Instagrami “pushtoi” facebook-un ,Twitterin etj.

E mbani mend kur njerëzit u çuditën nga lajmi, se kompania Facebook, do të shpenzonte 1 miliardë dollarë mbi Instagramin? Në vitin 2012, ky aplikacion në cellular, ishte i njohur kryesisht për filtrat retro të vendosur mbi fotot e përdoruesve të rinj e të saj urbanë. Kompania nuk kishte të ardhura. Nuk kishte as edhe një aplikacion Android. Çfarë marrëzie!

Gjërat nuk mund të jenë shumë më ndryshe se sa tani. Një analist në Bloomberg Intelligence, e vlerësoi kohët e fundit Instagram në 100 miliardë dollarë. Platforma e fotografive, i kaloi kohët e fundit një miliardë përdorues aktivë në muaj, dhe i njëjti analist i Bloomberg, sugjeroi se ajo është në rrugën e duhur për ta dyfishuar këtë shifër tashmë të jashtëzakonshme. Dhe ndoshta më e rëndësishmja: tani njerëzit kanë filluar të shpenzojnë më shumë kohë në aplikacionin Instagram, se sa në Facebook.

Po çfarë e bën kaq të suksesshëm këtë aplikacion që shfaq foto dhe video? Pjesërisht, është zgjedhja e zgjuar e dizajnit. Por gjithashtu edhe fakti, se Instagram ka qenë në gjendje të realizojë dëshirën e njerëzve, për t’u lidhur me një platformë me një rritje më të mirë të të ardhurave se sa çdo platformë tjetër.

Ju mund të gjurmoni suksesin e Instagram, tek estetika në fillim e përqeshur e “hipsterit”. Përdorimi i filtrave, i vendosur fillimisht si një rikthim mobil në Polaroid, përfundoi inkuadrimin e fotografive të njerëzve si paraqitje idilike të jetës:Ja dita ime e kaluar sot në qytet – thjesht e mrrekullueshme!

Instagrami u bë kësisoj i lidhur ngushtë me aspiratën. Ka qenë për vite me rradhë një klishe, qëndrimi se platforma është një vend për njerëzit që të tregojnë veten. Edhe llogaritë me një fokus të gjerë, nga modelet dhe tek dizenjot e bikinit, luajnë me idenë e paraqitjes së një versioni të larmishëm të jetës, duke mbledhur mijëra apo edhe miliona pasues për shkak të saj.

Efekti i saj mund të ndihet kudo. Është një fenomen i mirë-dokumentuar, tani që kafenetë dhe baret e reja, madje edhe shfaqjet artistike, do të organizohen për t’u parë mirë në “gram”. Dhe shkrimtari Kyle Chayka, është tepër i bindur për këtë. Ai madje ka prodhuar një lloj uniformiteti të hapësirave “hip” në botë – një prirje që ai e quan AirSpace – faktin që në kafenetë në Berlin dhe Bombei, njerëzit shohin thuajse saktësisht të njëjtën gjë.

Është i njëjti fokus mbi estetikën dhe aspiratën, ai që e bëri platformën ideale për tregtinë online. Së pari, njerëzit me llogari të mëdha u bënë ndikues, dhe filluan të shpërndanin ose të paktën të miratonin produkte të caktuara. Pastaj, markat u zhvendosën nëpër platformë, sepse dizajni visual i Instagram, ishte fillimisht për marketing, veçanërisht për modën.

Tani, përdoruesit e Instagramit mund të blejnë produkte direkt në aplikacion, si nga dyqanet e saj online, dhe nga feed-sat e saj kryesore. Nëpërmjet monetizimit të mënyrës sesi njerëzit gjejnë dhe shprehin atë që që dëshirojnë, Instagrami është i mirë-pozicionuar, për të prodhuar të ardhura serioze, veçanërisht me një bazë të tillë të madhe përdoruesish.

Suksesi i tij, është se si solli një rrymë të ardhurash në kulturën vendase të platformës.

Por në qoftë se Instagram është pjesërisht aty ku njerëzit jetojnë jashtë jetës së tyre, aplikacioni ka gjithashtu një “valvul” të zgjuar, për çlirimin e të gjithë presionit që shoqëron vetë prezantimin:historinë.

E kopjuar nga Snapchat, funksioni i mundëson përdoruesit të kthejë fotot dhe videot, në një formë të indit lidhës social. Ai gjithashtu i jep vetes kalimtaren, të çrregulltën dhe spontanen. Ndryshe nga natyra e lëmuar e imazheve që shfaqen në profilin e tij, historia është më shumë si një përditësim i statusit audio-vizual, që thjesht fshihet pas një dite, dhe ka më shumë kënaqësi për shkak të tij.

Në këtë kuptim, Instagrami është një lehtësim nga rrjetet e tjera sociale. Ai ka shmangur grackat e Facebook dhe Tëitter, përmes natyrës së vet më të mbyllur. Përdoruesit nuk mund të vendosin lidhje në komente, kështu që ai lloj spam-i është i penguar.

Nuk ka funksionin “ri-gram”, të ndërtuar në ‘retweet’ e Twitterit ose që citon funksionin tëeet, duke e bërë më pak të theksuar zhurmën e dëshpëruar për një viralitet. Ndërkohë, natyra e thjeshtë vizuale e aplikacionit, nënkupton gjithashtu se ka më pak gjasa që të përdoret për qëllime haptazi politike ose ideologjike (edhe kur kjo është diçka e mirë, ose nuk varet nga pritshmëritë e dikujt).

Kjo s’do të thotë që Instagrami nuk ka problemet e veta sociale. Vetëm kohët e fundit, aktorja e “Star Wars”, Kelly Marie Tran doli nga Instagrami për shkak të ngacmimeve që ajo mori atje, dhe nuk është e para. Platformat e mëdha digjitale, lejojnë gjithnjë të depërtojë keqdashja dhe përdorimet e padëshiruara, ndaj është e domosdoshme që kompanitë e teknologjisë të mendojnë që në fillim për këtë fakt.

Tek e fundit, shumë shpesh, krijuesit e rrjeteve sociale, nuk mendojnë për të gjitha pasojat e strukturave të platformave të tyre. As Twitter as Facebook, nuk parashikonin që aplikacionet e tyre do të ishin të mbushura me përdorues keqdashës, për shkak se aplikacionet e tyre i dhanë përparësi shikimit, metrikës dhe ndarjes së infomacionit.

Ajo çka tregon suksesi i vazhdueshëm i Instagram, është se është struktura e aplikacioneve – mënyra se si ato janë ndërtuar dhe çfarë lejojnë – është çelësi për të kultivuar një kulturë që nuk bëhet toksike. Sikurse rezultoi, filtrat më të rëndësishëm të Instagram, ishin ato që ndihmuan në uljen e sjelljeve të këqija:dizajni, pak fat dhe “martesa” e kulturës me tregtinë.

Pas përfundimit të Samitit të NATO-së në Bruksel, Sekretari amerikan i mbrojtjes, James Mattis do të udhëtojë nesër në Zagreb për të takuar përfaqësuesit e shteteve të Ballkanit Perëndimor në kuadër të takimit të Kartës së Adriatikut me SHBA.

Pas ftesës së NATO-së për të nisur negociatat me Maqedoninë, SHBA-ja dëshiron të jap një mesazh të posaçëm përkrahës për vendet e Ballkanit.

Sipas komunikatës së Departamentit të Shtetit, vizita e Sekretarit Mattis është e para në rajon dhe do të takohet me ministrat e mbrojtjes së shteteve Kroaci, Shqipëri, Maqedoni, Mali i Zi, Kosovë, Bosnjë dhe Serbi.

****

Kush është  James Mattis ?

Protagonist i një karriere brilante të siguruar në fushën e betejës, Mattis po tenton që të forcojë sigurinë e Shteteve të Bashkuara duke përmbajtur “jostrategjinë e paarësyeshme” të Donald Trump. Përballë kaosit të ardhur nga Shtëpia e Bardhë, një figurë e qëndrueshme mbetet në sfond për të na siguruar. Ajo e Sekretarit të Mbrojtjes James Mattis



Mad Dog. Me këtë nofkë njihet në Shtetet e Bashkuara Gjenerali i trupës së Marinsave James Mattis, kandidat për postin e përgjegjësit të Forcave të Armatosura gjatë fazave të parë të formimit të stafit të Donald Trump.

