Christine Gren-Tri jetët e Ana Marksit

Christine Gren lindi në Grac (austri), ka punuar si gazetare dhe ka jetuar për pesë vjet në Afrikë. U bë e famshme si autore e romaneve për reporteren e sensacioneve, Ana Marks, të cilët u bënë edhe filma në stacionin e mirënjohur gjerman ARD.


 Së fundmi kanë dalë edhe romanet "Mashtruesja" dhe Vila Frojd", të cilat janë himnizuar nga shtypi.Mbi librin Maria, një gazetare e re dhe e bukur, por me një të kaluar të keqe, kërko9n të ngjitet lart e më lart. Ajo i përdor burrat si trampolinë për karrierën e saj. Kur armët erotike nuk mjaftojnë, ajo nuk tutet të bëjë edhe shantazh. I suksesshmi Maks u përshtatet më së miri planeve të saj për jetën. Por më pas ajo dashurohet me vëllanë e tij, Leonin, një ëndërrimtar me sy hapur dhe dështak me nam. Dhe më pas gjithçka del jashtë kontrollit. këto dhe të tjera në best-sellerin e ri të Kristinë Grenit.

Sveva Casati Modignani "Ana me sy të gjelbër"

Sveva Casati Modignani është një nga emrat më të dashur të letërsisë bashkëkohore. Romanet e saj të përkthyera në trembëdhjetë vende si: në Francë, Gjermani, Rusi, Brazil etj. janë shitur në mbi 8 milionë kopje. "Ana me sy të gjelbër" u prit në mënyrë madhështore nga kritika dhe nga lexuesit. Romanin e parë me fat e kanë shoqëruar edhe gjashtëmbëdhjetë të tjerë, të gjithë të kurorëzuar gna parapëlqimi në rritje i lexuesve dhe i kritikëve, një pjesë e të cilëve janë bërë skenarë televizivë të suksesshëm.


 Mbi librin Milano. Mëngjes i ftohtë janari. Në funeralin e Çezare Boldranit, një njeri i pasur dhe i pushtetshëm, vështrimet e të pranishmëve janë drejtuar mbi Anën, vajzën dhe trashëgimtaren e vetme të tij. Që nga ai çast, si drejtuese e një perandorie të madhe ekonomike, gruaja do të jetë e detyruar të përballet me të kaluarën e saj, por mbi të gjitha me atë të të atit; një udhëtim nëpër kohë, ku historitë pasionante të dashurisë pleksen me ngjarje misterioze dhe dramatike. Një histori e ngjeshur, e mbushur me ngjarje mbresëlënëse dhe e treguar në mënyrë të shkëlqyer.

Titulli: Ana me sy të gjelbër
Origjinali: Anna dagli occhi verdi
Gjinia: Roman
Autori: Sveva Casati Modignani
Shqipëroi: Guri Shyti
Shtëpia botuese: Dudaj
Viti: 2005
Fq. 480
Pesha: 0.40 kg
ISBN: 978-99943-33-20-8

Akulli pervelues, Nora Roberts

Nora Roberts, njëra ndër shkrimtaret më të lexuara sipas New York Times, shpalos në këtë roman klasik një histori mahnitëse të mbushur plot sharm e tension e në të njëjtën kohë të mbështjellë nga një pasion i zjarrtë, që shoqërohet nga vrasje të kryera me gjakftohtësi.


