Agjencioni floripress.blogspot.com

2019/02/19

Historiku i Trupës Artistike Ushtarake “Hamëz Jashari” të UÇK-së dhe i Programit Artistik “Ai është i gjallë ”, tash “Epopeja e UCK-së”



Interviste me themeluesin e TAU

Akademik Prof.Dibran Fylli, "Hamez Jashari" te UÇK-së, e themeluar tash 20 vjet




Floripress: Si ka funksionuar Trupa Artistike e UCK-së?





Fotografia e Dibran Fylli

Dibran Fylli: Trupa Artistike Ushtarake “Hamëz Jashari” e UÇK-së , (shkurtesa TAU), është themeluar në fillim të muajit shkurt 1999 në Likofc dhe ka funksionuar si sektor i kulturës në kuadër të Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, ndërsa emërtimin e Trupës, me emrin e heroit Hamëz Jashari, e ka miratuar po i njëjti Institucion ushtarak më 18 shkurt 1999. Ideja ishte e imja, kurse kësaj ideje iu bashkëngjitën edhe shokët tjerë si; Latif Zariqi, Shaban Shala, Eprorë i SHP të UÇK-së, Sherif Krasniqi, Nusret Kadriu e Naim Krasniqi.



Floripress: Kush ishin pjesëtarët e kësaj trupe?

- Pjesë e TAU-së “Hamëz Jashari” kanë qenë aktor, regjisor, këngëtar, instrumentist që njëherit kanë qenë edhe pjesëtarë të UÇK-së, të cilët përveç angazhimeve në aktivitetet e Trupës Artistike Ushtarake, të gjithë kanë qenë të angazhuar me detyra ushtarake nëpër Brigadat e Zonave Operative të UÇK-së.





Floripress: Çfarë funksioni ka pasur TAU?

- Qëllimi kryesor ishte që ne kuadër të Ushtrisë së lavdishme çlirimtare të funksionoi edhe sektori i kulturës, gjë që ishte dhe është e nevojshme për çdo ushtri. Në kuadër të TAU-së ka funksionuar Teatri ushtarak, seksioni i muzikës dhe i recitatorëve.
Trupa kishte udhëheqjen e saj; Shef i TAU-së unë, Latif Zariqi, udhëheqës i Teatrit, Nusret Kadriu, udhëheqës artistik si dhe funksione tjera të nevojshme për funksionimin e Trupës.

Floripress: Ku ishte e vendosur TAU “Hamez Jashari”?

-Trupa Artistike Ushtarake “Hamëz Jashari” e UÇK-së, fillimisht ishte vendosur në një lokal afër godinës së SHP në Likofc, aty ku edhe ka filluar punën përgatitore për Manifestimin e parë përkujtimor që do të mbahej më 6 mars 1999. Zyre të përhershme nuk ka pas për arsye të situatës të rënd, sepse asaj kohe forcat ushtarake e policore serbe po sulmonin në drejtim të Likofcit, por gjithsesi Trupa, në ato lokale të improvizuara bëri përgatitjet e duhura për Manifestim.



Floripress: A na përshkruani aktivitetet e kësaj trupe?

-Veprat artistike të TAU-së kanë filluar rrugëtimin nëpër flakë të luftës dhe kanë vazhduar deri edhe në ditët e lirisë me programin artistik “Ai është i gjallë”. Në fund të shkurtit 1999, para Këshillit Artistik paraqita skenarin për ditën e Manifestimit Përkujtimor, në shenj nderimi për ditën e rënies heroike të Kryekomandantit Adem Jashari dhe të Jasharajve, në Betejën e 5, 6 e 7 Marsit. Në skenar ishte paraparë; Rreshtimi i njësiteve ushtarake, Ngritja e flamurit, Dhënia e raportit, Pjesa foljore, Pjesa muzikore e recitative dhe në fund Pjesa skenike “Ai është i gjallë”. Skenari u pranua dhe u vendos që Manifestimi të mbahet më 6 Mars 1999, si dhe emërtimi i Manifestimit të jetë sipas emrit të pjesës skenike “Ai është i gjallë”.

