Dokumentari titullohet “Mbretërit e Kallstadtit” dhe eksploron rrënjët modeste të famës së familjes Trump duke ia lënë konkluzionet vetë shikuesve.
Kallstadt krenohet për verën dhe kuzhinën e tij lokale, por lidhja e tij me një prej kandidatëve më polarizues në Shtetet e Bashkuara të Amerikës është një emocion i përzier për banorët.
Disa familjarë të largët vazhdojnë të jetojnë në qytezën ku gjyshi i Donald Trumpit ka lindur dhe shpresojnë se biri i famshëm ndonjë ditë do të ndalet në Kallstadt.
Gjyshi i Trump, Frederiku, u largua nga Kallstadt në vitin 1885 dhe u vendos në Shtetet e Bashkuara të Amerikës në kërkim të një jete më të mirë. Nga Nju Jorku ai iu drejtua më pas Kanadasë Veriperëndimore.
Kroacia ka vendosur të mos ‘ia japë dorën’ Serbisë deri sa të zgjidhen disa probleme të mbetura që nga koha e luftës.
Së fundi presidenti serb Tomislav Nikoliç kishte vendosur të vizitonte Kroacinë, por kjo e fundit ia ka ndaluar diçka të tillë.
Sipas gazetës serbe ‘Blic’, shkak i kësaj ndalese kanë qenë të pagjeturit e luftës dhe kthimi i pasurive, të cilat Zagrebi i ka vendosur si kusht për marrëdhënie normale mes dy shteteve.
Ka qenë vetë kabineti i presidentes kroate, Kolinda Grabar, ai që e ka konfirmuar diçka të tillë për gazetën serbe.
‘Kushtet e presidentes së Kroacisë për t’u takuar me homologun e saj serb janë zgjidhja e çështjes së të zhdukurve gjatë luftës, kthimi i pasurive, kthimi i thesareve kulturore e lëndëve arkivore si dhe zgjidhja e problemit kufitar në Danub’, ka thënë një nga anëtarët e kabinetit të presidentes kroate.
U nda nga kjo jetë dhe nga kjo botë, Lili Skënderi, bashkëshortja e poetit Vehbi Skënderi dhe Nëna ime.
Nëna ime ishte Zoti në këtë Tokë për mua, vajzën e saj, Elida Buçpapaj, që bashkë me tim atë më rritën dhe edukuan me të gjitha vlerat njerëzore, dhe po ashtu me përkushtim të pakufishëm, me dashuri të pakufishme rritën edhe dy nipat e tyre, të cilët po ashtu i deshën me të njëjtën masë të pakufishme.
Jam përpjekur gjithë jetën time që t’ua plotësojë prindërve të mi portretin tim si qënie njerëzore, ashtu si e kishin dashur dhe ëndërruar ata.
Nuk e di nëse ia kam arritur, por ajo që nuk vihet në dyshim është se i kam dashur me dashuri të pakufishme. Kur Im Atë mori udhëtimin për në Parajsë, atëherë Mamin e desha për të dy bashkë. E desha si vajzën time, dhe unë u bëra si të isha mamaja e saj. Ajo qeshte kur unë ia përsërisja aq shpesh.
E gjithë Familja ndjejmë një boshllëk të pazëvendësueshëm, sepse Mami kishte një autoritet dhe personalitet të jashtëzakonshëm që buronte prej mirësisë së zemrës së saj.
Lus Zotin që të na ndihmojë që ta përballojmë këtë dhimbje!
Unë ndihem vajza më krenare në botë që të kam patur ty Nënë, dhe në të gjitha jetët e jetëve, unë do të jem vajza jote e ti mrekullia e jetës time, Nëna ime.
Po e ilustroj këtë lajm kaq të hidhur, që nuk desha ta kumtoja kurrë me një foton tonë. Mami ishte nuse e re dhe unë fëmijë një vjeç e ca.
Foton na e ka bërë Babi. Ne ishim me pushime në Pogradec tek gjyshja e dajua.
Siç shihet, Mami dhe unë i qeshim me gjithë shpirt Babit.
Ishim Familja më e lumtur në botë.
Lumturinë tonë, ashtu si të mijra e mijra familjeve shqiptare, e shkatërroi diktatura mizore,
por megjithatë, ne ishim me fat dhe mbijetuam, me ndihmën e Zotit dhe sepse të tre bashkë, Mami, Babi dhe unë e deshëm njëri-tjetrin me dashurinë e Zotit.
