Agjencioni floripress.blogspot.com

2018/07/11

Samiti i NATO-s/ Sa shpenzon Shqipëria për mbrojtjen? Greqia vendos rekord



Mbahet sot në Bruksel Samiti i Organizatës së Traktatit të Atlantikut të Veriut (NATO), një bashkim ushtarak ndërqeveritar ndërmjet 29 vendeve të Europës dhe Amerikës së Veriut.NATO u themelua më 4 prill 1949, kur u nënshkrua Traktati i Atlantikut të Veriut në Uashington DC.Anëtarët themelues janë SHBA, Franca, Britania e Madhe, Belgjika, Kanadaja, Danimarka, Islanda, Luksemburgu, Italia, Hollanda, Norvegjia dhe Portugalia.

NATO u themelua në mënyrë që të krijonte një sistem të mbrojtjes së ndërsjellë nga një sulm i jashtëm.

Neni 5 i Traktatit të Atlantikut të Veriut kërkon që shtetet anëtare të pavarura të vijnë në mbrojtje të çdo shteti anëtar, nëse ndodh një sulm nga një palë e jashtme.

Kjo është vënë në zbatim të vetmen herë pas sulmit terrorist të 11 shtatorit.

29 anëtarët e NATO-s janë:

Shqipëria, Belgjika, Bullgaria, Kanadaja, Kroacia, Republika Çeke, Danimarka, Estonia, Franca, Gjermania, Greqia, Hungaria, Islanda, Italia, Letonia, Lituania, Luksemburgu, Mali i Zi, Hollanda, Norvegjia, Polonia, Portugalia, Rumania, Sllovakia, Sllovenia , Spanjë, Turqi, Mbretëria e Bashkuar, Shtetet e Bashkuara.

Shteteve anëtare u kërkohet të bëjnë pagesa për mirëmbajtjen ushtarake në NATO-s. Por janë vetëm katër shtete anëtare të cilat aktualisht po përmbushin udhëzimet e sugjeruara prej dy përqindësh.

Këto vende janë Shtetet e Bashkuara me 3.7 përqind, Greqia me 2.36 përqind, Britania e Madhe me 2.12 përqind dhe Estonia me 2.08 përqind.

Shqipëria është e shtata nga fundi dhe shpenzon vetëm 1.10 për qind të GDP-së për mbrojtjen.

Lista e plotë:

SHBA - 3.7

Greqia - 2.36

Mbretëria e Bashkuar - 2.12

Estonia - 2.08

Polonia - 1.99

Rumania - 1.80

Franca - 1.79

Letonia - 1.75

Lituania - 1.73

Norvegjia - 1.62

Mali i Zi - 1.58

Bullgaria - 1.53

Turqia - 1.48

Portugalia - 1.31

Kanadaja - 1.29

Kroacia - 1.26

Gjermania - 1.24

Sllovakia - 1.19

Danimarka - 1.17

Holanda - 1.15

Italia - 1.12

Shqipëria - 1.10

Hungaria - 1.06

Republika Çeke - 1.05

Sllovenia - 0.98

Spanja - 0.92

Belgjika - 0.90

Luxemburgu - 0.46

Kryeministri Edi Rama nga Brukseli: Besoj në një zgjidhje të shpejtë mes Serbisë dhe Kosovës



Kryeministri Edi Rama, i cili ndodhet në Bruksel për samitin e NATO-s dha një intervistë për agjencinë serbe të lajmeve “Tanjug” ku ka shprehur pikëpamjet e tij në lidhje me ecurinë e negociatave mes Serbisë dhe Kosovës.“Unë mendoj se çdo gjë është në dorë të dy presidentëve dhe të dy palëve, sigurisht që Shqipëria është shumë e interesuar për të gjetur një zgjidhje dhe natyrisht që Shqipëria nuk flet kurrë në emër të Kosovës, por për Kosovën dhe sërish unë e di që këndvështrimi ynë nuk është se është i kënaqshëm, kur dëgjohet nga Beogradi, por opinioni ynë mbetet opinioni ynë me njohje të plotë dhe një zgjidhje përfundimtare do të ishte më e mira për fëmijët në Serbi, në Kosovë dhe në Ballkan”, thotë Rama.

Kreu i qeverisë shqiptare ka vlerësuar përpjekjet e bëra në këtë drejtim nga të dyja vendet.

“Unë shpresoj shumë se do të përfundojë së shpejti, unë i vlerësoj shumë përpjekjet e presidentit serb, Vuçiç, përpjekjet e vështira për të vazhduar në këtë proces dhe për të arritur një zgjidhje dhe ndërkohë që të gjithë janë në dijeni se ne kemi pranuar për mos të rënë dakord për të, sepse sipas këndvështrimit tim njohja e plotë mbetet e vetmja alternativë për të zgjidhur këtë çështje që ka zgjatur për një kohë të gjatë dhe e vetmja mënyrë për të lënë pas vështirësitë e të kaluarës së përgjakshme dhe konfliktuale”, deklaroi kryeministri në këtë intervistë.

“Nga këndvështrimi juaj në Beograd, Prishtina bën një hap para dhe dy hapa mbrapa. Edhe nga këndvështrimi i njerëzve në Prishtinë, Serbia bën një hap para dhe dy hapa mbrapa, gjë që tregon se dialogu nuk është i lehtë sepse është një dialog i vërtetë dhe shumë i vështirë”, theksoi ai.

“Kështu që, unë mendoj se të gjitha këto që po ndodhin janë pjesë e rrugës ku asgjë nuk do të jetë e lehtë, por sërish shpreh besimin se atje ku ka vullnet do të ketë një zgjidhje dhe në të njëjtën kohë përsëris se, unë e di që nuk është e lehtë për mikun tim, presidentin e Serbisë por njëkohësisht unë e respektoj për përpjekjet e tij dhe gjithashtu e respektoj për faktin që ai e ka njohur atë përfundimisht, duke qenë se kjo është një çështje që nuk mund të qëndronte në këto kushte dhe se të vazhdohet në mënyrën e vjetër nuk do të çonte askënd në një horizont të ri”, vazhdoi kryeministri.

Në mbyllje të fjalës së tij, kreu i qeverisë shqiptare tha se:

“Sërish, unë do të doja të inkurajoja të dyja palët, për të vazhduar më tej dhe se ne e mbështesim dialogun dhe jemi në dijeni që nuk është i lehtë dhe shpresoj shumë që serbët në Kosovë dhe shqiptarët në Kosovë do të kenë një jetë më të mirë më vonë. Si dhe shpresoj shumë të shoh Shqipërinë të respektohet në Serbi ashtu siç serbët respektohen në Kosovë, që nuk është rasti, meqë ra fjala”.

Pas kritikave nga presidenti amerikan Donald Trump, aleatët në NATO vendosin të shpenzojnë më shumë për mbrojtje


NATO e ka punën pisk


Amerika ka bërë më shumë se çdo vend tjetër për të krijuar Europën e pas-luftës. Në vitet 1940-1950 luajti rolin e ndërmjetësit për një traktat që solli BE-në dhe NATO-n, aleancën ushtarake që fitoi Luftën e Ftohtë.

SHBA-të vepruan pjesërisht në formë bamirësie, por kryesisht për shkak të interesit të vet. Pasi ishin tërhequr nga të tjerë në dy luftëra botërore, SHBA-të donin të ndalonin rivalitetin franko-gjerman e të ndërtonin një mbrojtje kundër kërcënimit sovjetik. Pas rënies së Bashkimit Sovjetik në vitin 1991, aleanca nisi të promovojë demokracinë në shtetet e sapo çliruara të Europës Lindore.

