Materialet për higjenën e ambjentit dhe atë personale

by tranzicionshqiMaterialet që përdoren sot për higjenën e ambjentit dhe atë personale janë kryesisht sintetike: ilaçi i enëve, detergjentët e rrobave, sprucoja e dritareve, shampoja etj. Cmimi i tyre do të rritet për shkak të shtrenjtimit dhe pakësimit të naftës. Prandaj zëvendësimi i tyre do të jetë domosdoshmëri.

Nisur nga problemet e shumta shëndetësore që shkakton ndohtja nga kimikatet është një zëvendësim që do të sjellë efekte pozitive në shëndetin e njerëzve dhe për pastrimin e ambjentit.

Materialet dhe mënyrat që përdoreshin për sigurimin e higjenës, përpara “epokës së naftës” ishin, ndër të tjera:

1. Uji
2. Sapuni
3. Finja
4. Uthulla
5. Soda e bukës
6. Limoni
7. Vaji i ullirit
8. Bimët e pasura me saponine

9. Kripa

10. Urina e ndenjur

1. Uji

Nganjëherë, kur pastrojmë me detergjentë, harrojmë se uji është përbërësi kryesor që pastron.
Nëse kemi pak detergjent, të përdorim shumë ujë, mundësisht të rrjedhshëm.
Uji i nxehtë pastron më mirë se uji i ftohtë.
Sipas ekspertëve kjo shpjegohet me faktin që :
1) rritet shpejtësia e reaksioneve – nxehtësia rrit shpejtësinë e të gjitha reaksioneve, përfshirë dhe psh. lagjen e hapësirës midis pisllikut dhe fibrave të rrobës.
2) rritje e aftësive shkrirëse – (për shkak të entropisë) edhe pa sapun, sasi të vogla të disa lloj yndyrnash treten në ujë. Në ujë të nxehtë sasia e yndyrës së tretur mund të jetë dhe 10 herë më e
madhe.
3) shkrirja – disa yndyrna janë dyll që shkrin në temperatura të ulëta, shkrirja e bën më të lehtë penetrimin e ujit me sapun dhe shkëputjen e yndyrës. Edhe yndyrat që nuk arrijnë të shkrijnë, të paktën zbuten (http://www.newton.dep.anl.gov/askasci/gen01/gen01759.htm).
4) vret më shumë mikrobe se uji i ftohtë.
Anët negative të ujit të nxehtë janë që shkakton zbehjen e ngjyrave të rrobave dhe tkurrjen e disa pëlhurave (psh. leshit). Njollat e proteinave (njolla gjaku, fekalesh, qumështi etj.) këshillohet të trajtohen me ujë të ftohtë fillimisht përpara se të lahen, sepse uji i nxehtë i fikson më keq nëse aplikohet që në fillim.

Uji i butë
Mineralet e shumta në ujin e fortë lidhen me sapunin dhe vështirësojnë veprimin e tij me ujin. Rrobat strëngen. Uji i butë ka më pak minerale se uji i fortë dhe pastron më mirë. Uji i shiut është ujë i butë. Ujin mund ta zbusim duke i shtuar sodë buke.

Larja e xhamave mund të bëhet fare mirë vetëm me ujë: Xhamat fillimisht lahen me leckë të njomë, pastaj fshihen me leckë të thatë. Përdoren pëlhura që nuk lëshojnë push. Lëkura është materiali më i mirë për të larë xhamat.
2. Sapuni

Sapuni (për fat të mirë!) ka ekzistuar përpara se të zbulohej nafta. Sapuni prodhohej nga reaksioni i yndyrës me origjinë bimore (vaji i ullirit psh.) ose shtazore (dhjami) me finjën.

Mendohet se substanca të ngjashme me sapunin janë përdorur të paktën që në vitin 2800 para erës sonë në Babilon. Në mbretërinë e Nabonidus-it (556-539 p.k.) receta për sapunin ishte: hi, vaj qiparizi, vaj sezami “për të larë gurët për shërbëtoret”. Në një tabelë argjile babiloniane të vitit 2200 p.k. formula për bërjen e sapunit ishte: ujë, alkali dhe vaj kanelle.
Egjiptianët e lashtë laheshin me sapun dhe përdornin një substancë të ngjashme me sapunin për përgatitjen e leshit për thurje. (http://en.wikipedia.org/wiki/Soap ).