Pastaj Familja jonë u shtua dhe prindërit e mi, prej nipave të tyre dhe prej nesh, Skënderit e prej meje, gjetën qetësinë dhe gjithmonë dashurinë.
Ata janë në çdo çast të kësaj jete me ne!
Ndërkohë që prehen në Parajsën e Zotit!
Sepse ishin Njerëz të pastër e të kulluar ashtu si Zoti i lind krijesat e veta!
Julian Borger, njëri nga gazetarët më të respektuar britanikë, redaktor i të përditshmes Guardian dhe fitues i çmimit Pulitzer, së fundmi ka nxjerrë në shitje librin e titulluar “The Butcher’s Trail”, që flet për hetimet dhe kërkimet intensive që janë bërë për kriminelët e luftës në ish-Jugosllavi.
Në librin për të cilin thotë se e ka shkruar për vite qysh në kohën kur ishte korrespondent i luftës në vitet e 90-ta në Ballkan, Borger sjellë detaje të panjohura deri më sot në lidhje me “gjuetinë” e Ratko Mlladiqit, Radovan Karaxhiqit, Ante Gotovinës, por edhe për punën e agjentëve amerikanë dhe britanikë në Beograd, Banja Llukë, Zagreb dhe Sarajevë.
Ai së fundmi ka botuar një artikull interesant rreth historisë së kriminelit, kasapit të Balkkanit, Sllobodan Millosheviqit dhe fluturimit të tij me helikopter për në Hagë, detaje këto të nxjerra nga libri i tij!
Më poshtë mund të lexoni momentet më interesante:
Pas negociatave të gjata, ish-presidenti Sllobodan Millosheviq, më 28 qershor të vitit 2001 e gjeti veten në një furgon i shoqëruar nga një Mercedes.
Rreth orës 19:00, kishte arritur në Banjica, ku e kanë pritur tre helikopterë, por edhe Kevin Curtis, hetues i Tribunalit ndërkombëtar. Aty ishte edhe ministri i ri i brendshëm, Dushan Mihajlloviq, i cili insistonte të dinte se sa kohë u nevojitet që Millosheviqi të largohet nga vendi i tij. Por përgjigja e Curtis ishte shumë e shkurtë dhe e qartë - 20 minuta.
Mihajlloviqit i është dukur shumë gjatë. Por, Curtis insistonte që atij gjithsesi t’i lexohen të drejtat si i arrestuar. Ky duhet të jetë një arrestim i drejtë, ka deklaruar ai derisa dikush u kujtua se kryetari Vojisllav Koshtunica, nuk është në dijeni për atë se çfarë është duke ndodhur.
Kurtis kishte dalë për ta pritur Millosheviqin. Por është interesant fakti se si i akuzuari i Hagës, kishte filluar të tallet duke thënë, “Ju lumtë. Tani mund t’i paguani këta njerëz”, duke aluduar në rojet e burgut. Pikërisht në atë ditë me lindjen e diellit, Curtis ia lexoi të drejtat dhe akuzën.
Ish-presidenti e luante njëfarë loje të vet: e ndërpreu përkthyesin duke i kërkuar një cigare, dhe duke e pyetur se ku kishte mësuar të flet aq mirë gjuhën angleze. Pastaj, rrugës për në helikopter, u ndalua sërish.
“A e dini se sot është ‘Vidovdani” o serbë”, tha ai. Dhe kështu më pas filloi të flasë anglisht.
“A po të pëlqen kjo punë që po e bën”, e kishte pyetur Curtis-in. “Çfarë bën në kohën e lirë, kur nuk arreston njerëz të pafajshëm si unë?”
Dhe për herë të fundit ia lëshoi një shikim Beogradit derisa fluturonin me helikopter mbi lumin Sava, dhe kështu sërish kërkoi edhe një cigare. Por Curtis i kishte thënë se nuk lejohet pirja e duhanit, ndërsa Millosheviqi kishte bërë me gisht në drejtim të shpuzores në helikopter.
“Unë edhe ashtu jam pronar i kësaj fluturakeje”, ka thënë ai.
Millosheviq i kishte pyetur se ku janë duke shkuar, dhe kur dëgjoi se rruga fillimisht po e dërgon në Bosnje në Tuzla, ai e përsëriti duke thënë me përbuzje “Bosnje”, thuajse nuk ishte një destinacion i denjë për udhëtimin e tij.
