“FIGLIO DAL AMORE”…

RIZA LAHI

 

 

Një vështrim i veçantë…Një lule …Një e skuqur…Një tufë e madhe bankënotash… Oh, le të mos e përjashtojmë edhe këtë tufë të qelbur me të cilën janë blerë dhe rrënuar kaq dashuri– paratë; edhe aroma e  tyre ka lënë gjurmët e veta te kushedi se sa foshnjë që lindin përditë në “Spitalin Universitar Obstetrik - Gjinekologjik “Mbretëresha Geraldinë”. Le t’i kemi pra parasyshë, edhe paratë, që kanë bërë të ngjizen e të lindin kaq qënie të bukura, nëpër caste të bukura – që të gjithë në një krevat të përbashkët dashurie, me klithma dhe ofshama, ardhura nga një vështrimi veçantë, një lule, një e skuqur, një ballo apo, siç e thamë, paratë. “Unë mund të jem i shëmtuar, por paratë që kam unë nuk janë aspak të shëmtuara dhe, efektivisht, nuk ka se si të jetë i shëmtuar i zoti i tyre”, ka shkruar analisti i shkëlqyer i sistemit që jemi future tërësisht, njeriu i mijëvjeçarit të dytë, Karl Marksi.

  Është 31 dhjetor. Paradreke. Diell. Tirana gumëzhin. Dikujt ajo I duket e gëzuar, dikujt I duket e trishtuar; dikujt e pasur, dikujt e mbytur në mjerim. Sipas gjëndjes shpirtërore.

 Presidenti i Institutit Kombëtar të Integrimit të  Jetimëve të Shqipërisë, Ilir Çumani ka organizuar sjelljen në maternitet ndihma për 6 bebe të lindur jetimë, me nënë dhe baba gjallë.

Këta qënie të dashurisë janë braktisur nga nënat që kanë ardhur e kanë lindur këtu.

“Vitin që kaloi ne kemi patur afërsisht sa sivjet, rreth 35 fëmijë që nënat firmosin braktisjen e tyre” - më tregon punonjësja sociale e këtij institucioni që feks nga pastërtia dhe rregulli, Mira Asllani.

O Zot! Një grua  ( “ Franklin, your name is ëoman!”…boooo!!!!) , firmos me dorën e saj që të ndahet përjetë nga ajo qënie që i lëvrinte me këmbëza në bark dhe sikur e thërriste që andej, me ca valë të fshehta, “nënë… nënë…edhe pak do të pi cicën tënde plot me qumësht …Edhe pak…edhe pak…dhe ti do të lozësh me mua, do të më mbështjellësh me pelena, siç mbështillje kukullat kur ishe vajzë e vogël…Do të më pudrosësh e do të më ngrësh hopa të më tregosh te shoqkat e tuaja…Nënë…nëna ime…Unë do të dal në këtë botë me një të qarë…e vetmja e qarë e kësaj bote që gëzon njerëz, nëna ime…”

 Unë pata rast të shikoj dy kaligrafi nënash që deklaronin braktisjen e bebes së sapodalë nga qënia e  tyre. Bebes që e kanë ushqyer me gjakun dhe rrahjet e zemrës së tyre nëntë muaj.

Zonja Mira desh të më tregonte dhomën ku ishin këta foshnjë, por iu luta të mos e shihja; i thashë, aman, nuk kam zemër! dhe ajo më ftoi në dhomën e saj, ndërsa drejtori I këtij materniteti model në tër spitalet shqiptare, Halim Kosova, më dha dorën – nuk kishte më asnjë çast kohë - do të hynte në operacion. Kosova ka raste    që bën edhe 5 operacione brënda një dite, duke qënë vetë drejtor i këtij gjiganti kaq sensibël, siç është ky maternitet. Njerëzit e shkencës , me pak përpjekje të trurit të tyre, i përballojnë lehtë punët e administratës, ndrysh nga një takëm tjetër që ndryhen në zyrë dhe punët i shkojnë çalë – çalë.

Kush janë këto nëna që marrin kësi plagësh të rënda prej çasteve të ëmbla të dashurisë?

“Unë kam kaq vite që punoj këtu. Vetëm dy raste kujtoj që të kenë qënë edhe baballarët  për të deklaruar se heqin dorë nga fëmija e tyre. Gjithmonë vetëm nënat; nëna të pashoqëruara nga askush!” – thotë punonjësja sociale.

 Zakonisht baballarët nuk dalin në skenë, zhduken, bëjnë alibi…bëjnë gjithëçka që mund të prodhojë ligësia e shpirtit njerëzor ndërsa partnerja e  tyre e krevatit të dashurisë, qanë dhe bebi klith.

Fëmijët I braktisin vajzat e tradhëtuara në dashuriën e tyre, nënat që bëjnë përpjekjen e  fundit  t’i shpëtuar divorcit të kërkuar nga bashkëshorti; fëmijët i braktisin nga varfëria, nga turpi i ambjentit përqark. Pse nuk i abortojnë? Oh, një pjesë se iu dhimbset kriejsa e tyre, një pjesë se u druhet pasojave për jetën, ca se kushton shumë për kushtet tona të mjera ekonomike…

   Dakord. Nëna shkruajti një faqe letër dhe e firmosi. Largohet nga materniteti me barkun bosh dhe pa qënien e saj . Por asaj i jepen edhe 6 muaj afat, se mos i mbushet mëndja dhe  merr foshnjën; ajo tanimë ndodhet në befotrof. Edhe 6 netë pa gjumë, lotë, dilemma, tmerre makbethiane jot ë një maceje që ia kanë marrë këlyshin e sapo lindur, por të një gruaje; 6 muaj që dokumentat e bebit, tok me atë letër të firmosur ndër lotë, të kalojnë në prokurori dhe, më pas, në Institutin Kombëtar të Birësimit. Pastaj foshnja vazhdon të rritet – të marrë atë edukatë që do ta shoqërojë pak a shumë tër jetën  e cila merret nga 6 muaj deri në tre vjeç – në befotrof. Që nga befotrofi, në shtëpinë e fëmijës. Qënga mosha tetëmbëdhjetë vjeçare – mandej – shteti heq dorë nga ata dhe… Luftë me jetën….Po luftë pa ndihmën e babait dhe nënës; të mungesë s së tyre dhe një përçmimi të lehtë që shoqëria ende patriarkale shqiptare e ruan ende.

Sa 18 vjeçarë si ndahen nga personeli I shtëpisë së fëmijës, vijnë natën e futen fshehur për të fjetur sërish te krevati I tyre – nës nuk ua ka zënë dikush tjetër – apo shkojnë te guzhinjerja që I ka ushqyer gjithmonë derisa u bënë aq, dhe I luten që, t’I japë një çapë bukë, ja , de, të ngjyrë në lëng fasulesh, se, e griu uria.

    Kaluan dhe 6 muaj.

Nëna nuk ndjehet më. Ajo është plotësisht e vendosur. Pra, plotësisht e mposhtur. Si një skllav që e kanë mbërthyer paq ndër pranga nga ku nuk lëviz dot. Nuk lëviz më.

A e merr vesh ndonjë herë në jetë fëmia emrin e nënës së tij? Oh, këtë mirësi e ka në dorë vetëm dikush. Prindërit që kanë bërë adaptimin. Ata e dijnë se cila është nëna që ka braktisur fëmijën që ata kanë birësuar, kurse mëma biologjike, nuk din asgjë. Sado të martohet ajo me një plak epshelli dhe paralli dhe të kërkojë foshnjën e dashurisë së dikurëshme, e ka të kotë. E vetmja mënyrë që të gjejë bebin që braktisi, është – çifti që e ka birësuar. E nga ta dijë nëna e shkretë se cili është ky çift?Është një glob me 5 miliard  njerëz dhe mes tyre janë dy që, vetëm ata, e dijnë sekretin e saj. Po ata të dy e dijnë fare mirë se cila është kjo grua e bukur në krah të këtij xhentëllmeni plak me portofolin plot që jargavitet . Apo kjo nënë që ka dalë të lypë për të ushqyer fëmijët e tjerë ndërsa babai I tyre nuk kthehet nga emigracioni. Se është martuar sërish apo ka vdekur a është në ndonjë hapsanë… 

Sa drama…pafund…

Sa fëmijë të tjerë lindin e rriten me nënë e babë. Por ngado ka pllakosur varfëri.