Këtu mund të mësoni si ta bëni vetë sapunin.

Me sapun mund të lajmë me dorë, por mund ta përdorim dhe në lavatriçe. Për ta përdorur në lavatriçe  e grijmë me rende, sapunin e grirë e shkrijmë në një enë me ujë të nxehtë dhe pastaj e hedhim në ndarjen për ilaçin e rrobave pasi lavatriçja të ketë filluar marrjen e ujit.

Sapuni, ndryshe nga ilaçi i rrobave, i strëng rrobat e bardha, kështuqë në cilësinë e larjes humbasim. Për të shmangur strëngjen mund ti ziejmë rrobat e bardha. Për një larje sa më të mirë me sapun, rrobat i lëmë disa orë të regjen në ujë me sapun, mundësisht në diell, dhe pastaj i lajmë.

Nëse kemi mundësinë të përdorim dhe lavatriçe e ilaç rrobash, mund të përzgjedhim rrobat më pak të pista për ti larë me sapun e me dorë, kurse rrobat e tjera i lajmë me lavatriçe.

Rrobat përvecse me dorë mund ti lajmë dhe me këmbë, në legen. I lajmë fillimisht me këmbë, pastaj pjesët që kanë mbetur me njolla (si fundet e pantallonave, të mëngëve) i fërkojmë me dorë

Të mirat e larjes së rrobave me këmbë:

1. Mund të lash rroba pa lavatriçe edhe kur je e lodhur;
2. Duart nuk ekspozohen fillimisht ndaj ujit të ngrohtë pastaj ndaj të ftohtit, çka sjell rrezik të shtuar për reumatizëm;
3. Njollat hiqen më mirë se vetëm me dorë;

Të këqijat e larjes me këmbë:

1. Rrobat delikate si psh. kanatieret, polot mund të zgjerohen dhe deformohen.

Larja e rrobave me këmbë është praktikë e zakonshme në Azi. Aty njerëzit janë trupvegjël dhe nuk kanë peshë të madhe trupore për të dëmtuar rrobat delikate. Gratë mbipeshë duhet të kenë kujdes në larjen e rrobave me këmbë, përveç batanijeve dhe çarçafeve.

3. Finja

Në fshatrat shqiptare, në kohërat e vjetra, finja është përdorur gjerësisht për pastrim, thotë 93 vjeçarja Tatjana Alliaj, nga Cakrani. Plagët dizifektoheshin me ujë ku ishte tretur hi i bardhë. Kur binte zgjebja, lëkurën e lanin me finjë. Rrobat laheshin në përrua me finjë. Finja është bazike, prandaj duhet pasur kujdes në përdorimin e saj. Sikurse shumë materiale të tjera natyrale, dhe kjo ka nevojë për dru për tu prodhuar.
Finja përgatitet nga tretja e hirit të bardhë në ujë të butë. Preferohet të bëhet nga uji i shiut (ujë i butë). Hiri i koniferëve (pisha, bredha) nuk është i përshtatshëm për bërjen e finjës.Këtu mund të lexoni si përgatitet finja për prodhimin e sapunit. Kjo është me përqëndrim të lartë, nuk përdoret për larjen e lëkurës sepse e djeg.
4. Uthulla

Uthulla është disinfektuese, tret yndyrnat, gurët gëlqerorë. Uthulla nuk duhet përdorur në mermer. Nuk lë erë pas përdorimit, era ikën pasi thahet.
Përdorimet:
1. Banjo – Me të mund të pastroni vaskën, Wc-në, dyshemenë e banjos. Uthulla e paholluar tret mirë gurët e krijuar në porcelanin e WC-së.
2. Në kuzhinë- soba, dyshemeja.
3. Në lavatriçe-Uthulla mund të përdoret në vend të zbutësit të rrobave. Në proçesin e shpëlarjes mund të shtojmë 50 ml uthull në vend të zbutësit. Uthulla e tret mirë detergjentin. Kjo ndihmon sidomos për personat me lëkurë të ndjeshme.

5. Soda e bukës

Egjiptianët e lashtë përdornin për pastrim, në mënyrë të ngjashme me sapunin, depozita natyrale të natronit, një mineral që është përzierje e:
· Na2CO3·10H2O i quajtur ndryshe hi sode
· 17% sodë buke
· Sasi të vogla kripe gjelle dhe kripe sulfati.
Përdorimet e saj janë të shumta:

• Është shumë efikase në tretjen e yndyrnave, prandaj mund të përdoret në vend të sapunit dhe detergjentëve për higjenën personale, në larjen e enëve, të dyshemesë etj.

