Të flasësh me veten të bën mirë

Të folurit me vetveten është një shenjë çmendurie, por studime të reja tregojnë se në fakt, një praktikë e tillë mund të bëjë mirë në jetën e përditshme. 

Një studim i Universitetit të Pensilvanisë arriti në përfundimin se të folurit me veten ndihmon dukshëm në rritjen e përqendrimit dhe përmirëson kujtesën.

Përshembull, nëse dikush nuk është në gjendje që të gjejë çelësat, duke thënë “çelësa, çelësa, çelësa” me vete, ka shumë gjasa që të kujtohet ku i ka vendosur.

Studimi tregoi se nëpërmjet shqiptimit të fjalëve, truri është në gjendje të fokusohet më shpejt drejt arritjes së objektivit të kërkuar.

Për të provuar këtë aftësi, studiuesit bënë një eksperimente mbi grupe prej dhjetëra personash, të cilëve iu kërkua që të gjenin diçka të rrallë, si gjalpi i kikirikut, në një supermarket të panjohur për ta.

Të ndarë në grupe, vullnetarët duhet të kërkonin në tre mënyrë, disa duke mërmëritur vazhdimsht “gjalp kikirikësh” në mendjen e tyre, të tjerë duke marrë udhëzime se ku ndodhej gjalpi dhe grupi i tretë, pa asnjë udhëzim, por me kushtin që të kërkonin normalisht, pa folur me vete.

Rezultatet ishin të qarta dhe pothuajse në çdo rast, njerëzit që flisnin me vete arrinin të përmbushnin detyrën e gjetjes së gjalpit të kikirikut më shpejtë se të gjithë të tjerët. 

Menopauza, një fazë fizike apo psikologjike?

Facebook3

Menopauza është një fazë e rëndësishme dhe e pashmangshme në jetën e të gjithë grave. i konsideruar shpesh si moment i fillimit të plakjes, ai është një moment që krijon probleme jo vetëm fizike, por mbi të gjitha psikologjike tek gratë. 

Pikërisht, për të folur rreth kësaj faze të jetës, në “Pasdite” ishin të ftuar katër gra, Linda Kalemi, një instruktore sporti, Mira Pirdeni, aktiviste e moshimit, Silvana Baltadori, një grua në karrierë dhe figurë e njohur televizive, si dhe Asije Koprencka, një pedagoge me njohuri të thella të fushës psikologji.

Koprencka: Menopauza, vështirësitë kryesore janë ato psikologjike

“Frika nga menopauza është e zakonshme, pasi është trashëguar nga opinioni, nga nënat, porn ë të vërtetë ajo është vetëm një periudhë e natyrshme e jetës. Është aq e natyrshme sa edhe ardhja e ciklit apo bërja nënë e të gjitha grave”, deklaroi Znj. Koprencka.

“Ky opinion mbi menopauzën ka ndryshuar dhe studimet e kohës së fundit tregojnë se gruaja është më e pjekur dhe ka një lidhje më të mirë midis trupit dhe shpirtit. Është e rëndësishme që ndryshimet e trupit duhet t’i përballojë shpirti dhe në këtë moshë, një grua është më e përgatitur se kurrë për këto ndryshime”.

Sipas Koprenckës, problem me menopauzën lidhet ngushtësisht me mënyrën se si konceptohet në ditët e sotme bukuria femërore. “Bukurisë së femrës i kushtohet më shumë rëndësi se duhet. Por, kjo vetëm në vendet perëndimore. Ka shumë raste dhe kultura të tjera, ku menopauza është një moment i lumtur. Përshembull, në Indi, pas përfundimit të ciklit, gratë mund të qëndrojnë me burrat, të hanë me ta, të mos mbajnë asnjë mbulim në fytyrë dhe për gratë që i përkasin kësaj kulture ky moment fizik është shumë i mirëpritur nga pikëpamja psikologjike”.

Duke u ndalur tek ndryshimet që ndodhin me menopauzën, pedagogia shtoi: “Është e qartë që ka disa ndryshime të rëndësishme biologjike, me vezoret që nuk prodhojnë më vezë dhe hormone që krijojnë ekuilbër dhe bukuri, por ky nuk është fundi i botës dhe nuk do të thotë që gruaja nuk është më e bukur. Personalisht, mendoj se mosha 40-50 vjeç është shumë delikate në shumë drejtime dhe shumë prej problemeve vetëm sa i faturohen menopauzës. Është një periudhë kur shumë gra kanë probleme bashkëshortore, kur fëmijët largohen, kur shumë kanë probleme ekonomike dhe janë të pakënaqur nga karriera, por kjo nuk do të thotë se shkaktare për këtë është menopauza”.

Kalemi: Nëpërmjet sportit s’kam përjetuar asnjë shqetësim

Linda Kalemi, një instruktore fizike, beson se nëpërmjet mbajtjes së trupit në formë, është shumë më e thjestë të përballohet kjo fazë e vështirë e jetës së një gruaje. Duke dëshmuar përvojën e saj personale, Zonja theksoi se nëpërmjet marrjes me aktivitete sportive, ka qenë në gjendje që mos ta kuptojë ndonjëherë as kur i ka nisur menopauza dhe as kur i ka përfunduar ajo.

“Është një shprehje që thuhet se 40 vjeç fillon jeta dhe unë e besoj me të vërtetë këtë. Duke qenë se kam jetuar një periudhë jashtë, kam kuptuar se atje është më e lehtë për t’u përballuar, pasi ka më shumë informacion. Megjithatë, e para dhe kryesorja është që vetë femra nuk duhet të mendojë që po i mbaron jeta, siç jam kundur mendimit se jeta ndryshon me hapa të tillë si martesa apo bërja nënë. Menopauza është një stad që vjen dhe kalon natyrshëm, ashtu si të gjithë të tjerët në jetë”.

Duke u përqendruar tek përvoja e saj personale, Kalemi shtoi: “Shpesh më pyesin nxënëset në palestër a kam hyrë apo jo në këtë fazë, por gjithmonë u përgjigjem se nuk e di dhe realisht nuk e di. Sporti të krijon gjithashtu afsh, rrit qarkullimin e gjakut, të bën më energjik gjithmonë, prandaj disa nga simptomat më të këqija mbase shmangen kështu. Besoj se është e rëndësishme që të bëhen kontrolle hormonale, por dua të jap një mesazh: Nga përvoja ime dhe klientëve  të mi, kjo situatë s’është e prerë me thikë. Ky është një moment që duhet ta  shtyjë femrën ta shijojë jetën dhe personalisht, në këtë fazë e dua jetën më shumë. S’ka përse të më trembë, do punoj, do jem më aktive, sepse s’dua ta shkurtoj jetën, por ta zgjas atë, por jo vetëm me vite, por edhe me cilësi”.

Pirdeni: Si mësova të përballoj një “ferr”

Një akviste e moshimit, Znj. Mira Pirdeni tregon se ka pasur shumë të vështirë të përballojë vështirësitë e shumta që i krijoi menopauza. “Deri në momentin kur u shfaqën simptomat e para, nuk kisha shkuar asnjëherë tek mjeku, kisha qenë gjithmonë shumë e shëndetshme dhe nuk kisha vuajtur asnjëherë. Mbase edhe për këtë arsye nuk kisha informacion, se dija që do të kisha vështirësi të thella si anemia. Kalova në anemi nga menopauza, por duke qenë përsëri e shëndetshme, e neglizhova dhe e dëmtova shumë veten, pasi pasojat u rënduan edhe më tej”.

Si rrjedhojë e përparimit të anemisë, në trupin e Pirdenit u shfaqën sëmunde që i dobësuan dukshëm sistemin e saj kockor. “Përfundova me osteoporozë, artrozë të gjunjëve, nuk ecja dot, nuk i hipja bicikletes, nuk vishja dot këpucë me taka, nuk zbrisja lehtë, isha pa humor dhe u dëshpërova. Unë kisha një profesion që lëvizja shumë dhe kisha aktivitet të ngjeshur shoqëror, por jo më larg se tre ditë më parë, takova një grua belge, që nëpërmjet dy pikave që vendoste tek kyçet e dorës, arrinte të shmangte afshet e saj”, dëshmoi Pirdeni.

Në argumentin e saj, ajo deklaroi se pavarësisht se gratë kanë në dorë të zbusin pasojat, ato duhet të përgatiten gjithsesi për disa ndryshime problematike në jetën e tyre. “Sado aktive të jesh, ka disa që e kalojnë shumë lehtë dhe të tjerë qe kanë të vështirë, por secila grua vuan pasojat e saj. Unë fillova të lexoj dhe të informohesha, kështue kalova. Kuptova që kockat s’mund të forcoheshin më, kështu që forcova muskujt dhe kështu ia dola. Kjo, edhe falë meritës së një shoqes sime, një zyshë baleti, që më ftoi në palestrën e saj dhe atje nisa të praktikoja balet dhe lloje të tjera kërcimi që në ndihmuan të mbetesha në formë”.

Baltadori: Çelësi për të luftuar menopauzën është informacioni

Ndonëse ishte dakord me mendimet e parafoleseve, Zonja Baltadori argumentoi se informacioni është kryesori për të përballuar një menopauzë të suksesshme. “Duke qenë se është një sfidë personale, gruaja duhet të jetë sa më e informuar dhe është e këshillueshme të ketë një barometrër shëndetësor, që është informacioni dhe kultura për menopauzën. Personalisht, nuk më frikëson, por jam edhe e përgatitur për atë që do të ndodhë me trupin tim”.