Por sot, Amerika dhe Europa janë të ndara nga një krisje që sa vjen e thellohet. Atmosfera përpara takimit dy-ditor të NATO-s në Bruksel, tani më 11-12 korrik, ka qenë vërtet helmatisës. Presidenti amerikan, Donald Trump, i akuzon udhëheqësit europianë si shkelës të besimit dhe të paaftë për të ushtruar pushtet aty ku duhet. Ata, nga ana tjetër, e akuzojnë për vandalizëm të pagdhendur. Një samit i dytë, që do të mbahet midis Trump-it dhe Putinit në Helsinki, më 16 Korrik, mund të prodhojë spektaklin e pamendueshëm të një presidenti amerikan që trajton kundërshtarin rus më mirë se ç’ka trajtuar aleatët.

Edhe sikur dy samitet të kalojnë të qeta, (siç priten, meqë Trump pëlqen t’i ngatërrojë ata që e kritikojnë), mosmarrëveshjet dhe përplasjet kulturore e politike do të mbeten aty. Aleanca e perëndimit e ka punën pisk, dhe kjo duhet të shqetësojë Europën, Amerikën dhe të gjithë botën mbarë.

Çdo aleancë ka tensionet e veta, por ajo e Perëndimit i ka të përhapura në fronte të ndryshme. Trump dhe gjeneralët e tij qortojnë pa pushim anëtarët e NATO-s që nuk respektojnë premtimin për të rritur shpenzimet e mbrojtjes në 2% të PBB, deri në vitin 2024. E djathta amerikane qorton mbështetjen europiane të marrëveshjes bërthamore me Iranin, nga e cila Trump u tërhoq, dhe e sheh si një sjellje të njëanshme karshi Izraelit. Ligjvënësit nga të dy partitë amerikane mendojnë se teksa vëmendja e botës po kthehet në Azi, europianët e BE, që “dinë vetëm të ankohen e që marrin pamje shenjtori”, meritojnë më pak nga koha e tyre.

Sikur të mos mjaftonte kjo, Trump e ka akuzuar BE-në se po përpiqet të përfitojë nga SHBA-të nëpërmjet një tregtie të padrejtë. Europa, ndërkohë, mbetet e përçarë. Italia ka një koalicion populist që është pro Putinit. Turqia, që është anëtare e NATO-s, por jo në BE, mbetet armiqësore ndaj vlerave të demokracisë liberale që e mbajnë aleancën të bashkuar. E ardhmja mund të jetë edhe më keq se kaq. Një qeveri laburiste në Britani, nën drejtimin e Xheremi Korbinit, i cili ka vite që e kundërshton angazhimin ushtarak nga Perëndimi, mund ta shohë Amerikën me dyshime edhe më të mëdha, e madje mund të përpiqet ta nxjerrë Britaninë nga NATO.

Aleanca Perëndimore ia vlen të ruhet. Në një botë të rrezikshme, gjithnjë e më autoritare, NATO mund të shërbejë si burim jetik që ofron siguri dhe si bastion i demokracisë. Por Aleanca nuk e ka mbijetesën të garantuar nga Zoti. Duhet ta meritojë vendin e vet, vazhdimisht. Pyetja është se si.

Hapi i parë është të mos e bësh punën edhe më të vështirë. Europa duhet të bëjë gjithçka që mundet për t’i mbijetuar instinkteve të Trump-it për ta përzier tregtinë me sigurinë. Përzierja e këtyre dy fushave do ta bënte Perëndimin më pak të sigurt e më të varfër.

Mbështetësit e aleancës duhet të jenë praktikë. Kjo do të thotë që duhet të paguajnë. Trump ka të drejtë që ankohet për vende si Gjermania e Italia, të cilat shpenzojnë 1.22% dhe 1.13% të PBB për mbrojtjen. Në fakt, ai mund të shkojë edhe më tej. Shumë pak nga paratë që shpenzohen për mbrojtjen janë në fakt të dobishme. Një e treta e parave që shpenzon Belgjika shkojnë për pensione. Duhet të shpenzohet më shumë për kërkime shkencore, zhvillim dhe pajisje.

Për aleatët e Amerikës, të jesh praktik do të thotë gjithashtu të ruash ritmin e kohës. Bashkëpunimi në fusha si siguria kibernetike do ta bëjnë aleancën më të vlefshme për Amerikën. NATO-ja duhet të vazhdojë të japë një përgjigje më të mprehtë ndaj taktikave të dezinformimit e të infiltrimit që ka përdorur Rusia në Krime dhe në Ukrainë. Politika bën vetëm larje e lyerje. Është e vështirë të rikthehen e njohuritë ushtarake në një vend që i ka humbur me kohën. Manovrat që e mbajnë NATO-n të bashkuar janë më jetike se kurrë.

Të jesh praktik do të thotë të qëndrosh bashkë. Teksa negocion për Brexit, BE-ja është e vendosur ta mbajë Britaninë jashtë strukturave të sigurisë së bllokut, ngaqë nuk do të jetë më anëtare. Por me përvojën ushtarake që ka Britania, me industrinë e armëve dhe agjencitë e informimit që zotëron, kjo është një humbje për vetë BE-në. BE duhet të përpiqet ta afrojë Britaninë duke reklamuar Iniciativën e Ndërhyrjes Europiane, të propozuar nga Franca, e cila ka si qëllim të krijojë një forcë që mund të veprojë në kohë krize. Amerika do ta kishte parë një plan të tillë si kërcënim ndaj NATO-s. Sot duhet të shërbejë si garanci dhe si shenjë që Europa është e gatshme të ndërmarrë më shumë përgjegjësi.

Lufta për mendjen

Lufta e fundit është ajo e ideve. Po të mos kishin ekzistuar në kohë të tjera, NATO dhe BE nuk do të ishin krijuar në kohët e sotme. Që nga rënia e Bashkimit Sovjetik, ndjesia e kërcënimit është zbutur dhe janë shfaqur më shumë pengesa bashkëpunimi. Prapë, kjo nuk e bën NATO-n të panevojshme, siç deklaroi Trump dikur. Aleancat e Amerikës janë një vlerë që shihen me zili nga Rusia dhe Kina. NATO është një trashëgimi që bëhet më e çmuar duke qenë e pazëvendësueshme.

Nevoja për siguri mbetet. Rusia nuk është Bashkimi Sovjetik, por, si fuqi në rënie, ndihet e kërcënuar. Për këtë arsye ka modernizuar forcat ushtarake dhe është e përgatitur t’i vërë në veprim. Nevoja për të përdorur demokracinë europiane si pikë orientimi për vendet lindore, mbetet po ashtu e pranishme. Autoritarianizmi sa vjen e shtohet në Poloni e Hungari, ndaj NATO dhe BE mund të ndihmojnë që ta ndalojnë. Përfitimet e tjera janë te mënyra se si Europa e ndihmon Amerikën ta projektojë pushtetin e vet duke ofruar baza, trupa, dhe, zakonisht, mbështetje diplomatike.