 Mjaft e pasur, tejet e bukur, Uitni Mekallisterit i pëlqejnë garat me makina dhe meshkujt e rrezikshëm. Megjithëse e ngopur nga të gjitha këto, zonjusha mjaft e pasur e Manhatanit çuditet kur një i huaj me xhaketë lëkure të zezë i rrëmbën makinën e saj "Mercedes" dhe më pas plumbat fluturojnë mbi kokat e tyre. Hajduti ndërkombëtar i bizhuterive, Dagllas Lord, është mësuar të jetojë jetën e tij gjithmonë në ikje. Dhe, si për ironi, kjo është pjesa më e bukur e profesionit të tij. Ai i përmbahet një rregulli të hekurt: punon gjithmonë vetëm. Por deri në një çast. I plagosur dhe pa asnjë kacidhe në xhep, çka e bën edhe më të shkëlqyer karrierën e tij, Dagu, pa dëshirë, pranon si bashkëpunëtore në rrugën e tij të krimit Uitnin e pasur dhe plot njohje të fuqishme. Duke lënë pas zhurmën e të gjitha gazetave për humbjen e milioneres si dhe të gangsterit dhe kriminelit në ndjekje të vazhdueshme, Dagu dhe Uitni nisen drejt egërsisë ekzotike të Madagaskarit, në kërkim të një thesari të famshëm, që mendohet se i përket kohës së Revolucionit Francez. Ajo që në fillim dukej si një aventurë ndjellëse, tashmë për Uillin është kthyer në një garë për jetë a vdekje. Dhe ajo përpiqet të manovrojë me ndjenjën e mëshirës së partnerit të saj vrasës, i cili mund të eleminojë me gjakftohtësi cilindo që i del përpara. Ndërsa për këtë të fundit, të cilit e kanë tradhtuar disa herë, ky është një rast për të gjetur thesarin dhe ndoshta një mundësi e fundit për ta nisur jetën nga fillimi. Të dy ata i futen një rruge ekzotike dhe mjaft të rrezikshme në kërkim të qëllimit të jetës së tyre. Bashkëpunimi është i tillë që ia vlen të rrezikohet jeta, por loja përmban rreziqe të jashtëzakonshme e me përfundime të tmerrshme: edhe mes atyre që mund të mbijetojnë, nuk ka as të fituar, as të humbur. Mbi autoren Nora Roberts është ndër shkrimtaret më të dashura dhe më të njohura në botë. Janë botuar më shumë se 125 milionë kopje të librave të saj, përfshi këtu dhe ato më të shiturit, si: "Në kërkim të ëndrrës", "Vila", "Qielli i Montanës" dhe "Hëna Karolinë". Nora Roberts jeton në Merilend.
Titulli: Akulli përvëlues
Origjinali: Hot ice
Gjinia: Roman
Autori: Nora Roberts
Shqipëroi: Dajana Berisha
Shtëpia botuese: Dudaj
Viti: 2004
Fq. 512
Pesha: 0.52 kg
ISBN: 978-99943-33-02-X

Guardian - 100 librat më të mirë të të gjitha kohërave

100 shkrimtaret me te njohur te 54 shteteve te ndryshem kane votuar per 100 librat me te mire te te gjithe koherave. Ky votim eshte organizuar nga gazeta Guardian dhe kjo liste eshte publikuar po aty ...

Chinua Achebe, Nigeria, (b. 1930), Things Fall Apart

Hans Christian Andersen, Denmark, (1805-1875), Fairy Tales and Stories

Jane Austen(link is external), England, (1775-1817), Pride and Prejudice

Honore de Balzac, France, (1799-1850), Old Goriot

Samuel Beckett(link is external), Ireland, (1906-1989), Trilogy: Molloy, Malone Dies, The Unnamable

Giovanni Boccaccio, Italy, (1313-1375), Decameron

Jorge Luis Borges(link is external), Argentina, (1899-1986), Collected Fictions

Emily Bronte(link is external), England, (1818-1848), Wuthering Heights

Albert Camus(link is external), France, (1913-1960), The Stranger

Paul Celan, Romania/France, (1920-1970), Poems. 