Duke qenë se kemi asistuar tashmë në 12 muaj qeverisje nga ana e manjatit njujorkez dhe duke vërejtur skemat e sjelljes, ndoshta mund të imagjinohet se Trump ka mbetur i goditur nga nofka e çuditshme e Gjeneralit të vlerësuar: emër që mund të bëjë të mendojë për një vizion prej “fajkoi” të politikës, në sintoni me ato të shefit të ardhshëm. Megjithatë, qysh atëhere, është arritur të kuptohet sesi Mattis, tashmë Sekretar i Mbrojtjes, është goxha tjetër nga sa mund të linte të mendoje nofka e “qenit të tërbuar”. Bile, ka mundësi, Mattis po demonstrohet si shtylla kryesore e të gjithë administratës. Por kush është në të vërtetë James Norman Mattis?



Jeta si ushtarak

I njohur në institutet kërkimore amerikane dhe në mjediset e Mbrojtjes si “murg – luftëtar”, Sekretari i Mbrojtjes lindi në fillimin e viteve ’50 në një familje të lodhur me ambientet ushtarake (e ëma shërbue në inteligjencë gjatë Luftës së Dytë Botërore, ndërsa i ati punoi në industritë mbështetëse të Projektit Manhattan (atij të famshmit Projekt Manhattan). Mattis u rrit në Washington State dhe jo në shtetet e Jugut, basene tradicionale të rekrutimit të forcave të armatosura (Texas në radhë të parë). Gjithsesi, ajo që padyshim ndikoi mbi zhvillimin e tij qe rritja në një familje liberal (bile disa theksojnë deri hippie) në të cilën televizori ishte i ndaluar dhe në vend të tij ishin raftet e mbushur plot me libra. Leximi për marinsin e ardhshëm u bë një pasion në kuptimin e vërtetë të fjalës, deri në pikën që dëshmi të ndryshme na përcjellin se në pikun e saj biblioteka personale e Mattis arriti një total prej 7000 vëllimesh: kryesisht tekste që kanë të bëjnë me historinë ushtarake dhe vepra filozofësh.

Mattis është një person jashtëzakonisht i kulturuar dhe kjo veçanti e tij mund të ndeshet edhe në mënyrën e tij të të folurit. Gjatë një interviste me redaktorin e një gazete shkollore, tha se “…historia nuk do t’i tregojë të gjitha përgjigjet, por do të çojë që t’i bësh jashtëzakonisht shumë pyetje, duke të ilustruar sesi njerëz të tjerë kanë bërë në të kaluarën pyetje të ngjashme, me ose pa sukses”. Disa prej këtyre shprehjeve janë bërë citime në kuptimin e vërtetë të fjalës, aq sa është regjistruar një proliferim në internet i uebsajteve të shumta që përmbajnë shprehjet më të mira të tij – tek Business Insider mund të gjenden disa – dhe deri një hashtag kushtuar atyre: #mattisism Në konfirmim të qasjes intelektuale të tij, rrëfehet sesi gjatë fushatave ushtarake nuk përtonte asnjëherë që të kishte midis objekteve personale Bisedat me vetëveten, një prej veprave të Perandorit dhe filozofit Mark Aurel. Gjatë fushatës irakene, në cilësinë e Komandantit të Divizionit të Marinsave – i ngarkuar që të mbulonte sektorin problematic e rajonit sunit iraken të Anbarit (që përfshin Falluxhan dhe Ramadin) – urdhëroi të gjithë njerëzit e tij dhe në mënyrë të veçantë nënoficerët që të lexonin një seri librash të ndodhur në një reading list.

Megjithatë, ky aspekt prej studiuesi nuk duhet të na bëjë të harrojmë karakteristikën e tij me të cilën është i pajisur Gjenerali: agresivitetin. Kjo e fundit pati rast që të shfaqej në shumë raste gjatë shërbimit të tij në Korpusin e Marinsave, në mënyrë të veçantë gjatë viteve të kaluara në tentativën për të zgjidhur kaosin që kishin krijuar vendimet e pamatura e administratës Bush në Irak. Të denjë për t’u përmendur janë padyshim dy episode: i pari që ka të bëjë me fazat e pushtimit, në të cilat Shtetet e Bashkuara u gjendën përpara një rezistence që nuk ishte parashikuar në planifikimin e dobët e fazës pas-operacionale. Pasi ka dislokuar të gjithë armatimin e rëndë (dmth tanket dhe artilerinë), Mattis u dërgoi krerëve të fiseve mesazhin e mëposhtëm: “Kam ardhur në paqe. Nuk kam sjellë artileri. Ama ju lutem, me lot në sy: Nëse tentoni të më mashtroni, do t’ju vras të gjithëve”. Kurse episodi i dytë demonstron sesa vetë ky agresivitet mund të drejtohet jo vetëm armikut të mundshëm, por edhe ndaj vartësve të vet. Gjatë marshimit të divizionit drejt Bagdadit, marinsave ju desh që të kalonin një qytet të vogël, të quajtur Kut, i ndodhur gjatë brigjeve të lumit Tigër. Një colonel mori urdhëra në dukje kontradiktorë nga Gjenerali Mattis, Komandant i Divizionit, dhe nga Gjenerali John Kelly, Shef i Shtabit po i këtij divizioni (pikërisht ky John Kelly që është sot Shef i Stafit të Shtëpisë së Bardhë të Trump). Duke mos kryer urdhërat e marra, oficeri u largua nga komanda gjatë sulmit, një lëvizje që pati shumë jehonë në Shtetet e Bashkuara: janë shumë të rralla rastet ku një oficer largohet nga njësia e tij gjatë luftimeve.

Sa më sipër mund të jetë në dukje pak e qartë, të paktën në motivacionin e saj. Në realitet, Mattis kurrë nuk ju përgjigj pyetjeve lidhur me vendimin e tij, edhe pse indirekt pranoi se në fazat e avancimit drejt kryeqytetit iraken parimi themelor ishte shpejtësia. Kush nuk do kishte marrë mbi vete rreziqe të mëdha boll që ta përmbushte një “mantra” të tillë do të konsiderohej i paaftë që të mbante komandën. Po pse e gjitha kjo? Në thelb prej antipatisë së administratës Bush (me Sekretarin e Mbrojtjes Donald Rumsfeld) ndaj përdorimit të një numri të madh trupash, me nevojën nga ana e forcave të armatosura për të kruer fushatn ushtarake edhe në situate jo optimale. Në fakt është korrekte të kujtohet sesi vetë Gjenerali mbeti i shtangur kur në 2002, teksa luftonte në Afganistan, u thirr në Amerikë për të përgatitur pushtimin iraken.



