Agjencioni floripress.blogspot.com

2016/07/12

Më shumë se 15 milionë shqiptarë në të gjithë Botën

Nga Flori Bruqi-Prishtinë



Pavarësisht regjistrimeve zyrtare të popullsisë që bëhen në Shqipëri, Kosovë dhe Maqedoni, asnjëherë nuk dihet sa shqiptarë ka në botë për shkak të shpërnguljeve të vazhdueshme ndër vite.

Megjithatë mund të thuhet se nuk ka vend në botë ku nuk jeton së paku një shqiptar. Besfort Axhanela kishte ideuar një projekt përmes të cilit synon të identifikojë të gjithë shqiptarët në botë, duke i mbledhur në një bazë të dhënash që quhet “Një Komb”.


Ja numri i saktë i shqiptarëve nëpër botë


Projekti është një faqe interneti që “njekomb” ku për tre muaj janë regjistruar mbi 430 mijë shqiptarë. Axhanela ka treguar për TCh idenë e tij dhe synimin e projektit. “Ideja për ta filluar këtë projekt ka ardhur si rezultat i faktit që jam i sigurt se mbi 95 për qind e shqiptarëve e kanë pasur në mendje që sa herë kanë shkuar diku jashtë kanë pyetur veten së paku njëherë: sa shqiptarë janë këtu? Domethënë, krejt kjo ka ardhur si nismë e fillimit të këtij projekti. Projekti ynë njëkomb është projekt që synon të identifikojë të gjithë shqiptarët nëpër botë dhe ku ndodhen ata”, tregon ai.

Megjithatë sipas të dhënave të fundit, shqiptarët në shumë vende të botës janë me mijëra.

 Më poshtë ju sjellim  një nga statistikat e përfolura në internet ,  përafërsisht se sa shqiptarë jetojnë nëpër botë.

Shqiptarët në Gjermani: 450.000
Shqiptarët në Zvicër: 300.000
Shqiptarët në Suedi: 70.000
Shqiptarët në Danimarkë: 12.000
Shqiptarët në Belgjikë: 60.000
Shqiptarët në Itali: 800.000 – 1 milion.
Shqiptarët në Angli: 100.000
Shqiptarët në Amerikë: 200.000-800.000 (1.000.000)
Shqiptarët në Siri: 10.000
Shqiptarët në Turqi: 5.000.000
Shqiptarët në Argjentinë: 50.000
Shqiptarët në Kanadë: 35.000
Shqiptarët në Ukrainë: 50.000
Shqiptarët në Finlandë: 9.000
Shqiptarët në Rumani: 10.000
Shqiptarët në Hungari: 1.500
Shqiptarët në Bosnjë: 5.000
Shqiptarët në Bullgari: 300
Shqiptarët në Kroaci: 18.000
Shqiptarët në Sloveni: 8.000
Shqiptarët në Serbi: 65.000
Shqiptarët në Mal të Zi: 32.000
Shqiptarët në Greqi: 1.200.000 (5.000.000)
Shqiptarët në Maqedoni: 800.000
Shqiptarët në Kosovë: 1.700.000
Shqiptarët në Shqipëri: 2.800.000
Shqiptarët në Azerbajxhan: 10.000.
Shqiptarët në Australia:20,000


Shqipëria  ka 2.831 ,741 banorë milionë banorë(2012)


Jemi 2 milion e 831 mijë e 741 shqiptarë. Popullsia rezidente është e përbërë nga 1 milionë 421 mijë e 810 meshkuj ose 50.2 % dhe 1 milionë e 409 mijë e 931 femra ose 49.8 %.

Instituti i Statistikave publikoi sot rezultatet paraprake të regjistrimit të popullsisë dhe banesave, proces i cili nisi më 1 tetor dhe u mbyll më 1 nëntor.

"Në 10 vite popullsia në Shqipëri është zvogëluar 7.7 %. Në 2001 kemi qenë 3 milione 69 mijë 275 shqiptarë, ndërsa sot ne jemi 2 milionë 831 mijë e 741 banorë. Rënia i dedikohet emigrimit në shkallë të gjerë dhe rënies së lindshmërisë” raportoi, para gazetarëve, drejtoresha e INSTAT, Ines Nurja. Të dhënat u Censusit u prezantuan sot paradite në hotel "Sheraton" në Tiranë.

Lidhur me zvogëlimin e popullsisë me 7.7 % brenda 10 vitesh, një nga ekspertet e INSTAT nuk pranoi se mund të ketë lidhje me faktin se rezultatet e 2001 nuk mund të kenë qenë aq të sakta, dhe për rrjedhojë kanë ndikim dhe në rezultatet e tanishme.

“Nuk e pranoj që rezultatet e 2001 janë për t’u dëshiruar, por duhet një studim më i detajuar dhe duhet parë në kontestin e përgjithshëm. Ndoshta ndjesia jonë për një rritje natyrore nuk është e saktë. Të dhënat në botë tregojnë se prania e shqiptarëve është rritur, ka rënë numri i lindshmërisë, po kështu numri i meshkujve në lindje është më i lartë se i femrave”

Përsa i përket numrit të banesave INSTAT njofton se janë regjistruar 1 milionë e 75 mijë e 881 banesa në mbarë vendin, nga 785 mijë e 515 banesa që ishte regjistruar në censusin e kaluar. Pra që nga viti 2001 e deri më sot kemi një rritje të numrit të banesave me 37 %. Vihet re një numër më i madh banesash të reja dhe bosh në zonën rurale. Gjithashtu, sipas Nurjes, në këtë Census janë numëruar 740256 njësi ekonomike familjare, me një rritje prej 2 % nga censusi e vitit 2001.Numri mesatar i pjesëtarëve të një Nj.E.F-je është 3.8 nga 4.2 që ishte në vitin 2001

ME SHUME SE GJYSMA E POPULLSISE BANON NE QYTET

Më të populluara janë zonat urbane se rurale. “53. 75% jetojnë në qytet, ndërsa rreth 46.3 % jetojnë në fshat". Në krahasim me 2001, më të populluara ishin zonat rurale.

MINORITETET? TE DHENAT VITIN TJETER
Regjistrimi u refuzua nga 1.4 % e popullsisë, ose 29 355 banorë. Këto janë rezultate paraprake, ndërkohë që për të dhënat përfundimtare do të duhet një skanim dhe analizë e detajuar dhe më e gjerë.

Në bazë të këtij skanimi INSTAT do publikojë dhe të dhënat mbi minoritetin. Drejtoresha Nurja shpjegoi se "Të dhënat për minoritetin janë në pyetësorë. Ka filluar skanimi i pyetësorëve, por është voluminoz, prandaj rezultatet do të jepen vitin e ardhshëm."

BIANCHINI: CENSUSI I RENDESISHEM PER POLITIKBERESIT

Drejtuesi i Ekipit të Projektit të BE-së për Mbështetjen teknike për Censusin, Roberto Bianchini, duke vlerësuar ecurinë e censusit, tha se e gjithë Shqipëria u mbulua me harta dixhitale që lehtësuan punën e 15 mijë personave të angazhuar në këtë proces mjaft të rëndësishëm për politikbërësit.
"Procesi i censusit ende s'ka përfunduar, pasi përveç procesit të mbledhjes së të dhënave kalohet në fazën më të rëndësishme atë të përpunimit dhe analizës së tyre", tha Bianchini.

Censusi numëron njerëzit që jetojnë në Shqipëri, përfshirë rezidentët e huaj, të gjithë që kanë qëndruar minimumi 1 vit, ose me qëllim për të qëndruar të paktën një vit. Vetëm diplomatët nuk numërohen. Për këtë proces masiv në terren janë printuar 40 milion faqe materiale censusi dhe punuan 12 mijë anketues, 2 330 kontrollorë, 128 mbikqyrës 36 kordinatorë lokalë. Aktualisht në të gjithë Shqipërinë janë 374 zyra censusi dhe 11 në Tiranë. I gjithë procesi kushton 14 milione euro. -


Shqipëria ka 2.815.749 banorëShqiptarët jetojnë edhe në vende të tjera të Ballkanit, në Kosovë 1.9 mil., mbi 800.000 jetojnë në Greqi, 500.000 në Maqedonidhe gati 80.000 mijë shqiptarë jetojnë në Preshevë(Bashkësi nën administrimin Serbë), 30.000 ne Mal te Zi. Në Itali, 900.000 afër 300.000 arbëreshë , 200.000 në SHBA dhe mbi 5.000.000 shqiptarë në Turqi . 

Shqipëria ka pakica e veta, deri në vitin 1990 afërsisht mund të kenë qenë rreth 25.000 pakica grekofone të shpërndarë në Shqipëri dhe kryesisht në vendet pakicave të qyteteve të Sarandës dhe Gjirokastrës. Përveç pakica grek në Shqipëri, ekzistojnë edhe minoritete të tjera, të cilat janë.


Popullsia në Shqipëri
2010
2001
1989
1979
1969
1960
1950
1945
1930
1923
  3,195,000
  3,073,734
  3,182,400
  2,590,600
  2,068,200
  1,626,300
  1,218,900
  1,122,000
  833,600
  814,400


Popullsia në Shqipëri
VitiBanorë20122.815.749
20103.550.000
20013.073.734
19893.182.400
19792.590.600
19692.068.200
19601.626.300
19501.218.900
19451.122.000
1930833.600
1923814.400


 Kosova kishte 1.7 milionë banorë gjatë vitit 2015


Përkundër një shtimi natyror prej 22 232 banorëve, popullsia rezidente e Kosovës u zvogëlua për 33 340 banorë, për shkak të emigrimit të theksuar në vitin 2015.

Kështu ka bërë të ditur Agjencia e Statistikave të Kosovës e cila ka publikuar raportin mbi “Vlerësimin: Popullsia e Kosovës 2015”.


Kosova kishte 1.7 milionë banorë gjatë vitit 2015
Popullsia rezidente e Kosovës për vitin 2015 sipas kësaj agjencie, vlerësohet të jetë 1 771 604 banorë rezidentë,.

Numri i personave, që kanë imigruar (ardhur) në Kosovë gjatë vitit 2015 ishte 18 862 banorë, derisa numri i emigrantëve (larguar) kosovarë ishte 74 434 banorë dhe bilanci i migrimit për vitin 2015 ishte 55 572 persona. Ndersa, numri i lindjeve me banim rezident në Kosovë për vitin 2015 ishte 31 116 lindje, numri i vdekjeve ishte 8 884 dhe shtimi natyror ishte gjithsej 22 232.

Në këtë publikim janë përfshirë edhe lëvizjet e brendshme të popullsisë (nga një komunë në tjetrën), ku numri i lëvizjeve te brendshme është vlerësuar të jetë 8 972 banorë.