Përkushtimi ynë dhe provat intensive, bënë që programi artistik të jetë gati me kohë dhe në nivel të lartë profesional. Pritej dita dhe ora e fillimit të programit me padurim.

 Vendi ishte caktuar që Manifestimi të mbahej në Prekaz, në një largësi jo të madhe nga forcat serbe të stacionuara afër lagjes Jasharaj dhe për rreth Fabrikës së Municionit në Skënderaj.

Fotografia e Dibran Fylli

Floripress: Sa ka arritur të ngrisë moralin e njerëzve në luftë përmes veprave artistike?

-Sa i përket pyetjes suaj për ngritjen e moralit të njerëzve në kohën kur ka funksionuar Trupa, dua të përmendi rastin e ditës së Manifestimit përkujtimor në Prekaz. Dita e 06 marsit 1999, mbeti e pa harruar dhe me rëndësi të veçanet për mua dhe për TAU-në, por edhe për numrin e mijëra pjesëmarrësve në këtë Manifestim Përkujtimor. Rendi dhe qetësia ishin në nivel të duhur. Kur para tyre u paraqit Figura e Kryekomandantit Adem Jashari dhe zëri i tij që mbërrinte kupën e qiellit duke iu drejtuar popullit me fjalët: “Kush ma vret popullin tim, cili bajloz ma kërkon mejdanin?... Mua me keni kudo, kudo, kudo...”, plasi masa dhe nga çdo kush dëgjohej të thoshte e të pëshpëriste, “More a po e sheh së, Ai qenka gjallë”..., kurse Manifestimin e nderuan me pjesëmarrje: Sylejman Selimi, Komandant i SHP te UÇK-së, Jakup Krasniqi, Zëdhënës i UÇK-së, Komandanti i ZO të Drenicës Sami Lushtaku, Ilaz Kodra, Nuredin Lushtaku, Zenë Prokshi, Sahit e Musë Jashari, Fadil Kodra, Zenun Kodra e shumë të tjerë. Manifestimin e incizuan shumë media kombëtare e ndërkombëtare...

Fotografia e Dibran Fylli
Floripress: Cila ka qenë detyra juaj ?

-Unë përveq obligimeve ushtarake, fillimisht në Njësitin “Shkoza” e më pas në Brigadën 113 të ZO të Drenicës, kam drejtuar edhe Trupën Artistike Ushtarake “Hamëz Jashari” të UÇK-së gjatë luftës si dhe të njëjtën pas lufte në TMK për tri vite, derisa mosinteresimi apo neglizhenca e disa komandantëve bënë që kjo Trupë e themeluar nëpër flakën e luftës të shuhej.



Floripress: Sa është vlerësuar kontributi i kësaj trupe pas luftës?

-Kontributi i Trupës as nuk mund humbet e as nuk mund përvetësohet nga askush, pavarësisht rrethanave të vështira që po kalon shoqëria. 

Sesa është vlerësuar e sa po vlerësohet, nuk mund të përgjigjem, sepse sot as që po përmendën kjo Trupë e as kontributi i saj, por unë do t’i përmendi disa nga aktivitetet e TAU-së që kanë lënë gjurmë në kulturën shqiptare, edhe sot po mbahen e do të mbahen mend për gjithë kohën sa të ekzistoj njerëzimi;
-Në janar të vitit 2000, SHP i TMK-së, e kishte pranuar propozimin tim në emër të TAU-së dhe kishte vendosur që 5, 6 dhe 7 marsi të shënohen me një Manifestim të madh gjithëkombëtar dhe këtë obligim me urdhëresë ushtarake ia kishte lënë në barrë Trupës Artistike Ushtarake dhe udhëheqësit të saj. Në fillim u shkrua skenari dhe u miratua. Së pari manifestimi u emërtua “Ditët e Përndritjës”.