Sipas Baltadorit, “në të vërtetë, femra ka tre cikle në jetën e saj, cikli pa menstruacione, kur një femër është ende vajzë. Cikli i dytë, kur është pjellore dhe kur arrin kulmin e bukurisë, realizimit të saj dhe kreativitetit e më pas vjen menopauza, që më shumë se një cikël fizik, është psikologjik. Sidoqoftë, trupi i një gruaje fillon të përgatitet që 40 vjeç për menopauzën dhe shfaqen shenja të shumta, si ndryshime në lëkurë, jeta seksuale ndryshon sepse edhe dëshira ndryshon, flokët dobësohen, cikli s’ka atë gjatësi si më parë, ditët afrohen me njëra tjetrën, ndodh përjetimi i një neuroze të lehtë, e humbjes së kujtesës. Kjo është një periudhë e uljes së krijmtarisë. E thënë qartë, është një periudhë jo e mirë për femrën, është një moment kur duhet të kujdesemi më shumë për veten dhe çdo grua ka përgjegjësi individuale në këtë drejtim”. 

Top Story, Nano vetëofrohet President

Fatos Nano, në një intervistë eksluzive për “Top Story”, pranoi për herë të parë publikisht ambicien e tij për t’u shndërruar në presidentin e ri të Republikës. (INTERVISTA E PLOTE) 

Cilët janë skenarët e mundshëm? Cili është pozicioni i tij aktual në politikën shqiptare, platforma që ka dhe shanse për t’u zgjedhur. Cili është raporti i Nanos me përfaqësuesit kryesorë të politikës, Berishën, Ramën e Metën si dhe forcat që ata përfaqësojnë?

Por, mbi të gjitha, përse duhet të jetë ish-kryeministri, njeriu që flet nëpërmjet heshtjes së tij që prej vitit 2009, presidenti i ardhshëm? Të gjitha këtyre pyetjeve, i dha përgjigje intervista e plotë 

E para dhe më e rëndësishmja, unë do të takoj të gjithë drejtuesit e partive të pranishme në Kuvendin e Shqipërisë. Kryeministrin, kryetarin e opozitës, zotin Meta, Mediu, Idrizi dhe zotin Dule

Fatos Nano 
Ish-kryeministër

eksluzive, që mund të lexoni më poshtë.

Top Story – Zoti Nano, mirëseardhët në “Top Story”. Riktheheni pas një kohe të gjatë pa folur, ndonëse ju jeni në gjendje të flisni edhe me heshtjen tuaj.
Fatos Nano – Unë besoj se ka gjithmonë një kohë për të folur, duhet të ketë, është e dobishme gjithashtu të ketë edhe një kohë për të dëgjuar ose për të folur nëpërmjet heshtjes. Të gjithë kemi nevojë, veçanërisht në debate që ju i sollët në një sintezë të një pjese të historisë politike që na bashkon. Ka shumë nevojë për reflektim, për të menduar përpara se të ushqejmë konfliktet me emocione të tepruara.

Top Story – Pavarësisht kundërshtisë që aksionet tuaja politike kanë prodhuar ndër vite, është fakt se prodhimi juaj ka qenë gjithmonë pozitiv, si në 2005-n, që ishin zgjedhjet e vetme të pakontensuara dhe ju ishit humbës i atyre zgjedhjeve. i dhatë vendit stabilitet me presidentin në 2007, ndonëse fituat shumë armiq mes radhëve tuaja. Por, pa u zgjatur më gjatë, po ju shtrojmë që në fillim një pyetje konkrete. A do të jeni ju kandidat për të pasuar Bamir Topin në rolin e presidentit të Republikës?
Fatos Nano - Duket sikur po hyjmë në një temë, por kjo është një pyetje për të dalë nga tema. Me një batutë, dua të them që nuk jam kandidat, nuk jam kandidati më i rëndësishëm për Shqipërinë në 2012, pasi vetë Shqiëpria është kandidate edhe është shumë e rëndësishme të fitojë statusin e merituar dhe të vonuar për t’u antarësuar në Bashkimin Europian në procesin që ka nisur. Më lejoni të them me vërtetësi që si politikan dhe qytetar i përgjegjshëm, kam bërë një ofertë, kam ofruar dijet dhe përvojën time, aftësitë dhe kapacitetet, për të shërbyer që klima e sotme politike të ndryshojë, që marrëdhëniet midis politikës dhe institucioneve të jenë më progresive dhe nxitëse për të kryer detyrat e tyre ndaj qytetarëve dhe publikut. Pra jam ofruar duke kontaktuar të gjitha palët, kam bërë të qartë që jam i gatshëm për të konkurruar në garën e sivjetshme. Ndërkaq, ky është vetëm fillimi dhe jam këtu për të deklaruar hapur, nëpërmjet jush, si për konceptin, frymën dhe vizionin për të cilën e bëj këtë ofertë dhe të gjitha veprimet që duhen ndërmarrë dhe produketet që do sigurojë.

Top Story – Megjithatë, në bazë të kushtetutës, duhet që një parti t’iu kandidojë. Çfarë do të tentoni ndryshe nga 2007 kur në një farë mënyrë u vetëkandiduat edhe atëherë?
Fatos Nano - E dobishme dhe shpesh e mangët në politikën shqiptare është zgjerimi i hapësirës për dialog, negocim, mbi bazën e të cilit, edhe palët të njohin me njëra-tjetrën, natyrisht të njohin personalitetet që ofrohen dhe janë të disponueshëm për t’u zgjedhur me funksione të rëndësishme, të cilat pa dyshim kërkojnë mirëkuptim, filtrim nga ana e politikës. Në raport me shfaqjen ose pamjen tradicionale të garave dhe të fushatave që jemi mësuar me të kaluarën, unë këtë herë, meqënëse publiku më njeh, kam preferuar të negocioj, të paraqes më afër në faktorët politikë të rëndësishëm konceptin dhe vizionin tim, duke krijuar kështu një proces që do t’i shërbente vendit dhe jo mua. Një proces të rivendosjes së besimit mes politikës dhe institucioneve, të prishur në disa raste mjaft kritike dhe jo thjesht në atmosferën mjaft simbolike të 100-vjetorit të pavarësisë së shtetit tonë të përbashkët, por sidomos në pragun e takimeve të rëndësishme dhe vlerësuese të institucioneve euroatlantike që ndjekin statusin tonë.

Top Story – Përpara se t’iu pyes për përmbajtjen e ofertës, është me interes të publikut të dijë se me cilët faktorë politikë keni kontaktuar ose do të kontaktoni? Cila është formula e re që kandidatura juaj do të futet në Kuvend?
Fatos Nano – Vlerësimi i palëve, duket se në këtë çështje nuk kanë kontradikta me njëra-tjetrën, që vendit i duhet një proces sa më transparent, mundësisht sa më konsensual, një proces, që nëpërmjet procedurës për të seleksionuar zgjedhjen më të mirë i shërben vendit, të shërbejë gjithashtu për të rizgjedhur palët në njohje më të thellë të angazhimeve ndaj atdheut dhe zhvillimeve të demokracisë, ekonomisë dhe jetës shoqërore në referencë të BE-së. Duhet të rifitojmë besimin që mund të punohet së bashku, pa lënë pozitat e konkurrencës në gara elektorale dhe të rikthejmë besimin tek axhenda më gjithëpërshirëse në dobi të përparësive, integrimit apo të kurimit të plagëve të tranzicionit apo konflikteve politike që e sqarojnë atë.

Top Story – Dy javë më parë në këtë studio, spektiku Mustafa Nano, ju konsideroi si kandidaturën më të mirë për të qenë kreu i shtetit, pasi sipas tij, ju s’do të bëheshit palë me asnjë prej kryeministrave të ardhshëm potencialë, por nga mazhoranca ju quajtën të mundshëm vetëm si një kandidaturë e fundme për të shmangur zgjedhjet e parakohshme, ndërsa tek Partia Socialiste shiheni si mjet presioni ndaj Ramës. Nëse doni të dilni kandidaturë konsensuale, me të dyja partitë, a duhet të bëni të paktën një paqe formale me Partinë Socialiste?
Fatos Nano – Pyetja ka disa elemente që dua t’i trajtoj njëri pas tjetrit. E para dhe më e rëndësishmja, unë do të takoj të gjithë drejtuesit e partive të pranishme në Kuvendin e Shqipërisë, kryeministrin, kryetarin e opozitës, zotin Meta, Mediu, Idrizi dhe zotin Dule. Besoj se është në detyrimet kushtuesuese jo vetëm të presidentit si simbol i unitetit kombëtar, por edhe i çdo aspiranti në këtë funskion publik, që të gjejë hapësirat maksimale për të përfaqësuar, dëgjuar dhe integruar të gjithë, me gjithë pasuritë dhe vlerat individuale apo komunitare, në procesin e madh të unitetit kombëtar. E dyta që dua të theksoj është se rasti i Mustafa Nanos është ndoshta më epiku, në njërin prej fenomeneve më të shëndetshme të demokracisë sonë ende të brishtë. Megjithëse mban emrin tim mbetet një nga kritikët e mi më të vendosur dhe unë kam qenë shumë i vëmendshëm ndaj tij, ndaj kritikëve të tjerë si Fatos Lubonja, aq sa shpesh bëmë ndonjë humor njerëzor me ta, të tipit ndoshta ju më keni në qendër të vëmendjes, sepse keni emrin njëri emrin dhe tjetri mbiemrin tim. Ndërkaq, nuk kam rreshtur së kujtuari ndaj vetes një parim të rëndësishëm, në raport me kritikën dhe kur ajo është e drejtë dhe kur ajo është e gabuar, edhe kur është jashte kohe apo shënjestre, mirëpris kritikën dhe respektoj kritikët. Do të vazhdoj ta bëj këtë sepse më ka mbajtur në formë të stërvitur politike. Njeriu i mbyllur që nuk dëgjon zëra ndryshe plaket apo humbet aktivitetin politik apo social më shpejt dhe më së fundmi me këtë optikë dua të konsideroj edhe një herë, pjesën e fundit të rëndësishme të pyetjes suaj, atë të marrëdhënieve të mia me partinë së cilës i kam shërbyer që nga themelimi, për 15 vite rresht, nga e cila kam dalë, nuk mund ta mohoj identitetin tim si i majtë dhe si themelues e drejtues me ekipe të gjëra përfaqësues i forcës kryesore të së majtës demokratike në Shqipëri dhe forcës më kontribuese në zhvillimin e vendit në 22 vjet tranzicion dhe marrëdhëniet me të natyrisht nuk mund të ngushtohen, nuk mund të vlerësohen me intervistat, me çdo intervistë apo cdo moment që manifestohet me qëndrime politike të përshtatshme apo konjukturale.