Roli në administratën Trump

Kjo e kaluar ushtarake e përbërë nga zgjedhje kurajoze dhe të vështira padyshim që kontribuoi në drejtimin e mendimit të Mattis, duke e përgatitur me realitetin e ri politik, që gjithsesi demonstrohet shumë shpesh ndryshe dhe ndoshta edhe më kompleks se ai ushtarak. Në mënyrë të veçantë nëse Commander in Chief i yt e ka emrin Donald Trump. Jo rastësisht, në pranverën e kaluar, Sekretari është demonstruar si pika referimit për aleatët e Shteteve të Bashkuara, të tronditur nga deklarimet e improvizuara të Presidentit, shpesh të bëra nëpërmjet Tëitter. Mjafton të mendosh për pogimet lidhur me vjetërimin e NATO-s, të thëna pikërisht në momentin ku vendeve europiane (në mënyrë të veçantë ato që i përkisnin ish bllokut sovjetik) u duhet që të përballojnë kërcënime pakashumë të fshehura të Rusisë. Ose, akoma, afirmimin që Shtetet e Bashkuara duhet të paguhen nga Koreja e Jugut për mbrojtjen e ofruar prej tyre; me efektin anësor e ftesës ndaj kësaj të fundit dhe Japonisë për t’u pajisur me armë bërthamore armë mbi reduktimin e të cilave në nivel global diplomacia është impenjuar prej dekadash. Në të gjithë këto episode, as më të bujshmit, Mattis është impenjuar bashkë me Sekretarin e Shtetit Rex Tillerson (megjithëse ky i fundit në një profil më të ulët) në mbështetje të politikës së jashtme tradicionale amerikane. Për Mattis, në ndryshim nga Trump, kuptimi i konteksteve globale dhe i mekanizmave që i rregullojnë ato është bukë e përditshme, për shkak të përvojave vetjake dhe kulturës së poseduar. Veç kësaj, Mattis është rritur në bindjen strategjike sipas të cilës Shtetet e Bashkuara kanë nevojë për një rrjet aleancash globale të dobishëm që të frenojnë kaosin, në optikën e mbështetjes edhe të ekonomisë së vendit, që bazohet mbi përshkueshmërinë e kufijve, aftësinë për të projektuar fuqinë ushtarake amerikane në çdo kontinent dhe mbi stabilitetin e sistemit ndërkombëtar.

Megjithatë aspekti më shumë interesant i mënyrë me të cilën figura e James Mattis është zhvilluar gjatë kësaj periudhe si shef Pentagoni buron jo vetëm nga vizioni strategjik dhe aftësia e tij për ta shprehur me qartësi atë sesa nga imazhi që me dashje dhe/ose padashje ka qenë në gjendje të projektojë mbi publikun në gjerësi. Duhet nënvizuar sesi në të kaluarën ka arritur me sjelljen e tij që ushtarët ta duan dhe ta konsiderojnë si njeriun e tyre (i famshëm episodi në të cilin Gjenerali kaloi natën në një grope në shkretëtirën afganase bashkë me dy tetarë), por një aftësi e tillë shfaqet në mënyrë akoma më madhështore në një administratë që për sa i përket lidershipit ka pak pika referimi. Një artikull i kohëve të fundit i një editorialisti dhe fituesi të Çmimit Pulitzer, Thomas Friedman, në të cilin nxitet – me një farë urgjence – Mattis që të veprojë si digë ndaj ekzagjerimeve të shkaktuara jo vetëm nga mospërvoja e Trump sesa nga vullneti i këtij të fundit për të goditur asetet dhe vlerat e demokracisë aktuale amerikane. Ky rezultat do të ishte i mundur nëpërmjet aftësisë së tij për të ngjallur respekt dhe injektuar sugjestionim: edhe në një njeri të rrahur me vaj e me uthull si Presidenti. Kini parasysh një fakt: Sekretari i Mbrojtjes është një anëtarëve shumë të pakët të administratës apo politikanë në përgjithësi që nuk është sulmuar apo përqeshur ndonjëherë nga Trump. Si do që të jetë, nuk duhet harruar se aftësia e tij për të folur në mënyrë të hapur e pa dorexa nuk është frenuar kurrë nga mundësia e e të ndodhurit përpara një bashkëbiseduesitë nivelit të lartë, siç edhe e kanë demonstruar vitet e fundit e karrierës së tij ushtarake.

Kur Mattis qe Komandant i CENTCOM-it (Central Command), përgjegjës i politikës ushtarake amerikane në Lindje të Mesme, nuk pati problem që të shprehej ashpër ndaj Iranit dhe aktiviteteve destabilizuese të tij, pavarësisht se në ato vite administrata Obama po kërkonte të finalizonte një marrëveshje lidhur me çështjet bërthamore (të ashtuquajturin Nuclear Deal, sot i vënë në diskutim nga administrata Trump). Disa pëshpërisin se ky pozicionim kontribuoi që t’i përfundonte mandati një vit përpara skadimit natyral. Edhe në këto muaj një ndershmëri e tillë duket se ka mbetur e paprekur. Për të qëndruar në temër iraniane, Mattis e këshilloi Presidentin Trump që ta mbante në këmbë marrëveshjen e nënshkruar nga Obama, pavarësisht se qëndrimi i Mattis kundrejt Teheranit sigurisht që nuk ka asnjë shenjë butësie. Një tjetër mospërputhje e fortë mendimi, por sidomos fjalori, midis Presidentit dhe Gjeneralit haset lidhur me Korenë e Veriut: këtu Mattis kufizohet të flasë për përgatitje ushtarake, duke paralajmëruar rreziqe për regjimin e Phenianit në rast aksionesh provokuese, megjithëse duke mbështetur primatin e diplomacisë, ndërsa Trump shfrytëzon çdo rast për të kërcënuar se “do ta shkatërrojë totalisht Korenë e Veriut”. Një çështje tjetër potencialisht përçarëse për forcat e armatosura – si prania e subjekteve transgjinorë në radhët e tyre – është përballuar më qetësi dhe maturi, pa arritur në argumentat e ekzagjeruara të Trump. Pastaj, nëse divergjencat do të bëheshin vërtet të forta, ndoshta mund të arrihet në një situatë si ajo e përshkruar nga një artikull i Washington Examiner, sipas të cilit Tillerson, Mattis dhe Steven Mnuchin, respektivisht sekretarë të Shtetit, të Mbrojtjes dhe të Thesarit, do të ishin të gatshëm të dorëhiqeshin njëkohësisht nëse sulmet nga ana e Presidentit ndaj njërit prej tyre do të bëheshin të padurueshëm. Sikur kjo të ishte e vërtetë, padyshim që do të ishte një lëvizje e paprecedent, megjithëse vetëm largimi i Mattis do ta vinte në krizë të gjithë administratën.



Perspektiva

Përfundimisht çfarë mund të thuhet për këtë njeri? Sigurisht, mund të përdoren fjalët e tij, domethënë se “…gjatë 35 viteve të mia në Korpusin e Marinsave kam mësuar se gjëja e vetme vërtet e rëndësishme në jetë është një: të improvizosh, të improvizosh, të improvizosh”. Megjithëse jeta prej politikani është padyshim ndryshe, por edhe më e komplikuar se ajo prej ushtaraku, aho që është e qartë është se Mattis posedon aftësitë për t’u përshtatur dhe të arrijë të kryejë misione që i besohen, edhe në kontekste të komplikuara. Sigurisht, reputacioni prej oficeri të shkëlqyer dhe njeriu të ndershëm që i njeh i gjithë spektri politik (dhe jo vetëm) – pavarësisht përplasjet ndryshme të kaluara me Kongresin, Komisionin e Forcave të Armatosura të Senatit dhe të Dhomës së Përfaqësuesve nuk kanë munguar – vjen në ndihmë. Michèle Flournoy, ish Nënsekretare e Mbrojtjes në administratën Obama, në një intervistë për të përjavshmen New Yorker përdori fjalët e mëposhtme për ta përkufizuar: “Jim Mattis ka më shumë integritet në gishtin e tij të vogël të dorës se pothuajse të gjithë në Uashington”.

Vetëm koha do ta tregojë sesi jeta e dytë e James Mattis do të zhvillohet, nëse do të arrijë jo vetëm ta kufizojë, por edhe ta drejtojë Presidentin, dhe nëse do të jetë në gjendje t’i përgatisë Shtetet e Bashkuara për sfidat aktuale dhe të ardhshme strategjike. Megjithatë, nuk duhet harruar se jeta e tij ka qenë ekskluzivisht e përkushtuar shërbimit të vendit të tij dhe se në dobësitë e pafundme e qeverisë aktuale amerikane sigurisht që ajo e tij është një prani siguruese, qetësuese. Pastaj, siç thekson një ish funksionar i Pentagonit, i cituar në të njëjtën intervistë të New Yorker, “…Mattis dëshiron të fitojë. Dëshiron fitoren. Gjenerali Mattis është luftëtar. […] E gjithë karriera e tij është ndërtuar për të fituar”. Këshillat mijëvjeçare të Mark Aurelit nuk kanë sesi të mos i jenë të dobishme.