NATO është më e brishtë se ç’mendon Trump. Thelbi i ekzistencës së saj është betimi për ta quajtur sulmin ndaj secilit prej vendeve anëtare si sulm ndaj gjithë të tjerëve. Pavendosmëria e tij dhe armiqësia ndaj Europës e ka zbutur atë premtim, si dhe zbulon pakënaqësinë që ka ai për faktin se vendet e vogla kanë të njëjtat të drejta si vendet e mëdha. Azia po vëzhgon, njësoj si Putini. Sa më shumë t’i ngacmojë Trump aleatët, aq më shumë bota do ta shohë me dyshim rolin e Amerikës si garantuese e sigurisë. Dhe ngaqë fuqitë e mëdha konkurrojnë në një zonë gri midis paqes dhe luftës, shtohet rreziku që të bëhen llogaritë gabim kur të jetë nevoja.

Trump beson se është mjeshtër për të bërë negociata, me synimin për të forcuar Amerikën. Me Europën, ashtu si me shumë gjëra të tjera, ai po nënvlerëson atë që po largon nga vetja.

Pas kritikave nga presidenti amerikan Donald Trump, aleatët në NATO vendosin të shpenzojnë më shumë për mbrojtje

Pas kritikave nga Trump, aleatët në NATO vendosin të shpenzojnë më shumë për mbrojtje


Krerët e NATO-s thanë të mërkurën se kanë rënë dakord të kontribuojnë më shumë para për buxhetin e tyre të mbrojtjes

"Ne jemi të përkushtuar për të përmirësuar ndarjen e kostove dhe përgjegjësive të anëtarësimit në aleancë," tha NATO-ja ushtarake në një deklaratë.




Njoftimi u bë vetëm disa orë pasi Presidenti i SHBA, Donald Trump përsëriti kritikat ndaj vendeve të NATO-s se nuk kontribuojnë sa duhet për të mbrojtur aleancën 70-vjeçare me 29 anëtarë.

Ndarjet e ashpra mbi atë se kush duhet të paguajë për mbrojtjen e Evropës hodhën hije mbi hapjen e takimit të NATO-s në Bruksel, pasi Presidenti i SHBA Donald Trump akuzoi aleatët evropianë se përfitojnë në kurriz të taksapaguesve amerikanë.

SHBA shpenzon rreth 3.5 për qind të Prodhimit të Brendshëm Bruto për mbrojtjen, shumë më tepër se shtetet e tjera anëtare. Është parashikuar që tetë nga 29 anëtarët, përfshirë Shtetet e Bashkuara, do të përmbushin objektivin e NATO-s prej dy përqind të PBB-së këtë vit. SHBA siguron 70 për qind të buxhetit të NATO-s.

Por Presidenti Trump bëri thirrje që aleatët e NATO-s të angazhohen të shpenzojnë 4 për qind të PBB-së së tyre për mbrojtjen deri në vitin 2024. Sekretarja e Shtypit e Shtëpisë së Bardhë Sarah Huckabee Sanders konfirmoi se zoti Trump e hodhi idenë në një takim me dyer të mbyllura me udhëheqësit e tjerë të NATO-s.

"Presidenti Trump dëshiron që aleatët tanë të ndajnë më shumë barrën dhe minimalisht të përmbushin detyrimet e tyre tashmë të deklaruara", tha zonja Sanders.

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s Jens Stoltenberg dha në Bruksel një mesazh të qartë: Samiti i këtij viti do të përqëndrohet në atë se kush e paguan faturën, ose në ndarjen e barrës.

"Ndarja e drejtë e barrës mbështet çdo gjë që bëjmë. Vetëm pak vite më parë ne shkurtonim buxhetet tona të mbrojtjes. Tani po shtojmë miliarda," tha zoti Stoltenberg.

Ndërkaq, Presidenti i SHBA i njohu vetes meritën për miliardat e shtuara në buxhetet e aleancës:

"Për shkakun tim, ata kanë shtuar rreth 40 miliardë dollarë gjatë vitit të kaluar. Prandaj mendoj se Sekretari i Përgjithshëm e pëlqen Trumpin. Ai mund të jetë i vetmi, por kjo për mua mjafton,” u tha zoti Trump gazetarëve ndërsa fillonte samiti.

Në takimin e udhëheqësve botërorë po vihen në provë aleancat dhe miqësitë. Presidenti Trump akuzoi Berlinin se është nën kontrollin e Moskës, duke cituar një projekt të ri tubacioni që do të sillte gazin rus drejtpërdrejt në Gjermani.

Pas një takimi dypalësh që dukej i tensionuar me homologun e saj amerikan, kancelarja gjermane Angela Merkel nënvizoi angazhimin e vendit të saj ndaj NATO-s.

"Është shumë e rëndësishme që të kemi këto shkëmbime së bashku, sepse ne jemi partnerë, jemi partnerë të mirë dhe dëshirojmë të vazhdojmë të bashkëpunojmë në të ardhmen", u tha ajo gazetarëve.

Të vësh në shënjestër Gjermaninë nuk është patjetër e drejtë, thotë analistja e mbrojtjes Sophia Besch e Qendrës për Reformën Evropiane.

"Kontributi i Gjermanisë në NATO e kalon së tepërmi atë që ajo shpenzon për mbrojtjen e vet. Gjermania po kontribuon me trupa si vendi kryesor në Lituani dhe në krahun pararojë të NATO-s në lindje," thotë analistja Besch.

Grindja mbi shpenzimet e mbrojtjes duket se do të hedhë hije mbi çështjet e tjera në samitin dy-ditor. Britania njoftoi se do të dyfishojë numrin e trupave të saj në Afganistan, ndërsa Kanadaja ofroi të drejtojë një mision trajnimi të NATO-s në Irak.

Një deklaratë e përbashkët e samitit e publikuar të mërkurën nënvizon mbështetjen e NATO-s për Ukrainën dhe aspiratat e saj për anëtarësimin në aleancë, në pritje të reformave të brendshme. Ukraina po merr pjesë në samitin e Brukselit dhe diskutimet e mëtejshme do të zhvillohen të enjten.

NATO-ja gjithashtu i dha zyrtarisht një ftesë ish Republikës Jugosllave të Maqedonisë për t'u anëtarësuar, sapo të arrihet një zgjidhje e pranueshme me Greqinë për mosmarrëveshjen mbi emrin.

Të enjten do të diskutohet gjithashtu anëtarësimi i ardhshëm i Gjeorgjisë.


Image result for donald trump dhe nato

Presidenti amerikan Donald Trump dhe NATO

Në samitin e NATO-s, presidenti amerikan, Donald Trump u paraqit si i pakultivuar. Ai shtyu mënjanë kreun e shtetit të Malit të Zi për të dalë në radhë të parë. Fjalimin e tij të shkurtër ceremonial, ai e përdori për sulme disaminutëshe ndaj aleatëve. Trump kërkoi para imagjinare nga shtetet e NATO-s, para që nuk i takojnë. Ai provokoi, vulgarizoi. Mjaft nga krerët e shteteve dhe qeverive u shokuan. Madje as delegacioni amerikan i NATO-s nuk e kishte pritur, që Trump do ta ndiqte sërish kursin kokë më vete të tipit Trump – “Amerika first! Trump first!

Shqetësuese është që presidenti Trump, si të gjithë paraardhësit e tij, hoqi dorë nga shprehja e qartë e solidaritetit dhe mbështetja në rast nevoje për mbrojtje. E quan ai vërtet NATO-n për të tejkaluar? Dyshimet për këtë mbeten. A mund të mbështeten aleatët lindorë tek SHBA, në rast të një sulmi rus? Dyshimet për seriozitetin e SHBA e trondisin me themel strukturën e sigurisë të të gjithë aleancës. Udhëheqja ruse nën Vladimir Putinin do të gëzohej për këtë. Në fund të fundit, Trump me qëndrimet e tij kontribuon në këtë drejtim. Edhe qëndrimi i tij ndaj Rusisë në takimin e NATO-s (25.05) mbeti i paqartë.