Top Story - Kur flisni për qëndrime të caktuara politike, i referoheni 2009-s kur parashikuar humbjen e së majtës në zgjedhje?
Fatos Nano - Unë s’kam bërë ndonjëherë rolin e Kasandrës pasi nuk kam aftësi mbinjerëzore apo mitologjike, por natyrisht, unë jam profesionist politik, bëj vlerësime objektive, ashtu siç kam vlerësuar ndoshta si një prej kritikëve më të rreptë të PS, fenomenet e mosveprimit me nismën e duhur politike, moskuptimit të principeve dhe koncepteve të reja demokratike në fazat e parë të transformimit të saj në një anëtare të Internacionales Socialiste, ashtu siç kam qenë nxitës dhe promovues i vlerave të reja, karrierave në bazë të meritës, ashtu siç bëra edhe në 2009-n kur pashë shfaqje të kthimit pas, që nuk ndihmonin në rritjen e aftësive konkurruese të partisë sime të vjetër, por asnjëherë ish-parti.

Top Story – Pra Partia Socialiste vazhdon të jetë partia juaj?
Fatos Nano - Unë mbetem i kthjellët edhe në komunikimin me publikun, për të vlerësuar se partite. Në një përvojë shtetare, Partia Socialiste ka drejtuar për tetë vjet në shërbim të vendit, por nuk mund të vihet një parti politike mbi Shqipërinë dhe prandaj mund të kritikohet më lehtë një parti politike, një lider politik, se sa kombi dhe vendi i tërë. E këtu po i referohem spektikëve të pandreqshëm që mendojnë se ky vend nuk do të bëhet.

Top Story – Në këtë kuadër, ka një parti që thotë që ky vend bëhet, Aleanca Kuq e Zi. A keni ndonjë koment për të bërë rreth kësaj lëvizje të re në politikën shqiptare?
Fatos Nano - Nuk besoj se unë, të paktën ose publiku në tërësi, ka informaciomn të mjaftueshëm për të vlerësuar këtë ambicie të saposhfaqur. Natyrisht, çdo kontribut ose vlerë e shtuar është e mirëpritur, nëse freskon energjitë e të gjithëve dhe një pjese të shoqërisë, për të rivitalizuar procesin e integrimit, për të afruar dhe jo thelluar stanjacionin. Në këtë kuadër, e vetmja kritikë që më ngjall kjo lëvizje janë disa slogane, që duke spekuluar me gjuhën e parë, jo me gjuhën e një mendimi të pjekur, me disa slogane nacionaliste, rrezikojnë të bëhen një element ku duke u bashkuar tensioneve ende të pranishme në rajon dhe në vende fqinje, krijojnë rreziqe të paparashikuara. Për fat të mirë, në këtë moment, në Ballkan, me përjashtim të një partie të një koalicioni qeverisës në Serbi, nuk ka parti të tjera nacionaliste në pushtet, që do të përbënin një kërcënim të madh për Shqipërinë dhe shqiptarët në rrugën e tyre integruese.

Top Story - Në këtë poltronë, tre javë më parë Edi Rama, duke krahuar zhvillimet aktuale në Shqipëri, pavarësisht sensit kritik ndaj jush, ju komplimentoi për qeverisjen deri në 2005. Por, pas shtatë vitesh e gjysmë, e njihni zyrtarisht si lider të opozitës dhe a keni patur kontakte më të?
Fatos Nano - Unë besoj se s’më takon mua të njoh apo të mosnjohë titullarët apo liderët e partive të zgjedhura nga familja përkatëse, edhe kur nga kjo familje kam dalë vetë, kështu që nuk besoj se mund t’i dorëzoheshim së bashku kaq kollaj emocioneve personale. Këtu po flasim me publikun, po trajtojmë nevojën e shërbimeve më standarte publike dhe unë gjithmonë jam përpjekur e ja kam dalë mbanë, që të mposht emocionet personale në gjykimin e nismave politike.

Top Story – Kur flisni për domosdoshmërinë e përmbajtjes së emocioneve të ndryshme, i referoheni të shkuarës suaj politike dhe konfliktit publik që keni patur me Zotin Rama?
Fatos Nano - Ka patur reagime emocionale, të gjithë jemi stërvitur duke u rritur, duke u ballafaquar. Nuk besoj se dikush nga ne sot është në një situatë tjetë me më shumë avantazhe. Dikush ka mbaruar ndonjë shkollë standarte perëndimore për profesdonin e politikanit, përshembull në politikën moderne janë disa rafshe, nuk kualifikohesh dot pa përvojën e debatit, konkurrimit dhe ballafaqimit të alternativave me elektoratin. Por, sidoqoftë, më lejoni të mbyll këtë arsyetim duke thënë se po, kur kam drejtuar PS dhe mjaft rrugë institucionale, e kam mirëpritur Edi Ramën si pjestar të qeverisë që kisha në 1998. E kam mbështetur si drejtues së qeverisë së Tiranës që nga viti 2000 dhe e kam mbështetur e nxitur që kur mori teserën për të kontribuar në forume dhe pavarësisht se rrugët, shumë transparante për publikun, janë kryqëzuar me njëri-tjetrën, s’kanë qenë ndonjëherë të mbyllura dhe si pjesë të axhendës së paraqitjes së ofertës sime me liderët legjitim, do të takoj edhe Edi Ramën krahës të tjerëve, kjo pa dyshim.

Top Story – Përveç paraqitjes së platformës, çdarë do t’i kërkoni konkretisht Edi Ramës, që të firmosë një listë me 20 deputetë, t’iu nxjerrë si kandidat i Partisë Socialiste apo t’iu mbështesë si kandidat mbi palët siç ju cilësoi tre javë më pare?
Fatos Nano - Unë besoj, më falni që e riktheksoj, se dobia e vendit dhe e të gjithëve është që procesi të jetë gjithëpërfshirës, të jetë i hapur për kontribute të të gjithëve, natyrisht të çdo përfaqësuesi politik dhe të jetë transparent, pra në sytë e publikut, sepse sa më konsensual të jetë kryetari i ri i shtetit, sa më e gjerë të jetë mbështetja nga Kuvendi i Shqipërisë i kandidaturën së tij, aq më i madh do të jetë efekti për integrimin dhe klimën europiane. Nga kjo pikëpamje, duke e ritheksuar se identiti im idhet me të majtën, vazhdoj t’i kërkoj Partisë Socialiste dhe partive të tjera parlamentare, faktorëve politikë të rëndësishëm, që të konsiderojnë platformën dhe përvojën time, ta konsiderrojnë në mënyrë specifike një faktor shtesë. Presidentët e derisotëm s’kanë pasur në CV e tyre të pasur karrierën ekzekutive si pjesë organike, ndaj unë vlerësoj se është e dobishme që kryetari i shtetit të ketë përvojë qeverisësë gjithashtu. Disa të vërteta që janë imponuar dhe Nano, me 20 e ca vjet përvojë dhe karrierë politike në shërbim të vendit dhe publikut, ka ditur gjithmonë të kultivojë dhe të nxisë një klimë mbipartizane, jo thjesht militante në dobi të partisë politike që i takon. Patjetër që do të marr nisma që i shërbejnë qetësimit, dialogut politik dhe zgjidhjeve me konsensuse të rëndësishme të problemeve të tranzicionit.

Top Story - Meqë po flasim për PS, është e kuptueshme që tek një Nano president, ata shohin garancinë në kuadër mungese të thellë besimi, se ju do të mbikqyrni një process më të ndershëm dhe do të bëni arbitrin e duhur në 2012-n
Fatos Nano - Nuk është vetëm sjellja jotradicionale edhe e politikës, por për fat të keq, më shëmtuar sfaqet në fushat e futbollit që kërkojnë që arbitri të jetë gjithmonë me ta. Nuk besoj se është vetëm ky element mosbesimi ai që rrezikon procesin elektroral që ju theksuat apo që sjell konsenstime të vazhdueshme për rezultatin e zgjedhjeve. Ndoshta ju i vlerësuar zgjedhjet e 2005 sepse i vetmi që mund ti konsensonte do të isha unë, por se bëra, duke synuar të garantoj sipas rezultatit objektiv të zgjedhjeve të 2005-s një tranzicion pushteti të qetë dhe institucional. Kam dorëzuar qeverisjen me iventar dhe jam i kënaqur që pas kaq kohësh disa projekte të zhvillimit kombëtar që lamë përgjysmë janë aktive dhe sot dhe ndërkaq jam i bindur se Partia Socialiste ka maturinë e kultivuar në vite që edhe nëse do të jetë pikënisësja e këtij procesi, mbështetësja për efekt identitetsh historike të përbashkëta, e ofertës sime për të shërbyer, nuk do të synonte ajo e para, pra edhe unë s’do ta lejoja të ndodhte, që të ishte edhe pikëmbërritja e procesit, një shkëmbim interesash komercilae, që edhe në raste të aparencash të një procesi konsensual, do të shkatërronte çdo bazë apo mundësi për të shërbyer në dobi të të gjithëve siç e kërkon detyra e Presidentit të Republikës si përfaqësues i unitetit kombëtar.

Top Story - Ju do t’i kërkoni opozitës që t’iu mbështesë fillimisht mbi palët, si një kandidaturë konsensuale?
Fatos Nano - Jo vetëm nga Partia Socialiste, këtë ofertë do t’ia paraqis të gjithëve dhe do të ishte e dobishme, do të bëj maksimumin e përpjekjeve që më jep mundësi përvoja, për t’i sjellë të gjithë në një mendje që një proces dhe një komunikim gjithëpërfshirës në këtë rast do t’i shërbente vendit dhe axhendës prioritare të tij.