Louis-Ferdinand Celine, France, (1894-1961), Journey to the End of the Night

Miguel de Cervantes Saavedra(link is external), Spain, (1547-1616), Don Quixote

Geoffrey Chaucer(link is external), England, (1340-1400), Canterbury Tales

Anton P Chekhov(link is external), Russia, (1860-1904), Selected Stories

Joseph Conrad(link is external), England,(1857-1924), Nostromo

Dante Alighieri(link is external), Italy, (1265-1321), The Divine Comedy

Charles Dickens(link is external), England, (1812-1870), Great Expectations

Denis Diderot, France, (1713-1784), Jacques the Fatalist and His Master

Alfred Doblin, Germany, (1878-1957), Berlin Alexanderplatz

Fyodor M Dostoyevsky(link is external), Russia, (1821-1881), Crime and Punishment; The Idiot; The Possessed; The Brothers Karamazov

George Eliot(link is external), England, (1819-1880), Middlemarch

Ralph Ellison, United States, (1914-1994), Invisible Man

Euripides(link is external), Greece, (c 480-406 BC), Medea

William Faulkner(link is external), United States, (1897-1962), Absalom, Absalom; The Sound and the Fury

Gustave Flaubert(link is external), France, (1821-1880), Madame Bovary; A Sentimental Education

Federico Garcia Lorca, Spain, (1898-1936), Gypsy Ballads

Gabriel Garcia Marquez(link is external). Colombia, (b. 1928), One Hundred Years of Solitude; Love in the Time of Cholera

Gilgamesh, Mesopotamia (c 1800 BC). 

Johann Wolfgang von Goethe, Germany, (1749-1832), Faust

Nikolai Gogol, Russia, (1809-1852), Dead Souls

Gunter Grass(link is external), Germany, (b.1927), The Tin Drum

Joao Guimaraes Rosa, Brazil, (1880-1967), The Devil to Pay in the Backlands

Knut Hamsun, Norway, (1859-1952), Hunger. 

Ernest Hemingway(link is external), United States, (1899-1961), The Old Man and the Sea

Homer(link is external), Greece, (c 700 BC), The Iliad and The Odyssey

Henrik Ibsen(link is external), Norway (1828-1906), A Doll's House

The Book of Job, Israel. (600-400 BC). 

James Joyce(link is external), Ireland, (1882-1941), Ulysses

Franz Kafka(link is external), Bohemia, (1883-1924), The Complete Stories; The Trial; The Castle Bohemia

Kalidasa, India, (c. 400), The Recognition of Sakuntala

Yasunari Kawabata, Japan, (1899-1972), The Sound of the Mountain

Nikos Kazantzakis, Greece, (1883-1957), Zorba the Greek

DH Lawrence(link is external), England, (1885-1930), Sons and Lovers

Halldor K Laxness, Iceland, (1902-1998), Independent People

Giacomo Leopardi, Italy, (1798-1837), Complete Poems

Doris Lessing(link is external), England, (b.1919), The Golden Notebook

Astrid Lindgren, Sweden, (1907-2002), Pippi Longstocking

Lu Xun, China, (1881-1936), Diary of a Madman and Other Stories

Mahabharata, India, (c 500 BC). 

Naguib Mahfouz, Egypt, (b. 1911), Children of Gebelawi

Thomas Mann(link is external), Germany, (1875-1955), Buddenbrook; The Magic Mountain

Herman Melville(link is external), United States, (1819-1891), Moby Dick

Michel de Montaigne, France, (1533-1592), Essays.

Elsa Morante, Italy, (1918-1985), History

Toni Morrison(link is external), United States, (b. 1931), Beloved

Shikibu Murasaki, Japan, (N/A), The Tale of Genji Genji

Robert Musil, Austria, (1880-1942), The Man Without Qualities

Vladimir Nabokov(link is external), Russia/United States, (1899-1977), Lolita

Njaals Saga, Iceland, (c 1300). 