Dhe kështu në Tuzla në kampin “Eagle”, po e priste lejtnanti Andy Milan, komandant i njësisë “Delta Force”.
Fillimisht një ushtar e fotografoi, dhe pastaj Millosheviqi fillojë të bisedojë me të për atë se si fotografia është një profesion i mirë, dhe se cilat janë këndet më të mira për të fotografuar dhe se si duhet përdorur objektivët.
Dhe më në fund, arrin aeroplani BAE 146, i njësisë ajrore mbretërore, i njëjti aeroplan që kishte transportuar trupin e Princeshës Diana për në Britani pas vdekjes së saj në Paris në vitin 1997.
Aterrimi në aeroportin Eindhoven, në afërsi të kufirit holandez-belg, nuk është përcjellë me shkrepje të fotografive.
Aty ishte vetëm një fotoreporter nga Haga, por që i cili kishte harruar ta fus filmin brenda aparatit. Kështu që historia nuk do të mund ta mbajë në mend një moment të tillë.
Kush ishte Sllobodan Millosheviq ?
Sllobodan Millosheviq (ser.: Слободан Милошевић) ka lindur në Pozharevc, Jugosllavi më 20 gusht 1941 dhe ka vdekur në Hagë, Holandë më 11 mars 2006. Gjatä karrierës së tij politike, Millosheviq mbajti postin e Presidentit të Republikës së Serbisë për periudhën 1989-1997, dhe postin e presidentit të Republikës Federale të Jugosllavisë për periudhën 1997-2000, kryetar i Partisë Socialiste të Serbisë nga krijimi i saj më 1992 deri në vitin 2001, dhe i akuzuar për krime lufte dhe krime kundër njerëzimit.
Prindërit e Sllobodan Millosheviq, Svetozar Milosheviq dhe Stanislava Milosheviq u divorcuan pak vite pas lindjes së Sllobodan Millosheviq. Babai i tij, prift në Kishën Ortodokse Serbe kreu vetëvrasje në vitin 1962. Nëna, Stanislava, mësuese shkolle, do të kryejë vetëvrasje (varje) në vitin 1974. Gjatë viteve të gjimnazit Millosheviqi e takon gruan e tij të ardhshme Mira Markoviq (Marković), figurë fondamentale e politikës Serbe në vitet 90 dhe inspiruese e rilindjes së nacionalizmit serb. Diplomohet jurist më 1964 në Beograd dhe i bashkohet Lidhjes Komuniste të Serbisë.
Millosheviq fillon të punojë si funksionar në firmat shtetërore të Serbisë: së pari në kompaninë e gazit e pastaj në Beogradska Banka.
Ngritja e karrierës së tij fillon në vitin 1986: Millosheviq zgjidhet president i Lidhjes Komuniste të Serbisë, falë përkrahjes së Presidentit të Serbisë, Ivan Stambolliq (Stambolić), mikut të tij personal dhe tutorit politik. Vitet 90-të karakterizohen nga ringjallja e nacionalizmit serb dhe për largimin nga modeli i Jugosllavisë titiste. Nacionalizmi merr hovë kur më 24 shtator 1986 e përditshmja beogradase Veçernje Novosti (Večernje Novosti) publikon pjesë të një dokumenti të titulluar Memorandumi i Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Serbisë (Memorandum SANU ose Memorandum Srpske Akademije Nauka i Umjetnosti). Në këtë vepër, të redaktuar nga intelektualët serbë të udhëhequr nga novelisti Dobrica Qosiq (Ćosić), përpunohet aktakuza kundër Titos për veprimtari antiserbe, dhe përshkruhet një projekt për eliminimin e plotë të Serbëve nga Kosova. Edhe pse elita komuniste distancohet nga ai memorandum, Millosheviqi heshti.
Në mesin e viteve 80-të situata paraqitej më e vështirë në Kosovë, me tensione ndërmjet serbëve e shqiptarëve, kurse në Kroaci dhe Bosnje-Hercegovinë situata ishte relativisht më e qetë. Më 1987 Presidenti i Republikës Socialiste të Serbisë, Stambolliq dërgon Millosheviqin në Kosovë për të dëgjuar ankesat e Serbëve kundër udhëheqjes partiake dhe shtetërore në Kosovë. Në një situatë të tensionuar, të krijuar artificialisht nga grupe të Serbëve, banorë të Kosovës, Milosheviq deklaron para turmës së Serbëve të mbledhur se “askush më nuk do të guxojë tju rrahë juve.”