Top Story - Nëse kjo nuk ndodh, nëse ju mbështesin të gjithë, e mendoni si mundësi mbështetjen vetëm nga opozita, ndonëse  ky diskutim varet thelbësisht nga shifrat?
Fatos Nano - Një konsens gjithëpërfshirës për përzgjedhjen e kryetarit do të tregonte maturi dhe përgjegjëshmëri në total. Ka një alternativë tjetër, demokratike, që do të dëshmonte maturinë e demokracisë shqiptare, një ballafaqim kandidaturash, me vota dhe ide, por me kusht, në dobi të garës dhe jo të sfidantit, që palët të mos e shndërrojnë në kacafytjen partizane të radhës, me votat dhe veshët të jenë të hapura dhe të lira pr të zgjedhur më të mirën për këtë vend.

Top Story – Në këtë rast eventual,  63 ose 64 votat e opozitës, mund t’i duheshin edhe vota që Nano mund t’i sigurojë i vetëm nga krahu tjetër?
Fatos Nano - Do të jem sërish në krye të ushtrisë paqes nëse ka nevojë për ushtri. Natyrisht do të kërkoj paqeruajtës në të gjitha forcat politike. Po t’i referohemi librave të shenjtë, ka një thënie që ka marrë forcën e dogmës, bekur qofshin paqeruajtësit e paqebërësit, të gjithë kemi nevojë për më shumë paqëtim e kontribute që shfaqen më saktë dhe më vitalitet, në një konkurrim të qetë dhe sa më i gjerë të jetë konsensusi për paqebërjen, aq më mirë do të arrijë jo vetë instucioni i presidentit, por të gjitha institucionet që të kryejnë misionin paqeruajtës e zhvillues që në këtë rajon është një domosdoshmëri jetike, pasi skifterët e së shkuarës janë ende në këmbë dhe besoj se ne kemi arritur në një nivel zhvillimi dhe nevoje shoqërore, ku jo vetëm qytetarët janë lodhur nga luftënxitësi, por edhe vetë grindavecët janë lodhur nga grindjet që nuk u shmangën dot.

Top Story – Pikërisht në këtë studio, një javë më parë, Zoti Meta nuk u shpreh direkt, por nuk shfaqi një entuziasëm të vecantë, lidhur me kandidatimin tuaj si presidentit. Do të takoni edhe Zotin Meta, por në mungesë të aprovimit të tij, do t’i gjenti gjithsesi “paqeruajtësit”, të paktën dy, brenda LSI-së? 


Fatos Nano - Rikthehemi të njëjtit arsyetim, frymë visioni dhe proces gjithëpërfshirës dhe dobipriruës për vendin dhe liderat e tij politik. Nuk besoj se në epokën e ngrohjes globale do të ndiheshin kaq shpesh dhe kaq papritmas ftohjet e pjeshme. Unë dhe Ilir Meta kemi një histori të gjatë të përbashkët, tashmë 20-vjecare që kemi ditur të bashkohemi e të ndahemi në kohën e duhur apo të gabuar. Një përvojë e tërë, natyrisht një lëndë dhe unë besoj se nga çarja e madhe partizane e politikës shqiptare që pengon dhe funksionim e dinamikën e zhvillimit, do të ishte fare e papreferueshme të kalonm në çarje e fraksionim grupesh brenda partive.

Top Story – E vetmja rrugë…

Fato Nano - Vazhdoj t’i qendroj që oferta që unë sjell të mos ballafaqohet me ndasi të mëdha, përndryshe do mbetet joefikase në procesin e konsultimeve për të siguruar një ambjent,  një klimë, një mbështetje aq të gjërë sa do të qetësonte dhe publikun edhe ecurinë e reformave dhe sfidave që ka vendi në axhendën aktuale.

Top Story - Sfida e platformës tuaj, të paktën nga zhvillimet e fundit, ka vetëm një emër; Sali Berisha… 

(Deklaratë e kryeministrit Berisha, 17 prill: A ka Sali Berisha ndërmend një grup të personaliteve të PD mund të ulet në atë karrige dhe përmbush detyrën me profesionalitet. Konsultime do të bëhen, padiskutim. Me koalicionin, konsultime mund të bëhen dhe me opozitën) 

Top Story - Hapja e dritares së konsultave me opozitën dhe faktorët të tjerë nga ana e Berishës e shihni si pozitive apo negative?

Fato Nano- Është një lajm mirë sepse është një vlerë e shtuar në deklaratat e derimësotme të zotit Berisha. Shprehje gatishmërie për t’u përshirë partia kryesore e mazhorancës në përfshirjen e negociatave,. E përgëzoj!

Top Story – A ju duket i sinqert kryeministri Berisha kur ju quan lider historik të së majtës?

Fato Nano- Nuk kemi as moshën as luksin për t’u skuqur nga komplimentet e ditës. Në prizmin e një historie më shumë se 20-vjecare, si të gjithë protagonistët politikë unë dhe Berisha kemi qenë kundërshtarë të fortë që me përfaqësimin dinjitoz të së majtës dhe të djathës demrkratike, për shkak të autoritetit të madh, kemi ditur, treguar që në momente kyce për zhvillimin kombëtar të bashkëpunojmë, të nënshkruajmë iniciativa për reforma të rëndësishmë bipartizane dhe nga kjo arsye nuk paragjykoj dhe gjykoj deklaratat, por vlerësoj këtë eksperiencë. Nuk kam arsye thelbësore për të vënë në dyshim sinqeritetin e këtyre vlerësimeve.

Top Story - Nëse Berisha ju pranon si kandidaturë, por ju kërkon vendimmarrje të përbashkët për kryeprokurorin e ri, përgjigja juaj do të isht Po Jo, apo vendosin amerikanët?

Fato Nano - Nuk është e dobishme që për funksionimin e një demokracie normale dhe konkuruese me standardet e BE, pushtetet të kontrollohen nga një  dorë, aq më shumë për institucione që në bazë të Kushtetutës duhet të jenë të pavarura. Nuk do të ishte në të mirë as të Sali Berishës, as të Jozefina Topallit. Do të ishte ne dobi që sfida e presidentit të mos kthehet në sfidë për PD, mos trajtohet me cështje me ekuilibrat brenda partisë, nxitje apo balancim karrierash që përpara se t’i shërbenin vendit do t’i shërbenin status quo së balancave brenda PD.

Top Story- Ka shenja të tilla?

Fato Nano - Besoj se shenja të tilla kanë shoqëruar jetën tonë politike  në 20 vjet, nuk është virus i panjohur që u shfaq papritmas. Mendoj se është koha që më gjërë se sa kaq, elita politike të hedhë sytë përrreth e të qemtojnë dhe identifikojnë disa të vërteta të thjeshta nga njerëz me eksperiencë me aftësi, me integritet, me ide, me nisma të dobishme jo vetëm brenda secilit kamp, jo vetëm brenda gardhit, por edhe nga shqoqëria civile. Ka ardhur koha që të zgjerohen kontribuesit dhe rrethi i profesionistëve që mund të sjellin një problematike më aktive në tryezat e politikës dhe vendimmarjes në funksion të strategjise së zhvillimit kombëtar.

Top Story - Institucioni i Presidentit është tepër i lidhur me mbarimin e mandateve të kryprokurorit dhe shefit të SHISH. Kjo detyrimisht con tek disa vleërësime të gjërave në të shkuarën, tek interpretimi i palëve. Ju nuk keni folur për 21 janarin, cili është opinioni juaj për rolin Rama-Berisha në atë ngjarje?
Fatos Nano - Ka një përvojë, ka një realitet me element dhe individë që mund të zgjidhet me respekt të Kushtetutës, të legjislacionit tonë demokratik, të kërkesave të partnerëve ndërkombëtarë. Është  e mundur ruajtja dhe moscënimi i institucioneve të tilla të depolitizuara.  Ju pyetët për 21 janari.  Kam qenë në shtëpinë time e kam ndjekur nga ekrani, nga tarraca e pallatit ku shihej sheshi, ku binte era e barutit dhe flakëve që përfshinë makina apo pemët, mjedisin tonë publik. Nga kjo pikëpamje kam qenë shumë i trishtuar që nga ai moment. Vlerësimi im thelbësor është që kjo ngjarje e rëndë, shumë e trishtuar me pasoja pë Shqipërinë, duket sikur u kërkua me ngulm një fakt tragjik dhe u gjet, u arrit pa shumë vetëdije, pa shumë përgjegjësi, tek fakti tragjik i humbjes së 4 jetëve të qytetarëve të pafajshëm. Shpreh ngushëllimet e mia për familjet e tyre. Besoj se në analizën objektive të kësaj ngjarje të rëndë që nuk duhet të përsëristet, duhe të lëmë të flasë drejtësia, asnjë gjykim politik se zëvendëson drejtësinë, e thëllë gjithanëshme dhe transparente. Nga të dyja palët pati mungesë qetësie dhe përgjegjësie për të manaxhuar si turmën ashtu dhe ruajtësit e institucioneve. Shembullin më të mrië na e dhanë përfaqësuesit e SHBA. Vlerësoj ambasadorin Arvizu që edhe në atë rast dha shembullin dhe mori iniciativën e bërë atë që duhet të bënin palët, paqeruajtësin. Politika duhet të heshtë, të flasë drejtësia.

Top Story – Por si mund të hetojë prokuroria kur nuk mori dot në pyetje gardistët? Presidenti u quajt horr bulevardi, ndërsa kryeprokurorja...

Fato Nano- Jam në dijeni të këtij fakti. Me lejoni të them që gjithkush, përfshirë edhe mua, do të kishte pritur më shumë nga të gjitha palët, do të kishte pritur më shumë edhe nga Presidenti edhe nga prokuroria sepse veprimet e tyre kanë lënë tek mua dhe opinioni sensin e mungesës, sensin e bllokimit, paralizës, mungesës së kurajos për të vepruar në bazë të ligjit.