Flori Bruqi 

Kryeministri Edi Rama ka takuar këtë të enjte presidentin amerikan, Donald Trump, gjatë Samtit të vendeve të NATO-s, i cili po mbahet në Bruksel.

Këtë lajm e ka dhënë vetë  Kryeministri Edi Rama, i cili ka bërë publike një foto në profilin e tij, teksa shihet me Trump.

“Foto e ditës”, ka qenë komenti i kreut të qeverisë.

Ndërkaq nga ana tjetër, ministrja e Mbrojtjes, Olta Xhaçka, përmes një postimi në Facebook ka shkruar se “Në seancën e sotme plenare të Samitit të NATO, Presidenti Trump përshëndeti posaçërisht Kryeministrin e Shqipërisë për fjalën e tij në darkën e mbrëmshme të liderëve të Aleancës”.

Formimi i Asociacionit apo Bashkësisë së komunave me shumicë serbe ka mbetur peng i kërkesave politike të përfaqësuesve politikë të bashkësisë serbe në Kosovë, përballë verdiktit të Gjykatës Kushtetuese të Kosovës

Formimi i Asociacionit apo Bashkësisë së komunave me shumicë serbe ka mbetur peng i kërkesave politike të përfaqësuesve politikë të bashkësisë serbe në Kosovë, përballë verdiktit të Gjykatës Kushtetuese të Kosovës, të dhjetorit të vitit 2015, ku thuhet se Marrëveshja e Brukselit për Asociacionin e vitit 2015, në disa pika nuk është në harmoni me Kushtetutën e vendit, vlerësojnë deputetë të Kuvendit të Kosovës dhe njohës të çështjeve juridike kushtetuese.

Ekipi menaxhues për hartimin e statutit të Asociacionit, i cili përbëhet nga katër serbë, ka shprehur edhe më herët skepticizmin se Asociacioni nuk mund të ketë kompetenca në rast se formohet bazuar në vlerësimet e Gjykatës Kushtetuese.

Ndërkohë, janë nxitur debatet se Asociacioni do të mund të formohet nëpërmjet një ligji të veçantë, që do t’i jepte Asociacionit kompetenca ligjore të rëndësishme, për t’i krijuar pavarësinë e nevojshme në raport me autoritetet qendrore të vendit.

Zenun Pajaziti, deputetet i Kuvendit të Kosovës nga radhët e Partisë Demokratike të Kosovës, pjesë e koalicionit në pushtet, thotë se idesë për një ligj të veçantë për Asociacionin, duhet qasur me kujdes dhe se askush në Kosovë nuk ka mandat që ta anashkalojë Kushtetutën e vendit.

“Në mënyrë eksplicite, për këtë çështje, Gjykata Kushtetuese e ka dhënë një opinion dhe mendoj që të gjithë ne jemi të thirrur që ta ruajmë këtë opinion. Por, procesi i bisedimeve, tash, na nxjerr në situata, në të cilat një marrëveshje e mundshme në mes dy palëve (Kosovës dhe Serbisë) me ndërmjetësimin e partnerëve tanë, mund të rezultojë edhe me ndryshime ligjore dhe të tjera te të dyja palët. Mendoj se ne nuk kemi ardhur ende në këtë pikë. Duhet t’ia lëmë procesit të bisedimeve, të dialogut, mundësinë që të nxjerrin në pah kërkesat, të dy palët”, thotë Pajaziti.

Mazllum Baraliu, profesor i së Drejtës Kushtetuese, duke folur për Radion Evropa e Lirë, thotë se kërkesat e Grupit menaxhues për hartimin e statutit të Asociacionit, janë të papranueshme, sepse janë në s’përputhje të tërësishme me Kushtetutën e Kosovës dhe me gjithë legjislacionin e vendit.

“Ata e duan një ligj kushtetues, me të cilin do të rregulloheshin të gjitha çështjet, por që në fakt e krijojnë një krijesë, republikë brenda republikës. Pra, një krijesë kuazishtetërore, por që në fakt është shtetërore, me ingerenca dhe kompetenca edhe vendimmarrëse dhe më tepër se ekzekutive, duke përfshirë edhe pavarësinë ekonomike brenda saj. Janë kërkesa të papranueshme dhe në s’përputhje edhe me vendimin e Gjykatës Kushtetuese, në të cilin ka konstatuar që mbi 23 herë është shkelur Kushtetuta në njërën prej dy marrëveshjeve të Brukselit. Gjithashtu, janë në s’përputhje edhe me vetë Kushtetutën dhe ligjet në fuqi”, thekson Baraliu.

Profesor Baraliu shton se kërkesa e serbëve për një ligj kushtetues për Asociacionin, është krejtësisht në kundërshtim me konceptin e një shteti unitar, i cili është në përmbajtjen e Kushtetutës së Kosovës.

Por, çfarë në rast se kërkesa e palës serbe në dialogun e Brukselit, do të jetë formimi i Asociacionit sipas një ligji të veçantë?

Deputeti Pajaziti thotë se nuk duhet paragjykuar rrjedha e dialogut.

“Unë i kam parë debatet, tash që kanë dalë këto dy ditë, rreth statutit të Asociacionit. Mendoj që ne duhet të presim propozimet e palëve. Po e përsëris që askush nuk ka mandat në vendin tonë që të bëjë diçka që është në kundërshtim me Kushtetutën. Nëse ka një propozim të tillë, ne duhet të hyjmë në një proces tjetër të ri, një proces të ndryshimeve kushtetuese. Mendoj që nuk kemi ardhur në këtë pikë dhe shpresoj që të mos vijmë”, shprehet Pajaziti.

Por, profesor Baraliu shpreh mendimin se në asnjë mënyrë nuk duhet ofruar hapësirë që të shtrohen nismat apo idetë eventuale të Ekipit menaxhues për hartimin e statutit të Asociacionit apo kujtdoqoftë tjetër, për një ligj të veçantë apo ligj kushtetues për Asociacionin.

“Nga të tilla fjalë, iniciativa dhe propozime për projekt-statute, mund të krijohen realitete, të cilat në fakt e rrezikojnë funksionimin e Republikës së Kosovës si shtet dhe për më tepër si shtet republikë e qytetarëve. Rrezikojnë barazinë e qytetarëve dhe krijojnë disbalanse dhe situata asimetrike në dobi të dikujt, pra, duke favorizuar në këtë rast komunitetin serb përmes këtij Asociacioni dhe duke diskriminuar të gjitha komunitetet tjera, pakicë dhe shumicë”, vlerëson Baraliu.

Ministria e Administrimit të Pushtetit Lokal i ka dorëzuar në fund të qershorit një raport kryeministrit të Kosovës, Ramush Haradinaj, në lidhje me punën e Ekipit menaxhues, i cili është i ngarkuar për hartimin e statutit të Asociacionit.

Zyrtarët nga Qeveria e Kosovës nuk kanë dashur të flasin lidhur me kërkesat eventuale të këtij Ekipi menaxhues, si dhe për ndonjë përgjigje eventuale të Qeverisë ndaj atyre kërkesave.

Formimi i Asociacionit të komunave serbe nga Beogradi zyrtar dhe përfaqësuesit e serbëve të Kosovës, shihet si çështja kyçe në bisedimet ndërmjet Prishtinës dhe Beogradit në Bruksel.

Nga Flori Bruqi : Presidenti amerikan Donald Trump e garantoi sot presidentin francez, Emanuel Macron, se nuk ka një thyerje mes SHBA-së dhe Evropës

Paradoksi i NATO-s: Të bashkuar kundër Rusisë, 

të ndarë nga  presidenti amerikan Donald Trumpi

Aleanca e NATO-s ka nisur të mërkurën samitin dy-ditor në kërkim të fuqizimit të ushtrisë më shumë se kurrë më parë prej Luftës së Ftohtë teksa planifikon të zgjerohet për të frenuar fuqinë ruse.

Ndonëse NATO-ja ka arsye për t’u ndjerë triumfaliste teksa nis samitin në selinë e re në Bruksel në vlerë të miliarda dollarëve, disa liderë të samitit, duken të shqetësuar para se të përballen me liderin de fakto të aleancës, presidentin amerikan, Donald Trump, i cili pritet të jetë i ashpër sa i përket shpenzimeve për mbrojtje.