I aftë për të drejtuar (nëse jo për të krijuar dhe nxitur ) ndjenjat e opinion publik serb, Millosheviqi pastron klasën e tërë politike serbe, nën akuzën për paaftësi. Më 1987 Stambolliq detyrohet të japë dorëheqjen dhe Millosheviqi bëhet President i Republikës së Serbisë në vend të tij. Më 1988 acarohet edhe më tej situata në Kosovë dhe në republikat tjera, veçanërisht në Slloveni. Ndërsa Millosheviqi mbështeste një model centralist në planin ekonomik dhe politik, në drejtim të cilit do të ishte Serbia si republika më e madhe e federatës, Lubjana me kryetarin Millan Kuçan (Milan Kučan) mbështeste të drejtën për vetëvendosje të republikave dhe respektimin e pakicave dhe autonomisë.
Millosheviqi e kuptoi që zotëronte përkrahje të madhe popullore: Serbët panë në të një udhëheqës të një kombi krenar, një udhëheqës karizmatik. Kisha Ortodokse Serbe e përkrahu atë po ashtu. Propaganda serbe e ringjalli mitin e fitores së thyer, i cili sipas Serbëve ju pengua bashkimi politik i të gjithë Serbëve ndërsa në Serbi ishin ndarë dy krahina, Kosova dhe Vojvodina. Në mars 1989 modifikohet njëanësisht kushtetutat kosovare dhe serbe, që ja hoqi autonomin Kosovës. Më 28 qershor 1989, 600 vjet pas betejë së Fushë Kosovës, mblidhen qindra mijëra Serb në Fushën e Mëllenjave ku Millosheviqi jep një fjalim luftënxitës. Shqiptarët qëndrojnë të mbyllur në shtëpi. Më 19 nëntor 1989 mblidhen një milion manifestues në Beograd.
Fundi i Jugosllavisë
Në janar të 1990 mbahet kongresi i 14-të dhe i fundit i LKJ-së. Millan Kuçan (Milan Kučan), që udhëhiqte delegacionin slloven, vendos që delegacioni i Sllovenisë të tërhiqet, dhe pastaj të njëjtën e bëri edhe Kroati Ivica Raçan (Ivica Račan). Ky ishte fundi politik i Jugosllavisë federale dhe multietnike. Në qershor të 1990 Millosheviqi riemëron lidhjen komuniste serbe në Partia Socialiste Serbe, nga e cila zgjedhet kryetar. Në janar 1991 zbulohet shtypja ilegale e monedhës federale nga ana e qeverisë serbe, ndërsa në janar Millosheviqi dërgon ushtrinë për të ndërprere protestat e opozitës në Beograd. Pas referendumeve popullore më 25 qershor të 1991, Sllovenia dhe Kroacia shpallin pavarësinë.
Lufta në Kroaci dhe Bosnje-Hercegovinë
Ushtria federale intervenoi në Slloveni. Millosheviqi nuk ishte i interesuar në vendin, etnikisht kompakt dhe i përkrahur nga Austria dhe Gjermania. Lufta përfund pas dhjetë ditëve, më 8 gusht. Vëmendja e Millosheviqit zhvendoset në Kroaci, në veçanti në regjionet e banuara me Serb në fushat e Sllavonisë dhe të regjionit malor të Krajinës. Milosheviqi nuk pranoi që popullatat serb të jetonin jashtë Jugosllavisë së re ku përfshihet Serbia dhe Mali i Zi. Projekti i tij ishte që të aneksoj territoret e banuara me Serb në Kroaci dhe gjysmën e Bosnje-Hercegovinës ku lufta më 1991 ende nuk kishte filluar. Në gjysmën e vitit 1991 Millosheviqi, ushtria federale jugosllave dhe trupat paraushtarake fillojnë një luftës të ashpër kundër Kroacisë. Viktima e parë është qyteti multietnik i Vukovarit, ku bashkëjetesa mes kroatëve dhe serbëve ishte historike. Ushtria jugosllave futet në thellësi të territorit kroat duket arritur të granatoj Zagrebin. Mas referendumit për pavarësi në Bosnje të mbajtur më 29 shkurt 1992, i cili u bojkutua nga Serbët e Bosnjës, filloi lufta e Bosnjës. Millosheviqi përkrahu ushtarakisht dhe politikisht Radovan Karaxhiqin (Karadžić), udhëheqësin e serbëve të Bosnjës dhe kriminelin e luftës. Lufta e Bosnjës u përfundua më 21 nëntor 1995 me marrëveshjet e Dejtonit (Dayton), të cilin Millosheviqi e nënshkruan për Serbët e Bosnjës përkundër dëshirës së tyre. Millosheviqi pas kësaj u cilësua njeri i paqes dhe u la në pushtet.Vlenë të thekësohet se Bosnja nga marrëveshja e Daytonit humbi shumicen e qeverisjes vendore, kështu shteti i Bosnjës dhe Hercegovinës edhe pse i dëmtuar nga lufta humbi përparsinë politike duke marrë vetem 49% të qeverisjës, ndërsa 51% iu takonin Serbve.