Top Story - Cfarë duhet të bënte prokuroria kur nuk ndaloi dot të merrte në pyetje gardistët e bashkë me kryetarin u quajtën pucistë të shtetit?
Fato Nano - Nuk mendoj që deklarime të tilla lejojnë institucionet të kryejnë detyrat e tyre. Kam  humbur 4 vjet të jetës time, kam ruajtur emocionet dhe nuk jam përpjekur të mbrohem duke sulmuar drejtësinë, përkundrëzi me durim dhe mbështetje të gjërë politike arrita që atë eksperiencë ta kthej në vlerë të shtuar për kontributet e mia politike. Kur them se edhe drejtuesit e institucionit që ju përmendët kanë lënë sensin e mangesëisë. Presidenti Republikës, ka shumë atribute duke qenë kryetar i shtetit, është sigurimi kombëtar, kryetar i këshillit të sigurisë kombëtare, komandat i forcave të armatosura. Të gjithë këto i japin një hapësirë shumë të gjërë veprimi dhe jo mosveprimi në dobi të qetësimit të situatës. Por edhe veprimti të shpejtë të institcioneve. Kam frikë se presidentit në atë ngjarje dhe rreth saj nuk ka vepruar, reagimi tij aspak politik dhe presidencial.

Top Story – Ju  si do kishit vepruar?
Fatos Nano- Atributet e presidentit në marrëdhëniet me një numër të rëndësishëm të agjencive shtetërore janë të gjëra. Unë nuk kam evidenca të aktivizimit të këtyr agjencive në këtë funksion. Unë e them me modesti që nuk e përjashtoja, që presidenti të shfaqej, të ishte i pranishëm në momentet e para autokritike të ballafaqimit edhe midis turmës dhe mbrojtësve të insitucioneve.

Top Story- Ju ishit faktori që zgjodhët Bamir Topin, jeni penduar për këtë?

Fato Nano - Ne nuk zgjodhëm Topin, zgjidhëm krizën. Ne kontribuam që vendi të mos hynte në një cikël të paparashikueshëm zgjedhjes të përsëritura që nuk do t’i shërbenin vendit dhe objektivit kombëtar për afrimin e vendit në BE.

Top Story - Për kë votuat në 8 maj?

Fato Nano - Kam votuar për dinjitetin tim. Nuk ka shumë vlerë vota ime. Le t’i shmangemi kurioziteteve që nuk ushqejnë përvojën politike. Nuk kam  votuar ndryshe nga qendrimet e shpallura publikisht. Më lejoni të ritheksoj një gjë kryesore. Zgjedhjet e 8 majit ishin, ashtu sic ishin, një prej pasojave të pashmangshme të 21 janarit, klimës që ai krijoi, pra në to edhe pas qetësimt të gjakrave, përballë gjakut të 4 të rënëve, u arrit me shumë tension që nuk lejoi të punonin në qetësi aktorët që përgatitën procedurat, apo modalitetet e kodit zgjedhor, apo përfaqësus të institucioneve zgjedhore. Diskutimi është mbyllur dhe politika duhe të arrijë model sjelljeje zgjedhjet certifikohen nga OSBE/ODIHR nuk ka rëndësi vlerësimi im politik apo individual për rezultatin dhe mbarëvajtjen e tyre.

Top Story - Kolegji zgjedhor, hodhi hije mbi procesin, ndikoi në mosmarrejen e statusit kandidat në tetor. Mendoni që iu vodh mandati i kryebashkiakut zotit Rama?

Fato Nano- Gjithcka ndodhi në 8 maj ndodhi në klimën e presionit të 21 janarit. Institucionet e specializuara kanë mbajtur qendrimin publik dhe institucional për këtë cështje. S’ka rëndësi se cmendoj unë kur edhe termi nuk qendron në raportet ndërkombëtare.

Top Story- Do ishit për një reformë që do të vendoste Gjykatën e Lartë në varësi të KLD?

Fato Nano- Nuk mund të futemi kaq pa menduar në ndryshmin e Kushtetuës, por në 2007 kur edhe ju keni pyetur për 3 prioritete te presidencës eventuale të Nanos kam thënë drejtësia, drejtësia, drejtësia. Mbi këtë bazë besoj që publiku e kupton dhe politika duhet të vlerësojë rolin që ka drejtësia. Liritë e njeriut marrin vlerë kur drejtësia nuk është as e vonuar, as e korruptuar. Besoj se diskutimet profesionale me përfaqësues të drejtëisë, përfshirë edhe KLD, do të mund të drejtonin jo vetëm një sjellje më të mirë, por edhe disa procese më funksionale në arritjen dhe ruajtjen e standardeve të një drejtësie europiane në Shqipëri. Ka personalitete të shquara mes gjyqtarëve, prokurorë, avokatëve, etj që kanë asistuar në mënyrë të privilegjaur do të thoja, më shumë se sa partnerët ndërkombëtare, janë rritur e mund të gjykohen mbi bazën e meritës e jo të filtrave partiake. Janë një sërë mangësish ose veprimesh të sfumuara për shkak të politikës konfliktuale që mund të dilnin në dritë nëse politika merret vesh mes vetes.

Top Story - Mund t’u quaj kandidat për president?

Fato Nano - Jam mbrojtësi më i flaktë?

Top Story – Si po qeveriset vendi?

Fatos Nano- Të jemi koshientë që një mazhorancë e ridalë nga zgjedhjet e 2009, me një platformë të caktuar po qeveris vendin sipas programit të saj, kanë ndryshuar rrethanat, janë faktorizuar e defaktoriozuar mjaft elementë të strategjive. Ajo që mund të thuhet me gjykim të fothtë e racional është që qeverisja ka shumë probleme. Në kohën që po jetojmë duhet të zgjidhim dilemën: qeveria po na fsheh krizën, apo kriza qeverinë? Unë mendoj se më shqetësuese se sa një qeverisje e lodhur është fakti që janë lodhur qytetarët, sepse gjendja më rezulton se është diku midis , keqësimit dhe përmirësimit, efuorisë së qeverisë për pasqyrimin e realiteteve. Duhet të them se ka ardhur koha që me pjesëmarrje më të gjërë se ekipet qeverisë se me një ritën më të lartë, për cdo element, kritik, për kontributin dhe përfshirjen e profesionistëve të patundshëm në të, të krijohen ekipe më të gjërë se sa kaq, politike dhe jopolitike për të rikonceptuar dhe rivlerësuar programet e zhvillimit të qendrueshëm kombëtar dhe për të gjetur formula më produktive në përdorimin, shpërndarjen, rialokimin apo përqendrimin e resurseve e potenciale ekonomike-shpirtërore të vendit për ballafaqimin me krizën dhe tregjet globale. Është koha, stina, detyra për të nisur procesin historik përcaktimin me më shumë pjesëmarrje të prioriteteve të veprimtarisë ekonomike, reformave, sistemeve të shërbimit publik, arsimit dhe shëndetësisë, jo vetëm luftës ndaj korrupsionit, në luftën me sfidat globale, tregjet globale që të kemi jo më larg se pas 10-15 vjetësh një ekonomi të ristrukturuar, arsim cilësor, shëndetësi të e financiar dhe vecanërisht një vend me strukturë ekonomike, shoqërore, më konkuruese në raport me fqinjët dhe në referencë të standardeve të BE ku duam të integrohemi.

Top Story – Ambasadori Arvizu, flet për qeverisje të lodhur, jeni dakort?

Fato Nano-Unë gjithmonë jam dakort me ambasadorin Arvizu. Në vlerësime të së njëjtës frekuencë, për shqetësime që ambasadori identifikon jo vetëm më mua, por me të gjithë për mbarëvajtjen e punëve në vendin tonë.

Top Story - Sot ka takuar zonjën Topalli...

Fatos Nano- Besoj se nuk e mbushim dot të gjithë arsyetimin me emocione kalimtare. Jam shumë vlerësues për veprimin aktiv institucional për përfaqësuesin e SHBA në Shqipëri që di të respektojë institucionet dhe individët.

Top Story - Mendoni që do të ketë rotacion politik në 2013? Cmendim keni për programin e opozitës?

Fato Nano- S’e mohoj vlerën e rotacioneve në demokraci, një nga mekanizmat lubrifikues të elitave politike, të institucioneve. S’më takon mua për të realizuar këtë gjë. Ajo ë unë vlerësoj sipas përvojës sime politike, përmblidhet në ekuacionin: duhet të kemi një opozitë të palodhur, konkuruese dhe të aftë që të shkundë qeverinë nga lodhja, opozita është vlerë në shoqërinë politike, kur lodhet qeveria ta nxisë opozita. Në këtë binom përfshihen të gjitha vlerësimet edhe për mungesat, nuk besoj se vuajmë atë që meritojmë ne të gjithë, mbase dhe politika në vecanti, vetëvuan, paguan kostot e konfliktit, militantizmit me institucionet, përplasjes së politikës me shtetin. Besoj te përvoja që unë kam, 15 vjet me PS, për të lëshuar pushtet në këtë ditë forcimi të shtetit duhet t’i karakterizojë të gjitha forcat politike në Shqipëri.

Top Story- Premtimi juaj për të kthyer paratë në 1997?

Fato Nano- Nuk ekziston ky premtim. Është një spekulim në ballafaqimin elektoral me zotin Berisha, në Shqipëri, qarkullojnë publikisht pa meritë të pavërtetat. Ajo që unë kam bërë është crrënjosjen e piramidave, zëvendësimin e tyre me institucione shtetërore. Një kuletë e humbur nuk zëvendësohet me një drekë apo një pjatë supë. Deri në 2005 përballë një opozite konkuruese dhe të ashpër të zotit Berisha, të ardhurat për frymë të Shqipërisë u katërfishuan, pra nga 700 dollarë në 97 arritën në 2800 në 2002 dhe rreth 5000 në 2005, sot janë tek 8 mijë dollarë. Në thelb janë rekuperuar humbjet dhe nuk duhet të spekulohet kur njerëzve u ofrohen shanse të qendrueshme për sipërmarrësit.