Fotografia e Dibran Fylli

1. Dita e parë, 5 marsi, të jetë një program artistik që do të titullohet “Ai është i gjallë”.

 Në vitin e ardhshëm do të jetë programi qendror dhe do t’i shtohet edhe parakalimi i ushtarëve të të gjitha Zonave dhe njësive vartëse të SHP të TMK-së, para Komandantit të Përgjithshëm do të epej raporti dhe do të vazhdonte me programin artistik.

2. Dita e dytë 6 marsi, në Prishtinë do të mbahet Akademi 

Përkujtimore kushtuar figurës së Kryekomandantit Legjendar Adem Jashari dhe dëshmorëve të UÇK-së. (Për këtë ditë u propozua që në një të ardhme të afërt, data e 6 marsit të shënohet si dita e dëshmorëve të UÇK-së).

3. Dita e tretë, 7 marsi-Nata e Zjarreve, do të mbahet në Prekaz duke filluar nga ora 20:00, me ndezjen e zjarreve dhe programi do të vazhdonte deri në orët e mëngjesit, me këngë e valle, recitime e recitale etj. Mbrëmja do të quhet “Nata e zjarreve” dhe do ta këtë karakteristikën e veçantë, me ndezjen e zjarreve, në të njëjtin vend ku kishte shkrepur flaka e lirisë dy vite më parë. Këto propozime u miratuan nga SHP i TMK-së.

Manifestimi, me gjithë vështirësitë që u paraqiten në grumbullimin e mjeteve financiare, kaloi pa pengesa, derisa për dështime as që bëhej fjalë.

Për sukseset e arritura kanë folur dhe shkruan mediat e shumta që e kishin përcjellë me vëmendje dhe interesim të shtuar manifestimin dhe punën përgatitore, kurse për arritjet tjera, flet fakti së edhe sot e asaj dite ky manifestim po mbahet me të njëjtin skenar dhe formë të organizimit, pa shtuar as munguar gjë.

Vetëm një vit më vonë, saktësisht në janar të vitit 2001, me vendimin e SHP të TMK-së, i ndërrohet emri Manifestimit nga “Ditët e Përndritjes” në “Epopeja e UÇK-së” (ndoshta këtu i ka fillet hajdutllëku i autorësive dhe ideve të të tjerëve). 

Prapë së prapë, Manifestimi mbeti me të njëjtën fizionomi. Puna dhe organizimi kryesor i ngarkohet prapë TAU-së.

Fotografia e Dibran Fylli

Floripress: Për fund

-Historiku i Trupës Artistike Ushtarake “Hamëz Jashari” të UÇK-së dhe i Programit Artistik “Ai është i gjallë”, tash “Epopeja e UCK-së” është ky që është, edhe pse deri me tash shumë pak është thënë për Trupën Artistike Ushtarake dhe për Manifestimin “Ai është i gjallë”. 


Kjo Trupë dhe ky Manifestim, rrënjët i ka në flakë të luftës së lavdishme të UÇK-së. Është ideuar, ndërtuar, themeluar e organizuar gjatë ofensivave serbe. Është një emër i ri në historinë e kulturës shqiptare e deshën e së deshën të tjerët....


Anëtarët e TAU “Hamëz Jashari” të UÇK-së 
(12.02.1999-19.09.1999)

1.Dibran Fylli,
2. Latif Zariqi
3.Sherif Krasniqi
4.Nysret Kadriu
5. Naim Krasniqi
6.Ramadan Kaqkini
7.Muharrem Xhemajli
8.Qazim Bekaj
9.Hamide Xhemajli
10.Bajram Jakupi
11.Xhavit Ferizi
12.Elfije Hasani
13.Teuta Krelani
14.Ganimet Bytyqi
15.Mexhide Kurtaj
16.Kujtim Geci
17.Lirie Istogu
18.Anton Kadishani
19Sami Ferizi
20.Bilall Koci
21.Halit Gashi
22.Violetë Kukaj
23.Ilir Shaqiri
24.Remzi Jakupi
25.Ardita Bejta
26.Ismet Kadishani
27.Ardita Dervishi
28.Shaqir Bejta
29.Mevlude Hoxha
30.Gani Halilaj
31.Nezir Feka


Floripress- Editori: Flori Bruqi
Prishtinë,19.02.2019.