• Është deodorant i mirë dhe thith erërat e këqija. Psh. nëse keni fëmijë të vogël dhe nuk e keni shpëtuar dot dyshekun gjatë muajve të mësimit të oturakut mund te hidhni mbi njollat në dyshek sodë buke. E lini disa kohë dhe pasandaj e shkundni sodën. Dysheku nuk duhet të mbajë më erë.

• Shpesh përdoret në lavatriçe në vend të zbutësit si dhe për largimin e erërave.

• Mund të përdoret në vend të pastës së dhëmbëve. Pluhuri i saj pastron mekanikisht dhëmbët dhe mishrat e tyre, neutralizon aciditetin e gojës si dhe vepron si antiseptik.

• I tretur në ujë të ngrohtë largon ngjyrën e lënë nga çaji dhe kafja në enët e kuzhinës. Etj

6. Limoni

Lëngu i limonit është një substancë tjetër natyrale e cila mund të përdoret për të pastruar.
Efekti është i ngjashëm me atë të uthullës. Lëngu tret depozitat gëlqerore në porcelanet e lavmanëve, vaskës etj. Është sidomos i mirë për të pastruar dhe shndrritur tunxhin dhe bakrin. Mund të përzihet me uthullën për të krijuar detergjent me efekt më të fortë.
Nëse përziejmë limonin me vaj ulliri, 2 pjesë vaj ulliri: 1 pjesë limon, përzierja mund të përdoret për të llustruar mobiljet prej druri. Një lëkurë limoni ose portokalleje e lënë mbi tavolinë aromatizon ajrin e dhomës.

7. Vaji i ullirit

Grekët dhe romakët nuk e përdornin sapunin (http://www.wisegeek.com/what-is-astrigil.
htm ). Ata laheshin në ujë të ngrohtë. E lyenin dhe fërkonin lëkurën me vaj ulliri dhe e hiqnin vajin me strixhil.

Foto: Strixhil
Vaji i ullirit thith yndyrën e lëkurës, bashkë me të dhe papastërtitë. Sot përdoret për pastrimin e makiazhit nga lëkura e fytyrës, e cila është më delikate se në pjesët e tjera të trupit. Lëkura lyhet dhe fërkohet mirë me vajin e ullirit. Pasandaj fërkohet me një pëlhurë
të lagur (burulluk psh.) që ti hiqet yndyra.
8. Bimët e pasura me saponine

 

Saponaria Officinalis

Saponinet ndodhen në shumë bimë, kryesisht në bimë që rriten ne vende të thata, dhe mendohet se i mbrojnë ato nga mikrobet dhe myqet. Ndër bimët që kanë shumë saponine dhe që rriten në Shqipëri është Saponaria Officinalis.

Saponaria officinalis, është bimë e familjes së karajfilave. Emri i saj e ka origjinën nga fjala “sapun” dhe i referohet përdorimit të saj për pastrim. Rritet nga Europa në Siberi, në vende të freskëta, nën ferra, anash rrugëve. Arrin lartësinë rreth 70 cm, ka kërcell të padegëzuar (shpesh me nuanca të kuqe). Lulet e saj janë rozë ose të bardha. Lulëzon nga Maji në Shtator (http://en.wikipedia.org/wiki/Saponaria ).

Historikisht është përdorur për larjen e pëlhurave delikate (mëndafsh?). Një recetë shampoje e përgatitur nga Saponaria (http://ww.easy-homemaderecipes.com/soapwort-shampoo.html ):

• 2 goda ujë i distiluar

• 1 lugë e gjysëm rrënje saponarie, e tharë.

• 2 lugë bime aromatike

Zihet uji. Pasi arrin vlimin, ulet zjarri, i hidhet saponaria dhe lihet të ziejë në zjarr të ngadaltë për 20 minuta. Hiqet nga zjarri, i shtohet bima aromatizuese, lihet të ftohet. Lëngu kullohet (në burulluk psh.), ruhet në shishe, mjafton për 6-7 larje. Duhet të përdoret brenda 8-10 ditësh. Ruhet në vend të freskët dhe të errët.