____________



Diaspora shqiptare

Diaspora shqiptare, historike dhe e re, përbën një rast unikal. Krahasuar me popullsinë në vendin e origjinës, në trojet etnike, është ndër më të mëdhatë në botë. Kurse si shtrirje gjeografike kap thuajse të gjitha kontinentet e banuara. Në total ajo numëron disa milionë veta, të përqendruar kryesisht në Turqi, SHBA, Greqi, Gjermani, Itali, Zvicër, Suedi, Angli, Kanada, Australi, Argjentinë etj.
Dukuria e migrimit të shqiptarëve jashtë vendit nuk është e re. Ajo është e dokumentuar të paktën që në shekujt e pesëmbëdhjetë dhe të gjashtëmbëdhjetë me largimin e një mase të madhe banorësh të trevave shqiptare, veçanërisht nga jugu i vendit, pas pushtimit të Gadishullit Ballkanik nga Perandoria Osmane dhe vdekjes së Skënderbeut.

Rezultat i këtyre valëve migratore ishte krijimi i ngulimeve të rëndësishme shqiptare në Italinë e Jugut, Greqi, në bregdetin e Dalmacisë e gjetkë. Modeli më i spikatur është komuniteti arbëresh i vendosur në Siçili e Kalabri.

Gjatë shekujve që pasuan, deri në krijimin e shtetit të pavarur shqiptar, në vitin 1912, proceset migratore vazhduan në formën e lëvizjeve “të brendshme” nga trevat shqiptare në rajone të tjera të Perandorisë Osmane ose në vende fqinjë, të cilat, me kalimin e kohës, fituan autonomi apo pavarësi nga Porta e Lartë.

Këtyre lëvizjeve u detyrohet krijimi dhe konsolidimi i komuniteteve relativisht të rëndësishme shqiptare në rajonet e Turqisë së sotme, në Egjipt, Siri, Bullgari, Rumani e në ndonjë vend tjetër.
Periudha që nis me fillimin e shekullit të 20-të dhe, në veçanti, me formimin e shtetit shqiptar solli një ndryshim të rrugëve të emigrimit. Emigrimi drejt Turqisë vazhdoi përsëri, kryesisht për hir të lidhjeve që ekzistonin me ata që qenë vendosur atje, por tani ky vend, me problemet e shumëllojta që solli rënia e Perandorisë, nuk përbënte më një truall të parapëlqyer për emigrim.

Prandaj shqiptarët u orientuan kryesisht drejt ShBA, Argjentinës, Australisë dhe në një numër më të kufizuar edhe në ndonjë vend evropian (Francë, Austri, Itali).

Një kontingjent të veçantë përbënte emigracioni politik, i larguar nga Shqipëria si rezultat i qëndrimit dhe veprimtarisë kundërshtuese ndaj regjimit të Zogut dhe pas mbarimit të Luftës së Dytë Botërore.
Në harkun kohor 1945 - 1990 u shënua një shuarje thuajse e plotë e dukurive emigruese
Emigracioni u rishfaq në Shqipëri në korrik 1990.

Në dy dhjetëvjeçarët e fundit nga vendi u largua në emigracion rreth 25 për qind e popullsisë totale, ose rreth 35 për qind e popullsisë aktive.

Sipas disa të dhënave të përafërta, rezulton se aktualisht jetojnë dhe punojnë jashtë vendit rreth 1 milion e 400 mijë shtetas shqiptarë. Pjesa më e madhe, rreth 70-75 përqind e këtij numri, është vendosur në dy vende: Greqi dhe Itali, dhe midis tyre Greqia zë vendin e parë të numrit të përgjithshëm të emigracionit tonë në botë. Në Itali jetojnë rreth 500 mijë shqiptarë.

Përgjithësisht prirja e emigrantëve shqiptarë me kalimin e viteve është orientuar drejt vendeve më të zhvilluara të Evropës Perëndimore (Itali, Gjermani, Holandë, vendet e Skandinavisë, Britani e Madhe etj.), si dhe Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe Kanadasë.

Shtrirja gjeografike e emigracionit shqiptar në vendet pritëse është diktuar nga kërkesat e tregut të punës. Në Greqi dhe Itali, për shembull, emigrantët shqiptarë gjenden të përhapur kudo në territoret e këtyre shteteve, natyrisht me një përqëndrim më të madh në qytetet kryesore.​

Shpërndarja e shqiptarëve në botë 

Këtu gjeni shpërndarjën e shqiptarëve në të gjithë vëndet e botës sipas web faqës virtuale https://sq.wikipedia.org

ShtetBanorë
Shqipëria3,200,00 
Kosova2,000,000
Turqia500,000 
Maqedonia524,258 
Greqia438,036 
Gjermania400,000
Italia348,813 
Britania e Madhe300,000
SHBA250,000 
Zvicra98,210 
Holanda82,853 
Serbia61,647
Suedia46,000 
Mali i Zi34,236 
Austria28,212 
Franca20,000
Egjipti18,000 
Kanada16,135 
Kroacia15,277 
Bosnja dhe Hercegovina15,000
Zelanda e Re15,000
Australia12,000
Danimarka8,000
Norvegjia7,000
Sllovenia6,228 
Finlanda5,000 
Ukraina5,000 
Luksemburgu4,802
Belgjika3,000 
Afrika e Jugut2,000
Rusia1,200
Bullgaria1,000 
Rumania484 
















































Shteti
Popullsia
Shqipëria
3,200.000
Kosova
2,000.000
Bashkimi Evropian (pa Beneluksin)
1,603.000
Turqia
500,000(1,500.000 njerëz(2,1%) kanë gjak shqiptar
Maqedonia
525,000
Amerika veriore
270.000
 Ballkani (pa Shqipërinë, Kosovën dhe Maqedoninë):
127,000
Evropa (pa Ballkanin dhe pa BE)

115.000
Shtete e Beneluksit  

90.00Ze0

Zelanda e re 

7.000

Australia
20.000
 Afrika 

20.000
Gjithësej shqiptar

8,477.000



Është një fenomen dhe krakteristikë me numrin e popullsisë së shqiptarëve si në Kosovë ashtu edhe në Shqipëri, që vendet tjera nuk e kanë, sepse sot ka më shumë shqiptarë jashtë atdheut, vendlidjes se sa në vend ?! Dhe sot diaspora shqipta e cila kap shifrën prej 8 milionësh, lirisht mund të thuhet se është më e madhja në botë, ne krahasim me numrin e popullsisë ne vend..Dhe keto shifra dëshmojnë se migracioni i shiqptarve ka qënë me tepër i imponuar se sa i dëshiruar..me poshte japim arsyerat e ektij fenomeni…


Shqiptarët janë detyruar të lënë vendin e tyre dhe të emigrojnë në periudha të ndryshme të historisë. Përveç shpërnguljeve të hershme, që nga koha e Skënderbeut, apo dhe më përpara, një valë e re largimesh përfshiu popullsinë shqiptare pas rënies së perandorisë turke, e cila kishte pushtuar Ballkanin. Një tjetër masakër ndaj shqiptarëve, që jetonin në trojet e tyre, ishte dhe lënia e tyre jashtë trungut amë, nga copëtimi i Shqipërisë në vitin 1913 nga Konferenca e Ambasadorëve në Londër. Krahina të tëra shqiptare iu dhanë fqinjëve për të kënaqur orekset shovioniste të tyre. Këtu fillon një serial i gjatë i spastrimeve të këtyre zonave nga sllavët dhe grekët.


Mijëra familje shqiptare në këto zona lënë vendin e tyre për të ndërtuar një jetë më të mirë, jashtë persekutimit dhe konflikteve nacionale në vende të ndryshme të Evropës, por edhe më larg në Amerikë, Kanada dhe Australi. Më shumë se 200 mijë kosovarë u strehuan në Turqi si pasojë e një marrëveshjeje mes Jugosllavisë dhe kësaj të fundit. Edhe pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore, një pjesë e mirë shqiptarësh, kundërshtarë të regjimit të Enver Hoxhës, lanë atdheun për të jetuar të lirë diku tjetër, duke krijuar kështu diasporë në shumë vende evropiane dhe SHBA. Korriku i vitit 1990 do të shënonte një tjetër largim të shqiptarëve drejt botës së lirë. Ambasadat e huaja do të ktheheshin në vendstrehim për ata që më pas u nisën me ose pa familje drejt Italisë, Gjermanisë, Austrisë etj. Këto largime do të vazhdonin edhe në vitet 1991-1992, ku eksodi i marsit me anijet shqiptare do të mbetej për një kohë të gjatë në mendjet e evropianëve, si një veprim që nuk ishte parë të ndodhte ndonjëherë.


Revolta ndaj diktaturës, e akumuluar për vite të tëra, shpërtheu në këto eksode historike me përmasa të mëdha. Edhe më pas shqiptarët, në mënyrë klandestine, në kërkim të një jete më të mirë, do të largoheshin, kryesisht drejt fqinjëve Greqisë dhe Italisë që, ndonëse me pak vështirësi, e përtypën këtë situatë të vështirë të shqiptarëve. Edhe sot e kësaj dite, shqiptarët janë të dhënë pas largimeve nga vendi i tyre, por tashmë në mënyrë të rregullt me llotaritë amerikane dhe ato kanadeze, konform aplikimeve dhe kërkesave të vendosura nga këto vende mike.


 Ajo që do të vuloste ikjet e çorientuara ishte situata e krijuar në vitin 1997, që njihet në histori me emrin rrëmujat e marsit, që këtë herë ishte i dhunshëm. Këtë herë gjithçka nisi pas rënies së firmave piramidale, gjë e cila ndezi edhe revoltën popullore, e cila precipitoi në hapjen e depove të armatim-municionit dhe shpërthimit të reparteve ushtarake në të gjithë Shqipërinë. Situata e rrallë mori me dhjetëra jetë njerëzish dhe la pasoja të pallogaritshme në ekonominë shqiptare që edhe sot duket se po i vuan ende ato. Familje të tëra morën rrugën e emigrimit në kërkim të qetësisë dhe jetës më të mirë.

 Një pjesë e tyre humbën të gjitha kursimet familjare dhe e shikonin të pashpresë rimëkëmbjen. Biznese të tëra falimentuan dhe drejtuesit e tyre e humbën besimin se mund të rimëkëmbeshin edhe njëherë, pra e kishin të vështirë ta fillonin edhe njëherë nga fillimi gjithçka. Shumë shqiptarë humbën madje edhe shtëpitë e tyre në piramida, duke mos pasur edhe një strehë, ku të fusnin kokën. Ata u detyruan të shkojnë të punojnë jashtë Shqipërisë për të siguruar të ardhura për blerjen e një banese tjetër, por ndërkohë çmimet nisën të rriteshin dhe atyre u duhen vite të tëra ta realizojnë një objektiv të tillë. Individë të veçantë, që nuk pësuan dëm financiar nga firmat rentiere, i transferuan kapitalet e tyre jashtë vendit dhe i investuan paratë e tyre në vendet ku vendosën të jetonin. Kjo solli atë situatë të vështirë ekonomike që tashmë duket se ka kaluar.

Viti 1997, dhe ikja e shqiptarëve


Një nga emigrimet më të mëdha të shqiptarëve është ai i viteve ´96-´97 në kohën e rrëmujave, ku destinacionet e tyre ishin Italia dhe Greqia. 


Kjo lëvizje drejt dy vendeve fqinje, është influencuar nga ngjashmëritë gjeografike e kulturore që kanë shqiptarët me greket dhe italianët, si dhe nga mundësitë më të mëdha për një emigrim legal. 