Cikël poetik nga Flori Bruqi : Luleborat paralajmëruan pranverën


Rezultate imazhesh për flori bruqi


Flori Bruqi


Cikël poetik nga Flori Bruqi :
 Luleborat paralajmëruan pranverën


1.

Balada e Yjve

Të rënëve :

IsmetQorraj,Agim Kukleci,Mujë Mehmetaj dhe Sali Hadërgjonaj




A qan sot Deçani
A dënes Kosova
A përloten fëmijët
A zhgrehen në vaj
Ato Bjeshkët e Nemuna
Për vdekjen e tyre
Si ta zotëroj vetn
Kosovë
Ti ke rrënjet te Sumerët
Ti ke këngën
Në trollin gjakndezur
Se ky Dhe
Në çdo thërrime
Ka gjakun e dëshmorëve
Udhëtarë
Që sot a nesër
Kaloni
Pranë Lapidarëve të dëshmorëve
Një përshëndetje ju lutem
Në kalim
Se këtu…
Katër dëshmorë i zuri gjumi
Nga draper i Sinagogës


(Flori Bruqi,”Zjarri i diellit’’,Prishtinë,1995,
Bibloteka “Lumi i Bardhë”, Katalog:891.983(497.1)-1. )

2.

Marsi i ngrirë në shpirtin arbëror 


(Rënies heroike të famlijes Jashari)

Marsi i ngrirë shkriu borën përjetshëm
Era frynë e shpirti i pamposhtur bie theror
Nga dhembja e pa fjalë deri në palcë të tokës
Që shpon dhe gurin në kujtesën e etnisë
Luleborat paralajmëruan pranverën
Pas Njëqind vjet të historisë së ngrirë
Mbi shpirtin e plagosur të gjakut arbëror
Me thonjë shqiponje
U varros robëria
Në kujtesë të etnisë
Krejt shenjtas i fal gjakun e vet përjetësia
Pa maraz
Ç ‘ bëhet,na thuaj
Po vdesim të gjithë
Nga thundra e huaj!
Jo,
As dhembje
As lotë
As fund idilik
Marsi po shkrinë
Rruga e frymëmarrjes po frynë
Pranverën askush më smund ta ndalë
Në zemër të gurit Lulebora do çelë
Dhe n’ shpirtin e gjakut arbëror farën do mbjellë



08.Mars 1987



3.

Vështroj diellin me sy


Horizonti sot është hidhëruar
Në njollën e kuqe të Diellit,
Në shikimin tim lakmitar
Syjtë vezullojnë shlirshëm,
diku përtej Thepave
Shoh me Shekuj një Pikë të madhe - të Zezë!

Pareshtur mes meje, Diellit e Hyjit,
atje përtej Thepave të Zinj
Vezullon Kuçedra futë,
E di, ajo është kob, kobi ynë!
E unë si i marrë sodis Diellin,
Mendoj Luftën e Lavdinë-
E trimave ndër mote!

4.

Për tim bir dëshmor

(Të gjitha nënat vuajnë kështu si unë).

Mollëzat i kishte të zbehta…
Fytyrën e kishte të përhumbur
Nga frushullimat e plumbave ...

Nga larg dëgjohej cicërima e zogjëve të malit
Ata kërkonin një kokërr grurë
Sepse ata ishin të uritur...

***

Nëna në ëndrra shpesh të puth
duart tua të njoma
shpesh bisedon me ty çdo natë
Qeshët me qeleshën tënde të bardhë
me duçat e duhanit që i ruan në gji…

Verat shpejtë po shkojnë, bir
u bënë hiq më pak se 17 –të!

-Me thoshe:
Nënë,shpejt do të vjen Pranvera ...
Tok me Lirinë !!!

Dhe dimri tash erdhi,
Koha është të shtrihem në shtratin tend bir !
Vetëm jam –e mbi gjoksin tend,
Bijë, shpeshëherë i dashuri Bir.

Dëgjojë oshëtimen e Tokës -
Në dhoma hynë heshtja …

Vallë athue ku je?