Varfëri e tejskajëshme ënde – vënde.

Por dashuria nuk don të dijë. Madje të varfërit bëjnë më shumë nga dy, sa  bëjnë të tjerët sot.

Oh, po si I bëhet, që ka plasur korrupsioni ngado, deri edhe nëpër qelizat e shoqërisë? Sa duhen paguar për rojën e maternitetit? Për pastruesen e dhomës? Për infermieren? Mamijën? Oooohhhh, doktorin? Po qe se do të bëhet operacion, sa është “kafja”?

  Të gjithëve na ka hyrë tmerri. Por ky tmerr shkon drejt zeros në maternitetin te stacioni I trenit në Tiranë.

Cilado nënë që del nga materniteti, merr në duar edhe një pyetsor. Është vetëm pyetësor pa vulë e firmë. Nëna e merr dhe e plotëson dhe, në mënyrë anonime, ajo e kthen pa emrin , pa asnjë detal nga qënia e saj, që të mos ketë frikë për ndonjë hakmarrje të ardhëme.

Ky testim kaq demokratik, shikohet nga një komision strict.

Jo vetëm kaq.

Në secilën nga dhomat e maternitetit ne pamë një gjetje spektakolare kundër korrupsionit. Ja, ta lexjmë së bashku një kopje të afishes së madhe , që varet në të gjitha dhomat:

“ Të nderuar paciente.! Ja numuri im personal i telefonit:0692020378.Ju lutem, më telefononi ose dërgoni mesazh direct në çdo orë për çdo ankesë , padrejtësi, kërkesë  shpërblimi, shërbim jo korrekt apo edhe vlerësimin pozitiv lidhur me personalin….Drejtori i Maternitetit Dr. Halim Kosova”.

Mbase ka ardhur koha që Shqipëria të miratojë të njëjtin ligj që egziston në shumë vënde të zhvilluara. Një nënë për disa shkaqe , nuk e  deklaron emrin e babait të fëmijës. Shteti I lidh asaj një pension të përshtatëshëm që ajo ta bëjë bebin e saj 18 vjeç pa I dhimsur koka ekonomikisht. Ne nuk duhet të kemi frikë nga abuzimet , për më tepër, se jemi një popull konservator dhe ku ende egzistojnë mentalitetet e rrepta të familjes…

31 dhjetor.

Dal i turbulluar nga materniteti ku ndodhen 6 bebi të braktisur nga nënat e tyre. Ilir Çumani  u ka sjellëe  atyre pampersa, qumësht…Oh, por nënat e tyre kushedi se ku ndodhen këta çaste ndërsa njerëzit gëzojnë, shkëmbejnë mesazhe dashurie apo chattojnë me piksynimin e shtratit të dashurisë dhe në darkë qielli do të jetë përplot me fishekzjarre!

Nënat…Mbase janë duke derdhur lotët që u kanë mbetur , mbi një fletë të bardhë. Mbi një fletë që I fton të ndryshojnë mëndjen. Të venë ta marrin foshnjën, se nuk kanë për ta parë kurrë dhe kanë për ta ëndërruar tër jetën. Se kanë për ta ndjekur si hije ngado duke I hyrë kjo hije, nga dritarja, nga shtjella e erërave, nga nata por , për t’u takuar me njëritjetrin, kurrë më.

Fleta e bardhë pret në tavolinë dhe lotë…

Kushedi se ku ndodhen të strukur këta çaste baballarët e këtyre gjashtë foshnjave!

 

                                  

31 dhjetor 2012 – duke gdhirë 2 janar 2013

Një përsiatje e shkurtër para shtatores së Mbretit Ahmet Zogu

Eshref Ymeri

       Më 24 dhjetor 2012, Kryeministri Berisha, në Bulevardin Zogu I, përuroi shtatoren kushtuar Mbretit të Shqipërisë Ahmet Zogu. Ka qenë një nismë mjaft e goditur e Kryeministrit për përgatitjen e asaj shtatoreje në kuadrin e 100-vjetorit të shpalljes së pavarësisë. Mbreti i shqiptarëve e meritonte plotësisht atë shtatore, për faktin se ai, që pas Kongresit të Lushnjës, pati luajtur një rol jashtëzakonisht të rëndësishëm në ngritjen dhe në konsolidimin e shtetit shqiptar gjatë një periudhe gati 20-vjeçare.

       Por kushdo që e këqyr me kujdes atë shtatore madhështore, nuk mund ta kalojë në heshtje një fakt shumë kuptimplotë nga veprimtaria e Ahmet Zogut në krye të shtetit shqiptar. Në bashkëpunim të ngushtë me Nolin, krijuesin e Kishës Ortodokse Shqiptare, Ahmet Zogu dha një kontribut të shquar për themelimin e Kishës Kombëtare Autoqefale Ortodokse Shqiptare, e cila u shkëput përfundimisht nga kthetrat e kishës shoviniste greke, e kësaj armikeje të betuar të kombit shqiptar.

       Sikur sot të ndodhte mrekullia, Ahmet Zogu do të zbriste nga piedestali dhe do t’i drejtohej sheshit “Skënderbej”, ku do të lëshonte një klithmë dëshpëruese për ish-Kishën Kombëtare Autoqefale Ortodokse Shqiptare, e cila tash gati 20 vjet vazhdon të drejtohet nga Kali i Trojës me emrin Anastas Janullatos.

       Sikur të ndodhte mrekullia, Noli do të çohej nga varri i lebetitur, duke risjellë në kujtesë fjalët e tij të dikurshme:

       “E di se pas vdekjes sime grekët do ta hedhin në dorë kishën tonë ortodokse”.

       Rilindasi ynë i madh, Sami Frashëri, mëvetësinë e kishës e konsideronte si njërën nga tri shtyllat e pavarësisë kombëtare. Por sot e mbi njëzet vjet, fatkeqësisht, këtë shtyllë të fuqishme të pavarësisë e kanë hedhur në dorë grekët. Ne e festuam vërtet me madhështi 100-vjetorin e pavarësisë, por pavarësia e Shqipërisë Londineze vazhdon të mbetet e çalë, përderisa Janullatosi vazhdon të krekoset i qetë në Tiranë, duke e varrosur përfundimisht autoritetin e ish-Kishës Kombëtare Autoqefale Ortodokse Shqiptare dhe duke e kthyer atë në një filial të kishës shoviniste greke.

       Të gëzon shpirtin fakti që Aleanca Kuq e Zi, si e vetmja parti më e re politike në Shqipëri, ka ngritur zërin kundër Janullatosit dhe ka kërkuar shporrjen e tij nga Shqipëria.

       Kundër Aleancës Kuq e Zi, si me komandë, ngrihet Anastas Janullatosi, i cili deklaron se nuk do të largohet nga Shqipëria, ngrihet përfaqësuesi politik i shtetit grek, konsulli grek në Gjirokastër Nikolas Kotrokois, ngrihet partia nazifashiste me emrin Agimi i Artë. Madje konsulli grek, në sulmin e vet kundër Aleancës Kuq e Zi, deklaron fare shkoqur:       

“…shpreh bindjen time se detyrimi i politikës dhe sidomos i partive të mëdha politike në vend duhet të veçojë këta zëra ekstremistë” (Citohet sipas faqes së internetit të gazetës “Tema”. 22 gusht 2012).

Me fjalë të tjera, shteti shovinist grek u jep urdhër partive të mëdha politike në Tiranë që t’i mbysin zërin Aleancës Kuq e Zi, duke zbuluar faqe shqiptarëve tradhtinë kombëtare të këtyre partive të mëdha dhe tërheqjen e tyre zvarrë para Athinës zyrtare.