Akuzat se Rusia është duke tentuar të destabilizojë Perëndimin me sulme kibernetike kanë hapur rrugën për zgjerim më të madh të aleancës veri-atlantike transmeton Reuters.

Takimi bashkon më shumë se 40 krerë të qeverive, duke përfshirë 29 aleatë dhe partnerë që nuk janë anëtarë të NATO-s, nga Finlanda deri në Afganistan.

NATO-ja pritet të zgjerohet sërish, pas pritet dërgimi i ftesës për Maqedoninë drejt nisjes së bisedimeve për anëtarësim, duke sfiduar paralajmërimet ruse kundër zgjerimit të bllokut të udhëhequr nga SHBA-ja më thellë në Ballkan.

Mirëpo komentet e Trumpit për disa udhëheqës të qeverive aleate rreth shpenzimeve të tyre në aleancë, në këmbim të strehimit nën strehën e SHBA-së, ka vendosur në pozitë të palakmueshme liderët.

“NATO-ja nuk na ka trajtuar drejtë. Ne paguajmë shumë dhe ata paguajnë shumë pak”, ka thënë Trump derisa është larguar nga Shtëpia e Bardhë të martën në udhëtimin e tij drejt Evropës, që përfshin edhe vizitat në Britani dhe Finlandë.

Në Helsinki, lideri amerikan do të takohet me homologun e tij rus, Vladimir Putin.

Pavarësisht se sesionet janë menduar mirë ashtu sikur edhe darkat e liderëve në muzeun në Bruksel, të njëjtat kanë pak mundësi për të zbutur qëndrimet e Trumpit, kanë thënë diplomatët e NATO-s, të cilët kanë treguar shqetësimet e tyre një vit më parë kur i kanë bërë ftesë liderin të SHBA-së për të marrë pjesë në darkën speciale.

Në atë kohë Trump u pati bërë thirrje aleatëve të NATO-s të bëjnë më shumë për të ndalur terrorizmin.

Mision i ri

Askush nuk e si sigurt se çfarë do të flasë Trump në NATO, mirëpo diplomatët janë të shqetësuar se liderët evropianë mund të reagojnë dhe situata mund të përkeqësohet.

Për dallim nga komentet e tij të fundit, ku ka goditur aleatët, Trump ka folur me tone tjera para se të nisej në udhëtim.

“Do të punojmë që të gjitha shtetet të jenë të lumtura”, është shprehur ai.

Trump mund të synojë të marrë merita për rritje të shpenzimeve evropiane, të cilat tani konsiderohen arritje qeveritare.

NATO-ja është pajtuar më 2014 se secili anëtar duhet të rrisë shpenzimet ushtarake për 2 përqind, varësisht nga bruto prodhimi i brendshëm deri më 2024.

“Aleatët mund të pranojnë kritika të vogla nëse SHBA-ja vazhdon të jetë garantues, mirëpo nëse Trump kërcënon me largim nga NATO, atëherë do të ishte shumë e vështirë”, ka thënë diplomati i NATO-s që ka qenë i përfshirë në organizim të samitit.

E themeluar më 1949 për të luftuar kërcënimin sovjetik, NATO-ja është e bazuar në bashkëpunim të thellë me SHBA-në, e cila krijon siguri për Evropën përmes arsenalit të saj bërthamor.

Mirëpo aleanca ka krijuar mision të ri prej vendimit të Rusisë për të aneksuar Krimenë më 2014, duke dërguar batalione në Baltik dhe Poloni për të luftuar ndonjë sulm të papritur rus.

“Imazhi i Rusisë nuk varet vetëm në organizimin e Kampionatit të Futbollit për Kupën e Botës”, ka thënë presidenti i Këshillit Evropian, Donald Tusk.

“Askush nuk duhet të harrojë thelbin e politikës dhe marrëdhëniet ndërkombëtare me Rusinë”, ka thënë Tusk, i cili ka qenë kryeministër polak.

Ndonjë biznes tjetër?

Presidenti amerikan, njëherësh komandanti i përgjithshëm i fuqisë më të madhe ushtarake në botë, ka dhënë shenja se ka edhe çështje tjera që mund të diskutojë, duke përfshirë biznesin jashtë NATO-s, siç janë marrëdhëniet tregtare me Evropën.

Deri tani ai ka vendosur tarifa në eksportet evropiane të çelikut dhe aluminit dhe është duke kërcënuar se do ta bëjë të njëjtën gjë edhe në vetura.

“Ne humbim 151 miliardë dollarë në tregti me Bashkimin Evropian. Ata na kanë vënë tarifa të mëdha” ka thënë Trump në Twitter, duke përmendur deficitin tregtar të SHBA-së me BE-në, pavarësisht se blloku dhe qeveria amerikane kanë thënë se shifra është më e vogël, duke përfshirë shërbimet tjera siç janë financat, ku Shtetet e Bashkuara kanë tepricë.

Duke kujtuar takimin e shtatë shteteve më të industrializuara në qershor, ku Trump pati refuzuar deklaratën finale të samitit, të dërguarit e NATO-s, nuk i kanë lënë asgjë rastit, duke negociuar deklaratën e samitit të Brukselit me përpikëri disa ditë përpara dhe duke treguar vendosmëri në politikat mbi Rusinë dhe Irakun.

Pozicioni i Trumpit vazhdon të jetë i paqartë. “Ai mund të shfuqizojë gjithçka me një postim në Twitter”, ka thënë një diplomat i NATO-s.

Presidenti amerikan Donald Trump tha se “Gjermania i bën pagesa në nivel të lartë Rusisë për energjinë dhe për këtë arsye ajo është një rob i Rusisë”.

Trump në kuadër të Samitit të NATO-së në një mëngjes pune me Sekretarin e Përgjithshëm të NATO-së, Jens Stoltenberg, ka bërë disa kritika për mos rritjen e shpenzimeve të mbrojtjes nga Gjermania dhe bashkëpunimin e saj me Rusinë për energjinë.

“Flitet se Evropën duhet ta ruajmë nga Rusia. Atëherë përse vendet e NATO-së i paguajë Rusisë miliarda dollarë për energjinë?”, deklaroi Trump, shkruan Reuters, përcjell Telegrafi.

Ai tha se është “shumë e papërshtatshme” që Gjermania të zhvillojë marrëveshje për naftën dhe gazin me Rusinë.

“Gjermania i bën pagesa në nivel të lartë Rusisë për energjinë. Për këtë arsye Gjermania është një rob i Rusisë”, tha ai.

Trump ka rikujtuar se Gjermania ka siguruar edhe një marrëveshje për linjën e një tubacioni gazi me Rusinë dhe thotë se në këtë mënyrë Rusia falë gazit natyror do të kontrollojë 70 për qind të Gjermanisë.

“Vendet aleate të NATO-së jo brenda 10 vitesh por ‘menjëherë’ duhet të rritin shpenzimet e mbrojtjes. Kjo është e papranueshme. Ne e mbrojmë Gjermaninë, Francën i mbrojmë të gjithë. Paguajmë shumë para. Dhe kjo ka vazhduar për shumë vite. Edhe presidentët e tjerë të SHBA-ve e kanë shtruar këtë çështje në rend dite por asnjëri prej tyre nuk ka bërë ndonjë gjë. Ose nuk e kanë kuptuar ose nuk kanë dashur të ndërhyjnë. Por, për vendin tonë kjo është një padrejtësi e madhe”, theksoi ai.

Trump më tej shtoi se kryesisht shpenzimet e Gjermanisë janë në nivel shumë të ulët.

“Gjermania është një vend shumë i pasur. Ajo mund të rrisë shpenzimet në moment, menjëherë nesër dhe nuk shkakton asnjë problem”, potencoi Trump.

Kancelarja gjermane, Angela Merkel, tha se Gjermania bën “politikë të pavarur” dhe merr “vendime të pavarura”.