Lufta e Kosovës dhe rënia e Millosheviqit
Në nëntor 1996 Millosheviqi u zgjedh president i Republikës Federale Jugosllave (ku përfshihet Serbia dhe Mali i Zi). Në të njëjtin vit koalicioni opozitar Zajedno (Së bashku) i fiton zgjedhjet lokale në disa komuna, por fitoret nuk pranohen nga pozita. Pas protestave të vazhdueshme të studentëve dhe popullit në Beograd për 11 javë me radhë, Milosheviqi i pranoi zgjedhjet. Më zgjedhjet presidenciale serbe, më vonë, fiton Millan Millutinoviq (Milan Milutinović), bashkëpunëtor i ngushtë i Millosheviqit.
Në këtë kohë u intensifikuan sulmet e UÇK-së në Kosovë. Në Rambuje (Rambouillet) dështuan përpjekjet për zgjedhjet e konfliktit të Kosovës. Në mes marsit dhe qershorit 1999 NATO bombardoi Jugosllavin duke e detyruar Millosheviqin të tërheq forcat nga Kosova. I izoluar në nivelin ndërkombëtar dhe kombëtar (Mali i Zi nuk i pranonte më institucionet federale), Millosheviqi u rikandidua në zgjedhjet e 24 shtatorit 2000, falë një reforme kushtetuese. Ai u mund nga Vojisllav Koshtunica (Vojislav Koštunica), një nacionalist më i moderuar, dhe me 6 tetor u shty të pranoj humbjen pas një proteste të madhe që shpiu te zënia e parlamentit nga protestuesit.
Kryeministri serb Zoran Gjingjiq (Đinđić) e dorëzoi në Gjykatën Ndërkombëtar për Krime në ish-Jugosllavi në Hagë me 28 qershor 2001, edhe përkundër kundërshtimit të Koshtunicës dhe një pjesë të opinionit publik serb.
Millosheviqi u akuzua për krime kundër njerëzimit për operacionet e ushtrisë jugosllave në Kroaci, Bosnje-Hercegovinë dhe Kosovë. Ai po ashtu u akuzua për vrasjen në mënyrë barbare të Ivan Stambolliqit, mentorit të tij nga vitet 80 dhe kundërshtarit të zgjedhjeve presidenciale të vitit 2000.
Millosheviqi u gjet i vdekur në qelinë e tij në Hagë më 11 mars 2006 disa muaj para se të përfundoj gjykimi i tij në Hagë.
Për katër personat që të shtunën janë ndaluar nga Policia e Kosovës në afërsi të Manastirit të Deçanit, ende nuk është ngritur aktakuzë që lidhet me terrorizëm, por atyre u janë konfiskuar një sasi e armatimit, dhe akuzohen vetëm për armëmbajtje pa leje.
Express merr vesh se njëri prej të dyshuarve është djali i agjës së liderit të VV, Visar Ymerit, Arben Ymeri.
Madje ai dyshohet të këtë qenë në Siri, si pjesë e luftës.
Përvec kësaj media ka mësuar edhe emrat e tre të tjerëve, dy prej të cilëve janë nga Gjakova.
Të arrestuarit tjerë janë: Kushtrim Rama nga Gjakova, Kushtrim Kurti poashtu nga Gjakova si dhe Alban Kelmendi. Edhe ky i fundit besohet se ishte ndaluar në Stamboll në tentativën e tij për të marrë pjesë në luftën në Siri.
