhdon më beteja të tjera derisa kalon në përjetësi në Qyqavicen legjendare së bashku me djalin e vetëm duke luftuar kundër pushtuesve serb.
Bashkëluftëtarët Rexhep Gjelin e përshkruajnë si krah i djathtë i Shaban Palluzhës, si njeri të fjalës dhe të pushkës. Tradita e luftës për liri të Gjelat e Likoshanit vazhdoj, në luftën e fundit për liri të zhvilluar nga Ushtria Çlirimtare e Kosovës, lagjia Gjeli ishte shëmbull i luftës për liri. 
Sot shumë rrugë qytetësh e fshatrash përfshirë dhe shkolla e Likoshanit mbajnë emrin e Rexhep Gjelit, në shenjë nderimi të jetës dhe veprimtarisë së heroit poashtu organizohen akademi përkujtimore.

/drenicapress/