George Orwell(link is external), England, (1903-1950), 1984

Ovid, Italy, (c 43 BC), Metamorphoses

Fernando Pessoa, Portugal, (1888-1935), The Book of Disquiet

Edgar Allan Poe, United States, (1809-1849), The Complete Tales

Marcel Proust(link is external), France, (1871-1922), Remembrance of Things Past

Francois Rabelais, France, (1495-1553), Gargantua and Pantagruel

Juan Rulfo, Mexico, (1918-1986), Pedro Paramo

Jalal ad-din Rumi, Afghanistan, (1207-1273), Mathnawi

Salman Rushdie(link is external), India/Britain, (b. 1947), Midnight's Children

Sheikh Musharrif ud-din Sadi, Iran, (c 1200-1292), The Orchard

Tayeb Salih, Sudan, (b. 1929), Season of Migration to the North

Jose Saramago, Portugal, (b. 1922), Blindness

William Shakespeare(link is external), England, (1564-1616), Hamlet; King Lear; Othello

Sophocles, Greece, (496-406 BC), Oedipus the King

Stendhal, France, (1783-1842), The Red and the Black

Laurence Sterne(link is external), Ireland, (1713-1768), The Life and Opinions of Tristram Shandy

Italo Svevo, Italy, (1861-1928), Confessions of Zeno

Jonathan Swift(link is external), Ireland, (1667-1745), Gulliver's Travels

Leo Tolstoy(link is external), Russia, (1828-1910), War and Peace; Anna Karenina; The Death of Ivan Ilyich and Other Stories

Thousand and One Nights, India/Iran/Iraq/Egypt, (700-1500). 

Mark Twain, United States, (1835-1910), The Adventures of Huckleberry Finn
Valmiki, India, (c 300 BC), Ramayana

Virgil(link is external), Italy, (70-19 BC), The Aeneid

Walt Whitman, United States, (1819-1892), Leaves of Grass

Virginia Woolf(link is external), England, (1882-1941), Mrs. Dalloway; To the Lighthouse

Marguerite Yourcenar, France, (1903-1987), Memoirs of Hadrian

Xhelal Staravecka:“Perpara gjyqit te historise”

Nje liber shume i rendesishem per historine dhe historianet. Ky ishte konkluzioni i promovimit te librit me kujtime historike “Perpara gjyqit te historise” i Xhelal Staraveckes, zhvilluar sot paradite ne mjediset e Akademise se Shkencave, Tirane.

Nen moderimin e Fatos Lubonjes, publicist, ish-i presekutuar politik nga regjimi komunist, disa historine si prof. dr.Pellumb Xhufi, prof. dr. Shaban Sinani, botuesi Naim Zoto folen rreth kujtimeve historike prej njerit prej protagonisteve te viteve “30-50, Xhelal Staravecka, komandant i famshem partizan ne krahinat e Skraparit, Beratit, Korces, Kolonjes, Permetit e Fierit, por qe ne fund te luftes denoncoi nderhyrjen jugosllave ne Shqiperi dhe u nda nga komunistet.

Ne kete aktivitet ishin te pranishem edhe ministri i Informacionit dhe Teknologjise, Genc Pollo, disa deputete, kryetari i bashkise Berat, Fadil Nasufi, dhe prefekti Bujar Hoxhaj;nenkryetari i bashkise se Fierit, Haxhi Kalluci, kryetari i komunes se Potomit (Skrapar), Edmond Omeri.

Per te marre pjese ne kete aktivitet kishte ardhur nga SHBA edhe djali i Xhelatit, Naim Stravecka, ish-i denuar politik gjate regjimit komunist. “Perpara gjyqit te Historise”, kujtime historike te Xhelal Staraveckes (1912-1975), eshte botuar nga shtepia botuese “Naimi” ne kuader te 100 vjetorit te shtetit shqiptar dhe 100 vjetorit te lindjes se autorit.

Libri eshte shkruar ne vitin 1966 ne Paris dhe publikohet per here te pare, sipas doreshkrimit orgjinal te autorit lene trashegim familjes. Qindra personazhe e personalitete, kryesisht politike, te viteve 1912-1966, ndricohen permes ngjarjeve, fakteve, kujtimeve te autorit.