Top Story – Do të shkëmbenit postin e presidentit me një pazar për emrin e prokurorit?

Fatos Nano - Nuk mund të hyj në shkëmbime për gjëra që nuk i kam. Jam gati të ofroj principe, konkurencë dhe kapacitet. Besoj që një proces i rregullt me vendosje besimi brenda politikës do ndihmonte institucionet të përzgjidhnin njerëz dhe figura të spikatura profesionale dhe njerëzore.

Top Story - Kandidatura juaj sot ka një konsensus më të gjërë, për shkak se 3-4 vjetët e fundit ka prodhuar shumë konflikualitet që ju keni tentuar ta shuani, jo pa sukses. Topi në 2007, pa asnjë shpresë tha: unë do jem president në korrik? A mund ta thoni ju të njëjtën gjë?

Fato Nano - Mund të thuhet në mënyra të tjera. Te suksesi i negocimit që do t’i paraprijë zgjedhjes. Procesi nuk ka vetëm ambiciet.

Top Story - Nëse plani prishet edhe kësaj radhe, tentuat në 2002 dhe në 2007, keni deklaruar se do të jeni këtu edhe në 2013. Cfarë doni të thoni, parti të re politike? Kush duhet të ndjehet i kërcënuar?

Fato Nano - Do takohemi prap, sot ta mbyllim me ëmbëlsirën, urimin e shpresën që iniciativa gjithëpërfshirëse që kam ndërmarrë për të afruar palët në procesin e zgjedhjes së kryetarit të ri të shtetit. Është herët për të folur për zgjedhjet e 2013 dhe për cdo plan që lidhet për to.

Dedektivët britanikë hetojnë në Shqipëri

Tre dedektivë britanikë mbërritën në Shqipëri për t’iu gjendur pranë prindërve të moshuar dhe të semurë të një shqiptari, trupi i te cilit u gjend i djegur, përpara disa ditësh, në jug të Anglisë. 

Dedektivët nga Departamenti i Krimeve të Policse së Hampshire, të specilizuar në çështjet familijare, kanë udhëtuar për të vizituar familjen e Agim Hoxhës, ndërkohë që hetimet për atë se kush e ka vrarë viktimën ende vazhdojnë.

Përpara një jave, zjarrfiksat e gjeten trupin e karbonizuar të 29-vjeçarit, Agim Hoxha, në makinen e tij “Mercedes”, ngjyrë hiri. Ndërkohë, policia britanike ka bërë një tjetër thirrje për publikun, për gjetjen e makinës tjetër të viktimës, një “Ford Mondeo”, e cila mund të jetë vendimtare për zbardhjen e vrasjes.

Më shumë se 50 forca policore janë duke punuar për në hetimet për çështjen. Megjithëse dedektivët kanë arritur në përfundimin se z.Hoxha ishte i vdekur përpara se t’i vihej zjarri makinës, ata nuk janë të sigurt se në çfarë rrethanash ka vdekur shqiptari.

Kryeinspektorja Rachel Farrell thotë se policia është duke studiuar qindra veprime dhe deklarata e janë hapur disa linja hetimi, por ende mbetet mister motivi i vërtetë i vrasjes së Agim Hoxhës, i cili ka jetuar në qytetin e Southamptonit gjatë tetë viteve të shkuara.

Inspektorja e policise thote se Agim Hoxha duhet të ketë qenë një person i njohur neper pabet dhe klubet e zones.Vizita në Shqipëri e dedektivëve britanikë mund të hedhë akoma më shumë dritë mbi lidhjet shoqërorë të viktimës, informacione që mund të merren nga pjestarët e familjes, të cilat mund të çojnë drejt zbardhjes eventuale të vrasjes makabre.

Burri urtak i politikës, Sabri Godo

Nga Keze Kozeta Zylo


Jo çdo njeri që mundohet të bëjë politikë, apo kalemxhi që nxin letrat për të shkruar, lë gjurmë në histori apo mbetet në zemrat e njerëzve. Sot në botën e lirë janë me qindra që botojne libra, shkrime, bejte etj...apo hedhin kandidaturën për deputet, ku shumicës prej tyre as që ju dihet emri, ngelen të harruar, ngase gjithmonë maten me hijen e mengjesit... Dhe është dëshpëruese dhe mjerim i madh, sepse shumë prej tyre e quajnë veten politikbërës, sidomos kur populli iu ka dhënë votën, në fakt ata nuk bëjnë gjë tjetër, por veçse dalin të kapardisur me kostume “firmato”, (sic quhet rëndom kjo fjalë në Shqipëri) nga faltorja e Kuvendit dhe ju premtojnë zgjedhësve të tyre, lugën bosh.

Ky mjerim i politikanëve ndjej që do te vazhdojë gjatë, ngase kanë kaluar dekada dhe përsëri shumica e tyre nuk kanë sjellë lëvizje cilësore, por ajo që ata iu kanë lënë votuesve, janë grindjet, sherret, fjalori i pacipë që kanë bërë me njeri tjetrin dhe të gjorët njerëz janë mjaftuar me debatin bajat duke u kënaqur secili sipas mënyrës së shijes së tyre.

Në se njerezit do të jenë shumë të zënë me punët e tyre, me fitimin e parasë, me normalitetin e jetës, kurrë nuk do t’ju ngelet kohë për të diskutuar dhe parë me aq vëmendje të ngjujuar para ekraneve vetëm politikanët apo filmat alla turçe...

Por midis kësaj gjendjeje amullie të politikës dhe politikbërësve, gjen dhe burra apo gra të rralla që kanë autoritetin dhe vendin në krye të oxhakut në fjalë e kuvend.

I tillë do të mbetet në kujtesën e shumicës, polikani diplomat, shkrimtari, plaku i mençur dhe i urtë Godo.
Nuk është e lehtë të gëzosh këto “grada” nga sovrani, pasi ai dhe vetëm ai të ngre në qiell apo të fundos poshtë që të mos ngelet asnjë nishan dhe gjurmë.

Plaku i mençur Godo diti të përballonte në çdo kohë dhe regjim situatat e mprehta dhe mjaft delikate veçanërisht për familjen e tij.

Nje kafe ne hotel "Monark" ne Tirane

Duke qenë dhëndër në familjen Vrioni një nga familjet aristokrate të Shqipërisë të persekutuar nga regjimi i kohës, sigurisht që ka pasur kufizimet e ndryshme nga diktatura për të mos qenë në krye të shumë gjërave të asaj kohe ashtu siç e meritonte Godo.

Ndërkohë ai jo vetëm që kishte bashkëshorte bijën fisnike të Vrionasve të persekutuar keqas, por ishte dhe nipi i burrave të shquar të Kombit, Progonatasit e ndritur të Tepelenës, Ethem, Ismet dhe Selaudin Toto.
Dajoja i tij Ethem Toto ishte Ministër i Brendshëm më 1936 i cili vrau veten pas kryengritjes së Delvinës më 1937, kurse vëllain e tij Ismet Toton e vari publikisht regjimi i Zogut në oborrin e burgut të Gjrokastrës, varur në trekëmëbësh...

Ismet Toto në letrën e shkruar në prag të egzekutimit dhe botuar nën titullin “De profundis”: ndërmjet të tjerash ka lënë dhe këtë thënie brilante:
"Bota nuk është e atyre që ngrohen. Bota është e atyre që digjen”

Dajoja tjetër i ndjeri Selaudin Toto ish deputet i opozitës në Parlamentin e vitit 1945 u pushkatua nga regjimi i Hoxhës.

Plaku Godo vinte me një kapital të çmuar intelektualisht, ndonëse me njolla të mëdha biografike në syrin e regjimit diktatorial, ai përsëri mbijetoi duke shkruajtur romanet më të bujshme dhe më të diskutuara të kohës si Skënderbeun dhe Ali Pashë Tepelena.

Romanin Ali Pashë Tepelena shkrimtari Godo e ripunoi tri herë radhazi, plot kulturë dhe i paanshëm.
Ndoshta iu bashkua mendimit të shumë studjuesve të huaj që thonë: Në lashtësi shqiptarët i udhëhoqi Pirroja, në Mesjetë Skënderbeu dhe në kohët më të reja Aliu, ku për këtë të fundit Bartoldi do të shprehet: “Ali Pashë Tepelena shtypi mesjetën dhe i hapi rrugën qytetërimit, veçanërisht në Shqipëri dhe Greqi do të duhej despotizmi i Aliut për një kohë të re”....

Sa herë do të fliste Plaku Godo nga foltorja e Parlamentit me kënaqësi dhe bindje do të fokusohesha për ta dëgjuar mendimin e tij, kishja etje dhe kërshëri për të rrokur mendimin e mençur, për të cilën ne kemi shumë nevojë.

Ndonëse së bashku me bashkëshortin tim Qemal Zylo gjithmonë kishim pasur plan si TV Alba Life për ta intervistuar shkrimtarin Godo edhe pse jetojmë larg Atdheut në New York, çuditërisht ndodh që disa punë të bukura dhe aq të domosdoshme ngelen përgjysmë. Shkrimtari dhe luftëtari Godo ishte mik dhe përmendej shpesh në familjen tonë, ngase ai kishte qenë shok lufte i afërt dhe partizan në një Brigadë, në një llogore për vite kundër fashizmit me të ndjerin xhaxhain tim intelektualin erudit i plagosur në luftë në mbrojtje të Kosovës, Ismet Gjonin, i cili e çmonte për burrërinë, atdhetarizmin, mençurinë...



Në nje mbasdite të bukur me muzg blu në Tiranë në vitin 2010 pas nje takimi që kishim lënë pimë nje kafe në ballkonin e sipërm me plot lule të freskëta tek hotel “Monarku” në rrugën “Elbasani”, ku për ironi të fatit monarku i dikurshëm i kishte varur në trekëmbësh në qendër të burgut dajon e tij Ismetin...