Në botën e vet

Sigurisht një president amerikan mund të përpiqet të dirigjojë aleancën në drejtimin e dëshiruar. Por kjo bëhet vetëm me propozime të arsyeshme, dhe me argumente. Aleanca nuk është një shou personal e këtë nuk e kupton dot një njeri me karakterin e Donald Trumpit.

Reagimet e NATO-s dhe të kancelares gjermane të provokuar prej tij ishin shumë të përmbajtura. Merkel i mbetet besnike vendimeve të NATO-s për rritjen e shpenzimeve të mbrojtjes, por publikisht ajo heshti për akuzat e presidentit amerikan. Pas këtij samiti me Trump shtrohet edhe më shumë pyetja se si duhet vepruar me populistin në Shtëpinë e Bardhë? Në nivel profesional NATO e ka gjetur një zgjidhje: thjesht injoroje. Ndërsa në praktikë, NATO vazhdon t’i bëjë realitet vendimet e saj, madje me ndihmën e funksionarëve dhe diplomatëve amerikanë në vend. Presidenti i çuditshëm me qëndrimet skiç jeton me sa duket në botën e vet, por realiteti ka pamje tjetër.


Samiti i NATO në Bruksel, Edi Rama në krah të Merkel dhe Donald Trump




Kryeministri Edi Rama gjatë një cermonie të shkurtër të zhvilluar në Bruksel është fotografuar në krah të Merkel dhe të të Presidentit të SHBA Donald Trump.


Kjo është hera e parë që Edi Rama përballet me Donald Trump, pas zgjedhjes së këtij të fundit president i SHBA.

Edi Rama është shfaqur i buzëqeshur dhe me duar në xhepa teksa ecte krah tyre.

Ndërkohë gjatë punimeve të Samitit në Bruksel liderët e 28 vendeve kanë bërë edhe fotografinë zyrtare.

Mes udhëheqësve botërorë kryeministri Rama ndodhet në të njëjtin resht me Presidentin amerikan Donald Trump, atë të Turqisë, Ergodan dhe kryeministren britanike, May.

Në Samitin e NATO-s në Bruksel, kryeministri Edi Rama ka zhvilluar takime me disa homologë dhe Presidentë të vendeve të ndryshme.




Rama është fotografuar duke biseduar me Presidentin e sapo zgjedhur të Francës dhe kryeministrin belg.

Kjo është hera e parë që Presidenti francez merr pjesë në Samitin e NATO-s, ndërsa kryeministri shqiptar doli publikisht në mbështetje të Macron gjatë zgjedhjeve.

Flori Bruqi

Arrestohet pronari i kompanisë që mashtroi qindra kosovarë me bileta të rrejshme


Autoritetet zvicerane kanë arritur ta prangosin dhe ta fusin në paraburgim, pronarin e kompanisë së rrejshme të fluturimeve “Germany Airlines”i cili brenda dy muajve ka mashtruar qindra kosovar që jetojnë në Gjermani dhe Zvicër.
Arrestohet pronari i kompanisë që mashtroi qindra kosovarë me bileta të rrejshme (Foto)
Gazeta zviceriane “Blick” ka marrë konfirmimin nga Prokuroria e Shtetit që personi në fjalë është arrestuar dhe se ai dyshohet se ka përfituar më shumë se 100 mijë euro nga shitja e biletave të rrejshme për kosovarët.

Prokuroria nuk ka dhënë më shumë detaje, teksa raportohet se tashmë qindra familja kosovare mund t’i rimarrin paratë.

Shumica e tyre kanë shpenzuar deri në 800 euro për një biletë e deri në 4 mijë franga për udhëtimet familjare.
Image
Familja Hasani dëshironte t’i vizitonte të afërmit e tyre në Kosovë. Por një gjë e tillë kishte rezultuar e pamundur, pasi ata kishin transferuar mbi 3500 franga, në një linjë ajrore të rrejshme.

Kështu, biletat e rezervuara në fakt nuk ekzistonin fare në sistem.
Image
Ndërkohë, nuk ishte vetëm familja Hasani që ishte mashtruar. Dhjetëra viktima të tjera të kompanisë, German Airlines kishin raportuar për BLICK, lidhur me mashtrimin që u është bërë.

Me SMS, linja ajrore e rreme me një fluturim të pakrahasueshëm me çmim të ulët ofronte udhëtim nga Baseli në Prishtinë.

Çmimet e ulëta të avio-biletave kishin bërë që një numër i konsiderueshëm të bëhen karrem i mashtrimit.

Hulumtimi BLICK tregon se shumë viktima në të gjithë Zvicrën kanë shkuar në polici. Hetimi është në vazhdim.

Kosova viktimë e kërcënimeve Ruso-Serbe ndaj BE-së së frikësuar


Edmond Ekrem Krasniqi



Stabiliteti i Ballkanit Perëndimor është aq i rëndësishëm për Bashkimin Evropian sa që liderët e tij, të mbështetur edhe nga diplomatët amerikanë në kohën kur Donald Trump po dëmton raportet trans-atlantike, tashmë po përgatiten që të viktimizojnë Kosovën përmes legalizimit të kontrollin të veriut të vendit nga Serbia bashkë me krerët vendorë (Hashim Thaçi & Co) të shantazhuar me gjykatën speciale, me shpresën e pabazë se Serbia do të heqë dorë nga kërcënimet e saj me Rusinë për destabilizim të rajonit.

Rusia përmes Serbisë e serbëve në Kosovë dhe atyre në Bosnjë tashmë ka instaluar një virus permanent të provokimit të tensioneve në Ballkanin Perëndimor për të shantazhuar dhe frikësuar vazhdueshëm Bashkimin Evropian për qëllime gjeostrategjike që kanë të bëjnë me burimet energjetike.

Këto qëllime ndërlidhen me planet afatgjate të BE-së për të zvogëluar pavarësinë e furnizimit të Evropës me gazin rus.

Rusia do të mbetej e dëmtuar jashtëzakonisht shumë nga zvogëlimi drastik i eksporteve të saj të gazit në Evropë nëse BE do të zëvendësonte gazin rus me burime nga vendet e tjera, dhe sidomos me ato prej vendeve të Lindjeve të Mesme e të rajonit përreth.

Arsyet e lidhjeve jashtëzakonisht të forcuara tash viteve të fundit midis Rusisë dhe Serbisë (Vladimir Putinit me Aleksandar Vuçiçin e Milorad Dodikun), pra autoriteteve ruse dhe krerëve të serbëve në rajon, kanë të bëjnë pikërisht me planet e BE-së që të heq qafe varësinë nga gazi rus në planin afatgjatë.

Planet e evropianëve për alternativa tjera të burimeve energjetike, janë jashtëzakonisht larg të që shndërrohen në realitet, edhe pse që nga viti 2020, do të fillojnë që të marrin gazin nga Azerbajgjani i cili është shumë i vogël për nga sasia (16 miliardë metër kubik në vit).

Bashkimi Evropian i frikësuar nga Rusia dhe Serbia drejton presionin ndaj Kosovës

Kërcënimet e Rusisë ndaj BE-së kanë këtë porosi : « Do të shpërthejë Ballkani Perëndimor përmes serbëve (në këtë rast Kosova dhe Bosnja) njëjtë si në Ukrainë nëse nuk do gazin tonë më”.