Merkel i bëri këto komente pak orë pasi presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikws, Donald Trump, tha se Berlini “kontrollohet tërësisht nga Rusia”.

“Unë vetë e kam përjetuar kohën kur një pjesë e Gjermanisë ka qenë e pushtuar nga Bashkimi Sovjetik”, tha Merkel, e cila është rritur në Gjermaninë Lindore komuniste.

Presidenti amerikan Donald Trump e garantoi sot presidentin francez, Emanuel Macron, se nuk ka një thyerje mes SHBA-së dhe Evropës

Presidenti amerikan Donald Trump e garantoi sot presidentin francez, Emanuel Macron, se nuk ka një thyerje mes SHBA-së dhe Evropës pavarësisht tensioneve që tronditin samitin e NATO-s në Bruksel, njoftoi sot Elizeja.

“Gjatë takimit të tij prej rreth 40 minutash me homologun francez në selinë e NATO-s, presidenti amerikan ritheksoi lidhjen e tij personale me Evropën dhe dha kryesisht mesazhe pozitive dhe konstruktive për Evropën”, theksoi presidenca franceze pas këtij takimi.

“Për presidentin amerikan, nuk ka një thyerje të marrëdhënieve mes SHBA-së dhe Evropës”, shtoi Elizeja. Në fillim të samitit Trump kritikoi anëtarët e Aleancës së Atlantikut në veçanti Gjermaninë, se nuk paguajnë atë që duhet për shpenzimet e tyre ushtarake.

NATO vazhdon samitin, në fokus Afganistani

Udhëheqësit e NATO-s pritet të kthejnë vëmendjen sot kah konflikti në Afganistan.

Ata mblidhen në ditën e dytë të samitit në Bruksel, i cili deri më tash u dominua nga kërkesat e presidentit amerikan, Donald Trump.

Të mërkurën, Trump kërkoi nga aleatët e NATO-s të ndajnë 4% të bruto prodhimit të brendshëm vjetor për shpenzimet në mbrojtje.

Kjo do të thotë dyfishi i cakut aktual.

Trump po ashtu kritikoi fuqishëm Gjermaninë për shpenzimet, siç tha ai, të pamjaftueshme në mbrojtje dhe “varësinë e saj energjetike nga Rusia”.

Udhëheqësit e NATO-s shpresojnë për një ton më të butë sot, por, në disa postime në Twitter, Trump i përsëriti kritikat e tij.

“Mijëra dollarë shtesë po shpenzohen nga vendet e NATO-s që nga vizita ime vitin e kaluar, por kjo nuk është as përafërsisht e mjaftueshme”, tha Trump.

Për presidentin rus Vladimir  Putinin, takimi me presidentin amerikan Donald  Trumpin është fitore

Për presidentin e Shteteve të Bashkuara, Donald Trump, samiti me homologun rus, Vladimir Putin, rrezikon reagime të ashpra politike, por, për Putinin, fakti se samiti po ndodh është tashmë një fitore e madhe gjeopolitike.

Pavarësisht marrëdhënieve të tensionuara të Rusisë me SHBA-në dhe aleatët e saj, Kremlini, për kohë të gjatë, ka bërë përpjekje të aranzhojë takimin, duke vënë bast se Putin dhe Trump do të shkojnë shumë mirë së bashku.

Edhe pse askush nuk pret përparim të madh, samiti në Moskë shihet si njohje e statusit të Rusisë si fuqi e madhe dhe vetëdijesim i SHBA-së se interesat rusë duhet të merren parasysh.

“Fakti se takimi Putin-Trump do të ndodhë, tregon vetëm një gjë: pavarësisht gjithë histerisë, Shtetet e Bashkuara nuk mund të izolojnë ose injorojnë Rusinë”, tha Alexei Pushkov, deputet rus nga partia në pushtet “Rusia e Bashkuar”, transmeton Reuters.

“I është dashur kohë e gjatë Uashingtonit ta kuptojë këtë, por më në fund e kuptoi”, tha ai.

Zemërimi i Perëndimit për aneksimin e gadishullit ukrainas të Krimesë nga Rusia, si dhe për ndërhyrjen e Moskës në luftërat në lindje të Ukrainës dhe në Siri, nuk është zbehur.

Akuzat e tjera, që hidhen poshtë nga Moska, përfshijnë ndërhyrjen e saj në zgjedhjet në SHBA dhe në politikat në Evropë, furnizimin me armë për rrëzimin e një aeroplani të pasagjerëve në vitin 2014 në Ukrainë, si dhe përpjekjet e saj për të vrarë një ish-spiun rus në Britani me agjent nervor.

Kritikët e Kremlinit, si në Rusi, ashtu edhe jashtë saj, e shohin vendimin e Trumpit për t’u takuar me Putinin si dhënie e legjitimitetit ndërkombëtar Putinit, një gjë që, sipas tyre, ai nuk e meriton, pasi politika ruse në arenën ndërkombëtare nuk ka ndryshuar.

Por, në Rusi, ku sistemi politik është i fiksuar me hierarkinë dhe shfaqjen e forcës, Putini “tashmë ka fituar”, tha Andrey Kortunov, analist me seli në Moskë, raporton Reuters.

“Samiti i mundëson Putinit të thotë se Rusia nuk është e izoluar, se Rusia është fuqi e madhe dhe se, në njëfarë mase, mund të ketë status të barabartë me Shtetet e Bashkuara, së paku në fushën e sigurisë”, tha Kortunov.

Pritjet janë të mëdha në Rusi se Putin, me më shumë se 18 vjet përvojë globale, do të jetë në avantazh përballë Trumpit, i cili nuk ka pasur përvojë politike përpara se të zgjidhej president, në vitin 2016. Trump dhe Putin janë takuar më herët në ngjarje të tjera dhe kanë folur në telefon së paku tetë herë.

Vitaly Tretyakov, një autor politik rus, e përshkroi Trumpin si “fillestar në politikën botërore”, të cilit Putini mund t’ia shpjegojë të menduarit rus dhe faktin përse Rusia “ka pasur të drejtë” ta aneksojë Krimenë.

Sergei Mironov, një tjetër ligjvënës nga partia “Rusia e Bashkuar”, tha se Putin padyshim se do të jetë më lart se Trump.

“Vladimir Putin do t’i japë mësime të vërteta politikanit të papërvojë, Donald Trump”, tha Mironov.

Samiti Trump-Putin do të mbahet në Helsinki më 16 korrik.

Trump ka thënë se nuk mund të vlerësojë nëse homologu i tij rus është mik apo armik, porse takimi me të do të jetë pjesa më e lehtë e udhëtimit në Evropë, që përfshin pjesëmarrjen e tij në samitin e NATO-s dhe vizitën në Britani.

Presidenti i SHBA Donald Trump mbajti bisedime me kancelaren gjermane Angela Merkelin ulin tonet pas takimit në samitin e NATO-s

Presidenti i SHBA Donald Trump mbajti bisedime me kancelaren gjermane Angela Merkel në margjinat e një samiti të NATO-s në Bruksel të mërkurën, orë pas kritikave të ashpra të politikës gjermane mbi shpenzimet e mbrojtjes dhe importet e gazit nga Rusia.

Toni i deklaratave të tyre, kur iu drejtuan së bashku gazetarëve, ishte disi më i qetë, pasi Trump tha se mbështetja e Gjermanisë mbi energjinë ruse e lë atë “nën kontrollin” e Moskës dhe Merkel më vonë iu referua rinisë së saj në Gjermaninë Lindore të drejtuar nga Bashkimi Sovjetik, për të insistuar se tani Berlini është plotësisht sovran.

“Ne kemi një marrëdhënie shumë të mirë me kancelaren. Ne kemi një marrëdhënie të jashtëzakonshme me Gjermaninë”, tha Trump, duke treguar se kishte ngritur shqetësimet e tij rreth një tubacioni të ri të gazit të planifikuar nga Rusia në Gjermani.

Merkel tha se kishte diskutuar migrimin dhe tregtinë me Trump dhe po shihnin përpara për shkëmbime të mëtejshme, pasi Shtetet e Bashkuara mbetën një partner i Gjermanisë.