Policia e Kosovës gjatë kontrollit në veturën me të cilin ishin duke udhëtuar katër personat ka gjetur dhe konfiskuar një AK/47 me 20 copë fishekë si dhe një pistoletë me 16 copë fishekë të kalibrit 9mm. Të njëjtit me vendim të prokurorit janë dërguar në mbajtje.
Gjykata Themelore në Pejë, të hënën u ka caktuar atyre masën e paraburgimit prej një muaji.
Katër të paraburgosurit janë të dyshuar vetëm për armëmbajtje pa leje, pasi organet e hetuesisë ende nuk kanë gjetur prova nëse këta persona kishin pasur qëllim terrorist në Manastrinë e Deçanit.
"Nuk ka asnjë dyshim që të njëjtit kanë lidhje me terrorizëm dhe diçka e tillë nuk është vërtetuar. Unë jam duke hetuar vetë për armëmbajtje pa leje", ka thënë për media Valbona Haxhocaj, prokurore e rastit.
Megjithatë, Haxhosaj në seancën e parë ndaj tyre ka ngritur dyshime se këta persona mund të jenë të përfshirë edhe në sulmin me armë në fshatin “Berkovë” të Komunës së Klinës ndaj një shtëpie të komunitetit serb natën e arrestimit. Por ky pretendim i prokurores është mohuar nga të pandehurit.
Arrestimi i personave në afërsi të Manastirit të Deçanit ka nxitur reagime të shumta të përfaqësuesve të Kishës Ortodokse Serbe dhe autoriteteve të Serbisë.
Igumeni Sava Janjiq, i cili drejton Manastirin e Deçanit, ka thënë më herët për Evropën e Lirë se arrestimi i katër personave është regjistruar nga kamerat e sigurisë, të cilat janë të vendosura në Manastirin e Deçanit dhe ata do të kërkojnë që hetimi të zbatohet deri në fund.
Nënkryetari i Lëvizjes Vetëvendosje, Driton Çaushi, në një lidhje me telefon në Info Magazine, ka thënë se nuk do t’i përgjigjen pozitivisht ftesës së presidentes së Kosovës, Atifete Jahjaga, për dialog për dalje nga kriza politike.
“Ne kemi marrë një ftesë, por besoj që ju e keni dëgjuar në vazhdimësi qëndrimin tonë në lidhje me rolin që presidentja Jahjaga ka luajtur në muajt e fundit të krizës. Ajo ka luajtur rolin e zëdhënëses së Qeverisë, ka sulmuar në vazhdimësi opozitën, ndërsa nuk ka kryer detyrat që i takojnë; nuk ka reaguar ndaj vendimit të Gjykatës Kushtetuese dhe nuk ka reaguar ndaj peticionit të mbi 200 mijë qytetarëve të Kosovës. Ndaj nuk ka asnjë kuptim që ne të marrim pjesë në këtë takim”, ka thënë ai. “Nuk e di çfarë kuptimi mund të ketë debati me një qeveri që ka shkelur Kushtetutën, me një Qeveri antikushtetutuese. Po flas në emër të Lëvizjes Vetëvendosje, por ky është edhe qëndrimi i opozitës. Ne do të protestojmë deri në rrëzimin e kësaj qeverie”.
Pavarësisht kërkesës që opozita në Kosovë i ka bërë presidentes së vendit, Atifete Jahjaga, që ta shpërndajë Kuvendin, dhe në këtë mënyrë të shkohet në zgjedhje të parakohshme, liderët e dy partive të koalicionit qeveritar, Lidhjes Demokratike të Kosovës dhe Partisë Demokratike të Kosovës, kanë hedhur poshtë një mundësi të tillë.
Kryeministri i Kosovës, Isa Mustafa dhe zëvendëskryeministri, Hashim Thaçi, në mënyrë kategorike kanë mohuar mundësinë e zgjedhjeve të parakohshme, si mënyrë e zgjidhjes së krizës politike në vend.
Këto deklarata kryeministri Mustafa dhe zëvendëskryeministri Thaçi i kanë bërë të premten, në takimin me sindikalistët e vendit.
Ata kanë theksuar se zgjedhjet në Kosovë do të mbahen në vitit 2018, ndërkohë që së shpejti pritet të zgjidhet edhe presidenti i ri i vendit.