E frikësuar nga këto kërcënime ruse, BE tash i ka shtuar tej mase përpjekjet për të kthyer Serbinë drejt vetes me shpresën për të shmangur kërcënimet e Moskës për destabilizim të Ballkanit përmes pikërisht aleatëve të saj tradicional: Serbisë dhe serbëve.

Ka përplot politikë-bërës evropianë të cilët mendojnë se ky mision është gati i pamundur, por të njëjtit nuk do të heqin dorë për shkak të rëndësisë së stabilitetit të rajonit, e me këtë pra edhe të vet BE-së e cila po bëhet gati të sjellë gazin e ri nga Azerbaijgjani dhe Lindja e Mesme përmes tokës dhe ujërave nëpër Ballkan (TAP dhe më vonë edhe East Mediterranean Pipeline).

E më shpresën se do të stabilizohet Ballkani e zvogëluar varësinë nga gazi rus, BE po tenton që të kënaq Serbinë me një model të Bosnjës përbrenda Kosovës, pra me projektin e emëruar Asociacioni i Komunave Serbe (AKS), me të cilin serbët dhe Serbia do të krijonin një kontroll të legalizuar të së sa paku 18 për qind të territorit të Kosovës.

Krerët e Kosovës në fushatë jo korrekte për AKS-në

Pushtetarët e deritashëm dhe ata të tashëm të Kosovës e kanë gëlltitur këtë projekt të kahershëm të Serbisë (që nga koha e ish-kryetarit Boris Tadiç). Ata tash së bashku me BE-në janë në aksion të shitjes së këtij projekti të rrezikshëm për Kosovën publikut kosovar në shkëmbim të shpresës për anëtarësim në OKB.

Kryetari i Kosovës Hashim Thaçi është zënë ngushtë nga perëndimorët, BE dhe SHBA, me kërcënimet përmes gjykatës speciale.

Hashim Thaçi dhe përkrahësit e tij po iu thonë qytetarëve të Kosovës se me pranimin e AKS-së Kosova do të mund të pranohej në OKB?!

Kjo është një joshje e dëmshme ndaj qytetarëve të Kosovës për të kënaqur apetitet e Serbisë përbrenda Kosovës në shkëmbim të evitimit të akuzave për krime lufte nga gjykata e re e krijuar në Hagë vetëm për krimet e pretenduara të individëve të U ÇK-së dhe e cila me dorën e klasës politike kosovare e ka amnistuar Serbinë nga krimet e luftës ndaj civilëve shqiptarë të Kosovës.

Kjo fushatë e Thaçit dhe e rrethit të tij për legalizim të AKS-së me premtimet dhe shpresën për ulëse në OKB, e mbështetur heshturazi edhe nga zyrtarët dhe diplomatët e BE dhe SHBA, nuk qëndron, sepse pranimi në OKB do të thoshte njohje e pavarësisë së Kosovës nga pikërisht Serbia dhe Rusia, pastaj Kina…etj.

Mirëpo fushata mashtruese po vazhdon edhe pse krerët e Serbisë dhe të Rusisë e thonë përditë se Beogradi dhe Moska nuk do të njohin pavarësinë e Kosovës e as nuk do ta lejojnë atë të anëtarësohet në OKB.

Zbutja e BE-së e rrit kërcënimin ruso-serb në Kosovë dhe Bosnjë

Ndërkohë, edhe nëse jetësohet AKS e premtuar Serbisë dhe serbëve në Kosovë, përsëri strategjia e Rusisë së Putinit dhe aleatëve të saj në Serbi për të shantazhuar BE-në me shpërthim problemesh në rajon do të vazhdojë, sepse BE është e vendosur të mos varet siç varet tash nga gazi rus.

AKS-ja e legalizuar është virus i rrezikshëm përbrenda Kosovës dhe do të vazhdojë të jetë edhe në të ardhmen, pikërisht siç është dhe po aq sa është Republika Serbe në Bosnjë.

Rusia do ta kishte të pamundur destabilizimin e rajonit, pra në këtë rast në Kosovë, sikur Serbia do të pranonte pavarësinë e Kosovës. Prandaj Putin dhe krerët e Serbisë janë të harmonizuar dhe koordinuar krejtësisht për të vazhduar shantazhet e tyre në të gjitha format e mundshme, tash dhe në të ardhmen, me shpresën se BE do të heqë dorë nga zvogëlimi i varësisë së furnizimit me gazin rus.

Edhe nëse legalizohet AKS-ja dhe ajo merr jetë asgjë nuk ka përfunduar për të mirë, as për Kosovën e as për BE-në e frikësuar.

Serbia e mbështetur nga Rusia do të vazhdojë që të shantazhojë BE-në dhe t’i thotë asaj tërthorazi se nëse nuk e lejon atë që të hyjë në BE për shkak të Kosovës atëherë do shpërthejë veriu i Kosovës.

Përballë këtyre shantazheve ruso-serbe BE tash ndodhet në pozitë inferiore dhe ajo presionin e ka drejtuar drejt liderëve të Kosovës, pikërisht më së shumti ndaj Thaçit e Kadri Veselit përmes Gjykatës Speciale, me shpresë se Serbia do të bëhet e padëgjueshme ndaj Rusisë dhe kërcënimeve të Moskës do t’iu ndërpritet rruga me Serbinë e kënaqur me AKS?!

BE dhe diplomatët e SHBA mashtrohen keq se me AKS-në Serbia dhe vazalët e saj të Rusisë në Beograd do të moderohen dhe heqin dorë nga aleanca me Moskën.

Inferioriteti i BE-së ndaj shantazheve ruso-serbe në Kosovë dhe drejtimi i presionit ndaj Kosovës do t’i kushtojë se pari vet Kosovës me mundësinë e rebelimit e serbëve në AKS-në e legalizuar në llojin e Milorad Dodikut i cili për çdo ditë kërcënon për shkëputje të RS-së nga Bosnja.

Rusia do luhatje permanente të stabilitetit në Ballkan

Me apo AKS-në, Serbia po përfiton nga kjo situatë shantazhi duke hapur kapituj të bisedimeve për anëtarësim në BE.

Kjo nuk është tjetër veç dorëzim i BE-së ndaj këtyre shantazheve, e kulmi i kësaj, përkatësisht dhëmbët e vërtetë të Rusisë dhe Serbisë ndaj BE-së, pritet që të shihen kur Serbia të ketë hapur e mbyllur 34 kapitujt e t’i ketë mbetur vetëm ai nr. 35 (Kosova).

Këto kërcënime tingëllojnë kështu : « Po nuk më pranove në BE pa e njohur Kosovën, merru tash me zjarrin në veri të Kosovës dhe Republikën Serbe në Bosnjë ».

Përçarjet e reja që Donald Trump po shkakton në raportet BE-SHBA vetëm sa e ndihmojnë skenarin e Moskës dhe Beogradit ndaj BE-së në Ballkan dhe kjo në të ardhmen mund të shkaktojë dorëzim të BE-së dhe pranim të aneksimit të veriut të Kosovës (pra territorit të AKS-së në veri) dhe RS-së në Bosnjë nga Serbia, njëjtë siç Rusia aneksoi Krimenë.

Me liderë si Thaçi që nuk ka guxim t’iu thotë JO këtyre presioneve për shkak të Gjykatës Speciale, edhe ky skenar përsëri do të tentohej t’i shitej opinionit të brendshëm në Kosovë me fjalët : « Në shkëmbim të humbjes përfundimtare të kontrollit të 18 për qind të territorit Kosova ka gjasa që të hyjë në BE dhe NATO ; se me këtë krijohen mundësitë për njohje nga pesë shtetet e BE-së ; dhe katër të NATO-s ; e ndoshta edhe nga Serbia… ?! ».