Partia nazifashiste greke Agimi i Artë, në sulmet e veta që ndërmerr kundër Alencës Kuq e Zi, arrin madje deri në shpifje të ulëta kundër kombit shqiptar, duke i etiketuar shqiptarët si “mbeturina të Perandorisë Otomane”.  

Nazifashistët e Agimit të Artë kanë “të drejtë” të shpifin kësisoj kundër shqiptarëve, se sikur ata Kapedanët Shqiptarë të Rumelisë, që lidhën besën më 15 janar 1821 për t’i shpallur luftë  Perandorisë Otomane, ta kishin njohur më mirë nepërkën greke, Greqia sot do të fliste shqip. Pikërisht se ata Kapedanë nuk e njihnin mirë natyrën e nepërkës greke, prandaj edhe frytet e revolucionit që ata udhëhoqën i përvetësoi kisha shoviniste greke dhe emrat e tyre i fshiu tërësisht nga faqet e historisë.

 Ne shqiptarët nuk kemi pse habitemi nga këto shpifje të nazifashistëve grekë, sepse Greqia, në qëndrimin ndaj kombit shqiptar, tradicionalisht, ka qëndruar në pozitat e nazifashizmit, sidomos që pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore. Greqia, faktikisht, përfaqëson një truall mjaft ushqyes për nazifashizmin. Masakrat barbare kundër popullsisë çame janë dëshmia më kuptimplote e natyrës nazifashiste në radhët e popullit dhe të kombit grek. Nazifashizmi u çrrënjos në Evropë pas fitores së aleatëve në vitin 1945. Por në Greqi pasionet nazifashiste asnjëherë nuk u shuan. Prandaj jo rastësisht nazifashizmi erdhi në pushtet në Greqi në fundin e viteve ’60 të shekullit të kaluar, me vendosjen e sundimit të kolonelëve të zinj. Madje në fillimvjeshtën e vitit 1967, nazifashizmi i kolonelëve të zinj afroi trupat drejt kufirit verior, duke iu hakërruar vendit tonë me agresion. Por asokohe Enver Hoxha u dërgoi një mesazh të qartë nazifashistëve grekë:

“Uleni bishtin se do t’ju kthejmë në kërma”.

Mbrojtja që Agimi i Artë i bën Janullatosit me sulmet që ka ndëmarrë kundër Aleancës Kuq e Zi, dëshmon haptazi se Janullatosi përfaqëson në Shqipëri interesat e nazifashizmit grek.

Por ajo që të bën më shumë përshtypje, është fakti që 42 klerikë ortodoksë të Kryepeshkopatës së Tiranës, me sulmin e tyre që ndërmarrin kundër Aleancës Kuq e Zi, marrin në mbrojtje Janullatosin, duke u radhitur përkrah nazifashistëve të Agimit të Artë, të cilët në sheshet e Athinës kanë deklaruar se “një komb kaçakësh kërcënon Janullatosin”.

Këta 42 klerikë ortodoksë, servilë të pështirë të Janullatosit dhe të zhveshur kryekëput nga dinjiteti kombëtar, me deklaratën e tyre kundër Aleancës Kuq e Zi, kanë dëshmuar haptas se kanë shkelur mbi gjakun e Papa Kristo Negovanit dhe të shumë martirëve të tjerë të shquar të ortodoksisë shqiptare që na i vrau pabesisht kisha shoviniste greke, e cila ka qenë dhe vazhdon të mbetet në rolin e komisarit politik të shovinizmit grekomadh kundër kombit shqiptar. Këta klerikë burracakë, që nuk gjejnë dot forca brenda vetes për të kërkuar mbledhjen e Sinodit të Shenjtë dhe rivendosjen e autoritetit të ortodoksisë shqiptare, duke e shporrur Janullatosin nga Shqipëria, e kanë katandisur veten në shërbëtorë të Megaliidesë dhe në tradhtarë të kombit shqiptar. Me deklaratën e tyre në mbrojtje të Janullatosit dhe kundër Aleancës Kuq e Zi, 42 klerikët ortodoksë janë radhitur jo vetëm përkrah partisë nazifashiste greke Agimi i Artë, por edhe përkrah historianit grek Nikolas Stavros, i cili e ka thënë botërisht se hedhja në dorë e kishës ortodokse shqiptare është fitorja më e madhe e Greqisë në shek. XX.

Me këtë rast, Aleancës Kuq e Zi dëshiroj t’i sjell në kujtesë një katërvargësh të shkëlqyer të Poetit të Madh Kombëtar Gjergj Fishta:

Shkundu pluhnit, pra, Shqypni,

Ngrehe ballin si mbretneshë,

Pse me djelm, qi ngrof ti n’gji

Nuk mund t’quhesh, jo, robneshë.

       Klasa e tanishme politike e Tiranës, e ka katandisur Shqipërinë në robneshë të Greqisë, duke i dorëzuar asaj pavarësinë e kishës ortodokse, dikur shqiptare, duke i bërë asaj shumë lëshime të tjera të rënda dhe duke ia sakatuar pavarësinë Shqipërisë Londineze. Aleanca Kuq e Zi do ta ketë të vështirë ushtrimin e aktivitetit të vet politik me praninë e Janullatosit në Tiranë. Janullatosi nuk ka ndër mend të largohet nga Shqipëria.  Sepse ka një urdhër të prerë nga kisha shoviniste greke dhe nga shovinizmi grekomadh, që, kur t’i vijë vdekja nga Zoti, Janullatosin duhet ta varrosin në njërën nga kthinat e nëndheshme të katedrales gjigante që ka ndërtuar në qendër të Tiranës, me qëllim që ai të quhet paskëtaj shën Anastas dhe katedralja të quhet katedralja e shën Anastasit. Kësisoj do të sigurohet përjetësisht ardhja vardharë-vardharë e pelegrinëve grekë nga Greqia në nderim të shenjtorit të tyre Anastas, i cili e shkriu jetën e vet për greqizimin e Shqipërisë. Pikërisht si ardhja e pelegrinëve grekë në Këlcyrë më 28 tetor 2012, të cilëve rrugën për aty ua hapi Janullatosi me ngritjen e varrezave, memorialeve dhe manastireve, në nderim të ushtarëve agresorë grekë.

       Deklarata e 42 klerikëve vërteton se mbarë klerikët ortodoksë shqiptarë, me përjashtin të atyre të kishës së Atë Nikolla Markut, kanë përfunduar në thesin e Janullatosit dhe prej tyre nuk mund të pritet shporrja e Janullatosit nga Shqipëria. Madje do të bëhet çmos që edhe çdo aktivitet i Aleancës Kuq e Zi të sabotohet prej veteranëve të klasës politike të Tiranës, të cilët Janullatosi i ka në xhep dhe i vërtit si të dojë. Në këto kushte, e vetmja rrugë për shporrjen e Janullatosit nga Shqipëria, është rruga ligjore: në Kushtetutë duhet bërë një shtojcë (një amendament), ku të thuhet shprehimisht se stafet drejtuese të komuniteteve fetare dhe të objekteve të kultit duhet të përbëhen vetëm prej shtetasve shqiptarë, me gjak, gjuhë dhe prejardhje shqiptare.

       Aleancës Kuq e Zi i del përpara një detyrë shumë e vështirë për të ngritur më këmbë rininë shqiptare, për të mos e lënë Shqipërinë robneshë të Greqisë, në mënyrë që edhe klasa politike veterane e Tiranës të çlirohet një herë e mirë nga kompleksi i inferioritetit dhe nga servilizmi paradoksal që ushqen para Greqisë. Aq më tepër që ky kompleks inferioriteti dhe ky servilizëm bëhen edhe më të turpshëm për faktin që vetë Greqia sot përfaqëson turpin e Evropës dhe të mbarë rruzullit tokësor, pas mashtrimeve që i bëri Evropës Perëndimore përmes vjedhjeve të financave të saj për vite me radhë.