Sipas të dhënave, në Greqi gjendet një shqiptar për çdo 25-30 grekë, ndërsa në Itali, një shqiptar për çdo 400-450 italianë. 

Megjithatë, problemet sociale, që lidhen me emigracionin dhe me futjen e emigrantëve në punë dhe shoqëri, janë të ngjashme në të dy këto vende. Në vitin 1997, Shqipëria kishte një disproporcion mes emigracionit legal dhe atij ilegal.

 Në fillim të këtij viti, numëroheshin 62 mijë emigrantë legalë në Itali, ndërkohë që sipas Karitasit, numri i emigrantëve shqiptarë në Itali ishte 100 mijë. Gjithashtu, në Greqi nga 350 mijë emigrantë, vetëm 10 mijë ishin legalë. 

Kështu, sipas të dhënave, 78.6 për qind e emigrantëve shqiptarë janë ilegalë. Duke filluar që nga viti 1990, emigracioni u bë një nga mënyrat kryesore të sigurimit të të ardhurave për shumë individë, familje dhe për shoqërinë shqiptare në përgjithsi. Emigrimi i shqiptarëve ka filluar që në vitet ´90, kur u hapën amdasadat. 

Shqiptarët, që jetojnë në shumë vende të ndryshme të Botës, janë mbi 13 milionë. Në vitin 1997, një ngjarje e dhembshme në historinë e Shqipërisë ishte dhe shembja e firmave piramidale. Kjo ishte një arsye tjetër pse njerëzit u detyruan të emigronin me gomone për në Itali. Emigrime të mëparshme kanë qenë edhe ato të kosovarëve, shqiptarëve të Malit të Zi dhe Maqedonisë në SHBA, Zvicër apo Gjermani, në kohën e Titos. 

Shqiptarët, pavarësisht nga besimi, kanë emigruar në Itali, Gjermani, Greqi, Angli, Austri, SHBA, Kanada. Po kështu, që nga viti 1945 deri në vitin 1966, mbi 200 mijë shqiptarë nga Kosova dhe Maqedonia, kanë pasur statusin e refugjatit në Turqi.

Më shumë se 15 milionë shqiptarë në të gjithë Botën


Faktet tregojnë se shqiptarët kanë emigruar në vite në gadishullin Iberik, Turqi, Greqi, Amerikë dhe vende të tjera. Mbështetur në një sërë dokumentesh arkivorë, shpjegohen se ku u vendosën dhe si e ruajtën gjuhën, kulturën arbëreshët e Italisë, arvanitasit e Greqisë dhe të tjerë, deri në ditët tona, me gjithë trysninë e kohës për t´i asimiluar. Që në vitet e para të erës sonë, shqiptarët synonin të vendoseshin në brigjet jugore të Italisë, në zona që u siguronte atyre mbrojtje. Asnjëherë nuk ka patur një regjistrim të saktë për emigrantët e hershëm shqiptarë në Greqi, pa i ngatërruar këta me shqiptarët që ishin në trojet e tyre, që në vitet 1912-1913 mbetën jashtë kufijve të Shqipërisë. Po kështu, sipas studimeve të paraqitura deri tani, ka versione, ku flasin për një zhvendosje të tyre nga zona e Kaukazit (ku gjithsesi ka ekzistuar një vend i quajtur Albani). Shqiptarët, në periudha të ndryshme të historisë, kanë emigruar, duke krijuar edhe kolonitë e tyre kryesisht në Itali dhe Greqi


Që nga arbëreshët, arvanitasit e deri tek emigrantët e sotëm


Në Itali, sidomos në Pulja, Kalabri dhe Siçili, janë pjesa më e njohur e kolonive shqiptare nëpër botë. Ato e kanë zanafillën që në kohën e pushtimeve të para turke, para periudhës së mbretërisë së Skënderbeut. Numri i tyre llogaritet afërsisht në 110 mijë.


 Ekzistenca e gjuhës së tyre (arbëreshe) është një formë arkaike e dialektit toskë të shqipes, që, për fat të keq, me kalimin e kohës po ndihet gjithnjë e më i kërcënuar. Ashtu si edhe në Greqi, shqiptarët në Itali nuk gëzojnë një status të garantuar për t´u trajtuar si pakicë. 

Kolonitë shqiptare, siç dihet, ekzistojnë në të gjithë shtetet që u formuan pas rënies së Perandorisë Otomane, në Bullgari, në Siri dhe në Egjipt. Një koloni e madhe shqiptare ekziston edhe në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Pjesa më e madhe e tyre përbëhet prej emigrantëve të vjetër, të cilët u vendosën atje para fitores së pavarësisë.

 Emigranti i parë shqiptar, që mendohet të ketë prekur tokën amerikane, daton në vitin 1876. Por, një element i veçantë që ja vlen të përmendet është edhe ekzistenca e një kolonie shqiptare në Ukrainë, që në fakt është një koloni e vjetër. Është interesant fakti se katër mijë pjesëtarë të këtij komuniteti vazhdojnë ta cilësojnë shqipen si gjuhën e tyre të nënës.

 Paraardhësit e tyre luftuan në vitin 1768-1774 dhe 1787-1791 në krah të Carit të Rusisë, kundër turqve dhe mbetën më vonë përgjithmonë në tokat e Carit.

Në vitin 1951, Greqia deklaronte 23 mijë shqiptarë


Fatkeqësisht, për numrin e shqiptarëve, që jetojnë në Greqi, nuk ka ndonjë statistikë të saktë. Duhet të bëjmë dallimin midis zonës plotësisht të banuar në pjesën më të madhe nga shqiptarët (Çamëria dhe Maqedonia) dhe kolonive shqiptare mesjetare të Greqisë së jugut, (Atika, Boti, ishujt Egje dhe Peloponezi). 


Dialekti i këtyre emigrantëve të vjetër (arvanitasve), është sot në kërcënim të plotë. Si theksuam edhe më lart është i paqartë numri i popullsisë shqiptare që jeton në Greqinë e veriut. Deri në luftrat ballkanike, në vitin 1912-1913, ku Greqisë iu bashkangjitën Epiri dhe Maqedonia, zonat e banuara me shqiptarë shkonin deri në gjiun e Artës. Shumica e popullsisë myslimane shqiptare më pas emigroi ose iu nënshtrua proceseve të asimilimit. Shqiptarët e atjeshëm ortodoksë u greqizuan me dhunë që para bashkimit të Epirit dhe Maqedonisë me Greqinë. Sipas të dhënave zyrtare greke, deri në vitin 1951, në territorin e shtetit grek jetonin gjithsej rreth 23 mijë shqiptarë.

Shqiptarët sot


Duhet pasë parasysh se nuk ka prova për ndonjë regjistrim zyrtar. Por, nisur nga disa të dhëna, sot numërohën rreth 15 milionë shqiptarë. Patjetër këtu në këtë numër bëjnë pjesë shumë shqiptar që i përkasin origjinës së shqiptarëve nga ata që ne sot i njohim, si të asimiluar. Të dhënat e ofruara tregojnë se Shqipëria ka mbi 3 milionë banorë, në Kosovë numërohen rreth 2 milionë shqiptarë, në FYROM numërohen rreth 800 mijë shqiptarë. Mali i Zi numëron rreth 40-50 mijë shqiptarë. Gjeografia e vendndodhjes së shqiptarëve jashtë trojeve të tyre patjetër që duhet të fillojë me Turqinë. 


Turqia zë vendin e parë në atllasin e shpërndarjes gjeografike të shqiptarëve jashtë vendit. Aty ka gati më shumë shqiptarë sesa Shqipëria dhe Kosova bashkë. Të kthyer plotësisht në shqiptaro-turq, ata, sipas statistikave, janë diku aty afër, të regjistruar, sipas të dhënave zyrtare të shtetit turk, rreth 5 milionë qytetarë shqiptaro-turq me origjinë shqiptare. 

Një tjetër vend, ku ka shqiptarë shumë nga ata të hershmit, janë dhe shqiptarët e Greqisë, të cilët grekërit i quajnë arvanitas. 

Ata janë vendosur në rrethinat e Athinës dhe përgjatë shtrirjes së kufirit me Shqipërinë dhe numërohen në mbi 1 milion, duke formuar edhe rreh 50 komuna shqiptarofolëse. Arbëreshët, që gjenden në jug të Italisë, kryesisht në Sicili dhe Kalabri, llogariten në mbi 100 mijë. Ndërsa në Egjipt numërohen rreth 200 familje me origjinë shqiptare. 

Nga vendet e quajtura të lindjes së largët ose Misiri i njohur te shqiptarët është edhe Siria. Pas largimit nga Egjipti, shumë shqiptarë u vendosën në Siri, aty numërohen rreth 550 familje.

 Duke vazhduar pastaj me ata shqiptarë që janë të vendosur në Bullgari. Shqiptarët janë të përqëndruar kryesisht në Sofje dhe Pllovti dhe kapin shifrën e 52 mijë vetëve. Në Rumani numërohen rreth 20 mijë. Në Kroaci është i njohur ngulimi shqiptar i fshatit Zare i Kroacisë. Janë gjithashtu rreth 12 mijë shqiptarë në Slloveni. Numërohen 12 mijë shqiptarë edhe në Ukrainë, ku janë evidentuar gjithsej 7 fshatra të banuara nga shqiptarë. Por ende nuk është llogaritur numri i tyre. Në Argjentinë një vend tjetër ku janë ngulitur shqiptarët dhe kryesisht ata të përzier me emigrantët italianë, që erdhën këtu nga jugu i Italisë, pra janë shumica arbëreshë. Shqiptarët e Argjentinës konsiderohen komuniteti më i organizuar dhe kanë ruajtur shumë traditën dhe historinë e janë diku aty rreth 50 mijë. 

Australia megjithse një vend i madh për emigrantët, por shqiptarët nuk e kanë preferuar shumë. Aty numërohen rreth 26 mijë shqiptarë, të vendosur në rrethinat Viktoria dhe Brisbej. Afrika e Jugut është vendi ndoshta që ka më pak shqiptarë, aty janë vendosur thuhet në Kejp Taun, rreth 15 familje. Vendi më i preferuar dhe nga më të populluarit kohët e fundit kryesisht janë SHBA. 

Një kuriozitet thotë se “shqiptarët e kanë zbuluar Amerikën”, kjo duket bëhet për të treguar se sa janë të dhënë shqiptarët pas emigrimit për në Amerikë. 

Sot, këtu flitet se gjenden mbi 500 mijë shqiptarë, shifër kjo që kurrë nuk ka mundur të bëhet zyrtare, pasi që ka munguar një iniciativë zyrtare që ta bëjë një gjë të tillë. Por gjithmonë statistikat i referohen kryesisht dhe qendrave nga më të banuarat me shqiptarë. 

Ata janë të instaluar në Çikago, Detroit, Miçigan, Nju Jork, Nju Jersi, Florida, Teksas, Kaliforni, Ariziona, Ohaio dhe Kanada (konsiderohet komuniteti me intelektual). Një vend kryesor në largimin e shqiptarëve të kohëve të fundit, ku janë të vendosur shqiptarët, konsiderohet Greqia, me rreth 500 mijë shqiptarë, Gjermania ka rreth 350 mijë shqiptarë, përfishirë këtu edhe ata të trojeve etnike. 