Ky është çmimi që Thaçi & Co po ua thonë qytetarëve të Kosovës tërthorazi tash për AKS-në.

Po Spanjës, Rusisë, Kinës... vallë kush do t’ia ndërronte mendjen për ta njohur Kosovën tash me këtë territor apo në të ardhmen me territor të copëtuar dhe të rrudhur ? Edhe kësaj pyetjeje dikush nga të shantazhuarit me Gjykatën Speciale dhe hartuesit e saj, dikur do të fillojnë t’ia gjejnë vargjet e këngës.

Ky është çmimi i rëndë që po i përgatitet Kosovës me premtimet që ajo ndoshta një ditë të bëhet pjesë e BE-së dhe NATO-s në shkëmbim të stabilitetit në Ballkan. E njëjta vlen edhe për Bosnjën.

«Stabilitet mbi të gjitha, viktimat territoriale nëpër Ballkan nuk janë të rëndësishme» do të ishte kënga tjetër për të arsyetuar këso lloj ndryshimesh kufijsh në rajon.

Por ky disponim në përgatitje i perëndimit nuk ka asnjë garanci nga Rusia e Putinit për stabilitet permanent në Ballkan. Putini nuk do që virusët e tij të instaluar në Kosovë dhe Bosnjë të zhduken.

Pikërisht këtu qëndron gabimi tjetër i madh i perëndimit në insistimin për formimin e AKS-së për të kënaqur Serbinë në kurriz të Kosovës dhe integritetit territorial e sovranitetit të saj.

Në fund të fundit, dorëzimi i një pjese të territorit të Kosovës në duart e Serbisë nuk guxon që të bëhet as me hapjen e dyerve të BE-së, NATO-s, OKB-së…

Shqiptarëve iu janë marrë territore përgjatë historisë me dhunë, pa i pyetur kush ata. Tash radhën e fjalës duhet që ta kenë qytetarët e Kosovës me referendum popullor dhe jo liderët e tyre të shantazhuar e të korruptuar tej mase.

(Autori është themelues i agjencisë së lajmeve në gjuhën angleze për Ballkan Perëndimor-BE dtt-net.com)

Bota ka nevojë të përfundojë beteja mes civilizimit dhe barbarisë në Gadishullin Ilirik


Akademik Prof.Dr. Abdulla Mehmeti,Ph.D

Kjo betejë ka filluar dhe zhvillohet pa ndërprerë, sidomos nga periudha e Mesjetës dhe gjatë shekujve të fundit, në Gadishullin Ilirik, që vërehet hapur dhe në vija të trasha përmes përvetësimit të trashëgimisë kulturore, historisë dhe shkrimeve, artefakteve, ngjarjeve historike dhe figurave të shquara të lashtësisë, simboleve fetare etj.

Gadishulli Ilirik me mijëra vjet i quajtur me këtë emër, pse dy-tri shekujt e fundit u riemërtua „Ballkan“?

Edhe shtetet e përparuara dhe demokratike të Evropës, përkatësisht borgjezitë e tyre të shekullit XIX dhe XX e kanë kodifikuar emërtimin e rajonit tonë si Gadishulli i „Ballkanit“ (me etimologji nga persishtja dhe osmanishtja e vjetër), në një gjuhë folësit e së cilës asnjëherë gjatë historisë nuk kanë jetuar në këtë rajon, përveçse si pushtues të përkohshëm, si emër që përdoret dy-tri shekujt e fundit, edhe pse ky emërtim nuk ka asgjë të përbashkët me të kaluarën e lashtë të këtij rajoni, me qëllim për t'i fshehur dhe falsifikuar autoktoninë dhe gjurmët e qytetërimit të lashtë ilir, në interes të grekëve dhe sllavëve të ardhur më vonë në këto hapësira.

Shën Konstandini i Madh nga Nishi i Dardanisë

Bullgarët dhe të gjithë sllavët e kanë përhapur kultin fetar për Shën Konstandinin dhe nënën e tij, Shën Elenën, kinse u takojnë atyre, edhe pse faktet historike janë të pakontestueshme që Shën Konstandini ka qenë ilir nga qyteti i lashtë i Nishit, se ka qenë perandor ilir-romak dhe themelues i qytetit të Konstandinit (Stambolli i sotëm), si dhe i Perandorisë Bizantine, e cila ekzistoi mbi 1,129 vjet. Burimet e pakundërshtueshme shkencore thonë se Shën Konstandini nuk ka qenë me prejardhje sllave apo greke, por me prejardhje ilire. Përkrah Jezu Krishtit, Budës dhe profetit Muhamed, Shën Konstandini i Madh ilir konsiderohet ndër personalitetet me ndikim më të madh në gjithë historinë e njerëzimit. Për këtë mund të krenohen së pari shqiptarët, pastaj edhe grekët, bullgarët dhe sllavët ortodoksë që i kanë pasuar veprat, mësimet dhe idetë e tij prej shenjtori.

Si u bë Leka i Madh ilir, kundërshtari i tyre, greku më i famshëm në histori?!

Sllavët dhe sidomos grekët kanë ngritur një mal me dëshmi të rrejshme, falsifikime për figurën e Lekës së Madh, i cili nga babai ka qenë ilir, nga krahina e Emadhisë (Maqedonisë), ndërsa nga e ëma ka qenë gjithashtu ilir, i biri i Olimbisë epirote, krahina Ilire e Epirit. Leka (edhe shumica e ushtarëve të tij) ka folur gjuhën ilire të ëmës së tij, e cila për grekët e asaj kohe është konsiderusr gjuhë e huaj, gjuhë „barbare“.

Alfabetet dhe shkrimet ilire pjesërisht janë zhdukur, falsifikuar dhe përvetësuar nga sllavët dhe grekët

Alfabeti i njohur si alfabeti i Kirilit, i quajtur kirilicë, ose cirilik, nuk është prodhim i Kirilit dhe Metodit, por njëri nga alfabetet që kanë krijuar dhe përdorur shumë më herët fiset ilire. Kirili dhe vëllai i tij Metodi kanë qenë misionarë politikë* dhe përhapës të këtij shkrimi, të krijuar shumë më herët nga dijetari ilir, Shën Hieronimi. Këtë e dëshmon edhe fakti se kisha ortodokse e asaj kohe misionarëve të ndryshëm u jepte emra të koduar, siç është rasti me Kirilin dhe Metodin, të cilët nuk i kanë pasur këta emra të vërtetë. Dekodimi i këtyre emrave flet mjaftë për përkatësinë dhe misionin e tyre në rajone të ndryshme të Evropës: shih emrin Kirili që mbrapshtë lexohet ILIRIK. Pra bëhet fjalë për misionar të përhapjes së shkrimit të lashtë ilir, shkrim-leximit të tij ndër sllavët e prapambetur që kishin ardhur në ato vise. Popujt sllavë kanë filluar ta përdorin këtë alfabet nga fundi i shek. IX, treqind vjet pas ardhjes së tyre në këto hapësira. E ngjashme me këtë është edhe historia e vërtetë e nxënësve të këtyre misionarëve, Klimentit dhe Naumit nga qyteti i Ohrisë, qyteti i lashtë ilir i fisit të enkelejve me emrin Lyhnida. Aktualisht, institucionet më të rëndësishme arsimore dhe kulturore, universitetet në Sofje, Tërnovë, Shkup dhe Manastir, disa biblioteka universitare dhe instiutucione të tjera në Bullgari dhe Maqedoni, i mbajnë emrat e Kirilit dhe Metodit, të Shën Klimentit, por jo edhe të Shën Naumit, ndërkohë që tempulli më i rëndësishëm i këtij kulti fetar, me rëndësi kulturore, historike dhe arsimore e mban emrin e këtij shenjtori: Shën Naumi, jo edhe të Shën Klimentit. E dini pse? Sepse ka argumente tepër të fuqishme shkencore për përkatësinë ilire të këtij shenjtori dhe nuk mund ta falsifikojnë aq lehtë figurën e tij, siç e kanë falsifikuar atë të Shën Klimentit! Shën Naumi, si i tillë është respektuar edhe nga pjesëtarët e besimeve të tjera. Për pjesëtarët e besimit islam të kultit bektashian, Manastiri i Shën Naumit ka qenë disa shekuj vend i shenjtë pelegrinazhi, traditë e ndërprerë nga regjimi komunist nën ndikimin e propagandës sllave.