Santa Barbara, Kaliforni

05 janar 2013

Tahir Zemaj ishte ushtarak me cilësi të larta njerëzore, kombëtare e profesional

NGA FLORI  BRUQI

HERO NE LUFTE DHE PAQE

 Sot në Teatrin Kombëtar në Prishtinë, me një Akademi përkujtimore u shënua 10-vjetori i vrasjes së kolonelit Tahir Zemaj, të birit Enisi (22) dhe kushërirint Hasani (30, në praninë e shumë qytetarëve nga mbarë Kosova dhe diaspora.
Paraprakisht, Kryetari i Lidhjes Demokratike tė Kosovės, Isa Mustafa bėri homazhe te varri i Tahir Zemajt, nė Strellc të Deçanit.


Kryetari i LDK-së Isa Mustafa në fillim të fjalës së tij tha se duhet përkujtuar me nderim të veçantë jetën dhe veprën e madhe të Heroit të Kosovës, Kolonel Tahir Zemaj, i cili u vra të shtunën e 4 janarit 2003, në Pejë, bashkë me djalin e tij, Enisin, dhe kushëririn e tyre, Hasan Zemaj. Ai theksoi se Tahir Zemaj, ushtarak me profesion, luftëtar e udhëheqës i dalluar në luftën e Kosovës për liri, pavarësi dhe demokraci, u shua në kohë paqeje.


Për Tahirin, dhe për bashkëluftatrët e tij dhe të gjithë qytetarët e Kosovës, lufta kishte përfunduar qysh në qershorin e vitit 1999, ditën kur forcat serbe u tërhoqën nga Kosova. Por, në atë qershor, theksoi Mustafa, “sapo nisi lufta e një kaste të zezë njerëzish, të cilët, të zhytur në honet e mendësisë së errët të urrejtjes ndaj kundërshtarëve politikë, bënë atentate të tmerrshme kundër njerëzve më të shquar të Kosovës, shumica e të cilëve bashkëpunëtorë të Presidentit Rugova, anëtarë dhe veprimtarë të dalluar të LDK-së”.


“Ndonëse LDK-ja është subjekti më i goditur nga vrasjet politike në Kosovën e pasluftës, ne konsiderojmë se këto akte të liga nuk e kanë goditur vetëm LDK-në, por kanë goditur të gjithë Kosovën, sepse e kanë stërzgjatur procesin e vështirë të shërimit të plagëve të luftës, procesin e vështirë të normalizimit të jetës institucionale dhe qytetare në vend”, tha Mustafa.


Pasi rikujtoi se Tahir Zemaj u shpall hero i Kosovës, nga Presidenti i Republikës së Kosovës, Fatmir Sejdiu, për trimërinë dhe veprën patriotike në çlirimin e Kosovës, Kreu i LDK-së tha se Tahir Zemaj gëzonte të gjitha cilësitë njerëzore, kombëtare e profesionale që i duhen një ushtaraku të shquar. Pikërisht këto cilësi të tij dhe sidomos fakti se ai bashkëpunoi me Presidentin Rugova u bënë halë në sytë e atyre që nuk e dashen paqen, nuk e dashen dhe nuk duan dritën, por që jetojnë në terr, vepruan dhe vranë në terr, ata të cilët akoma nuk janë zbuluar dhe dënuar e prapë mund të vrasin në terr.


Tahir Zemaj u shpëtoi dy atentateve vetëm falë fatit dhe shkathtësisë së tij. Mirëpo, atentati i tretë ishte i kobshëm. Kështu, Kosova mbeti pa luftëtarin e madhe të lirisë, pa strategun e dhe simbolin e ushtarakut të devotshëm për atdheun e vet.


Në vazhdim të fjalës së tij, Mustafa theksoi se krimi ndaj tre pjesëtarëve të familjeve Zemaj u krye në një pritë kriminale, ndersa ekzekutorët u larguan të papenguar nga vendi i krimit, sikundër janë larguar pas shumë krimeve të tjera që kanë ndodhur para dhe pas këtij akti të kryer në Pejë.
Pasi foli për rrugën jetësore të Tahir Zemajt dhe karrierën e tij ushtarake, kryetari i LDK-së tha se Tahiri ishte figurë kyçe në Forcat e Ministrisë së Mbrojtjes së Republikës së Kosovës, të themeluara nga Qeveria që vepronte në emigrim, me miratimin e Presidentit Ibrahim Rugova.


Ai bashkëpunoi ngushtë me Ahmet Krasniqin, Ministër i Mbrojtjes së Republikës së Kosovës dhe bashkërenditi aktivitetet ushtarake së bashku me Sali Çekajn.



Pas ngjarjeve të Marsit 1998 në Prekaz, Tahir Zemaj së bashku me dhjetëra eprorë dhe me Sali Çekajn nisen për në Tiranë për ngritjen e themeleve të ushtrisë , si institucione të Republikës së Kosovës dhe me këto forca të futen në Kosovë.


Tahir Zemaj, hyri në Kosovë në vitin 1998, i emëruar si komandant i Zonës së Dukagjinit, ai ishte njeri që mbi të gjitha e donte atdheun e vet, Kosovën. Sukseset e tij të veçanta, si fitorja ne betejën e Loxhës, fitorja në betejën për mbrojtjen e LLukës, mbrojtja e Junikut, luftimet në lugun e Baranit e Shpëtimi i popullsisë nga masakra e përgatitur në rrethimin e fshatit Isniq 1998 (rreth 60 mijë banorë) ishin vepra që dalluan Tahir Zemajn.


Isa Mustafa tha se Tahiri nuk pranoi konceptet e provokimit por punoi në mbrojtjen e vendit dhe popullit, ai u tregua burrë i sinqertë dhe njeri i pajtimit. Presidenti Rugova thoshte: “Kolonel Zemaj ishte një burrë i madh i Kosovës që punoi për lirinë, pavarësinë dhe demokracinë e Kosovës. Ai është shembull i ushtarakut me kulturë shtetërore, gjithmonë i gatshëm për të mbrojtur e nderuar vendin e vet. Njerëz të tillë i duhen Kosovës edhe në kohë të paqes”.


Duke folur pë periudhën e pasluftës, Mustafa tha se kur Tahir Zemaj u kthye në Kosovë në vitin 2001 u prit si një hero nga populli i Dukagjinit dhe i gjithë Kosovës. Presidenti i Kosovës, Ibrahim Rugova e dekoroi me Medaljen e Artë të Nenës Terezë.



Dukagjinasit dhe mbarë Kosova sikurse dhe shqiptarët nga të gjitha viset shqiptare ia bënë nderimin e madh me 8 janar 2003 kur u varros në fshatin e tij të lindjes në Strellc të Eperm , me një pjesëmarrje të njerëzve, që vetëm toka jonë mund t’i mbante, tha ai.


”Sot, ne duam të besojmë se drejtësia, sado e vonuar, do ta thotë fjalën e vet për këto krime të tmerrshme, pasojat e të cilave janë tepër të rënda jo vetëm për familjet e atyre që pësuan, por për të gjithë Kosovën dhe të ardhmen e saj”, tha kreu i LDK-së, duke u shprehur se nuk është shumë optimist se mund të priten rezultate të shpejta. Megjithatë, ndëshkimet e kohëve të fundit të autorëve të disa vrasjeve dhe tentimvrasjeve politike, që kanë ndodhur në Kosovën e pasluftës, ai tha se “janë si një shkëndijë e vogël shprese se edhe ekzekutorët, edhe ideatorët apo urdhërdhënësit e këtyre akteve qyqare e kriminale, herët a vonë, do të dalin para drejtësisë dhe do të marrin ndëshkimin e merituar”.


Kryetari i LDK-së bëri thirrje që të gjithë të punojnë që Kosova të “dalë sa më shpejt nga vorbulla e një vendi të kriminalizuar dhe të mos lejojmë që imazhin e vendit tonë ta njollosë vepra e turpshme e atyre që e bënë punën e armiqve të shqiptarëve dhe të Kosovës, duke vrarë fshehurazi njerëzit më të devotshëm të këtij vendi”.