9. Kripa

Kripa ka vetinë  të  thithë lëngjet dhe ti largojë  ato nga sipërfaqja. Eshtë sidomos e mirë në thithjen e yndyrnave. Mund ta përdorim për pastrimin e enëve, të furnellave, të dhëmbëve etj.

10. Urina e ndenjur

Foto: Duke larë lesh në kazan me ujë dhe urinë të ndenjur (foto ne Enciklopedine e Diderot, shek. 18)

Urina e ndenjur është e pasur me amonjak, i cili ka veti bazike, gërryese. Ajo në Europë është përdorur deri në shekullin e 19 për pastrimin e leshit përpara tjerrjes së tij. Në Romën e lashtë përdorej për zbardhimin e tunikave të leshit, për larjen e dyshemeve etj.. Thënia e famshme “Pecunia non olet” (paraja nuk mban erë) vjen nga perandori romak Vespasian kur ky ndaj të birit që ju ankua për pështirosjen që i jepte taksa mbi urinën (kjo filloi të taksohej si mall) u përgjigj me shprehjen “Pecunia non olet”.

Preparatet pesticide natyrore

Përdorimi i insekticideve sintetike është shumë i përhapur në ambjentet shtëpiake. Këto janë të rrezikshme për fëmijët, janë të dëmshme për shëndetin, dhe ngarkojnë buxhetin e familjes.

Ka mënyra natyrale për largimin nga ambjentet e shtëpisë të:

1. Myshkonjave, mizave. 

2. Pleshtave.

 3. Molës.

4. Milingonave, bubuzhelave.

5. Morrave.

1. Myshkonjave e mizave

 

• Ziejmë lëkurat e limonit ose portokalles dhe gjethet e mentes dhe e lëmë lëngun të ndenjet gjatë natës. E filtrojmë dhe e përziejmë me alkol 70%. E hedhim përzierjen në shishe spruco. Mund të përdoret në vend të insekticidit.
• Bima e borzilokut, lavanda i largon mizat. Mund të vendosni në shtëpi disa vazo me borzilok.
• Era e hudhrës gjithashtu mendohet se i largon myshkonjat dhe mizat. Nëse konsumoni hudhra në darkë (ndihmojnë dhe për gjumin) gjatë natës mund të shqetësoheni më pak nga insektet. Ose, mund të varni hudhra të shtypura në dyert e shtepisë (nëse nuk prisni vizitorë!)
• Në dhomë vinin një saksi me bimën e recinës (bar ujthi). Mizat kur bien në kontakt me bimën ngordhin.
• Në dhomë, përpara fjetjes, digjnin një dorë bar pleshti, myshkonjat largoheshin nga tymi.
• Një grusht farash shikakuqe (herdha qeni) i thërrmojmë, i shtypim dhe i hedhim në një 1 vaj. E lëmë përzierjen të regjet në një vend të ngrohtë për 15 ditë. Me këtë lyhet koka, pjesët metalike dhe të drunjta të shtretërve dhe të orendive të tjera të shtëpisë.
• Rrënjët e Inula Helenium nëse i varim në hyrje të derës ose dritares, mizat dhe myshkonjat ngjiten pas saj.
• Gjethet e mentes, të shtypura, i mbështjellim me burulluk dhe i varim në ambjente të ndryshme të shtëpisë. Era e gjetheve të mentes largon dhe minjtë.
• Thërrmonin një grusht fare hashashi dhe i zienin në një xhezve treshe, lëngun ja hidhnin ujit të gëlqeres që përgatitnin për lyerjen e dhomave. 
• (Sipas Kodit Penal përdorimi vetjak dhe në doza të vogla i substancave narkotike dhe psikotrope, si dhe i farërave të bimëve narkotike nuk përbën vepër penale.)

2. Pleshtat

• Bimën e barit të pleshtit, e thërmonin, me të pluhurosnin krevatin përreth, dyshemenë, mobiljet e tjera.
• Gjembat e njomë të qinglës, i thërmmonin dhe i vendosnin nëpër dysheme, krevate, mobilje.
• Tri duar gjethe ose lëvore arre, i thërrmonin, i zienin në dy litra ujë për ½ orë, mbasi i shtrydhnin i kullonin. Me lëngun lyenin shtratin, mobiljet e infektuara me çimka.
• Dy duar lule kamomili i regjnin në dy litra uthulle të fortë, i regjnin për 3-4 ditë, me këtë lyenin vendet e infektuara me çimka.
• Zienin dy duar gjethe e kërcej duhani në 5-6 litra ujë, në këtë shtonin dhe 1/3 kallëp sapun rrobash, si e kullonin, të ngrohtë, njomnin me anë të një druri një copë nape dhe me këtë lyenin muret e dërrasat e infektuara me çimka.