Biseda rridhte e ngrohtë, e qetë dhe duhet të ishje tepër e vëmendshme për ato çfarë thoshte plaku Godo të cilin më të shumtën e herës duhej t’ja merrje mendimin në vështrimin e thellë dhe të mendueshëm të tij. Kam kujtime të bukura dhe të paharrueshme me xhaxhain tuaj Ismetin, vazhdoi bisedën Godo, ishim shumë të rinj, ideali i Atdheut na bashkoi përgjithmonë, i cili ndërkohë dukej se po binte në mendime, i mbytur nga kujtimet...Eh, kohë lufte më tha!...

Ah, se harrova vazhdoi Godo: Nuk u bashkove me Partinë tonë Republikane, por bukur, bukur që krijuat Partinë Demokristiane e cila erdhi direkt si forcë demokratike pas Repulikanes... Ju keni të drejtë z.Sabri i thashë, por ja nga republikanja juaj u bashkua Zef Bushati, ish n/kryetar I Republikanes, i cili sot e ka lënë Partinë Demokristiane dhe ka krijuar partinë “Aleanca Demokristiane”...

Sot për koiçidencë vazhdoi plaku i urtë Godo i kam dhënë intervistë Sokolit, nipit të Ismetit gazetar në TV Top Channel dhe është bukur kur takohesh dhe rrethohesh plot respekt e dashuri nga nipërit dhe mbesat e shokëve që na lanë nga kjo botë, por që unë ruaj me respektin më të madh kujtimet për ta...

Duke e dëgjuar dhe përfituar shumë nga biseda e tij e lamë që gjatë qendrimit tonë atje do të zhvillonim intervistën për teleshikuesit e shumtë të TV Alba Life në New York, por që fatkeqësisht për arsye shëndetësore të tij intervista u la pergjysmë për më vonë...

Godo gjithmonë është paraqitur tepër korrekt në përgjigje në publik, me fjalën e matur ka bërë që t’i dëgjohet mendimi në vendim-marrje të rëndësishme politike, çka më bën të mendojë se jo vetëm ka dhënë një kontribut të vyer për Kombin, por dhe në familje. Kështu vajza e tij, pediatrja e mirënjohur Anila Godo e cila ka pasur dhe postin e Ministres së Shëndetësisë me të drejtë i është përgjigjur gazetës “Koha Jonë” kur është pyetur: “se çdo të thotë të jesh e bija e Sabriut? Ish Ministrja e Shëndetësisë përgjigjet se më tepër ka ndierë përgjegjësi nga fakti i të qenit bijë e Godos, sesa ka gëzuar privilegje!

Politikani dhe diplomati Godo ka qenë bashkëhartues i Kushtetutës, deputet i Kuvendit të Shqipërisë në dy legjislatura, ku ka ushtruar detyrën e kryetarit të Komisionit të Çështjeve Sociale dhe të atij të Politikës së Jashtme. Godo ka lënë një pasuri të vyer për Kombin, shpresoj që historianët me gjykim të ftohtë pas vdekjes siç ndodh rëndom me bashkëkombasit e mi do ta vlerësojnë dhe çmojnë pasurinë e tij, e cila do të ngelet një pronë e patundshme për brezat.

Politikën dhe fjalën e diplomatit urtak Godo duhet ta ndjejmë dhe nga bota e përtejme në Kuvendin e Burrave, kur është nevoja për Kombin tonë të përbashkët!

Ndonëse Sabri Godo pas botimit të tretë të librit “Ali Pashë Tepelena” ka thënë se për Pashanë i ka thënë të gjitha, ne si bashkëkombas të tij themi se ende ngelen për të thënë për burrin urtak të politikës Godo, por e thëna më e madhe për të do të jetë në se ne i vendosim në krye të oxhakut Burrat e mençur të Kombit.

Nga Flori Bruqi



Sabri Godo (8 gusht 1929, Delvinë - 3 dhjetor 2011, Tiranë) ishte politikan, shkrimtar dhe skenarist shqiptar.


 Ka lindur në Delvinë më 8 gusht 1929. Shkollen e fillore e kreu ne Delvinë dhe me pas te mesmen e vazhdoi ne Tiranë ku kete te fundit e la ne gjysme ne vitin e trete ku mori pjesë në luftën antifashiste nga 15 korriku i vitit 1943 deri në maj 1945, kur u kthye nga Jugosllavia.

Ka patur veprimtari të dendur në publicistikë, veçanërisht në revistën "Hosteni", ku ka botuar mbi tri mijë faqe fejtone e shkrime kritike me pseudonime. 





Në janar të vitit 1991 Sabri Godo themeloi Partinë Repiblikane të Shqipërisë dhe ishte kryetar i saj për shtatë vjet. 


Sabri Godo ishte kryetar i Asamblesë Kombëtare të PRSH-së dhe President nderi i saj që pas lënies së drejtimit të saj në duart e Fatmir Mediut. 


Ka qenë deputet i Kuvendit të Shqipërisë në dy legjislatura, ku ka ushtruar detyrën e kryetarit të Komisionit të Çështjeve Sociale dhe të atij të Politikës së Jashtme.

Veprat

"Plaku i Butkës", Roman historik (1966);
Ali Pashë Tepelena, roman 1970
Zëra nga burime të nxehta, tregime (1972);
"Intendenti", tregim (1973);
"Skënderbeu (1975)
"Prova e zjarrit", roman (1977);
"Kohët që shkojnë, kohët që vijnë", reportazhe (1985);
"Ujërat e qeta", roman, (1988);
"Koha e njeriut", roman (1990).
"Udhëtari", roman (2009)

Skenarë

Dritat e qytezës (1983)
Intendenti (1980)


Kryetar i PRSH 1991 – 1998
Paraardhësi: ska
Pasardhësi: Fatmir Mediu
Kryetar i Asamblesë së PRSH-së 1991 – 2011
President Nderi i PRSH-së 1998 – 2011
Të dhënat personale
Lindi me: 8 gusht 1929 në Delvinë
Vdiq me: 3 dhjetor 2011 në Tiranë
Kombësia: Shqiptar
Profesioni: Shkrimtar, skenarist, politikan
Partia politike: PRSH
Fëmijë Anila Godo

Kur Serbia është në siklet

Shkruan:Faton ABDULLAHU

Sa më shumë që mund të jenë të pakënaqur qeveritarët e Beogradit me zhvillimet e fundit në Kosovë, sa më shumë që këto zhvillime mund t'i përdorin opozitarët radikal atje kundër Tadiqit dhe politikave të tij nacionale, aq më shumë ky i fundit është i shtrënguar të bëjë diçka në raport me Kosovën, për ta dëshmuar të kundërtën e asaj që thonë opozitarët dhe për t'i amortizuar sulmet, sidomos të radikalëve serbë, por jo vetëm të tyre, por edhe të shtresave të gjëra, të cilat ende duket se ushqehen me shpresën se Kosova nuk është e humbur dhe se duhet bërë diçka që ajo, nëse jo si dikur të bëhet pjesë e Serbisë, atëherë së paku të mos jetë shtet i pavarur dhe stabil. Nëse nuk shihet nga kjo prizëm gjendja aktuale në Serbi, konkretisht raportet Kosovë-Serbi, nëse nuk kuptohet nacionalizmi serb edhe te Tadiqi edhe te shtresat e gjëra të popullsisë, sidomos asaj rurale, nuk mund të kuptohet drejt, për më keq mund të interpretohet jo mirë dhe gabueshëm, arrestimi i dy policëve shqiptarë nga Ministria e Punëve të Brendshme e Serbisë. Por, le ta shpjegojmë gjithë këtë ndodhi nga kjo qasje në të cilën po aludoj.
Kohëve të fundit ka indikacione të forta se Serbia nuk do t'i mbajë zgjedhjet në Kosovë, të cilat më parë askush nuk i ka penguar që ajo t'i organizojë ato, disa përfaqësues evropianë kur erdhën në Prishtinë por edhe nga Brukseli thonë se tani pas fusnotës së pranuar nga Kosova, që ishte një kompromis i madh dhe goxha problemor, do të punohet seriozisht në atë që edhe pesë vendet tjera të BE-së që nuk e kanë njohur Kosovën, ta bëjnë këtë në një të ardhme të afërt. Në anën tjetër, fusnotën e pranuar, e të cilën Tadiqi e konsideron fitore të tij e refuzoi një mekanizëm i rëndësishëm, Parlamenti Evropian, kurse ditë më parë Daçiq nuk u kthye i entuziazmuar nga vizita në Moskë, ku ishte ditë më parë, sepse nga atje nuk pati ndonjë premtim konkret nga ana e kryediplomatit rus për ndonjë ndihmë, përveç asaj se Moska do ta ndihmojë Serbinë në zbulimin e rastit të asaj që ata e konsiderojnë shitje e organeve të brendshme njerëzore gjatë kohës së luftës. Të gjitha këto janë minuse politike për qeveritarët aktualë në Beograd, në krye me Tadiqin, të gjitha këto janë zhvillime të cilat opozita në Beograd po i përdor suksesshëm kundër politikave të Tadiqit. Për të gjitha këto, kryetari serb është shumë i vetëdijshëm. Në një vend me traditë të gjatë antiperëndimore, në një vend me identitet të fortë nacionalist, sidomos të lidhur me çështjen e Kosovës të perceptohesh se ke bërë lëshime ndaj trysnisë së europerëndimorëve dhe të bësh lëshime sidomos ndaj çështjes së Kosovës (në rastin konkret mosmbajtja e zgjedhjeve serbe në veri do të konsiderohet e tillë) mund të të kushtojë shumë për shumëçka. Është jashtë çdo dyshimi se për këtë janë të vetëdijshëm qeveritarët në Beograd, Tadiqi posaçërisht. Prandaj, duke i pasur parasysh këto zhvillime, për Beogradin zyrtar imponohet në mënyrë të domosdoshme veprimi aktiv. Thjesht, pas kësaj dhe sidomos duke pasur parasysh se zgjedhjet janë në prag, Beogradi duhet të ndërmarrë diçka, diçka që sadopak do ta amortizonte, e nëse është e mundshme edhe do ta ndryshonte këtë perceptim jo të mirë për Tadiqin që të ndryshojë shpejt pas përfitimeve që ai voli me vendosjen e fusnotës në emrin Kosovë. Dhe këtë diçka Beogradi është duke e kërkuar tash e sa ditë. Së pari me arrestimin e disa biznesmenëve nga Kosova. Por, si duket, ato nuk ishin të mjaftueshme. Prandaj, u zgjodh diçka tjetër, diçka më spektakulare, diçka që bie në sy më shumë, diçkaje që plaku serb me 'shajkaq' në kokë nga Shumadia do t'i duartrokasë frenetikisht. Dhe, zgjidhja u gjet u bë edhe koreografia, me qëllim që të jetë mbresëlënëse të perceptohet si fitore. Dy policë nga Kosova të shtrirë për gjynah në tokë ma armët e dorëzuara dhe superpolicët serbë me maska të mëdha e të fortë, të armatosur gjerë në dhëmbë me tyta automatiku të drejtuar kundër tyre. Ky është thelbi, kjo ka qenë më e rëndësishmja dhe jashtë çdo dyshimi se e gjithë kjo është bërë për konsum të brendshëm. Tadiqi do që të fitojë, do që të vazhdojë edhe për disa vite si kryetar i Serbisë. Për këtë ai e ka përkrahjen edhe të evropianëve, dhe jo vetëm të tyre. Arrestimi i dy policëve shqiptarë nga Kosova është bërë për këtë qëllim. Janë kalkuluar edhe efektet e tjera anësore të këtij arrestimi, por është parë e udhës apo, thënë ndryshe, është konsideruar se pas gjithë kalkulimeve, për pushtetarët aktualë në Beograd, më të mëdha do të jenë përfitimet e brendshme me rastin e zgjedhjeve, sesa ndëshkimet dhe vërejtjet e mundshme që mund të vijnë nga Brukseli, që vazhdon ta konsiderojë Tadiqin politikanin më të përshtatshëm aktualisht në Serbi, për planet që ka në Serbi dhe në gjithë rajonin. Nëse është kështu, Prishtina zyrtare, me gjithë reagimet e shpejta e të ashpra të pushtetarëve, me gjithë vërejtjet e dërguara me arsye dhe të justifikueshme te ndërkombëtarët, me gjithë faktin se Kosovës i është shkelur integriteti, me gjithë faktin se i është nënçmuar shtetësia dhe korrektësia, nuk do të mund të nxjerrë shumë përfitime politike nga ky veprim gati terrorist i Beogradit, sidomos jo të atilla që do ta ndihmojnë në rrugëtimin drejt Bashkimit Evropian apo të atilla që do ta pengojnë Beogradin në këtë rrugëtim, sepse Brukseli do të ketë konsiderata të mëdha ndaj sëkëlldisë politike në të cilën gjendet Tadiqi. Është punë tjetër dhe temë tjetër nëse do të mund të nxjerrin nga e gjithë kjo përfitime partitë opozitare në Prishtinë kundër qeveritarëve aktualë, të cilët me vlerësimet e tyre i kritikuan ashpër edhe qeveritarët.