Por njeherit u zotua se LDK-ja do të vazhdojë ta promovojë gjithherë paqen, dashurinë dhe tolerancën, si vlera sublime dhe universale të shoqërisë njerëzore, por, po ashtu, LDK-ja gjithherë ka kërkuar dhe do të vazhdojë të kërkojë ndëshkimin e atyre që e vrasin ardhmërinë e fëmijëve të Kosovës. “LDK do të angazhohet për ndërtimin e një shteti ligjor, në të cilin do të respektohet jeta e njeriut, fjala e lirë, dinjiteti njerëzor, në të cilin organet e drejtësisë do të jenë të pandikuara nga politika dhe të pavarura në zbatimin e ligjit dhe të Kushtetutës”, tha Mustafa duke theksuar se askush nga radhet e LDK-së nuk dëshiron “që në këtë vend të burgosen njerëzit dhe të eliminohen për arsye politike”.


Lufta politike, tha ai, duhet të zhvillohet në rrafshin demokratik, duhet të jetë pjesë e votës së lirë të qytetarëve dhe e bindjes së tyre për ardhmëri më të mirë. Ndërsa objektiv i qytetarëve të Kosovës, “i gjithë neve është të kujdesemi për vlerat e vendit tonë, për vlera demokratike e për shtet ligjor”.


“Në historinë më të re të Kosovës, vepra dhe figura e Tahir Zemajt do të mbeten si shembull si duhet vepruar për të mirën e vendit. Kolonel Zemaj do të kujtohet gjithmonë si burrë trim, luftëtar i lirisë, pra hero i Kosovës”, tha në fund të fjalës së tij Kryetari i LDK-së Isa Mustafa.


Në këtë akademi përkujtimore foli edhe Agim Mahmeti, ish-zevendësministër i Mbrojtjes në Qeverinë e Kosovës, i cili çmi lart figurën prej ushtaraku dhe luftëtari të Tahir Zemajt, veçanërisht heorizmin e meçurinë e Zemajt si komandant Po ashtu ai vlerësoi lart edhe përgatitjen ushtarake dhe aftësinë e Zemajt për formimin e Brigadës 134 “Mërgimi”, duke e cilësuar si një shembull të dalluar.
Në fund të akademisë u shfaq një dokumentar kushtuar Tahir Zemajt si dhe disa pika artistike.

Tahir Zemaj ishte vetëm njëri prej listës së gjatë të vrarë për shkak se ishin përkrahës ose njerëz të fuqishëm të Rugovës dhe LDK-së, si Enver Maloku, Xhemajl Mustafa, Ahmet Krasniqi, Shaban Manaj, Ekrem Rexha, Haki Ymeri, Bekim Kastrati, Besim Dajaku, Bardhyl Ajeti, Smajl Hajdaraj, Kosovë Zeqiraj, Albert Zeqiraj, Sebahate Tolaj, Ismet Rraci...


Por, derisa për shumicën prej tyre thuhet se ende nuk janë zbardhur disa prej tyre dhe rastin e Tahir Zemës, i vrarë dhjetë vjet më parë më 4 janar 2003, ekzistojnë pohime që e mbështesin idenë se vrasja e tij është zbardhur.
Tahir Zemaj qe vrarë në një moment prite në orët e hershme të mëngjesit të 4 janarit 2003, ndërsa kishte dalë në pritje të disa shokëve të tij, para një udhëtimi që do të kishte jashtë vendit. Vetura e tij ishte goditur pamëshirshëm nga një breshëri plumbash duke ia marrë jetën Tahirit, të birit të tij Enisit dhe kushëriri i tij, Hasani.


Kolonel Tahir Zemaj njihej për figurën e fuqishme ushtarake që e kishte krijuar me betejën e Loxhës, por një tërheqje e tij nën urdhrat e Ministrisë së Mbrojtjes, gjatë verës së vitit 1998, bëri që të shërbente si pretekst nga e majta e Kosovës që udhëhiqte me krahun e UÇK-së, të cilët do të mundoheshin që ta njollosninin përgjithmonë. Por, pavarësisht akuzave të rënda, ai kurrë nuk u thye, dhe së fundi, para atentatit, thuhej se ishte kandidati kryesor që të bëhej këshilltar për siguri i Presidentit të Kosovës, dr.Ibrahim Rugova, nën komandën e të cilit luftoi.


Ndërsa, vetë kolonel Zemaj lidhur me tërheqjen e forcave ushtarake nga Rrafshi i Dukagjinit në vitin 1998 thotë: “Forcat serbe morën sinjalin jeshil. Do të thotë atyre u lejohej pastrimi i territorit të Kosovës nga të gjitha njësitë e amateur të UÇK-së. Serbët angazhuan trupat e korparmatës 52 të Armatës së Parë dhe të Dytë, në bashkëpunim me aviacionin, artilerinë e rëndë dhe batalionin e blinduar. Avionet ushtarakë bombardues të tipit “ Jastrabac” dhe “Ori” kanë sulmuar për herë të parë fshatin Loxhë. Civilët shqiptarë e shihnin shpëtimin e tyre vetëm në mbrojtjen e brigadave tona. Ata s’ kishin kujt tjetër t’i kërkonin ndihmë”.


Vrasja e Zemës, konsiderohet prej vrasjeve më të rënda, dhe ishte e dyta për nga lartësia e gradës ushtarake, në ish ushtrinë e dikurshme të Kosovës.


Tahir Zemaj lindi në Strellc të Epërm të komunës së Pejës. Zemaj pasi kishte kryer gjimnazin në Pejë, duke respektuar dëshirën e babait të tij, ai kishte nisur studimet në akademinë e Zagrebit, i kishte vazhduar në Beograd, për ti përfunduar në Sarajevë.
Ai sot po përkujtohet me një akademi përkujtimore në Teatrin Kombëtar.

Lexoni:

Heroes Salih Çekaj and exile professionally organized army


http://floripress.blogspot.com/2012/02/heronjte-salih-cekaj-dhe-tahir-zemaj.html

Colonel exile commemorated the 10th anniversary of the assassination

Exile was human high quality military, national professional

 Today in the National Theatre, with a memorial academy marked the 10th anniversary of the murder of Colonel exile, his son Enis (22) and kushërirint Hasani (30 in the presence of many people from all over Kosovo and diaspora.
Earlier, Chairman of the Democratic League of Kosovo, Isa Mustafa did homage to the grave of exile in Decani Strellc.
LDK Chairman Mustafa at the beginning of his speech said that commemorate special honor and great work life Kosovo hero, Colonel exile who was killed Saturday 4 January 2003, in Pec, together with his son, Enis, and their cousin, Hasan Zemaj. He said that exile military occupation, fighter distinguished leader in the Kosovo war for freedom, independence and democracy, died in peacetime.
Tahir, and his bashkëluftatrët and all the citizens of Kosovo, the war was over as early as June 1999, the day when the Serbian forces withdrew from Kosovo. But then in June, said Mustafa, "once the war began a black caste people, who, plunged into the abyss of the dark mentality of hatred against political opponents, made ​​terrible assassinations against people more prominent Kosovo, most of them associates of President Rugova, members and activists distinguish LDK ".
"Although LDK is subject hardest hit by political killings in postwar Kosovo, we consider that these evil acts not have just hit the LDK, but have hit all of Kosovo, because they have prolonged the difficult process of healing the wounds of war, difficult process of normalization of institutional life and citizenship in the country, "said Mustafa.
Having recalled that Tahir Zemaj became hero of Kosovo, the President of the Republic of Kosovo, Fatmir Sejdiu, bravery and patriotic work in the liberation of Kosovo, LDK leader said exile enjoyed all human qualities, national professional needs a soldier outstanding. Precisely these qualities, and especially the fact that he worked with President Rugova became the bone in the eyes of those who do not Dashen peace, not Dashen and do not want light, but living in darkness, did and killed in the dark, those who have not yet been discovered and convicted can still kill in the dark.
exile escaped two assassination only because of his luck and skill. However, the assassination of the third was ghastly. Thus, the territory was not great freedom fighter without strategist and military insignia devoted to his homeland.
Following his speech, Mustafa said that crime against three family members Zemaj crime was carried out in an ambush, while the executioner was left undisturbed from the crime scene, as they are leaving behind many other crimes that occurred before and after the act committed in Peja.
Having talked about the way life Tahir Zemaj and his military career, the chairman of the LDK said Tahiri was a key figure in the forces of the Ministry Defense of the Republic of Kosovo, established by the Government to act on immigration, with the approval of President Ibrahim Rugova. He worked closely with Ahmet Krasniqi, Minister of Defence of the Republic of Kosovo and bashkërenditi military activities of along with Sali Çekaj.
Following the March 1998 in Prekaz exile along with dozens of officers and Sali Çekaj leave for Tirana to laying the foundation of the army, as institutions of the Republic of Kosovo and with these forces to enter Kosovo.
exile entered Kosovo in 1998, appointed as commander of the Dukagjin Zone, he was a man who above all loved his homeland, Kosovo. separate his successes, victory we Battle of Loxhës, victory in the battle to protect Luke, Junik protection , fighting in the valley of Baran Rescuing people from massacre prepared in surround the village Isniq 1998 (approx 60 thousand inhabitants) were distinguished works Tahir Zemaj.
Isa Mustafa said Tahiri refused provoking concepts but worked in the defense of the country and people, he proved honest man and a man of reconciliation. President Rugova said: "Colonel Zemaj Kosovo was a great man who worked for freedom, independence and democracy in Kosovo. It is an example of the official state culture, always ready to protect the honorable place. Such people needed to Kosovo, even in times of peace. "
Speaking ot the postwar period, Mustafa said that when in exile returned to Kosovo in 2001 was greeted as a hero by the people of Dukagjinit and throughout Kosovo. President of Kosovo, Ibrahim Rugova awarded the Gold Medal of the Mother Theresa. Dukagjinasit and around Kosovo Albanians as well as from all Albanian territories did it with great reverence January 8, 2003 when he was buried in his village birth in Strellc Upper, with a participation of people, our land can only support them, he said. "Today, we want to believe that justice, though delayed, will own word for these crimes terrible consequences of which are too serious not only for the families of those who suffered, but for all of Kosovo and its future, "said the head of the LDK, stating that it is not very optimistic that can be expected quick results. Nevertheless, the recent penalties authors several political murders and attempted murders that occurred in post-war Kosovo, he said, "are like a small spark of hope that the executors, the originators or ordering of these acts cowardly criminal, sooner or later, will be brought to justice and receive the punishment deserved. "
LDK Chairman urged all work for Kosovo to "come quickly from one country to criminalize and vortex do not let the image of our country to tarnish shameful deeds of those who did the work of the enemies of Albanians and Kosovo, killing secretly pious people of this country. "
But at the same time vowed that LDK will continue to promote always peace, love and tolerance, as sublime and universal values ​​of human society, but also, LDK always asked and will continue to demand the punishment of those who kill the future of the children of Kosovo. "LDK is committed to building a rule of law, in which human life is respected, free speech, human dignity, in which justice will be free from political interference and autonomous in the implementation of the law and the Constitution " Mustafa said adding that no one from among the LDK does not want "in this country to be imprisoned people and eliminated for political reasons."
political war, he said, should take place in the democratic level, should be part of the vote movement of citizens and their obedience to a better future. Whereas the objective of the citizens of Kosovo, "all of us is to care for our nation's values, rule of law and democratic values".
"new history Kosovo and acts figure Tahir Zemaj will remain as an example of how to act for the good of the country. Col. Zemaj will always be remembered as a brave man, freedom fighter, that hero of Kosovo ", said at the end of his speech LDK Chairman Isa Mustafa.
memorial academy spoke Sunrise Mahmeti, former deputy defense minister in the Government of Kosovo, which CMI above the figure of the soldier and warrior exile especially heorizmin meçurinë Zemaj commander also He praised the military preparation and Zemaj ability for the formation of 134 Brigade "Migration", citing it as an example to distinguish.
At the end of the academy was shown a documentary dedicated Tahir Zemaj and some artistic point.

Colonel exile commemorated the 10th anniversary of the assassination

Exile was only one of a long list of murdered because they were supporters or powerful people Rugova and the LDK, Enver Maloku, Xhemajl Mustafa Ahmet Krasniqi, Shaban Manaj, Ekrem Rexha, Haki Ymeri, Bekim Kastrati, Faith rod, Bardhyl verse, Smajl Hajdaraj, Kosovë Zeqiraj, Albert Zeqiraj, Sebahate Tolaj, Ismet Rraci ...
But while for most of them say that are not yet solved some of them and the case of Tahir Zemaj, killed ten years ago 4 January 2003, there are claims that support the idea that his murder was solved.
exile was killed in an ambush moment in the early hours of the morning of 4 January 2003, and was released in anticipation of some of his companions, before a would travel abroad. His car was struck by a relentless barrage of bullets by taking Tahir life, his son Enis and his cousin, Hasan.
Col. exile was known for his powerful military figure who had created Battle of Loxhës, but an attraction under the orders of the Ministry of Defense, during the summer of 1998, made ​​to serve as a pretext left Kosovo governing arm the KLA, who would try to njollosninin forever. But despite serious allegations, he was never broken, and finally, before the shooting, said he was the leading candidate to become the Adviser of the President of Kosovo, Dr. Ibrahim Rugova, under whose command he fought.
Whereas Zemaj colonel itself connected with the withdrawal of military forces from Dukagjin Plain in 1998 says: "Serb forces took the green signal. It means they were allowed Kosovo territory cleaning of all units amateur KLA. Serbs committed troops korparmatës 52 First and Second Army, in cooperation with aviation, heavy artillery and armored battalion. Bomber military aircraft type "Jastrabac" and "Ori" attack for the first time village Loxha. Albanian civilians saw their salvation only in the protection of our brigades. They s' had who else to ask for help. "
Zemaj murder is considered the worst atrocities, and was second only to the height of military grade, the former host of former Kosovo.
exile was born in Upper Strellc Peja. Zemaj having committed high school in Peja, respecting the wishes of his father, he had begun studies at the Zagreb Academy, had continued in Belgrade, to be completed in Sarajevo.
Actually it is commemorated with a memorial academy at the National Theatre. 

Agjencioni "Floripress", kontribut të jashtëzakonshëm në afrimin e cultures Shqiptare dhe botërore

Për njohësit e fushës së kulturës, Agjencioni “Floripress ” nga Prishtina është portë reale interneti , nëpërmjet së cilës çdo lexues i mirëfilltë do të donte të hynte për të dalë diku në botë. Ata thonë se ky portal informative për art-kulturë dhe politikë gjatë vitit 2012 e ka dhënë një kontribut të jashtëzakonshëm në afirmimin e talenteve dhe vlerave të reja në Kosovë,Shqipëri dhe Diasporë.

Kushtet aspak të favorshme në të cilat po kalon kultura dhe krijimtaria artistike në Kosovë që nga paslufta kanë bërë që shumë artistë të mos mund ta ushtrojnë punën e tyre. 

Ndërsa një problem mbetet promovimi dhe afirmimi i talenteve të rinj, pikërisht për shkak të ambientit të vështirë, ku pakkush kujtohet për kulturën, sidomos ku afërsia klanore, politike dhe nepotizmi tashmë po luajnë role edhe në jetën kulturore. 

Vështirësitë dhe mundësitë e pakta për promovim kanë bërë që shumë krijues të rinj të talentuar nga Kosova,Shqipëria,Ilirida,Malësia e Madhe,Kosova Lindore dhe Diaspora të largohen nga rruga e artit,kulturës ,shkencës …. 