3. Mola

• Nëpër rroba shpërndajmë lëkura të thara portokalli.
• Bimën e lavandos të tharë e mbështjellin me burulluk dhe e lënë në tesha.

4. Milingonat, bubuzhelat

 

• Një mjet vrasës i miliongonave dhe bubuzhelave është acidi borik. Acidi borik është shumë më pak helmues se insekticidet sintetike. Pluhuri i acidit borik përzihet me sheqer, tretet në ujë dhe spërkatet në vendin ku kalojnë milingonat, bubuzhelat. Sheqeri shërben për të tërhequr milingonat. Përzierja lihet të paktën disa jave për të kryer efektin. Pasi thahet uji kristalet e acidit mbeten të përhapura në ambjentet e spërkatura. Kristalet ngjiten pas këmbëve të bubuzhelave, milingonave dhe këto ngordhin nga kristalet.
• Soda e bukës përzihet me sheqer, në raportin 1:1. Vihet në enë të hapura, në vende ku kalojnë bubuzhelat. Pranë tyre vihen enë të hapura me ujë. Mendohet se bubuzhelat tërhiqen nga sheqeri, e konsumojnë, pastaj pijnë ujë dhe kombinimi i sodës së bukës me ujin bën që stomaqet e bubuzhelave të pëllcasin. Përzierjet duhen ruajtur nga fëmijët dhe kafshët shtëpiake.

5. Morrat:

Morrat janë insekte parazitë. Disa prej tyre jetojnë në kokën e rrobat e njeriut, në drunj, shpendë e kafshë. Përhapin sëmundje ngjitëse.
Mënyrat e mjekimit:

• Vaji i anasonit: mjaftonte lyerja e kokës dy-tri herë për ti zhdukur. Vaji i anasonit këshillohet dhe kundër myshkonjave dhe mizave.
• Gratë mbasi e lanin më parë kokën me finjë të kulluar e me sapun, i fërkonin flokët me uthull të fortë rrushi. Merrnin një litër nga kjo dhe i hidhnin një grusht kripë, të shkrirë në pak ujë të ngrohtë. Mbas 24 orësh e lanin përsëri kokën me ujë të ngrohtë e me sapun. Këtë mjekim e vazhdonin 3-4 herë.
• Merrnin një grusht nga gjethet e bimës të quajtur ryz ose bari i rucës dhe e zienin në më pak se 1 litër ujë. Si e kullonin, me lëngun e tyre fërkonin kokëk. Po me gjethet e kësaj bime, të bëra pluhur, e pudrosnin kokën pas fërkimit.
• Merrnin një kokërr qepe të mesme, 5-6 thelpinj hudhre dhe i shtypnin në havan. Këto i hidhnin në gjysëm litre uthulle të fortë ku i linin 5 ditë. Si i shtypnin mirë, uthullën e kullonin dhe me të lyenin kokën gjithnjë pas larjes me finjë ose sapun.
• Trangullin faroç e grinin në rendë pa e qëruar, me gjithë farë. Të grirë e hidhnin në një napë, ku e kullonin. Me lëngun ia lyenin kokën duke ja mbështjellë . Këtë e bënin tri netë rresht. Kokën e mbante të lidhur gjithë natën.
• Për zhdukjen e morrave të trupit, rrobat i zienin për një kohë të gjatë në një finjë të fortë. Si thaheshin pak i hidhnin në shëllirë duke i lënë dy-tri orë, pastaj i shpëlanin.
• Për të pastruar shtresat dhe mbulesat nga morrat, mbulonin me to kalin e djersitur duke ja lënë në trup dy orë. Kaq mjaftonte për zhdukjen e tyre.
• Hapnin një gropë në dhé e fusnin në të batanijet duke i lënë një skaj të tyre përjashta. Në këtë skaj mlidheshin morrat ku i pastronin menjëherë.
• Si pastrohej koka me ujë e sapun, ia pudrosnin me pluhur piperi, duke ia lidhur për 3-4 mbrëmje. Po, në këtë mënyrë përdorej dhe bari i pleshtit, i përzier me vaj ulliri, ose duke e pudrosur si pluhur.
• Merrnin dy duar lëvore nga arra e njomë, si i shtypnin, i zienin në dy litra ujë. Me këtë lëng në gjendje të ngrohtë, laheshin e pastroheshin. Mjekimin e vazhdonin 2-3 mbrëmje.