Flori Bruqi : Propozim më vend: AAK me rezolutë për ndërprerjen e dialogut deri në liberalizimin e vizave

Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi ka treguar se sot ka pasur një bisedë telefonike me Komisionerin për Zgjerim të Bashkimit Evropian (BE), Johannes Hahn.

Kosova vazhdon të jetë në pritje të raportit nga Komisioni Evropian (KE), me të cilin do të vlerësohet nëse vendi e ka plotësuar kushtin e fundit për liberalizim të vizave, atë të luftimit të krimit të organizuar dhe të korrupsionit.

Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi ka treguar se ka pasur një bisedë telefonike me Komisionerin për Zgjerim të Bashkimit Evropian (BE), Johannes Hahn.

Ai në profilin e tij në Twitter ka shkruar se gjatë kësaj bisede janë diskutuar sipas tij, hapat e ardhshëm në procesin e vendimmarrjes së BE-së për liberalizimin e vizave për Kosovën.

“Kam pasur një bisedë telefonike shumë të mirë me komisionarin Johannes Hahn për çështje të rëndësishme në marrëdhëniet BE-Kosovë, duke përfshirë hapat e ardhshëm në procesin e vendimmarrjes së BE-së për liberalizimin e vizave për Kosovën. E informova Komisionerin për gatishmërinë dhe shpresat tona për këtë moment të rëndësishëm”, ka theksuar Thaçi.

Ndryshe, pushteti në Kosovë tash e disa vite kanë deklaruar se vendi do ta marrë liberalizimin e vizave, gjë e cila nuk ka ndodhur.

Madje, kryeministri Haradinaj, kur e kishte marrë timonin e Qeverisë, pati deklaruar se brenda 90 ditësh kosovarët do të udhëtojnë pa viza në zonën Shchengen.

Njëra nga kushtet kryesore për ta marrë liberalizimin e vizave ishte thënë nga zyrtarët e BE-së është kalimi i marrëveshjes se demarkacionit të kufirit të Kosovës me Malin e Zi, por që disa muaj pas këtij votimi ende nuk dihet se a do të ketë liberalizim të vizave këtë vit.

Ministrja e Integrimeve Evropian, Dhurata Hoxha, javë më parë pati deklaruar se fundi i qershorit, dhe më së largu 11 korriku sipas saj, janë datat kur pritet që Komisioni Evropian ta japë rekomandimin për heqjen e vizave.

Kryeministri i Kosovës, Ramush Haradinaj ka theksuar se këtë vit do të ketë liberalizim të vizave për kosovarët.

“Liberalizimi nuk është betejë e humbur. Jemi rrugës, sepse pas Komisionit Evropian e kemi Parlamentin Evropiane, pastaj është Këshilli Evropian, ku aty duhet të binden qeveritë veç e veç për ta dhënë përkrahjen e tyre”, ka theksuar Haradinaj.

Sipas tij, lufta po bëhet që lëvizja e lirë e qytetarëve të Kosovës të jetë çështje javësh.

“Javët janë në pyetje. Nëse do të mundnim me kalu prej Komisionit Evropian për në Parlamentin Evropian, do të arrinim me zënë që seancat të mbahën para pushimit të verës”, ka theksuar ai.

Ai ka theksuar se komisionari evropian, Dimitris Avramopoulos ka treguar qëndrim pozitiv për liberalizimin e vizave.

“Komisioneri evropian për Zgjerim, Johanes Hahn është pozitiv. Nëse na shtyhet për vjeshtë dhe atëherë shkon në Parlamentin Evropian, atëherë do të jetë më vështirë që këtë vit të kemi liberalizim. Në pikëpyetje tash është afati, por jo procesi si proces i liberalizimit, si ka qenë më herët”, ka shtuar Haradinaj.

Propozim më vend: AAK me rezolutë për ndërprerjen e dialogut deri në liberalizimin e vizave

Deputetët e AAK-së kanë inicuar një rezolutë për ndërprerjen e dialogut me Serbinë deri në liberalizimin e viazve për Kosovën.

Sipas dokumentit që do të procedohet në Kryesinë e Kuvendit ndonëse liberalizimi i vizave dhe dialogu janë procese të ndara, deputetët nënshkrues të rezolutës kanë vlerësuar se Kosova ka bërë shumë konsesione në këtë dialog e nuk ka marrë asgjë mbrapa.

Sipas tyre liberalizimi i vizave do të paraqiste një shenjë se Kosova është e barabartë me vendet e rajonit dhe ato anëtare të BE-së.

Kjo rezolutë pritet të paraqitet në seancën e radhës në kuvend.

Në arsyetim thuhet: Republika e Kosovës ka mbetur vendi i vetëm në rajon tash e sa kohë, qytetarët e së cilës nuk lejohen të udhëtojnë pa viza në zonën Shengen. Përveçse padrejtësi, ky përjashtim yni shkakton edhe probleme të mëdha praktike për qytetarët e Republikës në përvojat e tyre profesionale e jetërat familjare.

 Këshilli për Mbrojtjen e të Drejtave dhe Lirive të Njeriut (KMDLNj) thekson se qytetarët e Kosovës po mbesin pezull dhe në gërshërë midis bashkësisë ndërkombëtare që  të  vendosë realisht se kur do të liberalizohen vizat për popullësinë kosovare 

Ndërsa Këshilli për Mbrojtjen e të Drejtave dhe Lirive të Njeriut (KMDLNj) përmes një njoftimi për media thekson se mosliberalizimi i vizave është për shkaqe politike, e jo se nuk janë plotësuar kriteret.

KMDLNj thekson se qytetarët e Kosovës po mbesin pezull dhe në gërshërë midis bashkësisë ndërkombëtare që e vendosë realisht se kur do të liberalizohen vizat dhe e cila vazhdimisht vë kërkesa të reja dhe politikanëve kosovarë që fatin e tyre të mbijetesës politike e lidhin me liberalizimin e vizave.

“Qytetarët e Kosovës për një kohë të gjatë po mashtrohen në radhë të parë nga bashkësia ndërkombëtare e pastaj si pasojë edhe nga politikanët kosovarë se procesi i liberalizimit të vizave është perspektivë evropiane, diçka e pashmangshme dhe vetëm sa nuk ka ndodhur. Të gjitha vendit e rajonit kanë përfituar nga procesi i liberalizimit të vizave pasi, kryesisht, vetëm pjesërisht i kanë përmbushur kriteret e parapara dhe se ky liberalizim ka qenë më shumë politik, se sa përmbushje e standardeve të parapara”, thuhet në reagim.

KMDLNj thekson se për dallim nga shtetet tjera, që në planin e përmbushjes së kritereve dhe forcimit të demokracisë përmes shtetit të së drejtës kanë pasur lehtësime dhe kritere më të buta, Kosovës i janë vendosur kritere që nuk i ka pasur asnjë vend apo shtet i rajonit siç ishte demarkacioni, bisedimet me Serbinë, Gjykata Speciale dhe kritere të tjera.

“Liria e lëvizjes si njëra ndër të drejtat elementare të njeriut dhe vlerë e demokracisë i është mohuar dhe po u mohohet vetëm qytetarëve të Kosovës por jo edhe shteteve tjera që kanë dalë nga shpërbërja e dhunshme e ish – Jugosllavisë dhe të cilat nuk qëndrojnë aspak më mirë se Kosova në përmbushjen e standardeve të kërkuara. Politikanët kosovarë ata që kanë qenë në pushtet pa asnjë dallim i kanë pranuar kushtet e BE për liberalizim të vizave edhe në raste kur edhe mund t’i kenë dëmtuar interesat e shtetit dhe të qytetarëve, sikur që ishte demarkacioni i kufirit me Malin e Zi dhe bisedimet me Serbinë”, theksohet në njoftimin e KMDLNj-së.

Sipas Këshillit, vendet e rajonit që kanë përfituar nga liberalizimi i vizave, Serbia, Mali i Zi, Shqipëria, Maqedonia dhe sidomos Bosnja dhe Hercegovina nuk qëndrojnë asgjë më mirë se Kosova në përmbushjen e standardeve.