Tri jane nyjat kulmore te ketyre kujtimeve, ku autori eshte protagonist:Mbreteria e Zogut e kryengritja e Fierit, levizja antifashiste e lufta e partizane si edhe fati i mergates politike shqiptare ne Perendim. Sipas prof. Xhufit, “Kujtimet e Xh.

Staraveckes jane te pameshirshme per ngjarje dhe protagoniste shqiptare te Luftes se Dyte Boterore”, ashtu si i ben nje autopsi te plote qeverisjes mbreterore.

REXHEP SHAHU - TUFËS SË KUAJVE U PRIN NJË GOMAR

Kjo është thënie e Jemin Gjanës si diçiturë e fotografisë së shëmtuar të fushatës së tanishme elektorale.Të tilla thënie ai ka mbjellë edhe në muret e sallës së parlamentit të Shqipërisë në dy dekadat e fundit, edhe në dërrasën e zezë të kujtesës tonë që ne e fshijmë përditë pa mëshirë.
Kjo është thënia e dytë e kësaj fushate që do të mbahet mend gjatë si ajo e Namik Dokles se atyre që duan të jenë kryebashkiakë nuk u kruhet dora por bytha.

***
Profesorët, mësuesit politikë, partiakë të kandidatëve, edhe pse e dinë më mirë se kushdo tjetër që kandidatët në lojë janë ndër nxënësit e tyre më të dobtë jo thjeshtë në nota por në karakter, u janë vënë pas ish nxënësve të tyre debilë dhe bëjnë fushatë për ta, lypin vota për ta. Profesorët e mjerë!
Pra profesorët na ftojnë të votojmë nxënësit më të kqij, nxënësit hilanjozë të dikurshëm, nxënësit që merrnin notën pameritueshëm për shkak të ndërhyrjeve nga drejtuesit e asaj kohe, nxënësit që vishnin këmishën e larë mbi kanatieren e palarë, nxënësit që spiunonin shokët e tyre para mësuesve, nxënësit që kopjonin, nxënësit që jepnin rryshfet për ta rritë notën, nxënësit që detyronin prindërit ta prisnin edhe pulën e fundit të shtëpisë për t'ia dërguar mësuesit...

Pra mësuesit e dikurshëm që thirren profesorë janë hedhë në fushatë për të mbledhë vota për nxënësit e mësipërm. Nxënësit pameritorë në ballë, mësuesit e tyre në prapavijë, në bisht.
As nuk u shkon mendja mësuesve të këtyre nxënësve se janë shumë të fyer që ka dalë kandidat ai lloj nxënësi dhe askush nuk ka ofruar mësuesin e këtyre lloj kandidatëve për kandidat. Mësuesit e nxënësve pameritorë ulin kryet dhe rendin nëpër fushatë me mbledhë vota për kandidatët pameritorë, ish nxënësit e tyre të dikurshëm të pafisëm, por që sot janë parelij, janë të pasur nga biznesi i dallavereve me fonde qeveritare.

***
Këto lloj nxënësish që kanë ecë në jetë jo nga dija por nga hilja, nga spërdredhja, nga shkathtësia, nga dhënia e rryshfeteve, nga servilizmi, nga mashtrimi që u kanë bërë të ndershmëve, këta lloj nxënësish që kanë perendi lekun dhe janë të bindur se me lekë blihet pushteti dhe gjithçka, sot janë bërë kandidatët më të frikshëm.

Jo se vrasin e presin, por se e bëjnë postin dhe zyrën dyqan dhe nga ai dyqan ata çdo gjë e shesin për qytetarët, çdo shërbim e shesin për qytetarët. Këta lloj nxënësish përgjithësisht qafëtrashë, të pa din e iman, financojnë edhe ndërtime xhamiash e kishash dhe pastaj shkojnë dhe pshurin në xhami e në kishë.