Në Itali rreth 300 mijë dhe në Zvicër rreth 180 mijë, kryesisht shqiptarë të trojeve etnike. Në Angli 40 mijë, Belgjike rreth 40 mijë. Një numër më të vogël shqiptarësh gjen pothuajse në çdo vend evropian, por tani më nuk ka cep të Botës që nuk gjejmë shqiptarë.







-Pas një pune disa vjeçare historiani Arben Llalla boton të dhëna për demografinë e fshatrave shqiptarë në Greqinë e Veriut. Të dhënat fillojnë që në vitin 1913, kur dhe filloj shpërngulja e shqiptarëve që jetonin në Greqinë e sotme. Fillimisht kanë qenë rreth 90 vendbanime ku jetonin shqiptarët me etnitë e tjera. Sipas studiuesit Llalla, në një intervistë për “Shekullin” në vitin 1913 në Greqinë e Veriut flitej gjuha shqipe në 59 vendbanime, kurse sot pas 100 vitesh gjuha shqipe flitet në 42 fshatra. Libri “Demografin e Viseve Shqiptare në Greqinë e Veriut” (Maqedoninë greke dhe Trakia greke) flet dhe për ndikimin e luftërave Ballkanike dhe më pas atyre Botërore në këto zona Llalla thotë se: “popullsia shqiptare në Greqinë e Veriut u gjend përballë shumë zjarreve dhe pjesa më e madhe u detyrua të emigrojë me dhunë për në Turqi, një pjesë e vogël në Shqipëri dhe ata që mundën të paguanin shuma në të holla ushtarëve grek mbetën brenda territorit të shtetit grek, derisa dalëngadalë filluan të asimiloheshin ndër vite”. Një pjesë të këtyre qyteteve dhe fshatrave Llalla i ka vizituar gjatë viteve 1991-‘04, kur ka jetuar në Greqi. Ai ka takuar dhe grekë me origjinë shqiptare të cilët ende flisnin shqip. “Jam takuar në Konicë me stërnipin e Çeçiz Topullit më vitet 1991, 1992, 1997, 1998, quhej Ibrahim, ishte shtetas grek dhe kishte një kafene në qendër të Konicës, për fat të keq këto ditë dëgjova nga një gazetar se kishte vdekur”. Por cili është qëllimi i autorit që për disa vjet ka punuar me këtë libër? “Qëllimi im kryesor në këtë libër është të nxjerr nga pluhuri i harresës disa fakte, disa të dhëna që na bëjnë të mësojmë ku kanë jetuar dhe jetojnë njerëzit që në venat e tyre kanë gjak shqiptari, po ç’ka se për interesa ekonomike dhe nga presionet e ndryshme janë deklaruar prej shumë vitesh qytetar të një kombësie tjetër. E ardhmja nuk e dimë se çfarë befasish na ofron...”. Ky është libri i parë në shqip ku lexuesit mund të njihet me demografinë e fshatrave shqiptarë në Maqedoninë e Egjeut dhe Trakinë greke. Burimet kryesore që Llalla ka përdorur kanë qenë librat Etnografik të studiuesve francez, gjerman, serb, bullgarë dhe grek si Ami Boues, Adolphe Joanne, Emile Isambert, Guilaume Lejean, J. Lewis Farley, Joannoy N. Kallostipi, Kleanthis Nikolaidhis, Aleksandros Dagas, Nikolaos Th. Shina, Dhimitri Lithoksou, Athanasios Halkopulos, Spiridon Gopsheviç, Borivoje Millojeviç, Vasili Kënçov, Dimitar Mishev – Brancoff etj.


Si lindi libri “Demografia e Viseve Shqiptare në Greqinë e Veriut” (Maqedoninë greke dhe Trakia greke)?


Para disa vitesh kam botuar disa studime rreth fshatrave shqiptarë në Janinë, More-Pelomponezi, Follirin, Kostur dhe Tiqeri, por disa historian me tituj prof.dr të cilët bëjnë histori nga zyrat politike dhe kamerat televizive filluan ti kopjonin studimet e mia pa më cituar, pati edhe nga ata që bënin copi dhe paste. Kështu, mendova të filloj mbledhjen e materialeve për botimin e librit. Deri tani për fat të keq nuk ka asnjë libër për demografinë e viseve shqiptare në Ballkan, prandaj kemi edhe mungesa të informacioneve sepse shpeshherë studiuesit që janë marrë me këto studime i paraqesin shqiptarët si turq, bullgar, serb dhe grek.


Sa ka qenë numri i vendbanimeve shqiptare në të cilat flitej shqip?


Në libër unë flas vetëm për vendbanimet shqiptare në Greqinë e Veriut e njohur ndryshe Maqedonia e Egjeut dhe Trakia greke. Në Greqinë e Veriut flitej gjuha shqipe në 59 vendbanime, të cilat 22 ishin në prefekturën e Kosturit, 23 në prefekturën e Follorinës, 5 në prefekturën e Dhramës, 3 në Ksanthi etj. Ka nga ata studiues shqiptarë që japin deklarata se ka pasur 60 apo 100 fshatra, por nuk japin të dhëna vetëm flasin kot. Mendoj që mbi pasionin edhe emocionet duhet thënë e vërteta shkencore ashtu siç ka qenë. Jam munduar të jem sa më objektiv për të thënë dhe mbrojtur të vërtetën e këtyre fshatrave dhe banorëve të tyre, atë të vërtetë që të gjithë ne dëshirojmë ta dëgjojmë, ta shohim e ta prekim, por e vërteta rrallë herë pranohet ashtu siç është sepse ajo mund të na duket e hidhur dhe të kundërshtojë interesat tona të ngushta kalimtare. Prefektura e Kosturit deri në vitin 1920 njihej si Shqipëri, të paktën nga kartolinat e kohës që janë botuar në Francë dhe shitur në Europë, ku qytetin e Kosturit e përcaktonin si Shqipëri.


Vazhdon të flitet ende në shqip në këto vendbanime?


Sot, pas 100 vitesh, pra më 2013 në Greqinë e Veriut gjuha shqipe flitet në 42 fshatra, prej të cilat 7 ndodhen në prefekturën e Follorinës, 19 ndodhen në prefekturën e Evros, 3 në Selanik, 5 në Serres, 4 në Ksanthi, etj. Kur them flitet gjuha shqipe ende, kam parasysh të vërtetuar në bazë të shkencës, deklaratave të tyre dhe medieve greke. Pra, unë si mbështetës kam shfrytëzuar më shumë burimet greke duke ua mbyllur gojën replikave të tyre që mund të kemi për këtë libër. Kurse në tërë Greqinë gjuha shqipe duhet të flitet në rreth 1.5 milion njerëz dhe rreth 4 milion grek kanë origjinë të pastër shqiptare. Për këto ekzistojnë materiale me bollëk nëpër arkivat greke.


Fotografit që përdorni në libër, çfarë tregojnë konkretisht?


Fotot janë nga jeta e shqiptarëve në, Follorinë, Kostur, Negovan-Flamburo, Bellkambe- Dhrosopigi, Selanik si për shembull shtëpinë e figurës së shquar, Hasan Prishtinës. Këto ndërtesa janë ende pasuri shtetërore në Greqi, por që i përkasin shtetit shqiptar. Ka foto nga dekorimi i Esat Pash Toptanit më gusht 1917 në Selanik nga gjenerali francez Serraiti si dhe pritja madhështore që ju bë Toptanit më 1916, po në Selanik. Ka një foto të pllakatës së kishës Shën Athanasi në Kostur ku janë shënuar emrat e Teodor dhe Stojë Muzakës. Janë edhe disa fotografi interesante të vitit 1923 nga shkëmbimi i popullsisë myslimane nga Greqia për në Turqi, ku shihen njerëz duke vajtuar sepse me dhunë braktisin shtëpitë e tyre, pasuritë e çdo gjë të çmuar dhe nisen në drejtim të paditur se çfarë jete i pret. Kam përdorur gjithashtu dhe foto të refugjatëve të ardhur nga Rusia, Kaukazi dhe Azia e Vogël të cilët u vendosën në shtëpitë dhe tokat e myslimanëve turq, shqiptarë, pomak etj.


Besimi fetar i banorëve ka qenë mysliman, por sa ka ndryshuar me kohën?


Greqia u pastrua pothuajse nga elementi shqiptar mysliman 100%, ka rreth 150 mijë mysliman turq dhe pomak. Sot në fshatrat ku flitet gjuha shqipe banorët i përkasin besimit ortodoks.


Po përsa i përket personave që ke takuar personalisht në Greqi gjatë viteve 1991-’04, në Greqi, Vazhdojnë ti ruajnë ende traditat?


Jam takuar në Konicë me stërnipin e Çeçiz Topullit më 1991, 1992, 1997, 1998, quhej Ibrahim, ishte shtetas grek dhe kishte një kafene në qendër të Konicës, për fat të keq këto ditë dëgjova nga një gazetar i njohur që kishte vdekur. Kam miqësi me shqiptarët ortodoks të Prefekturës së Evros, një ndër ta Kosta Kazaqi, i cili më ka ndihmuar shumë në studimet e mia, me një kushërirë të Fan Nolit, Maria Kutulidhi e cila jetonte në Selanik dhe jemi takuar me dhjetëra herë. Më kanë ndihmuar edhe nipi i Avni Rustemit, djali i motrës së tij, i cili jetonte në Selanik dhe quhej Gjeorgjio. Pa folur për të ndierin Aristidh Kola, i cili më besoj para se të vdiste një arkiv me libra dhe revista nga jeta e arvanitasve. Më kanë ndihmuar edhe studiues grek të cilët e duan realitetin dhe të vërtetën. Dhe shumë të tjerë që për arsye të njohura nuk dua tua përmend emrin se mos dëmtohen...