Në çdo rast higjena dhe mbajtja e ambjenteve të thata është mjeti kryesor i largimit të insekteve nga shtëpia.

Insektet janë problematike dhe për farat që ruajmë në shtëpi. Psh. fasulet, mielli, trahanaja etj. mund të pushtohen nga insektet. Para disa kohësh zbulova se 5 kg fasule që sapo mi kishin dhuruar u mbushën me miza. Këshilla e parë ishte tu hidhja fostoksinë, një pesticid. Në vend të kësaj provova një këshillë interneti: i lashë në furrë në 100 oC për 1 orë. Kjo duhej të ngordhte larvat. Pas kësaj, në 3 javët në vazhdim fasulet duken të pastra nga mizat. Sipas grave të vjetra, speci djegës po ashtu i largon mizat nga fasulet. Për të larguar mizat hedhim 1 varg me speca djegës të copëtuar (kushton 130 lek vargu) në 5 kg fasule.

Literatura:

• http://floripress.blogspot.com/2013/06/ceshte-programi-dddne-kompanine-flomed.html

• Flori Bruqi: Ç'ËSHTË PROGRAMI D.D.D.NË KOMPANINË FLOMED PRISHTINË?
  
  

  • “Mjekësia Popullore, kulturë e lashtë në shërbim të shëndetit”, Hysni Ndoja, Shtëpia Botuese “Apollonia”, 1995

• “Libri i madh i mirëmbajtjes në shtëpi”, Barti Phillips, Shtëpia Botuese Cserepfalvi

• http://www.holistichorse.com/Alternative-Action-/-Essential-Oils/it-may-be-all-naturalbut-is-it-safe.html

• eHow.com http://www.ehow.com/how_4453129_use-mint-as-insect-repellant.html#ixzz1OxRaZ6qq

• http://www.ehow.com/how_4453803_kill-roaches-naturally-sugar-baking.html

QAZIM BERISHA : POEMË PËR PRISHTINËN

Vitet ikin E kujtimet kthehen Malli derdh lot Për ato vite të bardha Që flenin në zemrat tona Edhe atëherë kur skëterri Pikonte mbi ne. Prishtinë të mbaj mend Sa shumë dashuri Është derdh mbi Ty Sa uratën kemi bërë Të qëndrosh Gjithmonë zonjë Me forcën E rrapit shekullor Të njoh Prishtinë Shumë heret Kur ishe bujtinë E njerëzve pa strehë Kur shtroje bukë Edhe për zogj të uritur Në ditët me shi. Mbaj mend Hanin e Dilit I rrethuar me plisa Të vrugët e të bardhë Si në në dasmë të madhe Me salepa të nxehtë Që grohte trupin e mërdhirë Prishtinë të mbaj mend Me plepat e harlisur të bardhë Kur lëshonin rrënjë thellë në tokë Aty ku uleshin njerëzit e mi Me pak drith të bluar Me pak gjizë E djath më një anë Kur e sillnin të marteve Fshatarët e mi Bashkë me agun E mëngjesit. II Në Prishtinën time Loti se ç’më piku Për lumin e varrosur Me rrjedhë kristal Sa shumë pata quajtur Si fëmijë Për lumin E qytetët tim Kur e mbuluan Për të gjallë Shumë pati rënkuar Lumi Rënkon edhe sot Kush ia ndali rrjedhën. Prishtina ime Bujtinë e njerëzve Pa strehë Kur shihje njerëz Me thes te bardhë në krah dhe pak qumësht Që vinte në ato mote Nga Amerika jonë E largët. Prishtinë Prishtina ime e bardhë Sa shumë ju gëzoheshim vjeshtës Kur baca Xhelë Në rrugën e Normales Na e shitte vjeshtën Me aromë pjeshke Ne zymilin e tij Pak dardhë e pak mollë Të mbushur me dashuri Me atë qeleshe të bardhë Ashtu siç ishte zemra e tij. III Prishtinë të mbaj mend Kur u përflake Në motet e 60-ta Në atë vjeshtë Të vonë me shi Kur Zëri i Arsyes U ngrit në qiell Për më shumë rreze Për më shumë dritë . Prishtina ime Ngrohtësi e zemrës Mbaj mend Edhe pranverën e zgjimit Me miqte e zi të paftuar Që rëndë shkelën mbi Ty Me hekur dhe zjarr U munduan ta marrin Hisen e diellit Atë ditë lindi Dita e re Se u vra frika E shqiponjat Nisen të fluturojnë Atje lart në Konvikte Kur njerëzit ende Dremiteshin në gjumë Me mashtrimet e kohës Që fabrikonin gënjeshtra Se liria është për të gjithë Edhe atëherë Kur lulet ata i hemojnë. Prishtina ime Rrit e shpirtit tim Sa bukur të pikën Rrezet në ballë Bashkë me njomet E pranverës Të gjakut tim Me këtë armatë Që po lëshohen si rreze Në krahërorin tënd Ta paçim për nder Prishtinë Qëndresën tënde qëndrestare Sa tymi e flaka të perflaku Ty E ti mbete nuse e bukurisë Me lindje të bardha Qe po e hap qiellin Për mbarësi të reja Krejt diell. Shkurt 2016