Këta lloj biznesmenësh që krijuan hasanizimin e shoqërisë tonë, këta lloj hasanësh që thirren për të shtypë, përbuzë e fye pa mëshirë intelektualë, kalojnë sa në një parti në një tjetër. Se partia e hasanëve qaftrashë është paraja, morali i tyre është paraja, ëndrra e zhgjëndrra e tyre është paraja.
Modeli i tyre është thënia brilante e Ilr Metës, në një mbledhje "unë s'pjerdh për ministra e po pyes për profesorë".

Kandidatët që u vjen turp për të shkuarën e tyre, që flirtuan fshehtas me pushtetin e diktaturës, që ishin nëndetëse si bashkëpunëtorë të sigurimit të shtetit, që duan të bëhën të famshëm sot se kanë qenë inferiorë dje, kanë thirrë dhe po përdorin edhe individë që njihen si eksponentë të fesë, si pronarë të varreve të mira apo vendeve të shenjta.

Po përdoret kurani, bibla, beja, përveç lekëve e miellit. Këto lloj eksponentësh të fesë që kanë në fakt vetem një fe e një zot, pushtetin e paranë dhe nuk kanë lidhje me fenë islame as kristiane, që janë biznesmenë që duan pushtet për bizneset e tyre, që shesin veten e fëmijët e tyre sa në një parti në një tjetër, jo vetëm që po shëmtojnë institucionet fetare në vend, të cilat duhet të distancohen prerë dhe sa më urgjent prej këtyre lloj biznesmenësh që tallen me kuranin, me xhaminë, me teqetë e vendit, por po vrasin besimin e njerzve te feja, te zoti.

Këta lloj fetarësh e eksponentësh fetarë që bëjnë fushatë dhe presion me mbledhë vota për kandidatin që duan, sillen si ish sigurimsa dhe duket se janë spiunë të riaktivizuar nga ish sigurimi i shtetit të djeshëm komunist.

Këta lloj fetarësh mashtrues u prijnë me kuran në dorë profesorëve, u prijnë me kuran në dorë njerzve vërtetë të kulturuar e shumë më të ditur se vetja e tyre. Kësaj i thonë gomari t'u prijë kuajve.


***

Vetëm në nahijen tonë bën vaki që tufës së kuajve t'u prijë një gomar. Se ne jemi vend i të veçantave. Është normale, thotë profesor Shefqet Hoxha, që gomari tu prijë elefantëve në shkretëtirë, por nuk është normale që gomari t'u prijë kuajve nëpër qytete e zona urbane.

Tek ne ndodh ajo që kandidatët tanë në shumicë po na dalin hasanë që hasanizuan keq vendin, mashtrues por krenarë, tradhëtarë të interesave të zgjedhësve për hir të interesave të tyre dhe krenarë për tradhëtinë që u bënë interesave të votuesve të tyre. Hasanizimi sot është edhe mburrje, është modë që e financon Ilir Meta e LSI-ja.

Kandidatët që ndërrojnë parti, pasi i vjelin, i rjepin, i vjedhin partitë fillestare, janë si lakuriqët e natës. Lakuriqi i natës është edhe kafshë edhe shpend.

Në ndeshjen mes kafshëve e shpendëve, nëse fitojnë kafshët, lakuriqi i natës kalon me kafshët. Kur i thonë kafshët po ti pse vjen me ne se ti je shpend, ai u thotë, jo, unë jam kafshë se unë i ushqej të vegjlit e mi me qumështin e gjirit tim.

Nëse fitojnë shpendët, lakuriqi i natës kalon me vrap te shpendët. Po ti luftove kundër nesh, ti je kafshë, pse vjen tani me ne shpendët, i thonë shpendët lakuriqit të natës? Jo, përgjigjet lakuriqi, unë jam shpend se unë kam flatra dhe fluturoj si ju.