Megjithatë, gjurmët e civilizimit të stërlashtë ilir nuk mund të zhduken...

Janë gjurmët e kështjellave antike ilire, të zbuluara e të pazbuluara, artefaktet e shumëta, shkrimet e lashta, të cilat me shumë përkushtim janë munduar t'i zhdukin popujt e ardhur më vonë në këto hapësira, duke filluar me djegien e Bibliotekës së qytetit të Lekës së Madh, Aleksandrisë, por këto gjurmë nuk mund të zhduken aq lehtë, sepse dielli i madh i ILIRISË nuk mund të fshehet me mitet e rrejshme dhe përrallat e sajuara nga sllavët dhe grekët, të cilat gjeneratat e ardhëshme do t'i cilësojnë si barbari kundër civlizimit të hershëm ILIR në kontinentin e Evropës dhe jo vetëm.

Shqiptarët e sotëm, pasardhësit e ilirëve, janë autoktonë e jo pushtues, as nuk janë mohues të popujve të tjerë që i kanë detyruar rrethanat historike të vinë dhe jetojnë bashkë me ta në këto hapësira, por pse gjithë ky falsifikim dhe mohim nga të tjerët ndaj autoktonisë, lashtësisë, historisë, gjuhës, kulturës dhe traditave të lashta fetare të shqiptarëve?!

* „Kirili dhe Metodi me të vërtetë u nisën si veprimtarë politikë, misionarë.“, prof. dr. Ellka Mirçeva, Instituti i Gjuhës Bullgare i Akademisë Bullgare të Shkencave, Sofje.

Serbia do të kuptojë të vërtetën më të gjerë – se iluzionet e saj rreth Kosovës i kanë lënë serbët e veriut në duart e njerëzve të vrarë.


Shkruan Flori Bruqi 


Oliver Ivanoviqit diku në muajin korrik të vitit 2017  i ishte djegur vetura në Veri të Mitrovicës. Për këtë ai kishte kontaktuar Presidentin e Serbisë Aleksandar Vuçiq të cilit mediat serbe thonë se i ka dërguar një sms porosi.


Në konferencën për media të Presidentit të Serbisë Aleksandar Vuçiq në lidhje me rastin, ai është pyetur edhe për këtë sms ku ka folur për të dyshuarit.

“Jo. Nuk është e vërtetë, të gjitha i kemi të ruajtura” ka thënë Vuçiq.

Por, Vuçiq ka thënë se Ivanoviq i kishte dërguar një porosi me të cilën i kishte kërkuar që ta mbështes politikisht, për cka ai thotë se nuk ka mundur ta bëjë.

Presidenti serb ka thënë se Ivanovic i kishte shkuar për vizitë, por pa treguar nëse në shtëpi apo në kabinet.

“Jemi takuar edhe kemi folur në katër sy, për fat i ruaj mesazhet i ruajnë edhe autoritetet dhe këtu nuk ka kurrëfarë filozofie” ka thënë ai.




screenshot


Gazetari serb, Stefan Cvetkoviq që pretendon se po merret me hetimin për vrasjen e Oliver Ivanoviqit, ka thënë se lidhjet për këtë rast çojnë te e ashtuquajtura zyrë për Kosovën në Serbi.

Ai pretendon se vrarësit e Ivanoviqit kishte kontakte të ngushta me disa indvidë nga zyra për Kosovën në Beograd.


“Ivanoviq është ekzekutuar. Hetimi tregon për ekzistencën e bazuar të dyshimeve se organizatorët e vrasjes së Ivanoviqit kishin kotankte të ngushta me individë nga zyra për Kosovën në qeverinë e Serbisë”, tha Cvetkoviq.

Në një konferencë për media gazetari serb bëri të ditur se ka qenë disa herë në Kosovë, ku ka pasur edhe kontakte me prokurorin special në Kosovë.

Në konferencë për media gazetari serb doli me fashë në kokë, pasi dy netë më parë ai u sulmua brutalisht në një kafene.



Cvetkoviq theksoi se emri e personi që e sulmoi tentoi ta vrasë, por për të më e rëndësishme është të dijë se kush e dha urdhërin.

Ai bëri të ditur se u godit me një shufër metalike.

Nga fotografitë që qarkullonin në rrjete sociale shihej se Cvetkoviq kishte një të çarë në sy.

Gazetari që po heton vrasjen e Ivanoviqt ishte zhdukur më 13 qershor 2018. Për këtë rast u hap procdura në Serbi për rrëmbim.



Në mars të vitit 2003, një snajper i thjeshtë nga një grup i fuqishëm kriminal ka qëlluar kryeministrin reformist të Serbisë, Zoran Gjingjiq.

Në një çast premtimi për të pushuar në paqe, Serbia dhe regjioni nga era e Sllobodan Millosheviqit ishte thyer.

Pasardhësit e Gjingjiqit e kthyen Serbinë në të kaluarën, sidomos kur bëhet fjalë për Kosovën.

Kohë më parë , një lider i komunitetit serb në Kosovë, Oliver Ivanoviq është qëlluar për vdekje, me shumë gjasa nga elemente të grupeve të fuqishme kriminale në veri të Kosovës.

Kjo tragjedi, nga një contrast, mund të jetë shkëndija për një paqe të qëndrueshme në Kosovë.

Udhëtimi fillon në kryeqytetin serb, Beograd, i cili me kokëfortësi e mban iluzionin se ai mund të nxjerrë ende territorin nga provincat e saj të shkëputura.

Iluzioni hap dyert për Rusinë që ta tërheq Serbinë nga puna e vështirë e nevojshme për t’u bashkuar me Bashkimin Evropian.

Dhe ky iluzion mbi Kosovën në fund të fundit shpuri në vrasjen e Ivanoviqit. E vërteta është se Serbia nuk e ka qeverisur me të vërtetë territorin e Kosovës që nga viti 1999, kur një fushatë ajrore dy-mujore e NATO-s ka larguar forcat serbe nga Kosova. Në mungesë të tyre, shqiptarët hakmarrës shkaktuan kërdi për banorët pakicë serbë.

Vuçiq ka kërkuar që Serbisë t’i lejohet të marrë pjesë haptazi në hetimin e vrasjes së Ivanoviqit.

Pyetja është nëse Serbia do të kuptojë të vërtetën më të gjerë – se iluzionet e saj rreth Kosovës i kanë lënë serbët e veriut në duart e njerëzve të vrarë.