Por, për ta shtyrë më tej punën e krijuesve, portal informative që është lidere në të gjitha trevat shqiptare Agjencioni “Floripress ” nga Prishtina me Editorin dhe kryeredaktorin e saj(shkrimtarin e mirënjohur Flori Bruqi) e ka krijuar një hapësirë të mirë për promovimin e krijuesve të rinj në blogosferën shqiptare . 

Prezantimi i punës së tyre, bisedat me ta, përcjellja e aktiviteteve kanë zënë mjaft vend në Agjencionin prestigjioz shqiptar “Floripress ” edhe gjatë vitit 2013. Sidomos sukseset e tyre jashtë vendit. 

Këtë e pohojnë edhe vetë krijuesit e rinj si dhe ata të vjetër që punën e tyre e kanë prezantuar për lexuesin pikërisht nga web faqja më e lexuar në Kosovë,Shqipëri ,Diasporë etj.

Vlenë theksuar se gjatë vitit 2012 këtë faqe prestigjioze e kanë klikuar hiq më pakë se 1,203,111 lexues kurse vetëm muajin dhjetor 2012 ka patur hiq më pak se 140,377.

Prej dates 1 deri  me datën 3 janar 2013  ka patur rreth 24.949 lexues.

Prof.dr.Bashkim Krasniqi

Poezi nga Mimoza AHMETI

Mimoza Ahmeti (lindur 1963 në Krujë, Shqipëri) është poete në mesin e poetëve më të shquar bashkëkohorë shqiptarë, dhe ndoshta më i njohur femra shqiptare. Librin e saj më të popullarizuar dhe vlerësua në mënyrë kritike është mbledhja e 53 Delirium poezi, botuar në 1994, Tirane, nga "Marin Barleti House" Publishing. Librin e saj më të fundit të poezive është pllenim e Luleve, nga "Ora House" Botime, Tirane, 2004. Ahmeti ka botuar gjerësisht dhe librat e saj janë përkthyer në italisht, frëngjisht dhe spanjisht. Il mio Grido, poezi, 1993, nga "Argo" Publishing House, Itali. Persone Belle, roman, 1996 nga "EIZIONI ETS", Pizës, coordinatif absurde Italy.L ', tregime të shkurtra, 2002, Paris, botuar nga Agnes Pareyre. Ca va Albnie, ese, Paris, 1998, nga Edition "La Promenade". Bilingue Delirium edicion, 2002, nga "Maremoto" Publishing House, Malaga, Spanjë. Edhe pse më i njohur per poemat e saj, ajo ka shkruar edhe tregime të shkurtra, artikuj dhe novela. Ajo ka ventured në fushën muzikore, pjesëmarrëse në disa festivale të muzikës shqiptare, si "Kenga Magjike", "Maratona Popullore". Ajo kishte si pikturuar si një seri e çorape të holla. Më 1994 ajo kishte një ekspozitë në Galerinë Kombëtare të Arteve, Tiranë. Ahmeti ishte një kandidat për Partinë Demokratike në zgjedhjet lokale 2001 Tiranë

Armiku im

Armiku im,
shpeshhere me fyeve ne menyren me te dobet,
shpeshhere te fyeva ne menyren me te ceket,
armiku im.
E c'do te ish jeta ime pa ty
dhe e jotja pa mua?
Askush s'mund ta dije.
(kur kushtezime mbaron
qenia zhduket)
Armik.Armiku im.
Prej teje rash ne gjurme dhe perfitim
te asaj qe kerkoja,
prej teje gjalleroji jeta ime, u zgjua,
u perbetua,
dhe ngashereu,
kur vrasja shpirtat ngertheu.
oh, ne te vertete ti je dashuria
dhe urrejtja ime,
armiku im.
Pikerisht ato,
qe ne zhvleftesuam
ndersa rruges ecem,
qe asnjeher s'i ditem,
s'i llogaritem,
TURMAT,
qe inerte derdhen
dhe fryme marrin
me injorim,
lane pasoje
mbi shpirtin tend
mbi shpirtin tim.


Eshte cudi kur je femer

Mua tani me vjen per te qare.Me duket sikur
shkarkesa yjesh me jane grumbulluar te syte.
Dot nuk duroj,
ndersa cengelat e nervave nderas terhiqen
kundrejt njeri-tjetrit.
Kangur me foshnjen ne xhep
duket figura ime se largu
ketu ne bregdet.
Me vjen per te qare.Jam bere barre.
Me siguri molusqet e buta tani
levizin kapaket e forte brenda ujit
dhe kandilet e kuq
kushedi c'udhetim te mahnitshem
kane marre
Eshte cudi kur je femer...
E keni pare natyren kur tmerrohet,fryn
e shkaterron!
Kur si perbindesh shkriferon germadhat
e mohimit...
Pastaj, kur pastaj, e lehte dhe e trandur,
me syte e medhenj plot hije
pret nje vazhdim, nje lindje femije
buze detit ku i vjen per te qare, per te qare,
ngaqe se si eshte, eshte me barre.
Ne ato ore te dites kur molusqet e buta
hapin kapaket e forte brenda ujit
dhe kandilet e kuq
kushedi c'udhetim te mahnitshem kane marre...

Vdekja

O qetesi e gjithfuqishme eternale,
nga ti une dola me perpjekje,
te ti per tu kthyer.
Vec me i mundimshem qenka kthimi...
Isha foshnje atehere,
tani jam njeri.


Qe ti je gomar kjo eshte dicka qe duket

Fytyre e bukur dikur,tani stigmatike,
ne gjurmet e tua gjej vrasjen qe te kane bere,
ne grate qe i humbe,qe i braktise,a shpetuan duke ikur prej teje,
per mbetur gjalle diku
ne lemoshe ndjenje.
Fytyre e bukur dhe sot,me gjithe prishjen,dyshimin,
dekompozimin,
trup qe zvarrisesh e birresh ne toke te mallkuar.
Mase vigane dhe e deshperuar njekohesisht.
Nje vath ne vesh-dic ja nxit kotesise kuptimin.
Cdo dite humb dicka nga cilesia e yllit,
vdiresh ne rere.
Cdo nate fiton dicka nga pamortesia e vdekjes.
Oh,tani qe po shuhesh,ndersa vazhdon akoma te shuhesh
vervit ne ajer tentakula te tmerrshme vetmie te shthurur
me lak fshikullues kap,terheq e shtrengon,
roberon
me buzet sterile,trupin e pandjeshem.
Shepsh kam rene ne gjurmet e bjerrrjes sate,shfrimit
menyres se terthorte te shfaqjes,helmimit,
fshehjes,sofizmit,lekundjes,se paqenes,
asaj paqendrueshmerie qe nuk ngre dot baze.
Ndjenja luksoze,ne esence shkaterruese,
gerryejne si macet gjire grash te lena.
Rrugehumbur i bukur qe vazhdon te humbesh,
qe di te sillesh por qe etika s'ta permush dot shpirtin.
Jam jotja,me ke,gjithmone me ke pasur,
mbeshtetje,fryme,shteg ne rruge pa krye,
Por ti s'e kupton,ngaqe je gomar,
dhe ky eshte shkaku
qe une te dua tmerresisht.


Gjithckaja ime

Vaje te kaltra per ty me leshojne floket
dhe goja s'eshte vec nje pasqyre e krisur
prej dhimbjesh te dala nga mishi me shkulje
prej asaj qe te kam pushtuar kurre per mos te te leshuar.
O dendesi bari e gjelber e kraherorit tend
o drure te eger aromeleshues te kembeve te tua,
o krahe qe vetem krahe dhe vetem krahe leshoni,
o ti,qafe e bute dhe e forte njeheresh
O ti gjithcka,gjithckaja ime,
gjithckaja e nates sime,e dites sime,
ti,gjithcka
O rruzull i erret ,o rruzull i verber,o rruzull shkaterrues
i sedres sate te kafshuar.
Te gjitha ju,gjithcka te ti.
Vete ti:
Qendro,me veshtro,
mos me vdis ne duar
Nje toke nje here e gjetur
kurre me s'eshte harruar!