Kryeministri Mustafa ka theksuar se së shpejti pritet të mblidhet Kuvendi i Kosovës, për ta zgjedhur presidentin e ri të vendit, ashtu sikurse edhe parashihet me marrëveshjen e koalicionit qeverisës.
“Ne jemi zotuar se do të përmbushim zotimet tona që i kemi dhënë me marrëveshjen e koalicionit”, ka theksuar kryeministri i Kosovës, Isa Mustafa.
Ai ka shtuar se zgjidhja e problemeve të krijuara me kundërshtimet që vijnë nga opozita ndaj marrëveshjes për krijimin e Asociacionit të komunave me shumicë serbe dhe demarkacionit me Malin e Zi, duhet të bëhet në tavolinën e bisedimeve.
“Është e domosdoshme që problemet që ne i kemi t’i zgjidhim me dialog të përbashkët... jo në rrugë, jo me gaz lotsjellës, jo me molotov, jo me sjellje vandale dhe me thyerje të pronave të qytetarëve dhe pronës publike, sepse ajo nuk është në interesin e këtij vendi”, ka thënë Mustafa.
Ndërsa zëvendëskryeministri i Kosovës, Hashim Thaçi ka thënë se kërkesa e opozitës për shpërndarjen e Kuvendit të Kosovës nuk paraqet befasi.
“Ka synime edhe për shpërbërjen e shtetit, e lëre më të Kuvendit. Prandaj, as nuk do të shpërbëhet Kuvendi e as shteti. Të gjithë do të vihemi në mbrojtje të Republikës, me një dialog të mirëfilltë, sepse kemi investuar dhe sakrifikuar të gjithë”, ka thënë Thaçi.
Kryetari i Kuvendit të Kosovës, Kadri Veseli, të enjten i ka bërë thirrje publike presidentes së Kosovës, Atifete Jahjaga, që t’i ftojë në një takim të përbashkët liderët e partive politike, të pushtetit dhe të opozitës, për të gjetur një zgjidhje, në mënyrë që vendi të dalë nga kriza.
Në anën tjetër, përfaqësuesit e opozitës vlerësojnë se një takim i tillë është i panevojshëm.
Frashër Krasniqi, zëdhënës i Lëvizjes Vetëvendosje, partisë më të madhe opozitare në vend, ka thënë për radion Evropa e Lirë se deri më tash nuk ka pasur ndonjë ftesë nga presidentja Jahjaga, përveç deklaratave publike.
Por, sipas tij, edhe nëse do të ketë një ftesë të tillë, Lëvizja Vetëvendosje do ta refuzojë.
“Kot është edhe po të na ftonte presidentja, sepse nuk po mendojmë se ka diçka produktive në këto takime, në këto diskutime, përderisa qeveria, që e ka shkelur kushtetutën dhe e ka humbur legjitimitetin popullor, po vazhdon të insistojë në zbatimin e marrëveshjeve dhe mos tërheqje nga qeveria. Atëherë, normalisht që nuk kemi se çfarë të diskutojmë”, ka thënë Krasniqi.
Ai ka shtuar se rrjedha e ngjarjeve, deri te një ulje në tavolinë për të diskutuar, duhet të jetë që fillimisht qeveria të japë dorëheqje. Kjo, sipas tij, do të krijonte situatë të re në Kosovë, e cila do të hapte rrugë edhe për një diskutim për përcaktimin e datës së zgjedhjeve.
Liderët e opozitës kanë paralajmëruar protestë për datën 17 shkurt, në ditën kur shënohet 8 vjetori i shpalljes së pavarësisë së vendit.
Në anën tjetër, zyrtarët e qeverisë kanë theksuar se nuk do të tërhiqen para, siç i kanë cilësuar, “shantazheve” të kujtdo.
Shefi i zyrës së BE-së, Samuel Zhbogar, e ka lëvduar Presidenten Atifete Jahjaga për iniciativën e saj që ti takojë liderët e partive politike në vend.
Ai ka kërkuar nga këta të fundit që ti përgjigjen ftesës së Presidentes për takim.
“Është në interesin e Kosovës dhe Popullit të saj që liderët të tregojnë përgjegjësi dhe ti përgjigjen pozitivisht ftesës”, ka shkruar Zhbogar në twitter.
Ambasadori i Shteteve të Bashkuara të Amerikës në Kosovë, Greg Delawie, e ka mbështetur iniciativën e presidentes Atifete Jahjaga.