Ndikimi i Luftërave Ballkanike dhe Botërore në asimilim


Gjatë luftërave Ballkanike dhe Luftës së Parë Botërore popullsia shqiptare në Greqinë e Veriut u gjend përballë shumë zjarreve dhe pjesa më e madhe u detyrua të emigrojë me dhunë për në Turqi, një pjesë e vogël në Shqipëri dhe ata që mundët të paguanin shuma në të holla ushtarëve grek për të ndenjur brenda territorit të shtetit grek dhe pse me kalimin e viteve do të asimiloheshin dalëngadalë. Shqiptarët gjatë periudhës së Perandorisë Osmane u dëmtuan më shumë nga të gjithë edhe pse ata përqafuan në masë të madhe islamin. Në dukje shqiptarët gëzonin privilegje në Perandorinë Osmane në krahasim me popujt e tjerë si grekët, serbët, bullgarët, armenët etj., por në të vërtetë, shqiptarëve, nuk iu lejua pavarësimi i kishës ortodokse, nuk iu lejua hapja e shkollave në gjuhën shqipe, etj. Shqiptarët ishin të fundit që nga Perandoria Osmane iu lejua të themelonin shtetin e tyre të pavarur dhe kjo falë përkrahjes së shteteve si SHBAja, Italia dhe mbretërisë Austro-Hungareze. Turqia për interesat e saj gjithnjë lidhi marrëveshje zyrtare me Greqinë, Serbinë, Bullgarinë dhe Rusinë në dëm të interesave dhe tokave shqiptare. Nga viti 1912-1924, në shtëpitë e shqiptarëve, turqve, myslimanëve të tjerë dhe bullgarëve të përzënë nga Greqia u vendosën refugjatë të ardhur nga Azia e Vogël. Këta refugjatë shteti grek qëllimisht i vendosi në zonat e banuara në shumicë jogreke si në Atikë-Beoti ku banojnë arvanitasit, në zonën e Maqedonisë ku banonin shqiptarë, bullgarë, turq, hebrenj dhe në Trakia, me qëllim që me kalimin viteve të bëheshin ndryshimet gjuhësore dhe kulturore, pra atje ku grekët ishin pakicë me ardhjen e refugjatëve do bëheshin shumicë. Sipas statistikave numri i refugjatëve të ardhur në tërë Greqinë pas vitit 1912, ishte 1.221.849 njerëz, rreth 20% të popullsisë së atëhershme që jetonte në Greqi. Nga këta refugjatë 638.253 prej tyre u vendosën në Maqedoninë e Egjeut. Kjo shifër përbënte 45% të popullsisë së përgjithshme në këtë krahinë. Nga ana antropologjike, gjuhësore dhe veshja tradicionale refugjatët e ardhur nuk kanë lidhje me qytetërimin antik grek dhe me luftëtarët që themeluan Greqinë Moderne të 1821. Ata më shumë ndihen në zakone si turq dhe sllavë aziatik se sa grek, trashëgimtarë të Sofokliut, Aristotelit, Herodotit, Kolokotronit, Boçarit, Karaiskaqit, Kunduriotit, Pangallos, etj. Këtë shqetësim, për dallimin e racave brenda vetë popullit grek e ka shprehur edhe shkrimtari dhe poeti grek Niko Dhimu në 23 qershor 2009, në gazetën New York  TIMES.(Valeria Dedaj :“4 milionë grekë kanë origjinë të pastër shqiptare" )



Shikoni Shifrat:






Lietratura : 



^ Statistikat nga CIA - Shqipëria - Sipas të dhënave të fundit të marra në korrik të vitit 2007
^ Statistikat e Qeverisë së Kosovës - Shih: Faqe 9 paragrafi 2
^ Türkiye'deki Kürtlerin sayısı !
^ Statistiat nga CIA - Maqedonia, ose 25.2 % nga popullsia e përgjithshme e Maqedonisë.
^ ethnologue.com - sipas analizës së popullsisë në bazë të folurit të një gjuhe etnologue.com paraqet shifrën prej 600.000 shqiptarëve në Maqedoni sipas të dhënave të vitit 2001.
^ Enti Statistikor grek - të dhënat janë në faqe 1 (mesi i faqes)
^ Statistikat gjermane
^ Enti Statistikor italian - shiko tek tabela 4 ne faqen 7.]
^ Censusu i ShBA-ve i vitit 2000
^ Statistikat nga CIA - Zvicra - numri është nxjerrë në bazë të paraqitjes 1.3 shqipfolës nga numri i përgjithshëm i banorëve në Zvicër.
^ Statistikat nga CIA
^ Wikipedia anglisht - numri është nxjerrë duke marrë parasysh 0.5% të popullsisë shqiptare nga numri i përgjithshëm i banorëve në Holandë.
^ Statistikat serbe - shih tabelen ne faqe 14.
^ Wikipedia Suedeze - Numri i shqiptarëve në Suedi është shkruar sipas të dhënave në Wikipedia-n suedeze.
^ Statistikat nga CIA - Mali i Zi, ose 5% nga popullsia e përgjithshme e Malit të Zi.
^ Të dhënat nga STATISTIK AUSTRIA në kategori: Gjuha flasjes, shtetësia dhe vendlindjes
^ Ethnologue.com
^ Enti Statistikor kanadez - në këto të dhëna nuk mund të identifikohet numri i shqiptarëve që kan emigruar nga Maqedonia në Kanada, pra ai numër mungon.
^ Statistikat nga CIA - numri është nxjerrë nga të dhënat e shqiptarëve në përqindje që në fakt shqiptarët paraqesin 0.34 % të popullsisë së përgjithëshme të Kroacisë.
^ Statistikat nga CIA - Sllovenia - numri i shqiptarëve është nxjerrë në bazë të 0.31% të shqiptarëve nga numri i përgjithshëm i banorëve në Slloveni.
^ Ethnologue.com
^ BBC Lajmet
^ Ethnologue.com
^ Ethnologue.com
^ ethnologue.com
^ Ethnologue.com

http://www.instat.gov.al/media/212545/shqiperia_ne_shifra_2013.pdf
^ Instituti i Statistikës: Popullsia 2001-2008; Russell King, Nicola Mai: Out of Albania – From risis migration to social inclusion in Italy, Berghahn Books, New York 2008, ISBN 978-1-84545-544-6

Konteksti me Manastirin e Deçanit, jep dorëheqje nënkryetari i Lidhjes së historianëve


Konteksti pronësor për pronat e Ndërmarrjeve “Apiko” dhe “Iliria” dhe Komunës së Deçanit, me Manastirin e Deçanit kanë detyrar nënkryetarin e se Historianëve të Kosovës “Ali Hadri” dega në Deçan, Shkodran Imerajn, që të jap dorëheqje nga ky post.

Këtë e ka bërë të ditur vet Imeraj, nëpërmjet një komunikate për medie.

Konteksti me Manastirin e Deçanit, jep dorëheqje nënkryetari i Lidhjes së historianëve


PARIMET JANË PARIME

Për me shumë se katër vite, në Lidhjen e Historianëve të Kosovës “Ali Hadri” dega në Deçan, e ndërtuam idenë e zgjidhjes me të mirë të mundshme për gjithë procesin maratonik rreth kontestit pronësore për pronat e Ndërmarrjeve “Apiko” dhe “Iliria” në mes të Ndërmarrjeve dhe Komunës në njërën anë dhe Manastirit të Deçanit në anën tjetër, andaj çdo tentim për të ndryshuar mendim dhe qëndrim rreth këtij procesi është i pa pranueshëm dhe jo i moralshëm.
Çdo kush ka të drejtë të shpreh mendimet dhe argumentet në gjithë këtë proces politike dhe të pa drejtë, por proceset nuk ndryshohen me fjalë e me fjalime nostalgjike.
Për shkak të parimeve të shëndosha në gjithë këtë proces, në pa mundësi për të vazhduar aktivitetin në një frymë të shëndoshe, duke ju ikur hendeqeve aq të mëdha, nga dje e kam dorëzuar detyrën e Nënkryetarit të Lidhjes se Historianëve të Kosovës “Ali Hadri” dega në Deçan, në shenjë mos pajtimi me gjendjen aktuale.
Vendimi për largim nga detyra e Nënkryetarit të Lidhjes se Historianëve të Kosovës “Ali Hadri” dega në Deçan, është i pa kthyeshëm dhe përfundimtare. Prandaj, për këto katër vite të angazhimit tim, në të gjitha aktivitetet kundërshtues, do të doja të falënderoja gjithë strukturën e Lidhjes se Historianëve të Kosovës “Ali Hadri” dega në Deçan për besimin e dhënë, si dhe gjithë qytetarët e Komunës se Deçanit, të cilët ishin çdo herë pranë neve, dhe nuk kursyen asgjë për të na përkrahen në proklamimin e kërkesave të sinqerta dhe pengimin e tjetërsimit të pronave shtetërore e private.

Mr.Shkodran IMERAJ


-----------------------




TË DHËNA BIOGRAFIKE

Shkodran (Cenë) Imeraj u lind më 27 gusht të vitit 1984, në Isniq të Deçanit.

Shkollën fillore “Isa Boletini” (shtator 1991 - maj 1998) deri në klasën e shtatë e përfundoi në Isniq, ndërsa klasën e tetë (shtator 1998 - maj 1999) për shkak të luftës në Kosovë, e përfundoi në shkollën fillore “Shaqë Mazreku”, në Durrës të Shqipërisë.

Shkollën e mesme e përfundoi më 2003 në gjimnazin “Vëllezërit Frashëri”, në Deçan. Studimet universitare 2003 - 2007 i kreu në Universitetin e Prishtinës, Fakulteti Filozofik, Dega e Historisë.

Studimet pasuniversitare 2007 - 2011 i përfundoi në Universitetin e Prishtinës, Fakulteti Filozofik, Dega e Historisë, ku më 21 janar 2011 mbrojti me sukses temën e masterit me titull: “Arsimi shqip në komunën e Deçanit gjatë viteve 1990 - 1999”, dhe mori gradën shkencore, Master i Shkencave në Histori.

Studimet e doktoratës është duke i kryer në Universitetin e Tiranës, Fakulteti i Historisë dhe i Filologjisë, Departamenti i Historisë.

Që nga 18 nëntori 2009 punon në Institutin e Historisë në Prishtinë.

Është themelues i Lidhjes së Historianëve të Kosovës “Ali Hadri”, dega në Deçan dhe iniciues për themelimin e saj edhe në qendra të tjera të Kosovës.

Aktualisht është hulumtues i pavarur shkencor në Institutin e Historisë, në Prishtinë. Ka botuar punime, kritika e reagime në revista shkencore dhe shtypin ditor në Kosovë, Shqipëri dhe Maqedoni.

PËRVOJA E PUNËS

Mësimdhënës në Gjimnazin “Vëllezërit Frashëri” në Deçan, Prill - Qershor 2008 dhe Prill - Qershor 2009 (zëvendësim);

Që nga 18 Nëntori 2009, punon në Institutin e Historisë-Prishtinë. Aktualisht ka gradën shkencore Hulumtues i pavarur shkencor.

FUSHA DHE PERIUDHA E INETERESIMEVE SHKENCORE

Historia e Kosovës pas Luftës së Dytë Botërore.

MONOGRAFI TË BOTUARA

-“FILLIMI I JETËSIMIT TË KUSHTETUTËS SË KAÇANIKUT NË KOMUNËN E DEÇANIT”, Lidhja e Historianëve të Kosovës “Ali Hadri” dhe Shtëpia Botuese “Focuc”, Prishtinë 2008, (bashkautor);

-“ARSIMI SHQIP NË DEÇAN 1990-1999”, Lidhja e Historianëve të Kosovës “Ali Hadri”, Deçan 2012.

-“MASAKRAT NË LYBENIQ 1998-1999”, Instituti i Historisë – Prishtinë, Prishtinë 2015.