Ti do te heshtesh

Ti do te heshtesh gjate ate dite,
ndoshta per fare ate nate,
kur te mos jete
mbi sferen e humbur te tokes,
figura ime krenare
me syte e fuqishem si shpeze
qe vec lirise i perkasin,
qe ti ti i deshe aq shume.
Ti do te heshtesh djale,
ti do te heshtesh,burre,
ti do te heshtesh,shpirt,
kur te mos jem me une.
Dhe mjekra jote peshtetur mbi klavikul,
do te heshte.
Oh,nuk do te jete me ajo heshtje,nje nga ato qe vibrojne afrimin.
Ajo heshtje e madhe,
ajo heshtje e mungeses,
ajo heshtje e kthimit tend,
ne nje,ne nje,ne nje.
Ti qe gjithmone me mua ishe dy,
dhe prape njesuar,
po kurre bir vetmie.
Do te heshtesh,
ti qe aq pak flisje dhe heshtjet i krisje
ti qe i kishe fjalet si guaska te rralla,
qe m'u desh aq rruge te eci per ti gjetur,
do te heshtesh ti,qe aq shume te desha,
Do te kthehesh ne nje burre si mijera
(kurre nuk mbaron argateria se ngreni burra.)
Do te heshtesh.Do te cohesh.Do te ikesh qe andej,
krahthyer drejt gojes se argaterise do t'ikesh
duke tu zvogluar trupi,shpatullat ne largesi.
(Pika me rafte sa fort ti desha shpatullat!)
Do te ikesh argati im,do te zhdukesh,
dhe ketu historia jone do te mbaroje
historia jone e padegjuar
qe e pergjonin yjet e pikuar
e qe kapnim me dore nen cati.

Flori Bruqi

I KENI PARË POETET ???

Qerim Bajrami



METROPOLEVE


(Vellait tim Arifit ne Gjermani)

Sa e sa net metropoleve
poçet derdhin ngjyrat blu.
Ai duke shetitur, provon
ndjenjen e largim-afrimit
kah vendlindja...

Sa e sa here
agu e gjen metropoleve
ne rrugen "Neue Gasse"
ne hotelin "Park Caffe"
nen presionin e zhumhurit
duke pire kafen e mallengjimit.

Nje pikture
qe shperndane ngjyren e kuqe
si pllohe gjaku
ne dere-abazhuri!
Ai i ulur, ne fotelene e bute
vete me buzeqeshjet efemere te te huajve!

Fjollat e tymit te cigares
lakadredhin
zhdaravitin sfondin pa ajer,
Pas mesnate qielli i bruzte, vdes!

Ngjyra e perpurte, fiket!
Malle ne kukeza
i kurbetit me zgjebe
ne nje askeze
qe ec e s'ndalet.
E, pagjumesia
ia sjell
vargjet e nje kenge djepi
qe nena ne vendlindje
ua kendon foshnjeve.



Agim Doçi


Ku janë poetët?!...


Paskan firasur gjithë gjithë poetët e Shqipërisë…
Cili i përzuri nga vargjet kombëtare?!...
Heshtje…askush nuk flet…ku vanë kantinat e Poezisë?
Ku është Driteroi?...Ai Lordi i poezisë atdhetare?!

Mos e keni parë gjë Xhevahir Spahiun?!...
More po ku humbën gjithë ata poetë….
Medet! Na u bënë VIP-a "urithi" me "thiun"…
Humbi more humbi, vargu i vërtetë…

Nga bjeshkët e Namuna, asnjë zë s’bahet gjallë
Ndonse andje shkruhet bukur shqiptarisht!
Për atë Azem Shkrelin, kam shumë mallë
Mos keni parë ndonji poet Kosove, rastësisht?...

Kur të takoni rastësisht ndonjerin nga poetët
I dërgoni shumë të fala, dhe qafime nga unë!
Jepini një kafe, pastaj unë jua paguaj lekët…
Zgjojini poetët!...Mjaft fjetën gjumë…


Agim Metbala


NË RAHOVEC


Në Rahovec than se është bërë Konaku
Të mblidhen nga gjithë Arbëria poetët !

Ku e di unë përse ai Agim Metbala - Plaku
Për të gjithë kërkon syrretët!


Më than nisu me Karvanin nga Jugu - Uskana.
Prej Vilajetit të Manastirit ku u mbajtë Kongresi !

Mos prit të dal Dielli nga Korça , e te vij Hana,
Atje në Rahovec të të zbardhë mëngjesi.

Po pret Leonardi , turfullon me rima !
Dhe Riza eshte berë Orfe per Euridikën!

Nga Elbasani vërsulet Rrebelja - Eni
të mbjell me lirika ugarin me biblikën!

Ku e di unë udhëtari i largët nga skaje të Arberisë
Vallë! Do të merrem vesh me Gruan me Flatra ?

Ajo në pik' të ditës ia shkrep si mjegulla stuhisë
të bën për lirika - të nisesh me të katra !

Të bën me ato vrulle që dalin - të përmbytesh !
Dhe sërish në breg i lumtur të nisish hapin !

se me ato lirika në lartësi qielli ngritesh
krenar nëpër shtigje bën vrapin!

Kush na mbeti ? Le të vijë se u dalim në pritë !
Eshtë vargani i gjatë i pendave nga Kosova !

Shqipëria, Arbërshët, Diaspora , për këtë kanë meritë !
Ashtu si e '' Panjohura '' poete me prova...!


Po Edmond Shallvari , Besoja me shokë
Thonë: Ja këto vargje - ta bashkojmë këtë tokë...


I buzëqeshur në heshtje rri Adem Berisha
për jetën flet si plaku që ka gris shumë kemisha!



Ferit Ramadani

I KENI PARË POETET ???



Të strukur qëndronin duke medituar
Duke lexuar shkrimet e censorokuqëve , zagarëve !
Të atyre që përkushtime për Titon kishin shkruar
dhe numronin shumat e honorarëve !

Ata që po t'i nxjerrim në dritën e sëvërtetës
të flasin për shërbimin që i bënin pushtuesit të zi!
S'do të ketë asnjë shije as rrethi i petës
që mblodhi në sofër ëndërrimet ardhmëri !


Ku janë poetët ? Ku janë martirët e ngujuar !
Jusufi poet, Kadriu, Rexhep Elmazi , Avniu... ?,
Sa pak për ta ky popull ka dëgjuar !
se censorokuqët i ngrinë si veriu!

Dhe mbetën nëpër burgje si Adem Demaqi !
Për ta s'pati rikthim në arenën e Letersisë !
Lexoni për Censorokuqët që robëria i kënaqi
I bëri martirët e idealit të sërbosllavisë !


Lexoni veprat e tyre të shkruara për Sinksin
Do të ndjeni shpirtin e tyre tek jeton në Dedinjë !
Ata e shanë Kosovën që mezi se e ngriste stanin
Për të ushqyer rreth sofrës një turmë fëmijë !


Ata censorokuqët, të sotmit lalashë
Që bëjnë trumbetime liridashese duke mbjell kob!
Kanë harruar se deri dje ishin të përbetuarit mashë
Si Kurvat - në Shesh , u lëvduan pse janë rob!


Ku janë poetët ? Le të pyes ardhmëria !
Përse kaq të ndarë jemi në parim ?
Po del sërish një Zë Horr ! Qorr nga largësia,
me trajta e shpifje , kërkon devijim!

Ndaloni ju shkretanë të policise letrare !
Ju që sollët krrokama dhe anatema për Atdheun!
Sërish doni të mbjellni urrejtje në zemrat mitare ?
Përse unjësohen të duan Skenderbeun!

Ju jeni karakanxhollët e letërsisë mulate !
Ju perëndoni përditë nga ky vend i robëruar !
Për ju drita e vërtetë i shëmbëllen një nate
Se poetët e vërtetë vijnë për të aguar !