“Mbështes iniciativën e presidentes së Kosovës për të ftuar në takim të hënën. Liderët e Kosovës duhet të gjejnë gjuhë të përbashkët’, ka shkruar ambasadori në Twitter.
Ftesa për takim të përbashkët me subjektet politike parlamentare, e Presidentes Atifete Jahjaga, po shqyrtohet nga Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës, ndërsa Lëvizja Vetëvendosje dhe Nisma për Kosovën i kanë dhënë përgjigje negative.
Muharrem Nitaj, zëdhënës i AAK-së ka konfirmuar se subjekti që ai përfaqëson po e shqyrton ftesën dhe do të japë një përgjigje të shtunën (nesër).
Por, Top channel mëson nga burime brenda AAK-së se kreu Ramush Haradinaj po shqyrton edhe mundësinë e përgjigjes pozitive ndaj kësaj ftese.
Top Channel ka mësuar gjithashtu nga burime brenda Presidencës se, në tryezën e ftuar nga Jahjaga do të jenë të pranishëm, në cilësinë e vëzhguesve, edhe ambasadori amerikan në Kosovë, Greg Delaëie, dhe shefi i zyrës së BE-së në Kosovë, Samuel Zhbogar.
Ftesën e Presidentes Atifete Jahjaga, dërguar partive politike në Kosovë, pozitës dhe opozitës, që të ulen e të negociojnë për ta zgjidhur krizën politike në vend opozita thotë se do ta refuzojë.
Frashër Krasniqi, zëdhënësi i Lëvizjes Vetëvendosje, ka thënë për Klan Kosovën se thirrjes së Presidentes për të dialoguar e për t’i dhënë zgjidhje situatës së tensionuar politike në vend, nuk do t’i përgjigjet as Vetëvendosja e as partitë e tjera opozitare.
Presidentja, Atifete Jahjaga ka ftuar për të hënën në një takim të radhës liderët e partive politike, për të gjetur një zgjidhje për të dalë nga kriza politike.
Por, një ftesë të tillë Nisma për Kosovën nuk do ta marrë parasysh. Të paktën kështu ka thënë sekretari organizativ i Nismës, Bilall Sherifi.
“Sa i përket takimit të së hënës Nisma nuk do të merr pjesë në takime sa për t’u takuar. Nëse presidentja thërret takim me rend të ditës organizimi i zgjedhjeve të parakohshme atëherë shkojmë, për takime tjera mendojmë se nuk ndihmojnë në zgjidhjen e krizës”, ka thënë Sherifi.
Ai më pas ka theksuar se opozita e bashkuar deri më tani në vazhdimësi i është përgjigjur ftesave të presidentes në funksion të tejkalimit dhe zgjidhjes së krizës politike, kurse presidentja asnjëherë nuk i është përgjigjur kërkesave të opozitës.
“Ne ia dërguam asaj peticionin e mbi 205 000 nënshkrimeve të qytetarëve dhe nuk morëm asnjë përgjigje nga ajo. Ia dërguam një letër, e cila është bërë publike për opinionin, përmes së cilës kërkuam nga ajo që të bëj veprimet e nevojshme për të shpallur zgjedhjet e parakohshme. Përkundër kësaj ajo nuk e pa të arsyeshme që së paku të shkruaj dy fjalë për t’i thënë opozitës se pajtohet apo nuk pajtohet me këto kërkesa”, ka theksuar Sherifi, duke shtuar më pas se deri më tani, presidentja në vazhdimësi ka injoruar kërkesat e opozitës.
Përderisa pozitë e opozitë nuk po arrijnë të gjejnë një zgjidhje për daljen nga kriza politike, një qytetar ka vendosur që i vetëm t’u bëjë thirrje dy palëve për dialog dhe të gjejnë një zgjidhje.
Haxhi Morina nga Prizreni, për herën e dytë me një pankartë po rri para Qeverisë, duke bërë thirrje që të anulohet protesta e 17 shkurtit, e paralajmëruar nga opozita si shenjë kundërshtimi ndaj Qeverisë.
“Qëllimi im është me dal kundër dhunës se zgjidhje ka”, ka thënë ai, duke mbajtur pankartën ku ndër të tjera shkruan: “A ka ky vend ndonjë njeri të arsyeshëm, apo jo”?