Oliver Ivanoviq,  kishte raportuar një numër të kërcënimeve dhe kishte kërkuar ndihmë edhe nga autoritetet e Serbisë edhe nga ato të Kosovës, por ishte injoruar.

Ai dhe familja e tij kishin marrë disa herë kërcënime për jetë, por kërkesat e tij për ndihmë përfunduan pa rezultate.

“Ata bënë gjithçka që kanë mundur të bëjnë ndaj meje, përveç të më vrasin- por edhe kjo nuk përjashtohet”, tha Ivanoviq për televizionin rajonal N1 në nëntor të vitit të kaluar.

Vetura e Ivanoviqit ishte djegur më 28 qershor, disa muaj para zgjedhjeve lokale në Kosovë.

Ai drejtonte Iniciativën Qytetare të quajtur “Liri, Demokraci, Drejtësi” (SDP) dhe veproi si kundërshtare e partisë kryesore të serbëve të Kosovës, Listës Serbe, e cila tani është pjesë e qeverisë së Kosovës.

Ivanoviq tha për N1 se qëllimi i kërcënimeve është frikësimi i kundërshtarëve përreth tij.

Sipas një raporti nga një konferencë për shtyp e Ivanoviqit, e mbajtur pas incidentit të vitit të kaluar, ai tha se është një gjë e tij që dikujt nuk i pëlqen. “Politika ime”, theksoi ai.

Pas incidentit ai i tha RTK-së që e ka informuar lidershipin e Serbisë, të Kosovës dhe komunitetin ndërkombëtar, EULEX-in, prokurorët dhe forcat paqeruajtëse të KFOR-it për kërcënimet dhe presionet ndaj tij.

Kjo nuk është hera e parë që vetura e Ivanoviqit ishte djegur.

Një incident i ngjashëm kishte ndodhur në vitin 2005, kur një bombë ishte vendosur nën veturën e tij, e cila ishte parkuar para ndërtesës ku jetonte.

“Nuk pres asgjë nga policia, sepse deri tani asgjë nuk është bërë në situata të ngjashme. Ose është një çështje e mungesës së kompetencës, që e dyshoj, ose një mungesë e kurajës për të hyrë në konflikt me kriminelët dhe për t’i zgjidhur rastet e tilla”, ai i tha Beta News në korrik.

Në shtator të vitit 2013 para zgjedhjeve të atëhershme lokale, një person i panjohur hyri në apartamentin e Ivanoviqit dhe e sulmoi gruan e tij, sipas raportimit të mediave serbe.

Ivanoviqi atëherë ishte kandidat për Kryetar të Mitrovicës së Veriut.

Në të njëjtin vit, dikush ndezi një zjarr në selinë e partisë së tij. Edhe këtë herë Ivanoviqi i tregoi mediave se ishte i sigurtë se motivi ishte politika e tij.

Zëdhënësja e partisë së Ivanoviqit, Ksenija Bozhoviq, i tha BIRN-it :” Askush nuk mund të thotë se nuk e kanë ditur”.

“Ç’farë tjetër do duhej t’i ndodhte në mënyrë që dikush të reagojë?”, pyeti ajo.

Bozhoviq shtoi se kryesit nuk u gjetën në asnjërin prej rasteve.

“Ai ishte i frikësuar për jetën e tij, për sigurinë e familjes së tij dhe i informoi të gjithë për këtë- Serbinë, Kosovën, komunitetin ndërkombëtar.

“Të gjithë e dinin”, tha ajo.

Policia e Kosovës dhe e Serbisë nuk u përgjigjën në pyetjet e BIRN-it për kërcënimet që Ivanoviqi kishte raportuar më herët.

Presidenti i Serbisë, Aleksandër Vuçiq, tha të martën se shërbimet e sigurisë së Serbisë, nuk kishin asnjë dijeni për ekzistencën e kërcënimeve direkte ndaj Ivanoviqit.

Ivanoviqi u qëllua për vdekje në mëngjesin e hershëm të së martës para zyrës së tij dhe vdiq pak më vonë në spital.

Vrasja e tij u dënua gjerësisht nga BE dhe zyrtarë të Kosovës dhe Serbisë.







Profesori amerikan me një analizë për vrasjen e Oliver Ivanoviqit

Në një artikull të botuar  kohë më parë në një faqe interneti të revistës amerikane për Politikë të Jashtme, profesori i njohur, Edward P.Joseph sugjeron se vrasja e politikanit serb, Oliver Ivanoviq, mund të jetë “një nxitje për paqe të qëndrueshme”.


Profesori në Universitetin e Uashingtonit “Johns Hopkins” ka analizuar vrasjen e kryetarit të Iniciativës Qytetare Serbe në Kosovë në një artikull të titulluar “Vrasja mund të jetë ajo çka është e nevojshme në Kosovë”.

Ai sqaron se kjo tragjedi do të jetë “një shtysë për paqen e përhershme të Kosovës”.

Beogradi, sipas Joseph, me kokëfortësi vazhdon të ketë iluzion se Kosova mund të ndahet në veri nga Kosova.

“Serbia po jeton në iluzione pasi në të njëjtën kohë i hap dyert Rusisë, e në anën tjetër synon në afrimin me Bashkimin Evropian. “Ky iluzion për Kosovën i çoi në vrasjen e Ivanoviqit”, ka thënë Joseph.

Megjithëse kjo gjendje mund të gjejë një zgjidhje për paqe në Kosovë, ai nuk mendon se presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi dhe ai i Serbisë, Aleksandar Vuçiq nuk do të jenë në gjendje të arrijnë një kompromis të tyre pa ndihmen e SHBA-së.

“Vetëm SHBA ka fuqinë për t’i mbledhur në Bruksel, Beogradin dhe Prishtinën për marrëveshjen që Kosovës do ia hapte dyert në Kombet e Bashkuara dhe në organizata të tjera ndërkombëtare, ndërsa në të njëjtën kohë i lejon Serbisë të lëvizë drejt anëtarësimit në BE”, ka thënë ai.

Uashingtoni nuk mund të rrezikojë që t’ia lë çështjen e Kosovës evropianëve, duke pasur parasysh “kërcënimin rus”.

Ndryshe, Joseph është një ligjërues i politikës së jashtme, autor dhe praktikues në terren.

Ai është një ekspert i Ballkanit, dhe ai shkon në çdo vend që ka konflikt nëpër Ballkan, duke përfshirë këtu edhe detyra e rënda në Bosnje gjatë luftës. Në biografinë e Edward, gjithashtu shkruan se ai ishte angazhuar për të shmangur një konflikt të dhunshëm mes Serbisë dhe Kosovës në prill të vitit 2012, për shkak të aftësisë dhe përvojës së tij negociuese.


gjuriq.jpg


Ndërsa më dt.16 janar 2018, Drejtori i Zyrës për Kosovën në Qeverinë e Serbisë, Marko Gjuriq ka thënë se vrasja e Oliver Ivanoviq është akt terrorist që duhet dënuar.

“Kjo është një përpjekje për t’i shtyrë serbët e Kosovës dhe Metohisë në një kaos”, ka thënë Gjuriq, shkruan B92.

“Ky është një sulm mbi gjithë serbët, është përpjekje për t’i shtyrë ata në konflikt”.

Gjuriq ka thënë më tej se kushdo që e ka kryer vrasjen e Ivanoviq – qoftë serb, qoftë shqiptar duhet të dënohet.

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar që editohet nga njëfarë ekstremisti dhe terroristi antishqiptar nga Shkodra, m...