Ne japim, Serbia merr

Shkruan:Ardian ZEJNAJ

Politika e Qeverisë së Kosovës: NE JAPIM, SERBIA MERR, i ndihmoi kësaj të fundit që ta fitojë statusin e kandidatit për anëtarësim në Bashkimin Evropian, ndërsa Kosovës i dha premtimin për realizimin e ëndrrave të veta, mbase një ditë. Po kjo politikë, e cila është ndjekur gjatë procesit negociator në Bruksel, ka bërë që fqinji ynë verior të trimërohet dhe të rikthejë në skenë shantazhet në kufij, ekstradimet nga shtete e treta dhe arrestimet e kosovarëve posa të futen në territorin e tij, të gjitha këto në emër të Rezolutës 1244 të KS të OKB-së. Në fakt, Serbia po i legjitimon këtë sjellje përmes marrëveshjeve që ka arritur me Qeverinë e Kosovës së fundi dhe rifuqizimit nga kjo e fundit të Rezolutës 1244 (përmes fusnotës), e cila rezolutë garanton “sovranitetin dhe tërësinë territoriale të RFJ-së”, i cili sovranitet pastaj është bartur tek Unioni Serbi-Mali i Zi dhe pas shpërbërjes së këtij unioni te Serbia.
Megjithatë, esenca e garës së fundit mes Kosovës dhe Serbisë se kush po arreston më shumë nuk është mbrojtja e këtij sovraniteti, sa është përgatitje për një betejë të re, atë për sovranitetin mbi Veriun e Kosovës. Si Qeveria e Kosovës, ashtu edhe ajo e Serbisë po “maten para ringut”, në përpjekje për ta frikësuar kundërshtarin, duke u pozicionuar para se të ulen e të bisedojnë për të ardhmen e Veriut. Kjo gjë tashmë është një sekret publik, por që Qeveria e Kosovës bëhet sikur nuk po dëgjon asgjë, edhe pse heshtas po përgatit terrenin për t’u përballur me të gjithë ata që do ta kundërshtojnë një proces negociator që për temë diskutimi ka Veriun.
Në mes të dhjetorit këtë gjë na e pati thënë kancelarja gjermane, Angela Merkel, në Prishtinë, kur u shpreh se “edhe pala kosovare duhet të japë nga vetja në mënyrë që të ketë zgjidhje paqësore të situatës në veri”. Po kaq e qartë në qëndrime e veta për këtë çështje ishte edhe SHBA-ja, përmes ndihmëssekretarit amerikan të Shtetit, Filip Gordon, kur deklaroi se “ne i inkurajojmë palët që të flasin për këto dallime”, për të shtuar se “ne besojmë se ka mënyra që t’u lejohet serbëve etnikë të veriut të Kosovës, që në mënyrë legjitime të zgjedhin përfaqësuesit e tyre dhe që të drejtojnë vetë punët e tyre”. Madje, edhe njeriu që ndërmjetësoi negociatat e fundit mes Kosovës dhe Serbisë në Bruksel, Robert Kuper, duke folur për veriun, tha se “ky është një problem, me të cilin duhet të merremi shpejt,...dhe se veriu është shumë më shumë temë politike”.
Kësaj politike të “marrjes me të mirë të armiqve”, e cila po ndiqet nga Qeveria e Kosovës, do t’i vihet kapaku këtë javë, kur kryeministri i Kosovës, Hashim Thaçi, të takohet me presidentin e SHBA-së, Barak Obama. Kryeministrit Thaçi i është dashur dhe i duhet një takim i këtij niveli (dhe shumë më mirë për të që i është mundësuar me presidentin Obama, ngase shqiptarët besojnë dhe e vlerësojnë popullin dhe udhëheqësit amerikanë), për t’ia transmetuar shoqërisë kosovare “domosdoshmërinë” e të biseduarit me Serbinë për Veriun e Kosovës. Ky proces do të fillojë, sikur gjithë të tjerët deri më tani, duke u fshehur pas mesazhit të Amerikës, se SHBA-ja kurrë “nuk do ta detyrojë” Kosovën dhe popullin e saj të bëjë veprime që nuk janë në të mirë të tyre.
Kështu që, siç e tha edhe raportuesja për Kosovën në Parlamentin Evropian, Ulrike Lunaçek, Kosova pas muajt maj (2012) do të jetë e ulur (sipas qeverisë tonë gjithnjë si shtet i barabartë), në një tavolinën me Serbinë duke biseduar për çështjen e veriut, por në një format tjetër negociatash, ngase siç e tha edhe Robert Kuper “nuk mund të imagjinohet që edhe me veriun të merremi në të njëjtën mënyrë sikurse me çështjet tjera”. Në ndërkohë që pritet të dihet fituesi i zgjedhjeve në Serbi, brenda Kosovës do të aktivizohen “agjentët” vendorë e ndërkombëtarë të qeverisë tonë për ta përgatitur terrenin për këto bisedime dhe realizuar politikën e Detantës (shtendosjes) së raporteve mes dy vendeve, veçanërisht pas ngjarjeve të fundit.
Prandaj, shoqëria kosovare ka të drejtë që ndihet e shqetësuar. Duket se Hashim Thaçit i ka mbetur edhe Veriu pa i dhënë zgjidhje, nga përmbushja e urdhrave që kishte pranuar në vitin 2007. Kjo zgjidhje, që ai duhet ta pranojë para se të përshëndetet me pozitën e kryeministrit, është një autonomi substanciale për veriun e Kosovës, që duhet ta përsërisim, do të jetë një kancer për të ardhmen e vendit tonë, ndoshta më keq se sa ajo që shohim sot të ndodhë në Bosnjë me “Republika Serbskan”.
Kështu që krejt çfarë po shohim e dëgjojmë sot, nesër nuk duhet përjashtuar se do të mund të shohim e dëgjojmë edhe më shumë e më keq, është pasojë e politikës: NE JAPIM, SERBIA MERR, e ndjekur nga Hashim Thaçi dhe Edita Tahirit gjatë negociatave “ndërshtetërore” në Bruksel. Vetëm ta imagjinojmë, nëse sot Serbia i kidnapon policët brenda territorit tonë, çfarë mund të ndodhë nesër në barakat e përbashkëta kufitare, ku do të punonin policët e Kosovës dhe Serbisë, sipas marrëveshjes (IBM) të arritur në Bruksel!
Po të ndiqej në Bruksel politika ‘ne nuk japim, derisa nuk marrim’, apo se ‘ne japim aq sa marrim’, edhe Serbia sot do të sillej ndryshe me Kosovën dhe njerëzit e saj! Mirëpo, duket se të gjithë e kanë kuptuar se nuk meritojmë më shumë dhe duan të na lenë të përpëlitemi me këtë qeveri që të turpërojë kudo që shfaqet, brenda dhe jashtë Kosovës!