“Nëse bëjmë krahasime me shtetet tjera që e kanë përfituar lirinë e lëvizjes në zonën Shengen, edhe Kosova i ka plotësuar ato kushte dhe çdo vonesë që i bëhet liberalizimit të vizave nuk është për shkak të mospërmbushjes së standardeve të parashtruara por se ka prapavijë dhe qëllim politik, i cili si mjet shantazhi do të dëmtojë rëndë procesin e normalizimit të marrëdhënieve me Serbinë, do të ndikojë në përkeqësimin e situatës së sigurisë…”, thuhet në reagimin e Këshillit.

****

Skepticizëm brenda BE-së për liberalizim vizash?

Përfaqësuesit e institucioneve të Kosovës presin rekomandim pozitiv nga Komisioni Evropian në lidhje me liberalizimin e vizave, pavarësisht se rekomandimi për këtë proces tashmë është pritur të ndodhë.

Mospublikimi i rekomandimit nga Brukseli, në Prishtinë më shumë po shihet si procedurë që ndërlidhet me Bashkimin Evropian.

Ministrja e Integrimit Evropian, Dhurata Hoxha tha për Radion Evropa e Lirë se rekomandimi pritet të dalë shpejtë, pasi siç thotë ajo, kështu u është thënë nga zyrtarët në Bruksel.

Megjithatë, ajo shton se tanimë kjo është një çështje që mbetet në duart e institucioneve të BE-së, derisa Kosova ka punuar në plotësimin e kritereve.

“Unë pres që puna e madhe që është bërë që nga pranimi i udhërrëfyesit prej 95 kriteresh, të vlerësohet në mënyrë të drejtë dhe pa vonesa dhe që rekomandimi të reflektojë punën e madhe që është bërë. Për ne është me rëndësi që rekomandimi të reflektojë tërë këtë punë, pra plotësimin e 95 kritereve dhe të dalë para pushimeve verore. Ne si institucione jemi të përkushtuar dhe të angazhuar që reformat e agjendës së integrimit evropian të vazhdojnë dhe të përshpejtohen pavarësisht procesit të liberalizimit të vizave”, tha ministrja Hoxha.

Ndërkaq, analistët politikë, njohës të procesit integrues evropian thonë se rekomandimi mund të jetë pozitiv, por ka pak gjasa që Kosova sivjet të përfshihet në kuadër të zonës së lëvizjes së lirë, pa viza.

Taulant Kryeziu, njohës i çështjeve të integrimit evropian duke folur për Radion Evropa e Lirë tha se ka disa zhvillime të cilat mund t’ia vështirësojnë Kosovës marrjen e liberalizimit të vizave gjatë këtij viti.

Sipas tij, Kosova nuk ka shënuar progres në trajtimin e rasteve të krimit të organizuar dhe korrupsionit të nivelit lartë. Ndërkaq edhe brenda BE-së, sipas Kryeziut, ka një mjedisin jashtëzakonisht negativ politik për çështje të migrimit.

“Pres që raporti të jetë pozitiv dhe Komisioni të rekomandojë liberalizimin e vizave për Kosovën. Por, nuk duhet harruar një gjë se raporti është pjesa teknike e procesit i cili kërkon një vendimmarrje politike në Këshill, aty ku unë pres rezistencë të fuqishme politike të disa prej vendeve anëtare, siç janë Franca, Gjermania dhe Holanda”.

“Në fund, dua të nënvizoj që mosliberalizimi eventual i vizave me BE-në, do të jetë edhe një mesazh i qartë dhe i fuqishëm i BE-së për klasën politike në Kosovë, për të reflektuar në drejtim të një qeverisje në të mirë të qytetarit, ku sundimi i së drejtës është kryefjala e procesit”, tha Kryeziu.

Në anën tjetër edhe Blerta Deliu-Kodra, kryetare e Komisionit për Integrime Evropiane në Kuvendin e Kosovës, tha se Kosova ka përmbushur kriteret që qytetarët e saj të lëvizin lirshëm pa viza në shtetet e Bashkimit Evropian. Megjithatë, Komisionit Evropian dhe institucioneve tjera të Bashkimit Evropian iu mbetet të marrin masa dhe të veprojnë konform këtij rekomandimi.

“Ka qenë edhe deklarata e Komisionerit për Zgjerim i BE-së, Johannes Hahn,që mendoj se është një deklaratë inkurajuese që e konfirmon që Kosova shumë shpejtë do të marrë rekomandimin pozitiv për liberalizim të vizave. Mendoj që Kosova do ta marrë këtë rekomandim për shkak të përmbushjes së kritereve që i ka bërë për lëvizjen e lirë të qytetarëve të Kosovës”.

“Natyrisht që tash e gjithë puna mbetet te Komisioni Evropian, meqë ne si shtet dhe institucione i kemi përmbushur obligimet tona. Ne do ta vazhdojmë rrugën tonë dhe përkushtimin tonë institucional që të punojmë në proceset e tjera integruese, por besoj se rekomandimi do te jetë pozitiv dhe mbetet çështje e Komisionit Evropian dhe institucioneve tjera të Bashkimit Evropian, të marrin masa dhe të veprojnë konform këtij rekomandimi’’, tha Deliu-Kodra.

Ndërkohë, kryetari i Kuvendit të Kosovës, Kadri Veseli, ka thënë se në aspektin institucional, Kosova i ka përmbushur të gjitha kriteret, por ai ka potencuar faktin se shihet skepticizëm brenda vet Bashkimit Evropian.

“Kjo ka qenë arsyeja pse kam ndërmarrë hapat për vizita. Skepticizmi brenda vet Bashkimit Evropian vjen për shkak të situatës e cila është në rend të parë tanimë publike: mosmarrëveshjet të cilat janë brenda BE-së mbi formën e zgjerimit të BE-së dhe funksionit të vet Bashkimit Evropian”, ka deklaruar Veseli.

Fillimisht nga Brukseli ishte premtuar që nga fundi i qershorit apo fillimi i korrikut Komisioni Evropian të dalë me rekomandimin për liberalizimin e vizave dhe rreth kritereve të përmbushura. Ndër kriteret kyçe është ai i dëshmive se Kosova po e lufton krimin e organizuar dhe korrupsionin. Nëse organet e BE-së rikonfirmojnë vullnetin e tyre për liberalizim të vizave, më pas u mbetet edhe vendeve anëtare të BE-së që të japin vendimet e tyre.

Pritjet nga institucionet e Kosovës janë që këto procedura në BE të përmbyllen deri në fund të këtij viti.

Presidenti kroate, Kolinda Grabar-Kitarovic shfrytëzoi takimin e NATO-s në Bruksel për t’iu dhuruar liderëve botërorë fanellën e ekipit të vetë kombëtar.

Presidentja kroate ndan fanellat e botërorit të ekipit kombëtar në Bruksel: Trump e pranon me kënaqësi, May me buzëqeshje të thartë

Presidenti kroate, Kolinda Grabar-Kitarovic shfrytëzoi takimin e NATO-s në Bruksel për t’iu dhuruar liderëve botërorë fanellën e ekipit të vetë kombëtar.

Presidenti i SHBA, Donald Trump nuk mund të fshehte kënaqësinë me rastin e marrjes së dhuratës.

Duke gjykuar nga fotot e presidentit amerikan, duket se u nda i lumtur me këtë rast, me ç’rast i dhuroi edhe një buzëqeshje të parës së shtetit kroat.

Por, Kitarovic nuk u ndal me kaq pasi që një të tillë i dhuroi edhe kryeministres britanike, Theresa May, e cila e pranoi me një buzëqeshja të thartë.

Ivana Knoll u bë e popullarizuar për fansat e futbollit që në fillim të Kampionatit të sivjetmë Botëror që po zhvillohet në Rusi.

Bukuroshja kroate mori vëmendjen e fotografëve gjatë ndeshjes ndërmjet Kroacisë dhe Nigerisë në Kalinjingrad, të vlefshme për xhiron e parë të fazës grupore.