-Ku është zëri yt,bir ?!


5.

Rekuem i përligjur

Prej gjakut e zemrës s’mund të dalë

siç u dogjën të tjerët s’dua të digjem

ç’donin ziliqarët në kopshtin e Edenit

mollën e Eridës në dorë që më lanë

ditë pas dite prej zemërimit të përligjur

nga trishtimi

Zeusi s’e fal Prometeun

pa ia treguar fshehurisht intrigën

dashuritë digjen e përvëlohen

sa fort

brenda çdo ëndrre vuan zemra vetë

udhë u deshën që djajtë të risjellin

poshtërimin e zbritur nga Olimpi i lartë

të lënë shtrëgatën… e të vrasë njerëzinët

edhe lotët kur djegin shpirtin së brendshmi

më ngjan se më hiqet i rëndi mallëngjim

një këngë ilirishte përftohet fshehtësire

e vjen një kohë letargjie me gjëmimë


6.

Shpresa të djegura

Me çantë mbi shpinë të mbushur plot mall

rrëzë supi rripat e saj fort të shtrënguar

të rrezikuar frikshëm endeni nëpër vargmale

nëpër dhëmbë fatziun fajtor duke mallkuar

Shikimi i nënëmadhes si shqiponjë pas e ndjek

klithma djemsh mbetur ikona nëpër pragje

një dashuri e braktisur shpirtin tuaj e djeg

lot që mundin burrërinë e shkasin mbi faqe

Gra zemërngrira presin në ankth zhytur

veten mallkojnë që nëna s’i bëri dot djalë

motra kërthinj prej trishtimit të mbytur

dhimbje e pamatur që gjunjëzon dhe djajtë

Mërgim mëkatar, mijëra varre bosh ke lënë ti

nënat kobzeza, që s’kanë një gur ku të qajnë

vejusha të pafat ngado mbjellë si tulipanë të zinj

fëmijë që prindërit në prehër dot s’i mbajnë

Emigrant, fjalë mizore që s’di të falësh kurrë

dete lotësh mbush e mallin kudo ti e mbjell

zemra nënash me gozhdë mbërthyer në mur kujtimi

përcaktor njerëzish që tonelata dhimbjesh sjell…!

në shpresat e djegura vret dhe qan trishtimi…


7.

Në këtë botë gjithçka gjykohet

Edhe ky qiell i huaj sonte…

më trishton me sy vetmie,

prandaj dua brenda një gote

të shuaj trishtime largësie…

Mbi duar shikoj si në magji

si rrëshqet pikëza e lotit,

ajo ikën në fund të gotës,

rrokulliset si era e motit…

Dua gota ime të përmbyset,

të thyhet përtokë e zbrazët…

Dëgjoj zemrën që më dridhet,

ngre kryet nga yjet e largët…

Mbi trupin tim gjithçka ndahet

dëgjoj, tingulli nuk bie si dikur,

një dorë e ndarë diku zgjatet,

një këmbë më ecën e këputur…

Shpirti thërret fatin e shtrembër,

dua të më shikosh drejt, po ktheu!

Mos vallë jam në ndonjë ëndërr

ndoshta, kupa e mallit më dehu…

Në këtë botë gjithçka gjykohet,

edhe një i lot i derdhur kot fare!…

Më shumë se kurrë kuptohet,

kjo klithma jonë shumëvjeçare…

Mjerimi sërish shpalos flamujt,

mbi varfërimin e shpirtin njerëzor,

thërret gjithkund shtatoret e bruzta,

jetimët barktharë të shekullit të vonë.

Nuk është risi, po kthim i pamjes së rëndë

në kohën e perënduar që kemi zgjedhur,

u kthye prapë për t’i trandë hipokrizitë…

me premtimet nëpër plehra hedhur.

Shpresa më thotë se po shpresoj kot,

e mali ngërdheshet nga larg me zili….

duart kullojnë gjak të përzier me lot

nga prangat e kohës vrastare pa drejtësi.

Lutjet kafshohen dhe shiten në altar,

zotni, sa do, sa të bën haku i vështirë?