PUNIME SHKENCORE TË BOTUARA

-“Xhemajl Abazi - një jetë për atdhe”, Revista “E djathta shqiptarë në mbrojtje të Shqipërisë Etnike”, Nr.10, Buletin i Shoqatës Trojet e Arbrit, Kllokot-Viti 2011;

-“Statuti i komunës së Deçanit sipas Kushtetutës së Kaçanikut”, Revista “Kosova”, Nr.35/36, Instituti i Historisë-Prishtinë, Prishtinë 2011/2012;

-“Kontributi i të rinjve nga komuna e Deçanit me rrethinë në Demonstratën e 19 Tetorit 1968 në Pejë”, Revista “Gjurmime Albanologjike-seria e shkencave historikë”, Nr.40-2010, Instituti Albanologjik-Prishtinë, Prishtinë 2011.

KUMTESA DHE PJESMARRJE NË KONFERENCA, SIMPOZIUME, SESIONE DHE TRIBUNA SHKENCORE NË KOSOVË

-Më 19 Tetor 2008 në Pejë, referues në tribunën shkencore “Demonstrata e 19 Tetorit 1968 në Pejë”, tema: “Kontributi i të rinjve nga komuna e Deçanit me rrethinë në Demonstratën e 19 Tetorit 1968 në Pejë”;

-Më 25 Nëntor 2008 në Prishtinë, referues në konferencën shkencore “Demonstratat e Vitit 1968”, tema: “Kontributi i të rinjve nga komuna e Deçanit me rrethinë në Demonstratën e 19 Tetorit 1968 në Pejë”;

-Më 01 Korrik 2009 në Deçan, në tribunën shkencore “Deklarata Kushtetuese, 2 Korrik 1990”, tema: “Miratimi i Deklaratës Kushtetuese më 2 Korrik 1990”;

-Më 04 Qershor 2010 në Mitrovicë, referues (bashkautor) në simpoziumin shkencore “Mitrovica në vitet 1944-1999”, tema: “Reflektimi i Kushtetutës së vitit 1974 në Rajonin e Mitrovicës”;

-Më 02 Korrik 2010 në Prishtinë, referues në simpoziumin shkencore “Deklarata Kushtetuese dhe Kushtetuta e Kaçanikut”, tema: “Statuti i komunës së Deçanit sipas Kushtetutës së Kaçanikut”;

-Më 25 Mars 2011 në Prishtinë, referues në simpoziumin shkencore “Demonstratat e vitit 1981”, tema: “Shtypi në Kosovë për Demonstratat e vitit 1981”;

-Më 26 Nëntor 2011 në Kllokot (Viti), referues në simpoziumin shkencor “Aspektet qenësore të Shqipërisë Etnike në periudhën midis viteve 1878-1990”, tema: “Xhemajl Abazi-Një jetë për atdhe”;

-Më 21 Shkurt 2012 në Mitrovicë, referues në simpoziumin shkencore “Trepça ndër shekuj”, tema: “Qëndrimi i udhëheqjes së Kosovës ndaj Grevës së Minatorëve të Trepçës 20-28 Shkurt 1989”;

-Më 18 Shtator 2013 në Gjilan, referues në sesionin shkencor “Zona Operative e Karadakut në luftën e UÇK-së”, tema: “Disa të dhënë për Zonën Operative të Karadakun të luftën e UÇK-së”;

-Më 25 Prill 2014 në Deçan, referues në simpoziumin shkencor “Deçani ndër shekuj”, tema: “Deçani gjatë viteve 1990-1997”.

DISA KUMTESA DHE KONTRIBUTE SHKENCORE NË PROCES TË BOTIMIT

-“Dervish Shaqa - Demush Neziri dhe rapsodët e tjerë të Deçanit dhe rrethinës”, në Revisten “Kosova” Nr.35/36 të Institutit të Historisë në Prishtinë.

-“Deçani gjatë viteve 1990-1997”, në përmbledhjen “Deçani ndër shekuj” nga Lidhja e Historianëve të Kosovës “Ali Hadri” dega në Deçan dhe Kuvendin i Komunës së Deçanit.

Shkodran Imeraj, ka botuar edhe disa kontribute shkencore në shtypin e Kosovës, Maqedonisë dhe të Malit të Zi. Shkodran Imeraj, është paraqitur në shumë akademi dhe evenimente të tjera përkujtuese si në : Deçan, Prizren, Rahovec dhe Mitrovicë.

Jeton në Prishtinë.



Borxhi i Kosovës për strategun ushtarak dhe intelektualin kolonel Ahmet Krasniqi

Qyteti në pjesën veriore të Kosovës, Vushtrria, është vendlindja e tij, por jo dhe toka ku i prehen eshtrat.
Borxhi i Kosovës për strategun ushtarak dhe intelektualin kolonel Ahmet Krasniqi
Siç është bërë "zakon" në këtë pjesë të Ballkanit për heronjët dhe heroinat thuren lavde, por shumë pak punohet në jetësimin e amanetit të tyre dhe zbardhjen e vrasjes.

Në përvjetorin  e vrasjes të ish - ministrit të mbrojtjes të Republikës së Kosovës, kolonel Ahmet Krasniqit, bashkëluftëtarët kanë çka thonë, madje flasin shumë e në superlativ për udhëheqësin e tyre, që themeloi brigadat e para të njësive operative të UÇK-së nën komandën e ministrisë së Mbrojtjes të FARK-ut, por familjarët duan drejtësi, të ndriqohet vrasja e kolonel Krasniqit, familjarit të tyre që u vra më 21 shtator 1998 në Tiranë.

Aziz Krasniqi, në emër të familjes Krasniqi kërkon që të nisen hetimet dhe të zbulohet vrasja. Krasniqi thotë për "Zërin" se shteti shqiptar dhe ai i Kosovës kanë obligim moral, kombëtar dhe institucional që të zbardhin vrasjen dhe bëjnë kthimin e eshtrave në Kosovë, të kolonel Krasniqit.

"Axha (Behxhet Krasniqi) është takuar me ish kryeministrin Sali Berisha dhe i ka kërkuar zbardhjen e vrasjes si dhe dënimin e merituar për dorasit. Mirëpo, përgjigja ka qenë që të marrim një avokat dhe të fillojmë procedurat e hetimit. Ne si familje duke marrë parasysh se Ahmet Krasniqi është vrarë brenda institucionit dhe në shtetin shqiptar kemi menduar dhe mendojmë si familje se zbardhja e vrasjes i takon shtetit shqiptar dhe jo familjes sepse është vrarë në Tiranë, në postin e ministrit të Mbrojtjes të Republikës së Kosovës, jo në rrethana familjare", thotë Krasniqi.

Ai thotë se deri më tash ka qenë i pamundur kthimi i eshtrave të kolonelit. "Besojmë se me formimin e Ushtrisë së Kosovës do t'i bëhet nder kolonel Krasniqit dhe me nderime ashtu siç na takon të nderojmë të rënët, të nderohet dhe ai, e të prehet i qetë në Kosovë".
Image result for dritan avllaj

Tan Lepri



Krasniqi, një profesionalist i artit dhe doktrinës luftarake

Majori Nazif Ramabaja, zëvendës i kol. Tahir Zemajt dhe komandant i njësive operative të Lugut të Baranit, thotë se Kosova dhe institucionet e dala nga votat e popullit kanë përgjegjësi dhe obligim shtetëror institucional të bëjnë zbardhjen e rrathanave të atentatit të kryer ndaj një ushtaraku dhe ministri të Mbrojtjes të Republikës së Kosovës.

"Dhe në mënyrë organizative shtetërore të bëjë kthimin e mbetjeve mortore në vendlindje, vetëm atëherë do të flejë i qetë shpirti i tij në amshim dhe Kosova do e kryej obligimin e vetë shtetëror", thotë Ramabaja.

Ramabaja që së bashku me eprorë të tjerë kanë dhënë betimin para kolonel Krasniqit, e po ashtu personalisht ishte pjesë në ditën e dytë të takimit në Osllo, thotë se pas bisedimeve dhe rënies në ujdi-marrëveshjes në mes Ministrit të Mbrojtjes (Krasniqit) dhe Adem Demaqit po të funksionalizohej dhe zbatohej në përpikëri ajo marrëveshje, bilanci i rrjedhave dhe zhvillimeve luftarake do të ishte sikurse i Betejës së Logjës dhe luftës së Koshares.

"Do të ishim shumë më mirë të organizuar, të faktorizuar dhe të unifikuar. Me këtë fitorja do ishte më e lehtë dhe më meritore dhe tani s'do bënim fjalë, që edhe 17 vite pas vrasjes së Ahmetit, Kosova të mos e ketë ushtrinë e vetë FARK-un një forcë mbrojtëse siç referohej Ahmeti në atë kohë", thotë Rambaja për "Zëri".

Vrasja e kolonel Krasniqit, ai thekson se ishte humbje e madhe për Ministrinë e Mbrojtjes, FARK-un, si dhe për tërë Kosovën. "Humbëm një profesionalist të artit dhe doktrinës luftarake, një patriot dhe njeri të devotshëm të çështjes shqiptare, me këtë akt barbar humbëm të gjithë, madje edhe ata që e bënë ekzekutimin, por edhe ne që ishim të lënduar rëndë".

Ramabaja thotë se së bashku me kolonel Tahir Zemaj kishin marrë aprovimin nga ish presidenti Ibrahim Rugova në propozimin e tyre që ia kishin bërë atij)Rugovës), për kthimin e eshtrave të Ahmetit në mënyrë shtetërore. "Por, me vrasjen e Zemajt rrethanat për kthimin e eshtrave të kolonelit u zbehën", thotë ai duke apeluar tek qeveria që të bëjë tash kthimin e eshtrave.

Krasniqi ministri unifikues, vrasja humbje për Kosovën

Ahmet Krasniqi me propozimin e eprorëve ushtarak caktohet koordinator i të gjithë ushtarakëve me pëlqimin dhe firmosjen e tyre të cilët vepronin në grupe punuese në Zvicër,Gjermani, Sloveni, Koaci, Suedi..,etj.

"Caktohet koordinues për formimin e shtabit suprem dhe Ministrisë së Mbrojtjes së Republikës së Kosovës. Konsultimet janë bërë me Bujar Bukoshin, i cili e ka bërë nënshkrimin e emërimit të Ahmet Krasniqit personin përgjegjës për formimin e shtabit Suprem dhe ushtrues detyre Ministër i Mbrojtjes së Republikës së Kosovës", thotë Ramabaja për "Zërin".

Pas kësaj, ai thotë se Ahmet Krasniqi me Agim Mehmetin nisen për në Oslo 21-22 maj për të biseduar me Adem Demaqin i cili ishte përfaqësues politik i UCK-së, informon Adem Demaqin dhe bien dakord për : Formimin e shtabit të përbashkët me qender në Tiranë, Njohja e të gjitha njësive që vepronin në Kosovë, Emërimi i tyre i përbashkët UÇK dhe stema e saj, Të gradoheshin dhe të plotësoheshin me oficer profesionist ato njësi për të krijuar hierarkinë ushtarake dhe institucionale, Ekzistimi i dy fondeve paralel, Çdo informatë apo komunikatë shtypi do të kalonte nëpërmes shtabit në Tiranë, Të sigurohej komandimi i të gjitha njësive me oficer profesionist.