Agimi Shahini në pritje të gjyqit ku akuzohet për mashtrime:Pse prokuroria dyshon se Shahini tjetërsoi mall në vlerë prej mijëra eurosh?

  

Kreu i Aleancës Kosovare të Biznesit, Agim Shahini, deklaroi mbrëmë në emisionin “Ekonomia me Erëzën”, se mezi pret që të nis gjyqi ku ai akuzohet se mashtroi dy banka në Kosovë.

Prokuroria në Mitrovicë më 9 mars të vitit 2012 ka ngritur aktakuzë ndaj Shahinit dhe dy vëllëzërve të tij, Bashkimit e Skënderit.

Ata akuzohen se kanë mashtruar bankën “TEB”.

Të tre së bashku akuzohen se kanë dëmtuar qëllimshëm “TEB Bank”-ën duke tjetersuar pasurinë e kompanisë së tyre “Besarti Company” që e kishin lënë peng për të marrë një kredi në vlerë prej 250 mijë eurove.

Edhe “Raiffeisen Bank”, ka të njëjtin hall me Shahinin.

Kjo bankë me 5 maj të vitit 2010 ka dorëzuar kallëzim penal në Prokurorinë e Mitrovicës.

Prokuroria, edhe në këtë rast, ka nisur hetimet ndaj Agim Shahinit nën dyshimin se ka tjetërsuar

mallin e kompanisë “Besarti Company” që e kishte lënë peng në këtë bankë për të marrë një kredi në vitin 2007 në vlerë prej 500 mijë eurove .

Shahini kundërshtoi mbrëmë këto akuza. Tha se edhe ai ka ngritur padi ndaj bankave dhe medieve që kanë raportuar për këto raste.

“Nuk mendoj që dikush mund ti tjetërsoj pronat,sepse ato prona janë prona të cilat janë në gjykatë dhe janë prona të vërtetuara në organe komunale. Nëse ato janë tjetërsuar në atë formë,gjykata do të marrë vendim dhe në presim qe gjykata të jap mendimin e vetë e jo mediat”, tha Shahini.

Shahini shtoi se gjithçka do të sqarohet në procesin gjyqësor.

“Unë mezi po pres qe kjo të filloj dhe të përfundoj ne favor të drejtësisë”, deklaroi Shahini.

Shahini u pyet edhe për problemet në menaxhimin e Aleancës Kosovare të Biznesit.

Faqja zyrtare në internet e AKB-së nuk ka asnjë të dhënë për rolin e saj dhe ka gabime të mëdha.

Tek stafi hasen foto të njerëzve që nuk janë pjesë e AKB-së. Ngjashëm ndodh edhe tek

përshkrimi i punës së Shahinit. Aty është e vendosur fotoja e dikujt që nuk ka të bëjë me AKB-së.

Shahini pohoi se hakerët e kanë sulmuar faqen dhe se po bëjnë përpjekje që ta rikthejnë atë.

https://www.facebook.com/MeErezen/videos/1714660358817066/

Dr.Nijazi Halili-Konferenca e Londrës tokat e Shqipërisë i përdori si monedhë këmbimi, për të pajtuar interesat e Fuqive të Mëdha!