Më prit ore, të bëjmë një herë pazar!

Dhe vrava për të fundit herë vargun e lirë….



8.


Meditim pas një udhëtimi


Kush jam unë për të pritur gjithnjë

Një copë liri po aq të vrarë

Unë që tash e dy mijë vjet udhëtoj

Me sagën e pikëlluar

I përbuzur dhe i humbur nëpër botë


9.

Te Shatërvani

Vetmitar i përbotshëm lagur në shi

Kur rri pranë këtij shatërvani

Më ikin pasionet ngadalë

Këtu në qytetin historik

Mistika rri sall maraz

Përse s’jam përherë pranë tij

Për t’i përqeshur lavdëruesit e marrë

E Lumëbardhi ecën

Pret t’ia them një romance

Të dashurës t’i dhuroj trëndafila

Majë Kalasë me kantatë lirie

Të mos humbas si Sizifi

Nganjëherë të afrohesha

Për të ikur përgjithmonë nga shqetësimet


10.

Gjiri i Artës

Iliria po tkurret

E dashura ime më ngjitet krahëve

Përgjërimi më djeg për gjithnjë

Sesi m’i përbuzin të parët e mi

Të shpërngulur verë e dimër

Kopshtet lënë bosh

si hëna pa yje në qiell

Joni mjerisht sonte përzihet me dallgë

Gjarpri m’i kafshon plagët

Mbi Gjirin e Artës

Digjen ëndrrat e kobshme

Të Bubulinës

Gji i egër dhe grua e bukur

Asgjë s’doli nga mallkimi i atdheut

11.

Kënga e liqenit të Pogradecit

Nositë të butë të egër me zëra ritmikë

S’lenin në heshtje as Lasgushin

Dhe unë për çdo ditë lundroj

në mendime si Erosi

Të zhbëj intrigat e botës melankolike

Në këtë rrugë hënore

Duke shkelur bregut spërkatur nga valët

Më ringjallen kujtime të së shkuarës

pa helm të bëj një puthje reale

jo si në përrallat e 1001-ve

Dhe kur dielli ndrit mbi liqe

Kufiri zhduket nga dashnorët e arratisur

Besojnë se zgjohen me pasion

Për të përmbysur trishtimin e ëndrrës

Me lot të shkrirë qesha si i çmendur


12.

Engjëlli ikën një çast

Vetëm ëndrra për të dashur mungon

Mbretëresha ime

Ashtu siç më erdhe ditën e parë

Mbase do vish sërish

me aurorën magjike

Për të mos u ndarë kurrë më

As isha unë që bëra diç për të larguar

Shqetësimin e beftë

Moj zonjë e humbur dherave të huaj

Engjëllin e ngushëlloj

E ti dikur më thoshe

më duaj

Unë të thosha mos më duaj

Dhe mos ik nga unë

13.

Ujë dua të pi sin ë Epir

Asgjë s’është harruar

kanë ikur korbat para syve të mi.

As koha e mjegullt nuk ëahtë më

As besojnë se Trimi është kthyer

Me një ferman si Skënderbeu

T’ia jap Adem Jasharit

Para kullës të ndodhë betimi.

Udhëkryqet përshpërisin

Shtëpitë akoma digjen

Kohë më kohë diçka ikën.

Ujë dua të pi sin ë Epir

Krojeve të Qyqavicës.

Ndryshimi absurd mund vdekjen

Tek mbesin vetëm iluzionet

Atdheu im s’më vret

Dhe martirët janë të shenjtë.





14.


Lajtmotiv i sinqertë



U këndoj të thjeshtave

të urtave

fjalës së dashur

dritës së qartë

të gjitha ëndrrave

më ljtmotiv të sinqertë

të gjitha këngëve

përherë me krryerresht

Femrave

Ejani në këngë

Nëna dhe motra

të dashura gra

hyni në këngë

në lindëm nga këngët Tuaja

nga zëri Juaj

morëm këmbë

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar që editohet nga njëfarë ekstremisti dhe terroristi antishqiptar nga Shkodra, m...