Deri më 21 qershor, Ramabaja thotë se janë bërë përgatitjet dhe pastaj formimi dhe betimi i brigadave 134, e kompletuar me ushtarë dhe epror profesionistë me komandant kol. Tahir Zemajn dhe bërthama e brigadave 131,133 me epror për tu kompletuar pas hyrjes në Kosovë me ushtarë.

"Qëllimi ynë kryesor është që populli i Kosovës të ketë një forcë mbrojtëse profesionale, e cila do të jetë garantuese e sigurisë e të gjithë banorëve të saj. Ushtria e fortë Kosovare do të ndikoj edhe në rrafshin ndërkombëtar si faktor stabiliteti në Ballkan", citon Ramabaja, të ketë thënë Krasniqi.

TAN LEPRI OSE DRITAN AVLLAJ VRASËSI I KOLONEL AHMET KRASNIQIT


 Vrasësi i kolonel Ahmet Krasniqit është pikërisht Tan Lepri apo Dritan Avllaj, i cili për këtë vrasje u shpërblu me 300.000 DM.

Sipas gazetarit Mero Baze, shteti shqiptar qëndron pas vrsjes së Ahmet Krasniqit. Këtë e ka thënë Baze në emisionin “Komiteti”. Dhe, shteti shqiptar i asaj kohe, i Fatos Klosit dhe Fatos Nanos ....

Nëse është kështu dhe me gjasë është sepse deri sot nuk i ka demantuar askush këto pohime, madje as i cituari disa herë vetë Dritan Avllaj nuk është deklaruar se nuk është ai vrasësi, a nuk po del që njerëzit e forte të Kosovës për t’iu shpetuar akuzave po mundohen ta likuidojnë deshmitarin e mundshëm Dritan Avllaj.


   

Telefonatat e Tan Leprit para atentatit





TIRANË – Dritan Avllaj, biznesmeni i njohur i ndërtimit pak kohë përpara atentatit ndaj tij, të enjten në mbrëmje mësohet se ka pasur një bisedë telefonike me kryeministrin e vendit Sali Berisha.

Një fakt I tillë është bërë I ditur nga burime të “Shekullit” që pohuan se Avllaj dhe Berisha kanë pasur një bisedë mes tyre e cila ka zgjatur disa minuta, ndërsa nuk dihet përmbajtja e bisedës së zhvilluar mes tyre, apo shkaku dhe qëllim I bisedës. Burimet thanë se biseda është zhvilluar pak kohë përpara se Avllajt t’i kryhej atentati me armë zjarri ku ai mbeti i plagosur.

Ndërkaq në lidhje me atentatin zyrtarë të lartë të Policisë së Tiranës thanë se ai po hetohet në të gjitha pistat, përfshirë edhe ngjarjet e vjetra dhe konfliktet që mund të ketë pasur Avllaj me persona të ndryshëm. Vetë ai ka mohuar të ketë pasur ndonjë konflikt të ashpër me ndonjë person, që mund të sillte pasoja të tilla.

Një ditë pas atentatit të dy netëve më parë ndaj biznesmenit të njohur dhe ndërtuesit Dritan Avllaj, policia ka mbledhur disa dëshmi të rëndësishme, të cilat, sipas saj, mund të zbardhin autorët e atentatit. Hetuesit thanë se janë dy dëshmi të rëndësishme dhe disa deklarime të tjera të disa personave që nuk japin informacione të rëndësishme, veç faktit që konfirmojnë se kanë dëgjuar të shtëna.

Burimet thanë nga dy dëshmitë e rëndësishme, njëra i përket shoferit të tij, Agron Hoxha, 28 vjeç, është mjaft e rëndësishme bashkë me dëshminë e një personi tjetër, i cili ka qenë në vendin e ngjarjes, emri i të cilit nuk bëhet i ditur nga policia.

Ky i fundit mësohet se është djali i një punonjësi të policisë së kryeqytetit. Ndërkaq, dëshmia e dytë, mësohet se është ajo e një kalimtari, i cili ka parë, motorin të ndjekë veturën dhe një nga dy personat që udhëtonin me motor qëlloi në drejtim të veturës së Avllajt.

Mësohet se Avllaj ka qenë duke shkuar për të takuar një grup personash në një kafe pranë kompleksit “Grand”, ndërsa mësohet se mes tyre ka pasur edhe persona që në të kaluarën e tyre kanë pasur probleme me policinë.

I plagosuri Dirtan Avllaj, i pyetur nga hetuesit iu tha atyre se nuk kishte konflikte me ndonjë person i cili mund t’i kryente atentat. Në polici, ai pohoi se nuk kishte asnjë version apo dyshim mbi ndonjë person konkret, tek i cili mund të ngrinte gishtin. Avllaj, ka shtuar se kishte dëgjuar të shtënat e armës dhe i ishte drejtuar shoferit të tij, që të shtonte shpejtësinë e veturës për t’i shpëtuar nga plumbat e atentatorëve.

Ekspertët e Policisë vijuan gjatë natës së të enjtes të kërkonin elementë të tjerë të nevojshëm për hetimin, duke gjetur në vendin e ngjarjes dhe duke sekuestruar edhe tri gëzhoja të tjera që mendohet se u qitën nga e njëjta armë gjatë atentatit ndaj biznesmenit të njohur Dritan Avllaj, i njohur gjithashtu edhe me nofkën “Tan Lepuri”.

Deri në orët e vona të të enjtes, pak orë kohë pas plagosjes së Avllajt, policia kishte gjetur në vendin e ngjarjes 9 gëzhoja të kalibrit 9 mm, të cilat u administruan nga ekspertët kriminalistë. Ndërkaq, më tej, gjatë kërkimeve të mëvonshme, policia gjeti dhe administroi edhe tri gëzhoja të tjera, të cilat u renditën në procesverbalin e këqyrjes së vendit të ngjarjes nga grupi hetimor.

Në total, policia ka pyetur në cilësinë e dëshmitarëve gjashtë persona në total, por veç shoferit dhe një dëshmitari në vend ngjarje deklarimet e tjera të dhëna në polici nuk shërbyen u shumë hetuesve për ngjarjen. Po kështu, burimet thanë se në ambientet e Drejtorisë së Tiranës janë shoqëruar më tepër se 10 persona, të cilët më pas janë lënë të lirë prej tyre.

Dëshmia e shoferit

Menjëherë pasi policia është njoftuar për ngjarjen dhe ka mbërritur në vendin e atentatit, i pari person që është marrë në pyetje prej tyre është shoferi i Dritan Avllajt, Agon Hoxha. Ai i tha policisë se kishin qenë duke lëvizur me mjetin “Mercedez- Benz”, në drejtim të kompleksit të banimit “Grand”, ku Avllaj kishte lënë për të takuar në një kafe disa persona miq të tij.

Kur kanë qenë duke kaluar në rrugën “Mihal Grameno”, pranë shkollës me të njëjtin emër, sapo kanë kaluar një kompleks lavazhesh, pas tyre u shfaq si rrufe një motoçikletë, e cila u afrua me shpejtësi drejt veturës së shtrenjtë në ngjyrë të zezë, në të cilën udhëtonte biznesmeni i njohur. Sipas dëshmitarit, nga kjo motoçikletë, një person nisi të qëllonte me pistoletë në drejtim të veturës së Avllajt.

“Sapo nisën të shtënat, Dritan Avllaj më tha: Jepi shpejt se na vranë, shtoji gazin. I pashë nga pasqyra e veturës, kur motoçikleta po afrohej dhe në atë moment ata nisën të qëllonin me pistoletë drejt nesh veturës”, – mësohet të ketë deklaruar shoferi i Avllajt, përpara hetuesve të zyrës së Hetimit të Vrasjeve të Drejtorisë së Policisë së Tiranës.

Më tej, mësohet se shoferi iu ka treguar hetuesve se pas të shtënave i kishte shtuar shpejtësinë veturës, duke ndjekur rrugën që të nxjerr tek kompleksi i banimit “Grand”. Sipas hetuesve, kur atentatorët kanë mësuar se Avllaj ishte plagosur, kanë marrë rrugën në kthim duke ecur në drejtimin e kundërt nga ku kishte shkuar vetura.

Pasi ishte siguruar se atentatorët ishin larguar, shoferi i Avllajt, ka njoftuar policinë. Kështu pohoi për hetuesit të kishte vepruar shoferi i Avllajt, Agron Hoxha, 28 vjeç, me banim në Tiranë.

Dëshmia e personit të dytë, emri i të cilit nuk bëhet i ditur nga policia mësohet se ka përshkruar autorët, të cilët ishin, sipas tij, dy persona, të cilët ishin afruar me një motoçikletë, kishin qëlluar në mënyrë të pandërprerë disa herë në drejtim të veturës luksoze me ngjyrë të zezë dhe më pas ishin larguar për të dalë në rrugën pranë “Tregut elektrik” në Tiranë.

Avllaj u shoqërua për në spital me veturë policie

Pak momente pas atentatit të ndodhur në rrugën “Mihal Grameno”, shoferi i tij është nisur në drejtim të Spitalit Ushtarak, ndërsa më parë ai kishte njoftuar shërbimet e policisë se kishte në veturën e tij një person të plagosur. Menjëherë, një patrullë e policisë ka nisur të hapë rrugën në drejtim të Spitalit Ushtarak për ku u dërgua ndërtuesi i plagosur.

Më tej, shoferi i tij, me orientimin e policisë riktheu veturën në vendin e ngjarjes, me qëllim që ajo të niste hetimin për zbardhjen e krimit, duke krijuar një imazh sa më afër realitetit të ngjarjes. Kjo rrethanë ka shërbyer edhe si pikënisje e hetuesve për të zbardhur rrethanat e ngjarjes së mbrëmjes së të enjtes në rrugën “Mihal Grameno”, ku u plagos në shpatull ndërtuesi Dritan Avllaj.

12 gëzhoja gjeti administroi policia në vendin e ngjarjes mbrëmjen e të enjtes në vendin ngjarjes, pas atentatit ndaj ndërtuesit Dritan Avllaj. Ky i fundit mori një plagë në shpatull nga një plumb i qitur nga një armë e kalibrit 9 mm. Pas atentatit, Avllaj u shoqërua për në Spitalin Ushtarak, ku pas një ndërhyrjeje të shpejtë, ai hoqi plumbin e marrë në atentat. Pas mjekimit të marrë, ai u largua nga spitali.

6 persona në total dhanë dëshmi për hetuesit e policisë së Tiranës, por veç shoferit dhe një dëshmitari në vend ngjarje deklarimet e tjera të dhëna në polici nuk u shërbyen shumë hetuesve për të zbardhur ngjarjen. Deri më tani policia ka cilësuar si kyçe dëshminë e shoferit të Avllajt, i cili ka dhënë detaje të rëndësishme, si dhe dëshminë e një personi tjetër, i cili ka parë skenën e ngjarjes.

3 atentateve të ndryshme iu ka shpëtuar deri më tani Dritan Avllaj, që prej vitit 2001, kur ai u plagos për herë të parë në këmbë, ndërsa ishte në zonën e pasme të “Piramidës”, kur u qëllua me armë zjarri, duke marrë një plagë të lehtë në këmbë. Atentati i dytë, ishte ai i vitit 2007, kur në lokalin e tij pranë Prokurorisë së Përgjithshme u hodh një sasi tritoli, por në këtë ngjarje, nuk pati të plagosur veç dëmeve materiale.