Kështu po ndodh me shumë kandidatë, që pasi e ropën PD-në dhe pushtetin e saj, pasi fituan tendera pa fund, pasi vodhën, nga frika se po dënohen, ndërruan parti, u bënë me LSI-në dhe me PS-në si aleanca e qelbësirave e krijuar para dy vitesh.

Këta janë lakuriqët e natës, këta janë hasanët tanë që na lypin votat, që na dërgojnë lekë për vota, që na dërgojnë miell për vota, që na dërgojnë hoxhallarë, priftërij, pronarë teqesh e vendesh e varresh të shenjta që lahen me raki e birra e me para të flliqta e na shiten si shenjtorë të shpifur.

Këto lloj gomerësh u prijnë tufave të kuajve tanë. Për këto gomerë gërdalla e ka pasë fjalën Jemin Gjana.

Një deklaratë absurde e presidentit italian Serxho Matarela

Nga Prof.dr. Eshref Ymeri

Para pak ditësh, presidenti italian bëri një vizitë në Beograd. Përmes shtypit është dhënë një njoftim për një deklaratë absurde që ai paska bërë në parlamentin e Serbisë. Në atë njoftim thuhet:

“Presidenti italian në fjalën e rastit në Parlamentin e Serbisë ka thënë një të pavërtetë të madhe.

Të qëllimshme apo jo, por ai, ndër të tjera, thotë:

“Rrënjët e marrëdhënieve tona, atyre mes Serbisë e Italisë, janë të thella, ndër shekuj në histori. Serbia ka nxjerrë nga gjiri i saj 17 perandorë romakë, ndër të cilët veçohet figura e Konstandinit”.

Që kur paska qenë Konstandini serb???!!! Ndoshta presidenti Matarela ka nevojë për t’u thelluar pak më shumë në histori, ose ngatërron serbët me ilirët” (Citohet sipas: “Presidenti italian bën çorbë historinë: Konstandini serb!”. Marrë nga faqja e internetit e gazetës “Koha Jonë”. 28 maj 2015).

Pas kësaj deklarate absurde të presidentit italian në parlamentin e Serbisë më 25 maj 2015, çdo lexues apoteleshikues, normalisht, shtron një pyetje të thjeshtë:

Po kush është ky presidenti italian?

Presidenti Serxho Matarela (Sergio Mattarella) ka lindur në Palermo (Sicili) më 23 korrik 1941. Njihet si jurist dhe politikan, si anëtar i gjashtë kabineteveqeveritare në periudhën mes viteve 1987-1990 dhe 1998-2001, si anëtar i Gjykatës Kushtetuese të Italisë prej vitit 2011 deri në vitin 2015. Është zgjedhur president i Italisë më 03 shkurt 2015.

Po çfarë shkollimi ka presidenti italian Matarela?

Ai ka ndjekur liceun e jezuitëve në San Leone Magno në Romë dhe Gonzaga në Palermo. Në vitin 1961 ka pas drejtuar degën e lëvizjes studentore të organizatës katolike Azione Cattolica në rajonin e Lacios. Këtë detyrë e pati mbajtur deri në vitin 1964. 

Në një sërë gazetash italiane është theksuar se në vitet studentore, Serxho Matarela ka pas qenë anëtar i Federatës Katolike Italiane. Në vitin 1964 ai mbaroi studimet e larta në Universitetin e Romës La Sapienca, ku pati studiuar për drejtësi. 

Prej vitit 1965, Matarela ka dhënë lëndën mësimore “E drejta Kushtetuese” në Universitetin e Palermos dhe në vitin 1967 qe pranuar në kolegjin e avokatëvë të Palermos.

Siç shihet nga këto të dhëna të shkurtra jetëshkrimore, rezulton se ai është një jurist me një stazh mjaft të gjatë, prej 51 vjetësh.