Diskutimi për territoret e Shqipërisë zgjati nga dhjetori i vitit 1912 deri në gusht 1913. Atje u paraqitën disa porjekte. Fillimisht konferenca u mor me kufijtë veriorë dhe verilindorë.

U zhvilluan debate edhe një dyluftim i ashpër diplomatik, sidomos ndërmjet Austro-Hungarisë dhe Rusisë për qytetet dhe krahinat shqiptare. Sidomos Shkodra u bë strumbullari i gjithë problemit të kufijve të Veriut.

Më 22 mars Konferenca mori vendimin përfundimtar të Fuqive të Mëdha për kufijtë veriorë dhe verilindorë të Shqipërisë. Në kundërshtim të hapur me parimin e kombësisë dhe të vullnetit të popullit shqiptar, nga trungu i Shqipërisë u shkëputën Kosova dhe vise të tjera shqiptare si: Tetova, Dibra, Gostivari, Kërçova, Struga etj., që kaluan në zgjedhën e re serbo-malazeze. Shkodra mbeti në kufijtë e Shqipërisë, të cilët me pak ndryshime ishin, pothuajse të njëjtë me kufijtë e sotëm të shtetit shqiptar.

Nga fundi i marsit, Konferenca e Londrës filloi të merrej me kufijtë jugorë. Edhe këtu debatet ishin të ashpra, sidomos për Korçën dhe Gjirokastrën. Austro-Hungaria dhe Italia luftuan që këto t’i mbeteshin Shqipërisë , duke i quajtur si “shtyllat e Herkulit të Shqipërisë.

Më 11 gusht 1913 Konferenca vendosi që kufiri i Shqipërisë në jug të përfshinte brenda Korçën dhe të dilte në Kepin Stillo në perëndim dhe ishulli i Sazanit t’i mbetej Shqipërisë. Pjesa më e madhe e Çamërisë dhe vise të tjera shqiptare në Jug mbeteshin jashtë shtetit shqiptar. Mbeti i papërcaktuar edhe fati i Gjirokastrës. Me këto vendime , brenda Shqipërisë u përfshinë afërsisht vetëm gjysma e trojeve dhe e popullsisë shqiptare. Gjysma tjetër mbeti jashtë kufijve shtetërorë dhe u shkëput padrejtësisht nga trungu i atdheut. Brenda Shqipërisë u përfshi një minoritet i vogël grek në krahinat e Dropullit dhe të Delvinës.

Konferenca vendosi që të ngriheshin dy komisione ndërkombëtaqre për kufijtë në veri , verilindje dhe në jug të vendit. Këto veprime , mbas veprimtarisë së komisioneve që erdhën në Shqipëri në tetor 1913 u plotësuan me Protokollin e Firences, 17 dhjetor 1913, që përcaktoi kufijtë jugorë dhe juglindorë të vendit. U caktuan kufij që me pak ndryshime ekzistojnë edhe sot. Qeveria greke nuk e kundërshtoi zyrtarisht këtë protokoll, por ajo nuk i tërhoqi menjëherë trupat e saj dhe organizoi në tokat e Shqipërisë së Jugut “lëvizjen autonomiste Vorio-Epiriote”.

Në këtë Konferencë tokat e Shqipërisë u përdorën si monedhë këmbimi,në orvatje për të pajtuar kontadiktat e Fuqive të Mëdha. Populli shqiptar dhe qeveria kombëtare e vlorës kaluan një tronditje të thellë. Kudo u organizuan mitingje dhe manifestime proteste.

Qeveria e Vlorës dërgoi një delegaciontë saj në Londër, i cili bëri përpjekje të mëdha të parandalonte këtë katastrofë , por pa dobi. Në pranverën e vitit 1913 , vetë Ismail Qemali, Isa Boletini dhe Luigj Gurakuqi ndërmorën një udhëtim në Romë, në Vjenë, në Paris e në Londër, për të mbrojtur të drejtat kombëtare të popullit shqiptar. Por ky delegacion u prit me mospërfillje. Ismail Qemali u shpreh qartë se shqiptarët nuk do t’i përkuleshin fatit dhe se do të mbronin çështjen e tyre .