*************************

Atentati, shoferi dhe dopio xhami i makinës shpëtojnë Dritan Avllajn

TIRANE- Plagoset me një plumb në shpatull, duke i shpëtuar një atentati të organizuar Dritan Avllaj i njohur me emrin Tan Lepri. Ngjarja ndodhi mbrëmë vonë rreth orës 22:00 në rrugën “Mihal Gramen”, në kryeqytet pranë një kompleksi banimi në ndërtim. Avllaj mbeti i plagosur në shpatullën e djathtë nga një plumb i kalibrit 9 mm.

Në drejtim të tij dy persona të maskuar me skafandra në një motoçikletë qëlluan 9 herë por xhami dopjo i makinës dhe manovrat e shoferit ia kanë shpëtuar jetën 44 vjeçarit.

Biznemeni i njohur ka marrë një plagë në shpatull dhe dëmtime në mjetin “Mercedez- Benz”, S, prodhim i vitit 2010. Avllaj po lëvizte me makinë në momentin e atentatit. Makina kishte ende targa gjermane EL 412 S, dhe drejtohej nga shoferi i tij.

Sipas dëshmitarëve të pyetur mbrëmë nga Shekulli në vendngjarje vetura me të cilën udhëtonte Avllaj vinte nga rruga Ali Visha dhe kishte kaluar pranë shkollës “Mihal Grameno”, për të dalë pranë tregut elektrik. Në këtë kohë, një motoçikletë, e cila vinte nga pas veturës qëlloi me një armë në të kalibrit 9 mm, së paku 9 herë në drejtim të veturës së Avllajt.

Plumbat e kapën mjetin në xhamin e pasëm të tij ndërsa shoferi gjatë të shtënave devijoi herë pas here rrugën me qëllim për t’iu shmangur plumbave. Nga kjo manovër dhe xhami i dyfishtë, të gjithë predhat e qitura nga një pistoletë (që mendohet të jetë “Zastava”), shkaktuan vetëm një plumb në shpatullën e Avllajt.

Gjatë të shtënave, shoferi i Avllajt devijoi mjetin në kryqëzimin e parë të rrugës duke marë në të djathtë të saj dhe u drejtua për nga kompleksi i banimit “Grand”.

Motoçikleta bashkë me dy personat mori në të majtë të kryqëzimit, duke zbritur tek tregu elektrik për të humbur më pas përmes pallateve. Kur gjithçka përfundoi, shoferi i Avllajt dërgoi atë në spitalin ushtarak, ku mësohet se ai iu nënshtrua një ndërhyrjeje të shpejtë për të hequr plumbin e marrë në shpatull.

Gjendja e tij mësohet se është jashtë rrezikun për jetën. Më vonë shoferi, ktheu mjetin në vendin e ngjarjes, ku policia nisi të kryente kqyrjen e vendit të krimit si dhe të merrte dëshmi të ndryshme.

Në vend ngjarje, policia sekuestroi, së paku nëntë gëzhoja, të cilat mendohet se janë qitur nga arma e atentatorëve. Policia shoqëroi disa persona në vendin e ngjarjes ndërsa mësohet se një prej tyre ka dhënë një dëshmi shumë të rëndësishme për hetuesit.

Pistat e hetimit

Deri më tani, nuk ka një pistë hetimi të mirëfilltë në lidhje me ngjarjen, por ndaj Avllajt ka patur dy atentate të mëparshme në Tiranë. Në atentatin e parë, të ndodhur në vitin 2001, Avllaj mësohet se ka marrë një plagë të lehtë në këmbë. U plagos pranë Piramidës kur u qëllua nga një person i panjohur. Kurse 3 vjet të shkuara në lokalin e tij përballë Prokurorisë së Përgjithshme, shpërtheu një sasi lënde plasëse.

Miqësia me Thaçin

Biznesmeni i njohur me nofkën “Tan Lepri” ka shërbyer në Kosovë si një ndër protagonistët kryesorë të shtabit elektoral të kreut të PDK-së, Hashim Thaçi. Në Kosovë duket se njeriu i shumëdiskutuar këtej kufirit, është bërë thuajse familjar, në underground-in e politikës kosovare.

Lidhjet e Avllajt me Hashim Thaçin, kanë një histori shumë më të hershme se miqësia e përfolur e tij me Edi Ramën. Kjo miqësi e ka origjinën që prej fillimit të viteve 2000.

Dritan Avllaj u bë një ndër emrat më të përfolur në Shqipëri, kur politika shqiptare u investua dy muaj më parë në një fushatë akuzash dhe kundërakuzash, për një projekt ndërtimi në zonën e Liqenit në Tiranë.

Ai u akuzua nga ana e Partisë Demokratike në Shqipëri, si një ndër njerëzit që ndërtonin në Tiranë, falë mbështetjes që i ofronte kreu i Bashkisë së Tiranës, Edi Rama. Ky i fundit deklaroi se akuzat janë një fushatë balte, me të cilën Berisha kërkon t’u thotë shqiptarëve se “të gjithë janë hajdutë si ne”.

Kontrata e Liqenit

Kontrata e përfolur e ndërtimit e Avllajt ishte së bashku me burrin e Albana Vokshit dhe Rrahman Selmanllarin tek Liqeni Artificial. Berisha pretendoi se Avllaj kishte marrë 20 për qind të investimit kundrejt detyrimit për të nxjerrë lejen e ndërtimit.

Por Rrahman Selmanllari, që njihet ndryshe si sekser i djalit të kryeministrit, nuk e pranoi këtë në prokurori. Prokuroria mbylli hetimet për çështjen, por marrëdhëniet mes Avllait dhe Selmanllarit dhe Tartarit nga ana tjetër u përkeqësuan.

Emrat e përmendur

Rrahman Selmanllari, i konsideruar si mik me djalin e Kryeministrit dhe Dritan Avllaj (Tan Lepuri) i përmendur për njohjen e tij me kreun e bashkisë së kryeqytetit, u thirrën në Prokurori pas deklaratave të deputetes Albana Vokshi, sipas së cilës bashkëjetuesi i saj Arjan Tartari pagoi 20 % të aksioneve për marrjen e lejes së ndërtimit në zonën e Kodrave të Liqenit Artificial. Për këto hetime u thirrën edhe gardisti-biznesmen Fatos Skeja, Ylber Cami dhe ndërtuesi Ilir Trebicka

Në prag të zgjedhjeve të 2009, granatë në lokalin e Avllajt, pak pasi darkoi Rama

Dritan Avllaj i njohur ndryshe si Tan Lepuri është shfaqur në politikën shqiptare në fillim të viteve 2000. Në atë kohë ai ishte shoferi i Monika Kryemadhit dhe emri i tij është përdorur nga Fatos Nano.

Ky emër është shfaqur në mënyrë periodike në shtypin shqiptar sa herë që afrojnë zgjedhjet. Kështu në vitin 2009, vetëm pak kohë përpara zgjedhjeve, në lokalin e tij u hodh një granatë. Në atë lokal pak para kësaj ngjarje kishte darkuar Edi Rama.

Kohët e fundit emri i Dritan Avllajt është përmendur nga mazhoranca. Deputetët e PD-së dhe kryeministri Berisha kanë akuzuar kryetarin e opozitës se shet lejet e ndërtimit duke përdorur si sekser Dritan Avllajn. Avllaj u thirr në Prokurori dhe ka sqaruar aty marrëdhëniet e biznesit.

Dritan Prifti: Meta prezantoi Tan Lepurin me Ramën, ka qenë shofer i Monika Kryemadhit

Në kohën e debatit të ashpër politik mbi ndërtimet në Liqenin e Tiranës, një nga dëshmitë më interesante ka qenë ajo e ish-ministrit të Ekonomisë, Dritan Prifti. Pyetjes së gazetarëve: “Si ju duket reagimi i LSI-së dhe kryetarit të saj, Ilir Meta, pas largimit tuaj?” ai ju përgjigj:

“..Reagim për të ardhur keq, reagim imoral dhe mafioz. Nga një anë thoshin “rrugë të mbarë” dhe nga ana tjetër thoshin “iku në plehrin e Tan Lepurit dhe tek klubi kokainës”. Unë Tan Lepurin nuk e njoh as për fytyrë dhe nuk e kam takuar kurrë. Ai është shpikje e Ilir Metës.

Ilir Meta e ka prezantuar atë me Edi Ramën, sepse kur Meta ishte kryeministër, Tan Lepuri ka qenë shofer i Monika Kryemadhit. Ai ka filluar të bëjë punë që në kohën e Metës dhe nëse Iliri do ta kishte pyetur Monikën, besoj, nuk do ta lidhte emrin e Tan Lepurit me mua.

Edhe me kokainën unë s’kam pasur kurrë lidhje. Nuk e kam provuar kurrë dhe s’kam asnjë lidhje me askënd që e përdor apo trafikon. Kurse Ilir Metës i kanë arrestuar shofer të bashkëpunëtorëve të ngushtë me kokainë në makinë.

Ai i ka nxjerrë viza miqve të Spartak Brahos që janë arrestuar në Itali me kokainë dhe para pak javësh i arrestuan sekretarin personal të Ministrisë së Jashtme për akuza me trafik kokaine. Këta i shohin njerëzit si peng të krimit, siç janë dhe kanë qenë vetë…”.

**************************

Plagoset me armë Dritan Avllaj

Dritan Avllaj, i njohur ndryshe edhe si ‘Tan Lepri’ është qëlluar me armë pak minuta më parë nga dy persona ende të paidentifikuar, duke i shkaktur plagë në shpatull. Mendohet se dy persona me skafandër e kanë qëlluar ndërsa Avllaj ka qenë dukë lëvizur me makinë. Avllaj ndodhet në Spitalin Ushtarak në Tiranë, jashte rrezikut për jetën. Ngjarja ka ndodhur në Rr. Mihal Grameno, pranë tregut elektrik në kryeqytet. Policia ka nisur menjëhere hetimet për zbardhjen e ngjarjes.

Avllaj u be i njohur pasi Berisha e beri personazh per shkak te nje kontrate ndertimi se bashku me burrin e Albana Vokshit dhe Rrahman Selmanllarin tek Liqeni Artificial. Berisha pretendoi se Avllai kishte marre 20 perqind te investimit kundrejt detyrimit per te nxjerre lejen e ndertimit. Por Rrahman Selmanllari, qe njihet ndryshe si sekser i djalit te kryeministrit, nuk e pranoi kete ne prokurori. Prokuroria mbylli hetimet per ceshtjen, por marredheniet mes Avllait dhe Selmanllarit dhe Tartarit nga ana tjeter u perkeqesuan. Partia Socialiste qendroi larg ketij debati dhe kohet e fundit Dritan Avllai ka pasur nje distance edhe me Edi Ramen, per te cilen Berisha e perfoli se ishte mik i tij.

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar që editohet nga njëfarë ekstremisti dhe terroristi antishqiptar nga Shkodra, m...