 Por duhet pasur parasysh se fusha e drejtësisë është e lidhur ngushtë me fushën e historisë dhe një juristi nuk mund t’i falen në asnjë mënyrë lajthitjet e rënda që ai mund t’ia lejojë vetes në ca rrethana të caktuara dhe për disa arsye të caktuara që i divetë ai.

Deklarata e tij në parlamentin e Serbisë, që është një shtrembërim trashanik i së vërtetës historike, mund të shpjegohet me dy arsye:Së pari, presidenti italian kërkon të vijë në sinkron me historiografinë shoviniste të fqinjëve tanë për shtrembërimin e të vërtetave historike për iliroshqiptarët, ashtu siç kanë mashtruar dhe vazhdojnë të mashtrojnë serbogrekët kundër kombit shqiptar. 

Presidenti italian është në të drejtën e tij për t’i dashur dhe për t’i respektuar aq shumë serbët, por kjo nuk do të thotë aspak që ai duhet të shtrembërojë të vërtetat historike për perandorët romakë me prejardhje ilire, të cilët kërkon t’i shesë për perandorë “serbë”.

 Se dihet historikisht që 20 perandorë romakë, duke filluar nga Deciusi (249-251) deri te Justiniani I (527-565) e kanë pasur prejardhjen nga Iliria.

 Perandori Konstandini i Madh, të cilin presidenti italian na e quan posaçërisht“serb”, ka lindur në vitin 274, është shpallur perandor në vitin 306 dhe ka vdekur në vitin 337. 

Sipas gjykimit paradoksal të presidentit italian, meqenëse perandori Konstandin ka lindur në Nish, një territor ky asokohe ilirian, por që sot është territor serb, atëherë aipaska prejardhje “serbe”?!

Së dyti, presidenti italian ose duhet të ketë mangësi të theksuara në fushën e historisë ose duhet të ketë probleme serioze me kujtesën, e cila i qenka dobësuar deri në atë shkallë, saqë arrin të nxjerr nga goja një absurditet të pastër. 

Sepse dihet botërisht që caqet kronologjike të ekzistencës së Perandorisë Romake përfshijnë një periudhë kohore që fillon me qeverisjen e Oktavian Augustit dhe vazhdojnë deri në ndarjen e saj në Perandori Romake të Perëndimit dhe në Perandori Romake tëLindjes, domethënë prej vitit 27 p.e.r. deri në shembjen e Perandorisë Romake të Perëndimit në vitin 476 e.r., ndërkohë që Perandoria Romake e Lindjes vazhdoi të mbijetojë edhe gati 1000 vjet, deri në vitin 1453, kur Mehmeti II pushtoi Konstandinopojën.
Dihet, po ashtu, botërisht, se deri në shembjen e Perandorisë Romake të Perëndimit, tributë serbe vazhdonin të jetonin në stepat ruse dhe vetëm gati dy shekuj më vonë filluan të shtegtojnë drejt Karpateve dhe në drejtim të Danubit, për t’u hedhur në jug të tij, ku shtriheshin territoret e Ilirisë. Prandaj shpikja e atyre 17 perandorëve “serbë” që na “paskan qeverisur” Perandorinë Romake, përbën një mashtrim të kulluar nga ana e presidentit italian.

Më bëri shumë përshtypje fakti që kjo deklaratë e lajthitur e presidentit italian nuk u bë objekt diskutimesh as nga mjetet e informimit masiv, as nga analistët e shumtë që kanë mbirë si fara e krisjes (e gramit), as nga politika e ditës, as nga qarqet shkencore dhe sidomos nga Akademia e Shencave, e cila, me sa duket, vazhdon të mbetet një ngrehinë inerte që nuk dëshiron ta dijë se ku bien me adresë të vërtetat historike për figurat e njohura të Perandorisë Romake me prejardhje nga Iliria.

Tiranë, 30 maj 2015